[Reisverslag] Pacific Crest Trail (4269 km wildernis trek)

quote:

Op woensdag 31 oktober 2018 13:06 schreef Mariocash het volgende:
Maar heb je nou met een groep gelopen of zijn jullie na het begin allemaal jullie eigen weg gegaan?

Ja iedereen loopt in zijn eigen tempo. ik heb vrijwel altijd alleen gelopen. Maar je komt andere hikers wel steeds tegen (al zit daar vaak honderden miles tussen), vooral bij waterbronnen, trailmagic, schaduwrijke plekken etc dus na een tijdje ken je een hoop mensen wel.

Van de mensen uit het begin kwam ik een paar pas na 3000 km weer tegen. Ik was hun dan alweer vergeten maar iedereen kende mij, zelfs als ze mij nog nooit hadden gezien. "You must be Birdman! I've heard so much about you!" (geen enkele andere PCT-hiker loopt namelijk 4269 km met een verrekijker om zijn nek )

quote:

Op woensdag 31 oktober 2018 14:37 schreef Kirb het volgende:
What's next, Appalachian trail?

De volgende Amerikaanse trail zal wel de Continental Divide Trail worden (door de Rockies) maar dan wel in 2 of meer secties want de CDT is nog langer dan de PCT en ook zwaarder dus dat red ik niet in één seizoen. Echter dat wordt niet voor 2020. Voor 2019 ben ik over een paar kortere hikes aan het nadenken.

quote:

Op woensdag 31 oktober 2018 15:21 schreef Liftdeur het volgende:

Wat had je allemaal aan kleding mee?
Je wilt natuurlijk zo min mogelijk mee hebben maar je hebt wel veel temperatuurverschil.

Ik heb 99% van de tijd in hetzelfde shirt en broek gelopen. Als het s'morgens koud was dan droeg ik nog een merino baselayer daaronder, maar die ging meestal al na 5-10 minuten uit als ik was warmgelopen. Die baselayer diende tevens als slaapkleding. Dan had ik nog een midlayer fleece voor als het heel erg koud was, een longjohn en een donzen jacket. Die laatste drie heb ik (bijna) alleen maar s'avonds en s'morgens op m'n campsite gedragen. Verder een regenjas en regenboek (die laatste alleen gebruikt op het laatste stuk in Washington), 2 paar dunne sokken, 2 paar dikke sokken en één onderbroek (naast degene die ik droeg). Dan nog vingerloze handschoenen tegen de zon en een hoed met rand (heel nuttig vooral in de woestijn en NorCal).

Hiermee was ik redelijk overcompleet (ik heb geen extreme kou meegemaakt - Arizona was s'nachts kouder maar ik had het omgekeerde verwacht), maar kleding weegt toch niet veel en flexibiliteit, veiligheid en vooral plezier beleven aan mijn hike vind ik veel belangrijker dan een paar gram besparen.

quote:

Op woensdag 31 oktober 2018 17:24 schreef vipergts het volgende:
weet je ook hoe heg met de andere hier is afgelopen nadat hij naar het ziekenhuis ging.

Die ben ik daarna nog één keer tegengekomen. Zijn arm was nog steeds slecht (maar werd langzaam beter). Hij was naar het ziekenhuis geweest en uiteraard hadden ze hem geadviseerd dat zijn arm in een mitella moest, dat hij permanente schade kon krijgen als het verkeerd genas, etc etc etc. Maar hij wou zijn hike niet afbreken. Hij heeft Canada gehaald.

quote:

Op woensdag 31 oktober 2018 22:03 schreef Budapestenaar het volgende:

Heb je de hele trail met één paar schoenen gedaan? Die krijgen heel wat te verduren, lijkt me

Nee ik ben gestart op een "oud" paar schoenen dat voor de PCT al zo'n 800 km had gedaan. Vlak voor de Sierra (na ruim 1100 km op de PCT) heb ik die vervangen door een nieuw paar en daarmee heb ik Canada gehaald. Dat paar heeft het dus meer dan 3200 km volgehouden en is nog steeds comfortabel (maar helaas erg lek).

Ik had nooit verwacht dat die schoenen het zo lang zouden volhouden (bij mij is het meestal na zo'n 1500 km wel gedaan met de zool), maar door de vaak zanderige ondergrond en de vele zachte bospaden slijten je zolen op de PCT kennelijk niet zo snel.

quote:

Op donderdag 1 november 2018 10:23 schreef polariteit het volgende:

Hoe deed je dat met toegang tot state- en national parks? Moet je daar nog een ticket voor betalen, of wordt dat 'afgedekt' met je wandelpermit?

Alles wordt afgedekt door je (gratis) PCT permit. Sowieso zijn alle permits gratis. Ze dienen alleen maar om de aantallen mensen te reguleren.

De enige uitzondering was North Cascades NP waar je naast je PCT permit een additionele permit nodig hebt als je daar wilt kamperen. De reden is dat je daar alleen op een aantal vaste plekken mag kamperen en er is maar beperkte plek dus die moet je reserveren. Ik had een permit geregeld in Stehekin maar heb die nooit gebruikt omdat ik in één dag het hele park was doorgelopen.

quote:

Hoe verhouden de wandelpaden zich ten opzichte van Europa? Ziet er allemaal best straightforward en goed onderhoudenuit eigenlijk...

De PCT is inderdaad een zeer goed onderhouden trail en is zo ontworpen dat er (theoretisch) ook paarden overheen kunnen. In Europa zijn de trails over het algemeen steiler en ruwer.

Dat gezegd hebbende, op de foto's lijkt het allemaal wel veel vlakker door de groothoeklens! zoals je in de statistieken kunt zien aan het begin van het verslag gaat de trail in het totaal 144km verticaal omhoog en naar beneden. Op een gemiddelde dag ging je dus 950 meter omhoog en 950 meter naar beneden, dag in dag uit...

quote:

En hoe zwaar weegt zo'n bear canister? Dat vraag ik me altijd af.

Dat valt nogal mee. De BV500 die ik had weegt 1,2 kg, dus net iets meer dan één dag eten. Het probleem met die bear canisters is vooral de vorm: het zwaartepunt van je rugzak komt een stuk naar achteren te liggen. Daarom was ik blij toen ik hem eindelijk kon dumpen. Ander probleem is dat de 11.5 liter inhoud te klein is. Met veel moeite kreeg ik er maar net 6 dagen eten in geperst.

Afgezien daarvan vond ik hem wel erg fijn in gebruik. Je hoeft je totaal geen zorgen meer te maken over beren en (vooral) muizen, je kunt hem als stoel gebruiken en je kunt er je kleren in wassen. Ook kun je opeens dingen zoals koekjes meedragen zonder dat ze veranderen in een zak kruimels.

quote:

En heb je nou weer een nieuw visum moeten aanvragen? Ik dacht dat je voor de Arizona trail al een apart visum had aangevraagd? Of was dat nog met een ESTA?

Nee Arizona had ik gewoon met een ESTA gedaan. Maar dat visum is 10 jaar geldig en ik ga de komende 10 jaar nog meerdere keren terugkomen in de VS dus die $160 voor de visum is goed besteed geld.

quote:

Op donderdag 1 november 2018 11:13 schreef Frozen-assassin het volgende:

En het lijkt bijna alsof je helemaal geen kaarten nodig hebt en gewoon de paden kan volgen want die lijken best goed zichtbaar te zijn?

Dat klopt. De trails zijn zeer goed te volgen en splitsingen zijn duidelijk gemarkeerd. Ik had hem gemakkelijk zonder kaarten en zonder GPS kunnen volgen.

Uitzondering zijn de stukken trail in de Sierra en Washington die onder de sneeuw lagen. En bij rivercrossings ga je soms een stukje cross country om de oversteek minder gevaarlijk te maken en dan was GPS vaak wel handig om de trail terug te vinden.

quote:

Op donderdag 1 november 2018 16:00 schreef Rockefellow het volgende:

Hoe lang ben je bezig met het opzetten en inpakken van je tent per dag?

Dat tentje opzetten en afbreken kan in 2 minuten, maar ik vond dat altijd wel een chill momentje aan het begin en eind van de dag dus ik deed er altijd veel langer over.

Inpakken van mijn rugzak besteedde ik ook altijd wel wat tijd aan want de juiste gewichtsverdeling maakt heel veel verschil in draagcomfort.

In Washington gebruikte ik een thrash compactor bag (een vuilniszak maar dan van sterker materiaal) als liner om mijn spullen droog te houden in de regen en dat betekende wat extra werk omdat ik dan s'avonds mijn hele rugzak leeghaalde en s'morgens weer helemaal inpakte.

quote:

Op vrijdag 2 november 2018 08:41 schreef Jor_Dii het volgende:

Zeer zwaar, maar verreweg het mooiste werk wat ik ooit heb mogen doen. Na 10 dagen zonder douche vervolgens de (zeer dure) Grand Canyon McDonalds inlopen en verwelkomt worden met een daverend applaus omdat men aan je ziet (en ruikt) dat je je steentje hebt bijgedragen aan het behoud van de NP, geeft aan hoe zeer dat wordt gewaardeerd.

Jullie zijn helden!

quote:

Ik denk dat SeLang kan beamen dat zeker in het (Zuid)Westen van de VS het volk zo veel anders is, zo veel vriendelijker en ontvankelijker.. een verademing tov het drukke Oosten.

Ik ben nog nooit in het oosten van de VS geweest maar de vriendelijkheid (en gulheid!) in het westen (in elk geval langs de trail) is inderdaad overweldigend.

[ Bericht 0% gewijzigd door SeLang op 02-11-2018 12:06:45 ]

quote:

Op vrijdag 2 november 2018 11:09 schreef Piles het volgende:

Wat eet je eigenlijk onderweg? Dagelijks 7000 kcal haal je ook niet zomaar.

Eten met zo hoog mogelijke energie per gram. In mijn geval dus veel trailmix (mengsel van pinda's, krenten, zonnepitten, M&M's, gedroogde bessen, witte en bruine chocola) en s'avonds een pastamaaltijd.

quote:

Op vrijdag 2 november 2018 11:13 schreef SaskiaR het volgende:
Hoe controleren ze of je echt het hele stuk gelopen hebt? Of vertrouwen ze erop dat je niet liegt?

Niemand controleert dat. Het gaat allemaal op het honor system.

quote:

Op vrijdag 2 november 2018 13:09 schreef Brighteyes het volgende:

Sowieso, wie moet dat controleren dan, waarom? Misschien heb ik wat gemist, maar je krijgt er toch verder geen beloning voor, of wel? Of begrijp ik je vraag verkeerd.

Nee je krijgt geen beloning. Hoewel, als je na afloop een enquête invult krijg je een cool "Certificate of Completion" en als je ook nog een donatie van minimaal $40 doet aan de PCTA (voor onderhoud aan trails e.d.) krijg je een nog coolere, grote zware medaille met je naam en trailnaam erin gegraveerd. Toevallig kwam dat ding net in de bus! Misschien dat ik later nog een foto post

Het belangrijkste voor de meeste mensen is echter dat het je in hiker kringen een bepaalde status geeft.

quote:

Het lijkt me dat het voor Selang zelf al genoeg is te weten dat hij inderdaad daadwerkelijk elke meter zelf gelopen heeft, je gaat toch niet tegen jezelf cheaten?

Het zal je nog verbazen hoeveel er wordt gecheat en hoe okee de meeste mensen dat vinden! De overgrote meerderheid cheat rond de fireclosures. Op Stehekin Road kwam een bus vol met PCT-hiker mij voorbij gereden. Bij White Pass hebben ook maar weinig mensen alles gelopen. En in Northern California waren er massa's hikers die de bus namen van Seiad Valley naar Ashland (terwijl de trail daar gewoon open was), zogenaamd vanwege de rook van de bosbranden maar in werkelijkheid omdat ze geen zin hadden in de lange hete klim vanuit Seiad Valley. Zo heb ik nog meer voorbeelden.

Ikzelf behoor tot de kleine minderheid die daadwerkelijk een continue pad heeft gelopen van Mexico naar Canada, inclusief de roadwalks e.d. rond fireclosures. Neemt niet weg dat ook de meeste "cheaters" 99% van de trail hebben gelopen en als dat voor hun genoeg is dan moeten ze dat verder zelf weten.

quote:

Op vrijdag 2 november 2018 13:57 schreef Kirb het volgende:
Ik dacht dat er op dit soort trails om de zoveel tijd registers zijn waar je telkens je gegevens invult.

Er zijn trailregisters (hoewel niet zo gek veel op de PCT - op de Arizona Trail waren er veel meer) maar daar wordt verder niets mee gedaan, behalve als een hiker wordt vermist. Daarnaast is het doel vooral dat het gewoon cool is dat hikers kunnen zien wanneer andere hikers die je kent daar voorbij zijn gekomen en je dus een inschatting kunt maken waar ze zijn.

Een meisje dat op dezelfde dag was gestart als ik (bij Scout & Frodo) en die ik 3000 km later pas weer tegenkwam vertelde mij dat zij mij volgden in het trailregister."Wow! Birdman is already 2 weeks ahead of us!". Ik zei de eerste dag namelijk dat ik relatief langzaam zou lopen (was ook zo) en ze snapten dus niet waarom ik zo "snel" was. De reden was natuurlijk dat ik geen zerodays nam en zij wel om de zoveel dagen. Dan loop je op den duur flink uit. Dit gewoon even als voorbeeldje hoe die trailregisters worden gebruikt

[ Bericht 1% gewijzigd door SeLang op 02-11-2018 14:27:20 ]

quote:

Op vrijdag 2 november 2018 14:28 schreef Postbus100 het volgende:
Jij liep toch gemiddeld 30km per dag? Dat noem ik geen langzame loper...

Als gemiddelde (inclusief zero days, resupply, etc) is dat ook niet langzaam. Je moet die uitspraak zien in de context van een discussie met een andere PCT thru-hiker.

Als een hiker aan je vraagt "hoeveel miles doe jij per dag?" dan bedoelen ze meestal hoeveel miles je loopt op een hiking-dag. Ik mikte meestal op 20 miles per dag (en wat minder in de Sierra) en op de PCT is dat niet zo gek veel. De meeste mensen lopen meer, maar die doen dus om de zoveel dagen een zero day en ik niet.

For the record: mijn overall gemiddelde was 18 miles (29 km) per dag over de hele hike inclusief zero's, detours, resupply etc.

quote:

Toch denk ik dat je rustdagen wel nodig hebt. Je kunt wel zeggen: liever iets langzamer en dan elke dag, maar je hebt die rustdagen natuurlijk niet voor niets. Net als in het werkende leven. Je kunt niet zeggen: 'ik werk elke dag twee uurtjes minder en dan heb ik geen vakantie meer nodig', want ieder mens heeft een moment nodig om een keer op adem te komen. Zero-days zijn broodnodig. (maar misschien niet per se om de 3 dagen, want dan schiet het natuurlijk ook niet op).

Hiken is toch iets anders dan werken. Het is geestelijk enorm ontspannend. Je bent ook nog eens afgesneden van al het nieuws dus je hebt totaal geen clutter in je hoofd. Dit is één van de leuke aspecten hiervan. Natuurlijk is het lichamelijk wel zwaar, maar als je de afstanden per dag beperkt dan word je s'morgens gewoon uitgerust wakker en heb je weer zin om verder te gaan. Zo ging het bij mij elke dag! S'avonds was ik wel moe maar geen enkele keer werd ik de volgende dag wakker met het gevoel van Bleh! ik heb er vandaag geen zin in of dat ik mij te moe voelde.

En bedenk ook dat je de niet gelopen miles van je vrije dag op een andere dag dus extra moet lopen! Want je tijdwindow blijft hetzelfde. Consistentie was bij mij juist de sleutel naar het succes. Ik heb veel blessures gezien bij hikers die veel zero days namen en dan vervolgens belachelijk lange dagen moesten maken om de verloren tijd weer in te halen. Elke dag ongeveer dezelfde (niet te grote) belasting voorkomt blessures.

quote:

Op vrijdag 2 november 2018 15:22 schreef SaskiaR het volgende:

Oja Selang, heb je ook nog zeldzame vogelsoorten gezien?

As a matter of fact... YES!



Deze Common Black Hawk fotografeerde ik op de PCT in Southern California. Pas toen ik thuis was identificeerde ik hem met behulp van experts. Common Black Hawks komen normaal gesproken namelijk niet voor in Californië.

Deze foto is nu geaccepteerd als pas de derde Common Black Hawk record in San Bernardino County en pas de twaalfde ever in de hele staat Californië! Mega rarity dus!

Op zichzelf is het overigens geen zeldzame vogel, ik had ze al eens gezien in zowel Arizona als Mexico maar mega zeldzaam in Californië.

Alle vogels op de foto's in het verslag zijn overigens niet zeldzaam. Vogels zijn meestal sowieso niet fotografeerbaar met mijn superzoom-pocketcameraatje dus alle foto's in het verslag zijn met redelijk wat mazzel genomen.

Btw: mensen graag ontopic blijven, anders is dit topic straks te snel vol!