Hoe slecht de ploeg die zich Feyenoord noemde tegen Young Boys was, is eigenlijk niet te beschrijvenquote:
Het was donderdag alsof een stel mannen vanuit Rotterdam naar Zwitserland was gereisd, om onder het pseudoniem Feyenoord anderhalf uur te ballen op een kunstgrasveld in Bern. Dit kon toch geen echt voetbalelftal zijn. Dit was toch geen ploeg van profs die elke maand betaald krijgen voor hun sportbeoefening.
Dat stel mannen op reis had in de kleedkamers van het Stade de Suisse in Bern een rood met wit shirt aangetrokken, met een rugnummer, een naam en voetbalschoenen. En toen gingen ze iets doen dat alleen vanaf een afstandje op voetbal leek. Hoe slecht de ploeg die zich Feyenoord noemde was tegen Young Boys, is in 700 woorden eigenlijk niet te beschrijven. De uitslag was 2-0, in de groepsfase van de Europa League.
Hier volgt toch een poging tot beschrijving: Feyenoord hangt met houtjes, touwtjes en plakband aan elkaar. Als de in elkaar geflanste constructie het houdt, marcheert het redelijk, want in potentie herbergt de selectie hier en daar best kwaliteit. Maar ja, wat is kwaliteit in een groep van halffitte of geblesseerde spelers, aangevuld met mannen zonder vertrouwen, zonder overtuiging, zonder idee, zonder verbinding met elkaar?
Meestal houden de houtjes en de touwtjes het dus niet, is dit seizoen gebleken, en dan valt het hele bouwwerk uit elkaar. Dan is Feyenoord een plumpudding die van te grote hoogte op een bord valt en alle kanten op waggelt. Of uit elkaar spat. Nooit was daar op het veld het tempo waarmee trainer Jaap Stam kauwgom kauwt. Er was geen opbouw, geen verband tussen de linies. Geen ziel. Onbegrijpelijk hoe simpele passes hun doel misten. Zelfs hoekschoppen waren erbarmelijk genomen, ook als aanvoerder Steven Berghuis ze nam.