[Vraag wat je wil] aan een homoromantische aseksuele transgender man

Welkom bij een nieuw deel van "Vraag wat je wil".

Soms vraag je je wel eens af hoe bepaalde zaken in elkaar steken, hoe zou het zijn om een specifiek beroep te hebben. Wat beweegt mensen met een bijzondere hobby. Daarom hebben wij deze reeks op FOK! in het leven geroepen. Hier bieden wij mensen extra anonieme mogelijkheid om vragen te beantwoorden. De personen die zich kunnen opgeven in dit topic: GC / [Vraag wat je wil]: een inventarisatie. (andere feedback mag ook in dat topic). krijgen toegang tot het VraagWatJeWil account en kunnen via dit account een paar dagen vragen van jullie beantwoorden. Dit account blijft van de persoon totdat het volgende deel in de reeks geopend wordt.

Dit deel kunnen we vragen stellen aan een homoromantische aseksuele transgender man. Heb je vragen over hoe het nou is om in het verkeerde lichaam te zijn geboren, hoe de omgeving er mee omgaat en wat zijn lievelingskleur is vraag het hier.

Wacht even totdat de ondervraagde zichzelf introduceert alvorens te reageren.

Goede dingen komen in drieën, dus ik ben niet alleen trans en homo, maar ook nog aseksueel!

Om de belangrijkste vragen vast voor te zijn, hier een korte definitie:

Transgender: het geslacht dat je bij geboorte is toegewezen komt niet (helemaal) overeen met hoe je je genderidentiteit beleeft. Dat kan fysiek zijn of sociaal, maar is meestal een combinatie hiervan. Niet iedereen verlangt een lichamelijke aanpassen, soms is alleen gedrag, make-up en kleding genoeg.

Aseksueel: gebrek aan seksuele aantrekkingskracht tot anderen, onafhankelijk van hun geslacht of genderidentiteit. Dat betekent niet dat je seks haat of geen libido hebt, overigens.

Homoromantisch: romantische (verliefd worden op) aantrekkingskracht tot mensen van hetzelfde geslacht/gender. Verlangen naar intimiteit, soms ook fysiek, maar geen neiging tot seks hebben met die persoon/personen.

Het is allemaal veel genuanceerder dan dat, maar daar is dit topic voor. Ik ga bij de antwoorden vooral uit van mijn eigen situatie, en mijn antwoorden zullen over het algemeen niet gelden voor een ander transgender en/of aseksueel persoon.

quote:

Op woensdag 6 februari 2019 13:20 schreef itchycoo het volgende:
Hoe ervaar je Fok m.b.t. hoe er over dit soort onderwerpen gedacht/gesproken wordt?

Kut. Er zijn een aantal users die zich er of werkelijk in verdiept hebben, of er nogal nuchter in staan en empathisch zijn, maar over het algemeen zijn de reacties voorspelbaar negatief. Soms laat ik me overhalen om een poging tot "voorlichting" te doen, want er worden voornamelijk misconcepties verkondigd, maar dat krijg ik toch meestal weer het deksel op mijn neus. KLB en ONZ mijd ik sowieso al

Moet ook zeggen dat de moderatie van dat soort topics soms te wensen overlaat.

quote:

Op woensdag 6 februari 2019 13:26 schreef Bosbeetle het volgende:
Hoe wil je eigenlijk aangesproken worden met hij of zij, en zijn er mensen in je omgeving die dat maar (moedwillig) verkeerd blijven doen? En wat vind je daarvan?

Met hij. En nee, in mijn omgeving is er niemand die het moedwillig verkeerd doet. Mijn ouders vergissen zich heel soms nog (na tien jaar), maar dat is niet expres.

Als iemand het wel moedwillig zou doen, zou ik zo mogelijk het contact verbreken en/of uitleggen dat het van een stuitend gebrek aan respect voor mijn wezen en mijn veiligheid getuigt. Als het in een gezelschap gedaan wordt waarin niet iedereen op de hoogte is, ontneem je mij m'n agency om te bepalen wie het wanneer mag weten, en geout worden in bepaalde situaties kan letterlijk gevaarlijk zijn.

quote:

Op woensdag 6 februari 2019 13:29 schreef Arch-Indar het volgende:
Wat was je met je geboorte?

Was het fysiek vast te stellen dat je een jongen of een meisje was?

Ja, fysiek gezien werkte alles zoals het voor een meisjesbaby hoort te werken. Ik heb (voor zover ik weet) geen intersekse conditie. Dus het was ook niet zo gek dat mijn ouders dachten dat ze een dochter hadden gekregen. Ik heb altijd alle vrijheid gehad om me te uiten zoals ik wilde, wat niet eens superjongensachtig was, zeker niet voor een 80s kind Ik heb me al van kleins af aan onder de jongens geschaard, wetend dat dat de groep was waar ik thuishoorde, maar ik werd eigenlijk zelden gecorrigeerd dat ik "toch echt een meisje was" dus het zat me niet dwars. Pas rond mijn negende of zo, toen klasgenoten steeds maar vroegen "ben je nou een jongen of een meisje" snapte ik dat mijn buitenkant blijkbaar niet klopte bij hoe ik me van binnen voelde.

quote:

Op woensdag 6 februari 2019 13:32 schreef HostiMeister het volgende:
Hoe uit jouw aseksualiteit zich; als in, je voelt je tot niets aangetrokken, of heb je gewoon het libido van een stoeptegel?

Ik heb nog nooit ervaren hoe het is om met iemand naar bed te willen. Ik word fysiek opgewonden als ik mijn best ervoor doe (gebeurt niet spontaan) maar het gevoel van klaarkomen is wel lekker dus dat doe ik een paar keer per week. Ik weet niet of je dat onder libido kunt scharen.

Ik ben wel seksueel actief (geweest), maar dat vind ik ongeveer net zo leuk als boodschappen doen. Soms fijn, omdat je door de paden kunt struinen op zoek naar iets lekkers, maar meestal gewoon een klusje om mijn partner te plezieren. Klaarkomen kan ik veel beter zelf en in mijn eentje.

Toen ik met testosteron begon, hoopte ik dat dat zou veranderen, maar dat is dus nooit gebeurd

quote:

Op woensdag 6 februari 2019 13:33 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Bedoel je hier dat je verandering geout mag worden... dus als ze zij zeggen geven ze aan dat je een transgender bent terwijl als ze hij zeggen dan is het niet direct duidelijk?

Even voor de duidelijkheid. Snap wel dat je dat niet direct aan de grote klok wil hangen voor iedereen. Word je zelf er ook wel eens moe van dat je vaak dingen moet uitleggen ?

Ik ben de enige die mag beslissen over wie ik wanneer vertel over mijn transgender achtergrond. Als iemand met de verkeerde voornaamwoorden over mij spreekt, outen ze mij (potentieel, waarschijnlijk zullen de anderen gewoon denken dat die persoon gek is, ik zie er niet uit als een "zij"). En dat is niet ok.

Ik heb het privilege dat ik kan kiezen of ik dingen moet gaan uitleggen. Zelfs in trans groepen word ik aangezien voor cisgender (levend als en tevreden met het geslacht dat je bij geboorte is toegewezen). Soms kies ik ervoor om niks te zeggen, omdat ik inderdaad moe ben van het uitleggen dat "wow, goed gelukt" geen compliment is

quote:

Op woensdag 6 februari 2019 13:44 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Duidelijk trouwens supertof dat je hier dan weer eens wil gaan uitleggen ondanks dat dat dus niet altijd even leuk is...

Ik denk dat goede voorlichting en kennis belangrijk is voor de emancipatie en normalisatie. Het is vooral raar en eng omdat mensen er veel te weinig van weten. Dus ja. Vind het meestal niet erg, zeker niet in specifieke voorlichtingsessies, maar soms gaat het een situatie domineren terwijl ik gewoon een film wil kijken of zo

quote:

Op woensdag 6 februari 2019 13:44 schreef Arch-Indar het volgende:

[..]

Je vraagt nogal wat van die mensen.

Ben jij het eens of oneens met de X ipv M of V?

Van welke mensen? Is het echt zo lastig om te voldoen aan iemands verzoek een bepaalde naam of voornaamwoorden te gebruiken? Als je een hont tegenkomt in het park en aan de eigenaar vraagt "hoe heet hij" en de eigenaar zegt "het is een zij" is het toch ook niet moeilijk om om te schakelen?

Ik ben het ermee eens. Van mij mag die hele geslachtsregistratie sowieso afgeschaft worden, maar voor het zo ver is, zou het fijn zijn om het voor de mensen die het graag willen, die X makkelijker te maken.

quote:

Op woensdag 6 februari 2019 14:00 schreef De_Onnoembare het volgende:

[..]

Zolang jij XX chromosomen hebt, ben je een vrouw. Hoeveel kunstmatige hormonen of fysieke verminkingen je jezelf ook toe brengt.

Ben wel klaar om mee te gaan met die onzin van de laatste tijd: je hebt een geestelijke afwijking en dat is vervelend voor je, maar dat is vergelijkbaar met mensen die denken dat ze Napoleon, een buitenaards wezen of dat ze denken dat hun arm eraf moet of dat ze heel dik zijn terwijl ze 55 kg wegen.

Jammer dat de wetenschap je tegenspreekt. Noch is het iets van de laatste tijd. Maar goed, ik kan absoluut niks zeggen dat jou van gedachten gaat doen veranderen, dus ik ga het ook niet proberen.

quote:

[..]

Ah ja. Mannen oproepen voor een uitstrijkje en zo. Handig, die registratie weg doen.

So? Dan laat je ze even weten dat ze je de volgende keer niet meer op hoeven te roepen. Heb ik ook gedaan nadat ze de binnenboel eruit hebben gesloopt.

quote:

Op woensdag 6 februari 2019 14:01 schreef GGMM het volgende:

[..]

Nee, maar ik bepaal zelf wel hoe ik iemand noem. Als ik morgen beslis dat ik een wasbeer ben en ik eis dat iedereen mij zo noemt krijg ik ook rare reacties.

Je bent gewoon een vrouw, of een man, of je dat nou wil of niet. En wat jouw gevoel daarover is is niet zo relevant. Feiten blijven feiten.

Met dat verschil dat er mannen en vrouwen zijn, maar geen menselijke wasberen. Leuke stroman, maar als een man je vraagt hem "hij" te noemen, kijk je niet echt raar op, toch? Of als iemand je vraagt een wasbeer een wasbeer te noemen.

Ja. En ik ben gewoon een man. Staat in mijn paspoort, zie ik in de spiegel, en zo behandelen mensen me als ze me tegenkomen.

quote:

Op woensdag 6 februari 2019 14:14 schreef superkimmi het volgende:
Heb je op dit moment een relatie? En vanaf welk moment ben je open naar een relatie toe over je aseksualiteit en/of het feit dat je als meisje geboren bent?

Ben je veel mensen verloren door het hele proces? Hoe gaat je familie er mee om?

Nee. Ik heb 12 jaar een relatie gehad (waarvan 7 jaar getrouwd) met een man, dat stukliep omdat hij op vrouwen valt Sinds de scheiding heb ik wat gedate, maar veel te weinig om een soort van patroon te kunnen herkennen. De laatste wist alles van tevoren, bij de andere twee had ik hun interesse niet door tot het "te laat was", die heb ik het in bed verteld. Bij niemand was het een probleem. Ik ben er nu wel achter dat ik eigenlijk niet zo'n behoefte heb aan een intieme relatie, maar mocht ik iemand tegenkomen met wie het echt klikt, zou ik over aseksualiteit eerder en sneller open zijn dan over mijn trans achtergrond.

Verder heeft het weinig impact gehad op mijn relaties met anderen. Recent heb ik een oom ontvolgd op Facebook omdat hij transfobe reacties gaf en ik geen zin had om daarmee geconfronteerd te worden, maar tegen mij deed hij normaal. Hij woont aan de andere kant van de wereld dus ik kom 'm verder niet vaak tegen.

quote:

Op woensdag 6 februari 2019 14:21 schreef -mosrednA het volgende:
Hoi TS!

Ik moet eerlijk zeggen dat ik me er heel moeilijk in kan verplaatsen. Ik heb wel begrip en respect voor iemands keuze daarin, maar begrijp het gewoon niet.

Begrijpen hoeft ook eigenlijk niet, tenminste, het is uiteindelijk geen harde voorwaarde voor het accepteren van iets. Ik begrijp niet dat mannen heel ver gaan om seks te kunnen krijgen. Of bewust bezig zijn met hoe en wanneer ze hun maagdelijkheid willen verliezen. Maar ik accepteer dat als iemand anders' belevingswereld.

Het is ook moeilijk te begrijpen voor iemand die het zelf niet meemaakt (en zelfs voor mensen die het wel zelf meemaken is het niet altijd even makkelijk) dus dat neem ik je absoluut niet kwalijk.

quote:

In mijn ogen is iemand genetisch gewoon een man of vrouw en is daar geen middenweg in. Ik begrijp dat dit niet zo kan voelen en dan heb ik er ook respect voor als men daar wat mee doet, maar ik kan me er niets bij voorstellen dat je genderneutraal bent dan. In mijn beleving kan dat niet.

Zoals Bosbeetle ook al aangaf, daar zijn heel veel middenwegen in. Andere chromosomen (XXY, XXX, XYY etc), hormoonongevoeligheid, dubbele geslachtsklieren... En dat is alleen nog maar het lichaam.

Genderneutraal zou ik je niet kunnen uitleggen. Ik weet dat er mensen zijn die zich op geen enkele manier kunnen vinden in het heersende beeld van zowel mannen als vrouwen, maar hoe dat werkt en zelfs of dat dezelfde oorzaak zou hebben als een binaire genderidentiteit, durf ik niet te zeggen.

quote:

Zou je dit uit willen leggen, hoe dat precies voelt voor jou persoonlijk? Ik wil mijn referentiekader ervoor verbreden, maar tot nu toe is dat nog niet gelukt. Help mij begrijpen

Voor mij is het geen voelen. Ik weet niet hoe het voelt om man te zijn, of vrouw, omdat mijn beleving niet jouw beleving hoeft te zijn. Ik weet niet eens of jij de kleur rood wel zo ziet als ik. Maar we hebben allebei geleerd dat een bepaalde golflengte van licht de naam "rood" draagt.

Wat ik ervaar in mijn zijn, vanaf al heel jong, heeft in de maatschappij de naam "man". Al mijn voorbeelden/helden/rolmodellen waren mannen. Daar spiegelde ik me aan, daar identificeerde ik me mee. Het is een kwestie van intrinsiek weten.

Later kwam daar nog bij dat het lichaam dat ik in de spiegel zag, niet overeenkwam met het mentale beeld dat is vastgelegd in mijn brein. Het was geen kwestie van hoe ik wilde zijn, niet de bonenstaak die een superman in de spiegel wil zien of zo. Het klopte gewoon niet. Nu wel. Nu heb ik eindelijk MIJN gezicht en niet dat van een vreemde.

Ik hoop dat je hier iets mee kunt.

quote:

Op woensdag 6 februari 2019 14:24 schreef klappernootopreis het volgende:
Bij welke groep (vrouw, man, hetero, homosexueel) denk je dat je hoort?

Bij de homoromantische aseksuele trans mannen, maar die groep is niet zo heel groot Voor het gemak schaar ik me onder de homomannen, maar dat werkt alleen oppervlakkig en veronderstelt een aantal dingen die ik niet kan waarmaken.

Ik was laatst in een gay sauna en toen werd ik wel weer even met mijn neus op de feiten gedrukt dat seks behoorlijk belangrijk is binnen die community.

quote:

Op woensdag 6 februari 2019 14:29 schreef bloempjuh het volgende:
Heb je een celeb crush, of heb je sowieso ooit 'crushes'?

Ik ontwikkel soms een bovenmatige interesse in bepaalde toneel/musicalacteurs, maar dat is voornamelijk van het kaliber "verliefd op de juf in groep vijf". De laatste keer was in 2012. Begin me nu langzaam af te vragen of ik ook niet aromantische trekjes heb

quote:

Op woensdag 6 februari 2019 14:34 schreef golfer het volgende:
Ben je van plan om ook fysiek de transitie volledig door te gaan?

Yeah. Ik ben net het traject gestart voor genitale reconstructie. De rest is al gedaan en ik beschouw mezelf ook al jaren "post-transitie". Net zo goed dat je zegt dat je al verhuisd bent, ook al is de verbouwing nog niet klaar en staat de helft van de dozen nog onuitgepakt

quote:

Op woensdag 6 februari 2019 14:35 schreef MaLo het volgende:
Hoe ben je je puberteit doorgekomen? Ben je gepest, heeft je school / studie nog geleden onder je worstelingen met je identiteit?

En hoe voel je je nu? Ben je helemaal happy met jezelf hoe je nu bent?

Door mezelf op te sluiten in mijn hoofd. Ik las, ik schreef, ik tekende. Ik deed krachttraining om een mannelijker fysiek te krijgen.

Ik had om meerdere redenen weinig aansluiting met mijn klasgenoten (verlegen, hoogbegaafd, vermoeden van ASS, sociaal nogal onhandig) en ik denk dat mijn niet-conventionele manier van kleden en gedragen gewoon een voor de hand liggende reden was om te pesten. Als ik cis was geweest, hadden ze vast iets anders gevonden.

Of mijn school eronder geleden heeft, weet ik niet. Studie in ieder geval niet, dat was een moment om mezelf opnieuw uit te vinden en op te bloeien. Toen hoorde ik ineens bij de populaire mensen in de klas

Ik ben zeer tevreden met mijn leven op dit moment en dankbaar dat het relatief hobbelloos is verlopen.

quote:

Op woensdag 6 februari 2019 14:43 schreef klappernootopreis het volgende:

[..]

Als je een hang naar een platonische relatie hebt, lijkt me dit dan ook geen geschikte plek om te "vissen". is het trouwens moeilijk om een platonische relatie te vinden?

Ik was er ook niet om te vissen, maar voor de zoutscrub

Ja, dat is moeilijk, maar ik moet zeggen dat ik na mijn laatste scharrel me beter besef dat ik daar eigenlijk niet per se behoefte aan heb. Of misschien was hij gewoon niet de juiste. Ik ben in ieder geval niet echt op zoek, maar ik sta open voor een mooie kans of zo.

quote:

Op woensdag 6 februari 2019 14:46 schreef superkimmi het volgende:
Denk je dat er de laatste 10-15 jaar veel verandert is over het gedachtegoed van genderidentiteit? En vind je deze ontwikkelingen positief?

Als voorbeeld: 15 jaar geleden hadden veel mensen bij transgender vooral nog het beeld van mannen die zich op een overmatige manier als vrouw uitdosten (tot aan draqqueen toe). Tegenwoordig is de aandacht veel meer op inderdaad de mensen die in het verkeerde lichaam zitten. Je hoeft inderdaad ook niet meer aan iemand af te zien dat hij/zij ooit anders was (lang leve de medische wetenschap!). Het nadeel van deze verandering in beeldvorming is m.i. dat de kritiek ook toeneemt, nu het niet meer die 'malle doelgroep' is, maar mensen inderdaad écht fysiek veranderen.

Hoop dat ik het zo een beetje goed toelicht, vraag is dus of jij het wel of niet fijn vindt dat er tegenwoordig meer aandacht en bekendheid voor is?

Recent is het boek Transgender geschiedenis van Alex Bakker verschenen. De behandeling van "transseksuelen" gaat terug tot begin vorige eeuw. De eerste vrouwen werden in de jaren 20 al geopereerd. Het was heel mooi om te lezen van hoe ver we zijn gekomen (en het is ook goed geschreven en leest prettig ). Maar door internet is alles wel in een stroomversnelling gekomen, zowel de positieve aspecten als de negatieve.

Ik vind het zeker fijn dat er meer aandacht voor is, maar wat ik vooral mis zijn de verhalen die door transgender personen worden verteld, zonder tussenkomst van cisgender redacteuren die het terugsnoeien tot iets wat het heersende beeld bij de gemiddelde cisgender kijker/lezer bevestigt.

quote:

Op woensdag 6 februari 2019 14:53 schreef Roosgeluk het volgende:
ik wilde gewoon ff melden dat ik het heel stoer vind dat je hier je verhaal wilt doen en de vragen wilt beantwoorden.
Het is een kwetsbaar onderwerp wat heel dichtbij jezelf staat tov vorige reeksen waar men (vol passie) vertelde over werk.

Heb je het idee dat wanneer je ook "de laatste dozen hebt uitgepakt" en je volledig verhuisd bent, misschien wel meer gevoelens en zin krijgt in een sexleven?

Thanks

Ik weet het niet. Als toediening van testosteron weinig doet, zal het hebben van een penis met weinig erotisch gevoel niet veel verschil maken, denk ik. Ik heb ook geen moeite met het gebruik van de huidige configuratie. Daarnaast zie ik mezelf niet iemand penetreren, eigenlijk (maar goed, ik kon mezelf ook niet achter het stuur van een auto zien en heb uiteindelijk toch mijn rijbewijs gehaald, dus dat zegt meer over mijn gebrek aan fantasie dan aan mijn eventuele rol in bed ).

Maar ik sluit niks uit.