[Reisverslag] Pacific Crest Trail (4269 km wildernis trek)

quote:

Op woensdag 31 oktober 2018 13:06 schreef Mariocash het volgende:
Maar heb je nou met een groep gelopen of zijn jullie na het begin allemaal jullie eigen weg gegaan?

Ja iedereen loopt in zijn eigen tempo. ik heb vrijwel altijd alleen gelopen. Maar je komt andere hikers wel steeds tegen (al zit daar vaak honderden miles tussen), vooral bij waterbronnen, trailmagic, schaduwrijke plekken etc dus na een tijdje ken je een hoop mensen wel.

Van de mensen uit het begin kwam ik een paar pas na 3000 km weer tegen. Ik was hun dan alweer vergeten maar iedereen kende mij, zelfs als ze mij nog nooit hadden gezien. "You must be Birdman! I've heard so much about you!" (geen enkele andere PCT-hiker loopt namelijk 4269 km met een verrekijker om zijn nek )

quote:

Op woensdag 31 oktober 2018 14:37 schreef Kirb het volgende:
What's next, Appalachian trail?

De volgende Amerikaanse trail zal wel de Continental Divide Trail worden (door de Rockies) maar dan wel in 2 of meer secties want de CDT is nog langer dan de PCT en ook zwaarder dus dat red ik niet in één seizoen. Echter dat wordt niet voor 2020. Voor 2019 ben ik over een paar kortere hikes aan het nadenken.

quote:

Op woensdag 31 oktober 2018 15:21 schreef Liftdeur het volgende:

Wat had je allemaal aan kleding mee?
Je wilt natuurlijk zo min mogelijk mee hebben maar je hebt wel veel temperatuurverschil.

Ik heb 99% van de tijd in hetzelfde shirt en broek gelopen. Als het s'morgens koud was dan droeg ik nog een merino baselayer daaronder, maar die ging meestal al na 5-10 minuten uit als ik was warmgelopen. Die baselayer diende tevens als slaapkleding. Dan had ik nog een midlayer fleece voor als het heel erg koud was, een longjohn en een donzen jacket. Die laatste drie heb ik (bijna) alleen maar s'avonds en s'morgens op m'n campsite gedragen. Verder een regenjas en regenboek (die laatste alleen gebruikt op het laatste stuk in Washington), 2 paar dunne sokken, 2 paar dikke sokken en één onderbroek (naast degene die ik droeg). Dan nog vingerloze handschoenen tegen de zon en een hoed met rand (heel nuttig vooral in de woestijn en NorCal).

Hiermee was ik redelijk overcompleet (ik heb geen extreme kou meegemaakt - Arizona was s'nachts kouder maar ik had het omgekeerde verwacht), maar kleding weegt toch niet veel en flexibiliteit, veiligheid en vooral plezier beleven aan mijn hike vind ik veel belangrijker dan een paar gram besparen.

quote:

Op woensdag 31 oktober 2018 17:24 schreef vipergts het volgende:
weet je ook hoe heg met de andere hier is afgelopen nadat hij naar het ziekenhuis ging.

Die ben ik daarna nog één keer tegengekomen. Zijn arm was nog steeds slecht (maar werd langzaam beter). Hij was naar het ziekenhuis geweest en uiteraard hadden ze hem geadviseerd dat zijn arm in een mitella moest, dat hij permanente schade kon krijgen als het verkeerd genas, etc etc etc. Maar hij wou zijn hike niet afbreken. Hij heeft Canada gehaald.

quote:

Op woensdag 31 oktober 2018 22:03 schreef Budapestenaar het volgende:

Heb je de hele trail met één paar schoenen gedaan? Die krijgen heel wat te verduren, lijkt me

Nee ik ben gestart op een "oud" paar schoenen dat voor de PCT al zo'n 800 km had gedaan. Vlak voor de Sierra (na ruim 1100 km op de PCT) heb ik die vervangen door een nieuw paar en daarmee heb ik Canada gehaald. Dat paar heeft het dus meer dan 3200 km volgehouden en is nog steeds comfortabel (maar helaas erg lek).

Ik had nooit verwacht dat die schoenen het zo lang zouden volhouden (bij mij is het meestal na zo'n 1500 km wel gedaan met de zool), maar door de vaak zanderige ondergrond en de vele zachte bospaden slijten je zolen op de PCT kennelijk niet zo snel.

quote:

Op donderdag 1 november 2018 10:23 schreef polariteit het volgende:

Hoe deed je dat met toegang tot state- en national parks? Moet je daar nog een ticket voor betalen, of wordt dat 'afgedekt' met je wandelpermit?

Alles wordt afgedekt door je (gratis) PCT permit. Sowieso zijn alle permits gratis. Ze dienen alleen maar om de aantallen mensen te reguleren.

De enige uitzondering was North Cascades NP waar je naast je PCT permit een additionele permit nodig hebt als je daar wilt kamperen. De reden is dat je daar alleen op een aantal vaste plekken mag kamperen en er is maar beperkte plek dus die moet je reserveren. Ik had een permit geregeld in Stehekin maar heb die nooit gebruikt omdat ik in één dag het hele park was doorgelopen.

quote:

Hoe verhouden de wandelpaden zich ten opzichte van Europa? Ziet er allemaal best straightforward en goed onderhoudenuit eigenlijk...

De PCT is inderdaad een zeer goed onderhouden trail en is zo ontworpen dat er (theoretisch) ook paarden overheen kunnen. In Europa zijn de trails over het algemeen steiler en ruwer.

Dat gezegd hebbende, op de foto's lijkt het allemaal wel veel vlakker door de groothoeklens! zoals je in de statistieken kunt zien aan het begin van het verslag gaat de trail in het totaal 144km verticaal omhoog en naar beneden. Op een gemiddelde dag ging je dus 950 meter omhoog en 950 meter naar beneden, dag in dag uit...

quote:

En hoe zwaar weegt zo'n bear canister? Dat vraag ik me altijd af.

Dat valt nogal mee. De BV500 die ik had weegt 1,2 kg, dus net iets meer dan één dag eten. Het probleem met die bear canisters is vooral de vorm: het zwaartepunt van je rugzak komt een stuk naar achteren te liggen. Daarom was ik blij toen ik hem eindelijk kon dumpen. Ander probleem is dat de 11.5 liter inhoud te klein is. Met veel moeite kreeg ik er maar net 6 dagen eten in geperst.

Afgezien daarvan vond ik hem wel erg fijn in gebruik. Je hoeft je totaal geen zorgen meer te maken over beren en (vooral) muizen, je kunt hem als stoel gebruiken en je kunt er je kleren in wassen. Ook kun je opeens dingen zoals koekjes meedragen zonder dat ze veranderen in een zak kruimels.

quote:

En heb je nou weer een nieuw visum moeten aanvragen? Ik dacht dat je voor de Arizona trail al een apart visum had aangevraagd? Of was dat nog met een ESTA?

Nee Arizona had ik gewoon met een ESTA gedaan. Maar dat visum is 10 jaar geldig en ik ga de komende 10 jaar nog meerdere keren terugkomen in de VS dus die $160 voor de visum is goed besteed geld.

quote:

Op donderdag 1 november 2018 11:13 schreef Frozen-assassin het volgende:

En het lijkt bijna alsof je helemaal geen kaarten nodig hebt en gewoon de paden kan volgen want die lijken best goed zichtbaar te zijn?

Dat klopt. De trails zijn zeer goed te volgen en splitsingen zijn duidelijk gemarkeerd. Ik had hem gemakkelijk zonder kaarten en zonder GPS kunnen volgen.

Uitzondering zijn de stukken trail in de Sierra en Washington die onder de sneeuw lagen. En bij rivercrossings ga je soms een stukje cross country om de oversteek minder gevaarlijk te maken en dan was GPS vaak wel handig om de trail terug te vinden.

quote:

Op donderdag 1 november 2018 16:00 schreef Rockefellow het volgende:

Hoe lang ben je bezig met het opzetten en inpakken van je tent per dag?

Dat tentje opzetten en afbreken kan in 2 minuten, maar ik vond dat altijd wel een chill momentje aan het begin en eind van de dag dus ik deed er altijd veel langer over.

Inpakken van mijn rugzak besteedde ik ook altijd wel wat tijd aan want de juiste gewichtsverdeling maakt heel veel verschil in draagcomfort.

In Washington gebruikte ik een thrash compactor bag (een vuilniszak maar dan van sterker materiaal) als liner om mijn spullen droog te houden in de regen en dat betekende wat extra werk omdat ik dan s'avonds mijn hele rugzak leeghaalde en s'morgens weer helemaal inpakte.

quote:

Op vrijdag 2 november 2018 08:41 schreef Jor_Dii het volgende:

Zeer zwaar, maar verreweg het mooiste werk wat ik ooit heb mogen doen. Na 10 dagen zonder douche vervolgens de (zeer dure) Grand Canyon McDonalds inlopen en verwelkomt worden met een daverend applaus omdat men aan je ziet (en ruikt) dat je je steentje hebt bijgedragen aan het behoud van de NP, geeft aan hoe zeer dat wordt gewaardeerd.

Jullie zijn helden!

quote:

Ik denk dat SeLang kan beamen dat zeker in het (Zuid)Westen van de VS het volk zo veel anders is, zo veel vriendelijker en ontvankelijker.. een verademing tov het drukke Oosten.

Ik ben nog nooit in het oosten van de VS geweest maar de vriendelijkheid (en gulheid!) in het westen (in elk geval langs de trail) is inderdaad overweldigend.

[ Bericht 0% gewijzigd door SeLang op 02-11-2018 12:06:45 ]

quote:

Op vrijdag 2 november 2018 11:09 schreef Piles het volgende:

Wat eet je eigenlijk onderweg? Dagelijks 7000 kcal haal je ook niet zomaar.

Eten met zo hoog mogelijke energie per gram. In mijn geval dus veel trailmix (mengsel van pinda's, krenten, zonnepitten, M&M's, gedroogde bessen, witte en bruine chocola) en s'avonds een pastamaaltijd.

quote:

Op vrijdag 2 november 2018 11:13 schreef SaskiaR het volgende:
Hoe controleren ze of je echt het hele stuk gelopen hebt? Of vertrouwen ze erop dat je niet liegt?

Niemand controleert dat. Het gaat allemaal op het honor system.

quote:

Op vrijdag 2 november 2018 13:09 schreef Brighteyes het volgende:

Sowieso, wie moet dat controleren dan, waarom? Misschien heb ik wat gemist, maar je krijgt er toch verder geen beloning voor, of wel? Of begrijp ik je vraag verkeerd.

Nee je krijgt geen beloning. Hoewel, als je na afloop een enquête invult krijg je een cool "Certificate of Completion" en als je ook nog een donatie van minimaal $40 doet aan de PCTA (voor onderhoud aan trails e.d.) krijg je een nog coolere, grote zware medaille met je naam en trailnaam erin gegraveerd. Toevallig kwam dat ding net in de bus! Misschien dat ik later nog een foto post

Het belangrijkste voor de meeste mensen is echter dat het je in hiker kringen een bepaalde status geeft.

quote:

Het lijkt me dat het voor Selang zelf al genoeg is te weten dat hij inderdaad daadwerkelijk elke meter zelf gelopen heeft, je gaat toch niet tegen jezelf cheaten?

Het zal je nog verbazen hoeveel er wordt gecheat en hoe okee de meeste mensen dat vinden! De overgrote meerderheid cheat rond de fireclosures. Op Stehekin Road kwam een bus vol met PCT-hiker mij voorbij gereden. Bij White Pass hebben ook maar weinig mensen alles gelopen. En in Northern California waren er massa's hikers die de bus namen van Seiad Valley naar Ashland (terwijl de trail daar gewoon open was), zogenaamd vanwege de rook van de bosbranden maar in werkelijkheid omdat ze geen zin hadden in de lange hete klim vanuit Seiad Valley. Zo heb ik nog meer voorbeelden.

Ikzelf behoor tot de kleine minderheid die daadwerkelijk een continue pad heeft gelopen van Mexico naar Canada, inclusief de roadwalks e.d. rond fireclosures. Neemt niet weg dat ook de meeste "cheaters" 99% van de trail hebben gelopen en als dat voor hun genoeg is dan moeten ze dat verder zelf weten.

quote:

Op vrijdag 2 november 2018 13:57 schreef Kirb het volgende:
Ik dacht dat er op dit soort trails om de zoveel tijd registers zijn waar je telkens je gegevens invult.

Er zijn trailregisters (hoewel niet zo gek veel op de PCT - op de Arizona Trail waren er veel meer) maar daar wordt verder niets mee gedaan, behalve als een hiker wordt vermist. Daarnaast is het doel vooral dat het gewoon cool is dat hikers kunnen zien wanneer andere hikers die je kent daar voorbij zijn gekomen en je dus een inschatting kunt maken waar ze zijn.

Een meisje dat op dezelfde dag was gestart als ik (bij Scout & Frodo) en die ik 3000 km later pas weer tegenkwam vertelde mij dat zij mij volgden in het trailregister."Wow! Birdman is already 2 weeks ahead of us!". Ik zei de eerste dag namelijk dat ik relatief langzaam zou lopen (was ook zo) en ze snapten dus niet waarom ik zo "snel" was. De reden was natuurlijk dat ik geen zerodays nam en zij wel om de zoveel dagen. Dan loop je op den duur flink uit. Dit gewoon even als voorbeeldje hoe die trailregisters worden gebruikt

[ Bericht 1% gewijzigd door SeLang op 02-11-2018 14:27:20 ]

quote:

Op vrijdag 2 november 2018 14:28 schreef Postbus100 het volgende:
Jij liep toch gemiddeld 30km per dag? Dat noem ik geen langzame loper...

Als gemiddelde (inclusief zero days, resupply, etc) is dat ook niet langzaam. Je moet die uitspraak zien in de context van een discussie met een andere PCT thru-hiker.

Als een hiker aan je vraagt "hoeveel miles doe jij per dag?" dan bedoelen ze meestal hoeveel miles je loopt op een hiking-dag. Ik mikte meestal op 20 miles per dag (en wat minder in de Sierra) en op de PCT is dat niet zo gek veel. De meeste mensen lopen meer, maar die doen dus om de zoveel dagen een zero day en ik niet.

For the record: mijn overall gemiddelde was 18 miles (29 km) per dag over de hele hike inclusief zero's, detours, resupply etc.

quote:

Toch denk ik dat je rustdagen wel nodig hebt. Je kunt wel zeggen: liever iets langzamer en dan elke dag, maar je hebt die rustdagen natuurlijk niet voor niets. Net als in het werkende leven. Je kunt niet zeggen: 'ik werk elke dag twee uurtjes minder en dan heb ik geen vakantie meer nodig', want ieder mens heeft een moment nodig om een keer op adem te komen. Zero-days zijn broodnodig. (maar misschien niet per se om de 3 dagen, want dan schiet het natuurlijk ook niet op).

Hiken is toch iets anders dan werken. Het is geestelijk enorm ontspannend. Je bent ook nog eens afgesneden van al het nieuws dus je hebt totaal geen clutter in je hoofd. Dit is één van de leuke aspecten hiervan. Natuurlijk is het lichamelijk wel zwaar, maar als je de afstanden per dag beperkt dan word je s'morgens gewoon uitgerust wakker en heb je weer zin om verder te gaan. Zo ging het bij mij elke dag! S'avonds was ik wel moe maar geen enkele keer werd ik de volgende dag wakker met het gevoel van Bleh! ik heb er vandaag geen zin in of dat ik mij te moe voelde.

En bedenk ook dat je de niet gelopen miles van je vrije dag op een andere dag dus extra moet lopen! Want je tijdwindow blijft hetzelfde. Consistentie was bij mij juist de sleutel naar het succes. Ik heb veel blessures gezien bij hikers die veel zero days namen en dan vervolgens belachelijk lange dagen moesten maken om de verloren tijd weer in te halen. Elke dag ongeveer dezelfde (niet te grote) belasting voorkomt blessures.

quote:

Op vrijdag 2 november 2018 15:22 schreef SaskiaR het volgende:

Oja Selang, heb je ook nog zeldzame vogelsoorten gezien?

As a matter of fact... YES!



Deze Common Black Hawk fotografeerde ik op de PCT in Southern California. Pas toen ik thuis was identificeerde ik hem met behulp van experts. Common Black Hawks komen normaal gesproken namelijk niet voor in Californië.

Deze foto is nu geaccepteerd als pas de derde Common Black Hawk record in San Bernardino County en pas de twaalfde ever in de hele staat Californië! Mega rarity dus!

Op zichzelf is het overigens geen zeldzame vogel, ik had ze al eens gezien in zowel Arizona als Mexico maar mega zeldzaam in Californië.

Alle vogels op de foto's in het verslag zijn overigens niet zeldzaam. Vogels zijn meestal sowieso niet fotografeerbaar met mijn superzoom-pocketcameraatje dus alle foto's in het verslag zijn met redelijk wat mazzel genomen.

Btw: mensen graag ontopic blijven, anders is dit topic straks te snel vol!

quote:

Op vrijdag 2 november 2018 15:40 schreef Budapestenaar het volgende:

Ben je nooit bang van wilde dieren als je in je tentje ligt? Hebben beren alleen interesse in jouw voedsel of zien ze jou ook als eten?

De zwarte beren die langs de PCT leven hebben inderdaad alleen maar belangstelling voor je voedsel en niet voor jou. Meestal zijn ze ook bang voor jou en rennen ze gauw weg als ze je zien. Washington heeft ook grizzly's maar dat zijn er veel minder en volgens jagers die ik daar tegenkwam gaan die ook wel op de vlucht als je wat lawaai maakt. (zelf heb ik geen grizzly's gezien).

Het meest "bang" was ik voor muizen en andere knaagdieren die een gat ik je tent en backpack kunnen knagen op zoek naar eten. Is mij niet overkomen maar veel andere PCT-hikers wel.

quote:

Op zaterdag 3 november 2018 16:22 schreef tjoptjop het volgende:

Qua eten, doe je nog iets specifieks met zout, je drinkt en zweet natuurlijk als een gek op die warme stukken.

Ja goed punt! Ik had specifiek hiervoor inderdaad een pot zout mee zodat ik dan eventueel tijdens het lopen zout zou kunnen eten om de tekorten aan te vullen. Dat bleek niet nodig tijdens het lopen zelf maar s'avonds gooide ik wel veel extra zout door mijn (toch al zoute) eten om de tekorten aan te vullen. Dat smaakte dan goddelijk!

Het is wel grappig dat je op de trail specifiek eten uitzoekt dat thuis "slecht" is: zoveel mogelijk calorieën, veel vet, veel zout!

quote:

Op zaterdag 3 november 2018 19:11 schreef mouzzer het volgende:

Hoe zwaar was je rugzak gemiddeld en op z'n zwaarst?

quote:

Op zaterdag 3 november 2018 20:48 schreef MissRelin het volgende:
hoeveel kilo aan bagage, water en voedsel sjouw je eigenlijk met je mee?

Dit is enorm variabel afhankelijk van waar je bent, of je net een resupply hebt gedaan en hoeveel water er is. Om een idee te krijgen:

Backpack exclusief eten, water en brandstof: ca 12 kg
Eten: 0 - 7 kg
Water: 0 - 10 kg
Brandstof: 0 - 0.7 kg
Extra voor de Sierra: (bear canister, spikes, ice-axe): 1.9 kg

Niet in backpack:
Verrekijker (om mijn nek): 1 kg
Camera (aan mijn riem): 0.3 kg
Hiking poles (in mijn handen): 0.53 kg

Het totale gewicht is niet alles simpel optellen. Bijvoorbeeld in de Sierra heb je extra dingen zoals bear canister maar hoef je bijna geen water te dragen.

Her zwaarste wat ik heb gedragen zal zo'n 26-27kg zijn geweest met full resupply en grote watercarries in de woestijn. Maar meestal liep ik maar kort met zo'n gewicht. Ik kampeerde liever niet bij water (want daar zijn ook andere mensen) dus vaak haalde ik water en liep dan een paar mijl verder voor een heerlijk eenzame plek. Diezelfde middag/ avond/ nacht gebruikte je dan alweer 2-2.5 liter dus als ik de volgend morgen vertrok was ik alweer 2.5kg lichter.

Tijdens deze hike zal mijn backpack het grootste deel van de tijd rond de 20kg zijn geweest met enkele dagen eten en enkele liters water.

Note: de meeste PCT-hikers hebben (veel) lichtere packs omdat zij de tijd op de trail minimaliseren terwijl ik die juist maximaliseer. De meeste PCT-hikers hebben een "sport" instelling - het gaat ze vooral om het (met zo weinig mogelijk moeite) completeren van de trail - terwijl het bij mij draait om maximale natuur exposure. Daarom had ik ook maar 4 zerodays (de meeste anderen hadden er tientallen).

quote:

Op zondag 4 november 2018 10:14 schreef Budapestenaar het volgende:
Ik neem aan dat je voor grote boodschappen een kuiltje graaft. Maar heb je ook wc-papier bij je en neem je dat na gebruik mee in je rugzak?

Dat gaat inderdaad in een kuiltje (om dat te graven heb ik een schepje bij me - weegt 17 gram). Gebruikt pleepapier is niet schadelijk voor de natuur maar is puur een esthetisch probleem als beesten het opgraven e.d. Zelf heb ik gebruikt pleepapier meestal niet meegenomen maar door de poep heen geroerd (en nog een keer overheen pissen en opnieuw roeren) zodat het één stamppot werd en het niet is terug te vinden, waarmee dat esthetische probleem dus ook is opgelost.

quote:

Op zondag 4 november 2018 14:22 schreef alopio het volgende:
Ook een praktische vraag, je loopt soms door water of tot je middel in de sneeuw, je kleding wordt dan nat natuurlijk (sokken, broek) hoe krijg je dat snel droog aangezien je (begrijpelijk) maar 1 broek hebt en weinig sokken en ondergoed.

De hoogste riviertjes die ik door moest kwamen tot net onder mijn kruis. Ik rolde mijn broekspijpen dan zo hoog mogelijk op. Bij de hoogste rivieren werd het dan alsnog nat, maar minder dan wanneer je de pijpen niet oprolt. Broek is echter synthetisch materiaal dat weinig water opneemt heel snel droogt.

Mijn boots en sokken gingen uit bij water oversteken en om mijn voeten te beschermen had ik neoprene kayakschoentjes mee. Die hebben een harde zool met veel grip, zitten als een sok om je voet heen (dus het krachtig stromende water krijgt er weinig grip op) en bieden zelfs een beetje warmte isolatie (het water is ijskoud smeltwater dus na een minuut of zo verlies je het gevoel in je voeten).

Wegzakken in de sneeuw werd je over het algemeen niet zo nat van, behalve je voeten. Er komt dan namelijk vaak sneeuw in je schoenen en als dat smelt krijg je natte voeten.

quote:

En gaat je kleding niet erg snel slijten en dan met name sokken ed en je broek (al was die idd kapot gegaan las ik.

Sokken gingen verbazingwekkend lang mee. Ik heb bijna de hele trail gelopen op 2 paar lichte dunne wollen sokken en die zijn nu nog steeds in prima staat! Ik had een derde paar van dezelfde soort maar die heb ik pas helemaal op het eind gebruikt toen die andere twee beiden nat waren. Ik had ook nog twee paar dikkere sokken mee maar die heb ik weinig gebruikt (dunne sokken vind ik fijner).

De reden voor de lage slijtage is o.a. omdat ik op boots loop en er daardoor weinig vuil/ stof in je schoenen komt (dat werkt als schuurmiddel). De meeste PCT-hikers lopen op trailrunners en die verslijten hun sokken dus veel sneller en krijgen last met blaren etc door het vuil dat in hun schoenen komt.

De broek die ik op de PCT droeg is van licht synthetisch materiaal dat een beetje kan stretchen (super comfortabel maar relatief kwetsbaar). Het is dezelfde die ik vorig jaar Op de Arizona Trail droeg, dus ik heb er nu bijna 6000 km mee gedaan (meer dan 7 maanden continue lopen). Ik kreeg stijtage en gaten aan de onderkant van de pijp (daar schuurt je schoen en/of planten langs de pijp). Het materiaal werd geleidelijk aan natuurlijk zwakker en op het laatst toen ik over trails liep die sterk overgroeid waren kreeg ik uiteindelijk een grote scheur (die ik ter plekke repareerde).

quote:

En krijg je geen last van schuurplekken, ontstekingen en dan met name op gevoelige plekken zoals voeten, binnenkant bovenbenen, schaamstreek, oksels omdat dit toch door het lopen schuurt met kleding, nat wordt van rivier/regen/sneeuw/zweet. En heb je speciale kleding hiervoor mbt ondergoed en sokken?

Ik heb nauwelijks last gehad van schuurplekken. Belangrijkste uitzondering waren mijn voeten toen ik in Washington dagenlang achter elkaar met natte voeten liep. Dat veroorzaakte op allerlei rare plekken kleine wondjes op m'n voeten. Die genazen razend snel als de voeten weer droog waren maar vaak was daar geen gelegenheid voor dus dat was toen wel even een punt van zorg.

De enige andere irritante plek was af en toe aan het einde van de dag daar waar de heupband van mijn rugzak zat als de rugzak heel zwaar was. Daaronder gaat het namelijk zweten dus je huid wordt zacht en het zout irriteert, vooral dus als een hele zware rugzak daar veel druk op uitoefent. En soms zit er iets onder, bijvoorbeeld de band van je broek, waardoor je een drukpunt kreeg. Met een beetje schuiven was het meestal wel op te lossen en de volgende dag was het altijd weer genezen.

Mijn (nylon?) hikingshirt was misschien wel mijn favoriete kledingsstuk. 99% van de tijd was dit mijn enige boven kledingsstuk. Comfortabel over een enorme temperatuur range, sneldrogend, UV-werend, redelijk winddicht en loeisterk. Ook deze heeft er nu meer dan 6000 km (>7 maanden) op zitten en vertoont nauwelijks sporen van slijtage. Helaas heeft mijn regenjas hierop afgegeven dus het ziet er niet meer zo mooi uit.

quote:

Op zondag 4 november 2018 22:38 schreef flipsen het volgende:
Wat ik me afvroeg, bij die hitte: hoe bescherm je je tegen de zon? Pet/hoed natuurlijk en ik zag dat je vingerloze handschoenen gebruikt. Maar armen en benen? Lange mouwen lijkt me niet fijn. Of gewoon maar lekker laten braden?

Hoed met rand, handschoenen, lange broek en lange mouwen! Veel hikers hadden een korte broek en korte mouwen maar ik begrijp niet hoe ze dat volhielden in de woestijn. Veel te heet! Ik merkte ook dat ik de woestijnsecties veel beter trok dan hun.

Ander probleem met korte mouwen en vooral korte broek is dat je vreselijk vies wordt, want het grootste deel van de PCT is erg stoffig en je kunt je vaak dagenlang/ wekenlang niet wassen. Zonnebrand smeren (wat ik dus niet hoef te doen) versterkt het probleem verder. Slaapzak wordt dan ook vreselijk smerig.

quote:

En hetzelfde een beetje met de muggen: gewoon maar lijden? Of antimuggenspul mee?

Ik had geen antimuggenspul mee om dezelfde reden als hierboven. Geen zin in olieachtige troep op mijn huid. Just suck it up! Met lange broek en lange mouwen hoefde je alleen maar je gezicht en je handen in de gaten te houden (ze steken door je dunne sun gloves heen).

Daarnaast geven lange mouwen en lange broek wat bescherming tegen teken en planten die bij aanraking blaren (of erger!) veroorzaken, zoals poodle bush en poison oak die op veel plaatsen langs (en over) de trail groeien.

quote:

Die vraag van boedepestenaar is ook wel interessant... (gebruikt) wcpapier verbranden kan natuurlijk niet, zie Torres del Paine jaren geleden

Had ik hierboven al beantwoord. En verbranden is inderdaad a total no-no want vrijwel de hele PCT is één grote tinderbox!