Draai hier alle platen in je platenkast #6 (Litanies for Heliogabalus)

bazbo 0120 - Eagles - One Of These Nights



Twee dagen later kocht ik deze plaat. Ik zal wel geld op mijn verjaardag hebben gekregen. Op dit album uit 1975 staan de hits Lyin' Eyes en het titelnummer. Eerlijk gezegd vind ik die nogal leeg en kapot gedraaid. Opnieuw vallen de stukken van Randy Meisner wat mij betreft het meest op: Too Many Hands en Take It To The Limit. Visions van nieuwkomer in de band Don Felder mag er ook zijn. Maar het meest overdonderend vind ik het instrumentale stuk van Bernie Leadon dat Journey Of The Sorcerer. Banjo en strijkers. Sinister. Mooi.

115. De Dijk - De Dijk



De Dijk toen ze nog leuk waren

bazbo 0121: Eagles - Their Greatest Hits 1971-1975



De Vrouw heeft ook een plaat van The Eagles. Deze. Een verzamelaar. Er komen dus nogal wat stukken voor de tweede keer voorbij vandaag, maar er staan er ook wat op van het debutalbum en de derde On The Border die ik niet heb. Belegen en toch blijft het tijdloos, dit. Drie keer raden welke elpee hierna komt. Of nee, doe maar niet.

116. De Dijk - Nooit meer Tarzan



Nog een keer de Dijk. Toch wel leuke muziek

117. Al Di Meola, John McLaghlin & Paco de Lucia - Friday Night in San Francisco



Een album wat ik leerde kennen in mijn studententijd. Een huisgenote van me had dit album, nachtenlang op haar kamer doorgebracht, dronken en stoned luisterend naar dit album. Drie gitaarvirtuozen samen op een podium, zomerse klanken tijden een regenachtige zondagavond. Heerlijk

bazbo 122: Eagles - Hotel California



Jullie mogen nooit meer meedoen. Natuurlijk volgt nu deze klassieker, die ik kocht op 25 februari 1982. Ik zie nu pas dat ik een Portugese versie heb uit 1986. Geen idee of dat heden ten dage wat waard is. Het nadeel van een klassieker is dat-ie vaak helemaal kapot gedraaid is op de radio. Als je dat even vergeet, blijkt het toch een geweldige plaat te zijn. Bernie Leadon had zijn (gitaar)koffers gepakt en rocker Joe Walsh deed zijn intrede. Je zou verwachten dat het geluid van de groep dan veel ruiger zou worden, maar dat is in mijn oren niet zo. Eerder weer gevarieerder. Natuurlijk, Walsh drukt zijn stempel met de gitaarsolo van het titelnummer en de lick van Life In The Fast Lane, maar het enige nummer dat hij in zijn eentje schreef en bijdroeg is een lieflijk liedje (Pretty Maids All In A Row). Oh, mag ik het nummer Try And Love Again het mooist vinden? Eén keer raden wie het heeft geschreven en zingt. Precies. Na deze plaat en de daaropvolgende tour was het aan Randy Meisner om zijn (basgitaar)koffer te pakken en te vertrekken. Wat mij betreft mist de groep daarna de vocale diversiteit, maar wie ben ik? Ik ben iemand die vier platen van The Eagles op één druilerige zondagmiddag draait.

Inderdaad kapot gedraaid, maar het blijft een ijzersterk album.

#74 Centro-Matic - Distance & Clime

#75 Brother Danielson - Brother is to Son

Dit is nogal een rare snuiter en de muziek 'acquired taste'.


"Each note is a shambling, raucous mix of high-pitched squeak and frantic chant." Sufjan speelt de banjo op deze (reli-) plaat.

#76 Desaparecidos - Read Music - Speak Spanish

Hilarische PF-recensie (kende ik nog niet). "J. Peerless" . Niet de beste plaat inderdaad.
https://pitchfork.com/rev(...)music-speak-spanish/

#77 Dead Moon - Trash & Burn

Dead Moon

quote:

Op zondag 23 september 2018 19:45 schreef bazbo het volgende:
bazbo 122: Eagles - Hotel California

Natuurlijk volgt nu deze klassieker, die ik kocht op 25 februari 1982. Ik zie nu pas dat ik een Portugese versie heb uit 1986.Geen idee of dat heden ten dage wat waard is.

Da's zo speciaal, dat zal toch wel?

D49: Triggerfinger - Faders Up 2



Drie schijven. Lekker.

Plaat 150



Op nummer 150 ome neil heerlijke live plaat lekker fuzzy (al doet hij er op weld een stapje bij bovenop) maar dit is echt een erg fijne plaat. Sowieso neil young

quote:

Op maandag 24 september 2018 18:53 schreef Bosbeetle het volgende:
Plaat 150

[ afbeelding ]

Op nummer 150 ome neil heerlijke live plaat lekker fuzzy (al doet hij er op weld een stapje bij bovenop) maar dit is echt een erg fijne plaat. Sowieso neil young

My My, Hey Hey (Out Of The Blue) - Neil Young And Crazy Horse

Denk dat als ik alle platen van Neil Young ga draaien die hier in huis liggen ik wel over de 150 kom.

quote:

Op maandag 24 september 2018 19:04 schreef Dagoduck het volgende:

[..]



Denk dat als ik alle platen van Neil Young ga draaien die hier in huis liggen ik wel over de 150 kom.

Heb neil hoog zitten maar 150 neil young platen op een rij zou ik denk ik ietsje te veel vinden

Plaat 151



Nog een Neil Young, verschrikkelijk lelijke hoes bij een erg leuke plaat. Hoogte punt voor mij cortez the killer op kant B

Plaat 152



En de volgende is weer een patton project. Mike Patton, DoseOne en Keith Tyson vormen een soort van hip-hop trio Nevermen. Alle drie vocalisten best een bijzonder project. De maker van de hoes wordt gezien als het vierde lid. Ook wel leuk dat er een single versie is van een nummer hierop geremixed door boards of canada. (maar die komt als ik mijn singles ga draaien)

Plaat 153



Ni van de band Ni een knotsgek geheel uit oostenrijk Ooit live gezien in de Worm volgensmij als voorprogramma van Secret Chiefs 3 en van het al eerder voorbij gekomen a.p.p.a.t.t. Daarna eigenlijk nooit weer wat van gehoord. Leuk om weer eens op te zetten

Staat niet op youtube

quote:

Op maandag 24 september 2018 21:18 schreef Gehenna het volgende:
A Place to Bury Strangers

was ook een top show een maandje geleden in de ekko in utrecht

Plaat 155



Nina Hagen heldin dat ze is, tegenwoordig helemaal van een of ander moeilijke pinkstergemeenschap, doet altijd waar ze zelf zin in heeft, is het geen reggea dan zijn het wel moeilijke zeemansliedjes die met een soort grafstem gemompeld worden. Maar in 1979 was ze nog punk en onnavolgbaar punk van naturträne opera achtig hoog met gekrijs, tot unbeschreiblich weiblich en wat vertalingen van punk van over de grote plas "ich glotz tv" en dingen als bahnhof zoo en gott is tot een en al feest.