Fles' Travelsnacks, part 63 BestemmingOlsberg (Sauerland) en later Gerolstein (Eifel), Duitsland
Datum / data22 t/m 26 november 2017
BeweegredenOmdat je dit soort weekendjes niet vaak genoeg kunt doen, nu even twee achter elkaar aan
VervoerDe leasebak van mijn travelmaat Nico, een dikke Suzuki Vitara
AanradersEten. Dik Duits voeder
Schnitzel, Röstiburgers, alles
AfradersParkhotel Olsberg was 7 jaar geleden al een oubollig zootje, is alleen maar erger geworden. Ze verkopen zelfs wificodes waar op het briefje staat dat ze gratis zijn. Tipp-ex eroverheen alles
Zielige boel daar.
Foto's!Dag 1: Woensdag 22 november. Rond kwart over negen uit Deventer vertrokken. Hier een eerste blik op Warstein. Door wat file waren we eigenlijk net 10 minuten te laat, maar we mochten alsnog mee met de Warsteiner Experience (scheelde hun ook weer 20 euro
)
Het bezoekerstreintje waarmee we door de brouwerij gereden zijn. Ding remde als een debiel
Productconfrontatie na afloop
De zon staat laag in deze tijd van het jaar. Hier een selfie van de bijrijder onderweg naar het hotel in Olsberg.
Maat Nico aan het rangeren met het meubilair. Op eoa manier krijgen we altijd een tweepersoonsbed. Maar ja, zo close zijn we nou ook weer niet
De vloer van het balkon in Olsberg. Mag echt wel even nodig wat aan gedaan worden
Enfin, de stad in en eten bij
Das verrückte Kartoffelhaus Dag 2: fatsoenlijk ontbijt (ik eet normaal nooit iets voor 11 uur) want we hebben een wandeling op het programma
Zo hoog mogelijk proberen te komen met de auto, dat was op 687 meter. De rest moest gewandeld danwel geklommen worden.
Ruim 600 meter verderop begon het echte klimwerk op 710 meter hoogte. Ik ben tot ongeveer 735 meter gekomen, toen vond ik het wel weer eng genoeg en ben ik weer naar beneden gegaan
Hierna reden we door naar Ramsbeck, waar we eerst geluncht hebben bij een mooie Konditorei. Even verderop was een ertsmijn toegankelijk gemaakt voor bezoekers. Dus daar gingen we in
Hier een deel van de machinehal met een grote boorwagen.
Even later konden we zelf de mijn in, maar wel in gepaste kledij.
Vervolgens zijn we met dit mijnwerkerstreintje anderhalve kilometer diep de berg in gereden, waar de rondleiding begon. Was leuk!
Na afloop weer terug gereden naar het hotel en nog even het zwembad in (ik heb vier dagen op rij gezwommen dit weekend
bij elkaar ruim 1300 meter
)
Omdat het eigenlijk best lekker weer was hebben we nog eoa materiaalhok opengebroken voor wat stoelen en een tafel, en hebben we nog even heerlijk een uurtje in de korte mouwen op het balkon gezeten
Later kwamen we er dus inderdaad achter dat we genaaid waren met die wifi. 5 euro voor 48 uur betaald
Voor een gratis code. Pauperhonden.
Dag 3: Om eoa reden waren we erg vroeg op, het was nog donker toen we al aan het ontbijt zaten. Half negen waren we onderweg voor een mooir lange rit van het Sauerland naar de Eifel. Tegen het eind van de ochtend hielden we even pauze voor koffie met Gebak
Ging zonder dralen naar binnen
Helaas hadden we, domdomdom, niet gekeken welke route we kregen. Ja, binnendoorweggetjes want "snelweg mijden". Dus, welkom in de binnenstad van Bonn
Gelukkig begon het na Bonn vrij snel weer mooi te worden. Hier staan we een beetje te genieten van het uitzicht in de buurt van Honerath. Het weer is best kut.
Rond een uur of 2 bereikten we de Rockeskyller Kornbrennerei, eoa jeneverstokerij-ish. Het stokerijbedrijf is eigenlijk al afgelopen. Er staan nog wat installaties voor een incidentele rondleiding en er is nog een winkeltje waar ze de restanten verkopen. We hebben ook een paar flesjes meegenomen
Daarna waren we vrij snel in Gerolstein, waar ik heel snel de Tourist information gevonden had, waar ik heel snel aan de beurt was en die me heel snel konden uitleggen hoe we heel snel bij de bottelarij van Gerolsteiner mineraalwater kwamen. Zodat we dus nog net op tijd waren voor de vrijdagmiddag-drie-uur-rondleiding
Helaas binnen geen foto's mogen maken.
Dag 4: Zaterdagochtend waren we ook vrij vlot de baan op, en kwamen we onderweg onder andere dit mooie uitzicht over de Moezel bj Treis-Karden tegen.
We waren namelijk op weg naar de langste hangbrug van Duitsland, de Hängeseilbrücke Geierlay. Gaaf ding
Ik heb me er wel even op gewaagd, maar houten planken in de regen zijn gewoon niet zo goed voor mij
Dus ik ben niet helemaal naar de overkant gelopen (Nico wel) en weer terug naar het dorp gegaan. Daar, in Mörsdorf, is nog een interessant kapelletje gewijd aan de zonen van het dorp die gevallen zijn in de beide wereldoorlogen. Binnen hangt een beamer die een filmpje van 3 minuten vertoont
Best leuk om eens te zien.
Nadat we daar in een retro-dorpskroegje een Strammer Max gegeten hadden, zijn we doorgereden naar Wallenborn, waar elke 35 minuten de vulkanische geest van de Vulkan-Eifel zich doet gelden. Ze willen er tegenwoordig zelfs geld voor zien
Dag 5: Gisteren zijn we dus weer op huus an gegaan. Ik had nog een aardig excursiepuntje in België gevonden, dus daar reden we langs. Het weer was ondertussen ook behoorlijk winters geworden.
Precies op tijd kwamen we aan bij de leisteenmijn in Recht, waar een paar minuten later een Nederlandstalige rondleiding was (er waren ook nog 20 Vlaamse gasten). We kregen wel helmen, maar het was toch best koud
Mijngang daar.
Beetje luguber puntje in de mijn. Onze vriend Nicolas is in 1884 geplet door een omlaag vallende plaat leisteen van ettelijke tonnen, heeft daarbij natuurlijk het leven gelaten, en geheel toepasselijk hebben ze van die plaat meteen een grafsteen voor hem gesneden
Hierna gingen we weer naar huis, maar eerst nog even een goed bord voer bij een wegrestaurant tussen Verviers en Luik
Ik hoop dat jullie het weer leuk vonden