Fles' Travelsnacks, part 67BestemmingIeper en de West-Vlaamse slagvelden van de Eerste Wereldoorlog
Datum / data29 en 30 mei 2004
BeweegredenNou ja ik was van jongs af aan redelijk intensief met de Tweede Wereldoorlog opgegroeid omdat mijn moeder uit de buurt van Arnhem komt, en Yvonnen vond het wel leuk om mij ook eens de Eerste Wereldoorlog te laten zien. Plus bezoek aan een brouwerij, voor mij meer dan genoeg reden.
GezelschapBest een hoop Fok!kers, denk dat we met een man of 10 waren. Veel mensen heb ik al jaren niet meer op Fok! gezien trouwens, maar okee. Het was een Fok!meet.
VervoerGewoon, de auto's van die lui. En ik reed dan mee dus ik kon de hele dag door bier hachelen ghehe.
VoorbereidingenNiks. Ik liet het maar over me heen komen
AanradersAlles! Super interessant gebied, waar ik nadien ook nog vele malen naartoe terug geweest ben.
AfradersTer Posterie. Nou ja geweldige tent, maar het afraderige eraan is dat het niet meer bestaat. Al heel lang niet meer ook. Naja. We zijn er wel nog een keertje uit gestuurd ook, maar ik weet niet of dat deze keer was
VoedselJa klopt. Pakske fritten.
DrankBier
Foto's!Net over de Belgische grens wordt het vervolg van de route bepaald.
Eerste blik op het mondaine Esen in West-Vlaanderen.
De brouwerij van het Oerbier waar we eerst een rondleiding kregen.
Daarna door naar Ieper, Hier een blik in de Rijselstraat (N336) met het uithangbord van de niet meer bestaande taveerne Ter Posterie.
Yvonne en ik wachten op een biefstukje bij de lakenhal in Ieper.
Het was het wachten waard, zullen we maar zeggen
(Alle groente ook opgegeten hoor mam!)
Na het eten door naar de Menenpoort, waar sinds WO1 elke (echt elke) avond om 20:00 de Taptoe geblazen wordt, erg indrukwekkend.
De volgende ochtend was het weer helaas flink wat minder, maar ja, je doet het ermee. Komt de sfeer op sommige plekken ook wel ten goede eigenlijk.
Na het ontbijt op weg naar het Hooghe Crater museum aan de Meenseweg. Eén van de betere musea in de regio.
Daar staat ook één van de oudste ambulances ter wereld, een T-ford uit 1917.
Hierna bezochten we Hill62, wat meer naar het zuiden. Heuveltoppen werden altijd genoemd naar de hoogte van de top boven zeeniveau. Je kunt je afvragen in hoeverre dat nog klopte nadat stelselmatig complete heuvels opgeblazen werden. Hier loopt de groep over de resten van zo'n opgeblazen heuvel. Het is aannemelijk dat er eerder honderden dan tientallen soldaten nog daar onder de grond liggen
Aan de overkant van de weg poseer ik even bij een kanon.
Vervolgens gingen we naar het Ploegsteertbos, tegen de Franse grens aan. Heel diep in het bos wist iemand de resten van een makeshift bunker uit WO1 te vinden. Gewoon zandzakken met een laagje cement erop. De zandzakken zijn weg, maar de afdrukken nog goed te zien.
In het Ploegsteertbos liggen niet minder dan vier begraafplaatsen, omdat de geallieerden ernaar streefden om de gevallenen zo veel mogelijk te begraven op de plek waar ze gesneuveld zijn. Hier zien we Toronto Avenue Cemetery met het Cross of Remembrance en een doorkijkje naar het Cross van Mud Corner Cemetery.
Aan het eind van de middag hebben we nog even lekker gegeten in Ieper.
En met de lakenhal in de volle zon gingen we weer naar huis. Drie uurtjes later was iedereen weer thuis
Intensief, indrukwekkend, erg gaaf weekend