quote:
Een ronkend nieuwsbericht over Tom Egbers die zich ergert aan collega's die teenslippers dragen. Een chocoladeletterkop over Telegraaf-roddeltycoon Jan Uriot die klaagt dat Marga Bult haar telefoon niet opneemt. Of een uitgeschreven conversatie tussen Peter R. de Vries en Robert Jensen uit een televisieprogramma van de avond ervoor. De etalage van website Mediacourant.nl is even onweerstaanbaar als volkomen triviaal.
De site met medianieuwtjes en kijkcijferanalyses is in tv- en radiokringen zeer populair: Talpadirecteur Erland Galjaard, AD-recensent Angela de Jong en Albert Verlinde behoren tot de vaste afnemers van de berichtgeving waarin zij zelf veelvuldig figureren. Voorlichters van de omroepen voorzien de site van alle mogelijke persberichten.
Schrijven en overige scheppende kunst
Mediacourant wordt gerund door Bob Willer, over wie nagenoeg niets bekend is. Willer werkt niet mee aan interviews en verstrekt geen informatie over zijn werkwijze - ook voor dit verhaal bedankte hij per e-mail vriendelijk voor de eer. Bij de Kamer van Koophandel staat de onderneming Mediacourant ingeschreven in Almere, onder de categorie 'schrijven en overige scheppende kunst'. Aan het tempo van de berichtgeving te zien (artikelen worden dagelijks tussen 8 en 16 uur geplaatst, in het weekend daalt het tempo) opereert hij in zijn eentje.
Als je een feitje zonder context en bloedserieus optikt, ontstaan de idiootste artikelen
Eerst schreef Willer vooral artikelen over nieuwe programma's, kijkcijfers, transfers van omroepbazen en tv- en radiopresentatoren. In de loop der jaren vulde hij die aan met roddels en uit hun verband getrokken feitjes en opmerkingen over BN'ers. Doorgaans enigszins vilein opgeschreven en steevast voorzien van een kop die op zijn minst schreeuwerig is. Liefhebbers zien de site daardoor als pure cult en de ultieme guilty pleasure. Feit is dat Willer een talent heeft voor het opdiepen van nieuwtjes uit andere media en bovenop de Hilversumse relletjes zit.
Milka-lila achtergrond
Willer begon, naar verluidt nog als scholier, eind 2003 met showbiz.web-log.nl, dat later uitgroeide tot het huidige mediacourant.nl. De site heeft al die tijd nagenoeg hetzelfde uiterlijk gehad: een Milka-lila achtergrond (soms lichtroze), links naar artikelen en een poll, waar meestal een paar duizend keer op wordt gestemd.
Deze week onderzoekt hij de stelling: 'Veel tv-shows van vroeger keren terug op de buis. Ziet u ook Deal or no Deal graag weer terug op het scherm?'. Het ziet er allemaal nogal knullig en verouderd uit, maar ook dat is deel van de lol.
1. Warm kliekjes op. En daarna nog een keer
Waar de meeste media eer halen uit eigen nieuws, blinkt Mediacourant juist uit in recycling. De maker plukt het materiaal uit de roddelbladen, kranten en omroepgidsen.
Zo ontstaan parels als 'René Froger wil tv in badkamer, gaat helemaal mis'. Een passage uit Veronica Magazine, waarin Froger vertelt nooit thuis te klussen vanwege een miskleun in het verleden, wordt in een handomdraai overgetikt tot nieuwsbericht. Ook een typisch voorbeeld: 'Diarree-aanvallen Catherine Keyl zijn voorbij'. Dat artikel werd gemaakt op basis van een interview dat Keyl gaf aan Story over de aandoening waaraan ze lijdt; de ziekte van Crohn.
2. Leg de lat voor een bericht zo laag mogelijk
Op Mediacourant ligt de lat voor een artikel laag, héél laag. De schrijver heeft lak aan gangbare journalistieke mores en tikt in nieuwsluwe tijden met gemak een bericht dat Peter R. de Vries een avond níet op televisie te zien is. Of Twan Huys nog stééds met RTL Late Night. Zulke berichtjes zijn geen nieuws en zouden geen enkel ander medium halen, en juist daarom wordt er waarschijnlijk zo gretig op geklikt.
Persoonlijke irritaties zijn ook regelmatig aanleiding voor berichtgeving. Dat RTL Boulevard mager verslag deed van de vermeende affaire tussen Dionne Stax en Humberto Tan, leidde tot tientallen berichten. De zaak Jelle Brandt Corstius-Gijs van Dam wordt ook nog lang niet losgelaten - uit de artikelen spreekt een duidelijke voorkeur voor de kant van Van Dam.
Ook kleinere ergernissen zijn prima voer voor een stukje op Mediacourant. De rubriek Buis & Haard in de Varagids bijvoorbeeld, waarin goochelaar Hans Kazàn zegt nooit televisie te kijken. Een uitermate brommerig stukje wordt afgesloten met een typerende droge opmerking: 'Het Varagids-interview waarin Kazàn uitgebreid vertelt op welke manieren hij geen televisie kijkt kunt u lezen via Blendle.'
3. Kies de juiste slachtoffers
De wetten van de televisie gelden ook op Mediacourant: kijkcijferkanonnen zijn vaak ook clickbaitkampioen. Willers strategie is eenvoudig: de beruchtste BN'ers krijgen de meeste aandacht. Gordon is in het bezit van het rijkste oeuvre op de site: bij 953 berichten staat zijn naam in de kop. Collega's Gerard Joling en Patty Brard volgen op korte afstand. Net buiten de top 10: Peter van der Vorst en Wendy van Dijk.
Ook prima voor de herkenbaarheid: Willers manier om zijn favoriete onderwerpen te omschrijven. Zo komen regelmatig RTL-Peter (Van der Vorst), AD-Angela, ook wel Tan-killer Angela (De Jong), en Show-Koos (Koos van Plateringen) langs.
4. Trek iets zo ver mogelijk uit z'n verband
Alles voor een goede kop. Achter de verleidelijke aankondiging 'Arie Boomsma zag meteen dat lijf van Gordon nep was' gaat geen relaas over een pikant avontuur van het tweetal schuil; het betreft een commentaar van Boomsma op een gefotoshopt Instagramgebbetje van Gordon in de sportschool. RTL Boulevard vroeg de toevallig in de studio aanwezige Boomsma om een reactie van drie zinnen. En voilà: een van de best scorende berichten van de dag. Uitsmijter, wegens gebrek aan verdere kopij: 'Boomsma: "Ik moet wel zeggen: dat Gordon nu op zijn leeftijd zo keihard aan het werk is, móet je toejuichen. Het is nooit te laat om te beginnen met sporten."'
5. Zet BN'ers voor schut met trivialiteit
Triviale opmerkingen in interviews extreem uitvergroten blijkt een ideale manier om BN'ers te kakken te zetten. Als je de context van het originele gesprek verwijdert, een willekeurig feitje bloedserieus optikt en een gortdroge kop verzint, blijken de idiootste artikelen te ontstaan. Een klassieker in dit genre is 'Quinty Trustfull stopt met drinken uit douchekop' uit 2015.
Een recente is 'Georgina baalt van door Apple aangesmeerde iPhone'. Een paar tweets van Georgina Verbaan worden samengevat tot een miniavonturenroman. 'Ze hebben haar een telefoon aangesmeerd, waar ze niet blij mee is. Dat liet ze vannacht vanuit haar bed weten op Twitter,' doet Willer aan bronvermelding. En dan onheilspellend: 'Toen Verbaan vrijdag naast Matthijs van Nieuwkerk zat bij DWDD, kon ze nog niet vermoeden wat haar een dag later te wachten stond.'
Favoriete slachtoffers
1. Gordon (953 artikelen)
2. Jeroen Pauw (685 artikelen)
3. Eva Jinek (574 artikelen)
4. Albert Verlinde (572 artikelen)
5. Humberto Tan (555 artikelen)
Vriend en vijand
Albert Verlinde
"Ik zou liegen als ik zeg dat ik het nooit las. Het is een beetje een guilty pleasure. Vaak denk ik na een paar berichten: 'Wat heb ik nu eigenlijk gelezen?' Dan zijn het berichten gebaseerd op één regeltje tekst van de televisie van de avond ervoor. Voor het echte nieuws hoef ik de site niet te lezen. De naam Mediacourant leek in het begin toch enig verstand van zaken te voorspellen, maar het is eigenlijk een vergaarbak voor ditjes en datjes. Dat ik hoog op het lijstje sta, begrijp ik. Ik ben elke dag met mijn kop op tv en heb blijkbaar een hoog aanklikgehalte."
Janine Abbring
Op Twitter op 24 januari 2019:
'Door die kutsite van Mediacourant durft geen BN'er nog ironie en/of humor te gebruiken in een interview. Alles wat je elders zegt wordt geciteerd als straffe uitspraak en hun zelf toegevoegde bagger staat niet tussen aanhalingstekens. Dus lijkt het alsof je dat ook gezegd hebt.'
Mattie Valk, Qmusic
"Mediacourant tovert vaak een glimlach op mijn gezicht. Bob Willer heeft een toon gevonden die Hilversum op een bijna absurdistische manier ontmantelt. Met dikdoenerij in de media maakt hij korte metten en hij spaart niemand. Hij houdt alles scherp in de gaten, er gaat geen uitzending voorbij die hij niet ziet en hij leest alle magazines. Vervolgens schrijft hij hele transcripties, voorzien van commentaren. Het is niet altijd feitelijk en vaak best vilein, maar daardoor wel hilarisch. Ook al ben ik regelmatig lijdend voorwerp, het is echt een guilty pleasure voor mij. En voor veel mensen binnen de media."
klik[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 25-02-2019 22:08:35 ]