abonnement bol.com Unibet Coolblue
pi_186533724
quote:
1s.gif Op woensdag 1 mei 2019 07:16 schreef LaBelleFleur27 het volgende:
@:minilot als het bij jullie past en jullie kunnen dit met Günther door de jaren heen na blijven streven dan lijkt dat me ook gewoon prima :)

@:Vencodark dat vind ik ook goed van je! :*

Ik vind dat opvoeden lastiger dan gedacht en klooi eigenlijk maar wat aan. Buiten dat ik wel basisprincipes heb (grenzen stellen, uitleggen waarom ik boos ben maar vooral veel laten voelen dat ik van m hou en ook ruimte voor verdriet en boosheid) zijn externe factoren hier van dagelijks belangrijk. Heb ik een slechte dag/moe en weigert hij ondanks vermoeidheid een middagdutje dan heeft hij iets meer schermtijd dan ik die ochtend had bedacht. En op zulke dagen schiet ik ook sneller uit mijn slof. Uiteindelijk komt iedereen er wel en leveren we waarschijnlijk allemaal mooie mensen af in de maatschappij die kunnen terug kijken op een goede liefdevolle jeugd :Y
En choose your battles enzo. :P
Op tijd signaleren dat je nu echt even pauze nodig hebt i.p.v. doorzetten dat je kind doet wat jij wilt. Beetje meegaan met wat op dat moment het beste werkt i.p.v. wat je wilt dat werkt.
Dat heb ik ook erg moeten leren. :Y
pi_186533812
Ik vind het erg interessant om jullie ideeën over opvoeding te lezen, en hoe iedereen daar zijn eigen theorieën in heeft. Ons einddoel is toch wel algemeen; dat we later leuke mensen de wereld insturen toch? De een wat strenger dan de ander, maar ik denk ook wel dat het ook echt aan het karakter per kind ligt hoe de ouder daar op inspeelt.

Een leuk voorbeeld van puber rena, onwijze ruzie met mijn vader op de skipiste over iets totaal onbenulligs, en op een gegeven moment zegt hij tegen mij; je kunt zo boos doen als je wilt, maar we zullen altijd van je blijven houden O+ Met grenzen natuurlijk, ze hebben toen best wat met me te stellen gehad maar ik vind dat ik gelukkig toch best goed terecht gekomen ben :Y En dat is me altijd bijgebleven, en dat wil ik ook toepassen op de meisjes, dat zelfs als we ruzie hebben we altijd van ze blijven houden.

Kijk eens hoe goed opgevoed ze is;

:7
And you know I might
Have just flown too far from the floor this time
Cause they calling me by my name..
pi_186533898
Opvoeden: wij zijn van team “we doen maar wat” met als enige stelregel dat we onze jongetjes mee willen geven dat thuis altijd hun veilige haven is en we onvoorwaardelijk van ze houden. En ja, er wordt hier gelachen, gehuild, een stem verheven. Want we zijn allemaal mens, allemaal wel eens moe of chagrijnig, of allebei, maar bovenal allemaal onszelf.

Maar dat “we doen maar wat” levert ons inmiddels een sprankelende, gezellige, prima sociale peuter op. Dus dat doen we met dreumes ook maar.
Hoewel daar wel bakken meer temperament in zit. Man, man, man.
pi_186533941
quote:
1s.gif Op woensdag 1 mei 2019 00:13 schreef minilot het volgende:
@:Franny, wat mensbeeld betreft stip je wel een belangrijk punt aan, ik geloof namelijk juist helemaal niet dat mensen per definitie egocentrisch en asociaal zijn, tenzij gedisciplineerd of voorzien van een extrinsieke motivatie. Mensen zijn mijns inziens een in basis sociale diersoort en hebben een mentale reikwijdte die allerlei mogelijkheden tot intrinsieke motivatie biedt.

Dat een kind zich verschrikkelijk vervelend kan gedragen is uiteraard een gegeven, maar toch zeker niet vanuit een algemene ingebakken kwaadaardigheid? Natuurlijk kunnen we hier gaan lopen roepen dat onze kleine kinderen nou eenmaal kutzakken zijn, en maar ik duim toch dat er daarnaast ook serieus begrip is voor hoe heftig het kan wezen om heel jong te zijn en op te groeien, dat zaken als moe zijn, honger hebben, ergens van geschrokken zijn of stevige/onverwachte veranderingen doorgemaakt hebben legitieme redenen zijn voor een onaangename bui, net als dat we zelf weten dat we sneller uit onze slof schieten als we beroerd geslapen hebben?
Ik kan het wel wat beter formuleren dan in mijn eerdere post.
Ingebakken kwaadaardigheid, daar ben ik ook niet zo sterk van overtuigd. Ik denk wel dat sommige kinderen heel veel begeleiding en opvoeding nodig hebben om zich richting andere netjes te gedragen. Daarnaast is er zo ontzettend veel kwaad in onze wereld, veroorzaakt door mensen jegens een ander, dat ik er voor mezelf niet helemaal om heen kan dat het kennelijk ook bij de mens hoort. In hoeverre dit ingebakken is, weet ik niet precies, maar dat het alleen maar aangeleerd is of extern veroorzaakt, hmm.

Ik geloof niet zozeer dat mensen per definitie egocentrisch en asociaal zijn, ik weet wel dat kinderen in de eerste plusminus acht jaar van hun leven zo zijn, in verschillende ontwikkelstadia. Groepsgedrag moet voor een heel groot deel aangeleerd worden, ook al is de mens een groepsdier. De mores, de normen en waarden die daarbij horen, zitten niet ingebakken, dat is een heel proces. Inlevingsvermogen en een moraal, dat is er nog niet zomaar bij een peuter. Ik las er eens een boek over en vond dat heel leerzaam. Ik herken het ook in mijn eigen kind(eren). De wereld draait volledig om hun eigen behoeften, rekening houden met een ander zit er niet echt bij. Iemand pijn doen, snappen ze ook niet uit zichzelf. Dat leren ze in eerste instantie, omdat jij er consequenties aan verbindt. Dat maakt ook dat peuters en kleuters inderdaad af en toe echt kutzakken zijn. En dat kun je natuurlijk meestal en vaak genoeg relativeren, maar als je bijv al vier keer die dag keihard in je gezicht bent geslagen door je peuter, dan houdt ook die relativering gewoon soms op. Want ook al kun je het verklaren en ook wel begrijpen, als mens ervaar je dit ook gewoon als pijn, met een natuurlijke reactie daarop.

Daar kwam voor mij ook wel het gevoel bij dat je zo kort geleden nog zo'n zoete, symbiotische band met je baby had, zo heerlijk dichtbij je, zo lief en klein, en dan staat er ineens een stampvoetende peuter voor je die met een stoel een glazen deur wil ingooien en gilt, je slaat en heftige dingen naar je roept. Ik vond dat een pittige overgang. Als je bijv merkt dat je al automatisch terugdeinst omdat je kind even z'n hand omhoog doet, vlakbij jou. Oef, dat kwam wel bij me binnen, dat ik al anticipeerde op een klap van haar. :{ .

Hier staat online bijv wel iets te lezen daarover: https://mens-en-samenlevi(...)ng-van-kinderen.html
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
  woensdag 1 mei 2019 @ 08:15:17 #280
437410 Stroopwafelmeisje
Eet ook andere cookies
pi_186533985
Choose your battles is zo'n beetje ons levensmotto geworden :') dus inderdaad wat meer schermtijd als ik alleen ben met twee. Ach, als ze ook maar genoeg beweging krijgt, maak ik me daar niet zo druk om.

Fleur jazeker! Alleen moet je hem niet leeg drinken, want dan is 'ie "op" en brengt ze 'm naar de keuken. Er is nog nooit iets gesneuveld (*klopt af), ook niet als ze de vaatwasser uit ruimt.
M'n schoonzus moet ook altijd de hele tafel leegruimen als haar dreumes ergens is. Die is waarschijnlijk een stuk minder voorzichtig dan de onze :P
  woensdag 1 mei 2019 @ 09:17:28 #281
221912 minilot
Nancy boy
pi_186534575
Stroop, 'op!', haha! Behulpzaam! :7

Malteser, fraai omschreven en klinkt heerlijk!

Rena, goeie! :9 Probeert ze ook kusjes door het bord heen te geven? *)

Het lief is onverwacht een dag thuis, dus mijn prioriteiten liggen vandaag elders 8-) Morgen verdere bijlees & reacties, voor nu: Günther in de achtertuin, waar -ie al een week dagelijks aan het klooien is met gieter, schep en emmer. Geen glazen om om te gooien daar! ^O^ :+

SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Fijne woensdag, luitjes! -x-
Let me see you stripped down to the bone
  woensdag 1 mei 2019 @ 09:27:10 #282
460295 Budabuddumbam
What does the fox say?
pi_186534667
quote:
0s.gif Op woensdag 1 mei 2019 07:17 schreef Cryptocoryne het volgende:

[..]

Het is wel waar, bij het eerste kind heeft iedereen zoiets dat hij het beter gaat doen dan zijn ouders. Bij het tweede kind ben je alweer op aarde geland.
Nou dat vind ik ook wel kort door de bocht, ik denk dat er mensen zijn die 1 heel lastig kind hebben en dat dit veel zwaarder is dan 2 hele makkelijke kinderen.

ik heb er 4 en ik vind nogsteeds dat ik het beter doe dan mijn ouders. Maar dat is echt heel makkelijk om te doen. Nu nog 7 jaar afwachten of de oudste er met 18 jaar ook zo over denkt
.
En mijn opvoedingsvisie is niet anders dan 10 jaar geleden, ik sta er nogsteeds hetzelfde in maar ieder kind vraagt binnen mijn opvoedingsvisie wel een andere aanpak.
pi_186534698
Ik vind onvoorwaardelijk ouderschap altijd zo'n veroordelende zaadterm. Er is geen normale ouder die bewust voorwaardelijk ouderschap praktiseert. Maar als later toch blijkt dat een van mijn kinderen een Dutroux 2.0 is dan is het voor mij toch echt mijn kind niet meer, dus helemaal onvoorwaardelijk is het idd niet.

Maar ik vrees wel het moment dat mijn meiden echte peuters/pubers worden. Mijn zoontje is echt een goedzak, die meestal heel goed luistert, op zijn zusjes past en ze graag helpt en van nature heel rustig is. Zijn zusjes zijn veel feller en ondernemender, dus dat gaat nog wat worden als ik nu al zie wat voor peuterbuien mijn rustige zoontje soms al heeft.
¸¸.·´¯`·.¸¸.·´¯`·.¸><(((º>
pi_186534792
Wat ik door het ouderschap en mijn baan heb geleerd, is dat er juist ontzettend veel oprechte liefde en zorg in kinderen zit. Veel meer dan ik eerder dacht.

Natuurlijk is dat voor een deel aangeleerd, maar er komt echt zo veel liefde uit die kinderen, waar ik regelmatig verrast over ben. Is dat imitatiegedrag? Vast en zeker. Maar dat egocentrische zie ik ook echt wel deels als aangeleerd. Ik weet niet zo zeker of het egoistische ingebakken zit, en al medeleven en empathie aangeleerd.

"De wereld draait volledig om hun eigen behoeften, rekening houden met een ander zit er niet echt bij"
Dit herken ik echt niet. Ik zie kinderen van 1,5 die elkaar opzoeken om te troosten. Consequent. Ik geloof er werkelijk niet in dat dat puur aangeleerd is.
  woensdag 1 mei 2019 @ 09:41:06 #285
460295 Budabuddumbam
What does the fox say?
pi_186534865
Ik denk dat veel mensen voorwaardelijk opvoeden. en dan ook onvoorwaardelijk houden.
De term onvoorwaardelijk vind ik ook jammer maar het is lastig anders te omschrijven.

Het zit hem niet in onvoorwaardelijk zijn of houden bij onvoorwaardelijk ouderschap maar aan het niet voorwaarden stellen aan veel dingen.
pi_186534938
quote:
0s.gif Op woensdag 1 mei 2019 09:36 schreef Roomsnoes het volgende:
"De wereld draait volledig om hun eigen behoeften, rekening houden met een ander zit er niet echt bij"
Dit herken ik echt niet. Ik zie kinderen van 1,5 die elkaar opzoeken om te troosten. Consequent. Ik geloof er werkelijk niet in dat dat puur aangeleerd is.
Dat troosten is wel iets wat ze al zien en ervaren sinds hun geboorte, dus ik denk dat je daarbij nooit kunt ontdekken in hoeverre dat aangeleerd of van nature is. Maar als ik puur naar mijn eigen kinderen kijk: als er een verdrietig is komt er regelmatig een ander troosten. Als ze daarentegen ook die ene puzzel willen hebben geven ze diegene net zo lief een duw tegen de tafel om vervolgens lachend met de puzzel weg te rennen terwijl de ander huilend achter blijft. En dan wordt er echt niet getroost, ook niet door nummer 3 die het alleen ziet gebeuren. Elkaar troosten gebeurt hier meestal na vallen oid, niet na iets wat een ander heeft gedaan.
¸¸.·´¯`·.¸¸.·´¯`·.¸><(((º>
pi_186535063
Ik ben ooit heel erg bang dat ik verschrikkelijke kut kinderen krijg / heb, die iedereen liever ziet komen dan gaan, omdat wij ze verkeerd opvoeden.
Daar kan ik echt wakker van liggen.

Ik vind ze nu al vaak zo'n kinderen waar ik vroeger toen ik klein was echt een enorme hekel aan had. Ze komen gewoon enorm op voor zichzelf en andere bedeesdere kindjes schrikken daar heel erg van. Ik was vroeger heel erg bedeesd.
pi_186535088
quote:
0s.gif Op woensdag 1 mei 2019 09:45 schreef FlyingFish het volgende:

[..]

Dat troosten is wel iets wat ze al zien en ervaren sinds hun geboorte, dus ik denk dat je daarbij nooit kunt ontdekken in hoeverre dat aangeleerd of van nature is. Maar als ik puur naar mijn eigen kinderen kijk: als er een verdrietig is komt er regelmatig een ander troosten. Als ze daarentegen ook die ene puzzel willen hebben geven ze diegene net zo lief een duw tegen de tafel om vervolgens lachend met de puzzel weg te rennen terwijl de ander huilend achter blijft. En dan wordt er echt niet getroost, ook niet door nummer 3 die het alleen ziet gebeuren. Elkaar troosten gebeurt hier meestal na vallen oid, niet na iets wat een ander heeft gedaan.
Maar in hoeverre is dat gedrag dan niet aangeleerd? Dat is erg lastig. Want als kind 1 het doet, leert kind 2 het. Een kind doet dit niet of iig veel minder bij volwassenen. Dus zou dit niet net zo aangeleerd zijn dan?
pi_186535174
Bij mijn kinderen gaat dat niet op Roomsnoes.
Als ik iets vast heb wat mijn kind wil hebben, probeert hij het ook van mij af te pakken en als dat niet lukt gaat hij mij ook proberen pijn te doen. Mij omduwen gaat alleen niet zo makkelijk en ik kan heel goed meppen ontwijken tegenwoordig. Maar proberen kan altijd.
pi_186536487
Ik heb bewondering voor ouders die het ‘beter’ willen doen dan hun eigen ouders.
Mijn moeder heeft een weinig liefdevolle jeugd gehad, of in ieder geval was er niet echt een gezonde dynamiek (2 ooms hebben daadwerkelijk nooit tegen elkaar gesproken in huis, gewoon nooit en een andere oom heeft een jaar lang in de friettent gegeten wegens wederzijdse koppigheid). Maar mijn moeder heeft ons heel veel liefde, vrijheid, een gevoel van gelijkwaardigheid en zelfvertrouwen gegeven. Ik vind dat zo knap.
Daarom probeer ik juist in mijn opvoeding niet mijn ouders te verbeteren, maar ze te evenaren. Niet letterlijk, maar wel het gevoel dat mijn kinderen over gaan houden aan hun jeugd.

Ik probeer mezelf overigens bewust geen theorie te laten volgen, want ik ben wel heel gevoelig voor falen. Als ik onvoorwaardelijk ouderschap zou gaan uitvoeren en ik zie mezelf dan alsnog een voorwaarde stellen, dan zou ik dat echt zien als falen en dat is niet zo bevorderlijk voor mijn zelfvertrouwen.

Franny, ik weet nog dat je zoveel te stellen had met peuter I. en vind het nog altijd heftig om te lezen als je erover schrijft. Zo’n pittig karakter zou voor mij ook echt een uitdaging zijn!
‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’
pi_186536800
quote:
17s.gif Op woensdag 1 mei 2019 09:27 schreef Budabuddumbam het volgende:

[..]

Nou dat vind ik ook wel kort door de bocht, ik denk dat er mensen zijn die 1 heel lastig kind hebben en dat dit veel zwaarder is dan 2 hele makkelijke kinderen.

ik heb er 4 en ik vind nogsteeds dat ik het beter doe dan mijn ouders. Maar dat is echt heel makkelijk om te doen. Nu nog 7 jaar afwachten of de oudste er met 18 jaar ook zo over denkt
.
En mijn opvoedingsvisie is niet anders dan 10 jaar geleden, ik sta er nogsteeds hetzelfde in maar ieder kind vraagt binnen mijn opvoedingsvisie wel een andere aanpak.
Wat ik wil zeggen is dat ik bij het eerste kind een stuk losser was, bij kind nummer 2 moet ik veel strenger zijn. Kind 1 was veel makkelijker, daar kon ik de methode van minilot wel bij aanhouden, bij kind twee moet ik veel vaker fictief boos zijn om gewenst gedrag te krijgen. Dat is een rotzak van de hoogste categorie, zo een die het er vaak omdoet.
En uiteraard laat ik ook wel eens grove steken vallen. Dat ik dan achteraf denk dat we dat beter anders hadden kunnen aanpakken. Wel grappig om te zien hoe mijn kinderen verschillen van elkaar.
  woensdag 1 mei 2019 @ 12:07:47 #292
460295 Budabuddumbam
What does the fox say?
pi_186537609
quote:
0s.gif Op woensdag 1 mei 2019 11:27 schreef Cryptocoryne het volgende:
Wat ik wil zeggen is dat ik bij het eerste kind een stuk losser was, bij kind nummer 2 moet ik veel strenger zijn. Kind 1 was veel makkelijker, daar kon ik de methode van minilot wel bij aanhouden, bij kind twee moet ik veel vaker fictief boos zijn om gewenst gedrag te krijgen. Dat is een rotzak van de hoogste categorie, zo een die het er vaak omdoet.

Ik heb echt 2 rotzakken er tussen zitten waar ik heel erg mijn grenzen aan moet geven.
Beide kinderen luisteren voor geen meter, kan je mij uitleggen hoe fictief boos zijn dan helpt hoe doe je dat? wat zeg je dan? Waarom zou dat niet kunnen door gewoon te praten als je toch niet echt boos bent.
pi_186537813
quote:
17s.gif Op woensdag 1 mei 2019 12:07 schreef Budabuddumbam het volgende:

[..]

Ik heb echt 2 rotzakken er tussen zitten waar ik heel erg mijn grenzen aan moet geven.
Beide kinderen luisteren voor geen meter, kan je mij uitleggen hoe fictief boos zijn dan helpt hoe doe je dat? wat zeg je dan? Waarom zou dat niet kunnen door gewoon te praten als je toch niet echt boos bent.
Mijn jongste heeft bijvoorbeeld de neiging om te gooien met zijn speelgoed, en dan niet specifiek om het gooien maar om het ergens tegenaan te keilen, als ik al zie dat hij iets oppakt en uithaalt spreek ik hem al op boze toon aan. Meestal ben ik op dat moment nog niet echt boos, en voor nu werkt dat. Hetzelfde geldt voor zijn bord op de grond gooien, bijten, slaan en haren trekken. Echt straf geven werkt nog niet bij hem, op boze toon aanspreken wel dan bindt hij wel in. Ik hoop dat ik daarmee voorkom dat dit gedrag zich doorzet want die kan zijn moeder laten huilen met zijn vervelende gedrag soms.
  woensdag 1 mei 2019 @ 12:34:19 #294
460295 Budabuddumbam
What does the fox say?
pi_186538169
maar als je altijd op boze fictieve toon dingen aan geeft dan zal die toon na een tijdje ook weinig indruk meer maken, ik denk dat woede/boosheid zijn kracht echt zal verliezen.
En dan heb je nog meer frustratie en nog meer boosheid.

Mijn kinderen hebben alemaal ook een gooi fase gehad en bijten en haren trekken en slaan het is mij allemaal niet vreemd. Mijn jongste is een dwingende, eisende, mopperende egoist.
Voor mij voelt het heel oneerlijk om dan boos te doen als ik dat niet ben.

Ze zijn lerende, ze moeten zo veel nog begrijpen en eigen maken.
(ik ben dus wel eens boos als ze dingen doen, maar dan is het vaak direct janken omdat ik zelden echt boos ben dus dan schrikken ze zich een hoedje)
  woensdag 1 mei 2019 @ 13:03:30 #295
70514 littledrummergirl
voor uw vrijmibo
pi_186538805
Ik ben soms wel eens bang hoe het nu al pittige temperament van de kapitein zal uitpakken :@. Los van dat hij intens boos kan worden (en erin blijft hangen) is hij ook erg fysiek en moet soms echt veel (ongecontroleerd en vrij random lijkt het) bewegen om spanning uit zijn lijf te krijgen.

Het zal me niet verbazen als blijkt dat hij mijn adhd heeft geeerfd, maar ik hoop wel dat we dan een manier vinden om dat samen zo n beetje bij te sturen dat hij fijne manieren leert om dat kwijt te kunnen die niet vervelend zijn voor hem of anderen...
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
pi_186542494
Oh jee, daar heb je het al. :o
Net door het KDV gebeld of we open stonden voor en gesprek over het gedrag van Kevin. Hij schijnt daar vaak kindjes pijn te doen...

Ze hebben mij proberen gerust te stellen tijdens het telefoongesprek, maar ik voel me echt een beetje een slechte moeder nu. Zeker omdat ik een paar posts naar boven al heb aangegeven dat ik soms wakker lig omdat ik bang ben dat ik kutkinderen kweek.

Pfoe
  woensdag 1 mei 2019 @ 17:56:29 #297
460295 Budabuddumbam
What does the fox say?
pi_186544554
Echt wacht het gesprek af.
kleintjes kunnen het verbaal allemaal niet oplossen daar hebben ze enorme hulp bij nodig.
Kan ook zijn dat de begeleiding helemaal verkeerd is daar of dat er iemand pest, of iemand stiekem juist het pijn doen uitlokt.

ik kan zo al 5 redenen bedenken waarom een leuk kind op de opvang kindjes pijn zou kunnen doen.
En er zijn er ook nog genoeg redenen waarom misschien juist de opvang hierin de fout in gaat en waarom het helemaal niet jouw opvoedskills hoeven te zijn.

(ik kreeg over 1 kind heel erg veel klachten, lag allemaal aan het kind en heus niet aan leerkracht nummer 8 die weer anders met hem om ging, hij zou dom zijn en niets snappen.)
Ik heb hem naar een andere school gedaan en krijg alleen maar complimenten over mijn leuke zoon.
Omgeving buiten de ouders kunnen ook heel veel invloed hebben.
  woensdag 1 mei 2019 @ 18:33:31 #298
70514 littledrummergirl
voor uw vrijmibo
pi_186545175
quote:
11s.gif Op woensdag 1 mei 2019 16:08 schreef Adrian4 het volgende:
Oh jee, daar heb je het al. :o
Net door het KDV gebeld of we open stonden voor en gesprek over het gedrag van Kevin. Hij schijnt daar vaak kindjes pijn te doen...

Ze hebben mij proberen gerust te stellen tijdens het telefoongesprek, maar ik voel me echt een beetje een slechte moeder nu. Zeker omdat ik een paar posts naar boven al heb aangegeven dat ik soms wakker lig omdat ik bang ben dat ik kutkinderen kweek.

Pfoe
ah wat naar zeg ;( kan me voorstellen dat je daar ff n knauw van krijgt.

Maar je bent geen slechte moeder, je bent n moeder die merkt dat er wat aan de hand is, die precies weet hoe haar kind in elkaar zit, die wakker ligt om t welzijn van haar kind. Een slechte moeder geeft geen fuck. Je bent geen slechte moeder :*


Hopelijk kun je met de opvang een fijn actieplan bedenken, zodat jullie thuis en daar dezelfde lijn kunnen vasthouden. ^O^ zet m op momma
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
pi_186545634
quote:
11s.gif Op woensdag 1 mei 2019 16:08 schreef Adrian4 het volgende:
Oh jee, daar heb je het al. :o
Net door het KDV gebeld of we open stonden voor en gesprek over het gedrag van Kevin.
Wij hadden ook zo'n situatie bij ons kdv en dat voelde uiteindelijk heel fijn met alle neuzen dezelfde kant op en alle kanten belicht. Hopelijk voor jullie ook, niet leuk om te horen te krijgen.
pi_186545909
Ik snap je gevoel Adrian. Maar ik ben zo’n leidster en ik kan je beloven dat «oh slechte ouders» echt de eerste gedachte niet is. Als ik ouders uitnodig op zo’n gesprek, dan is dat om te kijken og er thuis vergelijkbare uitdagingen zijn, hoe ouders daar mee om gasn, en of we samen een bepaalde aanpak kunnen afspreken.
En ik zeg altijd dat het problem moet worden opgelost daar waar het plaatsvindt. Gedrag is namelijk zo situatieafhankelijk.
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')