R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Slechtste idee ooit.quote:Op donderdag 18 juli 2019 00:04 schreef jantco het volgende:
En verder: vóór we verkering kregen, waren we al 6 jaar goede vrienden; die situatie wil ik terug.
Oh jawel hoor, maar het wordt wel vaak als excuus gebruikt om maar niet te hoeven veranderen. Zoals zij het nu ook voor zijn voeten werpt. Zo van : ja, hallo, ik kan geen relatie hebben, want ik heb bindingsangst. Prima, maar handel daar dan ook naar en zadel een jongen niet met jezelf op en werk eerst aan jezelf. Kortom : neem je verantwoordelijkheid, met of zonder bindingsangst.quote:
[..]
Is het altijd een mooi excuus? Kunnen mensen niet gewoon echt zo zijn?
[/veroordeling/preek :{ ]
Somebody that I used to know
Waarom moet zij wel iets van jou willen weten als jij omgekeerd ook totale schijt hebt aan haar autonomie en alles wat ze daar wel over gezegd heeft? Het zou voor mij een signaal zijn dat we totaal niet op één lijn zaten en kennelijk ook niet willen zitten als je na drie jaar aan komt kakken met je toestemming alsof dat überhaupt relevant en ook een oplossing is voor dergelijk onbegrip tussen ons. Echt een flink staaltje projectie dit, terwijl het jouw eigen conflict is.quote:
Ook hier waren het sociale leugens. Ze wilde mij beschermen: "omdat je zo gevoelig bent". Maar zo wordt het alleen maar erger: ik voel me genegeerd en gepasseerd.
Ik heb nog geprobeerd om -als mosterd na de maaltijd- haar toestemming te geven voor de seksuele handelingen met de andere vriend. Maar ook daarvan wil ze niets weten: ik ga niet over het geven van dat soort toestemming. Wat voor mij weer als een ontkenning van mijn bestaan voelt. Het is een diepgaand conflict.
Dat conflict zit intern en niet zozeer in de communicatie van haar, want zij is duidelijk geweest. Jij ontloopt daarin tegen bepaalde onderwerpen, omdat je liever vasthoudt aan wat je hoopt. En als dat toch te realistisch te ver er vanaf komt te staan, kom jij water bij jouw wijn doen alsof jij haar gratie verleent voor wat jij anders inschatte. Jij schuift met jouw grenzen en neemt haar dat kwalijk, terwijl zij daar niet om heeft gevraagd en jij niet achter die verschuiving staat.
Wat halen jullie je ook op de hals als je elkaar kennelijk niet serieus kan of wil nemen, met jouw vermeende gevoeligheid en haar vermeende moeite met communiceren, dan heb je al toch geen gelijkwaardige basis of überhaupt streven naar als dat jullie uitgangspunten zijn?
Beter ga je nadenken over waar jij jezelf toestemming voor wil geven en ook daadwerkelijk geeft. In dit geval zou het kunnen zijn dat jij ondanks gevoelens gewoon niet past bij haar en dat jij daarom zelf een grens trekt. Dat je iets anders nodig hebt binnen een relatie en dat het ok is om elkaar dan uit liefde los te laten. Zodat er ruimte is om elkaar te waarderen voor wat er wel te bieden valt en je niet zo hoeft te steggelen over wat er niet is en zeker niet over wat er ook gewoonweg niet gaat komen. Probeer geen vierkantje in een rondje te proppen, dat is geen liefde voor beide vormen. En dat is ok.
En dat laatste gaat dus niet gebeuren, want jullie zijn geen goede vrienden meer.quote:
[..]
Ja, precies, het moet van twee kanten passen. En wat Scary_Mary en Allures zeggen: het was mijn invulling, mijn verwachtingen over haar die niet klopten. Met deze opmerking verdween mijn boosheid!
Dus ik ben inderdaad gestopt met deze relatie. En verder: vóór we verkering kregen, waren we al 6 jaar goede vrienden; die situatie wil ik terug.
Je hebt (samen) gekozen voor iets anders dan goede vrienden alleen. Dat is niet zomaar terug te draaien.
Misschien ooit, maar reken er maar niet op. Dat kan enkel als je beide dat gevoel toch niet hebt, als er eigenlijk geen verwijten zijn, geen 'pijn' is. Of als er stevige tijd overheen is gegaan waardoor de pijn weg gezakt is. Je een soort van overnieuw kan beginnen (en zelfs dan is het listig).
Je kende haar dus al zolang, je wist prima wie en wat ze was. Je hoopte dat dat anders zou worden, dat jouw liefde dat zou 'genezen', anders zou maken. Nee dus.
Maar terug kan je niet meer. Niemand kan de tijd terug zetten.
Neem werkelijke afstand. Zodat als je elkaar ooit nog tegen zal komen dat verlangen naar meer echt weg is. Dat is nu nog niet het geval.
[ Bericht 0% gewijzigd door Cause_Mayhem op 18-07-2019 10:48:23 ]
Our task must be to free ourselves by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature and its beauty.
Daar hebben ze tegenwoordig pilletjes voor nml, TS. Ook in hippie-kringen.quote:
[..]
En hij kan vast stiekem wel een erectie krijgen
Iedereen mag cojona krijgen!!!!!
Zoals ik het lees is zij echt vrij duidelijk geweest, maar wilde jij dat niet horen.quote:
[..]
Off-topic, maar wel heel interessant.
Het is voor een mens héél moeilijk om eerlijk te zijn. Laatst heeft iemand in Engeland dat een jaar lang geprobeerd, en er een boek over geschreven. We bezondigen ons aan sociale leugens, maar die zijn nuttig omdat ze de relaties niet beschadigen. Niet-liegen vergt sterke sociale vaardigheden: tact, inlevingsvermogen, incasseringsvermogen. Dus met de toename van de levenservaring komt dat misschien in zicht.
Natuurlijk hebben de mensen dat duizenden jaren geleden al ontdekt, en geprobeerd vast te leggen in regels en die laten uitvoeren door instituties. Dat werkt inderdaad niet. Daar heb je gelijk in.
Ook hier waren het sociale leugens. Ze wilde mij beschermen: "omdat je zo gevoelig bent". Maar zo wordt het alleen maar erger: ik voel me genegeerd en gepasseerd.
Ik heb nog geprobeerd om -als mosterd na de maaltijd- haar toestemming te geven voor de seksuele handelingen met de andere vriend. Maar ook daarvan wil ze niets weten: ik ga niet over het geven van dat soort toestemming. Wat voor mij weer als een ontkenning van mijn bestaan voelt. Het is een diepgaand conflict.
Zij is niet het persoon voor jou. Je hebt zand in je handen en dat kan je gewoonweg niet vast houden. Hoe graag je ook wil(de).
Voor nu, hou op met andere manieren vinden om zand vast te houden met je blote handen. Het gaat niet werken.
Neem afstand, accepteer dat zij jou niet kan/wil geven wat jij nodig hebt.
Our task must be to free ourselves by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature and its beauty.
Hoe is zij diegene die hem opzadelt met een vooraf duidelijk besproken situatie? Die jongen is praktisch twee keer zo oud als jij en bepaald niet ontoerekeningsvatbaar ofzo. Waarom zou zij niet enig vertrouwen mogen hebben in dat hij als volwassen man wel enigszins in staat zou moeten kunnen zijn om te bepalen in hoeverre hij hierin in mee zou willen gaan?quote:Op donderdag 18 juli 2019 10:24 schreef Postbus100 het volgende:
[..]
Oh jawel hoor, maar het wordt wel vaak als excuus gebruikt om maar niet te hoeven veranderen. Zoals zij het nu ook voor zijn voeten werpt. Zo van : ja, hallo, ik kan geen relatie hebben, want ik heb bindingsangst. Prima, maar handel daar dan ook naar en zadel een jongen niet met jezelf op en werk eerst aan jezelf. Kortom : neem je verantwoordelijkheid, met of zonder bindingsangst.
[/veroordeling/preek :{ ]
Dit dus, zij zegt het veel beter.quote:
[..]
Waarom moet zij wel iets van jou willen weten als jij omgekeerd ook totale schijt hebt aan haar autonomie en alles wat ze daar wel over gezegd heeft? Het zou voor mij een signaal zijn dat we totaal niet op één lijn zaten en kennelijk ook niet willen zitten als je na drie jaar aan komt kakken met je toestemming alsof dat überhaupt relevant en ook een oplossing is voor dergelijk onbegrip tussen ons. Echt een flink staaltje projectie dit, terwijl het jouw eigen conflict is.
Dat conflict zit intern en niet zozeer in de communicatie van haar, want zij is duidelijk geweest. Jij ontloopt daarin tegen bepaalde onderwerpen, omdat je liever vasthoudt aan wat je hoopt. En als dat toch te realistisch te ver er vanaf komt te staan, kom jij water bij jouw wijn doen alsof jij haar gratie verleent voor wat jij anders inschatte. Jij schuift met jouw grenzen en neemt haar dat kwalijk, terwijl zij daar niet om heeft gevraagd en jij niet achter die verschuiving staat.
Wat halen jullie je ook op de hals als je elkaar kennelijk niet serieus kan of wil nemen, met jouw vermeende gevoeligheid en haar vermeende moeite met communiceren, dan heb je al toch geen gelijkwaardige basis of überhaupt streven naar als dat jullie uitgangspunten zijn?
Beter ga je nadenken over waar jij jezelf toestemming voor wil geven en ook daadwerkelijk geeft. In dit geval zou het kunnen zijn dat jij ondanks gevoelens gewoon niet past bij haar en dat jij daarom zelf een grens trekt. Dat je iets anders nodig hebt binnen een relatie en dat het ok is om elkaar dan uit liefde los te laten. Zodat er ruimte is om elkaar te waarderen voor wat er wel te bieden valt en je niet zo hoeft te steggelen over wat er niet is en zeker niet over wat er ook gewoonweg niet gaat komen. Probeer geen vierkantje in een rondje te proppen, dat is geen liefde voor beide vormen. En dat is ok.
Our task must be to free ourselves by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature and its beauty.
Inderdaad, intuïtief weet ik dat een 'echte' relatie er niet in zit. Maar om dat ook tot mijn gevoelswereld te laten doordringen, is een hele klus. Vandaar deze discussie: die drukt mij met de neus op de werkelijkheid!
Ze heeft het er vaak over gehad, dat ze 'verzorging' nodig had. Dat is: zorgen dat ze op tijd bij de bus/trein is, op tijd naar bed gaat. Vooral in de vakantie is dat van belang. Ook anderen zien dat: ze heeft leiding nodig. Maar tegelijkertijd valt dat niet mee, omdat ze leiding afwijst. Je moet heel bewust en tactisch opereren. De andere vriend heeft met verslaafden gewerkt, en kan dit merkbaar beter dan ik. Helaas klinkt dit denigrerend, maar het is wel de werkelijkheid. Verder is ze heel slim en gewiekst in haar argumentatie; daar kan ik niet echt tegenop.
Hij en zij zijn samen een beter stelletje. Ik zag dat en het is niet anders. Ze zijn duidelijk verliefd en gaan heel goed en teder met elkaar om. En wat dan weer heel moeilijk is, is hun opmerking: "Wij vinden de situatie ok. Jij vult het aan".
Toen ze in de laatste klas van het basisonderwijs zat, is ze onderzocht. Herinnert ze zich. "Er kwam geen Asperger uit!". Dat onderzoek was er natuurlijk niet voor niets, en de eerste diagnose Asperger in Nederland werd pas jaren later gesteld, in 1984.
Dus wat hier wordt gezegd: ze is echt zo. En een relatie naar mijn opvatting, zit er niet in.
Dan het teruggaan naar vriendschap. Ik ga heel goed met mijn ex-eega om, ze krijgt een dikke knuffel als ik haar zie. Maar 16 jaar geleden was het wel een vechtscheiding van de hevigste klasse. Met mijn huidige beste vriendin had ik een relatie, maar omdat een relatie tussen ons niet lukte, hebben we die in stapjes naar vriendschap terug gebracht.
Dus als je een crisis te boven bent gekomen, ken je elkaar weer veel beter, en is er meer grond voor een stevige vriendschap.
Ze heeft het er vaak over gehad, dat ze 'verzorging' nodig had. Dat is: zorgen dat ze op tijd bij de bus/trein is, op tijd naar bed gaat. Vooral in de vakantie is dat van belang. Ook anderen zien dat: ze heeft leiding nodig. Maar tegelijkertijd valt dat niet mee, omdat ze leiding afwijst. Je moet heel bewust en tactisch opereren. De andere vriend heeft met verslaafden gewerkt, en kan dit merkbaar beter dan ik. Helaas klinkt dit denigrerend, maar het is wel de werkelijkheid. Verder is ze heel slim en gewiekst in haar argumentatie; daar kan ik niet echt tegenop.
Hij en zij zijn samen een beter stelletje. Ik zag dat en het is niet anders. Ze zijn duidelijk verliefd en gaan heel goed en teder met elkaar om. En wat dan weer heel moeilijk is, is hun opmerking: "Wij vinden de situatie ok. Jij vult het aan".
Toen ze in de laatste klas van het basisonderwijs zat, is ze onderzocht. Herinnert ze zich. "Er kwam geen Asperger uit!". Dat onderzoek was er natuurlijk niet voor niets, en de eerste diagnose Asperger in Nederland werd pas jaren later gesteld, in 1984.
Dus wat hier wordt gezegd: ze is echt zo. En een relatie naar mijn opvatting, zit er niet in.
Dan het teruggaan naar vriendschap. Ik ga heel goed met mijn ex-eega om, ze krijgt een dikke knuffel als ik haar zie. Maar 16 jaar geleden was het wel een vechtscheiding van de hevigste klasse. Met mijn huidige beste vriendin had ik een relatie, maar omdat een relatie tussen ons niet lukte, hebben we die in stapjes naar vriendschap terug gebracht.
Dus als je een crisis te boven bent gekomen, ken je elkaar weer veel beter, en is er meer grond voor een stevige vriendschap.
Wie zich gedraagt als een robot, krijgt salaris teveel.
Off topic is niet zo aan de orde m.i.,het is meer een abstracte informatie. Zoals deze:quote:
[..]
Off-topic, maar wel heel interessant.
Het is voor een mens héél moeilijk om eerlijk te zijn. Laatst heeft iemand in Engeland dat een jaar lang geprobeerd, en er een boek over geschreven. We bezondigen ons aan sociale leugens, maar die zijn nuttig omdat ze de relaties niet beschadigen. Niet-liegen vergt sterke sociale vaardigheden: tact, inlevingsvermogen, incasseringsvermogen. Dus met de toename van de levenservaring komt dat misschien in zicht.
Natuurlijk hebben de mensen dat duizenden jaren geleden al ontdekt, en geprobeerd vast te leggen in regels en die laten uitvoeren door instituties. Dat werkt inderdaad niet. Daar heb je gelijk in.
Ook hier waren het sociale leugens. Ze wilde mij beschermen: "omdat je zo gevoelig bent". Maar zo wordt het alleen maar erger: ik voel me genegeerd en gepasseerd.
Ik heb nog geprobeerd om -als mosterd na de maaltijd- haar toestemming te geven voor de seksuele handelingen met de andere vriend. Maar ook daarvan wil ze niets weten: ik ga niet over het geven van dat soort toestemming. Wat voor mij weer als een ontkenning van mijn bestaan voelt. Het is een diepgaand conflict.
De norm die de westerse cultuur oplegt op relationeel gebied is de monogame relatie. Het ideaalbeeld van een relatie heeft dan alles te maken met cultuur. Zo zijn er zat culturen die polyamorie omarmen.
Zo staat polygamie in Kameroen voor zowel rijkdom als status. Culturen verschillen nu eenmaal van elkaar, maar cultureel bepaalde gebruiken kunnen veranderen. Zo ook de westerse cultuur waar we nu in leven.
Derhalve...de cultuur bepaalt kennelijk de relatie en niet zozeer de individuele mens. Maar die cultuur geeft geen inhoud aan de vorm van relatie. Dat moet de mens zelf maar uitzoeken.
Emigreer...als je van een rijk gevuld leven houdt...in vrijheid.
Cultuur is hoe mensen met elkaar omgaan. Het is afhankelijk van de situatie: rijkdom, wetgeving, aanwezigheid voorbehoedsmiddelen. En die situatie verandert steeds. Daardoor is cultuur in feite een modeverschijnsel en afhankelijk van allerlei invloeden.quote:
[..]
Off topic is niet zo aan de orde m.i.,het is meer een abstracte informatie. Zoals deze:
De norm die de westerse cultuur oplegt op relationeel gebied is de monogame relatie. Het ideaalbeeld van een relatie heeft dan alles te maken met cultuur. Zo zijn er zat culturen die polyamorie omarmen.
Zo staat polygamie in Kameroen voor zowel rijkdom als status. Culturen verschillen nu eenmaal van elkaar, maar cultureel bepaalde gebruiken kunnen veranderen. Zo ook de westerse cultuur waar we nu in leven.
Derhalve...de cultuur bepaalt kennelijk en niet zozeer de individuele mens.
Kijk, als jongere zie je dan niet. Dan doe je mee met de peer-group en is cultuur de hele werkelijkheid voor jou. Maar naarmate je ouder wordt, zie je cultuur veranderen. Mensen verliezen hun preutsheid en worden jaren later weer wel preuts. De kerk had macht, en verliest die macht weer, terwijl elders op de wereld die macht weer toeneemt. Het lijkt meer op de branding dan dat het een constant gegeven is!
Waarschijnlijk snap je er nu niets van, maar probeer je dit later te herinneren!
Iets anders dan cultuur is onze biologie, vastgelegd in ons DNA. Dat gaat om een heel langzaam proces. Lees eens De Spermaoorlog. Dan krijg je een idee hoe een vrouw biologisch, dus werkelijk, in elkaar zit. Nogmaals, biologie is heel iets anders dan cultuur.
Als je ouder wordt, en cultuur steeds heb zien veranderen, zie je beter waartoe de evolutie je gebracht heeft. Abraham Maslow noemt dat 'transcendentie': je stijgt boven cultuur en normen zo uit.
Ik vind het van mijzelf dus niet vreemd, dat ik de andere vriend het volop gun om door mijn (ex)vriendin sensueel gesteeld te worden. Daar is ze trouwens heel goed in!
Deze gedachte geeft mij geen jaloers gevoel, maar juist een liefdevol gevoel.
Wie zich gedraagt als een robot, krijgt salaris teveel.
Nee, ze zijn geen 'beter' stelletje daarom. Een hulpverlener kan geen partner zijn om goede redenen.quote:
Inderdaad, intuïtief weet ik dat een 'echte' relatie er niet in zit. Maar om dat ook tot mijn gevoelswereld te laten doordringen, is een hele klus. Vandaar deze discussie: die drukt mij met de neus op de werkelijkheid!
Ze heeft het er vaak over gehad, dat ze 'verzorging' nodig had. Dat is: zorgen dat ze op tijd bij de bus/trein is, op tijd naar bed gaat. Vooral in de vakantie is dat van belang. Ook anderen zien dat: ze heeft leiding nodig. Maar tegelijkertijd valt dat niet mee, omdat ze leiding afwijst. Je moet heel bewust en tactisch opereren. De andere vriend heeft met verslaafden gewerkt, en kan dit merkbaar beter dan ik. Helaas klinkt dit denigrerend, maar het is wel de werkelijkheid. Verder is ze heel slim en gewiekst in haar argumentatie; daar kan ik niet echt tegenop.
Hij en zij zijn samen een beter stelletje. Ik zag dat en het is niet anders. Ze zijn duidelijk verliefd en gaan heel goed en teder met elkaar om. En wat dan weer heel moeilijk is, is hun opmerking: "Wij vinden de situatie ok. Jij vult het aan".
Toen ze in de laatste klas van het basisonderwijs zat, is ze onderzocht. Herinnert ze zich. "Er kwam geen Asperger uit!". Dat onderzoek was er natuurlijk niet voor niets, en de eerste diagnose Asperger in Nederland werd pas jaren later gesteld, in 1984.
Dus wat hier wordt gezegd: ze is echt zo. En een relatie naar mijn opvatting, zit er niet in.
Dan het teruggaan naar vriendschap. Ik ga heel goed met mijn ex-eega om, ze krijgt een dikke knuffel als ik haar zie. Maar 16 jaar geleden was het wel een vechtscheiding van de hevigste klasse. Met mijn huidige beste vriendin had ik een relatie, maar omdat een relatie tussen ons niet lukte, hebben we die in stapjes naar vriendschap terug gebracht.
Dus als je een crisis te boven bent gekomen, ken je elkaar weer veel beter, en is er meer grond voor een stevige vriendschap.
Jij kan dat ook niet zijn.
Our task must be to free ourselves by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature and its beauty.
Goed stuk...ik zie anno nu eigenlijk in de westerse maatschappij twee vormen van cultuur, ik benoem het even op macro niveau: zoals je opvoeding, lokale items, gezaghebbende organisaties en op micro niveau: jezelf als individu op basis van je wil (dat gevoed wordt door emotie en vernieuwing).quote:
[..]
Cultuur is hoe mensen met elkaar omgaan. Het is afhankelijk van de situatie: rijkdom, wetgeving, aanwezigheid voorbehoedsmiddelen. En die situatie verandert steeds. Daardoor is cultuur in feite een modeverschijnsel en afhankelijk van allerlei invloeden.
Kijk, als jongere zie je dan niet. Dan doe je mee met de peer-group en is cultuur de hele werkelijkheid voor jou. Maar naarmate je ouder wordt, zie je cultuur veranderen. Mensen verliezen hun preutsheid en worden jaren later weer wel preuts. De kerk had macht, en verliest die macht weer, terwijl elders op de wereld die macht weer toeneemt. Het lijkt meer op de branding dan dat het een constant gegeven is!
Waarschijnlijk snap je er nu niets van, maar probeer je dit later te herinneren!
Iets anders dan cultuur is onze biologie, vastgelegd in ons DNA. Dat gaat om een heel langzaam proces. Lees eens De Spermaoorlog. Dan krijg je een idee hoe een vrouw biologisch, dus werkelijk, in elkaar zit. Nogmaals, biologie is heel iets anders dan cultuur.
Als je ouder wordt, en cultuur steeds heb zien veranderen, zie je beter waartoe de evolutie je gebracht heeft. Abraham Maslow noemt dat 'transcendentie': je stijgt boven cultuur en normen zo uit.
Ik vind het van mijzelf dus niet vreemd, dat ik de andere vriend het volop gun om door mijn (ex)vriendin sensueel gesteeld te worden. Daar is ze trouwens heel goed in!
Deze gedachte geeft mij geen jaloers gevoel, maar juist een liefdevol gevoel.
De vraag is of deze twee parallel -kunnen- lopen of toch tweemaal een cultuur is.
Emigreer...als je van een rijk gevuld leven houdt...in vrijheid.
Een vriendschap na dit alles 
Na het dumpen weglopen en niet meer omkijken ipv dat slappe vriendschap gedoe.
Na het dumpen weglopen en niet meer omkijken ipv dat slappe vriendschap gedoe.
Daar zul je je nog aardig in vergissen. Wereldwijd, van Latijns-Amerika tot in China is de monogame liefdesvorm het populairst. Wat evolutionair ook goed te verklaren is, twee ouders is gewoon een goede constructie bij het verzorgen en opvoeden van kinderen. Daarbij zijn er ongeveer even veel mannen als vrouwen, op deze manier kunnen dus veel mensen de samenleving van nageslacht voorzien.quote:
De norm die de westerse cultuur oplegt op relationeel gebied is de monogame relatie. Het ideaalbeeld van een relatie heeft dan alles te maken met cultuur. Zo zijn er zat culturen die polyamorie omarmen.
Het enige dat je ook nog wel eens ziet is dat de mannen meer vrouwen (willen) hebben. Maar het gaat dan vaak om machtige rijke mannen, dat zie je bijvoorbeeld bij de mormonen of in het Midden-Oosten.
Gangbangs zijn wel leukquote:
Wakker worden
Een vrouw delen met een andere man daar komt alleen maar ellende van.
Is off-topic, maar wel interessant. Waar je het over hebt, zijn allemaal culturen van 'na de landbouwrevolutie'. Maar wij stammen af van de jager-verzamelaars. Hun manier van leven (ik noem het nu expres geen cultuur) zit in ons DNA. Hier zit dus een frictie, een tegenstelling. Vandaar dat vrouwenonderdrukking is ontstaan, om de gedrag van de vrouw aan te passen aan wat nodig is in een landbouwgemeenschap, en dus haar natuurlijke driften te onderdrukken.quote:
[..]
Daar zul je je nog aardig in vergissen. Wereldwijd, van Latijns-Amerika tot in China is de monogame liefdesvorm het populairst. Wat evolutionair ook goed te verklaren is, twee ouders is gewoon een goede constructie bij het verzorgen en opvoeden van kinderen. Daarbij zijn er ongeveer even veel mannen als vrouwen, op deze manier kunnen dus veel mensen de samenleving van nageslacht voorzien.
Het enige dat je ook nog wel eens ziet is dat de mannen meer vrouwen (willen) hebben. Maar het gaat dan vaak om machtige rijke mannen, dat zie je bijvoorbeeld bij de mormonen of in het Midden-Oosten.
Een jager/verzamelaar kent geen bezit van grond. Wij wel, dus moet daar een oplossing voor gevonden worden. Monogamie is dan een oplossing die weinig energie verspilt.
Bij de mormonen of daar in het Midden-Oosten bestaat er geen Bijstandswet of NabestaandenWet. Zij losten een probleem op, door één man te laten zorgen voor meer dan 1 vrouw. Natuurlijk moet hij dan wel een beetje rijk zijn.
Belangrijk: uit ons DNA blijkt, dat er vernauwingen bestaan in het Y-chromosoom. Zeg maar: mannen zijn gemakkelijker vervangbaar dan vrouwen. Ze komen om bij de jacht o.i.d. Dus zijn er mannen, die meer dan één vrouw hebben bevrucht. En waar wij allemaal van afstammen, he. Tegen 9 voorvaderen staan 21 voormoeders. Zo iets. Ik heb het dan over de laatste paar honderdduizend jaar.
Wie zich gedraagt als een robot, krijgt salaris teveel.
Goed verhaal, maar ondertussen neukt een of andere pipo je vriendin.quote:
[..]
Is off-topic, maar wel interessant. Waar je het over hebt, zijn allemaal culturen van 'na de landbouwrevolutie'. Maar wij stammen af van de jager-verzamelaars. Hun manier van leven (ik noem het nu expres geen cultuur) zit in ons DNA. Hier zit dus een frictie, een tegenstelling. Vandaar dat vrouwenonderdrukking is ontstaan, om de gedrag van de vrouw aan te passen aan wat nodig is in een landbouwgemeenschap, en dus haar natuurlijke driften te onderdrukken.
Een jager/verzamelaar kent geen bezit van grond. Wij wel, dus moet daar een oplossing voor gevonden worden. Monogamie is dan een oplossing die weinig energie verspilt.
Bij de mormonen of daar in het Midden-Oosten bestaat er geen Bijstandswet of NabestaandenWet. Zij losten een probleem op, door één man te laten zorgen voor meer dan 1 vrouw. Natuurlijk moet hij dan wel een beetje rijk zijn.
Belangrijk: uit ons DNA blijkt, dat er vernauwingen bestaan in het Y-chromosoom. Zeg maar: mannen zijn gemakkelijker vervangbaar dan vrouwen. Ze komen om bij de jacht o.i.d. Dus zijn er mannen, die meer dan één vrouw hebben bevrucht. En waar wij allemaal van afstammen, he. Tegen 9 voorvaderen staan 21 voormoeders. Zo iets. Ik heb het dan over de laatste paar honderdduizend jaar.
[ Bericht 0% gewijzigd door Samzz op 18-07-2019 15:15:43 ]
Thinking about thinking of you. ♫
We leven al duizenden jaren na de landbouwrevolutie. Maar goed, zelfs als je die periode bekijkt, denk ik niet dat die samenlevingen zo in elkaar staken dat iedereen maar wat flikvlooide met elkaars vrouwen.quote:
[..]
Is off-topic, maar wel interessant. Waar je het over hebt, zijn allemaal culturen van 'na de landbouwrevolutie'. Maar wij stammen af van de jager-verzamelaars. Hun manier van leven (ik noem het nu expres geen cultuur) zit in ons DNA. Hier zit dus een frictie, een tegenstelling. Vandaar dat vrouwenonderdrukking is ontstaan, om de gedrag van de vrouw aan te passen aan wat nodig is in een landbouwgemeenschap, en dus haar natuurlijke driften te onderdrukken.
Een jager/verzamelaar kent geen bezit van grond. Wij wel, dus moet daar een oplossing voor gevonden worden. Monogamie is dan een oplossing die weinig energie verspilt.
Bij de mormonen of daar in het Midden-Oosten bestaat er geen Bijstandswet of NabestaandenWet. Zij losten een probleem op, door één man te laten zorgen voor meer dan 1 vrouw. Natuurlijk moet hij dan wel een beetje rijk zijn.
Belangrijk: uit ons DNA blijkt, dat er vernauwingen bestaan in het Y-chromosoom. Zeg maar: mannen zijn gemakkelijker vervangbaar dan vrouwen. Ze komen om bij de jacht o.i.d. Dus zijn er mannen, die meer dan één vrouw hebben bevrucht. En waar wij allemaal van afstammen, he. Tegen 9 voorvaderen staan 21 voormoeders. Zo iets. Ik heb het dan over de laatste paar honderdduizend jaar.
Daar waren gewoon afspraken over gemaakt, waarbij de alfa-mannen, de mannen hoog in de pikorde, het best af waren qua aanbod van vrouwen.
In de dierenwereld zien we monogamie trouwens ook terugkomen, bijvoorbeeld bij vogels, dit omdat de kosten van de investering wat betreft het nageslacht groot zijn.
Maar goed, ik wil hier helemaal niet bij stellen dat ik tegen polyamorie (of hoe men het ook noemt) ben. Wel dat het gewoon erg lastig is, en gevoelens als jaloezi ook gewoon aangeboren zijn.
Het gaat niet om jouw toestemming.quote:
[..]
Off-topic, maar wel heel interessant.
Het is voor een mens héél moeilijk om eerlijk te zijn. Laatst heeft iemand in Engeland dat een jaar lang geprobeerd, en er een boek over geschreven. We bezondigen ons aan sociale leugens, maar die zijn nuttig omdat ze de relaties niet beschadigen. Niet-liegen vergt sterke sociale vaardigheden: tact, inlevingsvermogen, incasseringsvermogen. Dus met de toename van de levenservaring komt dat misschien in zicht.
Natuurlijk hebben de mensen dat duizenden jaren geleden al ontdekt, en geprobeerd vast te leggen in regels en die laten uitvoeren door instituties. Dat werkt inderdaad niet. Daar heb je gelijk in.
Ook hier waren het sociale leugens. Ze wilde mij beschermen: "omdat je zo gevoelig bent". Maar zo wordt het alleen maar erger: ik voel me genegeerd en gepasseerd.
Ik heb nog geprobeerd om -als mosterd na de maaltijd- haar toestemming te geven voor de seksuele handelingen met de andere vriend. Maar ook daarvan wil ze niets weten: ik ga niet over het geven van dat soort toestemming. Wat voor mij weer als een ontkenning van mijn bestaan voelt. Het is een diepgaand conflict.
Het gaat er om dat jij het of wel, of niet, accepteert dat zij jouw toestemming überhaupt niet nodig heeft en er al helemaal niet op zit te wachten.
[ Bericht 1% gewijzigd door probeer op 18-07-2019 17:16:44 ]
"Pools are perfect for holding water"
Dit dus, TS.quote:
Mee eens. Ik snap niet dat hij machteloos gaat zitten toekijken en het ook nog allemaal goed vind. TS, wees een vent en trek die deur zo snel mogelijk achter je dicht! Het kan nu nog.quote:
[..]
Verwijderde post, kan ook wel iets vriendelijker.
[ Bericht 14% gewijzigd door #ANONIEM op 19-07-2019 10:58:49 ]
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Het is niet fijn om met zo een gedachte te zitten en te zien dat diegene van wie je houdt plezier heeft met een ander dat verder gaat dan alleen matties zijn. Voorkom dat je nog meer met dat gevoel komt te zitten TS, hoe hard en moeilijk het ook is: grijp voor jezelf in. Accepteer het of verwerp het.quote:
Mee eens. Ik snap niet dat hij machteloos gaat zitten toekijken en het ook nog allemaal goed vind. TS, wees een vent en trek die deur zo snel mogelijk achter je dicht! Het kan nu nog.
En zoals Lord van de Bladeren zegt: misschien is dat advies niet zo slecht nog. Maar het ligt bij jou.
