Het dreumestopic (1 - 2 jaar) deel 421

quote:

Op vrijdag 11 januari 2019 08:33 schreef Nolita het volgende:
Hier ook fan van Hema stretchrompers!

Zeggen jullie dreumessen ook al hun eigen naam? Hier probeert ze dat sinds kort en noemt ze zichzelf nènè en heel soms nini. Dat klinkt zo schattig
Nijntje noemt ze overigens ook nènè

Z. is nog te klein maar toen A. zo’n 2 was (denk ik) noemde hij zichzelf ook Nènè.

Ik val even binnen met een cadeauvraag: wát is echt een niet te missen topcadeau voor een verse dreumes? De zoon van vrienden wordt 1, maarrrrr: hij is de derde zoon en de oudste is pas net vier. Er is dus al zo verschrikkelijk veel speelgoed in de leeftijdscategorie 1-4 jaar. Treinbanen, autobanen, de complete V-tech collectie, keukentje, krijtborden, loopfietsen, loopauto’s, boeken, blokken, duplo... zelfs de moeder in kwestie heeft echt geen idee. Kleding is er ook in overvloed. Dus, help?

Ik had ook geen idee. Casper heeft veel speelgoed en kleding koop ik liever zelf . Maar een bon? Desnoods van een schoenenwinkel voor eerste (in dit geval misschien ook eigen) loopschoentjes? _{dat is ook nog wel een cadeau wat in de bewaarkist voor later gaat hier} . Gepersonaliseerd voorleesboek?

Jentin, misschien in de richting van een uitje denken?
Cadeaubon of toegangskaartje voor een of ander park. Een indoor speeltuin hoeft niet heel duur te zijn en is in de dreumes leeftijd al wel leuk.

quote:

Op vrijdag 11 januari 2019 08:39 schreef vencodark het volgende:

[..]

Z. is nog te klein maar toen A. zo’n 2 was (denk ik) noemde hij zichzelf ook Nènè.

Wat grappig. Als alle dreumessen dat doen dan is het toeval dat haar naam ook met een N begint en twee lettergrepen heeft.

Goede ideeën, dank jullie wel!

Mooie leren slofjes! Fijn om mee te kruipen en om mee te leren lopen.

Cadeautips heb ik helaas niet.

S. noemde zichzelf heel lang jijjij of jij. Wat voor nogal wat verwarring zorgde bij andere mensen. Mijm kan zijn eigen naam niet, maar zegt wel ‘Ehbah’ tegen zijn broer En Niiiiijjjjne over Nijntje (hij zingt het liedje altijd).
En heel effectief tegen oma ‘halloma’ en opa ‘hallopa’

LeSage, dat is nog eens efficiënt communiceren

Hier wordt Nijntje "Nijnt" genoemd. Zichzelf herkent ie nog niet in de spiegel, als ie zichzelf ziet, zegt ie "baby" en de spiegel of raam wordt dan afgelebberd met kusjes aan zichzelf Zijn naam zegt ie ook nog niet, maar die is ook wat lastig nog. Papa zijn naam kent ie dan weer wel

Simon gaat wel steeds meer met meerdere woordjes praten, hij gister bv. "aap meenemen" toen ik de aap boven wilde laten. Of "mama zitten" als ik moet gaan zitten, "tent maken" en "tolen bouwen" zijn ook populair. Ik vind het zo knap wat ie met een paar woordjes al duidelijk kan maken.

Vanochtend probeerde de kleine charmeur zijn zin te krijgen om een filmpje van Juf Roos op de laptop te kunnen kijken. Ik moest snel iets opzoeken op de laptop en hij wilde een filmpje. Ik zei dat we dat niet gingen doen, terwijl ik ging googlen. Komt ie helemaal tegen me aan zitten en zeggen "kus, kus, kus", in de hoop dat ie mij daarmee ging overhalen

En Simon is echt helemaal weg van het boekje "Mama kwijt". Als ik dat pak om te gaan voorlezen, dan komt ie meteen aangehold terwijl ie roept "Mama kwijt". Hij doet ook echt mee met het boek, als Kleine Uil beschrijft dat mama heel groot is, dan doet Simon zijn armen omhoog boven zijn hoofd om aan te geven hoe groot mama wel niet is

Goedemiddag allemaal hier! Tijd voor een deelse crosspost met het babytopic!

Aangezien mijn kleine grote babysaurus Günther deze week verjaarde en voortaan dus tot het Rijk der Dreumesen behoort, kom ik hier aanwaaien.
Wat een waanzinnige maanden met onze boreling: ik had al best verwacht dat ik moeder wezen leuk zou vinden, maar dat ik zó weergaloos verzot op onze uk zou worden en dat we de afgelopen maanden al zo weerzinwekkend veel plezier met 'm zouden hebben, dat had ik echt niet kunnen voorspellen. Slapeloze nachten: yup. In je tepels gebeten worden: uhuh. Spuitluiers tot aan het plafond: reken maar. Maar oh, wat was en is het het waard!

Een paar stats:
- Twaalf kilo (ongeveer) bij tweëentachtig centimeter (ongeveer)
- Krijgt nog zoveel borstvoeding als -ie hebben wil en maakt qua vast voedsel op sommige dagen een volwassen portie risotto soldaat en weigert op heel veel andere dagen zelfs de allerkleinste broodkruimel. Wat ik er mééstal wel in krijg zijn koude diepvriesdoperwtjes, kip en alle soorten fruit, dus ik maak me er voorlopig verder niet druk om.
- Sliep tot zes maanden in een bedje bij ons op de slaapkamer, maar sinds daarna altijd tussenin. Nooit zo gepland, maar gewoon zo gekomen. Terug in ledikantje zien te krijgen is een halfslachtig voornemen voor 2019.
- Gaat niet naar de crèche of gastouder. Ik heb er bewust voor gekozen te stoppen met werken om bij Günther te zijn nu -ie nog klein is. Hij is wel een middag per week bij mijn moeder, omdat ze hartstikke verliefd op elkaar zijn Mogelijk ga ik in de loop van dit jaar wel weer aan de slag voor één of twee dagen per week, maar op die dagen zal mijn echtgenoot dan voortaan thuis zijn.
- Zegt 'papa' en 'mama', 'oef!' als -ie de trap op klimt en sinds kort ook luidkeels en dwingend 'DIE!', voorzien van priemende vinger naar wat het dan ook is waarvan je zeggen moet wat het is. Oh, en leeuwen, draken en tijgers zeggen 'wraah', schapen zeggen 'baah' en auto's zeggen 'broem'. Vader en moeder krijgen desgevraagd hapjes van 'm tijdens het eten en poppen en knuffels krijgen kusjes en eindeloos gebrabbel.
- Staat maximaal een minuutje per keer los en deed op de dag voor zijn eerste verjaardag een schootvoetend stapje. Ging vervolgens geschrokken zitten.

Een bloemlezing van Güntherprogressie in tien foto's:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

We slepen het kind graag mee naar van alles - enkele hoogtepunten van het afgelopen jaar:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ik vind het jong almaar leuker worden naarmate -ie ouder wordt en kijk dan ook stuiterend benieuwd uit naar het komende jaar!

Jullie bij voorbaat alvast bedankt voor alle komende ervaringen, adviezen en anekdotes.

Welkom Günther en mini!
En gefeliciteerd nog.
Die hemelsblauwe ogen en blonde bolletje zijn prachtig. En de dingendie jullie samen doen vind ik tof!
Op naar het komende jaar!

Dat is een mooie binnenkomer mini, hihi leuk verslagje van het eerste jaar!
Past hij al op het hobbeleland met zijn stats? Hier van de sint gekregen maar ze kan er niet zelf op en af door de hoogte en als ik haar erop zet zweeft ze nog een cm of 10 boven de vloer.

Is hij trouwens ook vanaf juni oid zo blond geworden? Hier was ze bij geboorte ook donkerblond en in de zomer witblond geworden. Inmiddels vind ik het weer ietsje donkerder worden.
Ben benieuwd of het komende zomer weer zo blond wordt.

Gefeliciteerd mini, wat een lekker mannetje is het geworden

Mijn dreumes krijgt ineens heuse divakuren, als iets haar niet zint gooit ze haar hoofd naar achteren en begint semi zielig te brullen Soms overstrekt ze zich ook als je haar ergens weghaalt waar ze niet mag zijn, ben ik een gemene moeder als ik het wel vermakelijk vind? Nu nog wel waarschijnlijk Maar ook begint ze dingen aan te wijzen als ze iets wil, van haar drinkbeker tot speelgoed, heel handig

Grappig hoe jullie kindjes hun namen uitspreken. Ik dacht een keer dat Banaan zijn naam probeerde maar denk dat het nog wat vroeg is daarvoor.

Klinkt heerlijk zoet Tolstoi.

Leuk Mini je samenvatting.
Bij ons is het vooral de hele dag 'die' maar een wijzend vingertje. Soms gaat het vingertje kriskras alle kanten op. Of hij wist maar kijkt de hele andere kant op.
Als variatie heb ik vandaag twee uurtjes Engels tegen hem gesproken. Moest ik zelf soms ook even nadenken over wat hij aanwees. Hij begon bijvoorbeeld met plint, die heb ik moeten opzoeken.

Rena een diva. Banaan werd vandaag heel boos dat hij mijn telefoon niet mocht (zo rood dat ik dacht dat hij moest poepen).
Dat aanwijzen vind ik ondertussen ook steeds handiger. Ik snap steeds beter wat hij bedoelt. Meestal wil hij drinken en ook als hij dat eigenlijk niet bedoelde is hij wel tevreden met zijn bakje water.

quote:

Op dinsdag 8 januari 2019 19:16 schreef Stroopwafelmeisje het volgende:
Flav, hoeveel schelen V en baby straks? Krijgt hij er wat van mee? Muppet nog helemaal niet, al vindt ze het wel heel interessant dat ze nu een nieuwe kamer heeft!

V is straks 1 jaar en 8 maanden als de baby komt.
Hij krijgt er niks van mee maar aait wel mijn buik als ik zeg dat er een baby’tje in zit
Kan ook zijn dat hij me na doet aangezien ik vaak kruimels van mijn buik moet vegen

Hoeveel schelen Muppet en baby straks?

Welkom Günther en mini! . Mooi kind, mooie post. Ben benieuwd hoe je het gaat ervaren met je eenjarige. Ik vond het afgelopen half jaar lastiger dan daarvoor. Die eigen wil die hem (en mij) in de weg zit, veel ziek/ slecht slapen wat mij nogal uitputte, niet meer simpel een kind op je binden en je eigen gang gaan. Tegelijk geniet ik nog steeds elke dag heel hard van Jacob en vind ik 'm echt fantastisch leuk en grappig en lief en knap. En wil ik niet terug in de tijd, want vooruit staat ons nog zoveel moois onbekends te wachten.

Eigen naam proberen te zeggen . Joh, Jacob zegt niet eens mama. 95% van wat uit zijn mond komt is DIE en de rest zijn variaties daarop brrrr voor een auto of een vliegtuig. Maar zichzelf herkennen in de spiegel doet hij wel. En de wikkel van het theezakje terugstoppen ook (superhandig ). En ons elke dag verbazen met wat hij begrijpt. En last but nog least: doorslapen .

Iemand vroeg wat Jacob gebaarde: dat was thee. Dat hoort in een denkbeeldig kopje maar wij doen het ook vaak in het theekopje zelf.

“DIE!!!!” en dan wijzen inderdaad.
Maar mijn Z is stuk.
Sinds dinsdag is ze niet zo fit. Meer willen slapen (op ons! ), hangerig, ‘zeurderig’ en verkouden.
Ze eet prima, drinkt goed, fatsoenlijke luiers en er kan soms best een lachje, grapje en speelmomentje vanaf. Het is alleen allemaal wat minder. Ze had alleen nu net een beetje verhoging.
Nu hebben vandaag al 3 mensen gevraagd waarom ik niet naar de huisarts ben gegaan (man, schoonzus en schoonmoeder, bij die laatste was ze vandaag vanwege werk).
Doe ik het nou zo verkeerd? Ben ik dan te makkelijk of is een ander te bezorgd?
Ik begrijp dat een ander liever het zekere voor het onzekere weet maar Z. is naar mijn idee gewoon een beetje grieperig. Niks geks of bijzonders verder.

Hoe zien jullie dit? Wat is jullie ervaring met twijfels van naar de huisarts gaan of niet?

quote:

Op vrijdag 11 januari 2019 20:59 schreef vencodark het volgende:
“DIE!!!!” en dan wijzen inderdaad.
Maar mijn Z is stuk.
Sinds dinsdag is ze niet zo fit. Meer willen slapen (op ons! ), hangerig, ‘zeurderig’ en verkouden.
Ze eet prima, drinkt goed, fatsoenlijke luiers en er kan soms best een lachje, grapje en speelmomentje vanaf. Het is alleen allemaal wat minder. Ze had alleen nu net een beetje verhoging.
Nu hebben vandaag al 3 mensen gevraagd waarom ik niet naar de huisarts ben gegaan (man, schoonzus en schoonmoeder, bij die laatste was ze vandaag vanwege werk).
Doe ik het nou zo verkeerd? Ben ik dan te makkelijk of is een ander te bezorgd?
Ik begrijp dat een ander liever het zekere voor het onzekere weet maar Z. is naar mijn idee gewoon een beetje grieperig. Niks geks of bijzonders verder.

Hoe zien jullie dit? Wat is jullie ervaring met twijfels van naar de huisarts gaan of niet?

Die van mij heeft nog nooit de huisarts gezien (voor zichzelf). Ik durf zelfs te stellen dat sommige ouders wel erg snel naar de huisarts rennen (terwijl ze zelf stiekem ook best weten dat hun kind niet iets ernstigs heeft. Griep of zo.)

Welkom Mini! Mooie samenvatting en wat hebben jullie toffe dingen ondernomen met Gunther! Ik ben ook benieuwd hoe je het komende jaar gaan ervaren. Het is zeker meer uitdagend, maar ook zo leuk!

Hier ook nog geen enkele poging op haar eigen naam, terwijl die toch erg makkelijk is Ze begint de laatste dagen wel opeens elke dag nieuwe woorden te zeggen. Zo leuk om te zien!

De rode billen zijn trouwens veel erger geworden dus vandaag even langs de huisarts. Blijkt het een schimmel te zijn. Dus nu smeren met de juiste crème en dan hopelijk snel beter. Het begon namelijk hard en droog te worden, op sommige stukken zelfs zo droog dat het open begint te scheuren Gelukkig lijkt ze er weinig last van te hebben verder!

quote:

Op vrijdag 11 januari 2019 20:09 schreef Flav het volgende:

[..]

V is straks 1 jaar en 8 maanden als de baby komt.
Hij krijgt er niks van mee maar aait wel mijn buik als ik zeg dat er een baby’tje in zit
Kan ook zijn dat hij me na doet aangezien ik vaak kruimels van mijn buik moet vegen

Hoeveel schelen Muppet en baby straks?

wat lief! Muppet is straks bijna 1 jaar en 9 maanden (afhankelijk van hoe lang deze binnen blijft ). Ze is erg gefascineerd door m'n buik, wil er steeds aan zitten. Sinds vandaag zegt ze er ook 'baby' tegen, maar of ze het echt snapt? Volgens mij niet

venco, ik zou ook niet gaan als ik geen vraag of zorgen had. ik bedoel, wat kom je dan doen? zijn je man/schoonzus/schoonmoeder wel bezorgd? waarover dan?

quote:

Op vrijdag 11 januari 2019 21:15 schreef Lemijn het volgende:
venco, ik zou ook niet gaan als ik geen vraag of zorgen had. ik bedoel, wat kom je dan doen? zijn je man/schoonzus/schoonmoeder wel bezorgd? waarover dan?

Ik vertel het ook: wat moet ik de dokter dan vertellen? Ze is verkouden en niet fit/vrolijk? Maar verder doet ze alles prima?
Ze zijn allemaal nogal gauw bezorgd (familietrekje). Ze is natuurlijk warm en niet zo lekker in haar vel. Manlief vindt het gewoon niet prettig als ze dan wat meer lusteloos oogt.
Ik denk dat ze echt even vergeten dat ze al een jaar is en een griepje niet uitzonderlijk is.
Ze bedoelen het niet vervelend maar het geeft mij wel het gevoel dat ik het dus niet goed doe.

Ik sluit me aan bij Lemijn, Venco. Ik relativeer het vaak met: ik voel me ook wel eens een paar dagen sloom of niet zo lekker. Wat kan een huisarts daar over zeggen dan? Pas als ik het echt te ver vindt gaan of ze langere tijd koorts heeft, ga ik langs. Of dus zoals nu nadat de opvang zei dat het leek op een schimmel ipv gewone luieruitslag en ik dus een heel concrete vraag heb die internet niet kan beantwoorden

Het is ook niet prettig. Ziek zijn is niet prettig, een ziek kind hebben ook niet. Maar gelukkig is het meestal 'gewoon' ziek en daar kan een dokter echt niks aan doen hoor. En dat kan je als ouder doorgaans redelijk goed inschatten, zeker met onze dreumesen: die kennen we al meer dan een jaar, ze zijn niet meer zo superkwetsbaar als eerst, etc.

Dus, venco: je doet het wel goed .

quote:

Op vrijdag 11 januari 2019 21:29 schreef Lemijn het volgende:
Het is ook niet prettig. Ziek zijn is niet prettig, een ziek kind hebben ook niet. Maar gelukkig is het meestal 'gewoon' ziek en daar kan een dokter echt niks aan doen hoor. En dat kan je als ouder doorgaans redelijk goed inschatten, zeker met onze dreumesen: die kennen we al meer dan een jaar, ze zijn niet meer zo superkwetsbaar als eerst, etc.

Dus, venco: je doet het wel goed .

Soms spookt gewoon zo’n gedachte door mijn hoofd van: wat als ik wél een signaal mis?
Of kom ik straks (zwaar gezegd) incapabel over op mijn familie?
Z. was vandaag dus bij mijn schoonmoeder en ik had haar al ingelicht.
Schoonzus had ook al met mijn schoonmoeder gesproken. Die belt naar mijn man (die sliep na zijn nachtdienst, dus die belde ze wakker) om te vragen of mijn schoonmoeder de huisarts mag bellen omdat ze bezorgd is.
Nu begrijp ik best dat het allemaal uit liefde voor het meisje is maar kom op.
Het is bijna alsof op mijn gevoel niet vertrouwd wordt.

Wel herkenbaar venco. Ik ga zelf nooit naar de huisarts, maar ben soms bang dat ik dan idd de drempel te hoog maak voor N.
Ze heeft ook pas 1x de huisarts gezien op aanraden van kdv (ook een schimmel).
Heb wel 2x gebeld voor overleg en niet met de intentie om langs te gaan. Afgelopen keer was ook vooral voor vriend zijn gemoedsrust. En uiteindelijk dus ook die van mij want wat als, maar over het algemeen volg ik mijn eigen gezonde verstand en overtuig ik mijn vriend daar ook mee.
Toen ik na bellen namelijk naar hem uitsprak wat ze zeiden kwam hij met, maar heb je ook gezegd dat ze 3 dagen geleden op haar hoofd is gevallen? Uuhm dat staat hier echt los van hoor, maak je maar niet druk.

Nou, voor een griepje ga ik ook niet zomaar naar de huisarts hoor. Pas als het lang duurt of bijvoorbeeld bij heel naar hoesten.
Als ik met Mijm naar de huisarts zou moeten bij verkoudheid dan kon ik dagelijks gaan. Dat is echt zo’n snottebellen kind

Dat is dus echt een hele fijne tijd tussen de kindjes in

Klinkt inderdaad als wat overbezorgd. Mijn eigen familie is precies het omgekeerde. Daar wordt alles nuchter weggerelativeerd (Niet dat ze niet naar een dokter zullen gaan, maar pas als er duidelijk wat is). Dus tja, laat je niet gek maken, zou ik zeggen. Kleine kinderen zijn nu eenmaal vaak en soms ook lang verkouden, en daardoor soms ook wat lusteloos. Ik denk dat het behoorlijk duidelijk is wanneer je een arts moet gaan opzoeken (bij hoge koorts, veel spugen, niet helder zijn, een heftige hoest die maar niet overgaat e.d.) en zoals jij het nu beschrijft is dat niet het geval.

Mini, alweer een dreumes joh. . Gefeliciteerd!

Wat betreft de eigen naam. Wij verbaasden ons een tijd terug erover dat IJsje steeds als we in een boekje een plaatje van een ei zagen en dan 'ei' zeiden hij heel hard begon te giechelen. Pas vorige week viel ineens het kwartje. Hij dacht dat we hem ermee bedoelde. Ik zei namelijk ei en toen begon hij weer te lachen en naar zichzelf te wijzen. . .

Oh en Mini wat een heerlijk verslag

Venco

Ik hou meestal aan:
Eten (in iets mindere mate)/drinken/plasluiers/alertheid (ik ben moe dus kan iets missen ) tenzij het echt langer duurt, maar anders heb ik ook geen hulpvraag.

Welkom mini!

Woordjes: mamamama/papapapa (we zijn het meestal allebei ) en het wijzen en inderdaad die. En bah. Maar tot nu toe zie ik het als klanken wat ie kent, net persé dat ie er ook al een betekenis aan hangt.

Snot en heel erg hoesten present. Slapen is drama (logisch) en ik kan niet wachten tot het weer beter wordt. Meer dan 3u slaap, plz.

Al die pratende dreumessen zeg! Wat knap! Hier blijft de prioriteit bij bewegen. Lopen, rennen, dansen, klimmen, allemaal heel hip. En hij begrijpt ineens echt heel veel van wat we zeggen, al is hij soms oost-indisch doof.

Z. heeft gewoon vrijwel de hele nacht doorgeslapen. Van 20:15 tot 1:15 en toen tot 6:15 pas weer en nu nog steeds.
Dat komt nooooit voor.
Jammere is dat ik zelf tussen 23:00 en 1:15 niet echt in slaap kon komen. Lag maar te draaien en was vooral in een lichte slaap. Alsof ik wachtte tot Z., zoals altijd, wakker zou worden.
Ik zit nu meer moe aan het ontbijt dan wanneer ik 3 keer heb moeten opstaan.
Eens kijken wat de dag bij Z. brengt.

Mini welkom nog en gefeliciteerd! Wat leuk om zo even een overzicht van Günthers eerste jaar te zien!

Huisarts: wij hebben een abonnement afgesloten Nog nooit zo vaak de huisarts gezien in m'n leven. Maar dat komt dus met name door Kees z'n oorontstekingen. Ik ga er voor mezelf ook echt zelden heen, pas als er echt iets is. Dus klinkt alsof je gewoon goed je gevoel volgt Venco, ik vertrouw er ook wel op dat je dat als ouder zijnde prima in kan schatten. En word je toch ongerust dan kan je altijd alsnog heen.

En sinds bezoek aan KNO arts slaapt Kees weer zoveel beter! Wel 2x flesje gegeven vannacht, maar hij sliep in ieder geval direct weer door. Wat doet een beetje ok slapen toch goed voor een mens Jammer dat ik zelf lekker verkouden aan het worden ben, maar je kan niet alles hebben hè

Snot en hoesten (Casper en ik allebei) . Ben nog nooit zovaak verkouden geweest als dit jaar ook.

Fijn dat het beter gaat Ellie!

Vervelend dat je alsnog moe bent Venco

quote:

Op vrijdag 11 januari 2019 20:59 schreef vencodark het volgende:
“DIE!!!!” en dan wijzen inderdaad.
Maar mijn Z is stuk.
Sinds dinsdag is ze niet zo fit. Meer willen slapen (op ons! ), hangerig, ‘zeurderig’ en verkouden.
Ze eet prima, drinkt goed, fatsoenlijke luiers en er kan soms best een lachje, grapje en speelmomentje vanaf. Het is alleen allemaal wat minder. Ze had alleen nu net een beetje verhoging.
Nu hebben vandaag al 3 mensen gevraagd waarom ik niet naar de huisarts ben gegaan (man, schoonzus en schoonmoeder, bij die laatste was ze vandaag vanwege werk).
Doe ik het nou zo verkeerd? Ben ik dan te makkelijk of is een ander te bezorgd?
Ik begrijp dat een ander liever het zekere voor het onzekere weet maar Z. is naar mijn idee gewoon een beetje grieperig. Niks geks of bijzonders verder.

Hoe zien jullie dit? Wat is jullie ervaring met twijfels van naar de huisarts gaan of niet?

volg je eigen gevoel ik heb aan mezelf gemerkt dat ik precies weet wanneer er iets ernstigs aan de hand is en wanneer niet. Je kent je kind als geen ander en als jij je geen zorgen maakt en een griepje ziet, dan is dat 9 vd 10 keer ook gewoon zo. En mocht het verergeren of lang duren dan kun je altijd nog gaan

Venco, op zich lief dat ze zo bezorgd zijn, komt neem ik aan voort uit de beste bedoelingen en een hoop liefde voor je ukkie. Maar team relativeren hier: voor een beetje koorts en algemene meh zou ik echt niet weten wat ik bij de huisarts zou moeten!

We kwamen er bij Günther een paar weken geleden inzake waterpokkenvaccinatie achter dat -ie nog niet ingeschreven stond bij onze apotheek. De apotheekmevrouw: 'Maar dan heeft hij nog helemaal geen antibiotica gehad?! ' - alsof dat verschrikkelijk ongebruikelijk was!

Soms schiet het me ook wel eens door het hoofd hoor, bij een paar baggerdagen en -nachten waarin we er met succes een paracetamol ingooien: misschien hebben we al drie keer een oorontsteking platgerelativeerd - het zou zomaar kunnen. In dat geval: sorry kind en leer maar gauw praten zodat je gewoon kunt zeggen waar het zeer doet

Lemijn, wat ik nog wilde vragen, waarin zat de afgelopen maanden die eigen wil praktisch gezien in de weg? Ik probeerde net zo eens te bedenken op welke punten dat bij Günther de komende tijd al problematisch zou worden, maar ik kan eigenlijk niets verzinnen. Dreumesoudern00b als ik nog ben. Verlicht me!

Beterschap, Nanuke, Ellie, Belle & Casper!

Venco, zoals jij het omschrijft zou ik ook niet naar de ha gaan.
Mie had laatst 3 dagen flinke koorts (40+ graden), maar omdat hij verder wel alert was (niet per se vrolijk ), heb ik ook niet gebeld. Mijn schoonmoeder moest oppassen: "ooooh, ik ga niet naar buiten hoor, als hij koorts heeft." Toen ik zei dat ze dat zelf moest weten, maar voor de koorts niet binnen hoefde te blijven: "Dan doe ik hem wel een muts op, hoor" Benadrukt dat dat echt niet hoefde. Niet voor de koorts in ieder geval, wel als het erg koud was buiten, maar dat was het niet. Allemaal goedbedoeld van haar, maar ze maakt zichzelf er zenuwachtig mee

Hier ook continue snot en neus afvegen is lava.

Mini, bijzondere reactie van die apotheekmevrouw. Mie heeft ook nog nooit AB gehad, lijkt me niet echt een gemis ofzo

Mini, hoe vond Günther de honingtaart?
Verder een mooi overzicht van je kleine grote man Vind het altijd knap hoe relaxt jij omgaat met alles, ben ik wel een beetje jaloers op

Wat zijn je beweegredenen voor de waterpokkenvaccinatie? Wij overwegen het ook, maar elke keer ga ik toch weer twijfelen, vooral voor de lange termijn werking. Manlief heeft pas waterpokken gehad toen ie in de 20 was en is toen vreselijk ziek geweest. Wat ik erover gelezen heb, is de echt lange termijn werking nog onduidelijk (werking nog 90% ofzo na 10-15 jaar, weet het niet precies meer).

Hier een baggernacht, ik ben snotverkouden en chagrijnig, Simon is ook flink aan het hoesten. Vannacht van 01:30 tot 03:30 met hem bezig geweest. Hij is gelukkig niet chagrijnig onder

Lemijn ik begrijp (denk ik) wel een beetje wat je zegt. Casper was een makkelijke baby (sliep en dronk goed en huilde weinig en ik wist 90% v/d tijd wel wat ie wou). Nu heb ik een verse dreumes met al een poos een sterke eigen wil, ziet nee zeggen als een spelletje en motiveert hem alleen om iets wat niet mag vaker te doen, zijn nieuwsgierigheid zitten zijn overdagdutjes in de weg -ik ben zo moeoeoeoe maar ik ben ook nog niet uitgespeeld-, en dan nog flinke verlatingsangst) en ik vind dit veel meer een uitdaging dan de ‘echte’ babytijd. Maar misschien bedoel jij iets heel anders hoor . Maar ondanks dit ben ik heel gek op hem

voor de slechte nacht TolStoi!

Waterpokken hebben we hier al gehad

Ik was vandaag alleen met Casper en mijn moeder vroeg of ze nog even op moest passen zodat ik was in huis kon doen. Ik: ‘neeu hoeft niet’. *loopt 10 minuten later het washok in* -> ohja dit heb ik al de hele week genegeerd en misschien moet ik de 3 volle wasmanden van boven ook eens in de kast pakken . Dus Casper is de hele middag (volgens mij had ik meer dan alleen was genegeerd ) bij oma geweest en ik heb eindelijk weer eens fatsoenlijk kunnen schoonmaken en opruimen. (Voor die ene dag dat het duurt ).

[ Bericht 0% gewijzigd door LaBelleFleur27 op 12-01-2019 16:53:18 ]

Ik denk dat het wel aardig overeenkomt hoor Fleur. Ik denk ook wel eens dat ik me het eerste jaar als te rooskleurig herinner. En dat het meespeelt dat de vermoeidheid bij mij erg ging stapelen na de eerste verjaardag. Maar vroeger hielp het altijd om hem te voeden of bij me te nemen. Nu ligt hij best vaak boos op de grond en dan word ik weggestuurd. Hij wil meer en daardoor lukt er ook van alles niet. Vroeger haalde hij dan spreekwoordelijk z'n schouders op, maar zo makkelijk geeft hij niet meer op. Nodig en terecht natuurlijk. Maar de fase dat hij perse met de pannendeksels wilde smijten en ik dat niet goed vond vanwege de onderburen, zeker op zondagmorgen om 7 uur, verlangde ik terug naar dat jongetje dat zich weer in slaap liet voeden en zich omdraaide op dat tijdstip. Eten maken dat genegeerd of op de grond gegooid wordt liet me ook niet zo koud als ik had gehoopt.
Vergeet niet dat ik helemaal geen moeite had met het nooit aflatende afhankelijke van het begin. Best veel ouders vinden het volgens mij een opluchting dat dat afneemt. Ik vind dat prima, maar voelde me niet beperkt.

Dat ei van IJsje vind ik echt leuk!

Wij focussen nu even op lichaamsdelen. Neus/oog/oor/haren zit er aardig in. Ik probeer nu op de commode de el-serie: tepel/navel/piemel .

En hoera voor grootouders die je de kans geven om al die achterstallige shizzle te doen. De hemel vind ik dat.

quote:

Op zaterdag 12 januari 2019 19:47 schreef Lemijn het volgende:
En hoera voor grootouders die je de kans geven om al die achterstallige shizzle te doen. De hemel vind ik dat.

Daar vraag je ook niet gauw speciaal oppas voor hè.

Ik heb soms een spontane vrijdag vrij van mijn baas (soort onregelmatig werk) en dan zijn de jongens op de opvang. In rust lunchen De deuren open kunnen laten staan Mijn eigen programma op tv De was/badkamer/keuken
Zo ook de dag voor het verjaardagsfeestje van S. Timing, mijn baas heeft het

Ik vond dat afhankelijke zeker niet altijd leuk, maar nu is het onafhankelijk willen zijn soms wel vermoeiend, met bijvoorbeeld boodschappen doen of bij mensen zonder kinderen thuis. Maar ik weet ook uit ervaring dat het zo weer voorbij is, want met S. gaat dat allemaal al weer prima. Die probeert wel uit, maar kan ik met een gesprekje wel tot rust laten komen.

Nieuwe woorden ineens popo (Bronko = hond), tintekaa (sinterklaas), tata (tante), opah (open) en hapaaaaa (eten)

Günther gooit er daags na z'n verjaardag een mini-update in, hij kan nu zelf ook óp de bank klimmen in plaats van alleen eraf. Knus!
In z'n deze week verkregen learning tower (middels Ikea-hack) klimmen gaat ook al perfect, alleen terug eruit klimmen nog niet. Nou weet ik als kluns eerlijk gezegd ook niet hoe -ie dat het handigst voor elkaar kan krijgen.

Hier overigens ook een oma die per se elke week een hele middag boodschappen met Günther wil doen (lees: trots met 'm rondparaderen) en dan ga ik meestal ook hardcore stofzuigen en dweilen enzo.

[ Bericht 13% gewijzigd door minilot op 12-01-2019 20:42:22 ]

quote:

Op zaterdag 12 januari 2019 19:46 schreef Lemijn het volgende:
Ik probeer nu op de commode de el-serie: tepel/navel/piemel .

Ik denk dat uit de learning tower (die heet hier gewoon toren trouwens) het beste achteruit kan, precies zoals ze er ook in klimmen. Maar goed, je kan het toch niet voordoen, dus ik wacht gewoon tot hij zelf iets verzint. Tot nu toe steekt hij gewoon z'n armen uit... .

quote:

Op zaterdag 12 januari 2019 10:24 schreef minilot het volgende:
Lemijn, wat ik nog wilde vragen, waarin zat de afgelopen maanden die eigen wil praktisch gezien in de weg? Ik probeerde net zo eens te bedenken op welke punten dat bij Günther de komende tijd al problematisch zou worden, maar ik kan eigenlijk niets verzinnen. Dreumesoudern00b als ik nog ben. Verlicht me!

Vanuit mijn ervaring. Het grote verschil tussen baby IJsje en dreumes IJsje is dat hij als baby in de draagdoek als hij wat mopperig was lekker ging slapen, terwijl ik dan met mijn oudste bijv naar de speeltuin ging of gewoon alleen een stukje wandelen.

Nu is IJsje een enorme vent geworden, maat 86. Hij slaapt overdag nauwelijks meer. Als ik hem nu in de draagzak meeneem is het een hele vracht en daardoor kan ik niet lang met hem rondsjouwen. Daarnaast wil hij dat ook niet meer. Hij wil mee doen. Ook lopen, ook in de speeltuin. Maar als het een beetje tegenzit, dan wordt hij chagrijnig. Gisteren was hij ergens een beetje boos over en werd hij een soort plank in mijn armen. Ook heeft hij deze week voor het eerst de stervende zwaan in praktijk gebracht. Een keer toen hij met z'n vader op stap was. Dan gooit hij zich keihard op de grond en begint te huilen en te krijsen.

Kijk, echt problematisch is het allemaal niet. Maar het is bewerkelijker. En soms moet je er ook wat meer rekening mee houden misschien. Ze zijn aanwezig, kunnen nog niet praten, dus zetten ze een keel op en dat zijn dan niet van die schattige baby-geluidjes meer.

Hier is ook een belachelijk lage frustratietollerantie als een rond blokje na twee keer nog steeds niet in het driehoekige gaatje past wordt het blokje krijsend weggegooid en de stoof erachteraan

Hier ook een dramaqueen dreumes
Ze was suuuuuper makkelijk als baby, snel tevreden en eigenlijk altijd aan het lachen. En vanaf dat ze richting de 1 jaar ging kwamen daar steeds meer frustratie momenten bij. Ze kan zo ontzettend boos worden als iets haar niet lukt.

Het was met leren tijgeren al wel te zien dat ze gefrustreerd raakte toen ze maar niet vooruit kwam maar dat was dan nog enigszins schattig.

Nu kan ze omslaan van schaterlach naar compleet door het lint wanneer haar loopkarretje tegen de kast aan botst, een balletje de verkeerde kant op rolt of ze een vormpje niet op de juiste plek in de stoof krijgt. Om daarna weer te lachen (met nog vol betraand gezicht) als ze weer afgeleid is en de Duplo bv ook best leuk is. Als dreumes is ze dus wel redelijk bewerkelijk vind ik...

Gelukkig heeft ze een peuter zus die voor heel veel afleiding zorgt