Ik snap op zich wel waar het vandaan komt, er is een periode geweest begin dit jaar dat ik een bolletje stress was. Toen had ik het niet aangekund. En ik snap ook wel dat het een groepsdynamiek is. In deze groep zitten een aantal hele onzekere mensen die dan de confrontatie met mij niet aandurven maar wel iets willen bereikem, en achter mijn rug naar de spelleiding stappen is een stuk minder eng. Ik zie ze dit vaker doen en het is voor mij de reden geweest afstamd te nemen van dat groepje. Ik vond hun geklaag over bepaalde mensen achter hun rug om bijzonder storend worden.quote:Op donderdag 9 november 2017 09:31 schreef DancingPhoebe het volgende:
Wat is precies een rollenspelvereniging? Theatersportachtig?
Ik denk dat je met welke "afwijking van de norm" dan ook altijd het risico houdt dat er over je gesproken wordt... beetje de menselijke natuur.
Wat mij helpt om me in ieder geval minder verraden en persoonlijk aangevallen te voelen is nagaan of ik zelf ook wel eens zo handel(de). Helaas is het antwoord vaak ja . Ik probeer dan mn eigen gedrag in die situatie te verklaren en over de situatie die nu speelt, en andersom is, te leggen.
Heeft voor mij 2 voordelen. Eerste is dat ik me realiseer dat naar gedrag in mijn richting niet altijd hoeft te betekenen dat alle individuen in zo'n groepje mij echt ten diepste haten, maar dat ik dit keer "gewoon" het slachtoffer ben van groepsdynamiek, de menselijke natuur en psychologische processen.
En ten tweede het doet me nog beter inzien dat ik dit soort gedrag absoluut niet (meer) wil vertonen. Eeen volgende keer, als ik weer eens aan de andere kant beland, ben ik me dan veel bewuster van mijn rol in de groepsdynamiek en hoe makkelijk bet eigenlijk is om zo'n proces te stoppen.
Ik denk ook dat het goed is om er nuchter naar te kijken. Deze dingen gebeuren soms in groepen omdat mensen gewoon te achteloos in een soort schoolpleingedrag kunnen terugvallen. Maar weinig mensen willen echt, ver in hun volwassen leven, nog die puberale queenbee attitude hebben. Maar the force is strong volgens mij herkent iedere ex-puber(vrouw) de reflex wel?
Ik zou het, zoals al gezegd, niet digitaal bespreekbaar maken. Misschien contact opnemen met de leiders om aan te geven dat je je hier onprettig bij voelt en graag 10 minuutjes zou krijgen om dit met de groep te bespreken.
Wees ondertussen ook kritisch naar jezelf. Kun jij echt met de hand op het hart beweren dat je dit hoe dan ook aankan? Dat je er altijd zult staan wanneer dat gevrgs wordt? Ook na die zware therapiesessie? Ook wannneer je net gestart bent met een mogelijk nieuwe medicatie?
Sorry voor het offtopic, maar wat een leuke hobby Wat komt daar dan aan regeldingen bij kijken? Hoe moet ik me dat voorstellen?quote:Op donderdag 9 november 2017 11:01 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Ik snap op zich wel waar het vandaan komt, er is een periode geweest begin dit jaar dat ik een bolletje stress was. Toen had ik het niet aangekund. En ik snap ook wel dat het een groepsdynamiek is. In deze groep zitten een aantal hele onzekere mensen die dan de confrontatie met mij niet aandurven maar wel iets willen bereikem, en achter mijn rug naar de spelleiding stappen is een stuk minder eng. Ik zie ze dit vaker doen en het is voor mij de reden geweest afstamd te nemen van dat groepje. Ik vond hun geklaag over bepaalde mensen achter hun rug om bijzonder storend worden.
Het is improvisatie, in een vaste setting met vaste personage, een soort improvisatiesoap. Is ook bekend als Live Roleplaying.
Natuurlijk kan ik die belofte niet maken, er kan altijd iets gebeuren. Maar om het in de juiste proportie te zetten: het gaat om 4 bijeenkomsten van 4 uur, in het weekend. De kans dat ik het niet trek is niet veel groter dan die van andere mensen in de groep.
Het is een rol die weliswaar wat regeldingetjes meebrengt maar verre van een managementfunctie. En juist dingen regelen daar ben ik wel goed in.
Haha dank je. Ik doe t al erg lang en heb er ontzettend veel lol in. Vind het heerlijk om eens in de maand te spelen dat ik weetikveelwat ben.quote:Op donderdag 9 november 2017 11:05 schreef DancingPhoebe het volgende:
[..]
Sorry voor het offtopic, maar wat een leuke hobby Wat komt daar dan aan regeldingen bij kijken? Hoe moet ik me dat voorstellen?
Ja, ik zie het misschien ook wat te stellig, wat je zegt, niemand kan die belofte maken, maar durf je voor jezelf in te staan dat je "jezelf" tot een redelijk niveau onder controle hebt en houdt. Je ervaart duidelijk niet meer dat balletje stress gevoel. Zag je op dat moment ook zelf helder in dat je zo'n rol niet zou trekken?
Leuk!quote:Op donderdag 9 november 2017 11:19 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Haha dank je. Ik doe t al erg lang en heb er ontzettend veel lol in. Vind het heerlijk om eens in de maand te spelen dat ik weetikveelwat ben.
Kort uitgelegd: ik wil de koningin van sprookjesland die in de moderne wereld terecht is gekomen spelen. Iedereen speelt zelfverzonnen sprookjesfiguren met al hun eigen maffe quirks. Mensen zullen met vanalles bij me aankomen, problemen die opgelost moeten worden maar ook slijmen om iets voor elkaar te krijgen of boos zijn omdat ze mijn beslissing niet leuk vinden. Het is een beetje koningin van een kleuterklas. De bedoeling is mooie scenes en met elkaar een zo gaaf mogelijk verhaal maken. Denk aan 'de vloer op' qua dynamiek.
Destijds werd ik me bewust van de stress en heb ik dit met de spelleiding besproken. Ik ben nagegaan wat in het spel mij stress opleverde en dat lag er met name aan dat o.a. mensen uit die groep binnenspelse dingen buitenspels trokken. Dat is niet okay en dat heb ik toen in de groep besproken en dat is ook gestopt.
En omdat ik merkte dat ik er stress van kreeg dat een deel van de groep erg negatief praatte over het spel en over andere mensen en mij daar steeds in betrok heb ik wat afstand van dat groepje genomen. Ik had geen zin die negativiteit en wil gewoon lekker spelen. En sindsdien lukt dat ook, en zeker nu mijn medicatie aanslaat denk ik dat ik dit prima kan.
Nu het hier over gaat mis ik mijn opleiding wel. Ik heb communicatie en multimedia design gestudeerd. Echt een combinatie van marketing, kunst en ICT. Maar wij kregen serieus les over hoe je kan brainstormen en tot een idee kan komen zonder te veroordelen. En hoe belangrijk het is om soms alleen al dingen te mogen roepen zonder dat er een "ja maar" op komt. Daar zijn hele boeken over geschreven.quote:Op donderdag 9 november 2017 11:27 schreef DancingPhoebe het volgende:
[..]
Leuk!
Ingewikkeld ook, want ik kan me voorstellen dat het, als het al niet zo lekker loopt tussen mensen, het heel lastig is om in en uit spel te scheiden...
Ik zou lekker de highroad kiezen. Stel dat je nu die rol in het spel niet krijgt, lol hebben in de rol die je wel krijgt en een volgende keer beter. Dit soort dingen kunnen amper 100% eerlijk gaan, soms heb je geluk en soms pech. Dat het bij jou dan komt door waar je nu mee worstelt is kut, maar de volgende keer heeft weer iemand anders die pech. Can't winnem all. Maar bespreekbaar maken zou ik zeker proberen in een ietwat gecontroleerde setting, ongeacht of dat iets uitmaakt voor de rol die je uiteindelijk gaat krijgen.
Dat binnen en buitenspels niet 100% scheiden is een bekend fenomeen en tot op zekere hoogte ook oke. Als je iemand niet mag, zoek je m niet op in het spel. Wat bij mij gebeurde is dat ik iets deed tegen een personage dat erg geliefd is, hij had mij ook iets gedaan. Vervolgens vonden mensen het buitenspels oneerlijk en bleven me daarop aanvallen terwijl ik het met die speler zelf helemaal doorgesproken had en hij er oke mee was. En ook dat heb ik ze uitgelegd maar ze konden het niet loslaten.quote:Op donderdag 9 november 2017 11:27 schreef DancingPhoebe het volgende:
[..]
Leuk!
Ingewikkeld ook, want ik kan me voorstellen dat het, als het al niet zo lekker loopt tussen mensen, het heel lastig is om in en uit spel te scheiden...
Ik zou lekker de highroad kiezen. Stel dat je nu die rol in het spel niet krijgt, lol hebben in de rol die je wel krijgt en een volgende keer beter. Dit soort dingen kunnen amper 100% eerlijk gaan, soms heb je geluk en soms pech. Dat het bij jou dan komt door waar je nu mee worstelt is kut, maar de volgende keer heeft weer iemand anders die pech. Can't winnem all. Maar bespreekbaar maken zou ik zeker proberen in een ietwat gecontroleerde setting, ongeacht of dat iets uitmaakt voor de rol die je uiteindelijk gaat krijgen.
Dat zijn leuke onderwerpen om mee bezig te zijn. Zeker op zo'n creatieve manier en je groeit er als persoon enorm van.quote:Op donderdag 9 november 2017 11:33 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Nu het hier over gaat mis ik mijn opleiding wel. Ik heb communicatie en multimedia design gestudeerd. Echt een combinatie van marketing, kunst en ICT. Maar wij kregen serieus les over hoe je kan brainstormen en tot een idee kan komen zonder te veroordelen. En hoe belangrijk het is om soms alleen al dingen te mogen roepen zonder dat er een "ja maar" op komt. Daar zijn hele boeken over geschreven.
Ik vind het heerlijk als iemand die manier van discussiėren van mij begrijpt. Ik bedoel het eigenlijk nooit slecht. En ik zal best vaak dom, of naief over komen en ik vind het altijd heel jammer dat daar dan meteen zo veroordelend over gedaan moet worden. Ik ben gewoon best wel een flap uit, en ik ga liever ook geen discussie uit de weg. En dat doe ik dan niet omdat ik perse mijn zin door wil drijven, ik praat door omdat ik het wil begrijpen. En ik vind het prima dat er meerdere meningen naast elkaar bestaan.
Ik heb ook een minor op de kunstacademie gedaan. En oeeeh dat viel tegen, dacht ik in het begin. Maar ik ben zo los gekomen dat half jaar. We gingen het specifiek over perfomance art hebben. En moesten een eigen performance maken en opvoeren. Daarnaast bleek ik ook nog een klasgenoot uit Praag te hebben dus alles was in het Engels. Maar ik heb het fantastisch gevonden. Daar kwam heel veel van dit ook in terug. En ze wilde ook dat je heel bewust naar je eigen rol in de groep ging kijken.
Kan ik me iets bij voorstellen. Maar waar dnd gaat over monsters in dungeons kapothakken en zo sterk mogelijk worden daar gaat dit over gaaf acteerwerk waarbij winnen of verliezen ondergeschikt is. Het is soms juist heel gaaf om dramatisch ten onder te gaan.quote:Op donderdag 9 november 2017 12:42 schreef Quotidien het volgende:
Doet me denken aan DnD dat rollenspel.
Daar zou ik wel een keer een vlieg op de muur willen zijn. Zou het zelf nooit kunnen.quote:Op donderdag 9 november 2017 12:47 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Kan ik me iets bij voorstellen. Maar waar dnd gaat over monsters in dungeons kapothakken en zo sterk mogelijk worden daar gaat dit over gaaf acteerwerk waarbij winnen of verliezen ondergeschikt is. Het is soms juist heel gaaf om dramatisch ten onder te gaan.
Welk moeilijk onderwerp?quote:Op donderdag 9 november 2017 13:09 schreef Fripsel het volgende:
Wauw en dan heb je eindelijk weer een beetje rust en een helderder beeld van bepaalde patronen waardoor je je wat prettiger voelt en dan komt dan iemand ongevraagd even met weer een moeilijk onderwerp. Schiet mij maar lek hoor. En dan ben ik vervelend omdat daarmee over mn grens word gegaan. Waarvoor slik ik verdorie al die pillen.
Iets wat ik liever alleen in therapie bespreek of met iemand naast me op de bank omdat het me zo onzeker en verdrietig maakt.quote:
Begrijpelijk. Kan wel fijn zijn het eruit te gooien, maar dat is jouw afweging.quote:Op donderdag 9 november 2017 13:22 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Iets wat ik liever alleen in therapie bespreek of met iemand naast me op de bank omdat het me zo onzeker en verdrietig maakt.
Nee dat is geen optie. Ik kan echt heel slecht gaan. Zoals ik al zei, die middelen zitten er met een reden in.quote:Op donderdag 9 november 2017 13:24 schreef Quotidien het volgende:
[..]
Begrijpelijk. Kan wel fijn zijn het eruit te gooien, maar dat is jouw afweging.
Dan moet je het niet doen. Ik dacht dat je er misschien wel behoefte aan had omdat je het hier toch aankaartte. Sterkte ermee dan.quote:Op donderdag 9 november 2017 13:26 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Nee dat is geen optie. Ik kan echt heel slecht gaan. Zoals ik al zei, die middelen zitten er met een reden in.
Nee het is meer het alleen voelen omdat mensen je grenzen steeds maar onredelijk vinden terwijl jij ook niet om die grens vraagt.quote:Op donderdag 9 november 2017 13:27 schreef Quotidien het volgende:
[..]
Dan moet je het niet doen. Ik dacht dat je er misschien wel behoefte aan had omdat je het hier toch aankaartte. Sterkte ermee dan.
Knuffelsquote:Op donderdag 9 november 2017 13:34 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Nee het is meer het alleen voelen omdat mensen je grenzen steeds maar onredelijk vinden terwijl jij ook niet om die grens vraagt.
Dat zeg ik ook altijd, jij kan er van weglopen. Ik niet, feel free. Doe het ook niet voor mijn Lol.quote:Op donderdag 9 november 2017 13:40 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Knuffels
Lastig is dat. Zij hebben niks te zeggen over waar jouw grenzen wel of niet liggen. Het staat ze vrij om als ze het te lastig vinden op te hoepelen.
Lastig wel. Denk je dat het gaa tlukken om de gemoederen te sussen en dat iedereen weer een beetje met elkaar (met jou) overweg zal kunnen?quote:Op donderdag 9 november 2017 10:47 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
@Kamina: ik denk dat ze zich zeker aangevallen zullen voelen. Maar dat zullen ze sowieso zodra ik op welke manier dan ook hier iets van zeg.
Mijn twijfel over het op social media zetten, ook al is het een besloten groepje was dus wel terecht. Ik denk niet dat er een flamewar zal komen, eerder stilte van hun kant.
Het klinkt een beetje zoals ik mensen weleens gevoels dissociatie bij stress heb horen omschrijven.quote:Op donderdag 9 november 2017 22:10 schreef Elvi het volgende:
Ik ben de afgelopen dagen een beetje de weg kwijt. Het is zo druk in m'n hoofd dat ik niks meer voel. Alsof er een afstand is tussen mij en m'n hersenen en ik alles op automatische piloot doe. Ik kan het moeilijk uitleggen, maar het voelt niet fijn en ik weet niet wat ik ermee moet en waar het vandaan komt.
Ik heb nog nooit dissociatie ervaren dus ik heb geen idee of dit het is. Het is alsof er een waas tussen mij en de rest van de wereld zit en ik geen contact kan krijgen met de anderen maar dat het anderen niet opvalt.quote:Op donderdag 9 november 2017 22:24 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Het klinkt een beetje zoals ik mensen weleens gevoels dissociatie bij stress heb horen omschrijven.
Ik heb even opgezocht wat ik bedoel
http://jongburnout.nl/bur(...)-burnout-dissocieren
Bedoel je zoiets?
Oh die tekst is vrij stom. Maar ja.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |