MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Nog best aardig bij stem. En leuk om hem trompet te zien spelen. Zo zien we hem eigenlijk nooit.quote:
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
Inmiddels geannuleerdquote:Op dinsdag 16 juni 2020 16:26 schreef Peter88Online het volgende:
Sla uw slag!!!! (Waarschijnlijk door een fout) de deluxe box van Flaming Pie staat voor slechts 30 euro op Amazon! Ik heb hem gelijk maar besteld: https://www.amazon.nl/Pau(...)rtney&s=music&sr=1-1
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
Tja, jammer dat het geannuleerd is. En als ik het zo lees hierboven gaat het soms ook goed voor een (veel te) lage prijs. Maar deze Flaming Pie werd iets te succesvol verkocht voor 30. Ook ik had 'm voor die prijs, maar inmiddels mijn geld al weer terug. (En geen voucher gelukkigquote:
)
Ik zag al geruchten voorbij komen over een jubileum boxset van John Lennon/Plastic Ono Band. Vandaag verscheen er al een nieuwe mix van Instant Karma.
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
Gaat helaas om alweer een compilatie, met alweer dezelfde titel ('Gimme Some Truth'). Samengesteld door Sean Lennon, en met een actuele invalshoek ('Isolation', 'Angela').quote:
Ik zag al geruchten voorbij komen over een jubileum boxset van John Lennon/Plastic Ono Band. Vandaag verscheen er al een nieuwe mix van Instant Karma.
Ach, positief zien: mooie nieuwe remixes, 5.1, hi-res, en hopelijk voorbode op de andere albums.
Waarschijnlijk volgend jaar veel let it be/get back gerelateerde uitgaves, in ieder geval de docu van Peter Jackson en zoals gisteren aangekondigd ook een boek (en waarschijnlijk ook een 50th/51st anniversary editie van het Let it Be album):
Beetje vroeg om hem nu al te pre-orderen terwijl de releasedatum van het boek voor 31 augustus 2021 is
Meer info: https://getback.thebeatles.com/
Beetje vroeg om hem nu al te pre-orderen terwijl de releasedatum van het boek voor 31 augustus 2021 is
Meer info: https://getback.thebeatles.com/
Ja, mogelijk wordt na de geboortedatum van Lennon volgende week meer erover bekend en wachten ze om niet de nieuwe Lennon release in de weg te zitten.quote:
Schijnbaar komt McCartney III in December uit!
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
Morgen zal McCartney III waarschijnlijk officiee worden aangekondigd. Amazon en Third Man Records hebben hem al op hun sites staan.
https://www.amazon.com/-/(...)y%2Caps%2C221&sr=8-3
https://thirdmanstore.com/mccartney-iii-333-edition
https://www.amazon.com/-/(...)y%2Caps%2C221&sr=8-3
https://thirdmanstore.com/mccartney-iii-333-edition
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
Deleted now.
Tweede nummer klonk goed, when winter comes een beetje saai, maar maar 1x gehoord.
Het album heeft veel goede reviews blijkbaar, hoopgevend
Tweede nummer klonk goed, when winter comes een beetje saai, maar maar 1x gehoord.
Het album heeft veel goede reviews blijkbaar, hoopgevend
En de lang, lang verwachte (her-)uitgaves blijven maar komen. Voor middernacht onze tijd even een VPN gebruiken om te horen.
2021 volgens zijn website.quote:
En nog iets interessants op komst:
We are young but getting old before our time
We'll leave the T.V. and the radio behind
Don't you wonder what we'll find
Steppin out tonight
We'll leave the T.V. and the radio behind
Don't you wonder what we'll find
Steppin out tonight
Dat belooft wat! Prachtige beelden.quote:
Op vrijdag 16 oktober 2020 11:18 schreef molloot200 het volgende: De ESF Playlist Hero :Y
Het ESF-playlist topic
Het ESF-playlist topic
Eerste keer sinds 1982 in Nederland, eerste keer sinds 1989 in Engeland. Da's tof.
Excuseer mijn cynisme, maar er moet me toch iets van het hart. Want dit alles heeft natuurlijk weinig met kwaliteit of zelfs populariteit te maken. Nu package deals in Amerika zijn verboden ('Egypt Station' kwam daar van niets op #1 omdat elke concertganger van de stadion-tournee min of meer automatisch een exemplaar kocht) moesten ze iets anders verzinnen. En dat werd: 20 variaties op vinyl zodat de grootste fans aantallen maximaliseren, plus ze gaven het album digitaal weg voor de bodemprijs om een volledige verkoop mee te mogen laten tellen (3 dollar ofzo). En die praktijken hebben wereldwijd dus ook geholpen.
't is daarom helaas niets meer dan een sluw competitiespel geworden. Vorig album hielden ze bijvoorbeeld bewust een groot deel van de pre-order verkoopcijfers van Amerika achter zodat McCartney in alle tussentijdse standen achterbleef op Eminem, wiens team toen op de lauweren gingen rusten en op de allerlaatste dag totaal werden verrast en geen kans meer hadden om een troef toe te passen. Een artiest als McCartney moet het qua doelgroep namelijk nog altijd hebben van de fysieke verkoop. Dat zie je ook aan het verloop van verkoopaantallen. McCartney verkocht deze week 33,079 exemplaren in Engeland, maar 24,764 daarvan waren pre-orders die op dag 1 werden meegeteld, dus slechts 17% was verkoop van zaterdag t/m donderdag plus streaming-aantallen. Daardoor zal het album hierna zinken als een baksteen (#1-10-30-80-weg), zo ging het met 'Egypt Station' ook.
Nu ik toch bezig ben, wat extra info. Want ter vergelijking, in een tijd dat er weinig tot geen trucjes met package deals, verschillende configuraties en dergelijke waren, in de periode dat de fysieke CD-verkoop op zijn piek was en digitale downloads en streams nog niet bestonden, bracht McCartney ‘Driving Rain’ uit. De week dat hij daarmee binnenkwam verkocht een album wat van niets op #1 in Engeland binnenkwam nog rond de 300,000 exemplaren, en was de verkoop van een gemiddelde week op #1 ook standaard 100,00-200,000 (The Beatles ‘1’ een jaar eerder verkocht 319,126 exemplaren in de eerste week). McCartney kwam in die tijd binnen op niet hoger dan #46, dook toen naar #81 en was niet veel later helemaal weg.
Tot slot, 'McCartney III' is ook z'n meest gewaardeerde album in de pers in 15 jaar, met een gecombineerde 8 uit 10 cijfers. Als fan zijnde denk ik dan dat de vorige 3/4 albums f een tikkeltje ondergewaardeerd zijn geweest f de nieuwste een tikkeltje overgewaardeerd, wat jullie?
Ik wil trouwens echt niets afdoen aan hoe cool het is dat McCartney dit voor elkaar heeft gekregen, maar kreeg wel een wrang gevoel bij hoe een prachtig oprecht project als wat ‘McCartney III’ is, werd misbruikt als een opportunistisch prestige-vinkje door zijn marketing-mensen. Puur en alleen zodat publicist Daw Bell bij de eerstvolgende tour ditmaal niet alleen “groundbreaking, unique, record-breaking, ever-fantastic, universally acclaimed” kan boasten, maar daar ook nu eens “worldwide Christmas #1” aan kan toevoegen.
Excuseer mijn cynisme, maar er moet me toch iets van het hart. Want dit alles heeft natuurlijk weinig met kwaliteit of zelfs populariteit te maken. Nu package deals in Amerika zijn verboden ('Egypt Station' kwam daar van niets op #1 omdat elke concertganger van de stadion-tournee min of meer automatisch een exemplaar kocht) moesten ze iets anders verzinnen. En dat werd: 20 variaties op vinyl zodat de grootste fans aantallen maximaliseren, plus ze gaven het album digitaal weg voor de bodemprijs om een volledige verkoop mee te mogen laten tellen (3 dollar ofzo). En die praktijken hebben wereldwijd dus ook geholpen.
't is daarom helaas niets meer dan een sluw competitiespel geworden. Vorig album hielden ze bijvoorbeeld bewust een groot deel van de pre-order verkoopcijfers van Amerika achter zodat McCartney in alle tussentijdse standen achterbleef op Eminem, wiens team toen op de lauweren gingen rusten en op de allerlaatste dag totaal werden verrast en geen kans meer hadden om een troef toe te passen. Een artiest als McCartney moet het qua doelgroep namelijk nog altijd hebben van de fysieke verkoop. Dat zie je ook aan het verloop van verkoopaantallen. McCartney verkocht deze week 33,079 exemplaren in Engeland, maar 24,764 daarvan waren pre-orders die op dag 1 werden meegeteld, dus slechts 17% was verkoop van zaterdag t/m donderdag plus streaming-aantallen. Daardoor zal het album hierna zinken als een baksteen (#1-10-30-80-weg), zo ging het met 'Egypt Station' ook.
Nu ik toch bezig ben, wat extra info. Want ter vergelijking, in een tijd dat er weinig tot geen trucjes met package deals, verschillende configuraties en dergelijke waren, in de periode dat de fysieke CD-verkoop op zijn piek was en digitale downloads en streams nog niet bestonden, bracht McCartney ‘Driving Rain’ uit. De week dat hij daarmee binnenkwam verkocht een album wat van niets op #1 in Engeland binnenkwam nog rond de 300,000 exemplaren, en was de verkoop van een gemiddelde week op #1 ook standaard 100,00-200,000 (The Beatles ‘1’ een jaar eerder verkocht 319,126 exemplaren in de eerste week). McCartney kwam in die tijd binnen op niet hoger dan #46, dook toen naar #81 en was niet veel later helemaal weg.
Tot slot, 'McCartney III' is ook z'n meest gewaardeerde album in de pers in 15 jaar, met een gecombineerde 8 uit 10 cijfers. Als fan zijnde denk ik dan dat de vorige 3/4 albums f een tikkeltje ondergewaardeerd zijn geweest f de nieuwste een tikkeltje overgewaardeerd, wat jullie?
Ik wil trouwens echt niets afdoen aan hoe cool het is dat McCartney dit voor elkaar heeft gekregen, maar kreeg wel een wrang gevoel bij hoe een prachtig oprecht project als wat ‘McCartney III’ is, werd misbruikt als een opportunistisch prestige-vinkje door zijn marketing-mensen. Puur en alleen zodat publicist Daw Bell bij de eerstvolgende tour ditmaal niet alleen “groundbreaking, unique, record-breaking, ever-fantastic, universally acclaimed” kan boasten, maar daar ook nu eens “worldwide Christmas #1” aan kan toevoegen.
Zijn vorige albums waren zwaar ondergewaardeerd, deze wat overgewaardeerd, al kan je pas na een paar weken wat zinnigs zeggen eigenlijk, als bepaalde tracks blijven hangen.
Ik deel je cynisme wel, het is bijna zielig om fans bv 4 variaties te laten kopen om al de 4 bonustracks te bezitten.
Dat is wel het ultieme wanhopige middel. Met Egypt Station was het ook al ver over de grens wat mij betreft.
Ik deel je cynisme wel, het is bijna zielig om fans bv 4 variaties te laten kopen om al de 4 bonustracks te bezitten.
Dat is wel het ultieme wanhopige middel. Met Egypt Station was het ook al ver over de grens wat mij betreft.
McCartney II trouwens ook weer in de charts, zowel in NL als US ......waarom McCartney I dan niet haha
Even over de topictitel.
Wisten jullie dat Paul dit nummer al zo'n negen jaar voor Stg Pepper heeft geschreven?
Ik las het laatst op zijn eigen website.
Wisten jullie dat Paul dit nummer al zo'n negen jaar voor Stg Pepper heeft geschreven?
Ik las het laatst op zijn eigen website.
Ja dat is redelijk bekend.
McCartney zou eigenlijk interviews moeten doen met vragen die er echt toe doen. En na zijn dood pas publiceren.
McCartney zou eigenlijk interviews moeten doen met vragen die er echt toe doen. En na zijn dood pas publiceren.
Moet er dan wel weer een beetje om gniffelen dat de hele release-campagne draaide om een snelle #1, het album nog met een week werd uitgesteld (“due to unforeseeable production delays errors”, uh-huh) omdat Taylor Swift er tussendoor kwam, de #1 uiteindelijk overal (soms dus na 30-40 jaar) is gelukt en... in Amerika niet, omdat Taylor Swift ook haar tweede week te sterk is.quote:
Zijn vorige albums waren zwaar ondergewaardeerd, deze wat overgewaardeerd, al kan je pas na een paar weken wat zinnigs zeggen eigenlijk, als bepaalde tracks blijven hangen.
Ik deel je cynisme wel, het is bijna zielig om fans bv 4 variaties te laten kopen om al de 4 bonustracks te bezitten.
Dat is wel het ultieme wanhopige middel. Met Egypt Station was het ook al ver over de grens wat mij betreft.
En nu claimen ze alsnog de #1… in de Top Album Sales Chart. Nogmaals, dit gaat me niet om de artiest zelf, en deze spelletjes zijn een redelijk standaard procedure in de industrie, maar het geeft aan wat voor een zeepbel die charts zijn. En hoe jammer het is dat ook dit album daarin is meegesleurd.
Maar hij is dus wel #1 met de fysieke albums in Amerika: “The album was available in more than 10 vinyl variants, which combined to sell nearly 32,000 copies in its first week – the third-largest sales week for a vinyl album since Nielsen Music/MRC Data began electronically tracking music sales in 1991. [..] McCartney III’s robust sales were aided by its availability across many CD and vinyl LP formats, including editions with alternative cover art or colored vinyl. The album sold 53,000 copies on CD; nearly 32,000 on vinyl LP, 18,000 as a digital download and 1,000 on cassette.” Interessant, nog zo veel op CD daar. En huh, (gekochte) downloads tellen voor fysiek mee.
Ik geniet verder nog altijd van het album, al is het stiekem jammer dat de beste liedjes van ‘New’ en ‘Egypt Station’ deze aandacht niet kregen.
Nou, dat is om een simpele maar grappige reden: sinds een jaar of 5 worden in de meeste landen losse liedjes van albums ook meegeteld in de charts met een som der delen die ik je zal besparen. En laat de meest recente officile versie van 'McCartney II' nou 'Wonderful Christmastime' bevatten als bonus-track...quote:
McCartney II trouwens ook weer in de charts, zowel in NL als US ......waarom McCartney I dan niet haha
Daarom heeft McCartney nu ook veel meer "monthly listeners" op Spotify dan The Rolling Stones, AC/DC, Led Zeppelin, Pink Floyd, The Eagles, Pearl Jam, Metallica en zelfs The Beatles, iets waar zijn manager eerder deze maand nog trots melding van maakte. Waar hij vergat te vermelden dat dit fenomeen in de loop van november opduikt en 1 januari weer naar 1/4de daarvan keldert. En ook daarom: cijfertjes, aantallen, een competitie... 't is de muziek die zal overblijven. En dat zit met McCartney wel goed
!
McCartney iii is zeker een goed album, aan fantastisch gelukt hobby project in z'n eentje.....
Maar ik denk dat de meeste credits toch wel naar het marketing team van Macca mag gaan. Die hebben de laatste paar albums steeds stunts uitgehaald: spontane optredens op openbare pleinen midden in steden zoals NY en London, optreden in een groot station in NY, carpool karaoke, noem maar op, precies op de momenten dat er ook albums worden uitgebracht.
En dan inderdaad de release met een week uitstellen, zodat ze de kerst 2020 #1 op naam van Paul kunnen noteren.
Ik moest best wennen aan het experiment van MCiii (sinds begin nov ), de nummers moesten toch even landen. Toch zijn heel veel critici direct laaiend enthousiast, waarschijnlijk ook mede gevoed door het marketing team.
En dan die bonus tracks. Eind volgend jaar komt er een 2 of 3 disc versie uit met alle bonus tracks en een DVD met interviews, net als bij de vorige albums. Moet je het album nog een keer kopen.
Muziek is zeker goed, maar heb 1 CD voor mezelf gekocht (plus 1 LP voor een goede vriend van mij die even krap in de centen zit), maar ga niet een hele verzameling met verschillend gekleurd vinyl, CD, cassette kopen om alles maar compleet te kunnen hebben. Dat heeft bij mij wel een beetje negatieve bijsmaak aan het album gegeven, jammer.
Nu weer genieten van de muziek
Maar ik denk dat de meeste credits toch wel naar het marketing team van Macca mag gaan. Die hebben de laatste paar albums steeds stunts uitgehaald: spontane optredens op openbare pleinen midden in steden zoals NY en London, optreden in een groot station in NY, carpool karaoke, noem maar op, precies op de momenten dat er ook albums worden uitgebracht.
En dan inderdaad de release met een week uitstellen, zodat ze de kerst 2020 #1 op naam van Paul kunnen noteren.
Ik moest best wennen aan het experiment van MCiii (sinds begin nov
), de nummers moesten toch even landen. Toch zijn heel veel critici direct laaiend enthousiast, waarschijnlijk ook mede gevoed door het marketing team.En dan die bonus tracks. Eind volgend jaar komt er een 2 of 3 disc versie uit met alle bonus tracks en een DVD met interviews, net als bij de vorige albums. Moet je het album nog een keer kopen.
Muziek is zeker goed, maar heb 1 CD voor mezelf gekocht (plus 1 LP voor een goede vriend van mij die even krap in de centen zit), maar ga niet een hele verzameling met verschillend gekleurd vinyl, CD, cassette kopen om alles maar compleet te kunnen hebben. Dat heeft bij mij wel een beetje negatieve bijsmaak aan het album gegeven, jammer.
Nu weer genieten van de muziek
Er zijn inmiddels ontelbare cover versies geweest , maar deze is wel erg fijn om te horen.
Life is what happens to you while you're busy making other plans
Die man z'n muziek is al kapot geanalyseerd en hij is in z'n leven al tot brakens aan toe in alle gradaties geinterviewd.quote:
Ja dat is redelijk bekend.
McCartney zou eigenlijk interviews moeten doen met vragen die er echt toe doen. En na zijn dood pas publiceren.
John Lennon · Album · 2021 · 120 songs.
En daar wordt weer een wensmuntje ingewilligd. Een boxset waar we 10-20 jaar geleden alleen maar van konden dromen, en nu is het moment daar. Wat een grandioze collectie: dit is hoe een boxset moet zijn.
Meerdere verschillende takes, maar allemaal in een eigen stijl. "Raw Studio Mixes" voor outtakes hoe het in de studio moet hebben geklonken, zonder enige effecten. Thuis- en studio-demo's. Outtakes in een "Ultimate Mix" voor hoe de alternatieve versies zouden hebben geklonken als ze toen voor uitgave gemixt zouden zijn. "Element Mixes" om nadruk te leggen op individuele partijen.
En dan, zo slim, voor alle studio-praat, de korte interessante fragmenten, de "Evolution Documentaries". Dingen die je eigenlijk niet los op een boxset kan plaatsen, commercieel gezien, weten ze zo tch te verwerken. Digitaal alleen al 7,5 uur. Op de Blu-Ray staan nog wat meer exclusieve dingen, zoals de Yoko Ono Plastic Ono Band-sessies (uurtje of 2) en ander extra materiaal (1 uur), maar fijn dat het digitaal in ieder geval 80% compleet is.
Een kleine selectie “moet-luisteren”’s voor als je niet effe een halve dag vrij hebt:
Hold On (Elements Mix)
Cold Turkey (Take 1 - Outtake - Ultimate Mix)
Instant Karma! (We All Shine On) [Studio Demo]
Look At Me (Take 3 - Outtake - Raw Studio Mix)
Isolation (Take 23 - Outtake - Ultimate Mix)
Mother (Take 61 - Outtake - Ultimate Mix)
Remember (Studio Demo)
En daar wordt weer een wensmuntje ingewilligd. Een boxset waar we 10-20 jaar geleden alleen maar van konden dromen, en nu is het moment daar. Wat een grandioze collectie: dit is hoe een boxset moet zijn.
Meerdere verschillende takes, maar allemaal in een eigen stijl. "Raw Studio Mixes" voor outtakes hoe het in de studio moet hebben geklonken, zonder enige effecten. Thuis- en studio-demo's. Outtakes in een "Ultimate Mix" voor hoe de alternatieve versies zouden hebben geklonken als ze toen voor uitgave gemixt zouden zijn. "Element Mixes" om nadruk te leggen op individuele partijen.
En dan, zo slim, voor alle studio-praat, de korte interessante fragmenten, de "Evolution Documentaries". Dingen die je eigenlijk niet los op een boxset kan plaatsen, commercieel gezien, weten ze zo tch te verwerken. Digitaal alleen al 7,5 uur. Op de Blu-Ray staan nog wat meer exclusieve dingen, zoals de Yoko Ono Plastic Ono Band-sessies (uurtje of 2) en ander extra materiaal (1 uur), maar fijn dat het digitaal in ieder geval 80% compleet is.
Een kleine selectie “moet-luisteren”’s voor als je niet effe een halve dag vrij hebt
:Hold On (Elements Mix)
Cold Turkey (Take 1 - Outtake - Ultimate Mix)
Instant Karma! (We All Shine On) [Studio Demo]
Look At Me (Take 3 - Outtake - Raw Studio Mix)
Isolation (Take 23 - Outtake - Ultimate Mix)
Mother (Take 61 - Outtake - Ultimate Mix)
Remember (Studio Demo)
Hij komt eraan!quote:
En nog iets interessants op komst:
https://www.paulmccartney(...)y-music-series-eventquote:‘McCartney 3,2,1' Featuring Rick Rubin Coming To Hulu July 16th
Today, Hulu announced the Original documentary series McCartney 3,2,1. The six-episode music series event features intimate and revealing examinations of musical history from two living legends, Paul McCartney and super producer Rick Rubin, and hails from Endeavor Content. The series is executive produced by McCartney, Rubin, Scott Rodger, Peter Berg, Matthew Goldberg, Brandon Carroll, Jeff Pollack, Frank Marshall and Ryan Suffern with Leila Mattimore serving as co-executive producer. All six episodes of McCartney 3,2,1 premiere Friday, July 16, on Hulu.
“Never before have fans had the opportunity to hear Paul McCartney share, in such expansive, celebratory detail, the experience of creating his life’s work - more than 50 years of culture-defining music,” said Craig Erwich, president, Hulu Originals and ABC Entertainment. “To be an observer as Paul and Rick Rubin deconstruct how some of the biggest hits in music history came to be is truly enlightening. It is an honor that Paul chose to return to Hulu to share this one-of-a-kind series.”
In the series, Paul McCartney sits down for a rare in-depth one-on-one with legendary music producer Rick Rubin to discuss his groundbreaking work with The Beatles, the emblematic 1970s arena rock of Wings and his 50-plus years as a solo artist. In this six-episode series that explores music and creativity in a unique and revelatory manner, the documentary gives a front-row seat to Paul and Rick in an intimate conversation about the songwriting, influences, and personal relationships that informed the iconic songs that have served as the soundtracks of our lives.
Since writing his first song at the age of 14, Paul McCartney’s career has been impossibly prolific and singularly influential. In the 1960s, McCartney changed the world forever with The Beatles. He didn’t stop there and has continued to push boundaries as a solo artist, then with Wings, and also collaborating with numerous world-renowned artists. He has received 18 GRAMMYS and in 1997 was knighted by Her Majesty Queen Elizabeth II for his services to music. His most recent album, McCartney III was No. 1 in the U.K. Official Charts as well as No. 1 on the U.S. Billboard Top Album Sales Chart upon release in December 2020. McCartney is a dedicated philanthropist, passionately advocating for many causes including animal rights and environmental issues.
Rick Rubin continues to co-produce and host the podcast series “Broken Record” with Malcolm Gladwell. He has an active partnership with GQ around a series of deep conversations with the foremost personalities across the music world ranging from Pharrell Williams to Kendrick Lamar, each of which he hosts and creates editorial and video content around. He recently produced the Grammy-winning record “The New Abnormal” with The Strokes to rave reviews.
McCartney 3,2,1 is the latest title to join Hulu’s burgeoning slate of documentary series and films that examine influential and significant figures in world history such as 'Hillary,''I Am Greta' and 'The Beatles: Eight Days a Week - The Touring Years.'
McCartney 3,2,1 is directed by Emmy Award-winning Zachary Heinzerling and executive produced by McCartney, Rubin, Scott Rodger, Peter Berg, Matthew Goldberg, Brandon Carroll, Jeff Pollack, Frank Marshall and Ryan Suffern with Leila Mattimore serving as co-executive producer. Endeavor Content serves as the studio, producing alongside MPL Communications Inc., Shangri-La, Film 45, Kennedy Marshall and Diamond Docs.
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
Wat eerst een bioscoopfilm zou worden wordt nu een 3 delige Disney+ release, maar wel 6 uur lang!
https://www.thebeatles.co(...)on-debut-exclusivelyquote:Over Six Hours of Never-Before-Seen Restored Footage, Including The Beatles’ Last Live Performance, to Roll Out on Disney+ Over Three Days, November 25, 26 and 27, 2021
BURBANK, Calif. (June 17, 2021) - The Walt Disney Studios, Apple Corps Ltd. and WingNut Films Productions Ltd. announced today that Disney+ will bring “The Beatles: Get Back,” a Disney+ Original documentary series directed by Peter Jackson, to fans and music lovers worldwide.
Because of the wealth of tremendous footage Peter Jackson has reviewed, which he has spent the past three years restoring and editing, “The Beatles: Get Back” will be presented as three separate episodes. Each episode is approximately two hours in length, rolling out over three days, November 25, 26 and 27, 2021, exclusively on Disney+.
“As a huge Beatles fan myself, I am absolutely thrilled that Disney+ will be the home for this extraordinary documentary series by the legendary filmmaker Peter Jackson,” said Bob Iger, Executive Chairman and Chairman of the Board, The Walt Disney Company. “This phenomenal collection of never-before-seen footage offers an unprecedented look at the close camaraderie, genius songwriting, and indelible impact of one of the most iconic and culturally influential bands of all time, and we can’t wait to share ‘The Beatles: Get Back’ with fans around the world.”
Peter Jackson commented, “In many respects, Michael Lindsay-Hogg’s remarkable footage captured multiple storylines. The story of friends and of individuals. It is the story of human frailties and of a divine partnership. It is a detailed account of the creative process, with the crafting of iconic songs under pressure, set amid the social climate of early 1969. But it’s not nostalgia - it’s raw, honest, and human. Over six hours, you’ll get to know The Beatles with an intimacy that you never thought possible.”
He added, “I’m very grateful to The Beatles, Apple Corps and Disney for allowing me to present this story in exactly the way it should be told. I’ve been immersed in this project for nearly three years, and I’m very excited that audiences around the world will finally be able to see it.”
Directed by three-time Oscar-winning filmmaker Peter Jackson (“The Lord of the Rings” trilogy, “They Shall Not Grow Old”), “The Beatles: Get Back” takes audiences back in time to the band’s intimate recording sessions during a pivotal moment in music history. The documentary showcases the warmth, camaraderie and creative genius that defined the legacy of the iconic foursome, compiled from over 60 hours of unseen footage shot in January 1969 (by Michael Lindsay-Hogg) and more than 150 hours of unheard audio, all of which has been brilliantly restored. Jackson is the only person in 50 years to have been given access to these private film archives. “The Beatles: Get Back” is the story of John Lennon, Paul McCartney, George Harrison and Ringo Starr as they plan their first live show in over two years, capturing the writing and rehearsing of 14 new songs, originally intended for release on an accompanying live album. The documentary features – for the first time in its entirety – The Beatles’ last live performance as a group, the unforgettable rooftop concert on London’s Savile Row, as well as other songs and classic compositions featured on the band’s final two albums, Abbey Road and Let It Be.
An exciting new collaboration between The Beatles and Jackson presented by The Walt Disney Studios in association with Apple Corps Ltd. and WingNut Films Productions Ltd., “The Beatles: Get Back” is directed by Peter Jackson, produced by Clare Olssen (“They Shall Not Grow Old”) and Jonathan Clyde (“Eight Days a Week”), with Ken Kamins (“The Hobbit” trilogy) and Apple Corps’ Jeff Jones (“Eight Days a Week”) serving as executive producers. Jabez Olssen (“Rogue One: A Star Wars Story”) serves as the documentary’s editor, and the music is mixed by Giles Martin (“Rocketman”) and Sam Okell (“Yesterday”).
“The Beatles: Get Back” is being made with the enthusiastic support of Paul McCartney, Ringo Starr, Yoko Ono Lennon and Olivia Harrison.
Ahead of the documentary’s Disney+ debut, Apple Corps Ltd./Callaway Arts & Entertainment will release The Beatles: Get Back book on October 12. Beautifully designed and produced, the 240-page hardcover complements the “Get Back” documentary with transcriptions of The Beatles’ recorded conversations and hundreds of exclusive, never before published photos from the three weeks of sessions. The collectible book will be published in nine international language editions, including English.
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
Inmiddels uitgekomen op Hulu/Disney, geweldige documentaire, praten over muziek.quote:
[..]
Hij komt eraan!
[..]
https://www.paulmccartney(...)y-music-series-event
Disney+?quote:
[..]
Inmiddels uitgekomen op Hulu/Disney, geweldige documentaire, praten over muziek.
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
Vanaf 25 augustus is McCartney 3, 2, 1 ook te zien op Disney+. Inmiddels heb ik hem ook gezien. Weinig nieuwe verhalen voor de die-hardfans. En Rick Rubin stelt zich vooral op als fan dan als interviewer.
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
George Harrison · Album · 2021 · 70 songs.
Nu dus uit: de lang- lang- langverwachte deluxe-editie van ‘All Things Must Pass’. Zelfs voor 90’s-generatie Beatles-fans iets waar ze toch wel 20 jaar naar hebben uitgekeken. En alweer wordt er een vakje van de heilige graal afgevinkt.
En eindelijk (na George Harrison’s eigen wens) een remix. Zoals iedereen weet had Spector een befaamde, onorthodoxe manier van werken, en dat maakte zijn producties zo goed als ze nog steeds zijn. Zoals Paul Hicks in een interview met Rolling Stone zegt: “Dhani and I hate the expression ‘de-Spectorizing.’ That’s not the point of this project.” (https://www.rollingstone.(...)ni-harrison-1178125/)
En die term zou ook niet op zijn plaats zijn. Want, net zoals misschien wel bekend is over Lennon’s ‘Plastic Ono Band’ uit hetzelfde jaar, bij essentile onderdelen van de opnames (zoals de maanden aan overdubs) was hij er vaak niet eens bij. En de originele mixen zijn uiteindelijk gedaan door Harrison zelf en hoofd-engineer Ken Scott. De uiteindelijke sound was dus een combinatie van invloeden. En vooral van effecten: Spector’s opname-technologie, en de mix die daarop werd aangesloten.
Met Ken Scott begon Harrison zelf in de periode voor zijn dood aan een remix. Ze waren in lachen uitgebarsten toen ze de originele tapes afspeelden en hoorden hoe veel galm ze overal op hadden gebruikt, dus het plan ontstond gelijk om dat beter in balans te krijgen. Maar naar Ken Scott’s eigen zeggen wilde EMI dat het origineel opnieuw uitkwam, en dat gebeurde dan ook minder dan een jaar voor het overlijden van Harrison. (https://www.redbullmusicacademy.com/lectures/ken-scott/)
Harrison besteedde er wel wat aandacht aan in het CD-boekje van die heruitgave uit 2001: “I still like the songs on the album and believe they continue to outlive the style in which they were recorded. It was difficult to resist re-mixing every track. All these years later I would like to liberate some of the songs from the big production that seemed appropriate at the time, but now seems a bit over the top with the reverb in the wall of sound.” En gentleman als hij was, de slotalinea is volledig gewijd aan Phil Spector, waarin Harrison zijn dank aan hem uitspreekt.
Dus, 20 jaar later. Geen de-Spectorizing. Maar een volwaardige remix door Paul Hicks, die ook de meest recente Lennon-remixes gedaan heeft, met Dhani Harrison als “executive producer”. Een recente trend is om liedjes een “technische upgrade” te geven, en dat betekent simpel gezegd dat de volumes, de toon, het stereobeeld min of meer hetzelfde als de originele mixen blijft, maar dat het niets van de manco’s van de oude analoge mixen bevat. De meeste recente ‘Imagine’ (album)-remix is bijvoorbeeld grotendeels op deze manier gedaan.
Een aantal liedjes op ‘All Things Must Pass’ is ook op deze manier benaderd, met nuances uitgelicht. Neem ‘My Sweet Lord’: de levels van de instrumenten en het stereobeeld is vrijwel gekopieerd, op een belangrijk detail na: de iconische slide-gitaar en de lead vocaal is helemaal naar voren gebracht. Of ‘I Dig Love’, waar de slap delay op de vocalen minder aanwezig is, en de algehele sound veel beter klinkt, maar waar het stereobeeld nog herkenbaar van het origineel is. ‘Wah Wah’ is in feite ook - nogmaals, de nuances zijn zeker aanwezig - nagebootst, maar doordat de galm is beperkt en (het allerbelangrijkste) de EQ veel natuurlijker klinkt, is het naast elkaar echt als dag en nacht. Zelfs de grootste purist zal moeite hebben ooit nog de originele mix van dat liedje op te zetten. In tegenstelling tot de soep van middelste frequenties en totaal gebrek aan bas en hogere tonen, klinkt het nu zoals het ooit iets opgenomen en stukken transparanter.
Over bas gesproken, een andere recente trend is dat de bas en vooral de kick-drum flink wordt opgekrikt. Ook dat is aanwezig hier, en maakt een van de grootste verschillen die je gelijk zult opvallen. Neem ‘I’d Have You Anytime’, waar je meteen binnenkomt op een mooie basnoot en een hoorbare kick, terwijl je op het origineel wat akoestische gitaren en percussie hoort als ondergrond van die prachtige Clapton-opening. Het klinkt, in de vrees te verzanden in de cliches, zo veel “voller”. Een gitaarstuk wat trouwens ook weer naar voren is gebracht.
Maar die bas dus, dan heb ik het niet enkel over het instrument zelf, maar vooral over het frequentiegebied. Vele zeurders noemen dat een “boost”, maar ik zou het eerder omschrijven als eindelijk later horen wat er altijd op de tapes stond, maar in die tijd is afgekapt om waarschijnlijk vooral technische redenen. Wel gaat Paul Hicks altijd in de overdrive met de sub bass, wat echt niet normaal is op vooral zijn recente Lennon-mixes, maar da’s makkelijk zelf te herstellen. Sneu dat het moet, dat wel. Er is wel eens iets gezegd over hoe deze recente remixes zijn gefocust op oordopjes, en ook hoe ze eruit moeten springen in streaming-playlists. Het is een industrie-dingetje.
Sowieso zijn overal vooral de vocalen stukken meer aanwezig dan op het origineel, en klinken ze veel droger (zonder effecten). k weer een recente trend trouwens, ook weer hoorbaar op de Lennon-uitgaves van dezelfde engineer. Die droge sound van de vocalen is wel even wennen voor een album als 'All Things Must Pass'. Op een opname als ‘Hear Me Lord’ en ‘Wah Wah’ kan dat namelijk juist wat kaal overkomen, en misschien zelfs wat te vrijstaand van de begeleiding. Die koor-vocalen op eerstgenoemde zijn trouwens veel te extreem aanwezig, bijna komisch hoe dat plots naar je toe geschreeuwd komt worden. Op de nieuwe mix van ‘Apple Scruffs’ hebben ze de delay op de vocalen wel degelijk behouden, het is niet aangepast om het aan te kunnen passen. Wat klopt, dat klopt. Want gelukkig is elk liedje apart benaderd.
Maar wat ze allemaal gemeen hebben: het verzuipt niet langer in de galm. ‘Awaiting On You All’ is daar het mooiste voorbeeld van, het klonk altijd alsof AM-radio in een kerk - eigenlijk wel passend, gezien het onderwerp - werd afgespeeld, en ineens hoor je hier nu een geweldige band een geweldig liedje in een geweldige studio spelen. Terwijl zelfs ook hier weer grotendeels het stereobeeld van het origineel is aangehouden. Mij betreft een hele mooie benadering.
Of vergelijk maar eens het gedeelte wanneer de ritmesectie erin komt op ‘My Sweet Lord’: in de originele mix lijkt alles op elkaar te weerkaatsen, en daardoor tegen elkaar op te boksen. Nu dat niet aanwezig is, komen bijvoorbeeld de strijkers ook veel beter uit. Terwijl het nog altijd alle charmes en herkenbaarheid heeft van het liedje wat in onze hersens gegrift staat.
Of dit, op het origineel lijkt het alsof drummer Jim Gordon op ‘Art Of Dying’ in een zwembad staat te spelen en de vocalen door het omroepsysteem van de badmeester worden gezongen. Hier is het een natuurlijk klinkende, moderne opname, zonder de integriteit van het origineel aan te tasten. ‘Ballad Of Sir Frankie Crisp (Let It Roll)’ klinkt nog steeds ruimtelijk met de galmende snare, maar die is nu in het midden geplaatst. De vocalen en piano en verschillende gitaren verzuipen niet langer in galm-geweld. ‘Hear Me Lord’ had origineel galm n een nare slap delay op de drums, wat geslachtofferd is ten bate van een veel meer gefocust geluid. Om maar een paar voorbeelden op te sommen over welke beslissingen er zijn gemaakt, en welke compromises zijn gesloten. Er is echt goed geluisterd en vergeleken.
Het is gelukkig ook echt een remix: een totaal andere, frisse blik op de niet kapot te krijgen originele liedjes. Het origineel zal niet verdwijnen. Het is na al die jaren op sommige nummers zeker even wennen, en vooral de harde vocalen leveren hier en daar wellicht wat in aan de mystiek, maar deze moderne mix is wat deze uber-klassieker weer heel wat generaties zal laten meegaan.
Nu dus uit: de lang- lang- langverwachte deluxe-editie van ‘All Things Must Pass’. Zelfs voor 90’s-generatie Beatles-fans iets waar ze toch wel 20 jaar naar hebben uitgekeken. En alweer wordt er een vakje van de heilige graal afgevinkt.
En eindelijk (na George Harrison’s eigen wens) een remix. Zoals iedereen weet had Spector een befaamde, onorthodoxe manier van werken, en dat maakte zijn producties zo goed als ze nog steeds zijn. Zoals Paul Hicks in een interview met Rolling Stone zegt: “Dhani and I hate the expression ‘de-Spectorizing.’ That’s not the point of this project.” (https://www.rollingstone.(...)ni-harrison-1178125/)
En die term zou ook niet op zijn plaats zijn. Want, net zoals misschien wel bekend is over Lennon’s ‘Plastic Ono Band’ uit hetzelfde jaar, bij essentile onderdelen van de opnames (zoals de maanden aan overdubs) was hij er vaak niet eens bij. En de originele mixen zijn uiteindelijk gedaan door Harrison zelf en hoofd-engineer Ken Scott. De uiteindelijke sound was dus een combinatie van invloeden. En vooral van effecten: Spector’s opname-technologie, en de mix die daarop werd aangesloten.
Met Ken Scott begon Harrison zelf in de periode voor zijn dood aan een remix. Ze waren in lachen uitgebarsten toen ze de originele tapes afspeelden en hoorden hoe veel galm ze overal op hadden gebruikt, dus het plan ontstond gelijk om dat beter in balans te krijgen. Maar naar Ken Scott’s eigen zeggen wilde EMI dat het origineel opnieuw uitkwam, en dat gebeurde dan ook minder dan een jaar voor het overlijden van Harrison. (https://www.redbullmusicacademy.com/lectures/ken-scott/)
Harrison besteedde er wel wat aandacht aan in het CD-boekje van die heruitgave uit 2001: “I still like the songs on the album and believe they continue to outlive the style in which they were recorded. It was difficult to resist re-mixing every track. All these years later I would like to liberate some of the songs from the big production that seemed appropriate at the time, but now seems a bit over the top with the reverb in the wall of sound.” En gentleman als hij was, de slotalinea is volledig gewijd aan Phil Spector, waarin Harrison zijn dank aan hem uitspreekt.
Dus, 20 jaar later. Geen de-Spectorizing. Maar een volwaardige remix door Paul Hicks, die ook de meest recente Lennon-remixes gedaan heeft, met Dhani Harrison als “executive producer”. Een recente trend is om liedjes een “technische upgrade” te geven, en dat betekent simpel gezegd dat de volumes, de toon, het stereobeeld min of meer hetzelfde als de originele mixen blijft, maar dat het niets van de manco’s van de oude analoge mixen bevat. De meeste recente ‘Imagine’ (album)-remix is bijvoorbeeld grotendeels op deze manier gedaan.
Een aantal liedjes op ‘All Things Must Pass’ is ook op deze manier benaderd, met nuances uitgelicht. Neem ‘My Sweet Lord’: de levels van de instrumenten en het stereobeeld is vrijwel gekopieerd, op een belangrijk detail na: de iconische slide-gitaar en de lead vocaal is helemaal naar voren gebracht. Of ‘I Dig Love’, waar de slap delay op de vocalen minder aanwezig is, en de algehele sound veel beter klinkt, maar waar het stereobeeld nog herkenbaar van het origineel is. ‘Wah Wah’ is in feite ook - nogmaals, de nuances zijn zeker aanwezig - nagebootst, maar doordat de galm is beperkt en (het allerbelangrijkste) de EQ veel natuurlijker klinkt, is het naast elkaar echt als dag en nacht. Zelfs de grootste purist zal moeite hebben ooit nog de originele mix van dat liedje op te zetten. In tegenstelling tot de soep van middelste frequenties en totaal gebrek aan bas en hogere tonen, klinkt het nu zoals het ooit iets opgenomen en stukken transparanter.
Over bas gesproken, een andere recente trend is dat de bas en vooral de kick-drum flink wordt opgekrikt. Ook dat is aanwezig hier, en maakt een van de grootste verschillen die je gelijk zult opvallen. Neem ‘I’d Have You Anytime’, waar je meteen binnenkomt op een mooie basnoot en een hoorbare kick, terwijl je op het origineel wat akoestische gitaren en percussie hoort als ondergrond van die prachtige Clapton-opening. Het klinkt, in de vrees te verzanden in de cliches, zo veel “voller”. Een gitaarstuk wat trouwens ook weer naar voren is gebracht.
Maar die bas dus, dan heb ik het niet enkel over het instrument zelf, maar vooral over het frequentiegebied. Vele zeurders noemen dat een “boost”, maar ik zou het eerder omschrijven als eindelijk later horen wat er altijd op de tapes stond, maar in die tijd is afgekapt om waarschijnlijk vooral technische redenen. Wel gaat Paul Hicks altijd in de overdrive met de sub bass, wat echt niet normaal is op vooral zijn recente Lennon-mixes, maar da’s makkelijk zelf te herstellen. Sneu dat het moet, dat wel. Er is wel eens iets gezegd over hoe deze recente remixes zijn gefocust op oordopjes, en ook hoe ze eruit moeten springen in streaming-playlists. Het is een industrie-dingetje.
Sowieso zijn overal vooral de vocalen stukken meer aanwezig dan op het origineel, en klinken ze veel droger (zonder effecten). k weer een recente trend trouwens, ook weer hoorbaar op de Lennon-uitgaves van dezelfde engineer. Die droge sound van de vocalen is wel even wennen voor een album als 'All Things Must Pass'. Op een opname als ‘Hear Me Lord’ en ‘Wah Wah’ kan dat namelijk juist wat kaal overkomen, en misschien zelfs wat te vrijstaand van de begeleiding. Die koor-vocalen op eerstgenoemde zijn trouwens veel te extreem aanwezig, bijna komisch hoe dat plots naar je toe geschreeuwd komt worden. Op de nieuwe mix van ‘Apple Scruffs’ hebben ze de delay op de vocalen wel degelijk behouden, het is niet aangepast om het aan te kunnen passen. Wat klopt, dat klopt. Want gelukkig is elk liedje apart benaderd.
Maar wat ze allemaal gemeen hebben: het verzuipt niet langer in de galm. ‘Awaiting On You All’ is daar het mooiste voorbeeld van, het klonk altijd alsof AM-radio in een kerk - eigenlijk wel passend, gezien het onderwerp - werd afgespeeld, en ineens hoor je hier nu een geweldige band een geweldig liedje in een geweldige studio spelen. Terwijl zelfs ook hier weer grotendeels het stereobeeld van het origineel is aangehouden. Mij betreft een hele mooie benadering.
Of vergelijk maar eens het gedeelte wanneer de ritmesectie erin komt op ‘My Sweet Lord’: in de originele mix lijkt alles op elkaar te weerkaatsen, en daardoor tegen elkaar op te boksen. Nu dat niet aanwezig is, komen bijvoorbeeld de strijkers ook veel beter uit. Terwijl het nog altijd alle charmes en herkenbaarheid heeft van het liedje wat in onze hersens gegrift staat.
Of dit, op het origineel lijkt het alsof drummer Jim Gordon op ‘Art Of Dying’ in een zwembad staat te spelen en de vocalen door het omroepsysteem van de badmeester worden gezongen. Hier is het een natuurlijk klinkende, moderne opname, zonder de integriteit van het origineel aan te tasten. ‘Ballad Of Sir Frankie Crisp (Let It Roll)’ klinkt nog steeds ruimtelijk met de galmende snare, maar die is nu in het midden geplaatst. De vocalen en piano en verschillende gitaren verzuipen niet langer in galm-geweld. ‘Hear Me Lord’ had origineel galm n een nare slap delay op de drums, wat geslachtofferd is ten bate van een veel meer gefocust geluid. Om maar een paar voorbeelden op te sommen over welke beslissingen er zijn gemaakt, en welke compromises zijn gesloten. Er is echt goed geluisterd en vergeleken.
Het is gelukkig ook echt een remix: een totaal andere, frisse blik op de niet kapot te krijgen originele liedjes. Het origineel zal niet verdwijnen. Het is na al die jaren op sommige nummers zeker even wennen, en vooral de harde vocalen leveren hier en daar wellicht wat in aan de mystiek, maar deze moderne mix is wat deze uber-klassieker weer heel wat generaties zal laten meegaan.
Dit lijkt de nieuwe Let It Be reissue te gaan worden. Ik vind het eerlijk gezegd wat karig in tegenstelling hoeveel materiaal toen wel niet is opgenomen.
[ Bericht 20% gewijzigd door Peter88Online op 25-08-2021 13:01:43 ]
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
Ik zit weer in een Beatles periode. 
Ik begin nu zelfs die zoetsappige dingen uit de beginjaren prima te waarderen, toch wel kwaliteitsnummers (ondanks de wat mindere teksten). Vooral die kleine dingetjes als de 'you you you' in "P.S.: I Love You" ga ik heel lekker op
Ik begin nu zelfs die zoetsappige dingen uit de beginjaren prima te waarderen, toch wel kwaliteitsnummers (ondanks de wat mindere teksten). Vooral die kleine dingetjes als de 'you you you' in "P.S.: I Love You" ga ik heel lekker op
Robert Moog died for our synths
Beatlesnummers herkennen aan de hand van de basgitaar, dat is veel moeilijker dan je denkt.
Ik kon maar 5 uit 15 herkennen.
Ik kon maar 5 uit 15 herkennen.
![GUESS 15 BEATLES SONGS - Ep.1 [LEVEL EASY]](https://i.ytimg.com/vi/iVy91Atx0WY/0.jpg)
Same here, ik herken ze alleen als de bas heel prominent in het nummer aanwezig isquote:
Beatlesnummers herkennen aan de hand van de basgitaar, dat is veel moeilijker dan je denkt.
Ik kon maar 5 uit 15 herkennen.
Deze zijn zo melodisch en onlosmakelijk verbonden met de liedjes zelf dat ik er geen moeite mee had... Alleen ‘Tell Me Why’ was even lastig, want het leek wel ‘All My Loving’, maar toch weer niet. Kwam gelijk deze tegen:
Zitten een paar bij die zowat beter herkenbaar zijn dan de lead-gitaar. Macca was echt lead-bassist af en toe. Alleen #9 (#9... #9...) was even moeilijk te plaatsen, komt vast door de kruimelige originele mono-opname.
![GUESS 15 BEATLES SONGS - Ep.2 [LEVEL MEDIUM]](https://i.ytimg.com/vi/yHVCDPxClFg/0.jpg)
Zitten een paar bij die zowat beter herkenbaar zijn dan de lead-gitaar. Macca was echt lead-bassist af en toe. Alleen #9 (#9... #9...) was even moeilijk te plaatsen, komt vast door de kruimelige originele mono-opname
.
Ik kon op drie nummers niet meteen komen. "Help" wist ik meteen, maar die ben ik ook al een tijdje aan het oefenen op mijn Hfner.
You Should Have Seen Them Kicking Edgar Allan Poe
Bijzonder hoe oud nieuws altijd weer wordt gebracht alsof het wereldnieuws is. Zelfs de NOS pakt het op alsof het wereldschokkend nieuws is 
https://www.bbc.com/news/entertainment-arts-58868557
https://www.bbc.com/news/entertainment-arts-58868557
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
Aankomende McCartney/Beatles-release? Klok op gelijk zetten: diezelfde week een "nieuwe onthulling" over The Beatles in een McCartney-interview. Ze hebben alleen verkeerd op het schema gekeken en die van een van de vorige keren ('Egypt Station'-promo) hergebruikt:quote:
Bijzonder hoe oud nieuws altijd weer wordt gebracht alsof het wereldnieuws is. Zelfs de NOS pakt het op alsof het wereldschokkend nieuws is
https://www.bbc.com/news/entertainment-arts-58868557
En dan inderdaad meestal als soort "Chinese Whisper" vertaald en half begrepen door de Nederlandse nieuws-sites. Zonder dat ze het zelf even checken om eventueel te verbeteren en aan te vullen, terwijl je overal kunt lezen dat Lennon dit zelf al heeft uitgelegd. De tig keer gedrukte "I wanted a divorce"-quotes. Die k al zo vaak zijn opgewarmd als "verloren gewaande" interviews. Uitgebreid besproken in het Anthology-boek ook (http://www.wingspan.ru/bookseng/ant/12.html).
Ik kan me herinneren dat we het hier de vorige keer ook over hadden: als het rondom Beatles-nieuws al fout gaat, vraag ik me altijd af hoe accuraat de onderwerpen waar wij niets van afweten tot ons worden gebracht.
"Now McCartney wants to fill out the last of them, “Now and Then,”"quote:
[..]
Aankomende McCartney/Beatles-release? Klok op gelijk zetten: diezelfde week een "nieuwe onthulling" over The Beatles in een McCartney-interview. Ze hebben alleen verkeerd op het schema gekeken en die van een van de vorige keren ('Egypt Station'-promo) hergebruikt:
En dan inderdaad meestal als soort "Chinese Whisper" vertaald en half begrepen door de Nederlandse nieuws-sites. Zonder dat ze het zelf even checken om eventueel te verbeteren en aan te vullen, terwijl je overal kunt lezen dat Lennon dit zelf al heeft uitgelegd. De tig keer gedrukte "I wanted a divorce"-quotes. Die k al zo vaak zijn opgewarmd als "verloren gewaande" interviews. Uitgebreid besproken in het Anthology-boek ook (http://www.wingspan.ru/bookseng/ant/12.html).
Ik kan me herinneren dat we het hier de vorige keer ook over hadden: als het rondom Beatles-nieuws al fout gaat, vraag ik me altijd af hoe accuraat de onderwerpen waar wij niets van afweten tot ons worden gebracht.
Yup, de hele McCartney/Beatles promotie-bingokaart is weer vol
. Quote uit een moet-lees Paul McCartney-interview overigens: https://www.newyorker.com(...)ant-to-stop-the-show
We mogen blij zijn dat we binnenkort zo veel beeldmateriaal kunnen gaan verorberen, want het audio-onderdeel in de boxset is ontzettend teleurstellend. 1 schijfje met outtakes van 41 minuten, 1 met outtakes van 32 minuten, de Glyn Johns-mix van het oorspronkelijke album in gemankeerde versie en een extra disc van 13 minuten…
Ik begrijp wel dat er niet oneindig is geput uit die kruimelige Nagra-tapes. Het zijn slecht afgestemde mono-opnames, voor het meerendeel repetities terwijl een ander bandlid op de achtergrond z’n gitaar zit te stemmen terwijl de film-crew met elkaar aan het overleggen is en de drums plots ophouden. Zeg eens eerlijk, hoe veel van ons hebben dit ooit voor hun plezier opgezet. Het is nooit bedoeld voor consumptie, om nog maar te zwijgen over hoe inspiratieloos en repetitief het meerendeel van de sessies is.
Dat er maar een minuut of 3 materiaal op de nieuwe collectie nooit op bootleg is verschenen kunnen ze ook niet zo veel aan doen, en mag nooit een graadmeter zijn voor het slagen van een boxset met outtakes, alhoewel ik dat wel vaak lees. Hetzelfde met dat het ook niet zo gek is dat er geen tig takes van elk nummer zijn bijgevoegd, omdat vanaf het begin de arrangementen al redelijk hetzelfde bleven en het overdadig zou zijn om dat achter elkaar te horen. 't is nou niet bepaald de totstandkoming van 'Strawberry Fields'.
Maar van de 90 uur aan audio-materiaal bestaat zo'n 18 uur uit bruikbare muziek, afgaande op bootleg-collecties die elke jam, elke take en elke cover hebben verzameld. Daar is echt wel wat meer uit te halen dan wat ze hier leveren. Ik som maar eens wat op. Zo’n piano-demo van ‘Old Brown Shoe’ van 27 januari is gewoon bruikbaar, is uniek en goed. Met demix-technologie kun je daar zelfs relatief gemakkelijk een stereo-versie uitschrapen. Misschien staat het zelfs wel op de 8-track multi-tracks. ‘Suzy's Parlour’ is geen hoogvlieger, maar een geinige blues-pastiche met typisch absurde Lennon-tekst, prima om 2 minuten van op een boxset te laten horen, zeker omdat het origineel materiaal is.
De snelle Elvis-versie van ‘Two Of Us’, die in de originele film zit. De prachtige half-instrumentale demo voor ‘Sun King’ van de eerste dag van de sessies. ‘Watching Rainbows’ is een ‘I’ve Got A Feeling’ re-make en niet zo goed, maar wel wederom een uniek Beatles-nummer uit die tijd. Of het al redelijk in vorm gebrachte ‘Maxwell’s Silver Hammer’, met daar duidelijk aanwezige Lennon/Harrison-harmonien. Of de clowneske versie van hetzelfde liedje door Lennon. Of de piano-demo door McCartney zelf.
De ‘Kansas City’/‘Miss Ann’/‘Lawdy Miss Clawdy’-jam zit redelijk wat passie in, en ‘Rip It Up’/‘Shake Rattle & Roll’ van dezelfde dag ook, wat zeker niet altijd het geval was bij de covers uit januari 1969, dus zou je zonder na te denken op een boxset kunnen plaatsen. De soulvolle embryo-versie van ‘I Want You (She's So Heavy)’ met Billy Preston is interessant. ‘I Lost My Little Girl’ blijft een McCartney-compositie gezongen door Lennon, dus had er moeten op staan, al was het maar de helft van de 7 minuten geweest. En dit zijn slechts een paar voorbeelden, want zo is er nog veel meer. En het staat er allemaal niet op.
Tuurlijk, dat ‘Commonwealth’, ‘Negro In Reserve’ of ‘No Pakistanis’ de selectie niet gehaald hebben is niet zo verrassend. Moet je voorstellen dat het Spotify-algoritme die plots zonder enige context in een playlist aan een zoomer voorschotelt over de Bluetooth-oortjes, dat zou heel wat onnodige VICE-achtige stukjes van aspirant-journalistjes opleveren. Ik neem het ze dus ook niet kwalijk dat het geen tientallen uren aan materiaal is, maar het selectieproces is mijn inziens een beetje vaag: ze gaan de hele ruwe stukken namelijk niet uit de weg, maar laten dus ook bruikbare unieke stukken weg.
Wat we wl krijgen is als volgt: slechts 40 minuten van de sessies uit de Apple-studios. Allemaal in stereo van de multi-tracks, op eentje na. Er zijn 3 stukjes “speech”. Goed idee om tussendoor wat context bij de outtakes aan te brengen, zo tussen het luisteren van de gehele disc door. Maar omdat het hier maar 3 flarden zijn zit er totaal geen verhaallijn in om het te plaatsen. Had het liever helemaal zonder gezien f na elke outtake een stukje, zoals in de recente film-trailer het proces prachtig naar voren komt.
Alles hier zijn alternatieve versies van de liedjes die uiteindelijk op het album of de single(s) terecht zijn gekomen. Op ‘Can You Dig It’ na, wat een hele andere jam is. Af en toe zit er een stukje liedje voor of achter een take, zoals kort ‘Please Please Me’ op piano, of de Lennon/McCartney-original ‘Fancy Me Chances’. Eigenlijk is alles in soortgelijke take te horen op ‘Let It Be… Naked’ of ‘Anthology 3’. Maar daar is niets aan te doen: je kunt niet met terugwerkende kracht alternatieve arrangementen verzinnen, de meeste liedjes zijn 100 keer vrijwel identiek gespeeld. Ze hadden al moeite om met 12 bruikbare liedjes op de proppen te komen, ze dachten niet aan de geldmachine een halve eeuw later voor ook nog wat alternatieve versies. Dit zijn allemaal toffe en goed klinkende opnames, maar door de dus vaak vrijwel identieke arrangementen ook niets wat eruit springt of wat je maandelijks uit de kast gaat trekken in plaats van de uiteindelijke versies. Van dit alles is take 3 van ‘One After 909’ dan nog het meest noemenswaardig: ander gitaarwerk, drukke piano, en een langzamer tempo.
Disc 3 zijn de “rehearsals” en “Apple jams”, wat voor zich spreekt. De helft is hier in mono, van de overbekende gebootlegde Nagra-tapes die meeliepen voor de audio van de film, dus niet van de stereo multi-tracks die bedoeld waren voor de album-opnames zelf. De andere helft is wel dat laatstgenoemde. Ze hebben 20 dagen zo’n beetje van 9 tot 5 opnames in deze categorie gemaakt, en we krijgen 32 schamele minuutjes gepresenteerd, wat wel een dieptepunt in de deluxe-industrie moet zijn. Terwijl ze in de afgelopen 5 jaar ook heel veel goed hebben gedaan.
Het begint wederom met een stukje discussie van de film-opnames. Een ruwe versie van ‘All Things Must Pass’ met luide Lennon/McCartney-harmonien volgt. Het opent dit onderdeel, en Dhani en Olivia Harrison hebben hier ongetwijfeld hard voor gelobbyd. Het is natuurlijk wel essentieel voor het verhaal in 1969, met Harrison die 25 prachtige liedjes had en waarvan er nog altijd maar 2 op een album mochten eindigen, met een jaar later het ATMP-album tot gevolg. Maar deze opname haalt het niet bij alle andere prachtige alternatieve versies van dit liedje op ‘Anthology 3’, de vele solo-bootlegs of de recente ATMP-boxset. Giles Martin schreeuwt nu ergens: “wat willen jullie nou, ik zei toch al dat het geen beste opnames zijn!!!”, hahaha. Maar goed, de opname is technisch slecht, met de band amper opgevangen door de mics en qua uitvoering gaan ze zigzaggend door het liedje heen richting de eindstreep. Maar het blijft uniek: dit liedje in een versie door The Beatles, dus ik had het niet willen missen. Lennon doet afleidende antwoord-zinnetjes. Weet Harrison ook eens hoe het is om niet passende antwoord-lijntjes door een liedje heen te horen (cue standaard ‘Hey Jude’-verhaaltje).
Weer stukjes discussie, ditmaal met George Martin, gepraat over studio’s, opnames, over de geplande live-shows. Zoals gezegd had ik hier graag meer fragmenten van gehoord, verspreid tussen de opnames door. Op dit gedeelte van de boxset dus vooral de opnames die het album niet hebben gehaald, zoals de genoemde ‘All Things Must Pass’. En ook het ‘Gimme Some Truth’-fragment is interessant, met McCartney’s input. De helft zijn fragmenten van oefeningen van liedjes die wl voor The Beatles zouden worden gebruikt, maar pas later op ‘Abbey Road’ zouden eindigen. Hoogtepunt is de bekende Anthology 3-take van ‘She Came In Through The Bathroom Window’ in vol stereo. Hier gepresenteerd in een hele andere edit, en als je ze naast elkaar legt is het een puzzel om te begrijpen welk stukje van de tape ze op welk moment hebben gebruikt. Ik vraag me af of zo’n Frankenstein-edit echt nodig was.
Veel ‘Abbey Road’ dus. Wl de ruwe ‘Polythene Pam’-snippet, en hier komt het dilemma weer, want er staan op de ‘White Album’ en ‘Abbey Road’ deluxe-edities superieure demo’s/outtakes van dit liedje. Maar dan weer gn ‘Mean Mr. Mustard’ op deze collectie, terwijl die 2 uit de uiteindelijke Abbey Road-medley in de januari 1969-sessies van vergelijkbare kwaliteit zijn. Passages ’Octopus’s Garden’ waar George mee helpt schrijven. Een ‘Something’-stukje waar Lennon met de tekst helpt.
De stereo-outtakes voor ‘Let It Be’ en ‘Get Back’ op disc 3 tonen andermaal aan dat het geen zin had gehad om hier voor elk album-liedje 20 minuten van te publiceren. Maar ik had het dus niet erg gevonden om een stuk of 25 van het soort fragmenten van liedjes die nt op het album eindigden (‘Gimme Some Truth’, ‘Something’, ‘ Octopus’s Garden’ etc.) achter elkaar op deze collectie te hebben. Want er is dus veel meer in deze categorie: ruw qua geluidskwaliteit en voordracht, maar curieus. Om nog maar te zwijgen over al die aardige fragmenten van latere solo-liedjes. Tuurlijk is het jammer dat het steeds zo kort is, maar dat is simpelweg omdat ze het zo speelden tussen takes door, daar moeten we realistisch in blijven. Dit is wat op de tapes staat. Maar hier is dus alsnog een hele karige selectie in gemaakt, wat met de eerder genoemde tijden en de beschreven weelde aan materiaal ronduit tekort schiet.
Er zijn nog wel meer gedenkwaardige momenten op disc 3. Zoals de cover ‘The Walk’ in stereo, 4 minuten (in ieder geval in mono) beschikbaar, hier enkel de laatste 50 seconden te horen. Gek genoeg een hoogtepunt, omdat het verandering van spijs is, is de prachtige soulvolle Vincent Youmans-cover ‘Without A Song’ door Billy Preston met John en Ringo, waarin eerstgenoemde zingt, de middelste bewijst dat een geniale componist niet automatisch een kundig improvisator is, en de laatstgenoemde drumt. ‘Oh! Darling’, ook in stereo, ook eerder op ‘Anthology 3’ terecht gekomen, hier een langere edit. Ook de korte, vroege ‘I Me Mine‘-versie is boeiend.
Maar dat zijn de outtakes al. Dat is het. 1 uur en 12 minuten in totaal, had op 1 disc gepast. Vooral het ontbreken van het complete Rooftop Concert in audio is onvergefelijk. Daar zal een commercile reden achter zitten: wanneer het exclusieve Disney-contract is verlopen zal de video-special op Blu-Ray uitkomen, en dan vast met een “soundtrack”-disc in audio. Hij zit trouwens wel volledig in de film, dus we kunnen altijd onze eigen audio-versie maken. Al zullen ze wel af en toe naar straat schakelen, met het geluid aansluitend op de straatbeelden…
Het is hier nog niet helemaal klaar, al is het mooiste wel achter de rug. Disc 4 is gepromoot als de 1969-versie van het album door Glyn Johns, die hij recent zelf zou hebben geremastered. Hij nam in die tijd de taak op zich om iets te maken van al deze sessies, waarna zijn aandeel geschrapt en overgenomen werd door Phil Spector, de rest is geschiedenis. Echter is het niet “zijn versie uit 1969”, maar een soort bij elkaar geraapt zooitje van meerdere mixen uit 1969 n 1970. Het komt in ieder geval niet van 1 van de afgeronde acetates van Glyn Johns, maar van meerdere bronnen, en het wordt niet duidelijk hoe dit precies zit.
De nieuwe era-Apple probeert de bootleggers wind uit de zeilen te nemen, maar telkens als ze iets uitbrengen wat niet uit hun eigen archief komt, gaat het finaal mis. Op de ‘Sgt. Pepper’ deluxe-editie stond een afschuwelijk klinkende versie van de ‘Penny Lane’-acetate, die later bewezen van een of andere hele oude zwarte markt-compilatie CD geript bleek, terwijl er zoveel beter klinkende versies beschikbaar waren. Op ‘Abbey Road’ moesten ze teruggrijpen naar een bootleg-CD voor de ‘Goodbye’-demo, inclusief skip, en wisten ze niet dichter bij de bron te komen, en zelfs helemaal niets aan de kwaliteit te verbeteren. En op deze ’Let It Be’ deluxe-editie zit er eens soort tape-knip op track 3 rond 0:19, en het ergste: ‘I Me Mine’ (op disc 5) is wederom rechtstreeks van bootleg geript (de versie van de legendarische Purple Chick-uitgaves uit de jaren ’00), maar dan met hele amateuristische “restauratie”-filters toegepast om dit enigszins te verbloemen, terwijl de schade alleen maar erger is geworden.
Het album zelf is tof om te horen in een ruwe schets door de oorspronkelijke (post)-producer, maar het is jammer dat het dus niet authentiek is, en meer een compilatie van allerlei momenten in de tijdslijn. ‘For You Blue’ is zelfs in een recente tijd aan elkaar geplakt aan de hand van verschillende originele mixen. Zonde en onnodig, maar geen ramp aangezien er 3 of 4 versies van Glyn Johns’ versie op bootleg zijn verschenen. Muzikaal gezien is opener ‘One After 909’ het hoogtepunt, in de mix met de gesplitste lead-vocalen. Dat zou een leuk idee zijn voor een 5.1-mix. De 4-minuten durende versie van ‘Dig It’ is leuk, maar alsnog stukken meer compleet op de Nagra bootleg-tapes.
Oh, en dan hebben we nog disc 5, waar ze ons 4 liedjes gunnen in de vorm van een EP. Het CD-tijdperk ligt al een decennium achter ons, maar alsnog een bespottelijk idee om alles zo in kaders te willen afbakenen (Apple-takes, jams/rehearsals, Glyn Johns, “de rest”) dat je eindigt met een daadwerkelijk fysieke vijfde schijf van 13 minuten. De inhoud is: 2 onuitgebrachte Glyn Johns-mixen uit 1970 en 2 gloednieuwe mixen van de originele singles, maar dan met studio-chatter vooraf in het geval van ‘Don’t Let Me Down’. Van alles wat, of van alles precies niets?
Al met al kunnen we met z’n allen uitzien naar de film/documentaire, de boeken, maar het uitgebrachte audio-gedeelte ter kennisgeving aannemen.
Ik begrijp wel dat er niet oneindig is geput uit die kruimelige Nagra-tapes. Het zijn slecht afgestemde mono-opnames, voor het meerendeel repetities terwijl een ander bandlid op de achtergrond z’n gitaar zit te stemmen terwijl de film-crew met elkaar aan het overleggen is en de drums plots ophouden. Zeg eens eerlijk, hoe veel van ons hebben dit ooit voor hun plezier opgezet. Het is nooit bedoeld voor consumptie, om nog maar te zwijgen over hoe inspiratieloos en repetitief het meerendeel van de sessies is.
Dat er maar een minuut of 3 materiaal op de nieuwe collectie nooit op bootleg is verschenen kunnen ze ook niet zo veel aan doen, en mag nooit een graadmeter zijn voor het slagen van een boxset met outtakes, alhoewel ik dat wel vaak lees. Hetzelfde met dat het ook niet zo gek is dat er geen tig takes van elk nummer zijn bijgevoegd, omdat vanaf het begin de arrangementen al redelijk hetzelfde bleven en het overdadig zou zijn om dat achter elkaar te horen. 't is nou niet bepaald de totstandkoming van 'Strawberry Fields'.
Maar van de 90 uur aan audio-materiaal bestaat zo'n 18 uur uit bruikbare muziek, afgaande op bootleg-collecties die elke jam, elke take en elke cover hebben verzameld. Daar is echt wel wat meer uit te halen dan wat ze hier leveren. Ik som maar eens wat op. Zo’n piano-demo van ‘Old Brown Shoe’ van 27 januari is gewoon bruikbaar, is uniek en goed. Met demix-technologie kun je daar zelfs relatief gemakkelijk een stereo-versie uitschrapen. Misschien staat het zelfs wel op de 8-track multi-tracks. ‘Suzy's Parlour’ is geen hoogvlieger, maar een geinige blues-pastiche met typisch absurde Lennon-tekst, prima om 2 minuten van op een boxset te laten horen, zeker omdat het origineel materiaal is.
De snelle Elvis-versie van ‘Two Of Us’, die in de originele film zit. De prachtige half-instrumentale demo voor ‘Sun King’ van de eerste dag van de sessies. ‘Watching Rainbows’ is een ‘I’ve Got A Feeling’ re-make en niet zo goed, maar wel wederom een uniek Beatles-nummer uit die tijd. Of het al redelijk in vorm gebrachte ‘Maxwell’s Silver Hammer’, met daar duidelijk aanwezige Lennon/Harrison-harmonien. Of de clowneske versie van hetzelfde liedje door Lennon. Of de piano-demo door McCartney zelf.
De ‘Kansas City’/‘Miss Ann’/‘Lawdy Miss Clawdy’-jam zit redelijk wat passie in, en ‘Rip It Up’/‘Shake Rattle & Roll’ van dezelfde dag ook, wat zeker niet altijd het geval was bij de covers uit januari 1969, dus zou je zonder na te denken op een boxset kunnen plaatsen. De soulvolle embryo-versie van ‘I Want You (She's So Heavy)’ met Billy Preston is interessant. ‘I Lost My Little Girl’ blijft een McCartney-compositie gezongen door Lennon, dus had er moeten op staan, al was het maar de helft van de 7 minuten geweest. En dit zijn slechts een paar voorbeelden, want zo is er nog veel meer. En het staat er allemaal niet op.
Tuurlijk, dat ‘Commonwealth’, ‘Negro In Reserve’ of ‘No Pakistanis’ de selectie niet gehaald hebben is niet zo verrassend. Moet je voorstellen dat het Spotify-algoritme die plots zonder enige context in een playlist aan een zoomer voorschotelt over de Bluetooth-oortjes, dat zou heel wat onnodige VICE-achtige stukjes van aspirant-journalistjes opleveren. Ik neem het ze dus ook niet kwalijk dat het geen tientallen uren aan materiaal is, maar het selectieproces is mijn inziens een beetje vaag: ze gaan de hele ruwe stukken namelijk niet uit de weg, maar laten dus ook bruikbare unieke stukken weg.
Wat we wl krijgen is als volgt: slechts 40 minuten van de sessies uit de Apple-studios. Allemaal in stereo van de multi-tracks, op eentje na. Er zijn 3 stukjes “speech”. Goed idee om tussendoor wat context bij de outtakes aan te brengen, zo tussen het luisteren van de gehele disc door. Maar omdat het hier maar 3 flarden zijn zit er totaal geen verhaallijn in om het te plaatsen. Had het liever helemaal zonder gezien f na elke outtake een stukje, zoals in de recente film-trailer het proces prachtig naar voren komt.
Alles hier zijn alternatieve versies van de liedjes die uiteindelijk op het album of de single(s) terecht zijn gekomen. Op ‘Can You Dig It’ na, wat een hele andere jam is. Af en toe zit er een stukje liedje voor of achter een take, zoals kort ‘Please Please Me’ op piano, of de Lennon/McCartney-original ‘Fancy Me Chances’. Eigenlijk is alles in soortgelijke take te horen op ‘Let It Be… Naked’ of ‘Anthology 3’. Maar daar is niets aan te doen: je kunt niet met terugwerkende kracht alternatieve arrangementen verzinnen, de meeste liedjes zijn 100 keer vrijwel identiek gespeeld. Ze hadden al moeite om met 12 bruikbare liedjes op de proppen te komen, ze dachten niet aan de geldmachine een halve eeuw later voor ook nog wat alternatieve versies
. Dit zijn allemaal toffe en goed klinkende opnames, maar door de dus vaak vrijwel identieke arrangementen ook niets wat eruit springt of wat je maandelijks uit de kast gaat trekken in plaats van de uiteindelijke versies. Van dit alles is take 3 van ‘One After 909’ dan nog het meest noemenswaardig: ander gitaarwerk, drukke piano, en een langzamer tempo.Disc 3 zijn de “rehearsals” en “Apple jams”, wat voor zich spreekt. De helft is hier in mono, van de overbekende gebootlegde Nagra-tapes die meeliepen voor de audio van de film, dus niet van de stereo multi-tracks die bedoeld waren voor de album-opnames zelf. De andere helft is wel dat laatstgenoemde. Ze hebben 20 dagen zo’n beetje van 9 tot 5 opnames in deze categorie gemaakt, en we krijgen 32 schamele minuutjes gepresenteerd, wat wel een dieptepunt in de deluxe-industrie moet zijn. Terwijl ze in de afgelopen 5 jaar ook heel veel goed hebben gedaan.
Het begint wederom met een stukje discussie van de film-opnames. Een ruwe versie van ‘All Things Must Pass’ met luide Lennon/McCartney-harmonien volgt. Het opent dit onderdeel, en Dhani en Olivia Harrison hebben hier ongetwijfeld hard voor gelobbyd. Het is natuurlijk wel essentieel voor het verhaal in 1969, met Harrison die 25 prachtige liedjes had en waarvan er nog altijd maar 2 op een album mochten eindigen, met een jaar later het ATMP-album tot gevolg. Maar deze opname haalt het niet bij alle andere prachtige alternatieve versies van dit liedje op ‘Anthology 3’, de vele solo-bootlegs of de recente ATMP-boxset. Giles Martin schreeuwt nu ergens: “wat willen jullie nou, ik zei toch al dat het geen beste opnames zijn!!!”, hahaha. Maar goed, de opname is technisch slecht, met de band amper opgevangen door de mics en qua uitvoering gaan ze zigzaggend door het liedje heen richting de eindstreep. Maar het blijft uniek: dit liedje in een versie door The Beatles, dus ik had het niet willen missen. Lennon doet afleidende antwoord-zinnetjes. Weet Harrison ook eens hoe het is om niet passende antwoord-lijntjes door een liedje heen te horen (cue standaard ‘Hey Jude’-verhaaltje)
. Weer stukjes discussie, ditmaal met George Martin, gepraat over studio’s, opnames, over de geplande live-shows. Zoals gezegd had ik hier graag meer fragmenten van gehoord, verspreid tussen de opnames door. Op dit gedeelte van de boxset dus vooral de opnames die het album niet hebben gehaald, zoals de genoemde ‘All Things Must Pass’. En ook het ‘Gimme Some Truth’-fragment is interessant, met McCartney’s input. De helft zijn fragmenten van oefeningen van liedjes die wl voor The Beatles zouden worden gebruikt, maar pas later op ‘Abbey Road’ zouden eindigen. Hoogtepunt is de bekende Anthology 3-take van ‘She Came In Through The Bathroom Window’ in vol stereo. Hier gepresenteerd in een hele andere edit, en als je ze naast elkaar legt is het een puzzel om te begrijpen welk stukje van de tape ze op welk moment hebben gebruikt. Ik vraag me af of zo’n Frankenstein-edit echt nodig was.
Veel ‘Abbey Road’ dus. Wl de ruwe ‘Polythene Pam’-snippet, en hier komt het dilemma weer, want er staan op de ‘White Album’ en ‘Abbey Road’ deluxe-edities superieure demo’s/outtakes van dit liedje. Maar dan weer gn ‘Mean Mr. Mustard’ op deze collectie, terwijl die 2 uit de uiteindelijke Abbey Road-medley in de januari 1969-sessies van vergelijkbare kwaliteit zijn. Passages ’Octopus’s Garden’ waar George mee helpt schrijven. Een ‘Something’-stukje waar Lennon met de tekst helpt.
De stereo-outtakes voor ‘Let It Be’ en ‘Get Back’ op disc 3 tonen andermaal aan dat het geen zin had gehad om hier voor elk album-liedje 20 minuten van te publiceren. Maar ik had het dus niet erg gevonden om een stuk of 25 van het soort fragmenten van liedjes die nt op het album eindigden (‘Gimme Some Truth’, ‘Something’, ‘ Octopus’s Garden’ etc.) achter elkaar op deze collectie te hebben. Want er is dus veel meer in deze categorie: ruw qua geluidskwaliteit en voordracht, maar curieus. Om nog maar te zwijgen over al die aardige fragmenten van latere solo-liedjes. Tuurlijk is het jammer dat het steeds zo kort is, maar dat is simpelweg omdat ze het zo speelden tussen takes door, daar moeten we realistisch in blijven. Dit is wat op de tapes staat. Maar hier is dus alsnog een hele karige selectie in gemaakt, wat met de eerder genoemde tijden en de beschreven weelde aan materiaal ronduit tekort schiet.
Er zijn nog wel meer gedenkwaardige momenten op disc 3. Zoals de cover ‘The Walk’ in stereo, 4 minuten (in ieder geval in mono) beschikbaar, hier enkel de laatste 50 seconden te horen. Gek genoeg een hoogtepunt, omdat het verandering van spijs is, is de prachtige soulvolle Vincent Youmans-cover ‘Without A Song’ door Billy Preston met John en Ringo, waarin eerstgenoemde zingt, de middelste bewijst dat een geniale componist niet automatisch een kundig improvisator is, en de laatstgenoemde drumt. ‘Oh! Darling’, ook in stereo, ook eerder op ‘Anthology 3’ terecht gekomen, hier een langere edit. Ook de korte, vroege ‘I Me Mine‘-versie is boeiend.
Maar dat zijn de outtakes al. Dat is het. 1 uur en 12 minuten in totaal, had op 1 disc gepast. Vooral het ontbreken van het complete Rooftop Concert in audio is onvergefelijk. Daar zal een commercile reden achter zitten: wanneer het exclusieve Disney-contract is verlopen zal de video-special op Blu-Ray uitkomen, en dan vast met een “soundtrack”-disc in audio. Hij zit trouwens wel volledig in de film, dus we kunnen altijd onze eigen audio-versie maken. Al zullen ze wel af en toe naar straat schakelen, met het geluid aansluitend op de straatbeelden…
Het is hier nog niet helemaal klaar, al is het mooiste wel achter de rug. Disc 4 is gepromoot als de 1969-versie van het album door Glyn Johns, die hij recent zelf zou hebben geremastered. Hij nam in die tijd de taak op zich om iets te maken van al deze sessies, waarna zijn aandeel geschrapt en overgenomen werd door Phil Spector, de rest is geschiedenis. Echter is het niet “zijn versie uit 1969”, maar een soort bij elkaar geraapt zooitje van meerdere mixen uit 1969 n 1970. Het komt in ieder geval niet van 1 van de afgeronde acetates van Glyn Johns, maar van meerdere bronnen, en het wordt niet duidelijk hoe dit precies zit.
De nieuwe era-Apple probeert de bootleggers wind uit de zeilen te nemen, maar telkens als ze iets uitbrengen wat niet uit hun eigen archief komt, gaat het finaal mis. Op de ‘Sgt. Pepper’ deluxe-editie stond een afschuwelijk klinkende versie van de ‘Penny Lane’-acetate, die later bewezen van een of andere hele oude zwarte markt-compilatie CD geript bleek, terwijl er zoveel beter klinkende versies beschikbaar waren. Op ‘Abbey Road’ moesten ze teruggrijpen naar een bootleg-CD voor de ‘Goodbye’-demo, inclusief skip, en wisten ze niet dichter bij de bron te komen, en zelfs helemaal niets aan de kwaliteit te verbeteren. En op deze ’Let It Be’ deluxe-editie zit er eens soort tape-knip op track 3 rond 0:19, en het ergste: ‘I Me Mine’ (op disc 5) is wederom rechtstreeks van bootleg geript (de versie van de legendarische Purple Chick-uitgaves uit de jaren ’00), maar dan met hele amateuristische “restauratie”-filters toegepast om dit enigszins te verbloemen, terwijl de schade alleen maar erger is geworden.
Het album zelf is tof om te horen in een ruwe schets door de oorspronkelijke (post)-producer, maar het is jammer dat het dus niet authentiek is, en meer een compilatie van allerlei momenten in de tijdslijn. ‘For You Blue’ is zelfs in een recente tijd aan elkaar geplakt aan de hand van verschillende originele mixen. Zonde en onnodig, maar geen ramp aangezien er 3 of 4 versies van Glyn Johns’ versie op bootleg zijn verschenen. Muzikaal gezien is opener ‘One After 909’ het hoogtepunt, in de mix met de gesplitste lead-vocalen. Dat zou een leuk idee zijn voor een 5.1-mix. De 4-minuten durende versie van ‘Dig It’ is leuk, maar alsnog stukken meer compleet op de Nagra bootleg-tapes.
Oh, en dan hebben we nog disc 5, waar ze ons 4 liedjes gunnen in de vorm van een EP. Het CD-tijdperk ligt al een decennium achter ons, maar alsnog een bespottelijk idee om alles zo in kaders te willen afbakenen (Apple-takes, jams/rehearsals, Glyn Johns, “de rest”) dat je eindigt met een daadwerkelijk fysieke vijfde schijf van 13 minuten. De inhoud is: 2 onuitgebrachte Glyn Johns-mixen uit 1970 en 2 gloednieuwe mixen van de originele singles, maar dan met studio-chatter vooraf in het geval van ‘Don’t Let Me Down’. Van alles wat, of van alles precies niets?
Al met al kunnen we met z’n allen uitzien naar de film/documentaire, de boeken, maar het uitgebrachte audio-gedeelte ter kennisgeving aannemen.
Kun je ook een Disney+ abonnement voor 1 maand op je computer nemen? Ik zit al 13 jaar zonder TV namelijk..
Oh ja, klopt het dat de oorspronkelijke muziekvideo van "Get back" (zoals wij die zagen op TV in de jaren '70 en '80), die in ons collectieve geheugen staat gegrift, nu van Youtube is gewist?
[ Bericht 13% gewijzigd door Idisrom op 17-10-2021 21:02:04 ]
Ja, het is per maand opzegbaar.quote:
Kun je ook een Disney+ abonnement voor 1 maand op je computer nemen? Ik zit al 13 jaar zonder TV namelijk..
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
Paul McCartney moest zich tegenover een schoolkind verantwoorden over de juistheid van de Beatles-geschiedenis.
Leuk, mijn video!quote:
Paul McCartney moest zich tegenover een schoolkind verantwoorden over de juistheid van de Beatles-geschiedenis.
Overigens geheime iPhone-snapshot, want opnames verboden. Richting het einde nog wat betere beelden geschoten, toen de buit toch al binnen was:
Helaas niets in deze kwaliteit van de stuk meer betekenisvolle verhalen eerder die avond. Maar niet getreurd:
Je was er live bij?quote:
[..]
Leuk, mijn video!
Helaas niets in deze kwaliteit van de stuk meer betekenisvolle verhalen eerder die avond. Maar niet getreurd:
Een mooi interview. En nu is het nog de goede tijd voor Paul om zijn herinneringen op te halen en te delen met ons. Tien jaar later zou het niet meer zo kunnen.
[ Bericht 3% gewijzigd door Idisrom op 23-11-2021 12:05:38 ]
Morgen Get Back van Peter Jackson.
Het afgelopen jaar vond ik de bijdragen van Pop Goes the 60s bijzonder interessant en informatief over deze periode. Vooral het laten zien van de gesprekken met de foto's per persoon, dan kun je duidelijker de condervatoe volgen.
Een voorbeeld
Het afgelopen jaar vond ik de bijdragen van Pop Goes the 60s bijzonder interessant en informatief over deze periode. Vooral het laten zien van de gesprekken met de foto's per persoon, dan kun je duidelijker de condervatoe volgen.
Een voorbeeld
Peter Jackson, fantastisch gedaan 
Alleen jammer dat de interviewer Stephen Colbert zo geobsedeerd is van Lord of the Rings
Alleen jammer dat de interviewer Stephen Colbert zo geobsedeerd is van Lord of the Rings
Staat Get Back al op disney plus? Kan hem op de andere kanaaltjes nog niet vinden.....
De enige echte.
Nu alleen nog een paar fragmentjes op Youtube.quote:
Staat Get Back al op disney plus? Kan hem op de andere kanaaltjes nog niet vinden.....
Edit: nu een dag later weer verwijderd
[ Bericht 14% gewijzigd door Idisrom op 26-11-2021 13:47:25 ]
Dit is een van de interessantste video's over de Get Back periode.
Een dag voor de dakoptreden weten de vier Beatles nog niet hoe, wat en waar wat ze live willen gaan doen.
Deze fantastische video's van Pop Goes the 60s geven een duidelijke inkijk in hun onderlinge conservaties.
[ Bericht 82% gewijzigd door Idisrom op 26-11-2021 14:07:33 ]
Een dag voor de dakoptreden weten de vier Beatles nog niet hoe, wat en waar wat ze live willen gaan doen.
Deze fantastische video's van Pop Goes the 60s geven een duidelijke inkijk in hun onderlinge conservaties.
[ Bericht 82% gewijzigd door Idisrom op 26-11-2021 14:07:33 ]
Rustig hier!
Vanavond het eerste deel van Get Back gezien, geweldig Heel gaaf om van zo dichtbij de processen te zien. Opvallend wel dat Macka zo de baas speelt, John het weinig lijkt te interesseren en George bijna genegeerd wordt. Ik snap wel dat hij eruit stapt (spoiler!!!) al heb ik zo het idee dat hij nog wel terugkomt
Morgen deel 2!
Vanavond het eerste deel van Get Back gezien, geweldig
Heel gaaf om van zo dichtbij de processen te zien. Opvallend wel dat Macka zo de baas speelt, John het weinig lijkt te interesseren en George bijna genegeerd wordt. Ik snap wel dat hij eruit stapt (spoiler!!!) al heb ik zo het idee dat hij nog wel terugkomt Morgen deel 2!
26 oktober - 2 november Frankrijk | 3 feb - 6 feb Hong Kong/6 feb - 26 feb Vietnam
Geweldige docu! Complimenten aan Peter Jackson voor het monnikenwerk wat hij verricht heeft om dit project op deze manier uit te voeren. Dit viel niet in een film van 2 of 3 uur te vatten, dus gelukkig heeft hij er (mede dankzij COVID?) voor gekozen om er maar een driedelige serie van 8 uur van te maken. Die 8 uur vlogen voorbij, binnenkort ga ik hem nog maar een keer zien
[[/quote]
Peter Jackson heeft er inderdaad genoeg tijd in gestoken. Hij is er vier jaar mee bezig geweest. Dat is wel meer dan vier keer zoveel tijd dan de vier Beatles bij elkaar opgeteld erin gestoken hebben.quote:
Geweldige docu! Complimenten aan Peter Jackson voor het monnikenwerk wat hij verricht heeft om dit project op deze manier uit te voeren. Dit viel niet in een film van 2 of 3 uur te vatten, dus gelukkig heeft hij er (mede dankzij COVID?) voor gekozen om er maar een driedelige serie van 8 uur van te maken. Die 8 uur vlogen voorbij, binnenkort ga ik hem nog maar een keer zien
Yoko inspireert Heather, en Heather zegt keurig 'Hi' tegen John. Vervolgens moedigt John Heather aan om mee te zingen.
Ook voor niet-Beatlesfans is dit een mooi fragment.
Ook voor niet-Beatlesfans is dit een mooi fragment.
Mijn lessen van Get Back:
- Paul McCartney is The Beatles
- Yoko arghhhh
- Paul McCartney is The Beatles
- Yoko arghhhh
Auteur van de boeken "Van Rotterdam naar het Witte Huis" (Obama) en "Project Homerus" (DSB)
Yoko zelf was niet arghhhh, tenminste bij die sessies in de studio's. Zij was verrassend passief. Ik denk dat John Lennon het liet zitten. Dat werd mij het meest duidelijk op de maandagochtend nadat George Harrisson uit de groep was 'gestapt'. Die avond ervoor was een groepsbespreking bij Ringp thuis. En toen bleek dat John geen woord had gezegd, maar dat alleen Yoko het woord had gevoerd. Paul was die maandagochtend ontzettend begripvol over John en Yoko. Het was John die Yoko steeds er bij wilde hebben, Je kunt je wel afvragen of een artiest zoals Yoko op dat moment geen eigen leven meer had.quote:
Mijn lessen van Get Back:
- Paul McCartney is The Beatles
- Yoko arghhhh
Ik denk dat John Lennon op dat moment door zijn drugsgebruik Paul McCartney niet meer kon bijbenen; en Paul is tijdig gestopt met zijn drugsgebruik. Maar John was bij vlagen wel weer geniaal met zijn ingevingen, en je ziet op die momenten Paul zich weer helemaal concentreren en richten op John. .
Wat je Paul achteraf misschien zou kunnen verwijten, is dat hij ten opzichte van George niet zo in een flow ging als John er bij was.
Dit is een van de mooiste momenten.
Maar misschien zou John dan al eerder uit de Beatles zijn gestapt.
Wat ik mij af vraag (ik zag het staan in een van de commentaren op Youtube) dat de tekst van I'm Just a Child of Nature is veranderd is I'm Just a Jaelouse Guy, omdat John op dat moment jaloers was geworden op Paul zijn drive en composities. Ik weet niet of dit verhaal klopt. Omdat dit nummer namelijk op dezelfde LP staat als How Do You Sleep
[ Bericht 1% gewijzigd door Idisrom op 03-12-2021 05:28:59 ]
Heb hem net afgezien, ik heb niet de hele tijd op het puntje van mijn stoel gezeten want er was soms wel wat veel beatles die met gekke stemmetjes whacky nummers speelden maar heb wel van heel veel ontzettend genoten. Fantastisch om te zien hoe die nummers ontstonden, die chemie onderling, de humor toch ook wel. Het album let it be dat ik toch goed dacht te kennen heeft een compleet nieuwe lading gekregen. Had me ook nooit echt gerealiseerd hoe groot de invloed van Billy Preston was, die gast liep toevallig even binnen en trok de hele band in 1 klap omhoog met zijn funky loopjes en zijn vakmanschap. Alles viel op zijn plek.
Mooiste vond ik denk ik het einde, het concert op het dak, en dan vooral die twee lullige Britse politieagentjes. En de prachtige registratie van uiterst tevreden beatles plus aanhang die naderhand de opnames beluisterden.
Mooiste vond ik denk ik het einde, het concert op het dak, en dan vooral die twee lullige Britse politieagentjes. En de prachtige registratie van uiterst tevreden beatles plus aanhang die naderhand de opnames beluisterden.
Ik heb uiteraard alle 3 de delen van de nieuwe Get Back documentaire van The Beatles bekeken. maar liefst 8 uur bij elkaar aan niet eerder vertoond materiaal dat 52 jaar op de plank lag. Voor de minder grote fan misschien een te lange zit, maar voor de diehard fan als ik om te smullen. Voor een ander platform had ik deze review erover geschreven:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
Eind volgende maand komt Get Back op blu-ray uit. Een set van 3 schijfjes. Ik vraag mij af of er dan nog iets van bonusmateriaal zal komen te staan, of dat blijft bij iedere aflevering op 1 schijfje.
https://www.amazon.co.uk/(...)kCode=ogi&th=1&psc=1
https://www.amazon.co.uk/(...)kCode=ogi&th=1&psc=1
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
"Creative not final and subject to change"
"Country of origin: Poland"
Seems legit! Tekst en presentatie is ook totaal niet in de stijl van wat Apple wil uitstralen. Officile info geeft wel degelijk Blu-Ray aan begin volgende maand:
* 60-Minute Feature, “The Beatles: Get Back–The Rooftop Concert,” to Premiere at Exclusive IMAX Event Screening and Filmmaker Q&A January 30, 2022
* Global Theatrical Engagement to Follow February 11-13, 2022
* Complete Docuseries to be Released on Blu-ray and DVD February 8, 2022
edit: deze lijkt al een stuk definitiever, ook met de correcte datum: https://www.amazon.com/Ka(...)9NS4SS5L?tag=shtv-20
De bonuses komen dan vast wel weer met Kerst 2022 in wr een nieuwe versie. Rooftop Concert op vinyl (niet zonder reden uit de audio-boxset geschrapt), de Director's (un)cut, urenlang extra materiaal, een volwaardig audio-document...
[ Bericht 11% gewijzigd door Aisumasen op 06-01-2022 20:01:12 ]
"Country of origin: Poland"
Seems legit
! Tekst en presentatie is ook totaal niet in de stijl van wat Apple wil uitstralen. Officile info geeft wel degelijk Blu-Ray aan begin volgende maand:* 60-Minute Feature, “The Beatles: Get Back–The Rooftop Concert,” to Premiere at Exclusive IMAX Event Screening and Filmmaker Q&A January 30, 2022
* Global Theatrical Engagement to Follow February 11-13, 2022
* Complete Docuseries to be Released on Blu-ray and DVD February 8, 2022
edit: deze lijkt al een stuk definitiever, ook met de correcte datum: https://www.amazon.com/Ka(...)9NS4SS5L?tag=shtv-20
De bonuses komen dan vast wel weer met Kerst 2022 in wr een nieuwe versie. Rooftop Concert op vinyl (niet zonder reden uit de audio-boxset geschrapt), de Director's (un)cut, urenlang extra materiaal, een volwaardig audio-document...
[ Bericht 11% gewijzigd door Aisumasen op 06-01-2022 20:01:12 ]
Na de revelaties uit de staart van hun carrire, nu weer eens een ontdekking uit de beginperiode. Met hier info en vele foto's van dit ongebruikelijke evenement: http://www.multiplusbooks.com/630405.html
https://pers.pathe.nl/leg(...)f-bij-pathe-in-imax/
Toch nog. De edit duurt iets meer dan een uur, en bestaat dus onder andere uit het volledige Rooftop Concert-segment, maar wel in grotendeels dezelfde edit, dus inclusief onderbrekingen.
Toch nog. De edit duurt iets meer dan een uur, en bestaat dus onder andere uit het volledige Rooftop Concert-segment, maar wel in grotendeels dezelfde edit, dus inclusief onderbrekingen.
In de States kwam er nog een Q&A van Peter Jackson bij. Die stelde dat er nog bonusmateriaal lag om uitgebracht te worden. Nu is opeens de blu-ray release opgeschort tot een nog niet aangekondigde datum. 1+1=2?quote:
https://pers.pathe.nl/leg(...)f-bij-pathe-in-imax/
Toch nog. De edit duurt iets meer dan een uur, en bestaat dus onder andere uit het volledige Rooftop Concert-segment, maar wel in grotendeels dezelfde edit, dus inclusief onderbrekingen.
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
En zo is plots de tijd aangebroken dat we gewoon weer kunnen uitkijken naar Paul McCartney op het podium, alsof alles bij het oude is. Al maanden het gerucht, maar in tegenstelling tot de Stones, Dylan, Elton John en vele andere oldies-acts bleef het al die tijd onzeker wanneer (niet f...) Macca de draad weer zou oppakken.
Morgenochtend de aankondiging van de Got Back Tour. Een geweldige en wel te verwachten vondst als tournaam. Of de nieuwe tournaam meer dan 3 setlist-rotaties zal betekenen valt nog maar te bezien, maar ik denk dat we langzamerhand steeds minder eisen mogen gaan stellen als McCartney deze zomer 80 jaar mag worden en nog altijd de wereld rondtoert.
De tour start vooralsnog in Amerika, maar de weg is geplaveid voor Europese data in de zomer rondom Glastonbury. Die kaarten houden ze nog iets dichterbij het lichaam, maar een tweede poging met iets soortgelijks als de (moeilijk te verkopen) geplande data uit 2020 is het meest plausibele scenario.
Morgenochtend de aankondiging van de Got Back Tour. Een geweldige en wel te verwachten vondst als tournaam. Of de nieuwe tournaam meer dan 3 setlist-rotaties zal betekenen valt nog maar te bezien, maar ik denk dat we langzamerhand steeds minder eisen mogen gaan stellen als McCartney deze zomer 80 jaar mag worden en nog altijd de wereld rondtoert.
De tour start vooralsnog in Amerika, maar de weg is geplaveid voor Europese data in de zomer rondom Glastonbury. Die kaarten houden ze nog iets dichterbij het lichaam, maar een tweede poging met iets soortgelijks als de (moeilijk te verkopen) geplande data uit 2020 is het meest plausibele scenario.
“I said at the end of the last tour that I’d see you next time. I said I was going to get back to you. Well, I got back!”—Paul McCartneyquote:
En zo is plots de tijd aangebroken dat we gewoon weer kunnen uitkijken naar Paul McCartney op het podium, alsof alles bij het oude is. Al maanden het gerucht, maar in tegenstelling tot de Stones, Dylan, Elton John en vele andere oldies-acts bleef het al die tijd onzeker wanneer (niet f...) Macca de draad weer zou oppakken.
Morgenochtend de aankondiging van de Got Back Tour. Een geweldige en wel te verwachten vondst als tournaam. Of de nieuwe tournaam meer dan 3 setlist-rotaties zal betekenen valt nog maar te bezien, maar ik denk dat we langzamerhand steeds minder eisen mogen gaan stellen als McCartney deze zomer 80 jaar mag worden en nog altijd de wereld rondtoert.
De tour start vooralsnog in Amerika, maar de weg is geplaveid voor Europese data in de zomer rondom Glastonbury. Die kaarten houden ze nog iets dichterbij het lichaam, maar een tweede poging met iets soortgelijks als de (moeilijk te verkopen) geplande data uit 2020 is het meest plausibele scenario.
https://paulmccartneygotback.com/
Bijzonder inderdaad. Ik had echt het vermoeden dat hij het touren voor gezien zou houden. Uiteraard zou ik gewoon weer gaan als hij komt, maar of dan alsnog het Goffertpark zo'n verstandige keuze zou zijn? Het verkocht moeilijk, en voor van zijn oudere publiek zitten niet te wachten op een concert waar je alleen maar kunt zijn. Een volgende show in opnieuw de Ziggo Dome zou mij verstandiger lijken.
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
Ja, ik vrees dat hij koppig is, hoor. Heeft hem best ver gebracht trouwensquote:
Bijzonder inderdaad. Ik had echt het vermoeden dat hij het touren voor gezien zou houden. Uiteraard zou ik gewoon weer gaan als hij komt, maar of dan alsnog het Goffertpark zo'n verstandige keuze zou zijn? Het verkocht moeilijk, en voor van zijn oudere publiek zitten niet te wachten op een concert waar je alleen maar kunt zijn. Een volgende show in opnieuw de Ziggo Dome zou mij verstandiger lijken.
. Maar Glastonbury gaat hij gewoon herhalen. Hopelijk is het Engelse publiek (wat thuis zit) wat meer vergevingsgezind tegenwoordig. En mee eens, maar op een of andere manier willen ze sinds een paar jaar liever hetzelfde beeld als in Amerika: zo groot mogelijk, zo duur mogelijk, champagne-pakketten, golden circlejerk, en elke tour 50 dollar d'r bovenop. Terwijl dat in Europa gewoon niet zo werkt. Hopelijk nemen ze de waarschuwing uit 2020 ter harte, maar ik denk van niet. En dat het zou zo gaan wisten ze vooraf toch al wel? Blijkbaar liever halfvolle velden dan 1 stampuitverkochte arena per land/stad.
In Amerika zijn ze daar heel slim mee bezig: sinds de laatste paar tours altijd de helft van de data in staten of steden waar nooit een grote act komt, of waar McCartney al sinds de 70's niet heeft gestaan. Setlist en show hoeft niet te worden aangepast, alleen het logootje van de tour.
Maar uiteindelijk blijft het gaan - en blijf k gaan! - om de muziek. Want zijn magie is er nog altijd, en er bestaat geen live-act zo indrukwekkend als McCartney, zelfs of juist op deze leeftijd. Geen enkele van de 3 shows die ik in zo recent als 2018 nog zag had ik willen missen, alleen al door de blazerssectie.
Monkberry Moon Delight zal hij nooit live (kunnen) gaan spelen.
Ik ben na Get Back het oudere werk van Paul solo aan het ontdekken, en ik ben verrast door dit nummer op RAM
Toen ik vanochtend op stond, draaide dit nummer weer in mijn brein rond.
Ja, sorry dat ik er zo laat mee ben. Maar destijds het gekweel van Mull of Kentyre, wat toen veel te lang op nummer n stond, en vlak erna of vlak ervoor het Smurfenlied ook nog op n, dat was gewoon te veel voor een puberbrein om het relativerend te verwerken.
Ik ben na Get Back het oudere werk van Paul solo aan het ontdekken, en ik ben verrast door dit nummer op RAM
Toen ik vanochtend op stond, draaide dit nummer weer in mijn brein rond.
Ja, sorry dat ik er zo laat mee ben. Maar destijds het gekweel van Mull of Kentyre, wat toen veel te lang op nummer n stond, en vlak erna of vlak ervoor het Smurfenlied ook nog op n, dat was gewoon te veel voor een puberbrein om het relativerend te verwerken.
Excuses aanvaard . McCartney's vocale piek was zo rond z'n 40ste, en tot diep in de jaren '80 had hij dit zeker live kunnen zingen. Alleen als hij dat toen avond na avond had gedaan, hadden we hem op z'n 80ste 'Helter Skelter' niet meer kunnen horen zingen, denk ik. Aangezien hij gemiddeld 1 ouder solo-liedje per decennium toevoegt aan de live-sets - de laatste was 'Temporary Secretary' 7 jaar geleden - zal hij deze zeker niet meer uitkiezen, nee.
Als je McCartney solo gaat beluisteren, ga je nog veel moois ontdekken.
. McCartney's vocale piek was zo rond z'n 40ste, en tot diep in de jaren '80 had hij dit zeker live kunnen zingen. Alleen als hij dat toen avond na avond had gedaan, hadden we hem op z'n 80ste 'Helter Skelter' niet meer kunnen horen zingen, denk ik. Aangezien hij gemiddeld 1 ouder solo-liedje per decennium toevoegt aan de live-sets - de laatste was 'Temporary Secretary' 7 jaar geleden - zal hij deze zeker niet meer uitkiezen, nee. Als je McCartney solo gaat beluisteren, ga je nog veel moois ontdekken.
Misschien is dit album dan ook wel wat voor je;quote:
Monkberry Moon Delight zal hij nooit live (kunnen) gaan spelen.
Ik ben na Get Back het oudere werk van Paul solo aan het ontdekken, en ik ben verrast door dit nummer op RAM
Toen ik vanochtend op stond, draaide dit nummer weer in mijn brein rond.
Ja, sorry dat ik er zo laat mee ben. Maar destijds het gekweel van Mull of Kentyre, wat toen veel te lang op nummer n stond, en vlak erna of vlak ervoor het Smurfenlied ook nog op n, dat was gewoon te veel voor een puberbrein om het relativerend te verwerken.
Pure McCartney, een live uitvoering van RAM door Tim Christensen (https://en.wikipedia.org/wiki/Pure_McCartney_(2013_album))
Dit gaat nooit meer goedkomen...
Want waarom zou je de man tegenspreken die, eh, er k niet bij was en die exact hetzelfde materiaal als ons beschikbaar heeft voor dit nummer (ruwe multi-tracks, isolaties, outtakes).
Ik vind de kwaliteit van McCartney's solowerk enorm variren. Sommige albums had hij van mij mogen laten zitten, andere zijn zeer de moeite waard. Hoogtepunten zijn voor mij Flaming Pie en Chaos and Creation in the Backyard. Daar staan een aantal prachtige, creatieve composities op.quote:
Monkberry Moon Delight zal hij nooit live (kunnen) gaan spelen.
Ik ben na Get Back het oudere werk van Paul solo aan het ontdekken, en ik ben verrast door dit nummer op RAM
Toen ik vanochtend op stond, draaide dit nummer weer in mijn brein rond.
Ja, sorry dat ik er zo laat mee ben. Maar destijds het gekweel van Mull of Kentyre, wat toen veel te lang op nummer n stond, en vlak erna of vlak ervoor het Smurfenlied ook nog op n, dat was gewoon te veel voor een puberbrein om het relativerend te verwerken.
Paul Mc Cartney met stadionconcerten op zijn bijna tachtigste.
I've got a feeling. It kin net mear, om het op zijn Fries te zeggen.
I've got a feeling. It kin net mear, om het op zijn Fries te zeggen.
Z'n stem is niet meer wat het is geweest inderdaad. Maar vergeleken met andere artiesten op leeftijd zoals Brian Wilson, Phil Collins etc kan ik alleen maar heel erg veel respect voor McCartney hebben. Wat een held, bijna 80!
Nee.
Hij had beter een extra jonge gastzanger mee kunnen nemen, die zo af en toe nummers van hem zou overnemen, en om zelf zo nu en dan een pauze te kunnen inlassen.quote:
Z'n stem is niet meer wat het is geweest inderdaad. Maar vergeleken met andere artiesten op leeftijd zoals Brian Wilson, Phil Collins etc kan ik alleen maar heel erg veel respect voor McCartney hebben. Wat een held, bijna 80!
Wat ik op Youtube zag van zijn concert in (de staat) Washington is, dat hij veel te veel praatte tussen de nummers door (om tijd te rekken en op adem te komen).
Die gastzanger had dan de moeilijke nummers voor zijn rekening moeten nemen, die tot nu toe nauwelijks gespeeld worden, zoals Band on The Run, Monkberry Moon Delight, Eleanor Rigby
Van de nummers die jij nu opnoemt heeft hij enkel Monkberry Moon Delight nooit livegespeeld, maar Band On The Run en Eleanor Rigby komen bijna ieder concert voorbij.quote:
Die gastzanger had dan de moeilijke nummers voor zijn rekening moeten nemen, die tot nu toe nauwelijks gespeeld worden, zoals Band on The Run, Monkberry Moon Delight, Eleanor Rigby
Ik denk dat McCartney zelf niet graag een doublebill zou willen delen met een andere zanger, en dat hij toch echt wilt dat het publiek voor hem komt. Anders krijg je misschien zo'n situatie als bijvoorbeeld bij Queen en Adam Lambert wat ik een aantal jaar geleden meemaakte. Een deel (vooral jongere) mensen kwam voor Adam Lambert, en een deel voor Brian May en Roger Taylor. McCartney wilt denk ik dat het publiek echt enkel voor hem komt.
Ondanks dat stem deze dagen vond ik dat 'duet' in I've Got A Feeling wel heel bijzonder. Normaal houd ik er niet zo van als er met overleden artiesten op een bandje wordt meegezongen, maar dit vond ik wel een kippenvel moment.
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
't is inderdaad geen showbandje h. Het is een nog altijd even geanimeerde Paul McCartney die je nog live kunt zien. Een liedje in een lagere toonsoort gaat al niet gebeuren, laat staan gastzangers als bevestiging dat de beste pop/rock-vocalist aller tijden in zijn 8ste decennium op het podium staat. Het enige waar hij aan wil toegeven is het verbreken van zijn traditie om geen water op het podium te drinken.
Tijd rekken, op adem komen... Je bent een avond met het grootste muzikale icoon aller tijden, hij omlijst de klassieke liedjes met verhaaltjes en interactie met het publiek, zo is het altijd geweest. Van bas naar gitaar, naar z'n vleugel, naar een extra podium, terug op bas, akoestische gitaar, ukelele, mandoline, nog een andere piano. 2 uur en 40 minuten, 36 liedjes op de set.
Tijd rekken, op adem komen... Je bent een avond met het grootste muzikale icoon aller tijden, hij omlijst de klassieke liedjes met verhaaltjes en interactie met het publiek, zo is het altijd geweest. Van bas naar gitaar, naar z'n vleugel, naar een extra podium, terug op bas, akoestische gitaar, ukelele, mandoline, nog een andere piano. 2 uur en 40 minuten, 36 liedjes op de set.
Hij gaat nu in Seattle 2 dagen achter elkaar concerten geven. Dat is niet best voor degenen die de tickets van de tweede dag hebben gekocht.quote:
't is inderdaad geen showbandje h. Het is een nog altijd even geanimeerde Paul McCartney die je nog live kunt zien. Een liedje in een lagere toonsoort gaat al niet gebeuren, laat staan gastzangers als bevestiging dat de beste pop/rock-vocalist aller tijden in zijn 8ste decennium op het podium staat. Het enige waar hij aan wil toegeven is het verbreken van zijn traditie om geen water op het podium te drinken.
Tijd rekken, op adem komen... Je bent een avond met het grootste muzikale icoon aller tijden, hij omlijst de klassieke liedjes met verhaaltjes en interactie met het publiek, zo is het altijd geweest. Van bas naar gitaar, naar z'n vleugel, naar een extra podium, terug op bas, akoestische gitaar, ukelele, mandoline, nog een andere piano. 2 uur en 40 minuten, 36 liedjes op de set.
Doet-ie ook al zo lang hij wereldwijd op tournee is. De vocalen van een zanger die al 65 jaar voluit zingt zijn kwetsbaar. Daar kan 1 dag pauze, of in dit geval zelfs 3 jaar geen shows, helaas nooit meer iets aan veranderen. Koester wat er nog is.quote:
[..]
Hij gaat nu in Seattle 2 dagen achter elkaar concerten geven. Dat is niet best voor degenen die de tickets van de tweede dag hebben gekocht.
Vooraf een show zul je geen bezoekers tegenkomen die niet beseffen dat de artiest die ze gaan zien bijna 80 is. En na afloop zul je geen klagende mensen spreken, maar misschien dan juist wel weer veel mensen die niet meer kunnen geloven dat hij inderdaad al bijna 80 is, door zijn onveranderde energie, scherpte, de vingervlugheid op de instrumenten en de lengte van de shows.
Wat respectloze losse flodders van een anonieme clickbait-fantast met 400 abonnees op YouTube, die niet eens naar z'n shows gaat, zal het plezier van de honderdduizenden bezoekers per tournee niet bederven. Zij die de stilte van George Harrison en John Lennon een stuk beter bevallen, kunnen mooi thuis een plaatje opzetten. Want dt kan voor eeuwig.
Echt h? Wat een zielige zeikerd idd. Ik had tickets voor het concert dat hij 2 jaar terug in Goffertpark zou geven en had daar z’n zin in. Paul McCartney live zien, beter ging het voor mij niet worden. Dat de jaren ook voor hem zijn gaan tellen en dat hij vocaal minder sterk is dan vroeger is logisch en dat doet er niet toe. Het is Paul McCartney en dat is per definitie bijzonder.
Een paar jaar terug was Ringo Starr op het Blues Festival in Grolloo. Muzikaal gezien was dat echt niet crme-de-la-crme, maar ik kan nu wel zeggen dat ik tenminste n van The Beatles heb zien optreden. Al is het de minst aansprekende. McCartney is een heel andere categorie als je het mij vraagt.
Een paar jaar terug was Ringo Starr op het Blues Festival in Grolloo. Muzikaal gezien was dat echt niet crme-de-la-crme, maar ik kan nu wel zeggen dat ik tenminste n van The Beatles heb zien optreden. Al is het de minst aansprekende. McCartney is een heel andere categorie als je het mij vraagt.
Zoals dat gaat met boeken, mooie deal voor Paul McCartney. The Lyrics: 1956 to the Present. 42 euro op Amazon.nl (https://www.amazon.nl/-/en/dp/0241519330) of B0l.com (https://www.bol.com/nl/nl/f/the-lyrics/9300000027848598/). Ondertussen goedkoper dan het e-book 
. Let wel, het Engelstalige origineel.
. Let wel, het Engelstalige origineel.
De dvd/blu-ray komt uiteindelijk op 12 juli uit, maar het lijkt erop dat er geen extra materiaal op gaat komen te staanquote:
[..]
In de States kwam er nog een Q&A van Peter Jackson bij. Die stelde dat er nog bonusmateriaal lag om uitgebracht te worden. Nu is opeens de blu-ray release opgeschort tot een nog niet aangekondigde datum. 1+1=2?
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
En dan is er ng een Beatle op tour. Al wel eens kortstondig gedaan met de Roundheads decennia geleden, maar deze tour de eerste keer ooit met de All-Starr Band:
En meer:
82 jaar oud volgende maand.
En meer:
82 jaar oud volgende maand.
Ja, hoor! 'Jet' plots middenin de set toegevoegd, met de blazers:
Als extra liedje, niets geschrapt. Hier op beelden van een soundcheck eerder deze week, maar hij heeft het dus ook tijdens de reguliere show gedaan, voor het eerst op tour sinds 2017.
De Glastonbury-show over 2 weken lijkt uitgezonden te gaan worden: https://www.musicweek.com(...)coverage-ever/085912 10 jaar na de Jubilee en Olympics, waarover heel zuur Engeland hun mening klaar had, toen nog op de dubbele vocale capaciteit van nu...
Daarna heeft hij nog amper in Engeland opgetreden en sloeg ze meestal over op tour. De laatste keer dat hij daar een volwaardige tournee deed is alweer 2 decennia geleden. Nog niet eens 10 shows in de afgelopen 12 jaar, waarvan bijna allemaal in Londen en Liverpool, dat zegt ook wel wat.
Al is de setlist de afgelopen 10 jaar stukken creatiever en minder voorspelbaar geworden, was 2004 de perfecte show. Ik vrees voor de reacties na de rauwe, ongepolijste opnames. Hij had er niet meer aan moeten beginnen.
Als extra liedje, niets geschrapt. Hier op beelden van een soundcheck eerder deze week, maar hij heeft het dus ook tijdens de reguliere show gedaan, voor het eerst op tour sinds 2017.
De Glastonbury-show over 2 weken lijkt uitgezonden te gaan worden: https://www.musicweek.com(...)coverage-ever/085912 10 jaar na de Jubilee en Olympics, waarover heel zuur Engeland hun mening klaar had, toen nog op de dubbele vocale capaciteit van nu...
Daarna heeft hij nog amper in Engeland opgetreden en sloeg ze meestal over op tour. De laatste keer dat hij daar een volwaardige tournee deed is alweer 2 decennia geleden. Nog niet eens 10 shows in de afgelopen 12 jaar, waarvan bijna allemaal in Londen en Liverpool, dat zegt ook wel wat.Al is de setlist de afgelopen 10 jaar stukken creatiever en minder voorspelbaar geworden, was 2004 de perfecte show. Ik vrees voor de reacties na de rauwe, ongepolijste opnames. Hij had er niet meer aan moeten beginnen.
Helaas kan ik de berichten op social media tijdens de uitzending ook al wel radenquote:
Al is de setlist de afgelopen 10 jaar stukken creatiever en minder voorspelbaar geworden, was 2004 de perfecte show. Ik vrees voor de reacties na de rauwe, ongepolijste opnames. Hij had er niet meer aan moeten beginnen.
. Aan de andere kant merkte bijna niemand iets over zijn stem op toen de Carpool Karaoke een viral hit werd. We gaan het zien. Ik denk dat hij Glastonbury eigenlijk niet meer had moeten doen vanwege de grote overeenkomsten met wat hij in 2004 bracht. Er zal niet veel verschil in zitten.
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
Die berichten over dat Paul 65 werd en de leeftijd van het Beatlesnummer haalde lijken wel zo ongeveer van vorig jaar als ik eraan denk.
80 dus alweer.
De tijd schiet als een raket voorbij.
80 dus alweer.
De tijd schiet als een raket voorbij.
Volgens NU zal Paul niet lekker in zijn vel in het jaar na het uit elkaar vallen van The Beatles
https://www.nu.nl/muziek/(...)carriere-stopte.html
Ik had al eerder dit filmpje gezien over de Grammy Awards, waarbij ik al het vermoeden had, dat Paul (op dat moment) zo snel mogelijk uit de publieke aandacht wilde ontsnappen.
https://www.nu.nl/muziek/(...)carriere-stopte.html
Ik had al eerder dit filmpje gezien over de Grammy Awards, waarbij ik al het vermoeden had, dat Paul (op dat moment) zo snel mogelijk uit de publieke aandacht wilde ontsnappen.
Dat nieuws wordt eens in de zoveel tijd telkens weer opnieuw onder het stof vandaan gehaald, maar het is oud nieuws.quote:
Volgens NU zal Paul niet lekker in zijn vel in het jaar na het uit elkaar vallen van The Beatles
https://www.nu.nl/muziek/(...)carriere-stopte.html
Ik had al eerder dit filmpje gezien over de Grammy Awards, waarbij ik al het vermoeden had, dat Paul (op dat moment) zo snel mogelijk uit de publieke aandacht wilde ontsnappen.
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
Paul McCartney was gisteren nog ouderwets goed bezig op Glastonbury, samen met o.a. Bruce Springsteen.
There is no greater joy than be taken for an imbecile by an idiot. (Oscar Wilde)
Poef.....gone! golfer
Poef.....gone! golfer
Hij was inderdaad gelukkig goed bij stem, en werd zoals gevreesd gelukkig niet afgemaakt op social media. Hij kan het dus nog steeds op zijn 80ste.quote:Op zondag 26 juni 2022 12:03 schreef golfer het volgende:
Paul McCartney was gisteren nog ouderwets goed bezig op Glastonbury, samen met o.a. Bruce Springsteen.
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
Hier met Dave Grohl samenquote:
[..]
Hij was inderdaad gelukkig goed bij stem, en werd zoals gevreesd gelukkig niet afgemaakt op social media. Hij kan het dus nog steeds op zijn 80ste.
Nog 29 dagen Paul mcCartney op Glastonbury terugluisteren:
https://www.bbc.co.uk/sounds/play/m0018zgh
Voor degenen die het nog niet gehoord hebben (zoals ik )
https://www.bbc.co.uk/sounds/play/m0018zgh
Voor degenen die het nog niet gehoord hebben (zoals ik
)
of hier in full hd te downloaden: http://www.dimeadozen.org/torrents-details.php?id=732702quote:
Nog 29 dagen Paul mcCartney op Glastonbury terugluisteren:
https://www.bbc.co.uk/sounds/play/m0018zgh
Voor degenen die het nog niet gehoord hebben (zoals ik
Take on the situation, but not the torment ...
Eindelijk een remix en boxset van Revolver in aantocht!
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
Vocaal is het anno 2022 te zwaar voor hem, maar toch een mooi moment. Voor het eerst live gespeeld in 53 jaar, en Chrissie Hynde was natuurlijk een goede vriendin van Linda. Wat het ook extra dimensie geeft.
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
quote:
Eindelijk een remix en boxset van Revolver in aantocht!
[ twitter ]
28 oktober! Eindelijk! Hopelijk ook volgend jaar (of komende jaren) nog Rubber Soul in een mooie deluxe uitgave.
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
Zeker. Ook erg onder de indruk van het bonusmateriaal. Die "normal speed" versie van de backing track van Rain. Die working tape van Yellow Submarine! Echt heel gaaf.quote:
Op
Nee.
Leuk boxsetje maar voor slechts 733 euro 
https://shop.paulmccartney.com/products/the-7-singles-box/
Had liever een nieuwe Archive release gehad van London Town of Back To The Egg.
https://shop.paulmccartney.com/products/the-7-singles-box/
Had liever een nieuwe Archive release gehad van London Town of Back To The Egg.
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
Mary McCartney heeft de betutteling niet van een vreemde, zo te zien.
Nancy Shevell ziet er goed uit. Als zij 'When I'm sixty-four" zingt, dan gaat hel al over next year.
Nancy Shevell ziet er goed uit. Als zij 'When I'm sixty-four" zingt, dan gaat hel al over next year.
Ik had mezelf erop verheugd om hem vandaag te kijken. Blijkt dat die is uitgesteld naar 6 januariquote:
Mary McCartney heeft de betutteling niet van een vreemde, zo te zien.
Nancy Shevell ziet er goed uit. Als zij 'When I'm sixty-four" zingt, dan gaat hel al over next year.
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
Zijn er meer mensen die geruchten hebben gehoord dat Paul mcCartney in oktober 2023 een Europese tournee komt doen? Amsterdam zit er ook bij.
Ik hoop het echt. Ik ben er al lang weer aan toe
https://www.facebook.com/(...)VmPMZaNPtx2QPCE8n3l/
Ik hoop het echt. Ik ben er al lang weer aan toe
https://www.facebook.com/(...)VmPMZaNPtx2QPCE8n3l/
Al is het geen gek idee en komt er echt wel wat aan, moet ik zeggen dat dit gerucht is gebaseerd op een soort Viagogo knock-off die een lijstje heeft verzonnen om kliks te genereren. Tik een willekeurige band in en je krijgt een soortgelijk lijstje. McCartney gaat nooit 10 shows in Duitsland doen, in deze territoria heeft hij zo veel shows in zulke zalen nooit uitverkocht gekregen (puur door de absurde ticketprijs door het stoelensysteem wat ze daar zo graag hanteren).quote:
Zijn er meer mensen die geruchten hebben gehoord dat Paul mcCartney in oktober 2023 een Europese tournee komt doen? Amsterdam zit er ook bij.
Ik hoop het echt. Ik ben er al lang weer aan toe
https://www.facebook.com/(...)VmPMZaNPtx2QPCE8n3l/
Hoe het afliep met 2020 was balen, maar het Goffert was natuurlijk hele slechte boeking waar ze zich niet nog een keer aan gaan wagen. Al hebben we nog weinig te eisen of te willen van een 80-jarige legende.
Ik hoop dat hij zijn 2020 belofte alsnog inlost, maar dan niet in het Goffert. Ik zou wel gaan in 2020, maar ik stond minder hard te trappelen dan normaal ivm die locatie.quote:
[..]
Al is het geen gek idee en komt er echt wel wat aan, moet ik zeggen dat dit gerucht is gebaseerd op een soort Viagogo knock-off die een lijstje heeft verzonnen om kliks te genereren. Tik een willekeurige band in en je krijgt een soortgelijk lijstje. McCartney gaat nooit 10 shows in Duitsland doen, in deze territoria heeft hij zo veel shows in zulke zalen nooit uitverkocht gekregen (puur door de absurde ticketprijs door het stoelensysteem wat ze daar zo graag hanteren).
Hoe het afliep met 2020 was balen, maar het Goffert was natuurlijk hele slechte boeking waar ze zich niet nog een keer aan gaan wagen. Al hebben we nog weinig te eisen of te willen van een 80-jarige legende.
De lijst die ik zag waren geen 10, maar 6 datums in Duitsland. Plus nog 7 in de rest van Europa. 6 concerten in 1 land is alsnog veel.
En voorlopig zijn het allemaal geruchten over een lijst die jij en ik en iedereen ook in elkaar hadden kunnen flansen. Maar soms het 'waar rook is, is vuur' en ik hoop gewoon dat dat in dit geval ook zo is. We zullen zien.
. 
Here Comes The Sun is de miljard streams op Spotify gepasseerd, is nu ook het oudste nummer met deze mijlpaal 
Op vrijdag 16 oktober 2020 11:18 schreef molloot200 het volgende: De ESF Playlist Hero :Y
Het ESF-playlist topic
Het ESF-playlist topic
Binnenkort gaat Paint it Black deze mijlpaal ook wel halen, die teller staat nu op iets van 900.000.000. Volgens mij is die nog een paar jaar ouder dan Abbey Road.quote:
Here Comes The Sun is de miljard streams op Spotify gepasseerd, is nu ook het oudste nummer met deze mijlpaal
De miljard streams van Here Comes The Sun zijn trouwens alleen voor de (verschrikkelijke) mix uit 2009, de versie uit 2019 is zelf ook nog goed voor zo'n 15 miljoen plays, inclusief take 9. En er staat ook nog een versie van het nummer op dat Love-remixalbum, die is ook een slordige 10 miljoen keer afgespeeld geloof ik.
Wel mooi dat uitgerekend een Harrisonnummer deze mijlpaal weet te bereiken.
From the height of the highway onramp we saw,
Two dogs, dead in a field
Two dogs, dead in a field
Of is het blasfemie om hier een Stonesnummer aan te halen?quote:
Binnenkort gaat Paint it Black deze mijlpaal ook wel halen
From the height of the highway onramp we saw,
Two dogs, dead in a field
Two dogs, dead in a field
https://www.bbc.com/news/entertainment-arts-65881813quote:Sir Paul McCartney says artificial intelligence has enabled a 'final' Beatles song
Sir Paul McCartney says he has employed artificial intelligence to help create what he calls "the final Beatles record".
He told BBC Radio 4's Today programme the technology had been used to "extricate" John Lennon's voice from an old demo so he could complete the song.
"We just finished it up and it'll be released this year," he explained.
Sir Paul did not name the song, but it is likely to be a 1978 Lennon composition called Now And Then.
It had already been considered as a possible "reunion song" for the Beatles in 1995, as they were compiling their career-spanning Anthology series.
Sir Paul had received the demo a year earlier from Lennon's widow, Yoko Ono. It was one of several songs on a cassette labelled "For Paul" that Lennon had made shortly before his death in 1980.
Lo-fi and embryonic, the tracks were largely recorded onto a boombox as the musician sat at a piano in his New York apartment.
Cleaned up by producer Jeff Lynne, two of those songs - Free As A Bird and Real Love - were completed and released in 1995 and 96, marking the Beatles' first "new" material in 25 years.
The band also attempted to record Now And Then, an apologetic love song that was fairly typical of Lennon's later career, but the session was quickly abandoned.
"It was one day - one afternoon, really - messing with it," Lynne recalled.
"The song had a chorus but is almost totally lacking in verses. We did the backing track, a rough go that we really didn't finish."
Sir Paul later claimed George Harrison refused to work on the song, saying the sound quality of Lennon's vocal was "rubbish".
"It didn't have a very good title, it needed a bit of reworking, but it had a beautiful verse and it had John singing it," he told Q Magazine.
"[But] George didn't like it. The Beatles being a democracy, we didn't do it."
There were also said to have been technical issues with the original recording, which featured a persistent "buzz" from the electricity circuits in Lennon's apartment.
In 2009, a new version of the demo, without the background noise, was released on a bootleg CD. Fans have speculated that this recording may not have been available in 1995, suggesting it was stolen from his apartment, along with other personal effects, after his death.
In the intervening years, Sir Paul has repeatedly talked about his desire to finish the song.
"That one's still lingering around," he told a BBC Four documentary on Jeff Lynne in 2012. "So I'm going to nick in with Jeff and do it. Finish it, one of these days."
'Ropey cassette'
It would seem that technology has now afforded the musician a chance to achieve that goal.
The turning point came with Peter Jackson's Get Back documentary, where dialogue editor Emile de la Rey trained computers to recognise the Beatles' voices and separate them from background noises, and even their own instruments, to create "clean" audio.
The same process allowed Sir Paul to "duet" with Lennon on his recent tour, and for new surround sound mixes of the Beatles' Revolver album to be created last year.
Ik weet nog niet hoe ik erover moet denken. Het nummer is ook al eens door de AI mangel gehaald.
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
Gefeliciteerd Sir Paul.
Dit klinkt wat beter, dan de jamsessies die momenteel bezig zijn in het Central Park.
Dit klinkt wat beter, dan de jamsessies die momenteel bezig zijn in het Central Park.
Beter twee dagen te laat dan nooitquote:
Gefeliciteerd Sir Paul.
Dit klinkt wat beter, dan de jamsessies die momenteel bezig zijn in het Central Park.
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
Robert Haagsma (nu op Radio 1) is het meest verrukt van het nummer met Paul McCartney van het laatste Stones-album
Het schijnt een soort punknummer te zijn.
Ik ben benieuwd straks.
Het schijnt een soort punknummer te zijn.
Ik ben benieuwd straks.
De Top 7 op Spotify:quote:
Here Comes The Sun is de miljard streams op Spotify gepasseerd, is nu ook het oudste nummer met deze mijlpaal
1. Here Comes The Sun
2. Come Together
3. Let It Be
4. Yesterday
5. Hey Jude
6. Twist and Sout
7. Blackbird
De Top 7 meest bekeken songs op YouTube:
1. Don't Let Me Down
2. Hey Jude
3. A Day in a Life
4. Hello Goodbye
5. Help
6. Penny Lane
7. We Can Work It Out
Hoe verschillend
Bron:
[ Bericht 7% gewijzigd door Idisrom op 14-10-2023 12:29:06 ]
Best verschillend inderdaad. Wat ik vooral opvallend vind is dat blijkbaar Twist & Shout best veel gestreamd wordt, terwijl de rest allemaal van na 1965 is.quote:
[..]
De Top 7 op Spotify:
1. Here Comes The Sun
2. Come Together
3. Let It Be
4. Yesterday
5. Hey Jude
6. Twist and Sout
7. Blackbird
De Top 7 meest bekeken songs op YouTube:
1. Don't Let Me Down
2. Hey Jude
3. A Day in a Life
4. Hello Goodbye
5. Help
6. Penny Lane
7. We Can Work It Out
Hoe verschillend
Bron:
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
YouTube is wat geflatteerd omdat ze rond 2015 grote schoonmaak hebben gehouden toen de 1+ Blu-Ray uitkwam en er heel veel materiaal verdween, ook die met miljoenen kliks.
En ook precies de liedjes met een echte promo-video zijn het meest populair, maar dan wel weer die paar die ze toen hebben gepload, want de meeste video's werden achtergehouden om logischerwijs de aanschaf van de Blu-Ray aantrekkelijk te houden.
Spotify is veel meer representatief, wat blijkt uit dat de liedjes die nog niet eens een single zijn geweest nu zo hoog scoren, zoals inderdaad 'Twist And Shout' en ook 'Here Comes The Sun', die laatste zelfs met bijna het dubbele aantal.
Zelfde met 'In My Life', ook in de top 10. De rest van de meest populaire liedjes zijn allemaal wel een single geweest, of staan in ieder geval op de rooie of de blauwe compilatie (die overigens binnenkort als remix uitkomt incl. mono-tapes demix). 'Oh! Darling' is de eerstvolgende opvallende, zo rond de #35 tegenwoordig. En dat komt dan weer omdat het track #2 op het meest populaire streaming-album is, ook nog eens achter een van hun meest populaire liedjes ooit. slome ninja edit: Ehhh ja, nummer #4, maar feit blijft hetzelfde voor "kant A van hun meest populaire streaming-album", zelfs Maxwell staat nog op #82.
Anderzijds dan weer curieus dat 'Lady Madonna' en 'Helter Skelter' de top 50 niet eens halen, en 'I Am The Walrus' maar net. 'A Day In The Life' slechts rond de 40. Soms lijkt het algoritme-willekeur icm het bekende sneeuwbaleffect: niemendalletje 'Love Me Do' op 15, 'Please Please Me' en 'From Me To You' amper in de top 75. Cijfers overigens allemaal de oude remasters, zal er iets anders uitzien met de remixes meegeteld, die tellen apart.
De minst populaire liedjes zijn voorspelbaar: de onbekendere EP-tracks en B-kanten, de Duitse vertalingen en 'Slow Down', 'Matchbox', 'Thank You Girl' en 'Yes It Is' enzo.
Data en meetbare feitjes, altijd leuk.
[ Bericht 4% gewijzigd door Aisumasen op 15-10-2023 15:08:34 (correctie) ]
En ook precies de liedjes met een echte promo-video zijn het meest populair, maar dan wel weer die paar die ze toen hebben gepload, want de meeste video's werden achtergehouden om logischerwijs de aanschaf van de Blu-Ray aantrekkelijk te houden.
Spotify is veel meer representatief, wat blijkt uit dat de liedjes die nog niet eens een single zijn geweest nu zo hoog scoren, zoals inderdaad 'Twist And Shout' en ook 'Here Comes The Sun', die laatste zelfs met bijna het dubbele aantal.
Zelfde met 'In My Life', ook in de top 10. De rest van de meest populaire liedjes zijn allemaal wel een single geweest, of staan in ieder geval op de rooie of de blauwe compilatie (die overigens binnenkort als remix uitkomt incl. mono-tapes demix). 'Oh! Darling' is de eerstvolgende opvallende, zo rond de #35 tegenwoordig. En dat komt dan weer omdat het track #2 op het meest populaire streaming-album is, ook nog eens achter een van hun meest populaire liedjes ooit. slome ninja edit: Ehhh ja, nummer #4, maar feit blijft hetzelfde voor "kant A van hun meest populaire streaming-album", zelfs Maxwell staat nog op #82.
Anderzijds dan weer curieus dat 'Lady Madonna' en 'Helter Skelter' de top 50 niet eens halen, en 'I Am The Walrus' maar net. 'A Day In The Life' slechts rond de 40. Soms lijkt het algoritme-willekeur icm het bekende sneeuwbaleffect: niemendalletje 'Love Me Do' op 15, 'Please Please Me' en 'From Me To You' amper in de top 75. Cijfers overigens allemaal de oude remasters, zal er iets anders uitzien met de remixes meegeteld, die tellen apart.
De minst populaire liedjes zijn voorspelbaar: de onbekendere EP-tracks en B-kanten, de Duitse vertalingen en 'Slow Down', 'Matchbox', 'Thank You Girl' en 'Yes It Is' enzo.
Data en meetbare feitjes, altijd leuk.
[ Bericht 4% gewijzigd door Aisumasen op 15-10-2023 15:08:34 (correctie) ]
Ik ben benieuwd wanneer, want de feestdagen komen er al vrij snel aan. Meestal wordt zoiets toch al in augustus aangekondigd?quote:
De rest van de meest populaire liedjes zijn allemaal wel een single geweest, of staan in ieder geval op de rooie of de blauwe compilatie (die overigens binnenkort als remix uitkomt incl. mono-tapes demix).
Overigens ben ik wel een beetje teleurgesteld als dit de release wordt met daarop de nieuwe track 'Now and Then'. Ik had eigenlijk gehoopt op een upgrade van Anthology, en niet weer een compilatie album.
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
En daar staat-ie dan weer, 81 jaar oud.
Eerste keer sinds 2004. Niets is verdwenen uit de set, alleen maar toegevoegd: ook de Pepper-reprise is weer terug.
'Find My Way' is gerepeteerd, maar zal zo eindigen als 'Women And Wives', 'I Don't Know', 'Alligator', 'On My Way To Work', 'How Kind Of You', 'Friends To Go', enzovoorts.
Eerste keer sinds 2004. Niets is verdwenen uit de set, alleen maar toegevoegd: ook de Pepper-reprise is weer terug.
'Find My Way' is gerepeteerd, maar zal zo eindigen als 'Women And Wives', 'I Don't Know', 'Alligator', 'On My Way To Work', 'How Kind Of You', 'Friends To Go', enzovoorts.
Volgende week om 15:00 NL tijd:
https://www.thebeatles.com/announcement
https://www.thebeatles.com/announcement
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
Geinig! Maar niet geheel onbekend natuurlijk. Aan de hand van demo's is deze versie in elkaar geflanst.
De enige echte.
Ik vind het helemaal niks.
Je kan uit zo'n opname niet zo'n goede stem filteren.
Dit is gewoon hetzlefde als dan een compleet nieuw nummer maken en dat door AI met Lennon's stem laten zingen. Het is geen Lennon maar gewoon kunstmatig zijn stem. Maar omdat het van de opname van Lennon afkomt wordt er gedaan of dit nu enkel en alleen de originele zang van Lennon is en dat is gewoon niet waar.
Je kan uit zo'n opname niet zo'n goede stem filteren.
Dit is gewoon hetzlefde als dan een compleet nieuw nummer maken en dat door AI met Lennon's stem laten zingen. Het is geen Lennon maar gewoon kunstmatig zijn stem. Maar omdat het van de opname van Lennon afkomt wordt er gedaan of dit nu enkel en alleen de originele zang van Lennon is en dat is gewoon niet waar.
Un dann rettet kein Kavallerie,
keine Zorro kmmert sich dodrmm.
D piss hchstens e " Zet " en der Schnie
keine Zorro kmmert sich dodrmm.
D piss hchstens e " Zet " en der Schnie
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |