Depressie & Angst #153 Waar we nog even zweten

quote:

Op maandag 8 oktober 2018 21:06 schreef -Phineas- het volgende:

[..]

En ik ben zelf best wel gevoelig medicijnen.. dus ik denk ergens wel dat die antidepressiva op mij effect gaat hebben. Dat weet ik wel zeker, alleen ik ben bang op een averechts effect.. door dat het ook bij mijn familieleden een averechts effect had.

Dat averechtse effect staat ook als mogelijkheid in de bijsluiters, in de eerste weken van het gebruik. Als dat gebeurt kun je besluiten er meteen mee te stoppen en dat ook van tevoren afspreken met degene die het voorschrijft. Of je kunt wachten tot dat effect verdwijnt maar ondertussen goed contact houden met je hulpverleners. Maar het is helemaal niet zeker dat dat bij jou ook zal gebeuren, ik weet niet of 'gevoelig' zijn voor medicijnen daar iets mee te maken heeft.

Overigens lees ik nu terug dat het je moeders oordeel was dat die pillen averechts leken te werken bij familie, dat is misschien niet zo betrouwbaar. Het kan zijn dat ze de zelfmoorden onterecht toeschrijft aan de pillen omdat die toevallig ook werden geslikt toen dat gebeurde, terwijl de kans groot is dat het zonder antidepressiva ook zou zijn gebeurd. Misschien zit ik ernaast hoor, dus zeg het maar als het anders zit, maar ik zou me als ik jou was niet laten tegenhouden door die verhalen.

[ Bericht 2% gewijzigd door kuolema op 08-10-2018 21:29:48 ]

quote:

Op maandag 8 oktober 2018 21:17 schreef kuolema het volgende:

[..]

Dat averechtse effect staat ook als mogelijkheid in de bijsluiters, in de eerste weken van het gebruik. Als dat gebeurt kun je besluiten er meteen mee te stoppen en dat ook van tevoren afspreken met degene die het voorschrijft. Of je kunt wachten tot dat effect verdwijnt maar ondertussen goed contact houden met je hulpverleners. Maar het is helemaal niet zeker dat dat bij jou ook zal gebeuren, ik weet niet of 'gevoelig' zijn voor medicijnen daar iets mee te maken heeft.

Overigens lees ik nu terug dat het je moeders oordeel was dat die pillen averechts leken te werken bij familie, dat is misschien niet zo betrouwbaar. Het kan zijn dat ze de zelfmoorden onterecht toeschrijft aan de pillen omdat die toevallig ook werden geslikt toen dat gebeurde, terwijl de kans groot is dat het zonder antidepressiva ook zou zijn gebeurd. Misschien zit ik ernaast hoor, maar ik zou me als ik jou was niet laten tegenhouden door die verhalen.

Ja je hebt wel gelijk.. Misschien moet ik nog goed doorvragen aan mijn moeder, maar ik ben wel bang dat het iets gaat triggeren bij me. Ik kan het beste gewoon zelf proberen en gewoon stoppen als het averechts lijkt te werken.. maarja het is wel kut als dat echt zo is want ik heb nu al heel veel last van een dipdag of dipmoment en straks ga ik misschien nog een aantal meemaken die nog erger zijn :’) Maar goed, ik ga het gewoon proberen eerst zonder de medicijnen en door visolie, bewegen en meer van dat soort dingen. Ik moet denk ik ook nog meer geduld hebben, maar dat is niet altijd makkelijk.

quote:

Op maandag 8 oktober 2018 21:11 schreef kuolema het volgende:

[..]

Ik ben niet tegen het gebruik van antidepressiva. Ik heb er alleen geen vertrouwen in. Met de huidige ben ik alleen begonnen om uit de kliniek weg te mogen.
Waar ik wel tegen ben is dat veel behandelaars het te snel voorschrijven, voordat er andere dingen (gesprekstherapie, praktische veranderingen) zijn geprobeerd.

Slechts een kleine meerderheid van de mensen heeft baat bij antidepressiva, daarbij geïncludeerd degenen die verschillende soorten hebben geprobeerd.

Nou bij een vriend van mij werkte meteen de eerste de beste antidepressiva en dat was/is zijn wondermiddel. Hij is nu helemaal niet depressief meer door die pil dus. Dus het kan toch wel.

quote:

Op maandag 8 oktober 2018 21:45 schreef -Phineas- het volgende:

[..]

Nou bij een vriend van mij werkte meteen de eerste de beste antidepressiva en dat was/is zijn wondermiddel. Hij is nu helemaal niet depressief meer door die pil dus. Dus het kan toch wel.

Jep. Ik heb niet beweerd dat het niet kan.

De vraag die je jezelf zou moeten stellen is: kan ik nog functioneren binnen therapie zonder medicatie? Uiteindelijk heb je gewoon therapie nodig, dat is in 99% van de gevallen zo. Alleen moeten de medicijnen ervoor zorgen dat je eraan toekomt om daadwerkelijk iets van je therapie mee te krijgen. Heb je het gevoel dat je de medicijnen niet nodig hebt om jezelf op de been te houden dan zou ik er al niet mee beginnen.

quote:

Op dinsdag 9 oktober 2018 01:45 schreef Franknfurter het volgende:
De vraag die je jezelf zou moeten stellen is: kan ik nog functioneren binnen therapie zonder medicatie? Uiteindelijk heb je gewoon therapie nodig, dat is in 99% van de gevallen zo. Alleen moeten de medicijnen ervoor zorgen dat je eraan toekomt om daadwerkelijk iets van je therapie mee te krijgen. Heb je het gevoel dat je de medicijnen niet nodig hebt om jezelf op de been te houden dan zou ik er al niet mee beginnen.

Dit is natuurlijk niet perse waar. Niet in alle gevallen is therapie de oplossing. Ik ken best veel mensen die alleen last hebben van ern chemische onbalans waarbij een depressie alleen met medicijnen tegen te gaan is.

Zelf vorig jaar begonnen met escitalopram 10 Mg. Duurde even maar hielp wel. Wel last van sexuele bijwerkingen. Vervolgens overgestapt op bupropion om ook adhd aan te pakken en een steuntje in de rug voor stoppen met roken. Helaas kwamen oude symptomen terug. Nu op een mix van bupropion en escitalopram (150 Mg en 5 Mg) en ik voel mij hier erg goed bij. De milde motivatie van bupropion blijft maar nu heb ik ook de angstvermindering van escitalopram erbij en dat helpt mij enorm. Bijwerkingen vrijwel niet, maar wel de voordelen.

Ik slik de ad primair voor het feit dat ik erg snel gefrustreerd ben en vaak op boos of verdrietig wa en weinig er tussen heb zitten. Dat is nu een stuk beter. Ik heb er in elk geval geen spijt van, want nu kan ik mij beter richten op het proces en blij zijn met de kleine stappen i.p.v. gericht zijn op het eindresultaat. Ik combineer dit overigens ook met gesprekstherapie en ademhalingsoefeningen om te herkennen wanneer ik begin te stressen, zodat ik net kan voorkomen. Zonder medicatie lukte dat niet zo best.

quote:

Op dinsdag 9 oktober 2018 01:45 schreef Franknfurter het volgende:
De vraag die je jezelf zou moeten stellen is: kan ik nog functioneren binnen therapie zonder medicatie? Uiteindelijk heb je gewoon therapie nodig, dat is in 99% van de gevallen zo. Alleen moeten de medicijnen ervoor zorgen dat je eraan toekomt om daadwerkelijk iets van je therapie mee te krijgen. Heb je het gevoel dat je de medicijnen niet nodig hebt om jezelf op de been te houden dan zou ik er al niet mee beginnen.

Ik kan mezelf wel op de been houden, maar het is wel zwaar.

quote:

Op maandag 8 oktober 2018 18:56 schreef -Phineas- het volgende:

[..]

Ik vind het wel lastig omdat ik nu achteraf denk dat ik nu het idee geef dat ik weinig buitenkom, maar dat doe ik volgens mij al erg veel.

Ik had niet het idee dat je te weinig buitenkomt hoor, het was meer bevestigen dat het sowieso wel goed is om naar buiten te gaan .

quote:

En die stress en hormonen hebben dus een andere oorzaak neem ik aan die er los van staan?

Die hormonen heb ik niet zoveel invloed op, althans... ik denk dat ik zo langzamerhand richting de overgang aan het schuiven ben ofzo . Maar ga nog eens een afspraak met de huisarts maken om het hier over te hebben.
Die stress heeft geen goede invloed op mijn stemming, maar ik weet niet zo goed wat ik daarmee moet. Hangt denk ik samen met mijn ass. Op het moment dat ik minder stress heb, is mijn stemming ook stabieler.
En ik denk dat als ik in elk geval die stress wat kan verminderen, ik me prettiger voel.

quote:

En toen je opknapte van die ene antidepressivum. Ervaarde je ook minder emoties?

Ik weet niet zo goed meer of ik minder emoties ervoer. Ik weet wel dat het heel apart was om te merken dat die heel donkere wolken langzaam wat minder donker werden.
Ik werd er geen rasoptimist van, maar het werd allemaal een stuk behapbaarder.

quote:

Op dinsdag 9 oktober 2018 09:53 schreef Nijna het volgende:

[..]

Ik had niet het idee dat je te weinig buitenkomt hoor, het was meer bevestigen dat het sowieso wel goed is om naar buiten te gaan .

[..]

Die hormonen heb ik niet zoveel invloed op, althans... ik denk dat ik zo langzamerhand richting de overgang aan het schuiven ben ofzo . Maar ga nog eens een afspraak met de huisarts maken om het hier over te hebben.
Die stress heeft geen goede invloed op mijn stemming, maar ik weet niet zo goed wat ik daarmee moet. Hangt denk ik samen met mijn ass. Op het moment dat ik minder stress heb, is mijn stemming ook stabieler.
En ik denk dat als ik in elk geval die stress wat kan verminderen, ik me prettiger voel.

[..]

Ik weet niet zo goed meer of ik minder emoties ervoer. Ik weet wel dat het heel apart was om te merken dat die heel donkere wolken langzaam wat minder donker werden.
Ik werd er geen rasoptimist van, maar het werd allemaal een stuk behapbaarder.

Dat klinkt wel fijn.. over dat die donkere wolken weggaan. Opzicht heb ik dat eigenlijk nu ook wel, maar ik hoop dat die donkere wolken blijven weggaan (ze zitten er nog steeds) en ze gaan ook heel langzaam weg bij mij. Dus ik heb aan de ene kant wel hoop, maar ook veel angst dat ze weer terugkomen.

Ah oké nou gelukkig dan weer wel heeft die stress geen invloed op je stemming, maar het is wel kut.. veel sterkte in iedergeval ermee. Ik zou ook idd naar de huisarts gaan. Vooral als je stress niet echt een duidelijke oorzaak heeft/ of die jij tenminste niet weet of zelf kan bedenken.

quote:

Op dinsdag 9 oktober 2018 06:48 schreef Risi het volgende:
Zelf vorig jaar begonnen met escitalopram 10 Mg. Duurde even maar hielp wel.

Ik zag je berichtje en was even heel nieuwsgierig hoe lang het duurde voor het jou optimaal hielp, als ik zo vrij mag zijn om dat te vragen Ik heb namelijk ook escitalopram (10mg) voorgeschreven gekregen o.a. voor een dysthyme stoornis. Ik slik het nu ongeveer 6 weken en merk wel iets meer rust in mijn hoofd, maar moet ook zeggen dat ik er meer van had verwacht. In ieder geval dat ik er iets happier van zou worden bijvoorbeeld. Ik hoop dat ik het meer tijd moet geven omdat het gewoon wat langer duurt dan de 5 tot 6 weken die de arts benoemde, vandaar dat ik even benieuwd ben omdat jij ook aangeeft dat het langer duurde.

Is het wel reëel om te verwachten dat je er 'happy' van wordt, Schanu?

quote:

Op woensdag 10 oktober 2018 16:06 schreef Meridiaan het volgende:
Is het wel reëel om te verwachten dat je er 'happy' van wordt, Schanu?

Misschien niet, misschien is het niet zo happy zijn ook een beetje de aard van het beestje in mijn geval. Mijn genen werken ook niet bepaald mee in dezen Maar ik had wel de hoop dat ik minder somber zou worden van de escitalopram. Juist omdat de huisarts dit als SSRI heeft voorgeschreven omdat ze aangaf dat de oorzaak bij mij misschien voornamelijk is gelegen in een serotonine tekort, waardoor in het verleden voorgeschreven medicatie minder tot geen effect had. Dat gaf enige hoop en daarmee dus een bepaalde verwachting, inderdaad niet al te realistisch

quote:

Op woensdag 10 oktober 2018 14:38 schreef Schanu het volgende:

[..]

Ik zag je berichtje en was even heel nieuwsgierig hoe lang het duurde voor het jou optimaal hielp, als ik zo vrij mag zijn om dat te vragen Ik heb namelijk ook escitalopram (10mg) voorgeschreven gekregen o.a. voor een dysthyme stoornis. Ik slik het nu ongeveer 6 weken en merk wel iets meer rust in mijn hoofd, maar moet ook zeggen dat ik er meer van had verwacht. In ieder geval dat ik er iets happier van zou worden bijvoorbeeld. Ik hoop dat ik het meer tijd moet geven omdat het gewoon wat langer duurt dan de 5 tot 6 weken die de arts benoemde, vandaar dat ik even benieuwd ben omdat jij ook aangeeft dat het langer duurde.

Na een week begon ik 'iets' te merken: minder snel gefrustreerd. Na twee weken had ik de gekste nacht ever: door mijn ADHD vliegt er al van alles door mijn hoofd, met de meest vreemde associaties en is het soms lastig om een gedachte vast te houden. Die nacht werd ik wakker en had letterlijk honderden gedachten tegelijk, maar ik kon er niet een vast houden. Dit duurde ongeveer een uurtje of vier, viel in slaap en daarna was het over.

Ik heb het niet gekregen ivm een depressie, maar vooral omdat ik zo snel gefrustreerd was en ontplofte en een paniekstoornis heb. Ik was compleet uit balans. Wat het vooral deed en doet is de negatieve gedachten en in mijn geval angstgevoelens temperen, waardoor er meer ruimte is voor positiviteit. Heb dan ook geen paniekaanvallen meer gehad, waardoor ik voel, denk en weet dat het allemaal goed gaat komen.

De term 'happy pills' vind ik niet van toepassing op AD medicatie, je wordt er mijn inziens niet vrolijker van, maar je kunt de negatieve zaken beter managen, waardoor er meer ruimte vrijkomt om de aandacht op positieve zaken te richten.

En het antwoord op je vraag: 2 maanden en ik was stabiel met de medicatie. Wel nog eens een terugval, maar dat valt te verwachten.

*edit* wellicht moet je de dosis na een week of 6 verhogen. 20 mg is de max dosering, dus er is nog ruimte.

Pfff ik heb weer zo'n situatie! Even van me afschrijven terwijl ik me er ondanks alle emotionele valkuileneen beetje doorheen probeer te werken.

Ik heb sinds een maandje een fwb. En dat was allemaal leuk en gezellig, gepraat over waar grenzen liggen. We spraken af dat we allebei in principe vrij zijn met anderen te slapen zolang dat veilig gebeurt. Ik gaf daarbij aan dat ik niet hoef en wil weten van andere dames waarmee hij slaapt.

Nu heeft hij de neiging om te pas en te onpas van allerlei vrouwen te benoemen dat hij er wel mee naar bed wil en er werk van wil maken etc..

Beleefd heb ik hem twee keer gevraagd dat niet te doen. Uitgelegd dat ik daar heel onrustig van wordt. Ik weet niet precies wat de oorzaak van de onrust is; hooguit dat ik wel geniet van de tijd samen en het rot zou vinden als het stopt, maar verliefd ben ik niet iig.

Nou gisteren zitten we ff te appen en zegt ie dat hij wel zin heeft. Ik hoop op wat sexy talk en vraag 'm waarin. Zegt ie' ja er loopt hier een vrouw rond, zo en zo, en die wil ik wel in mijn bed.' Dat deed echt even pijn, en riep verbazing op, want wtf waarom zeg je dat?

Ik werd een beetje boos, en heb er een nachtje over geslapen. 't helpt niet dat mijn emoties hierover wat heftiger zijn.

Nu heb ik de convo even teruggelezen en zie dat 't gene waar ik zoveel onrust van krijg is dat eigenlijk nergens uit blijkt dat hij überhaupt begrijpt dat wat hij doet niet oké is. Dus ja, dat heb ik 'm maar even geappt, en erbij gezet dat zolang ik niet 't gevoel heb dat hij begrijpt waar het over gaat, ik liever niet met hem slaap omdat het dan pijn blijft doen.

En bah wat doet dit even pijn. Het raakt aan een flink stuk oud zeer. Ik heb altijd de neiging gehad om me vast te klampen aan emotioneel onbereikbare mensen. Ofwel in relaties zoek ik altijd mijn moeder op en blijf daar ten koste van mezelf loyaal aan. En nu heb ik dus weer zo iemand gevonden en probeer ik uit alle macht me niet vast te klampen en afstand te nemen omdat het me pijn doet.

[ Bericht 0% gewijzigd door Mevrouw_voor_jou op 14-10-2018 13:55:32 ]

Update: mijn stemming en emoties zijn “stabieler” en kan nu al beter met met tegenslagen omgaan. Omega 3 visolie drie x per dag, in combinatie met veel dagbesteding, daglicht en bewegen lijkt zijn werk te doen Ik geloof erin.

Ik geloof geloof ik nergens meer in.

quote:

Op donderdag 18 oktober 2018 11:57 schreef -Phineas- het volgende:
Update: mijn stemming en emoties zijn “stabieler” en kan nu al beter met met tegenslagen omgaan. Omega 3 visolie drie x per dag, in combinatie met veel dagbesteding, daglicht en bewegen lijkt zijn werk te doen Ik geloof erin.

Misschien dat het daarom werkt?

quote:

Op donderdag 18 oktober 2018 16:33 schreef scrupuleus het volgende:

[..]

bevrijdend?

Op dit moment eigenlijk alleen maar moedeloos.

quote:

Op donderdag 18 oktober 2018 12:48 schreef Lonaa het volgende:
Ik geloof geloof ik nergens meer in.

Daar sluit ik me bij aan.
Je gelooft dus in ieder geval nog een ding .

quote:

Op donderdag 18 oktober 2018 16:42 schreef scrupuleus het volgende:

[..]

zoek je nog naar iets om in te geloven?

Neh. Helpt toch niet.

quote:

Op donderdag 18 oktober 2018 16:44 schreef scrupuleus het volgende:

[..]

totaal uitzichtloos?
Je hebt nooit vreugde gekend?

Waarom voelen jouw posts een beetje alsof je aan het trollen bent?

quote:

Op donderdag 18 oktober 2018 16:34 schreef Quotidien het volgende:

[..]

Misschien dat het daarom werkt?

Nee, want als het niet had gewerkt dan had ik uberhaupt niet (veel) geloofd..

quote:

Op donderdag 18 oktober 2018 12:48 schreef Lonaa het volgende:
Ik geloof geloof ik nergens meer in.

Je gelooft wel nog een beetje erin.. want anders leefde je niet meer.

Met erin geloven bedoel ik trouwens voor de mensen die het niet begrijpen dat ik erin geloof dat ik op de lange termijn psychisch beter ga worden, mijn trauma’s weg zijn maar wel nog een klein litteken ervan overhoud wat je nauwelijks meer ziet en stabieler word in mijn emoties waardoor ik ook net als andere mensen normaal door het leven kan gaan zonder dat ik wordt achtervolgd dooe sombere gedachten continue en door het verleden

quote:

Op donderdag 18 oktober 2018 16:56 schreef -Phineas- het volgende:

[..]

Je gelooft wel nog een beetje erin.. want anders leefde je niet meer.

Ik geloof dat opgeven geen optie is voor mij.

quote:

Op donderdag 18 oktober 2018 17:01 schreef Lonaa het volgende:

[..]

Ik geloof dat opgeven geen optie is voor mij.

Opgeven of zelfmoord plegen is dan ook niet zomaar “een optie”maar een definitieve optie. Na die definitieve opties heb je geen andere opties meer. En je wilt toch nog andere opties houden, dus daarom leef je nog. Je gelooft er wel in, al dan niet onbewust. Je lichaam wilt in ieder geval wel leven. En ik zou dat ook als “kracht” gebruiken.. mij heeft dat in ieder geval wel geholpen.

quote:

Op donderdag 18 oktober 2018 16:43 schreef Lonaa het volgende:

[..]

Neh. Helpt toch niet.

Dit is trouwens best wel een zelfdestructieve gedachte.

quote:

Op donderdag 18 oktober 2018 17:16 schreef -Phineas- het volgende:

[..]

Dit is trouwens best wel een zelfdestructieve gedachte.

I know.
Het gaat gewoon niet zo lekker en dan komen ze af en toe opzetten.
Morgen begin ik de dag weer met frisse moed.

quote:

Op donderdag 18 oktober 2018 16:34 schreef Quotidien het volgende:

[..]

Misschien dat het daarom werkt?

Maar dan werkt het toch... wat maakt het uit hoe het werkt. Of dat nou is omdat het middel echt iets doet of omdat je gelooft dat het wat doet. Het effect is dan hetzelfde, dus het waarom is denk ik niet eens zo interessant (vanuit de wetenschap dan weer wel, maar dat bedoelde ik niet).

quote:

Op donderdag 18 oktober 2018 17:36 schreef Nijna het volgende:

[..]

Maar dan werkt het toch... wat maakt het uit hoe het werkt. Of dat nou is omdat het middel echt iets doet of omdat je gelooft dat het wat doet. Het effect is dan hetzelfde, dus het waarom is denk ik niet eens zo interessant (vanuit de wetenschap dan weer wel, maar dat bedoelde ik niet).

Het is voor mij interessant omdat ik het dan ook kan proberen.

quote:

Op donderdag 18 oktober 2018 17:39 schreef Quotidien het volgende:

[..]

Het is voor mij interessant omdat ik het dan ook kan proberen.

Het is volgens mijn psychiater geen placebo. Het is wetenschappelijk bewezen dat omega 3/ visolie ook zou zorgen voor een betere stemming. Ik voel mij wel actiever en minder moe sinds ik omega 3 visolie 3 keer per dag gebruik.

Ik had hem ook gevraagd over CBD olie en hij zei dat daar geen wetenschappelijk
onderzoek is naar gedaan, maar dat ik het wel kon proberen.

Net het zoveelste telefoongesprek, of nouja eenzijdige tirade, met mijn extreem depressieve moeder gehad. Een uur lang kwam alles er weer uit, met als kers op de taart alle beschuldigen van hoe een slechte zoon ik wel niet ben.

Het is ineens zo duidelijk, ze ziet het niet. Hoe tragedisch het ook is, ze kan niet inzien dat wij de enigen waren waar ze jarenlang haar problemen keer op keer bij dumpte en dat we op zijn, zowel mijn zusje als ik. Vaak zegt ze dat ze dood wil, soms vraag ik me af of het niet beter zou zijn.

Ik bid dat haar therapie helpt, zodat ik wellicht ooit nog weer een relatie met een enigszins stabiele en gelukkige moeder heb. Mijn hart huilt, maar mijn leven gaat goed omdat ik besloten heb niet langer voor haar te zorgen en keer op keer haar klaagpaal te zijn. Ik hoop ooit nog weer een schim te zien van de moeder die ik ooit had. De tijd zal het leren. Ik weiger me nog langer schuldig te voelen.

quote:

Op donderdag 18 oktober 2018 22:46 schreef duracellkonijntje het volgende:
Net het zoveelste telefoongesprek, of nouja eenzijdige tirade, met mijn extreem depressieve moeder gehad. Een uur lang kwam alles er weer uit, met als kers op de taart alle beschuldigen van hoe een slechte zoon ik wel niet ben.

Het is ineens zo duidelijk, ze ziet het niet. Hoe tragedisch het ook is, ze kan niet inzien dat wij de enigen waren waar ze jarenlang haar problemen keer op keer bij dumpte en dat we op zijn, zowel mijn zusje als ik. Vaak zegt ze dat ze dood wil, soms vraag ik me af of het niet beter zou zijn.

Ik bid dat haar therapie helpt, zodat ik wellicht ooit nog weer een relatie met een enigszins stabiele en gelukkige moeder heb. Mijn hart huilt, maar mijn leven gaat goed omdat ik besloten heb niet langer voor haar te zorgen en keer op keer haar klaagpaal te zijn. Ik hoop ooit nog weer een schim te zien van de moeder die ik ooit had. De tijd zal het leren. Ik weiger me nog langer schuldig te voelen.

Wat verschrikkelijk dat je zo te lijden hebt gehad onder de ziekte van je moeder. Jullie waren zeker erg jong nog?
Het klinkt voor mij als een fikse disbalans in de ouder-kind relatie. Het zal inderdaad energie en moed kosten om dat weer een beetje in balans te krijgen. Jezelf en je ontwikkeling in ieder geval een beetje te beschermen en niet gebukt te gaan onder schuldgevoelens.

Sterkte.

Ik lees tips over visolie en ga dat ook maar eens proberen denk ik, baat het niet dan schaadt het niet toch?

Verder mooie woorden van Phineas en een mooi streven. Ik hoop dat het haalbaar is voor je, maar aan je instelling zal het in ieder geval niet liggen

Duracellkonijntje, heel moeilijk van je moeder en ik hoop dat het je lukt om het los te zien van jou als persoon. Haar depressie maakt niet dat jij een slechte zoon zou zijn (geweest). Ik denk eerder dat het haar onvermogen is om moeder te zijn voor jou. Herkenbaar namelijk, hier ook een moeder met verscheidene burn outs en depressies, inclusief zm poging. Als kind al worstelde ik met het gevoel haar te moeten ontlasten, te moeten 'zorgen voor', uiteindelijk heeft het een wig tussen ons gedreven. Toen ze later aan zichzelf ging werken, heeft ze uitgesproken dat ze nooit echt heeft geweten hoe moeder te zijn en dat ze dat nog steeds niet weet. Dat ze altijd haar best heeft moeten doen om die moederrol op zich te nemen, want het kwam nooit 'vanzelf'. Dat was moeilijk te horen, maar bracht mij ook een soort van rust. Daarmee gaf ze immers ook aan dat ik kon stoppen met het zoeken naar een moeder, dat was ze niet en zou ze nooit worden. Maar ook dat het dus bij haar lag en niet bij mij, want ik heb me met regelmaat een slechte dochter gevoeld omdat ik niet meer voor haar kon of wilde (ivm eigen leven) doen. Ik hoop dat jij ook ergens die rust kan vinden, want het is ook zwaar voor jou en dat ziet ze kennelijk niet in waardoor jij ten onrechte wordt beschuldigd terwijl je zo je best doet en hebt gedaan. Durf voor jezelf te kiezen, laat jezelf niet meetrekken want jij hebt er recht op om gelukkig te mogen zijn.

Ik heb mijn medicatie vorige week laten ophogen naar het maximum, 20mg per dag, daar stond de huisarts ook achter. Ik merk meteen weer dat mijn hoofd wazig word, vervelende bijwerking maar dat zal wel weer weggaan. Vooralsnog nog steeds niet daverend veel succes. Afgelopen week had ik ruzie met mijn vrouw en ik merkte meteen dat ik me weer zo waardeloos voelde dat ik liefst ter plekke voor een auto was gesprongen. Het zijn mijn kinderen die mij op dit moment op de been houden, maar de kwaliteit van het leven is nog niet beter. Het gepieker en de onzekerheid over vanalles en nog wat maakt mij zo vermoeid en ik verpest zoveel voor mijzelf. Ik modder dus nog even voort

quote:

Op donderdag 18 oktober 2018 22:05 schreef -Phineas- het volgende:

[..]

Het is volgens mijn psychiater geen placebo. Het is wetenschappelijk bewezen dat omega 3/ visolie ook zou zorgen voor een betere stemming. Ik voel mij wel actiever en minder moe sinds ik omega 3 visolie 3 keer per dag gebruik.

Ik had hem ook gevraagd over CBD olie en hij zei dat daar geen wetenschappelijk
onderzoek is naar gedaan, maar dat ik het wel kon proberen.

Bedankt voor de tip. Heb gelijk maar een potje visolie gehaald.

quote:

Op maandag 22 oktober 2018 17:56 schreef Quotidien het volgende:

[..]

Bedankt voor de tip. Heb gelijk maar een potje visolie gehaald.

3 keer per dag 1 visolie he! Niet alleen 1.

Is ook niet mis om vitamine D te nemen. Zeker nu met de donkere dagen.

Ik slik dat nu ook iedere dag met multivitamine.

quote:

Op woensdag 24 oktober 2018 21:31 schreef -Phineas- het volgende:

[..]

3 keer per dag 1 visolie he! Niet alleen 1.

Is ook niet mis om vitamine D te nemen. Zeker nu met de donkere dagen.

Ik slik dat nu ook iedere dag met multivitamine.

Het gebruik hangt af van het merk, sommige merken hebben een dusdanige dosering dat 1 keer per dag genoeg is. Dus altijd het etiket lezen.

quote:

Op woensdag 24 oktober 2018 21:38 schreef STING het volgende:

[..]

Het gebruik hangt af van het merk, sommige merken hebben een dusdanige dosering dat 1 keer per dag genoeg is. Dus altijd het etiket lezen.

Ja oke helemaal gelijk. Sorry voor mijn waardeloze advies van net om klakkeloos 3 keer per dag te nemen

quote:

Op woensdag 24 oktober 2018 21:46 schreef -Phineas- het volgende:

[..]

Ja oke helemaal gelijk. Sorry voor mijn waardeloze advies van net om klakkeloos 3 keer per dag te nemen

Ik pak ze gewoon met drie tegelijk.

quote:

Op woensdag 24 oktober 2018 21:46 schreef -Phineas- het volgende:

[..]

Ja oke helemaal gelijk. Sorry voor mijn waardeloze advies van net om klakkeloos 3 keer per dag te nemen

Waardeloos is ook weer een beetje overdreven

Trouwens wel aan te raden om visolie te nemen met alleen Omega 3.
Sommige merken hebben het gecombineerd met Omega 6, terwijl je dat vaak al genoeg via voeding binnenkrijgt.

quote:

Op donderdag 25 oktober 2018 09:39 schreef ChildoftheStars het volgende:
Hoi allemaal
Even een kleine update. Momenteel ben ik bijna vijf weken in opname. Het gaat een stuk beter, denk ik.. Ik heb een behoorlijk gat in mijn geheugen (van ongeveer een maand). Ik voel me wel meer mezelf en mijn omgeving durft weer adem te halen.
Hopelijk mag ik snel met ontslag

Fijn om te horen

quote:

Op donderdag 25 oktober 2018 09:39 schreef ChildoftheStars het volgende:
Hoi allemaal
Even een kleine update. Momenteel ben ik bijna vijf weken in opname. Het gaat een stuk beter, denk ik.. Ik heb een behoorlijk gat in mijn geheugen (van ongeveer een maand). Ik voel me wel meer mezelf en mijn omgeving durft weer adem te halen.
Hopelijk mag ik snel met ontslag

O wow! Heftig dat je bent opgenomen en zo’n groot gat in je geheugen hebt, maar wel heel fijn dat je weer jezelf voelt..

Nog veel beterschap/ sterkte. En wees lief voor jezelf!