GC General Chat
Hier kun je praten over van alles en nog wat. Eigenlijk alles wat niet in een van de andere rubrieken thuishoort.
Welkom bij een nieuw deel van "Vraag wat je wil".
Soms vraag je je wel eens af hoe bepaalde zaken in elkaar steken, hoe zou het zijn om een specifiek beroep te hebben. Wat beweegt mensen met een bijzondere hobby. Daarom hebben wij deze reeks op FOK! in het leven geroepen. Hier bieden wij mensen extra anonieme mogelijkheid om vragen te beantwoorden. De personen die zich kunnen opgeven in dit topic: GC / [Vraag wat je wil]: een inventarisatie. (andere feedback mag ook in dat topic). krijgen toegang tot het VraagWatJeWil account en kunnen via dit account een paar dagen vragen van jullie beantwoorden. Dit account blijft van de persoon totdat het volgende deel in de reeks geopend wordt.
Dit deel kunnen we vragen stellen aan een jonge weduwnaar die dit jaar zijn vriendin is verloren, dus ben je benieuwd hoe hij hier meer omgaat, hoe zijn omgeving er in staat en hoe hij probeert dit verdriet te verwerken, vraag het hier.
Wacht even totdat de ondervraagde zichzelf introduceert alvorens te reageren.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Hoi!
Ik ben een man van rond de 30. Ik ben een half jaar geleden mijn vriendin verloren. We hadden bijna 2 jaar een relatie waarvan 1 jaar vooral in het teken stond van van haar ziekte (kanker). Na in eerste instantie een succesvolle operatie en chemotherapie was het teruggekomen en bleek al snel dat ze uitbehandeld was. Ze heeft uiteindelijk dmv euthanasie zelf beslist wanneer ze overleed. Voordat we elkaar kende had ze het al 2 keer eerder gehad.
Ik ben benieuwd naar jullie vragen! Ik ga proberen om zo eerlijk mogelijk antwoord te geven, waar ik geen antwoord op wil/kan geven zal ik dat ook duidelijk aangeven.
Ik ben een man van rond de 30. Ik ben een half jaar geleden mijn vriendin verloren. We hadden bijna 2 jaar een relatie waarvan 1 jaar vooral in het teken stond van van haar ziekte (kanker). Na in eerste instantie een succesvolle operatie en chemotherapie was het teruggekomen en bleek al snel dat ze uitbehandeld was. Ze heeft uiteindelijk dmv euthanasie zelf beslist wanneer ze overleed. Voordat we elkaar kende had ze het al 2 keer eerder gehad.
Ik ben benieuwd naar jullie vragen! Ik ga proberen om zo eerlijk mogelijk antwoord te geven, waar ik geen antwoord op wil/kan geven zal ik dat ook duidelijk aangeven.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Och, wat heftig! 
Ik ben zelf ook bijna jong weduwe geweest.
Ik heb 2 vragen voor je:
Uit eigen ervaring weet ik dat een vrij heftige levensgebeurtenis invloed kan hebben op het contact met familie en vriendenkring. Zo zijn wij mensen kwijtgeraakt. Hoe is dat bij jou?
Hoe is het contact nu met je (toenmalige) schoonfamilie?
Ik ben zelf ook bijna jong weduwe geweest.
Ik heb 2 vragen voor je:
Uit eigen ervaring weet ik dat een vrij heftige levensgebeurtenis invloed kan hebben op het contact met familie en vriendenkring. Zo zijn wij mensen kwijtgeraakt. Hoe is dat bij jou?
Hoe is het contact nu met je (toenmalige) schoonfamilie?
Wir müssen leben, bis wir sterben!
Heftig verhaal dit
In het kader van vraag maar raak: hoe is het nu met je? Hoe beleef je het rouwproces tot dusver? Geloof je dat je nog kan binden aan een nieuwe partner in de toekomst of gaat dat nooit meer gebeuren?
In het kader van vraag maar raak: hoe is het nu met je? Hoe beleef je het rouwproces tot dusver? Geloof je dat je nog kan binden aan een nieuwe partner in de toekomst of gaat dat nooit meer gebeuren?
Mijn hemel, ik kan me niet voorstellen hoe je je voelt (en hebt gevoeld). Maar wat ongelooflijk stoer dat je meedoet aan VWJW.
Vraag: Welke opmerking(en) van je omgeving ben je na deze afgelopen tijd k*tsbeu? Welke (goedbedoelde) adviezen zijn echt compleet zinloos?
^Mijn vader overleed toen hij 40 was (en mijn moeder was ook 40, toen) en zij was na een jaar echt helemaal klaar met mensen die tegen haar zeiden: "Wat erg. Want hij was zo jóng!", vooral omdat de mensen die dat zeiden geen idee hadden dat leeftijd echt geen zak uitmaakt als de liefde van je leven overlijdt.
Vraag: Welke opmerking(en) van je omgeving ben je na deze afgelopen tijd k*tsbeu? Welke (goedbedoelde) adviezen zijn echt compleet zinloos?
^Mijn vader overleed toen hij 40 was (en mijn moeder was ook 40, toen) en zij was na een jaar echt helemaal klaar met mensen die tegen haar zeiden: "Wat erg. Want hij was zo jóng!", vooral omdat de mensen die dat zeiden geen idee hadden dat leeftijd echt geen zak uitmaakt als de liefde van je leven overlijdt.
Mon 'en!
Met 1 oom hoef ik geen contact meer. Ik kreeg volgens mij het volgende als antwoord op de rouwkaart/uitvaartuitnodiging "Gecondoleerd, wij kunnen niet". Niet meer op gereageerd ook.quote:Op maandag 28 oktober 2019 18:38 schreef Rijstebuiltje het volgende:
Och, wat heftig!
Ik ben zelf ook (bijna) jong weduwe geweest.
Ik heb 2 vragen voor je:
Uit eigen ervaring weet ik dat een vrij heftige levensgebeurtenis invloed kan hebben op het contact met familie en vriendenkring. Zo zijn wij mensen kwijtgeraakt. Hoe is dat bij jou?
Verder is het eigenlijk onveranderd.
Er is een warme band, maar eigenlijk niet zo veel contact. In de laatste periode van het leven van mijn vriendin was er wel heel veel contact, daarvoor eigenlijk ook niet, want dat ging voornamelijk via haar. Ben wel uitgenodigd voor kerst en ik was laatst op de verjaardag van hun oma.quote:Hoe is het contact nu met je (toenmalige) schoonfamilie?
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wel goed eigenlijk. Ik werk weer bijna fulltime. Ik heb mijn werk vrij snel weer opgepakt ook, een week na de uitvaart zat ik weer voor een paar uur per dag op mijn werk. Al zal het nog wel even duren voordat ik weer volledig belastbaar ben.quote:
Heftig verhaal dit
In het kader van vraag maar raak: hoe is het nu met je? Hoe beleef je het rouwproces tot dusver? Geloof je dat je nog kan binden aan een nieuwe partner in de toekomst of gaat dat nooit meer gebeuren?
Rouwen gaat met golfen (ofzo). Soms heel verdrietig, soms juist niet. Ik merk wel dat het mij relatief makkelijk afgaat. Dat komt denk ik ook doordat we op een mooie manier afscheid hebben kunnen nemen.
Ik ga zeker nog wel een partner vinden. Althans, dat hoop ik. Alleen blijven is niets voor me, maar dat gaat nog wel even duren voordat ik daar aan toe ben.
"Je kan altijd bellen" "Laat maar weten als je wilt mee-eten". Dat soort opmerkingen. Want als ik een uur lang huilend op de bank lig ga ik echt niet iemand bellen om daar aan tafel te gaan zitten om mijn hart te luchten.quote:
Mijn hemel, ik kan me niet voorstellen hoe je je voelt (en hebt gevoeld). Maar wat ongelooflijk stoer dat je meedoet aan VWJW.
Vraag: Welke opmerking(en) van je omgeving ben je na deze afgelopen tijd k*tsbeu? Welke (goedbedoelde) adviezen zijn echt compleet zinloos?
Edit: Mensen die het zo knap van mij vonden van wat ik gedaan heb voor haar, of die mij zo sterk vonden. Ik vind het de normaalste zaak van de wereld dat je alles doet wat je kan doen voor je partner. Dan ben je niet ontzettend sterk, dan ben je gewoon een goede partner. En met al het respect wat mensen uitspraken kan ik een magazijn vullen, maar ik heb d'r verder niets aan. Al kan ik me ook voorstellen dat het moeilijk is voor mensen om wat te zeggen en dat zoiets ze dan wel goed lijkt. En wellicht hebben andere lotgenoten van mij er wel wat aan als je zoiets zegt.
Verder ben ik niet zo veel zinloze adviezen tegengekomen denk ik. Of ze waren zo zinloos dat ik ze niet onthouden heb
Dit kom ik niet echt tegen eigenlijk, iedereen in mijn omgeving kent het verhaal ondertussen wel. Ik herken wel het stukje van de leeftijd, dat maakt mij inziens ook niet zoveel uit. Maar dat is een lastig onderwerp.quote:^Mijn vader overleed toen hij 40 was (en mijn moeder was ook 40, toen) en zij was na een jaar echt helemaal klaar met mensen die tegen haar zeiden: "Wat erg. Want hij was zo jóng!", vooral omdat de mensen die dat zeiden geen idee hadden dat leeftijd echt geen zak uitmaakt als de liefde van je leven overlijdt.
[ Bericht 4% gewijzigd door VraagWatJeWil op 28-10-2019 18:55:39 ]
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Heel naar, sterkte!
Hoelang zat er tussen het moment dat ze besloten had om voor euthanasie te kiezen en de daadwerkelijke datum? En met name: hoe leef je daarna toe?
Hoelang zat er tussen het moment dat ze besloten had om voor euthanasie te kiezen en de daadwerkelijke datum? En met name: hoe leef je daarna toe?
hoe hebben jullie de dagen gevuld tussen de beslissing om voor euthenasie te kiezen en het daadwerkelijke moment?
hardcoholic
Heftige vwjw weer...
Heb je het boek van Kluun gelezen en zo ja, wat vond je ervan?
Heb je wel eens gedacht om het bijltje erbij neer te gooien tijdens haar ziekte? Zo ja, hoe kijk je daar nu op terug?
Denk je wel eens dat mensen denken "ach, ze waren pas 2 jaar samen, dan is het niet zo erg" of iets in die geest?
Woonden jullie samen?
Sterkte, je mag me overigens niet bellen en als je mee wil eten boek je eerst maar een reis naar Argentinie bij me
Heb je het boek van Kluun gelezen en zo ja, wat vond je ervan?
Heb je wel eens gedacht om het bijltje erbij neer te gooien tijdens haar ziekte? Zo ja, hoe kijk je daar nu op terug?
Denk je wel eens dat mensen denken "ach, ze waren pas 2 jaar samen, dan is het niet zo erg" of iets in die geest?
Woonden jullie samen?
Sterkte, je mag me overigens niet bellen en als je mee wil eten boek je eerst maar een reis naar Argentinie bij me
Ik hou me bezig met het organiseren van reizen naar Argentinie, Chili en Peru voor Tipica Reizen.
Daar zat een jaar tussen. Ergo, ze wist al heel lang dat mocht die situatie zich ooit voordoen, dat ze zelf wilde kiezen. En eerlijk is eerlijk, die laatste dagen/weken (want omdat ze jong was duurde het wel even voordat het op een natuurlijke manier zou gaan) zijn voor niemand van enige toegevoegde waarde.quote:Op maandag 28 oktober 2019 19:08 schreef KolonelBroodje het volgende:
Heel naar, sterkte!
Hoelang zat er tussen het moment dat ze besloten had om voor euthanasie te kiezen en de daadwerkelijke datum? En met name: hoe leef je daarna toe?
Maar tussen het moment van definitief aanvragen tot de uitvoering zat... 2 weken? Op vrijdag hadden we het gesprek met de huisarts, op maandagavond kwam de tweede huisarts langs (om te checken of het gerechtvaardigd is) en volgens mij was het woensdag een week later zover.
Wat wel grappig/luguber/bizar was, was dat de huisarts vroeg wanneer we het dan zouden willen. Om vervolgens haar agenda te pakken om het in te plannen want ze kon op paar momenten ivm spreekuren/bezoeken aan andere mensen etc etc. Logisch, maar wel enigszins apart om zo de dood te plannen.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Bezoek van vrienden en familie. En ze was ook hartstikke zwak door een gebrek aan voeding, dus ze was veel aan het rusten. De laatste 5 weken heeft ze sowieso alleen maar op bed gelegen en af en toe in de rolstoel ergens naar toe. De laatste 3 weken is ze het bed ook nauwelijks uit geweest.quote:
hoe hebben jullie de dagen gevuld tussen de beslissing om voor euthenasie te kiezen en het daadwerkelijke moment?
En dan verder nog allerlei medicatie nemen en andere medische zaken afhandelen. Dat was ook een dagtaak.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Nee, wel het boek van Femke van der Laan. En nu lees ik het boek "Als de man verliest" van Tim Overdiek.quote:
Heftige vwjw weer...
Heb je het boek van Kluun gelezen en zo ja, wat vond je ervan?
Edit: Ik zie wel dat het boek hier in de kast staat bij de spulletjes van haar, ik zal 'm tzt eens doorlezen.
Nee. Nooit. Dat ze het de eerste keer kreeg (dus voor mij) was ze een beetje aan het daten/scharrelen met een jongen die haar meteen dumpte/niets meer liet horen toen ze ziek werd. Dat vond ze zo verschrikkelijk. En ik zag hoe veel steun ze aan mij had in die periode. Ik heb mezelf vanaf het begin van het eind (om het zo maar te noemen) voorgenomen om wat er ook gebeurde er voor haar te zijn.quote:Heb je wel eens gedacht om het bijltje erbij neer te gooien tijdens haar ziekte? Zo ja, hoe kijk je daar nu op terug?
Nee. De meeste mensen denken "Ze waren pas 2 jaar samen, dat maakt het erger"quote:Denk je wel eens dat mensen denken "ach, ze waren pas 2 jaar samen, dan is het niet zo erg" of iets in die geest?
Nee. Wel voorzichtige plannen maar toen werd ze ziek. Tijdens de chemo's waren we er wel mee bezig, maar er waren wat praktische bezwaren. Ik wilde niet naar de stad, zij wilde niet naar het dorp. En de stad was redelijk onbetaalbaar.quote:Woonden jullie samen?
Op het eind is ze vanwege praktische bezwaren (geen huisgenoten, meer ruimte voor oa een bed beneden, begane grond ipv 3de verdieping met een smalle trap) wel bij mij komen wonen. Het plan was om uiteindelijk dan naar een hospice te gaan maar daar heeft ze toch vanaf gezien.
quote:Sterkte, je mag me overigens niet bellen en als je mee wil eten boek je eerst maar een reis naar Argentinie bij me
[ Bericht 2% gewijzigd door VraagWatJeWil op 28-10-2019 19:32:26 ]
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Met de dood zo voor ogen kan ik mij voorstellen dat je net iets extremer bent in je keuzes.
Zijn er dingen die ze heeft gedaan waarbij je zelf twijfels had maar toch hebt laten doen?
Een huilend kind in de winkel een schop verkopen, bejaarden zeggen dat ze moeten opschieten omdat ze nog maar weinig tijd heeft. Zoiets.
Zijn er dingen die ze heeft gedaan waarbij je zelf twijfels had maar toch hebt laten doen?
Een huilend kind in de winkel een schop verkopen, bejaarden zeggen dat ze moeten opschieten omdat ze nog maar weinig tijd heeft. Zoiets.
Like anything else in life, anal fisting can be made high class by going at it with your pinkie out.
Neuh, niets van dat.quote:
Met de dood zo voor ogen kan ik mij voorstellen dat je net iets extremer bent in je keuzes.
Zijn er dingen die ze heeft gedaan waarbij je zelf twijfels had maar toch hebt laten doen?
Een huilend kind in de winkel een schop verkopen, bejaarden zeggen dat ze moeten opschieten omdat ze nog maar weinig tijd heeft. Zoiets.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Laatst ook gehoord. Is de euthanasie van de patiënt op haar verzoek een weekje uitgesteld omdat er nog een familiedag tussen zatquote:
[..]
Wat wel grappig/luguber/bizar was, was dat de huisarts vroeg wanneer we het dan zouden willen. Om vervolgens haar agenda te pakken om het in te plannen want ze kon op paar momenten ivm spreekuren/bezoeken aan andere mensen etc etc. Logisch, maar wel enigszins apart om zo de dood te plannen.
(klinkt voor de buitenwacht misschien nogal absurdistisch, maar wie het hele verhaal kende snapte het wel).
Somebody that I used to know
Alsof je dat mee kan nemen in je grafkist.quote:
[..]
Laatst ook gehoord. Is de euthanasie van de patiënt op haar verzoek een weekje uitgesteld omdat er nog een familiedag tussen zat
(hoe) zorg je dan voor jezelf? (kom je überhaupt aan jezelf toe?)quote:
[..]
[..]
Nee. Nooit. Dat ze het de eerste keer kreeg (dus voor mij) was ze een beetje aan het daten/scharrelen met een jongen die haar meteen dumpte/niets meer liet horen toen ze ziek werd. Dat vond ze zo verschrikkelijk. En ik zag hoe veel steun ze aan mij had in die periode. Ik heb mezelf vanaf het begin van het eind (om het zo maar te noemen) voorgenomen om wat er ook gebeurde er voor haar te zijn.
[..]
Somebody that I used to know
Waarom ook nietquote:
[..]
Laatst ook gehoord. Is de euthanasie van de patiënt op haar verzoek een weekje uitgesteld omdat er nog een familiedag tussen zat
Je hebt als patiënt de touwtjes in handen, dat is wel heel mooi. Je mag letterlijk op het moment dat de arts de spuit wilt toedienen nog nee zeggen.
Aan de andere kant, het zou ook wat zijn als de arts zegt dat je niet moet zeiken omdat ze morgen geen zin heeft om terug te komen en wel die spuit zet
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Had je uiteindelijk niet liever dat ze op een natuurlijke dood zou sterven ?quote:
[..]
Daar zat een jaar tussen. Ergo, ze wist al heel lang dat mocht die situatie zich ooit voordoen, dat ze zelf wilde kiezen. En eerlijk is eerlijk, die laatste dagen/weken (want omdat ze jong was duurde het wel even voordat het op een natuurlijke manier zou gaan) zijn voor niemand van enige toegevoegde waarde.
Maar tussen het moment van definitief aanvragen tot de uitvoering zat... 2 weken? Op vrijdag hadden we het gesprek met de huisarts, op maandagavond kwam de tweede huisarts langs (om te checken of het gerechtvaardigd is) en volgens mij was het woensdag een week later zover.
Wat wel grappig/luguber/bizar was, was dat de huisarts vroeg wanneer we het dan zouden willen. Om vervolgens haar agenda te pakken om het in te plannen want ze kon op paar momenten ivm spreekuren/bezoeken aan andere mensen etc etc. Logisch, maar wel enigszins apart om zo de dood te plannen.
Menselijk gesproken kan het misschien niet maar er kan altijd een wonder gebeuren.
Ik denk dat er een reden was waarom het 2 maanden duurde voordat ik weer een beetje energie over hadquote:
[..]
(hoe) zorg je dan voor jezelf? (kom je überhaupt aan jezelf toe?)
Mijn belang/zorg was niet van belang. Ik kwam wel aan mijn rust en eten toe, maar zette alles opzij zodra ze iets wilde of er wat moest. Immers kan ik de rest van mijn leven nog aan mezelf denken.
Een vriend van me kreeg vlak voor deze periode een kind. Ik vergeleek het wel eens met hem dat we in dezelfde situatie zaten qua hoeveelheid energie etc wat het je kost, maar dat je van een baby uiteindelijk gelukkig wordt en van mijn situatie niet.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Nee. Want zoals ik hierboven al aangaf, de laatste dagen voordat je overlijd als je elke dag zwakker wordt zijn voor niemand goed. Dan kan je maar beter zelf de touwtjes in handen hebben.quote:
[..]
Had je uiteindelijk niet liever dat ze op een natuurlijke dood zou sterven ?
In haar geval waren we het punt van wonderen allang voorbij.quote:Menselijk gesproken kan het misschien niet maar er kan altijd een wonder gebeuren.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Bang is niet het goede woord. Ze was er nog niet aan toe, maar wel klaar voor. Met andere woorden, ze wilde nog van alles en nog wat doen maar had er ook vrede mee dat dat nou eenmaal niet kon.quote:
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Ik heb geen vraag maar wil wel even zeggen dat ik het verdrietig voor je vind, en dapper dat je mee doet met VWJW
Bedanktquote:
Ik heb geen vraag maar wil wel even zeggen dat ik het verdrietig voor je vind, en dapper dat je mee doet met VWJW
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wow, doet me erg denken aan soortgelijke situatie van een jonge vrouw (29 jaar), die ook pas iets van twee jaar met haar vriend was. Echter zijn zij nog, toen het al een aflopende zaak was, getrouwd.
Heb je overwogen om dat nog te doen?
Heb je overwogen om dat nog te doen?
And the druids turn to stone...
Nee. Hoefde niet voor ons allebei.quote:
Wow, doet me erg denken aan soortgelijke situatie van een jonge vrouw (29 jaar), die ook pas iets van twee jaar met haar vriend was. Echter zijn zij nog, toen het al een aflopende zaak was, getrouwd.
Heb je overwogen om dat nog te doen?
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
mooi onderwerp en ik vind je moedig om er over te spreken. Hoe lang terug heeft zich dit afgespeeld?
Kon je in die periode zelf bij iemand terecht? En ook daarna, heb je een boezemvriend oid?
Of gesprekken bij een psycholoog?
Hoe heb je het moment ervaren dat het verdikt viel in de spreekkamer dat er geen behandeling meer mogelijk was?
Hebben jullie samen haar uitvaart in elkaar gestoken, heeft zij nog veel zelf uitgezocht van bloemen/muziek/kaartje ed? Hoe heb je dat proces ervaren?
Is ze begraven of gecremeerd en uitgestrooid?
Kon je in die periode zelf bij iemand terecht? En ook daarna, heb je een boezemvriend oid?
Of gesprekken bij een psycholoog?
Hoe heb je het moment ervaren dat het verdikt viel in de spreekkamer dat er geen behandeling meer mogelijk was?
Hebben jullie samen haar uitvaart in elkaar gestoken, heeft zij nog veel zelf uitgezocht van bloemen/muziek/kaartje ed? Hoe heb je dat proces ervaren?
Is ze begraven of gecremeerd en uitgestrooid?
Ik las dat ze vanwege praktische bezwaren uiteindelijk bij jou is komen wonen. Dan gok ik dat ze ook in jouw huis gestorven is? Associeer je jouw huis dan nu niet te veel met de dood/woon je er nu nog prettig?
Half jaar geleden is ze overleden, anderhalf jaar geleden ongeveer begon het.quote:
mooi onderwerp en ik vind je moedig om er over te spreken. Hoe lang terug heeft zich dit afgespeeld?
Veel met vrienden gesproken ja. Met mijn beste vriend is het contact nu eigenlijk wat bekoelt, ik kan er met hem niet goed over praten. Waar dat aan ligt weet ik niet.quote:Kon je in die periode zelf bij iemand terecht? En ook daarna, heb je een boezemvriend oid?
Of gesprekken bij een psycholoog?
Ik ben ook bij een psycholoog geweest, maar dat was helemaal niets voor mij. Totaal geen klik met de psycholoog.
ivm met hoe de uitzaaiingen waren lag ze een tijdje in het ziekenhuis om te kijken of bepaalde medicijnen aansloegen, zoals eerder gezegt kon ze niet meer eten wat dus nogal een probleem was. Als ze wel kon eten kon ze een chemokuur doen om wat maanden toe te voegen. Maar omdat die medicijnen niet aansloegen betekende dat ook dat er eigenlijk niets meer mogelijk was. En dat zorgde eigenlijk voor verlichting bij ons. Want de keus tussen wel of geen chemo meer nemen is ook vrij lastig.quote:Hoe heb je het moment ervaren dat het verdikt viel in de spreekkamer dat er geen behandeling meer mogelijk was?
Dat we hoorde dat het alweer terug was (want tussen de chemokuur tot het terug was zat maar een paar maanden) was het wel even slikken ja.
Ze heeft zelf veel uitgezocht, dat was prettig want dan weet je dat het naar haar zin is. En ze was een redelijke controlfreak dus het uitzoeken gaf haar ook rust. Maar op een gegeven moment boeide het haar ook niet echt meer.quote:Hebben jullie samen haar uitvaart in elkaar gestoken, heeft zij nog veel zelf uitgezocht van bloemen/muziek/kaartje ed? Hoe heb je dat proces ervaren?
Gecremeerd. Uitstrooien doen we volgend jaar.quote:Is ze begraven of gecremeerd en uitgestrooid?
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Ze is in mijn huis gestorven ja. Soms kijk ik naar de hoek van de kamer waar het bed stond en moet ik even slikken, maar daar blijft het bij.quote:
Ik las dat ze vanwege praktische bezwaren uiteindelijk bij jou is komen wonen. Dan gok ik dat ze ook in jouw huis gestorven is? Associeer je jouw huis dan nu niet te veel met de dood/woon je er nu nog prettig?
En ik woon er nog prettig. Ik heb wel meteen de volgende dag al die rotzooi (bed/zuurstofapperatuur/speciale stoel/douchestoel) laten ophalen en alle medische spullen bij een vriendin van me gedumpt.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
half jaar, wat kort terug nog.
Een goeie klik hebben met je psyg is zo belangrijk, net zo belangrijk is de methode/type therapie past.
Waar is haar urn op het moment? En weten jullie al waar jullie haar willen uitstrooien? Nog een bijzondere plek of bijzondere dag?
Omdat ze nog zo jong was, vond je het moeilijk om haar te moeten delen met haar ouders in de laatste weken? Of juist fijn om te kunnen delen? Even een verlichting of prettig dat ze even bij haar waren en jij even je handen vrij had?
Een goeie klik hebben met je psyg is zo belangrijk, net zo belangrijk is de methode/type therapie past.
Waar is haar urn op het moment? En weten jullie al waar jullie haar willen uitstrooien? Nog een bijzondere plek of bijzondere dag?
Omdat ze nog zo jong was, vond je het moeilijk om haar te moeten delen met haar ouders in de laatste weken? Of juist fijn om te kunnen delen? Even een verlichting of prettig dat ze even bij haar waren en jij even je handen vrij had?
Die staat bij mij thuis. En dat weten we ja, maar ivm herkenbaarheid hou ik dat voor me. En eigenlijk mag het ook niet op de plek waar ze uitgestrooit wilt worden. Maar zoals de vrouw in het ziekenhuis die de maaltijden rondbracht altijd zei, wat niet mag is dubbel zo leuk. En dan schoof ze ook mij een maaltijd toe. (als je er een paar maanden achter elkaar om de haverklap zit begin je het personeel te kennenquote:
half jaar, wat kort terug nog.
Een goeie klik hebben met je psyg is zo belangrijk, net zo belangrijk is de methode/type therapie past.
Waar is haar urn op het moment? En weten jullie al waar jullie haar willen uitstrooien? Nog een bijzondere plek of bijzondere dag?
)Dat gaan we iig precies een jaar na het overlijden doen.
Hier kan ik ivm herkenbaarheid niet al te veel over kwijt. Met haar ouders was om diverse redenen geen contact. Haar broer & zus kwamen geregeld over de vloer. Ik ben een paar keer van huis geweest toen of haar zus, stiefzus, stiefmoeder of vriendinnen hier waren, maar het liefst was ik gewoon thuis. Immers voelde niemand zo goed aan wat ze wilde als ik. En echt rust heb je toch niet als je ergens anders bent. Ik ging hooguit even op mijn eigen kamer zitten of boodschappen doen zodat ze tijd alleen met het bezoek had.quote:Omdat ze nog zo jong was, vond je het moeilijk om haar te moeten delen met haar ouders in de laatste weken? Of juist fijn om te kunnen delen? Even een verlichting of prettig dat ze even bij haar waren en jij even je handen vrij had?
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wat ontzettend verdrietig en wat mooi hoe jullie samen naar het einde zijn gegaan.
Uit eigen ervaring weet ik dat men vindt (jaja echt waar) dat je na een jaar toch maar eens met een professioneel iemand moet gaan praten.
Nou grootste gelul wat er is.
Rouwen heeft tijd nodig.En ieder neemt daar zijn eigen tijd in.
Je bent je liefde kwijt dus neem maar lekker de tijd.
Je merkt vanzelf wel wanneer je er in ben blijven hangen, maar dat is dan een zorg van dan..
Je hebt gezorgd en jezelf weg gecijferd met liefde.
Nu mag je tijd voor jezelf nemen.
Heel veel sterkte!
Uit eigen ervaring weet ik dat men vindt (jaja echt waar) dat je na een jaar toch maar eens met een professioneel iemand moet gaan praten.
Nou grootste gelul wat er is.
Rouwen heeft tijd nodig.En ieder neemt daar zijn eigen tijd in.
Je bent je liefde kwijt dus neem maar lekker de tijd.
Je merkt vanzelf wel wanneer je er in ben blijven hangen, maar dat is dan een zorg van dan..
Je hebt gezorgd en jezelf weg gecijferd met liefde.
Nu mag je tijd voor jezelf nemen.
Heel veel sterkte!
Vanwege de wat lastige situatie met haar ouders is de erfenis nogal een gedoe. Mede daarom ben ik geen erfgenaam. En om eerlijk te zijn wil ik dat ook niet. Haar geld is niet mijn geld. We hadden geen huis samen, dus mijn vaste lasten zijn niet omhoog gegaan nu ik alleen ben.quote:
Hoe is de erfenis geregeld? Ben je erfgenaam?
Ik heb een mooie aandenken van haar gekregen die een leven lang meekan en heb alle onkosten die ik gemaakt heb vergoed gekregen uit de erfenis. Wat ik verder met haar geld zou moeten weet ik niet.
Haar erfenis is dus naar haar broer en zus gegaan.
Al moet ik wel zeggen dat toen ze zei dat ik geen erfgenaam zou worden ik dat in eerste instantie wel een beetje apart ofzo vond.
Goede vraag
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
De plek gewoon lekker voor je zelf houden, hebben wij niets aan dat het exact in bos x of plaats y is. Maar fijn dat er een mooi plekje uitgezocht is.
En wat een heerlijk mens die van de maaltijden (en lief en zorgzaam dat ze je ook een bordje toeschoof). Zijn zo van die lichtpuntjes en lach momentjes in zo'n periode.
En wat een heerlijk mens die van de maaltijden (en lief en zorgzaam dat ze je ook een bordje toeschoof). Zijn zo van die lichtpuntjes en lach momentjes in zo'n periode.
Ik ben nogal eigenwijs, dus iedereen die er wat van vind mag dat lekker voor zich houden. Tenzij het goedbedoeld en onderbouwt advies is. Er zijn niet zo veel mensen die mij dat kunnen geven.quote:
Wat ontzettend verdrietig en wat mooi hoe jullie samen naar het einde zijn gegaan.
Uit eigen ervaring weet ik dat men vindt (jaja echt waar) dat je na een jaar toch maar eens met een professioneel iemand moet gaan praten.
Nou grootste gelul wat er is.
Precies. En die tijd ga ik nemen. Al doe ik nu niet zo heel veel. Dat komt nog wel. Bedankt.quote:Rouwen heeft tijd nodig.En ieder neemt daar zijn eigen tijd in.
Je bent je liefde kwijt dus neem maar lekker de tijd.
Je merkt vanzelf wel wanneer je er in ben blijven hangen, maar dat is dan een zorg van dan..
Je hebt gezorgd en jezelf weg gecijferd met liefde.
Nu mag je tijd voor jezelf nemen.
Heel veel sterkte!
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Het is niet allemaal kommer en kwel hoor. We hebben genoeg gelachen.quote:
De plek gewoon lekker voor je zelf houden, hebben wij niets aan dat het exact in bos x of plaats y is. Maar fijn dat er een mooi plekje uitgezocht is.
En wat een heerlijk mens die van de maaltijden (en lief en zorgzaam dat ze je ook een bordje toeschoof). Zijn zo van die lichtpuntjes en lach momentjes in zo'n periode.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Bedankt.quote:
Wat ergHeb geen vraag voor je maar wens je veel sterkte.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Waarschijnlijk is dit iets wat je nooit vergeten zal.
Hoe ging je met de machteloosheid om, dat je neem ik aan wel iets wil doen maar eigenlijk ook weer niks kan doen. Lijkt me lastig om dan positief te blijven.
Hoe ging je met de machteloosheid om, dat je neem ik aan wel iets wil doen maar eigenlijk ook weer niks kan doen. Lijkt me lastig om dan positief te blijven.
Liefde voor God
Ik hoop het niet nee, want dat zou ik mezelf niet vergeten.quote:
Waarschijnlijk is dit iets wat je nooit vergeten zal.
Tsja. Accepteren dat het niet anders is en doorgaan. En proberen om je niet te druk te maken over zaken waar je geen invloed op hebt.quote:Hoe ging je met de machteloosheid om, dat je neem ik aan wel iets wil doen maar eigenlijk ook weer niks kan doen. Lijkt me lastig om dan positief te blijven.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
@VWJW, het is of ik mijn eigen verhaal lees, met net iets andere leeftijden.
Als je ooit met een lotgenoot wilt praten, steun nodig hebt, een luisterend oor, een schouder, wat dan ook, PM me.
Sterkte. Vroeg of laat kun je een steeds groter deel van dit hoofdstuk een plekje geven.
Als je ooit met een lotgenoot wilt praten, steun nodig hebt, een luisterend oor, een schouder, wat dan ook, PM me.
Sterkte. Vroeg of laat kun je een steeds groter deel van dit hoofdstuk een plekje geven.
Het onmogelijke doen we meteen, voor een wonder hebben we iets langer nodig.
When I am with you, there's no place I'd rather be - K. 17-03-1982 / 21-10-2017
When I am with you, there's no place I'd rather be - K. 17-03-1982 / 21-10-2017
Bedankt voor het aanbodquote:
@:VWJW, het is of ik mijn eigen verhaal lees, met net iets andere leeftijden.
Als je ooit met een lotgenoot wilt praten, steun nodig hebt, een luisterend oor, een schouder, wat dan ook, PM me.
Daar ga ik wel van uit. Ik ben er van overtuigd dat dit een ervaring is (geweest) die me een beter mens maakt.quote:Sterkte. Vroeg of laat kun je een steeds groter deel van dit hoofdstuk een plekje geven.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Ik zie vooral veel dingen die niet helpend waren voor jou/jullie. Ben nu benieuwd; wat voor hulp was welkom en hoe konden vrienden er het beste zijn?
(Of zit het hem vooral in het feit dat het loze woorden waren, bijv het je kunt altijd mee-eten? Had je ze liever met een portie lasagne op de stoep gehad? )
(Of zit het hem vooral in het feit dat het loze woorden waren, bijv het je kunt altijd mee-eten? Had je ze liever met een portie lasagne op de stoep gehad? )
Op woensdag 9 september 2020 20:31 en op maandag 13 januari 2025 21:00 schreef Fred_B het volgende:
Meke is de Hans Wiegel van FOK.
De beste mod (die we nooit hebben gehad.)
Meke is de Hans Wiegel van FOK.
De beste mod (die we nooit hebben gehad.)
Ik heb geen vraag, alles is heel herkenbaar voor mij (mijn vrouw is vorig jaar overleden).
Goed dat je hier met je verhaal komt, ookal is het wat anoniem, maar praten is praten, en praten is goed. Dat is bij mij in ieder geval zo.
Sterkte. En ook bij mij geldt: mocht je denken dat het helpt met deze lotgenoot te praten, DM maar
Goed dat je hier met je verhaal komt, ookal is het wat anoniem, maar praten is praten, en praten is goed. Dat is bij mij in ieder geval zo.
Sterkte. En ook bij mij geldt: mocht je denken dat het helpt met deze lotgenoot te praten, DM maar
[b]Op maandag 6 september 2010 00:28 schreef tong80 het volgende:[/b]
GVD Wat moet jij een trotse vader zijn :)
:P
GVD Wat moet jij een trotse vader zijn :)
:P
Ze hebben ook heel veel geholpen hoor. In de periode voordat ze bij mij kwam was vanzelfsprekend de motivatie om het huishouden te doen lager dan normaal en was het dus een beetje een rommeltje. Toen eenmaal bleek dat ze niet meer naar haar eigen huis kon stonden er in no time een paar vriendinnen bij mij thuis om de boel op te ruimen en schoon te maken. En toen we tussendoor een weekendje weg waren hadden ze weer de boel opgeruimt en schoongemaakt.quote:
Ik zie vooral veel dingen die niet helpend waren voor jou/jullie. Ben nu benieuwd; wat voor hulp was welkom en hoe konden vrienden er het beste zijn?
(Of zit het hem vooral in het feit dat het loze woorden waren, bijv het je kunt altijd mee-eten? Had je ze liever met een portie lasagne op de stoep gehad? )
Idem met boodschappen doen als 't effe niet ging of als ik iets vergeten was. En door de medische hulp van 2 vrienden die in de buurt wonen konden we met een gerust hart slapen, want als er hulp nodig was stonden ze in een paar minuten op de stoep.
Het is meer dat ik eigenlijk wel verlegen zit om een goed gesprek. Aan tafel met een stel koters erbij die alle aandacht opeisen is echter niet geschikt daarvoor.
Overigens weet ik ook niet echt waar ik wel behoefte aan heb in de meeste gevallen en is het onmogelijk om dat te raden voor een ander.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Dat ben ik met je eens. Al praat ik het liefst met mensen die het hele verhaal kennen (want dat staat hier nog lang niet). En uiteindelijk moet je het toch alleen doen.quote:
Ik heb geen vraag, alles is heel herkenbaar voor mij (mijn vrouw is vorig jaar overleden).
Goed dat je hier met je verhaal komt, ookal is het wat anoniem, maar praten is praten, en praten is goed. Dat is bij mij in ieder geval zo.
Ik hou het in gedachte. Thanks.quote:Sterkte. En ook bij mij geldt: mocht je denken dat het helpt met deze lotgenoot te praten, DM maar
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
|
|
