Over doortrekken gesproken; Dat vindt G nou echt fantastisch he. Dat ik de WC door trek. Inclusief een gilletje en enthousiast handen klappen.quote:Op dinsdag 30 april 2019 10:24 schreef Stroopwafelmeisje het volgende:
[..]
Wellicht wel, maar we hebben een traphekje onderaan de trap, dus alleen naar boven kan nog wel
[..]
Of dat je zit te poepen met een dreumes op schoot, een boek te lezen, omdat je dus was vergeten de deur op slot te doen.
Kijk, dat scheelt! Ook nuttige informatie in huize stroopwafel En dan is dat vast door te trekken naar boos worden op je kinderen, toch?
quote:Op dinsdag 30 april 2019 10:37 schreef Lemijn het volgende:
Ik wou nog even tonen dat mijn kind wel doet wat ik vraag, als ik maar de goeie vragen stel .Aaaah Jacob! Nee is ook gewoon een mega mooi woord hè En goed dat ik z'n helmpje zie, was eigenlijk ook van plan me daar eens in te verdiepen of we dat ook niet moeten kopen. Zie het overigens weinig verder?SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
En Belle: knappe jongen hoor! dat doet kees 's nachts tegenwoordig ook, sinds ons slaapcoach traject. Overdag zeker niet
En boos worden: ik ben best geduldig, maar word af en toe wel een boos. Met name als ik een poeluier probeer te verschonen en Kees doet of hij een ware worstelaar is En oordelen: dat doen we denk ik allemaal wel in een bepaalde mate. Maar ik weet inmiddels ook wel dat het makkelijk oordelen is vanaf de zijlijn en het altijd zoveel malen ingewikkelder is als je er zelf in zit, met je eigen gewoontes, karakter en emoties. Dus ik probeer het meestal voor me te houden. Maar ook dat lukt niet altijd en dat hoeft denk ik ook niet.
Kees kan de laatste dagen ineens zoveel meer duidelijk maken. Ik zie 'm echt de verbanden leggen en dat ons ook steeds beter laten weten. Jas aan = naar buiten met loopwagen (en als dat dat niet het geval blijkt te zijn stort z'n wereld even in ). Gisteren wees hij dringend naar mijn tas ('die' 'die''DIE ''DIE!!!') en toen ik die pakte ging hij zwaaien naar de deur onder blij 'daaaaag' geroep: we moesten dus naar buiten van 'm Ik vind dat dus zo lief hè, duidelijk al een idee hebben over wat je wil doen
Nee, maar je geeft (vind ik) wel een behoorlijk oordeel naar anderen die het anders doen. waardoor je weer onzekerheid creëert bij toch al onzekere moeders.quote:Op dinsdag 30 april 2019 10:09 schreef minilot het volgende:
[..]
Nou.. Volgens mij is opvoeden met behulp van straffen en boos worden enerzijds en belonen en prijzen anderszijds nog altijd gewoon de norm en zal je volgens mij sowieso meteen bijval krijgen als je opmerkt dat je wel eens uit je slof schiet tegen een retelastige kleuter, zoals ook hier te zien
Daarnaast dan mijn manier zo in het belachelijke trekken, dat doe ik andersom ook niet, toch?
Jammer wel, is er misschien ergens een centraal topic over de verschillende opvoedstijlen in theorie en praktijk? Ik vind het wel interessant om hier verder over van gedachten te wisselen.quote:Op dinsdag 30 april 2019 11:31 schreef Skittles het volgende:
Maar oké, het onderwerp is redelijk voorbij
Dit, dit en dat laatste niet.quote:Op dinsdag 30 april 2019 09:28 schreef Jagärtrut het volgende:
(ik hoor hier pas over 6 dagen, en lees alvast mee als voorbereiding!)
Ik denk ook dat ieder mens hierin erg anders is. Ik ben nogal opvliegend. En op het moment dat we al met onze ‘kutzakpeuter’ aan het kutzakken zijn en O komt daar bovenop die probeert de plant om te trekken terwijl hij best weet dat dat niet mag dan verhef ik mijn stem ook wel eens. Niet ideaal, maar zo ben ik. Ik probeer het te voorkomen, maar dat lukt niet altijd. En met kutzakpeuter al helemaal niet. Man, wat een kutzak is dat soms.
Anyways, mijn bijna-dreumes is voor het eerst twee uur wennen op het kdv, ik ga nog een kop koffie drinken en een beetje huilen omdat ik het zo vreemd vind zonder hem. En nog 10x checken of de babyfoon wel aanstaat uit gewenning
Ga zo even bijlezen, maar dit herken ik wel een beetje van mijn eigen ouders. Maakten zelden tot nooit ruzie hadden en als ze dan een keer kibbelden waar wij bij waren dacht ik altijd direct dat ze gingen scheiden Is gelukkig nooit gebeurd, maar ik heb er wel van geleerd dat dat niet perse gezond isquote:Op dinsdag 30 april 2019 10:21 schreef minilot het volgende:
(Lijkt me overigens ook vreselijk frustrerend voor iets oudere kinderen om het idee te hebben dat je ouders het principieel altijd met elkaar eens zijn terwijl dat achter de schermen helemaal niet zo is. )
hier net zo. Ik probeer dan ook steeds heel bewust gevoel te benoemen wat ik zie bij kaptein, zeg het wanneer hij iets knaps, stoers, liefs doet ect.quote:Op dinsdag 30 april 2019 16:11 schreef vencodark het volgende:
Vroeger waren er bij ons wel dingen als boosheid en blijheid natuurlijk maar lekker uithuilen en over je gevoelens praten gebeurde, in mijn herinnering amper.
Beide ouders zijn binnenvetters als het komt op verdriet en je uitspreken over dergelijke zaken.
Vader een driftkop (ik nu ook) en mijn moeder een bemiddelaar en getraumatiseerde vrouw.
Ik herinner mij wel fijne vakanties, buitenspelen en echt een gezinsleven hoor dus een fijne jeugd maar praten over je gevoel? No way.
Of letterlijk zeggen dat ze van mij hielden of ik mooi was, lief was? Echt mocht zijn wie ik ben?
Inclusief gevoeligheid, verlegenheid, kinderlijkheid.
Zulke boodschappen kreeg ik niet terwijl ik daar best behoefte aan had.
Wat goed zeg, dat je die behoefte van jezelf als kind zo concreet hebt kunnen omzetten naar hoe je er nu zelf mee omgaat als ouderquote:Op dinsdag 30 april 2019 16:11 schreef vencodark het volgende:
Of letterlijk zeggen dat ze van mij hielden of ik mooi was, lief was? Echt mocht zijn wie ik ben?
Inclusief gevoeligheid, verlegenheid, kinderlijkheid.
Zulke boodschappen kreeg ik niet terwijl ik daar best behoefte aan had.
Dus wat ik zelf anders doe is vrijwel elke dag zeggen dat ik van mijn zoon hou, dat ie lief is (of de lieve acties benoemen) en probeer hem altijd uitleg te geven over de dagelijkse dingen die belangrijk zijn. Waarom is dit, waarom doen wij dat.
Oh, dankje.quote:Op woensdag 1 mei 2019 00:28 schreef minilot het volgende:
[..]
Wat goed zeg, dat je die behoefte van jezelf als kind zo concreet hebt kunnen omzetten naar hoe je er nu zelf mee omgaat als ouder
Het is wel waar, bij het eerste kind heeft iedereen zoiets dat hij het beter gaat doen dan zijn ouders. Bij het tweede kind ben je alweer op aarde geland.quote:Op woensdag 1 mei 2019 00:13 schreef minilot het volgende:
@:Franny, wat mensbeeld betreft stip je wel een belangrijk punt aan, ik geloof namelijk juist helemaal niet dat mensen per definitie egocentrisch en asociaal zijn, tenzij gedisciplineerd of voorzien van een extrinsieke motivatie. Mensen zijn mijns inziens een in basis sociale diersoort en hebben een mentale reikwijdte die allerlei mogelijkheden tot intrinsieke motivatie biedt.
Dat een kind zich verschrikkelijk vervelend kan gedragen is uiteraard een gegeven, maar toch zeker niet vanuit een algemene ingebakken kwaadaardigheid? Natuurlijk kunnen we hier gaan lopen roepen dat onze kleine kinderen nou eenmaal kutzakken zijn, en maar ik duim toch dat er daarnaast ook serieus begrip is voor hoe heftig het kan wezen om heel jong te zijn en op te groeien, dat zaken als moe zijn, honger hebben, ergens van geschrokken zijn of stevige/onverwachte veranderingen doorgemaakt hebben legitieme redenen zijn voor een onaangename bui, net als dat we zelf weten dat we sneller uit onze slof schieten als we beroerd geslapen hebben?
Kinderen zijn mijns inziens veel meer dan alleen hun gedrag, en ik hoop dat ik me altijd meer zal blijven bekommeren om, bijvoorbeeld, waaróm mijn koter een boel driftbuien heeft dan om hoe ik die zo snel mogelijk kan indammen. En dat -ie altijd en juist op de momenten dat -ie zich rottig gedraagt, weet dat ik van 'm hou om wie -ie is en niet om wat -ie doet.
Dat een kind baat heeft bij duidelijke, consequente grenzen lijkt me overigens helemaal de discussie niet, uiteraard is het de bedoeling dat je je kinderen leert waar de grenzen van toelaatbaar gedrag liggen - ik denk dat we hier in dit topic uiteindelijk alleen verschillen in de manier waaróp we dat doen.
Maar goed, ik klim voorlopig niet verder op mijn zeepkist aangaande onvoorwaardelijk ouderschap - ik snap dat ik eerst nog een paar extra kinderen moet zien uit te broeden en dat er in elk geval al eentje een evil kleuter moet zijn voordat mijn ervaring ertoe en daar kan ik heus best inkomen. Aan de slag dan maar!
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |