Jup, hierzo! Binnen wordt intussen alles gelopen, het kruipen is er helemaal uit. Maar zodra buiten zakt mijnes bij de minste twijfel meteen door de knieën. Gaat wel elke dag beter, gewoon vaak naar buiten en dan komt het heus wel goed, dunkt mequote:Op zaterdag 27 april 2019 19:34 schreef Lemijn het volgende:
Zeg, over dat lopen. Jacob doet dat binnen echt heel soepel, struikelt wel eens maar grotendeels is het zonder moeite. Buiten echter weigert hij categorisch. Zijn er meer kinderen die daar zo’n onderscheid in maken? Hij stopt buiten ook met praten trouwens. Misschien is het een principekwestie .
Koekie!quote:Op zondag 28 april 2019 07:59 schreef littledrummergirl het volgende:
Pfff die eigen mening de kapitein heeft besloten dat iedere maaltijd een "koekie" moet zijn. Al het andere schuift ie boos van tafel als ik het daarna keer op keer voor zn neus terugzet gaat ie het mopperend toch maar opeten
Ahja, dat laatste Bij ons inmiddels geëvolueerd naar: "NIET PRATEN MAMA"quote:Op zondag 28 april 2019 09:01 schreef minilot het volgende:
Nee oefenen klinkt wel erg cute, FF!
Ja (da!) en nee (neh!) worden hier tot dusver gewoon eerlijk gebruikt, maar er gloort ongetwijfeld een stevige nee-fase ergens aan de horizon..
Wel suuuuuuperirritant nu: als ik 's avonds, met name aan de eettafel, iets langdradigs probeer te vertellen aan mijn lief slaakt Günther soms hoge gilletjes tot ik mijn mond hou en begint daar steeds opnieuw mee zodra ik probeer verder te praten.
Hoe gaat het nu met jou en je nieuwe kleine man? Wat vindt V er van?quote:Op zondag 28 april 2019 08:18 schreef Flav het volgende:
Hier is al het eten ‘neh!’ En hij draait zich weg.
Soms voeren we hem dan toch wat tegen z’n zin in en dan smult hij ervan. Echt uittesten.
Of hij moet er ‘moesjjj’ bij, appelmoes maar die vlieger gaat niet op.
Nope. Hij is er ook niet overstuur bij ofzo, hij gilt door me heen met exact deze gezichtsuitdrukking:quote:Op zondag 28 april 2019 09:32 schreef rena het volgende:
Mini, valt hij niet te kalmeren als hij dat doet? Als ik praat en ze begint te gillen oid zeg ik vaak dat ze heel even stil moet zijn omdat mama even aan het praten is, vaak snapt ze het al wel.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.¸¸.·´¯`·.¸¸.·´¯`·.¸><(((º>
Lekker mannetje is het ook hequote:Op zondag 28 april 2019 10:57 schreef minilot het volgende:
[..]
Nope. Hij is er ook niet overstuur bij ofzo, hij gilt door me heen met exact deze gezichtsuitdrukking:
Die geluiden!
Oh wat klinkt dat heerlijk en het is inderdaad een prachtig mannetjequote:Op zondag 28 april 2019 13:57 schreef Flav het volgende:
@:rena je zult vast de foto’s op insta al hebben gezien haha. Gaat heel goed met ons!
V vindt zijn broertje grappig en toont ook echt interesse. Als we vragen wie dat is zegt ie ‘jeijei!’, dat zei hij ook toen ik nog zwanger was en vroeg wat er in mijn buik zat
Wel heeft V nu weer koorts en voelt hij zich niet lekker, denk dat dat toch van de spanning is en van alle nieuwe gezichten en bezoekjes.
Maar als je wil dat ze dingen afleren is dat wel zo handig lijkt me. Als we de dingen waar we eigenlijk om moeten lachen niet meer corrigeren krijgen we drie losgeslagen kinderen die nergens meer op bezoek mogen komen en een huis waar ik zelf niet eens meer zou willen wonen qua troep en lawaai. En er echt om lachen zorgt juist voor herhaling hebben we gemerkt. Het heeft een tijdje geduurd voor we het 'lege' bordjes op je hoofd zetten weer hadden afgeleerd bijvoorbeeld.quote:Op zondag 28 april 2019 13:48 schreef minilot het volgende:
Niks moeten hè FF, boos worden bij stoute dingen is een keuze, geen vast gegeven
Erom lachen is natuurlijk wel het andere uiterste, ik zou ook elke dag nog een leeg bordje op mijn hoofd zetten als het mijn moeder aan het lachen zou maken! Ik bedoelde dat corrigeren ook zonder boosheid kan. Ieder z'n eigen opvoedstijl uiteraard, maar het was even alsof boos worden op ukkies nou eenmaal moet en dat is natuurlijk niet zoquote:Op zondag 28 april 2019 22:56 schreef FlyingFish het volgende:
[..]
Maar als je wil dat ze dingen afleren is dat wel zo handig lijkt me. Als we de dingen waar we eigenlijk om moeten lachen niet meer corrigeren krijgen we drie losgeslagen kinderen die nergens meer op bezoek mogen komen en een huis waar ik zelf niet eens meer zou willen wonen qua troep en lawaai. En er echt om lachen zorgt juist voor herhaling hebben we gemerkt. Het heeft een tijdje geduurd voor we het 'lege' bordjes op je hoofd zetten weer hadden afgeleerd bijvoorbeeld.
Ik denk dat je moeder dat nu best leuk zou vinden als je dat nu opeens doet. Zeker met resten pastasaus erin enzoquote:Op maandag 29 april 2019 06:28 schreef minilot het volgende:
[..]
Erom lachen is natuurlijk wel het andere uiterste, ik zou ook elke dag nog een leeg bordje op mijn hoofd zetten als het mijn moeder aan het lachen zou maken! Ik bedoelde dat corrigeren ook zonder boosheid kan. Ieder z'n eigen opvoedstijl uiteraard, maar het was even alsof boos worden op ukkies nou eenmaal moet en dat is natuurlijk niet zo
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.¸¸.·´¯`·.¸¸.·´¯`·.¸><(((º>
quote:Op maandag 29 april 2019 13:18 schreef FlyingFish het volgende:
De bestelde rugtasjes zijn binnen! En ze zijn er heel blij mee, en mijn man ook. Kreeg net deze foto binnen.Wat een fantastisch gezicht zo!SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Let me see you stripped down to the bone
quote:Op maandag 29 april 2019 13:18 schreef FlyingFish het volgende:
De bestelde rugtasjes zijn binnen! En ze zijn er heel blij mee, en mijn man ook. Kreeg net deze foto binnen.OMG!SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Dit vat het eigenlijk wel mooi samenquote:Op dinsdag 30 april 2019 07:25 schreef Lemijn het volgende:
Ik vind grenzen stellen heel normaal. Boos worden niet.
Heb ik! En het confronterende vind ik dat ik dus inderdaad termen als 'bloed onder je nagels vandaan halen' en 'achter het behang plakken' denkt. Ik word net als mijn moeder...quote:Op dinsdag 30 april 2019 08:36 schreef Skittles het volgende:
Oh jongens, wacht maar tot je een kutzakpeuter/kleuter krijgt die feilloos weet hoe het bloed onder je nagels gehaald kan worden
Mooie.quote:Op dinsdag 30 april 2019 07:39 schreef ViviRAWRS het volgende:
Ik heb ooit gelezen dat je (als je daarvoor kiest) boos moet doen voordat je daadwerkelijk boos bent, zodat je niet doorschiet en feller reageert dan nodig, dat vond ik wel een goede tip.
Waarom is dat niet goed dan?quote:Op dinsdag 30 april 2019 08:42 schreef Lemijn het volgende:
Dat laatste ben ik het helemaal mee eens hoor! De zeldzame keren dat ik boos ben benoem ik dat ook, inclusief reden. Maar ik ben het gewoon niet vaak. Het boos doen wat Vivi beschrijft pas ik toe door duidelijk te doen: nee, Jacob. Ophouden. Op wat fermere toon. Maar dat is niet boos, wat mij betreft.
Niet overmatig juichen om elk blokje probeer ik ook. Maar dat lukt niet feilloos en mijn omgeving houdt zich er zeker niet aan. Dus gemengde boodschappen krijgt hij sowieso .
In die zin absoluut met je eens (al vind ik wel dat volwassenen doorgaans in staat zouden moeten zijn om over voldoende relativeringszin te beschikken om niet zo vaak kwaad te raken van het gedrag van kleine kinderen), ik reageerde oorspronkelijk ook op de opmerking 'ergens boos om moeten worden'. Aan je kind laten zien dat iets je oprecht boos maakt en hoe je daarmee om kunt springen is uiteraard hartstikke nuttig, 'boos doen' om gedrag aan- of af te leren is daarentegen iets dat we hier niet zullen doenquote:Op dinsdag 30 april 2019 08:31 schreef Songeur het volgende:
Ik bedoel eigenlijk meer dat boosheid een emotie is die er nou eenmaal bijhoort. Die je kindje zelf ook ervaart. Boosheid, blijheid, verdriet. Het zijn hele normale emoties die bij het leven horen. Ik denk dat het heel goed is dat een kind ziet dat de emoties die zij ervaren ook bij de ouders zijn. En dat ouders daarin kunnen laten zien hoe je daarmee omgaat.
Betekent dat dat je je stem moet verheffen, moet schreeuwen of nare dingen moet zeggen? Nee absoluut niet. Maar benoemen dat iets je boos maakt is ook ruimte maken voor die emotie. En nu snapt een dreumesje daar nog niet zoveel van. Maar onderschat niet hoe belangrijk het is voor een gezonde emotieregulatie om emoties er soms ook gewoon te laten zijn!
Ah, de wacht maar, daar is -ie!quote:Op dinsdag 30 april 2019 08:36 schreef Skittles het volgende:
Oh jongens, wacht maar tot je een kutzakpeuter/kleuter krijgt die feilloos weet hoe het bloed onder je nagels gehaald kan worden
Ik ben zo blij dat je dit zegt. . Bij mijn dreumes is het allemaal geen probleem, niet boos worden, uitleggen, rustig blijven, maar bij mijn kleuter die zijn zusje probeert te wurgen en daar ondanks meermaals waarschuwen gewoon mee doorgaat is het een ander verhaal. En ja, dan word ik boos, en ja, dan schreeuw ik ook wel eens. Daar ben ik niet trots op, maar ik ben ook maar een mens.quote:Op dinsdag 30 april 2019 08:36 schreef Skittles het volgende:
Oh jongens, wacht maar tot je een kutzakpeuter/kleuter krijgt die feilloos weet hoe het bloed onder je nagels gehaald kan worden
quote:Op dinsdag 30 april 2019 08:45 schreef DevilsAndDust het volgende:
[..]
Ik ben zo blij dat je dit zegt. . Bij mijn dreumes is het allemaal geen probleem, niet boos worden, uitleggen, rustig blijven, maar bij mijn kleuter die zijn zusje probeert te wurgen en daar ondanks meermaals waarschuwen gewoon mee doorgaat is het een ander verhaal. En ja, dan word ik boos, en ja, dan schreeuw ik ook wel eens. Daar ben ik niet trots op, maar ik ben ook maar een mens.
Volkomen logisch! Maar ik denk dat het verschil wel zit in per ongeluk af en toe bozer reageren dan je wilt (en dat hopelijk ook gewoon naar koter benoemen en sorry zeggen), wat me uitermate menselijk lijkt, of vinden dat boos doen een passend en bewust onderdeel van je opvoeding is.quote:Op dinsdag 30 april 2019 08:45 schreef DevilsAndDust het volgende:
[..]
En ja, dan word ik boos, en ja, dan schreeuw ik ook wel eens. Daar ben ik niet trots op, maar ik ben ook maar een mens.
Ik durfde het niet te roepenquote:Op dinsdag 30 april 2019 08:36 schreef Skittles het volgende:
Oh jongens, wacht maar tot je een kutzakpeuter/kleuter krijgt die feilloos weet hoe het bloed onder je nagels gehaald kan worden
Ik denk dat dat laatste wel een goed punt is. Ze nemen heel veel van elkaar over en versterken elkaar, zowel positief (Lala praat zoals peuter pas praatte toen hij 3 was) als negatief (peuter spuugt zijn eten uit want "blegh", meisjes doen hetzelfde). Plus dat je simpelweg de tijd en aandacht niet hebt om je op 1 kind te focussen.quote:Op dinsdag 30 april 2019 09:24 schreef LeSage het volgende:
Kleine aanvulling:
Bij S. als dreumes waren de keren dat ik boos werd op 1 hand te tellen. Nu met een peuter en dreumes in huis is dat regelmatig.
En nee, niet met schelden en schreeuwen, maar wel boos.
Als je in de ochtend nog heel rustig hebt uitgelegd dat peuter geen mes uit de la mag pakken en daarmee door de kamer mag rennen en dat dan in de middag toch nog 3 keer moet uitleggen is de maat ergens wel vol, zeg maar.
En ja, peuter kan inmiddels bij de la waar messen liggen, juist zodat ik hem kan leren dat ie daar dus niet aan mag zitten.
Vast een heel onpopulaire opmerking, maar er zit een wezenlijk verschil tussen het opvoeden van 1 dreumes en het opvoeden van meerdere kinderen die in verschillende ontwikkelingsfasen zitten.
Haha ik las; Overigens is mijn dreumes toe aan vakantiequote:Op dinsdag 30 april 2019 09:27 schreef LeSage het volgende:
Overigens is mijn dreumes tot nu toe op vakantie echt
Hij heeft de hele heenreis lief in de auto gezeten. Een keer een boekje doorgekeken en een half uurtje Nijntje gekeken, rest van de tijd gewoon zitten kletsen en uit het raam gekeken
En ook hier super lief. Loopt lekker rond te sjouwen, vindt al mijn vrienden prima om zich heen en heeft gisteren de hele dag meegesjouwd door Boedapest. Af en toe kinderwagen, af en toe in de nek en ook stukken gelopen. Terwijl hij 10 minuten voor we er waren zichzelf had ondergekotst in de auto
Waarom is dat onpopulair? Het is toch gewoon heel waar? Ik heb 1 dreumes, die niet de hele dag dingen doet die niet mogen, omdat hij liever zit te lezen dan de plant leegschept. En hij heeft een moeder die nou eenmaal nogal gelijkmatig is van karakter en niet heel snel boos wordt. Maar dat hij bij ouder worden mij makkelijker boos krijgt lijkt me volstrekt logisch, zeker met 2 kinderen die elkaar in de weg zitten of opjutten.quote:Op dinsdag 30 april 2019 09:24 schreef LeSage het volgende:
Vast een heel onpopulaire opmerking, maar er zit een wezenlijk verschil tussen het opvoeden van 1 dreumes en het opvoeden van meerdere kinderen die in verschillende ontwikkelingsfasen zitten.
Ik geef mezelf een week of twee vakantie, waarin ik een beetje in huis pruts, en ga dan langzaam op zoek naar werk. Maar effectief zal ik zeker niet voor de zomer beginnen te werken, want peuter heeft 8 weken zomervakantie. Makkelijker om het zo op te lossen...quote:Op dinsdag 30 april 2019 10:03 schreef LeSage het volgende:
SQ, ik vind je een viswijf, zoals ik mezelf ook regelmatig een viswijf vind.
Soms geef ik mezelf even een time-out en ga plassen, ook fijn.
FF, 3 uur hobbelen over wegen met heel veel spoorvorming helpen vast niet mee geniet van je vrije dag!
Jagar, dat zal wel rustig zijn in huis heb je zelf al werk? Of ga je op zoek? Lijkt me wel weer spannend na zo’n tijd thuis zijn!
DR, mijn dreumes was ook toe aan vakanties. Na een paar weken met enorme deadlines op zijn werk moest hij er echt even een weekje tussenuit
Nou.. Volgens mij is opvoeden met behulp van straffen en boos worden enerzijds en belonen en prijzen anderszijds nog altijd gewoon de norm en zal je volgens mij sowieso meteen bijval krijgen als je opmerkt dat je wel eens uit je slof schiet tegen een retelastige kleuter, zoals ook hier te zienquote:Op dinsdag 30 april 2019 09:08 schreef Skittles het volgende:
Hoe zie jij dat 'boos moeten doen' voor je? Alsof ze als een viswijf aan het schreeuwen is?
Het lijkt mij volkomen logisch dat je je kinderen corrigeert met afkeuring en dit schaart onder 'boos moeten doen', terwijl je diep van binnen er eigenlijk wel om moet lachen.
En mijn 'wacht maar' is behoorlijk legitiem. Daar kan dan weer gekscherend over gedaan worden, maar zoals je ziet zijn er wel wat ouders die het prettig vinden om de andere kant te lezen dan de ideale holier than thou "ooooh maar boos doen doe ik echt niet hoor. En blij ook niet" Dat werkt bij een dreumes, misschien, ja.
Ah sorry, ik reageerde helemaal niet op jou hoor, en in voelde me ook niet aangevallen. Ik dacht dat het sarcasme duidelijk genoeg was, zo niet dan mijn excuses Ik hoor hier ook helemaal niet meer dus ik wend me gauw weer tot kutzakpeuter en kutzakkleutertopicsquote:Op dinsdag 30 april 2019 10:02 schreef Lemijn het volgende:
Ik snap niet goed waarom mensen die anders zijn of in een andere situatie zitten zich aangevallen voelen of over het AMK beginnen. Ik heb het alleen maar over mijzelf in het nu. That's it.
De mijnese komt dan gewoon achter me aan ze kan namelijk ook bij de deurklinkquote:Op dinsdag 30 april 2019 10:03 schreef LeSage het volgende:
Soms geef ik mezelf even een time-out en ga plassen, ook fijn.
Jammer, ik ben dol op rellende ouders met ervaring. Serieus! Er gebeurt hier weer eens wat.quote:Op dinsdag 30 april 2019 10:09 schreef Stormqueen het volgende:
[..]
Ah sorry, ik reageerde helemaal niet op jou hoor, en in voelde me ook niet aangevallen. Ik dacht dat het sarcasme duidelijk genoeg was, zo niet dan mijn excuses Ik hoor hier ook helemaal niet meer dus ik wend me gauw weer tot kutzakpeuter en kutzakkleutertopics
Dat is niet perse gerelateerd aan hier, dan wel aan het dagelijks leven.quote:Op dinsdag 30 april 2019 10:02 schreef Lemijn het volgende:
[..]
Waarom is dat onpopulair? Het is toch gewoon heel waar? Ik heb 1 dreumes, die niet de hele dag dingen doet die niet mogen, omdat hij liever zit te lezen dan de plant leegschept. En hij heeft een moeder die nou eenmaal nogal gelijkmatig is van karakter en niet heel snel boos wordt. Maar dat hij bij ouder worden mij makkelijker boos krijgt lijkt me volstrekt logisch, zeker met 2 kinderen die elkaar in de weg zitten of opjutten.
Ik snap niet goed waarom mensen die anders zijn of in een andere situatie zitten zich aangevallen voelen of over het AMK beginnen. Ik heb het alleen maar over mijzelf in het nu. That's it.
Nooit alleen plassen. of dat ik de deur op slot doe en het verhaal dan alsnog door de deur heen vertelt wordtquote:Op dinsdag 30 april 2019 10:11 schreef Stroopwafelmeisje het volgende:
[..]
De mijnese komt dan gewoon achter me aan ze kan namelijk ook bij de deurklink
quote:Op dinsdag 30 april 2019 10:03 schreef LeSage het volgende:
DR, mijn dreumes was ook toe aan vakanties. Na een paar weken met enorme deadlines op zijn werk moest hij er echt even een weekje tussenuit
Haha nee dat lijkt me ook niet heel zinvolquote:Op dinsdag 30 april 2019 10:18 schreef Lemijn het volgende:
Het is ook absoluut iets dat ik anders probeer te doen, maar ik kan de ruzie of emoties ook weer niet faken om het aan Jacob te tonen.
Kutzakpeuter!quote:Op dinsdag 30 april 2019 08:36 schreef Skittles het volgende:
Oh jongens, wacht maar tot je een kutzakpeuter/kleuter krijgt die feilloos weet hoe het bloed onder je nagels gehaald kan worden
Wellicht wel, maar we hebben een traphekje onderaan de trap, dus alleen naar boven kan nog welquote:Op dinsdag 30 april 2019 10:13 schreef Lemijn het volgende:
[..]
Jammer, ik ben dol op rellende ouders met ervaring. Serieus! Er gebeurt hier weer eens wat.
SWM: hier staat de deurklink verkeerd om afgesteld. Zou dat kunnen helpen? Ik vind het namelijk echt heel fijn dat ik in m'n eentje naar boven kan soms .
Of dat je zit te poepen met een dreumes op schoot, een boek te lezen, omdat je dus was vergeten de deur op slot te doen.quote:Op dinsdag 30 april 2019 10:17 schreef Songeur het volgende:
[..]
Nooit alleen plassen. of dat ik de deur op slot doe en het verhaal dan alsnog door de deur heen vertelt wordt
Trouwens je verhaal over ruzie maken en bijleggen als ouders klopt volgens mij wel. Ken zo niet de onderzoeken erbij. Maar mijn man (psycholoog kind&jeugd) heeft het ook vaak genoeg over dit soort verbanden. Dus niet alleen goedpraten van je korte lontje
Tuuurlijk. In mijn opinion wel. Mits je hen ook boos laat zijn op jou. Mijn oudste (7) kan dit inmiddels heel mooi. Boos worden, afstand nemen en dan excuses aanbieden voor wat ze zei maar nog steeds achter haar punt staand. En als ik dat zie denk ik. Ja, kijk. Zo kom je er wel grote damequote:Op dinsdag 30 april 2019 10:24 schreef Stroopwafelmeisje het volgende:
[..]
Wellicht wel, maar we hebben een traphekje onderaan de trap, dus alleen naar boven kan nog wel
[..]
Of dat je zit te poepen met een dreumes op schoot, een boek te lezen, omdat je dus was vergeten de deur op slot te doen.
Kijk, dat scheelt! Ook nuttige informatie in huize stroopwafel En dan is dat vast door te trekken naar boos worden op je kinderen, toch?
Dit klinkt echt als mijn ergste nachtmerrie.quote:Op dinsdag 30 april 2019 10:24 schreef Stroopwafelmeisje het volgende:
Of dat je zit te poepen met een dreumes op schoot, een boek te lezen, omdat je dus was vergeten de deur op slot te doen.
Ik heb er 1 die altijd gooit en smeert en kattenpoep eet. En 1 die altijd dramatisch hard jankt, boos is en met deuren smijt. Het liefst tegelijkertijd, als ik hún eten sta te maken, wat ze dan vervolgens door de kamer smijten.quote:Op dinsdag 30 april 2019 10:25 schreef LeSage het volgende:
Moeilijk om te omschrijven, ik voel me geen tokkie, maar denk wel dat er van die zen-ouders zijn die mij dan als een tokkie zien omdat ik niet zo zen ben, zoiets?
Nogmaals, ongenuanceerd dit hoor.
Sowieso ook scheelt het temperament van je kind(eren) nogal. Mijn kinderen kunnen zichzelf oprecht niet schoon houden tijdens het eten, ze trekken echt iedere dag iets van tafel, vallen zichzelf bijna dagelijks een bult en kunnen zó boos worden.
Ik heb ooit echt respect voor Mijm. Hij heeft zoveel karakter dat hij zelfs met enorme honger kan weigeren om te eten omdat het niet op precies het goede moment op de goede manier voor zijn neus wordt gezet. Dan heb je wel principes als dreumes
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Op maandag 14 november 2016 12:18 schreef Crumpette het volgende:
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
Heb je er zelf last van? Ik kan me voorstellen dat als er genoeg gezelligheid tegenover staat, dit gewoon is wat het is, toch, met de karakters die je alle 3/4 meebrengt?quote:Op dinsdag 30 april 2019 10:35 schreef Stormqueen het volgende:
[..]
Ik heb er 1 die altijd gooit en smeert en kattenpoep eet. En 1 die altijd dramatisch hard jankt, boos is en met deuren smijt. Het liefst tegelijkertijd, als ik hún eten sta te maken, wat ze dan vervolgens door de kamer smijten.
Ja, ik verlies regelmatig mijn zen
Mwaaah. Vanuit mijn onderbuik borrelt heus wel eens wat oordeel op, maar aangezien je altijd maar een deel hoort van iemands hele verhaal, situatie en achtergrond geef ik anderen voor de zekerheid maar gewoon altijd rationeel het voordeel van de twijfelquote:Op dinsdag 30 april 2019 10:21 schreef Stormqueen het volgende:
Enne, ook al roepen we héél hard met zijn allen dat we niet oordelen, dat doen we natuurlijk toch he. Dat roepen doen we ook alleen maar om niet te onpopulair over te komen
(Geldt voor alle "kampen" hoor, ook voor mezelf )
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Snap ik, het dreumes leven is niet zomaar wat!quote:Op dinsdag 30 april 2019 10:03 schreef LeSage het volgende:
SQ, ik vind je een viswijf, zoals ik mezelf ook regelmatig een viswijf vind.
Soms geef ik mezelf even een time-out en ga plassen, ook fijn.
FF, 3 uur hobbelen over wegen met heel veel spoorvorming helpen vast niet mee geniet van je vrije dag!
Jagar, dat zal wel rustig zijn in huis heb je zelf al werk? Of ga je op zoek? Lijkt me wel weer spannend na zo’n tijd thuis zijn!
DR, mijn dreumes was ook toe aan vakanties. Na een paar weken met enorme deadlines op zijn werk moest hij er echt even een weekje tussenuit
Over doortrekken gesproken; Dat vindt G nou echt fantastisch he. Dat ik de WC door trek. Inclusief een gilletje en enthousiast handen klappen.quote:Op dinsdag 30 april 2019 10:24 schreef Stroopwafelmeisje het volgende:
[..]
Wellicht wel, maar we hebben een traphekje onderaan de trap, dus alleen naar boven kan nog wel
[..]
Of dat je zit te poepen met een dreumes op schoot, een boek te lezen, omdat je dus was vergeten de deur op slot te doen.
Kijk, dat scheelt! Ook nuttige informatie in huize stroopwafel En dan is dat vast door te trekken naar boos worden op je kinderen, toch?
quote:Op dinsdag 30 april 2019 10:37 schreef Lemijn het volgende:
Ik wou nog even tonen dat mijn kind wel doet wat ik vraag, als ik maar de goeie vragen stel .Aaaah Jacob! Nee is ook gewoon een mega mooi woord hè En goed dat ik z'n helmpje zie, was eigenlijk ook van plan me daar eens in te verdiepen of we dat ook niet moeten kopen. Zie het overigens weinig verder?SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
En Belle: knappe jongen hoor! dat doet kees 's nachts tegenwoordig ook, sinds ons slaapcoach traject. Overdag zeker niet
En boos worden: ik ben best geduldig, maar word af en toe wel een boos. Met name als ik een poeluier probeer te verschonen en Kees doet of hij een ware worstelaar is En oordelen: dat doen we denk ik allemaal wel in een bepaalde mate. Maar ik weet inmiddels ook wel dat het makkelijk oordelen is vanaf de zijlijn en het altijd zoveel malen ingewikkelder is als je er zelf in zit, met je eigen gewoontes, karakter en emoties. Dus ik probeer het meestal voor me te houden. Maar ook dat lukt niet altijd en dat hoeft denk ik ook niet.
Kees kan de laatste dagen ineens zoveel meer duidelijk maken. Ik zie 'm echt de verbanden leggen en dat ons ook steeds beter laten weten. Jas aan = naar buiten met loopwagen (en als dat dat niet het geval blijkt te zijn stort z'n wereld even in ). Gisteren wees hij dringend naar mijn tas ('die' 'die''DIE ''DIE!!!') en toen ik die pakte ging hij zwaaien naar de deur onder blij 'daaaaag' geroep: we moesten dus naar buiten van 'm Ik vind dat dus zo lief hè, duidelijk al een idee hebben over wat je wil doen
Nee, maar je geeft (vind ik) wel een behoorlijk oordeel naar anderen die het anders doen. waardoor je weer onzekerheid creëert bij toch al onzekere moeders.quote:Op dinsdag 30 april 2019 10:09 schreef minilot het volgende:
[..]
Nou.. Volgens mij is opvoeden met behulp van straffen en boos worden enerzijds en belonen en prijzen anderszijds nog altijd gewoon de norm en zal je volgens mij sowieso meteen bijval krijgen als je opmerkt dat je wel eens uit je slof schiet tegen een retelastige kleuter, zoals ook hier te zien
Daarnaast dan mijn manier zo in het belachelijke trekken, dat doe ik andersom ook niet, toch?
Jammer wel, is er misschien ergens een centraal topic over de verschillende opvoedstijlen in theorie en praktijk? Ik vind het wel interessant om hier verder over van gedachten te wisselen.quote:Op dinsdag 30 april 2019 11:31 schreef Skittles het volgende:
Maar oké, het onderwerp is redelijk voorbij
Dit, dit en dat laatste niet.quote:Op dinsdag 30 april 2019 09:28 schreef Jagärtrut het volgende:
(ik hoor hier pas over 6 dagen, en lees alvast mee als voorbereiding!)
Ik denk ook dat ieder mens hierin erg anders is. Ik ben nogal opvliegend. En op het moment dat we al met onze ‘kutzakpeuter’ aan het kutzakken zijn en O komt daar bovenop die probeert de plant om te trekken terwijl hij best weet dat dat niet mag dan verhef ik mijn stem ook wel eens. Niet ideaal, maar zo ben ik. Ik probeer het te voorkomen, maar dat lukt niet altijd. En met kutzakpeuter al helemaal niet. Man, wat een kutzak is dat soms.
Anyways, mijn bijna-dreumes is voor het eerst twee uur wennen op het kdv, ik ga nog een kop koffie drinken en een beetje huilen omdat ik het zo vreemd vind zonder hem. En nog 10x checken of de babyfoon wel aanstaat uit gewenning
Ga zo even bijlezen, maar dit herken ik wel een beetje van mijn eigen ouders. Maakten zelden tot nooit ruzie hadden en als ze dan een keer kibbelden waar wij bij waren dacht ik altijd direct dat ze gingen scheiden Is gelukkig nooit gebeurd, maar ik heb er wel van geleerd dat dat niet perse gezond isquote:Op dinsdag 30 april 2019 10:21 schreef minilot het volgende:
(Lijkt me overigens ook vreselijk frustrerend voor iets oudere kinderen om het idee te hebben dat je ouders het principieel altijd met elkaar eens zijn terwijl dat achter de schermen helemaal niet zo is. )
hier net zo. Ik probeer dan ook steeds heel bewust gevoel te benoemen wat ik zie bij kaptein, zeg het wanneer hij iets knaps, stoers, liefs doet ect.quote:Op dinsdag 30 april 2019 16:11 schreef vencodark het volgende:
Vroeger waren er bij ons wel dingen als boosheid en blijheid natuurlijk maar lekker uithuilen en over je gevoelens praten gebeurde, in mijn herinnering amper.
Beide ouders zijn binnenvetters als het komt op verdriet en je uitspreken over dergelijke zaken.
Vader een driftkop (ik nu ook) en mijn moeder een bemiddelaar en getraumatiseerde vrouw.
Ik herinner mij wel fijne vakanties, buitenspelen en echt een gezinsleven hoor dus een fijne jeugd maar praten over je gevoel? No way.
Of letterlijk zeggen dat ze van mij hielden of ik mooi was, lief was? Echt mocht zijn wie ik ben?
Inclusief gevoeligheid, verlegenheid, kinderlijkheid.
Zulke boodschappen kreeg ik niet terwijl ik daar best behoefte aan had.
Wat goed zeg, dat je die behoefte van jezelf als kind zo concreet hebt kunnen omzetten naar hoe je er nu zelf mee omgaat als ouderquote:Op dinsdag 30 april 2019 16:11 schreef vencodark het volgende:
Of letterlijk zeggen dat ze van mij hielden of ik mooi was, lief was? Echt mocht zijn wie ik ben?
Inclusief gevoeligheid, verlegenheid, kinderlijkheid.
Zulke boodschappen kreeg ik niet terwijl ik daar best behoefte aan had.
Dus wat ik zelf anders doe is vrijwel elke dag zeggen dat ik van mijn zoon hou, dat ie lief is (of de lieve acties benoemen) en probeer hem altijd uitleg te geven over de dagelijkse dingen die belangrijk zijn. Waarom is dit, waarom doen wij dat.
Oh, dankje.quote:Op woensdag 1 mei 2019 00:28 schreef minilot het volgende:
[..]
Wat goed zeg, dat je die behoefte van jezelf als kind zo concreet hebt kunnen omzetten naar hoe je er nu zelf mee omgaat als ouder
Het is wel waar, bij het eerste kind heeft iedereen zoiets dat hij het beter gaat doen dan zijn ouders. Bij het tweede kind ben je alweer op aarde geland.quote:Op woensdag 1 mei 2019 00:13 schreef minilot het volgende:
@:Franny, wat mensbeeld betreft stip je wel een belangrijk punt aan, ik geloof namelijk juist helemaal niet dat mensen per definitie egocentrisch en asociaal zijn, tenzij gedisciplineerd of voorzien van een extrinsieke motivatie. Mensen zijn mijns inziens een in basis sociale diersoort en hebben een mentale reikwijdte die allerlei mogelijkheden tot intrinsieke motivatie biedt.
Dat een kind zich verschrikkelijk vervelend kan gedragen is uiteraard een gegeven, maar toch zeker niet vanuit een algemene ingebakken kwaadaardigheid? Natuurlijk kunnen we hier gaan lopen roepen dat onze kleine kinderen nou eenmaal kutzakken zijn, en maar ik duim toch dat er daarnaast ook serieus begrip is voor hoe heftig het kan wezen om heel jong te zijn en op te groeien, dat zaken als moe zijn, honger hebben, ergens van geschrokken zijn of stevige/onverwachte veranderingen doorgemaakt hebben legitieme redenen zijn voor een onaangename bui, net als dat we zelf weten dat we sneller uit onze slof schieten als we beroerd geslapen hebben?
Kinderen zijn mijns inziens veel meer dan alleen hun gedrag, en ik hoop dat ik me altijd meer zal blijven bekommeren om, bijvoorbeeld, waaróm mijn koter een boel driftbuien heeft dan om hoe ik die zo snel mogelijk kan indammen. En dat -ie altijd en juist op de momenten dat -ie zich rottig gedraagt, weet dat ik van 'm hou om wie -ie is en niet om wat -ie doet.
Dat een kind baat heeft bij duidelijke, consequente grenzen lijkt me overigens helemaal de discussie niet, uiteraard is het de bedoeling dat je je kinderen leert waar de grenzen van toelaatbaar gedrag liggen - ik denk dat we hier in dit topic uiteindelijk alleen verschillen in de manier waaróp we dat doen.
Maar goed, ik klim voorlopig niet verder op mijn zeepkist aangaande onvoorwaardelijk ouderschap - ik snap dat ik eerst nog een paar extra kinderen moet zien uit te broeden en dat er in elk geval al eentje een evil kleuter moet zijn voordat mijn ervaring ertoe en daar kan ik heus best inkomen. Aan de slag dan maar!
En choose your battles enzo.quote:Op woensdag 1 mei 2019 07:16 schreef LaBelleFleur27 het volgende:
@:minilot als het bij jullie past en jullie kunnen dit met Günther door de jaren heen na blijven streven dan lijkt dat me ook gewoon prima
@:Vencodark dat vind ik ook goed van je!
Ik vind dat opvoeden lastiger dan gedacht en klooi eigenlijk maar wat aan. Buiten dat ik wel basisprincipes heb (grenzen stellen, uitleggen waarom ik boos ben maar vooral veel laten voelen dat ik van m hou en ook ruimte voor verdriet en boosheid) zijn externe factoren hier van dagelijks belangrijk. Heb ik een slechte dag/moe en weigert hij ondanks vermoeidheid een middagdutje dan heeft hij iets meer schermtijd dan ik die ochtend had bedacht. En op zulke dagen schiet ik ook sneller uit mijn slof. Uiteindelijk komt iedereen er wel en leveren we waarschijnlijk allemaal mooie mensen af in de maatschappij die kunnen terug kijken op een goede liefdevolle jeugd
Ik kan het wel wat beter formuleren dan in mijn eerdere post.quote:Op woensdag 1 mei 2019 00:13 schreef minilot het volgende:
@:Franny, wat mensbeeld betreft stip je wel een belangrijk punt aan, ik geloof namelijk juist helemaal niet dat mensen per definitie egocentrisch en asociaal zijn, tenzij gedisciplineerd of voorzien van een extrinsieke motivatie. Mensen zijn mijns inziens een in basis sociale diersoort en hebben een mentale reikwijdte die allerlei mogelijkheden tot intrinsieke motivatie biedt.
Dat een kind zich verschrikkelijk vervelend kan gedragen is uiteraard een gegeven, maar toch zeker niet vanuit een algemene ingebakken kwaadaardigheid? Natuurlijk kunnen we hier gaan lopen roepen dat onze kleine kinderen nou eenmaal kutzakken zijn, en maar ik duim toch dat er daarnaast ook serieus begrip is voor hoe heftig het kan wezen om heel jong te zijn en op te groeien, dat zaken als moe zijn, honger hebben, ergens van geschrokken zijn of stevige/onverwachte veranderingen doorgemaakt hebben legitieme redenen zijn voor een onaangename bui, net als dat we zelf weten dat we sneller uit onze slof schieten als we beroerd geslapen hebben?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Fijne woensdag, luitjes! -x-Let me see you stripped down to the bone
Nou dat vind ik ook wel kort door de bocht, ik denk dat er mensen zijn die 1 heel lastig kind hebben en dat dit veel zwaarder is dan 2 hele makkelijke kinderen.quote:Op woensdag 1 mei 2019 07:17 schreef Cryptocoryne het volgende:
[..]
Het is wel waar, bij het eerste kind heeft iedereen zoiets dat hij het beter gaat doen dan zijn ouders. Bij het tweede kind ben je alweer op aarde geland.
Dat troosten is wel iets wat ze al zien en ervaren sinds hun geboorte, dus ik denk dat je daarbij nooit kunt ontdekken in hoeverre dat aangeleerd of van nature is. Maar als ik puur naar mijn eigen kinderen kijk: als er een verdrietig is komt er regelmatig een ander troosten. Als ze daarentegen ook die ene puzzel willen hebben geven ze diegene net zo lief een duw tegen de tafel om vervolgens lachend met de puzzel weg te rennen terwijl de ander huilend achter blijft. En dan wordt er echt niet getroost, ook niet door nummer 3 die het alleen ziet gebeuren. Elkaar troosten gebeurt hier meestal na vallen oid, niet na iets wat een ander heeft gedaan.quote:Op woensdag 1 mei 2019 09:36 schreef Roomsnoes het volgende:
"De wereld draait volledig om hun eigen behoeften, rekening houden met een ander zit er niet echt bij"
Dit herken ik echt niet. Ik zie kinderen van 1,5 die elkaar opzoeken om te troosten. Consequent. Ik geloof er werkelijk niet in dat dat puur aangeleerd is.
Maar in hoeverre is dat gedrag dan niet aangeleerd? Dat is erg lastig. Want als kind 1 het doet, leert kind 2 het. Een kind doet dit niet of iig veel minder bij volwassenen. Dus zou dit niet net zo aangeleerd zijn dan?quote:Op woensdag 1 mei 2019 09:45 schreef FlyingFish het volgende:
[..]
Dat troosten is wel iets wat ze al zien en ervaren sinds hun geboorte, dus ik denk dat je daarbij nooit kunt ontdekken in hoeverre dat aangeleerd of van nature is. Maar als ik puur naar mijn eigen kinderen kijk: als er een verdrietig is komt er regelmatig een ander troosten. Als ze daarentegen ook die ene puzzel willen hebben geven ze diegene net zo lief een duw tegen de tafel om vervolgens lachend met de puzzel weg te rennen terwijl de ander huilend achter blijft. En dan wordt er echt niet getroost, ook niet door nummer 3 die het alleen ziet gebeuren. Elkaar troosten gebeurt hier meestal na vallen oid, niet na iets wat een ander heeft gedaan.
Wat ik wil zeggen is dat ik bij het eerste kind een stuk losser was, bij kind nummer 2 moet ik veel strenger zijn. Kind 1 was veel makkelijker, daar kon ik de methode van minilot wel bij aanhouden, bij kind twee moet ik veel vaker fictief boos zijn om gewenst gedrag te krijgen. Dat is een rotzak van de hoogste categorie, zo een die het er vaak omdoet.quote:Op woensdag 1 mei 2019 09:27 schreef Budabuddumbam het volgende:
[..]
Nou dat vind ik ook wel kort door de bocht, ik denk dat er mensen zijn die 1 heel lastig kind hebben en dat dit veel zwaarder is dan 2 hele makkelijke kinderen.
ik heb er 4 en ik vind nogsteeds dat ik het beter doe dan mijn ouders. Maar dat is echt heel makkelijk om te doen. Nu nog 7 jaar afwachten of de oudste er met 18 jaar ook zo over denkt
.
En mijn opvoedingsvisie is niet anders dan 10 jaar geleden, ik sta er nogsteeds hetzelfde in maar ieder kind vraagt binnen mijn opvoedingsvisie wel een andere aanpak.
Ik heb echt 2 rotzakken er tussen zitten waar ik heel erg mijn grenzen aan moet geven.quote:Op woensdag 1 mei 2019 11:27 schreef Cryptocoryne het volgende:
Wat ik wil zeggen is dat ik bij het eerste kind een stuk losser was, bij kind nummer 2 moet ik veel strenger zijn. Kind 1 was veel makkelijker, daar kon ik de methode van minilot wel bij aanhouden, bij kind twee moet ik veel vaker fictief boos zijn om gewenst gedrag te krijgen. Dat is een rotzak van de hoogste categorie, zo een die het er vaak omdoet.
Mijn jongste heeft bijvoorbeeld de neiging om te gooien met zijn speelgoed, en dan niet specifiek om het gooien maar om het ergens tegenaan te keilen, als ik al zie dat hij iets oppakt en uithaalt spreek ik hem al op boze toon aan. Meestal ben ik op dat moment nog niet echt boos, en voor nu werkt dat. Hetzelfde geldt voor zijn bord op de grond gooien, bijten, slaan en haren trekken. Echt straf geven werkt nog niet bij hem, op boze toon aanspreken wel dan bindt hij wel in. Ik hoop dat ik daarmee voorkom dat dit gedrag zich doorzet want die kan zijn moeder laten huilen met zijn vervelende gedrag soms.quote:Op woensdag 1 mei 2019 12:07 schreef Budabuddumbam het volgende:
[..]
Ik heb echt 2 rotzakken er tussen zitten waar ik heel erg mijn grenzen aan moet geven.
Beide kinderen luisteren voor geen meter, kan je mij uitleggen hoe fictief boos zijn dan helpt hoe doe je dat? wat zeg je dan? Waarom zou dat niet kunnen door gewoon te praten als je toch niet echt boos bent.
ah wat naar zeg kan me voorstellen dat je daar ff n knauw van krijgt.quote:Op woensdag 1 mei 2019 16:08 schreef Adrian4 het volgende:
Oh jee, daar heb je het al.
Net door het KDV gebeld of we open stonden voor en gesprek over het gedrag van Kevin. Hij schijnt daar vaak kindjes pijn te doen...
Ze hebben mij proberen gerust te stellen tijdens het telefoongesprek, maar ik voel me echt een beetje een slechte moeder nu. Zeker omdat ik een paar posts naar boven al heb aangegeven dat ik soms wakker lig omdat ik bang ben dat ik kutkinderen kweek.
Pfoe
Wij hadden ook zo'n situatie bij ons kdv en dat voelde uiteindelijk heel fijn met alle neuzen dezelfde kant op en alle kanten belicht. Hopelijk voor jullie ook, niet leuk om te horen te krijgen.quote:Op woensdag 1 mei 2019 16:08 schreef Adrian4 het volgende:
Oh jee, daar heb je het al.
Net door het KDV gebeld of we open stonden voor en gesprek over het gedrag van Kevin.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |