[CL @ Veronica] Real Madrid - Ajax #11: HALA MADRID

De voetbalwereld is fascinerend. Veel mensen, veel meningen, veel belangen en tegenwoordig ook veel geld. Maar vooral dus die meningen. Kan je op maandag 17 december al een voorspelling doen voor een wedstrijd twee maanden later? Misschien als David tegen Goliath moet, anders niet. Toen Ajax Real Madrid lootte, wist iedereen het zeker; dit is na Porto misschien wel de meest ideale loting. Hordes mensen veranderden weer eens in Real Madrid-experts die op een gemiddelde zondag liever Heel Holland Bakt kijken, stammen mensen konden in een glazen bol kijken en weten hoe Real Madrid er in februari 2019 voor zou staan. Er waren in de meeste gevallen twee kampen: “AJAX HEEFT ZEKER TE WETEN KANS!” en “REAL MADRID STAAT ER WEL WEER IN DE CL!1!1!!”. Dat is allemaal leuk en aardig, maar zo werkt voetbal in beide gevallen niet als er nog een paar maandjes te gaan zijn.

Wat beide ploegen gemeen hebben is de giftige wereld waarin beide clubs leven. Een of twee mindere resultaten en het hoofd van Solari of Ten Hag moet weer op het hakblok. Nu moet ik heel eerlijk zijn dat ik het na een paar wedstrijden Solari eigenlijk wel met hem had gezien. We zaten naar een zouteloos geheel te kijken; Ramos was een wanhopige leider in een op Vinicius Junior na hopeloos elftal. We zagen konijnen die angstig in de koplamp keken als de tegenstander zich niet ingroef en agressief de Koninklijke vast wilde zetten. De 3-0 afgang bij Eibar en de heel magere 0-1 zege bij Huesca waren daar het grootste toonbeeld van. Na 6 januari (een verlies tegen Sociedad) lijkt er opeens een knop om te zijn gegaan. Men zegt dat het mede komt door de aanstelling van de fysieke trainer uit het Zidane-tijdperk. Maar dat kan het niet alleen zijn. Ach, dat is gissen.

13 januari, Real Betis-uit. De Koninklijke speelt volledig in op de zwakten van de zeer aanvallende tegenstander en staat als een armoedige middenmoter te verdedigen en te verdedigen. Het zag er niet uit; het ging nergens over, Real Madrid-onwaardig, maar opvallend was dat de teamprestatie voor het eerst écht oké was. Je zag een elftal dat zich volledig voor elkaar wegcijferde en de vuile meters wilde maken. In de tweede helft ebde dat wat weg en won het gelukkig dankzij een goal van Ceballos; maar dan nog. Tegen Sevilla werd een week later aanvallende progressie geboekt; mede door een sterke tweede helft in pressend opzicht won het met 2-0. Modric was opeens weer oké na maanden van ellende; Varane en Ramos speelden met veel vertrouwen. Bij Espanyol-uit flitste Real Madrid weer. Energiek aanvallend voetbal; een sterk middenveld maar vooral een geniale Modric en Benzema. Die lijn wordt de laatste weken meer dan doorgezet. Benzema als complete spits; passen, doorbewegen, afwerken. Heerlijk. Solari was lovend: "I'm sorry for those who have discovered Benzema last week. But hey, they still have time to enjoy him, he is in a great moment, it's true.’’

Als Solari dan fan is van Benzema, ben ik fan van Vinicius Junior. Sinds de eerste dag dat Solari hem opstelde was hij een verademing tussen de tijdlange zoutzakken van Madrid. Vinicius had schijt aan alles. Hij nam de bal aan, maakte zijn acties, dribbelde, speelde af, bewoog door. Dat kan iedereen wel op een dag, maar bij Vini zie je dat het speciaal is. Hij is pas 18, mensen. Wat deed jij op je 18e? Belangrijk zijn in het spel van Real Madrid? Vandaag de dag mag Vini dan wel een egoïst zijn en wel eens veel risico nemen in balbezit, maar wat eis je van een 18-jarige? Hij heeft een fantastische klik met Benzema die enorm profiteert van de ruimtes die Vinicius maakt voor hem. En ze combineren natuurlijk prima. Vinicius is geweldig.

Afgelopen woensdag kapseisde het schip niet op bezoek bij FC Barcelona (wel met een halffitte Messi). Sterk was het spel niet, maar het wist de eerste helft Barcelona uitstekend uit de wedstrijd te pressen. In de tweede helft viel dat een stuk tegen; Barça herstelde zich en Solari moest al dan niet gedwongen kerncomponenten uit zijn elftal wisselen. En dat is het mooie. Solari’s gelijk wordt bevestigd met de keuzes die hij maakt in La Liga. Marcelo legt het af tegen Reguilón, Casemiro heeft pech met de (nu geblesseerde) sterk spelende Llorente en Vinicius houdt Bale uit de basis. Het zwarte schaap Isco is dan weer een andere case. Die maakt al sinds Eibar-uit ruzie met Solari en alles en iedereen.. maar wil wel graag spelen. Ja, zielepiet; maak dan geen ruzie.

Tegen Atlético Madrid, in Wanda Metropolitano, zette Real Madrid nog eens de ‘heropleving’ kracht bij door met 1-3 te winnen. Dat is knap, zeker in een derby. In de afgelopen jaren heeft alleen Real Madrid twee keer drie goals kunnen maken op bezoek bij Atlético. Kansen geeft de ploeg wel eens weg, maar dat is niet heel gek. Griezmann kon de bal na goed werk van Correa achter Courtois schuiven, maar dat was eigenlijk het enige gevaar van Atléti. Voor de rest was het een en al Real Madrid dat zeker met het middenveld Modric, Kroos, Casemiro weer stabiel is. En dat is goed nieuws; een middenveld wint wedstrijden voor je, want van daaruit geef je sturing.

Kortom; Real Madrid is net op tijd teruggekeerd naar een uitstekende vorm. Je kan dat samen willen vatten als ‘ZE STAAN ER WEL WEER IN DE CL’, maar ik denk niet dat die oneliner twee maanden geleden impliceerde dat Marcelo, Isco, Casemiro en Bale onder druk zouden staan in hun elftal terwijl de afgelopen jaren gewillig gebashte Benzema als een jonge God aan het voetballen is. Solari’s tijdperk begon op een verschrikkelijke wijze, maar inmiddels heeft hij met gedurfde keuzes en redelijk aanvallend voetbal mijn vertrouwen teruggewonnen. Echter moet hij het in de tweede seizoenshelft echt laten zien. Daar worden de prijzen, lofzangen en liefdesverklaringen echt uitgedeeld. Dan kunnen we net zoveel over tactiek, strategie, inzet of mentaliteit (lol) praten..



Bij Ajax druppelt de koffie door tot 86 achterkamertjes en allerlei vertakkingen van commissies. Voor alles lijkt een commissie te zijn, voor iedereen werkzaam bij Ajax is er een belang. Na weer eens een duizelingwekkend slecht seizoen moeten er dit seizoen door de forse investeringen prijzen worden gewonnen. Mocht dat dit seizoen niet gebeuren, dan heeft Ajax al vijf jaar geen prijs gewonnen. Zeg dat eens hardop; vijf jaar. Huilen, huilen, huilen. Nadat Erik Ten Hag een half jaar geobserveerd heeft op De Toekomst en ondertussen werd afgeranseld mag hij aan de hand van een meer dan talentvolle selectie en investeringen in Dusan Tadic en Daley Blind Ajax naar een titel leiden. Of nou ja, dat doet niet alleen Ten Hag maar ook de selectie zelf. Iedereen heeft met elkaar afgesproken om nog een jaartje shine te pakken met prijzen.

Iedereen weet het wel. Ajax doorliep soeverein de voorrondes van de Champions League. Dat is toch even een verademing na vier jaar afwezigheid. Alleen PSV liet in 2015/16 een fatsoenlijke indruk achter. In de andere jaren was het jankend, schreeuwend en op een houtje bijtend kijken naar de televisie. Toen kwam Ajax met een, moet gezegd, heel gunstige loting in de groepsfase. Een nog altijd kwakkelend Bayern München, de vergane glorie die Benfica momenteel is.. en AEK Athene. We kunnen babbelen over de eerste twee wedstrijden, maar het gaat vooral om de duels met Benfica. Dat waren twee enorm spannende duels waarin Ajax de basis legde voor overwintering. Wedstrijden die op het scherpst van de snede werden gespeeld. Teams die graag pressen, vooruit willen, iedere vijf seconden wel in duel waren en het ging op en neer en op en neer. Dan moet je een beetje mazzel hebben met Mazraoui in Amsterdam en met Onana in Lissabon, maar je pakt er dus vier punten. In eerdere jaren zou Ajax dat soort wedstrijdjes met 0 of misschien 1 punt afsluiten, maar dit seizoen is het anders.

#KutTenHag, #TenHagOut; wie het vermogen van een gehandicapte beer heeft, had hem afgeschreven na de tweede seizoenshelft van 2017/18. Wie beter wist, had kunnen weten dat een trainer geen tovenaar is. Hij kan niet midden in een seizoen een elftal overladen met ideeën en er meteen een swingend geheel van maken. Zo gaat dat niet. Voetballers zijn geen robots; het zijn mensen en kennen vreugde, pijn, twijfel en verdriet. Dat drong op 15 april 2018 niet tot iedereen door. Het onvermijdelijke busje opwachten, verhaal halen, ziedend zijn, spelers duwen. De Babbelbox vraagt aan u; wanneer had u eens zin om willekeurig mensen te duwen?

De fantastische eerste seizoenshelft van Ajax zorgde voor een bitterzoet gevoel. Het bittere is dat je ondanks een fantastische eerste seizoenshelft toch vijf punten achterstaat op PSV; het zoete is de Champions League-overwintering. In de tweede seizoenshelft moesten er dan maar spijkers met koppen geslagen worden. Vooralsnog is het een en al ellende. Nadat FC Emmen in blessuretijd nog naast PSV kwam, stuiterde de ArenA. Een uur later kon Tadic Ajax op 4-1 zetten tegen Heerenveen; sindsdien is het positieve gevoel als sneeuw voor de zon verdwenen.

Tegen Heerenveen en Feyenoord werd als een stel gehandicapten verdedigd. Over Lamprou ga ik het niet hebben; dat is mijn niche niet, want een keeper is niet de hoofdreden dat jij vier tegengoals incasseert tegen Heerenveen. Voetbal is tactiek, kwaliteit en een beetje menselijkheid. Nu kunnen we de komst van Magallan (eventuele wenperiode HAHAHAHA) en de blessure van Tagliafico aandragen maar uiteindelijk blijkt tegen VVV-Venlo ook af en toe, ondanks een 6-0 zege, dat ook met Tagliafico die problemen niet zomaar verholpen zijn. Als dan ook nog eens tegen Heracles het voetbal volledig uit het elftal verdwenen is en je enorm mazzelt met een slechts 1-0 verlies, tsja. De vraag is of het een kwaliteitsgebrek is of het een mentaal probleem. Nou ja, dat is voor mij geen vraag maar misschien voor u als opportunistische lezer. Er zit iets in het hoofd niet goed bij Ajax. Volgens de laatste weken willekeurig wat roepende Menno Pot ligt het aan transfers bij Ajax, maar Blind/Schøne/Tadic zakken ook door het ijs terwijl er daar minder transferperikelen bij zijn.

Kortom: bij Real Madrid gaat alles goed, bij Ajax gaat er heel veel slecht momenteel. Twee maanden geleden wisten ‘mensen’ nog zeker dat Ajax meer dan kans had tegen Real Madrid, maar niemand kan twee maanden verder kijken. Voetbal is iedere dag trainen, stappen maken en ontwikkelen. Wij staan ook iedere dag op met een droom, met een doel en dan gaan we stappen proberen te zetten. Alleen dachten sommigen dat Real Madrid ook twee maanden stil zou staan. Haha, mooi niet.

Woensdag 13 februari 21:00; Ajax v Real Madrid, Johan Cruijff ArenA