Chinese politiek

quote:

'China trekt aan touwtjes in Australië'

China is bezig langzaam maar zeker bezig Australië in te pakken. Duizenden Chinese agenten zijn geïnfiltreerd in de Australische politiek, in de media en op universiteiten.

Achter de schermen proberen de Chinezen Australische, nationale instituten zo te kneden en te manipuleren dat ze niet in de weg staan van mondiale strategische en economische ambities van de Chinese Communistische Partij (CCP). Op den duur kan de soevereiniteit van Australië hierdoor worden bedreigd.

Dat is de niet misse strekking van het spraakmakend boek ‘Stille Invasie, hoe China bezig is Australië tot een vazalstaat te maken’ van Clive Hamilton. Deze gerespecteerde Australische hoogleraar ethiek van de Charles Sturt University in Sydney waarschuwt zijn landgenoten voor China’s steeds steviger greep op Australische zaken. De Volksrepubliek China bedient zich daarbij ook van economische chantage, waarmee het bedrijven die in China willen opereren, zou dwingen om haar 'geopolitieke ambities te accepteren', aldus Hamilton. Verschillende uitgevers durfden publicatie van het explosieve boek niet aan. Maar de Australische uitgeverij Hardy Grant – bekend van het destijds ook zeer omstreden boek Spycatcher (1985) met onthullingen van de voormalige Britse geheim agent Peter Wright – legt het vanaf morgen in de Australische boekenwinkels.

In een toelichting op Youtube zegt Hamilton te focussen op de invloed van China op tal van Australische instituties. Daarbij zou ook een rol zijn weggelegd voor de 1,2 miljoen Chinezen die al wonen in Australië. Op hen zou Peking veel invloed en druk uitoefenen te handelen in het belang van China. Dissidenten worden bedreigd, beweert Hamilton die zegt veel bewijzen te hebben voor wat er gaande is. Anders dan de Verenigde Staten waar China ook wint aan invloed zou Australië niet zijn opgewassen tegen de geopolitieke strategie van de machthebbers in Peking. ,,Australië is toegankelijk, klein en naïef”, meent Hamilton. ,,Tot nu toe hebben we staan toekijken hoe het gebeurt, we verweren we ons niet.”

Aanval
Professor Hamilton verraste menigeen met zijn frontale aanval op de Chinezen. Hiervoor schreef hij vooral bestsellers over klimaatverandering en verhandelingen tegen de consumptiemaatschappij. Naar eigen zeggen viel het kwartje toen hij een aantal jaren geleden zag hoe Chinese studenten in Australië ‘agressief’ een demonstratie van Tibetanen bejegenden. Hij zag daarin ‘de lange arm van Peking’. Volgens Hamilton is die arm veel langer dan wordt gedacht en zitten we midden in een georganiseerde, grootschalige infiltratie aan de hand van een geheim draaiboek van de CCP die mondiale ambities heeft. In dat spel zijn onder meer rollen weggelegd voor ‘miljardairs met een dubieuze achtergrond en sterke banden met de CCP, voor mediabaronnen die spreekbuizen worden voor Peking, voor nationalistische studenten die van jongs af aan zijn gehersenspoeld en voor mensen met vrije beroepen die naar pro-Chinese organisaties worden gedirigeerd en onder controle staan van de Chinese ambassade', aldus Hamilton.

Politici
De auteur gaat ver. In zijn boek noemt hij zelfs veertig zittende en voormalige Australische politici bij naam. Zij zouden zich door de Chinezen hebben laten inpalmen. Onder hen twee voormalige premiers van Labour, Bob Hawke en Paul Keating. De voormalige minister van Buitenlandse Zaken Bob Carr is volgens hem hoogst verdacht. Hij accepteerde een baan bij een Australisch-Chinees Instituut dat meteen na oprichting een donatie kreeg van omgerekend ruim een miljoen euro van een Chinese projectontwikkelaar in Sydney. Die laatste, Huang Xiangmo, raakte al eerder in opspraak en is volgens Hamilton een van de machtigste ‘agenten’van de CCP in Australië. De genoemde Huang ontkent het verhaal en verwijt de schrijver zich te hebben laten meeslepen door geruchten en racisme.

In het boek heeft Hamilton ook een lijst opgenomen van Chinees-Australische wetenschappers aan Australische universiteiten die mogelijk gevoelig informatie op het gebied van ruimtevaart, kunstmatige intelligentie en computers zouden delen met het Chinese leger.

In een eerste reactie liet een woordvoerder van de Chinese regering weten dat China zich niet bezighoudt met de binnenlandse aangelegenheden van Australië.

quote:

Op dinsdag 27 februari 2018 13:25 schreef Igen het volgende:

[..]

Ik vraag me af of Xi de juiste aanpak kiest.

China is nu bijvoorbeeld wereldtop qua hogesnelheidstreinen. Maar ze hebben niet zelf geinnoveerd; ze hebben alleen maar technologie van het westen gekopieerd. Zullen zij de volgende innovatie voortbrengen? Ik weet dat nog niet. Xi heeft bijvoorbeeld de treinenbouwers Noord en Zuid samengevoegd tot één bedrijf. Hij denkt dat zo'n megabedrijf beter is om de wereld te veroveren. Maar zorgt het niet voor een gebrek aan concurrentie en dus een gebrek aan motivatie om te innoveren, waar uiteindelijk de Warschaupact-landen ook aan ten onder zijn gegaan?

quote:

Op maandag 26 februari 2018 21:56 schreef bamibij het volgende:
Communisme

En dan Alibaba in je land hebben, het summum vh kapitalisme.. Hoe rijmt de grote Leider Xi dat eigenlijk?

quote:

Op zaterdag 3 maart 2018 01:57 schreef Odaiba het volgende:

[..]

Toch heeft China eeuwen voorop gelopen wat betreft technologie en wetenschap, zij werden niet beperkt in hun denken zoals het Christendom. Dus of vrijheid echt een must betwijfel ik.. Chinezen zijn wat dat betreft net zo vrij om te denken als hier in het westen, zolang dit niet de politiek in de weg staat. Chinezen hebben ook al laten zien dat als er een duidelijke visie en doel is dan gaan zij hier 100% procent voor.

Maargoed zoals ik al zei, iedereen heeft er zijn eigen beeld over, de tijd zal het leren.

quote:

Op zaterdag 3 maart 2018 09:33 schreef Igen het volgende:

[..]

Ik ben een paar jaar geleden in China geweest en het leek er tamelijk op dat het verschil tussen "mag" en "mag niet" niet werd bepaald door de regels, maar door hetgeen waar je straffeloos mee wegkomt of niet.

quote:

Op zaterdag 3 maart 2018 16:52 schreef Odaiba het volgende:

[..]

Ja, dit blijft voor een westerling een moeilijk te accepteren feit. Echter veel Chinezen leven gewoon hun leven en zien hun welvaart stijgen. Als je dan net tot een groep behoort die genaaid wordt door de overheid heb je geen poot om op te staan.

quote:

Op dinsdag 27 februari 2018 08:52 schreef J.B. het volgende:
Tja, als dergelijke figuren zich onmisbaar beginnen te wanen gaat het vaak fout.

Neue, alte Supermacht - Wie China alle überholt [HD Arte Doku 2017] - ric Pro

quote:

Neue, alte Supermacht - Wie China alle überholt - Die Dokumentation. Es ist das globale Kräftemessen des 21. Jahrhunderts - und es hat Auswirkungen auf den gesamten Globus

quote:

Volkscongres China stemt voor 'president voor het leven'

Het Chinese Nationale Volkscongres heeft ingestemd met een grondwetswijziging die het voor een president mogelijk maakt om meer dan twee termijnen van vijf jaar aan te blijven. Die maatregel plaveit de weg voor president Xi Jinping om onbeperkt aan de macht te blijven.

Op de jaarlijkse conferentie hebben de bijna drieduizend afgevaardigden zondag in de Grote Hal van het Volk hun stem uitgebracht. Twee leden stemden tegen de wetswijziging en er waren drie onthoudingen.

quote:

Op zondag 11 maart 2018 09:37 schreef Digi2 het volgende:

[..]

quote:

Het Volkscongres verankerde ook Xi's "gedachtengoed voor het nieuwe tijdperk van socialisme naar Chinese snit" als nieuwe richtlijn in de grondwet. Hierdoor kan kritiek op Xi als overtreding van de grondwet bestraft worden.

quote:

Tesla could now own 100% of an electric car factory in China, says government

A week after Chinese President Xi Jinping announced a reversal of his administration’s position regarding the steep tariff for foreign automakers in China, the Chinese government officially started phasing out the restriction on foreign automakers’ ownership of local car factory.

The change opens the door for Tesla to have its own factory in China as soon as this year.
Home Solar Power

The National Development and Reform Commission (via AP) confirmed that “all ownership restrictions will be lifted,” over a five-year transition period, but the restriction for electric vehicle producers will be the first to go as soon as this year.

Th news comes as a trade war started to brew between the US and China and Elon Musk and Tesla somehow got involved after Musk raised the issue of US-China automotive import and export with President Donald Trump in a series of tweets.

He informed him of Tesla’s issues with being faced with a 25% import tariff and China’s strong protectionist laws that prohibit foreign automakers to own over 50% of local manufacturing facilities.

The Trump administration released its own plan to impose tariffs on $50-billion in Chinese goods, including cars.

Two days later, the Chinese government hit back by adding electric vehicles to its own list of products that will be slapped with new tariffs.

But China softened its stance out of the blue last week and now they are officially removing the ownership restriction this week.

quote:

Op zaterdag 3 maart 2018 01:57 schreef Odaiba het volgende:

[..]

Toch heeft China eeuwen voorop gelopen wat betreft technologie en wetenschap, zij werden niet beperkt in hun denken zoals het Christendom. Dus of vrijheid echt een must betwijfel ik.. Chinezen zijn wat dat betreft net zo vrij om te denken als hier in het westen, zolang dit niet de politiek in de weg staat. Chinezen hebben ook al laten zien dat als er een duidelijke visie en doel is dan gaan zij hier 100% procent voor.

Maargoed zoals ik al zei, iedereen heeft er zijn eigen beeld over, de tijd zal het leren.

quote:

Op dinsdag 24 april 2018 17:58 schreef Digi2 het volgende:

[..]

quote:

Op woensdag 25 april 2018 11:00 schreef Homey het volgende:
Men heeft het altijd hoe nationalistisch Turken in Nederland zijn, kijk eens ook naar Chinezen. Verplichte jeugdkamp, sommige moeten verplicht een jaar in China wonen waar ze vervolgens gehersenspoeld worden, verplichte taal- en Chinese cultuurschool in Nederland op zaterdag, etc. Erg nationalistisch allemaal. Geldt ook voor mensen in Nederland geboren en getogen.

quote:

Op woensdag 25 april 2018 11:31 schreef DeParo het volgende:

[..]

En toch nog minder problematisch en een last voor de samenleving zijn dan Turken.

quote:

Op woensdag 25 april 2018 12:05 schreef Mojo.jojo het volgende:

[..]

Ligt dat aan de Turken of aan de ongelofelijk naïeve houding van Nederland ten opzichte van China?

quote:

Op woensdag 25 april 2018 12:26 schreef DeParo het volgende:

[..]

Wat denk je zelf, dat ligt aan de Turken, Chinezen zijn problematisch op economisch gebied maar dan hebben we het vooral over Chinezen en Chinese bedrijven uit China dat is toch net wat anders even.

quote:

Op woensdag 25 april 2018 11:00 schreef Homey het volgende:
Men heeft het altijd hoe nationalistisch Turken in Nederland zijn, kijk eens ook naar Chinezen. Verplichte jeugdkamp, sommige moeten verplicht een jaar in China wonen waar ze vervolgens gehersenspoeld worden, verplichte taal- en Chinese cultuurschool in Nederland op zaterdag, etc. Erg nationalistisch allemaal. Geldt ook voor mensen in Nederland geboren en getogen.

quote:

Op woensdag 25 april 2018 13:04 schreef Igen het volgende:

[..]

Omdat het geen gezichtsverlies oplevert als je tegen iemand die je kent, in een privé-setting, de waarheid zegt.

quote:

Op woensdag 25 april 2018 13:10 schreef Tem het volgende:

[..]

bron

Goede column, je hoort dit gewoon niet veel in de Nederlandse media.

quote:

Op woensdag 25 april 2018 13:26 schreef Igen het volgende:

[..]

Je kan het China moeilijk kwalijk nemen dat ze vooruit proberen te komen. Je kan het eerder Europa kwalijk nemen dat het er niks tegenover weet te zetten.

Waarom bijvoorbeeld is er geen Europees infrastructuurfonds wat voor balkanlanden minstens net zo aantrekkelijk is als China's zijderouteproject? Ik weet wel waarom: omdat Europese politici zoals Rutte zeggen dat mensen die visies hebben naar de oogarts moeten, en zich onder druk van rechtspopulisten verzetten tegen meer geld voor Europa en voor ontwikkelingssamenwerking. Omdat rechtspopulisten enerzijds geilen op sterke leiders maar aan de andere kant de geopolitiek niet zelf willen vormgeven maar alleen maar willen ondergaan.

quote:

Op woensdag 25 april 2018 12:53 schreef Mojo.jojo het volgende:

[..]

Als je ziet hoe vaak Chinese massagesalons en Chinese Restaurants gecontroleerd worden, dan vallen die paar inzetten op bij voorbeeld Turkse demonstraties denk ik nog wel mee?

Last voor de samenleving schreef iemand. Ja, als het niet merkt is het geen last. Voor een persoon misschien met subjectieve aandacht. Het blijft evengoed wel een last (of belasting op publieke middelen) voorsamenleving in zijn geheel.

Just my 2 cents. Ben misschien ook niet helemaal objectief. Heb een jaren in de werksfeer (en daardoor dus ook privé) veel met Chinezen te maken gehad. Ze lijken misschien schattig, beleefd, goed opgevoed, maar ondertussen.

Echt, daar waar bij hier bij bepaald gedrag een stoornis-label op iemand wordt geplakt, schuiven ze het daar rustig af op "cultuur" en hebben ze daarmee een sociale goedkeuring om rustig door te gaan met bepaald asociaal/ crimineel gedrag.

Chinezen geven om gezichtsverlies en daarom zal het aan de oppervlakte veelal keurig lijken, maar je hoeft niet heel diep te graven om een ander beeld te krijgen. Waarom denk je dat Chinezen aan GuanXi doen. Eerst iemand leren kennen, en dan pas het vervolg, of dat nu zakelijk of privé is. Hier in NL hoeft, gemiddeld genomen de buurman maar een positieve reputatie te zeggen en de rest gaat bijna blindelings mee. Ronduit naïef zeg ik als 100% kaaskop. Dan nog liever een Turk zou ik bijna willen zeggen, die heeft 'slechts' last van een bepaalde trotsheid.

quote:

Op woensdag 25 april 2018 13:26 schreef Igen het volgende:

[..]

Je kan het China moeilijk kwalijk nemen dat ze vooruit proberen te komen. Je kan het eerder Europa kwalijk nemen dat het er niks tegenover weet te zetten.

Waarom bijvoorbeeld is er geen Europees infrastructuurfonds wat voor balkanlanden minstens net zo aantrekkelijk is als China's zijderouteproject? Ik weet wel waarom: omdat Europese politici zoals Rutte zeggen dat mensen die visies hebben naar de oogarts moeten, en zich onder druk van rechtspopulisten verzetten tegen meer geld voor Europa en voor ontwikkelingssamenwerking. Omdat rechtspopulisten enerzijds geilen op sterke leiders maar aan de andere kant de geopolitiek niet zelf willen vormgeven maar alleen maar willen ondergaan.

quote:

As North Korea holds summit meetings with its archenemies — first South Korea, and soon the United States — China is hustling not to lose influence.

Its foreign minister, Wang Yi, returned Thursday to Beijing after two days in North Korea’s capital, Pyongyang, where he met with the country’s leader, Kim Jong-un, shoring up China’s position as the North’s best friend.

China holds substantial economic leverage, but in the heightened strategic competition between it and the United States, it worries that Mr. Kim is using that rivalry to reduce dependence on China, his country’s longtime benefactor.

One of Mr. Wang’s jobs was to try to stop Mr. Kim from veering toward the United States under President Trump, some Chinese experts said.

“Beijing likely would want to ensure that Pyongyang would not develop a closer relationship with Washington than Beijing,” said Zhao Tong, a North Korea expert at the Carnegie-Tsinghua Center for Global Policy in Beijing. “The visit by the Chinese foreign minister, the first in 11 years, appears to be part of that effort.”

Continue reading the main story
RELATED COVERAGE

China, Feeling Left Out, Has Plenty to Worry About in North Korea-U.S. Talks APRIL 22, 2018

Businesswoman’s Fate a Test of China’s Resolve on North Korea JAN. 10, 2018

Kim Jong-un’s China Visit Strengthens His Hand in Nuclear Talks MARCH 28, 2018
Beijing has suspected that Washington might agree to put aside its nuclear disagreements with North Korea and accept the North’s nuclear capabilities if it served to contain China, he said.

Mr. Wang could have delivered a careful message, reminding the North that China was its true friend despite the rough patch in the past six years since Mr. Kim came to power, said Xia Yafeng, a Chinese historian at Long Island University.

“Wang Yi had a mission: to coordinate with the North Koreans on how to talk with Trump,” he said. “He can advise the North Koreans, but he cannot threaten them. He may say: ‘Be careful when you talk with Trump. We will always side with you.’”

China grudgingly went along with Washington’s demand last year that it support United Nations sanctions meant to deny the North of critical foreign currency from sales of coal, minerals, seafood and garments.

But Beijing’s desire to punish North Korea’s economy is probably wavering, Mr. Zhao said.

“I can imagine China taking additional measures to further improve ties with North Korea,” Mr. Zhao said. These would include working to connect North Korea to roads and rail networks in northeast Asia, and embracing the North in its Belt and Road Initiative.

There are already signs that China is trying to loosen some of the economic restrictions. Businessmen in the area of northeastern China that borders North Korea say that some North Korean workers are returning to China on short-term visas, and that they expect trade to pick up soon.

“I can imagine China already starting studies into options to increase economic cooperation with North Korea in areas that would not violate existing United Nations Security Council resolutions,” Mr. Zhao said.

Beijing was miffed and surprised at being pointedly excluded from several items in the joint declaration that North and South Korea issued last Friday at the end of their summit meeting.

The two Koreas said they would start talks with Washington to negotiate a peace treaty to formally end the Korean War, which ravaged the peninsula from 1950 to 1953.

The declaration mentioned “trilateral or quadrilateral” talks. If the talks were “trilateral” that would include North and South Korea and the United States but not China, which sent millions of troops to fight on North Korea’s side during the war. China withdrew all its troops in 1958.

“The Chinese heard it was North Korea that got the talks to be broadened to quadrilateral,” said Paul Haenle, director of the Carnegie-Tsinghua Center for Global Policy.

Beyond that, China was not invited to send observers to the planned destruction of the Punggye-ri nuclear test site in North Korea at the end of this month. Mr. Kim said he would invite South Korean and American experts to witness the shutdown, a gesture that American officials said would have little impact on the North’s nuclear and ballistic missile programs.

“The test site is close to the Chinese border,” Mr. Haenle said. “The Chinese were upset because China is a nuclear power, South Korea is not.”

Despite these snubs, the visit of the foreign minister, Mr. Wang, was symbolically important, Mr. Xia said.

In the heyday of the China-North Korea relationship when Mr. Kim’s grandfather, Kim Il-sung, was in power, top-level visits between the two countries were frequent. The grandfather visited China many times, Mr. Xia said. Even Kim Jong-un’s father, Kim Jong-il, made seven trips between 2000 and 2011.

The parade of visits stopped after the young Mr. Kim came to power and derailed the relationship to China by ordering the killing of senior Korean officials close to Beijing.

Mr. Kim made a surprise visit to Beijing in late March, apparently on his own initiative, maneuvering in a way that made him look less like a supplicant and more like an equal.

Mr. Trump’s meeting with Mr. Kim is likely to take place in the Demilitarized Zone at the border between South and North Korea, Mr. Trump has said. Some diplomats are speculating that the two leaders may meet on the northern side of the zone, drawing a distinction with the summit meeting last week on the South Korean side, and satisfying Mr. Trump’s desire for drama.

China’s president, Xi Jinping, is expected to go to Pyongyang after the Trump-Kim meeting. One of the foreign minister’s duties was to confirm details of Mr. Xi’s visit, Chinese analysts said.

quote:

As the North Korean leader, Kim Jong-un, prepares for his meetings with the presidents of South Korea and the United States, China has found itself in an unaccustomed place: watching from the sidelines.

Worse, many Chinese analysts say, North Korea could pursue a grand bargain designed not only to bring the isolated nation closer to its two former Korean War foes, but also diminish its reliance on China for trade and security.

Such an outcome — a reversal of 70 years of history — remains a long shot, amid doubts about whether the North would agree to relinquish its arsenal of nuclear weapons. Still, China finds itself removed from the center of the rapidly unfolding diplomacy, and unusually wary about Mr. Kim’s objectives in reaching out to his nation’s two bitterest enemies.

Mr. Kim’s meeting with the South Korean president, Moon Jae-in, is set for Friday, and a meeting with President Trump — the first ever between leaders of the two nations — is expected to follow in May or early June. In a sign of just how much is suddenly on the table, South Korea recently confirmed that it was in talks with the North and with the United States about signing a treaty to end the Korean War, which halted in 1953, but never formally ended.

With events moving so quickly, and Beijing finding itself largely left on the outside, analysts said China and its leader, Xi Jinping, must at least consider what they called worst-case contingencies.

Continue reading the main story
RELATED COVERAGE

Sanctions Are Hurting North Korea. Can They Make Kim Give In? APRIL 20, 2018

‘We No Longer Need’ Nuclear or Missile Tests, North Korean Leader Says APRIL 20, 2018

NEWS ANALYSIS
What Does Kim Jong-un Want? U.S. Fears Answer Is ‘Give a Little, Gain a Lot’ APRIL 21, 2018
RECENT COMMENTS
j. von hettlingen April 24, 2018
Kim Jong-un, like his grandfather and father, is wary of China’s dominance, and wants “to reduce China’s influence.” Since he took office,...

Keith Johnson April 24, 2018
Is this the same China that is openly challenging US Naval Power in the South China Sea? Do you seriously believe that North Korea is...

Michael N. April 24, 2018
If you ask me, Xi is probably relieved that we're taking a problem child off his hands and Kim does need some breathing room from his...

SEE ALL COMMENTS
“The loss of prestige is a big problem for China and Xi, who wants everyone else to view China as an essential actor of international relations, especially in the Northeast Asian context,” said Zhang Baohui, a professor of international relations at Lingnan University in Hong Kong. “Now, suddenly, China is no longer relevant.”

[“We no longer need” nuclear or missile tests: Read about whether North Korea is really willing to trade away its arsenal for economic benefits.]

In a declaration over the weekend that North Korea would suspend nuclear and missile tests, Mr. Kim spoke as if the North was already a nuclear power, and no longer needed weapons tests, a direct challenge to the Trump administration’s stated goal of denuclearization. Washington has declared that the coming negotiations are about getting rid of the arsenal.

Still, Mr. Trump apparently wants to claim a place in history as the American leader who formally ended the Korean War — even though he tweeted on Sunday morning that he was not rushing into a deal. And Mr. Moon is eager to edge toward the reunification of the two Koreas. So China fears the outcome could be either a North Korea or a unified Korean Peninsula leaning toward the United States.

Since the 1950-53 Korean War, when China fought on the side of the North against the United States and its ally in the South, the alliances have been immovable. The North has provided a convenient buffer for China against having American troops on its border; the South serves as a base in the region for the American military.

In negotiations over the denuclearization of the North, Beijing has to worry whether all that could suddenly be in play, Chinese analysts said.

“If a grand deal can be struck between Kim and Trump, in the form of denuclearization in exchange for normalization of bilateral relations, then Northeast Asia may see a major realignment,” Mr. Zhang said. “China does not run Kim’s foreign policy and they know that.”

The possible new alignment on the Korean Peninsula that most concerns Beijing is a loose unification between North and South Korea with American troops remaining in the South.

As part of its conciliatory moves before the meetings, the North has dropped its demand for the departure of the 28,000 United States troops stationed in the South as a condition for denuclearization.

“A unified, democratic Korea aligned with the U.S. will be dangerous to the Communist regime in China, though not necessarily the Chinese nation,” said Xia Yafeng, a North Korea expert at Long Island University.

From China’s point of view, a favorable outcome from the meeting between Mr. Trump and Mr. Kim may simply be a less dangerous version of the status quo, Mr. Xia said.

There could be a “nice photo” of the two men, with vague promises from the North Korean leader to get rid of his nuclear weapons, and then long negotiations in which China would have a big say, he said.
What is curious is that China has for decades spoken in favor of a peace treaty to end the Korean War. Premier Zhou Enlai of China mentioned ending the Korean War in a 1971 interview with The New York Times columnist James Reston, Mr. Xia said.

China, however, has a very specific view of what such a treaty would entail: the withdrawal of American troops from South Korea, which would leave both Koreas leaning toward China.

“A peace treaty is good for China in that it will presumably denuclearize North Korea, and more important, it will end the legality of the U.S. military alliance and troop presence on the peninsula,” said Yun Sun, a North Korea expert at the Stimson Center in Washington.

Since North Korea is looking for security guarantees from the United States in return for denuclearization, that guarantee “will hopefully include the withdrawal of U.S. troops,” she said.

But, like his grandfather and father, who ruled North Korea before him, Mr. Kim has shown signs of wanting to reduce China’s influence.

When the young leader made a surprise visit to Beijing three weeks ago to meet Mr. Xi for the first time, the two men seemed to repair somewhat the traditionally close relationship between the two countries that had been in the freezer since Mr. Kim came to power in 2011.

In fact, the visit was probably not so much a gesture of rapprochement as a deft move by Mr. Kim to play China against the United States, just as his grandfather had maneuvered between China and the Soviet Union, Chinese analysts said.

Mr. Kim’s purpose was to give the impression to the Americans that he was entering the meetings with China at his back, they said. Mr. Xi accepted an invitation from Mr. Kim to make a return visit to Pyongyang, but there were no signs that would happen before Mr. Trump meets with Mr. Kim, a Chinese government spokesman said.

Analysts say that since coming to power, the young Mr. Kim has resented his country’s almost total economic dependence on Beijing, which has only increased under the tough United Nations economic sanctions that China voted for last year.

About 90 percent of the North’s foreign trade in essential items — coal, minerals, seafood, textiles — passes through China, and China is its biggest supplier of fuel.

At the urging of the Trump administration, China approved the sanctions that have severely cut the North’s access to fuel and hard currency. North Korean ties with China seemed to hit a low, with Mr. Kim refusing to even meet a Chinese envoy in November, and conducting a ballistic missile test instead.

Perhaps wary of alienating the North, and unhappy with Mr. Trump’s decision to impose tariffs on Chinese imports, Beijing was no longer so willing to punish the North, Chinese analysts said.

There are already signs that trade is picking up along China’s border with North Korea, Chinese traders say, which could mean a relaxing after six months of near total trade embargo.

Hours after the North’s announcement on Saturday of its suspension of nuclear tests, one outspoken Chinese state-run newspaper, The Global Times, said the United Nations should “immediately discuss the cancellation of part of the sanctions against North Korea.”

Further, the United States, South Korea and Japan should lift their unilateral sanctions against the North, the paper said.

Correction: April 23, 2018
A picture caption with an earlier version of this article misspelled the given name of the Chinese president. He is Xi Jinping, not Xi Jingping.

quote:

Op woensdag 25 april 2018 13:26 schreef Igen het volgende:

[..]

Je kan het China moeilijk kwalijk nemen dat ze vooruit proberen te komen. Je kan het eerder Europa kwalijk nemen dat het er niks tegenover weet te zetten.

Waarom bijvoorbeeld is er geen Europees infrastructuurfonds wat voor balkanlanden minstens net zo aantrekkelijk is als China's zijderouteproject? Ik weet wel waarom: omdat Europese politici zoals Rutte zeggen dat mensen die visies hebben naar de oogarts moeten, en zich onder druk van rechtspopulisten verzetten tegen meer geld voor Europa en voor ontwikkelingssamenwerking. Omdat rechtspopulisten enerzijds geilen op sterke leiders maar aan de andere kant de geopolitiek niet zelf willen vormgeven maar alleen maar willen ondergaan.

quote:

Op donderdag 3 mei 2018 16:26 schreef Eyjafjallajoekull het volgende:

[..]

Uiteindelijk komt het erop neer dat kapitalisme en globalisatie alleen leuk is als je aan de winnende kant staan

Je kan gaan haten op hoe China continue Europese bedrijven opkopen (windmolen en automerken bedrijven bv) maar die bedrijven werden niet gedwongen ofzo. Aandeelhouders zeggen gewoon direct ja zodra China met lekker veel flappen wappert. Tsja...

quote:

Op vrijdag 4 mei 2018 09:53 schreef Eyjafjallajoekull het volgende:
Interessant! Wellicht een tikkeltje arrogant maar dat zal bij de leiders en elite van andere landen niet veel beter zijn natuurlijk.

quote:

Op vrijdag 4 mei 2018 09:30 schreef rockstah het volgende:
Commentary: How the Beijing elite sees the world

Wel interessant, maar grotendeels al bekend natuurlijk. kort samengevat:

- Over de centralisering van de macht: Ze wijzen erop dat de samenleving nog steeds enorm verdeeld is en het vooralsnog een minderheid is die de hervormingen van Xiaoping verkiest boven het beleid van Zedong (500 tegenover 900 miljoen wordt genoemd.) Daarnaast blijft het bestuur in de praktijk nog zeer decentraal (11% van de overheidsuitgaven en 4% van de ambtenaren zijn op conto van de centrale overheid). Ook de partij zelf blijft verdeeld en ze zien het afschaffen van de termijnlimiet voor Jinping als onmisbaar voor het vasthouden van de koers.

- Populariteit van westers liberaal-democratisch en vrije markt denken neemt verder af, westerse landen slagen er naar hun inzien niet in om in hun bevolking te investeren en de kwaliteit van onze leiders is laag. Ook geven ze aan dat vrijwel alle democratieën die na de koude oorlog gesticht zijn in zijn gestort.

- Ze zeggen geen verdere werelddominantie te ambiëren. De interne problemen zijn te groot.

- Ze voelen zich systematisch aangevallen door de VS en verwachten dat dit alleen maar toe zal nemen naarmate hun positie in de wereldpolitiek versterkt.

- Ze hebben geen idee wat de VS wil bereiken met hun handelsoorlog. Ze zeggen wel het belang in te zien van een betere bescherming van intellectueel eigendom en een verdere liberalisering van financiële diensten. Het verminderen van investeringen in de tech sector is echter onbespreekbaar en de handelsinbalans wordt volgens hun mede veroorzaakt door de VS die zichzelf teveel export restricties oplegt en weigert te investeren in infrastructuur die hun handel kan bevorderen.

- Ze voelen zich niet geïntimideerd door de VS en geloven een verslechtering van de relaties beter te kunnen doorstaan dan de VS zelf. Ze zien de toekomstige relaties als complex en beladen, dit jaar zal volgens hun een "testing year" worden wat dat betreft. De voortgang in de vredesbesprekingen tussen de Korea's zien ze als een positieve indicatie, de handelsbesprekingen uiteraard niet.

quote:

Op dinsdag 8 mei 2018 16:55 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:

[..]

Mijn idee was altijd dat ze meer richting Singapore wilde opschuiven voor de lange termijn maar daar lijken ze nu toch weer vanaf te zien.

quote:

Op dinsdag 8 mei 2018 17:16 schreef DeParo het volgende:

[..]

Wat bedoel je dan met opschuiven richting Singapore of?

quote:

Op woensdag 9 mei 2018 09:19 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:

[..]

Singapore was het voorbeeld van China om het beleid om te gooien. Singapore is ook vrij autocratisch maar meer onzichtbaar en met een zachte hand en zeer sterke (deels staatsgeleide) economie.

China wilde daar ook naar toe maar lijkt toch een veel autocratischer regeringsvorm na te streven.

quote:

Op woensdag 9 mei 2018 09:23 schreef DeParo het volgende:

[..]

Heb je een bron dat China dit ooit wilde?

quote:

Op woensdag 9 mei 2018 09:26 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:

[..]

Lastig heb ik jaren geelden al gelezen in een boek.
Maar hier wat oudere artikelen:
http://ifonlysingaporeans(...)ansformation-of.html
https://www.nytimes.com/1(...)el-for-progress.html

Daar moet je een eind mee komen.

quote:

Op woensdag 9 mei 2018 09:28 schreef DeParo het volgende:

[..]

Dank zal me even inlezen.

quote:

Op woensdag 9 mei 2018 09:31 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:

[..]

https://www.bloomberg.com(...)ran-deep-for-decades

https://thediplomat.com/2(...)her-of-modern-china/

Meer bronnen.

quote:

Op woensdag 9 mei 2018 09:32 schreef DeParo het volgende:

[..]

Nogmaals dank, ben wel bekend met de actuele Chinese politiek en het huidige Chinese beleid, maar nog wat minder met enkele jaren geleden dus als je nog wat bronnen hebt die interessant zijn kan je ze ook altijd DM'en in ieder geval.

quote:

Following the death of Singapore’s founding leader Lee Kuan Yew in March 2015, China remains obsessed with Singapore, the only country in the region to achieve advanced economic industrialization without undergoing substantial political liberalization. The key “lesson” that China is trying to learn is how to combine authoritarian rule with “good governance” (“meritocratic” one-party rule). The impact of the “Singapore model” on China shows that learning by nondemocratic states is not necessarily a short-term “modular” phenomenon that is largely reactive in character, but can be long-term and highly institutionalized. It has become increasingly clear, however, that China sees what it wants to see in Singapore, making the “lessons” learned more caricature than reality. And China’s recent crackdown on dissenters, squeezing the already limited political space allowed during the post–Tiananmen Square Massacre period, is actually moving the country further away from rather than toward the Singapore model.

quote:

China used to take inspiration from the "Singapore model," but that influence is waning. Fewer officials are being sent to Singapore to attend governance training classes

quote:

Op woensdag 9 mei 2018 09:45 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:

[..]

Dan stop ik er mee want moet ook werken .

https://en.wikipedia.org/wiki/China%E2%80%93Singapore_relations

https://www.journalofdemo(...)apore-model%E2%80%9D

[..]

Daar doelde ik op. Singapore heeft ondanks dat het grotendeels een éénpartijstaat is wel eerlijke verkiezingen (op gendry mandering na) en een oppositie welke als uitlaatklep dient voor het volk.
Tevens wordt er wel naar geluisterd om de bevolking tevreden te houden. Dat zag je ook toen de regering in 2010/2011 best wel wat zetels verloor in de verkiezingen.

https://freedomhouse.org/(...)re-models-not-follow
http://www.globaltimes.cn/content/1054147.shtml

[..]

https://www.ft.com/content/21e99a38-6d08-11e7-bfeb-33fe0c5b7eaa
https://thediplomat.com/2012/11/is-singapore-worth-emulating/

quote:

Op zondag 3 juni 2018 18:48 schreef DeParo het volgende:
Overigens een kaart van waar alle Chinese leiders vandaan komen voor hen die het interesseert:
[ afbeelding ]

Het zuiden van China is slecht vertegenwoordigd (geboorteplaats 25 Politbureau leden):
[ afbeelding ]

Maar dat schijnt dan weer de plek te zijn waar tegenwoordig een groot deel van de succesvolle zakenmensen vandaan komt bijvoorbeeld.

quote:

Op zondag 3 juni 2018 19:07 schreef Igen het volgende:

[..]

Zeker Guangdong is niet alleen qua inwonertal de grootste provincie, maar ook economisch zeer sterk en heeft met Guangzhou en Shenzhen twee van de vier Tier 1 steden van China.

Dat Shandong juist bovenaan staat is ook erg apart, want daar is eigenlijk niks bijzonders. Behalve Qingdao, een stad die vroeger een Duitse kolonie was en waar het bekendste biermerk in China vandaan komt. Edit: Ah, Yantai in Shandong is verder de voornaamste handelsplaats van wijn in China... Hmmmm......

quote:

Op maandag 4 juni 2018 12:13 schreef Igen het volgende:

[..]

Blijkbaar, maar wat wordt dan waar geadministreerd? Zo'n provincie is enorm groot

quote:

Op zaterdag 3 maart 2018 09:01 schreef Igen het volgende:

[..]

Ik heb hier nog even over nagedacht. Bij nader inzien lijkt het erop dat veel landen helemaal niet welvarend zijn geworden met een democratie en een liberale vrije-markt-economie. Nederland zelf niet, en recenter de Aziatische Tijgers stuk voor stuk ook niet. De democratische rechtsstaat kwam daar pas aan het eind van de ontwikkeling tot een welvarend land.

quote:

Op donderdag 21 juni 2018 11:01 schreef Igen het volgende:

[..]

Ok. Dat begrijp ik.

Maar dan snap ik nog steeds niet waarom specifiek Shandong een streepje voor heeft.

quote:

Op donderdag 21 juni 2018 11:01 schreef Igen het volgende:

[..]

Ok. Dat begrijp ik.

Maar dan snap ik nog steeds niet waarom specifiek Shandong een streepje voor heeft.

quote:

Die droom kan uitkomen als China de koploper van de nieuwe industriële revolutie van Internet of Things, nanotechnologie en Artificial Intelligence wordt. In een fascinerend betoog vol persoonlijke ervaringen betoogt Rob de Wijk dat dit gaat lukken en dat China dan de wereldorde kan gaan bepalen. In de negentiende eeuw deden de Britten dit en in de twintigste eeuw de Amerikanen.

Geholpen door de financiële crisis van 2008, president Trumps protectionisme, de Brexit en opkomend nationalisme in Europa wordt de eenentwintigste eeuw, de eeuw van China. Daardoor gaat de westerse wereldorde met zijn vrijemarkteconomie, internationale recht, internationale instituties, democratie, mensenrechten en burgerlijke vrijheden op de schop. Hoe dit tij te keren wordt het belangrijkste vraagstuk van onze tijd.

quote:

Op donderdag 28 februari 2019 13:11 schreef _--_ het volgende:
East China Airlines heeft 10% van airfrance-klm in handen.

Owhja, en China is Afrika aan het koloniseren

quote:

"De laatste jaren, zeker met Mike Pompeo (de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, nvdr.), is men uitgegaan van persoonlijke chemie tussen de Amerikaanse politieke leiders en de Noord-Koreanen, om dan op het moment met heel veel ceremonie iets door te duwen. Dat is ook de stijl van Trump. Dat heeft in dit geval niet gewerkt en dat riskeert ook niet te werken in de handelsonderhandelingen met China. Daar zit toch wel een zelfoverschatting.”

China

Volgens professor Holslag staat er voor de Trump-administratie veel op het spel met Noord-Korea, zeker in het licht van de politiek wat betreft China. "Bij de Trump-administratie is de rode lijn geworden: China, China, China. De Amerikanen zijn China heel formeel gaan beschouwen als de grote geduchte tegenstander voor de komende decennia. Noord-Korea als bondgenoot van China is daar een speler in.

"Als je via een diplomatieke revolutie de Noord-Koreanen kan wegtrekken uit het Chinese kamp, is dat voor de Amerikanen een belangrijke zet. Men probeert steeds meer een indammingspolitiek te voeren op China. En dat lukt iets minder makkelijk dan men verwacht had.”

quote:

Op donderdag 28 februari 2019 18:54 schreef rockstah het volgende:
Ze zijn min of meer in hun eentje verantwoordelijk voor de enorme wereldwijde afname in honger en armoede over de afgelopen decennia

quote:

Schinkel hoort in pleidooien voor aanpassing van de mededingingsregels de lobby van de industrie en vreest dat het algemeen belang te grabbel wordt gegooid. Daarbij wijst hij erop dat bij EU-lidstaten bij overnames en investeringen door buitenlandse bedrijven al toetsingsmogelijkheden hebben. En als er bewijzen zijn dat een Chinees bedrijf staatssteun ontvangt, kunnen importtarieven of weigering van deelname aan aanbestedingsprocedures passende maatregelen zijn, vindt Schinkel. Niet het mededingingsbeleid.

Ook hoogleraar Erik Stam (Universiteit Utrecht) is sceptisch, zowel over aanpassing van het mededingingsbeleid als over industriepolitiek om Europese kampioenen te creëren. „Backing the winners” noemt hij dat, de winnaars van vandaag welteverstaan, een defensieve strategie. Europa zou juist moeten investeren in onderwijs, innovatie, uitdagers. Stam: „Backing the challengers”.

Tim Sweijs, onderzoeksdirecteur van de denktank The Hague Center of Strategic Studies, sluit zich daarbij aan. „Europa moet kijken naar zijn concurrentievermogen. De Europese economie wordt niet innovatiever door de grenzen te sluiten.”

quote:

Op vrijdag 1 maart 2019 00:53 schreef Fir3fly het volgende:

[..]

Dat is echt je reinste onzin. Daar zijn heel veel verschillende dingen voor verantwoordelijk.

quote:

Europe Feels the Big Hand of Government Again

State intervention is back. But it’s an awkward fit for Europe.

At an event in Berlin on Tuesday evening, German Chancellor Angela Merkel outlined how European governments can stand up to the financial muscle of China by offering more support to companies.

Around the time Merkel was making her pitch for a more cooperative form of capitalism, Dutch Finance Minister Wopke Hoekstra was demonstrating what that looks like in practice with a call to his French counterpart. Hoekstra informed Bruno Le Maire that the Netherlands had acquired a 13 percent stake in Air France-KLM, the airline group the two countries had been tussling over for months. French officials were furious.

French Finance Minister Bruno Le Maire and Dutch counterpart Wopke Hoekstra attend a meeting in Brussels..
Photographer: Emmanual Dunand/AFP via Getty Images
A by-word for the industrial decline of the 1970s, intervention in the corporate world was practically taboo for a generation of European leaders outside of Paris. Suddenly it’s all the rage, but the risk is that the turn to Chinese-style state power leads to fighting between governments and with the antitrust regulator.

“There is a sense of panic,” said Guntram Wolff, a director at the Bruegel research institute in Brussels. “The response seems to be that we should go down the road of becoming Chinese ourselves. I can’t see this as a successful response.”

Air France-KLM shares fell 12 percent on Wednesday amid concern a protracted power struggle would hamper management efforts to make the company more profitable.

Investors might have to get used to such machinations: Germany is looking to orchestrate a merger to keep Deutsche Bank AG out of foreign hands, Italy wants to increase its stakes in Telecom Italia and Alitalia, and the U.K.’s opposition Labour Party has won popular support with plans to re-nationalize rail, energy and water companies.

It all marks a dramatic shift for the European Union, which has had fair competition and restrictions on state aid in its DNA since the Treaty of Rome in 1957. But that regime is coming under pressure as national leaders struggle to deal with the twin threat of competition from China and populism at home.

Margrethe Vestager, the EU’s antitrust chief, is in the eye of the storm after she vetoed government-backed plans by Siemens AG and Alstom SA to form a European rail giant last month.

Key Speakers At Rendezvous de Bercy Economic Debate
Margrethe Vestager
Photographer: Marlene Awaad/Bloomberg
Merkel and French President Emmanuel Macron argue that European companies need to bulk up to tackle Chinese giants such as CRRC Corp. Vestager counters that you can’t build European champions by undermining competition or you remove the pressure to keep prices low and improve the quality of products and services.

Vestager and Merkel are due to meet in Berlin on Thursday to discuss changes to the merger rules. The German leader plans to raise the issue at an EU summit in Brussels next month.

The political weather is moving against Vestager.

Perhaps the biggest shift has come in the U.K., the poster child for privatization in the 1980s under Prime Minister Margaret Thatcher. With rising rail fares, chronic train delays, student debt and fears about the state-funded National Health Service, British voters swung behind the Labour Party’s socialist campaign at the last election in 2017.

“The political consensus over the idea that competition is a good thing, this consensus is crumbling,” Frederic Jenny, an economist at the Organisation for Economic Cooperation and Development, said at an event in Paris on Wednesday.

But inevitably, not all interests are unaligned.

The irony for France with Air France-KLM is that the country has been the pioneer of intervention. When Macron was economy minister four years ago, he upset Japan by quietly increasing France’s stake in carmaker Renault, strengthening his country’s hand in its alliance with Nissan. Now, it’s his government that appears to have been caught out.

One official close to Finance Minister Bruno Le Maire said he was furious that both the state holding company and finance executives at the Franco-Dutch airline failed to detect the Dutch move in the stock market. And the prospect of a new generation of political leaders interfering with the operations of major companies is already raising concerns.

An Italian banker who works with investors from the U.S. and Asia said it would make more sense for the government to support sectors such as construction rather than pouring more money into another Alitalia rescue. His clients are deterred from investing in Italian businesses because of meddling by the government.

“Keeping companies alive artificially is the populist government’s way to control and limit social unrest,” said Silvia Ciucciovino, a professor at Roma Tre University. “Tax payers will be paying the price for years to come.”

— With assistance by Chiara Albanese, Gregory Viscusi, Aoife White, Birgit Jennen, and Arne Delfs

quote:

Op vrijdag 1 maart 2019 09:40 schreef rockstah het volgende:

[..]

Maar goed dit soort cijfers zijn altijd omstreden natuurlijk

quote:

Op vrijdag 1 maart 2019 09:56 schreef Ronald-Koeman het volgende:
Het probleem is dat zij hier van alles mogen kopen en mogen ondernemen, en wij daar niet of amper. Dat is aan het wringen en op een gegeven moment gaat dat tot een kookpunt komen en een politiek onderwerp worden. Dan wordt het interessant. Hopelijk staan de Chinezen dan open voor gezamelijke afspraken maar ik vrees een beetje van niet.

quote:

Op donderdag 28 februari 2019 18:54 schreef rockstah het volgende:
Ik heb hem eerder uitgebreid horen spreken over dit onderwerp en op grond daarvan heb ik weinig behoefte om zijn schrijfsels hierover serieus te nemen.

Zijn visie is uitzichtloos, zijn redeneringen zijn als die van een typische paranoïde westerling die China nog steeds als een soort koloniaal bezit ziet wiens belangen ten alle tijden ondergeschikt zijn aan de Westerse wereldorde. Hij is ervan overtuigd dat ze al decennia langzaam aan het broeden zijn op wraak voor alles wat wij ze in het verleden aangedaan hebben. Ik heb dat riedeltje inmiddels iets te vaak gehoord. Bovendien lijkt het mij een van de weinige regimes waar pragmatisme nog de boventoon lijkt te voeren, als wij ze de kans geven zullen zij waarschijnlijk gewoon vredig aan hun voorspoed blijven werken zoals tal van andere landen die in het verleden vernederd zijn door het Westen hebben gedaan.

En daar wringt wmb de schoen. "Wij" zijn niet zozeer naïef geweest, maar gewoon even comateus en ambivalent als altijd wanneer het om geopolitieke zaken gaat. Tekenend hiervoor was bijvoorbeeld de schaapachtige reactie van haar mederedacteuren bij de volkskrant toen Marije Vlaskamp probeerde uit te leggen hoe de Chinezen tegen die gevierde westerse wereldorde aankijken. Het hele idee dat die Chinezen ook wat te willen zouden moeten hebben is ons nog volkomen vreemd, dat besef zal zich langzaamaan moeten vormen en het is te hopen dat wij hier in de toekomst op een redelijke wijze mee om kunnen gaan.

De opkomst van China is niet los te zien van het falen van de westerse wereldorde. "De westerse wereldorde met zijn vrijemarkteconomie, internationale recht, internationale instituties, democratie, mensenrechten en burgerlijke vrijheden" zoals de OP trots verwoord bestaat alleen nog in onze fantasie, het is geen 1950 meer. Ik zal niet beweren dat de Chinezen op alle vlakken een fantastisch systeem hebben maar dat is niet het punt, hun kritiek is vaak gewoon terecht. Je kunt je kapotstaren op hun storende inbreng in het WTO maar de olifant in de kamer is dat zij juist door de door het westen voorgeschreven ontwikkelingstrajecten te negeren precies bereikt hebben waar instituties als de WTO en het IMF voor zeggen te staan. Ze zijn min of meer in hun eentje verantwoordelijk voor de enorme wereldwijde afname in honger en armoede over de afgelopen decennia, een gegeven waar liberale weldoeners als Gates en Pinker bijvoorbeeld maar al te graag mee pochen. Vergelijk dat eens met hoe een India het doet. Bij mij reist dan ook de vraag: Kun je nog beweren dat het beschermen van ons intellectueel eigendom, of zelfs het beschermen van burgerrechten en democratie miljoenen hongerdoden per jaar waard is? Daarnaast is de geldstroom vanuit het globale noorden naar het globale zuiden nog altijd negatief, wij hebben geen poot om op te staan wat dat betreft.

Wat Europa betreft, Forbes berichtte laatst dat de aankomende deal tussen Trump en Jinping ons waarschijnlijk honderden miljarden aan export richting China gaat kosten. Ergo, het is evengoed onze grote "bondgenoot" die de Internationale handelsorde af aan het breken is en wij zijn daar straks als eerste de dupe van. Het heeft geen zin om aan een dood paard te blijven trekken.
Europa en Japan mikken ook op zo'n deal maar wij hebben geenszins de middelen die de VS heeft om het geopolitieke spel te spelen, en dat staat dan nog los van de vraag of het rechtvaardig is om de Chinezen nu te willen "straffen" voor hun succes waar ze aardig wat voor opgeofferd hebben. Ik zou er niet aan beginnen.

Uiteindelijk is de wereld is geen nulsomspel. De dingen die wij dreigen te verliezen zijn uiteindelijk ook dingen die nooit echt aan ons toebehoorden. De weg voorwaarts ligt wmb niet in het "stoppen" van China, het idee dat wij daar iets aan zouden moeten doen is eigenlijk totaal van de pot gerukt. Dat kunnen we ook helemaal niet.
Rob de Wijk vindt dat China het spel "oneerlijk speelt" en dat wij hier slachtoffer van zijn. Dit is echter allemaal beredeneerd vanuit de gedachte dat wij ten alle tijde ongeacht merites de wereldorde zouden moeten leiden: Manifest destiny. De rest van Wereld denkt hier inmiddels anders over. In plaats van dat wij nu ook onze halve vloot naar de Zuid-Chinese zee gaan verplaatsen kunnen we onze middelen beter richten op onze duidelijk gedateerde industriepolitiek. Wanneer we dit goed voor elkaar hebben is handel met China misschien niet eens meer nodig, niet op deze schaal iig.

quote:

Op zaterdag 2 maart 2019 23:02 schreef Kaji het volgende:

[..]

Dank je wel voor deze mooie post. Hoewel ik allerminst een China-expert ben, komt jouw analyse geloofwaardig op mij over. De visie van veel westerlingen op China maakt op mij ook een gedateerde indruk. Ze lijken een bepaald beeld van de 'vaste rol' van China op het wereldtoneel te hebben, en wanneer China buiten die rol treedt, wordt men bang. En ja, China vormt dan ook een nuttige bliksemafleider voor onze eigen politieke en economische stagnatie. Ik zie China eerlijk gezegd ook nog niet zo snel de nieuwe wereldorde bepalen of onze manier van leven en ons politieke systeem drastisch beïnvloeden. Het lijkt me een gevalletje 'zoals de waard is, vertrouwt hij zijn gasten'; omdat het westen zo ongeveer de hele wereld een paar eeuwen lang zijn wil oplegde, denken wij dat China dat ook zal gaan doen. Volgens mij past dat type expansionisme echter niet zo goed in de Chinese cultuur, en er is ook geen precedent voor. Vooralsnog lijkt het erop dat Rusland in cultureel en politiek opzicht meer invloed heeft op de wereld dan China, hoewel het land qua inwonertal en economie 10 keer zo klein is. Ik vind China wat invloed betreft enigszins vergelijkbaar met het Japan van eind twintigste eeuw: hun economie groeit gigantisch en we kopen veel van hun producten, maar verder merk je er vrij weinig van. We zullen wel moeten accepteren dat China zijn eigen invloedssfeer claimt, maar die zal naar mijn idee eerder regionaal dan globaal zijn.

quote:

Op maandag 4 maart 2019 18:25 schreef _--_ het volgende:
Kan China hiermee de VS penetreren als die dat wil? (3 triljoen dollar dumpen)
[ afbeelding ]

quote:

Op maandag 4 maart 2019 18:25 schreef _--_ het volgende:
Kan China hiermee de VS penetreren als die dat wil? (3 triljoen dollar dumpen)