abonnement Unibet Coolblue
pi_191093116
Wat naar aeque, is het een kwestie van tijd?
Als je zoveel pijn hebt is het dan nog zinvol om de huisarts hiervoor te bezoeken?
Mama van 2 lieve meiden :)
pi_191094183
quote:
0s.gif Op zaterdag 18 januari 2020 21:43 schreef Nijna het volgende:
Wat naar aeque, is het een kwestie van tijd?
Als je zoveel pijn hebt is het dan nog zinvol om de huisarts hiervoor te bezoeken?
Dat wordt wel telkens gezegd. Inmiddels 3x de huisarts bezocht, 1x een nachtelijk weekend bezoek aan de huisartsenpost en 5 afspraken bij de fysio gehad. En wat betreft pijnstillers (paracetamol, ibuprofen en diclofenac) zit ik maximaal of zelfs erboven en dat al 1,5 maand. :')
pi_191097076
Maar dit is ook geen doen zo... en iets vragen om te slapen aan de huisarts? Misschien als je beter slaapt dat dat ook helpt voor je herstel.
Lijkt me knap beroerd, heel veel sterkte en beterschap!
Mama van 2 lieve meiden :)
pi_191099920
quote:
0s.gif Op zaterdag 18 januari 2020 22:50 schreef aeque het volgende:

[..]

Dat wordt wel telkens gezegd. Inmiddels 3x de huisarts bezocht, 1x een nachtelijk weekend bezoek aan de huisartsenpost en 5 afspraken bij de fysio gehad. En wat betreft pijnstillers (paracetamol, ibuprofen en diclofenac) zit ik maximaal of zelfs erboven en dat al 1,5 maand. :')
Bagger zeg... pijn is zo slopend en alles overheersend... sterkte.

Met mij gaat t op zich best goed, wat meer last van spanning door mn ex die zich momenteel weer in een manie bevindt... wil van alles tegelijk en stookt de kinderen daarmee op, beloofd ze gouden bergen waarvan ik nu al weet dat hij het niet gaat waarmaken maar de kinderen snappen daar natuurlijk geen hoela van... en daarnaast ben ik de boeman weer in het hele verhaal als ik dingen dus afkeur.

#zucht!
S. 2014
J. 2016
pi_191116691
Het heeft vandaag weer eens flink geknald tussen de psychiater en mij, maar dat is vrij normaal. We zijn het er over eens dat fulltime verslavingszorg geen nut heeft, aangezien ik geen copingsmechanisme heb voor tegenslagen (of dingen die goed gaan... het is wit of zwart bij mij), als gevolg van een persoonlijkheidsstoornis.
In het kort: ik kan niet relativeren, dus ik voel me meteen zwaar kut, wordt depressief, ga zuipen, kom op de PAAZ terecht (of het totaal tegenovergestelde, maar ja, daar hoor je niemand over als het goed gaat _O- ).
Dare to unleash my rage..
That's my secret Captain... I'm always angry...
There's nothing like a trail of blood, to find your way back home.
pi_191118724
Goedenavond, mag ik mezelf hier even voorstellen en gelijk een vraag stellen?

Ik ben Proud-mami en ik heb last van terugkerende depressies. Mijn eerste depressie was een (pas heel laat herkende) postnatale depressie 10 jaar geleden. Daarna heb ik nog een paar keer een depressie gehad. Ik heb eigenlijk al die tijd niet aan de antidepressiva willen beginnen en heb getracht het op te lossen met therapie en middels natuurlijke middelen en alternatieve behandelingen e.d.

Inmiddels heb ik de zoveelste depressie en ben ik het echt zat en heb ik de keuze gemaakt om wel antidepressiva te gaan proberen. De keuze is op Wellbutrin (bupropion) gevallen omdat ik ook adhd heb en ik zo twee vliegen in één klap hoop te vangen.

Ik ben nu twee weken geleden begonnen en de eerste week leek het alleen maar slechter te gaan (als in dat ik nog depressiever begon te worden). Begin vorige week had ik één hele goede dag (positief, blij, gemotiveerd, vrolijk etc.), gevolgd door een paar 'wel oke-dagen' (voelde me niet depressief maar ook niet helemaal top zoals op die hele goede dag. Dat 'wel oke' gevoel was prima hoor, daar kan/kon ik wel mee leven.

Van het weekend ging het weer downhill en vandaag voel ik me weer helemaal depressief.

Is dit 'normaal' in een opstartperiode of is dit niet herkenbaar voor jullie?

Wss moet ik ook meer geduld hebben hoor maar dat is nu eenmaal niet mijn sterkste kant. Ik krijg diegene die het voor heeft geschreven ook maar niet te pakken (ook vanwege andere vragen omtrent de medicatie) en ik heb pas over twee weken een afspraak. Vandaar dat ik hier maar even mij licht opsteek ..........

Alvast bedankt!
  maandag 20 januari 2020 @ 18:47:27 #157
445528 DerRabbit
Zijne Konijnlijkheid
pi_191118837
quote:
0s.gif Op maandag 20 januari 2020 18:39 schreef proud_mami het volgende:
Goedenavond, mag ik mezelf hier even voorstellen en gelijk een vraag stellen?

Ik ben Proud-mami en ik heb last van terugkerende depressies. Mijn eerste depressie was een (pas heel laat herkende) postnatale depressie 10 jaar geleden. Daarna heb ik nog een paar keer een depressie gehad. Ik heb eigenlijk al die tijd niet aan de antidepressiva willen beginnen en heb getracht het op te lossen met therapie en middels natuurlijke middelen en alternatieve behandelingen e.d.

Inmiddels heb ik de zoveelste depressie en ben ik het echt zat en heb ik de keuze gemaakt om wel antidepressiva te gaan proberen. De keuze is op Wellbutrin (bupropion) gevallen omdat ik ook adhd heb en ik zo twee vliegen in één klap hoop te vangen.

Ik ben nu twee weken geleden begonnen en de eerste week leek het alleen maar slechter te gaan (als in dat ik nog depressiever begon te worden). Begin vorige week had ik één hele goede dag (positief, blij, gemotiveerd, vrolijk etc.), gevolgd door een paar 'wel oke-dagen' (voelde me niet depressief maar ook niet helemaal top zoals op die hele goede dag. Dat 'wel oke' gevoel was prima hoor, daar kan/kon ik wel mee leven.

Van het weekend ging het weer downhill en vandaag voel ik me weer helemaal depressief.

Is dit 'normaal' in een opstartperiode of is dit niet herkenbaar voor jullie?

Wss moet ik ook meer geduld hebben hoor maar dat is nu eenmaal niet mijn sterkste kant. Ik krijg diegene die het voor heeft geschreven ook maar niet te pakken (ook vanwege andere vragen omtrent de medicatie) en ik heb pas over twee weken een afspraak. Vandaar dat ik hier maar even mij licht opsteek ..........

Alvast bedankt!
Beterschap, hopelijk krijg je diegene die je de medicatie heeft voorgeschreven nog te pakken voor die afspraak! :*

Gebruik je nog andere medicatie voor je ADHD?
Once you’ve raced, you never forget it…and you never get over it.
pi_191118922
quote:
0s.gif Op maandag 20 januari 2020 18:39 schreef proud_mami het volgende:
Goedenavond, mag ik mezelf hier even voorstellen en gelijk een vraag stellen?

Ik ben Proud-mami en ik heb last van terugkerende depressies. Mijn eerste depressie was een (pas heel laat herkende) postnatale depressie 10 jaar geleden. Daarna heb ik nog een paar keer een depressie gehad. Ik heb eigenlijk al die tijd niet aan de antidepressiva willen beginnen en heb getracht het op te lossen met therapie en middels natuurlijke middelen en alternatieve behandelingen e.d.

Inmiddels heb ik de zoveelste depressie en ben ik het echt zat en heb ik de keuze gemaakt om wel antidepressiva te gaan proberen. De keuze is op Wellbutrin (bupropion) gevallen omdat ik ook adhd heb en ik zo twee vliegen in één klap hoop te vangen.

Ik ben nu twee weken geleden begonnen en de eerste week leek het alleen maar slechter te gaan (als in dat ik nog depressiever begon te worden). Begin vorige week had ik één hele goede dag (positief, blij, gemotiveerd, vrolijk etc.), gevolgd door een paar 'wel oke-dagen' (voelde me niet depressief maar ook niet helemaal top zoals op die hele goede dag. Dat 'wel oke' gevoel was prima hoor, daar kan/kon ik wel mee leven.

Van het weekend ging het weer downhill en vandaag voel ik me weer helemaal depressief.

Is dit 'normaal' in een opstartperiode of is dit niet herkenbaar voor jullie?

Wss moet ik ook meer geduld hebben hoor maar dat is nu eenmaal niet mijn sterkste kant. Ik krijg diegene die het voor heeft geschreven ook maar niet te pakken (ook vanwege andere vragen omtrent de medicatie) en ik heb pas over twee weken een afspraak. Vandaar dat ik hier maar even mij licht opsteek ..........

Alvast bedankt!
Welkom!
Met antidepressiva kan het wel een aantal weken duren voor je ziet wat voor effect het heeft.
Maar ik zou zeker blijven proberen degene die het voorgeschreven heeft, te pakken te krijgen.
Misschien als het via de telefoon niet lukt dat het via de mail kan?
En anders zou je de huisarts ook kunnen vragen, maar die verwijst je waarschijnlijk weer naar degene die het heeft voorgeschreven.
Sterkte
Mama van 2 lieve meiden :)
pi_191119006
quote:
99s.gif Op maandag 20 januari 2020 18:47 schreef DerRabbit het volgende:

[..]

Beterschap, hopelijk krijg je diegene die je de medicatie heeft voorgeschreven nog te pakken voor die afspraak! :*

Gebruik je nog andere medicatie voor je ADHD?
Bedankt voor je reactie en nee, ik gebruik geen andere medicatie voor mijn adhd.
pi_191119119
quote:
0s.gif Op maandag 20 januari 2020 18:52 schreef Nijna het volgende:

[..]

Welkom!
Met antidepressiva kan het wel een aantal weken duren voor je ziet wat voor effect het heeft.
Maar ik zou zeker blijven proberen degene die het voorgeschreven heeft, te pakken te krijgen.
Misschien als het via de telefoon niet lukt dat het via de mail kan?
En anders zou je de huisarts ook kunnen vragen, maar die verwijst je waarschijnlijk weer naar degene die het heeft voorgeschreven.
Sterkte
Jij ook bedankt voor je reactie.ik heb het al via de telefoon en de mail geprobeerd maar helaas geen reactie. Eerste verzoek tot contact was een week geleden al. Morgen heb ik een afspraak met mijn psycholoog en wellicht kan zij contact zoeken. Ik denk idd ook dat de huisarts mij weer terug verwijst.

Ik heb zelf het idee dat de dosis opgehoogd moet worden, ik slik nu 150 mg en dat is de startdosis. Ben eigenlijk geneigd om maar twee tabletten ipv één in te nemen maar a.) is dat mss niet verstandig zo op eigen houtje en b.) dan kom ik niet uit met mijn voorraadje.

Ik vind geduld maar een lelijke zaak ;-)
pi_191119930
quote:
0s.gif Op maandag 20 januari 2020 18:39 schreef proud_mami het volgende:
Goedenavond, mag ik mezelf hier even voorstellen en gelijk een vraag stellen?

Ik ben Proud-mami en ik heb last van terugkerende depressies. Mijn eerste depressie was een (pas heel laat herkende) postnatale depressie 10 jaar geleden. Daarna heb ik nog een paar keer een depressie gehad. Ik heb eigenlijk al die tijd niet aan de antidepressiva willen beginnen en heb getracht het op te lossen met therapie en middels natuurlijke middelen en alternatieve behandelingen e.d.

Inmiddels heb ik de zoveelste depressie en ben ik het echt zat en heb ik de keuze gemaakt om wel antidepressiva te gaan proberen. De keuze is op Wellbutrin (bupropion) gevallen omdat ik ook adhd heb en ik zo twee vliegen in één klap hoop te vangen.

Ik ben nu twee weken geleden begonnen en de eerste week leek het alleen maar slechter te gaan (als in dat ik nog depressiever begon te worden). Begin vorige week had ik één hele goede dag (positief, blij, gemotiveerd, vrolijk etc.), gevolgd door een paar 'wel oke-dagen' (voelde me niet depressief maar ook niet helemaal top zoals op die hele goede dag. Dat 'wel oke' gevoel was prima hoor, daar kan/kon ik wel mee leven.

Van het weekend ging het weer downhill en vandaag voel ik me weer helemaal depressief.

Is dit 'normaal' in een opstartperiode of is dit niet herkenbaar voor jullie?

Wss moet ik ook meer geduld hebben hoor maar dat is nu eenmaal niet mijn sterkste kant. Ik krijg diegene die het voor heeft geschreven ook maar niet te pakken (ook vanwege andere vragen omtrent de medicatie) en ik heb pas over twee weken een afspraak. Vandaar dat ik hier maar even mij licht opsteek ..........

Alvast bedankt!
Helaas het kan wel 6 weken of langer duren voordat je echt merkt dat het gaat aanslaan. En dan is het ook niet meteen hossana.. Dat kan soms wel een paar maanden nodig hebben. Geduld en goed contact houden met de persoon die het je voorschrijft is wat je nu nodig hebt.

Mochten de opbouw klachten trouwens te erg worden, wees dan niet bang om pammetjes te slikken als ze dat gaan voorschrijven.. Maar alleen als ze voorgeschreven worden en je aan het voorschrift houden!

Ps,
Wie schrijft de medicatie voor? Huisarts of Psychiater?

quote:
0s.gif Op maandag 20 januari 2020 16:00 schreef Burner82 het volgende:
Het heeft vandaag weer eens flink geknald tussen de psychiater en mij, maar dat is vrij normaal. We zijn het er over eens dat fulltime verslavingszorg geen nut heeft, aangezien ik geen copingsmechanisme heb voor tegenslagen (of dingen die goed gaan... het is wit of zwart bij mij), als gevolg van een persoonlijkheidsstoornis.
In het kort: ik kan niet relativeren, dus ik voel me meteen zwaar kut, wordt depressief, ga zuipen, kom op de PAAZ terecht (of het totaal tegenovergestelde, maar ja, daar hoor je niemand over als het goed gaat _O- ).
Lol, ik kreeg hetzelfde te horen van mijn psychiater, alleen veroorzaakte dat geen knal tussen mij en hem. Meer iets dat ik had van "hmmm hij heeft een punt". Was aan het begin van m'n laatste terugval. Ik zat al van: "Ik moet opgenomen worden". Maar eigenlijk was dat wel heel zwart/wit denken van me.

Ik vond het of goed gaan, of mega slecht.. Geen tussenweg zeg maar. Nu ben ik gaan inzien dat het ook minder kan gaan zonder dat ik helemaal terug bij af ben.
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | https://mdj-stek.nl
pi_191120239
quote:
0s.gif Op maandag 20 januari 2020 19:03 schreef proud_mami het volgende:

[..]

Jij ook bedankt voor je reactie.ik heb het al via de telefoon en de mail geprobeerd maar helaas geen reactie. Eerste verzoek tot contact was een week geleden al. Morgen heb ik een afspraak met mijn psycholoog en wellicht kan zij contact zoeken. Ik denk idd ook dat de huisarts mij weer terug verwijst.

Ik heb zelf het idee dat de dosis opgehoogd moet worden, ik slik nu 150 mg en dat is de startdosis. Ben eigenlijk geneigd om maar twee tabletten ipv één in te nemen maar a.) is dat mss niet verstandig zo op eigen houtje en b.) dan kom ik niet uit met mijn voorraadje.

Ik vind geduld maar een lelijke zaak ;-)
Je hebt nu in de beginfase geen wekelijkse of om de week een afspraak om te kijken hoe gaat? Bijzonder.

En zoals al gezegd is, het duurt vaak even voordat het aanslaat en vaak is het zelfs zo dat het inderdaad eerst slechter gaat voordat het gaat helpen. Maar vergeet niet dat het geen wondermiddel is, het is een hulpmiddel wat kan helpen maar neemt direct al je klachten weg.
pi_191120312
quote:
0s.gif Op maandag 20 januari 2020 18:39 schreef proud_mami het volgende:
Goedenavond, mag ik mezelf hier even voorstellen en gelijk een vraag stellen?

Ik ben Proud-mami en ik heb last van terugkerende depressies. Mijn eerste depressie was een (pas heel laat herkende) postnatale depressie 10 jaar geleden. Daarna heb ik nog een paar keer een depressie gehad. Ik heb eigenlijk al die tijd niet aan de antidepressiva willen beginnen en heb getracht het op te lossen met therapie en middels natuurlijke middelen en alternatieve behandelingen e.d.

Inmiddels heb ik de zoveelste depressie en ben ik het echt zat en heb ik de keuze gemaakt om wel antidepressiva te gaan proberen. De keuze is op Wellbutrin (bupropion) gevallen omdat ik ook adhd heb en ik zo twee vliegen in één klap hoop te vangen.

Ik ben nu twee weken geleden begonnen en de eerste week leek het alleen maar slechter te gaan (als in dat ik nog depressiever begon te worden). Begin vorige week had ik één hele goede dag (positief, blij, gemotiveerd, vrolijk etc.), gevolgd door een paar 'wel oke-dagen' (voelde me niet depressief maar ook niet helemaal top zoals op die hele goede dag. Dat 'wel oke' gevoel was prima hoor, daar kan/kon ik wel mee leven.

Van het weekend ging het weer downhill en vandaag voel ik me weer helemaal depressief.

Is dit 'normaal' in een opstartperiode of is dit niet herkenbaar voor jullie?

Wss moet ik ook meer geduld hebben hoor maar dat is nu eenmaal niet mijn sterkste kant. Ik krijg diegene die het voor heeft geschreven ook maar niet te pakken (ook vanwege andere vragen omtrent de medicatie) en ik heb pas over twee weken een afspraak. Vandaar dat ik hier maar even mij licht opsteek ..........

Alvast bedankt!
Ik herken t wel... de opstartfase gaat echt met ups en downs... t kan zomaar 12 weken duren voor het stabiel wordt.. ik ben na 7 weken omhoog gegaan met dosering, na 2 weken is echt te vroeg.

Hopenlijk krijg je snel contact.
S. 2014
J. 2016
pi_191122121
Best wel slordig dat je geen contact krijgt, misschien via de psycholoog een ingangetje...
Mama van 2 lieve meiden :)
pi_191123283
Als het hier dan toch een soort van over wachten gaat:

https://lijmdezorg.nl/


quote:
Manifest voor een betere Jeugdzorg en GGZ

In een beschaafd en welvarend land moeten we goede zorg kunnen organiseren voor de meest kwetsbare mensen. Maar er is een crisis gaande in de Jeugdzorg en de GGZ.

Personeelstekorten, wachtlijsten en gebrek aan passende zorg leiden tot schrijnende situaties.
pi_191126076
quote:
2s.gif Op maandag 20 januari 2020 22:10 schreef aeque het volgende:
Als het hier dan toch een soort van over wachten gaat:

https://lijmdezorg.nl/
[..]

Thanks! Zag net het item in hart van nl voorbijkomen.
S. 2014
J. 2016
pi_191128290
quote:
2s.gif Op maandag 20 januari 2020 22:10 schreef aeque het volgende:
Als het hier dan toch een soort van over wachten gaat:

https://lijmdezorg.nl/
[..]

Ik had hem gisteren ook al getekend.
Dare to unleash my rage..
That's my secret Captain... I'm always angry...
There's nothing like a trail of blood, to find your way back home.
pi_191130457
Bedankt allemaal voor jullie reacties!

Ik ben vanochtend bij de psycholoog geweest en daar bleek dat de psychiater wel had gereageerd op het mailtje van de psycholoog verleden week, alleen was mijn psycholoog het vergeten door te sturen ;-)

Eigenlijk kwam het antwoord neer op hetgeen jullie allemaal al hebben gezegd: het heeft tijd nodig om te werken. Vind het nog steeds wel raar en irritant dat ik dus geen vragen rechtstreeks kan stellen maar dat maak ik wel kenbaar als ik de afspraak heb over twee weken, het is voor nu niet anders.

Ik herken me trouwens wel in de conversatie die ik hierboven zag tussen .... sorry, weet de namen niet meer, geheugen is echt een vergiet momenteel .... over het zwart/wit denken. Ik heb dat dus ook, ik voel me óf heel goed óf gelijk heel k*t. Was eigenlijk wel een eyeopener voor mij ... er zitten idd nog heel wat gradaties tussen ......
pi_191131712
Het is ongelooflijk, maar ik had de screener van de verslavingszorg al aan de telefoon vandaag. En ze hadden van de week pas mijn dossier gemaakt (wel erbij vermeld dat ik op de paaz zit dus enige spoed graag..)
Hij kende toevallig mijn psychiater en ze hebben al contact gehad. Blijkbaar heb ik de psychiater gisteren toch overtuigd van mijn punt. Ze zijn het er over eens dat alleen verslaving geen nut heeft, aangezien er meer aan de hand is (depressieve klachten, persoonlijkheidsstoornis). Gelukkig hebben ze daar ook behandelingen voor bij dezelfde instelling.
Het feit dat ze nu eens echt wat gaan doen en ook bereid zijn verder te gaan kijken ipv alleen weer roepen: verslaafd!!! is wel fijn moet ik zeggen.

Het gaat alleen wel om maanden natuurlijk dat ik zou kunnen beginnen met de wachtlijsten van tegenwoordig maar hij gaat proberen er enige spoed achter te zetten. Ondertussen ga ik met de psychiater kijken wat we kunnen doen om te zorgen dat ik nuchter blijf/minder depri wordt etc....
Dare to unleash my rage..
That's my secret Captain... I'm always angry...
There's nothing like a trail of blood, to find your way back home.
  dinsdag 21 januari 2020 @ 16:21:49 #170
267824 duracellkonijntje
Oplaadbare batterij
pi_191131890
Mijn brein gaat nog steeds in cirkels als het gaat om de situatie rondom mijn vriendin. Langzaamaan zijn er wel andere invalshoeken waardoor ik beter slaap en meer rust krijg.

Ik begin het idee te krijgen dat door de dingen die mijn vriendin over haarzelf vertelde, ik me realiseerde dat ik haar niet langer zie als ik daarvoor deed. Vooral het feit dat haar conditie er voor zorgt dat ik me minder seksueel tot haar aangetrokken voel, maakt me gek. Ik wil me niet zo voelen.

Die laatste zin is echter denk ik wel de crux: ik voel me zoals ik voel en ik weet niet of ik daar wel echt iets aan kan doen. Ik houd van haar en ook al is ze niet perfect, ik zou mezelf voor een kogel gooien voor haar. Dat ze gelukkig is, zich geliefd en gewaardeerd voelt, dat betekent zo veel voor me.

Wellicht is de crux dat ik vanaf nu moet accepteren dat dingen anders voelen dan dat ze deden. Ik wil echter nog steeds bij haar zijn. Ook al zou ik nooit meer seks met haar hebben (niet dat dat gaat gebeuren), ze maakt me gelukkig als persoon. Niemand is perfect, een dooddoener, maar het is waar. Ze is wie ze is en vanaf nu wil ik niet langer tegen mijn eigen gevoelens vechten. Ik accepteer haar zoals ze is en daarmee basta. Hoe bang ik ook ben dat ik daardoor zelf niet meer gelukkig ben. We gaan het zien.

Deze angst en spanning die ik steeds voel door tegen mijn eigen gevoel te vechten, helpen al helemaal niet.
Ignorance is bliss
pi_191132420
quote:
0s.gif Op dinsdag 21 januari 2020 11:18 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Ik had hem gisteren ook al getekend.
Ook getekend!
pi_191132445
[/quote]
quote:
0s.gif Op dinsdag 21 januari 2020 16:07 schreef Burner82 het volgende:
Het is ongelooflijk, maar ik had de screener van de verslavingszorg al aan de telefoon vandaag. En ze hadden van de week pas mijn dossier gemaakt (wel erbij vermeld dat ik op de paaz zit dus enige spoed graag..)
Hij kende toevallig mijn psychiater en ze hebben al contact gehad. Blijkbaar heb ik de psychiater gisteren toch overtuigd van mijn punt. Ze zijn het er over eens dat alleen verslaving geen nut heeft, aangezien er meer aan de hand is (depressieve klachten, persoonlijkheidsstoornis). Gelukkig hebben ze daar ook behandelingen voor bij dezelfde instelling.
Het feit dat ze nu eens echt wat gaan doen en ook bereid zijn verder te gaan kijken ipv alleen weer roepen: verslaafd!!! is wel fijn moet ik zeggen.

Het gaat alleen wel om maanden natuurlijk dat ik zou kunnen beginnen met de wachtlijsten van tegenwoordig maar hij gaat proberen er enige spoed achter te zetten. Ondertussen ga ik met de psychiater kijken wat we kunnen doen om te zorgen dat ik nuchter blijf/minder depri wordt etc....
Fijn dat je je psychiater hebt weten te overtuigen! Maar vooral fijn dat ze er nu werk van gaan maken. Ook is het prettig dat je samen met je psych gaat kijken hoe je de wachttijd op een zo goed mogelijke manier gaat proberen te overbruggen ... succes!

[ Bericht 45% gewijzigd door proud_mami op 21-01-2020 17:25:07 (dubbel ... driedubbel zelfs ;-)) ]
pi_191132463
quote:
0s.gif Op dinsdag 21 januari 2020 16:21 schreef duracellkonijntje het volgende:
Mijn brein gaat nog steeds in cirkels als het gaat om de situatie rondom mijn vriendin. Langzaamaan zijn er wel andere invalshoeken waardoor ik beter slaap en meer rust krijg.

Ik begin het idee te krijgen dat door de dingen die mijn vriendin over haarzelf vertelde, ik me realiseerde dat ik haar niet langer zie als ik daarvoor deed. Vooral het feit dat haar conditie er voor zorgt dat ik me minder seksueel tot haar aangetrokken voel, maakt me gek. Ik wil me niet zo voelen.

Die laatste zin is echter denk ik wel de crux: ik voel me zoals ik voel en ik weet niet of ik daar wel echt iets aan kan doen. Ik houd van haar en ook al is ze niet perfect, ik zou mezelf voor een kogel gooien voor haar. Dat ze gelukkig is, zich geliefd en gewaardeerd voelt, dat betekent zo veel voor me.

Wellicht is de crux dat ik vanaf nu moet accepteren dat dingen anders voelen dan dat ze deden. Ik wil echter nog steeds bij haar zijn. Ook al zou ik nooit meer seks met haar hebben (niet dat dat gaat gebeuren), ze maakt me gelukkig als persoon. Niemand is perfect, een dooddoener, maar het is waar. Ze is wie ze is en vanaf nu wil ik niet langer tegen mijn eigen gevoelens vechten. Ik accepteer haar zoals ze is en daarmee basta. Hoe bang ik ook ben dat ik daardoor zelf niet meer gelukkig ben. We gaan het zien.

Deze angst en spanning die ik steeds voel door tegen mijn eigen gevoel te vechten, helpen al helemaal niet.
Heb je bovenstaand en hetgeen je eerder hebt verteld ook met je vriendin besproken? Mss niet zozeer in dezelfde bewoordingen maar mss kun je het toch op een of andere manier bespreekbaar maken? Ik vind communicatie en eerlijkheid altijd wel erg belangrijk in een relatie.
pi_191133657
Begin vorige week voelde ik me echt heel ellendig en nu lijkt het allemaal iets rustiger in mijn hoofd. Dat scheelt, dit is iets beter te behappen zo.
Maar hoop nog steeds op een wonderbaarlijke verdwijning van de wachtlijst ;).
Mama van 2 lieve meiden :)
pi_191134126
quote:
0s.gif Op dinsdag 21 januari 2020 18:57 schreef Nijna het volgende:
Begin vorige week voelde ik me echt heel ellendig en nu lijkt het allemaal iets rustiger in mijn hoofd. Dat scheelt, dit is iets beter te behappen zo.
Maar hoop nog steeds op een wonderbaarlijke verdwijning van de wachtlijst ;).
quote:
2s.gif Op maandag 20 januari 2020 22:10 schreef aeque het volgende:
Als het hier dan toch een soort van over wachten gaat:

https://lijmdezorg.nl/
[..]

:7
pi_191135142
quote:
0s.gif Op dinsdag 21 januari 2020 18:57 schreef Nijna het volgende:
Begin vorige week voelde ik me echt heel ellendig en nu lijkt het allemaal iets rustiger in mijn hoofd. Dat scheelt, dit is iets beter te behappen zo.
Maar hoop nog steeds op een wonderbaarlijke verdwijning van de wachtlijst ;).
:*

Ik voel me momenteel niet echt fijn... veel aan t piekeren en mezelf weer eens niet leuk/goed genoeg vinden... bahbahbah
S. 2014
J. 2016
pi_191147842
Waar hij mijn huisarts eerst heel voorzichtig was is hij nu meteen maar voor het 'goede' spul gegaan, oxycodon.

Laat ik het zo stellen: sterk spul die fisherman's friends. _O-
pi_191148606
quote:
1s.gif Op woensdag 22 januari 2020 19:05 schreef aeque het volgende:
Waar hij mijn huisarts eerst heel voorzichtig was is hij nu meteen maar voor het 'goede' spul gegaan, oxycodon.

Laat ik het zo stellen: sterk spul die fisherman's friends. _O-
Hahaha pijnvrij dus
S. 2014
J. 2016
pi_191148988
quote:
1s.gif Op woensdag 22 januari 2020 19:53 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

Hahaha pijnvrij dus
Niet helemaal maar op het niveau 'het is gevoelig'. Het spul werkt ook wel goed op je gemoedstoestand al zal dat misschien een combinatie van minder pijn en het medicijn zijn. :P
pi_191154319
quote:
1s.gif Op woensdag 22 januari 2020 20:17 schreef aeque het volgende:

[..]

Niet helemaal maar op het niveau 'het is gevoelig'. Het spul werkt ook wel goed op je gemoedstoestand al zal dat misschien een combinatie van minder pijn en het medicijn zijn. :P
Volgens mij alleen ook weer zo verslavend als maar kan... maar voor nu werkt t..

Ik heb straks weer therapie en ik heb er zo geen zin meer in... voel me prima met af en toe een dip die ik makkelijk overwin... denk dat ik er maar een eind aan ga breien...🙈
S. 2014
J. 2016
pi_191155437
quote:
1s.gif Op dinsdag 21 januari 2020 19:23 schreef aeque het volgende:

[..]

[..]

:7
Had hem al gezien ^O^

quote:
1s.gif Op woensdag 22 januari 2020 20:17 schreef aeque het volgende:

[..]

Niet helemaal maar op het niveau 'het is gevoelig'. Het spul werkt ook wel goed op je gemoedstoestand al zal dat misschien een combinatie van minder pijn en het medicijn zijn. :P
Dat klinkt wel beter! Goed op je gemoedstoestand?
Volgens mij kan het aardig verslavend zijn, maar wel heel fijn dat je nu een stuk minder pijn hebt. Kan je weer beter slapen hopelijk en dat helpt ook voor het herstel! Beterschap!

quote:
1s.gif Op donderdag 23 januari 2020 07:28 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

Volgens mij alleen ook weer zo verslavend als maar kan... maar voor nu werkt t..

Ik heb straks weer therapie en ik heb er zo geen zin meer in... voel me prima met af en toe een dip die ik makkelijk overwin... denk dat ik er maar een eind aan ga breien...🙈
Hoe ging de therapie? Heb je het erover kunnen hebben om af te gaan bouwen.
Mama van 2 lieve meiden :)
  donderdag 23 januari 2020 @ 09:37:32 #182
267824 duracellkonijntje
Oplaadbare batterij
pi_191155466
quote:
0s.gif Op dinsdag 21 januari 2020 17:23 schreef proud_mami het volgende:

[..]

Heb je bovenstaand en hetgeen je eerder hebt verteld ook met je vriendin besproken? Mss niet zozeer in dezelfde bewoordingen maar mss kun je het toch op een of andere manier bespreekbaar maken? Ik vind communicatie en eerlijkheid altijd wel erg belangrijk in een relatie.
Ja, dat wel. Ze steunt me er ook in, alleen ik voel me zo schuldig. Ik voel me seksueel gewoon minder tot haar aangetrokken om een reden die eigenlijk enkel tussen de oren zit. Alleen krijg ik het er niet uit.

Dat leidt weer tot angst, die angst maakt mijn libido nog minder, wat mijn angst ook weer meer maakt.

Mijn grootste angst is dat ik dit gewoon niet opgelost krijgt en me mijn relatie gaat kosten. Ik wil ook niet zonder haar, alleen momenteel voel ik me dus seksueel ook veel minder tot haar aangetrokken. Wanneer echter de angst en spanning uit mijn lichaam is, bijvoorbeeld door er over te praten, dan kan ik vaak wel fijn seks met haar hebben. Een groot deel lijkt dus ook gewoon angst te zijn die mijn libido plat legt, wat ik vervolgens onterecht link aan dat ik mijn gevoel voor haar wel kwijt lijk te raken.

Ik ben hier zo moe van. Als dit gezeik in mijn kop gewoon weggaat kan ik weer normaal leven. Dit gaat al 2 maanden zo, echt geen doen. 8)7
Ignorance is bliss
pi_191157410
quote:
0s.gif Op donderdag 23 januari 2020 09:35 schreef Nijna het volgende:

[..]

Had hem al gezien ^O^
[..]

Dat klinkt wel beter! Goed op je gemoedstoestand?
Volgens mij kan het aardig verslavend zijn, maar wel heel fijn dat je nu een stuk minder pijn hebt. Kan je weer beter slapen hopelijk en dat helpt ook voor het herstel! Beterschap!
[..]

Hoe ging de therapie? Heb je het erover kunnen hebben om af te gaan bouwen.
Had verkeerde afspraak staan |:( maar goed niet kunnen overleggen... heb ik ergens ook niet veel zin in :P
S. 2014
J. 2016
pi_191158530
blegh een baal dag hehe. Ach ja horen er ook bij... Ben ook niet echt fit.
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | https://mdj-stek.nl
pi_191170422
't is alweer 'n tijdje geleden dat ik hier postte. Mijn depressie en angst waren best een tijdje redelijk manageable. Het hielp ook dat ik een revalidatieprogramma deed met veel mindfullness waardoor ik m'n angsten redelijk kon beheersen.

De laatste weken vind ik het lastiger en ook vooral lastig tegen wie ik 't moet zeggen dat mijn angsten weer opsteken.

Ik ben drie jaar bezig geweest met therapieen en de mentale problemen op te lossen en nu sinds oktober ben ik weer gaan werken. Op het werk kom ik best wat uitdagingen tegen, en loop ik tegen mijn sociale angsten aan hoewel ik het inhoudelijk best aardig aankan. Met meditaties en door rustig situaties uit elkaar te trekken en te bekijken wat er nu echt aan de hand is lukt het me op zich wel om mezelf redelijk in de hand te houden als alles goed gaat. Maar zoals vanmorgen, ben ik mijn tas met werkspullen vergeten, en ook al heb ik die niet heel hard nodig, toch zit ik in de hoogste boom qua stress want ik vind 't zo suf van mezelf. Ik had nog 'n reminder in m'n agenda gezet en toch vergeet ik 'm.

Iemand tips over hoe ik dit op m'n werk een beetje bespreekbaar kan maken? Ik vind't lastig dit aan mijn manager te vertellen. Ik had een manager die echt heel fijn reageerde op wat er dan ook was, maar sinds twee weken heb ik een nieuwe manager. Die heeft een wat andere insteek waardoor ik het lastiger vind dingen uit te leggen. Ik heb minder een klik met haar, hoewel het imo verder een prima iemand is.

Ik vind 't sowieso lastig om dit bespreekbaar te maken in mijn omgeving omdat ik zo lang niet gefunctioneerd heb en nu eindelijk weer 'n beetje mee doe met alles. Ergens wil ik niet weer die persoon met issues zijn denk ik.

[ Bericht 7% gewijzigd door Mevrouw_voor_jou op 24-01-2020 09:21:22 ]
pi_191170712
Ik denk dat het wel verstandig zou zijn om het juist wel bespreekbaar te maken en er iets mee te doen. Als je gaat afwachten wordt het waarschijnlijk niet beter en moet je van verder komen.
Maar goed, dat is rationeel bekeken.

Je zou dit bijvoorbeeld met je huisarts kunnen bespreken.

Want ik snap ook wel je terughoudendheid, omdat je nu weer een beetje meedoet met alles.
Lastig!
Mama van 2 lieve meiden :)
pi_191170832
quote:
1s.gif Op vrijdag 24 januari 2020 09:14 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
't is alweer 'n tijdje geleden dat ik hier postte. Mijn depressie en angst waren best een tijdje redelijk manageable. Het hielp ook dat ik een revalidatieprogramma deed met veel mindfullness waardoor ik m'n angsten redelijk kon beheersen.

De laatste weken vind ik het lastiger en ook vooral lastig tegen wie ik 't moet zeggen dat mijn angsten weer opsteken.

Ik ben drie jaar bezig geweest met therapieen en de mentale problemen op te lossen en nu sinds oktober ben ik weer gaan werken. Op het werk kom ik best wat uitdagingen tegen, en loop ik tegen mijn sociale angsten aan hoewel ik het inhoudelijk best aardig aankan. Met meditaties en door rustig situaties uit elkaar te trekken en te bekijken wat er nu echt aan de hand is lukt het me op zich wel om mezelf redelijk in de hand te houden als alles goed gaat. Maar zoals vanmorgen, ben ik mijn tas met werkspullen vergeten, en ook al heb ik die niet heel hard nodig, toch zit ik in de hoogste boom qua stress want ik vind 't zo suf van mezelf. Ik had nog 'n reminder in m'n agenda gezet en toch vergeet ik 'm.

Iemand tips over hoe ik dit op m'n werk een beetje bespreekbaar kan maken? Ik vind't lastig dit aan mijn manager te vertellen. Ik had een manager die echt heel fijn reageerde op wat er dan ook was, maar sinds twee weken heb ik een nieuwe manager. Die heeft een wat andere insteek waardoor ik het lastiger vind dingen uit te leggen. Ik heb minder een klik met haar, hoewel het imo verder een prima iemand is.

Ik vind 't sowieso lastig om dit bespreekbaar te maken in mijn omgeving omdat ik zo lang niet gefunctioneerd heb en nu eindelijk weer 'n beetje mee doe met alles. Ergens wil ik niet weer die persoon met issues zijn denk ik.
Wees niet bang om 'weer' die persoon te zijn. Het is iets wat bij je hoort en ondanks dat je het nu een tijdje erg goed doet en er mee kunt omgaan kan het altijd weer de kop opsteken.

Wat betreft werk, vaak hebben werkgevers een vertrouwenspersoon waar je naartoe kunt om dit te bespreken. Hij/zij zou partijdig moeten zijn en aan jouw kant moeten staan om juist te voorkomen dat je dit per de met je leidinggevende hoeft te bespreken.

Je hebt nu geen therapie meer begrijp ik? Schaam je niet om toch weer aan te kloppen bij je behandelaren Je bent inmiddels al zo ver gekomen, zou zonde zijn als dat uiteindelijk meer teniet wordt gedaan.

En wat betreft je omgeving, heb je nooit het aanbod gehad om Systemtherapie te doen? Die bestaat daar precies voor zodat je buiten de professionele zorg om ook je verhaal kwijt kunt.
pi_191177646
Baaldag 2, wel iets beter weer. Ben zoals ik al zei niet 100% fit en best wel moe. Heb nu 2 weken echt vijf dagen gewerkt (7,7,3,7,7). Heeft toch weer impact denk ik.
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | https://mdj-stek.nl
pi_191179041
quote:
0s.gif Op vrijdag 24 januari 2020 17:43 schreef MatthijsDJ het volgende:
Baaldag 2, wel iets beter weer. Ben zoals ik al zei niet 100% fit en best wel moe. Heb nu 2 weken echt vijf dagen gewerkt (7,7,3,7,7). Heeft toch weer impact denk ik.
Ik merk t ook als ik me niet helemaal lekker voel en meer werken zal ook zn weerslag hebben...

Ik heb al 2 dagen geen oxa nodig gehad overdag *O*
Voor de nacht neem ik er wel 1 want ik klem enorm s'nachts met kiespijn tot gevolg en de oxa haalt daar net t ergste van af...
S. 2014
J. 2016
pi_191181039
quote:
1s.gif Op vrijdag 24 januari 2020 19:21 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

Ik merk t ook als ik me niet helemaal lekker voel en meer werken zal ook zn weerslag hebben...

Ik heb al 2 dagen geen oxa nodig gehad overdag *O*
Voor de nacht neem ik er wel 1 want ik klem enorm s'nachts met kiespijn tot gevolg en de oxa haalt daar net t ergste van af...
Mooi he hoe het niet nemen van een kleine pil zoveel vertrouwen kan geven :-).
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | https://mdj-stek.nl
pi_191181285
quote:
1s.gif Op vrijdag 24 januari 2020 19:21 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

Ik merk t ook als ik me niet helemaal lekker voel en meer werken zal ook zn weerslag hebben...

Ik heb al 2 dagen geen oxa nodig gehad overdag *O*
Voor de nacht neem ik er wel 1 want ik klem enorm s'nachts met kiespijn tot gevolg en de oxa haalt daar net t ergste van af...
Wat goed!
Je kan tegen dat klemmen ook een bitje laten aanmeten bij de tandarts... ik heb een nti spalk, gaat over je boventanden voor en zit een blokje op zodat je kiezen niet op elkaar kunnen. Scheelt bij mij, ik gebruik hem vooral als ik hoofdpijn heb van de spanning.
Mama van 2 lieve meiden :)
pi_191183220
quote:
1s.gif Op vrijdag 24 januari 2020 09:50 schreef aeque het volgende:

[..]

Wees niet bang om 'weer' die persoon te zijn. Het is iets wat bij je hoort en ondanks dat je het nu een tijdje erg goed doet en er mee kunt omgaan kan het altijd weer de kop opsteken.

Wat betreft werk, vaak hebben werkgevers een vertrouwenspersoon waar je naartoe kunt om dit te bespreken. Hij/zij zou partijdig moeten zijn en aan jouw kant moeten staan om juist te voorkomen dat je dit per de met je leidinggevende hoeft te bespreken.

Je hebt nu geen therapie meer begrijp ik? Schaam je niet om toch weer aan te kloppen bij je behandelaren Je bent inmiddels al zo ver gekomen, zou zonde zijn als dat uiteindelijk meer teniet wordt gedaan.

En wat betreft je omgeving, heb je nooit het aanbod gehad om Systemtherapie te doen? Die bestaat daar precies voor zodat je buiten de professionele zorg om ook je verhaal kwijt kunt.
Ik weet niet of ik het meteen zo groot wil maken en er met een vertrouwenspersoon over wil, spreken. Maar het zou een mogelijke tussenstap zijn, mocht praten met mijn manager te lastig blijken. Dank je voor je suggestie.

Ik heb sinds mei vorig jaar geen therapie meer voor de sociale angsten. Wel had ik tot eind november een revalidatieprogramma dat zich richtte op meditatie en act (acceptance and commitment) therapie. Dat hielp en helpt me vooral los te laten en de boel de boel te laten.

Ik wil denk ik nu even kijken wat ik in huis heb om dit zelf op te lossen. En dan een plan maken.

Deel 1 zal zijn wat intensiever mediteren om te zorgen dat ik met wat meer afstand mijn plan maak en beslissingen neem, en mogelijk dat dat al genoeg is om als ik weer met mijn manager in gesprek ga, dat gesprek ook op een goede manier te voeren, zonder dat mijn angsten het overnemen en ik paniekvoetbal ga spelen.

Mocht dat niet lukken, dan is stap twee om hulp te zoeken bij het weer behapbaar maken van de situatie.

Het is me vandaag trouwens wel gelukt om aan mijn ouders en broertje te vertellen dat het even lastig is gedaan de afgelopen weken.
pi_191183552
quote:
1s.gif Op vrijdag 24 januari 2020 23:43 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Ik weet niet of ik het meteen zo groot wil maken en er met een vertrouwenspersoon over wil, spreken. Maar het zou een mogelijke tussenstap zijn, mocht praten met mijn manager te lastig blijken. Dank je voor je suggestie.

Ik heb sinds mei vorig jaar geen therapie meer voor de sociale angsten. Wel had ik tot eind november een revalidatieprogramma dat zich richtte op meditatie en act (acceptance and commitment) therapie. Dat hielp en helpt me vooral los te laten en de boel de boel te laten.

Ik wil denk ik nu even kijken wat ik in huis heb om dit zelf op te lossen. En dan een plan maken.

Deel 1 zal zijn wat intensiever mediteren om te zorgen dat ik met wat meer afstand mijn plan maak en beslissingen neem, en mogelijk dat dat al genoeg is om als ik weer met mijn manager in gesprek ga, dat gesprek ook op een goede manier te voeren, zonder dat mijn angsten het overnemen en ik paniekvoetbal ga spelen.

Mocht dat niet lukken, dan is stap twee om hulp te zoeken bij het weer behapbaar maken van de situatie.

Het is me vandaag trouwens wel gelukt om aan mijn ouders en broertje te vertellen dat het even lastig is gedaan de afgelopen weken.
Die vertrouwenspersoon zou juist de stap minder groot moeten maken, omdat een manager toch een soort van over je oordeelt en dat kan dan weer mensen afschrikken.

Als je het zelf kunt des te beter, maar vooral niet bang zijn om de stap te maken naar hulp. Zeker omdat ze bijvoorbeeld ook kunnen helpen met je omgeving met die systeemtherapie. Al is therapie misschien niet zo'n goed woord omdat het vaak maar 1 a 2 gesprekken zijn. :P

Maar goed dat je het toch al bespreekbaar hebt gemaakt. :)
pi_191184889
quote:
0s.gif Op vrijdag 24 januari 2020 21:39 schreef Nijna het volgende:

[..]

Wat goed!
Je kan tegen dat klemmen ook een bitje laten aanmeten bij de tandarts... ik heb een nti spalk, gaat over je boventanden voor en zit een blokje op zodat je kiezen niet op elkaar kunnen. Scheelt bij mij, ik gebruik hem vooral als ik hoofdpijn heb van de spanning.
Heb 19 feb een afspraak. Tot dan even doorzetten
S. 2014
J. 2016
pi_191187533
Vandaag weer iets beter, goed opgestaan hehe. Alles is nog zo vers dat ik bij elke dip echt als de dood ben dat het weer doorslaat. Dat is precies wat de psychiater ook zei, je ziet het veels te zwart/wit Het is meteen of heel goed of heel slecht. Terwijl daar nog tientallen anders fases tussen zitten.
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | https://mdj-stek.nl
  zaterdag 25 januari 2020 @ 12:57:51 #196
138876 Andromache
PJ/De KastAlter Bridge-fan
pi_191187891
Hier voel ik me heel goed, vrij en krachtig. Maar ja, wel op basis van AD. Ben bang dat daardoor de therapie niet echt aanslaat... misschien maar overleggen met de huisarts wat ik nou het beste kan doen.
== houdt van sterke anekdotes voor op feesten en partijen ==
--- Ga van dat gas af! - Laat Groningen niet zakken ---
Don't give up Andro: https://www.youtube.com/watch?v=VjEq-r2agqc O+
*O* ESF-gekkie: justice for Elvana en justice for Keiino :'( *O*
pi_191190058
quote:
1s.gif Op vrijdag 24 januari 2020 23:43 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

Het is me vandaag trouwens wel gelukt om aan mijn ouders en broertje te vertellen dat het even lastig is gedaan de afgelopen weken.
Knap van je! Soms scheelt het ook al om het te delen met anderen... :*
Succes met je plan!

quote:
1s.gif Op zaterdag 25 januari 2020 06:38 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

Heb 19 feb een afspraak. Tot dan even doorzetten
^O^

quote:
0s.gif Op zaterdag 25 januari 2020 12:25 schreef MatthijsDJ het volgende:
Vandaag weer iets beter, goed opgestaan hehe. Alles is nog zo vers dat ik bij elke dip echt als de dood ben dat het weer doorslaat. Dat is precies wat de psychiater ook zei, je ziet het veels te zwart/wit Het is meteen of heel goed of heel slecht. Terwijl daar nog tientallen anders fases tussen zitten.
Fijn vandaag iets beter!

quote:
1s.gif Op zaterdag 25 januari 2020 12:57 schreef Andromache het volgende:
Hier voel ik me heel goed, vrij en krachtig. Maar ja, wel op basis van AD. Ben bang dat daardoor de therapie niet echt aanslaat... misschien maar overleggen met de huisarts wat ik nou het beste kan doen.
Lijkt me goed om te overleggen. Ik weet niet of therapie daardoor niet aanslaat. Het kan soms ook net dat zetje zijn waardoor je meer aan je therapie hebt...
Mama van 2 lieve meiden :)
pi_191190467
Ik zit in een gigantische dip na gedoe op mijn werk.
Besloten om mezelf een beetje uit mijn blouse te halen, ik ga vanavond voor het eerst in mijn leven stappen.

SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Wens me succes, ik vind het al heel wat als ik naar binnen durf van de discotheek, gezien ik dit vaker geprobeerd heb maar elke keer afdroop als ik al die mensen zag :P
Twiddel
pi_191191882
quote:
99s.gif Op zaterdag 25 januari 2020 17:09 schreef summer2bird het volgende:
Ik zit in een gigantische dip na gedoe op mijn werk.
Besloten om mezelf een beetje uit mijn blouse te halen, ik ga vanavond voor het eerst in mijn leven stappen.

SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Wens me succes, ik vind het al heel wat als ik naar binnen durf van de discotheek, gezien ik dit vaker geprobeerd heb maar elke keer afdroop als ik al die mensen zag :P
Succes!! Je kunt het! Je hebt niks te verliezen!

Nijna hoe is het met jou?
S. 2014
J. 2016
pi_191192318
Zet hem op summer2bird en have fun!

Het gaat beter, hoofd wat rustiger. Zo is het beter te behappen in elk geval.
Ik schiet niet meer om alles in standje paniek, het is wat afgevlakt allemaal en dat is wel fijn. Was mijn man ook opgevallen ;).
Mama van 2 lieve meiden :)
abonnement Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')