VBL Voetbal
Van strafschop tot schwalbe. Hier vind je Voetbal en alles wat daarmee te maken heeft. VBL - United in Voetbal.
Veronica Inside is een voetbalprogramma dat op maandag en vrijdag op Veronica wordt uitgezonden, tussen 20:30 en 22:30. Het is een journalistiek hoogstaand programma waarin wedstrijden worden geanalyseerd, transfers worden besproken en de nodige rullevante anekdotes worden opgehaald. Veronica Inside staat erom bekend altijd met respect over spelers, trainers en andere dorpsidioten uit de voetballerij te praten, dit in tegenstelling tot Studio Voetbal. In 2011 werden ze na tien jaar hard werken beloond met de hoogst haalbare TV-prijs in Nederland, een gouden cockring. Het programma wordt gesponsord, maar hier merk je nagenoeg niets van.
Deze OP wordt mede mogelijk gemaakt door Bavaria Bier, Toto & John de Mol.
Hoofdrolspelers
Figuranten
Voorzitter van de fanclub en erelid van het topic
Onderdelen
Toto
De Toto wordt door Johan iedere vrijdaguitzending ingevuld tijdens het laatste kwartier, en vervolgens vullen duizenden kijkers hem in, exact het tegenovergestelde van wat Johan zegt. Maandag komt Genee terug op de resultaten, indien Johan alles goed heeft krijg hij sigaren en een kus van Escha, dit is echter nog maar een keer in de geschiedenis voorgekomen. Hij heeft wel één keer meer de Toto gewonnen dan Genee. Tegenwoordig doen ook van der Gijp, Genee en de kijker mee met de Toto om het allemaal wat spannender te maken.
Danny Vera
Iedere week neemt Danny Vera de moedige taak op zich om een klassieker te coveren, en dit zo goed mogelijk te doen. Zelden faalt hij hierin. Wat heeft die man een stem, en wat is die band goed. Geen wonder dat hij een nummer één hit gehad heeft in Turkije. Soms staat er in plaats van Danny één of andere ouwelullenband een kuntrie- of bloesnummer van zes minuten te spelen met dank aan ome Johan.
Het programma van Fox Sports
Iedere week staat er een verslaggever (Hansie Hansie of lellebel Hélène) van Fox Sports (voorheen Eredivisie Live) klaar om te vertellen wat er op het programma staat. Zelfs als de lamme tegen de blinde speelt is de verslaggever verplicht om de wedstrijd aan te duiden met de term: "de topper". Daarna zien we een snel gemonteerd filmpje met muziek (woo oh oh ohh) en knotsgekke beelden van het afgelopen voetbalweekend. Om 19.00 uur ziet u Jan Boskamp op Joke Bruijs, exclusief op Fox Sports.
Bavaria Zocial
Fragmenten van de amateurvelden. Zo, die zit er goed in!
Rullevante links
Het VI-woordenboek
Bingokaarten van Johan, Wilfred, René en Boskamp
Oliver's kanaaltje met legendarische fragmenten RIP
Sigaarblogcom met het laatste nieuws, MP4-linkjes en diepte-interviews met Escha.
Voetbal International GIFs (waarschuwing: modemkiller)
De oude OP, voor de nostalgici onder ons.
Het 1000ste topic, een mijlpaal voor ons VI Hooligans
Derksen & ..., topic voor het tv-programma waarin Johan voetbalpursenelleties interviewt.
De Betweters, voor fans van Hugo Borst en slechte woordgrappen.
Uitzending Uitgesteld, mocht u de aflevering gemist hebben.
In memoriam
Graag herdenken wij deze ex-figuranten die ooit rullevant waren voor Veronica Inside (ooit bekend als Voetbal Inside, Voetbal International en Voetbal Insite), maar helaas het felbevochten gevecht om in de OP te komen verloren: Aad de Mos, Willem van Hanegem, Erik Dijkstra, Wouter Bos, Gerald Vanenburg, Jan-Jood van Gangelen, Marc van Hintum, Raoul Heertje, Mattijs Manders (Graydonmannetje), Manolevje, Royston Drenthe, Demen Bülbül, Jan 'gladjanus' Kooiemans, Sepp Blatter, Diego Maradona, Huub Stevens, Berdien de barmeid, de Kantineheld (Tibbe!), Knipping & van Duren, Thijs Slegers, Krabby, Simon Zwartkruis, Peter Wekking, Stef de Bont, Taco van der V., Emilio Schelvecchio, Sierd de Vos, Zanger Rinus, Dickie Advocaat, Tommie Beugelsdijk, Wim Kieft, Ashley Zaat, De vermakelijke hork, Koos Tompé, Bas Nijhuis, Joop Munsterman, John van Lottum, John Williams, Sylvana Simons, Arie Boomsma, Jelle Brandt Cortius, Bo van Spilbeeck, Casper van Eijck, de Gamma dug-out, Amstel bier, DJ Jan, het Soundboard van Genee, Roelof Luinge, Henk de Haan, Prem, Tijl Beckand, Maurice de Hont, de Witte Chinees, Simon Zijlemans, de stagiair achter de knopjes, de floormanager, de Voetbal Inside app, Peter Rudolf de Vries, Dennis Schouten, R. Wiebel, Niko Bellic uit New York, Barbara Barend, Jean-Marie Pfaff, Steve McClaren, Andy van der Meijde, Michel van Egmond, Fernando Ricksen, Sir Alex Ferguson, Koert Westerman, Mario Been, Louis van Gaal, ´eljko Petrović, French Corner, Bert van Marwijk, Cor Pot, Frans Bauer, Hans van Breukelen, Rudi Dil, Marcel van Roosmalen, George Baker, Hans Kraay sr. en RTL7.
Nu kan je extra letten op de dubbele laag van diverse scenes.quote:Op maandag 29 oktober 2018 22:21 schreef Coco. het volgende:
huh die fast en furious film was toch vorige week ook al?
Misschien trouwens een tip voor Coco, als je de laatste post in een topic hebt is het gebruikelijk dat je een nieuwe opent in de reeks 
Zet die jongen eens niet zo onder druk.quote:
Misschien trouwens een tip voor Coco, als je de laatste post in een topic hebt is het gebruikelijk dat je een nieuwe opent in de reeks
Jammer dat coco dit weigert om te doenquote:
Misschien trouwens een tip voor Coco, als je de laatste post in een topic hebt is het gebruikelijk dat je een nieuwe opent in de reeks
Johan Derksen verbaast Giel met onthulling
VI-coryfee Johan Derksen heeft een nieuwtje voor de luisteraars van Giel Beelen.
https://www.telegraaf.nl/(...)-giel-met-onthulling
Filmpje van Johan
VI-coryfee Johan Derksen heeft een nieuwtje voor de luisteraars van Giel Beelen.
https://www.telegraaf.nl/(...)-giel-met-onthulling
Filmpje van Johan
Derksen 
We know this. The Chinese know that we know. But we make-believe that we don't know and the Chinese make-believe that they believe that we don't know, but know that we know. Everybody knows.
Ajax hoeft hem niet te bellen, daar is hij ze even voor.quote:Op dinsdag 30 oktober 2018 22:41 schreef ikweethetookniet het volgende:
De hele kantine riep kutkeeper
Toen ben ik maar even naar buiten gegaan
quote:
[..]
boekje te promoten he. Zal wel eenmalig zijn
Will Moerer begrijpt er nog steeds helemaal niets van.quote:Wim Kieft keert op vrijdag 2 november terug als tafelgast. De uitzending begint om 20.30 uur op Veronica. Het gaat echter om een vooralsnog eenmalige terugkeer van de oud-voetballer. Wim Kieft is uitgenodigd om te komen praten over zijn nieuwe boek De Terugkeer dat door Michel van Egmond is geschreven. Het is de opvolger van de bestseller Kieft die in 2014 uitkwam. Ziggo Sport-woordvoerder Martijn van Opstal bevestigt aan Totaal TV dat medewerking van Wim Kieft alleen ter promotie van het boek is. “Wim zat gisteren ook bij De Wereld Draait Door in het kader van zijn boek. Om dezelfde reden zit hij vrijdag bij Veronica Inside.”
Wim heeft er wel zin in.quote:Op woensdag 31 oktober 2018 10:38 schreef showtimer het volgende:
[..]
[..]
Will Moerer begrijpt er nog steeds helemaal niets van.
Hij eindigt wel vrij zuur.quote:
Hij wordt er zelf ook moe vanquote:
.
Oh.
aardige gozer, die Van Egmond is wel een slimme jongen trouwens, loopt lekker binnen met die boekenquote:
[..]
Hij wordt er zelf ook moe van
Corruptieschandaal België: honderden telefoontjes met scheidsrechters
Het corruptieschandaal in het Belgische voetbal neemt steeds grotere vormen aan. Uit een reconstructie van de krant Het Laatste Nieuws blijkt dat spelersmakelaar Dejan Veljkovic honderden telefoontjes pleegde met scheidsrechters Bart Vertenten en Sébastien Delferière. De politie luisterde constant mee. ,,Die penalty was fantastisch.”
De scheidsrechter Vertenten gaf bij de politie aan dat hij de spelersmakelaar eigenlijk niet goed kende, maar dat hij wel sympathie had voor de man. ,,Omdat hij ook zo bezig was met de arbitrage.” Uit politierapporten waarin Het Laatste Nieuws inzage had, blijkt echter dat de arbiter en Veljkovic ook uit eten zijn geweest.
De Serviër ontkent dat hij ooit via de telefoon heeft aangegeven dat de scheidsrechter zou moeten regelen dat Antwerp een wedstrijd moest winnen. Volgens zijn advocaat had Veljkovic enkel aangegeven dat het beter zou zijn dat Antwerp zou winnen. Een geldbedrag van 10.000 euro aan de Waalse scheidsrechter Delferière? Een vriendendienst, omdat hij te weinig geld had om een auto te kopen.
De Belgische politie stuitte per toeval op het omvangrijke corruptieschandaal. Rechercheurs luisterden de telefoon van spelersmakelaar Veljkovic al enige tijd af, in het kader van een onderzoek naar miljoenenfraude bij transfers. Toen kwam plots bovendrijven dat de Serviër wel heel vaak belde met de twee scheidsrechters: maandenlang hadden Veljkovic en Delferière meer dan één keer per dag contact. In totaal gaat het om honderden telefoontjes. De telefoontjes zijn vriendschappelijk: hoe het met de kinderen gaat, over een knieblessure of gewoon simpelweg over het voetbal. Maar ook met de vragen: ‘wie fluit dit weekeinde welke wedstrijden?’
Uiteindelijk belt Delferière in februari 2018 met de spelersmakelaar. De scheidsrechter moet zich melden op het hoofdkantoor van de Belgische voetbalbond voor een tuchtzaak naar de speler Sofiane Hanni, een speler die Veljkovic onder zijn hoede heeft. Delferière gaf Hanni geen rode kaart voor een slaande beweging en verzekerde nu telefonisch. ,,Ik zal ervoor proberen te zorgen dat hij niet wordt geschorst.” Hanni wordt inderdaad niet geschorst.
Volgens de onderzoekers is overduidelijk dat Delferière om te kopen is. Zo krijgt hij na de geboorte van zijn kind 500 euro van de makelaar en wordt er ook een korting geregeld bij de aankoop van een nieuwe Volkswagen Tiguan. Andere voorstellen, een nieuwe televisie en een koffiezetapparaat worden afgewezen, maar een aanbod voor een mooie baan na zijn scheidsrechterscarrière valt wel in goede aarde.
Met Vertenten wordt minder gebeld door de zaakwaarnemer, maar in een ander gesprek, met een Servische vriend, haalt Veljkovic aan: ‘de scheidsrechter heeft me duidelijk gezegd dat het oké is. Hij begrijpt wat Dejan wilt.’ Veljkovic belt enkele dagen later met een bestuurslid van KV Mechelen. Bronnen aan Het Laatste Nieuws melden dat daarbij is gezegd dat ‘Bart Vertenten zonder te vragen weet wat hij moet doen tijdens de wedstrijd van zaterdag.’ Veljkovic is die dag zelf ook aanwezig in het stadion, maar zal doen alsof hij Vertenten niet kent, zo verzekert hij de scheidsrechter. ,,Perfect”, is het antwoord.
Ontknoping
Aan het einde van de competitie in België treffen de twee degradatiekandidaten, KV Mechelen en KAS Eupen, respectievelijk Waasland-Beveren en Moeskroen. Mechelen en Eupen staan op gelijke hoogte dus het doelsaldo zal waarschijnlijk beslissend worden. Vooral voor Mechelen staat er veel op het spel: bij degradatie zakt de begroting van 17 naar 11 miljoen én bij Mechelen staan minstens zes spelers op het veld die Veljkovic als makelaar hebben.
Veljkovic belt met scheidsrechter Vertenten, die een wedstrijd fluit van Eupen tegen Antwerp. ,,Antwerp moet winnen hè”, vertelt de Serviër. Vertenten geeft aan dat er geen videoscheidsrechter zal zijn. ,,Dat is makkelijker”, volgens de arbiter. Veljkovic benadrukt in dit gesprek dat het beter is om niet meer over de telefoon te praten, ‘omdat je nooit weet wie er meeluistert.’
Wel geeft de spelersmakelaar aan dat hij nog bij de Belgische sportkranten zal lobbyen voor een goed cijfer voor Vertenten. Veljkovic benadrukt nog een paar keer dat het belangrijk is dat Antwerp moet winnen. Tijdens die wedstrijd fluit de scheidsrechter voor een strafschop, terwijl de overtreding duidelijk buiten het zestienmetergebied is. Antwerp wint met 2-0. ,,Die penalty was fantastisch”, zegt Veljkovic 's avonds nog aan de telefoon tegen een bestuurslid van Mechelen. Na middernacht belt hij nog met Mechelen-speler Mats Rits, die ook in zijn portefeuille zit. Hij vertelt dat hij met je-weet-wel-wie koffie is gaan drinken. ,,Hij stond op Antwerp”, zegt Veljkovic. ,,Het is discutabel, maar hij fluit tenminste voor een penalty.”
Vast
De twee scheidsrechters worden door de Belgische justitie verdacht van deelname aan een criminele organisatie en actieve en passieve corruptie. Vertenten zit nog altijd vast, terwijl Delferière op borgtocht vrij is. Volgens de advocaten van Vertenten zijn de telefoongesprekken volledig verkeerd geïnterpreteerd door justitie.
https://www.ad.nl/buitenl(...)dsrechters~a2244a4c/
Goed bezig daar in Belgie
Het corruptieschandaal in het Belgische voetbal neemt steeds grotere vormen aan. Uit een reconstructie van de krant Het Laatste Nieuws blijkt dat spelersmakelaar Dejan Veljkovic honderden telefoontjes pleegde met scheidsrechters Bart Vertenten en Sébastien Delferière. De politie luisterde constant mee. ,,Die penalty was fantastisch.”
De scheidsrechter Vertenten gaf bij de politie aan dat hij de spelersmakelaar eigenlijk niet goed kende, maar dat hij wel sympathie had voor de man. ,,Omdat hij ook zo bezig was met de arbitrage.” Uit politierapporten waarin Het Laatste Nieuws inzage had, blijkt echter dat de arbiter en Veljkovic ook uit eten zijn geweest.
De Serviër ontkent dat hij ooit via de telefoon heeft aangegeven dat de scheidsrechter zou moeten regelen dat Antwerp een wedstrijd moest winnen. Volgens zijn advocaat had Veljkovic enkel aangegeven dat het beter zou zijn dat Antwerp zou winnen. Een geldbedrag van 10.000 euro aan de Waalse scheidsrechter Delferière? Een vriendendienst, omdat hij te weinig geld had om een auto te kopen.
De Belgische politie stuitte per toeval op het omvangrijke corruptieschandaal. Rechercheurs luisterden de telefoon van spelersmakelaar Veljkovic al enige tijd af, in het kader van een onderzoek naar miljoenenfraude bij transfers. Toen kwam plots bovendrijven dat de Serviër wel heel vaak belde met de twee scheidsrechters: maandenlang hadden Veljkovic en Delferière meer dan één keer per dag contact. In totaal gaat het om honderden telefoontjes. De telefoontjes zijn vriendschappelijk: hoe het met de kinderen gaat, over een knieblessure of gewoon simpelweg over het voetbal. Maar ook met de vragen: ‘wie fluit dit weekeinde welke wedstrijden?’
Uiteindelijk belt Delferière in februari 2018 met de spelersmakelaar. De scheidsrechter moet zich melden op het hoofdkantoor van de Belgische voetbalbond voor een tuchtzaak naar de speler Sofiane Hanni, een speler die Veljkovic onder zijn hoede heeft. Delferière gaf Hanni geen rode kaart voor een slaande beweging en verzekerde nu telefonisch. ,,Ik zal ervoor proberen te zorgen dat hij niet wordt geschorst.” Hanni wordt inderdaad niet geschorst.
Volgens de onderzoekers is overduidelijk dat Delferière om te kopen is. Zo krijgt hij na de geboorte van zijn kind 500 euro van de makelaar en wordt er ook een korting geregeld bij de aankoop van een nieuwe Volkswagen Tiguan. Andere voorstellen, een nieuwe televisie
en een koffiezetapparaat worden afgewezen, maar een aanbod voor een mooie baan na zijn scheidsrechterscarrière valt wel in goede aarde.Met Vertenten wordt minder gebeld door de zaakwaarnemer, maar in een ander gesprek, met een Servische vriend, haalt Veljkovic aan: ‘de scheidsrechter heeft me duidelijk gezegd dat het oké is. Hij begrijpt wat Dejan wilt.’ Veljkovic belt enkele dagen later met een bestuurslid van KV Mechelen. Bronnen aan Het Laatste Nieuws melden dat daarbij is gezegd dat ‘Bart Vertenten zonder te vragen weet wat hij moet doen tijdens de wedstrijd van zaterdag.’ Veljkovic is die dag zelf ook aanwezig in het stadion, maar zal doen alsof hij Vertenten niet kent, zo verzekert hij de scheidsrechter. ,,Perfect”, is het antwoord.
Ontknoping
Aan het einde van de competitie in België treffen de twee degradatiekandidaten, KV Mechelen en KAS Eupen, respectievelijk Waasland-Beveren en Moeskroen. Mechelen en Eupen staan op gelijke hoogte dus het doelsaldo zal waarschijnlijk beslissend worden. Vooral voor Mechelen staat er veel op het spel: bij degradatie zakt de begroting van 17 naar 11 miljoen én bij Mechelen staan minstens zes spelers op het veld die Veljkovic als makelaar hebben.
Veljkovic belt met scheidsrechter Vertenten, die een wedstrijd fluit van Eupen tegen Antwerp. ,,Antwerp moet winnen hè”, vertelt de Serviër. Vertenten geeft aan dat er geen videoscheidsrechter zal zijn. ,,Dat is makkelijker”, volgens de arbiter. Veljkovic benadrukt in dit gesprek dat het beter is om niet meer over de telefoon te praten, ‘omdat je nooit weet wie er meeluistert.’
Wel geeft de spelersmakelaar aan dat hij nog bij de Belgische sportkranten zal lobbyen voor een goed cijfer voor Vertenten. Veljkovic benadrukt nog een paar keer dat het belangrijk is dat Antwerp moet winnen. Tijdens die wedstrijd fluit de scheidsrechter voor een strafschop, terwijl de overtreding duidelijk buiten het zestienmetergebied is. Antwerp wint met 2-0. ,,Die penalty was fantastisch”, zegt Veljkovic 's avonds nog aan de telefoon tegen een bestuurslid van Mechelen. Na middernacht belt hij nog met Mechelen-speler Mats Rits, die ook in zijn portefeuille zit. Hij vertelt dat hij met je-weet-wel-wie koffie is gaan drinken. ,,Hij stond op Antwerp”, zegt Veljkovic. ,,Het is discutabel, maar hij fluit tenminste voor een penalty.”
Vast
De twee scheidsrechters worden door de Belgische justitie verdacht van deelname aan een criminele organisatie en actieve en passieve corruptie. Vertenten zit nog altijd vast, terwijl Delferière op borgtocht vrij is. Volgens de advocaten van Vertenten zijn de telefoongesprekken volledig verkeerd geïnterpreteerd door justitie.
https://www.ad.nl/buitenl(...)dsrechters~a2244a4c/
Goed bezig daar in Belgie
Wat heeft dit met VI te maken?quote:Op woensdag 31 oktober 2018 13:14 schreef ikweethetookniet het volgende:
Corruptieschandaal België: honderden telefoontjes met scheidsrechters
Het corruptieschandaal in het Belgische voetbal neemt steeds grotere vormen aan. Uit een reconstructie van de krant Het Laatste Nieuws blijkt dat spelersmakelaar Dejan Veljkovic honderden telefoontjes pleegde met scheidsrechters Bart Vertenten en Sébastien Delferière. De politie luisterde constant mee. ,,Die penalty was fantastisch.”
De scheidsrechter Vertenten gaf bij de politie aan dat hij de spelersmakelaar eigenlijk niet goed kende, maar dat hij wel sympathie had voor de man. ,,Omdat hij ook zo bezig was met de arbitrage.” Uit politierapporten waarin Het Laatste Nieuws inzage had, blijkt echter dat de arbiter en Veljkovic ook uit eten zijn geweest.
De Serviër ontkent dat hij ooit via de telefoon heeft aangegeven dat de scheidsrechter zou moeten regelen dat Antwerp een wedstrijd moest winnen. Volgens zijn advocaat had Veljkovic enkel aangegeven dat het beter zou zijn dat Antwerp zou winnen. Een geldbedrag van 10.000 euro aan de Waalse scheidsrechter Delferière? Een vriendendienst, omdat hij te weinig geld had om een auto te kopen.
De Belgische politie stuitte per toeval op het omvangrijke corruptieschandaal. Rechercheurs luisterden de telefoon van spelersmakelaar Veljkovic al enige tijd af, in het kader van een onderzoek naar miljoenenfraude bij transfers. Toen kwam plots bovendrijven dat de Serviër wel heel vaak belde met de twee scheidsrechters: maandenlang hadden Veljkovic en Delferière meer dan één keer per dag contact. In totaal gaat het om honderden telefoontjes. De telefoontjes zijn vriendschappelijk: hoe het met de kinderen gaat, over een knieblessure of gewoon simpelweg over het voetbal. Maar ook met de vragen: ‘wie fluit dit weekeinde welke wedstrijden?’
Uiteindelijk belt Delferière in februari 2018 met de spelersmakelaar. De scheidsrechter moet zich melden op het hoofdkantoor van de Belgische voetbalbond voor een tuchtzaak naar de speler Sofiane Hanni, een speler die Veljkovic onder zijn hoede heeft. Delferière gaf Hanni geen rode kaart voor een slaande beweging en verzekerde nu telefonisch. ,,Ik zal ervoor proberen te zorgen dat hij niet wordt geschorst.” Hanni wordt inderdaad niet geschorst.
Volgens de onderzoekers is overduidelijk dat Delferière om te kopen is. Zo krijgt hij na de geboorte van zijn kind 500 euro van de makelaar en wordt er ook een korting geregeld bij de aankoop van een nieuwe Volkswagen Tiguan. Andere voorstellen, een nieuwe televisie
Met Vertenten wordt minder gebeld door de zaakwaarnemer, maar in een ander gesprek, met een Servische vriend, haalt Veljkovic aan: ‘de scheidsrechter heeft me duidelijk gezegd dat het oké is. Hij begrijpt wat Dejan wilt.’ Veljkovic belt enkele dagen later met een bestuurslid van KV Mechelen. Bronnen aan Het Laatste Nieuws melden dat daarbij is gezegd dat ‘Bart Vertenten zonder te vragen weet wat hij moet doen tijdens de wedstrijd van zaterdag.’ Veljkovic is die dag zelf ook aanwezig in het stadion, maar zal doen alsof hij Vertenten niet kent, zo verzekert hij de scheidsrechter. ,,Perfect”, is het antwoord.
Ontknoping
Aan het einde van de competitie in België treffen de twee degradatiekandidaten, KV Mechelen en KAS Eupen, respectievelijk Waasland-Beveren en Moeskroen. Mechelen en Eupen staan op gelijke hoogte dus het doelsaldo zal waarschijnlijk beslissend worden. Vooral voor Mechelen staat er veel op het spel: bij degradatie zakt de begroting van 17 naar 11 miljoen én bij Mechelen staan minstens zes spelers op het veld die Veljkovic als makelaar hebben.
Veljkovic belt met scheidsrechter Vertenten, die een wedstrijd fluit van Eupen tegen Antwerp. ,,Antwerp moet winnen hè”, vertelt de Serviër. Vertenten geeft aan dat er geen videoscheidsrechter zal zijn. ,,Dat is makkelijker”, volgens de arbiter. Veljkovic benadrukt in dit gesprek dat het beter is om niet meer over de telefoon te praten, ‘omdat je nooit weet wie er meeluistert.’
Wel geeft de spelersmakelaar aan dat hij nog bij de Belgische sportkranten zal lobbyen voor een goed cijfer voor Vertenten. Veljkovic benadrukt nog een paar keer dat het belangrijk is dat Antwerp moet winnen. Tijdens die wedstrijd fluit de scheidsrechter voor een strafschop, terwijl de overtreding duidelijk buiten het zestienmetergebied is. Antwerp wint met 2-0. ,,Die penalty was fantastisch”, zegt Veljkovic 's avonds nog aan de telefoon tegen een bestuurslid van Mechelen. Na middernacht belt hij nog met Mechelen-speler Mats Rits, die ook in zijn portefeuille zit. Hij vertelt dat hij met je-weet-wel-wie koffie is gaan drinken. ,,Hij stond op Antwerp”, zegt Veljkovic. ,,Het is discutabel, maar hij fluit tenminste voor een penalty.”
Vast
De twee scheidsrechters worden door de Belgische justitie verdacht van deelname aan een criminele organisatie en actieve en passieve corruptie. Vertenten zit nog altijd vast, terwijl Delferière op borgtocht vrij is. Volgens de advocaten van Vertenten zijn de telefoongesprekken volledig verkeerd geïnterpreteerd door justitie.
https://www.ad.nl/buitenl(...)dsrechters~a2244a4c/
Goed bezig daar in Belgie
Die dochter van Derksen geeft die boekjes uit, dus die ook wel.quote:
[..]
aardige gozer, die Van Egmond is wel een slimme jongen trouwens, loopt lekker binnen met die boeken
Oh.
Niet gelezen.quote:
Corruptieschandaal België: honderden telefoontjes met scheidsrechters
Het corruptieschandaal in het Belgische voetbal neemt steeds grotere vormen aan. Uit een reconstructie van de krant Het Laatste Nieuws blijkt dat spelersmakelaar Dejan Veljkovic honderden telefoontjes pleegde met scheidsrechters Bart Vertenten en Sébastien Delferière. De politie luisterde constant mee. ,,Die penalty was fantastisch.”
De scheidsrechter Vertenten gaf bij de politie aan dat hij de spelersmakelaar eigenlijk niet goed kende, maar dat hij wel sympathie had voor de man. ,,Omdat hij ook zo bezig was met de arbitrage.” Uit politierapporten waarin Het Laatste Nieuws inzage had, blijkt echter dat de arbiter en Veljkovic ook uit eten zijn geweest.
De Serviër ontkent dat hij ooit via de telefoon heeft aangegeven dat de scheidsrechter zou moeten regelen dat Antwerp een wedstrijd moest winnen. Volgens zijn advocaat had Veljkovic enkel aangegeven dat het beter zou zijn dat Antwerp zou winnen. Een geldbedrag van 10.000 euro aan de Waalse scheidsrechter Delferière? Een vriendendienst, omdat hij te weinig geld had om een auto te kopen.
De Belgische politie stuitte per toeval op het omvangrijke corruptieschandaal. Rechercheurs luisterden de telefoon van spelersmakelaar Veljkovic al enige tijd af, in het kader van een onderzoek naar miljoenenfraude bij transfers. Toen kwam plots bovendrijven dat de Serviër wel heel vaak belde met de twee scheidsrechters: maandenlang hadden Veljkovic en Delferière meer dan één keer per dag contact. In totaal gaat het om honderden telefoontjes. De telefoontjes zijn vriendschappelijk: hoe het met de kinderen gaat, over een knieblessure of gewoon simpelweg over het voetbal. Maar ook met de vragen: ‘wie fluit dit weekeinde welke wedstrijden?’
Uiteindelijk belt Delferière in februari 2018 met de spelersmakelaar. De scheidsrechter moet zich melden op het hoofdkantoor van de Belgische voetbalbond voor een tuchtzaak naar de speler Sofiane Hanni, een speler die Veljkovic onder zijn hoede heeft. Delferière gaf Hanni geen rode kaart voor een slaande beweging en verzekerde nu telefonisch. ,,Ik zal ervoor proberen te zorgen dat hij niet wordt geschorst.” Hanni wordt inderdaad niet geschorst.
Volgens de onderzoekers is overduidelijk dat Delferière om te kopen is. Zo krijgt hij na de geboorte van zijn kind 500 euro van de makelaar en wordt er ook een korting geregeld bij de aankoop van een nieuwe Volkswagen Tiguan. Andere voorstellen, een nieuwe televisie
Met Vertenten wordt minder gebeld door de zaakwaarnemer, maar in een ander gesprek, met een Servische vriend, haalt Veljkovic aan: ‘de scheidsrechter heeft me duidelijk gezegd dat het oké is. Hij begrijpt wat Dejan wilt.’ Veljkovic belt enkele dagen later met een bestuurslid van KV Mechelen. Bronnen aan Het Laatste Nieuws melden dat daarbij is gezegd dat ‘Bart Vertenten zonder te vragen weet wat hij moet doen tijdens de wedstrijd van zaterdag.’ Veljkovic is die dag zelf ook aanwezig in het stadion, maar zal doen alsof hij Vertenten niet kent, zo verzekert hij de scheidsrechter. ,,Perfect”, is het antwoord.
Ontknoping
Aan het einde van de competitie in België treffen de twee degradatiekandidaten, KV Mechelen en KAS Eupen, respectievelijk Waasland-Beveren en Moeskroen. Mechelen en Eupen staan op gelijke hoogte dus het doelsaldo zal waarschijnlijk beslissend worden. Vooral voor Mechelen staat er veel op het spel: bij degradatie zakt de begroting van 17 naar 11 miljoen én bij Mechelen staan minstens zes spelers op het veld die Veljkovic als makelaar hebben.
Veljkovic belt met scheidsrechter Vertenten, die een wedstrijd fluit van Eupen tegen Antwerp. ,,Antwerp moet winnen hè”, vertelt de Serviër. Vertenten geeft aan dat er geen videoscheidsrechter zal zijn. ,,Dat is makkelijker”, volgens de arbiter. Veljkovic benadrukt in dit gesprek dat het beter is om niet meer over de telefoon te praten, ‘omdat je nooit weet wie er meeluistert.’
Wel geeft de spelersmakelaar aan dat hij nog bij de Belgische sportkranten zal lobbyen voor een goed cijfer voor Vertenten. Veljkovic benadrukt nog een paar keer dat het belangrijk is dat Antwerp moet winnen. Tijdens die wedstrijd fluit de scheidsrechter voor een strafschop, terwijl de overtreding duidelijk buiten het zestienmetergebied is. Antwerp wint met 2-0. ,,Die penalty was fantastisch”, zegt Veljkovic 's avonds nog aan de telefoon tegen een bestuurslid van Mechelen. Na middernacht belt hij nog met Mechelen-speler Mats Rits, die ook in zijn portefeuille zit. Hij vertelt dat hij met je-weet-wel-wie koffie is gaan drinken. ,,Hij stond op Antwerp”, zegt Veljkovic. ,,Het is discutabel, maar hij fluit tenminste voor een penalty.”
Vast
De twee scheidsrechters worden door de Belgische justitie verdacht van deelname aan een criminele organisatie en actieve en passieve corruptie. Vertenten zit nog altijd vast, terwijl Delferière op borgtocht vrij is. Volgens de advocaten van Vertenten zijn de telefoongesprekken volledig verkeerd geïnterpreteerd door justitie.
https://www.ad.nl/buitenl(...)dsrechters~a2244a4c/
Goed bezig daar in Belgie
Oh.
Jongens ik kan het LEGENDARISCHE Sierd de Vos filmpje niet vinden waar Johan mad werd, was tijdens de EL met de goal van Falcao
Is ie weggehaald?
Is ie weggehaald?
Dumpertquote:
Jongens ik kan het LEGENDARISCHE Sierd de Vos filmpje niet vinden waar Johan mad werd, was tijdens de EL met de goal van Falcao
Is ie weggehaald?
https://www.dumpert.nl/me(...)er_sierd_de_vos.htmlquote:
Jongens ik kan het LEGENDARISCHE Sierd de Vos filmpje niet vinden waar Johan mad werd, was tijdens de EL met de goal van Falcao
Is ie weggehaald?
Feyenoord!!! * Barça
Mensonterend
We know this. The Chinese know that we know. But we make-believe that we don't know and the Chinese make-believe that they believe that we don't know, but know that we know. Everybody knows.
Oh, heerlijk!quote:Op woensdag 31 oktober 2018 22:29 schreef Bonobo11 het volgende:
[..]
https://www.dumpert.nl/me(...)er_sierd_de_vos.html
Op YouTube is het filmpje niet meer te vinden.quote:
[..]
https://www.dumpert.nl/me(...)er_sierd_de_vos.html
SOONY
Postpakketje Wim Kieft onderschept
MOERDIJK - De politie heeft woensdag ongeveer 800 kilo cocaïne in beslag genomen. De drugs zaten verstopt tussen een zending fruit die vanuit de haven van Vlissingen bij een fruitverwerkingsbedrijf in Moerdijk is afgeleverd.
Medewerkers van het verwerkingsbedrijf vonden de drugs tijdens een kwaliteitscontrole en schakelde direct de politie in. De cocaïne is in beslag genomen en op last van de officier van justitie vernietigd.
Er zijn geen verdachten aangehouden. De recherche doet verder onderzoek.
https://www.omroepbrabant(...)ng-fruit-in-Moerdijk
MOERDIJK - De politie heeft woensdag ongeveer 800 kilo cocaïne in beslag genomen. De drugs zaten verstopt tussen een zending fruit die vanuit de haven van Vlissingen bij een fruitverwerkingsbedrijf in Moerdijk is afgeleverd.
Medewerkers van het verwerkingsbedrijf vonden de drugs tijdens een kwaliteitscontrole en schakelde direct de politie in. De cocaïne is in beslag genomen en op last van de officier van justitie vernietigd.
Er zijn geen verdachten aangehouden. De recherche doet verder onderzoek.
https://www.omroepbrabant(...)ng-fruit-in-Moerdijk
'ongeveer 800 kg'quote:
Postpakketje Wim Kieft onderschept
MOERDIJK - De politie heeft woensdag ongeveer 800 kilo cocaïne in beslag genomen. De drugs zaten verstopt tussen een zending fruit die vanuit de haven van Vlissingen bij een fruitverwerkingsbedrijf in Moerdijk is afgeleverd.
Medewerkers van het verwerkingsbedrijf vonden de drugs tijdens een kwaliteitscontrole en schakelde direct de politie in. De cocaïne is in beslag genomen en op last van de officier van justitie vernietigd.
Er zijn geen verdachten aangehouden. De recherche doet verder onderzoek.
https://www.omroepbrabant(...)ng-fruit-in-Moerdijk
Daar zijn door die medewerkers eerst een paar kilootjes veilig gesteld.
Is dit voor eigen gebruik?quote:
Postpakketje Wim Kieft onderschept
MOERDIJK - De politie heeft woensdag ongeveer 800 kilo cocaïne in beslag genomen. De drugs zaten verstopt tussen een zending fruit die vanuit de haven van Vlissingen bij een fruitverwerkingsbedrijf in Moerdijk is afgeleverd.
Medewerkers van het verwerkingsbedrijf vonden de drugs tijdens een kwaliteitscontrole en schakelde direct de politie in. De cocaïne is in beslag genomen en op last van de officier van justitie vernietigd.
Er zijn geen verdachten aangehouden. De recherche doet verder onderzoek.
https://www.omroepbrabant(...)ng-fruit-in-Moerdijk
hangt in de kamer lolquote:
Ik wil Antonie Kamerling terug als gast. Waar is hij?
je moet toch ergens je koopkracht omhoog krijgenquote:Op donderdag 1 november 2018 15:32 schreef onlogisch het volgende:
[..]
'ongeveer 800 kg'
Daar zijn door die medewerkers eerst een paar kilootjes veilig gesteld.
Herman Brusselmans (61) en vriendin Lena (27): “Ik heb hem op een dag gewoon opgewacht voor zijn huis”
De man die net de deur voor me heeft geopend, sloft niet meer. Hij loopt met verende tred - het lijkt wel dansen. Met vaardige hand zet hij thee, om vervolgens neer te ploffen naast zijn geliefde, die hij voorstelt als een prachtige traktatie van het lot. Ik zie ze zoenen in helder nazomerlicht: een snapshot jonge liefde. Ik ben bij Herman Brusselmans (61) en zijn vriendin Lena (27) - haar familienaam ziet ze liever niet gepubliceerd - en alles ruikt hier naar geluk.
De schrijver heeft net zijn 78ste boek klaar.
Herman Brusselmans: “Ik maak in Achter een struik opnieuw gebruik van de truc die me al veel diensten heeft bewezen: ik schrijf fictie, en tegelijk becommentarieer ik als schrijver die fictie. Dat doe ik al lang, maar in mijn recente boeken met steeds meer nadruk: ik geloof almaar minder in Het Verhaal.
“Ik ben een veellezer, en dus weet ik intussen wel hoe een volgens de regeltjes geordende roman eruitziet. De wetten van een goede plot, de spanningsopbouw, de personages met conflicterende karakters die ergens halverwege het boek een point of no return bereiken... Die in marmer gebeitelde regeltjes parodiëren, de fictie een beetje saboteren: dat vind ik mijn functie in de Nederlandstalige literatuur.”
Ik vind Achter een struik het geestigste boek dat ik al van je heb gelezen, maar ik denk niet dat je daarvoor uitgebreid gefêteerd zult worden. De consensus is: door dat gigantische oeuvre kénnen we Brusselmans nu wel. Je kunt niet meer verrassen.
Brusselmans: “Ik maak me sowieso weinig illusies over de kracht van literatuur. Ik breng nu Achter een struik uit, en ongeveer tienduizend mensen zullen dat boek kopen. Tegelijkertijd zit ik in de jury van De slimste mens ter wereld, en daar zullen een klein miljoen mensen naar kijken. Van de 78 boeken die ik heb geschreven, zijn er ook nog maar zes of zeven in druk. De rest bestaat eigenlijk niet meer. Plus: dat hele oeuvre, en de mogelijke evoluties daarin, interesseert maar weinig mensen. Ik vind het fijn dat ik op mijn 61ste een boek schrijf dat in mijn ogen fundamenteel verschilt van het boek dat ik op mijn 24ste heb geschreven, en die paar verwoede lezers zullen dat ook opmerken. Maar voor het grote publiek ben ik dat jurylid in De slimste mens ter wereld.”
Lena: “Ik heb een mooie dwarsdoorsnede van Hermans werk gelezen, ongeveer 25 boeken. Onlangs las ik Het zinneloze zeilen, zijn debuut. Heel mooi, zijn talent fonkelt al in elke zin, maar toch is het nog een zootje: het ontbeert structuur. Als je Achter een struik leest, zie je hoe Herman nu alles perfect aan elkaar knoopt.”
De vriendin van Herman Brusselmans zijn betekent ook onvermijdelijk: een personage in zijn romans worden.
Lena: “Ik vind dat geen big deal. Het is een eer, en natuurlijk ben ik nieuwsgierig naar wat hij over me schrijft. Maar ik ben toch vooral bezig met het leven dat wij leiden, niet met de gefictionaliseerde versie ervan.”
Hoe ben je in dat leven terechtgekomen?
Lena: “Ik studeerde in Gent, en ik wist waar Herman woont. Omdat ik hem heel graag wilde leren kennen, heb ik hem op een dag gewoon opgewacht op de stoep voor zijn huis. We hebben toen gepraat, en niet veel later stuurde ik hem een brief van zes kantjes. (Glimlacht) Vanaf toen vond hij me leuk.”
Brusselmans: “We spraken nog een paar keer af, en één van die ontmoetingen werd besloten met een kus op de mond.”
Lena: “Waarop ik hem ben achternagelopen: ‘Herman, ik zou best nog wel wat meer willen.’”
Brusselmans: “En vervolgens stonden we als twee verliefde pubers in een portiekje te tongzoenen. Dat verhaal typeert Lena: ze heeft een directheid die ik voorheen niet kende.”
Lena: “Ik heb Herman wel een beetje uitgekozen, ja: ik ben met een schepnetje op hem toegestapt. Ik kon ook oprecht niet begrijpen dat hij vrijgezel was. Een man met zo’n prachtige kijk op de liefde!”
Hoe ziet hij die dan?
Lena: “Zoals ik ze zie: twee mensen die passie en troost vinden bij elkaar, en samen een beetje vijandig naar de rest van de wereld staan te grijnzen. Het is de totale exclusiviteit: alles vinden bij elkaar, en de rest buitensluiten. Het eiland!”
Brusselmans: (knikt) “We zijn geen kluizenaars, maar toch... We houden de wereld het liefst op een afstand.”
Lena: “Dat is op zich nog geen succesrecept, want in mijn vorige relatie werkte dat net níét. Hoe meer we bij elkaar waren, hoe meer afstand er ontstond. Terwijl het met Herman alleen maar inniger wordt.”
Wat trekt jullie aan in elkaar? Is het verwantschap, of net verschil?
Brusselmans: “Verwantschap. We ontdekten al snel dat we een bodemloze melancholie delen, een donker aanvoelen van de zinloosheid van een mensenleven.”
Lena: “We zijn allebei heel gevoelig, en we hebben last van stemmingswisselingen. Daarom hebben we een afweermechanisme nodig. Dat is dat nihilisme waarin we vervallen als we de wereld weer eens te groot en te bedreigend vinden.”
Brusselmans: “‘Laten we een mooie klif in Frankrijk zoeken, en er samen afspringen!’”
Lena: (lacht) “Zoiets zeggen we dan tegen elkaar, ja. Wij kunnen samen erg goed tégen de wereld zijn. Herman is helemaal niet dat scheldzieke mannetje met een gebrek aan tederheid, voor wie hij vaak gehouden wordt. Nee, hij is net ongelofelijk zachtaardig. (Ferm) Herman is de meest romantische partner die ik al heb gehad. Dat klinkt misschien klef en naïef, maar het is gewoon zo: zijn zorgzaamheid is grenzeloos. Als ik ‘s avonds laat thuiskom, neemt hij me liefdevol vast, legt hij een dekentje over me heen en maakt hij kamillethee voor me.”
Brusselmans: “Maar voor de buitenwereld blijf ik de man van de kut-en-lulgrappen.”
Maar je hebt dat imago zelf gecreëerd, én je houdt het gretig in stand.
Brusselmans: “Inderdaad: ik weet wat ik in De slimste mens ter wereld zit te doen, hé. Maar kan een mens niet uit verschillende facetten bestaan?”
Lena: “Je hoeft toch maar een paar interviews met Herman gelezen te hebben - en dan spreek ik nog niet eens over zijn boeken - om te weten dat Herman lééft voor de liefde? Het is zijn brandstof. Geef hem liefde en hij doet alles voor je. Zelfs scrabble spelen (lacht).”
Brusselmans: “En vibrators kopen voor mijn lief. Alhoewel, dat is toch iets nieuws: vroeger had ik dat nooit gedurfd.”
Zijn er nog meer grote invloeden van Lena merkbaar?
Brusselmans: “Ik leef niet meer ‘s nachts. Lena en ik blijven wel laat op, maar ik schrijf niet meer door tot het ochtendgloren, en sta dus ook vroeger op. Aanvankelijk was ik daar heel bang voor: ik vreesde dat ik mijn schrijfroutine zou kwijtraken.”
Lena: “Terwijl je nu meer dan ooit schrijft. Ik zie hoe je op ontzettend veel vlakken evolueert. Dat we onlangs tien dagen in Amsterdam hebben doorgebracht, dat was toch een revolutie voor je?”
Brusselmans: “Ik heb altijd gedacht dat ik alleen thuis kan schrijven. Maar daar in Amsterdam heb ik m’n columns op een laptop gemaakt.”
Lena: “Met een qwertyklavier, voor nog wat extra vervreemdingseffect (lacht). Neen, ernstig: Herman is echt een beetje bevrijd. Hij heeft zichzelf altijd afgeschilderd als een conservatieve, stugge man die verloren is zonder structuur. En dat klopt voor een stuk, maar ik zie toch ook iets impulsiefs in hem, iets heel nieuwsgierigs.”
Brusselmans: “Het grootste verschil zit ‘m in hoe ik me voel. Ondanks mijn hang naar melancholie ben ik de grote donkerte kwijtgeraakt. Tot mijn eigen verbazing, eigenlijk, want ik ben er altijd van uitgegaan dat mijn angstaanvallen, mijn misantropie en mijn ‘alles is naar de kloten en niets heeft zin’-verdriet met het klimmen van de jaren alleen maar érger zouden worden. Maar mede dankzij Lena is net het omgekeerde gebeurd.
“Die angstaanvallen waren geen detail waar ik mee koketteerde. Het was een groot, massief probleem. Gerda en Tania - mijn eerste en tweede vrouw - hebben daar ongelofelijk veel geduld mee gehad, en bleven proberen om me uit die put te trekken. En Lena doet nu hetzelfde. Ik vind dat mooi, hoe de liefde je tot zoiets kan bewegen.”
Lena is 27 en jij bent 61, Herman. Dat springt in het oog, maar is er een verschil dat jullie relatie meer bepaalt dan die leeftijdskloof?
Brusselmans: “We zijn op een totaal andere manier gevormd. Iemand die in de jaren 2000 in het centrum van Amsterdam is opgegroeid, heeft per definitie een andere achtergrond dan iemand die in de jaren 60 in Hamme is opgegroeid. Lena is zelfverzekerd en wereldwijs, en ze stapt met een zekere flair de wereld in. Terwijl ik toch altijd dat jongetje uit het eenvoudige veehoudersgezin in Hamme zal blijven.”
Lena: “Als het je helpt om dat te denken...”
ij gelooft dat niet, Lena?
Lena: (tot Brusselmans) “Je laat graag uitschijnen dat je nog altijd dat geïntimideerde jongetje bent, iemand die nauwelijks wat waard is. Maar dat spoort niet met de werkelijkheid. Het is de manier waarop je bescheiden probeert te blijven.”
Brusselmans: “En toch: ik kijk soms met oprechte bewondering naar je. Dan sta ik bijvoorbeeld versteld van wat je allemaal wéét - het lijkt wel alsof je hoofd is aangesloten op de servers van Wikipedia.”
Lena: “Ik vind dat gewoon heel sexy, veel weten.”
Hermans geld
Er wordt Herman weleens seksisme aangewreven, Lena. Wat denk je als hij in De slimste mens ter wereld een vrouw schoffeert?
Lena: “Dat die vrouw maar iets snedigs moet terugzeggen. Iedereen heeft toch die kans? Het is niet dat Herman ooit mensen aanvalt die machteloos zijn.”
Brusselmans: “Als ik mijn buurman belachelijk zou maken, zou dat sneu zijn, want die kan niet reageren. Maar iedereen die op een podium staat, kan toch terugslaan? Het zou zelfs interessant zijn: eindelijk weer polemiek! Ik mis dat zo erg.”
Lena: “Ik begrijp niet dat vrouwen in de slachtofferrol kruipen zodra Herman wat lelijks over hen heeft gezegd of geschreven. Eis toch de ruimte op om zelf spitant te zijn!”
Brusselmans: “Ik ben me wel veel bewuster van seksisme dan vroeger. Lena heeft me er bijvoorbeeld op gewezen hoeveel mannen in de tram of de trein quasinonchalant in de private zone van vrouwen komen staan. En dat er zoiets als latent seksisme bestaat. Ik zie nu de complexiteit van seksisme en racisme in. Vroeger dacht ik dat het gewoon ging om mannen die vrouwen hun rechten ontzeggen, en klootzakken die Marokkanen haten. Nu weet ik dat het ook in kleine, onbewuste gedragingen zit, in onze alledaagse patronen.”
Lena: “Onze taal verraadt veel. In De wereld draait door ging het onlangs over Donald Trump, en over hoe het allicht nog een tijdje wachten is voor er weer een man opstaat die verbindt in plaats van verdeelt. Hoor je het: een man, klaarblijkelijk kan het geen vrouw zijn.
“Ik merk het ook in mijn eigen leven. Drie jaar geleden was Herman 58, en ik 25. Nu is Herman 61, en ik nog altijd 25. Zo wordt het overal geschreven: Brusselmans en zijn 25-jarige vriendin - terwijl ik intussen 27 ben. Dat is het frame waarin Herman en ik gevat zijn: hij de oude man, ik het jonge meisje dat amper van de schoolbanken af is. Het komt bij niemand op dat ik misschien ook ouder word. En altijd weer hangt daar de overtuiging aan vast dat ik het wel voor Hermans geld zal doen. Terwijl de financiële onafhankelijkheid van de vrouw net heilig is voor mij. Dat heb ik geleerd van mijn moeder: een oerfeministe.”
Is het in deze tijd moeilijk om een jonge vrouw te zijn?
Lena: “Bekijk je het in historisch perspectief, dan is dit de beste tijd om een vrouw te zijn. Alleen zie ik nog altijd te weinig mondige en krachtdadige vrouwen opstaan.”
Je hebt in de Europese politiek toch Angela Merkel en Theresa May?
Lena: “Dat is waar, maar altijd wordt er weer de aandacht op gevestigd dat zij vrouwen zijn. De subtext is dan: ‘Dit is bijzonder!’ Terwijl het niet bijzonder hoort te zijn. Het is normáál.”
Is dat geen logische fase? Er wordt een strijd gevoerd, en wanneer die strijd de goeie richting uitgaat, benoemen we dat. Tot het straks helemaal normaal is, en er niet meer over wordt gepraat.
Lena: “Mja, ik ben nogal ongeduldig van aard (lacht). En ik ben niet zeker of we wel de juiste richting uitgaan. #MeToo was een hype, maar het mag weleens concreet worden. Ik ben dat oeverloze lullen zat.”
Brusselmans: “Het is een circus geworden waar iedereen likkebaardend naar zit te kijken. We zitten te wachten op de volgende Bart De Pauw, de volgende Jan Fabre.”
Lena: “Terwijl die lynchpartijen geen enkel nut hebben. Het zijn onze eigen achterhaalde rollenpatronen die we moeten herzien. De #MeToo-beweging legt goed bloot wat mannen fout doen, maar ik hoor nooit praten over wat minstens even belangrijk is: hoe vrouwen zich positioneren. Ik zie nog te veel vrouwen die op de barricaden staan voor gelijke rechten, maar wel ontdaan fronsen als een man op de eerste date niet de rekening betaalt.
“Vroeger had ik veel vrouwelijke vrienden - intussen heb ik bijna alleen nog mannenvriendschappen - en die hoorde ik zó vaak opscheppen over wat ze van een man gedaan hadden gekregen door zich uitdagend te kleden, of hem seks te geven - alleen al van dat geven ga ik over mijn nek. Die vrouwen lieten zich zelden voorstaan op hun intelligente argumenten of hun gevoel voor humor. En ze stelden nooit de vrouwelijke privileges ter discussie. Als je je menstruatie valselijk als argument gebruikt om ergens niet op te dagen, stiekem je anticonceptiepil niet slikt in de hoop zwanger te worden, of de voogdij over een kind opeist omdat het zogezegd beter is dat dat kind zoveel mogelijk bij de moeder is, dan heb je in mijn ogen niet het recht om jezelf een feminist te noemen.
“Ik heb al vaak ondervonden dat vrouwen mij te grof vinden als ik bijvoorbeeld grappen maak over het haten van kinderen - klaarblijkelijk ben ik dan een verrader in de kerk van de vrouwelijke zorgzaamheid. En als ik opschep over hoe ik een man heb afgetroefd op feitenkennis, of een volledige vakantie heb betaald voor mijn vriend, stuit ik altijd weer op onbegrip.
“Nou, je kunt van mannen niet verwachten dat ze afstand doen van hun privileges als je jezelf in roestige rolpatronen blijft nestelen. Het is nu aan vrouwen om niet alleen hard te zijn voor mannen, maar ook voor zichzelf. En om mannen te zien als bondgenoten, in plaats van als wezens om haat dan wel liefde op te projecteren. Het klinkt scherp, dat besef ik, maar ik word wóést van dat onderdanige, dat kruiperige. Gooi die slachtofferrol toch weg!”
Het pummeltje
Herman heeft zijn geliefdes altijd op een voetstuk gezet. Dat soort bewondering kan een relatie ook corrumperen, toch?
Lena: “Soms zegt Herman dat hij geïntimideerd is door mij. Maar ik geloof niet dat een man met het statuur van Herman écht bang is van mij.”
Brusselmans: “Niet zozeer van jou, wel van uit de hand lopende discussies. Ik ben fundamenteel conflictvermijdend: ik maak niet graag ruzie. En een klein vonkje kan bij ons leiden tot een bosbrand. Het begint bij iets futiels - een meningsverschil over iets dat we op televisie zien - en uren later zijn we nog aan het roepen.”
Lena: “Nu overdrijf je. Onze laatste echte ruzie dateert al van een jaar geleden. Ik vind dat niet zo erg. Een beetje leven, dat doet een relatie goed.”
Brusselmans: “Het probleem is dat ik verbaal agressief word als ik over een bepaalde grens ga. Ik vind dat niet de mooiste versie van mezelf, en dus kom ik ze liever niet te vaak tegen.”
Enig idee waar die woede vandaan komt?
Lena: “Aanvankelijk was het jaloezie. Als ik laat thuiskwam, of met een mannelijke collega iets ging eten, begon bij Herman het boze binnenvetten.”
Brusselmans: (knikt) “Ik was plat jaloers, ja.”
Lena: “Het was voor Herman niet zo makkelijk dat ik haast uitsluitend mannelijke vrienden heb.”
Brusselmans: “Maar je moet die kwetsbaarheid ook begrijpen. Als je de 60 nadert, kun je niet om die ene vraag heen: waarom valt een meisje van - op dat moment - 24 op mij?”
Lena: “Ik vind dat haast een belediging. Want je ervaart toch zelf hoe fantastisch onze relatie is? Het antwoord op je vraag ligt verdorie onder je ogen.”
Brusselmans: “Je hebt helemaal gelijk, maar onderschat de rol van het pummeltje uit Hamme niet. Dat pummeltje blijft denken: ze kan toch wel wat anders krijgen. En dan word ik dus jaloers - terwijl daar objectief gezien geen enkele reden voor is.”
Lena: “Nee, want ik overlaad je net met liefde. Het is iets dat gewoon in jou zit.”
In interviews heb je al enkele keren gezegd dat je je vorige vrouwen ‘versmacht’ hebt, Herman: in een bad van liefde gingen ze kopje-onder.
Brusselmans: “Ik kan claimend zijn in een relatie, en ik had me voorgenomen om die fout niet opnieuw te maken. Maar intussen ben ik erachter dat het de enige manier is waarop ik kan liefhebben: in één lange, innige omhelzing.”
Lena: “Ik word ook graag geclaimd door Herman. Net zoals ik hem graag claim. Ik zie het probleem dus niet.”
Brusselmans: “Je moet ook weten dat Lena nooit over zich heen zal laten lopen.”
Lena: “Het is onmogelijk om mij te overheersen.”
Brusselmans: “Ze kiest altijd voor de directe confrontatie. Daar moest ik aan wennen. Maar nu apprecieer ik dat, en probeer ik om zelf kordaat uit te spreken wat er in me omgaat. (Denkt na) Ik vind het fijn dat ik na mijn 60ste kan zeggen: ik evolueer nog als mens.”
Lena: “En dat is precies wat me Herman alles doet vergeven: wat een lef heeft hij toch. Want wie durft dat, zichzelf zo volledig te geven aan iemand van mijn leeftijd? Wie durft zich na z’n 60ste nog zo klein en kwetsbaar te maken?”
Brusselmans: “Ik kan ook niet anders, want het is mijn kern: ik geef graag liefde. Ik adoreer graag.”
Heb je het gevoel dat je moet opboksen tegen de andere iconische vrouwen in zijn leven, Lena? Tania is nog steeds Hermans zielsverwant, en hij poetst nog elke dag de herinneringen aan zijn moeder op.
Lena: “Je kunt van een zestiger toch niet verwachten dat hij nog niet heeft geleefd? Ik vind het net mooi dat hij Tania nog altijd een mooie plaats geeft in zijn leven. Dat die achttien jaar van liefde niet besloten werden met een koel ‘Dat was het dan’. En dat dwepen met de moederfiguur begrijp ik perfect. Omdat ik het óók doe: in mijn leven was mijn moeder evengoed een iconische figuur.”
Brusselmans: “Ik snap niet dat mensen die liefde voor mijn moeder problematiseren. Zij heeft me doen inzien hoe móói een mens kan zijn. Dat is toch van onschatbare waarde?”
Lena: “Bij mij is het net hetzelfde. Mijn moeder is jong gestorven, nadat ze acht jaar een heel zeldzame vorm van kanker had gehad. Maar ze bleef doorgaan, ze richtte in die periode nog twee bedrijven op, en bleef intussen mijn zus en mij warm induffelen met liefde.”
Uit wat voor een gezin kom je?
Lena: “Mijn moeder en mijn vader hebben elkaar ontmoet op de kunstacademie. Een kunstenaarsnest, dus - inclusief alles wat je je daarbij voorstelt. Mijn ouders zijn altijd samengebleven, ook al ging mijn vader vreemd. (Haalt de schouders op) Ik heb me nooit willen verdiepen in dat hele verhaal. Ik weet alleen dat ze, ondanks dat overspel, heel veel van elkaar hielden. Zelf spreek ik nauwelijks met mijn vader. Ik vrees dat ik een beetje het cliché ben van een vrouw met daddy issues.”
Brusselmans: “En dat wordt dan altijd weer gerelateerd aan haar keuze voor mij, de oudere man.”
Lena: “Mij stoort dat niet. Want misschien is het wel zo, ja, misschien val ik daardoor voor de vaderfiguur. En wat zou daar dan in hemelsnaam mis mee zijn? Als dat de dingen voor een stuk oplost, als ik daar gelukkiger van word, dan is dat toch net een heel goeie zaak?”
Brusselmans: “En toch blijven mensen zeggen: ‘Ja maar, hij had je vader kunnen zijn.’”
Lena: “Tegen iemand met een partner van dezelfde leeftijd wordt nooit gezegd: ‘Ja maar, hij had je broer kunnen zijn.’”
Het grote leeftijdsverschil brengt wel één objectief nadeel met zich mee: samen oud worden zit er per definitie niet in.
Lena: “Dat is een dramatisch gegeven, ja, een onweer dat voortdurend boven onze hoofden rommelt. Ik ben er obsessief mee bezig om Herman zo gezond mogelijk te laten leven.”
Brusselmans: “Maar het is wat het is: zelfs als ik 90 word - wat me niet zo waarschijnlijk lijkt - zal Lena maar 57 zijn.”
Lena: “De kans is reëel dat ik na je dood zelfmoord pleeg.”
Brusselmans: (lacht vertederd)
Lena: “Ik méén het. Ik weet natuurlijk wel dat zelfmoord een beladen thema is, en dat het de bron is van veel verdriet. Maar ik blijf vinden dat het net goed is dat je als mens de kans hebt om zelf over je leven te beslissen. En ik heb nog wel enkele familieleden en vrienden die het de moeite zouden maken om verder te leven, maar het zou toch een stuk moeilijker worden als Herman er niet meer is. Neen, ik zie niet in hoe ik na zo’n mooie, heftige relatie alleen verder zou kunnen. Hoe ik dat zou kunnen overleven. Voor mij is het heel eenvoudig: Herman is mijn man. Niemand anders. Hij is diegene met wie ik altijd zal samenblijven.”
Brusselmans: “Maar zul je dat ook nog zeggen als ik 75 ben, en de aftakeling toeslaat?”
Lena: “Ik kan me moeilijk voorstellen dat jouw brein ooit aan vitaliteit zal inboeten.”
Brusselmans: “Maar mijn lichaam misschien wel. Wat als ik in een rolstoel beland?”
Lena: “O, ik heb altijd gedroomd van een man in een rolstoel (lacht). Neen, ik maak me geen zorgen over het oud worden op zich. Ook niet over de seks, trouwens. Ik vind vrijen met Herman tien keer opwindender dan met iemand van mijn leeftijd. Net door die erectiepilletjes presteert hij veel beter.”
Onbeduidend vlekje
Herman, jij was 24 toen je een heel heldere, verstrekkende keuze maakte: voortaan zou je schrijven.
Brusselmans: “Nu nog vragen mensen me soms of ik toch niet liever een succesvolle voetballer was geworden - ik had indertijd best wel wat talent. Maar hoe pathetisch zou het zijn om daar nu nog naar te snakken? Ik heb in mijn leven slechts een paar grote keuzes gemaakt, maar die waren telkens heel weloverwogen. Dat geeft me een mentaal comfort: er is niets om spijt van te hebben.”
Lena: “Dat monomane schrijven van Herman vind ik heel fascinerend, én aantrekkelijk.”
Brusselmans: “Maar ik heb er wel altijd over gewaakt dat dat monomane niet schadelijk werd voor de mensen die me graag zien. Ik zal nooit tegen Lena zeggen dat ze zich stil moet bezighouden, omdat De Schrijver moet Schrijven. Als twintiger al had ik een hiërarchie in mijn hoofd, en daar heb ik altijd naar geleefd: op één de liefde, op twee het schrijven, en op drie al de rest.”
Herman koos ervoor om een schrijver te zijn, en niets anders. Is er iets wat jou zo definieert, Lena?
Lena: “Nee, ik ben net graag zo verdeeld mogelijk. Ik doe het liefst heel veel verschillende dingen.”
Brusselmans: “Je ziet het ook aan haar studieparcours: noem een richting, en Lena heeft ze gestudeerd.”
Lena: “Ik heb ook al veel verschillende baantjes gehad. Bij 11.11.11. en Amnesty International, onder meer. Maar in hun campagnes zag ik te weinig resultaten en te veel ijdeltuiterij. Ik heb ook op de studiedienst van de VRT gewerkt, maar dat ging helemaal nergens over. Ik wil met mijn voeten in de modder staan. Iets dóén in plaats van hele dagen te vergaderen. Ik geef nu privéles Nederlands, en dat vind ik fijn. En ik schrijf heel graag. Maar dat is natuurlijk geen optie als je vriend Herman Brusselmans heet.”
Brusselmans: “Je schrijft nochtans goed.”
Lena: “Zegt dus mijn vriend (lacht). Weet je wat het ook is: ik ben totaal niet ambitieus. Ik vind het fijn om de mensen rond me iets te laten lezen, maar ik verlang niet naar een groot publiek.
“Ik begrijp niet waarom zoveel mensen zo ambitieus zijn. Of toch: het is natuurlijk een vergeefse manier om te ontsnappen aan de onbenulligheid van een mensenleven. Maar ik kijk die onbenulligheid net graag in de ogen. Prima, toch, dat het allemaal niets uitmaakt? Dat je een onbeduidend vlekje bent dat na een jaar of tachtig weer vervaagt?”
Maar we hebben toch allemaal een illusie nodig? Er moet toch iets zijn dat ons elke dag uit bed brandt?
LENA: “Voor mij is dat de liefde: ik leef voor mijn relatie met Herman. Vroeger probeerde ik om mijn leven zo groot mogelijk te maken: véél sociaal contact, véél vrienden. Nu vind ik het net waardevol om van betekenis te zijn voor één iemand. Om dat ene kleine, sublieme leven te leiden.”
Brusselmans: “Het is precies zoals ik het wil: wij zijn altijd samen.”
Lena: “Ja: we leven in elkaars hoofd. En ik kan me écht niet voorstellen dat die liefde ooit gaat roesten.”
Herman Brusselmans, Achter een struik, Prometheus
https://www.topics.nl/her(...)D&utm_content=topics
De man die net de deur voor me heeft geopend, sloft niet meer. Hij loopt met verende tred - het lijkt wel dansen. Met vaardige hand zet hij thee, om vervolgens neer te ploffen naast zijn geliefde, die hij voorstelt als een prachtige traktatie van het lot. Ik zie ze zoenen in helder nazomerlicht: een snapshot jonge liefde. Ik ben bij Herman Brusselmans (61) en zijn vriendin Lena (27) - haar familienaam ziet ze liever niet gepubliceerd - en alles ruikt hier naar geluk.
De schrijver heeft net zijn 78ste boek klaar.
Herman Brusselmans: “Ik maak in Achter een struik opnieuw gebruik van de truc die me al veel diensten heeft bewezen: ik schrijf fictie, en tegelijk becommentarieer ik als schrijver die fictie. Dat doe ik al lang, maar in mijn recente boeken met steeds meer nadruk: ik geloof almaar minder in Het Verhaal.
“Ik ben een veellezer, en dus weet ik intussen wel hoe een volgens de regeltjes geordende roman eruitziet. De wetten van een goede plot, de spanningsopbouw, de personages met conflicterende karakters die ergens halverwege het boek een point of no return bereiken... Die in marmer gebeitelde regeltjes parodiëren, de fictie een beetje saboteren: dat vind ik mijn functie in de Nederlandstalige literatuur.”
Ik vind Achter een struik het geestigste boek dat ik al van je heb gelezen, maar ik denk niet dat je daarvoor uitgebreid gefêteerd zult worden. De consensus is: door dat gigantische oeuvre kénnen we Brusselmans nu wel. Je kunt niet meer verrassen.
Brusselmans: “Ik maak me sowieso weinig illusies over de kracht van literatuur. Ik breng nu Achter een struik uit, en ongeveer tienduizend mensen zullen dat boek kopen. Tegelijkertijd zit ik in de jury van De slimste mens ter wereld, en daar zullen een klein miljoen mensen naar kijken. Van de 78 boeken die ik heb geschreven, zijn er ook nog maar zes of zeven in druk. De rest bestaat eigenlijk niet meer. Plus: dat hele oeuvre, en de mogelijke evoluties daarin, interesseert maar weinig mensen. Ik vind het fijn dat ik op mijn 61ste een boek schrijf dat in mijn ogen fundamenteel verschilt van het boek dat ik op mijn 24ste heb geschreven, en die paar verwoede lezers zullen dat ook opmerken. Maar voor het grote publiek ben ik dat jurylid in De slimste mens ter wereld.”
Lena: “Ik heb een mooie dwarsdoorsnede van Hermans werk gelezen, ongeveer 25 boeken. Onlangs las ik Het zinneloze zeilen, zijn debuut. Heel mooi, zijn talent fonkelt al in elke zin, maar toch is het nog een zootje: het ontbeert structuur. Als je Achter een struik leest, zie je hoe Herman nu alles perfect aan elkaar knoopt.”
De vriendin van Herman Brusselmans zijn betekent ook onvermijdelijk: een personage in zijn romans worden.
Lena: “Ik vind dat geen big deal. Het is een eer, en natuurlijk ben ik nieuwsgierig naar wat hij over me schrijft. Maar ik ben toch vooral bezig met het leven dat wij leiden, niet met de gefictionaliseerde versie ervan.”
Hoe ben je in dat leven terechtgekomen?
Lena: “Ik studeerde in Gent, en ik wist waar Herman woont. Omdat ik hem heel graag wilde leren kennen, heb ik hem op een dag gewoon opgewacht op de stoep voor zijn huis. We hebben toen gepraat, en niet veel later stuurde ik hem een brief van zes kantjes. (Glimlacht) Vanaf toen vond hij me leuk.”
Brusselmans: “We spraken nog een paar keer af, en één van die ontmoetingen werd besloten met een kus op de mond.”
Lena: “Waarop ik hem ben achternagelopen: ‘Herman, ik zou best nog wel wat meer willen.’”
Brusselmans: “En vervolgens stonden we als twee verliefde pubers in een portiekje te tongzoenen. Dat verhaal typeert Lena: ze heeft een directheid die ik voorheen niet kende.”
Lena: “Ik heb Herman wel een beetje uitgekozen, ja: ik ben met een schepnetje op hem toegestapt. Ik kon ook oprecht niet begrijpen dat hij vrijgezel was. Een man met zo’n prachtige kijk op de liefde!”
Hoe ziet hij die dan?
Lena: “Zoals ik ze zie: twee mensen die passie en troost vinden bij elkaar, en samen een beetje vijandig naar de rest van de wereld staan te grijnzen. Het is de totale exclusiviteit: alles vinden bij elkaar, en de rest buitensluiten. Het eiland!”
Brusselmans: (knikt) “We zijn geen kluizenaars, maar toch... We houden de wereld het liefst op een afstand.”
Lena: “Dat is op zich nog geen succesrecept, want in mijn vorige relatie werkte dat net níét. Hoe meer we bij elkaar waren, hoe meer afstand er ontstond. Terwijl het met Herman alleen maar inniger wordt.”
Wat trekt jullie aan in elkaar? Is het verwantschap, of net verschil?
Brusselmans: “Verwantschap. We ontdekten al snel dat we een bodemloze melancholie delen, een donker aanvoelen van de zinloosheid van een mensenleven.”
Lena: “We zijn allebei heel gevoelig, en we hebben last van stemmingswisselingen. Daarom hebben we een afweermechanisme nodig. Dat is dat nihilisme waarin we vervallen als we de wereld weer eens te groot en te bedreigend vinden.”
Brusselmans: “‘Laten we een mooie klif in Frankrijk zoeken, en er samen afspringen!’”
Lena: (lacht) “Zoiets zeggen we dan tegen elkaar, ja. Wij kunnen samen erg goed tégen de wereld zijn. Herman is helemaal niet dat scheldzieke mannetje met een gebrek aan tederheid, voor wie hij vaak gehouden wordt. Nee, hij is net ongelofelijk zachtaardig. (Ferm) Herman is de meest romantische partner die ik al heb gehad. Dat klinkt misschien klef en naïef, maar het is gewoon zo: zijn zorgzaamheid is grenzeloos. Als ik ‘s avonds laat thuiskom, neemt hij me liefdevol vast, legt hij een dekentje over me heen en maakt hij kamillethee voor me.”
Brusselmans: “Maar voor de buitenwereld blijf ik de man van de kut-en-lulgrappen.”
Maar je hebt dat imago zelf gecreëerd, én je houdt het gretig in stand.
Brusselmans: “Inderdaad: ik weet wat ik in De slimste mens ter wereld zit te doen, hé. Maar kan een mens niet uit verschillende facetten bestaan?”
Lena: “Je hoeft toch maar een paar interviews met Herman gelezen te hebben - en dan spreek ik nog niet eens over zijn boeken - om te weten dat Herman lééft voor de liefde? Het is zijn brandstof. Geef hem liefde en hij doet alles voor je. Zelfs scrabble spelen (lacht).”
Brusselmans: “En vibrators kopen voor mijn lief. Alhoewel, dat is toch iets nieuws: vroeger had ik dat nooit gedurfd.”
Zijn er nog meer grote invloeden van Lena merkbaar?
Brusselmans: “Ik leef niet meer ‘s nachts. Lena en ik blijven wel laat op, maar ik schrijf niet meer door tot het ochtendgloren, en sta dus ook vroeger op. Aanvankelijk was ik daar heel bang voor: ik vreesde dat ik mijn schrijfroutine zou kwijtraken.”
Lena: “Terwijl je nu meer dan ooit schrijft. Ik zie hoe je op ontzettend veel vlakken evolueert. Dat we onlangs tien dagen in Amsterdam hebben doorgebracht, dat was toch een revolutie voor je?”
Brusselmans: “Ik heb altijd gedacht dat ik alleen thuis kan schrijven. Maar daar in Amsterdam heb ik m’n columns op een laptop gemaakt.”
Lena: “Met een qwertyklavier, voor nog wat extra vervreemdingseffect (lacht). Neen, ernstig: Herman is echt een beetje bevrijd. Hij heeft zichzelf altijd afgeschilderd als een conservatieve, stugge man die verloren is zonder structuur. En dat klopt voor een stuk, maar ik zie toch ook iets impulsiefs in hem, iets heel nieuwsgierigs.”
Brusselmans: “Het grootste verschil zit ‘m in hoe ik me voel. Ondanks mijn hang naar melancholie ben ik de grote donkerte kwijtgeraakt. Tot mijn eigen verbazing, eigenlijk, want ik ben er altijd van uitgegaan dat mijn angstaanvallen, mijn misantropie en mijn ‘alles is naar de kloten en niets heeft zin’-verdriet met het klimmen van de jaren alleen maar érger zouden worden. Maar mede dankzij Lena is net het omgekeerde gebeurd.
“Die angstaanvallen waren geen detail waar ik mee koketteerde. Het was een groot, massief probleem. Gerda en Tania - mijn eerste en tweede vrouw - hebben daar ongelofelijk veel geduld mee gehad, en bleven proberen om me uit die put te trekken. En Lena doet nu hetzelfde. Ik vind dat mooi, hoe de liefde je tot zoiets kan bewegen.”
Lena is 27 en jij bent 61, Herman. Dat springt in het oog, maar is er een verschil dat jullie relatie meer bepaalt dan die leeftijdskloof?
Brusselmans: “We zijn op een totaal andere manier gevormd. Iemand die in de jaren 2000 in het centrum van Amsterdam is opgegroeid, heeft per definitie een andere achtergrond dan iemand die in de jaren 60 in Hamme is opgegroeid. Lena is zelfverzekerd en wereldwijs, en ze stapt met een zekere flair de wereld in. Terwijl ik toch altijd dat jongetje uit het eenvoudige veehoudersgezin in Hamme zal blijven.”
Lena: “Als het je helpt om dat te denken...”
ij gelooft dat niet, Lena?
Lena: (tot Brusselmans) “Je laat graag uitschijnen dat je nog altijd dat geïntimideerde jongetje bent, iemand die nauwelijks wat waard is. Maar dat spoort niet met de werkelijkheid. Het is de manier waarop je bescheiden probeert te blijven.”
Brusselmans: “En toch: ik kijk soms met oprechte bewondering naar je. Dan sta ik bijvoorbeeld versteld van wat je allemaal wéét - het lijkt wel alsof je hoofd is aangesloten op de servers van Wikipedia.”
Lena: “Ik vind dat gewoon heel sexy, veel weten.”
Hermans geld
Er wordt Herman weleens seksisme aangewreven, Lena. Wat denk je als hij in De slimste mens ter wereld een vrouw schoffeert?
Lena: “Dat die vrouw maar iets snedigs moet terugzeggen. Iedereen heeft toch die kans? Het is niet dat Herman ooit mensen aanvalt die machteloos zijn.”
Brusselmans: “Als ik mijn buurman belachelijk zou maken, zou dat sneu zijn, want die kan niet reageren. Maar iedereen die op een podium staat, kan toch terugslaan? Het zou zelfs interessant zijn: eindelijk weer polemiek! Ik mis dat zo erg.”
Lena: “Ik begrijp niet dat vrouwen in de slachtofferrol kruipen zodra Herman wat lelijks over hen heeft gezegd of geschreven. Eis toch de ruimte op om zelf spitant te zijn!”
Brusselmans: “Ik ben me wel veel bewuster van seksisme dan vroeger. Lena heeft me er bijvoorbeeld op gewezen hoeveel mannen in de tram of de trein quasinonchalant in de private zone van vrouwen komen staan. En dat er zoiets als latent seksisme bestaat. Ik zie nu de complexiteit van seksisme en racisme in. Vroeger dacht ik dat het gewoon ging om mannen die vrouwen hun rechten ontzeggen, en klootzakken die Marokkanen haten. Nu weet ik dat het ook in kleine, onbewuste gedragingen zit, in onze alledaagse patronen.”
Lena: “Onze taal verraadt veel. In De wereld draait door ging het onlangs over Donald Trump, en over hoe het allicht nog een tijdje wachten is voor er weer een man opstaat die verbindt in plaats van verdeelt. Hoor je het: een man, klaarblijkelijk kan het geen vrouw zijn.
“Ik merk het ook in mijn eigen leven. Drie jaar geleden was Herman 58, en ik 25. Nu is Herman 61, en ik nog altijd 25. Zo wordt het overal geschreven: Brusselmans en zijn 25-jarige vriendin - terwijl ik intussen 27 ben. Dat is het frame waarin Herman en ik gevat zijn: hij de oude man, ik het jonge meisje dat amper van de schoolbanken af is. Het komt bij niemand op dat ik misschien ook ouder word. En altijd weer hangt daar de overtuiging aan vast dat ik het wel voor Hermans geld zal doen. Terwijl de financiële onafhankelijkheid van de vrouw net heilig is voor mij. Dat heb ik geleerd van mijn moeder: een oerfeministe.”
Is het in deze tijd moeilijk om een jonge vrouw te zijn?
Lena: “Bekijk je het in historisch perspectief, dan is dit de beste tijd om een vrouw te zijn. Alleen zie ik nog altijd te weinig mondige en krachtdadige vrouwen opstaan.”
Je hebt in de Europese politiek toch Angela Merkel en Theresa May?
Lena: “Dat is waar, maar altijd wordt er weer de aandacht op gevestigd dat zij vrouwen zijn. De subtext is dan: ‘Dit is bijzonder!’ Terwijl het niet bijzonder hoort te zijn. Het is normáál.”
Is dat geen logische fase? Er wordt een strijd gevoerd, en wanneer die strijd de goeie richting uitgaat, benoemen we dat. Tot het straks helemaal normaal is, en er niet meer over wordt gepraat.
Lena: “Mja, ik ben nogal ongeduldig van aard (lacht). En ik ben niet zeker of we wel de juiste richting uitgaan. #MeToo was een hype, maar het mag weleens concreet worden. Ik ben dat oeverloze lullen zat.”
Brusselmans: “Het is een circus geworden waar iedereen likkebaardend naar zit te kijken. We zitten te wachten op de volgende Bart De Pauw, de volgende Jan Fabre.”
Lena: “Terwijl die lynchpartijen geen enkel nut hebben. Het zijn onze eigen achterhaalde rollenpatronen die we moeten herzien. De #MeToo-beweging legt goed bloot wat mannen fout doen, maar ik hoor nooit praten over wat minstens even belangrijk is: hoe vrouwen zich positioneren. Ik zie nog te veel vrouwen die op de barricaden staan voor gelijke rechten, maar wel ontdaan fronsen als een man op de eerste date niet de rekening betaalt.
“Vroeger had ik veel vrouwelijke vrienden - intussen heb ik bijna alleen nog mannenvriendschappen - en die hoorde ik zó vaak opscheppen over wat ze van een man gedaan hadden gekregen door zich uitdagend te kleden, of hem seks te geven - alleen al van dat geven ga ik over mijn nek. Die vrouwen lieten zich zelden voorstaan op hun intelligente argumenten of hun gevoel voor humor. En ze stelden nooit de vrouwelijke privileges ter discussie. Als je je menstruatie valselijk als argument gebruikt om ergens niet op te dagen, stiekem je anticonceptiepil niet slikt in de hoop zwanger te worden, of de voogdij over een kind opeist omdat het zogezegd beter is dat dat kind zoveel mogelijk bij de moeder is, dan heb je in mijn ogen niet het recht om jezelf een feminist te noemen.
“Ik heb al vaak ondervonden dat vrouwen mij te grof vinden als ik bijvoorbeeld grappen maak over het haten van kinderen - klaarblijkelijk ben ik dan een verrader in de kerk van de vrouwelijke zorgzaamheid. En als ik opschep over hoe ik een man heb afgetroefd op feitenkennis, of een volledige vakantie heb betaald voor mijn vriend, stuit ik altijd weer op onbegrip.
“Nou, je kunt van mannen niet verwachten dat ze afstand doen van hun privileges als je jezelf in roestige rolpatronen blijft nestelen. Het is nu aan vrouwen om niet alleen hard te zijn voor mannen, maar ook voor zichzelf. En om mannen te zien als bondgenoten, in plaats van als wezens om haat dan wel liefde op te projecteren. Het klinkt scherp, dat besef ik, maar ik word wóést van dat onderdanige, dat kruiperige. Gooi die slachtofferrol toch weg!”
Het pummeltje
Herman heeft zijn geliefdes altijd op een voetstuk gezet. Dat soort bewondering kan een relatie ook corrumperen, toch?
Lena: “Soms zegt Herman dat hij geïntimideerd is door mij. Maar ik geloof niet dat een man met het statuur van Herman écht bang is van mij.”
Brusselmans: “Niet zozeer van jou, wel van uit de hand lopende discussies. Ik ben fundamenteel conflictvermijdend: ik maak niet graag ruzie. En een klein vonkje kan bij ons leiden tot een bosbrand. Het begint bij iets futiels - een meningsverschil over iets dat we op televisie zien - en uren later zijn we nog aan het roepen.”
Lena: “Nu overdrijf je. Onze laatste echte ruzie dateert al van een jaar geleden. Ik vind dat niet zo erg. Een beetje leven, dat doet een relatie goed.”
Brusselmans: “Het probleem is dat ik verbaal agressief word als ik over een bepaalde grens ga. Ik vind dat niet de mooiste versie van mezelf, en dus kom ik ze liever niet te vaak tegen.”
Enig idee waar die woede vandaan komt?
Lena: “Aanvankelijk was het jaloezie. Als ik laat thuiskwam, of met een mannelijke collega iets ging eten, begon bij Herman het boze binnenvetten.”
Brusselmans: (knikt) “Ik was plat jaloers, ja.”
Lena: “Het was voor Herman niet zo makkelijk dat ik haast uitsluitend mannelijke vrienden heb.”
Brusselmans: “Maar je moet die kwetsbaarheid ook begrijpen. Als je de 60 nadert, kun je niet om die ene vraag heen: waarom valt een meisje van - op dat moment - 24 op mij?”
Lena: “Ik vind dat haast een belediging. Want je ervaart toch zelf hoe fantastisch onze relatie is? Het antwoord op je vraag ligt verdorie onder je ogen.”
Brusselmans: “Je hebt helemaal gelijk, maar onderschat de rol van het pummeltje uit Hamme niet. Dat pummeltje blijft denken: ze kan toch wel wat anders krijgen. En dan word ik dus jaloers - terwijl daar objectief gezien geen enkele reden voor is.”
Lena: “Nee, want ik overlaad je net met liefde. Het is iets dat gewoon in jou zit.”
In interviews heb je al enkele keren gezegd dat je je vorige vrouwen ‘versmacht’ hebt, Herman: in een bad van liefde gingen ze kopje-onder.
Brusselmans: “Ik kan claimend zijn in een relatie, en ik had me voorgenomen om die fout niet opnieuw te maken. Maar intussen ben ik erachter dat het de enige manier is waarop ik kan liefhebben: in één lange, innige omhelzing.”
Lena: “Ik word ook graag geclaimd door Herman. Net zoals ik hem graag claim. Ik zie het probleem dus niet.”
Brusselmans: “Je moet ook weten dat Lena nooit over zich heen zal laten lopen.”
Lena: “Het is onmogelijk om mij te overheersen.”
Brusselmans: “Ze kiest altijd voor de directe confrontatie. Daar moest ik aan wennen. Maar nu apprecieer ik dat, en probeer ik om zelf kordaat uit te spreken wat er in me omgaat. (Denkt na) Ik vind het fijn dat ik na mijn 60ste kan zeggen: ik evolueer nog als mens.”
Lena: “En dat is precies wat me Herman alles doet vergeven: wat een lef heeft hij toch. Want wie durft dat, zichzelf zo volledig te geven aan iemand van mijn leeftijd? Wie durft zich na z’n 60ste nog zo klein en kwetsbaar te maken?”
Brusselmans: “Ik kan ook niet anders, want het is mijn kern: ik geef graag liefde. Ik adoreer graag.”
Heb je het gevoel dat je moet opboksen tegen de andere iconische vrouwen in zijn leven, Lena? Tania is nog steeds Hermans zielsverwant, en hij poetst nog elke dag de herinneringen aan zijn moeder op.
Lena: “Je kunt van een zestiger toch niet verwachten dat hij nog niet heeft geleefd? Ik vind het net mooi dat hij Tania nog altijd een mooie plaats geeft in zijn leven. Dat die achttien jaar van liefde niet besloten werden met een koel ‘Dat was het dan’. En dat dwepen met de moederfiguur begrijp ik perfect. Omdat ik het óók doe: in mijn leven was mijn moeder evengoed een iconische figuur.”
Brusselmans: “Ik snap niet dat mensen die liefde voor mijn moeder problematiseren. Zij heeft me doen inzien hoe móói een mens kan zijn. Dat is toch van onschatbare waarde?”
Lena: “Bij mij is het net hetzelfde. Mijn moeder is jong gestorven, nadat ze acht jaar een heel zeldzame vorm van kanker had gehad. Maar ze bleef doorgaan, ze richtte in die periode nog twee bedrijven op, en bleef intussen mijn zus en mij warm induffelen met liefde.”
Uit wat voor een gezin kom je?
Lena: “Mijn moeder en mijn vader hebben elkaar ontmoet op de kunstacademie. Een kunstenaarsnest, dus - inclusief alles wat je je daarbij voorstelt. Mijn ouders zijn altijd samengebleven, ook al ging mijn vader vreemd. (Haalt de schouders op) Ik heb me nooit willen verdiepen in dat hele verhaal. Ik weet alleen dat ze, ondanks dat overspel, heel veel van elkaar hielden. Zelf spreek ik nauwelijks met mijn vader. Ik vrees dat ik een beetje het cliché ben van een vrouw met daddy issues.”
Brusselmans: “En dat wordt dan altijd weer gerelateerd aan haar keuze voor mij, de oudere man.”
Lena: “Mij stoort dat niet. Want misschien is het wel zo, ja, misschien val ik daardoor voor de vaderfiguur. En wat zou daar dan in hemelsnaam mis mee zijn? Als dat de dingen voor een stuk oplost, als ik daar gelukkiger van word, dan is dat toch net een heel goeie zaak?”
Brusselmans: “En toch blijven mensen zeggen: ‘Ja maar, hij had je vader kunnen zijn.’”
Lena: “Tegen iemand met een partner van dezelfde leeftijd wordt nooit gezegd: ‘Ja maar, hij had je broer kunnen zijn.’”
Het grote leeftijdsverschil brengt wel één objectief nadeel met zich mee: samen oud worden zit er per definitie niet in.
Lena: “Dat is een dramatisch gegeven, ja, een onweer dat voortdurend boven onze hoofden rommelt. Ik ben er obsessief mee bezig om Herman zo gezond mogelijk te laten leven.”
Brusselmans: “Maar het is wat het is: zelfs als ik 90 word - wat me niet zo waarschijnlijk lijkt - zal Lena maar 57 zijn.”
Lena: “De kans is reëel dat ik na je dood zelfmoord pleeg.”
Brusselmans: (lacht vertederd)
Lena: “Ik méén het. Ik weet natuurlijk wel dat zelfmoord een beladen thema is, en dat het de bron is van veel verdriet. Maar ik blijf vinden dat het net goed is dat je als mens de kans hebt om zelf over je leven te beslissen. En ik heb nog wel enkele familieleden en vrienden die het de moeite zouden maken om verder te leven, maar het zou toch een stuk moeilijker worden als Herman er niet meer is. Neen, ik zie niet in hoe ik na zo’n mooie, heftige relatie alleen verder zou kunnen. Hoe ik dat zou kunnen overleven. Voor mij is het heel eenvoudig: Herman is mijn man. Niemand anders. Hij is diegene met wie ik altijd zal samenblijven.”
Brusselmans: “Maar zul je dat ook nog zeggen als ik 75 ben, en de aftakeling toeslaat?”
Lena: “Ik kan me moeilijk voorstellen dat jouw brein ooit aan vitaliteit zal inboeten.”
Brusselmans: “Maar mijn lichaam misschien wel. Wat als ik in een rolstoel beland?”
Lena: “O, ik heb altijd gedroomd van een man in een rolstoel (lacht). Neen, ik maak me geen zorgen over het oud worden op zich. Ook niet over de seks, trouwens. Ik vind vrijen met Herman tien keer opwindender dan met iemand van mijn leeftijd. Net door die erectiepilletjes presteert hij veel beter.”
Onbeduidend vlekje
Herman, jij was 24 toen je een heel heldere, verstrekkende keuze maakte: voortaan zou je schrijven.
Brusselmans: “Nu nog vragen mensen me soms of ik toch niet liever een succesvolle voetballer was geworden - ik had indertijd best wel wat talent. Maar hoe pathetisch zou het zijn om daar nu nog naar te snakken? Ik heb in mijn leven slechts een paar grote keuzes gemaakt, maar die waren telkens heel weloverwogen. Dat geeft me een mentaal comfort: er is niets om spijt van te hebben.”
Lena: “Dat monomane schrijven van Herman vind ik heel fascinerend, én aantrekkelijk.”
Brusselmans: “Maar ik heb er wel altijd over gewaakt dat dat monomane niet schadelijk werd voor de mensen die me graag zien. Ik zal nooit tegen Lena zeggen dat ze zich stil moet bezighouden, omdat De Schrijver moet Schrijven. Als twintiger al had ik een hiërarchie in mijn hoofd, en daar heb ik altijd naar geleefd: op één de liefde, op twee het schrijven, en op drie al de rest.”
Herman koos ervoor om een schrijver te zijn, en niets anders. Is er iets wat jou zo definieert, Lena?
Lena: “Nee, ik ben net graag zo verdeeld mogelijk. Ik doe het liefst heel veel verschillende dingen.”
Brusselmans: “Je ziet het ook aan haar studieparcours: noem een richting, en Lena heeft ze gestudeerd.”
Lena: “Ik heb ook al veel verschillende baantjes gehad. Bij 11.11.11. en Amnesty International, onder meer. Maar in hun campagnes zag ik te weinig resultaten en te veel ijdeltuiterij. Ik heb ook op de studiedienst van de VRT gewerkt, maar dat ging helemaal nergens over. Ik wil met mijn voeten in de modder staan. Iets dóén in plaats van hele dagen te vergaderen. Ik geef nu privéles Nederlands, en dat vind ik fijn. En ik schrijf heel graag. Maar dat is natuurlijk geen optie als je vriend Herman Brusselmans heet.”
Brusselmans: “Je schrijft nochtans goed.”
Lena: “Zegt dus mijn vriend (lacht). Weet je wat het ook is: ik ben totaal niet ambitieus. Ik vind het fijn om de mensen rond me iets te laten lezen, maar ik verlang niet naar een groot publiek.
“Ik begrijp niet waarom zoveel mensen zo ambitieus zijn. Of toch: het is natuurlijk een vergeefse manier om te ontsnappen aan de onbenulligheid van een mensenleven. Maar ik kijk die onbenulligheid net graag in de ogen. Prima, toch, dat het allemaal niets uitmaakt? Dat je een onbeduidend vlekje bent dat na een jaar of tachtig weer vervaagt?”
Maar we hebben toch allemaal een illusie nodig? Er moet toch iets zijn dat ons elke dag uit bed brandt?
LENA: “Voor mij is dat de liefde: ik leef voor mijn relatie met Herman. Vroeger probeerde ik om mijn leven zo groot mogelijk te maken: véél sociaal contact, véél vrienden. Nu vind ik het net waardevol om van betekenis te zijn voor één iemand. Om dat ene kleine, sublieme leven te leiden.”
Brusselmans: “Het is precies zoals ik het wil: wij zijn altijd samen.”
Lena: “Ja: we leven in elkaars hoofd. En ik kan me écht niet voorstellen dat die liefde ooit gaat roesten.”
Herman Brusselmans, Achter een struik, Prometheus
https://www.topics.nl/her(...)D&utm_content=topics
Is dit het Oude Testament?quote:
Herman Brusselmans (61) en vriendin Lena (27): “Ik heb hem op een dag gewoon opgewacht voor zijn huis”
De man die net de deur voor me heeft geopend, sloft niet meer. Hij loopt met verende tred - het lijkt wel dansen. Met vaardige hand zet hij thee, om vervolgens neer te ploffen naast zijn geliefde, die hij voorstelt als een prachtige traktatie van het lot. Ik zie ze zoenen in helder nazomerlicht: een snapshot jonge liefde. Ik ben bij Herman Brusselmans (61) en zijn vriendin Lena (27) - haar familienaam ziet ze liever niet gepubliceerd - en alles ruikt hier naar geluk.
De schrijver heeft net zijn 78ste boek klaar.
Herman Brusselmans: “Ik maak in Achter een struik opnieuw gebruik van de truc die me al veel diensten heeft bewezen: ik schrijf fictie, en tegelijk becommentarieer ik als schrijver die fictie. Dat doe ik al lang, maar in mijn recente boeken met steeds meer nadruk: ik geloof almaar minder in Het Verhaal.
“Ik ben een veellezer, en dus weet ik intussen wel hoe een volgens de regeltjes geordende roman eruitziet. De wetten van een goede plot, de spanningsopbouw, de personages met conflicterende karakters die ergens halverwege het boek een point of no return bereiken... Die in marmer gebeitelde regeltjes parodiëren, de fictie een beetje saboteren: dat vind ik mijn functie in de Nederlandstalige literatuur.”
Ik vind Achter een struik het geestigste boek dat ik al van je heb gelezen, maar ik denk niet dat je daarvoor uitgebreid gefêteerd zult worden. De consensus is: door dat gigantische oeuvre kénnen we Brusselmans nu wel. Je kunt niet meer verrassen.
Brusselmans: “Ik maak me sowieso weinig illusies over de kracht van literatuur. Ik breng nu Achter een struik uit, en ongeveer tienduizend mensen zullen dat boek kopen. Tegelijkertijd zit ik in de jury van De slimste mens ter wereld, en daar zullen een klein miljoen mensen naar kijken. Van de 78 boeken die ik heb geschreven, zijn er ook nog maar zes of zeven in druk. De rest bestaat eigenlijk niet meer. Plus: dat hele oeuvre, en de mogelijke evoluties daarin, interesseert maar weinig mensen. Ik vind het fijn dat ik op mijn 61ste een boek schrijf dat in mijn ogen fundamenteel verschilt van het boek dat ik op mijn 24ste heb geschreven, en die paar verwoede lezers zullen dat ook opmerken. Maar voor het grote publiek ben ik dat jurylid in De slimste mens ter wereld.”
Lena: “Ik heb een mooie dwarsdoorsnede van Hermans werk gelezen, ongeveer 25 boeken. Onlangs las ik Het zinneloze zeilen, zijn debuut. Heel mooi, zijn talent fonkelt al in elke zin, maar toch is het nog een zootje: het ontbeert structuur. Als je Achter een struik leest, zie je hoe Herman nu alles perfect aan elkaar knoopt.”
De vriendin van Herman Brusselmans zijn betekent ook onvermijdelijk: een personage in zijn romans worden.
Lena: “Ik vind dat geen big deal. Het is een eer, en natuurlijk ben ik nieuwsgierig naar wat hij over me schrijft. Maar ik ben toch vooral bezig met het leven dat wij leiden, niet met de gefictionaliseerde versie ervan.”
Hoe ben je in dat leven terechtgekomen?
Lena: “Ik studeerde in Gent, en ik wist waar Herman woont. Omdat ik hem heel graag wilde leren kennen, heb ik hem op een dag gewoon opgewacht op de stoep voor zijn huis. We hebben toen gepraat, en niet veel later stuurde ik hem een brief van zes kantjes. (Glimlacht) Vanaf toen vond hij me leuk.”
Brusselmans: “We spraken nog een paar keer af, en één van die ontmoetingen werd besloten met een kus op de mond.”
Lena: “Waarop ik hem ben achternagelopen: ‘Herman, ik zou best nog wel wat meer willen.’”
Brusselmans: “En vervolgens stonden we als twee verliefde pubers in een portiekje te tongzoenen. Dat verhaal typeert Lena: ze heeft een directheid die ik voorheen niet kende.”
Lena: “Ik heb Herman wel een beetje uitgekozen, ja: ik ben met een schepnetje op hem toegestapt. Ik kon ook oprecht niet begrijpen dat hij vrijgezel was. Een man met zo’n prachtige kijk op de liefde!”
Hoe ziet hij die dan?
Lena: “Zoals ik ze zie: twee mensen die passie en troost vinden bij elkaar, en samen een beetje vijandig naar de rest van de wereld staan te grijnzen. Het is de totale exclusiviteit: alles vinden bij elkaar, en de rest buitensluiten. Het eiland!”
Brusselmans: (knikt) “We zijn geen kluizenaars, maar toch... We houden de wereld het liefst op een afstand.”
Lena: “Dat is op zich nog geen succesrecept, want in mijn vorige relatie werkte dat net níét. Hoe meer we bij elkaar waren, hoe meer afstand er ontstond. Terwijl het met Herman alleen maar inniger wordt.”
Wat trekt jullie aan in elkaar? Is het verwantschap, of net verschil?
Brusselmans: “Verwantschap. We ontdekten al snel dat we een bodemloze melancholie delen, een donker aanvoelen van de zinloosheid van een mensenleven.”
Lena: “We zijn allebei heel gevoelig, en we hebben last van stemmingswisselingen. Daarom hebben we een afweermechanisme nodig. Dat is dat nihilisme waarin we vervallen als we de wereld weer eens te groot en te bedreigend vinden.”
Brusselmans: “‘Laten we een mooie klif in Frankrijk zoeken, en er samen afspringen!’”
Lena: (lacht) “Zoiets zeggen we dan tegen elkaar, ja. Wij kunnen samen erg goed tégen de wereld zijn. Herman is helemaal niet dat scheldzieke mannetje met een gebrek aan tederheid, voor wie hij vaak gehouden wordt. Nee, hij is net ongelofelijk zachtaardig. (Ferm) Herman is de meest romantische partner die ik al heb gehad. Dat klinkt misschien klef en naïef, maar het is gewoon zo: zijn zorgzaamheid is grenzeloos. Als ik ‘s avonds laat thuiskom, neemt hij me liefdevol vast, legt hij een dekentje over me heen en maakt hij kamillethee voor me.”
Brusselmans: “Maar voor de buitenwereld blijf ik de man van de kut-en-lulgrappen.”
Maar je hebt dat imago zelf gecreëerd, én je houdt het gretig in stand.
Brusselmans: “Inderdaad: ik weet wat ik in De slimste mens ter wereld zit te doen, hé. Maar kan een mens niet uit verschillende facetten bestaan?”
Lena: “Je hoeft toch maar een paar interviews met Herman gelezen te hebben - en dan spreek ik nog niet eens over zijn boeken - om te weten dat Herman lééft voor de liefde? Het is zijn brandstof. Geef hem liefde en hij doet alles voor je. Zelfs scrabble spelen (lacht).”
Brusselmans: “En vibrators kopen voor mijn lief. Alhoewel, dat is toch iets nieuws: vroeger had ik dat nooit gedurfd.”
Zijn er nog meer grote invloeden van Lena merkbaar?
Brusselmans: “Ik leef niet meer ‘s nachts. Lena en ik blijven wel laat op, maar ik schrijf niet meer door tot het ochtendgloren, en sta dus ook vroeger op. Aanvankelijk was ik daar heel bang voor: ik vreesde dat ik mijn schrijfroutine zou kwijtraken.”
Lena: “Terwijl je nu meer dan ooit schrijft. Ik zie hoe je op ontzettend veel vlakken evolueert. Dat we onlangs tien dagen in Amsterdam hebben doorgebracht, dat was toch een revolutie voor je?”
Brusselmans: “Ik heb altijd gedacht dat ik alleen thuis kan schrijven. Maar daar in Amsterdam heb ik m’n columns op een laptop gemaakt.”
Lena: “Met een qwertyklavier, voor nog wat extra vervreemdingseffect (lacht). Neen, ernstig: Herman is echt een beetje bevrijd. Hij heeft zichzelf altijd afgeschilderd als een conservatieve, stugge man die verloren is zonder structuur. En dat klopt voor een stuk, maar ik zie toch ook iets impulsiefs in hem, iets heel nieuwsgierigs.”
Brusselmans: “Het grootste verschil zit ‘m in hoe ik me voel. Ondanks mijn hang naar melancholie ben ik de grote donkerte kwijtgeraakt. Tot mijn eigen verbazing, eigenlijk, want ik ben er altijd van uitgegaan dat mijn angstaanvallen, mijn misantropie en mijn ‘alles is naar de kloten en niets heeft zin’-verdriet met het klimmen van de jaren alleen maar érger zouden worden. Maar mede dankzij Lena is net het omgekeerde gebeurd.
“Die angstaanvallen waren geen detail waar ik mee koketteerde. Het was een groot, massief probleem. Gerda en Tania - mijn eerste en tweede vrouw - hebben daar ongelofelijk veel geduld mee gehad, en bleven proberen om me uit die put te trekken. En Lena doet nu hetzelfde. Ik vind dat mooi, hoe de liefde je tot zoiets kan bewegen.”
Lena is 27 en jij bent 61, Herman. Dat springt in het oog, maar is er een verschil dat jullie relatie meer bepaalt dan die leeftijdskloof?
Brusselmans: “We zijn op een totaal andere manier gevormd. Iemand die in de jaren 2000 in het centrum van Amsterdam is opgegroeid, heeft per definitie een andere achtergrond dan iemand die in de jaren 60 in Hamme is opgegroeid. Lena is zelfverzekerd en wereldwijs, en ze stapt met een zekere flair de wereld in. Terwijl ik toch altijd dat jongetje uit het eenvoudige veehoudersgezin in Hamme zal blijven.”
Lena: “Als het je helpt om dat te denken...”
ij gelooft dat niet, Lena?
Lena: (tot Brusselmans) “Je laat graag uitschijnen dat je nog altijd dat geïntimideerde jongetje bent, iemand die nauwelijks wat waard is. Maar dat spoort niet met de werkelijkheid. Het is de manier waarop je bescheiden probeert te blijven.”
Brusselmans: “En toch: ik kijk soms met oprechte bewondering naar je. Dan sta ik bijvoorbeeld versteld van wat je allemaal wéét - het lijkt wel alsof je hoofd is aangesloten op de servers van Wikipedia.”
Lena: “Ik vind dat gewoon heel sexy, veel weten.”
Hermans geld
Er wordt Herman weleens seksisme aangewreven, Lena. Wat denk je als hij in De slimste mens ter wereld een vrouw schoffeert?
Lena: “Dat die vrouw maar iets snedigs moet terugzeggen. Iedereen heeft toch die kans? Het is niet dat Herman ooit mensen aanvalt die machteloos zijn.”
Brusselmans: “Als ik mijn buurman belachelijk zou maken, zou dat sneu zijn, want die kan niet reageren. Maar iedereen die op een podium staat, kan toch terugslaan? Het zou zelfs interessant zijn: eindelijk weer polemiek! Ik mis dat zo erg.”
Lena: “Ik begrijp niet dat vrouwen in de slachtofferrol kruipen zodra Herman wat lelijks over hen heeft gezegd of geschreven. Eis toch de ruimte op om zelf spitant te zijn!”
Brusselmans: “Ik ben me wel veel bewuster van seksisme dan vroeger. Lena heeft me er bijvoorbeeld op gewezen hoeveel mannen in de tram of de trein quasinonchalant in de private zone van vrouwen komen staan. En dat er zoiets als latent seksisme bestaat. Ik zie nu de complexiteit van seksisme en racisme in. Vroeger dacht ik dat het gewoon ging om mannen die vrouwen hun rechten ontzeggen, en klootzakken die Marokkanen haten. Nu weet ik dat het ook in kleine, onbewuste gedragingen zit, in onze alledaagse patronen.”
Lena: “Onze taal verraadt veel. In De wereld draait door ging het onlangs over Donald Trump, en over hoe het allicht nog een tijdje wachten is voor er weer een man opstaat die verbindt in plaats van verdeelt. Hoor je het: een man, klaarblijkelijk kan het geen vrouw zijn.
“Ik merk het ook in mijn eigen leven. Drie jaar geleden was Herman 58, en ik 25. Nu is Herman 61, en ik nog altijd 25. Zo wordt het overal geschreven: Brusselmans en zijn 25-jarige vriendin - terwijl ik intussen 27 ben. Dat is het frame waarin Herman en ik gevat zijn: hij de oude man, ik het jonge meisje dat amper van de schoolbanken af is. Het komt bij niemand op dat ik misschien ook ouder word. En altijd weer hangt daar de overtuiging aan vast dat ik het wel voor Hermans geld zal doen. Terwijl de financiële onafhankelijkheid van de vrouw net heilig is voor mij. Dat heb ik geleerd van mijn moeder: een oerfeministe.”
Is het in deze tijd moeilijk om een jonge vrouw te zijn?
Lena: “Bekijk je het in historisch perspectief, dan is dit de beste tijd om een vrouw te zijn. Alleen zie ik nog altijd te weinig mondige en krachtdadige vrouwen opstaan.”
Je hebt in de Europese politiek toch Angela Merkel en Theresa May?
Lena: “Dat is waar, maar altijd wordt er weer de aandacht op gevestigd dat zij vrouwen zijn. De subtext is dan: ‘Dit is bijzonder!’ Terwijl het niet bijzonder hoort te zijn. Het is normáál.”
Is dat geen logische fase? Er wordt een strijd gevoerd, en wanneer die strijd de goeie richting uitgaat, benoemen we dat. Tot het straks helemaal normaal is, en er niet meer over wordt gepraat.
Lena: “Mja, ik ben nogal ongeduldig van aard (lacht). En ik ben niet zeker of we wel de juiste richting uitgaan. #MeToo was een hype, maar het mag weleens concreet worden. Ik ben dat oeverloze lullen zat.”
Brusselmans: “Het is een circus geworden waar iedereen likkebaardend naar zit te kijken. We zitten te wachten op de volgende Bart De Pauw, de volgende Jan Fabre.”
Lena: “Terwijl die lynchpartijen geen enkel nut hebben. Het zijn onze eigen achterhaalde rollenpatronen die we moeten herzien. De #MeToo-beweging legt goed bloot wat mannen fout doen, maar ik hoor nooit praten over wat minstens even belangrijk is: hoe vrouwen zich positioneren. Ik zie nog te veel vrouwen die op de barricaden staan voor gelijke rechten, maar wel ontdaan fronsen als een man op de eerste date niet de rekening betaalt.
“Vroeger had ik veel vrouwelijke vrienden - intussen heb ik bijna alleen nog mannenvriendschappen - en die hoorde ik zó vaak opscheppen over wat ze van een man gedaan hadden gekregen door zich uitdagend te kleden, of hem seks te geven - alleen al van dat geven ga ik over mijn nek. Die vrouwen lieten zich zelden voorstaan op hun intelligente argumenten of hun gevoel voor humor. En ze stelden nooit de vrouwelijke privileges ter discussie. Als je je menstruatie valselijk als argument gebruikt om ergens niet op te dagen, stiekem je anticonceptiepil niet slikt in de hoop zwanger te worden, of de voogdij over een kind opeist omdat het zogezegd beter is dat dat kind zoveel mogelijk bij de moeder is, dan heb je in mijn ogen niet het recht om jezelf een feminist te noemen.
“Ik heb al vaak ondervonden dat vrouwen mij te grof vinden als ik bijvoorbeeld grappen maak over het haten van kinderen - klaarblijkelijk ben ik dan een verrader in de kerk van de vrouwelijke zorgzaamheid. En als ik opschep over hoe ik een man heb afgetroefd op feitenkennis, of een volledige vakantie heb betaald voor mijn vriend, stuit ik altijd weer op onbegrip.
“Nou, je kunt van mannen niet verwachten dat ze afstand doen van hun privileges als je jezelf in roestige rolpatronen blijft nestelen. Het is nu aan vrouwen om niet alleen hard te zijn voor mannen, maar ook voor zichzelf. En om mannen te zien als bondgenoten, in plaats van als wezens om haat dan wel liefde op te projecteren. Het klinkt scherp, dat besef ik, maar ik word wóést van dat onderdanige, dat kruiperige. Gooi die slachtofferrol toch weg!”
Het pummeltje
Herman heeft zijn geliefdes altijd op een voetstuk gezet. Dat soort bewondering kan een relatie ook corrumperen, toch?
Lena: “Soms zegt Herman dat hij geïntimideerd is door mij. Maar ik geloof niet dat een man met het statuur van Herman écht bang is van mij.”
Brusselmans: “Niet zozeer van jou, wel van uit de hand lopende discussies. Ik ben fundamenteel conflictvermijdend: ik maak niet graag ruzie. En een klein vonkje kan bij ons leiden tot een bosbrand. Het begint bij iets futiels - een meningsverschil over iets dat we op televisie zien - en uren later zijn we nog aan het roepen.”
Lena: “Nu overdrijf je. Onze laatste echte ruzie dateert al van een jaar geleden. Ik vind dat niet zo erg. Een beetje leven, dat doet een relatie goed.”
Brusselmans: “Het probleem is dat ik verbaal agressief word als ik over een bepaalde grens ga. Ik vind dat niet de mooiste versie van mezelf, en dus kom ik ze liever niet te vaak tegen.”
Enig idee waar die woede vandaan komt?
Lena: “Aanvankelijk was het jaloezie. Als ik laat thuiskwam, of met een mannelijke collega iets ging eten, begon bij Herman het boze binnenvetten.”
Brusselmans: (knikt) “Ik was plat jaloers, ja.”
Lena: “Het was voor Herman niet zo makkelijk dat ik haast uitsluitend mannelijke vrienden heb.”
Brusselmans: “Maar je moet die kwetsbaarheid ook begrijpen. Als je de 60 nadert, kun je niet om die ene vraag heen: waarom valt een meisje van - op dat moment - 24 op mij?”
Lena: “Ik vind dat haast een belediging. Want je ervaart toch zelf hoe fantastisch onze relatie is? Het antwoord op je vraag ligt verdorie onder je ogen.”
Brusselmans: “Je hebt helemaal gelijk, maar onderschat de rol van het pummeltje uit Hamme niet. Dat pummeltje blijft denken: ze kan toch wel wat anders krijgen. En dan word ik dus jaloers - terwijl daar objectief gezien geen enkele reden voor is.”
Lena: “Nee, want ik overlaad je net met liefde. Het is iets dat gewoon in jou zit.”
In interviews heb je al enkele keren gezegd dat je je vorige vrouwen ‘versmacht’ hebt, Herman: in een bad van liefde gingen ze kopje-onder.
Brusselmans: “Ik kan claimend zijn in een relatie, en ik had me voorgenomen om die fout niet opnieuw te maken. Maar intussen ben ik erachter dat het de enige manier is waarop ik kan liefhebben: in één lange, innige omhelzing.”
Lena: “Ik word ook graag geclaimd door Herman. Net zoals ik hem graag claim. Ik zie het probleem dus niet.”
Brusselmans: “Je moet ook weten dat Lena nooit over zich heen zal laten lopen.”
Lena: “Het is onmogelijk om mij te overheersen.”
Brusselmans: “Ze kiest altijd voor de directe confrontatie. Daar moest ik aan wennen. Maar nu apprecieer ik dat, en probeer ik om zelf kordaat uit te spreken wat er in me omgaat. (Denkt na) Ik vind het fijn dat ik na mijn 60ste kan zeggen: ik evolueer nog als mens.”
Lena: “En dat is precies wat me Herman alles doet vergeven: wat een lef heeft hij toch. Want wie durft dat, zichzelf zo volledig te geven aan iemand van mijn leeftijd? Wie durft zich na z’n 60ste nog zo klein en kwetsbaar te maken?”
Brusselmans: “Ik kan ook niet anders, want het is mijn kern: ik geef graag liefde. Ik adoreer graag.”
Heb je het gevoel dat je moet opboksen tegen de andere iconische vrouwen in zijn leven, Lena? Tania is nog steeds Hermans zielsverwant, en hij poetst nog elke dag de herinneringen aan zijn moeder op.
Lena: “Je kunt van een zestiger toch niet verwachten dat hij nog niet heeft geleefd? Ik vind het net mooi dat hij Tania nog altijd een mooie plaats geeft in zijn leven. Dat die achttien jaar van liefde niet besloten werden met een koel ‘Dat was het dan’. En dat dwepen met de moederfiguur begrijp ik perfect. Omdat ik het óók doe: in mijn leven was mijn moeder evengoed een iconische figuur.”
Brusselmans: “Ik snap niet dat mensen die liefde voor mijn moeder problematiseren. Zij heeft me doen inzien hoe móói een mens kan zijn. Dat is toch van onschatbare waarde?”
Lena: “Bij mij is het net hetzelfde. Mijn moeder is jong gestorven, nadat ze acht jaar een heel zeldzame vorm van kanker had gehad. Maar ze bleef doorgaan, ze richtte in die periode nog twee bedrijven op, en bleef intussen mijn zus en mij warm induffelen met liefde.”
Uit wat voor een gezin kom je?
Lena: “Mijn moeder en mijn vader hebben elkaar ontmoet op de kunstacademie. Een kunstenaarsnest, dus - inclusief alles wat je je daarbij voorstelt. Mijn ouders zijn altijd samengebleven, ook al ging mijn vader vreemd. (Haalt de schouders op) Ik heb me nooit willen verdiepen in dat hele verhaal. Ik weet alleen dat ze, ondanks dat overspel, heel veel van elkaar hielden. Zelf spreek ik nauwelijks met mijn vader. Ik vrees dat ik een beetje het cliché ben van een vrouw met daddy issues.”
Brusselmans: “En dat wordt dan altijd weer gerelateerd aan haar keuze voor mij, de oudere man.”
Lena: “Mij stoort dat niet. Want misschien is het wel zo, ja, misschien val ik daardoor voor de vaderfiguur. En wat zou daar dan in hemelsnaam mis mee zijn? Als dat de dingen voor een stuk oplost, als ik daar gelukkiger van word, dan is dat toch net een heel goeie zaak?”
Brusselmans: “En toch blijven mensen zeggen: ‘Ja maar, hij had je vader kunnen zijn.’”
Lena: “Tegen iemand met een partner van dezelfde leeftijd wordt nooit gezegd: ‘Ja maar, hij had je broer kunnen zijn.’”
Het grote leeftijdsverschil brengt wel één objectief nadeel met zich mee: samen oud worden zit er per definitie niet in.
Lena: “Dat is een dramatisch gegeven, ja, een onweer dat voortdurend boven onze hoofden rommelt. Ik ben er obsessief mee bezig om Herman zo gezond mogelijk te laten leven.”
Brusselmans: “Maar het is wat het is: zelfs als ik 90 word - wat me niet zo waarschijnlijk lijkt - zal Lena maar 57 zijn.”
Lena: “De kans is reëel dat ik na je dood zelfmoord pleeg.”
Brusselmans: (lacht vertederd)
Lena: “Ik méén het. Ik weet natuurlijk wel dat zelfmoord een beladen thema is, en dat het de bron is van veel verdriet. Maar ik blijf vinden dat het net goed is dat je als mens de kans hebt om zelf over je leven te beslissen. En ik heb nog wel enkele familieleden en vrienden die het de moeite zouden maken om verder te leven, maar het zou toch een stuk moeilijker worden als Herman er niet meer is. Neen, ik zie niet in hoe ik na zo’n mooie, heftige relatie alleen verder zou kunnen. Hoe ik dat zou kunnen overleven. Voor mij is het heel eenvoudig: Herman is mijn man. Niemand anders. Hij is diegene met wie ik altijd zal samenblijven.”
Brusselmans: “Maar zul je dat ook nog zeggen als ik 75 ben, en de aftakeling toeslaat?”
Lena: “Ik kan me moeilijk voorstellen dat jouw brein ooit aan vitaliteit zal inboeten.”
Brusselmans: “Maar mijn lichaam misschien wel. Wat als ik in een rolstoel beland?”
Lena: “O, ik heb altijd gedroomd van een man in een rolstoel (lacht). Neen, ik maak me geen zorgen over het oud worden op zich. Ook niet over de seks, trouwens. Ik vind vrijen met Herman tien keer opwindender dan met iemand van mijn leeftijd. Net door die erectiepilletjes presteert hij veel beter.”
Onbeduidend vlekje
Herman, jij was 24 toen je een heel heldere, verstrekkende keuze maakte: voortaan zou je schrijven.
Brusselmans: “Nu nog vragen mensen me soms of ik toch niet liever een succesvolle voetballer was geworden - ik had indertijd best wel wat talent. Maar hoe pathetisch zou het zijn om daar nu nog naar te snakken? Ik heb in mijn leven slechts een paar grote keuzes gemaakt, maar die waren telkens heel weloverwogen. Dat geeft me een mentaal comfort: er is niets om spijt van te hebben.”
Lena: “Dat monomane schrijven van Herman vind ik heel fascinerend, én aantrekkelijk.”
Brusselmans: “Maar ik heb er wel altijd over gewaakt dat dat monomane niet schadelijk werd voor de mensen die me graag zien. Ik zal nooit tegen Lena zeggen dat ze zich stil moet bezighouden, omdat De Schrijver moet Schrijven. Als twintiger al had ik een hiërarchie in mijn hoofd, en daar heb ik altijd naar geleefd: op één de liefde, op twee het schrijven, en op drie al de rest.”
Herman koos ervoor om een schrijver te zijn, en niets anders. Is er iets wat jou zo definieert, Lena?
Lena: “Nee, ik ben net graag zo verdeeld mogelijk. Ik doe het liefst heel veel verschillende dingen.”
Brusselmans: “Je ziet het ook aan haar studieparcours: noem een richting, en Lena heeft ze gestudeerd.”
Lena: “Ik heb ook al veel verschillende baantjes gehad. Bij 11.11.11. en Amnesty International, onder meer. Maar in hun campagnes zag ik te weinig resultaten en te veel ijdeltuiterij. Ik heb ook op de studiedienst van de VRT gewerkt, maar dat ging helemaal nergens over. Ik wil met mijn voeten in de modder staan. Iets dóén in plaats van hele dagen te vergaderen. Ik geef nu privéles Nederlands, en dat vind ik fijn. En ik schrijf heel graag. Maar dat is natuurlijk geen optie als je vriend Herman Brusselmans heet.”
Brusselmans: “Je schrijft nochtans goed.”
Lena: “Zegt dus mijn vriend (lacht). Weet je wat het ook is: ik ben totaal niet ambitieus. Ik vind het fijn om de mensen rond me iets te laten lezen, maar ik verlang niet naar een groot publiek.
“Ik begrijp niet waarom zoveel mensen zo ambitieus zijn. Of toch: het is natuurlijk een vergeefse manier om te ontsnappen aan de onbenulligheid van een mensenleven. Maar ik kijk die onbenulligheid net graag in de ogen. Prima, toch, dat het allemaal niets uitmaakt? Dat je een onbeduidend vlekje bent dat na een jaar of tachtig weer vervaagt?”
Maar we hebben toch allemaal een illusie nodig? Er moet toch iets zijn dat ons elke dag uit bed brandt?
LENA: “Voor mij is dat de liefde: ik leef voor mijn relatie met Herman. Vroeger probeerde ik om mijn leven zo groot mogelijk te maken: véél sociaal contact, véél vrienden. Nu vind ik het net waardevol om van betekenis te zijn voor één iemand. Om dat ene kleine, sublieme leven te leiden.”
Brusselmans: “Het is precies zoals ik het wil: wij zijn altijd samen.”
Lena: “Ja: we leven in elkaars hoofd. En ik kan me écht niet voorstellen dat die liefde ooit gaat roesten.”
Herman Brusselmans, Achter een struik, Prometheus
https://www.topics.nl/her(...)D&utm_content=topics
AFCA!
Nee, dat is een interview met schrijver herman brusselmans en lena, zijn liefje. Maar goed dat je een quote maakt.quote:
Op 8:48 denkt Dennis even dat hij in Twente is..quote:
[..]
Ajax hoeft hem niet te bellen, daar is hij ze even voor.
...
"Het is heel moeilijk om van jezelf te zeggen wat je gewonnen hebt"quote:
De hele kantine riep kutkeeper
Toen ben ik maar even naar buiten gegaan
En dan alles opdreunen
Kieft!!11!quote:
We know this. The Chinese know that we know. But we make-believe that we don't know and the Chinese make-believe that they believe that we don't know, but know that we know. Everybody knows.
Wot?quote:
Die komt alleen maar voor die boekengebeurtenis, waar overigens geen droog brood mee te verdienen valt.
Feyenoord!!! * Barça
Aad300 is zoals altijd weer lekker aan het genieten #Kibbeling met #Kiet
Op woensdag 8 augustus 2012 08:47 schreef onlogisch het volgende:
Over 2 jaar stopt Xavi bij Barça, dan kan ie mooi voor 25 of 30 miljoen daar naar toe 8-)
Mag hij Messi bedienen :D
Over 2 jaar stopt Xavi bij Barça, dan kan ie mooi voor 25 of 30 miljoen daar naar toe 8-)
Mag hij Messi bedienen :D
lolquote:
[..]
Wot?
Die komt alleen maar voor die boekengebeurtenis, waar overigens geen droog brood mee te verdienen valt.
Eh, dus is hij niet te gast?quote:
[..]
Wot?
Die komt alleen maar voor die boekengebeurtenis, waar overigens geen droog brood mee te verdienen valt.
We know this. The Chinese know that we know. But we make-believe that we don't know and the Chinese make-believe that they believe that we don't know, but know that we know. Everybody knows.
Heeft van egmond de heren verraden? Ik zie dat hij zijn nieuwste boek heeft gemaakt in samenwerking met voetbal Inside uitgeverij.
Dat was toch de voormalige uitgeverij van derksen en dochter.
Dat was toch de voormalige uitgeverij van derksen en dochter.
speak only if it improves the silence.
volgens mij zit Marieke daar ook nog gewoon bij de uitgeverquote:
Heeft van egmond de heren verraden? Ik zie dat hij zijn nieuwste boek heeft gemaakt in samenwerking met voetbal Inside uitgeverij.
Dat was toch de voormalige uitgeverij van derksen en dochter.
Heeft Marieke ze niet allebei in beheer?quote:
Heeft van egmond de heren verraden? Ik zie dat hij zijn nieuwste boek heeft gemaakt in samenwerking met voetbal Inside uitgeverij.
Dat was toch de voormalige uitgeverij van derksen en dochter.
AFCA!
Ik heb begrepen dat ome john niet wilde dat johan hierbij betrokken zou blijven zolang ze de huidige naam gebruiken.quote:Op vrijdag 2 november 2018 18:02 schreef Evertjan het volgende:
[..]
volgens mij zit Marieke daar ook nog gewoon bij de uitgever
speak only if it improves the silence.
Kibbeling is zó overrated.quote:
Aad300 is zoals altijd weer lekker aan het genieten #Kibbeling met #Kiet
[ afbeelding ]
Oh.
Doe even normaal JR, neem nog een patatje PINDAsaus.quote:
Op woensdag 8 augustus 2012 08:47 schreef onlogisch het volgende:
Over 2 jaar stopt Xavi bij Barça, dan kan ie mooi voor 25 of 30 miljoen daar naar toe 8-)
Mag hij Messi bedienen :D
Over 2 jaar stopt Xavi bij Barça, dan kan ie mooi voor 25 of 30 miljoen daar naar toe 8-)
Mag hij Messi bedienen :D
Ho ho meestal neem ik gewoon een patatje oorlog hoor.quote:
[..]
Doe even normaal JR, neem nog een patatje PINDAsaus.
UitjesGenot.
Oh.
Niks mis met een goed portie kibbelingquote:
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
QFTquote:Op vrijdag 2 november 2018 20:14 schreef JR-Style-93 het volgende:
[..]
Ho ho meestal neem ik gewoon een patatje oorlog hoor.
UitjesGenot.
Er is zoveel lekkerder etenswaar wat je kan halen bij de visboer, ik noem een stukje paling, gebakken mosselen, broodje haring met uitjes en zuur.quote:
[..]
Niks mis met een goed portie kibbeling
Oh.
Daar is ook niks mis mee. Maar een goede portie kibbeling is ook lekker.quote:
[..]
Er is zoveel lekkerder etenswaar wat je kan halen bij de visboer, ik noem een stukje paling, gebakken mosselen, broodje haring met uitjes en zuur.
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Het is meer dat ik mensen altijd het vaakst hoor praten over kibbeling daar, en dat vind ik zonde.quote:Op vrijdag 2 november 2018 20:26 schreef franklop het volgende:
[..]
Daar is ook niks mis mee. Maar een goede portie kibbeling is ook lekker.
Oh.
eensquote:
Fast & The Furious
Wat een enorme boutfilms zijn dat.
Vooruit dan maar weer.quote:
Hallo vriendjes. Ik kijk gezellig met jullie mee.
Leuk Sinterklaascadeautje wel weer.quote:
Dat boekje ga ik morgen wel even kopen.
Oh.
Dat stelde mijn chick ook al voorquote:
[..]
Leuk Sinterklaascadeautje wel weer.
Zonder wrijving geen glans
Een witte kerst voor Wim.quote:
[..]
Zou hij weer een kerstkaart uit Colombia krijgen?
nieuwe castquote:
Oh, ik wilde tickets kopen voor All Stars
niet gaan dus
Waarom in godsnaam?quote:
Oh, ik wilde tickets kopen voor All Stars
Gaan ze om de drie minuten zingen op een voetbalveld.
Oh.
jeugdsentiment jongequote:
[..]
Waarom in godsnaam?
Gaan ze om de drie minuten zingen op een voetbalveld.
Zonder wrijving geen glans
Die was verhinderdquote:
Deed Antonie Kamerling nog mee in die musical?
hangt rond achter de coulissenquote:
Deed Antonie Kamerling nog mee in die musical?
Kun je beter de oude afleveringen terug gaan kijkenquote:
~FEYENOORD~
*De donkerste nachten produceren de helderste sterren*
*De donkerste nachten produceren de helderste sterren*
Assen is MotoGP, mij hoor je niet klagen
~FEYENOORD~
*De donkerste nachten produceren de helderste sterren*
*De donkerste nachten produceren de helderste sterren*
Johan vergeet voormalig strandtent Riche in Bloemendaal niet die heeft Bernhard ook gekocht om ook na de wedstrijd zijn zakken te vullen 
Deze Bernhard is nog fouter dan zijn opa
Deze Bernhard is nog fouter dan zijn opa
De Telegraaf
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Oh.
Nou weet ik niet of dit een serieuze reactie is of dat ik gewoon onderdeel ben van het tellen.quote:
What can change the nature of a man?
Jij bent een apart persoon.quote:
nicolette kluivert is een grootste kk hoer van Nederland
AFCA
Qui audet adipiscitur
Qui audet adipiscitur
Ik was oprecht.quote:
[..]
Nou weet ik niet of dit een serieuze reactie is of dat ik gewoon onderdeel ben van het tellen.
Zonder wrijving geen glans
Als vanouds met Wim
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Gastquote:
[ afbeelding ]
hoeveel melk zou je uit zo'n koe krijgen
~FEYENOORD~
*De donkerste nachten produceren de helderste sterren*
*De donkerste nachten produceren de helderste sterren*
40-45 literquote:
[ afbeelding ]
hoeveel melk zou je uit zo'n koe krijgen
Ciao ciao, doei doei, al het goeie.
ja het geld voor je moeder is onderweg hoorquote:
JanCees heeft duidelijk een nieuwe hobby gevonden
Lekker afwisselen met Boskamp en Hansie, geen Valtentijn meerquote:
~FEYENOORD~
*De donkerste nachten produceren de helderste sterren*
*De donkerste nachten produceren de helderste sterren*
Valentijnquote:
[..]
Lekker afwisselen met Boskamp en Hansie, geen Valtentijn meer
What can change the nature of a man?
Emile mag ook terug.quote:
[..]
Lekker afwisselen met Boskamp en Hansie, geen Valtentijn meer
Ciao ciao, doei doei, al het goeie.
Echte supporter zie ikquote:
Ik heb niets van deze wedstrijd gezien. Dat wilde ik graag zo houden.
~FEYENOORD~
*De donkerste nachten produceren de helderste sterren*
*De donkerste nachten produceren de helderste sterren*
Als spits zijnde
Raken om ze te helpen herinneren dat die schat van ongekende vermogens die het van ons heeft een trigger zit om er ook iets mee te doen. - Rini Stoutjesdijk
It ain't over till ehh... till... till it's over - Erik ten Hag
It ain't over till ehh... till... till it's over - Erik ten Hag
Het enige leuke er aan was Evert.quote:
Ik heb niets van deze wedstrijd gezien. Dat wilde ik graag zo houden.
What can change the nature of a man?
Jij kijkt liever naar All Stars de Musical.quote:
Ik heb niets van deze wedstrijd gezien. Dat wilde ik graag zo houden.
Ciao ciao, doei doei, al het goeie.
Kieft mag wel weer vaker aanschuiven
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Dat zal lastig gaan...op Eurokok Martin's buik groeit inmiddels een tuintje.quote:
[..]
Die moet gewoon weer cameraman worden bij de Eurokok.
Feyenoord.quote:
[..]
Lekker heel hijgerig Feyenoord omhoog lullengenot
Schijt!! Ik ga er echt heen 😂quote:
[..]
Jij kijkt liever naar All Stars de Musical.
Zonder wrijving geen glans
Die gast is altijd het geplaagde lulletje geweest, begon al bij de lama's. (ggmm's favoriete programma trouwens)quote:
What can change the nature of a man?
(Lol)
Raken om ze te helpen herinneren dat die schat van ongekende vermogens die het van ons heeft een trigger zit om er ook iets mee te doen. - Rini Stoutjesdijk
It ain't over till ehh... till... till it's over - Erik ten Hag
It ain't over till ehh... till... till it's over - Erik ten Hag
En terecht ookquote:
[..]
Die gast is altijd het geplaagde lulletje geweest, begon al bij de lama's. (ggmm's favoriete programma trouwens)
~FEYENOORD~
*De donkerste nachten produceren de helderste sterren*
*De donkerste nachten produceren de helderste sterren*
Ik heb een Brand.quote:
Ik pak er even een biertje bij.
What can change the nature of a man?
RIP Gehaktbal KiekeboeGodquote:
[..]
Dat zal lastig gaan...op Eurokok Martin's buik groeit inmiddels een tuintje.
Ciao ciao, doei doei, al het goeie.
Aan de andere kant probeert Johnny hiermee ook de aandacht op het probleem te vestigen. Maar Gijp heeft wel een punt
AFCA!
Die haar op Derksens jasje irriteert me.
Raken om ze te helpen herinneren dat die schat van ongekende vermogens die het van ons heeft een trigger zit om er ook iets mee te doen. - Rini Stoutjesdijk
It ain't over till ehh... till... till it's over - Erik ten Hag
It ain't over till ehh... till... till it's over - Erik ten Hag
Amstelquote:
Ik pak er even een biertje bij.
~FEYENOORD~
*De donkerste nachten produceren de helderste sterren*
*De donkerste nachten produceren de helderste sterren*
Ik vind die Tim zo'n ontzettende tyfusdebiel.
Dat is toch die gast die toen door een oudere man een gebroken kaak werd geslagen omdat die mongool met confetti ging gooien in een bedrijf ofzo
Dat is toch die gast die toen door een oudere man een gebroken kaak werd geslagen omdat die mongool met confetti ging gooien in een bedrijf ofzo
Ja inderdaadquote:
Ik vind die Tim zo'n ontzettende tyfusdebiel.
Dat is toch die gast die toen door een oudere man een gebroken kaak werd geslagen omdat die mongool met confetti ging gooien in een bedrijf ofzo
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |