quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
quote:In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-5 zijn de angststoornissen zoals ze in het DSM-IV vermeld werden, opgesplitst in drie categorieën:
1) de angststoornissen
2) de obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen (ocgs)
3) de trauma- en stressorgerelateerde stoornissen
Angststoornissen in het DSM-5:
Paniekstoornis
Agorafobie
Specifieke fobie
Sociale angststoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Separatieangststoornis
Selectief mutisme
Angststoornis door een middel of medicatie
Angststoornis door een andere medische aandoening
angststoornis (niet anders omschreven)
Obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen
Obsessieve-compulsieve stoornis (OCD)
Stoornis in de lichaamsbeleving
Hoarding (het dwangmatig verzamelen van dingen)
Trichotillomanie (het regelmatig uittrekken van het eigen haar)
Excoriation disorder/Dermatillomanie (het regelmatig pulken aan de eigen huid)
Trauma- en stressorgerelateerde stoornissen
Reactieve hechtingsstoornis
Ontremde sociale engagementstoornis
Posttraumatische stressstoornis
Acute stressstoornis
Aanpassingsstoornissen
quote:FOK! heeft nu ook zijn eigen IRC-kanaal voor de mensen in "Depressie & Angst". Hier kunnen we gezellig chatten/ tips geven en het met elkaar erover hebben.
Indien jij ook gezellig mee wilt praten met ons kun je ons bereiken via de volgende link:
http://irc.fok.nl/
En dan in principe
/join #dna
Heb je vragen omtrent IRC?
PM de volgende users:
zomertje
RBWO
quote:
Oh, oke! Dank je welquote:Op dinsdag 7 augustus 2018 21:24 schreef Harmankardon het volgende:
Ik zou dit niet integraal op een openbaar forum zetten Cots
Wat vervelend dat het zo slecht met je gaat Kun je hulp krijgen? Take carequote:Op donderdag 9 augustus 2018 22:23 schreef Luchtbel het volgende:
Een paar weken terug ben ik geconfronteerd met iets dat me triggert ofzo. Sindsdien gaat alles alleen maar slechter. Ik probeer het te verbergen door nog wel op te draven waar ik word verwacht en mezelf te resetten. Maar het lijkt niet te lukken.
Ik weet niet. Thanks. Volgende week is wel mijn vaste behandelaar weer terug van vakantie. Maar dat voelt nu ook nutteloos. Ik heb aan een andere behandelaar wel verteld wat er gebeurd was en die probeert denk ik wel te helpen door contact te houden enzo maar ja. Met een andere hulpverlener heb ik het contact stopgezet. Daar werd het erger van.quote:Op donderdag 9 augustus 2018 22:29 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Wat vervelend dat het zo slecht met je gaat Kun je hulp krijgen? Take care
Welkomquote:Op dinsdag 14 augustus 2018 00:20 schreef Blue_Moonlight het volgende:
hopelijk mag ik me hier aansluiten. Ik heb al jaren een ander account op Fok! maar vanwege herkenbaarheid toch maar een kloon aangemaakt.
Ik heb nu voor de 3e keer in 9 jaar tijd een depressie. Sinds vorige zomer voelde ik mezelf heel langzaam steeds meer afglijden en toen in het begin van dit jaar in 1 week tijd 2 heftige gebeurtenissen meegemaakt heb heb ik mezelf ziek gemeld bij mijn werk. Helaas ben ik daar ziek uit dienst gegaan. Ik heb bijna 4 maanden moeten wachten totdat ik eindelijk een intakegesprek had bij mijn vorige psychologenpraktijk had. Ook had ik een verwijzing lopen naar de medische psychologie vanwege mijn diabetes. Daar bleek al snel dat ik doorverwezen zou worden naar de Paaz (ook mede omdat dit mijn wens was). Omdat mijn oude psychologenpraktijk geen behandeling naast die van het ziekenhuis doet, ben ik daar weer afgemeld.
De psychiater heeft me bij het 1e intakegesprek meteen aan de antidepressiva gezet (Wellbutrin 150 mg) omdat ik anders verdere behandeling niet zou trekken. Na overleg in het team zijn ze tot de conclusie gekomen dat deeltijdbehandeling voor mij het beste zou zijn. Daar begin ik aanstaande maandag mee.
Verder zit ik nog met een bezwaarzaak tegen UWV, omdat de verzekeringsarts mij niet ziek vindt. Dat brengt enorme stress mee, buiten de klachten van mijn depressie. Dus dat schiet niet erg op
Ik ben overigens getrouwd en heb 1 zoon in de beginnende pubertijd. Dat vind ik nog het ergste, hij krijgt zoveel mee en vindt het ook heel zielig dat ik straks zoveel naar het ziekenhuis moet. En ik voel me al zo schuldig naar hen toe
Sorry voor het lange verhaal, maar ik kom graag meepraten (ook van me af praten zonder mijn geliefden er iedere keer mee te belasten).
Sporten als ik er de puf voor hebt. Dat klaart het meestal wel op.quote:Op donderdag 16 augustus 2018 10:52 schreef Melancholia_war het volgende:
Hoe gaan jullie om met brain fog?
Zonder in te gaan op alle dingen, bij wat voor instelling heb je hulp gekregen voor je cptss?quote:
Verslavingszorg Noord Nederland en dan de therapie (het stond aangeschreven als cursus) Seeking Safety.quote:Op donderdag 16 augustus 2018 23:04 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Zonder in te gaan op alle dingen, bij wat voor instelling heb je hulp gekregen voor je cptss?
Ja ik heb geen keus, blijkbaar.quote:En euhm zonder lullig te willen doen, als je geen positieve dingen kunt bedenken om je dingen te gaan doen. Dan maar proberen te doen zonder positieve gedachte erover.
Dankjewel.quote:Sterkte.
Dank je wel! Ik heb woensdag het gesprek met de verzekeringsarts bezwaarzaken gehad en gisteren had ik al de brief binnen dat mijn bezwaar gegrond is verklaard. Wat een last van m'n schouder is dat zeg. Nu kan ik zonder me zorgen te moeten maken over UWV beginnen aan mijn therapie maandag.quote:Op dinsdag 14 augustus 2018 02:50 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Welkom
Wat een heftig verhaal van jou! Geen sorry zeggen, iedereen wil hier zijn verhaal kwijt, een luisterend oor en een meedenkend mens. Daar is dit topic voor!
Ik hoop dat je medicatie en behandeling je gaat helpen en dat het UWV mee gaat werken.
Echt nuttige tips heb ik niet, sorry. Ik hoop dat je hier de steun en hulp kan vinden die je nodig hebt. We zijn er voor je
Misschien een tip die je al vaker heb gehoord, maar bij mij werkt hij echt wel: ga minimaal 1x per dag naar buiten om te wandelen. Zonlicht heeft een goede invloed op je gemoedstoestand en het is misschien een begin? In ieder geval heel veel sterktequote:Op donderdag 16 augustus 2018 19:59 schreef Metalfrost het volgende:
Hoi.
Sinds twee weken nu last van een depressie. Ik ben altijd al neerslachtig geweest over mijn situatie en ben van tienerjaren af een pessimist.
Oorzaak van dit dal is:
- de aanhoudende onzin die ik meemaak met het begeleid wonen; de vijftal gebeurtenissen die een negatieve impact op mijn gesteldheid hebben gestort, mensen die langs me heen allerlei dingen gaan regelen waar ik geen weet van heb terwijl het wel over mij gaat, niet in kunnen zien wie nou eigenlijk de controle heeft over mijn leven. Daarnaast telkens de switch van contactpersonen binnen de organisatie waarmee ik telkens opnieuw kennis moet maken en moet wennen aan de verschillende persoonlijkheden om al mijn gedachten en persoonlijke shit bij aan te moeten geven. Hierin ook weer het feit dat als er twee uur gesprekstijd wordt gepreekt, de geloofwaardigheid er vanaf valt omdat men als cliënt in de zorg, uiteindelijk maar een nummer is waar geld vanaf kan worden getroggeld.
- het aflopen van de EMDR die ik heb gevolgd en geen nazorg hiervan ontvangen. Zo van, ja het is klaar en nu doorgaan met je leven.
- mijn beste vriend de computer waar ik vroeger zoveel aan had omdat ik erachter kon wegvluchten, is nu door behaalde doelen eigenlijk niet meer dan een morbide compulsieve obsessie die me alleen maar negativiteit biedt. Het ding kleeft aan me en ik kom er niet van af.
- Anderhalf jaar geleden in dit huidige appartement komen wonen vanwege het wegvluchten van een keihard muziek draaiende buurman met bedreiging van zijn kant. Nog steeds bezwaart dit het woongedrag omdat het de reden is dat ik hier ben komen wonen, en het doet het contact met de hulpverlening die me hier naartoe heeft gestuurd ook geen goed. Het appartement heeft geen tuin, geen balkon, het is hier 's zomers snikheet en het is klein. Ik voel me gevangen hier.
- Het niet mogen hebben van huisdieren (om de eenzaamheid te kunnen bestrijden) omdat de begeleiding vindt dat het 'chaotisch' is in mijn woning. Ik leef hier. Natuurlijk is het chaotisch.
- Mensen van vroeger die zichzelf vooruitstreven qua levensonderhoud en -geluk terwijl ik alweer 17 jaar last heb van mijn computerverslaving, daarvan 13 jaar om hulp zoek, 10 jaar bij de verslavingszorg en geen van allen hebben ten opzichte van de tijdsduur en qua problematiek weinig opgeleverd. Het voelt soms zo verdomde oneerlijk.
- Dit jaar 10 jaar verliefd op een vrouw die me in 2006 om een relatie heeft gevraagd. Destijds 'nee' gezegd vanwege heel onzinnige redenen. In 2008 een depressie gehad met zelfmoordgedachten en de gedachte aan haar heeft me uit dit dal getrokken. Sindsdien moet ik dagelijks aan haar denken. Ten opzichte van haar bestaan gedraag ik me als een onzichtbare stalker. Ze is een obsessie. Aan haar denken doet me tijdelijk goed voelen voor het al snel vervalt in een waas van onbereikbaarheid, onaantastbaarheid en onzekerheid.
- Ruzie en/of onwetendheid in de familie.
- Ziektes in de familie (een tante die ik hoog in het vaandel heb staan).
- Mijn bloedeigen ouders, met wie ik heel goed contact heb, mij niet vertellen dat mensen in de familie ziektes hebben, terwijl zij het wel al weten. (heb dit van een andere tante moeten horen, terwijl mijn ouders ook weten dat ik dat desbetreffende familielid zeer waardeer)
- Sinds eerste klas mbo, nu 14 jaar geleden, geen vrienden meer hebben.
- Teveel gezien op internet. Letterlijk alles, maar dan ook echt alles. Ook datgene wat ik echt niet wil of wilde zien.
Mijn leven op dit moment is kut, mijn huishouden is erdoor een puinhoop, ik kom amper buiten en slaap erg veel. Mijn dag-en-nachtritme is omgedraaid, ik kan geen positieve gedachte verzinnen die me uit dit dal kan trekken. Ik heb nergens geen zin meer in.
Ik ben bekend met sociale angst, die heb ik tot 2016 ook gehad. Veel exposure gedaan en CGT om er vanaf te kunnen komen. De EMDR heeft bepaald ook geen windeieren gelegd omtrent deze ontwikkeling.
Bewezen diagnoses zijn:
Attention Deficit Disorder (ADHD zonder hyperactiviteit, het overwegend onoplettende type)
complex post traumatische stress stoornis
Al de contactpersonen van de instanties met wie ik lopende gesprekken heb weten van de situatie af. Door mijn pessimisme verwacht ik er weinig tot niets van.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Gezien de toestanden van deze week vrees ik morgen voor een goed doch duidelijk gesprek Mijn hoofd is een bol wol van binnen
[ Bericht 6% gewijzigd door Samzz op 19-08-2018 22:30:02 ]We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
quote:Op zondag 19 augustus 2018 21:32 schreef ChildoftheStars het volgende:
Dit bericht doe ik even in een spoiler. Ik weet niet of het mag of dat het kan triggerenJee Cots. Wat naar weer. Maar wat fijn dat er op je gelet wordt. Ben je nu alleen?SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Gezien de toestanden van deze week vrees ik morgen voor een goed doch duidelijk gesprek Mijn hoofd is een bol wol van binnen
[ Bericht 3% gewijzigd door Samzz op 19-08-2018 22:30:20 ]Geen zorgen voor de dag van morgen.
quote:Op zondag 19 augustus 2018 21:32 schreef ChildoftheStars het volgende:
Dit bericht doe ik even in een spoiler. Ik weet niet of het mag of dat het kan triggerenKlein beetje aangepast. Doe rustig aan, meid .SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Gezien de toestanden van deze week vrees ik morgen voor een goed doch duidelijk gesprek Mijn hoofd is een bol wol van binnen“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Daar is ook echt een woord voor..quote:Op donderdag 16 augustus 2018 10:52 schreef Melancholia_war het volgende:
Hoe gaan jullie om met brain fog?
Dat lijkt me een fijne oplossing in jouw situatie: in je eigen veilige omgeving gecombineerd met professionele ondersteuning.quote:Op maandag 20 augustus 2018 10:14 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik krijg waarschijnlijk psychiatrische thuiszorg om mezelf weer op de rails te krijgen. Wachten op het belletje
Waarom zou je terug de kliniek in moeten?quote:Op dinsdag 21 augustus 2018 19:03 schreef ChildoftheStars het volgende:
Goed... de arts gaat me zo spreken om te kijken of ik thuis mag blijven of terug de kliniek in moet
Een goede indicatie staat op pagina 1 van dit topicquote:Op dinsdag 21 augustus 2018 19:15 schreef Keep_Walking het volgende:
[..]
Waarom zou je terug de kliniek in moeten?
Sterkte en beterschap.quote:
Sterkte CotSquote:
Succes!quote:Op woensdag 22 augustus 2018 07:27 schreef Keep_Walking het volgende:
Ik heb de laatste tijd een alcohol probleem ontwikkelt. Afgelopen 10 dagen elke dag gedronken.
Vandaag ga ik niet drinken.
Veel sterkte en succes!quote:Ik heb de laatste tijd een alcohol probleem ontwikkelt. Afgelopen 10 dagen elke dag gedronken.
Vandaag ga ik niet drinken.
Ik had deze klachten tijdens een burnout. Snel duizelig, gevoel alsof m'n suikerspiegel ineens naar beneden kelderde, hoofdpijn/ druk in m'n hoofd, als ik naar m'n werk liep ineens moe worden en steeds langzamer bewegen, en ook heel snel en constant moe.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 14:34 schreef Myraela het volgende:
Ik moet even m'n gal (weer) kwijt. Omdat dit topic een soort van het best past. Al snap ik eigenlijk niet waarom er is gekozen voor een combinatie van angst en depressies. Ik ben zelf absoluut niet depressief, en mis daardoor eigenlijk wat aanhaking. Maar okay.
Ik heb dus gisteren de derde afspraak gehad bij mijn psycholoog. Deze afspraak zijn we begonnen met wat "oefeningen" om de lichamelijke reacties uit te lokken die je ook kan krijgen bij een paniekaanval. De minuut staand ronddraaien vond ik niet tof. En ga ik ook niet meer doen. Ik ben nog de hele dag misselijk geweest en heb veel hoofdpijn gehad. Ik ga m'n hele leven al niet in draaiende attracties om precies dezelfde reden, dus ik zie het nut niet om mezelf bewust ziek te maken. De andere oefeningen zal ik wel gewoon doen.
Maar ik heb weer zo'n momentje dat ik twijfel of dit allemaal wel bij een 'angststoornis' hoort. Dus eigenlijk blijf ik elke keer heel hard zoeken naar mensen die dit herkennen. M'n huisarts stuurt me na een "check" (ze meet m'n bloeddruk en zwaait met een vinger voor m'n ogen) gewoon weer naar huis, want ja, het zal de angst wel zijn. En m'n psycholoog gaat eigenlijk ook niet in op de lichamelijke klachten.
Maar ik ben het gewoon zat. Wat me echt dwars zit zijn een paar punten:
1. Ik ben constant moe, als ik om 10 uur opsta, zit ik om 12 uur alweer te geeuwen alsof het middernacht is.
2. Ik heb constant een enorm zwaar hoofd, zit tegen duizeligheid aan. Alsof er teveel druk op m'n hoofd staat.
3. Ik heb "paniekaanvallen" die totaal geen aanleiding. En dan bedoel ik niet dat ik iets moet doen dat eigenlijk niet spannend is, maar ze komen echt terwijl ik gewoon op de bank niets zit te doen. Voor mij is een paniekaanval een vlaag van ergere duizeligheid, wazig zien, geluiden moeten zacht en m'n hart gaat sneller kloppen.
4. Vlak daarna heb ik ook moeite met uit m'n woorden komen, dingen begrijpen en ben ik gewoon een beetje in de war.
Maar dit heb ik allemaal terwijl ik geen angstige momenten heb. Niets hoef te doen. Nergens tegenop zie. En sowieso gewoon eigenlijk enorm gelukkig ben, en ook niets liever wil dan daar gewoon echt van te genieten. En dat lukt me op het moment even niet.
En nu las ik terug in het topic, en ongeveer een maand geleden heb ik bijna hetzelfde gepost. Die periodes van "Ok, ik accepteer het, het komt door de 'angst'" en "Fuck it, ik ben helemaal nergens bang voor, dit moet een lichamelijke oorzaak hebben" blijven zich dus maar afwisselen. Toen was trouwens Syrena's reactie er, waardoor ik weer even accepteerde dat angst/stress echt onverklaarbare dingen met je lichaam kan doen. Dus hopelijk is er nu weer iemand die dit herkent, en ook ervaring heeft met de lichamelijke klachten terwijl je psychologisch maar zo weinig merkt.
Volgens mij hier geen populaire link met het onderwerp angst, maar here goes:quote:
Ik heb hier de laatste tijd ook weer last van, schijtziek word ik ervan. Zal wel weer naar de huisarts gaan. Ik ben ook zo'n hypochonder en denk steeds dat ik eigenlijk een enge dodelijke ziekte heb terwijl de logica in m'n hoofd zoiets heeft van "doe gewoon even rustig aan".quote:Op woensdag 22 augustus 2018 14:34 schreef Myraela het volgende:
Ik moet even m'n gal (weer) kwijt. Omdat dit topic een soort van het best past. Al snap ik eigenlijk niet waarom er is gekozen voor een combinatie van angst en depressies. Ik ben zelf absoluut niet depressief, en mis daardoor eigenlijk wat aanhaking. Maar okay.
Ik heb dus gisteren de derde afspraak gehad bij mijn psycholoog. Deze afspraak zijn we begonnen met wat "oefeningen" om de lichamelijke reacties uit te lokken die je ook kan krijgen bij een paniekaanval. De minuut staand ronddraaien vond ik niet tof. En ga ik ook niet meer doen. Ik ben nog de hele dag misselijk geweest en heb veel hoofdpijn gehad. Ik ga m'n hele leven al niet in draaiende attracties om precies dezelfde reden, dus ik zie het nut niet om mezelf bewust ziek te maken. De andere oefeningen zal ik wel gewoon doen.
Maar ik heb weer zo'n momentje dat ik twijfel of dit allemaal wel bij een 'angststoornis' hoort. Dus eigenlijk blijf ik elke keer heel hard zoeken naar mensen die dit herkennen. M'n huisarts stuurt me na een "check" (ze meet m'n bloeddruk en zwaait met een vinger voor m'n ogen) gewoon weer naar huis, want ja, het zal de angst wel zijn. En m'n psycholoog gaat eigenlijk ook niet in op de lichamelijke klachten.
Maar ik ben het gewoon zat. Wat me echt dwars zit zijn een paar punten:
1. Ik ben constant moe, als ik om 10 uur opsta, zit ik om 12 uur alweer te geeuwen alsof het middernacht is.
2. Ik heb constant een enorm zwaar hoofd, zit tegen duizeligheid aan. Alsof er teveel druk op m'n hoofd staat.
3. Ik heb "paniekaanvallen" die totaal geen aanleiding. En dan bedoel ik niet dat ik iets moet doen dat eigenlijk niet spannend is, maar ze komen echt terwijl ik gewoon op de bank niets zit te doen. Voor mij is een paniekaanval een vlaag van ergere duizeligheid, wazig zien, geluiden moeten zacht en m'n hart gaat sneller kloppen.
4. Vlak daarna heb ik ook moeite met uit m'n woorden komen, dingen begrijpen en ben ik gewoon een beetje in de war.
Maar dit heb ik allemaal terwijl ik geen angstige momenten heb. Niets hoef te doen. Nergens tegenop zie. En sowieso gewoon eigenlijk enorm gelukkig ben, en ook niets liever wil dan daar gewoon echt van te genieten. En dat lukt me op het moment even niet.
En nu las ik terug in het topic, en ongeveer een maand geleden heb ik bijna hetzelfde gepost. Die periodes van "Ok, ik accepteer het, het komt door de 'angst'" en "Fuck it, ik ben helemaal nergens bang voor, dit moet een lichamelijke oorzaak hebben" blijven zich dus maar afwisselen. Toen was trouwens Syrena's reactie er, waardoor ik weer even accepteerde dat angst/stress echt onverklaarbare dingen met je lichaam kan doen. Dus hopelijk is er nu weer iemand die dit herkent, en ook ervaring heeft met de lichamelijke klachten terwijl je psychologisch maar zo weinig merkt.
Ja dit dus. Sommige dagen nergens last van, vorige week tralalala hartstikke gezellig en leuk allemaal. Deze week weer een paar dagen gehad dat het voelde alsof ik vijf dagen op lowlands heb gezeten terwijl dat dus niet het geval was.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 14:50 schreef Elvi het volgende:
[..]
Ik had deze klachten tijdens een burnout. Snel duizelig, gevoel alsof m'n suikerspiegel ineens naar beneden kelderde, hoofdpijn/ druk in m'n hoofd, als ik naar m'n werk liep ineens moe worden en steeds langzamer bewegen, en ook heel snel en constant moe.
Tijdens zo'n aanval voel ik wel angst. Maar dan heb ik dus het gevoel dat de lichamelijke klachten de angst opwekken, en niet andersom. Ik heb overigens ook gewoon van die momenten die wel verklaarbaar zijn. Zo voel ik me snel opgesloten, dus in bioscoopzalen etc. Maar ook in winkels die een vooropgezet wandelplan hebben en je niet direct naar de uitgang zou kunnen (IKEA, Xenos etc) voel ik me paniekerig. Ik ben ook sowieso angstiger, en vermijd ook dingen. Maar dat valt ook een beetje in wat CL ook noemt:quote:Op woensdag 22 augustus 2018 14:59 schreef DancingPhoebe het volgende:
Voel je ook geen angst tijdens de aanval? Alleen irritatie/niet lekker?
Als ik dingen wil vermijden dan wil ik dat vooral omdat ik dus het gevoel heb dat ik op het moment gewoon te zwak ben waardoor ik mezelf snel 'onveilig' voel.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 15:00 schreef CherryLips het volgende:
Maar ik krijg dan weer van die anticipatie-angst want ik zal wel weer moe zijn (zo denk ik dan) en als ik ergens naartoe ga, dan slaat dat op m'n darmen en zit ik de hele ochtend op de pot. En als ik er dan eenmaal ben? Niks aan de hand.
Ik vind dit juist wel heel boeiend. Ik beweeg op het moment ook amper, omdat ik me kut voel. Maar ik weet dat ik daar eigenlijk ook doorheen moet om me juist weer beter te gaan voelen. Wel een drempel.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 14:52 schreef STING het volgende:
[..]
Volgens mij hier geen populaire link met het onderwerp angst, maar here goes:
Moeheid & angstgevoelens (zonder aanwijsbare reden) hielden bij mij verband met voeding. Een onderwerp wat nu eindelijk pas een beetje in de medische wetenschap iets van tractie begint te krijgen (maar nog te beperkt).
Probleem is dat veel ongezonde voeding voor adrenaline pieken zorgt en dat op zijn beurt ook cortisol omhoog drijft, zeker als het structureel is. Bij mij werd het een stuk minder toen ik gezonder ging eten, alsin producten met een lagere glycemische index en dus veel minder voor bloedsuikerspiegel pieken zorgde (1. bloedsuiker spiegel piekt > 2. sterke toename insuline > 3. sterke daling bloedsuiker > 4. toename adrenaline ter compensatie)
Dit is ook heel herkenbaar, bedankt.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 14:50 schreef Elvi het volgende:
Ik had deze klachten tijdens een burnout. Snel duizelig, gevoel alsof m'n suikerspiegel ineens naar beneden kelderde, hoofdpijn/ druk in m'n hoofd, als ik naar m'n werk liep ineens moe worden en steeds langzamer bewegen, en ook heel snel en constant moe.
Ja, toch wel. Dat doet het lezen van de ervaringen van andere mensen me toch ook wel weer beseffen.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 15:31 schreef DancingPhoebe het volgende:
Klinkt allemaal ook wel classic angststoornis hoor. Inclusief het rondjes piekeren of je toch niet stiekem dood aan het gaan bent..
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |