Hier weer verder na Zwanger... en dan gaat het mis #28...
quote:Op vrijdag 24 augustus 2018 16:12 schreef klaprooss het volgende:
[..]
Och lieverd! Je hoeft jezelf niets kwalijk te nemen! Het is klote dat je dit nu weer moet meemaken. Ik denk aan je, zorg goed voor jezelf. Fijn dat je maandag al terecht kan. Hou je niet in, voel wat je voelt alles mag er zijn. Knuffels en al mijn liefde voor jullie nu!
Dit had ook zomaar wel jullie wonderbaby kunnen zijn,Helaas is dit niet zo! Neem het jezelf niet kwalijk,en wees lief voor jezelf, even lkkr in de cocon met je mannen! dikke knuffel
.Dikke knuffel Cygne.
veel sterkte . . Wees lief voor jezelf, dat is zo belangrijk! Sterkte voor wat nog komen gaat.Net met een brok in mijn keel je verhaal gelezen. Bij de foto's schoot ik vol.
Bedankt voor het delen
en alle lieve wensen die je kan bedenken . 
alle hartjes voor jou Dit had inderdaad gewoon jullie wonder baby kunnen zijn. Het is gewoon heel verdrietig dat dit niet zo is
Neem je tijd en huil uit. Sterkte
dat kan je toch niet weten van tevoren. Baal maar flink maar lief zijn voor jezelf .
Alles wat ik zeg voelt leeg of zo maar weet dat er aan jullie gedacht wordt. Dikke knuffel.
. Het was je zo vreselijk gegund. Heel, heel veel sterkte “fijn” dat het lichamelijke deel achter de rug is, maar ook een heel definitief afscheid van jullie zo gewenste kindje! Ik huil een beetje met je mee Vervelend van je paniek gevoel ook. Is dat nu wel weg?
wat verdrietig toch.. Heel veel sterkte, met alles heel veel sterkteJe weet me te vinden he....
Denk aan je mop...
heel veel sterkte Heel veel sterkte!quote:Op maandag 27 augustus 2018 21:08 schreef Ereshkigal het volgende:
Lieve cygne,
Je weet me te vinden he....
Denk aan je mop...
De anderen ook, het helpt.
Ook echt gezegend met de vk hier, en het ziekenhuis. Ze waren allemaal zo lief voor me.
ik wens jullie veel sterkte .Wel echt veel steun gehad van onze omgeving, vrienden en familie maar ook de verloskundige die bij de bevalling van Wolfje was liet wat horen en zelfs de pgd-arts van het umc belde even vanmiddag. Dat doet toch heel goed allemaal.
virtuele knuffels! Sterkte!Neem je tijd voor je lijf en rust uit. Ik denk aan je
Nu, jaren later, nog steeds bij vlagen het er moeilijk mee hebben dat ik én nooit echt afscheid kon nemen én ze nergens geregistreerd kon worden als 'ze heeft bestaan en ze heeft een naam', ben ik heel blij met deze nieuwe wet.
https://nos.nl/artikel/22(...)istreerd-worden.html
Komende weken ga ik uitzoeken hoe en waar ik dat kan doen.
Gelukkig met medewerking van haar vader, mijn ex die zei: als je er behoefte aan hebt moet je het doen, ik heb er geen bezwaar tegen. (we zijn al 20 jaar uit elkaar).
Wilde het hier toch ook even kwijt en misschien zijn er meer ouders hier die het een klein beetje kan helpen
.Fijn dat het nu kan, deze wet was hoog nodig!
Mooi dat dat nu kan!quote:
Heel lang geleden postte ik in dit topic dit
Nu, jaren later, nog steeds bij vlagen het er moeilijk mee hebben dat ik én nooit echt afscheid kon nemen én ze nergens geregistreerd kon worden als 'ze heeft bestaan en ze heeft een naam', ben ik heel blij met deze nieuwe wet.
https://nos.nl/artikel/22(...)istreerd-worden.html
Komende weken ga ik uitzoeken hoe en waar ik dat kan doen.
Gelukkig met medewerking van haar vader, mijn ex die zei: als je er behoefte aan hebt moet je het doen, ik heb er geen bezwaar tegen. (we zijn al 20 jaar uit elkaar).
Wilde het hier toch ook even kwijt en misschien zijn er meer ouders hier die het een klein beetje kan helpen
Ik dacht idd van de week nog aan je. Wat mooi dat je dat gaat doen! quote:
Bluezzie!
Ik heb vandaag al contact gehad met de gemeente waar ze is geboren, dus het loopt iig.
Heb geen haast, maar wil wel dat het geregeld wordt
Ik was vandaag bij de huisarts voor wat anders en die kon een korte samenvatting van enkele weken na haar geboorte op zijn scherm toveren
De hele brief van de gyn was er niet meer uit 1985, bij ziekenhuizen wordt het ook niet zolang bewaart helaas, maar ik heb wat!
Gemeente de vraag gesteld of dit genoeg bewijs is om haar bij te laten schrijven in het BRP.
Ik heb dat nummer en kan een afspraak maken om haar eerst haar officiële naam
te geven, er staat nu alleen 'kind' + achternaam en vervolgens bij te laten schrijven in het BRP.Binnenkort een afspraak maken. Zoon F wil ook mee, zo lief, hij zei: het blijft toch mijn grote zus.
[ Bericht 5% gewijzigd door Blues op 08-02-2019 18:35:07 ]
En helemaal
van je F!Een vriendin heeft het ook geregeld, dat zat toch ook dieper dan ik verwacht had.
Ja he, dankjequote:
Bluezz, wat fijn dat het aangeven eindelijk kan!
En helemaal
Een vriendin heeft het ook geregeld, dat zat toch ook dieper dan ik verwacht had.
Deze kindjes zitten afgezien van het trauma dat je eraan overhoudt, voor altijd in je hart en gedachten. Nu bestaan ze ook op papier, dat voelt als een erkenning dat ze er geweest zijn.
En 'wij' als de ouders praten er naarmate het langer geleden is misschien niet zoveel meer over, ook wordt er dan uiteraard bijna nooit meer naar gevraagd, toch zitten ze net zo diep geworteld in je leven als je levende kinderen.
Ik weet niet goed hoe ik het onder woorden moet brengen anders.
Sterkte, na zoveel jaar!
Het feit alleen al dat ze niet alleen in je hart en gedachten zit maar ook op papier als 'bewijs' staat en ook bij bijvoorbeeld mijnoverheid.nl tussen je andere levende kinderen geeft een 'completer' gevoel. Alsof ze dan voor 'iedereen' echt bestaat.quote:
Misschien een stomme vraag maar voelt het dan ook tastbaarder qua bestaan? Alsof het een soort van ‘bewijs’ is?
Ik weet niet goed hoe ik het onder woorden moet brengen anders.
Sterkte, na zoveel jaar!
Goeie vraag, lastig uit te leggen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Blues op 09-02-2019 12:43:05 ]
inschrijven en wat ben ik blij met de foto's die mijn vader toen gemaakt heeft van haar in het kistje (al dachten wat familieleden daar anders over toen..).1 van die (vergeelde-) foto's heb ik nu met de techniekjes van nu beetje bewerkt en in een mooi soort lijstje gezet, je ziet ook nog net haar handje. Haar naam en geboortedatum erbij en bovenin 'Isn't she lovely'. (van dat Stevie Wonder nr wat nog altijd bij mij door merg en been gaat omdat het begint met een huilende pasgeborene)
Dat hád ik willen laten draaien op haar uitvaart, als ik er bij had kunnen zijn
mooi, Bluezz.En wat verdrietig dat je niet bij haar uitvaart kon zijn. Het lijkt me heel waardevol juist dat je die foto's hebt.
Wat fijn voor je om dit nu te kunnen doen.quote:
a.s. maandagmiddag Jamie
1 van die (vergeelde-) foto's heb ik nu met de techniekjes van nu beetje bewerkt en in een mooi soort lijstje gezet, je ziet ook nog net haar handje. Haar naam en geboortedatum erbij en bovenin 'Isn't she lovely'. (van dat Stevie Wonder nr wat nog altijd bij mij door merg en been gaat omdat het begint met een huilende pasgeborene)
Dat hád ik willen laten draaien op haar uitvaart, als ik er bij had kunnen zijn
Lijkt me ook wel weer moeilijk om doorheen te gaan.
Zie nu net pas de link naar je bevallingsverhaal.
Wat een moeilijke, verschrikkelijke situatie toen.
Een kennis van mij, tegen de 90, heeft haar kinderen laten inschrijven die 63 en 51 jaar geleden geboren zijn... dat laat maar zien dat er echt behoefte aan is.
Zo, inderdaad zeg.quote:
Wat fijn voor jou dat het nu kan Bluezz
Een kennis van mij, tegen de 90, heeft haar kinderen laten inschrijven die 63 en 51 jaar geleden geboren zijn... dat laat maar zien dat er echt behoefte aan is.
Mensen die niet begrijpen dat deze wet/regeling/mogelijkheid gekomen is, zouden dit topic eens moeten lezen.
Geweldig voor haar zeg!! Ik zie op de Facebook site van de initiatiefnemers (die je zou kunnen delen als je fb hebt) Wij BRP ook zoveel moois voorbij komen. Het geeft zoveel rust en voldoening om je overleden bij de geboorte kind tussen je levende kinderen te zien staan.quote:
Wat fijn voor jou dat het nu kan Bluezz
Een kennis van mij, tegen de 90, heeft haar kinderen laten inschrijven die 63 en 51 jaar geleden geboren zijn... dat laat maar zien dat er echt behoefte aan is.
Er staat bovenaan die pagina: Geef ons een naam en wij bestaan. En zo voelt het ook.
Tx voor de reacties, het voelt ook goed om er hier toch over te kunnen 'praten'.
[ Bericht 17% gewijzigd door Blues op 18-02-2019 21:14:53 ]
. Je foto er zo bij deed mij wel wat, ben zelf ook van 1985. Gek die dat ze dan mijn leeftijd was geweest.
Je schreef dat jij en je ex al 20 jaar uit elkaar zijn. Heb je hem niet speciaal gesproken over hoe het voor hem nu is? Nu ze ingeschreven staat?
Wat fijn dat ze nu ingeschreven is en voor altijd voor iedereen bestaat!
Ik heb in stilte meegelezen en je topic met bevallingsverhaal en alle reacties teruggelezen.quote:Op maandag 18 februari 2019 17:03 schreef Bluezz het volgende:
Nou...dat had wat voeten in de aarde...maar na een uur was t gelukt en heb ik haar 'aangegeven' zoals je bij levende kinderen ook doet. Er kwam een oud archiefboek met handgeschreven aangiftes en daar stond ze tussen. Zonder geslacht en naam. Aangegeven door de begrafenisondernemer, 2 dagen na geboorte. Na talloze formulieren en stempels op gemeentelijk briefpapier kon ik een paar handtekeningen zetten en bestaat ze eindelijk voor de wet. Deze meneer die wij hadden moest veel vragen en opzoeken. Daarna naar buiten gewandeld en in het zonnetje met een glaasje cava op haar geproost. Wij hadden er helemaal een goed gevoel over. 💕
*Knip*
Wat fijn dat je dit nu hebt kunnen doen.
Na zoveel jaar is ook zij nu eindelijk aangegeven
Ja heb vanmiddag ge-appt en alle documenten gemaild. Dat wilde hij wel hebben. Kom niet echt achter zijn ware gevoelens...daar hebben we het nooit (meer) over.quote:
Och Bluezz, het was een lange weg maar daar staat ze dan.
Je foto er zo bij deed mij wel wat, ben zelf ook van 1985. Gek die dat ze dan mijn leeftijd was geweest.
Je schreef dat jij en je ex al 20 jaar uit elkaar zijn. Heb je hem niet speciaal gesproken over hoe het voor hem nu is? Nu ze ingeschreven staat?
[ Bericht 4% gewijzigd door Blues op 18-02-2019 20:14:15 ]
Bedankt voor je updates Bluezz, heel bijzonder om te volgen. Eindelijk erkenning voor je dochter
quote:
Op de fb site Wij BRP zie je zoveel ouders waarvoor het ook zo belangrijk is. Echt zo bij met deze wet. Txx allemaal
heel mooi Bluez.Na een jaar proberen testte ik begin maart ein-de-lijk positief. Yes! Eindelijk een broertje of zusje voor onze dochter die bijna 6 wordt en dagelijks vraagt wanneer zij nou een broertje of zusje krijgt. We hadden het al wel eerder gewild, maar m'n schoonvader werd ziek en overleed. Niet echt het moment. Maar, nu was het dan toch zover en zou ik nog net voor m'n 40e ons gezin compleet mogen maken.
Na 6 weken broekloeren een eerste controle bij de gyn en yay, een knipperende pixel. Vol goede moed door. Kotsmisselijk, moe, maar voor een goed doel.
De laatste anderhalve week merkte ik dat m'n klachten verminderden. Voelde niet goed. Afgelopen maandag ging ik met gierende zenuwen naar de afspraak voor de 1e termijnecho.
Het beeld verscheen en ik zag het gelijk. Waar een wiebelende knipper had moeten zitten, lag er iets doodstil. De echoscopiste bevestigde waar ik al bang voor was. Geen hartslag meer en gestopt met groeien met ca. 8 weken.
😭😭😭
Verdriet. Immens. We konden vrijwel gelijk door naar de gyn. Daar nog een check voor de zekerheid (en dan gewoon toch weer een sprankje hoop hebben he...), maar nee, echt mis.
Ik wilde niet afwachten en heb gelijk de pillen meegekregen en thuis ook meteen gestart. Gisterochtend begon het vrijwel meteen. Wat een schril contrast met waar we ons op hadden ingesteld. We zouden het dit weekend aan de opa en oma's gaan vertellen, maar nu komen we met lege handen.
Het heeft 'maar' 10w3dgn mogen duren, maar godver, wat ben ik hier kapot van.
Het was zó gewenst en zó welkom. Makkelijk zwanger word ik niet en het is maar afwachten of het ons nog gegund is.
wat ontzettend kut zeg. .:Sterkte!
Heel veel sterkte en liefs toegewenst heel veel sterkte! Sterkte voor jullie! Ik hoop dat het jullie nog gegund mag worden.
. Een miskraam is natuurlijk altijd klote, maar ik vind het op één of andere manier extra gemeen als je eerst al een goede echo hebt en daarna - BAM - ineens niet meer. Goffer. Heel veel sterkte . Het is ook verpletterend om mee te maken, sterkte! . Ik ga zo hard voor je duimen dat er toch nog een broertje of zusje gaat komen, het is je zo gegund!
. Heel veel sterkte! Hoop dat het toch (snel) weer zal lukken heel veel sterkteHoe is het nu met je. Hebben de pillen hun werk gedaan?
Sterkte!
Hoop dat de pillen hun werk goed gedaan hebben. Moet de 29e voor controle of alles weg is. Heb nu nog wel wat zeurende buikpijn en wat bloedverlies. Mentaal heb ik het echt een stuk zwaarder, maar das ook niet zo gek denk ik. Dat zal ook nog wel ff duren ben ik bang
. heel veel sterkte voor jullie Meh wat lang nog tot de volgende controle. Hoop voor j dat alles dan wel gewoon netjes schoon isquote:
Dank voor de steun allemaal.
Hoop dat de pillen hun werk goed gedaan hebben. Moet de 29e voor controle of alles weg is. Heb nu nog wel wat zeurende buikpijn en wat bloedverlies. Mentaal heb ik het echt een stuk zwaarder, maar das ook niet zo gek denk ik. Dat zal ook nog wel ff duren ben ik bang
Sterkte alvast voor morgen. 😘 Ik hoop voor je dat en curettage toch niet hoeft. 😘
Zat nog 1 wat groter stolsel, maar niets om opnieuw pillen voor te geven, laat staan een curettage. Dat ene stolsel moet met de eerstvolgende menstruatie meekomen. Daarna mochten we het weer gaan proberen. Ze zei wel om echt die eerste menstruatie even af te wachten, want dat stolsel zit wel 'in de weg'. Moet niet hebben dat dat eruit komt en een evt. vruchtje meeneemt in z'n uittocht.Nou, dit was binnen de kaders van 'goed nieuws' rondom een miskraam wel het beste dat we konden horen zo ongeveer. Ben echt opgelucht dat ik niet een nog langere nasleep door moet.
.Sterkte voor jullie, het is zo rot.
. na een missed abortion, vroege miskraam en buitenbaarmoederlijke zwangerschap heb ik nu een miskraam met 6 weken. Kwartet Hoe kom je hier overheen? Tot nu toe heb ik het steeds aardig diep weggestopt maar dat is geen optie meer. Ik weet eigenlijk ook niet goed wat ik moet posten maar denk dat erover praten goed is. Dusse, hoi
Jezus Majo, wat k*t. Niks wat ik kan zeggen is goed genoeg, maar ik had het je zo gegund... veel sterkte...quote:
Ja hoi
Ik weet eigenlijk ook niet goed wat ik moet posten maar denk dat erover praten goed is. Dusse, hoi
Zijn er evt stappen die nog onderzocht kunnen worden vanuit het ziekenhuis? Heel veel sterkte de komende tijd om dit verlies te verwerken. heel veel sterkte . Ik zat al zowat te janken op mijn werk toen ik je berichtje las in het andere topic. Ik weet niet of het je helpt, medeleven en reacties, maar dat is wat je zeker hier kan halen! En je kan vertellen. Wat je al had bedacht en gedroomd over dit gewenste kind dat niet kwam
. Ik vind het zo verdomd oneerlijk...
Bedankt voor de lieve berichten, dat doet echt heel goed
Wij willen wel een gesprek met het ziekenhuis ja, dit kan toch bijna geen domme pech meer zijn?
maar eerst kijken of mijn lichaam het allemaal oppakt, overmorgen weer echo en bloed prikken.Door het overlijden van mijn schoonmoeder konden we al minder genieten van de zwangerschap, maar het bracht ook een sprankje hoop. Het zal een lastige tijd worden maar de liefde tussen mij en mijn man is zo sterk dat we ook hier weer samen uit zullen komen.
Extra
voor BE die er gisteren letterlijk en figuurlijk voor ons was dikke knuffel... SPOILERAlles wat ik wil schrijven voelt zo oneerlijk omdat ik twee gezonde kinderen heb. Ik ken het verdriet helaas ook. En elke keer ga je er weer anders mee om.
Veel huilen, veel praten, de ene keer delen, de andere keer juist stil houden (over mijn laatste mk heb ik met maar 2 mensen gesproken). Maar dat je het met je man kunt delen, dat is voor mij het belangrijkste.
En het verdriet went, maar nooit echt. En soms komt het ineens weer keihard binnen. Elk kindje was zó enorm welkom en geliefd.
Wat een intens verdriet. Ik hoop dat het lichamelijk dan maar snel op gang mag komen en dat klaar is. Heel veel sterkte
(Je mag mij altijd dmen)
Heel veel sterkte voor jullie
Fijn dat jullie relatie zo sterk is. Heb veel steun aan elkaar!
Hier moest ik ook aan denken, jullie hebben het haar nog verteld en ik vind het om die reden dubbel stom dat het toch mis gegaan is.quote:
Heel bericht getypt, druk ik op edit in plaats van quote
Bedankt voor de lieve berichten, dat doet echt heel goed
Wij willen wel een gesprek met het ziekenhuis ja, dit kan toch bijna geen domme pech meer zijn?
Door het overlijden van mijn schoonmoeder konden we al minder genieten van de zwangerschap, maar het bracht ook een sprankje hoop. Het zal een lastige tijd worden maar de liefde tussen mij en mijn man is zo sterk dat we ook hier weer samen uit zullen komen.
Extra
Ik vond het heel fijn dat ik er voor jullie kon zijn dinsdag en om je een dikke knuffel te kunnen geven.
En ik blijf duimen en hopen dat er ooit een dag komt dat ik je er nog een keer een kan geven omdat ik dan op kraambezoek kom bij je, ok? Ik hoop dat het jullie ooit wel gegund is.
En natuurlijk sterkte met het verlies van je schoonmoeder.
Klotezooi dit.
Hoe ver was je? . Sterkte gogo .Vandaag 9 weken, het is dus bij ongeveer 7,5 week gestopt met groeien. Zie op tegen dinsdag, tot nu toe nog geen oppas kunnen vinden en na vanochtend wil ik T. niet nog een keer mee. Die voelde aan alles dat er wat mis was, maar wij konden hem er maar moeilijk bij hebben vanochtend.quote:
Ah nee toch gogo! Wat verschrikkelijk jammer zeg
kus op je hart. Het doet zo'n zeer Wat verdrietig Sterkte! Heel veel sterkte Zeker na een goede echo. Sterkte! 
Veel sterkte
sterkte voor jullie . ik hoop dat je lichaam het goed oppakt. Ik ken die hoop, wat als het toch goed zit. Heel veel sterkte ook voor je man, die wordt vaak vergeten in deze situatie Ja, dat had hij echt heel erg. Gekke was dat het beeld ook veel duidelijker was dan vrijdag, herkende nu echt een lijfje en een hoofdje, vrijdag was het heel vaag.quote:
Heel veel sterkte gogo
Ik heb dinsdagmiddag de tabletten ingebracht, 's avonds/'s nachts een boel bloed en stolsels verloren. Maar ik denk dat het vruchtje er nog zit, heb nu ook al de hele dag behoorlijk buikpijn, nadat het gisteren zo rustig was. Vind dit heel naar. Wil eigenlijk gewoon nog een dosis medicijnen, maar dat kon ik beter niet doen (gisteren over gebeld). Ben zo bang dat het er niet uitkomt en ik alsnog gecuretteerd moet worden.
Veel sterkte, ik vond het klotespul.quote:
[..]
Ja, dat had hij echt heel erg. Gekke was dat het beeld ook veel duidelijker was dan vrijdag, herkende nu echt een lijfje en een hoofdje, vrijdag was het heel vaag.
Ik heb dinsdagmiddag de tabletten ingebracht, 's avonds/'s nachts een boel bloed en stolsels verloren. Maar ik denk dat het vruchtje er nog zit, heb nu ook al de hele dag behoorlijk buikpijn, nadat het gisteren zo rustig was. Vind dit heel naar. Wil eigenlijk gewoon nog een dosis medicijnen, maar dat kon ik beter niet doen (gisteren over gebeld). Ben zo bang dat het er niet uitkomt en ik alsnog gecuretteerd moet worden.
Wanneer krijg je weer een echo?
Ik had na de eerste dosis ook heel veel bloed en stolsels verloren maar alles zat er nog. Na de derde (een week later) keer liet het toch los (helaas niet alles). Ik weet dat het vooruitzicht van toch een curretage veel stress geeft. Maar toen het uiteindelijk toch moest gaf het mij wel rust want het was klaar. Het blijft een rottijd
Ik hoop dat het toch nog lukt zonder curretage.
hopelijk gaat het sneller voor jou! Ik voel me best okee. Ben wel nog best moe, niet heel gek denk ik. Deze week weer gewerkt, hoewel ik wel vrijwel alleen maar les heb gegeven, de rest pak ik vanaf volgende week weer een beetje op. Afgelopen maandag verloor ik (tijdens een ouderavond, gelukkig had ik maandverband in en bij me) nog behoorlijk wat bloed en een stolsel. Heb nu ook om een extra echo gevraagd, want stel dat het nu weg is, dan hoef ik geen menstruatie op te wekken als die op zich laat wachten. Dus dinsdag gaat de gynaecoloog nogmaals kijken of het weg is.
Ik vind het wel nog steeds verdrietig en oneerlijk. Ook baal ik heel erg dat ik nu straks weer aan de Letrozol moet, vond dat toch best pittig wat bijwerkingen betreft. Maar ik weet niet of ik de alternatieven (het toch weer zonder hulp doen, met een lagere kans als gevolg) of hormonen spuiten (met veel meer echo's en gedoe) beter vind. Ik weet nu ook niet of ik gelijk na mijn menstruatie weer wil beginnen of dat ik nog even wil wachten.
Voor nu zijn we zelf eigenlijk wel opgelucht dat dit relatief vroeg in de zwangerschap is ontdekt en voelen we ons er wel berustend en nuchter over, maar ik weet natuurlijk niet in hoeverre dat morgen toch nog rotter wordt.
Persoonlijk helemaal geen ervaring met dit soort kwesties - mijn eerste zwangerschap twee jaar geleden verliep volkomen zonder enige vorm van gedoe en nooit een miskraam gehad.. Ik ben bepaald geen held als het om medische handelingen gaat, dus ik kijk niet echt uit naar de eventuele nasleep.
Duimen maar dat het met medicatie gewoon helemaal lukt. Sterkte. En inderdaad maar goed dat ze het nu al kunnen zien. Absoluutquote:
En inderdaad maar goed dat ze het nu al kunnen zien.
Mini een collega van mijn man had dat ook. Aan de ene kant wel fijn dat ze het vroeg kunnen zien. Sterkte met de rollercoaster
Vooral een vreemd idee dat de foetus nu nog gewoon volop leeft en beweegt en dat we daar dus zelf een punt achter zetten. Ik heb daar verder helemaal geen morele bezwaren tegen, maar raar voelt het wel..
. Het lijkt me zo naar gegeven idd, dat het kindje gewoon nog beweegt en doet, maar toch niet levensvatbaar kan zijn. Sterkte morgen Onmogelijke keuze.. nou ja, keuze.. die heb je niet eens eigenlijk. Hele dikke
!! . sterkte Nou ja, bij stevig gehandicapt, ook theoretisch wél levensvatbaar, zouden we ook altijd wel afbreken, eerlijk gezegd. We lieten ook niet voor niks een nipt-test doen natuurlijk. Wel heel prettig dat bij mij en mijn lief de neuzen dezelfde kant op staan, het lijkt me heel akelig als dat niet zo is.quote:
Shit Mini toch, wat ongelofelijk onverwacht allemaal
Goed dat jullie het vroeg weten maar och wat erg. Heel veel sterkte morgen
Sterkte 
). Sterkte!
. Alle sterkte voor jullie
Het blijft ongelofelijk dat het zo vaak wel goed gaat, er hoeft in t prille begin maar 1 celletje de verkeerde afslag te nemen of zoiets naars gebeurt ineens. Heel veel sterkte, ik duim voor niet ook nog gedoe met naalden voor je 🍀Desalniettemin sterkte, het is toch even ontzettend schakelen en niet waar je op hooptequote:
[..]
Nou ja, bij stevig gehandicapt, ook theoretisch wél levensvatbaar, zouden we ook altijd wel afbreken, eerlijk gezegd. We lieten ook niet voor niks een nipt-test doen natuurlijk. Wel heel prettig dat bij mij en mijn lief de neuzen dezelfde kant op staan, het lijkt me heel akelig als dat niet zo is.
Ja, dat is ook zo. Veel sterkte morgen.quote:
Dank peeps!
Vooral een vreemd idee dat de foetus nu nog gewoon volop leeft en beweegt en dat we daar dus zelf een punt achter zetten. Ik heb daar verder helemaal geen morele bezwaren tegen, maar raar voelt het wel..
. Wat verdrietig nou, voor jullie allemaal, sterkte Hoop dat het medische gedoe tot een minimum beperkt kan worden voor je Kusjes en knuffels
Gogo jij ook sterkte blijft toch ook erna gewoon een lastige tijd.
Heel veel sterkte vandaag
Heel veel sterkte.. Eén en ander krijgt nog wel een staartje. Omdat ik gedurende twee weken een jonger broertje heb gehad met een open ruggetje en een waterhoofd, is het van belang dat verder onderzocht wordt in hoeverre er sprake is van een erfelijke component, met het oog op een eventuele toekomstige zwangerschap. Daarvoor hebben we in het Erasmus aanstaande dinsdag een assessment door een klinisch geneticus en omdat ik door naaldenfobie een vlokkentest écht niet trek 'beval' ik aankomende donderdag middels medicatie in het ziekenhuis (dagopname) zodat ze weefsel van de foetus veilig kunnen stellen. Andere reden voor poliklinisch is bij mij het risico van een vastzittende placenta, dus als dat zoals bij mijn vorige zwangerschap weer gebeurt ben ik meteen daar voor alsnog een curretage. Ik ben waarschijnlijk qua termijn al verder dan men dacht, maar die de sterk afwijkende bouw van het ukkie is niet helemaal met zekerheid te zeggen hoe ver dan.
Ik moest in elk geval wel rekening houden met een paar uur lang stevige weeën donderdag, waarvoor ik eventueel morfine kan krijgen. (naaldenfobie even daargelaten
)Dus. Al met al een heel gedoe, maar heel prettig dat ze verder gaan onderzoeken natuurlijk.
Wat naar, veel sterkte.quote:
Nou, duidelijke bevestiging van de gynaecoloog in het ziekenhuis. Er is zelfs sprake van helemáál geen schedeldak. Zo'n kindje zou theoretisch tijdens de hele zwangerschap prima in leven kunnen blijven en altijd direct bij de bevalling overlijden. Dus nogmaals heel, heel goed dat we het nu al weten.
Eén en ander krijgt nog wel een staartje. Omdat ik gedurende twee weken een jonger broertje heb gehad met een open ruggetje en een waterhoofd, is het van belang dat verder onderzocht wordt in hoeverre er sprake is van een erfelijke component, met het oog op een eventuele toekomstige zwangerschap. Daarvoor hebben we in het Erasmus aanstaande dinsdag een assessment door een klinisch geneticus en omdat ik door naaldenfobie een vlokkentest écht niet trek 'beval' ik aankomende donderdag middels medicatie in het ziekenhuis (dagopname) zodat ze weefsel van de foetus veilig kunnen stellen. Andere reden voor poliklinisch is bij mij het risico van een vastzittende placenta, dus als dat zoals bij mijn vorige zwangerschap weer gebeurt ben ik meteen daar voor alsnog een curretage. Ik ben waarschijnlijk qua termijn al verder dan men dacht, maar die de sterk afwijkende bouw van het ukkie is niet helemaal met zekerheid te zeggen hoe ver dan.
Ik moest in elk geval wel rekening houden met een paar uur lang stevige weeën donderdag, waarvoor ik eventueel morfine kan krijgen. (naaldenfobie even daargelaten
Dus. Al met al een heel gedoe, maar heel prettig dat ze verder gaan onderzoeken natuurlijk.
Wel okee hoor.quote:
Jemig Mini, heftig hoor! Hoe ben je (en man) er zelf onder?
Het is zoals het is. Niet bepaald zin in het hele gebeuren van donderdag uiteraard, maar dat lijkt me nogal wiedes. Ik hoop dat het allemaal een beetje soepel en vlot verloopt, maar zulks heb je natuurlijk niet voor het zeggen. Sterkte!Veel sterkte weer
.Verklaart dit misschien waarom je minder ver was dan je in het begin op basis van je cyclus dacht?
wat verdrietig. "gelukkig" inderdaad vrij vroeg ontdekt, maar dat maakt het niet minder balen natuurlijk.Hopelijk is er geen sprake van een ingewikkelde genetische situatie en kunnen jullie binnenkort weer zwanger raken
Jup, en dat schijnt dus heel gebruikelijk te zijn bij specifiek dit defect, dat bij de termijnecho en de echo daarna de uitgerekende datum abusievelijk wordt verschovenquote:
Verklaart dit misschien waarom je minder ver was dan je in het begin op basis van je cyclus dacht?
Is met een schedel als deze schijnbaar ook echt geen chocola van te maken!Zo leer je nog eens wat.
Zonder ingewikkelde genetische dingen.Hoe dan ook is het intens verdrietig, want jullie dachten een lief klein kindje in jullie midden te krijgen.
Sterkte
Opeens ook je toekomstbeeld helemaal anders. Sterkte voor jullie allen Ikzelf ben jaren geleden ‘bevallen’ van een kindje van bijna 17 weken, maar met de grootte van een kindje van ongeveer 12 weken, ook middels medicatie.
De weeën zijn aanwezig, maar niet zo aanwezig als de weeën bij een voldragen kindje. Is mijn ervaring dan.
De dag (of was het twee dagen van tevoren?) moet je een pil nemen die je progesteron stopt oid (als ik het me goed herinner) en in het zkh krijg je dan tabletten ingebracht die alles in gang gaan zetten.
Er werd mij verteld dat, als die tabletten binnen 4 uur niets deden, er nieuwe tabletten ingebracht werden. In mijn geval was het net aan niet nodig, toen werd het kindje geboren. Ik verwonderde mij over het feit dat er al vliezen waren die konden breken.
Ik hoop dat het voor jullie ook voorspoedig zal gaan met zo min mogelijk lichamelijke ongemakken. En veel sterkte met het afscheid.
Als jullie nu geen nipt hadden gedaan, wanneer was het dan ontdekt? Veel later? Bij de 20 weken echo dan?quote:
[..]
Jup, en dat schijnt dus heel gebruikelijk te zijn bij specifiek dit defect, dat bij de termijnecho en de echo daarna de uitgerekende datum abusievelijk wordt verschoven
Zo leer je nog eens wat.
Veel sterkte, zoals de anderen al schreven, met al het andere dat er ook nog bij komt kijken qua onderzoeken.
Nee, dat gelukkig nou ook weer niet niet. Bij mijn verloskundigenpraktijk zijn alle verloskundigen ook echoscopist en eigenlijk kijken ze bij alle afspraken in het eerste en tweede trimester wel even. Was hier zonder niptverzoek rond de vijftiende week geweest.quote:
[..]
Als jullie nu geen nipt hadden gedaan, wanneer was het dan ontdekt? Veel later? Bij de 20 weken echo dan?
Maar als je ergens zit waar ze wat minder echolustig zijn, dan loop je bij zoiets als dit inderdaad kans om er pas bij twintig weken achter te komen. Ik begreep intussen wel dat in de loop van 2020 de echo met dertien weken aan de verzekeringskant standaard gaat worden, omdat een fors deel van de ernstige afwijkingen met die termijn al prima te zien zijn. Een heel goede zaak, wat mij betreft!
Alle sterkte en kracht gewenst. Ik denk aan jullie.
. Verse babies Die mogen wel prioriteit! Ik hou mijn vaste CUL SC-matties op de hoogte van de vorderingen (en het ziekenhuiseten
), voor wie het weten wil Zeer gedetailleerd in de CUL SC, liever niet hier want voor anderen mogelijk pijnlijk.
beetje ook ) Hopelijk snel meer informatie en vooral heel veel meer geluk binnenkort. 🍀💪🏻
Morgen zou ik eigenlijk 12 weken zwanger zijn maar helaas kwamen we er met 9 weken achter dat het kindje al na 7 weken is gestopt met groeien. Er werd gezegd dat het pech was, gebeurde bij 1 op de 4 vrouwen en wat ik dan wilde doen; medicatie, wachten of curettage. Ik wilde graag het laatste maar daar gingen nog 2 weken overheen. In de tussentijd lichamelijk nog n hoop zwangerschap symptomen wat het extra lastig maakte om het te beseffen. Vorige week vond de curettage plaats. Amper bloedverlies gehad en vandaag opeens n nieuwe golf aan oud bloed en ik weet niet precies waarom, maar daar schrok ik van en ik baal ervan want wil het graag “afsluiten”. Ik heb 2 dagen geleden kort gesport en gisteren n flink stuk gewandeld dus hopelijk is het daardoor wat los gekomen en is het straks echt klaar.
Mentaal vind ik het ook veel lastiger dan verwacht. In eerste instantie dat ik nog weken rondliep met het idee dat ik een dood mensje in mn buik had, maar ook dat ik dacht dat het na de curettage beter zou worden. Ik ben veel emotioneler dan ervoor en niks kan me geruststellen. Ik weet niet of het pech was, ik weet niet of we snel zwanger kunnen worden en het ook blijven.. Mijn verloskundige zei me vanochtend aan de telefoon dat ze na 2 miskramen gaan onderzoeken of het komt door de genetische combinatie van mn vriend en mezelf. Dat helpt ook niet echt (al is het wel fijn dat die optie bestaat).
Ik hoop dat ik niemand voor t hoofd stoot met mijn verhaal, dat is absoluut niet de bedoeling.
In de meeste gevallen is het wel echt botte pech. Na twee miskramen kunnen ze inderdaad aanbieden om onderzoeken te doen naar de oorzaak. Waarschijnlijk kijken ze dan naar genetische afwijkingen bij jou en je vriend en misschien bij jou nog naar stoornissen in de bloedstolling. Maar de kans dat ze iets vinden is heel klein. Ik zou me er vooralsnog geen zorgen over proberen te maken.Sterkte.
Lief, dank je wel!quote:
Ik probeer me maar vast te houden aan de gedachte dat er meer vrouwen zijn die dit hebben meegemaakt en daarna gewoon gezonde kinderen op de wereld hebben gezet.Wil je dit alsjeblieft niet meer zeggen? Jouw ervaring is niet minder erg omdat andere moeders helaas ergere ervaringen hebben.quote:
Ik realiseer me heel goed dat er in dit topic mensen zijn met veel heftigere ervaringen, toch wil ik het graag delen met mensen die niet zo dichtbij staan en hopelijk helpt het schrijven ook een beetje.
Ik hoop dat ik niemand voor t hoofd stoot met mijn verhaal, dat is absoluut niet de bedoeling.
Jouw ervaring is net zo erg en jij hebt net zoveel recht om daar over te spreken, je hart te luchten en daar over te rouwen.
Wat een nare ervaring.. ik hoop dat je het snel kan afsluiten voor jezelf..
Ik kan het zelf slecht hebben als mensen tegen mij zeggen dat ik iig zwanger kán worden. Ja super, maar daar heb ik niet zoveel aan als ik geen moeder word. Weet ook dat er mensen zijn die het überhaupt niet kunnen, dus vind het lastig maar je hebt gelijk. Iedereen heeft recht op zijn of haar verdriet. Tnxquote:
Jouw miskraam bestaat ook en al gebeurt dit je 1 keer, je verdriet kan gigantisch zijn en staat je altijd bij.
Ik hoop sowieso dat meer ellende en een lang en moeilijk traject je bespaard blijft.
Sterkte!
ieder verdriet mag er zijn. Het is immers gewenst en vanaf de test ga je al "dromen".Heel veel sterkte
Fijn dat je dit aangeeft. En wat super super verdrietigquote:
Sway, ik heb 3 miskramen gehad en een buitenbaarmoederlijke zwangerschap en ik voel me niet voor het hoofd gestoten. Een miskraam is gewoon heel verdrietig, of het er nu 4 zijn of 1.
Heel veel sterkte
Ik kan me niet voorstellen hoe zwaar dat moet zijn (geweest). Heb je uiteindelijk nog t geluk gehad om een goede zwangerschap te hebben (als ik dat mag vragen )Tuurlijk mag je dat vragen! Helaas is dat niet het geval. In januari gaan we voor de volgende ronde (icsi).quote:
[..]
Fijn dat je dit aangeeft. En wat super super verdrietig
Ik merk vaak dat mensen heftig reageren op ons verhaal. Het is natuurlijk ook heel heftig maar we moeten ook verder met het leven dus daarnaast zijn we ook gewoon gelukkig op andere vlakken. Heel raar evenwicht is dat
Klote! Maar heel bijzonder hoe je het omschrijft. Ik vind je heel sterk klinken <3quote:
[..]
Tuurlijk mag je dat vragen! Helaas is dat niet het geval. In januari gaan we voor de volgende ronde (icsi).
Ik merk vaak dat mensen heftig reageren op ons verhaal. Het is natuurlijk ook heel heftig maar we moeten ook verder met het leven dus daarnaast zijn we ook gewoon gelukkig op andere vlakken. Heel raar evenwicht is dat
In de meeste gevallen is dat ook gewoon zo. Verder eens met duman. Voel je niet bezwaard om je verhaal hier te delen. Ik heb net als MaJo een aantal miskramen doorgemaakt en voel me ook absoluut niet voor het hoofd gestoten. Niet bang voor zijn.quote:
[..]
Lief, dank je wel!
Sterkte Sway!quote:
Dank jullie wel, wat erkenning al niet kan doen.
Ook hier herkenning, het is zo'n nare en onzekere periode. Dikke knuffel
.quote:
Helaas...
Ah shit.quote:
De keerzijde van hier je blijdschap te vroeg delen is dat je je leed ook moet delen.
Helaas...
Sterkte!
Ik was er al bang voor toen je je test liet zien, die was veel te licht voor 4+1.
.Jeetje, ik schrik ervan. Wat ongelooflijk kut zeg!quote:
De keerzijde van hier je blijdschap te vroeg delen is dat je je leed ook moet delen.
Helaas...
Ik wist niet dat dat slecht nieuws kon betekenen?quote:
Hé shit DUMAN.
Ik was er al bang voor toen je je test liet zien, die was veel te licht voor 4+1.
Knuffiequote:
De keerzijde van hier je blijdschap te vroeg delen is dat je je leed ook moet delen.
Helaas...
Oh, wat verdrietigquote:
De keerzijde van hier je blijdschap te vroeg delen is dat je je leed ook moet delen.
Helaas...
.Hoeft ook zeker niet, maar vaak is het wel een slecht teken.quote:
[..]
Ik wist niet dat dat slecht nieuws kon betekenen?
Wat jammer, duman