Borstvoeding deel 250

quote:

Op maandag 6 mei 2019 22:55 schreef MevrouwCactus het volgende:

[..]

Wat sneu zeg, dat is echt heel zwaar. Toen Sjaak zo vaak oorontsteking had kregen wij als tip om zijn bedje schuin te zetten. Dat schijnt tegen de pijn te helpen. Plat liggen geeft druk op de oortjes en door het hoofdje wat hoger te leggen, kan dat wat schelen. Ik hoop dat je er wat aan hebt.

Had hebben we idd in het begin gedaan maar dan werd hij nog schreeuwend wakker. Nu als hij een oorontsteking heeft slaapt hij zo schuin bovenop mij. Ik slaap dan wel wat minder maar dan pakt hij iig nog wat uurtjes. Ik hoop zo dat de boezemmaatjes pillen gaan werken...

quote:

Op maandag 6 mei 2019 22:59 schreef Wolken het volgende:

[..]

Had hebben we idd in het begin gedaan maar dan werd hij nog schreeuwend wakker. Nu als hij een oorontsteking heeft slaapt hij zo schuin bovenop mij. Ik slaap dan wel wat minder maar dan pakt hij iig nog wat uurtjes. Ik hoop zo dat de boezemmaatjes pillen gaan werken...

Ik ken het, die nachten. Wij wisselden meestal af, ik een halve nacht rechtop met Sjaak op de bank en daarna vrouw. Ik had het pasgeleden nog met mijn collega’s erover, hoe ik toen in vredesnaam heb gefunctioneerd. Ze zeiden dat het best goed ging. Ik kan het me niet voorstellen.
Ik heb helaas niet meer tips voor je dan alles wat je al doet/hebt gekregen aan tips, maar wil je wel sterkte wensen. Ik hoop dat de wachttijdbemiddeling iets voor je kan doen

Hier heeft prul nu voor de tweede keer oorontsteking (waren er nog geen week vanaf na een antibiotiocakuur), dus ik ga morgen ook maar de huisarts weer bellen. Ik rugby aan de ene kant en madonna aan de andere en probeer zo maar om het voor haar zo comfortabel mogelijk te maken. Ik heb verder geen tips voor je, mijn productie is altijd onvoldoende geweest...

Kennen jullie dat? Die eeuwige twijfel over wel of niet doorgaan?

Prul is over 1,5 week een half jaar (holy shit, waar blijft de tijd? Ze wordt zo snel groot...) en ik had een week of twee geleden definitief de knoop doorgehakt: daarna zou ik gaan afbouwen.

Maar nu had ik vannacht weer twee heerlijke voedingen. Ze dronk goed, was tevreden, viel heerlijk in slaap en ik voelde me op en top mama. En ik weet gewoon niet of ik dat al wil missen. Gisteren heeft ze ook veel bij mij gedronken en 'maar' 1,5 fles kv gehad.

Wat waren/zijn jullie overwegingen over stoppen?

Wat hebben onze overwegingen met die van jou te maken? Niets, toch?

Je hebt een paar week geleden heel weloverwogen de knoop doorgehakt toch?

Als je het omdenkt? Zijn die heerlijke voedingen geen geweldige afsluiting van de borstvoedingsperiode?
Het lijkt me fijner om zo af te sluiten dan doorgaan, weer tegen dezelfde problemen aan te lopen en dan alsnog stoppen. Ik weet niet meer wie daar een tijd terug iets over schreef, dat ze er spijt van had dat ze het niet bij de laatste fijne voeding had gelaten. Dat is iets wel wat ik in gedachten probeer te houden.

[ Bericht 0% gewijzigd door Elleska op 09-05-2019 11:44:44 ]

Die ervaring had ik ook, Elleska.

@Tink89, mijn overweging was rust in de tent. Maar mijn situatie en voorgeschiedenis waren heel anders, dus daar heb je niks aan. Waarom kijk je niet gewoon hoe het gaat? Ik heb je hier al vaker de knoop door zien hakken en je bent er al vaker op teruggekomen. Dat is natuurlijk prima, maar kun je de knoop dan niet beter de knoop laten en gewoon maar zien hoe het (af)loopt? Voedt hoe het gaat, kolf als je dat kan en wil. Mijn productie stortte al snel in toen ik weer ging werken, omdat ik amper kolfde en daardoor ging het afbouwen heel erg vanzelf.
Ik heb ook zitten snikken tijdens de voedingen waarvan ik toen al wist dat het zo'n beetje de laatste zouden zijn. Maar ik wilde wel echt mijn lijf terug, mijn bewegingsvrijheid terug, meer ruimte voor mijn oudste en zo nog wat dingen. En nadat ik echt gestopt was, waren al die emotionele argumenten en moeilijke gevoelens ook heel snel weg. Hormonen zijn gekke dingen, wat dat betreft.

Maar wat Spees zegt: aan mijn input heb je ook weinig, want het is zķ persoonlijk.

[ Bericht 0% gewijzigd door Jentin op 09-05-2019 11:49:52 ]

Wat Spees zegt

Ieder haar eigen overwegingen. Als jij wil stoppen, dan moet je dat gewoon doen. Misschien helpt het om eens na te gaan hoe vaak het heel fijn is voor jou en hoe vaak het voor onrust zorgt.

Mijn overwegingen om wel/niet door te gaan hebben denk ik ook een heel andere basis. Ik zou in ieder geval voor een half jaar gaan, dat lukte en ook zonder problemen eigenlijk. Dus was mijn instelling, waarom niet gewoon nog kijken of het lukt tot hij één jaar is. Het ging namelijk allemaal zonder al te veel moeite, het is lekker makkelijk en Jip en ik vonden het ook allebei nog prima. Er waren nooit echte issues eigenlijk en we zijn er nooit onrustig door geweest. In het afgelopen half jaar is dat gaande weg over gegaan op een combinatie van bv en flesvoeding (en vast voedsel uiteraard), om verschillende redenen eigenlijk. We zijn s'avonds een papfles gaan proberen in de hoop dat ie beter zou slapen (ging ie niet doen, maar het ritueel is prettig dus hebben we er in gehouden). En het slechte slapen van Jip en kolven op werk werd mij teveel, dus hij kreeg op een gegeven moment ook een fles flesvoeding op de opvang zodat ik niet meer hoefde te kolven. Deze veranderingen zijn trouwens allemaal om mij meer rust te geven, omdat ik dan beter in mijn vel zit en dat vind ik weer belangrijk voor ons allemaal eigenlijk, maar op de eerste plaats voor mezelf. Straks is hij één en dan gaan we het rustig aan verder afbouwen deze zomer. Het heeft geen haast, maar voor mij hoeft het ook niet meer per se nog lang door te gaan.

Txs dames. Ik weet dat ieders overwegingen anders zijn, maar het helpt toch om jullie verhalen te lezen. Ik had inderdaad (al een keer of drie) weloverwogen besloten om te stoppen, maar dat doe ik meestal in periodes dat het niet lekker gaat. Nu gaat het weer best prima en dan voelt het alsof stoppen niet nodig is ofzo... en als het dan weer minder gaat, baal ik weer dat ik niet geëindigd ben met een fijne voeding en dan 'wil ik door tot het mijn keuze is om te stoppen en niet een 'ik gooi de handdoek in de ring-moment'. En zo blijven we doordraaien.

Lastig, Tink

[ Bericht 78% gewijzigd door Jentin op 09-05-2019 21:56:35 ]

quote:

Op donderdag 9 mei 2019 11:54 schreef Tink89 het volgende:
Ik had inderdaad (al een keer of drie) weloverwogen besloten om te stoppen, maar dat doe ik meestal in periodes dat het niet lekker gaat.

Misschien accepteren dat het gewoon niet altijd goed gaat?

Wij hebben ook een moeilijke tijd achter de rug. Dat is ook niet allemaal makkelijk gegaan. Overproductie, koemelkallergie (waardoor ik dus ook strenge diëten heb gevolgd en nog steeds volg), grote productiedippen. Maar nu, na 13,5 maand, ben ik nog steeds blij dat ik heb doorgezet.

As we speak ben ik op dit moment aan het kolven.

Even een verhaal van de andere kant.

quote:

Op donderdag 9 mei 2019 12:09 schreef D.U.M.A.N. het volgende:

[..]

Misschien accepteren dat het gewoon niet altijd goed gaat?

Wij hebben ook een moeilijke tijd achter de rug. Dat is ook niet allemaal makkelijk gegaan. Overproductie, koemelkallergie (waardoor ik dus ook strenge diëten heb gevolgd en nog steeds volg), grote productiedippen. Maar nu, na 13,5 maand, ben ik nog steeds blij dat ik heb doorgezet.

As we speak ben ik op dit moment aan het kolven.

Even een verhaal van de andere kant.

Ook txs voor jouw input! Ik heb de neiging omdat snel het gevoel te hebben dat ik op m'n bek ga. Elke kolfsessie die 'te weinig' opbrengt, voelt als falen... en dat is echt stom van me, maar zo werkt m'n hormonale hoofd

Jentin, ik ga het lezen en zal - als vakidioot op tekstgebied - over de dingen die je mateloos storen heen lezen.

Ik heb simpelweg enkel het plan gehad om te starten. Ik zou daarna wel zien, zonder eindpunt in mijn hoofd. Resultaat is dat ik nu met 21 maanden nog voed, en dat past wel met hoe ik borstvoeding zie, maar het is mede mogelijk gemaakt door het gemak waarmee het gaat. Ik ben me zeer bewust van alle emoties die het met zich mee brengt en dat daar snel afstand van komt als ik eenmaal gestopt zou zijn, zo ging het met stoppen met nachtvoedingen namelijk ook. Het was toen een enorme stap en achteraf haal ik er mijn schouders over op. Met die wetenschap kan ik dus wel verstandelijke beslissingen nemen, als ik dat nodig vind.

Tink, ik zou zelf juist helemaal tureluurs worden van het nemen van een beslissing en er dan op terug komen, en repeat.

Oh en nu ik hier toch ben (was). Hoe houden jullie het voeden van een baby met tanden vol?!

Mijn dochter kreeg met 7-8 maanden een tandje, volgens mij vlak nadat ik stopte met voeden. Dus dit is mn eerste baby met (pas nieuwe mini-)tand die ik voed. En nu is het dus zijn nieuwe hobby om tijdens het drinken ineens keihard te bijten, tot bloedens aan toe. hij schrikt zich elke keer kapot van mijn uitroep, want djiezes wat doet dat pijn. Maar het is niet dat het hem afschrikt ofzo

Oei, wat pijnlijk spees! Ik koppelde dan direct af bij bijten. En volgens mij koppelde ik ook af zodra het goed doordrinken klaar was, want dan begon het klooien meestal. Ik heb gelukkig nooit tot bloedens toe bijten gehad.

Tink, ik zou het ook nemen zoals het is. Minder kolven, waar je niet gelukkig van wordt, je verlies nemen qua opbrengst, en dan maar zien waar het schip strand. Misschien kan je zo nog een tijdje blijven voeden, aangevuld met wat meer kunstvoeding.

[ Bericht 26% gewijzigd door Mariposas op 09-05-2019 15:39:09 ]

quote:

Op donderdag 9 mei 2019 14:24 schreef Spees_Eend het volgende:
Tink, ik zou zelf juist helemaal tureluurs worden van het nemen van een beslissing en er dan op terug komen, en repeat.

Dit! En iedere keer dat je de knoop weer eens doorgehakt hebt (die arme knoop toch ) zeg je daarna dat het enorm veel rust geeft Tink, en laatst was je het aantal nachtjes al aan het aftellen. Dat zegt mij genoeg.

quote:

Op donderdag 9 mei 2019 14:46 schreef Mariposas het volgende:
Oei, wat pijnlijk spees! Ik koppelde dan direct af bij bijten. En volgens mij koppelde ik ook af zodra het goed doordrinken klaar was, want dan begon het klooien meestal. Ik heb gelukkig nooit tot bloedens toe bijten gehad.

Tink, ik zou het ook nemen zoals het is. Minder kolven, waar je niet gelukkig van wordt, je verlies nemen qua opbrengst, en dan maar zien waar het schip strand. Misschien kan je zo nog een tijdje blijven voeden, aangevuld met wat meer kunstvoeding.

Ik ontdekte vlak na mijn post dat hij boven ook een puntje/streep tand door heeft! Die is nieuw. Dus ik hoop dat het daar even mee te maken had en het snel weer overgaat. Want het voeden met die kleine bijtwondjes doet best pijn 😬

Hier redelijk effectief bij bijten: smoren in de borst. Dan krijgen ze geen lucht en laten ze los, vond ik makkelijker en sneller dan een vinger ertussen voor afkoppelen.
Sterkte, bijten is waardeloos.

Jip 'beet' al toen hij nog geen tanden had (doet ook zeer trouwens) en ik heb hem steeds afgekoppeld en dan mocht ie ook niet meer verder drinken van mij. Na een tijdje beet ie eigenlijk niet meer. Nu heeft hij al 7 tanden en maar heeeel soms gebeten (zachtjes, zonder bloed). De laatste tijd eigenlijk nooit meer.

Smoren doe ik ook, vooral ook om te voorkomen dat ik van schrik lostrek want AUW!

Jullie hebben gelijk! Ik laat de knoop doorgehakt

Fijn Tink. Ik hoop dat het je rust geeft.

Hier wordt weinig gebeten gelukkig. Alleen soms als hij loslaat omdat hij ergens naar wil kijken dat hij z'n mond niet wijsr genoeg open doet...

Ik had gedacht deze keer met een jaar wel te stoppen, maar ik ga het steeds fijner vinden. Gek, eigenlijk.

Hier inmiddels oorontsteking nummer 10 en ben inmiddels zo ver dat of het nou live bv, gekolfte melk, kv of urine van de duivel is, het mij niet meer uitmaakt, als mijn mannetje maar eens pijnvrij is en s'nachts langer dan 30 minuten aaneengesloten slaapt zonder schreeuwend wakker te worden.

Ik drink wel bv thee en slik boezemmaatjes maar ga niet meer extra kolven ofzo. Ik trek het allemaal niet meer.

Operatiedatum is 7 juni. Dus in theorie nog 2 oorontstekingen te gaan.

Hopelijk is het snel 7 juni, Wolken! Dit is zo ook geen doen, voor jullie allemaal niet.

Tanden... Boh! Wat kunnen ze hard bijten! Vaak is het een fase. Hier beet Billy ook heel vaak toen de eerste 2 tanden door waren. Nu is het alleen sporadisch (hij heeft nu 6 tanden). Laatst wel zo hard dat ik er een flinke melkblaar van kreeg.
Au zeggen zorgde hier voor een schaterlach door nog een hardere bijt. Tanden op elkaar, de kleine piranha loskoppelen en negeren was hier de oplossing.

quote:

Op donderdag 9 mei 2019 18:45 schreef Wolken het volgende:
Hier inmiddels oorontsteking nummer 10 en ben inmiddels zo ver dat of het nou live bv, gekolfte melk, kv of urine van de duivel is, het mij niet meer uitmaakt, als mijn mannetje maar eens pijnvrij is en s'nachts langer dan 30 minuten aaneengesloten slaapt zonder schreeuwend wakker te worden.

Ik drink wel bv thee en slik boezemmaatjes maar ga niet meer extra kolven ofzo. Ik trek het allemaal niet meer.

Operatiedatum is 7 juni. Dus in theorie nog 2 oorontstekingen te gaan.

Poh, wat heftig. Kan me voorstellen dat 7 juni dan nog erg ver lijkt te zijn. Sterkte!