R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Mijn vriend en ik zijn al een aantal jaar prima gelukkig met elkaar. Er is een leeftijdsverschil van om en nabij 15 jaar, wat normaal geen probleem is. Vanaf het eerste moment heeft hij duidelijk gezegd geen kinderen te willen en ik had tot op dat moment ook die behoefte niet.
En natuurlijk is het cliché toch waar, de klok begint te tikken en ik wil dus nu toch wel opeens het hele plaatje, trouwen, maar vooral een kindje. Ik weet dat het niet gaat gebeuren, er zijn 2 grote kinderen in het spel en hij vindt zichzelf gewoon echt te oud, waar ik het eigenlijk ook gewoon mee eens ben.
Nu vraag ik me af, hoe kan je omgaan met dit “gemis” is de liefde alleen echt genoeg? Zijn er meer mensen die dit mee maken? En hoe voel je je daarbij?
En natuurlijk is het cliché toch waar, de klok begint te tikken en ik wil dus nu toch wel opeens het hele plaatje, trouwen, maar vooral een kindje. Ik weet dat het niet gaat gebeuren, er zijn 2 grote kinderen in het spel en hij vindt zichzelf gewoon echt te oud, waar ik het eigenlijk ook gewoon mee eens ben.
Nu vraag ik me af, hoe kan je omgaan met dit “gemis” is de liefde alleen echt genoeg? Zijn er meer mensen die dit mee maken? En hoe voel je je daarbij?
De enige die kan bepalen of de liefde echt alleen genoeg is ben jij. Wil jij later erop terug kijken en denken, ik had toch graag een kindje willen hebben en dat kan nu niet meer, of zeg je, ach ik ben tevreden met zoals het is, geen kindje. Hij wil geen kinderen meer dus het is aan jezelf. Wil je met deze man verder zonder eigen kindje, of wil je wel kinderen van jezelf?
Gewoon de pil een keer ‘vergeten’. Als het een echte vent is blijft ie bij je als je zwanger bent
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 18-11-2017 22:18:32 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 18-11-2017 22:18:32 ]
Yup, zeker het beste idee voor een solide basis van je relatiequote:Op zaterdag 18 november 2017 22:18 schreef CarltonBanks het volgende:
Gewoon de pil een keer ‘vergeten’. Als het een echte vent is blijft ie bij je als je zwanger bent
Als jij zoiets belangrijks zo graag wilt en je partner wil dat absoluut niet is wmb de relatie niet meer de beste keuze, omdat ondanks andere goede dingen jullie niet compatible zijn. Het gaat niet om een verfkleurkeuze voor de slaapkamer of een maat kast maar een fundamentele levenskeuze.
Ja doei.
Dit.quote:Op zaterdag 18 november 2017 22:24 schreef motorbloempje het volgende:
Als jij zoiets belangrijks zo graag wilt en je partner wil dat absoluut niet is wmb de relatie niet meer de beste keuze, omdat ondanks andere goede dingen jullie niet compatible zijn. Het gaat niet om een verfkleurkeuze voor de slaapkamer of een maat kast maar een fundamentele levenskeuze.
De kinderwens gaat alleen maar groter worden. Hij heeft er al twee, dus is niet echt eerlijk.
En ja het was wel afgesproken maar toen was je een stuk jonger. Mensen veranderen.
Een kindje willen is iets heel sterk! Zorg dat je niet te lang wacht met de knoop door te hakken.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Zo’n kutwijf ben ik niet en zal ik ook nooit zijn!quote:
Gewoon de pil een keer ‘vergeten’. Als het een echte vent is blijft ie bij je als je zwanger bent
Dat denk ik inderdaad ook zeker, vandaar dat het me steeds dwarser zit. Lastig ook om over te praten, die deur zit gewoon dicht. Hij snapt heel goed waarom ik deze gevoelens heb, wat het dan juist nog moeilijker maakt, omdat hij gewoon een hele lieve, leuke man is, waar ik (op dit punt na) heel gelukkig mee ben.quote:
[..]
Dit.
De kinderwens gaat alleen maar groter worden. Hij heeft er al twee, dus is niet echt eerlijk.
En ja het was wel afgesproken maar toen was je een stuk jonger. Mensen veranderen.
Een kindje willen is iets heel sterk! Zorg dat je niet te lang wacht met de knoop door te hakken.
Hij snapt het maar kan je niet tegemoet komen?quote:
[..]
Dat denk ik inderdaad ook zeker, vandaar dat het me steeds dwarser zit. Lastig ook om over te praten, die deur zit gewoon dicht. Hij snapt heel goed waarom ik deze gevoelens heb, wat het dan juist nog moeilijker maakt, omdat hij gewoon een hele lieve, leuke man is, waar ik (op dit punt na) heel gelukkig mee ben.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Nee hoor, dit valt mee. 5 jaar heeft ze sowieso nog, langer ook! Maar na 40 stijgen de risico's wel wat.quote:
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Is het mogelijk jezelf te overtuigen dat het puur een kwestie van hormonen is dat je dat gevoel hebt?
Want dat is het in feite natuurlijk. Met andere woorden proberen objecvtiever/verstandelijker naar dat gevoel te kijken?
Want dat is het in feite natuurlijk. Met andere woorden proberen objecvtiever/verstandelijker naar dat gevoel te kijken?
Hoe dan ook, de klok tikt echt.
Stel als je kiest voor hem en geen kleintje, wat als je straks echt te oud bent? En het lukt niet meer? Hoe ga je je dan voelen? Ga je hem anders bekijken?
Stel als je kiest voor hem en geen kleintje, wat als je straks echt te oud bent? En het lukt niet meer? Hoe ga je je dan voelen? Ga je hem anders bekijken?
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Wat valt er tegemoet te komen? Hij is vijftig en heeft al twee kinderen groot getrokken. Zijn plan was te rentenieren met een jong bloempje, niet op zijn zeventigste nog moeten buffelen om een studie te betalen.quote:
[..]
Hij snapt het maar kan je niet tegemoet komen?
And so is the past
Alleen jij kan bepalen hoe graag je een kind wil, dat kunnen wij niet voor je bepalen. Je moet er wel goed over nadenken, want je wil het hem later ook niet kwalijk gaan nemen. Je weet hoe hij erin staat. Als jij meer wil....dan heb je meteen je antwoord.
Nintendo Switch: SW-1156-9327-1516 | Xbox Series X: Alwayshappyz | Photographer: D750, 24mm, 50mm, 85mm | TV Shows: Gilmore Girls, Grey's Anatomy, His Dark Materials, Veronica Mars, Fringe, The Good Wife, The Crown & More.
Gelukkig valt dat wel mee, we hoeven niet allemaal 20 te zijn om de eerste te krijgenquote:
Tja, hoe kan hij me tegemoetkomen als hij echt geen kinderen meer wil?quote:
[..]
Hij snapt het maar kan je niet tegemoet komen?
Zo probeer ik er ook naar te kijken, maar dat is nog best lastigquote:Op zaterdag 18 november 2017 22:41 schreef Struyaard het volgende:
Is het mogelijk jezelf te overtuigen dat het puur een kwestie van hormonen is dat je dat gevoel hebt?
Want dat is het in feite natuurlijk. Met andere woorden proberen objecvtiever/verstandelijker naar dat gevoel te kijken?
Dat buffelen is gelukkig niet nodig en daar gaat het dan ook niet om. Hoewel je wel een klein beetje de spijker op zijn kop slaat. Hij heeft in zijn eentje 2 kinderen groot gebracht en gaat inderdaad jong met pensioen. Dus ja hij heeft inderdaad geen zin om tot zijn 70e geen vrijheid te hebben, waarin ik hem ook groot gelijk geef.quote:Op zaterdag 18 november 2017 22:46 schreef nogeenoudebekende het volgende:
[..]
Wat valt er tegemoet te komen? Hij is vijftig en heeft al twee kinderen groot getrokken. Zijn plan was te rentenieren met een jong bloempje, niet op zijn zeventigste nog moeten buffelen om een studie te betalen.
Daar ben ik inderdaad bang voor, dat ik over 5 jaar (om maar wat te noemen) het hem vreselijk kwalijk ga nemen. Maar het is zo lastig als je wel verdomd veel van iemand houdt en dat eigenlijk niet kwijt wil, wat natuurlijk ook gewoon logisch is.quote:
Alleen jij kan bepalen hoe graag je een kind wil, dat kunnen wij niet voor je bepalen. Je moet er wel goed over nadenken, want je wil het hem later ook niet kwalijk gaan nemen. Je weet hoe hij erin staat. Als jij meer wil....dan heb je meteen je antwoord.
Ja hier ben ik dus heel bang voor. Vandaar dat ik toch wel benieuwd ben naar hoe anderen hier over denken.quote:
Na, wat ik om me heen zie gaat dat aan je vreten. Zoek iemand die wel kinderen wil.
Als het een echte vent is schopt ie dat leugenachtige wijf buiten de deur die met opzet en zonder medeweten van hem zwanger is geraakt.quote:
Gewoon de pil een keer ‘vergeten’. Als het een echte vent is blijft ie bij je als je zwanger bent
"The only sight worse than a sad dwarf is a very sad dwarf"
"Met dubbel s welteverstaan"
"Met dubbel s welteverstaan"
De enige die over 5 jaar iets kwalijk te nemen is ben jezelf als je nu de verkeerde of geen keuze maakt.quote:
Daar ben ik inderdaad bang voor, dat ik over 5 jaar (om maar wat te noemen) het hem vreselijk kwalijk ga nemen.
Hem valt niets te verwijten. Hij wilde toen geen kinderen, hij wil ze nu niet en over 5 jaar ook niet en hij is daar zoals ik lees ook gewoon open, eerlijk en duidelijk in geweest. Dus wat wil je hem kwalijk nemen dan?
"The only sight worse than a sad dwarf is a very sad dwarf"
"Met dubbel s welteverstaan"
"Met dubbel s welteverstaan"
Dat het hormonen zijn maakt de ervaring/het gevoel niet minder echt toch? Je bent toch geen object?quote:
Is het mogelijk jezelf te overtuigen dat het puur een kwestie van hormonen is dat je dat gevoel hebt?
Want dat is het in feite natuurlijk. Met andere woorden proberen objecvtiever/verstandelijker naar dat gevoel te kijken?
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 19-11-2017 00:54:05 ]
Mja voor mij zou het echt er. Dealbreaker zijn
Hoe graag wil je dat kindje. Zie je een leven voor je zonder kindje en zo ja lijkt dat je wat? Zo nee dan moet je misschien toch beslissing de relatie af te kappen. Maar ik zou hier wel eerlijk over zijn naar je partner. Dat hij het waarom ook snapt en het niet opeens uit de lucht komt vallen.
Hoe graag wil je dat kindje. Zie je een leven voor je zonder kindje en zo ja lijkt dat je wat? Zo nee dan moet je misschien toch beslissing de relatie af te kappen. Maar ik zou hier wel eerlijk over zijn naar je partner. Dat hij het waarom ook snapt en het niet opeens uit de lucht komt vallen.
I solemnly swear i'm up to no good
Echt naar de voordelen van geen kinderen krijgen gaan kijken. Er zijn er zoveel.
Maar als je echt een kinderwens hebt is die in de praktijk vaak sterker dan een relatie... ten minste, veel van die verhalen gelezen en gehoord. Het is toch vaak een dealbreaker.
Maar als je echt een kinderwens hebt is die in de praktijk vaak sterker dan een relatie... ten minste, veel van die verhalen gelezen en gehoord. Het is toch vaak een dealbreaker.
Dat snap ik en hij is er eerlijk in geweest. Geen verwijten naar hem toe hoor!quote:
[..]
Wat valt er tegemoet te komen? Hij is vijftig en heeft al twee kinderen groot getrokken. Zijn plan was te rentenieren met een jong bloempje, niet op zijn zeventigste nog moeten buffelen om een studie te betalen.
Maar dit is natuurlijk het risico dat je loopt als je een veel jongere vriendin krijgt. De kans is groot dat de moederwens gaat overheersen.
1 van de twee zal een keuze moeten maken en ze hebben alletwee de relatie in de weegschaal liggen. Hij die moet kiezen tussen haar of een baby erbij en zij tussen hem en een eigen gezin.
Is erg moeilijk! Zeker daar ze elkaar graag zien.
Wat ik zou doen? Erg maar waar.. Ik koos voor de baby. Maar het zou wreed pijn doen om de relatie daarvoor op te geven.
En mijn tweede keuze: een baby via een donor krijgen. Je bent 35, je hoofd gaat niet staan naar een nieuwe relatie, je mag ook niet zomaar op pad gaan om zo snel mogelijk een vriend te vinden en met een wildvreemde een gezin starten. Je hebt de tijd niet meer om dit doordacht en op je gemak te doen. Maar dit moeten je financiën toestaan en je toekomstperspectief voor jou en je kleintje moet er goed uitzien.
Maar nogmaals, dat is mijn mening. Misschien is je relatie helemaal geweldig en is het wel de moeite waard om je wens los te laten! Goede relaties kom je ook niet vaak tegen.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Dit kon je weten, je hebt hem gezegd dat jij geen kinderwens hebt, maar nu verander je ineens van mening. Daardoor verplaats jij de doelpalen in de relatie, en heeft hij het volste recht om je op de oude afspraak, waaronder hij met jou begonnen is, te wijzen. Conclusie is dus dat je, door een relatie te hebben met een man die een stuk ouder is, onder voorwaarden die kinderen uitsluiten, genoodzaakt bent zijn mening te respecteren en je eigen kinderwens te vergeten.
Helaas, maar dit is de enige realistische en eerlijke visie op de zaak.
Helaas, maar dit is de enige realistische en eerlijke visie op de zaak.
Nee dus niet. Het gaat hier niet om het kopen van een broek ofzo hé.quote:
Dit kon je weten, je hebt hem gezegd dat jij geen kinderwens hebt, maar nu verander je ineens van mening. Daardoor verplaats jij de doelpalen in de relatie, en heeft hij het volste recht om je op de oude afspraak, waaronder hij met jou begonnen is, te wijzen. Conclusie is dus dat je, door een relatie te hebben met een man die een stuk ouder is, onder voorwaarden die kinderen uitsluiten, genoodzaakt bent zijn mening te respecteren en je eigen kinderwens te vergeten.
Helaas, maar dit is de enige realistische en eerlijke visie op de zaak.
Ts was toen veel jonger en toen wou ze oprecht geen kinderen.
Helaas is dit 1 van de weinige dingen die zo hard kan knagen aan je dat je dit niet kan negeren. De man heeft zijn kinderwens 2 keer in vervulling zien gaan, dus ik snap dat hij daar geen zin meer in heeft, maar ook hij is een relatie aan gegaan met een veel jongere vrouw. Iedereen weet dat de kans groot is dat je als vrouw toch ooit die kinderwens gaat krijgen.
En nu tikt de klok bij Ts.
Het is een klote situatie! Voor beiden.
Maar het is niet zo zwart wit: jullie hebben het afgesproken, nu geef je je wens maar op. Mensen veranderen!
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Wel of geen kind is een besluit niet alleen voor nu maar ook voor later....geen kind betekent ook later geen kleinkind....
Jouw vriend heeft al kinderen....Hoe is je relatie met deze? Voelt het als eigen kinderen of is jullie relatie afstandelijk?
Niemand kan voor jou dit besluit nemen, maar het is een heel bijzondere ervaring om leven te voelen ontstaan, om een kind te baren en te voeden, maar aan de andere kant hoor je met 35 de klok waarschijnlijk behoorlijk tikken en moet het je ook gegund zijn. Waarschijnlijk liggen de "geschikte" mannen ook niet voor het oprapen, want veel mensen in deze leeftijdscategorie zijn al gebonden en hebben kinderen.
Geen kind kunnen krijgen vanwege medische redenen of niet de juiste tegen komen is ook nog iets anders om te verwerken dan nooit geprobeerd te hebben, omdat de partner niet wil. Ik kan mij goed voorstellen dat je dat iemand kwalijk neemt op termijn.
Nu heeft een kind hebben ook niet alleen maar leuke kanten en zitten er zeker ook voordelen aan geen kind te hebben....het is gewoon een heel persoonlijke keuze....
[ Bericht 9% gewijzigd door Zana op 20-11-2017 02:42:34 ]
Jouw vriend heeft al kinderen....Hoe is je relatie met deze? Voelt het als eigen kinderen of is jullie relatie afstandelijk?
Niemand kan voor jou dit besluit nemen, maar het is een heel bijzondere ervaring om leven te voelen ontstaan, om een kind te baren en te voeden, maar aan de andere kant hoor je met 35 de klok waarschijnlijk behoorlijk tikken en moet het je ook gegund zijn. Waarschijnlijk liggen de "geschikte" mannen ook niet voor het oprapen, want veel mensen in deze leeftijdscategorie zijn al gebonden en hebben kinderen.
Geen kind kunnen krijgen vanwege medische redenen of niet de juiste tegen komen is ook nog iets anders om te verwerken dan nooit geprobeerd te hebben, omdat de partner niet wil. Ik kan mij goed voorstellen dat je dat iemand kwalijk neemt op termijn.
Nu heeft een kind hebben ook niet alleen maar leuke kanten en zitten er zeker ook voordelen aan geen kind te hebben....het is gewoon een heel persoonlijke keuze....
[ Bericht 9% gewijzigd door Zana op 20-11-2017 02:42:34 ]
Als deze man echt niet wil, en ze gaan uit elkaar zal ze niet meteen een nieuwe man hebben die meteen voor kinderen wil gaan, en dan is 35 al redelijk oud.quote:
[..]
Nee hoor, dit valt mee. 5 jaar heeft ze sowieso nog, langer ook! Maar na 40 stijgen de risico's wel wat.
Dus de vrouwelijke biologie aanvaarden en gewoon dat hele 'liefdes ding' aan de kant zetten, voor hetgeen elke biologisch/psychologische gezonde vrouw hier ter aarde voor isquote:
Als jij zoiets belangrijks zo graag wilt en je partner wil dat absoluut niet is wmb de relatie niet meer de beste keuze, omdat ondanks andere goede dingen jullie niet compatible zijn. Het gaat niet om een verfkleurkeuze voor de slaapkamer of een maat kast maar een fundamentele levenskeuze.
Prima. Want meer is het ook niet namelijk.
En dan is het nog de vraag of ze zwanger kan worden.quote:
[..]
Als deze man echt niet wil, en ze gaan uit elkaar zal ze niet meteen een nieuwe man hebben die meteen voor kinderen wil gaan, en dan is 35 al redelijk oud.
Waarom wilde je eerst zeker geen kinderen en nu wel, wat is er veranderd behalve dat de keuzevrijheid daarin ten einde komt?
Welke nadelen van aan kinderen beginnen die maakte dat je geen kinderen wilde zijn veranderd?
Zelf om en nabij zoiets gehad. Ben nu 40 en een paar jaar geleden kreeg ik best wel even een stevig nu of nooit gevoel voor die 2de die ik best had willen hebben.
Ik heb toen heel erg goed naar mijn leven, ons leven, gekeken en wat helemaal opnieuw beginnen met een kind daarvoor zou betekenen. En dan ook echt eerlijk gekeken, ipv alleen naar dat gevoel luisteren. De uitkomst was dat er heel veel aangepast zou moeten worden, veel dingen die we nu zo graag doen en plannen die we hebben dan veel moeilijker zouden worden of zelfs jaren in de ijskast zouden moeten (met de kans dat het dus nooit meer zou lukken).
Het gevoel wat ik had omdat die keuzevrijheid ten einde begint te komen was niet rationeel onderbouwd. Eigenlijk was er niets veranderd aan de redenen om het niet te doen.
Door voor mezelf op een rijtje te zetten waarom ik niet eerder voor die tweede heb gekozen en wat een kind zou betekenen voor ons leven nu kon ik met dat rare oer gevoel omgaan en nam het ook vlotjes weer af.
De vraag is dus, wil je werkelijk een kind (met alles wat dat betekent), of gaat het om een het kan bijna niet meer, wat als ik me dan straks toch bedenk en spijt krijg? Een gevoel zonder rationeel fundament?
Welke nadelen van aan kinderen beginnen die maakte dat je geen kinderen wilde zijn veranderd?
Zelf om en nabij zoiets gehad. Ben nu 40 en een paar jaar geleden kreeg ik best wel even een stevig nu of nooit gevoel voor die 2de die ik best had willen hebben.
Ik heb toen heel erg goed naar mijn leven, ons leven, gekeken en wat helemaal opnieuw beginnen met een kind daarvoor zou betekenen. En dan ook echt eerlijk gekeken, ipv alleen naar dat gevoel luisteren. De uitkomst was dat er heel veel aangepast zou moeten worden, veel dingen die we nu zo graag doen en plannen die we hebben dan veel moeilijker zouden worden of zelfs jaren in de ijskast zouden moeten (met de kans dat het dus nooit meer zou lukken).
Het gevoel wat ik had omdat die keuzevrijheid ten einde begint te komen was niet rationeel onderbouwd. Eigenlijk was er niets veranderd aan de redenen om het niet te doen.
Door voor mezelf op een rijtje te zetten waarom ik niet eerder voor die tweede heb gekozen en wat een kind zou betekenen voor ons leven nu kon ik met dat rare oer gevoel omgaan en nam het ook vlotjes weer af.
De vraag is dus, wil je werkelijk een kind (met alles wat dat betekent), of gaat het om een het kan bijna niet meer, wat als ik me dan straks toch bedenk en spijt krijg? Een gevoel zonder rationeel fundament?
Our task must be to free ourselves by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature and its beauty.
Of de liefde alleen genoeg is, kan niemand voor je bepalen. Is trouwen voor hem ook een no-go of is dat wel bespreekbaar?quote:
Nu vraag ik me af, hoe kan je omgaan met dit “gemis” is de liefde alleen echt genoeg? Zijn er meer mensen die dit mee maken? En hoe voel je je daarbij?
In mijn omgeving heb ik net een paar keer te vaak gezien dat een vrouw van jouw leeftijd een gescheiden man als partner had, die zich niet echt wilde binden. Zo'n vrouw eindigde dan of zonder man en zonder kinderen, of in een relatie waarin de man wel gelukkig was en zij niet.
In een goede relatie is er de wens van beide partners om elkaar gelukkig te zien (in gezond evenwicht, en niet alleen de wens, maar ook het ernaar handelen). Is hij de man met wie jij een gelukkige toekomst tegemoet gaat, ondanks een niet vervulde kinderwens?
crap in = crap out
De biologie maakt niet dat ze nu kinderen wil. Maar wel het idee van 'straks kan het niet meer' en in een andere levensfase komen waarbij het niet krijgen van kinderen, terwijl bijna iedereen om je heen dat wel heeft, toch een bepaald gemis teqee kan brengen. Of dat echt rationeel is als je daarvoor geen kinderen wilde...quote:Op zondag 19 november 2017 09:21 schreef Adept het volgende:
[..]
Dus de vrouwelijke biologie aanvaarden en gewoon dat hele 'liefdes ding' aan de kant zetten, voor hetgeen elke biologisch/psychologische gezonde vrouw hier ter aarde voor is
Prima. Want meer is het ook niet namelijk.
Maar het is niet dat je lichaam ineens een hormoon aanmaakt waardoor je wel kinderen wilt. Het is psychologisch. Dus je kunt jezelf ook psychologisch weer op andere gedachten brengen.
Lijkt mij vreemd, maar oké, volgens mij is onze, in dit geval vrouwelijke, biologische behoefte toch echt leidend.quote:
[..]
De biologie maakt niet dat ze nu kinderen wil. Maar wel het idee van 'straks kan het niet meer' en in een andere levensfase komen waarbij het niet krijgen van kinderen, terwijl bijna iedereen om je heen dat wel heeft, toch een bepaald gemis teqee kan brengen. Of dat echt rationeel is als je daarvoor geen kinderen wilde...
Maar het is niet dat je lichaam ineens een hormoon aanmaakt waardoor je wel kinderen wilt. Het is psychologisch. Dus je kunt jezelf ook psychologisch weer op andere gedachten brengen.
Of het is zo dat elke sexuele behoefte die rol vervult tot men het niet meer kan uitstellen, maar dan is het nog steeds biologisch in natuur.
Heb je hier wetenschappelijk bewijs van dat het allemaal psychologisch zou zijn?
Toch anders, daar jij er al eentje hebt. Dan kan je die tweede wel weg rationaliseren.quote:
Waarom wilde je eerst zeker geen kinderen en nu wel, wat is er veranderd behalve dat de keuzevrijheid daarin ten einde komt?
Welke nadelen van aan kinderen beginnen die maakte dat je geen kinderen wilde zijn veranderd?
Zelf om en nabij zoiets gehad. Ben nu 40 en een paar jaar geleden kreeg ik best wel even een stevig nu of nooit gevoel voor die 2de die ik best had willen hebben.
Ik heb toen heel erg goed naar mijn leven, ons leven, gekeken en wat helemaal opnieuw beginnen met een kind daarvoor zou betekenen. En dan ook echt eerlijk gekeken, ipv alleen naar dat gevoel luisteren. De uitkomst was dat er heel veel aangepast zou moeten worden, veel dingen die we nu zo graag doen en plannen die we hebben dan veel moeilijker zouden worden of zelfs jaren in de ijskast zouden moeten (met de kans dat het dus nooit meer zou lukken).
Het gevoel wat ik had omdat die keuzevrijheid ten einde begint te komen was niet rationeel onderbouwd. Eigenlijk was er niets veranderd aan de redenen om het niet te doen.
Door voor mezelf op een rijtje te zetten waarom ik niet eerder voor die tweede heb gekozen en wat een kind zou betekenen voor ons leven nu kon ik met dat rare oer gevoel omgaan en nam het ook vlotjes weer af.
De vraag is dus, wil je werkelijk een kind (met alles wat dat betekent), of gaat het om een het kan bijna niet meer, wat als ik me dan straks toch bedenk en spijt krijg? Een gevoel zonder rationeel fundament?
Dit gaat om een eerste kindje.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Dat ja. Een moeilijk besluit, dat snap ik wel, maar denk onvermijdelijk?quote:
Na, wat ik om me heen zie gaat dat aan je vreten. Zoek iemand die wel kinderen wil.
Ik denk dat het vooral biologisch is. Maar het helpt natuurlijk niet dat je tijd echt beperkt is en dat voor Ts de eindstreep in de buurt komt! De eitjes zijn bij wijze van spreken bijna op en daarna kan ze nooit meer. Een man zal dit zo niet ervaren daar ie in theorie nog op zijn 90e een kleine kan maken.quote:Op zondag 19 november 2017 10:39 schreef Adept het volgende:
[..]
Lijkt mij vreemd, maar oké, volgens mij is onze, in dit geval vrouwelijke, biologische behoefte toch echt leidend.
Of het is zo dat elke sexuele behoefte die rol vervult tot men het niet meer kan uitstellen, maar dan is het nog steeds biologisch in natuur.
Heb je hier wetenschappelijk bewijs van dat het allemaal psychologisch zou zijn?
En igv Ts: de man is ouder, in het beste geval gaat de relatie niet stuk op iets anders maar komt ze waarschijnlijk sowieso eerder alleen te staan door zijn overlijden, zelf nog redelijk jong, en dan is ze echt alleen. Zijn kinderen hebben niets te maken met haar, zijn geen familie.
Heel erg zwart wit neergeschreven, maar in principe klopt het wel en dit kunnen dingen zijn die door het hoofd van TS gaan.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Beetje cynisch dit, maar het lijkt of hij inderdaad zijn plannen al had gemaakt.quote:
[..]
Wat valt er tegemoet te komen? Hij is vijftig en heeft al twee kinderen groot getrokken. Zijn plan was te rentenieren met een jong bloempje, niet op zijn zeventigste nog moeten buffelen om een studie te betalen.
Kind is roet in zijn eten.
Klopt, daarom die donor. Alles behalve ideaal maar beter dan blind met de eerste de beste in een relatie te springen.quote:
[..]
Als deze man echt niet wil, en ze gaan uit elkaar zal ze niet meteen een nieuwe man hebben die meteen voor kinderen wil gaan, en dan is 35 al redelijk oud.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Ja zou kunnen, maar dat moet je wel kunnen dragen uiteraard. Mentaal en financieel.quote:
[..]
Klopt, daarom die donor. Alles behalve ideaal maar beter dan blind met de eerste de beste in een relatie te springen.
En daarbij is het voor zo'n donorkind natuurlijk wel sneu.
Weet niet of dat zo anders is. Het gaat ook niet zozeer om weg rationaliseren, maar om rationaliseren ipv enkel naar dat gevoel kijken. Kijken of dat gevoel wel een rationele grond heeft. Daar kan dus ook het antwoord ja, het heeft een rationele grond uitkomen.quote:
[..]
Toch anders, daar jij er al eentje hebt. Dan kan je die tweede wel weg rationaliseren.
Dit gaat om een eerste kindje.
Maar als het geen of te weinig rationele grond heeft is dat een teken dat het niet doen beter is en dat dat gevoel wel weer weg gaat.
Our task must be to free ourselves by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature and its beauty.
Dit.quote:
[..]
De enige die over 5 jaar iets kwalijk te nemen is ben jezelf als je nu de verkeerde of geen keuze maakt.
Hem valt niets te verwijten. Hij wilde toen geen kinderen, hij wil ze nu niet en over 5 jaar ook niet en hij is daar zoals ik lees ook gewoon open, eerlijk en duidelijk in geweest. Dus wat wil je hem kwalijk nemen dan?
Ik denk dat het op zulke dingen uiteindelijk wel stuk gaat lopen, mocht de kinderwens echt groot zijn of worden. Sterkte.
Ja dat klopt! En ik begrijp het van hem.quote:
[..]
Beetje cynisch dit, maar het lijkt of hij inderdaad zijn plannen al had gemaakt.
Kind is roet in zijn eten.
Maar dan zal Ts haar knopen daarin moeten doorhakken. Kind loslaten en nooit meer op terugkomen of voor een kindje gaan en een nieuw leven starten.
Uit ervaring uit de omgeving weet ik dat de kinderwens doorweegt. Je partner kan het ook zomaar voor bekeken houden binnen een paar jaar en dan sta je daar alleen. Eitjes op. Niets meer. Ook gezien in de omgeving!
En je kan moeilijk de afspraak met je partner maken dat jij je kinderwens opgeeft maar dat hij dan verplicht altijd bij je moet blijven.
Zo werkt het niet.
Ook hij kan veranderen en ooit een andere weg op willen gaan.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Praat met hem. Wie weet staat hij er voor open ( hij kan zich immers ook bedacht heb net zoals jij dat gedaan hebt). Zo nee, dan kan je nog altijd proberen hem te overtuigen. Dat even aankijken en als hij heel resoluut is dan een andere man zoeken.
Ik zit niet heel diep in de materie, maar gevoelsmatig vermoed ik dat het percentage vrouwen die geen kinderen kreeg en het spijt heeft groter is dan het percentage vrouwen dat kinderloos bleef en daar tevreden mee was.
Dat is het meest vervelende dat je kunt doen bij iemand die overtuigd kindvrij is. Hij is in het begin duidelijk geweest. Je kan kenbaar maken dat het bij jou veranderd is, maar ga hem niet overtuigen. Straks zit ie met een kind wat ie helemaal niet wil. Unhappy life.quote:
Praat met hem. Wie weet staat hij er voor open ( hij kan zich immers ook bedacht heb net zoals jij dat gedaan hebt). Zo nee, dan kan je nog altijd proberen hem te overtuigen. Dat even aankijken en als hij heel resoluut is dan een andere man zoeken.
Gevoelsmatig denk ik dat je er geen verstand van hebt. Als je geen kinderen neemt in deze maatschappij is dat veelal een erg sterke beslissing. De meesten geven uiteindelijk toch in to the social pressure namelijk.quote:
Ik zit niet heel diep in de materie, maar gevoelsmatig vermoed ik dat het percentage vrouwen die geen kinderen kreeg en het spijt heeft groter is dan het percentage vrouwen dat kinderloos bleef en daar tevreden mee was.
En er zijn vrouwen die kinderen krijgen en daar spijt van hebben, niet te vergeten.
Nja ben het daar niet mee eens.quote:
[..]
Weet niet of dat zo anders is. Het gaat ook niet zozeer om weg rationaliseren, maar om rationaliseren ipv enkel naar dat gevoel kijken. Kijken of dat gevoel wel een rationele grond heeft. Daar kan dus ook het antwoord ja, het heeft een rationele grond uitkomen.
Maar als het geen of te weinig rationele grond heeft is dat een teken dat het niet doen beter is en dat dat gevoel wel weer weg gaat.
Dit soort zaken zijn zelden rationeel. Als je echt goed nadenkt dan ben je wel gek als je een kind op de wereld wil zetten. Niets dan miserie, dreiging, een hoop zorgen, het kost je bakken geld, je hebt geen vrije tijd meer, etc...
Dit is meer een oergevoel en ontzettend sterk. En bij een tweede lijkt het me iets makkelijker om dat gevoel weg te kunnen drukken. Je kinderwens is eigenlijk al vervuld.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Ja daarom dat ik ook zei, als je financiën en vooruitzichten het toelaten.quote:
[..]
Ja zou kunnen, maar dat moet je wel kunnen dragen uiteraard. Mentaal en financieel.
En daarbij is het voor zo'n donorkind natuurlijk wel sneu.
Ja het is ook wel sneu, maar misschien niet het einde van de wereld.
Ze kan zichzelf ook nog een jaar of 4 geven om het via de natuurlijke weg te proberen en daarna dan voor de donor te gaan.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Muah, zij was ook heel overtuigend en is toch gaandeweg een andere mening gaan aannnemen. Het kan best zo zijn dat hij niet meer resoluut is maar gewoon wat neutraler? Met overtuigen bedoel ik dan ook niet vervelend overtuigen, maar gewoon op een neutrale en prettige manier.quote:
[..]
Dat is het meest vervelende dat je kunt doen bij iemand die overtuigd kindvrij is. Hij is in het begin duidelijk geweest. Je kan kenbaar maken dat het bij jou veranderd is, maar ga hem niet overtuigen. Straks zit ie met een kind wat ie helemaal niet wil. Unhappy life.
Als het leven rationeel was, was het al ten einde,quote:
[..]
Nja ben het daar niet mee eens.
Dit soort zaken zijn zelden rationeel. Als je echt goed nadenkt dan ben je wel gek als je een kind op de wereld wil zetten. Niets dan miserie, dreiging, een hoop zorgen, het kost je bakken geld, je hebt geen vrije tijd meer, etc...
Anyways, het zegt meer over hoe jij de wereld bekijkt en benadert.
Ik ben van optimistische afkomst.
Dat is het hele probleem in de psychologie, het is eerder gebaseerd op morele consensus, en dus een verlenging van de maatschappelijke opdracht, en geen pure wetenschap.quote:
[..]
Wel enige consensus dat de biologische klok een mythe is ja.
En dat is ook logisch, want er is geen evolutionaire noodzaak voor. Vrouwen werden gewoon zwanger door seks, er waren geen voorbehoedsmiddelen.
Daar gaat het al flink fout zeg maar...
Nee. Maar deze discussie is verder niet boeiend voor de TS. Gevoelens kunnen sterk zijn, of ze gedreven worden door psyche of biologie boeit dan ook niet.quote:
[..]
Dat is het hele probleem in de psychologie, het is eerder gebaseerd op morele consensus, en dus een verlenging van de maatschappelijke opdracht, en geen pure wetenschap.
Daar gaat het al flink fout zeg maar...
Zo ga je de discussie uit de weg... En zet je je vast in het zand, niet erg constructief.quote:
[..]
Nee. Maar deze discussie is verder niet boeiend voor de TS. Gevoelens kunnen sterk zijn, of ze gedreven worden door psyche of biologie boeit dan ook niet.
Ja maar in het eerste geval wil je er geen. En dat is helemaal prima! Ik ben de laatste die het raar zal vinden dat iemand geen kinderen wil. Alle respect voor! Misschien zelfs beter zo!quote:
[..]
Gevoelsmatig denk ik dat je er geen verstand van hebt. Als je geen kinderen neemt in deze maatschappij is dat veelal een erg sterke beslissing. De meesten geven uiteindelijk toch in to the social pressure namelijk.
En er zijn vrouwen die kinderen krijgen en daar spijt van hebben, niet te vergeten.
Maar het aandeel dat spijt heeft van de kinderen is volgens mij wel heel erg klein.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Natuurlijk kunnen dit soort zaken wel rationeel zijn. Die ene is er ook pas gekomen na dat rationaliseren, waarbij het juist ten gunste van uitkwam. Kinderen hebben echt niet alleen maar nadelen.quote:
[..]
Nja ben het daar niet mee eens.
Dit soort zaken zijn zelden rationeel. Als je echt goed nadenkt dan ben je wel gek als je een kind op de wereld wil zetten. Niets dan miserie, dreiging, een hoop zorgen, het kost je bakken geld, je hebt geen vrije tijd meer, etc...
Dit is meer een oergevoel en ontzettend sterk. En bij een tweede lijkt het me iets makkelijker om dat gevoel weg te kunnen drukken. Je kinderwens is eigenlijk al vervuld.
In het geval van de ts weet ik niet hoe lang het gevoel er al is, hoe sterk het is en vooral hoe realistisch het is.
Angst hebben ergens spijt van te gaan krijgen later is niet hetzelfde als ik wil echt een kind met alles wat daarbij komt kijken bv.
Our task must be to free ourselves by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature and its beauty.
Gevoelsmatig denk ik dat je de bewering van social pressure niet kunt staven met wetenschappelijk onderzoek.quote:
[..]
Gevoelsmatig denk ik dat je er geen verstand van hebt. Als je geen kinderen neemt in deze maatschappij is dat veelal een erg sterke beslissing. De meesten geven uiteindelijk toch in to the social pressure namelijk.
En er zijn vrouwen die kinderen krijgen en daar spijt van hebben, niet te vergeten.
Als je door de regels heen kunt lezen, was mijn initiële opmerking niet veroordelend bedoeld, maar je reageert wel met die energie.
Dit. De man wil er geen. Is zijn volste recht!quote:
[..]
Dat is het meest vervelende dat je kunt doen bij iemand die overtuigd kindvrij is. Hij is in het begin duidelijk geweest. Je kan kenbaar maken dat het bij jou veranderd is, maar ga hem niet overtuigen. Straks zit ie met een kind wat ie helemaal niet wil. Unhappy life.
Je kan niet zomaar je zin willen doordrukken.
Beiden moeten achter die keuze staan!
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Hier ben ik het dan wel weer helemaal mee eens.quote:
[..]
Angst hebben ergens spijt van te gaan krijgen later is niet hetzelfde als ik wil echt een kind met alles wat daarbij komt kijken bv.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Ik ook hoor, maar het is niet dat alles rozengeur en maneschijn is daarbuitenquote:
[..]
Als het leven rationeel was, was het al ten einde,
Anyways, het zegt meer over hoe jij de wereld bekijkt en benadert.
Ik ben van optimistische afkomst.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Je snapt dat dit de studie van biologie betreft? Zonder hormonale/fysieke veranderingen die maken dat iemand ineens wel kinderen wil, is het toch echt een psychologische verandering.quote:Op zondag 19 november 2017 11:57 schreef Adept het volgende:
[..]
Zo ga je de discussie uit de weg... En zet je je vast in het zand, niet erg constructief.
Je moet niet kijken naar wat de consensus is onder psychologen, maar biologen op dit gebied.
Het is nogal een dooddoener die veel mensen krijgen die kindvrij zijn. 'Wat als je ooit spijt krijgt'quote:
[..]
Gevoelsmatig denk ik dat je de bewering van social pressure niet kunt staven met wetenschappelijk onderzoek.
Als je door de regels heen kunt lezen, was mijn initiële opmerking niet veroordelend bedoeld, maar je reageert wel met die energie.
Tja, liever spijt van geen kind dan van wel een kind.
Die twee kun je dan ook amper scheiden van elkaar, de psyche en het gevoelsleven als voorbeeld is sterk afhankelijk van elkaar. Dat is al bewezen.quote:
[..]
Je snapt dat dit de studie van biologie betreft? Zonder hormonale/fysieke veranderingen die maken dat iemand ineens wel kinderen wil, is het toch echt een psychologische verandering.
Je moet niet kijken naar wat de consensus is onder psychologen, maar biologen op dit gebied.
Maar ik zal eens onderzoeken wat hiervan waar is of niet. Ik heb dan ook geen sluitend antwoord op dit moment.
Het aantal dat spijt heeft heeft nogal ene under reported bias. Er is een behoorlijk sociaal taboe om te zeggen dat je liever je kinderen niet had. Los daarvan, je kunt op meerdere manieren spijt hebben. Er zijn genoeg mensen die ziels veel houden van hun kinderen en ze voor geen geld kwijt zouden willen, maar wel een hekel hebben aan 't ouderschap". Het is nogal een singulariteit is, als je ze hebt moet het er mee doen. In het kader daarvan kan je misschien beter spijt hebben van ze niet krijgen (daar lijd jij alleen onder) dan van ze wel krijgen (hier lijd jezelf, je partner en het ongewenste kind onder).quote:
[..]
Ja maar in het eerste geval wil je er geen. En dat is helemaal prima! Ik ben de laatste die het raar zal vinden dat iemand geen kinderen wil. Alle respect voor! Misschien zelfs beter zo!
Maar het aandeel dat spijt heeft van de kinderen is volgens mij wel heel erg klein.
Vanuit evolutionair oogpunt is een biologische klok totaal niet logisch, maar dit doet voor de TS niet ter zake, zoals -strawberry- al terecht opmerkt (wat dus niet de discussie uit de weg gaan is, maar gewoon on topic blijjven is).
Wat betreft de afweging van de TS, je moet denk ik een reeel beeld zien te krijgen wat de keuze is waar je voor staat. De keuze is op het moment niet 1) samen oud worden met de man waarvan ik hou maar geen kinderen of 2) samen oud worden met de man waarvan ik hou en wel kinderen.
Je bent 35, de kans op complicaties en aangeboren afwijkingen stijgt exponentieel vanaf je 35 (dat er veel mensen >35e zwanger worden is iets anders, ook hier under reporting bias. Hoeveel mensen zetten op facebook dat ze zwanger zijn na 12 weken vs. hoeveel mensen zetten op facebook dat ze een miskraam hebben gehad). Als je morgen weg gaat, je hebt nu binnen nu en een jaar niet iemand gevonden, leren kennen en besloten dat die iemand is waarmee je verder wilt en ben je waarschijnlijk niet na de 1e keer proberen zwangen (weer leeftijd). Bovendien; je zoekt iemand anders. Welke leeftijdsrange mannen "vis" je? Waarschijnlijk 40+, deze hebben waarschijnlijk al kinderen, willen er geen of er is een reden dat ze wel kinderen willen maar niemand hadden om er aan te beginnen. Stel je bent 38 en nog altijd single, settle je dan voor iemand om maar kinderen te hebben? Dit zijn allemaal geen zekerheden en er zijn uitzonderingen genoeg, maar wel vragen om bij stil te staan. Ik denk persoonlijk dat een goede afweging is: "ben je bereid een bewust alleenstaande moeder te worden?" zo ja, dan zit je kinderwens heel diep en is "settelen" voor een mindere relatie die wel kinderen voortbrengt of scheiden indien de kinderen er eenmaal zijn geen overkomelijk probleem voor je. Wat je hierbij niet meeneem is de impact van bovenstaande op je kinderen. Ook iets om over na te denken.
Niemand heeft het antwoord voor jou denk ik. Maar misschien biedt bovenstaande iets om over na te denken en om een bewuste keuze te maken
[ Bericht 1% gewijzigd door MichieldeRuyter op 19-11-2017 12:24:02 ]
Verre van zelfs, maar ik “denk weleens” dat vrouwen die zeggen dat ze geen kinderen willen dat waarschijnlijk baseren op (negatieve) ervaringen uit hun eigen omgeving.quote:
[..]
Ik ook hoor, maar het is niet dat alles rozengeur en maneschijn is daarbuiten
En het staat buiten kijf dat er genoeg idiote mannen en vrouwen zijn die helemaal geen kinderen zouden moeten hebben/krijgen.
Maar ik ken genoeg mensen die heel blij zijn met hun kinderen en misschien is mijn “sampling” niet helemaal correct omdat ik in een omgeving zit waar de meeste mensen kinderen hebben en gelukkig lijken te zijn.
Een ding staat voor mij wel als een paal boven water. Als je nadenkt over kinderen en je komt per ongeluk in R&P terecht dan is de kans dat je morgen van een brug springt groter dan dat je kinderwens sterker is geworden.
[ Bericht 0% gewijzigd door vincenzo78 op 19-11-2017 12:22:12 ]
Ik meen dat niet te hebben gezegd, maar als jij dat filtert uit mijn initiële reactie dan is dat voor jouw rekening. Daarom zei ik doelbewust gevoelsmatig (=op basis van mijn gevoelens).quote:
[..]
Het is nogal een dooddoener die veel mensen krijgen die kindvrij zijn. 'Wat als je ooit spijt krijgt'
Tja, liever spijt van geen kind dan van wel een kind.
Ik heb nergens gezegd: “ik weet” of “ik weet zeker” dat vrouwen spijt krijgen.
Maar dan heb je spijt van de omstandigheden, niet van het kind. Het is ook niet allemaal leuk en gemakkelijk!quote:
[..]
Het aantal dat spijt heeft heeft nogal ene under reported bias. Er is een behoorlijk sociaal taboe om te zeggen dat je liever je kinderen niet had. Los daarvan, je kunt op meerdere manieren spijt hebben. Er zijn genoeg mensen die ziels veel houden van hun kinderen en ze voor geen geld kwijt zouden willen, maar wel een hekel hebben aan 't ouderschap". Het is nogal een singulariteit is, als je ze hebt moet het er mee doen. In het kader daarvan kan je misschien beter spijt hebben van ze niet krijgen (daar lijd jij alleen onder) dan van ze wel krijgen (hier lijd jezelf, je partner en het ongewenste kind onder).
Vanuit evolutionair oogpunt is een biologische klok totaal niet logisch, maar dit doet voor de TS niet ter zake, zoals -strawberry- al terecht opmerkt (wat dus niet de discussie uit de weg gaan is, maar gewoon on topic blijjven is).
Wat betreft de afweging van de TS, je moet denk ik een reeel beeld zien te krijgen wat de keuze is waar je voor staat. De keuze is op het moment niet 1) samen oud worden met de man waarvan ik hou maar geen kinderen of 2) samen oud worden met de man waarvan ik hou en wel kinderen.
Je bent 35, de kans op complicaties en aangeboren afwijkingen stijgt exponentieel vanaf je 35 (dat er veel mensen >35e zwanger worden is iets anders, ook hier under reporting bias. Hoeveel mensen zetten op facebook dat ze zwanger zijn na 12 weken vs. hoeveel mensen zetten op facebook dat ze een miskraam hebben gehad). Als je morgen weg gaat, je hebt nu binnen nu en een jaar niet iemand gevonden, leren kennen en besloten dat die iemand is waarmee je verder wilt. Bovendien; je zoekt iemand anders. Welke leeftijdsrange mannen "vis" je? Waarschijnlijk 40+, deze hebben waarschijnlijk al kinderen, willen er geen of er is een reden dat ze wel kinderen willen maar niemand hadden om er aan te beginnen. Stel je bent 38 en nog altijd single, settle je dan voor iemand om maar kinderen te hebben? Dit zijn allemaal geen zekerheden en er zijn uitzonderingen genoeg, maar wel vragen om bij stil te staan. Ik denk persoonlijk dat een goede afweging is: "ben je bereid een bewust alleenstaande moeder te worden?" zo ja, dan ziet je kinderwens heel diep en is "settelen" voor een mindere relatie die wel kinderen voortbrengt of scheiden indien de kinderen er eenmaal zijn geen overkomelijk probleem voor je. Wat je hierbij niet meeneem is de impact van bovenstaande op je kinderen. Ook iets om over na te denken.
Niemand heeft het antwoord voor jou denk ik. Maar misschien biedt bovenstaande iets om over na te denken en en een bewuste keuze te maken
En het aantal complicaties na 35 valt echt nog wel mee hoor plus er is genoeg medische opvolging tegenwoordig. Vanaf 40 wil ik wel nog met je meegaan, maar zelfs dat lukt nog vaak genoeg.
En niemand zet het onder de 12 weken op Facebook, ook die van 24 jaar niet. Want er is altijd een kans op een miskraam, op elke leeftijd!
Als je voor deze redenen je kinderwens loslaat dan is dat bijna hetzelfde als een kind nemen omdat je bang bent alleen over te blijven.
Je hoopt een kindje te krijgen omdat je dat echt wil. Om het kindje.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
quote:
Een ding staat voor mij wel als een paal boven water. Als je nadenkt over kinderen en je komt per ongeluk in R&P terecht dan is de kans dat je morgen van een brug springt groter dan dat je kinderwens sterker is geworden.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Ik bedoelde sneu in de zin dat het kind dan maar een ouder heeft. En als ouder alleen is het niet makkelijk.quote:
[..]
Ja daarom dat ik ook zei, als je financiën en vooruitzichten het toelaten.
Ja het is ook wel sneu, maar misschien niet het einde van de wereld.
Ze kan zichzelf ook nog een jaar of 4 geven om het via de natuurlijke weg te proberen en daarna dan voor de donor te gaan.
Nee, je hebt geen spijt van de omstandigheden, maar van de situatie die er nu is (de verantwoordelijkheid, niet slapen, weinig tijd voor jezelf, veranderde dynamiek in de relatie, etc).quote:
[..]
Maar dan heb je spijt van de omstandigheden, niet van het kind. Het is ook niet allemaal leuk en gemakkelijk!
En het aantal complicaties na 35 valt echt nog wel mee hoor plus er is genoeg medische opvolging tegenwoordig. Vanaf 40 wil ik wel nog met je meegaan, maar zelfs dat lukt nog vaak genoeg.
En niemand zet het onder de 12 weken op Facebook, ook die van 24 jaar niet. Want er is altijd een kans op een miskraam, op elke leeftijd!
Als je voor deze redenen je kinderwens loslaat dan is dat bijna hetzelfde als een kind nemen omdat je bang bent alleen over te blijven.
Je hoopt een kindje te krijgen omdat je dat echt wil. Om het kindje.
Wederom nee, na 35e is geen kwestie van mee gaan of niet met mijn mening, dat is een wetenschappelijk feit. Rondje Pubmed geeft je genoeg leesvoer.
Tevens zeg ook na 12 weken op facebook, bovendien ga je in op het voorbeeld niet het concept wat ik aanhaal.
Je wil het kindje om het kindje inderdaad. Maar daarbij sta je niet stil bij de gevolgen voor het kindje in kwestie.
Wou net zeggen. Mijn ma heeft haar laatste drie kinderen pas na haar 35e gehad en geen enkele miskraam. Ik ben 28 jaar en heb een miskraam gehad. Dus leeftijd is niet alles.quote:
[..]
Maar dan heb je spijt van de omstandigheden, niet van het kind. Het is ook niet allemaal leuk en gemakkelijk!
En het aantal complicaties na 35 valt echt nog wel mee hoor plus er is genoeg medische opvolging tegenwoordig. Vanaf 40 wil ik wel nog met je meegaan, maar zelfs dat lukt nog vaak genoeg.
En niemand zet het onder de 12 weken op Facebook, ook die van 24 jaar niet. Want er is altijd een kans op een miskraam, op elke leeftijd!
Als je voor deze redenen je kinderwens loslaat dan is dat bijna hetzelfde als een kind nemen omdat je bang bent alleen over te blijven.
Je hoopt een kindje te krijgen omdat je dat echt wil. Om het kindje.
Mijn grootvader rookte 2 pakje per dag en is 90 geworden. Roken is helemaal zo slecht nog niet!quote:
[..]
Wou net zeggen. Mijn ma heeft haar laatste drie kinderen pas na haar 35e gehad en geen enkele miskraam. Ik ben 28 jaar en heb een miskraam gehad. Dus leeftijd is niet alles.
Appels en peren.quote:
[..]
Mijn grootvader rookte 2 pakje per dag en is 90 geworden. Roken is helemaal zo slecht nog niet!
Het is zeker zo dat de kansen op problemen stijgen. Maar niet in die mate dat meer dan de helft eindigt in gehandicapte kinderen.
Het is gewoon nog prima mogelijk.
Maar je moet er rekening mee houden dat je iets meer kans hebt ja.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Nee dat is zo. Maar je kan beter 1 goede ouder hebben dan 2 die ruzie hebben of waar er eentje eigenijk liever geen kind had.quote:
[..]
Ik bedoelde sneu in de zin dat het kind dan maar een ouder heeft. En als ouder alleen is het niet makkelijk.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Dat is waar.quote:
[..]
Nee dat is zo. Maar je kan beter 1 goede ouder hebben dan 2 die ruzie hebben of waar er eentje eigenijk liever geen kind had.
Maar ik raad het toch niet aan.
Klok-klepel. Het punt dat omdat jij mensen kent die outliers zijn, dus het gemiddelde niet waar is. Wat een bizarre conclusie is natuurlijk. Bovendien, exponentieel is niet "iets meer kans".quote:
[..]
Appels en peren.
Het is zeker zo dat de kansen op problemen stijgen. Maar niet in die mate dat meer dan de helft eindigt in gehandicapte kinderen.
Het is gewoon nog prima mogelijk.
Maar je moet er rekening mee houden dat je iets meer kans hebt ja.
Dat iets mogelijk maakt het niet de norm. mijn initiele punt was dat het is iets om over na te denken bij de afweging van de TS.
Ok laten we het eens over de risico's hebben.quote:
[..]
Klok-klepel. Het punt dat omdat jij mensen kent die outliers zijn, dus het gemiddelde niet waar is. Wat een bizarre conclusie is natuurlijk. Bovendien, exponentieel is niet "iets meer kans".
Dat iets mogelijk maakt het niet de norm. mijn initiele punt was dat het is iets om over na te denken bij de afweging van de TS.
Nummer 1: het duurt langer om zwanger te raken. Dat weet je en is niet erg.
Nummer 2: je hebt meer kans op een tweeling. Misschien niet ideaal, zeker niet als alleenstaande maar ook dat is doenbaar.
Nummer 3: je hebt meer kans op zwangerschapdiabetes. Met de opvolging van tegenwoordig is dit ook geen onoverkomelijk probleem.
Nummer 4: vanaf 45 (niet 35) is de kans op het syndroom van down 3-5%. Erg optimistisch, maar dat wil ook zeggen dat 95-97 kinderen niets mankeert.
Nummer 5: meer kans op een vroeggeboorte, rond 37 weken. Is tegenwoordig ook al geen probleem meer.
Nummer 6: meer kans op een keizersnede. Ook dat is tegenwoordig geen probleem.
Ik volg je dat je er rekening mee moet houden. En dat bovenstaande optimistisch bekeken is. Maar als ik jou volledig moet volgen dan zouden de risico's vanaf 35 zo erg zijn dat het eigenlijk niet meer zou mogen.
En dat vb van de 90 jarige roker: hij is een uitzondering.
De 35-40 jarige moeder met gezonde kinderen is dat niet.
Oh en dan hebben we het nog niet over het feit gehad dat uit onderzoek blijkt dat oudere ouders het beter doen met hun kroost dan de jongere. Ze zijn rustiger, hebben hun dromen al wat waar gemaakt, hebben het financieel op orde. De relatie is ook stabieler.
Wat nog niet zegt dat een jonger koppel het gewoon prima kan doen!
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Dus volgens jou hebben vrouwen na hun 35e niet meer recht op een zwangerschap. Nou, lekker is dat zeg voor de vrouwen die wat later hun man ontmoeten of gewoon door andere omstandigheden later pas aan kinderen kunnen.quote:
[..]
Klok-klepel. Het punt dat omdat jij mensen kent die outliers zijn, dus het gemiddelde niet waar is. Wat een bizarre conclusie is natuurlijk. Bovendien, exponentieel is niet "iets meer kans".
Dat iets mogelijk maakt het niet de norm. mijn initiele punt was dat het is iets om over na te denken bij de afweging van de TS.
quote:
[..]
Dus volgens jou hebben vrouwen na hun 35e niet meer recht op een zwangerschap. Nou, lekker is dat zeg voor de vrouwen die wat later hun man ontmoeten of gewoon door andere omstandigheden later pas aan kinderen kunnen.
Voor jullie geldt; in mijn reactie staat precies wat ik bedoel. Er staat dus niets over: recht hebben op of niet zwanger kunnen worden na je 35e. Waarom is dit een binair iets voor jullie? Is nuance echt zo vervelend?quote:
[..]
Ok laten we het eens over de risico's hebben.
Nummer 1: het duurt langer om zwanger te raken. Dat weet je en is niet erg.
Nummer 2: je hebt meer kans op een tweeling. Misschien niet ideaal, zeker niet als alleenstaande maar ook dat is doenbaar.
Nummer 3: je hebt meer kans op zwangerschapdiabetes. Met de opvolging van tegenwoordig is dit ook geen onoverkomelijk probleem.
Nummer 4: vanaf 45 (niet 35) is de kans op het syndroom van down 3-5%. Erg optimistisch, maar dat wil ook zeggen dat 95-97 kinderen niets mankeert.
Nummer 5: meer kans op een vroeggeboorte, rond 37 weken. Is tegenwoordig ook al geen probleem meer.
Nummer 6: meer kans op een keizersnede. Ook dat is tegenwoordig geen probleem.
Ik volg je dat je er rekening mee moet houden. En dat bovenstaande optimistisch bekeken is. Maar als ik jou volledig moet volgen dan zouden de risico's vanaf 35 zo erg zijn dat het eigenlijk niet meer zou mogen.
En dat vb van de 90 jarige roker: hij is een uitzondering.
De 35-40 jarige moeder met gezonde kinderen is dat niet.
Oh en dan hebben we het nog niet over het feit gehad dat uit onderzoek blijkt dat oudere ouders het beter doen met hun kroost dan de jongere. Ze zijn rustiger, hebben hun dromen al wat waar gemaakt, hebben het financieel op orde. De relatie is ook stabieler.
Wat nog niet zegt dat een jonger koppel het gewoon prima kan doen!
De kans op complicaties neemt exponentieel toe na je 35. Dat wordt dan ontkend en met N=1 argumenten "onderbouwd". En gaat het overal punt verloren. Ook nu weer; kans op down is maar 5% na je 40e, dat lijkt misschien weinig. En je je kans op trisomie 21 of trisomie 13? Dat zit niet in de kans hè. Prima dat logica, medische kennis en kansberekening niet je ding is. Maar waarom op basis daarvan dan proberen te discussiëren?
" Dus volgens jouw.." is echt een non sequitur. Jammer dat dit een inhoudelijk discussie ondermijnd.
Weet je, je kan hier sjiek gaan doen en anderen onderuit halen zonder te weten wat hun achtergrond of studies zijn. Jij vindt het duidelijk wel belangrijk om te laten zien hoe wetenschappelijk onderbouwd je wel bent. En ik heb trouwens nergens beweerd dat er helemaal geen probleem is en dat je geen rekening moet houden met het feit dat je meer risico's hebt. Het klonk bij jou echter meer alsof je eigenlijk gewoon niet meer aan kinderen mag beginnen na je 35e want de kans is toch oh zo groot.quote:
[..]
[..]
Voor jullie geldt; in mijn reactie staat precies wat ik bedoel. Er staat dus niets over: recht hebben op of niet zwanger kunnen worden na je 35e. Waarom is dit een binair iets voor jullie? Is nuance echt zo vervelend?
De kans op complicaties neemt exponentieel toe na je 35. Dat wordt dan ontkend en met N=1 argumenten "onderbouwd". En gaat het overal punt verloren. Ook nu weer; kans op down is maar 5% na je 40e, dat lijkt misschien weinig. En je je kans op trisomie 21 of trisomie 13? Dat zit niet in de kans hè. Prima dat logica, medische kennis en kansberekening niet je ding is. Maar waarom op basis daarvan dan proberen te discussiëren?
" Dus volgens jouw.." is echt een non sequitur. Jammer dat dit een inhoudelijk discussie ondermijnd.
Enfin, in die discussie wil ik niet getrokken worden.
Ik weet van mezelf wie ik ben en wat ik kan en ik hou er gewoon niet van om kennis te etaleren.
En op het einde van de lijn, in dit specifieke verhaal, komt het eigenlijk toch weer allemaal op gevoel terecht. Helaas heeft wetenschap daar niet zo een grote rol in! Wat niet wil zeggen dat dit maar genegeerd moet worden.
Zou ik na mijn 40e nog aan een baby beginnen? Nee. Maar niet voor de risico's. Gewoon omdat ze bij mij in de familie niet zo oud worden. Ik wil geen kind hebben dat er op zijn 20e al alleen voor moet staan.
Maar ook dat is weer persoonlijk en niet wetenschappelijk onderbouwd.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Trisomie 21 is trouwens syndroom van Down.
En bij moeders van 35 kans van 1 op 300.
En bij moeders van 35 kans van 1 op 300.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Dank voor het bevestigen van mijn punt. Je injecteert jezelf in een wetenschappelijke discussie (exponentieel meer kans >35 etc, etc) waarbij je vooral je gebrek aan wetenschap etalleerd. Daar word je op gewezen en dan ben ik de boeman? Sorry, zo werkt dat niet. Zoals je zelf aangeeft is het voor jou een gevoelskwestie. Prima voor jou, maar waarom dan semi-wetenschappelijk dingen onderbouwen of de feiten op het gebied van kansberekening in twijfel trekken? Je laatste alinea is toch een prima reden voor jou?quote:
[..]
Weet je, je kan hier sjiek gaan doen en anderen onderuit halen zonder te weten wat hun achtergrond of studies zijn. Jij vindt het duidelijk wel belangrijk om te laten zien hoe wetenschappelijk onderbouwd je wel bent. En ik heb trouwens nergens beweerd dat er helemaal geen probleem is en dat je geen rekening moet houden met het feit dat je meer risico's hebt. Het klonk bij jou echter meer alsof je eigenlijk gewoon niet meer aan kinderen mag beginnen na je 35e want de kans is toch oh zo groot.
Enfin, in die discussie wil ik niet getrokken worden.
Ik weet van mezelf wie ik ben en wat ik kan en ik hou er gewoon niet van om kennis te etaleren.
En op het einde van de lijn, in dit specifieke verhaal, komt het eigenlijk toch weer allemaal op gevoel terecht. Helaas heeft wetenschap daar niet zo een grote rol in! Wat niet wil zeggen dat dit maar genegeerd moet worden.
Zou ik na mijn 40e nog aan een baby beginnen? Nee. Maar niet voor de risico's. Gewoon omdat ze bij mij in de familie niet zo oud worden. Ik wil geen kind hebben dat er op zijn 20e al alleen voor moet staan.
Maar ook dat is weer persoonlijk en niet wetenschappelijk onderbouwd.
Nee, jij injecteert jezelf in een gevoelsmatige discussie met wetenschapquote:
[..]
Dank voor het bevestigen van mijn punt. Je injecteert jezelf in een wetenschappelijke discussie (exponentieel meer kans >35 etc, etc) waarbij je vooral je gebrek aan wetenschap etalleerd. Daar word je op gewezen en dan ben ik de boeman? Sorry, zo werkt dat niet. Zoals je zelf aangeeft is het voor jou een gevoelskwestie. Prima voor jou, maar waarom dan semi-wetenschappelijk dingen onderbouwen of de feiten op het gebied van kansberekening in twijfel trekken? Je laatste alinea is toch een prima reden voor jou?
En dat mag. Alle meningen zijn waardevol en jouw wetenschappelijke input mag zeker niet genegeerd worden, is meer empirisch dan alle gevoelens bij elkaar.
Maar dat is bijna hetzelfde als de discussie die je kan hebben over trouwen. Mensen willen dit over het algemeen graag, dat de kans op een scheiding erg hoog ligt (wat was het? 40%?) maakt hun ook niet uit. Wie weet zitten zij wel bij de 60% van diegenen die het wel redden.
En dit zijn natuurlijk ook appels en peren daar het bij een zwangerschap over een nieuw leven gaat dat je kan opzadelen met allerlei genetische defecten. Maar het is weer iets gevoelsmatig.
En, maar nu begeef ik mij op erg glad ijs, tegenwoordig kan je er ook voor kiezen om een kindje niet geboren te laten worden als het afwijkingen heeft. Persoonlijk niet mijn keuze, ik zou het verschrikkelijk vinden zelfs! Mijn gevoel zou het kindje gewoon aanvaarden zoals het is. Mijn verstand zou het loslaten want wie moet ervoor zorgen als ik er niet meer ben. En welk leed doe je zo een kind aan.
Punt is dat ik niet zo binair ben als je zegt, ik heb ook niet beweerd dat jij zei dat je na je 35e geen kinderen meer mag hebben.
Het hele leven is 1 grote gok waarin dat je mag hopen dat je geluk hebt.
Anders kan je beter in een bubbeltje gaan zitten.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Als down een issue voor je wordt tijdens de zwangerschap kun je in een vroeg stadium een combinatietest laten doen en weet je ook hoe groot de kans is dat je daadwerkelijk een kind krijgt met down (of edwardssyndroom of patatsyndroom). Is de kans groot, laat je het gewoon weghalen.
Wordt.quote:
[..]
Dank voor het bevestigen van mijn punt. Je injecteert jezelf in een wetenschappelijke discussie (exponentieel meer kans >35 etc, etc) waarbij je vooral je gebrek aan wetenschap etalleerd. Daar word je op gewezen en dan ben ik de boeman? Sorry, zo werkt dat niet. Zoals je zelf aangeeft is het voor jou een gevoelskwestie. Prima voor jou, maar waarom dan semi-wetenschappelijk dingen onderbouwen of de feiten op het gebied van kansberekening in twijfel trekken? Je laatste alinea is toch een prima reden voor jou?
Vergeet niet te liken en te abonneren op mijn vlog:
https://youtu.be/oavMtUWDBTM?t=25s
https://youtu.be/oavMtUWDBTM?t=25s
Je moet altijd voor jezelf kiezen. Hij is inwisselbaar. Jij blijft jij.quote:
[..]
Ja hier ben ik dus heel bang voor. Vandaar dat ik toch wel benieuwd ben naar hoe anderen hier over denken.
Ik wil hier ook even op inhaken, nu zegt iedereen iets van de leeftijd van de vrouw, maar ook mannen produceren naarmate de leeftijd vordert minder kwalitatief zaad waardoor het kind ook van alles kan mankeren, zo is de kans op autisme groter.
Niet echt wat je wil op je 55ste een kind met een lang vermoeiend gebruiksaanwijzing.
Tja ik had het eerder andersom, kwam ik mannen tegen die dolgraag nog een kind wilden, maar ik wil absoluut geen kind meer, deze relatie's kapte ik ook meteen af, uiteindelijk gaat zoiets op termijn in de weg staan. je zal realistisch moeten kijken en moeten kijken wat jij belangrijk vind.
Een kind alleen opvoeden kan uiteraard altijd, het is niet wat ik zou aanraden, ik heb het gedaan en het is ontzettend zwaar helemaal als het kind iets mankeert, geloof mij het is dan allemaal jou schuld. Nu mijn vriend, is niet eens de vader van mijn dochter, meegaat luisteren ze sneller naar wat ik aangeef als dat ik alleen naar een gesprek ga.
Denk er goed over na, de klik gaat wel tikken, ik kan je geen advies geven omdat ik je verder niet ken, jij kent jezelf het best en weet of iets onvergeeflijk gaat worden of dat je er vrede mee hebt.
Niet echt wat je wil op je 55ste een kind met een lang vermoeiend gebruiksaanwijzing.
Tja ik had het eerder andersom, kwam ik mannen tegen die dolgraag nog een kind wilden, maar ik wil absoluut geen kind meer, deze relatie's kapte ik ook meteen af, uiteindelijk gaat zoiets op termijn in de weg staan. je zal realistisch moeten kijken en moeten kijken wat jij belangrijk vind.
Een kind alleen opvoeden kan uiteraard altijd, het is niet wat ik zou aanraden, ik heb het gedaan en het is ontzettend zwaar helemaal als het kind iets mankeert, geloof mij het is dan allemaal jou schuld. Nu mijn vriend, is niet eens de vader van mijn dochter, meegaat luisteren ze sneller naar wat ik aangeef als dat ik alleen naar een gesprek ga.
Denk er goed over na, de klik gaat wel tikken, ik kan je geen advies geven omdat ik je verder niet ken, jij kent jezelf het best en weet of iets onvergeeflijk gaat worden of dat je er vrede mee hebt.
Ik citeer: Leeftijd vader belangrijk
De leeftijd van de vader heeft de grootste impact: een man van 50 jaar of ouder heeft 66% meer kans op een kind met autisme dan een man van in de 20 die vader wordt. Bij een vader van in de 40 is die kans 28% groter. Moeders in de 40 hebben een 15% hogere kans op kinderen met autisme dan moeders van in de 20.
Ook tienermoeders hebben een grotere kans op een kind met autisme. Meisjes die als tiener een kind krijgen hebben een 18% hogere kans op een autistisch kind.
https://www.oudersvannu.n(...)op-kind-met-autisme/
De leeftijd van de vader heeft de grootste impact: een man van 50 jaar of ouder heeft 66% meer kans op een kind met autisme dan een man van in de 20 die vader wordt. Bij een vader van in de 40 is die kans 28% groter. Moeders in de 40 hebben een 15% hogere kans op kinderen met autisme dan moeders van in de 20.
Ook tienermoeders hebben een grotere kans op een kind met autisme. Meisjes die als tiener een kind krijgen hebben een 18% hogere kans op een autistisch kind.
https://www.oudersvannu.n(...)op-kind-met-autisme/
Maar wordt dat veroorzaakt door leeftijd? Want ik kan me voorstellen dat tieners misschien eerder roken of drinken tijdens de zwangerschap, wat wellicht de kans op autisme vergroot. Of dat zijn sowieso al eerder tieners uit bepaalde milieus.quote:
Ik citeer: Leeftijd vader belangrijk
De leeftijd van de vader heeft de grootste impact: een man van 50 jaar of ouder heeft 66% meer kans op een kind met autisme dan een man van in de 20 die vader wordt. Bij een vader van in de 40 is die kans 28% groter. Moeders in de 40 hebben een 15% hogere kans op kinderen met autisme dan moeders van in de 20.
Ook tienermoeders hebben een grotere kans op een kind met autisme. Meisjes die als tiener een kind krijgen hebben een 18% hogere kans op een autistisch kind.
https://www.oudersvannu.n(...)op-kind-met-autisme/
Ben wel benieuwd naar het mechanisme erachter.
Ik denk dat vooral het aantal uren dat je als vader of moeder op FOK hebt doorgebracht een grote rol speeltquote:
[..]
Maar wordt dat veroorzaakt door leeftijd? Want ik kan me voorstellen dat tieners misschien eerder roken of drinken tijdens de zwangerschap, wat wellicht de kans op autisme vergroot. Of dat zijn sowieso al eerder tieners uit bepaalde milieus.
Ben wel benieuwd naar het mechanisme erachter.
I've got 99 problems, but a bitch ain't one.
Sluit helaas autisme of dingen als adhd niet uit...quote:
Als down een issue voor je wordt tijdens de zwangerschap kun je in een vroeg stadium een combinatietest laten doen en weet je ook hoe groot de kans is dat je daadwerkelijk een kind krijgt met down (of edwardssyndroom of patatsyndroom). Is de kans groot, laat je het gewoon weghalen.
Montelly weet niet zo goed wanneer je d of dt gebruikt.quote:
[..]
Corrigeer je hem nu verkeerd?
Maar het was natuurlijk wel heel belangrijk in het kader van de discussie hier.
|
|
