F&L Filosofie & Levensbeschouwing
Een plek om te discussiëren over filosofische vragen, filosofen, religieuze vraagstukken of religie en levensbeschouwing in het algemeen.
Je lijkt totaal niet te begrijpen waar de vraag of het antwoord over gaan. Aangezien het niet jouw vraag was en mijn antwoord daarop ook niet aan jou gericht was laat ik het hierbij.quote:Op maandag 4 februari 2019 16:53 schreef DoubleUU het volgende:
[..]
Alles kan gezien worden als aanval, door de hypocriete houding van het westen wordt alles geaccepteerd. Als je een groep kinderen geen grens aangeeft, dan lopen ze over je heen, ookal zijn het kinderen..
Niet meer aanwezig in dit forum.
Jij vroeg iemand wat hij dacht dat het boek over hem dacht, dus heel serieus neem ik je niet. Dat deed ik bij voorbaat ook niet. Ik dacht misschien komen er nog nuttige texten uit je muil, maar helaas. Fijne avondquote:
[..]
Je lijkt totaal niet te begrijpen waar de vraag of het antwoord over gaan. Aangezien het niet jouw vraag was en mijn antwoord daarop ook niet aan jou gericht was laat ik het hierbij.
"magis quam dimidium convertit in omni tempore."
"In praeteritum fuerit, discere est. In posterum venturus est: compararim in ea. In praesens adest, frui."
"Acuto homine nobis opus est, qui pervestiget quid sui cives cogitent."
"In praeteritum fuerit, discere est. In posterum venturus est: compararim in ea. In praesens adest, frui."
"Acuto homine nobis opus est, qui pervestiget quid sui cives cogitent."
Is dat zo? Hoeveel mensen zijn er niet die onaangename spanningen kunnen voelen bij berichtgevingen via bijvoorbeeld het nieuws of documentaire of zelfs bij speelfilms.quote:
[..]
Dat kan als de informatie komt van een persoon.. wat nou als die komt van een boek, een tv-uitzending of iets anders niet-persoonlijks? Je kunt je toch niet aangevallen voelen door een boek. Dat boek heeft geen idee wie jij bent.
Ik voel mijzelf in het leven geroepen om het geloof te stoppen, en ik doe daar ook alles voor. Gelovige mensen zijn niet goed bij hun paasei, die willen beter zijn dan de rest...dat zit er helaas niet in. Ik zal blijven vechten tegen de armoede die geloof heet.
"magis quam dimidium convertit in omni tempore."
"In praeteritum fuerit, discere est. In posterum venturus est: compararim in ea. In praesens adest, frui."
"Acuto homine nobis opus est, qui pervestiget quid sui cives cogitent."
"In praeteritum fuerit, discere est. In posterum venturus est: compararim in ea. In praesens adest, frui."
"Acuto homine nobis opus est, qui pervestiget quid sui cives cogitent."
Waarom geloof jij dat jij de uitverkorene bent die de wereld van gelovigen zal verlossen?quote:
Ik voel mijzelf in het leven geroepen om het geloof te stoppen, en ik doe daar ook alles voor.
Je vraagt wel heel veel van andere mensen. Ik wens je veel succes het zal je alleen niet gaan lukken. Hiermee ben je zeg maar het zelfde aan het doen waar jij die ander voor op aan kijkt.quote:
Ik voel mijzelf in het leven geroepen om het geloof te stoppen, en ik doe daar ook alles voor. Gelovige mensen zijn niet goed bij hun paasei, die willen beter zijn dan de rest...dat zit er helaas niet in. Ik zal blijven vechten tegen de armoede die geloof heet.
De kans is groot dat als ik tegen jou zou zeggen dat jij niet moet geloven wat jij gelooft maar moet geloven wat ik geloof, dat jij nog sterker wordt in jouw overtuiging. Dus van jou uit naar een ander zal het op de zelfde manier kunnen gaan.
Ik zeg niet dat je die onaangename spanning niet voelt. Dat is nou precies wat cognitieve dissonantie is.quote:
[..]
Is dat zo? Hoeveel mensen zijn er niet die onaangename spanningen kunnen voelen bij berichtgevingen via bijvoorbeeld het nieuws of documentaire of zelfs bij speelfilms.
Het is dan alleen geen aanval op jou als persoon. Om je aangevallen te voelen moet er een (intentionele) aanvaller zijn.
Niet meer aanwezig in dit forum.
Op goed geluk / in de hoop dat het iets coherents oplevert: wat is eigenlijk jouw werkdefinitie van "geloof"?quote:
Ik voel mijzelf in het leven geroepen om het geloof te stoppen, en ik doe daar ook alles voor. Gelovige mensen zijn niet goed bij hun paasei, die willen beter zijn dan de rest...dat zit er helaas niet in. Ik zal blijven vechten tegen de armoede die geloof heet.
(Pas op: dit is een vraag waar filosofen zich al eeuwen het hoofd over breken. Het is geen eenvoudige vraag.)
Niet meer aanwezig in dit forum.
Voorbeeld: was wilders zijn uitspraak, 'willen jullie meer of minder ........', persoonlijk?quote:
[..]
Ik zeg niet dat je die onaangename spanning niet voelt. Dat is nou precies wat cognitieve dissonantie is.
Het is dan alleen geen aanval op jou als persoon. Om je aangevallen te voelen moet er een (intentionele) aanvaller zijn.
Er is in elk geval een aanvaller. Informatie is geen aanvaller. Het zou raar zijn om je persoonlijk aangevallen te voelen door de feiten, de realiteit.quote:
[..]
Voorbeeld: was wilders zijn uitspraak, 'willen jullie meer of minder ........', persoonlijk?
Niet meer aanwezig in dit forum.
Ik geloof omdat ik er met mn neus tegenaan ben gelopen. En hoe hard ik er ook voor probeer weg te lopen, des te sneller ik weer wordt ingehaald.
Sinds ik me eraan over heb gegeven is mijn leven er alleen maar beter op geworden. Toeval?
Ik geloof van niet
Sinds ik me eraan over heb gegeven is mijn leven er alleen maar beter op geworden. Toeval?
Ik geloof van niet
Ik geloof om dat ik het graag zou willen.
Ik zou willen dat we na onze dood gewoon op een plek komen waar iedereen het met elkaar kan vinden. Waarin we ieders mening respecteren en ook met respect met elkaar om gaan.
Een plek waar iedereen graag zou willen zijn.
Daarom geloof ik.
Het zou me niet teleurstellen als het niet zo is.
Ik vindt het heel fijn vinden als het wel zo is. Daarom geloof ik graag, dat het wel zo is.
Ik zou willen dat we na onze dood gewoon op een plek komen waar iedereen het met elkaar kan vinden. Waarin we ieders mening respecteren en ook met respect met elkaar om gaan.
Een plek waar iedereen graag zou willen zijn.
Daarom geloof ik.
Het zou me niet teleurstellen als het niet zo is.
Ik vindt het heel fijn vinden als het wel zo is. Daarom geloof ik graag, dat het wel zo is.
Je wordt ook niet aangevallen door de feiten of realiteit maar door je aannames, meningen, overtuigingen over de feiten en realiteit, dat is waar de denkbeeldige aanvaller zit. En elke gedachten waar in gelooft wordt kan gezien worden als bron van informatie.quote:
[..]
Er is in elk geval een aanvaller. Informatie is geen aanvaller. Het zou raar zijn om je persoonlijk aangevallen te voelen door de feiten, de realiteit.
Een militante atheïst met een messiascomplex dusquote:
Ik voel mijzelf in het leven geroepen om het geloof te stoppen, en ik doe daar ook alles voor. Gelovige mensen zijn niet goed bij hun paasei, die willen beter zijn dan de rest...dat zit er helaas niet in. Ik zal blijven vechten tegen de armoede die geloof heet.
-
Stalin is jouw grootste voorbeeld of niet?quote:
Ik voel mijzelf in het leven geroepen om het geloof te stoppen, en ik doe daar ook alles voor. Gelovige mensen zijn niet goed bij hun paasei, die willen beter zijn dan de rest...dat zit er helaas niet in. Ik zal blijven vechten tegen de armoede die geloof heet.
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
Wat een mooi en herkenbaar verhaalquote:
Ik ben mezelf vragen beginnen te stellen toen ik ongeveer 15 jaar was. Op mijn 16e voor het eerst paddo's gegeten. Daarna nog een aantal keer, en dat leverde inderdaad spirituele ervaringen op. Mijn hele wereldbeeld was daardoor veranderd. Ik hield er een zeer esoterische kijk op na. Geloofde in een soort pantheisme en dat alle religies simpelweg verschillende wegen naar dezelfde god zijn. Tijdens paddotrips heel veel introspectie. Ook kreeg ik ideeën in mijn geest met esoterische kennis en gedachten waarvan ik later erachter kwam dat die ook worden onderwezen in mysteriescholen zoals de vrijmetselarij, de theosofie en de kaballah. Deze stromingen wijzen echter altijd naar Lucifer als hun lichtbrenger en verlosser. Via paddo's ben ik in principe in rap tempo geïnitieerd en verlicht geraakt. Ik had het verlangen om naar tibet te gaan. Er waren duidelijk spirituele entiteiten aanwezig die ideeën in mijn hoofd plantten.
Ik ben echter analytisch aangelegd. Dit nieuwe wereldbeeld, hoewel zeer overtuigend omdat de spirituele ervaringen echt waren en daarom authentiek waarheidsgetrouw leken te zijn, gaf geen antwoord op alle vragen die ik had. Ik ben iemand die constant overal vraagtekens bij zet en dan ook de moeite neem om dingen tot de bodem uit te zoeken. Anders heb ik geen rust. Dat dreef me er dus toe om door te vragen en door te zoeken. Uiteindelijk heeft me dat bij de bijbel gebracht.
Toen ik beetje bij beetje tot geloof in de christelijke versie van God kwam, heb ik ook gebeden. Kort daarna heb ik een 'wedergeboorte'-ervaring gehad, waarbij ik me dus echt heb bekeerd en gevraagd om vergeving. Direct na die ervaring was het alsof ik voor het eerst wakker was, alsof ik mijn hele leven in een soort slaapwandeling had verkeerd. Dit is het leven wat je krijgt als je je leven aan God geeft.
Daarna ben ik door een proces van transformatie gegaan. Mijn geweten werd een stuk scherper en ik werd me bewust van problemen en dingen die anders moesten. Ook kreeg ik de motivatie om mijn leven op te schonen en te stoppen met roken, alcohol en drugs. Door gebed en tijd met God besteden ervaarde ik namelijk wat ik altijd al zocht, een innerlijke rust, plezier, tevredenheid, geluk. Dingen die ik voorheen fijn en aangenaam vond, kreeg ik nu een afkeer van. Ik voelde emoties die ik nooit eerder had gekend. Ik had ineens waardering voor bepaalde melodieuze klassieke muziek, omdat ik die emoties nu zelf ervaarde, terwijl ik die voorheen niet had, ik had alleen maar gedachten. Mijn smaak voor dingen veranderde dus ook op miraculeuze wijze.
Na een aantal maanden nam mijn leven een nieuwe wending en ben ik in Frankrijk terecht gekomen. Daar heb ik opnieuw zeer intense spirituele ervaringen gehad: niet alleen qua innerlijke transformatie, maar ook gebeurtenissen die een enorme impact hadden en vaak overeen kwamen met dingen waar ik eerder voor had gebeden. Ik had nog steeds weleens twijfels, maar uiteindelijk moest ik wel de conclusie trekken dat het daadwerkelijk God is die die dingen doet, aangezien wat ik meemaak overeenkomt met wat in de bijbel staat. Mijn ervaring bevestigt dus dat mijn geloof in de bijbel gerechtvaardigd is. God is levend.
Ik heb dus geen rituelen, kruisjes of beelden nodig gehad om God te leren kennen. In tegendeel, die dingen zijn eerder obstakels, omdat ze de plaats innemen van de directie relatie die je met God kan hebben door simpelweg te geloven en te handelen vanuit dat geloof. Dus bidden, maar ook keuzes in je leven voorleggen aan God, en handelen vanuit dat geloof, vertrouwend dat God aanewezig. Je ervaart de meest wonderlijke dingen als je dit doet en ervaart dat God echt almachtig en alomaanwezig is, dat de hele wereld in Zijn handen ligt.
De kerk is een gemeenschap van gelovigen. Een gebouw of object heeft er weinig mee te maken. God is overal. Je kan nu met hem spreken, via Jezus, als tot een vader en vriend. Je kan alles bij hem kwijt en hem vragen om dingen voor je te doen. Je ziet vanzelf hoe God vervolgens zal handelen. Voor elk probleem is er een oplossing. Maar als 'tegenprestatie' vraagt hij je om hem te vertrouwen en hem te gehoorzamen. Anders schep je afstand tussen jou en God. Dit is ook de reden waarom we God niet direct zien of ervaren: onze ongehoorzaamheid schept een afstand en die afstand wordt verzoend als je Jezus Christus als je persoonlijke verlosser aanneemt. Dan ben je gered en kan je God leren kennen. Er is niets vergelijkbaars.
Aangezien ik zowel de niet-christelijke spiritualiteit en de christelijke spiritualiteit intens en gedurende meerdere jaren heb ervaren, denk ik dat ik de twee goed kan vergelijken en de verschillen ertussen zien. Die verschillen zijn wezenlijk. Beide geven ze een innerlijke transformatie, omdat je je geest openstelt voor een andere geest of geesten (demonen). Dit zijn intelligente niet-materiële entiteiten die met je kunnen communiceren en je gedachten en gevoel veranderen. Je hersens zijn dus als het ware de hardware, en als je communicatie aangaat met een geest, wordt die geest de software, het programma waardoor je wordt bestuurd. Je ervaart dingen meestal alsof het je eigen gedachten en gevoel is, maar vaak is dit de geest die je deze dingen ingeeft. Die kan je allerlei ideeën geven. Zo wilde ik een tattoo nemen van een yin en een yang om uiting te geven aan mijn geloof. Ik veranderde mijn kledingstijl naar zwart, wit, grijs en kaki om de dualiteit van het universum en het equilibrium (goddelijkheid) daartussen weer te geven. Toen ik christen werd, verdwenen dit soort motivaties en gedachten en zoals ik al zei, veranderde mijn smaak. Dus wat er binnenin je afspeelt op het spirituele plan, probeert ook expressie te vinden in de manier waarop je je identiteit uiting wil geven. Je wordt een beeld van de geest die in je woont. God heeft ons in zijn evenbeeld gemaakt, en wil dus dat we zoals hem handelen. Dat wil zeggen met liefde. Liefde is hetgeen wat mankeert in de wereld. Liefde is de oplossing voor onze problemen. Die liefde is alleen in God te vinden, via Jezus Christus die de ultieme daad van liefde heeft gedaan, zichzelf opofferen voor alle mensen. Daarom is alleen Jezus het waard om te volgen. Geen enkele andere god heeft hetzelfde voor je gedaan.
Ik heb ook allerlei dingen geprobeerd, drugs, spiritistische bijeenkomsten, yoga/meditatie. Uiteindelijk leidt het allemaal tot niets, en is veruit de beste optie gewoon jezelf openstellen voor Jezus Christus. Hij zegt over zichzelf dat hij de weg is, en zodra je dat hebt ervaren begrijp je precies wat hij bedoelt.
Door wie ben je precies in het leven geroepen om wat precies te stoppen?quote:
Ik voel mijzelf in het leven geroepen om het geloof te stoppen, en ik doe daar ook alles voor. Gelovige mensen zijn niet goed bij hun paasei, die willen beter zijn dan de rest...dat zit er helaas niet in. Ik zal blijven vechten tegen de armoede die geloof heet.
Je hele levensvisie blaast zichzelf op in 1 enkele zin.
Mooiquote:
[..]
Wat een mooi en herkenbaar verhaal
Ik heb ook allerlei dingen geprobeerd, drugs, spiritistische bijeenkomsten, yoga/meditatie. Uiteindelijk leidt het allemaal tot niets, en is veruit de beste optie gewoon jezelf openstellen voor Jezus Christus. Hij zegt over zichzelf dat hij de weg is, en zodra je dat hebt ervaren begrijp je precies wat hij bedoelt.
Ik denk dat je een onderscheid moet maken tussen institutioneel geloof (kerkhierarchie en zijn invloed op de politiek/maatschappij), en individueel geloof. Mijn geloof hangt niet af van een kerk, maar van mijn eigen beleving en leefstijl. Ik word dus niet uitgemolken als ik mijn geloof persoonlijk beleid. Het geeft mij richting en de capaciteit om onderscheid te maken tussen wat goede keuzes en verkeerde keuzes zijn. Een soort GPS voor het leven. Niet alleen het geloven in het bestaan van God, maar alles wat daaromheen hangt: de tien geboden, de twee grote geboden, een heleboel andere principes die je toepast voor het leven op het gebied van relaties, leefstijl. voeding, etc. etc. Iedereen probeert er denk ik het beste van te maken. Het geloof en alles daaromheen gaf mij antwoord op wat ik eigenlijk al veel langer geloofde. Het komt overeen met mijn eigen verlangens voor een betere wereld, want de basis is liefde en handelingen die een uiting zijn van die liefde. Wie kan nu niet geloven dat liefde goed is? En toch hebben we moeite ermee om het in de praktijk te brengen.quote:
Ik geloof dat iedereen die gelovig is, niet goed bij zijn of haar hoofd is. Geloven in iets wat niet bestaat is iets wat mensen met een psychose ook doen, of schizofrene mensen, mensen met serieuze hersenproblemen. Ik snap het geloof wel, die proberen mensen uit te melken en zo in te perken dat ze blijven geloven. Zo mag je geen zelfmoord plegen, want je gaat naar de hel. Voor een afvallige wiens leven zuur is gemaakt, is het dan extra lastig om afscheid van het leven te nemen zonder naar de hel te gaan, ongeacht dat diegene gekeerd was.
Ik, als gelovige, kan dit soort gedachten heel goed begrijpen, en ik heb ze zelf dan ook regelmatig gehad, ook met betrekking tot mijn eigen situatie die lang niet altijd vrolijk was. Ik heb geen kanker gehad, maar wel andere dingen meegemaakt met ernstige gevolgen en post traumatische stress. Dat is onzichtbare ziekte waar veel mensen zich niet mee kunnen identificeren en werkt dus erg isolerend. Je kan emoties van depressie, woede, wanhoop, stress, angst etc. ervaren, en erg intens. Veel mensen met post traumatische stress stoornis maken simpelweg een einde aan hun leven. Ik dacht toen ook weleens, God, waarom heb je toegelaten wat me is overkomen, je had toch iets kunnen doen? Maar dat is nu juist waar het geloof, dwz vertrouwen nodig is. Als iemand mij kwaad doet, of ik ben het slachtoffer van een ziekte omdat deze wereld imperfect is, is dat Gods fout? Theologie probeert antwoorden op dit soort vragen te geven. Die antwoorden zijn wat mij betreft bevredigend, hoewel de pijn die je ervaart vaak nauwelijks minder wordt. Maar in het Christelijk geloof heeft niet alleen de mens geleden. God heeft zelf ook geleden toen hij als Jezus Christus met ons was. Hij heeft het leed van de wereld op zich genomen, is gefolterd en gedood. Voor jou wil dit niets zeggen, maar voor mij weet ik dat ik niet alleen ben in mijn leed,en dat ik juist iemand heb die mijn leed begrijpt en mij kan ondersteunen. God is dus niet onbekend met het leed van de wereld, hij heeft er juist sympathie voor. Daarom heeft hij gedaan wat nodig is om ons te redden van deze wereld en dit leven. Dat is een beter alternatief dan lijden in de wereld, om vervolgens te sterven en er is niets meer. Dat zou het leed pas echt nutteloos maken. Nu kan pijn en leed nog weleens een pedagogisch effect hebben. Het doet ons verlangen naar iets beters, want we ervaren de gevolgen van een wereld waarin God niet de overhand heeft.. Over de oorsprong van pijn en leed is het geloof ook duidelijk, dat komt niet door God, maar door het feit dat de mensheid God de rug toe heeft gekeerd. Dus ik begrijp op het emotionele vlak heel goed je standpunt, maar in het geloof wordt hier wel antwoord op gegeven om onze situatie te verklaren. Een bittere pil, maar of je nu gelovig bent of niet, iedereen wordt hiermee geconfronteerd. Het geloof kan dit draaglijker maken, en geeft hoop. Hoop is niet automatisch onterecht, want wie weet wat er gebeurt als je dood bent? Niemand toch? Mij heeft het ook de capaciteit gegeven om mensen te vergeven. En in een andere situatie zal ik zelf vergeving nodig hebben. Het geloof heeft dus ook praktische toepassingen. Vergeet ook niet hoeveel ziekenhuizen, onderwijsinstellingen etc. door gelovigen zijn opgericht om het leed van de wereld te verzachten.quote:Als er een god zou bestaan, dan was het een sadistische klootzak. Hij zou dan degene zijn die 6jarige kinderen botkanker geeft en laat sterven, en de gelovigen hebben dan nog het lef om hem te aanbidden ook. Zien zij dit dan niet ?
[ Bericht 0% gewijzigd door Ali_Kannibali op 05-02-2019 12:12:17 ]
Prachtige ervaring waar over je verteld.quote:
Ik ben mezelf vragen beginnen te stellen toen ik ongeveer 15 jaar was. Op mijn 16e voor het eerst paddo's gegeten. Daarna nog een aantal keer, en dat leverde inderdaad spirituele ervaringen op. Mijn hele wereldbeeld was daardoor veranderd. Ik hield er een zeer esoterische kijk op na. Geloofde in een soort pantheisme en dat alle religies simpelweg verschillende wegen naar dezelfde god zijn. Tijdens paddotrips heel veel introspectie. Ook kreeg ik ideeën in mijn geest met esoterische kennis en gedachten waarvan ik later erachter kwam dat die ook worden onderwezen in mysteriescholen zoals de vrijmetselarij, de theosofie en de kaballah. Deze stromingen wijzen echter altijd naar Lucifer als hun lichtbrenger en verlosser. Via paddo's ben ik in principe in rap tempo geïnitieerd en verlicht geraakt. Ik had het verlangen om naar tibet te gaan. Er waren duidelijk spirituele entiteiten aanwezig die ideeën in mijn hoofd plantten.
Ik ben echter analytisch aangelegd. Dit nieuwe wereldbeeld, hoewel zeer overtuigend omdat de spirituele ervaringen echt waren en daarom authentiek waarheidsgetrouw leken te zijn, gaf geen antwoord op alle vragen die ik had. Ik ben iemand die constant overal vraagtekens bij zet en dan ook de moeite neem om dingen tot de bodem uit te zoeken. Anders heb ik geen rust. Dat dreef me er dus toe om door te vragen en door te zoeken. Uiteindelijk heeft me dat bij de bijbel gebracht.
Toen ik beetje bij beetje tot geloof in de christelijke versie van God kwam, heb ik ook gebeden. Kort daarna heb ik een 'wedergeboorte'-ervaring gehad, waarbij ik me dus echt heb bekeerd en gevraagd om vergeving. Direct na die ervaring was het alsof ik voor het eerst wakker was, alsof ik mijn hele leven in een soort slaapwandeling had verkeerd. Dit is het leven wat je krijgt als je je leven aan God geeft.
Daarna ben ik door een proces van transformatie gegaan. Mijn geweten werd een stuk scherper en ik werd me bewust van problemen en dingen die anders moesten. Ook kreeg ik de motivatie om mijn leven op te schonen en te stoppen met roken, alcohol en drugs. Door gebed en tijd met God besteden ervaarde ik namelijk wat ik altijd al zocht, een innerlijke rust, plezier, tevredenheid, geluk. Dingen die ik voorheen fijn en aangenaam vond, kreeg ik nu een afkeer van. Ik voelde emoties die ik nooit eerder had gekend. Ik had ineens waardering voor bepaalde melodieuze klassieke muziek, omdat ik die emoties nu zelf ervaarde, terwijl ik die voorheen niet had, ik had alleen maar gedachten. Mijn smaak voor dingen veranderde dus ook op miraculeuze wijze.
Na een aantal maanden nam mijn leven een nieuwe wending en ben ik in Frankrijk terecht gekomen. Daar heb ik opnieuw zeer intense spirituele ervaringen gehad: niet alleen qua innerlijke transformatie, maar ook gebeurtenissen die een enorme impact hadden en vaak overeen kwamen met dingen waar ik eerder voor had gebeden. Ik had nog steeds weleens twijfels, maar uiteindelijk moest ik wel de conclusie trekken dat het daadwerkelijk God is die die dingen doet, aangezien wat ik meemaak overeenkomt met wat in de bijbel staat. Mijn ervaring bevestigt dus dat mijn geloof in de bijbel gerechtvaardigd is. God is levend.
Ik heb dus geen rituelen, kruisjes of beelden nodig gehad om God te leren kennen. In tegendeel, die dingen zijn eerder obstakels, omdat ze de plaats innemen van de directie relatie die je met God kan hebben door simpelweg te geloven en te handelen vanuit dat geloof. Dus bidden, maar ook keuzes in je leven voorleggen aan God, en handelen vanuit dat geloof, vertrouwend dat God aanewezig. Je ervaart de meest wonderlijke dingen als je dit doet en ervaart dat God echt almachtig en alomaanwezig is, dat de hele wereld in Zijn handen ligt.
De kerk is een gemeenschap van gelovigen. Een gebouw of object heeft er weinig mee te maken. God is overal. Je kan nu met hem spreken, via Jezus, als tot een vader en vriend. Je kan alles bij hem kwijt en hem vragen om dingen voor je te doen. Je ziet vanzelf hoe God vervolgens zal handelen. Voor elk probleem is er een oplossing. Maar als 'tegenprestatie' vraagt hij je om hem te vertrouwen en hem te gehoorzamen. Anders schep je afstand tussen jou en God. Dit is ook de reden waarom we God niet direct zien of ervaren: onze ongehoorzaamheid schept een afstand en die afstand wordt verzoend als je Jezus Christus als je persoonlijke verlosser aanneemt. Dan ben je gered en kan je God leren kennen. Er is niets vergelijkbaars.
Aangezien ik zowel de niet-christelijke spiritualiteit en de christelijke spiritualiteit intens en gedurende meerdere jaren heb ervaren, denk ik dat ik de twee goed kan vergelijken en de verschillen ertussen zien. Die verschillen zijn wezenlijk. Beide geven ze een innerlijke transformatie, omdat je je geest openstelt voor een andere geest of geesten (demonen). Dit zijn intelligente niet-materiële entiteiten die met je kunnen communiceren en je gedachten en gevoel veranderen. Je hersens zijn dus als het ware de hardware, en als je communicatie aangaat met een geest, wordt die geest de software, het programma waardoor je wordt bestuurd. Je ervaart dingen meestal alsof het je eigen gedachten en gevoel is, maar vaak is dit de geest die je deze dingen ingeeft. Die kan je allerlei ideeën geven. Zo wilde ik een tattoo nemen van een yin en een yang om uiting te geven aan mijn geloof. Ik veranderde mijn kledingstijl naar zwart, wit, grijs en kaki om de dualiteit van het universum en het equilibrium (goddelijkheid) daartussen weer te geven. Toen ik christen werd, verdwenen dit soort motivaties en gedachten en zoals ik al zei, veranderde mijn smaak. Dus wat er binnenin je afspeelt op het spirituele plan, probeert ook expressie te vinden in de manier waarop je je identiteit uiting wil geven. Je wordt een beeld van de geest die in je woont. God heeft ons in zijn evenbeeld gemaakt, en wil dus dat we zoals hem handelen. Dat wil zeggen met liefde. Liefde is hetgeen wat mankeert in de wereld. Liefde is de oplossing voor onze problemen. Die liefde is alleen in God te vinden, via Jezus Christus die de ultieme daad van liefde heeft gedaan, zichzelf opofferen voor alle mensen. Daarom is alleen Jezus het waard om te volgen. Geen enkele andere god heeft hetzelfde voor je gedaan.
Zo is ieder mens toch voor zichzelf vanuit een altijd aanwezige innerlijke behoefte op zoek naar waarheid. Ieder bewandelt zijn eigen levensweg op zijn eigen manier, in zijn eigen tempo om bij zijn eigen diepste waarheid te komen. En als een ander misschien zou vinden dat ik de verkeerde weg bewandel om bij waarheid te komen omdat er volgens hem maar één juiste weg voor is, dan is het enige wat die ander echt kan weten dat mijn weg voor hem zelf de verkeerde weg zou zijn.
Pas een honderd jaar, in delen van de wereld, worden niet-gelovigen geaccepteerd. Evolution by religionquote:
De mens lijkt wel een soort natuurlijk talent voor religieus denken te hebben (waarvan je zou kunnen beargumenteren dat dit het resultaat is van ons evolutionaire verleden), maar dat wil inderdaad niet zeggen dat dit altijd leidt tot religieus geloof, of dat dat iets zegt over het feitelijke bestaan van goden.
Wat helemaal interessant is is dat niet alleen menselijk religieus denken maar ook religie zelf onderhevig is aan evolutie. Religie verspreidt zich, vermenigvuldigt zich, en muteert. In principe zijn dat alle randvoorwaarden voor evolutie.quote:
[..]
Pas een honderd jaar, in delen van de wereld, worden niet-gelovigen geaccepteerd. Evolution by religion
Niet meer aanwezig in dit forum.
Dat vind ik dus een grote nadeel van de progressieve kerken.quote:Op zondag 3 februari 2019 09:45 schreef qajariaq het volgende:
[..]
Dat mag jij best geloven maar ik kan nu al zeggen dat dat stukje geloof bij deze ontkracht is. Ik weet geloof namelijk dat er niet iets is.
Vrijzinnig opgevoed maar aan het eind van de pubertijd god vergeleken met sinterklaas en daar nooit meer op teruggekomen.
Erg eenzijdig beeld creeren ze.
Heb je wel eens discussies met haar ?quote:Op zondag 3 februari 2019 12:02 schreef Man-Bear-Pig het volgende:
Religie is een menselijk concept, bedacht om zekerheid te bieden voor de angst van het onbekende. Wie we zijn, waar we heen gaan, hoe de dood is, etc. Religie biedt in mijn ogen de oplossing voor mensen die moeite hebben met dergelijke vragen. Als men dat nodig heeft dan is religie een goede manier om dat te bereiken. Ik heb dan ook niks tegen religie, al ben ik zelf atheist (en mn vriendin christen).
Vroeger wel, we zijn namelijk allebei microbiologen, waarbij de evolutietheorie nogal essentieel is om ons beroep uit te voerenquote:
[..]
Heb je wel eens discussies met haar ?
Het kwam dus regelmatig tot een discussie waarbij we van gedachten wisselden. Op een gegeven moment kwamen we erachter dat die gesprekken uitkomen tot niets omdat we ieder onze opvattingen hebben. We hebben besloten om elkaar te laten geloven wat we willen en dat (hopelijk) onze toekomstige kinderen vrij zijn om te geloven wat ze willen. Je hoeft het niet over alles met elkaar eens te zijn
