En choose your battles enzo.quote:Op woensdag 1 mei 2019 07:16 schreef LaBelleFleur27 het volgende:
@:minilot als het bij jullie past en jullie kunnen dit met Günther door de jaren heen na blijven streven dan lijkt dat me ook gewoon prima
@:Vencodark dat vind ik ook goed van je!
Ik vind dat opvoeden lastiger dan gedacht en klooi eigenlijk maar wat aan. Buiten dat ik wel basisprincipes heb (grenzen stellen, uitleggen waarom ik boos ben maar vooral veel laten voelen dat ik van m hou en ook ruimte voor verdriet en boosheid) zijn externe factoren hier van dagelijks belangrijk. Heb ik een slechte dag/moe en weigert hij ondanks vermoeidheid een middagdutje dan heeft hij iets meer schermtijd dan ik die ochtend had bedacht. En op zulke dagen schiet ik ook sneller uit mijn slof. Uiteindelijk komt iedereen er wel en leveren we waarschijnlijk allemaal mooie mensen af in de maatschappij die kunnen terug kijken op een goede liefdevolle jeugd
Ik kan het wel wat beter formuleren dan in mijn eerdere post.quote:Op woensdag 1 mei 2019 00:13 schreef minilot het volgende:
@:Franny, wat mensbeeld betreft stip je wel een belangrijk punt aan, ik geloof namelijk juist helemaal niet dat mensen per definitie egocentrisch en asociaal zijn, tenzij gedisciplineerd of voorzien van een extrinsieke motivatie. Mensen zijn mijns inziens een in basis sociale diersoort en hebben een mentale reikwijdte die allerlei mogelijkheden tot intrinsieke motivatie biedt.
Dat een kind zich verschrikkelijk vervelend kan gedragen is uiteraard een gegeven, maar toch zeker niet vanuit een algemene ingebakken kwaadaardigheid? Natuurlijk kunnen we hier gaan lopen roepen dat onze kleine kinderen nou eenmaal kutzakken zijn, en maar ik duim toch dat er daarnaast ook serieus begrip is voor hoe heftig het kan wezen om heel jong te zijn en op te groeien, dat zaken als moe zijn, honger hebben, ergens van geschrokken zijn of stevige/onverwachte veranderingen doorgemaakt hebben legitieme redenen zijn voor een onaangename bui, net als dat we zelf weten dat we sneller uit onze slof schieten als we beroerd geslapen hebben?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Fijne woensdag, luitjes! -x-Let me see you stripped down to the bone
Nou dat vind ik ook wel kort door de bocht, ik denk dat er mensen zijn die 1 heel lastig kind hebben en dat dit veel zwaarder is dan 2 hele makkelijke kinderen.quote:Op woensdag 1 mei 2019 07:17 schreef Cryptocoryne het volgende:
[..]
Het is wel waar, bij het eerste kind heeft iedereen zoiets dat hij het beter gaat doen dan zijn ouders. Bij het tweede kind ben je alweer op aarde geland.
Dat troosten is wel iets wat ze al zien en ervaren sinds hun geboorte, dus ik denk dat je daarbij nooit kunt ontdekken in hoeverre dat aangeleerd of van nature is. Maar als ik puur naar mijn eigen kinderen kijk: als er een verdrietig is komt er regelmatig een ander troosten. Als ze daarentegen ook die ene puzzel willen hebben geven ze diegene net zo lief een duw tegen de tafel om vervolgens lachend met de puzzel weg te rennen terwijl de ander huilend achter blijft. En dan wordt er echt niet getroost, ook niet door nummer 3 die het alleen ziet gebeuren. Elkaar troosten gebeurt hier meestal na vallen oid, niet na iets wat een ander heeft gedaan.quote:Op woensdag 1 mei 2019 09:36 schreef Roomsnoes het volgende:
"De wereld draait volledig om hun eigen behoeften, rekening houden met een ander zit er niet echt bij"
Dit herken ik echt niet. Ik zie kinderen van 1,5 die elkaar opzoeken om te troosten. Consequent. Ik geloof er werkelijk niet in dat dat puur aangeleerd is.
Maar in hoeverre is dat gedrag dan niet aangeleerd? Dat is erg lastig. Want als kind 1 het doet, leert kind 2 het. Een kind doet dit niet of iig veel minder bij volwassenen. Dus zou dit niet net zo aangeleerd zijn dan?quote:Op woensdag 1 mei 2019 09:45 schreef FlyingFish het volgende:
[..]
Dat troosten is wel iets wat ze al zien en ervaren sinds hun geboorte, dus ik denk dat je daarbij nooit kunt ontdekken in hoeverre dat aangeleerd of van nature is. Maar als ik puur naar mijn eigen kinderen kijk: als er een verdrietig is komt er regelmatig een ander troosten. Als ze daarentegen ook die ene puzzel willen hebben geven ze diegene net zo lief een duw tegen de tafel om vervolgens lachend met de puzzel weg te rennen terwijl de ander huilend achter blijft. En dan wordt er echt niet getroost, ook niet door nummer 3 die het alleen ziet gebeuren. Elkaar troosten gebeurt hier meestal na vallen oid, niet na iets wat een ander heeft gedaan.
Wat ik wil zeggen is dat ik bij het eerste kind een stuk losser was, bij kind nummer 2 moet ik veel strenger zijn. Kind 1 was veel makkelijker, daar kon ik de methode van minilot wel bij aanhouden, bij kind twee moet ik veel vaker fictief boos zijn om gewenst gedrag te krijgen. Dat is een rotzak van de hoogste categorie, zo een die het er vaak omdoet.quote:Op woensdag 1 mei 2019 09:27 schreef Budabuddumbam het volgende:
[..]
Nou dat vind ik ook wel kort door de bocht, ik denk dat er mensen zijn die 1 heel lastig kind hebben en dat dit veel zwaarder is dan 2 hele makkelijke kinderen.
ik heb er 4 en ik vind nogsteeds dat ik het beter doe dan mijn ouders. Maar dat is echt heel makkelijk om te doen. Nu nog 7 jaar afwachten of de oudste er met 18 jaar ook zo over denkt
.
En mijn opvoedingsvisie is niet anders dan 10 jaar geleden, ik sta er nogsteeds hetzelfde in maar ieder kind vraagt binnen mijn opvoedingsvisie wel een andere aanpak.
Ik heb echt 2 rotzakken er tussen zitten waar ik heel erg mijn grenzen aan moet geven.quote:Op woensdag 1 mei 2019 11:27 schreef Cryptocoryne het volgende:
Wat ik wil zeggen is dat ik bij het eerste kind een stuk losser was, bij kind nummer 2 moet ik veel strenger zijn. Kind 1 was veel makkelijker, daar kon ik de methode van minilot wel bij aanhouden, bij kind twee moet ik veel vaker fictief boos zijn om gewenst gedrag te krijgen. Dat is een rotzak van de hoogste categorie, zo een die het er vaak omdoet.
Mijn jongste heeft bijvoorbeeld de neiging om te gooien met zijn speelgoed, en dan niet specifiek om het gooien maar om het ergens tegenaan te keilen, als ik al zie dat hij iets oppakt en uithaalt spreek ik hem al op boze toon aan. Meestal ben ik op dat moment nog niet echt boos, en voor nu werkt dat. Hetzelfde geldt voor zijn bord op de grond gooien, bijten, slaan en haren trekken. Echt straf geven werkt nog niet bij hem, op boze toon aanspreken wel dan bindt hij wel in. Ik hoop dat ik daarmee voorkom dat dit gedrag zich doorzet want die kan zijn moeder laten huilen met zijn vervelende gedrag soms.quote:Op woensdag 1 mei 2019 12:07 schreef Budabuddumbam het volgende:
[..]
Ik heb echt 2 rotzakken er tussen zitten waar ik heel erg mijn grenzen aan moet geven.
Beide kinderen luisteren voor geen meter, kan je mij uitleggen hoe fictief boos zijn dan helpt hoe doe je dat? wat zeg je dan? Waarom zou dat niet kunnen door gewoon te praten als je toch niet echt boos bent.
ah wat naar zeg kan me voorstellen dat je daar ff n knauw van krijgt.quote:Op woensdag 1 mei 2019 16:08 schreef Adrian4 het volgende:
Oh jee, daar heb je het al.
Net door het KDV gebeld of we open stonden voor en gesprek over het gedrag van Kevin. Hij schijnt daar vaak kindjes pijn te doen...
Ze hebben mij proberen gerust te stellen tijdens het telefoongesprek, maar ik voel me echt een beetje een slechte moeder nu. Zeker omdat ik een paar posts naar boven al heb aangegeven dat ik soms wakker lig omdat ik bang ben dat ik kutkinderen kweek.
Pfoe
Wij hadden ook zo'n situatie bij ons kdv en dat voelde uiteindelijk heel fijn met alle neuzen dezelfde kant op en alle kanten belicht. Hopelijk voor jullie ook, niet leuk om te horen te krijgen.quote:Op woensdag 1 mei 2019 16:08 schreef Adrian4 het volgende:
Oh jee, daar heb je het al.
Net door het KDV gebeld of we open stonden voor en gesprek over het gedrag van Kevin.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |