Welkom in het centrale topic van "Depressie & Angst".
quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
quote:In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-5 zijn de angststoornissen zoals ze in het DSM-IV vermeld werden, opgesplitst in drie categorieën:
1) de angststoornissen
2) de obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen (ocgs)
3) de trauma- en stressorgerelateerde stoornissen
Angststoornissen in het DSM-5:
Paniekstoornis
Agorafobie
Specifieke fobie
Sociale angststoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Separatieangststoornis
Selectief mutisme
Angststoornis door een middel of medicatie
Angststoornis door een andere medische aandoening
angststoornis (niet anders omschreven)
Obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen
Obsessieve-compulsieve stoornis (OCD)
Stoornis in de lichaamsbeleving
Hoarding (het dwangmatig verzamelen van dingen)
Trichotillomanie (het regelmatig uittrekken van het eigen haar)
Excoriation disorder/Dermatillomanie (het regelmatig pulken aan de eigen huid)
Trauma- en stressorgerelateerde stoornissen
Reactieve hechtingsstoornis
Ontremde sociale engagementstoornis
Posttraumatische stressstoornis
Acute stressstoornis
Aanpassingsstoornissen
quote:FOK! heeft nu ook zijn eigen IRC-kanaal voor de mensen in "Depressie & Angst". Hier kunnen we gezellig chatten/ tips geven en het met elkaar erover hebben.
Indien jij ook gezellig mee wilt praten met ons kun je ons bereiken via de volgende link:
http://irc.fok.nl/
En dan in principe
/join #dna
Heb je vragen omtrent IRC?
PM de volgende users:
zomertje
RBWO
quote:
Nu alleen op de wachtlijst. Blegh.
Tussentijds wel een of andere cursus ter voorbereiding.
Nu heb ik dus even geen persoon meer die al mijn andere behandelaars kent...
Ik heb over anderhalve week afspraak met praktijkondersteuner die hopelijk die rol een beetje kan overnemen en mijn complete hulpverleningsplaatje in de gaten kan houden, want ik kan het zelf niet meer volgen.
Invalhuisarts is een eikel die zegt: "Ik ga je niet doorverwijzen naar de inhuis-psychiater voor een second opinion, ook al vraagt je advocaat daar om. Iedereen kan wel zeggen dat ze een psychisch probleem hebben.."
Dát is toch waarom ik een dossier heb, of ligt dat aan mij? Op deze manier krijg ik nooit genoeg bewijzen voor mijn situatie bij elkaar.
Wat is dat voor huisarts! Daar zou ik een officiële klacht tegen indienen.quote:Op vrijdag 22 september 2017 13:26 schreef bloempjuh het volgende:
Mijn huisarts heeft ontslag genomen
Nu heb ik dus even geen persoon meer die al mijn andere behandelaars kent...
Ik heb over anderhalve week afspraak met praktijkondersteuner die hopelijk die rol een beetje kan overnemen en mijn complete hulpverleningsplaatje in de gaten kan houden, want ik kan het zelf niet meer volgen.
Invalhuisarts is een eikel die zegt: "Ik ga je niet doorverwijzen naar de inhuis-psychiater voor een second opinion, ook al vraagt je advocaat daar om. Iedereen kan wel zeggen dat ze een psychisch probleem hebben.."
Dát is toch waarom ik een dossier heb, of ligt dat aan mij? Op deze manier krijg ik nooit genoeg bewijzen voor mijn situatie bij elkaar.
Precies hetzelfde hierquote:Op vrijdag 22 september 2017 13:11 schreef Lastpost het volgende:
Net weer bij de psych geweest, behandeling besproken en kon me er wel in vinden.
Nu alleen op de wachtlijst. Blegh.
Tussentijds wel een of andere cursus ter voorbereiding.
Gesprek gehad en op de wachtlijst.Wow, wat een onzin!quote:
Mijn huisarts heeft ontslag genomen
Nu heb ik dus even geen persoon meer die al mijn andere behandelaars kent...
Ik heb over anderhalve week afspraak met praktijkondersteuner die hopelijk die rol een beetje kan overnemen en mijn complete hulpverleningsplaatje in de gaten kan houden, want ik kan het zelf niet meer volgen.
Invalhuisarts is een eikel die zegt: "Ik ga je niet doorverwijzen naar de inhuis-psychiater voor een second opinion, ook al vraagt je advocaat daar om. Iedereen kan wel zeggen dat ze een psychisch probleem hebben.."
Dát is toch waarom ik een dossier heb, of ligt dat aan mij? Op deze manier krijg ik nooit genoeg bewijzen voor mijn situatie bij elkaar.
Kan mij voorstellen dat dat onnodig stress oplevert.
Is er niet een andere huisarts waar je naartoe kunt?
Ik hoop gewoon dat ik niet nog een keer naar deze (probeer nu niet te generaliseren maar) (wéér een mannelijke) flapdrol hoef. Huisartsenpraktijk is op zoek naar een permanente vervanger voor mijn (lieve vrouwelijke) huisarts.quote:
[..]
Wow, wat een onzin!
Kan mij voorstellen dat dat onnodig stress oplevert.
Is er niet een andere huisarts waar je naartoe kunt?
Wat is het met mannen en mentale problematiek niet serieus nemen?
Mijn oude vrouwelijke huisarts was niet heel beter. Ik was zo bang om mijn teruggekomen trauma aan de huisarts te vertellen dat mijn ex er met een brief van mij naar toe is gegaan. Haar reactie "ja hier kan ik niks mee hoor. En ik ga haar niet naar angst en paniek doorverwijzen".quote:
[..]
Ik hoop gewoon dat ik niet nog een keer naar deze (probeer nu niet te generaliseren maar) (wéér een mannelijke) flapdrol hoef. Huisartsenpraktijk is op zoek naar een permanente vervanger voor mijn (lieve vrouwelijke) huisarts.
Wat is het met mannen en mentale problematiek niet serieus nemen?
Zou de praktijkondersteuner jou evt kunnen helpen hiermee?quote:
[..]
Ik hoop gewoon dat ik niet nog een keer naar deze (probeer nu niet te generaliseren maar) (wéér een mannelijke) flapdrol hoef. Huisartsenpraktijk is op zoek naar een permanente vervanger voor mijn (lieve vrouwelijke) huisarts.
Wat is het met mannen en mentale problematiek niet serieus nemen?
Dat hoop ik wel, ja. Huisartsenpraktijk wordt gebeld door andere instanties als zij informatie willen. Dan moet ik daar wel iemand hebben die me serieus neemt.quote:
[..]
Zou de praktijkondersteuner jou evt kunnen helpen hiermee?
Ik heb een keer een vervanger van mijn psychiater gehad, dat was een enorme hork. Ging me eerst zitten vertellen dat mijn diagnose niet klopte (ik kwam op medicatie controle en daar stond een half uur voor) en het voelde als een kruisverhoor en na een uur stond ik weer buiten. Wat was ik blij dat daarna mijn eigen psychiater weer terug was. Achteraf konden we er samen wel om lachen, maar op het moment zelf...
Moest meteen denken aan hoe dat een keer met een eigen psychiater ging. Ik kreeg een nieuwe (die ik achteraf gezien maar 1x gesproken heb) en hij ging ook gelijk hele diagnoselijstje erbij!quote:
Gatver, daar heb je toch geen hol aan, zo'n huisarts... Een huisarts die je serieus neemt is heel belangrijk. Sterkte!
Ik heb een keer een vervanger van mijn psychiater gehad, dat was een enorme hork. Ging me eerst zitten vertellen dat mijn diagnose niet klopte (ik kwam op medicatie controle en daar stond een half uur voor) en het voelde als een kruisverhoor en na een uur stond ik weer buiten. Wat was ik blij dat daarna mijn eigen psychiater weer terug was. Achteraf konden we er samen wel om lachen, maar op het moment zelf...
Maar toen zag ik dat er 1 diagnose verdwenen was en er stond een andere diagnose bij waarvan ik dus niet op de hoogte was maar wel significant was. Dat gelijk weer recht laten zetten.
Psychiaters zijn soms rare kwasten. Wel moet ik eerlijk zeggen dat ik tot nu toe nog nooit een hele slechte ben tegengekomen. Psychologen zijn een heel ander verhaal, evenals SPV's en woonassistenten...en eigenlijk bijna alle andere type hulpverleners
Tis net als die doos bonbons van Forrest Gump, you never know what you gonna get
You never know what you gonna get, maar je bent ondertussen wel afhankelijk van die eikelsquote:
[..]
Moest meteen denken aan hoe dat een keer met een eigen psychiater ging. Ik kreeg een nieuwe (die ik achteraf gezien maar 1x gesproken heb) en hij ging ook gelijk hele diagnoselijstje erbij!
Maar toen zag ik dat er 1 diagnose verdwenen was en er stond een andere diagnose bij waarvan ik dus niet op de hoogte was maar wel significant was. Dat gelijk weer recht laten zetten.
Psychiaters zijn soms rare kwasten. Wel moet ik eerlijk zeggen dat ik tot nu toe nog nooit een hele slechte ben tegengekomen. Psychologen zijn een heel ander verhaal, evenals SPV's en woonassistenten...en eigenlijk bijna alle andere type hulpverleners
Tis net als die doos bonbons van Forrest Gump, you never know what you gonna get
Ik begin te denken dat ik mensen wegjaag. Eerst een ontslagnemende advocaat, dan een Maatschappelijk Werker die moet vertrekken en nu de huisarts. Ik mag hopen dat mijn psycholoog het de komende 200 jaar niet waagt om weg te gaan
Neuh. Bij mij is het wisselend maar het ligt er ook een beetje aan hoe je er zelf in staat natuurlijk.quote:
Ben ik de enige die niet louter negatieve ervaringen met hulpverlening heeft?
Gelukkig niet. Mijn laatste psychiater was echt een prettig mens, maar ook goed in haar werk. Heel blij dat ik haar getroffen heb!
. Durf in dit stadium ook niet zomaar te veranderen want dan weet ik haast zeker dat ze dat als symptoom van een bepaalde diagnose gaat zien en dat zo in mijn dossier zet en dat ook weer binnen hun team invloed gaat hebben op hoe ik benaderd/gezien ga worden. Aint that the truthquote:
[..]
You never know what you gonna get, maar je bent ondertussen wel afhankelijk van die eikels
SPOILERFukkers zitten ertussen, ik weet 't!
Verkoop je zijn ziel aan de duivel via ebayquote:Ik begin te denken dat ik mensen wegjaag. Eerst een ontslagnemende advocaat, dan een Maatschappelijk Werker die moet vertrekken en nu de huisarts. Ik mag hopen dat mijn psycholoog het de komende 200 jaar niet waagt om weg te gaan
Maar serieus, ik heb vorig jaar 8 (jazeker, ACHT!!!!) keer een hulpverlener ingewisseld omdat ze te onbekwaam waren, teveel stress veroorzaakten, te onbetrouwbaar bleken te zijn of omdat ze zich simpelweg niet aan gemaakte afspraken konden houden. Ik werd er echt strontziek van, "gutted"!
Nee, dat ben je niet.quote:
Ben ik de enige die niet louter negatieve ervaringen met hulpverlening heeft?
Nee.quote:
Ben ik de enige die niet louter negatieve ervaringen met hulpverlening heeft?
Gisteren kreeg ik het niet eens voor elkaar om van de bank af te komen om te douchen. Had elf uur geslapen en werd kotsmisselijk wakker met een vermoeidheid alsof ik niet geslapen had.
Nu lijk ik wat energie te hebben die ik ga investeren om wat naar buiten te gaan vandaag.
Nee nu ik eindelijk op de juiste plek zit ben ik er heel tevreden over, maar het maakt me echt heel verdrietig als ik erover nadenk wat voor weg ik daarvoor af heb moeten leggen.quote:
Ben ik de enige die niet louter negatieve ervaringen met hulpverlening heeft?
Het heeft mijn klachten zoveel erger gemaakt.Wat vetgedrukte betreft...nog leuker als je eigen sociale omgeving jou er ook nog eens op aankijkt, terwijl je door die falende hulpverlening onnodig langer met je problemen blijft doorworstelen (en het erger wordt) en je ziel in de fik staatquote:
[..]
Nee nu ik eindelijk op de juiste plek zit ben ik er heel tevreden over, maar het maakt me echt heel verdrietig als ik erover nadenk wat voor weg ik daarvoor af heb moeten leggen.
En niet dat ik "the harbringer of bad news" wil zijn, maar ik hoop voor je dat jij dit niet meermalen zal gaan meemaken. Strontziek word ik ervan, misselijkmakend dat gebrek aan zelfreflectie bij die hulpverleners ook. Dat is hoe 't was toen 't weer gebeurde. De 1e keer was ik vooral verbouwereerd, onthutst/ontzet, verdrietig inderdaad (alsof 't een gemiste kans was ofzo), maar dit komt zo vaak voor dat ik niet denk dat dit gedrag bij dit soort mensen toeval is.
Was wel prettig, heb me eigenlijk te lang weggecijferd en gedaan alsof ik het allemaal wel onder controle had en het meeviel.
Bijwerkingen van de medicatie begin ik ook wel te merken, heb het idee alsof ik aan de harddrugs zit. Energie voor 10 momenteel. Alleen de zin om er iets mee te doen is er niet echt haha.
Allereerst, waarom die "vergelijking", en sinds wanneer ken jij mijn hele voorgeschiedenis.quote:
[..]
Wat vetgedrukte betreft...nog leuker als je eigen sociale omgeving jou er ook nog eens op aankijkt, terwijl je door die falende hulpverlening onnodig langer met je problemen blijft doorworstelen (en het erger wordt) en je ziel in de fik staat [ afbeelding ]
En niet dat ik "the harbringer of bad news" wil zijn, maar ik hoop voor je dat jij dit niet meermalen zal gaan meemaken. Strontziek word ik ervan, misselijkmakend dat gebrek aan zelfreflectie bij die hulpverleners ook. Dat is hoe 't was toen 't weer gebeurde. De 1e keer was ik vooral verbouwereerd, onthutst/ontzet, verdrietig inderdaad (alsof 't een gemiste kans was ofzo), maar dit komt zo vaak voor dat ik niet denk dat dit gedrag bij dit soort mensen toeval is.
Ik wil niet gemeen doen maar ik vind het maar lastig reageren op zo'n post. Je weet "niks" zeg maar. Je was er niet bij toen ik in de brugklas in het ziekenhuis zat en al die shit, je weet niet hoe lang ik al mee loop in die ellende.
Welke medicatie/dosis zit je? En hoe lang ben je bezig?quote:Op zaterdag 23 september 2017 13:07 schreef Lastpost het volgende:
Heb hier trouwens eens goed kunnen praten met mijn vriendin over mijn situatie en waar ik tegenop zie, wat er niet makkelijk gaat en waarom ik dingen doe/laat zoals het gaat.
Was wel prettig, heb me eigenlijk te lang weggecijferd en gedaan alsof ik het allemaal wel onder controle had en het meeviel.
Bijwerkingen van de medicatie begin ik ook wel te merken, heb het idee alsof ik aan de harddrugs zit. Energie voor 10 momenteel. Alleen de zin om er iets mee te doen is er niet echt haha.
Ehm...we weten beiden dat ik van je voorgeschiedenis bijna niks weet. Waarom ga je daar dan vanuit, terwijl ik 't hier over m'n eigen geschiedenis heb?quote:
[..]
Allereerst, waarom die "vergelijking", en sinds wanneer ken jij mijn hele voorgeschiedenis.
Ik wil niet gemeen doen maar ik vind het maar lastig reageren op zo'n post. Je weet "niks" zeg maar. Je was er niet bij toen ik in de brugklas in het ziekenhuis zat en al die shit, je weet niet hoe lang ik al mee loop in die ellende.
Wel interessant blijkbaar dat ik met m'n vergelijk wel in de buurt zat. Maar 't komt dus wel vaker voor, wat ook m'n punt was.
Sorry, ik zal mijn leven beterenquote:
Ik vind dit topic sowieso nogal een broedplek voor negativiteit worden. Mensen die hun verhaal willen komen doen worden al snel ondergesneeuwt door klaagzangen over het uwv en de hulpverlening.
Trek het je niet aan. Logisch dat je moedeloos wordt wanneer de hulpverlening je niet (goed) kan helpen.quote:
[..]
Sorry, ik zal mijn leven beteren
Ik ben zelf niet echt een fan van klaagzangen en de daarbijbehorende theekransjes-aanmoedigingen, maar.... als mensen hun verhaal komen doen en dat verhaal bestaat uit UWV en hulpverlening..wat verwacht je dan van die mensen?quote:
Ik vind dit topic sowieso nogal een broedplek voor negativiteit worden. Mensen die hun verhaal willen komen doen worden al snel ondergesneeuwt door klaagzangen over het uwv en de hulpverlening.
Ik ben 't met je eens dat 'vooral komen klagen' en "dagboektopic" niet mijn voorkeuren zijn, en ik zelf liever kijk naar reflectie, oplossingsgerichtheid, bewustzijnsverbreding en inlevingsvermogen + respect.
Maar verschillende mensen hebben verschillende behoeftes, zelf ben ik van mening dat daar op zich wel ruimte voor zou moeten zijn.
Dat mensen komen klagen is op zich niet zo'n probleem alleen lijkt alsof men elkaar soms aansteekt met de verhalen. Dat is wel af en toe vervelend ja.quote:
Zoals ik zei, het gaat een beetje ten koste van mensen die hun verhaal willen komen doen. Ik moet er ook bij zeggen dat door mijn depressie ik niet zo goed tegen geklaag kan, en het is nu al pagina's lang geklaag over de boze buitenwereld en dat er op de aardbol geen fatsoenlijke psycholoog te vinden is. Ben er wel een beetje klaar mee onderhand.
Het is een cirkel. Maar niet geheel onlogisch in een topic als deze, klagen is makkelijk en lucht op. Al kan ik me voorstellen dat een grote klaagzang gaat tegenstaan.quote:
[..]
Dat mensen komen klagen is op zich niet zo'n probleem alleen lijkt alsof men elkaar soms aansteekt met de verhalen. Dat is wel af en toe vervelend ja.
Je kunt t zelf ook richting het positieve duwen door goede ervaringen te posten, bijvoorbeeld
. Dit is algemeen bedoeld, trouwens.Jeetje wat heftig!quote:
Na een afschuwelijke dag gisteren met een nog dieper dal dan de dag ervoor lijkt het vandaag ineens een stuk beter te gaan. Hoop echt dat ik door de eerste ellende van de opbouw van de AD heen ben en dat het nu de goede kant op gaat.
Gisteren kreeg ik het niet eens voor elkaar om van de bank af te komen om te douchen. Had elf uur geslapen en werd kotsmisselijk wakker met een vermoeidheid alsof ik niet geslapen had.
Nu lijk ik wat energie te hebben die ik ga investeren om wat naar buiten te gaan vandaag.
Ik heb wel in de middag steeds een dipje maar verder heb ik het gevoel eindelijk weer een beetje mezelf te worden na de emotionele rollercoaster van de afgelopen 5 maanden.
Ik wens je veel sterkte en hoop dat het snel beter gaat!
Dank je wel. Fijn dat je weer de oude jij begint te worden. Jij ook sterkte gewenst.quote:
[..]
Jeetje wat heftig!
Ik heb wel in de middag steeds een dipje maar verder heb ik het gevoel eindelijk weer een beetje mezelf te worden na de emotionele rollercoaster van de afgelopen 5 maanden.
Ik wens je veel sterkte en hoop dat het snel beter gaat!
Dat ligt er helemaal aan of je ruimte hebt om nog mensen te ontmoeten en daar aandacht aan te geven. Pas wel op dat je niet vlucht in relaties om maar niet aan je issues te denken.quote:
Hoe denken jullie over daten met een depressie?
En dat je van je eventuele nieuwe vlam geen hulpverlener maakt.quote:
[..]
Dat ligt er helemaal aan of je ruimte hebt om nog mensen te ontmoeten en daar aandacht aan te geven. Pas wel op dat je niet vlucht in relaties om maar niet aan je issues te denken.
Ik zou het niet doen. Je trekt dan toch niet de juiste persoon aan als je zelf niet lekker in je vel zit.quote:
Hoe denken jullie over daten met een depressie?
Juist daar ben ik bang voor. Maar ja, mijn behandelaar zegt dat ik er voor open moet staan en dat het heel erg kan helpen.quote:
[..]
Ik zou het niet doen. Je trekt dan toch niet de juiste persoon aan als je zelf niet lekker in je vel zit.
Ik weet even niet zo goed hoe
. En wat moeten chronisch depressieve mensen doen. Hoe gaan die ermee om etc.Daten is wat anders dan een relatie aangaan hequote:
[..]
Juist daar ben ik bang voor. Maar ja, mijn behandelaar zegt dat ik er voor open moet staan en dat het heel erg kan helpen.
Ik weet even niet zo goed hoe
Ik kan me voorstellen dat het daten, iets leuks doen met een ander, je geliefd voelen, of zelfs sex je kan helpen. Maar een volledige relatie zou ik afraden op dit moment. Richt je eerst maar op jezelf.
En chronisch depressieve mensen hebben ook tools ontdekt om ermee om te kunnen gaan en kennen hun valkuilen
Ik zou het niet gericht doen, maar ik ben wel een paar keer een relatie "ingerold" tijdens een dal. Voor mezelf heb ik zoiets van "Als 't me overkomt, prima dan, ik probeer er 't beste van te maken" (maar ga er dan wel vanuit dat de kans fors groter is dat het niet lang zal duren).quote:
Hoe denken jullie over daten met een depressie?
Ding is dat 't wel verlokkelijk is om dan die geborgenheid bij een ander te kunnen halen. Natuurlijk is dat fijn. Maar tijdens een depressie zal je niet optimaal relatiemateriaal zijn (niet dat niemand hier dat wist).
Ik doe trouwens niet aan datingsites.
Klopt, maar ze had het juist over het verkrijgen van een relatie.quote:
[..]
Daten is wat anders dan een relatie aangaan he
Ik kan me voorstellen dat het daten, iets leuks doen met een ander, je geliefd voelen, of zelfs sex je kan helpen. Maar een volledige relatie zou ik afraden op dit moment. Richt je eerst maar op jezelf.
En chronisch depressieve mensen hebben ook tools ontdekt om ermee om te kunnen gaan en kennen hun valkuilen
Dat alles staat mij tegen (daten + relaties). Ik kan mezelf prima ondersteunen en op mezelf vertrouwen. Het staat mij tegen omdat ik bang ben deze veiligheid te verliezen, zonder dat ik het in de gaten heb. Misschien ook o.a. omdat mijn trauma door mijn voormalige partner is ontstaan.
Ik denk dat ik daten e.d. even laat voor wat het is.
[ Bericht 2% gewijzigd door Melancholia_war op 24-09-2017 20:49:01 ]
Ik durf geen geborgenheid bij een ander te zoeken.quote:
[..]
Ik zou het niet gericht doen, maar ik ben wel een paar keer een relatie "ingerold" tijdens een dal. Voor mezelf heb ik zoiets van "Als 't me overkomt, prima dan, ik probeer er 't beste van te maken" (maar ga er dan wel vanuit dat de kans fors groter is dat het niet lang zal duren).
Ding is dat 't wel verlokkelijk is om dan die geborgenheid bij een ander te kunnen halen. Natuurlijk is dat fijn. Maar tijdens een depressie zal je niet optimaal relatiemateriaal zijn (niet dat niemand hier dat wist).
Ik doe trouwens niet aan datingsites.
Waarom doe je niet aan datingsites?
Wie is Andre?quote:
Het is aan de Andre om te bepalen of ze met je depressie om wil gaan.
Afgelopen dagen heb ik me niet helemaal gevoeld zoals normaal. Beetje alsof ik in een hele erge brain fog zit. Heb vaak momenten dat ik gewoon niks anders kan dan recht voor me uit staren, omdat het dan in mijn hoofd te druk is en het net is alsof mijn hersenen overbelast raken. Kom dan ook niet goed uit mijn woorden en het is soms net alsof ik niet goed meer kan nadenken.
Mijn hoofd zegt natuurlijk meteen dat ik een hersentumor of een beroerte heb, maar waarschijnlijk is het weer puur mijn angst die deze symptomen creëert. Ik word hier echt niet goed van.
Dan moet je het niet doen.quote:
[..]
Klopt, maar ze had het juist over het verkrijgen van een relatie.
Dat alles staat mij tegen (daten + relaties). Ik kan mezelf prima ondersteunen en op mezelf vertrouwen. Het staat mij tegen omdat ik bang ben deze veiligheid te verliezen, zonder dat ik het in de gaten heb. Misschien ook o.a. omdat mijn trauma door mijn voormalige partner is ontstaan.
Ik denk dat ik daten e.d. even laat voor wat het is.
De psych kan wel vinden dat het een goed idee is, maar als jij er geen behoefte aan hebt nu dan moet je het niet doen.
Ze gaf aan dat dat kan helpen wonden te helen en door het te doen ik juist mijn angst kan overwinnen.quote:
Persoonlijk heb ik zoiets van "waarom zou ik een ander mezelf aandoen".
Ik merk dat wanneer ik wat hechter word met mensen en we bijvoorbeeld al bepaalde dingen delen ik een afscheid al lastig vind. Dan escaleert het in mijn hoofd. Zo van: "zie je wel, niemand wilt met een beschadigd persoon zijn".
Het kan allebei natuurlijk.quote:
[..]
Ze gaf aan dat dat kan helpen wonden te helen en door het te doen ik juist mijn angst kan overwinnen.
Persoonlijk heb ik zoiets van "waarom zou ik een ander mezelf aandoen".
Ik merk dat wanneer ik wat hechter word met mensen en we bijvoorbeeld al bepaalde dingen delen ik een afscheid al lastig vind. Dan escaleert het in mijn hoofd. Zo van: "zie je wel, niemand wilt met een beschadigd persoon zijn".
Zelf pas ik ermee op, ik heb nog wel eena de neiging mezelf wat te verliezen in relaties en ik wil juist nu aan mezelf gaan werken.
Wat me niet tegenhoudt te daten als het op mijn pad komt. Ik ga het alleen niet opzoeken nu.
Voor mij is dit ook een test om niet te veel in haar problemen gezogen te worden. Ik merk de neigingen om alles voor haar te willen doen, maar ik help expres mondjesmaat. Ik moet, hoe moeiljk het ook is, niet langer compleet andermans problemen - en alle bijkomende emotie - op me gaan nemen. Dat ze nu ook nog ruzie heeft met m'n vader (ze konden altijd goed met elkaar ondanks de scheiding) vind ik ook niet leuk, maar dat is echt hun probleem.
Voor de rest kom ik er achter dat 40 uur werken misschien toch iets te veel is voor me. Ik doe het al erg lang, maar sinds de burn out ben ik gewoon niet meer dezelfde qua cognitie en energie. Het schijnt normaal te zijn, het klinkt logisch maar het is zo frustrerend. Binnenkort even een week vrij nemen en voor de rest sparen om volgend jaar lang te gaan reizen. Ik hoop zo dat ik later 32 uur of iets minder kan werken, dat zou echt precies goed zijn.
Ik ben soms echt weer bang als ik het druk heb, dan kost het moeite om mijn angst weer een burnout te krijgen te managen. Al die potentiele gevaren, ik moet het loslaten zo ver ik kan. Niet meer neurotisch overal bovenop zitten, maar weer wat losser met mijn leven omgaan. Soms voel ik me zo kwaad en somber om alles. Waarom moet ik nu met deze gevolgen leven. Tering burnout ook, het heeft me echt gesloopt. Ik ben realistisch genoeg om te weten dat ik niks kado krijg in het leven. Ik moet het zelf naar mijn hand zetten. Meer egocentrisch zijn (wat mijn hele moreel gerechtige persoonlijkheid niet makkelijker maakt), meer voor mezelf kiezen.
Ik heb het gevoel goed bezig te zijn en de resultaten zijn er. Ik treed mijn angst met vechtlust tegemoet. Ik dank het voor het feit dat het me in kern probeert te beschermen, maar ik weet dat ik geen verlammende angst nodig heb de rest van mijn leven om mijn lesje te leren. Des te ingrijpender de ervaring, des te ingrijpender de angst. Langzaam kruip ik verder en verder uit het diepste dal waar ik ooit in heb gelopen in mijn leven. De donkere diepte is nog altijd zichtbaar, maar mijn blik ligt op het licht voor me en eindelijk na jaren voel ik de warme zonnestralen weer op mijn gezicht. Ze geven me energie, hoop en nieuw levensgeluk en wijsheid. Ik ga ervoor en ik wandel verder. Altijd opstaan.
Op een schaal van 1 tot 10, hoe stoned ben je nu?quote:
Langzaam kruip ik verder en verder uit het diepste dal waar ik ooit in heb gelopen in mijn leven. De donkere diepte is nog altijd zichtbaar, maar mijn blik ligt op het licht voor me en eindelijk na jaren voel ik de warme zonnestralen weer op mijn gezicht. Ze geven me energie, hoop en nieuw levensgeluk en wijsheid. Ik ga ervoor en ik wandel verder. Altijd opstaan.
sorry
Een arts vertelde mij dat je op een gegeven moment "resistent" kunt worden en je vooral daarom voor nieuwe medicatie moet gaan.
Mijn eigen psychiater vertelt mij dat het gewoon kan. Ik heb eigenlijk geen zin om wéér maar af te wachten of het wel of niet werkt (inclusief alle nieuwe bijwerkingen).
Had die arts het over antidepressiva of over medicatie in het algemeen? Het is natuurlijk wel zo dat bacterieën steeds resistenter tegen antibiotica worden. Over antidepressiva kan ik hier ook niks over vinden.
Nee, ik heb dat nooit gedaan.quote:
Hebben jullie wel eens oude medicatie opnieuw geprobeerd?
Een arts vertelde mij dat je op een gegeven moment "resistent" kunt worden en je vooral daarom voor nieuwe medicatie moet gaan.
Mijn eigen psychiater vertelt mij dat het gewoon kan. Ik heb eigenlijk geen zin om wéér maar af te wachten of het wel of niet werkt (inclusief alle nieuwe bijwerkingen).
Is er medicatie waar je eerder wel baat bij hebt gehad die je opnieuw zou willen gebruiken?
Antidepressiva.quote:
Ik had vorig jaar wellbutrin en ben daar toen mee gestopt omdat mijn eetlust compleet verdwenen was. Dat heeft me toen wel de sportschool ingekregen dus 2 maanden geleden heb ik het weer opgepakt. Heb het idee dat het deze keer minder effect heeft maar sinds ik het weer gebruik gaat het wel een stuk beter, al weet ik niet of dat helemaal door de wellbutrin komt.
Had die arts het over antidepressiva of over medicatie in het algemeen? Het is natuurlijk wel zo dat bacterieën steeds resistenter tegen antibiotica worden. Over antidepressiva kan ik hier ook niks over vinden.
Ik heb trouwens ook wellbutrin gebruikt.
wow, echt niet leuk. Was zo opgefokt.Afgelopen vrijdag had ik het eerste gesprek met de psycholoog, die vroeg best goed door. We proberen te duiden waar precies de problemen met mijn emotionele huishouding vandaan komen, is het trauma waardoor ik weinig kan verdragen, of is dat iets dat in mijn persoonlijkheid zit en verergerd is door hoe ik ben opgegroeid. Ze vroeg ook naar andere karaktertrekken, en ik vond daarover nadenkend, wel dat ik veel veranderd ben. ten positieve.
Ik heb een tijdlang Prozac gebruikt, dat hielp redelijk, haalde de scherpe kantjes ervan af.quote:
[..]
Nee, ik heb dat nooit gedaan.
Is er medicatie waar je eerder wel baat bij hebt gehad die je opnieuw zou willen gebruiken?
Maar op het eind werkte het minder, maar dat kan ook komen doordat er in die periode veel nare dingen zijn gebeurd
Oh dat is echt heel fijn!quote:
Ik gebruik nu een paar weken escitalopram en ik ben er best positief over. De turbostand is af van mijn emoties, en dat is echt fijn. Wel komt er nu ook een hoop vermoeidheid uit. Maar dat is niet gek na zoveel maanden emotionele rollercoaster.
Afgelopen vrijdag had ik het eerste gesprek met de psycholoog, die vroeg best goed door. We proberen te duiden waar precies de problemen met mijn emotionele huishouding vandaan komen, is het trauma waardoor ik weinig kan verdragen, of is dat iets dat in mijn persoonlijkheid zit en verergerd is door hoe ik ben opgegroeid. Ze vroeg ook naar andere karaktertrekken, en ik vond daarover nadenkend, wel dat ik veel veranderd ben. ten positieve.
En dat tweede is lastig onderscheid in te maken als je nog net trauma klachten zit. Heb je iets voorgesteld gekregen?
We hebben 10 gesprekken om dit uit te zoeken, en daarnaast om mij tot rust te brengen zodat ik een behandeling ook aankan. Dat laatste gaat vlotter dan ik had gedacht, het eerste zal even tijd nodig hebben. Maar dat is ook wel goed, ik heb nooit eerder inhoudelijk iets met het verleden gedaan. Dat wilde ik niet omdat ik het eigenlijk maar onzin vond en het achter me wilde laten. Nu dus toch maar wel mee aan de slag.quote:
[..]
Oh dat is echt heel fijn!
En dat tweede is lastig onderscheid in te maken als je nog net trauma klachten zit. Heb je iets voorgesteld gekregen?
Er is wel 'vastgesteld' dat er sprake is geweest van ernstige verwaarlozing op emotioneel en materieel vlak tijdens mijn jeugd. Ik vond het ergens wel confronterend dat ze dat stellen op basis van mijn verhaal.
En nu was ik bij de supermarkt, en daar zag ik iemand die zo erg op hem leek dat ik er bang van werd.
En ik er het liefst vandoor wilde gaan. 
En toen kwam ik hem bij de kassa nog een keer tegen en toen zag ik dat hij er helemaal niet zoveel op leek. En dat was zo raar.. want ik heb hem zo goed bekeken daarvoor. (Die zal ook gedacht hebben, wat staat dat blondje bang naar me te staren ).Mijn psychiater vertelde, toen ik af wilde gaan bouwen, dat het kan zijn dat het niet gezegd is dat een medicijn een volgende keer weer even goed werkt.quote:
Hebben jullie wel eens oude medicatie opnieuw geprobeerd?
Een arts vertelde mij dat je op een gegeven moment "resistent" kunt worden en je vooral daarom voor nieuwe medicatie moet gaan.
Mijn eigen psychiater vertelt mij dat het gewoon kan. Ik heb eigenlijk geen zin om wéér maar af te wachten of het wel of niet werkt (inclusief alle nieuwe bijwerkingen).
Het kan dus zijn dat als je het weer opnieuw gaat gebruiken dat het effect niet hetzelfde is, maar als iets eerder goed werkte en je verdroeg het goed, waarom dan niet weer proberen... (maar dat is hoe ik met mijn boerenverstand redeneer
...)Ik denk dat het een normale reactie is hoor. Ik heb het ook, bij meer mensen. En ik heb geen ptss voor zover ik weetquote:
Ik had vandaag iets geks. Ik heb de diagnose ptss.. maar niet vanwege mijn ex ofzo..
En nu was ik bij de supermarkt, en daar zag ik iemand die zo erg op hem leek dat ik er bang van werd.
Maar word je er bang van, hartkloppingen etc?quote:
[..]
Ik denk dat het een normale reactie is hoor. Ik heb het ook, bij meer mensen. En ik heb geen ptss voor zover ik weet
Het is niet dat we ruzie gehad hebben ofzo de laatste keer dat ik hem gezien heb. Ik ben nooit eerder op die manier bang geweest om hem te zien zeg maar. Lastig uitleggen.
Jij hebt je problemen toch erg lang onderdrukt? Kan me herinneren dat het bij jou ineens allemaal terugkwam oid?quote:
[..]
Maar word je er bang van, hartkloppingen etc?
Het is niet dat we ruzie gehad hebben ofzo de laatste keer dat ik hem gezien heb. Ik ben nooit eerder op die manier bang geweest om hem te zien zeg maar. Lastig uitleggen.
Misschien herinnert hij je aan die onderdrukking ofzo? Dit is echt raden en natte vingerwerk hoor. Maar misschien dat hij je nu juist herinnert aan iets wat traumagerelateerd is ipv het trauma zelf.
Zou eigenlijk wel kunnen. Moet eerlijk zeggen dat ik bepaalde stukken met mijn ex ook niet helemaal helder heb.quote:
[..]
Jij hebt je problemen toch erg lang onderdrukt? Kan me herinneren dat het bij jou ineens allemaal terugkwam oid?
Misschien herinnert hij je aan die onderdrukking ofzo? Dit is echt raden en natte vingerwerk hoor. Maar misschien dat hij je nu juist herinnert aan iets wat traumagerelateerd is ipv het trauma zelf.
Ik begin me steeds meer een beetje mn normale zelf te voelen weer maar tegelijkertijd schrik me de hele tijd rot van bepaalde dingen die ik merk/voel bij mezelf. Heel apart.
Ow pff...zie net toevallig dat je me een vraag had gesteld en ik die vergeten wasquote:
[..]
Ik durf geen geborgenheid bij een ander te zoeken.
Waarom doe je niet aan datingsites?
Geborgenheid is een ervaring waar denk ik de meeste mensen wel behoefte aan hebben, maar die alleen bereikt kan worden als je je kwetsbaar op durft te stellen.
Durf je je geborgenheid ook niet bij je partner te zoeken? Of een huisdier?
Katten vertrouw ik sowieso meer dan mensen, ik zou een mens niet zo snel op m'n gezicht durven laten slapen :")
Ik doe niet aan datingsites, omdat ik daar geen reet aan vind.
Ik vind het ook wat te gemaakt, heb geen zin om veel moeite te moeten doen om eventuele valsspelers eruit te moeten filteren en ik denk dat ik ook gewoon niet voldoende haast heb of zo.
Niet echt 1 enkele specifieke reden, 't komt neer op "niet voldoende motivatie"
Hartkloppingen heb ik al snel maar ik ben sowieso een zenuwachtig persoonquote:
[..]
Maar word je er bang van, hartkloppingen etc?
Het is niet dat we ruzie gehad hebben ofzo de laatste keer dat ik hem gezien heb. Ik ben nooit eerder op die manier bang geweest om hem te zien zeg maar. Lastig uitleggen.
Kattenquote:
[..]
Ow pff...zie net toevallig dat je me een vraag had gesteld en ik die vergeten was
Geborgenheid is een ervaring waar denk ik de meeste mensen wel behoefte aan hebben, maar die alleen bereikt kan worden als je je kwetsbaar op durft te stellen.
Durf je je geborgenheid ook niet bij je partner te zoeken? Of een huisdier?
Katten vertrouw ik sowieso meer dan mensen, ik zou een mens niet zo snel op m'n gezicht durven laten slapen :")
Ik doe niet aan datingsites, omdat ik daar geen reet aan vind.
Ik vind het ook wat te gemaakt, heb geen zin om veel moeite te moeten doen om eventuele valsspelers eruit te moeten filteren en ik denk dat ik ook gewoon niet voldoende haast heb of zo.
Niet echt 1 enkele specifieke reden, 't komt neer op "niet voldoende motivatie"
Wat kun je niet?quote:
Het is hier weer verschrikkelijk mis aan het gaan. Ik kan het niet, ik ben of alleen of een te grote lastpost ik wil dit niet.
Hoe bedoel je alleen of een te grote lastpost?
ik heb net weer een gigantisch pijnlijke afwijzing van mn moeder gehad, ik wil niet op de details ingaan.quote:
[..]
Wat kun je niet?
Hoe bedoel je alleen of een te grote lastpost?
En ik ben dit klote ptss leven echt gewoon zat. De hele dag op eieren lopen om alsnog een explosief te zijn. En zoveel mensen heb ik het niet om dit te delen en ik ben al zo lang een puinhoop dus ik wil niet weer bij mn enige hulp aan moeten kloppen. En daardoor wordt ik een groot conflict van zelfhaat.
Nee dat is iemand anders.quote:
Is je moeder die enige hulplijn waar je op doelt?
Ik bedoel mn vriend, dat is in het dagelijks leven de enige die me een beetje op kan vangen. Tuurlijk heb ik therapie en dingen, maar die zijn er niet op de momenten dat het echt mis gaat.
Ik voel me weer een jaar terug qua paniek gevoel en angsten. Ben er echt heel heel naar van.
Hier ben ik een tijdje niet geweest, maar ik ben weer terug. Vandaag heb ik te horen gekregen dat mijn suïcidaliteit chronisch (en dat ik daarmee zou moeten leren leven
) en ik heb wel behoefte om daar weer eens het een en ander over te delen.quote:
Hey allemaal,
Hier ben ik een tijdje niet geweest, maar ik ben weer terug. Vandaag heb ik te horen gekregen dat mijn suïcidaliteit chronisch (en dat ik daarmee zou moeten leren leven
Lijkt me heel kut om te horen. Kan je die gedachten vaak goed de baas zijn?
Weet je ook hoe je behandelaar tot die conclusie is gekomen?
Omdat het heel lang duurt en het echt wel erg extreem is (terwijl het niet afzwakt).quote:
[..]
Lijkt me heel kut om te horen. Kan je die gedachten vaak goed de baas zijn?
Weet je ook hoe je behandelaar tot die conclusie is gekomen?
Ik heb veiligheden ingebouwd, maar soms ga ik er wel ver in. Dus erg handig is het niet. En ik vrees voor zeer binnenkort een nieuwe opname
Die opname is ook vanwege de stress en problemen op stage?quote:
[..]
Omdat het heel lang duurt en het echt wel erg extreem is (terwijl het niet afzwakt).
Ik heb veiligheden ingebouwd, maar soms ga ik er wel ver in. Dus erg handig is het niet. En ik vrees voor zeer binnenkort een nieuwe opname
Dat was bij mijn laatste opname het geval en dat zal nu zeker meespelen, al is dat natuurlijk niet de enige oorzaakquote:
[..]
Die opname is ook vanwege de stress en problemen op stage?
Als ik even mee mag denken. Dat je suicidaal bent heeft toch een reden? Depressie, angsten, een traumatische ervaring. Mocht therapie daarmee helpen, dan zou in theorie de suicidaliteit ook minder worden?quote:
[..]
Dat was bij mijn laatste opname het geval en dat zal nu zeker meespelen, al is dat natuurlijk niet de enige oorzaak
Dat laatste gebeurt dus niet.quote:
[..]
Als ik even mee mag denken. Dat je suicidaal bent heeft toch een reden? Depressie, angsten, een traumatische ervaring. Mocht therapie daarmee helpen, dan zou in theorie de suicidaliteit ook minder worden?
Op dit moment ben ik in behandeling voor eetstoornis, depressie, PTSS, stemmingsproblemen (hypomanieën) en psychoses. Dus misschien is het ook gewoon teveel
Ik zet er iig mijn schouders eronder. Ik wil bewijzen dat hij ongelijk heeftquote:
Misschien duurt het gewoon wat langer
Fijn dat je het keihard aan gaat pakken.quote:
[..]
Ik zet er iig mijn schouders eronder. Ik wil bewijzen dat hij ongelijk heeft
Nee, ik niet.quote:
Hebben jullie wel eens oude medicatie opnieuw geprobeerd?
Een arts vertelde mij dat je op een gegeven moment "resistent" kunt worden en je vooral daarom voor nieuwe medicatie moet gaan.
Mijn eigen psychiater vertelt mij dat het gewoon kan. Ik heb eigenlijk geen zin om wéér maar af te wachten of het wel of niet werkt (inclusief alle nieuwe bijwerkingen).
Ik kan me voorstellen dat antidepressiva na lange gebruiksduur minder goed werken. Maar dat het een eerste keer goed werkt en na een pauze een tweede keer ineens niet meer, klinkt voor mij wat onlogisch. Maar ik heb er geen verstand van. Zal het op mijn lijstje zetten van dingendieikmeafvraagenwaaroverikwetenschappelijkeartikelenwilopzoekenwatikwaarschijnlijknooituitgebreidzaldoenomdatikergeenenergievoorheb.
Of je wilt leren leven met niet willen leven. De ironie.quote:
Hey allemaal,
Hier ben ik een tijdje niet geweest, maar ik ben weer terug. Vandaag heb ik te horen gekregen dat mijn suïcidaliteit chronisch (en dat ik daarmee zou moeten leren leven
Zou je het kunnen accepteren als je zou weten dat het nooit verdwijnt?
Bij mij is het ook chronisch. De gedachten zijn er altijd, de mate van overheersing schommelt. Sinds negen jaar ongeveer.
That's the spirit!quote:
[..]
Ik zet er iig mijn schouders eronder. Ik wil bewijzen dat hij ongelijk heeft
De toekomst is niet zeker.
Is prima toch?quote:
Hey allemaal,
Hier ben ik een tijdje niet geweest, maar ik ben weer terug. Vandaag heb ik te horen gekregen dat mijn suïcidaliteit chronisch (en dat ik daarmee zou moeten leren leven
Wat mij betreft wel in elk geval.Bij mij waren deze (de gedachten, het verlangen naar, etc) ook chronisch (denk zo vanaf...latere basisschool t/m...3 of 4 jaar geleden? (staat ergens nog wel in een oude D&A, over dat ik me neutraal voelde en niet wist wat ik met dat gevoel aanmoest).
Maar een hele lange tijd dus. Ik wende eraan, wist niet meer beter en dacht dat het normaal was.
Zo om de zoveel tijd komen ze weer terug, maar het is bij mij nu meer sporadisch geworden. Ik was al voorbij de 30 toen deze gedachten 'definitief' verdwenen.
Ik wil daarmee niet zeggen dat het bij jou ook ooit zal gebeuren want zoiets kan ik niet beloven (dan zou ik liegen en dat wil ik pertinent niet doen), maar ik ben 't wel gewend dus wat mij betreft krijg je groen licht
Kijk maar wat je ermee kan.
Hoe ik het ga accepteren weet ik niet. Zelf heb ik erg de neiging om de handdoek in de ring te gooien, alleen op dit moment zou ik dat zwak van mezelf vinden. Ik probeer me daaraan vast te houden en ik houd mijn vriend voor ogen. Hij is alles voor mij en ik weet dat ik hem kapot maak wanneer ik iets zou doen.
Gewoon knokken dus
Je bent zo sterk.quote:
Dank jullie wel
Hoe ik het ga accepteren weet ik niet. Zelf heb ik erg de neiging om de handdoek in de ring te gooien, alleen op dit moment zou ik dat zwak van mezelf vinden. Ik probeer me daaraan vast te houden en ik houd mijn vriend voor ogen. Hij is alles voor mij en ik weet dat ik hem kapot maak wanneer ik iets zou doen.
Gewoon knokken dus
Je weet me te vinden als je er even doorheen zit he. 
Er komt zo een schilder uitleggen hoe of wat met het schilderwerk buiten. Ben doodsbang.
Child, als jij niet de druk zou voelen van de afronding van je studie. Zou je dan voor een andere aanpak van je psychische problemen zijn gegaan?quote:
[..]
Dat laatste gebeurt dus niet.
Op dit moment ben ik in behandeling voor eetstoornis, depressie, PTSS, stemmingsproblemen (hypomanieën) en psychoses. Dus misschien is het ook gewoon teveel
Child, als jij niet de druk zou voelen van de afronding van je studie. Zou je dan voor dezelfde aanpak van je psychische problemen zijn gegaan?quote:
[..]
Dat laatste gebeurt dus niet.
Op dit moment ben ik in behandeling voor eetstoornis, depressie, PTSS, stemmingsproblemen (hypomanieën) en psychoses. Dus misschien is het ook gewoon teveel
Als er geen financiële nood achter zou zitten, zou ik waarschijnlijk weer in een kliniek vrijwillig zitten. Terwijl ik nu doorknok totdat ze me dwingen. Alleen ik sta met mijn rug tegen de muurquote:
[..]
Child, als jij niet de druk zou voelen van de afronding van je studie. Zou je dan voor dezelfde aanpak van je psychische problemen zijn gegaan?
Dank je welquote:
[..]
Je bent zo sterk.
Er komt zo een schilder uitleggen hoe of wat met het schilderwerk buiten. Ben doodsbang.
ik doe gewoon mijn bestEn je weet dat het wederzijds is
Bang zijn is niet erg meis, dat komt echt wel goed
Je staat als gelijke tegenover hem hé, onthou datquote:
[..]
Je bent zo sterk.
Er komt zo een schilder uitleggen hoe of wat met het schilderwerk buiten. Ben doodsbang.
Ook hoop dat je jezelf dat toestaat op het moment dat die financiële druk wegvalt en dat het voor die tijd niet te laat is. Het is knap hoor dat je probeert vol te houden daarvoor, voor je vriend. Ik hoop dat het je lukt.quote:
[..]
Als er geen financiële nood achter zou zitten, zou ik waarschijnlijk weer in een kliniek vrijwillig zitten. Terwijl ik nu doorknok totdat ze me dwingen. Alleen ik sta met mijn rug tegen de muur
En eigenlijk hoop ik dat je het voor die tijd al doet. Want ik vraag me af of wat sterk zijn genoemd wordt echt sterk zijn is, als je zegt door te knokken tot ze je dwingen te stoppen.
En wat krijg je dan? Een korte opname? Omdat er crisis is? En dat je dan na een week uitgerust lijkt en je masker gestreken is en de boel van vooraf aan begint? Omdat er eigenlijk niks is aangepakt?
Ik weet dat deze reactie me waarschijnlijk niet in dank wordt afgenomen hier omdat het makkelijk gezegd lijkt enzo. Maar ik type het toch want ik denk er zo over en ik gun je zo'n ander leven. Één waarin je leeft.
Ik snap echt je financiële probleem en is en hoeveel stress dit kan geven, hoeveel druk je voelt vanuit oogpunt van familie/ vrienden en dat je eigenlijk vindt dat je op je dertigste maar moet gaan werken enzo. Kun je de psychiater/ hulpverlening vragen om te bemiddelen om uit te leggen aan DUO/ school hoe je er bij gebaat zou zijn om nogmaals je studie te mogen onderbreken? Misschien lukt het, misschien niet. Er is veel onbegrip maar soms ook begrip waardoor mogelijkheden ontstaan. Vragen staat. Mocht je op een verkeerd moment gedwongen opgenomen worden of iets doen dat rigoureuze gevolgen heeft dan kun je toch ook vertraging oplopen of jezelf iets aandoen waardoor je misschien wel nooit meer kunt afronden als de ander niet op tijd ingrijpt?
Het gaat goed komen. Er is geen andere optie. Sowieso bespreek ik het vrijdag eerlijk met mijn behandelaren en ik ben benieuwd wat daar uit gaat komen. Voor mijn gevoel heb ik nu geen keuze.quote:
[..]
Ook hoop dat je jezelf dat toestaat op het moment dat die financiële druk wegvalt en dat het voor die tijd niet te laat is. Het is knap hoor dat je probeert vol te houden daarvoor, voor je vriend. Ik hoop dat het je lukt.
Die kans is aanwezig. Al is er een heleboel aangepakt de afgelopen tijd. Het is niet zo dat ik op hetzelfde niveau blijf zweven. Alleen ik heb nu even een terugval. Al lijkt het wel een terugkomend probleem te zijn. Ik heb alleen geen flauw idee wat de oorzaak is. Daar baal ik echt oprecht van.quote:En eigenlijk hoop ik dat je het voor die tijd al doet. Want ik vraag me af of wat sterk zijn genoemd wordt echt sterk zijn is, als je zegt door te knokken tot ze je dwingen te stoppen.
En wat krijg je dan? Een korte opname? Omdat er crisis is? En dat je dan na een week uitgerust lijkt en je masker gestreken is en de boel van vooraf aan begint? Omdat er eigenlijk niks is aangepakt?
Daar heb je gelijk in. Alleen voor mijn idee is het mijn laatste kans. Ik heb met school korte touwtjes lopen en we houden het van week op week in de gaten hoe het gaat. Op dit moment heb ik alle bemiddeling vanuit het DUO gebruikt, dus daar zit geen rek meer in. School steunt me sowieso in wat ik doe, dus het is echt even van moment op moment kijkenquote:Ik weet dat deze reactie me waarschijnlijk niet in dank wordt afgenomen hier omdat het makkelijk gezegd lijkt enzo. Maar ik type het toch want ik denk er zo over en ik gun je zo'n ander leven. Één waarin je leeft.
Ik snap echt je financiële probleem en is en hoeveel stress dit kan geven, hoeveel druk je voelt vanuit oogpunt van familie/ vrienden en dat je eigenlijk vindt dat je op je dertigste maar moet gaan werken enzo. Kun je de psychiater/ hulpverlening vragen om te bemiddelen om uit te leggen aan DUO/ school hoe je er bij gebaat zou zijn om nogmaals je studie te mogen onderbreken? Misschien lukt het, misschien niet. Er is veel onbegrip maar soms ook begrip waardoor mogelijkheden ontstaan. Vragen staat. Mocht je op een verkeerd moment gedwongen opgenomen worden of iets doen dat rigoureuze gevolgen heeft dan kun je toch ook vertraging oplopen of jezelf iets aandoen waardoor je misschien wel nooit meer kunt afronden als de ander niet op tijd ingrijpt?
Sorry als ik me verkeerd heb uitgedrukt. Ik bedoelde niet dat er over de gehele lijn niets is aangepakt joh, ik doelde op zo'n korte opname en daarna weet verder gaan. Ik kan niet in stukken quoten. Mobiel. Gedoe.quote:
Jouw reactie vind ik heel erg waardevol, niet jezelf wegschoffelen meis...
[..]
Het gaat goed komen. Er is geen andere optie. Sowieso bespreek ik het vrijdag eerlijk met mijn behandelaren en ik ben benieuwd wat daar uit gaat komen. Voor mijn gevoel heb ik nu geen keuze.
[..]
Die kans is aanwezig. Al is er een heleboel aangepakt de afgelopen tijd. Het is niet zo dat ik op hetzelfde niveau blijf zweven. Alleen ik heb nu even een terugval. Al lijkt het wel een terugkomend probleem te zijn. Ik heb alleen geen flauw idee wat de oorzaak is. Daar baal ik echt oprecht van.
[..]
Daar heb je gelijk in. Alleen voor mijn idee is het mijn laatste kans. Ik heb met school korte touwtjes lopen en we houden het van week op week in de gaten hoe het gaat. Op dit moment heb ik alle bemiddeling vanuit het DUO gebruikt, dus daar zit geen rek meer in. School steunt me sowieso in wat ik doe, dus het is echt even van moment op moment kijken
Wat betreft het terugvallen, suïcidale dingen die maar blijven enzo en dat je niet weet waar het vandaan komt, is er eigenlijk iemand bij je behandeling betrokken nu die gespecialiseerd is in je dis? Zou daar je probleem kunnen zitten? Naast dat je natuurlijk totaal overvraagd wordt op allerlei gebieden.
Ik vind het jammer voor je dat er geen mogelijkheden zijn verder. Ik hoop echt je zo ver komt dat je zonder die financiële druk nog wat meer hulp kunt zoeken en niet direct over gaat in ik moet nu werken. Succes de komende tijd.
zit in een periode waarin ik de verdrietige dingen die gebeurd zijn weer met moeite kan loslaten ofzo.. Nieuwe indrukken/contacten steeds lijken ook niet echt te helpen, zonder dat dat eerste volledig weg is. Wat had ik dat toch graag gewild. Bah. Al die flashbacks en willekeurige triggers
Geloof me, op een gegeven moment word je gedwongen die verplichtingen los te laten (want zo slecht gaat het dan) en ga je er op den duur vanzelf anders naar kijken. Nu heb je nog een klein beetje ruimte, maak daar gebruik van. Kies voor jezelf nu het nog kan, ipv daar in een nog ergere situatie toe gedwongen te worden..quote:
Jouw reactie vind ik heel erg waardevol, niet jezelf wegschoffelen meis...
[..]
Het gaat goed komen. Er is geen andere optie. Sowieso bespreek ik het vrijdag eerlijk met mijn behandelaren en ik ben benieuwd wat daar uit gaat komen. Voor mijn gevoel heb ik nu geen keuze.
[..]
Die kans is aanwezig. Al is er een heleboel aangepakt de afgelopen tijd. Het is niet zo dat ik op hetzelfde niveau blijf zweven. Alleen ik heb nu even een terugval. Al lijkt het wel een terugkomend probleem te zijn. Ik heb alleen geen flauw idee wat de oorzaak is. Daar baal ik echt oprecht van.
[..]
Daar heb je gelijk in. Alleen voor mijn idee is het mijn laatste kans. Ik heb met school korte touwtjes lopen en we houden het van week op week in de gaten hoe het gaat. Op dit moment heb ik alle bemiddeling vanuit het DUO gebruikt, dus daar zit geen rek meer in. School steunt me sowieso in wat ik doe, dus het is echt even van moment op moment kijken
Hoe lang geleden waren verdrietige dingen?quote:
Nieuwe indrukken/contacten steeds lijken ook niet echt te helpen, zonder dat dat eerste volledig weg is. Wat had ik dat toch graag gewild. Bah. Al die flashbacks en willekeurige triggers
Ik blijf zelf altijd heel lang zitten met grote pijnlijke dingen die gebeurd zijn, ik probeer ze maar als een gegeven te zien waar ik de ene paar dagen prima mee om kan gaan en de dagen er op vreten ze toch weer aan me. In die mindere dagen moet ik mezelf er aan herinneren dat die dip ook gewoon weer weg gaat (moet er wel moeite voor doen of er uit te klimmen ofc).
Van kindertijd tot aan maanden geleden.quote:
[..]
Hoe lang geleden waren verdrietige dingen?
Ik blijf zelf altijd heel lang zitten met grote pijnlijke dingen die gebeurd zijn, ik probeer ze maar als een gegeven te zien waar ik de ene paar dagen prima mee om kan gaan en de dagen er op vreten ze toch weer aan me. In die mindere dagen moet ik mezelf er aan herinneren dat die dip ook gewoon weer weg gaat (moet er wel moeite voor doen of er uit te klimmen ofc).
-Jarenlang een muziekinstrument gespeeld, lessen gehad en in 2 verschillende orkesten en een band gespeeld.
-Jarenlang naar school en nu naar de universiteit gegaan, altijd goede punten gehaald.
-Gewerkt in een bakker, als vrijwillige EHBO op evenementen, en als schoonmaker.
-Meerdere malen op vakantie geweest met zowel vrienden als familie.
-Uitgaan in het weekend.
-Feesten met vrienden.
-Jarenlang basketbal gespeeld en in competitie gespeeld
-Jarenlang gewichtheffen, zwemmen en ook hardlopen geprobeerd.
-Danslessen gehad
-Sociale activiteiten met de studievereniging.
-Videogames/Films kijken/Series kijken, zowel alleen als met vrienden.
-Gedate via Tinder
En waarschijnlijk nog 10.000 andere activiteiten.
Als ik hier allemaal geen voldoening uit haal, nooit ernaar vooruit kijk en na afloop van een dergelijke activiteit nooit kan zeggen: 'Hey dit wil ik vaker doen', waarom zou ik dan nog blijven leven? Ik ben 22 en ik vind er geen ruk aan. Al zeker 8 jaar niet. Jaar lang therapie gehad en ook anti-depressiva geslikt maar hielp niet. Absoluut 0 vooruitgang, dus mee gestopt.
Waarom er geen einde aan maken? Ik neem alleen maar plek in en gebruik voedsel en energie van mensen die het leven blijkbaar wel leuk vinden. Ik heb geen zin om zonder plezier of voldoening door het leven te gaan.
Waarom deed je al deze dingen?quote:
Wat moet ik nog proberen voordat ik met zekerheid kan zeggen dat het leven simpelweg niet voor mij is en er een einde aan moet maken? Ik haal nergens plezier uit:
-Jarenlang een muziekinstrument gespeeld, lessen gehad en in 2 verschillende orkesten en een band gespeeld.
-Jarenlang naar school en nu naar de universiteit gegaan, altijd goede punten gehaald.
-Gewerkt in een bakker, als vrijwillige EHBO op evenementen, en als schoonmaker.
-Meerdere malen op vakantie geweest met zowel vrienden als familie.
-Uitgaan in het weekend.
-Feesten met vrienden.
-Jarenlang basketbal gespeeld en in competitie gespeeld
-Jarenlang gewichtheffen, zwemmen en ook hardlopen geprobeerd.
-Danslessen gehad
-Sociale activiteiten met de studievereniging.
-Videogames/Films kijken/Series kijken, zowel alleen als met vrienden.
-Gedate via Tinder
En waarschijnlijk nog 10.000 andere activiteiten.
Als ik hier allemaal geen voldoening uit haal, nooit ernaar vooruit kijk en na afloop van een dergelijke activiteit nooit kan zeggen: 'Hey dit wil ik vaker doen', waarom zou ik dan nog blijven leven? Ik ben 22 en ik vind er geen ruk aan. Al zeker 8 jaar niet. Jaar lang therapie gehad en ook anti-depressiva geslikt maar hielp niet. Absoluut 0 vooruitgang, dus mee gestopt.
Waarom er geen einde aan maken? Ik neem alleen maar plek in en gebruik voedsel en energie van mensen die het leven blijkbaar wel leuk vinden. Ik heb geen zin om zonder plezier of voldoening door het leven te gaan.
Peter
Jij was er toch al over uit dat plastische chirurgie al je problemen ging oplossen?quote:
Wat moet ik nog proberen voordat ik met zekerheid kan zeggen dat het leven simpelweg niet voor mij is en er een einde aan moet maken? Ik haal nergens plezier uit:
-Jarenlang een muziekinstrument gespeeld, lessen gehad en in 2 verschillende orkesten en een band gespeeld.
-Jarenlang naar school en nu naar de universiteit gegaan, altijd goede punten gehaald.
-Gewerkt in een bakker, als vrijwillige EHBO op evenementen, en als schoonmaker.
-Meerdere malen op vakantie geweest met zowel vrienden als familie.
-Uitgaan in het weekend.
-Feesten met vrienden.
-Jarenlang basketbal gespeeld en in competitie gespeeld
-Jarenlang gewichtheffen, zwemmen en ook hardlopen geprobeerd.
-Danslessen gehad
-Sociale activiteiten met de studievereniging.
-Videogames/Films kijken/Series kijken, zowel alleen als met vrienden.
-Gedate via Tinder
En waarschijnlijk nog 10.000 andere activiteiten.
Als ik hier allemaal geen voldoening uit haal, nooit ernaar vooruit kijk en na afloop van een dergelijke activiteit nooit kan zeggen: 'Hey dit wil ik vaker doen', waarom zou ik dan nog blijven leven? Ik ben 22 en ik vind er geen ruk aan. Al zeker 8 jaar niet. Jaar lang therapie gehad en ook anti-depressiva geslikt maar hielp niet. Absoluut 0 vooruitgang, dus mee gestopt.
Waarom er geen einde aan maken? Ik neem alleen maar plek in en gebruik voedsel en energie van mensen die het leven blijkbaar wel leuk vinden. Ik heb geen zin om zonder plezier of voldoening door het leven te gaan.
Wat fijn dat de apneu ontdekt is, slecht slapen kan een enorme weerslag hebben op je stemming/psyche.quote:
Ik ben vroeger gediagnoseerd geweest met een depressie, daarna met persoonlijkheidsstoornissen, daarna had ik plots ADD een variant van ADHD, tenslotte heb ik het gevonden dankzij mijn huidige vriendin die ik nu al 13 jaar ken. Het is Apneu, symptomen kunnen ook somberheid en angstgevoelens teweeg brengen. Niemand van de zogenaamde specialisten heeft ooit gedacht aan apneu! Toch zijn er veel mensen met deze aandoening. Met mijn CPAP toestel gaat het nu stukken beter, maar daarbuiten neem ik ook hoog geconcentreerde antioxidanten en vitaminen/mineralen complex. Die voedingsstoffen hebben we gewoon nodig en ik voel het synergetisch effect in mijn lichaam.
Peter
Fijn dat het een stuk beter gaat inmiddels.
Klopt, want mijn uiterlijk is een van de weinige factoren die in al deze activiteiten die ik heb ondernomen een gemeenschappelijke factor is.quote:
[..]
Jij was er toch al over uit dat plastische chirurgie al je problemen ging oplossen?
Omdat ik dacht dat ik er uiteindelijk gelukkig door zou wordenquote:
[..]
Waarom deed je al deze dingen?
Ik weet niet wie je bent. Wat heb je tot nu toe aan problematieksbestrijding gedaan? (en ik bedoel qua professionele hulpverlening enzo).quote:
[..]
Klopt, want mijn uiterlijk is een van de weinige factoren die in al deze activiteiten die ik heb ondernomen een gemeenschappelijke factor is.
Hoe ben je op 't idee gekomen dat 1 van deze dingen wel zou kunnen werken?quote:[..]
Omdat ik dacht dat ik er uiteindelijk gelukkig door zou worden
Waarom ben je daar zo lang mee door gegaan als het blijkbaar allemaal niets hielp? Alle dingen op je lijstje, dat is toch het resultaat van jaren zoekwerk? Ben je niet eerder al gaan twijfelen over het nut ervan en dat je het wellicht in een andere hoek had moeten zoeken?
Definieer "mislukte hobby"?quote:
Ik herken het wel hoor, al die dingen proberen. Heb zelf door de jaren ook een waslijst opgebouwd aan mislukte hobbies en activiteiten.
Ik heb trouwens ook een waslijst aan hobby's waarvan het gros zeg maar 'inactief' is (geen tijd, geen zin, geen motivatie, niet uitvoerbaar, etc) maar een -mislukte- hobby? Bedoel je misschien dat je vooral bezig bent geweest je interesses te ontdekken??
Recentelijk gestopt met professionele hulp na 1 jaar therapie, het uitproberen van 1 anti-depressivum, bloedonderzoek naar een lichamelijk probleem en een autisme-onderzoek.quote:Op zaterdag 7 oktober 2017 14:17 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik weet niet wie je bent. Wat heb je tot nu toe aan problematieksbestrijding gedaan? (en ik bedoel qua professionele hulpverlening enzo).
Omdat dit activiteiten zijn die andere mensen doen om geluk uit het leven te halen en naar uit te kijken. Dus waarom niet voor mij?quote:[..]
Hoe ben je op 't idee gekomen dat 1 van deze dingen wel zou kunnen werken?
Omdat als ik het in het begin niet leuk vind ik nog altijd de hoop hebt dat het in de toekomst leuker wordt als je er beter en meer ervaren in wordt.quote:Waarom ben je daar zo lang mee door gegaan als het blijkbaar allemaal niets hielp?
Ik heb geen idee welke andere 'hoek' er nog is in het leven. Volgens mij heb ik alle terreinen wel zo'n beetje aangeraakt. Als ik muziek instrument A niet leuk vind, waarom dan wel B,C of D? Zelfde met sporten, reizen, etc.quote:Alle dingen op je lijstje, dat is toch het resultaat van jaren zoekwerk? Ben je niet eerder al gaan twijfelen over het nut ervan en dat je het wellicht in een andere hoek had moeten zoeken?
Dat je een abbo afsluit of allerlei spullen koopt en er dan binnen een paar maanden weer mee stopt.quote:
[..]
Definieer "mislukte hobby"?
Ik heb trouwens ook een waslijst aan hobby's waarvan het gros zeg maar 'inactief' is (geen tijd, geen zin, geen motivatie, niet uitvoerbaar, etc) maar een -mislukte- hobby? Bedoel je misschien dat je vooral bezig bent geweest je interesses te ontdekken??
Maar wat wil je hier nog horen? In je andere topic heb je 12 pagina's aan advies in de wind geslagen. Ik heb je zelfs nog een pb gestuurd en anderen hebben hetzelfde aangeboden. Je wilt alleen bevestiging van je misplaatste haat voor alles en iedereen en in die slachtofferrol blijven zitten.quote:
[..]
Recentelijk gestopt met professionele hulp na 1 jaar therapie, het uitproberen van 1 anti-depressivum, bloedonderzoek naar een lichamelijk probleem en een autisme-onderzoek.
[..]
Omdat dit activiteiten zijn die andere mensen doen om geluk uit het leven te halen en naar uit te kijken. Dus waarom niet voor mij?
[..]
Omdat als ik het in het begin niet leuk vind ik nog altijd de hoop hebt dat het in de toekomst leuker wordt als je er beter en meer ervaren in wordt.
[..]
Ik heb geen idee welke andere 'hoek' er nog is in het leven. Volgens mij heb ik alle terreinen wel zo'n beetje aangeraakt. Als ik muziek instrument A niet leuk vind, waarom dan wel B,C of D? Zelfde met sporten, reizen, etc.
In een fatsoenlijke, ethische samenleving krijgen slachtoffers hulp. In deze wrede samenleving krijg je als slachtoffer naar je toe geroepen dat je niet in je slachtofferrol moet blijven hangen en gewoon door moet gaan alsof er niks aan de hand is.quote:
[..]
Maar wat wil je hier nog horen? In je andere topic heb je 12 pagina's aan advies in de wind geslagen. Ik heb je zelfs nog een pb gestuurd en anderen hebben hetzelfde aangeboden. Je wilt alleen bevestiging van je misplaatste haat voor alles en iedereen en in die slachtofferrol blijven zitten.
Geen wonder dat het aantal zelfmoorden omhoog gaat.
Wat voor hulp -denk jij- zou een hypothetische ethische samenleving jou moeten geven, dan?quote:
[..]
In een fatsoenlijke, ethische samenleving krijgen slachtoffers hulp. In deze wrede samenleving krijg je als slachtoffer naar je toe geroepen dat je niet in je slachtofferrol moet blijven hangen en gewoon door moet gaan alsof er niks aan de hand is.
Geen wonder dat het aantal zelfmoorden omhoog gaat.
#confused
Je moet vinden wat je nodig hebt, voordat je verder kan. En dat kan heel lastig zijn. En hoe je denkt, kan dat ook negatief beïnvloeden. Dat kan voor de buitenwereld heel erg overkomen als "je wil niet". En er zal waarschijnlijk heel erg geroepen worden van "je moet gewoon blijven doen".
En je moet ook wel blijven doen, maar wat dat precies is, kan voor iedereen anders zijn. Ik heb bij jou het idee dat het veel meer de denkpatronen erachter zijn waardoor het misgaat dan de daadwerkelijke activiteit zelf.
Je zegt dat je 1 jaar in therapie bent geweest, voor autisme onderzocht bent, 1 medicijn hebt geprobeerd, en dat is waarschijnlijk een kut weg geweest. Een heleboel gezeik "voor niks". Maar het is sowieso niet voor niks, je weet nu welk medicijn niet werkt, en welke therapie niet werk. En nu kan je verder gaan zoeken.
En ik vind persoonlijk, dat dat zoeken daarnaar je wel heel moeilijk gemaakt wordt in de huidige samenleving en dat er wel heel erg makkelijk geroepen wordt "je wil niet". Ik heb nu eindelijk fijne therapie, fijne behandelaars en medicijnen die lijken te helpen. Maar ik ben letterlijk de tel aan medicijnen, gezichten en doorverwijzingen kwijt en sommige mensen zeggen graag dat het aan mij ligt.
Wilde er toch even wat nuance in gooien.
Ik ben het wel met je eens mbt het lastig maken van iets vinden.quote:
JajammerJan, ik herken je gevoel wel.
Je moet vinden wat je nodig hebt, voordat je verder kan. En dat kan heel lastig zijn. En hoe je denkt, kan dat ook negatief beïnvloeden. Dat kan voor de buitenwereld heel erg overkomen als "je wil niet". En er zal waarschijnlijk heel erg geroepen worden van "je moet gewoon blijven doen".
En je moet ook wel blijven doen, maar wat dat precies is, kan voor iedereen anders zijn. Ik heb bij jou het idee dat het veel meer de denkpatronen erachter zijn waardoor het misgaat dan de daadwerkelijke activiteit zelf.
Je zegt dat je 1 jaar in therapie bent geweest, voor autisme onderzocht bent, 1 medicijn hebt geprobeerd, en dat is waarschijnlijk een kut weg geweest. Een heleboel gezeik "voor niks". Maar het is sowieso niet voor niks, je weet nu welk medicijn niet werkt, en welke therapie niet werk. En nu kan je verder gaan zoeken.
En ik vind persoonlijk, dat dat zoeken daarnaar je wel heel moeilijk gemaakt wordt in de huidige samenleving en dat er wel heel erg makkelijk geroepen wordt "je wil niet". Ik heb nu eindelijk fijne therapie, fijne behandelaars en medicijnen die lijken te helpen. Maar ik ben letterlijk de tel aan medicijnen, gezichten en doorverwijzingen kwijt en sommige mensen zeggen graag dat het aan mij ligt.
Wilde er toch even wat nuance in gooien.
Naar de dokter gaan om aan te geven dat je het niet meer redt is al zo zwaar. Dat er daarna nog zo veel initiatief nodig blijkt te zijn om uit te zoeken wat de mogelijkheden zijn en wat voor jou werkt staat natuurlijk haaks op de problematiek
1)Een ethische samenleving zou mij helpen om een baan op niveau te gaan vinden. Door mijn verminderde zelfvertrouwen en eigenwaarde vind ik het lastig om te liegen op sollicitatiegesprekken zoals iedereen dat normaal doet. Zo staat er bijvoorbeeld in een advertentie voor administratief medewerker dat er een perfecte Engelse en Nederlandse taalbeheersing vereist is. Nou heb ik zowel Nederlands als Engels met een 8 afgesloten op het VWO en mijn tijd op de universiteit besteed aan het analyseren van wetenschappelijke artikelen in zowel het Nederlands als het Engels, maar ik ben mij ervan bewust dat mijn taalkunde verre van perfect is. Ik voel mij daarom inadequaat voor een dergelijke functie en solliciteer niet. Indien ik het wel doe kom ik onzeker over en word ik ook niet aangenomen.quote:
[..]
Wat voor hulp -denk jij- zou een hypothetische ethische samenleving jou moeten geven, dan?
#confused
Dergelijke voorbeelden zijn er ook bij banen die ambitieuze mensen zoeken of mensen met affiniteit voor bepaalde zaken, mensen met goede sociale vaardigheden, mensen met perfecte rekenvaardigheden, etc. etc. Mensen met een reëel zelfvertrouwen zoals ik worden hierdoor gediscrimineerd, want zelfs met een natuurkunde diploma op zak heb ik geen 'perfecte' rekenvaardigheden en ik ga mij niet voordoen als iemand die ik niet ben.
2)Een ethische samenleving zou mensen die achterlopen qua sociale ontwikkeling proberen te helpen om deze achterstand in te halen door ze bij zaken te betrekken. Zoals het nu werkt is het zo dat als je 'vreemd' bent of door een laag zelfbeeld er van uitgaat dat mensen je niet mogen, dat niemand ook de moeite doet om jou bij zaken te betrekken. Het gevolg is dat je alleen maar meer achter gaat lopen en dit effect zich alleen maar versterkt.
3)Een ethische samenleving zou mensen die over hun problemen praten niet als losers/zwakkelingen bestempelen, waardoor ik mijn werkelijke gevoelens en gedachten altijd moet onderdrukken. Er bestaat een enorme druk om gelukkig te zijn, of je in ieder geval zo voor te doen. Niemand zit te wachten op mensen die negatief zijn, wat ervoor zorgt dat mensen zoals ik zich inferieur en buitengesloten voelen.
4)Een ethische samenleving zou niet iedereen met dezelfde maatstaf beoordelen. Niet iedereen is hetzelfde of heeft dezelfde opvoeding gehad, maar toch wordt iedereen hetzelfde beoordeeld op hun prestaties in het leven. Ben je lelijk en gepest in je jeugd? Er wordt toch van je verwacht dat je romantisch en sociaal succesvol bent, anders ben je een loser. Ben je dik en/of onathletisch? Er wordt toch van je verwacht dat je redelijk succesvol bent in de sport die je uitoefent anders ben je opnieuw de loser. En ga zo maar door. De huidige samenleving is een grote competitie, waarbij mensen zich graag de illusie voorschotelen dat iedereen gelijk is en gelijke kansen heeft. En daarom is het voor velen gerechtvaardigd om de verliezers van deze competitie in het leven als minderen/losers te zien.
5)Kan nog wel even doorgaan denk ik, maar ik houd het voor nu hierbij.
Daar moet je eigenlijk ook wel een hele specifieke hulpverlener voor hebben, als ik nu een beetje een beeld bij hem vorm zeg maar.quote:
Meneer is ook actief op /r/incels en /r/theredpill, dit zijn gemeenschappen waar mensen als jajammerman op vertoeven om ongeremd op vrouwen te haten. Die types zijn van mening dat vrouwen objecten zijn en zich hiernaar maar moeten gedragen. Vrij walgelijk als je het mij vraagt. Hierdoor verdwijnt voor mij alle sympathie.
Als je een compleet beeld wil lees zijn topic even door: KLB / Aantrekkelijke mensen leven in een andere, betere wereld.quote:
[..]
Daar moet je eigenlijk ook wel een hele specifieke hulpverlener voor hebben, als ik nu een beetje een beeld bij hem vorm zeg maar.
Ik zou er geen moeite insteken als ik jullie was. Volgens mij is ie in z'n denken een bepaald punt gepasseerd waar het heel moeilijk wordt weer op de rails te krijgen.
Allerlei aannames die op helemaal niks gebaseerd zijn. Allereerst ben ik enkel actief op /r/incels, niet op /r/theredpill. Ik ben voornamelijk op /r/incels omdat het de enige plek is op het internet waar zelf-haat geaccepteerd en gestimuleerd wordt en ik mijn negatieve gedachten over mijzelf niet hoef te onderdrukken om maar geaccepteerd te worden. Verder heb jij als normie totaal geen idee waar /r/incels überhaupt voor staat als je alleen de frontpage leest met domme memes. Ik heb mij diep geworteld in deze community, voornamelijk via Discord en ik ken de mensen die op /r/incels vrouwenhaat posten. Ik weet dan ook dat dit een manier van het ventileren van negatieve gedachten en emoties is en niet de daadwerkelijke mening en gedachtepatronen van deze mensen.quote:
Meneer is ook actief op /r/incels en /r/theredpill, dit zijn gemeenschappen waar mensen als jajammerman op vertoeven om ongeremd op vrouwen te haten. Die types zijn van mening dat vrouwen objecten zijn en zich hiernaar maar moeten gedragen. Vrij walgelijk als je het mij vraagt. Hierdoor verdwijnt voor mij alle sympathie.
Voor mensen zoals jij die dus zo snel een hele groep stereotyperen en afschrijven, zou ik ook weinig sympathie kunnen hebben. Maar ik realiseer mij gelukkig dat vrije wil niet bestaat en jij zo denkt/schrijft door een combinatie van je genen en ervaringen uit het verleden. Ik kan je dus nergens kwalijk voor nemen.
Ego-update: Heb eindelijk diagnose van psychiater op papier. Maar hij neemt mijn klachten ook niet echt serieus, denkt dat ik maar aan de medicatie moet. Ben ik het niet mee eens.
Anyways. Mazzels, ik check over een paar dagen wel weer of deze storm voorbij is. X
Heb je in de gaten wat er uit je toetsenbord komt?quote:
[..]
Ik ben voornamelijk op /r/incels omdat het de enige plek is op het internet waar zelf-haat geaccepteerd en gestimuleerd wordt
Ik heb dondersgoed in de gaten wat incels inhoudt. Heb zat op die subreddit gelezen uit een soort morbide nieuwsgierigheid, en die filosofie is vrij simpel. Vrouwen zijn oppervlakkig en vallen alleen op gespierde leeghoofen, "Chad Thundercock" in jullie jargon. Hierdoor vallen tere zieltjes als jullie buiten de boot. Heb daar wel eens een topic gelezen dat iemand als experiment zich een week ging douchen om te bewijzen dat hij niet afgewezen werd omdat die zich nooit douchte, maar omdat vrouwen zo verschrikkelijk zijn.
Iedereen met gezond verstand denkt zo. Heeft niks met verleden of genen te maken.quote:
[..]
Maar ik realiseer mij gelukkig dat vrije wil niet bestaat en jij zo denkt/schrijft door een combinatie van je genen en ervaringen uit het verleden. Ik kan je dus nergens kwalijk voor nemen.
[ Bericht 22% gewijzigd door Quotidien op 07-10-2017 15:49:18 ]
Jij bent niet hun.quote:
[..]
Recentelijk gestopt met professionele hulp na 1 jaar therapie, het uitproberen van 1 anti-depressivum, bloedonderzoek naar een lichamelijk probleem en een autisme-onderzoek.
[..]
Omdat dit activiteiten zijn die andere mensen doen om geluk uit het leven te halen en naar uit te kijken. Dus waarom niet voor mij?
Mijn ervaring is dat dit zelden zo is. Er moet iets in die activiteit zitten die jou raakt en als die er niet is, dan is 't eigenlijk wel een beetje schluss.quote:[..]
Omdat als ik het in het begin niet leuk vind ik nog altijd de hoop hebt dat het in de toekomst leuker wordt als je er beter en meer ervaren in wordt.
Iets moet een bepaalde aantrekkingskracht hebben die slaat op jouw karakter en jouw persoon.
Het ding is dat eigenlijk niemand geboren wordt met deze kennis, het leven bestaat voor een deel in het uitzoeken wie en wat je bent..dus ook wat jou motiveert en wat jouw drives zijn. Dat is een ontdekkingsreis. Jouw ontdekkingsreis, niet die van een ander.
Zie bovenstaande.quote:[..]
Ik heb geen idee welke andere 'hoek' er nog is in het leven. Volgens mij heb ik alle terreinen wel zo'n beetje aangeraakt. Als ik muziek instrument A niet leuk vind, waarom dan wel B,C of D? Zelfde met sporten, reizen, etc.
Je gaat voorbij aan wat je voelt, das instinker #1
Zelf zie ik dit niet per definitie als mislukt. Ik zie verbroken vriendschappen en verbroken intieme relaties ook niet per definitie als mislukte relaties (voor mij zijn vriendschappen ook relaties).quote:
[..]
Dat je een abbo afsluit of allerlei spullen koopt en er dan binnen een paar maanden weer mee stopt.
Mijn ervaring is dat hobby's niet per definitie permanent hoeven te zijn. Soms lost een interesse op een gegeven moment op en ook dan zie ik het niet als mislukt.
Als je lukraak dingen gaat uitproberen, dan kies je er zelf voor dat dat blinde schot nog weleens mis zou kunnen zijn.
Niet alleen de samenleving, mijn psycholoog zei mij iedere keer dat ik de dingen die ik niet leuk vindt gewoon moet blijven doen en dat ik het dan uiteindelijk wel leuk zou gaan vinden. En dat kan een 3 maanden duren, een half jaar duren, of nog langer. Geen advies waar ik iets aan heb naar mijn mening.quote:
JajammerJan, ik herken je gevoel wel.
Je moet vinden wat je nodig hebt, voordat je verder kan. En dat kan heel lastig zijn. En hoe je denkt, kan dat ook negatief beïnvloeden. Dat kan voor de buitenwereld heel erg overkomen als "je wil niet". En er zal waarschijnlijk heel erg geroepen worden van "je moet gewoon blijven doen".
Dat zou goed kunnen. Ik denk niet eens de gedachtepatronen achter een bepaalde activiteit, maar de gedachtepatronen die ik over het leven en mijzelf heb. Ik haat deze samenleving en ik haat mijzelf. Als ik een activiteit uitvoer denk ik dat ik mij er misschien van weerhoudt om er plezier uit te halen, omdat ik weet dat het slechts de schijn van de samenleving is en hij eigenlijk wreed is, omdat ik weet dat ik eigenlijk niet goed genoeg ben.quote:En je moet ook wel blijven doen, maar wat dat precies is, kan voor iedereen anders zijn. Ik heb bij jou het idee dat het veel meer de denkpatronen erachter zijn waardoor het misgaat dan de daadwerkelijke activiteit zelf.
Als ik nu aandacht krijg van een vrouw, dan weet ik dat dat enkel is omdat ik de laatste 2 jaar mijn best gedaan heb om mijn uiterlijk zo goed mogelijk te verbeteren. Daarvoor zou ik nooit maar dan ook nooit diezelfde aandacht gekregen hebben, omdat ik toen lelijk was. Wetende dat de samenleving en hoe mensen zich tegen je gedragen zo oppervlakkig is, zorgt ervoor dat ik er niet van kan genieten. Deels omdat het geen diepgang heeft en het ook zo oneerlijk is tegen mensen die er lelijker uitzien dan ik en daar weinig aan kunnen doen en deze ervaringen niet kunnen krijgen.
Anderzijds weet ik dat goede dingen mij alleen maar overkomen, omdat ik mij voordoe als iemand die ik niet ben. Zo ben ik laatst op vakantie naar Barcelona geweest waar ik mijn negatieve gevoelens en gedragingen wegdrukte en mij sociaal/open opstelde naar iedereen. Als daar vervolgens iets goeds uit naar voren komt, zoals het maken van vrienden in het hostel waar ik sliep, dan weet ik dat dat enkel kwam doordat ik mij voordeed als iemand die ik niet ben. Voor de daadwerkelijke mij zijn er geen goede ervaringen, geen vrienden en is er geen plezier. Dan zou ik in plaats van bij andere mensen in het hostel aan te schuiven, nadat mijn negatieve zelfbeeld en twijfel weggedrukt had, eerder ergens in een hoek gaan zitten en daar alleen mijn maaltijd opeten. Niemand die dan naar mijn tafel gekomen zou zijn, of zich in mij geïnteresseerd zou hebben. Of mijn vriend zou willen zijn. En dat doet pijn, wetende dat de echte ik niet goed genoeg is voor deze wereld en ik mij moet gedragen als een extroverte, sociaal, 'normaal' persoon om goede ervaringen op te kunnen doen.
Ik heb het gevoel dat hoe meer ik zoek naar iets dat mij kan helpen, hoe meer opties ik afsluit en hoe minder hoop ik overhoudt. En dat weinige beetje hoop is het enige dat mij nog overeind houdt. Zo zegt mijn psycholoog dat seks iets is dat vrijwel iedereen plezier geeft en in ieder geval tijdelijk gelukkig maakt. Ik heb echter sterk het idee dat dit voor mij niet het geval gaat zijn en ik wil het dan ook niet uitproberen en deze gedachte bevestigd zien worden, omdat het de wereld enkel nog grauwer voor mij gaat maken. Dan laat ik het liever staan als iets 'onbekends' dan dat ik het geprobeerd heb en het niet werkt, zoals alles in het leven tot nu toe.quote:Je zegt dat je 1 jaar in therapie bent geweest, voor autisme onderzocht bent, 1 medicijn hebt geprobeerd, en dat is waarschijnlijk een kut weg geweest. Een heleboel gezeik "voor niks". Maar het is sowieso niet voor niks, je weet nu welk medicijn niet werkt, en welke therapie niet werk. En nu kan je verder gaan zoeken.
Ik heb nu 3 verschillende psychologen gehad, waarvan de eerste 2 gezegd hebben dat ze niet in staat waren om mij te kunnen helpen met mijn diepgewortelde problemen en ik na ongeveer een half jaar aan wachttijden en uitproberen bij die 3e terecht gekomen ben. Die mij naar mijn mening ook niet kon helpen.quote:En ik vind persoonlijk, dat dat zoeken daarnaar je wel heel moeilijk gemaakt wordt in de huidige samenleving en dat er wel heel erg makkelijk geroepen wordt "je wil niet". Ik heb nu eindelijk fijne therapie, fijne behandelaars en medicijnen die lijken te helpen. Maar ik ben letterlijk de tel aan medicijnen, gezichten en doorverwijzingen kwijt en sommige mensen zeggen graag dat het aan mij ligt.
Wilde er toch even wat nuance in gooien.
Ook ben ik bij 2 verschillende psychiaters geweest, die zich allebei naar mijn mening ook geen raad wisten.
Over het algemeen ben ik met deze ervaring met de Nederlandse ggz zeer teleurgesteld. Ik kan niet anders zeggen dan dat deze professionele hulpverleners incompetent zijn. Zo heb ik zeer sterk het idee dat er iedere keer van mij verwacht werd dat ik een zeer actieve en gemotiveerde houding in zou nemen met betrekking tot mijn herstel, terwijl zij zelf een passieve houding innamen. En indien die motivatie/energie/houding ontbreekt, de behandeling eigenlijk uitzichtloos is. Dat vind ik een zeer vreemde instelling van professionele hulpverleners die weten dat hun cliënten juist bij hen zijn door een gebrek aan energie/motivatie.
Ik heb dit dan ook aangekaart en gezegd dat ik geen hoop in deze behandeling meer heb, omdat ik geen hoop in deze behandeling heb (of ook maar iets anders in de wereld). En daar waren zij het eigenlijk mee eens en toen heb ik besloten om dan ook met professionele hulp te stoppen.
Ik merk dat je je heel erg op het geheel focus. Wanneer ik ga nadenken over ons land, en alles wat er aan de hand is, word ik ook heel ongelukkig. Daarom houd ik het liever klein en bij mezelf.quote:
[..]
Niet alleen de samenleving, mijn psycholoog zei mij iedere keer dat ik de dingen die ik niet leuk vindt gewoon moet blijven doen en dat ik het dan uiteindelijk wel leuk zou gaan vinden. En dat kan een 3 maanden duren, een half jaar duren, of nog langer. Geen advies waar ik iets aan heb naar mijn mening.
[..]
Dat zou goed kunnen. Ik denk niet eens de gedachtepatronen achter een bepaalde activiteit, maar de gedachtepatronen die ik over het leven en mijzelf heb. Ik haat deze samenleving en ik haat mijzelf. Als ik een activiteit uitvoer denk ik dat ik mij er misschien van weerhoudt om er plezier uit te halen, omdat ik weet dat het slechts de schijn van de samenleving is en hij eigenlijk wreed is, omdat ik weet dat ik eigenlijk niet goed genoeg ben.
Als ik nu aandacht krijg van een vrouw, dan weet ik dat dat enkel is omdat ik de laatste 2 jaar mijn best gedaan heb om mijn uiterlijk zo goed mogelijk te verbeteren. Daarvoor zou ik nooit maar dan ook nooit diezelfde aandacht gekregen hebben, omdat ik toen lelijk was. Wetende dat de samenleving en hoe mensen zich tegen je gedragen zo oppervlakkig is, zorgt ervoor dat ik er niet van kan genieten. Deels omdat het geen diepgang heeft en het ook zo oneerlijk is tegen mensen die er lelijker uitzien dan ik en daar weinig aan kunnen doen en deze ervaringen niet kunnen krijgen.
Anderzijds weet ik dat goede dingen mij alleen maar overkomen, omdat ik mij voordoe als iemand die ik niet ben. Zo ben ik laatst op vakantie naar Barcelona geweest waar ik mijn negatieve gevoelens en gedragingen wegdrukte en mij sociaal/open opstelde naar iedereen. Als daar vervolgens iets goeds uit naar voren komt, zoals het maken van vrienden in het hostel waar ik sliep, dan weet ik dat dat enkel kwam doordat ik mij voordeed als iemand die ik niet ben. Voor de daadwerkelijke mij zijn er geen goede ervaringen, geen vrienden en is er geen plezier. Dan zou ik in plaats van bij andere mensen in het hostel aan te schuiven, nadat mijn negatieve zelfbeeld en twijfel weggedrukt had, eerder ergens in een hoek gaan zitten en daar alleen mijn maaltijd opeten. Niemand die dan naar mijn tafel gekomen zou zijn, of zich in mij geïnteresseerd zou hebben. Of mijn vriend zou willen zijn. En dat doet pijn, wetende dat de echte ik niet goed genoeg is voor deze wereld en ik mij moet gedragen als een extroverte, sociaal, 'normaal' persoon om goede ervaringen op te kunnen doen.
[..]
Ik heb het gevoel dat hoe meer ik zoek naar iets dat mij kan helpen, hoe meer opties ik afsluit en hoe minder hoop ik overhoudt. En dat weinige beetje hoop is het enige dat mij nog overeind houdt. Zo zegt mijn psycholoog dat seks iets is dat vrijwel iedereen plezier geeft en in ieder geval tijdelijk gelukkig maakt. Ik heb echter sterk het idee dat dit voor mij niet het geval gaat zijn en ik wil het dan ook niet uitproberen en deze gedachte bevestigd zien worden, omdat het de wereld enkel nog grauwer voor mij gaat maken. Dan laat ik het liever staan als iets 'onbekends' dan dat ik het geprobeerd heb en het niet werkt, zoals alles in het leven tot nu toe.
[..]
Ik heb nu 3 verschillende psychologen gehad, waarvan de eerste 2 gezegd hebben dat ze niet in staat waren om mij te kunnen helpen met mijn diepgewortelde problemen en ik na ongeveer een half jaar aan wachttijden en uitproberen bij die 3e terecht gekomen ben. Die mij naar mijn mening ook niet kon helpen.
Ook ben ik bij 2 verschillende psychiaters geweest, die zich allebei naar mijn mening ook geen raad wisten.
Over het algemeen ben ik met deze ervaring met de Nederlandse ggz zeer teleurgesteld. Ik kan niet anders zeggen dan dat deze professionele hulpverleners incompetent zijn. Zo heb ik zeer sterk het idee dat er iedere keer van mij verwacht werd dat ik een zeer actieve en gemotiveerde houding in zou nemen met betrekking tot mijn herstel, terwijl zij zelf een passieve houding innamen. En indien die motivatie/energie/houding ontbreekt, de behandeling eigenlijk uitzichtloos is. Dat vind ik een zeer vreemde instelling van professionele hulpverleners die weten dat hun cliënten juist bij hen zijn door een gebrek aan energie/motivatie.
Ik heb dit dan ook aangekaart en gezegd dat ik geen hoop in deze behandeling meer heb, omdat ik geen hoop in deze behandeling heb (of ook maar iets anders in de wereld). En daar waren zij het eigenlijk mee eens en toen heb ik besloten om dan ook met professionele hulp te stoppen.
Ik ben zelf bijvoorbeeld heel veel afgevallen, en merk sindsdien ook dat ik veel meer positieve aandacht krijg. Dit vind ik ook wel eens moeilijk, want ik zou veel liever benaderd worden omdat iemand denkt dat hij een leuk gesprek met me kan voeren.
Ik vroeg naar cognitieve gedrags therapie omdat je daar heel erg met die gedachte stromen aan de gang gaat. Je traint jezelf daar heel bewust om je af te vragen hoeveel zin het heeft om bij bepaalde dingen stil te staan. Ik merk daar zelf wel echt resultaat bij. Maar ik kan me wel voorstellen dat hoe langer je met een bepaalde manier van denken rondloopt, hoe moeilijk het wordt om het af te leren.
Ik vind het trouwens heel knap dat je durft toe te geven dat je bepaalde dingen liever niet doet, omdat je dan bang bent dat het resultaat dan zo tegen valt, dat je dan niks meer overhoud. Ik ken die angst. Maar ik heb door die angst aan te pakken (ik ben daar nog lang niet klaar mee hoor) juist geleerd, dat die angst bij je dragen zoveel energie kost dat je je juist daar somber door gaat voelen. Het is niet perse de slechte ervaring waardoor je je slecht gaat voelen, ook dat is een gedachte die je met cognitieve gedrags therapie aan kan pakken. Maar alle negatieve energie eromheen sloopt. Misschien is dat iets waar je nog wel iets mee kan als je er over nadenkt.
Misschien ben ik ook wel heel naïef, en heb je hier ook wel al lang over nagedacht allemaal.
Over dat laatste, je snapt toch wel, dat er enige motivatie moet zijn? Dat je niet snapt hoe, kan ik begrijpen. En dat je van angst zo lam slaat dat je denkt dat er geen opties meer zijn, kan ik me ook voorstellen. Maar niet dat je diep in je hart echt niet wil, als dat wel zo is kunnen hulpverleners ook weinig voor je doen denk ik, en dat bedoel ik niet lullig.
Je kunt de plank niet verder mis slaan. De kern zit eerder in posts als deze, niet de vrouwenhaat of Chadhaat:quote:
[..]
Heb je in de gaten wat er uit je toetsenbord komt?
Ik heb dondersgoed in de gaten wat incels inhoudt. Heb zat op die subreddit gelezen uit een soort morbide nieuwsgierigheid, en die filosofie is vrij simpel. Vrouwen zijn oppervlakkig en vallen alleen op gespierde leeghoofen, "Chad Thundercock" in jullie jargon. Hierdoor vallen tere zieltjes als jullie buiten de boot. Heb daar wel eens een topic gelezen dat iemand als experiment zich een week ging douchen om te bewijzen dat hij niet afgewezen werd omdat die zich nooit douchte, maar omdat vrouwen zo verschrikkelijk zijn.
https://www.reddit.com/r/(...)gly_shaming_or_halo/
https://i.imgur.com/uGM3Zhd.jpg
https://www.reddit.com/r/(...)n_time_to_drop_some/
Boehoe het leven is niet eerlijk. Water is nat.quote:
[..]
Je kunt de plank niet verder mis slaan. De kern zit eerder in posts als deze, niet de vrouwenhaat of Chadhaat:
https://www.reddit.com/r/(...)gly_shaming_or_halo/
https://i.imgur.com/uGM3Zhd.jpg
https://www.reddit.com/r/(...)n_time_to_drop_some/
Sorry hoor, maar wtf heb jij voor psycholoog?quote:
[..]
Niet alleen de samenleving, mijn psycholoog zei mij iedere keer dat ik de dingen die ik niet leuk vindt gewoon moet blijven doen en dat ik het dan uiteindelijk wel leuk zou gaan vinden.
Er zijn vast wel bepaalde specifieke situaties waarin dit kan opgaan...maar ik ben sowieso zelf niet zo dol op psychologen (en vind ze ruk) maar misschien dat de jouwe beter voor je werkt...of zo.
Wat was de achterliggende gedachte van deze psycholoog?
Maar waarom zou je zo hard je best willen doen om deel uit te maken van een samenleving die blijkbaar slecht voor je is? Je gaat toch niet kusjekroel doen met iemand die een hekel aan je heeft?quote:[..]
Dat zou goed kunnen. Ik denk niet eens de gedachtepatronen achter een bepaalde activiteit, maar de gedachtepatronen die ik over het leven en mijzelf heb. Ik haat deze samenleving en ik haat mijzelf. Als ik een activiteit uitvoer denk ik dat ik mij er misschien van weerhoudt om er plezier uit te halen, omdat ik weet dat het slechts de schijn van de samenleving is en hij eigenlijk wreed is, omdat ik weet dat ik eigenlijk niet goed genoeg ben.
Weet je.....ik heb niet iets speciaals met mijn uiterlijk en misschien zou ik m'n uiterlijk wat meer aandacht kunnen geven...maar als ik een complimentje krijg van een vrouw, zie ik dat niet meteen als iets negatiefs. Ook zie ik het niet meteen in de context van "vriendin?/mogelijkepartner?/geefbaar?" omdat ik daar gewoon niet zoveel om geef.quote:Als ik nu aandacht krijg van een vrouw, dan weet ik dat dat enkel is omdat ik de laatste 2 jaar mijn best gedaan heb om mijn uiterlijk zo goed mogelijk te verbeteren.
En zelf maakt 't me in de door jou gegeven context (vrouw spreekt me aan op straat ivm m'n uiterlijk (meestal beginnen ze dan over m'n haar)) niet uit dat het een oppervlakkig iets is...voor mij -kan- het een goed excuus zijn om even een kort babbeltje met een paar vrouwen te hebben terwijl ik op m'n overstap zit te wachten. Wat maakt 't mij uit dat ik evt kansloos bij haar ben? Ik heb even gratis vermaak en maak weer eventjes iets leuks mee en meer betekent het (gewoonlijk) niet voor me.
Als ik er -geen- zin in heb, dan merken ze het snel genoeg
Kan jij op een vriendschappelijke manier met vrouwen omgaan, J3?quote:Daarvoor zou ik nooit maar dan ook nooit diezelfde aandacht gekregen hebben, omdat ik toen lelijk was. Wetende dat de samenleving en hoe mensen zich tegen je gedragen zo oppervlakkig is, zorgt ervoor dat ik er niet van kan genieten. Deels omdat het geen diepgang heeft en het ook zo oneerlijk is tegen mensen die er lelijker uitzien dan ik en daar weinig aan kunnen doen en deze ervaringen niet kunnen krijgen.
Anders ga je dingen voor jezelf doen en niet voor een ander? Of om bij anderen in de smaak te vallen? Waarom vind je de mening van anderen zo belangrijk?quote:Anderzijds weet ik dat goede dingen mij alleen maar overkomen, omdat ik mij voordoe als iemand die ik niet ben.
Vetgedrukte weet je helemaal niet zeker.quote:Zo ben ik laatst op vakantie naar Barcelona geweest waar ik mijn negatieve gevoelens en gedragingen wegdrukte en mij sociaal/open opstelde naar iedereen. Als daar vervolgens iets goeds uit naar voren komt, zoals het maken van vrienden in het hostel waar ik sliep, dan weet ik dat dat enkel kwam doordat ik mij voordeed als iemand die ik niet ben. Voor de daadwerkelijke mij zijn er geen goede ervaringen, geen vrienden en is er geen plezier. Dan zou ik in plaats van bij andere mensen in het hostel aan te schuiven, nadat mijn negatieve zelfbeeld en twijfel weggedrukt had, eerder ergens in een hoek gaan zitten en daar alleen mijn maaltijd opeten. Niemand die dan naar mijn tafel gekomen zou zijn, of zich in mij geïnteresseerd zou hebben. Of mijn vriend zou willen zijn. En dat doet pijn, wetende dat de echte ik niet goed genoeg is voor deze wereld en ik mij moet gedragen als een extroverte, sociaal, 'normaal' persoon om goede ervaringen op te kunnen doen.
Onderstreepte, waarom dan niet gewoon dikke middelvinger voor deze mensen? Waarom ervoor kiezen met deze mensen om te willen gaan?
Misschien gedeelde smart, ik heb ook nog nooit een psycholoog gehad waar ik wat aan had. De enige (onvoltooide) psychologen waar ik wel wat aan had, waren allen mensen die niet als psycholoog werkzaam waren.quote:[..]
Ik heb het gevoel dat hoe meer ik zoek naar iets dat mij kan helpen, hoe meer opties ik afsluit en hoe minder hoop ik overhoudt. En dat weinige beetje hoop is het enige dat mij nog overeind houdt. Zo zegt mijn psycholoog dat seks iets is dat vrijwel iedereen plezier geeft en in ieder geval tijdelijk gelukkig maakt. Ik heb echter sterk het idee dat dit voor mij niet het geval gaat zijn en ik wil het dan ook niet uitproberen en deze gedachte bevestigd zien worden, omdat het de wereld enkel nog grauwer voor mij gaat maken. Dan laat ik het liever staan als iets 'onbekends' dan dat ik het geprobeerd heb en het niet werkt, zoals alles in het leven tot nu toe.
[..]
Ik heb nu 3 verschillende psychologen gehad, waarvan de eerste 2 gezegd hebben dat ze niet in staat waren om mij te kunnen helpen met mijn diepgewortelde problemen en ik na ongeveer een half jaar aan wachttijden en uitproberen bij die 3e terecht gekomen ben. Die mij naar mijn mening ook niet kon helpen.
Psychiaters zijn ook een beetje mafklappers, maar gewoonlijk wel al beter dan psychologen...maar goed daar heb je nu niet zoveel aan.quote:Ook ben ik bij 2 verschillende psychiaters geweest, die zich allebei naar mijn mening ook geen raad wisten.
Een houding neem je -aan- niet -in- (even tussendoor)quote:Over het algemeen ben ik met deze ervaring met de Nederlandse ggz zeer teleurgesteld. Ik kan niet anders zeggen dan dat deze professionele hulpverleners incompetent zijn. Zo heb ik zeer sterk het idee dat er iedere keer van mij verwacht werd dat ik een zeer actieve en gemotiveerde houding in zou nemen met betrekking tot mijn herstel
Naja, de energie die je mist, vind je dus (denk ik dan) door de dingen te gaan doen waar je passie voor hebt. Dat is je zoektocht. Of althans, dat is 't advies dat ik je kan geven.quote:, terwijl zij zelf een passieve houding innamen. En indien die motivatie/energie/houding ontbreekt, de behandeling eigenlijk uitzichtloos is. Dat vind ik een zeer vreemde instelling van professionele hulpverleners die weten dat hun cliënten juist bij hen zijn door een gebrek aan energie/motivatie.
Ik heb dit dan ook aangekaart en gezegd dat ik geen hoop in deze behandeling meer heb, omdat ik geen hoop in deze behandeling heb (of ook maar iets anders in de wereld). En daar waren zij het eigenlijk mee eens en toen heb ik besloten om dan ook met professionele hulp te stoppen.
Ja, de hulpverlening laat veel te wensen over en bij tijden kan ik deze zelfs als achterlijk en incompetent bestempelen (zoals bijvoorbeeld bij een gesloten afdeling een deur die naar buiten gaat, open laten staan...ik bedoel wtf?!?!?!?).
Klopt, heb je gelijk in. Dit is echter een vrij centraal punt in mijn gedachtegangen en levensopvattingen geworden. Al sinds ik 14 ben houd ik mij bezig met globale geopolitieke en het socio-economische systeem dat wij op aarde hebben en de gevolgen voor de mens die daaruit naar voren komen. Ik ben ook een tijd lid geweest van een globale duurzaamheid beweging met als kernpunt de afschaffing van ons politieke apparaat en de vrije markt economie zoals wij die kennen.quote:
[..]
Ik merk dat je je heel erg op het geheel focus. Wanneer ik ga nadenken over ons land, en alles wat er aan de hand is, word ik ook heel ongelukkig. Daarom houd ik het liever klein en bij mezelf.
Echter heb ik mij sinds een jaar geleden gedwongen om mij niet meer met politiek of economie bezig te houden, omdat de wil tot verandering van de mensheid simpelweg ontbreekt totdat de situatie onhoudbaar wordt voor het merendeel van de samenleving. En dat demotiveert enorm.
Dus ik herken wel dat het nadenken over dit soort zaken niet gezond is. Mijn psycholoog heeft met een intelligentie-onderzoek dit probleem ook al aangekaart, omdat ik qua analytisch denkvermogen zeer hoog scoor (IQ van 134 op dit vlak) en dit wel eens de reden zou kunnen zijn van mijn depressiviteit. Hij heeft echter weinig hulp geboden bij het veranderen van dit gedachtepatroon en zelf lukt het mij ook niet. Mijn hersenen zijn continu in overdrive om alles te analyseren om mij heen en dat is vaak onbewust.
Hoe ga je hiermee om dan? Probeer je jezelf wijs te maken dat mensen je niet aanspreken door je uiterlijk? Of accepteer je dat dit wel zo is en dat de mens nou eenmaal oppervlakkig is en je je hiertegen wel kunt verzetten, maar het beter gewoon kunt accepteren en van de positieve aandacht kunt genieten? Dat zijn in ieder geval de 2 manieren die ik geprobeerd heb, onsuccesvol.quote:Ik ben zelf bijvoorbeeld heel veel afgevallen, en merk sindsdien ook dat ik veel meer positieve aandacht krijg. Dit vind ik ook wel eens moeilijk, want ik zou veel liever benaderd worden omdat iemand denkt dat hij een leuk gesprek met me kan voeren.
Cognitieve gedragstherapie sloeg niet aan volgens mijn psycholoog en hij is daar na een paar weken mee gestopt.quote:Ik vroeg naar cognitieve gedrags therapie omdat je daar heel erg met die gedachte stromen aan de gang gaat. Je traint jezelf daar heel bewust om je af te vragen hoeveel zin het heeft om bij bepaalde dingen stil te staan. Ik merk daar zelf wel echt resultaat bij. Maar ik kan me wel voorstellen dat hoe langer je met een bepaalde manier van denken rondloopt, hoe moeilijk het wordt om het af te leren.
Hoe pak je die angst aan dan? De meeste tijd blijf ik in mijn gelimiteerde comfort-zone en hoef ik dus ook niet met die angst te dealen, maar als ik kies om dat wel te doen, zoals met een reis naar Barcelona, dan worden mijn angsten alleen maar bevestigd: 'Deze dag was geweldig, ik heb vrienden gemaakt, musea bezocht, naar het strand geweest, grappen gemaakt. WAAROM BEN IK NIET BLIJ?'quote:Ik vind het trouwens heel knap dat je durft toe te geven dat je bepaalde dingen liever niet doet, omdat je dan bang bent dat het resultaat dan zo tegen valt, dat je dan niks meer overhoud. Ik ken die angst. Maar ik heb door die angst aan te pakken (ik ben daar nog lang niet klaar mee hoor) juist geleerd, dat die angst bij je dragen zoveel energie kost dat je je juist daar somber door gaat voelen. Het is niet perse de slechte ervaring waardoor je je slecht gaat voelen, ook dat is een gedachte die je met cognitieve gedrags therapie aan kan pakken. Maar alle negatieve energie eromheen sloopt. Misschien is dat iets waar je nog wel iets mee kan als je er over nadenkt.
Diep in mijn hart wil ik denk ik ook niet meer. Diep van binnen ben ik enorm bitter richting menselijk leven, mijzelf en deze samenleving geworden en ik voel dan ook dat ik mijzelf verraad als ik mij toesta gelukkig te zijn in een menselijk lichaam met al zijn tekortkomingen en in deze samenleving, met al zijn tekortkomingen.quote:Misschien ben ik ook wel heel naïef, en heb je hier ook wel al lang over nagedacht allemaal.
Over dat laatste, je snapt toch wel, dat er enige motivatie moet zijn? Dat je niet snapt hoe, kan ik begrijpen. En dat je van angst zo lam slaat dat je denkt dat er geen opties meer zijn, kan ik me ook voorstellen. Maar niet dat je diep in je hart echt niet wil, als dat wel zo is kunnen hulpverleners ook weinig voor je doen denk ik, en dat bedoel ik niet lullig.
Ik voel mij als een geïndoctrineerd lid van de HitlerJugend die in Nazi-Duitsland woont en zich realiseert hoe slecht hijzelf is en hoe slecht Nazi-Duitsland is. Echter weet diegene heel goed dat hij door jarenlange indoctrinatie en de reputatie van zijn lidmaatschap, nooit meer iets anders kan zijn en hij ook de keuze niet meer heeft om ergens anders dan in Nazi-Duitsland te wonen. Kan hij dan nog oogkleppen opdoen en met zijn leven doorgaan, wetende tot wat voor misdaden hij als HitlerJugend toe in staat is en wat voor misdaden de samenleving waar hij deel van uitmaakt, Nazi-Duitsland, toe in staat is?
Gelukkig hoef je voor 't verbeteren van de wereld niet een genie te zijn.quote:
Misschien kun je je ongekende intellect inzetten om de wereld te beteren?
Ik zit een beetje in de afwachtmodus.... misschien dat ie nog op andere posts gaat reageren (al dan niet inhoudelijk).quote:
quote:
Good Will Hunting complex noem ik het
ik kende iemand die dacht dat die film op hem gebaseerd was, incluis de Jason Bourne trilogie..Allebei? Dat zijn toch totaal andere films? Alleen de acteur is dezelfdequote:
[..]
Jep. Hij dacht dat de overheid een complot tegen hem had.quote:
[..]
Allebei? Dat zijn toch totaal andere films? Alleen de acteur is dezelfde
De eerste was omdat het een of andere genius kid zou zijn geweest en de tweede was ivm spionage en dat soort dingen.
De overheid zou hem gemarteld hebben en een bedreiging in hem hebben gezien (onder andere vanwege zijn fantastische IQ waar hij maar niet over ophield) en hem nu nog steeds pesten. En als ik er iets van zei ging hij helemaal tekeer en was ik ook onderdeel van dat complot.
Vond het wel sneu.
Ik herken dat gevoel van in overdrive zijn en alles teveel overdenken. Bij mij zit het hem dan meer in mijn trauma's en mijn opvoeding en dat ik daardoor heel veel moeite heb met mijn plek vinden en het gevoel heb dat er geen plek voor ben. Hoe meer ik in die gedachtes blijf hangen, hoe depressief ik word. En het is ook echt zo extreem geweest dat het me niet meer uitmaakte wat ze in me stopte, als het maar ophield. Daarom zou ik toch de medicijnen nog niet opgeven.quote:
[..]
Klopt, heb je gelijk in. Dit is echter een vrij centraal punt in mijn gedachtegangen en levensopvattingen geworden. Al sinds ik 14 ben houd ik mij bezig met globale geopolitieke en het socio-economische systeem dat wij op aarde hebben en de gevolgen voor de mens die daaruit naar voren komen. Ik ben ook een tijd lid geweest van een globale duurzaamheid beweging met als kernpunt de afschaffing van ons politieke apparaat en de vrije markt economie zoals wij die kennen.
Echter heb ik mij sinds een jaar geleden gedwongen om mij niet meer met politiek of economie bezig te houden, omdat de wil tot verandering van de mensheid simpelweg ontbreekt totdat de situatie onhoudbaar wordt voor het merendeel van de samenleving. En dat demotiveert enorm.
Dus ik herken wel dat het nadenken over dit soort zaken niet gezond is. Mijn psycholoog heeft met een intelligentie-onderzoek dit probleem ook al aangekaart, omdat ik qua analytisch denkvermogen zeer hoog scoor (IQ van 134 op dit vlak) en dit wel eens de reden zou kunnen zijn van mijn depressiviteit. Hij heeft echter weinig hulp geboden bij het veranderen van dit gedachtepatroon en zelf lukt het mij ook niet. Mijn hersenen zijn continu in overdrive om alles te analyseren om mij heen en dat is vaak onbewust.
Ik accepteer dat het zo is, soms is het ook niet erg. Want een eerste indruk is geen blijvende indruk. Ik heb best vaak dat mensen onder de indruk zijn van wat er uit me komt(In het echt dan, online wilt dat niet zo lukkenquote:Hoe ga je hiermee om dan? Probeer je jezelf wijs te maken dat mensen je niet aanspreken door je uiterlijk? Of accepteer je dat dit wel zo is en dat de mens nou eenmaal oppervlakkig is en je je hiertegen wel kunt verzetten, maar het beter gewoon kunt accepteren en van de positieve aandacht kunt genieten? Dat zijn in ieder geval de 2 manieren die ik geprobeerd heb, onsuccesvol.
). Dus die bevestiging van dat er meer is dan de buitenkant komt dan later nog wel. [quote
Cognitieve gedragstherapie sloeg niet aan volgens mijn psycholoog en hij is daar na een paar weken mee gestopt.
[/quote]
Heeft de psycholoog ook onderbouwt waarom dit niet aansloeg? Een paar weken is best kort namelijk. Mij is verteld dat het gemiddeld 5 tot 20 sessies kan duren, en dan heb je natuurlijk ook nog altijd de extreme uitschieters naar boven. Dus dat klinkt mij wel alsof er erg snel is opgegeven.
Ik ben heel klein begonnen. Ik was heel depressief en had eigenlijk helemaal geen zelfvertrouwen meer door een combinatie van fibromyalgie en ptss. Ik heb echt begeleiding aan huis gehad om weer op te krabbelen en om weer dingen te gaan doen. Dus dat met eerst een dagritme krijgen en iedere dag iets liefst tegen mezelf zeggen. Zorgen dat ik iedere dag heel eventjes buiten kwam. Medicijnen om me rustig te houden. Er kwam dan iedere dag even iemand met me praten hoe het met me ging. Op gegeven moment ging ik lijstjes maken van kleine dingetjes die ik wilde doen, nagels lakken, een liedje oefenen op de gitaar, een bosje bloemen kopen, mijn lievelings eten maken, in het park zitten. Zonder datum, zonder verplichting. Maar dan zou ik iedere dag een dingetje doen, en ik moest proberen nooit verder te kijken dan een dag. Dus ik deed dit niet omdat ik me over een jaar goed te voelen, en omdat ik over een jaar weer een normaal werkend gezond mens wilde zijn (want dat gaf me veel te veel druk). Maar omdat ik vandaag gewoon door moest komen, en vandaag iets te doen moest hebben.quote:Hoe pak je die angst aan dan? De meeste tijd blijf ik in mijn gelimiteerde comfort-zone en hoef ik dus ook niet met die angst te dealen, maar als ik kies om dat wel te doen, zoals met een reis naar Barcelona, dan worden mijn angsten alleen maar bevestigd: 'Deze dag was geweldig, ik heb vrienden gemaakt, musea bezocht, naar het strand geweest, grappen gemaakt. WAAROM BEN IK NIET BLIJ?'
Dat ben ik steeds een beetje uit gaan breiden naar meer, en op gegeven moment ben ik dan met cognitieve gedrags therapie begonnen, en daar trainen ze me echt om heel bewust tegen die angsten in te denken.
Ik merk aan al je plannen, en alles wat je gedaan hebt dat je heel ambitieus en perfectionistisch bent. Ik denk dat je een therapeut nodig hebt die heel heel stevig in zijn schoenen staat, die je terug kan brengen naar de basis. Want ja we leven in een maatschappij, en we moeten van alles. Maar Mja, ik denk niet dat er aan het einde iemand met een weegschaal staat hoe goed we het gedaan hebben. Jij wel?
En ik voel me ook lang niet altijd blij als ik iets gedaan heb, en dan kan ik ook boos op mezelf worden. Maar aan de andere kant, als iets heel spannend en buiten je comfort zone ligt, dan is het eigenlijk helemaal niet zo gek dat je er niet meteen super blij van wordt. Dan is het al knap, dat je er aan begonnen bent. En dat is iets wat je vaak later pas ziet.
Kon je hier met je therapeut over praten? Want ik denk dat het wel belangrijk is dat je in het echt iemand vind die dit serieus neemt.quote:Diep in mijn hart wil ik denk ik ook niet meer. Diep van binnen ben ik enorm bitter richting menselijk leven, mijzelf en deze samenleving geworden en ik voel dan ook dat ik mijzelf verraad als ik mij toesta gelukkig te zijn in een menselijk lichaam met al zijn tekortkomingen en in deze samenleving, met al zijn tekortkomingen.
Ben je je er van bewust hoe extreem dit klinkt? Of is dit je wanhoop die een punt probeert te maken?quote:Ik voel mij als een geïndoctrineerd lid van de HitlerJugend die in Nazi-Duitsland woont en zich realiseert hoe slecht hijzelf is en hoe slecht Nazi-Duitsland is. Echter weet diegene heel goed dat hij door jarenlange indoctrinatie en de reputatie van zijn lidmaatschap, nooit meer iets anders kan zijn en hij ook de keuze niet meer heeft om ergens anders dan in Nazi-Duitsland te wonen. Kan hij dan nog oogkleppen opdoen en met zijn leven doorgaan, wetende tot wat voor misdaden hij als HitlerJugend toe in staat is en wat voor misdaden de samenleving waar hij deel van uitmaakt, Nazi-Duitsland, toe in staat is?
Mensen reageren op dat wat ze zien. En mensen die je niet kennen zien je gedrag. Niet alles wat daar allemaal achter schuilt. Dat komt daarna pas.
Tja das inderdaad dubbel, maar tja, dat schiet af en toe door mn hoofd, dan haal ik mn schouders op...
Bedoel je dat je 25 kg geleden minder goed in je vel zat of dat hij je toen fysiek minder aantrekkelijk gevonden zou hebben?quote:
En ik ben met iemand samen die me 25 kilo geleden echt niet had gewild. Met een kutkarakter en nog minder zwaar overigens evengoed niet.
Tja das inderdaad dubbel, maar tja, dat schiet af en toe door mn hoofd, dan haal ik mn schouders op...
Gister appte mijn vader hoe het ging. Had iets van anderhalve week geen contact gehad en dat is voor mij prima. Ik appte dat het wel ging maar dat ik nog met wat problemen zat. Aangezien hij één van de enige is waarmee ik kan praten, wil ik dat ook doen. Hij appte iets terug waarin ook stond of ik hiermee door blijf gaan om aandacht te vragen. Ik voel me zó gwkwetst. Ik kan alleen huilen nu.
Hij zou me fysiek onaantrekkelijk gevonden hebben. Sterker nog hij zou me nóg aantrekkelijker gevonden hebben als ik nog wat minder woog dan nu.quote:
[..]
Bedoel je dat je 25 kg geleden minder goed in je vel zat of dat hij je toen fysiek minder aantrekkelijk gevonden zou hebben?
Ik zou hem met 20 cm meer en zonder kaal plekje ook aantrekkelijker vinden.
Yet here we are. Loving the shit out of each other
De zoektocht naar perfectie (in jezelf en in anderen) kan je zoveel moois kosten. Jij zal nooit perfect worden. De ander zal nooit perfect worden... /care
Ik ook!quote:
Ik heb met mijn nieuwe medicijnen (topiramaat) voor het eerst, sinds ik kan het me niet eens me herinneren, een nacht droomvrij geslapen. Ik hoop zo dat dit blijft en ik ben zo benieuwd wat dit overdag met me gaat doen. Ik werd zo anders wakker.
Bij mij gaat 't nog eventjes duren, omdat ik naar alle waarschijnlijkheid op zoek moet naar andere behandelaars en ik heb dat liever eerst afgerond (voel er weinig voor de goede flow die ik de laatste tijd heb, te moeten onderbreken voor iets waarvan de rompslomp me misschien niks goeds oplevert).
Mooie instelling!!quote:
[..]
Hij zou me fysiek onaantrekkelijk gevonden hebben. Sterker nog hij zou me nóg aantrekkelijker gevonden hebben als ik nog wat minder woog dan nu.
Ik zou hem met 20 cm meer en zonder kaal plekje ook aantrekkelijker vinden.
Yet here we are. Loving the shit out of each other
De zoektocht naar perfectie (in jezelf en in anderen) kan je zoveel moois kosten. Jij zal nooit perfect worden. De ander zal nooit perfect worden... /care
Ik ben zo klaar met alle depressive episodes enz... man heeft een aantal diagnoses waarvan ik mij afvraag of dit ooit beter gaan worden (ontwijkende persoonlijkheids stoornis en hij heeft ook borderline trekjes en dan nog onverwerkte trauma's uit zn verleden en de recente zelfmoordpoging... En ik snap echt dat het voor hem veel zwaarder is enz maar man wat ben ik het soms zat!! Nu helpt mijn eigen VitD tekort en seretonine probleem ook niet mee in mn humeur gok ik maar soms ben ik bang dat het dus niet beter wordt en ik weet niet of ik daar capabel genoeg voor ben en of ik dat wil...
Iemand ervaring met n shitload aan labels?
Fripsel, wat lekker dat je een nacht droomvrij hebt geslapen!
Gewoonmezelf, in welk opzicht bedoel je een shitload aan labels?
Ik ben sinds de zomer gestopt met mijn medicatie en eigenlijk gaat het best wel ok.
Hopelijk blijft dat zo...
Dikke knuffel! Reageert je vader vaker zo? Anders is hij misschien toch niet echt een persoon waarmee je erover kan praten, maar dat is natuurlijk een rot conclusie om te trekken. Sterkte.quote:
Pff waarom voelen psychische problemen zo eenzaam.
Gister appte mijn vader hoe het ging. Had iets van anderhalve week geen contact gehad en dat is voor mij prima. Ik appte dat het wel ging maar dat ik nog met wat problemen zat. Aangezien hij één van de enige is waarmee ik kan praten, wil ik dat ook doen. Hij appte iets terug waarin ook stond of ik hiermee door blijf gaan om aandacht te vragen. Ik voel me zó gwkwetst. Ik kan alleen huilen nu.
.Ik snap echt dat het moeilijk is om te dealen met iemand die psychisch in de knoop zit, daarom vraag ik me weleens af of het niet allemaal aan mij ligt.
Nee!ik ken je verhaal en je situatie niet maar ik weet wel dat het niet aan jou ligt! Depressie is geen keuze! Depressie is een ziekte... een slopende allesoverheersende kutziekte!quote:
Daarna stuurde hij wel een app of hij nog zou bellen, maar die zag ik vanmorgen pas.
Ik snap echt dat het moeilijk is om te dealen met iemand die psychisch in de knoop zit, daarom vraag ik me weleens af of het niet allemaal aan mij ligt.
En ja omgaan met iemand die psychisch overhoop ligt is zwaar en lang niet altijd makkelijk of gezellig maar het is geen keuze om je zo te voelen,
Ik heb zoals gezegd met
al heel wat depressive episodes gehad en het is echt niet altijd makkelijk, ik vind het, zeker de laatste maanden, zwaar, maar ik weet ook dat hij er niet voor kiest en hij werkt er hard aan.@nijna: het laatste jaar heb ik zo'n hoop hokjes en stempels voorbij horen komen dat ik er soms geen positieve kant in kan zien dat het ooit nof beter wordt, maar tegelijk realiseer ik mij ook dat er ws ook een deel boosheid van mij bijzit.
Verder gaat het trouwens best goed met de medicatie. Ik heb straks een gesprek met de psychiater om te kijken of ik van 5 naar 10 mg ga.
Ik heb het maar een paar dagen gebruikt, maar werd er echt doodziek van. Had na twee dagen last van lichte 'spotting', onder andere. Maar ben inmiddels weer een week 'clean', dus kan je er geen inhoudelijk advies over gevenquote:
Zijn hier dames die SSRI's gebruiken? En is jullie menstruatiecyclus ook veranderd? Ik gebruik nu een maand escitalopram en merk dat mijn menstruatiecyclus veranderd is. Ik werd toen ik eraan begon 5 dagen eerder ongesteld, en nu weer ongeveer 5 dagen eerder dan normaal.
Verder gaat het trouwens best goed met de medicatie. Ik heb straks een gesprek met de psychiater om te kijken of ik van 5 naar 10 mg ga.
Toch dank voor het delen! Bij mij gaat het verder goed gelukkig.quote:
[..]
Ik heb het maar een paar dagen gebruikt, maar werd er echt doodziek van. Had na twee dagen last van lichte 'spotting', onder andere. Maar ben inmiddels weer een week 'clean', dus kan je er geen inhoudelijk advies over geven
Ik had vandaag een gesprek met de psychiater, die vertelde dat het wel voorkomt.
Omdat het op 5 mg al goed werkt blijft dat mijn dosis voorlopig. De psychiater vertelde dat het eigenlijk te laag was om goed werkzaam te zijn het af en toe voorkomt dat mensen er zo gevoelig voor zijn dat 5 mg genoeg is. Eventueel kan hij het nog per mg bijstellen mocht het effect toch teruglopen.
Echt. Een jaar begeleid wonen waar je niks opschiet. Dan ambulante therapie, die kunnen niks met je en sturen je door naar een andere instelling. Daar begin je en dan duurt het nog een half jaar om een diagnose vast te stellen. He wat fijn, nu kunnen we beginnen. Oh nee toch niet want er is een wachtlijst van 3 maanden. Maar ik heb NU hulp nodig, ja pech, neem met de andere afdeling maar contact op.
Je hoeft het niet alleen te doen is iets wat je altijd hoort. Fout, je moet het echt wel zelf doen. Toen ik in een totaal isolement zat stond er elke week iemand anders voor de deur, en nu wil ik hulp en dan word je van het kaste naar de muur gestuurd.
Een hulpverlener kan jouw problemen ook niet voor je oplossen, hij kan hooguit helpen met inzichten en je steunen. Iedereen moet het uiteindelijk zelf doen, anders blijf je altijd aan je hulpverlener gebonden.quote:
Weer een paar gesprekken verder en het wordt me toch pijnlijk duidelijk dat ik het echt zelf moet gaan doen. Maakt niet uit waar je zit, ze vragen altijd "wat heb je nodig" en dan leunen ze achterover. Inmiddels heb ik de vraag zovaak gehad dat ik redelijk goed antwoord kan geven, maar dan is het nog niet concreet genoeg en vragen ze "maar wat wíl je nou echt?". Wie moet nou wie aan de hand houden? En dan een psychiater die zegt over 2 weken te bellen, en dan blijkt die op vakantie te zitten en dan zit je weer zonder antidepressiva.
Echt. Een jaar begeleid wonen waar je niks opschiet. Dan ambulante therapie, die kunnen niks met je en sturen je door naar een andere instelling. Daar begin je en dan duurt het nog een half jaar om een diagnose vast te stellen. He wat fijn, nu kunnen we beginnen. Oh nee toch niet want er is een wachtlijst van 3 maanden. Maar ik heb NU hulp nodig, ja pech, neem met de andere afdeling maar contact op.
Je hoeft het niet alleen te doen is iets wat je altijd hoort. Fout, je moet het echt wel zelf doen. Toen ik in een totaal isolement zat stond er elke week iemand anders voor de deur, en nu wil ik hulp en dan word je van het kaste naar de muur gestuurd.
Ik verwacht van een psycholoog echt wel wat meer dan steun.quote:
[..]
Een hulpverlener kan jouw problemen ook niet voor je oplossen, hij kan hooguit helpen met inzichten en je steunen. Iedereen moet het uiteindelijk zelf doen, anders blijf je altijd aan je hulpverlener gebonden.
Wat verwacht je dan? Een brainscan met een exacte diagnose en een pil?quote:
[..]
Ik verwacht van een psycholoog echt wel wat meer dan steun.
Ja No fucking shit dat je het zelf moet doen. Wat denk je dan, dat de psycholoog even jouw problemen gaat oplossen? Je zult toch echt zelf aan de bak moeten.quote:
Weer een paar gesprekken verder en het wordt me toch pijnlijk duidelijk dat ik het echt zelf moet gaan doen. Maakt niet uit waar je zit, ze vragen altijd "wat heb je nodig" en dan leunen ze achterover. Inmiddels heb ik de vraag zovaak gehad dat ik redelijk goed antwoord kan geven, maar dan is het nog niet concreet genoeg en vragen ze "maar wat wíl je nou echt?". Wie moet nou wie aan de hand houden? En dan een psychiater die zegt over 2 weken te bellen, en dan blijkt die op vakantie te zitten en dan zit je weer zonder antidepressiva.
Echt. Een jaar begeleid wonen waar je niks opschiet. Dan ambulante therapie, die kunnen niks met je en sturen je door naar een andere instelling. Daar begin je en dan duurt het nog een half jaar om een diagnose vast te stellen. He wat fijn, nu kunnen we beginnen. Oh nee toch niet want er is een wachtlijst van 3 maanden. Maar ik heb NU hulp nodig, ja pech, neem met de andere afdeling maar contact op.
Je hoeft het niet alleen te doen is iets wat je altijd hoort. Fout, je moet het echt wel zelf doen. Toen ik in een totaal isolement zat stond er elke week iemand anders voor de deur, en nu wil ik hulp en dan word je van het kaste naar de muur gestuurd.
Heb je je wel eens verdiept in hoe psychologie op zich werkt? Wat het betekent, wat het inhoud? Er een basis boek of iets over gelezen?quote:
[..]
Ik verwacht van een psycholoog echt wel wat meer dan steun.
Hoe typerend weer...vooral dat miserabele stukje over psychologenquote:
Weer een paar gesprekken verder en het wordt me toch pijnlijk duidelijk dat ik het echt zelf moet gaan doen. Maakt niet uit waar je zit, ze vragen altijd "wat heb je nodig" en dan leunen ze achterover. Inmiddels heb ik de vraag zovaak gehad dat ik redelijk goed antwoord kan geven, maar dan is het nog niet concreet genoeg en vragen ze "maar wat wíl je nou echt?". Wie moet nou wie aan de hand houden? En dan een psychiater die zegt over 2 weken te bellen, en dan blijkt die op vakantie te zitten en dan zit je weer zonder antidepressiva.
Echt. Een jaar begeleid wonen waar je niks opschiet. Dan ambulante therapie, die kunnen niks met je en sturen je door naar een andere instelling. Daar begin je en dan duurt het nog een half jaar om een diagnose vast te stellen. He wat fijn, nu kunnen we beginnen. Oh nee toch niet want er is een wachtlijst van 3 maanden. Maar ik heb NU hulp nodig, ja pech, neem met de andere afdeling maar contact op.
Je hoeft het niet alleen te doen is iets wat je altijd hoort. Fout, je moet het echt wel zelf doen. Toen ik in een totaal isolement zat stond er elke week iemand anders voor de deur, en nu wil ik hulp en dan word je van het kaste naar de muur gestuurd.
Anders gaan ze gewoon de beuk erin gooien in plaats van je in je eigen sop gaar te laten komen?
Ik zei toen trouwens "Antwoorden op de vragen in m'n mails!" en nog steeds bleef die psychologe dwars!....wtf hoe simpel wil je het als psycholoog hebben!
Ze meenden dat ik een soort steun bij ze zocht, maar ik zocht antwoorden op wat er met me aan de hand was. Zeker die laatste liet me eigenlijk gewoon in m'n sop gaarkoken en LOOG tegen mij toen ze zei dat ze niet wist wat er met me aan de hand was, ik ben niet te spreken over de werkwijze van psychologen.
Mensen die alleen maar "steun" nodig hebben aan het handje willen nemen, maar de mensen die ECHT willen werken, kunnen lekker de pot op
Echt, wat een beunhazen....
Wat mij betreft ontslaan ze -alle- psychologen, weggegooid geld zijn ze.
Zoals dat ze hun kennis en kunde inzetten om jou te helpen en weer op gang te krijgen nadat je vastgelopen bent?quote:
[..]
Ik verwacht van een psycholoog echt wel wat meer dan steun.
Edit: of om vragen die je hebt, aan een psycholoog te kunnen stellen om daarop een antwoord te krijgen. Dat zou voor mij het beste werken. Vraag me af waarom psychologen dit gewoonlijk niet doen. M'n psychotherapeut die ik nu heb, doet dat gelukkig wel en ineens gaat 't super daar! Wat een enorm verschil....
[ Bericht 21% gewijzigd door magnetronkoffie op 10-10-2017 17:51:45 ]
Daarvoor heb ik er 2 kort bezocht waar ik weinig mee kon en vice versie. Ze allemaal afdoen als ongeschikt zegt denk ik minder over de beroepsgroep dan over de patient.
Daarna ben ik niet verder gekomen dan intakegesprekken, maar nu bij Psyq in Breda heb ik echt een schat van een vrouw als psycholoog. Ze is "helaas" zwanger dus ik ga over naar een andere psycholoog over een tijdje. Psychiaters heb ik best goede ervaringen mee eigenlijk, alleen die van de begeleiding aan huis in Rotterdam vond ik ronduit een ongeïnteresseerde eikel.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 10-10-2017 17:58:27 ]
ja je moet het dan ook nog steeds zelf doen, maar je kijkt in ieder geval naar de toekomst en naar oplossingen. En niet naar het verleden en problemen. Ik heb altijd het idee dat je in de hulpverlening zelf een beetje blijft dobberen en dat er af en toe een hulpverlener komt met advies en als je daar niets mee doet dan is dat weer een extra probleem.Maar goed misschien ben ik biased vanwege m'n coach opleiding
Als een proffesional tegen mij zegt dat ik het verleden het verleden moet laten word ik echt vals.quote:
Soms denk ik dat coaching een betere aanpak heeft
Maar goed misschien ben ik biased vanwege m'n coach opleiding
Dan weet je dat vast als je me nog als proefkonijn wil gebruiken.
Nou, meer als in dat een coach niet eindeloos het verleden gaat analyseren. Dat is iets wat we niet doen. Er zit wel een stukje verleden bij, maar meer ter achtergrondinformatie. Het doel is toch echt om vooruit te komen.quote:
[..]
Als een professional tegen mij zegt dat ik het verleden het verleden moet laten word ik echt vals.
Dan weet je dat vast als je me nog als proefkonijn wil gebruiken.
Ik moet zeggen dat ik geen idee heb waarom, maar dat ik je post vanmiddag heel anders gelezen heb, dat je juist al gesprekken voor hulp had met een psych. Maar je hebt dus juist heel veel gesprekken en nog geen hulp.quote:
Wat een reacties zeg. Omdat ik aangeef teleurgesteld te zijn in hulpverlening. Met zelf doen bedoel ik zonder therapie en met hulp van een psych bedoel ik niet dat ie al mijn problemen oplost. Zijn jullie autistisch dat je alles zo zwart en wit ziet en letterlijk opvat? Vorig topic was het alleen maar dit soort geklaag en toen waren het "ach gossie meid wat erg" reacties.
Sorry. Ik heb wel steeds vaker van dat soort momentjes trouwens. Dat ik of zinnen verkeerd lees, of zelf slechte zinnen maak. En ik ben eigenlijk toch echt niet dom.
Je zit in een kutfase, en ik kan je niet anders vertellen dan dat je nog even door moet zetten. Heb zelf ook veel kastjes en deuren gehad, maar als je eenmaal op de juiste plek zit, dan kun je echt wel fijne hulp krijgen. Ik vind dat magnetronkoffie het vaak wel weer heeeel zwart trekt.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 10-10-2017 19:38:32 ]
Dus een psycholoog is volgens jou iemand die tegenover je gaat zitten en je verhalen aanhoort en zegt het komt wel goed en je dan een aai over je bol geeft?quote:
[..]
Heb je je wel eens verdiept in hoe psychologie op zich werkt? Wat het betekent, wat het inhoud? Er een basis boek of iets over gelezen?
In welk boek heb je dat gelezen?
Dat is inderdaad wat ik zeg. En dat was gewoon een oprechte vraag, ook al had ik je verhaal verkeerd begrepen zoals ik zojuist al aangaf.quote:
[..]
Dus een psycholoog is volgens jou iemand die tegenover je gaat zitten en je verhalen aanhoort en zegt het komt wel goed en je dan een aai over je bol geeft?
In welk boek heb je dat gelezen?
Heb er zelf namelijk veel aan gehad, dat ik voor school zo'n boek heb moeten lezen.
Nee tuurlijk niet, ik verwacht een brainscan met exacte diagnose en een pil.quote:
[..]
Zoals dat ze hun kennis en kunde inzetten om jou te helpen en weer op gang te krijgen nadat je vastgelopen bent?
Edit: of om vragen die je hebt, aan een psycholoog te kunnen stellen om daarop een antwoord te krijgen. Dat zou voor mij het beste werken. Vraag me af waarom psychologen dit gewoonlijk niet doen. M'n psychotherapeut die ik nu heb, doet dat gelukkig wel en ineens gaat 't super daar! Wat een enorm verschil....
Wat denigrerend naar psychologen ook, die volgen dus een opleiding van een jaar of 4 om mensen te gaan zitten troosten. Kan ik ook doen hoor. Kan m'n hond ook.quote:
[..]
Dat is inderdaad wat ik zeg. En dat was gewoon een oprechte vraag, ook al had ik je verhaal verkeerd begrepen zoals ik zojuist al aangaf.
Heb er zelf namelijk veel aan gehad, dat ik voor school zo'n boek heb moeten lezen.
Iets met sarcasme.quote:
[..]
Wat denigrerend naar psychologen ook, die volgen dus een opleiding van een jaar of 4 om mensen te gaan zitten troosten. Kan ik ook doen hoor. Kan m'n hond ook.
Wat met sarcasme?quote:
Die eerste zin was sarcastisch.quote:
Die vraag was ook sarcastisch.quote:
Maar op de wel behulpzame reactie ga je dus niet reageren?quote:
Welke reactie?quote:
[..]
Maar op de wel behulpzame reactie ga je dus niet reageren?
Ik geef je helemaal gelijk.quote:
[..]
Wat denigrerend naar psychologen ook, die volgen dus een opleiding van een jaar of 4 om mensen te gaan zitten troosten. Kan ik ook doen hoor. Kan m'n hond ook.
Sterker nog, KLB / Psychologen zijn weggegooid geld
Je hebt zelf serieus veel gehad aan een aai over je bol? Wat?quote:
[..]
Dat is inderdaad wat ik zeg. En dat was gewoon een oprechte vraag, ook al had ik je verhaal verkeerd begrepen zoals ik zojuist al aangaf.
Heb er zelf namelijk veel aan gehad, dat ik voor school zo'n boek heb moeten lezen.
Dat is wel zo'n beetje het niveau van een psycholoog jaquote:
Zoetma, stilma, komt wel goed schatje.
Psychologen...weggegooid geld.
[ Bericht 8% gewijzigd door magnetronkoffie op 10-10-2017 21:02:37 (quotefaal gefixt) ]
Ik ben er echt even vol van. Gedurende t gesprek gaf de psycholoog aan dat beide ouders nog best vaak een beroep op mij doen voor mentale ondersteuning en dat dat eigenlijk niet mijn plaats is om die rol in te nemen. En dat is ook wel zo.
Van m'n moeder kan ik het wel hebben, alsin ik kan ermee omgaan als ze dronken belt en het ook afkappen als ze te emotioneel is. Van m'n vader kan ik t minder hebben, omdat hij eigenlijk de minst kranzinnige van de twee is en ik van hem meer verwacht.
Ander ding was dat ik mijn moeder sneu vind omdat ze niet tegen mijn vader opkan als hij verbaal op r inhakt. De psycholoog noemde het psychische mishandeling en dat kwam even binnen. Ergens wil ik geloven dat dat over is, maar dat is niet zo. Nu ben ik het niet meer maar mijn moeder, en hoe gestoord ze ook is, dat vind ik best wel sneu en zielig. Brrrr, ik wilde dat t niet binnenkwam maar t doet wel even pijn. Bij mij gebeurt t al 15 jaar niet meer maar ik zit nu nog met de brokken en mijn moeder moet t maar doorstaan. En natuurlijk is t haar verantwoordelijkheid om het niet te pikken en weg te gaan maar ik ben bang dat ze zo kapot is dat ze dat niet gaat doen. Bah.
[ Bericht 0% gewijzigd door Mevrouw_voor_jou op 11-10-2017 18:16:21 ]
Was het maar zo dat ze gingen scheiden. Ik had t daar ook over met de psycholoog, dat die twee het ergste in elkaar naar boven brengen. Mijn vader blijft bij mijn moeder uit een soort van loyaliteit. Vroeger hebben ze zich beiden best eenzaam en wat berloren gevoeld en hij vertelde dat hij haar ooit beloofd heeft nooit bij haar weg te gaan. Maar mensen wat doen ze elkaar toch steeds aan.quote:
Mijn vader is precies zo. Drie keer raden wie nu gescheiden is en geen contact meer met z'n kinderen heeft.
Ben er een beetje klaar mee. Ik moet mij maar schikken aan hun "mogelijkheden" en alles wat geopperd wordt komt hen niet zo goed uit.
[ Bericht 35% gewijzigd door Melancholia_war op 11-10-2017 21:39:36 ]
Ik heb wel depressies gehad gedurende mijn werkend leven. Ik heb daar nooit over gepraat en dus ook nooit begrip gekregen.quote:
Zijn er hier ook mensen die werk combineren met ptss of een depressie? Zo ja, hoe? Weet de werkgever ervan en hoe gaat die daarmee om?
Ben er een beetje klaar mee. Ik moet mij maar schikken aan hun "mogelijkheden" en alles wat geopperd wordt komt hen niet zo goed uit.
Mijn ervaring met psychische problemen op de werkvloer is dat management vaak wel wil maar er gewoon geen ruimte voor vind of er niet op is toegerust dat goed te begeleiden.
Heb het idee dat het advies van de bedrijfsarts niet serieus genomen wordt. Morgen maar eens over proberen te hebben..quote:
[..]
Ik heb wel depressies gehad gedurende mijn werkend leven. Ik heb daar nooit over gepraat en dus ook nooit begrip gekregen.
Mijn ervaring met psychische problemen op de werkvloer is dat management vaak wel wil maar er gewoon geen ruimte voor vind of er niet op is toegerust dat goed te begeleiden.
Wat mij heeft geholpen bij mn burn out is heel duidelijk aan te geven wat wel en niet kan. Met concrete voorbeelden. Managers zijn geen psychologen die weten hoe en wat en ze proberen het wel maar hebben ernaast ook een afdeling te runnen. Dus moet je heel erg duidelijk en simpel uitleggen wat nodig is.quote:
[..]
Heb het idee dat het advies van de bedrijfsarts niet serieus genomen wordt. Morgen maar eens over proberen te hebben..
Heb ik gedaan, werkte niet, er zit nog persoon tussen die iets andere belangen heeft, zeg maarquote:
[..]
Wat mij heeft geholpen bij mn burn out is heel duidelijk aan te geven wat wel en niet kan. Met concrete voorbeelden. Managers zijn geen psychologen die weten hoe en wat en ze proberen het wel maar hebben ernaast ook een afdeling te runnen. Dus moet je heel erg duidelijk en simpel uitleggen wat nodig is.
.Vervelend is dat. Dan zou ik de bedrijfsarts inschakelen en hem vragen je te helpen dit toch over te brengen aan de juiste personen.quote:
[..]
Heb ik gedaan, werkte niet, er zit nog persoon tussen die iets andere belangen heeft, zeg maar
Ga ik doen idd. Thanksquote:
[..]
Vervelend is dat. Dan zou ik de bedrijfsarts inschakelen en hem vragen je te helpen dit toch over te brengen aan de juiste personen.
In mijn droom werd ik wakker. Voor mijn gevoel was het alsof ik echt wakker werd, totdat ik naar de badkamer liep en alles voelde raar. Toen ik in de spiegel keek zag ik iets heel engs achter mij dat naar me keek. Dat is eigenlijk het enige dat ik me echt kan herinneren. Na op internet op te hebben gezocht wat dit is, schijnt het een ''valse ontwaking'' te heten.
Nu zit ik dus heel de tijd met de angst dat ik nu nog steeds niet echt wakker ben, en ik voel me er heel slecht en angstig door. Waarschijnlijk was het drinken van een liter Coca-Cola voor het slapen gaan de boosdoener.
Ik ben 'nieuw' hier. Geen zorgen ik zal jullie niet lastig vallen met mijn hele verhaal maar zocht een plekje waar ik voornamelijk wat ervaringen van andere mensen kan lezen op dit gebied.
Dat gezegd hebbende, heeft er iemand ervaring met een depressie + angststoornis en de ziektewet en hoe ze er mee omgaan als het aankomt op niet (kunnen) werken?
Toch een toelichting in de spoiler om het iets duidelijker te maken:
SPOILER2,5 maand geleden heb ik te horen gekregen dat ik ontslagen ga worden per 1 oktober en ben de rest van de tijd vrijgesteld van werk. In die 2 maanden zijn de klachten eigenlijk 1000x zo erg geworden. Ik had nog geen hulp in die maanden (jeej wachtlijsten...) maar dat is wel recent gestart. Volgens mijn behandelaar is het hele traject van nieuw werk vinden en alles wat daarbij komt kijken nu geen goede stap. Na overleg met het UWV was direct de ziektewet in eigenlijk de beste optie. Echter gaat mijn ziektewet niet via het UWV, mijn ex-werkgever is namelijk eigenrisicodrager en heeft dus een bedrijf in dienst die de beoordeling zal gaan doen.
Ik sta daarom al 4 dagen stijf van de zenuwen en raak nog net niet volledig in paniek omdat ik bang ben dat zij vele malen meer in het belang van het bedrijf ernaar kijken dan het UWV met als gevolg dat zij mij niet ziek achten of snel weer zullen beter verklaren.
Lijkt erg op een droom die ik een tijdje terug heb gehad, alleen ging ik naar de WC en stond ineens de hele gang vol waterquote:
Vannacht heb ik toch iets raars meegemaakt.. ben er nu nog steeds helemaal in paniek van.
In mijn droom werd ik wakker. Voor mijn gevoel was het alsof ik echt wakker werd, totdat ik naar de badkamer liep en alles voelde raar. Toen ik in de spiegel keek zag ik iets heel engs achter mij dat naar me keek. Dat is eigenlijk het enige dat ik me echt kan herinneren. Na op internet op te hebben gezocht wat dit is, schijnt het een ''valse ontwaking'' te heten.
Nu zit ik dus heel de tijd met de angst dat ik nu nog steeds niet echt wakker ben, en ik voel me er heel slecht en angstig door. Waarschijnlijk was het drinken van een liter Coca-Cola voor het slapen gaan de boosdoener.
Toen ik dat zag, had ik door dat ik nog steeds aan het dromen was en dat ik vlak daarvoor -niet- vanuit een droom wakker was geworden.
Wist niet dat dit een valse ontwaking heette. Het heeft vast ook een Engelse naam, waarop meer informatie te vinden is.
Geen idee of een liter cola (wat denk ik trouwens nogal veel is) dat veroorzaakt kan hebben.
Je voelt je nu nog steeds zo heel slecht?
Het gaat nu stukken beter. Na mijn laatste post een kleine paniekaanval gehad maar door middel van helpende gedachten ben ik er weer bovenop gekomen. Vaak kan ik me de droom gedurende de dag steeds minder goed herinneren en doet het ook minder met me. Voel me nog wel een beetje uitgeput en vreemd. Komt allemaal wel goedquote:
[..]
Lijkt erg op een droom die ik een tijdje terug heb gehad, alleen ging ik naar de WC en stond ineens de hele gang vol water
Toen ik dat zag, had ik door dat ik nog steeds aan het dromen was en dat ik vlak daarvoor -niet- vanuit een droom wakker was geworden.
Wist niet dat dit een valse ontwaking heette. Het heeft vast ook een Engelse naam, waarop meer informatie te vinden is.
Geen idee of een liter cola (wat denk ik trouwens nogal veel is) dat veroorzaakt kan hebben.
Je voelt je nu nog steeds zo heel slecht?
Wat voor helpende gedachten doe je dan?quote:
[..]
Het gaat nu stukken beter. Na mijn laatste post een kleine paniekaanval gehad maar door middel van helpende gedachten ben ik er weer bovenop gekomen. Vaak kan ik me de droom gedurende de dag steeds minder goed herinneren en doet het ook minder met me. Voel me nog wel een beetje uitgeput en vreemd. Komt allemaal wel goed
Vooral de gedachte dat ik al veel vaker een paniekaanval heb gehad en het gevoel over zal gaan. Met betrekking tot die droom en de vraag of ik nog aan het dromen was of niet; realiteitsoefeningen doen. Op het moment dat je je eigen mobiele nummer of huisadres kunt opnoemen, weet je eigenlijk al dat je niet meer aan het dromen bent.quote:
[..]
Wat voor helpende gedachten doe je dan?
Maar werkt dat laatste ook andersom?quote:
[..]
Vooral de gedachte dat ik al veel vaker een paniekaanval heb gehad en het gevoel over zal gaan. Met betrekking tot die droom en de vraag of ik nog aan het dromen was of niet; realiteitsoefeningen doen. Op het moment dat je je eigen mobiele nummer of huisadres kunt opnoemen, weet je eigenlijk al dat je niet meer aan het dromen bent.
Dan breng je daar dan toch verandering inquote:
Er is een beetje een tendens van 'iedereen klaagt even over zijn leven', dan komt er even iemand klagen over al het 'negatieve gezeik' en dan bloedt het tijdelijk dood.quote:
Aard van het beestje.
Ik ben lid van ADF (Angst, Dwang en Fobie-stichting) die maandelijkse praatgroepjes heeft door het hele land. Afgelopen week waren we met zijn vijven, inclusief twee begeleiders. Er staan tien deelnemers op de lijst.
Nou snáp ik dat we het allemaal spannend vinden om te gaan, maar drie van de tien is wel héél magertjes!
Praatgroepjes zijn ook gewoon niet ieders ding, toch? Is vast niet het enige dat georganiseerd wordt?quote:
[..]
Er is een beetje een tendens van 'iedereen klaagt even over zijn leven', dan komt er even iemand klagen over al het 'negatieve gezeik' en dan bloedt het tijdelijk dood.
Aard van het beestje.
Ik ben lid van ADF (Angst, Dwang en Fobie-stichting) die maandelijkse praatgroepjes heeft door het hele land. Afgelopen week waren we met zijn vijven, inclusief twee begeleiders. Er staan tien deelnemers op de lijst.
Nou snáp ik dat we het allemaal spannend vinden om te gaan, maar drie van de tien is wel héél magertjes!
Ja hup, gewoon lekker depressief en angstig worden! Wordt het topic ook weer actief van.quote:
[..]
Dan breng je daar dan toch verandering in
Sorry, zo was het niet bedoeldquote:
[..]
Ja hup, gewoon lekker depressief en angstig worden! Wordt het topic ook weer actief van.
Het is even wennen he, dat R&Pquote:
Ik heb besloten om vandaag in bed te blijven liggen en uit te zieken, maar ik voel me er tegelijkertijd vreselijk schuldig over waardoor er depressieve en angstige gevoelens omhoog komen. Een aantal maanden geleden toen ik in mijn dieptepunt zat, lag ik overdag op bed in het donker en gamede ik 's nachts. Nu ik ziek op bed lig met de gordijnen dicht, denk ik enorm terug aan die tijd en ik ben bang dat ik na 1 dag op bed liggen meteen weer terugval en morgen ook mijn bed niet uit kom.
Voel me echt zo slecht nu
Geloof me, ik houd ook niet van praatgroepjes. Straatvrees en paniekstoornis gaan niet echt samen met 'gezellig met een groepje onbekenden kletsen'...quote:
[..]
Praatgroepjes zijn ook gewoon niet ieders ding, toch? Is vast niet het enige dat georganiseerd wordt?
Maar ik gá, omdat ik heb toegezegd dat ik ga. En ik heb ervoor betaald. Hollander.
Niet doen, je mag best een dagje uitzieken!quote:...
Voel me echt zo slecht nu
Maar is dat praatgroepje een onderdeel van wat ze bieden of draait het om het praatgroepje? In het geval van het laatste snap ik je wel jaquote:
[..]
Geloof me, ik houd ook niet van praatgroepjes. Straatvrees en paniekstoornis gaan niet echt samen met 'gezellig met een groepje onbekenden kletsen'...
Maar ik gá, omdat ik heb toegezegd dat ik ga. En ik heb ervoor betaald. Hollander.
Zeker als mensen daadwerkelijk hebben aangegeven te zullen komen! In geval van eerste minder.
Lotgenotencontact is een onderdeel. Je betaalt in totaal ¤70, waarvan de helft voor deelname lotgenotengroepen is.quote:
[..]
Maar is dat praatgroepje een onderdeel van wat ze bieden of draait het om het praatgroepje? In het geval van het laatste snap ik je wel ja
In geval van eerste minder.
De andere helft van de betaling is voor lidmaatschap van de stichting en onderzoek enzo.
Dus niet komen opdagen is zonde. Toch..?
Ik denk dat je er wel een goede sketch over kan makenquote:
[..]
Lotgenotencontact is een onderdeel. Je betaalt in totaal ¤70, waarvan de helft voor deelname lotgenotengroepen is.
De andere helft van de betaling is voor lidmaatschap van de stichting en onderzoek enzo.
Dus niet komen opdagen is zonde. Toch..?
dat alle tien met de beste intentie om te gaan aan de dag begonnen maar er maar drie kwamen Ik snap dat het eng is enzo, ik moet ook eerst een half uurtje acclimatiseren als ik het gebouw binnenkom. En dan nog ben ik mega-nerveus (stotteren, (bijna) huilen, trillen)...quote:
[..]
Ik denk dat je er wel een goede sketch over kan maken
Maar als ik niet meer zou durven, zou ik me toch wel afmelden per sms/mail. Gewoon wegblijven is wel een beetje raar.
Ik weet niet. Ik heb meestal niet echt een mening over zulke dingen.quote:
[..]
Ik snap dat het eng is enzo, ik moet ook eerst een half uurtje acclimatiseren als ik het gebouw binnenkom. En dan nog ben ik mega-nerveus (stotteren, (bijna) huilen, trillen)...
Maar als ik niet meer zou durven, zou ik me toch wel afmelden per sms/mail. Gewoon wegblijven is wel een beetje raar.
Heb je nog wat aan de bijeenkomst gehad verder?
Nou, ik had de vorige keer (toen we met z'n achten waren) een redelijke connectie met een paar mensen, maar die waren er niet deze keer.quote:
[..]
Ik weet niet. Ik heb meestal niet echt een mening over zulke dingen.
Heb je nog wat aan de bijeenkomst gehad verder?
Maar op zich helpt elk uitstapje en zéker als het 's avonds is. Ik vind dat namelijk supereng, dus het is een goed gedragsexperiment
Snap ik, maar behalve een praatgroepje zijn er niet veel fysieke voordelen van het lidmaatschap.quote:
Ik zou echt cherrypicken bij zoiets en zeker niet aan alles meedoen omdat ik er nou eenmaal voor betaald heb. Maar dat is meer luiheid dan angst
Je bijdrage wordt gebruikt voor onderzoek, er is een driemaandelijks magazine, je kan via ADF een second opinion aanvragen (als je in de randstad woont) en dat soort 'onzichtbare' dingen.
https://adfstichting.nl/over-adf/wat-doen-we-met-uw-bijdrage/
Well donequote:
[..]
Nou, ik had de vorige keer (toen we met z'n achten waren) een redelijke connectie met een paar mensen, maar die waren er niet deze keer.
Maar op zich helpt elk uitstapje en zéker als het 's avonds is. Ik vind dat namelijk supereng, dus het is een goed gedragsexperiment
Als er over je post wordt heengelezen kan ik daar ook weinig aan veranderen.quote:
[..]
Dan breng je daar dan toch verandering in
Dat snap ik ja, is herkenbaar, dat gebeurt wel vaker als nieuw persoon in een topic reeks t.o.v. een los topic.quote:
[..]
Als er over je post wordt heengelezen kan ik daar ook weinig aan veranderen.
Lukt het om die twee dingen los van elkaar te zien?quote:
Afgelopen weekend langzamerhand verkouden geworden, vanochtend werd ik echt beroerd wakker en voelde ik me totaal niet lekker.
Ik heb besloten om vandaag in bed te blijven liggen en uit te zieken, maar ik voel me er tegelijkertijd vreselijk schuldig over waardoor er depressieve en angstige gevoelens omhoog komen. Een aantal maanden geleden toen ik in mijn dieptepunt zat, lag ik overdag op bed in het donker en gamede ik 's nachts. Nu ik ziek op bed lig met de gordijnen dicht, denk ik enorm terug aan die tijd en ik ben bang dat ik na 1 dag op bed liggen meteen weer terugval en morgen ook mijn bed niet uit kom.
Voel me echt zo slecht nu
Zo van: ik ben ziek en heb dit nu even nodig? Niets te maken met terugvallen in een zwart gat.
Sommige dingen overkomen je. Zoals ziekte. Als je het nodig hebt om uit te rusten is dat je goed recht om te doen ook
Beterschap
wtf?quote:
[..]
Ik snap dat het eng is enzo, ik moet ook eerst een half uurtje acclimatiseren als ik het gebouw binnenkom. En dan nog ben ik mega-nerveus (stotteren, (bijna) huilen, trillen)...
Ik houd écht niet van buitenshuis zijn. Hoewel UWV denkt dat ik me aanstel, ligt mijn leven compleet overhoop. Al bijna twee jaar.quote:
Ik ook niet, maar om nou te gaan huilen en trillen lijkt me beetje overdreven.quote:
[..]
Ik houd écht niet van buitenshuis zijn. Hoewel UWV denkt dat ik me aanstel, ligt mijn leven compleet overhoop. Al bijna twee jaar.
Duh. Het is niet dat ik paniekaanvallen wíl...quote:
[..]
Ik ook niet, maar om nou te gaan huilen en trillen lijkt me beetje overdreven.
Jij bent zelf psychisch ziek toch?quote:
[..]
Ik ook niet, maar om nou te gaan huilen en trillen lijkt me beetje overdreven.
Ik heb psychische problemen ja. Why?quote:
[..]
Jij bent zelf psychisch ziek toch?
Hoe kun je dan zo op iemands anders problematiek reageren? Oprechte vraag. Dat je het niet begrijpt snap ik wel, maar de manier waarop je om verduidelijking vraagt..quote:
[..]
Ik heb psychische problemen ja. Why?
Ik ben al jaren extreem onzeker en onlangs de diagnose vermijdende persoonlijkheidsstoornis gekregen. Dat houdt kortgezegd in dat ik een groot minderwaardigheidscomplex heb. Ik voel me heel snel geintimideerd door anderen. Dus ik ben wat dat betreft best wel een extreem geval, maar nog kan ik me echt niet voorstellen dat je gaat huilen of trillen als je nieuwe mensen tegenkomt.quote:
[..]
Hoe kun je dan zo op iemands anders problematiek reageren? Oprechte vraag. Dat je het niet begrijpt snap ik wel, maar de manier waarop je om verduidelijking vraagt..
Maargoed, iedereen heeft z'n problemen natuurlijk.
Maar je hebt toch wel ervaren dat andere jouw klachten niet begrijpen? Dus dan weet je toch dat jouw of een ander zijn inlevingsvermogen helemaal niks zegt over de realiteit of ernst van iemands klachten? Volgens mij ben je daar vorige week nog zo over aan het klagen geweest. Sorry als ik je daarmee in de war haal met iemand anders.quote:
[..]
Ik ben al jaren extreem onzeker en onlangs de diagnose vermijdende persoonlijkheidsstoornis gekregen. Dat houdt kortgezegd in dat ik een groot minderwaardigheidscomplex heb. Ik voel me heel snel geintimideerd door anderen. Dus ik ben wat dat betreft best wel een extreem geval, maar nog kan ik me echt niet voorstellen dat je gaat huilen of trillen als je nieuwe mensen tegenkomt.
Ik merk in dit topic heel erg dat men elkaar aanvalt, als psychische patiënten, terwijl wij JUIST van elkaar zouden moeten begrijpen hoe het is om in die psychisch zieke bubbel te zitten.
Kom een dagje in mijn hoofd wonen! Het is niet alleen bij nieuwe mensen, zelfs voor een kopje koffie met familie heb ik een paar uur 'mentale voorbereiding' nodig. En dan houd ik het nog maar een paar uurtjes vol, voordat ik echt naar huis moet.quote:
[..]
... maar nog kan ik me echt niet voorstellen dat je gaat huilen of trillen als je nieuwe mensen tegenkomt.
Maargoed, iedereen heeft z'n problemen natuurlijk.
Toch fijn dat ik hier een luisterend oor vind. Zucht.
Ik herken het.quote:
[..]
Kom een dagje in mijn hoofd wonen! Het is niet alleen bij nieuwe mensen, zelfs voor een kopje koffie met familie heb ik een paar uur 'mentale voorbereiding' nodig. En dan houd ik het nog maar een paar uurtjes vol, voordat ik echt naar huis moet.
Toch fijn dat ik hier een luisterend oor vind. Zucht.
Ben emotioneel alleen even uitgeput omdat ik vannochtend begeleiding aan huis had en s middags therapie. Niet zo handig van mezelf. Maar je hebt wel een relatie toch? Hoe kom je met deze klachten aan een vriend/vriendin vraag ik me dan af.quote:
[..]
Kom een dagje in mijn hoofd wonen! Het is niet alleen bij nieuwe mensen, zelfs voor een kopje koffie met familie heb ik een paar uur 'mentale voorbereiding' nodig. En dan houd ik het nog maar een paar uurtjes vol, voordat ik echt naar huis moet.
Toch fijn dat ik hier een luisterend oor vind. Zucht.
Omdat er mensen zijn die de moeite nemen daar doorheen te kijken. Ik heb dezelfde klachten en ook een vriend.quote:
[..]
Maar je hebt wel een relatie toch? Hoe kom je met deze klachten aan een vriend/vriendin vraag ik me dan af.
Wat is je doel van deze posts precies als ik vragen mag?
Ik zou zelf ook graag een vriendin willen, maar dat kan ik echt vergeten totdat ik volledig hersteld ben. Niet zo skeptisch doen, ik ben alleen maar benieuwd.quote:
[..]
Omdat er mensen zijn die de moeite nemen daar doorheen te kijken. Ik heb dezelfde klachten en ook een vriend.
Wat is je doel van deze posts precies als ik vragen mag?
Ik zit thuis. Met een goede reden, maar het UWV vindt van niet.
Dat jouw aandoening wél door instanties wordt gezien, of dat het klinkt als iets cools is fijn voor jou. Maar je trapt mij wel de grond in.
Mazzel.
Iets cools? Wat?quote:
Dat jouw aandoening wél door instanties wordt gezien, of dat het klinkt als iets cools is fijn voor jou.
Heb je nou helemaal niet door hoe je overkomt? Bloempjuh komt hier omdat ze zich rot voelt en wil daarover praten, en je bent er alleen maar mee bezig dat ze wel heel overdreven doet en hoe het dan kan dat ze wel een vriend heeft.quote:
[..]
Ik zou zelf ook graag een vriendin willen, maar dat kan ik echt vergeten totdat ik volledig hersteld ben. Niet zo skeptisch doen, ik ben alleen maar benieuwd.
Wat dacht je van iemand een beetje steun te geven ipv nog meer kolen onder de voeten te leggen?
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 16-10-2017 17:42:44 ]
Zak er in.quote:
Dat van een vriend is geen sneer, gewoon een vraag. Ik vraag me gewoon af hoe je met die klachten rond kan lopen maar dan evengoed een vriend hebt. Niet omdat je minder bent, maar omdat die klachten dat heel moeilijk maken.quote:
[..]
Heb je nou helemaal niet door hoe je overkomt? Bloempjuh komt hier omdat ze zich rot voelt en wil daarover praten, en je bent er alleen maar mee bezig dat ze wel heel overdreven doet en hoe het dan kan dat ze wel een vriend heeft.
Wat dacht je van iemand een beetje steun geven ipv nog meer kolen onder de voeten te leggen?
Dat zég ik toch, dat UWV mij niet gelooft? Of telt UWV niet meer als 'echte mensenwereld'?quote:
Omdat ik 'pas' twee jaar thuis zit en mijn kerel vijf jaar geleden -vlak na mijn vorige burn-out- heb leren kennen. En hij snapt en steunt mij wél.quote:
[..]
Dat van een vriend is geen sneer, gewoon een vraag. Ik vraag me gewoon af hoe je met die klachten rond kan lopen maar dan evengoed een vriend hebt. Niet omdat je minder bent, maar omdat die klachten dat heel moeilijk maken.
Anyways. Ik kap weer even met dit topic.
Dit is noch het topic, noch het subforum waar mensen erop zitten te wachten om te horen dat ze zich aanstellen of overdrijven. Dat is ook geen 'kritiek', dat is je irritatie uiten omdat je iets niet begrijpt en het maar aanvalt, wat de laatste tijd wel vaker gebeurt. Als je hier alleen komt om mensen af te kraken, stel ik voor om ergens anders heen te gaan.quote:
Jullie zoeken ook gewoon iets om je aangevallen te voelen. Misschien is het een optie je niet zoveel aan te trekken wat iemand op een forum zegt? Het is geen safe space hier, kritiek mag gegeven worden. Je moet eens met deze verhalen in de echt mensen wereld aankomen, kijken wat je dan voor reacties krijgt.
Inderdaad Quotidien, wtf is er mis met jou?quote:
Zo ga je niet met mensen om wiens leed je zelf niet begrijpt.
Ik snap je gevoel. Maar je moet je wel realiseren dat de beste luisterende oren vaak de mensen zijn die niet met een psychologisch 'aandoening' rondlopen. Jij, ik en anderen hier zijn daarvoor iets te vaak met zichzelf bezig ook al wordt het wel geprobeerd als ik het zo lees.quote:
[..]
Kom een dagje in mijn hoofd wonen! Het is niet alleen bij nieuwe mensen, zelfs voor een kopje koffie met familie heb ik een paar uur 'mentale voorbereiding' nodig. En dan houd ik het nog maar een paar uurtjes vol, voordat ik echt naar huis moet.
Toch fijn dat ik hier een luisterend oor vind. Zucht.
Natuurlijk blijven er lompe horken bestaan zoals een niet nader te noemen iemand die vooral in KLB komt (dat zegt ook genoeg).
Dan kun je wel wegblijven van internet, lekker doorheen lezen of commentaar opgeven. Het je daadwerkelijk aantrekken zou ik jullie vooral afraden. Sterker nog, het is verstandiger je lekkerder op je eigen problemen en jouw manier van dealen daarmee te concentreren, dan dat een nobody (niet naar Q persoonlijk) op internet iets van je vindt... Dan kun je bezig blijven met je opwinden over een ander en kom je zelf ondertussen geen cm vooruit.
Quotidien, als je irl persoonlijkheid en je manier van overkomen enige overeenkomst vertoont met hoe je online overkomt, snap ik wel dat het je niet lukt. Je schrijft dat je mensen snel intimiderend over vindt komen en hebt waarschijnlijk daarom je eigen gedrag aangepast, ipv je eigen perceptie. Denk je dat je door onaardig, bot, onverschillig, aanvallend en/of minachtend reageren of acteren naar anderen maakt dat ze je minder zullen "intimideren"? Het zorgt er alleen maar voor dat mensen je onaardig vinden en daarom links laten liggen.
Bloem en Fripsel komen ondanks alle kreekreeeeey waar ze mee dealen, over als geinteresseerde, lieve en aardige vrouwen. Dat trekt mensen aan. En ja, die zullen dan misschien best wel even schrikken van de psychische problematiek, het is ook niet niets, maar dat is iets dat je krijgt bij het pakket van hun andere, positieve eigenschappen.
Je profileert je hier, uit zelfbescherming? , heel erg vervelend. Als je dat in de grote boze buitenwereld ook dat, snap ik wel dat niemand denkt eens verder te kijken dan dat frontje wat je over jezelf plakt.
Ik erger me kapot aan alles en iedereen. Kan ik niks aan doen, is waarschijnlijk een symptoom van mijn depressie. Hiermee komt om de hoek kijken dat ik die ergernis wil uiten, en negen van de tien keer doe ik dit niet. De tiende keer kan ik het niet laten en dan ga ik inderdaad bot doen. In het echt doe ik dit natuurlijk niet, online soms dus wel omdat er geen consequenties aan vast zitten. Mijn persoonlijkheid in het echt staat haaks op die ik hier soms vertoon. Geloof het of niet maar irl omschrijven mensen me als ontzettend lief en zachtaardig.quote:
Dit heb ik overigens meerdere keren bij hulpverleners aangekaart maar het wordt nooit serieus genomen.
Wel knap dat je dan toch gaat!quote:
[..]
Ik snap dat het eng is enzo, ik moet ook eerst een half uurtje acclimatiseren als ik het gebouw binnenkom. En dan nog ben ik mega-nerveus (stotteren, (bijna) huilen, trillen)...
Maar als ik niet meer zou durven, zou ik me toch wel afmelden per sms/mail. Gewoon wegblijven is wel een beetje raar.
Ik zou ook niet zo gauw zomaar wegblijven, dan zou ik me minstens afmelden.
Wat heb je precies aangekaart? Die discrepantie?quote:
[..]
Ik erger me kapot aan alles en iedereen. Kan ik niks aan doen, is waarschijnlijk een symptoom van mijn depressie. Hiermee komt om de hoek kijken dat ik die ergernis wil uiten, en negen van de tien keer doe ik dit niet. De tiende keer kan ik het niet laten en dan ga ik inderdaad bot doen. In het echt doe ik dit natuurlijk niet, online soms dus wel omdat er geen consequenties aan vast zitten. Mijn persoonlijkheid in het echt staat haaks op die ik hier soms vertoon. Geloof het of niet maar irl omschrijven mensen me als ontzettend lief en zachtaardig.
Dit heb ik overigens meerdere keren bij hulpverleners aangekaart maar het wordt nooit serieus genomen.
De extreme ergernis aan mensen.quote:
[..]
Wat heb je precies aangekaart? Die discrepantie?
Wordt gewoon overheen gepraat ofzo?quote:
Ik herken het wel hoor, zeker. Het is bij mij echt beduidend minder nu ik een goede psychologe heb gevonden en een handje pillen er bij. De ergernis ligt namelijk niet aan de andere mensen, maar aan jou. Jij kiest er voor het negatieve te zien, daar op te hyperfocussen en daar je energie aan te geven. De energie die je maar een keer kunt uitgeven. En volgens mij ook een energie die zichzelf accelereert. Hou daar eens mee op en zie wat het voor je doet...
Die ergernis is geen keuze, die zit diep van binnen. Ik kan zomaar haatgevoelens voor iemand krijgen omdat ik me aan diegene stoor. Hoe irrationeel het ook is.quote:
[..]
Wordt gewoon overheen gepraat ofzo?
Ik herken het wel hoor, zeker. Het is bij mij echt beduidend minder nu ik een goede psychologe heb gevonden en een handje pillen er bij. De ergernis ligt namelijk niet aan de andere mensen, maar aan jou. Jij kiest er voor het negatieve te zien, daar op te hyperfocussen en daar je energie aan te geven. De energie die je maar een keer kunt uitgeven. En volgens mij ook een energie die zichzelf accelereert. Hou daar eens mee op en zie wat het voor je doet...
Dat is dus niet zomaar. En wat het dan wel is, daar moet je achterkomen en dat moet je aanpakken. Ik denk dat je dat niet zelf kunt doen, maar dat wanneer je een goede psycholoog treft, deze jou in een gesprek kan begeleiden naar het antwoord.quote:
[..]
Die ergernis is geen keuze, die zit diep van binnen. Ik kan zomaar haatgevoelens voor iemand krijgen omdat ik me aan diegene stoor. Hoe irrationeel het ook is.
Daarnaast kun je echt met hele kleine stapjes en een open en eerlijke blik naar je eigen gedrag/gedachtes, zelf heus wel je manier van omgaan ermee veranderen. Positieve ervaringen op basis van dat veranderde gedrag zal je dan, op langere termijn, doen inzien dat die manier van mensen benaderen eigenlijk ook totaal niet onveilig is.
Anyways. Ik snap dat ik ook wat onaardige dingen heb gezegd, in reactie op jouw posts. Dat spijt me.
Ergernissen uiten moet je zeker doen, maar misschien niet in dit topic als reactie op iemand die in alle eerlijkheid toegeeft dat ze paniek ervaart in het dagelijks leven.
Ik snap dat een forum vol zit met potentiële eikels en dat dit topic niet alleen voor kumbaja-gezang hoeft te zijn, maar elkaar afzeiken moeten we echt maar ergens anders doen, ok?
Bullshit. Je wíl er niks aan doen. Dat is wat anders. Jij bent iemand die niet wil veranderen omdat het allemaal wel lekker makkelijk is "zo ben ik nu eenmaal"quote:
[..]
Ik erger me kapot aan alles en iedereen. Kan ik niks aan doen, is waarschijnlijk een symptoom van mijn depressie. Hiermee komt om de hoek kijken dat ik die ergernis wil uiten, en negen van de tien keer doe ik dit niet. De tiende keer kan ik het niet laten en dan ga ik inderdaad bot doen. In het echt doe ik dit natuurlijk niet, online soms dus wel omdat er geen consequenties aan vast zitten. Mijn persoonlijkheid in het echt staat haaks op die ik hier soms vertoon. Geloof het of niet maar irl omschrijven mensen me als ontzettend lief en zachtaardig.
Dit heb ik overigens meerdere keren bij hulpverleners aangekaart maar het wordt nooit serieus genomen.
En ook iemand bij wie die realisatie, dat het bij hemzelf ligt, ook vanzelf zal komen. Hoe eerder hoe beter, vooral voor hem zelf.quote:Op maandag 16 oktober 2017 21:28 schreef Elvi het volgende:
[..]
Bullshit. Je wíl er niks aan doen. Dat is wat anders. Jij bent iemand die niet wil veranderen omdat het allemaal wel lekker makkelijk is "zo ben ik nu eenmaal"
Naja, even geen behoefte hier in discussie over te gaan. Als iemand jou in je gezicht slaat wordt je daar boos over toch? Dat is geen kwestie van willen, dat gebeurt gewoon.
Waarschijnlijk niet nee. Waarschijnlijk wil je er net zo graag vanaf als ik van mijn paniek af wil.quote:
Ik wist dat deze reactie zou komen. Alsof ik de hele dag met hatelijke gevoelens rond wíl lopen.
Oh dus jij mag wel bloempjuh zo lullig behandelen maar jou moeten we met zijden handschoentjes aanpakken zekerquote:
Ik wist dat deze reactie zou komen. Alsof ik de hele dag met hatelijke gevoelens rond wíl lopen.
Naja, even geen behoefte hier in discussie over te gaan. Als iemand jou in je gezicht slaat wordt je daar boos over toch? Dat is geen kwestie van willen, dat gebeurt gewoon.
Alsjeblieft zeg, ga lekker in KLB de boel op stelten zetten
Van mij mag je me afzeiken wat je wil, ik heb ook het recht een tegenantwoord te geven.quote:
[..]
Oh dus jij mag wel bloempjuh zo lullig behandelen maar jou moeten we met zijden handschoentjes aanpakken zeker
Alsjeblieft zeg, ga lekker in KLB de boel op stelten zetten
Ik heb daar helemaal geen zin in. Ik wil gewoon dat je weggaat.quote:
[..]
Van mij mag je me afzeiken wat je wil, ik heb ook het recht een tegenantwoord te geven.
Ik wil een miljoen euro.quote:Op maandag 16 oktober 2017 21:42 schreef Elvi het volgende:
[..]
Ik heb daar helemaal geen zin in. Ik wil gewoon dat je weggaat.
Dan moet je het werk er in stoppen om er af te komen. Zoals bloem het werk stopt in van haar angsten afkomen en Fripsel ook energie in haar strijd steekt.quote:
Ik wist dat deze reactie zou komen. Alsof ik de hele dag met hatelijke gevoelens rond wíl lopen.
Wat ik van jou meen te hebben gelezen is dat je eens iets hebt geprobeerd dat niet werkte? En verder niets? Dan zoek je verder, naar iemand die je wel kan helpen.
En ondertussen laat je het niet enkel van (de aanwezigheid/beschikbaarheid van) die persoon komen (want dat gaat sowieso niet gebeuren, maar dat kan een goede psycholoog je ook doen inzien) maar steek je zelf ook constructieve energie in je eigen problemen. Eerlijk en analytisch kijken naar wat je doet, wat je eigen aandeel er in is, hoe je dat zelf zou kunnen veranderen.
En dat is iets anders dan de vroeg "hoe/wie/wat zou ik dan willen zijn". Het gaat niet om die hele grote verandering. Zo werkt het niet. Zoek het in kleine stapjes. Accepteer dat iets soms ook niet werkt, dat dat niet betekent dat het beter zal worden van de strijd gewoon maar opgeven.
Het is ook gewoon echt een strijd. En dat is kut. Het is compleet random dat jij nou net deze kaarten gedeeld hebt gekregen, waar een ander door het leven flierefluit. Maar ook met een kuthand kun je de pot winnen. Dan moet jij echter wel slim spelen, want ook hier zal niemand anders zich om jouw winst bekommeren. Daar kun je verongelijkt over gaan zitten doen, of je kunt je om je eigen winst gaan bekommeren ipv het steeds bij een ander neerleggen.
Ga werken dan.quote:
De psychologen die ik heb gesproken zijn niet op 2 handen te tellen. Ook een jaar lang intern gezeten. Sta nu weer op de wachtlijst voor iets anders.quote:
Wat ik van jou meen te hebben gelezen is dat je eens iets hebt geprobeerd dat niet werkte? En verder niets? Dan zoek je verder, naar iemand die je wel kan helpen.
Vorige week begonnen met 32 uur werken. Kanonnezwaar, voor een hongerloontje, maar ik ben m'n bed uit en heb weer een vast ritme. En ik kom weer wat onder de mensen.quote:
Ah top! Dan verwar ik je denk ik met een andere poster. Niet top dat je er al zoveel versleten hebt, maar top dat je ondanks dat aantal toch weer een nieuwe poging onderneemt!quote:
[..]
De psychologen die ik heb gesproken zijn niet op 2 handen te tellen. Ook een jaar lang intern gezeten. Sta nu weer op de wachtlijst voor iets anders.
[..]
Vorige week begonnen met 32 uur werken. Kanonnezwaar, voor een hongerloontje, maar ik ben m'n bed uit en heb weer een vast ritme. En ik kom weer wat onder de mensen.
Ben je voor je gevoel echt eerlijk en open geweest in de therapieen die je hebt gehad? Heb je je kwetsbaar durven opstellen? Als je terugkijkt op dat wat je al gevolgd hebt?
Wil je nou serieus, een post op een forum, die niet eens aan jou gericht was, vergelijken met een klap in je gezicht krijgen?quote:
Ik wist dat deze reactie zou komen. Alsof ik de hele dag met hatelijke gevoelens rond wíl lopen.
Naja, even geen behoefte hier in discussie over te gaan. Als iemand jou in je gezicht slaat wordt je daar boos over toch? Dat is geen kwestie van willen, dat gebeurt gewoon.
quote:
[..]
Wil je nou serieus, een post op een forum, die niet eens aan jou gericht was, vergelijken met een klap in je gezicht krijgen?
Nee hij ervaart dat wat anderen zeggen eerder als een klap in zn gezicht, zoals ik het lees. En dat roept ergernis op?quote:
[..]
Wil je nou serieus, een post op een forum, die niet eens aan jou gericht was, vergelijken met een klap in je gezicht krijgen?
Qua boosheid en woede wel ja. Die post is daar geen goed voorbeeld van, maar met dat gevoel loop ik wel veel rond. Rationeel is het niet nee, maar dat hoort bij psychische problematiek.quote:
[..]
Wil je nou serieus, een post op een forum, die niet eens aan jou gericht was, vergelijken met een klap in je gezicht krijgen?
100%.quote:
[..]
Ben je voor je gevoel echt eerlijk en open geweest in de therapieen die je hebt gehad? Heb je je kwetsbaar durven opstellen? Als je terugkijkt op dat wat je al gevolgd hebt?
Maar is het hele stuk over je zo buitensporig ergeren aan anderen dan nooit daadwerkelijk verder "onderzocht"? (als in uitgebreid besproken)quote:
Helemaal niet. Als ik het benoem merk ik gelijk dat ze er weinig mee kunnen en gaan ze snel over op iets anders.quote:
[..]
Maar is het hele stuk over je zo buitensporig ergeren aan anderen dan nooit daadwerkelijk verder "onderzocht"? (als in uitgebreid besproken)
Het voelt nu trouwens een beetje ongemakkelijk het over mijn issues te hebben na mijn wanstaltige gedrag in dit topic.
Dit is een beetje wat ik je daarstraks uit probeerde te leggen over Bloempjuh en haar emotionele reactie trouwens.quote:
[..]
Qua boosheid en woede wel ja. Die post is daar geen goed voorbeeld van, maar met dat gevoel loop ik wel veel rond. Rationeel is het niet nee, maar dat hoort bij psychische problematiek.
Bij jouw komt het er in woede en boosheid uit, bij haar in bijvoorbeeld huilbuien. En ik denk dat we uiteindelijk allemaal een beetje hetzelfde gemeen hebben. In principe zijn we ziek, en daar kunnen we niks aan doen. Maar hoe we ermee om gaan, daar kunnen we wel iets mee doen. En inzien wat je problemen zijn, zoals je hierboven doet is daar stap 1 van. En zolang "de zieke" (jij, ik, de Fokkers die hier meeposten) dat stapje niet gezet heeft is het iemand heel moeilijk helpen. En als je dan die eerste stap gezet hebt, kun je imo niet zeggen van "ja maar ik vraag daar toch niet om dus ik kan er toch niks aan doen". Je zal om zelf een leuk leven te kunnen hebben toch een manier moeten vinden om daarmee om te gaan.
Vind ik juist knap van je.quote:
[..]
Helemaal niet. Als ik het benoem merk ik gelijk dat ze er weinig mee kunnen en gaan ze snel over op iets anders.
Het voelt nu trouwens een beetje ongemakkelijk het over mijn issues te hebben na mijn wanstaltige gedrag in dit topic.
Ah joh fuck dat laatste. Hopelijk is het ook een succeservaring in het ervaren van dat een andere manier van toenadering zoeken misschien beter werkt dan maar gelijk een total bitchbaby te zijn in een topicquote:
[..]
Helemaal niet. Als ik het benoem merk ik gelijk dat ze er weinig mee kunnen en gaan ze snel over op iets anders.
Het voelt nu trouwens een beetje ongemakkelijk het over mijn issues te hebben na mijn wanstaltige gedrag in dit topic.
Misschien moet je dat punt dan blijven benoemen? Ik kan me namelijk echt niet voorstellen dat wanneer je daar mee aan de slag bent gegaan, je kunt blijven vasthouden aan jouw "het ligt allemaal bij de anderen" opstelling. Het kan, maar dan zou je werkelijk de eerste en laatste persoon ooit zijn, bij wie dat het geval is. En hoe waarschijnlijk is dat?
Ik trek mezelf er gelukkig langzaam weer uit, muziek helpt wel.
Nu twijfel ik toch of ik niet een hogere dosis medicatie moet vragen. Het is de tweede dip sinds vorige week. Na de afspraak met mijn psycholoog zat mijn hoofd erg vol en mijn gedachten sloegen op hol. Dat kreeg ik tot rust met een oxazepam.
Ik weet niet goed wat nu wijsheid is, als ik aan een behandeling begin om dingen van vroeger te verwerken zal het wel vaker heftig zijn. Maar is dat niet zoals t hoort en deel van het verwerken?
Woensdag heb ik weer een afspraak en zal ik t mijn psycholoog voorleggen.
Ik zou voor jezelf even de voors en tegens op papier zetten en dat dan mee naar de paycholoog nemen.quote:
Pf ik heb vanavond weer zo'n diepe dip. Eigenlijk voel ik me al n paar dagen wat eenzamig. Het lukt me nu mijn vaste honk gesloten is niet zo goed om er zelf op uit te gaan en met mensen af te spreken en dat is best wat deprimerend op het moment.
Ik trek mezelf er gelukkig langzaam weer uit, muziek helpt wel.
Nu twijfel ik toch of ik niet een hogere dosis medicatie moet vragen. Het is de tweede dip sinds vorige week. Na de afspraak met mijn psycholoog zat mijn hoofd erg vol en mijn gedachten sloegen op hol. Dat kreeg ik tot rust met een oxazepam.
Ik weet niet goed wat nu wijsheid is, als ik aan een behandeling begin om dingen van vroeger te verwerken zal het wel vaker heftig zijn. Maar is dat niet zoals t hoort en deel van het verwerken?
Woensdag heb ik weer een afspraak en zal ik t mijn psycholoog voorleggen.
En uiteindelijk weet je zelf ook wel het beste of je iemand bent die snel naar de medicijnen grijpt toch? Wanneer je dat sowieso niet bent en je hebt nu die behoefte kun je al wel een beetje een conclusie trekken volgens mij.
Sterkte.
Waar zeg ik dat het bij anderen ligt?quote:
[..]
Ik kan me namelijk echt niet voorstellen dat wanneer je daar mee aan de slag bent gegaan, je kunt blijven vasthouden aan jouw "het ligt allemaal bij de anderen" opstelling. Het kan, maar dan zou je werkelijk de eerste en laatste persoon ooit zijn, bij wie dat het geval is. En hoe waarschijnlijk is dat?
quote:
[..]
Waar zeg ik dat het bij anderen ligt?
quote:
Ik wist dat deze reactie zou komen. Alsof ik de hele dag met hatelijke gevoelens rond wíl lopen.
-
Als iemand jou in je gezicht slaat wordt je daar boos over toch? Dat is geen kwestie van willen, dat gebeurt gewoon.
Dit was om te illustreren dat die ergernis puur gevoelsmatig is, niet dat dit door anderen komt.quote:
Ok, dus de ergernis komt wel door jou? In jouw opinie?quote:
[..]
Dit was om te illustreren dat die ergernis puur gevoelsmatig is, niet dat dit door anderen komt.
Tuurlijk. Een ander heeft niet zoveel te maken met mijn boosheid, dat ligt aan mezelf.quote:
[..]
Ok, dus de ergernis komt wel door jou? In jouw opinie?
Dan begreep ik denk ik verkeerd.quote:
[..]
Tuurlijk. Een ander heeft niet zoveel te maken met mijn boosheid, dat ligt aan mezelf.
Heb je dan ook niet het idee dat de sleutel om er iets mee/aan te kunnen doen bij jezelf moet liggen?
Het is denk ik een symptoom van depressie. Daar ben ik mee aan de slag, dus dan zou die ergernis ook weg moeten gaan. Op dagen dat ik me happy voel ben ik ook nooit zo boos. Vanmiddag was ik ook erg moe, dan ben ik des te meer opgefokt. Als ik minder dan 4 uur slaap heb ben ik een soort haatmachine.quote:
[..]
Dan begreep ik denk ik verkeerd.
Heb je dan ook niet het idee dat de sleutel om er iets mee/aan te kunnen doen bij jezelf moet liggen?
Heb je wel eens met de therapeut besproken wat andere manier zouden kunnen zijn om je woede kwijt te kunnen?quote:
[..]
Het is denk ik een symptoom van depressie. Daar ben ik mee aan de slag, dus dan zou die ergernis ook weg moeten gaan. Op dagen dat ik me happy voel ben ik ook nooit zo boos. Vanmiddag was ik ook erg moe, dan ben ik des te meer opgefokt. Als ik minder dan 4 uur slaap heb ben ik een soort haatmachine.
Ik heb net bijvoorbeeld wat "mensen" overhoop geschoten in GTA. Ben de hele dag bezig geweest met therapie en dat lucht dan echt op.
En als je je nou eens openstelt voor het moooogelijke idee dat er een kans is, dat die twee dingen misschien niet maar 1 kant op aan elkaar gerelateerd zijn?quote:
[..]
Het is denk ik een symptoom van depressie. Daar ben ik mee aan de slag, dus dan zou die ergernis ook weg moeten gaan. Op dagen dat ik me happy voel ben ik ook nooit zo boos. Vanmiddag was ik ook erg moe, dan ben ik des te meer opgefokt. Als ik minder dan 4 uur slaap heb ben ik een soort haatmachine.
Dat je misschien door het niet handelen naar en het niet voeden van die boosheid, maar em te counteren, je je misschien ook wel ieeets minder unhappy zou kunnen voelen?
quote:
[..]
Heb je wel eens met de therapeut besproken wat andere manier zouden kunnen zijn om je woede kwijt te kunnen?
Ik heb net bijvoorbeeld wat "mensen" overhoop geschoten in GTA. Ben de hele dag bezig geweest met therapie en dat lucht dan echt op.
O god, ik in de auto, dat mag echt nooit iemand anders zien of horen of meemaken, want dan krijg ik echt onvoorwaardelijke TBS
Goeie tip. Ik denk inderdaad dat ik de voors en tegens opschrijf.quote:
[..]
Ik zou voor jezelf even de voors en tegens op papier zetten en dat dan mee naar de paycholoog nemen.
En uiteindelijk weet je zelf ook wel het beste of je iemand bent die snel naar de medicijnen grijpt toch? Wanneer je dat sowieso niet bent en je hebt nu die behoefte kun je al wel een beetje een conclusie trekken volgens mij.
Sterkte.
Ik ben totaal geen fan van medicatie maar eigenlijk pas toen ik echt niet meer kon heb ik t geaccepteerd. En nu voelt t als falen om om meer te vragen. En ik weet dat dat stom is maar ja... mijn hoofd werkt niet helemaal mee.
De pleister op mijn ziel voor vandaag:
Die man kan mij echt uit elke dip zingen.
Aargh, ik zou die misvatting over medicatie zo graag uit ieders hoofd wegstralenquote:
[..]
Goeie tip. Ik denk inderdaad dat ik de voors en tegens opschrijf.
Ik ben totaal geen fan van medicatie maar eigenlijk pas toen ik echt niet meer kon heb ik t geaccepteerd. En nu voelt t als falen om om meer te vragen. En ik weet dat dat stom is maar ja... mijn hoofd werkt niet helemaal mee.
De pleister op mijn ziel voor vandaag:
Die man kan mij echt uit elke dip zingen.
Dank jequote:
[..]
Ik zou voor jezelf even de voors en tegens op papier zetten en dat dan mee naar de paycholoog nemen.
En uiteindelijk weet je zelf ook wel het beste of je iemand bent die snel naar de medicijnen grijpt toch? Wanneer je dat sowieso niet bent en je hebt nu die behoefte kun je al wel een beetje een conclusie trekken volgens mij.
Sterkte.
Ik ga je tip uitvoeren en t inderdaad even allemaal opschrijven.
Ik heb eigenlijk nooit graag medicatie gebruikt en eigenlijk pas toen t echt niet meer ging om hulp gevraagd op dat vlak. T voelt als falen op een manier want ik wil t allemaal zelf kunnen.
Over medicatie gesproken. Muziek helpt mij best goed om me uit een dip te trekken. Begint met Linkin Park en eindigt met Eddie Vedder. Die man kan mij uit elke dip zingen. Van deze cover voelde ik me na een hoop depri muziek wel weer wat beter:
Eddie Vedderquote:
[..]
Goeie tip. Ik denk inderdaad dat ik de voors en tegens opschrijf.
Ik ben totaal geen fan van medicatie maar eigenlijk pas toen ik echt niet meer kon heb ik t geaccepteerd. En nu voelt t als falen om om meer te vragen. En ik weet dat dat stom is maar ja... mijn hoofd werkt niet helemaal mee.
De pleister op mijn ziel voor vandaag:
Die man kan mij echt uit elke dip zingen.
Ik heb eindelijk (ben al bijna 2 jaar aan het klooien ondertussen) medicijnen die mijn dromen onder controle hebben gekregen sinds mijn flashbacks zijn terug gekomen. En ik heb heel erg getwijfeld of ik het moest doen, want weer iets anders enzo, maar oh ik voel me een ander mens.
Goed punt maar zoals ik al zei handel ik 9 van de 10 keer niet naar die boosheid. De tiende keer gooi ik het er helaas uit. Counteren.. heb je suggesties hoe?quote:
[..]
En als je je nou eens openstelt voor het moooogelijke idee dat er een kans is, dat die twee dingen misschien niet maar 1 kant op aan elkaar gerelateerd zijn?
Dat je misschien door het niet handelen naar en het niet voeden van die boosheid, maar em te counteren, je je misschien ook wel ieeets minder unhappy zou kunnen voelen?
Sporten is wel een fantastische manier om er mee om te gaan. Alleen ben ik daar nu even te afgemat voor. Wel een doelstelling dit zsm mogelijk weer op te pakken.quote:
[..]
Heb je wel eens met de therapeut besproken wat andere manier zouden kunnen zijn om je woede kwijt te kunnen?
Ik heb net bijvoorbeeld wat "mensen" overhoop geschoten in GTA. Ben de hele dag bezig geweest met therapie en dat lucht dan echt op.
Die spiegel die jullie me voorhouden is ook echt weer ontzettend confronterend. Pijnlijk in te zien dat je gewoon een klootzak bent eigenlijk.