Orgaandonatie in senaat - 30 januari 2017

quote:

Op dinsdag 30 januari 2018 01:18 schreef bamibij het volgende:

[..]

Je hebt daar toch werkelijk waar helemaal niemand mee, behalve de doodzieke persoon die jouw organen straks niet kan krijgen?

Wat een vorm van protest

Bedankt dat je in elk geval op mijn post ingaat in plaats van muggenziften over donor/donorcodicil. Moet je eerlijk zeggen dat mij dit behoorlijk hoog zit en dat ik donatie uiterst serieus neem. Maar ook de onschendbaarheid van iemands eigen, zijn lichaam en bezit, zijn mij heilig en dienen niet zomaar onteigend te worden door de staat. Ik wilde, via mijn donatie, mijn eigen ik, mijn overblijfselen na mijn verscheiden, beschikbaar stellen voor mijn medemensen. Mensen als Pia Dijkstra denken dit voor mij te kunnen uitmaken en daar wrong voor mij de schoen. Niet zomaar iets voor mij te doen; best wel een moeilijke beslissing vandaar ook mijn eerdere reactie op die Nober. Soms kunnen er ook wel dingen spelen die wat dieper gaan en dan ben ik geneigd om wat gepikeerd te reageren.

quote:

Op maandag 29 januari 2018 21:43 schreef torentje het volgende:
De medische wereld experimenteert op mensen en dieren zonder enige vorm van toezicht.

Óf je gelooft dit serieus, wat betekent dat je al die decennia dat je claimt ervoor te strijden niet de moeite hebt genomen je écht in de materie te verdiepen, óf je verspreidt deze volledig onjuiste voorstelling van zaken bewust.

Ik weet niet wat ik erger zou vinden.

Het is echt bij de beesten af dat je dit soort ongefundeerde onzin als vaststaand feit poneert.

Heb je enig idee wat er bij komt kijken voordat je een dierproef mag doen? Hoe dat gecontroleerd wordt? Wat dat kost?
En bij mensen?

Ik zou zeggen, kom eens op mijn werk langs. Dan kan ik je laten zien wat er allemaal moest gebeuren voordat ik een mens mocht vragen om aan mijn onderzoeken mee te doen, terwijl er nota bene alleen maar sprake was van een instrument uittesten waar geen pijn, medicijninname, ongerief of hinder bij kwam kijken.

Echt, de regels zijn eerder verstikkend dan te los, en de controle is zeer strak.

De oppositie tegen dit inkoppertje blijft me verbazen.

Ook vind ik het belachelijk dat blijkbaar zelfs bij een ja de familie nog mag beslissen ?

Jammer dat je geen eisen kan stellen wie je organen mag hebben.

Het is een donatie, zou wel mooi zijn aan wat voor soort mensen je wel en niet gaat geven.

quote:

Op maandag 29 januari 2018 19:53 schreef Physsic het volgende:

[..]

Nee, het werkt überhaupt niet zo, want het is geen voorwaarde. Het lijkt me ook geen uitvoerbare voorwaarde.

Idd. Wat als iemand een orgaan heeft gekregen, maar zich later toch bedenkt om geen orgaandonor te zijn. Het gedoneerde orgaan er weer uit halen?

quote:

Op maandag 29 januari 2018 19:10 schreef raptorix het volgende:
Het zou een stuk beter zijn dat mensen die geen orgaandonor zijn ook achter in de rij komen als ze zelf onderdelen nodig hebben.

Dan verwacht ik wel dat jij iedere week een liter bloed doneert. Anders geen transfusies voor jou. En je staat toch wel een nier af nu je nog leeft? Je kan prima leven met maar een nier, en anders krijg je straks ook geen nieuwe.

Ohja, en over tweetallen gesproken, heb jij echt twee testikels nodig?

quote:

Op maandag 29 januari 2018 22:22 schreef Aanstootgevendenaam het volgende:
Maak een soort orgaan-marktplaats. Voor een ton ofzo wil ik er best over nadenken. Kunnen mijn nabestaanden tenminste nog beetje genieten van mijn organen,

Resultaat: de allerarmsten verkopen hun onderdelen om in hun levensonderhoud te voorzien.

Deze glijdende schaal is echt veel te glad.

quote:

Op dinsdag 30 januari 2018 08:50 schreef Vader_Aardbei het volgende:

[..]

Resultaat: de allerarmsten verkopen hun onderdelen om in hun levensonderhoud te voorzien.

Deze glijdende schaal is echt veel te glad.

Ik zag laatst een oproep voorbij komen voor een nier, aan een vader van 2 kinderen. Toevallig mijn bloedgroep waarin hij zocht. Dan ga je denken...
Maar waarom zou iemand gratis zijn gezondheid op het spel zetten? Ik heb ook wensen dus waarom niet gaan voor win-win? Het is natuurlijk heel nobel en fijn de eeuwige dankbaarheid, maar je schiet er zelf geen reet mee op.

Ze kunnen beter hun tijd besteden aan hoe de wetenschappers kunnen herlpen bij het creëren van kunstmatige organen.

quote:

Op dinsdag 30 januari 2018 08:03 schreef Tem het volgende:

[..]

Ze maken het niet voor je uit. Men wil forceren dat mensen een keuze maken omdat er een ernstig tekort is. 60% van de mensen heeft überhaupt nooit nagedacht over orgaandonatie waardoor de nabestaanden ineens voor die beslissing staan in een emotionele periode.

Ik geef toe dat dit ook geen ideale situatie is maar als iedereen die het nodig heeft in aanmerking wil komen voor een orgaandonor moet er wel wat gebeuren. Je kan ook naar een stelsel waar mensen die zelf donor zijn voorrang krijgen op mensen die het niet zijn. Maar dat is ook niet ideaal.

Ben met je eens dat de huidige situatie niet juist is. Maar voor mij, en dat zeg ik al hyper-liberalist, is de onschendbaarheid van het eigen lichaam, het laatste dat zelfs de meest arme mens op aarde nog als 'het eigen bezit' kan noemen, mij heilig is. Geen overheid dient daaraan te tornen, om wat voor reden ook, hoe goed en positief dat verder ook is. Maatregelen om meer organen te verkrijgen dienen uitgebreid te worden. Laten we eerlijk zijn, buiten de nodige spotjes en reminders kom je maar weinig inspanning tegen op dit gebied. Vooral de wat 'lower class' burgerij (ik wil niet laatdunkend doen met woorden als 'tokkie' of wat voor spotterij er verder ook op dit punt plaatsvindt) dienen te worden geinformeerd over de mogelijkheden. Het 'quid pro quo', voor wat hoort wat, wijs ik echter af. "Als jij geen donor bent dan mag jij ook niet ontvangen"; dit leidt tot foute uitkomsten die, in sommige gevallen, misschien wel tot orgaanroof en/of handel daarin kunnen uitmonden. Zie daarvoor ook het betaald bloed doneren in het buitenland (VS met name) waar er excessen ontstaan met besmet bloed. Daarbij vind ikzelf dat er bij het woord 'donor' geen dubbele betekenis mag ontstaan. Een donor is iemand (en dat is mijn eigen interpretatie) die zonder eventuele tegenprestatie bereid is iets te doen voor een ander/iets. Dat was ook op mijn 18e mijn intentie om zelf donor te worden. Geen toeters en bellen, geen berichten op sociale media of het rondbazuinen in het openbaar, gewoon zelf iets goeds doen zonder daarvoor iets te verwachten. Hopende daarmede mijn bijdrage te leveren tot een fijnere maatschappij mocht het nodig zijn. Door het omdraaien bij deze wet, als deze door de senaat mocht komen, is ook dat soort van donatie niet meer van toepassing. Je wordt gewoon verplicht tot een spare-parts opslag voor wanneer ze iets van je nodig hebben. Daarvoor bedank ik; mijn ego, mijn ik behoort mijzelf toe en geen instantie heeft daarover te beslissen!

Even in het kort nog even: ben persoonlijk meer als bereid geweest om zelf, via bijna 30 jaar als voerder van een donorcodicil, bij te dragen aan aan een betere maatschappij mocht die situatie zich dan voordoen. Zo gauw als de overheid zich dreigde te gaan vergrijpen aan iets dat ik beschouw als het meest heilige, het laatste restje dat een mens nog 'van zichzelf' kan noemen bedankte ik daarvoor. Sommige dingen gaan, voor mij althans, boven andere.

Nogmaals: er dient een oplossing te worden gevonden voor het orgaantekort maar het aantasten van de persoonlijke vrijheid (met deze wet) is daarvoor echt veel te vergaand. Een veel actiever beleid aangaande informatie van de bevolking door overheid en gezondheidsindustrie (er valt volgens mij veel geld te besparen als iemand geholpen kan worden met een donororgaan) zou een veel minder ingrijpend middel zijn als het snijden in de persoonlijke levens van de burgers.

Onschendbaarheid houd volgens mij toch aardig op als je dood bent.

quote:

Op maandag 29 januari 2018 18:18 schreef Glazenmaker het volgende:

[..]

https://nos.nl/artikel/22(...)-nieuwe-wet-dat.html

Ik ben al vanaf mijn 19e orgaandonateur en ik hoop van harte dat dit afgeschoten wordt. Een automatisch systeem is imho pas de laatste optie. Waarom niet aan het einde van de middelbare school of tijdens mbo een middagje filosofie/levensbeschouwing/maatschappijleer over orgaandonatie met donateurskaarten die ingeleverd kunnen worden. Of een jaarlijkse brief voor de luie donders. Of bij de volgende belastingaanslag/bijstandsaanvraag even de checklist toevoegen. Neen niks van dat alles. De overheid vult het antwoord gewoon voor je in.

Eigenlijk volledig met je eens en bij mij is eigenlijk hetzelfde gebeurd. Ook sinds die leeftijd in bezit van een donorcodicil en ik heb, de dag dat deze wet door de tweede kamer kwam, mijn keuze veranderd in 'neen'. Het laatste dat de mens bezit, zelfs de allerarmsten onder hen, zijn/haar eigen lichaam dient onschendbaar te zijn door wie of wat dan ook. Een overheid dient haar burgers niet als een persoonlijk bezit te beschouwen die maar geoogst kunnen worden wanneer het haar maar uitkomt. Donatie is iets dat gedaan wordt in stilte, zonder voorwaarden of beloning, door de persoon zelf.

Een oplossing zou, behoudens veel meer actieve informatie door overheid en gezondheidsindustrie, kunnen zijn om direct, zo gauw de burger in contact komt met de gezondheidszorg ze hierop te wijzen. Dan denk ik als eerste aan 'zuigelingenzorg' (of hoe ze dit tegenwoordig met een veel hipper maar moeilijker de lading dekkend woord ook mogen noemen). De ouders dienen op de hoogte te worden gebracht van de mogelijkheden van orgaandonatie van hun spruit. Dit dient natuurlijk op een normale wijze worden gedaan zonder verdere druk. Als het kind ouder wordt en meer een eigen 'zelf' ontwikkeld kan er een vervolg komen (misschien rond het begin van de puberteit) waarbij de wens van het kind een steeds belangrijkere rol gaat spelen in beslissen tot donorschap. Uiteindelijk zal dan, rond 18 maar mag ook best anders zijn, de jongvolwassene gevraagd worden om een 100% beslissing te maken. Donor zijn of niet of, maar dat is toch wel vragen om verdere problemen, de beslissing over te laten aan familie/nabestaanden.

Maar in het kort komt het bij mij neer op: een hardgrondig nee tegen een 'nee tenzij' maar een veel grotere inspanning van overheid en instanties op mensen eerder te bewegen tot donorschap. En dit donorschap zeker niet laten afhangen van andere voorwaarden (betaling, indien zelf geen donor geen ontvangst etc) want dit leidt alleen maar tot verdere problemen en maakt het toch al gevoelige onderwerp alleen maar onoverzichtelijker.

quote:

Op dinsdag 30 januari 2018 08:48 schreef Vader_Aardbei het volgende:

[..]

Dan verwacht ik wel dat jij iedere week een liter bloed doneert. Anders geen transfusies voor jou. En je staat toch wel een nier af nu je nog leeft? Je kan prima leven met maar een nier, en anders krijg je straks ook geen nieuwe.

Ohja, en over tweetallen gesproken, heb jij echt twee testikels nodig?

Ik ben dan ook groot voorstander om dit commercieel te maken.

Moeilijk. Ik ben hier op zich wel voorstander van maar besef dat het geen makkelijke discussie is. Mensen die wel donor kunnen zijn maar het niet willen om wat voor een reden dan ook, zouden wat mij betreft ook geen plek op de wachtlijst moeten krijgen als ze zelf opeens een orgaan nodig hebben.

Is er iemand waarbij de livestream van de nos wel werkt?

Zijn er menen die luisteren? Ik heb 'm nu op de achtergrond aanstaan. Weet niet voor hoe lang.