R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Waarschijnlijk zijn er al meerdere topics maar ik doe het toch.
3 jaar terug een vrouw leren kennen via tinder. Aan het begin waren er wel wat rode vlaggen maar ik was echt alles voor haar en dat liet ze merken ook. Ze heeft me zo ingepakt ik wist niet wat me overkwam. Eindelijk iemand waarmee ik echt op 1 lijn lagen en de sex tsja....
Na 2 jaar niks aan de hand(kleine ruzietjes) besloot ze om te gaan stoppen met de anti depressiva want ze was gelukkig. Sindsdien ging het heel snel bergafwaarts. ik kon niks meer goed doen. Ook totaal geen inlevingsvermogen meer van haar kant. Ze besloot ook te stoppen met werken want dat kon ze niet meer aan. Daardoor konden we niet van alles meer want ik moest het alleen verdienen. Als we dus bv niet een keertje uit eten konden kreeg ik dat ik dan maar meer moest werken. Zo zijn er tig dingen gebeurd en gezegd. Ze haalde echt het slechtste in me naar boven. Van mezelf totaal niet agressief maar toch stond ik ineens met een douchegordijn in me handen.
Op een gegeven moment word ik gebeld op me werk dat ze het niet meer ziet zitten en dat ik me spullen kan pakken. Ik was flabbergasted want de dag ervoor was alles koek en ei en voordat we in slaap vielen nog zeggen hoeveel ze van me houdt. Ik dus me spullen gepakt en weggegaan. De weken daarna apte of smsde ze nog elke dag. Dat ze niet wist of ze er goed aan deed etc. Dat heb ik op een gegeven moment stop gezet want ik wou duidelijkheid. Ik was er echt stuk van. Alles deed ik voor haar en zij zag dat gewoon niet.
1,5 maand daarna ben ik op vakantie gegaan om alles een plek te geven. Enkele dagen voordat ik terug zou vliegen kreeg ik ineens een sms hoe het ging. Net alsof ze het wist. Daar ben ik op ingegaan waaruit een gesprek van bijna 4 uur uit kwam. We spraken af dat we zouden bellen hoe of wat als ik terug was. De dag van vertrek kreeg ik nog een sms of ze me van het vliegveld mocht halen. Hierop heb ik nee geantwoord omdat ik met degene met wie ik op vakantie was had gereden en ik het wel zo netjes vond om met hem terug te rijden.
We spraken af en het was weer als vanouds. Ze biechtte op dat ze met meerdere gasten ondertussen het bed had gedeeldt maar daar kon ik niks van zeggen want zelf was ik ook geen heilige. We spraken af om het rustig aan te doen. Ondanks die afspraak belde of apte ze elke dag of ik kwam eten en slapen. Na 2 weken ofzo zat ik er ivm met werk bijna elke dag. Ik kreeg een huissleutel en er gingen rusig aan wat spulletjes die kant op. Ondertussen raakte zij ook in een depressie. Schreeuwen..huilen..niet meer weten wie ze is etc. Weer probeerde ik haar op elke manier te helpen en bij te staan.
Opeen kreeg ik weer op me werk een belletje dat ze het allemaal niet meer zag zitten..ze moest op zoek naar haarzelf..wist niet of ze van me hield als partner of als vriend...helemaal van het padje ineens weer. Ik heb nog geprobeerd met haar te praten maar er was geen redden meer aan. Daar ging ik weer..sleutel inleveren etc..
De weken daarna hetzelfde verhaal weer. toch appen etc. Ik heb toen gezegd dat het zo niet ging werken en een maatje van me kwam haar tegen op tinder. We besloten no contact te gaan. Ik was weer kapot.......
Paar weken later kreeg ik ineens een mail hoe het ging en dat ze me miste maar niet wist of ze me nou als vriend of partner miste. Ze kon het allemaal niet zonder me etc etc. Paar dagen later mailde ze me of ze me mocht bellen. Uit dit gesprek kwam weer een ontmoeting. Toen ik daar was liet ze ff weten dat ze eigenlijk een tinderdate had maar die had afgezegd want wat moest ze ermee. Dat hele tinder was voor aandacht etc omdat ze zich alleen voelde.
We hebben zitten praten..knuffellen etc. Ze zag eruit als een wrak, huilbuien volgestopt me prozac..oxazepam en nog wat pillen tegen suïcidale gedachten. Uit dit gesprek bleek dat ik volgens haar elke keer over haar grenzen heenging en dat ook de mensen om haar heen ons emotioneel niet bij elkaar vonden passen. Die omgeving bestaat uit borderliners ook en een oudere vrouw die 3 scheidingen verder is ook. Ze stelde voor om vrienden te blijven en dan kijken waar het naartoe ging. Ik ben naar huis gegaan en heb de hele nacht wakker gelegen. De volgende ochtend ben ik die kant opgereden om te kijken of we dat hele tinder etc dan konden vergeten. Toen was het ineens weer we passen echt niet bij elkaar etc etc en ik werd de deur uitgezet. Sindsdien geen contact meer. Ze heeft alles geblokkeerd etc.
Ik ga op het moment stuk om het verlies en ook omdat ik niet weet hoe het met haar gaat. Haar vriendinnen kan en ga ik niet bellen omdat die dus van mening zijn dat we niet bij elkaar passen. Ze zegt tegen mij dat ze het alleen moet doen maar via via hoor ik dat er gasten worden toegevoegd op fb etc. Ik snap het niet..hoe kan ze dit zeggen en zo doen. De ene dag houdt ze van me en staan we bij een makelaar te kijken en 2 dagen later passen we niet bij elkaar.
Ik moet haar laten gaan. Ik weet het maar ze zit onder me huid. Ik loop nu zelf bij een psych en slik pillen om te kunnen slapen. Misschien dat iemand dit leest die aan het begin staat van een relatie met een borderliner. Mijn advies...Rennen...Had ik ook moeten doen maar ze weten je zo in te pakken. Zo hard als ze voor je gaan zo hard laten ze je ook weer vallen. Voordat ik aan deze relatie begon was ik vol zelfvertrouwen, had me eigen stek etc. Daar is niks meer van over. Ik ben 14 kg afgevallen..zit bij me ouders..en me zelfvertrouwen is helemaal aan stront.
Het erge is nog dat als ze nou zou bellen ik niet weet wat ik zou doen. Zo gemindfucked hebben ze je op een gegeven moment..
Nogmaals hoor je het woord borderline RUN RUN RUN want dit gun je niemand.
ps dit is het verkorte verhaal want echt ik zou er een boek over kunnen schrijven..
3 jaar terug een vrouw leren kennen via tinder. Aan het begin waren er wel wat rode vlaggen maar ik was echt alles voor haar en dat liet ze merken ook. Ze heeft me zo ingepakt ik wist niet wat me overkwam. Eindelijk iemand waarmee ik echt op 1 lijn lagen en de sex tsja....
Na 2 jaar niks aan de hand(kleine ruzietjes) besloot ze om te gaan stoppen met de anti depressiva want ze was gelukkig. Sindsdien ging het heel snel bergafwaarts. ik kon niks meer goed doen. Ook totaal geen inlevingsvermogen meer van haar kant. Ze besloot ook te stoppen met werken want dat kon ze niet meer aan. Daardoor konden we niet van alles meer want ik moest het alleen verdienen. Als we dus bv niet een keertje uit eten konden kreeg ik dat ik dan maar meer moest werken. Zo zijn er tig dingen gebeurd en gezegd. Ze haalde echt het slechtste in me naar boven. Van mezelf totaal niet agressief maar toch stond ik ineens met een douchegordijn in me handen.
Op een gegeven moment word ik gebeld op me werk dat ze het niet meer ziet zitten en dat ik me spullen kan pakken. Ik was flabbergasted want de dag ervoor was alles koek en ei en voordat we in slaap vielen nog zeggen hoeveel ze van me houdt. Ik dus me spullen gepakt en weggegaan. De weken daarna apte of smsde ze nog elke dag. Dat ze niet wist of ze er goed aan deed etc. Dat heb ik op een gegeven moment stop gezet want ik wou duidelijkheid. Ik was er echt stuk van. Alles deed ik voor haar en zij zag dat gewoon niet.
1,5 maand daarna ben ik op vakantie gegaan om alles een plek te geven. Enkele dagen voordat ik terug zou vliegen kreeg ik ineens een sms hoe het ging. Net alsof ze het wist. Daar ben ik op ingegaan waaruit een gesprek van bijna 4 uur uit kwam. We spraken af dat we zouden bellen hoe of wat als ik terug was. De dag van vertrek kreeg ik nog een sms of ze me van het vliegveld mocht halen. Hierop heb ik nee geantwoord omdat ik met degene met wie ik op vakantie was had gereden en ik het wel zo netjes vond om met hem terug te rijden.
We spraken af en het was weer als vanouds. Ze biechtte op dat ze met meerdere gasten ondertussen het bed had gedeeldt maar daar kon ik niks van zeggen want zelf was ik ook geen heilige. We spraken af om het rustig aan te doen. Ondanks die afspraak belde of apte ze elke dag of ik kwam eten en slapen. Na 2 weken ofzo zat ik er ivm met werk bijna elke dag. Ik kreeg een huissleutel en er gingen rusig aan wat spulletjes die kant op. Ondertussen raakte zij ook in een depressie. Schreeuwen..huilen..niet meer weten wie ze is etc. Weer probeerde ik haar op elke manier te helpen en bij te staan.
Opeen kreeg ik weer op me werk een belletje dat ze het allemaal niet meer zag zitten..ze moest op zoek naar haarzelf..wist niet of ze van me hield als partner of als vriend...helemaal van het padje ineens weer. Ik heb nog geprobeerd met haar te praten maar er was geen redden meer aan. Daar ging ik weer..sleutel inleveren etc..
De weken daarna hetzelfde verhaal weer. toch appen etc. Ik heb toen gezegd dat het zo niet ging werken en een maatje van me kwam haar tegen op tinder. We besloten no contact te gaan. Ik was weer kapot.......
Paar weken later kreeg ik ineens een mail hoe het ging en dat ze me miste maar niet wist of ze me nou als vriend of partner miste. Ze kon het allemaal niet zonder me etc etc. Paar dagen later mailde ze me of ze me mocht bellen. Uit dit gesprek kwam weer een ontmoeting. Toen ik daar was liet ze ff weten dat ze eigenlijk een tinderdate had maar die had afgezegd want wat moest ze ermee. Dat hele tinder was voor aandacht etc omdat ze zich alleen voelde.
We hebben zitten praten..knuffellen etc. Ze zag eruit als een wrak, huilbuien volgestopt me prozac..oxazepam en nog wat pillen tegen suïcidale gedachten. Uit dit gesprek bleek dat ik volgens haar elke keer over haar grenzen heenging en dat ook de mensen om haar heen ons emotioneel niet bij elkaar vonden passen. Die omgeving bestaat uit borderliners ook en een oudere vrouw die 3 scheidingen verder is ook. Ze stelde voor om vrienden te blijven en dan kijken waar het naartoe ging. Ik ben naar huis gegaan en heb de hele nacht wakker gelegen. De volgende ochtend ben ik die kant opgereden om te kijken of we dat hele tinder etc dan konden vergeten. Toen was het ineens weer we passen echt niet bij elkaar etc etc en ik werd de deur uitgezet. Sindsdien geen contact meer. Ze heeft alles geblokkeerd etc.
Ik ga op het moment stuk om het verlies en ook omdat ik niet weet hoe het met haar gaat. Haar vriendinnen kan en ga ik niet bellen omdat die dus van mening zijn dat we niet bij elkaar passen. Ze zegt tegen mij dat ze het alleen moet doen maar via via hoor ik dat er gasten worden toegevoegd op fb etc. Ik snap het niet..hoe kan ze dit zeggen en zo doen. De ene dag houdt ze van me en staan we bij een makelaar te kijken en 2 dagen later passen we niet bij elkaar.
Ik moet haar laten gaan. Ik weet het maar ze zit onder me huid. Ik loop nu zelf bij een psych en slik pillen om te kunnen slapen. Misschien dat iemand dit leest die aan het begin staat van een relatie met een borderliner. Mijn advies...Rennen...Had ik ook moeten doen maar ze weten je zo in te pakken. Zo hard als ze voor je gaan zo hard laten ze je ook weer vallen. Voordat ik aan deze relatie begon was ik vol zelfvertrouwen, had me eigen stek etc. Daar is niks meer van over. Ik ben 14 kg afgevallen..zit bij me ouders..en me zelfvertrouwen is helemaal aan stront.
Het erge is nog dat als ze nou zou bellen ik niet weet wat ik zou doen. Zo gemindfucked hebben ze je op een gegeven moment..
Nogmaals hoor je het woord borderline RUN RUN RUN want dit gun je niemand.
ps dit is het verkorte verhaal want echt ik zou er een boek over kunnen schrijven..
Tering. Mocht het ooit een doorstart krijgen hoop ik wel dat ze het weer onder controle kan krijgen met medicatie. Want met medicatie lijkt het me best een leuke meid. Ze had nooit moeten stoppen.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
Ze is ondertussen alweer een paar maanden met de prozac begonnen. Ik ben gefrustreerd omdat de mensen om haar heen haar nu het advies geven om compleet te breken met me omdat ik over haar grenzen heenga en we emotioneel dus niet bij elkaar passen. Mede door het geen contact kan ik er ook niks meer over zeggen of haar de andere kant van het verhaal laten zien. Sommige van de vriendinnen hebben me ook van fb verwijdert en haar geadviseerd om weer tinder op te gaan en gewoon weer te gaan daten. Hier ga ik dus stuk aan. Lijkt wel of die mensen geen flauw idee hebben hoe of wat psies. Ik heb alles gegeven en meer maar het was niet genoeg. Ik moet het loslaten ook omdat ze zelf geen contact meer wilt. Dat is zo fukkin moeilijk omdat ik gewoon weet dat ze het zwaar heeft op het moment, Degene waarvan je zielsveel houdt maakt op het moment alles stuk om haar heen. We hadden een hond maar die is weg omdat ze er niet alleen voor kan zorgen. Alles wat ze ooit liefhad is nu weg mede door haar eigen gedrag en je staat erbij en kijkt ernaar. Zoooooo fukkin frustrerend en dat vreet aan je,
Sterkte. Ik hoop dat je haar los kan laten. Natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan maar is beter voor je.
Wat fijn dat je je eigen rol compleet weg schrijft (je valt toch niet zomaar in een situatie waar je kostwinnaar bent als je dat niet wil zijn 
alsof je er zelf niet bij bent) en dan gaan lopen stigmatiseren en dom advies geven als rennen
Goed topic dit. Je komt 'psies' nogal kinderachtig over
Als een relatie uit gaat is dat altijd kut maar dit soort topics vind ik altijd zo flauw. Hou het gewoon bij jezelf en wat er moeilijk voor jou is zonder die vinger. En deze keer nog wel naar een hele groep
alsof je er zelf niet bij bent) en dan gaan lopen stigmatiseren en dom advies geven als rennen Goed topic dit. Je komt 'psies' nogal kinderachtig over
Als een relatie uit gaat is dat altijd kut maar dit soort topics vind ik altijd zo flauw. Hou het gewoon bij jezelf en wat er moeilijk voor jou is zonder die vinger. En deze keer nog wel naar een hele groep
Je hebt het veel te laat begrepen TS, bij de eerste opmerking over borderline had je al gewoon weg moeten lopen en der overal moeten blokkeren. Nu moet je op de blaren zitten helaas.
Als iedereen om haar heen zegt dat jullie relatie niet goed is voor haar, zou daar dan niet wat in zitten?quote:Op maandag 18 september 2017 17:40 schreef hahcanna1977 het volgende:
Ze is ondertussen alweer een paar maanden met de prozac begonnen. Ik ben gefrustreerd omdat de mensen om haar heen haar nu het advies geven om compleet te breken met me omdat ik over haar grenzen heenga en we emotioneel dus niet bij elkaar passen. Mede door het geen contact kan ik er ook niks meer over zeggen of haar de andere kant van het verhaal laten zien. Sommige van de vriendinnen hebben me ook van fb verwijdert en haar geadviseerd om weer tinder op te gaan en gewoon weer te gaan daten. Hier ga ik dus stuk aan. Lijkt wel of die mensen geen flauw idee hebben hoe of wat psies. Ik heb alles gegeven en meer maar het was niet genoeg. Ik moet het loslaten ook omdat ze zelf geen contact meer wilt. Dat is zo fukkin moeilijk omdat ik gewoon weet dat ze het zwaar heeft op het moment, Degene waarvan je zielsveel houdt maakt op het moment alles stuk om haar heen. We hadden een hond maar die is weg omdat ze er niet alleen voor kan zorgen. Alles wat ze ooit liefhad is nu weg mede door haar eigen gedrag en je staat erbij en kijkt ernaar. Zoooooo fukkin frustrerend en dat vreet aan je,
Ik begrijp niet waar borderline door komt. Maar als het beter ging door antidepressiva, is er dus kennelijk iets in het lichaam niet goed. Onverantwoordelijk dat ze geen antidepressiva wou nemen als haar klachten daarvan weg bleven. Maar nu gebruikt ze het opnieuw. Dan moet alles toch ook weer snel goed zijn?? Hoe lang duurt het voordat dit zich opbouwt.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Ik werd kostwinnaar omdat ze haar eigen zaakje wou opstarten. Ik heb ook daarin haar gesteund. Uiteindelijk liep ook dit op niks uit. En tuurlijk heb ikzelf ook een rol gespeeld, Waar 2 vechten hebben er 2 schuld maar die ruzietjes waren echt om niks. Bv het hele huis schoongemaakt..de keuken etc en dan op je flikker krijgen dat bv de wc niet gedaan is. Diagnose borderline zoeken desnoods wel wat om je uit je tent te lokken. Nogmaals het is nooit genoeg. Grenzen worden steeds verder verlegd. Waarschijnlijk snap je het pas als je erin hebt gezeten. Tuurlijk wil ik niet een hele groep over een kam scheren maar zij heeft 5 jaar therapie gehad en het ging ook goed. Maar wat ik ook lees hier en daar uiteindelijk barst de bom. Binnen no time van wit naar zwart...quote:Op maandag 18 september 2017 17:50 schreef Allures het volgende:
Wat fijn dat je je eigen rol compleet weg schrijft (je valt toch niet zomaar in een situatie waar je kostwinnaar bent als je dat niet wil zijn
Goed topic dit. Je komt 'psies' nogal kinderachtig over
Als een relatie uit gaat is dat altijd kut maar dit soort topics vind ik altijd zo flauw. Hou het gewoon bij jezelf en wat er moeilijk voor jou is zonder die vinger. En deze keer nog wel naar een hele groep
Ik sprak haar vriendinnen nooit apart. Die hebben dus alleen haar kant van het verhaal gehoord. Er zijn ook zat mensen die juist wel hebben gezegd dat het niet zo slim is wat ze nu doet. Juist omdat ik haar probeerde te begrijpen en haar accepteerde met alle buien en impulsieve dingen die ze deed. Als jij alleen maar hoort dat ik dit en dat niet heb gedaan snap ik het ook maar dat was dus niet het hele plaatje...quote:
[..]
Als iedereen om haar heen zegt dat jullie relatie niet goed is voor haar, zou daar dan niet wat in zitten?
Borderline is een soort van erfelijk maar dan moet het wel getriggerd worden. Ik ga er hier niet verder op in maar tsja misbruik en verkrachting en dat is ook hetgene wat zon zeer doet. Zij kan hier niks aan doen....quote:
Ik begrijp niet waar borderline door komt. Maar als het beter ging door antidepressiva, is er dus kennelijk iets in het lichaam niet goed. Onverantwoordelijk dat ze geen antidepressiva wou nemen als haar klachten daarvan weg bleven. Maar nu gebruikt ze het opnieuw. Dan moet alles toch ook weer snel goed zijn?? Hoe lang duurt het voordat dit zich opbouwt.
Ja maar met medicijnen ging het beter en zonder niet, aan dat gedeelte kan ze toch wel iets doen? En doet ze nu toch ook, dus waarom werken die pillen nu dan niet? Moet het een tijd opbouwen?quote:
Borderline is een soort van erfelijk maar dan moet het wel getriggerd worden. Ik ga er hier niet verder op in maar tsja misbruik en verkrachting en dat is ook hetgene wat zon zeer doet. Zij kan hier niks aan doen....
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Wat is je probleem dan? Dan moet je toch juist blij zijn dat je van der af bent.quote:
[..]
Ik werd kostwinnaar omdat ze haar eigen zaakje wou opstarten. Ik heb ook daarin haar gesteund. Uiteindelijk liep ook dit op niks uit. En tuurlijk heb ikzelf ook een rol gespeeld, Waar 2 vechten hebben er 2 schuld maar die ruzietjes waren echt om niks. Bv het hele huis schoongemaakt..de keuken etc en dan op je flikker krijgen dat bv de wc niet gedaan is. Diagnose borderline zoeken desnoods wel wat om je uit je tent te lokken. Nogmaals het is nooit genoeg. Grenzen worden steeds verder verlegd. Waarschijnlijk snap je het pas als je erin hebt gezeten. Tuurlijk wil ik niet een hele groep over een kam scheren maar zij heeft 5 jaar therapie gehad en het ging ook goed. Maar wat ik ook lees hier en daar uiteindelijk barst de bom. Binnen no time van wit naar zwart...
Dat een hele groep over 1 kam scheren doe je nu trouwens wel
Of is dit als een soort waarschuwing voor anderen bedoeld? Iedereen kiest op elk moment toch zelf voor wat hij of zij wilt, net zoals jij hebt gedaan.
Maar het lijkt me wel erg vervelend voor je dat het zo is gelopen. Het is altijd moeilijk als iets over gaat met iemand waar je veel van houdt.
Succes.
Ja antidepressiva hebben tijd nodig om hun werking te doen. Het kan ook nog zijn dat nadat je ermee gestopt bent ze daarna niet meer aanslaan. Hoe dat werkt weet ik ook niet maar dat heb ik gelezen.quote:
[..]
Ja maar met medicijnen ging het beter en zonder niet, aan dat gedeelte kan ze toch wel iets doen? En doet ze nu toch ook, dus waarom werken die pillen nu dan niet? Moet het een tijd opbouwen?
Waarom is ze eigenlijk met de AD gestopt?
Een tekort aan serotinine. Het duurt 8 a 10 weken voordat die spiegel weer op peil is. Het gelul met borderline is dat wanneer je zwart bent ipv wit dat ook echt zo voelt voor ze. Dan nog de meningen van anderen eromheen. Ook loopt ze bij een coach op het moment die zegt dat ze eerst gelukkig met haarzelf moet zijn voordat ze een relatie aankan. Ik heb geen flauw idee of die coach überhaupt weet of ze borderline heeft. Dat is een dingetje..eenzaam voelen.niet gelukkig zijn met zichzelf. laag zelfvertrouwen etc etc...quote:
Ik begrijp niet waar borderline door komt. Maar als het beter ging door antidepressiva, is er dus kennelijk iets in het lichaam niet goed. Onverantwoordelijk dat ze geen antidepressiva wou nemen als haar klachten daarvan weg bleven. Maar nu gebruikt ze het opnieuw. Dan moet alles toch ook weer snel goed zijn?? Hoe lang duurt het voordat dit zich opbouwt.
je stelt die diagnose dus ook nog eens alleen zelf? Netjes hoorquote:
[..]
Ik werd kostwinnaar omdat ze haar eigen zaakje wou opstarten. Ik heb ook daarin haar gesteund. Uiteindelijk liep ook dit op niks uit. En tuurlijk heb ikzelf ook een rol gespeeld, Waar 2 vechten hebben er 2 schuld maar die ruzietjes waren echt om niks. Bv het hele huis schoongemaakt..de keuken etc en dan op je flikker krijgen dat bv de wc niet gedaan is. Diagnose borderline zoeken desnoods wel wat om je uit je tent te lokken. Nogmaals het is nooit genoeg. Grenzen worden steeds verder verlegd. Waarschijnlijk snap je het pas als je erin hebt gezeten. Tuurlijk wil ik niet een hele groep over een kam scheren maar zij heeft 5 jaar therapie gehad en het ging ook goed. Maar wat ik ook lees hier en daar uiteindelijk barst de bom. Binnen no time van wit naar zwart...
En ook al heeft ze borderline dan kan het toch alsnog dat jij ook over haar grenzen gaat en dat dit een goede beslissing voor haar is
Ik vind je echt niet respectvol over haar en zo kinderachtig praten over een relatie van 3 jaar en een dynamiek die niet zonder jou heeft kunnen ontstaan
Als je niet naar je eigen aandeel kunt kijken zal het in de volgende relatie wel vanzelf compleet anders gaan
[ Bericht 7% gewijzigd door Allures op 18-09-2017 18:19:27 ]
Nee hoor nogmaals ze heeft 5 jaar therapie gehad waarvan 1 jaar intern. En ondertussen weer bij een psycholoog..therapeut en een coach. Dit is niet iets wat ik zomaar even rond zou gaan schreeuwen...quote:
[..]
je stelt die diagnose dus ook nog eens alleen zelf? Netjes hoor
Ze wou weer voelen en het ging zo goed dat we het over kinderen begonnen te hebben. Ze was echt supergelukkig en tsja ik haar daarop vertrouwd. Zwanger worden en ondertussen ad slikken is geen goede combo..quote:
[..]
Ja antidepressiva hebben tijd nodig om hun werking te doen. Het kan ook nog zijn dat nadat je ermee gestopt bent ze daarna niet meer aanslaan. Hoe dat werkt weet ik ook niet maar dat heb ik gelezen.
Waarom is ze eigenlijk met de AD gestopt?
Lekker je ex aan de schandpaal timmeren op een publiek forum
Dit staat vast ook op Facebook?
Dit staat vast ook op Facebook?
Twiddel
Dat zegt iedereen om me heen ook. wees blij dat je ervanaf bent. Het lastige is dat je de ene dag alles bent en de andere dag ineens helemaal niks. Als ze "goed"was dan hadden we ook echt een toptijd. Nu is van die prachtige vrolijke meid helemaal niks meer over. Degene van wie je zielsveel houdt heeft het gewoon erg slecht op het moment en tsja die kan ik niet laten vallen. Zelfs nu ze zelf heeft gekozen voor geen contact etc meer. Ik weet niet of ze dit nou echt wel zelf wilt..Het is echt een complete mindfuck..quote:
[..]
Wat is je probleem dan? Dan moet je toch juist blij zijn dat je van der af bent.
Dat een hele groep over 1 kam scheren doe je nu trouwens wel
Of is dit als een soort waarschuwing voor anderen bedoeld? Iedereen kiest op elk moment toch zelf voor wat hij of zij wilt, net zoals jij hebt gedaan.
Maar het lijkt me wel erg vervelend voor je dat het zo is gelopen. Het is altijd moeilijk als iets over gaat met iemand waar je veel van houdt.
Succes.
[quote]
Op maandag 18 september 2017 18:23 schreef summer2bird het volgende:
Lekker je ex aan de schandpaal timmeren op een publiek forum
Dit staat vast ook op Facebook?
[/quote
Het laatste wat ik wil is haar aan de schandpaal nagelen. En nee ik hou me verre van fb. Ik probeer een verhaal neer te zetten voor mensen die net als ik in hetzelfde schuitje zitten of net iemand zijn tegengekomen met de diagnose. Het is echt een ontzettende lieverd en aan die buien etc kan ze zelf ook weinig doen maar eerlijk zoals ik er nu bijzit.....het had beter geweest als ik dit na de eerste rode vlagen had uitgezocht. Ik hoop oprecht voor je dat je nooit zelf in deze situatie zalt terechtkomen.
Op maandag 18 september 2017 18:23 schreef summer2bird het volgende:Lekker je ex aan de schandpaal timmeren op een publiek forum
Dit staat vast ook op Facebook?
[/quote
Het laatste wat ik wil is haar aan de schandpaal nagelen. En nee ik hou me verre van fb. Ik probeer een verhaal neer te zetten voor mensen die net als ik in hetzelfde schuitje zitten of net iemand zijn tegengekomen met de diagnose. Het is echt een ontzettende lieverd en aan die buien etc kan ze zelf ook weinig doen maar eerlijk zoals ik er nu bijzit.....het had beter geweest als ik dit na de eerste rode vlagen had uitgezocht. Ik hoop oprecht voor je dat je nooit zelf in deze situatie zalt terechtkomen.
Oh zo bedoelde ik het niet. Je bent zelf zo negatief over haar (en de borderline) dat het logischer zou zijn voor jou dat je blij zou zijn dat het voorbij is. Maar dat ben je niet.
Oei dat is inderdaad een lastige. Grote kans dat de AD voor haar als insuline voor een diabeticus is. Sterkte.quote:
[..]
Ze wou weer voelen en het ging zo goed dat we het over kinderen begonnen te hebben. Ze was echt supergelukkig en tsja ik haar daarop vertrouwd. Zwanger worden en ondertussen ad slikken is geen goede combo..
Je zal er nooit achterkomen wat ze nou echt wil, omdat ze dat zelf ook helemaal niet weet.quote:
[..]
Dat zegt iedereen om me heen ook. wees blij dat je ervanaf bent. Het lastige is dat je de ene dag alles bent en de andere dag ineens helemaal niks. Als ze "goed"was dan hadden we ook echt een toptijd. Nu is van die prachtige vrolijke meid helemaal niks meer over. Degene van wie je zielsveel houdt heeft het gewoon erg slecht op het moment en tsja die kan ik niet laten vallen. Zelfs nu ze zelf heeft gekozen voor geen contact etc meer. Ik weet niet of ze dit nou echt wel zelf wilt..Het is echt een complete mindfuck..
Nee verre van zelfs. Ik wil ook helemaal niet negatief over haar zijn nogmaals zij kan hier ook niks aan doen. Het liefst zou ik nu naar haar toe rijden om haar te steunen en helpen waar ik kan. Maar ik ben nu zwart en kan dus niks anders als haar laten gaan...quote:
Oh zo bedoelde ik het niet. Je bent zelf zo negatief over haar (en de borderline) dat het logischer zou zijn voor jou dat je blij zou zijn dat het voorbij is. Maar dat ben je niet.
ah dus dat jij niet instaat was om deze specifieke relatie met deze persoon tot een goed eind te brengen betekend dat alle relaties met iemand met borderline fout gaan lopenquote:
[quote][ afbeelding ] Op maandag 18 september 2017 18:23 schreef summer2bird het volgende:
Lekker je ex aan de schandpaal timmeren op een publiek forum
Dit staat vast ook op Facebook?
[/quote
Het laatste wat ik wil is haar aan de schandpaal nagelen. En nee ik hou me verre van fb. Ik probeer een verhaal neer te zetten voor mensen die net als ik in hetzelfde schuitje zitten of net iemand zijn tegengekomen met de diagnose. Het is echt een ontzettende lieverd en aan die buien etc kan ze zelf ook weinig doen maar eerlijk zoals ik er nu bijzit.....het had beter geweest als ik dit na de eerste rode vlagen had uitgezocht. Ik hoop oprecht voor je dat je nooit zelf in deze situatie zalt terechtkomen.
Alleen dit soort conclusies maken je al een lul de behanger
los van wat er in die relatie nu werkelijk gebeurd is
maar toch moet iedereen wegrennen als ze iemand met borderline tegen komenquote:
[..]
Nee verre van zelfs. Ik wil ook helemaal niet negatief over haar zijn nogmaals zij kan hier ook niks aan doen. Het liefst zou ik nu naar haar toe rijden om haar te steunen en helpen waar ik kan. Maar ik ben nu zwart en kan dus niks anders als haar laten gaan...
Ook al zou je zo naar haar terug gaan als zij het zou willen
Je spreekt jezelf ook wat tegen
Geef het dan wat tijd. Zij krijgt nu hulp en dan kan jij voor jezelf ook wat dingen op een rijtje zetten.quote:
[..]
Nee verre van zelfs. Ik wil ook helemaal niet negatief over haar zijn nogmaals zij kan hier ook niks aan doen. Het liefst zou ik nu naar haar toe rijden om haar te steunen en helpen waar ik kan. Maar ik ben nu zwart en kan dus niks anders als haar laten gaan...
Nou ja, het is natuurlijk wel verdomde lastig. Ik zeg niet dat het onmogelijk is, maar ik zou het een vriend bijvoorbeeld niet aanraden om het te proberen.quote:
[..]
ah dus dat jij niet instaat was om deze specifieke relatie met deze persoon tot een goed eind te brengen betekend dat alle relaties met iemand met borderline fout gaan lopen
Als we het hebben over échte borderliners dan he, niet de 'ik ben gescheiden met ruzie dus mijn ex was een borderliner'
dat ligt helemaal aan de borderliner in kwestie. Zit nogal veel verschil inquote:
[..]
Nou ja, het is natuurlijk wel verdomde lastig. Ik zeg niet dat het onmogelijk is, maar ik zou het een vriend bijvoorbeeld niet aanraden om het te proberen.
Als we het hebben over échte borderliners dan he, niet de 'ik ben gescheiden met ruzie dus mijn ex was een borderliner'
Zo schijnen degene met een hoog iq veel beter met de stoornis om te kunnen gaan dan degene met een laag iq (ook wel logisch). En dingen als is er medicatie, begeleiding etc
Ik ken er meerderen die prima functioneren, getrouwd, baan, kindjes en allemaal zonder dat er ook maar iets van medicatie nodig is
En er zijn ook gradaties in de diagnose. Volgens mij word gewoon 'borderline' en alleen dat nog maar zelden gegevens
Heb jezelf de diagnose toevallig? Je valt me op allerlei punten aan feit is nou eenmaal dat iemand met de diagnose heel veel moeite heeft met intieme relaties. En ja ik zou zo naar haar teruggaan. Ik zit er te ver in. Ben zielsveel van haar gaan houden zo gaat dat maar als ik het over kon doen had ik het ook wel geweten.quote:
[..]
ah dus dat jij niet instaat was om deze specifieke relatie met deze persoon tot een goed eind te brengen betekend dat alle relaties met iemand met borderline fout gaan lopen
Alleen dit soort conclusies maken je al een lul de behanger
nee ik vind gewoon dat je dom lultquote:
[..]
Heb jezelf de diagnose toevallig? Je valt me op allerlei punten aan feit is nou eenmaal dat iemand met de diagnose heel veel moeite heeft met intieme relaties. En ja ik zou zo naar haar teruggaan. Ik zit er te ver in. Ben zielsveel van haar gaan houden zo gaat dat maar als ik het over kon doen had ik het ook wel geweten.
typisch dat je dat ook weer probeert af te schuiven Ik ben niet de enige in dit topic trouwens. Maar die anderen zijn vast mijn vriendinnen die maar 1 kant van het verhaal kennen of zo
Been there done that.
Meisje leren kennen in het buitenland (ik woonde daar, zij ook, maar beide niet afkomstig uit dat land).
Daar was het een half jaar prima, het was een fotomodelletje, ze was schathemeltjerijk waardoor er 0,0 druk op haar stond, geen familie etc. In de buurt die haar controleerde etc. dat deed (achteraf) haar ziektebeeld goed. Ik hoef ook niet op een euro te kijken en we hebben daar ruim een half jaar lang als Koning en Koniging geleefd. Elke dag uit eten, shoppen, etc. Ze had wel eens een moodswing, maar zeer beperkt en verklaarbaar door kleinigheidjes.
Na een maand of 8 zijn we verhuisd naar haar stad (een zeer grote stad in Europa). Daar woonden haar ouders ook en ging het langzaam veranderen. Zeer wereldvreemde ideeën (als in: we gaan panden kopen en investeren in vastgoed (dat had ik nl in NL lopen) en dan kijken naar panden van 20 miljoen. Als ik dan zei dat het toch echt niet ging gebeuren op die schaal was het oorlog. Als ik iets zei van haar uitgave patroon: gelijk oorlog en zo steeds meer en vaker. Ze had ook geen vriendinnen. Altijd heel kort en heel intensief, maar nooit langer dan een paar maanden.
Daarna zijn we nog een tijd in NL komen wonen en daar ging het echt mis. Als ik van huis was geweest was het altijd afwachten hoe haar toestand was. Dat kon gaan van uitbundig totaan een mislukte zelfmoordpoging.
Op een dag kreeg ik een appje dat het over was, zomaar, uit het niks, nadat de dag ervoor door haar nog werd gesproken over toekomstplannen etc.
Lang verhaal kort: daarna nog wel geprobeerd maar een mega groot drama.
Ik heb het op een gegeven moment resoluut verbroken, nooit meer contact gehad.
Denk er wel nog aan terug en twijfel soms aan mezelf in de zin van: was ze nou wel echt ziek of was ik lastig?
Terwijl ik weet dat ze de diagnose borderline had. Fucked up people!
Ow, ben nu gelukkig getrouwd in een rustige relatie!
[ Bericht 4% gewijzigd door #ANONIEM op 18-09-2017 19:11:25 ]
Meisje leren kennen in het buitenland (ik woonde daar, zij ook, maar beide niet afkomstig uit dat land).
Daar was het een half jaar prima, het was een fotomodelletje, ze was schathemeltjerijk waardoor er 0,0 druk op haar stond, geen familie etc. In de buurt die haar controleerde etc. dat deed (achteraf) haar ziektebeeld goed. Ik hoef ook niet op een euro te kijken en we hebben daar ruim een half jaar lang als Koning en Koniging geleefd. Elke dag uit eten, shoppen, etc. Ze had wel eens een moodswing, maar zeer beperkt en verklaarbaar door kleinigheidjes.
Na een maand of 8 zijn we verhuisd naar haar stad (een zeer grote stad in Europa). Daar woonden haar ouders ook en ging het langzaam veranderen. Zeer wereldvreemde ideeën (als in: we gaan panden kopen en investeren in vastgoed (dat had ik nl in NL lopen) en dan kijken naar panden van 20 miljoen. Als ik dan zei dat het toch echt niet ging gebeuren op die schaal was het oorlog. Als ik iets zei van haar uitgave patroon: gelijk oorlog en zo steeds meer en vaker. Ze had ook geen vriendinnen. Altijd heel kort en heel intensief, maar nooit langer dan een paar maanden.
Daarna zijn we nog een tijd in NL komen wonen en daar ging het echt mis. Als ik van huis was geweest was het altijd afwachten hoe haar toestand was. Dat kon gaan van uitbundig totaan een mislukte zelfmoordpoging.
Op een dag kreeg ik een appje dat het over was, zomaar, uit het niks, nadat de dag ervoor door haar nog werd gesproken over toekomstplannen etc.
Lang verhaal kort: daarna nog wel geprobeerd maar een mega groot drama.
Ik heb het op een gegeven moment resoluut verbroken, nooit meer contact gehad.
Denk er wel nog aan terug en twijfel soms aan mezelf in de zin van: was ze nou wel echt ziek of was ik lastig?
Terwijl ik weet dat ze de diagnose borderline had. Fucked up people!
Ow, ben nu gelukkig getrouwd in een rustige relatie
![ Bericht 4% gewijzigd door #ANONIEM op 18-09-2017 19:11:25 ]
Als ze nou gewoon goed in haar vel zat ipv door de woonkamer schreeuwen dat ze het allemaal niet meer weet. Ze slaat zichzelf ook vertelde ze de laatste keer, had ik het moeilijk gehad maar zoals ze zichzelf nu voelt etc vind ik het echt superlastig om haar te laten gaan. Het gaat gewoon echt niet goed met haar. En ik kan gewoon helemaal niks...quote:
Been there done that.
Meisje leren kennen in het buitenland (ik woonde daar, zij ook, maar beide niet afkomstig uit dat land).
Daar was het een half jaar prima, het was een fotomodelletje, ze was schathemeltjerijk waardoor er 0,0 druk op haar stond, geen familie etc. In de buurt die haar controleerde etc. dat deed (achteraf) haar ziektebeeld goed. Ik hoef ook niet op een euro te kijken en we hebben daar ruim een half jaar lang als Koning en Koniging geleefd. Elke dag uit eten, shoppen, etc. Ze had wel eens een moodswing, maar zeer beperkt en verklaarbaar door kleinigheidjes.
Na een maand of 8 zijn we verhuisd naar haar stad (een zeer grote stad in Europa). Daar woonden haar ouders ook en ging het langzaam veranderen. Zeer wereldvreemde ideeën (als in: we gaan panden kopen en investeren in vastgoed (dat had ik nl in NL lopen) en dan kijken naar panden van 20 miljoen. Als ik dan zei dat het toch echt niet ging gebeuren op die schaal was het oorlog. Als ik iets zei van haar uitgave patroon: gelijk oorlog en zo steeds meer en vaker. Ze had ook geen vriendinnen. Altijd heel kort en heel intensief, maar nooit langer dan een paar maanden.
Daarna zijn we nog een tijd in NL komen wonen en daar ging het echt mis. Als ik van huis was geweest was het altijd afwachten hoe haar toestand was. Dat kon gaan van uitbundig totaan een mislukte zelfmoordpoging.
Op een dag kreeg ik een appje dat het over was, zomaar, uit het niks, nadat de dag ervoor door haar nog werd gesproken over toekomstplannen etc.
Lang verhaal kort: daarna nog wel geprobeerd maar een mega groot drama.
Ik heb het op een gegeven moment resoluut verbroken, nooit meer contact gehad.
Denk er wel nog aan terug en twijfel soms aan mezelf in de zin van: was ze nou wel echt ziek of was ik lastig?
Terwijl ik weet dat ze de diagnose borderline had. Fucked up people!
Ow, ben nu gelukkig getrouwd in een rustige relatie
Maar jij kunt haar ook niet redden....quote:
[..]
Als ze nou gewoon goed in haar vel zat ipv door de woonkamer schreeuwen dat ze het allemaal niet meer weet. Ze slaat zichzelf ook vertelde ze de laatste keer, had ik het moeilijk gehad maar zoals ze zichzelf nu voelt etc vind ik het echt superlastig om haar te laten gaan. Het gaat gewoon echt niet goed met haar. En ik kan gewoon helemaal niks...
Dan is dat ene puntje weer ff goed en na een half uur begint het volgende weer!
[ Bericht 4% gewijzigd door #ANONIEM op 18-09-2017 19:30:05 ]
Nee dat besef is er ook en dat doet pijn. Die omslag ineens na het 2 jaar echt super gehad te hebben. Dat accepteren heb ik ook ontzettend veel moeite mee. Dat geswitch de hele tijd. We hadden echt alles voor elkaar over en zo plotsklaps is alles ineens anders. Niet iets minder maar gewoon rockbottom. Mijn hersens kunnen dat gewoon even niet rijmen.
Top dat je eroverheen bent gekomen en dat je nu alles lekker op de rit hebt..
Top dat je eroverheen bent gekomen en dat je nu alles lekker op de rit hebt..
De mijne toen ook niet. Maar het ligt echt niet aan jou of mij.quote:
Nee dat besef is er ook en dat doet pijn. Die omslag ineens na het 2 jaar echt super gehad te hebben. Dat accepteren heb ik ook ontzettend veel moeite mee. Dat geswitch de hele tijd. We hadden echt alles voor elkaar over en zo plotsklaps is alles ineens anders. Niet iets minder maar gewoon rockbottom. Mijn hersens kunnen dat gewoon even niet rijmen.
Top dat je eroverheen bent gekomen en dat je nu alles lekker op de rit hebt..
Zij zijn ziek. Echt ziek, en trekken iedereen daar (onbewust) in mee. Zuigen je leeg en laten je geruineerd achter.
Ik laat mijn eigen geluk niet van een ander afhangen, ben volledig onafhankelijk en heb mijn eigen leven. Maar dan nog weet zo iemand je te raken.
[ Bericht 7% gewijzigd door #ANONIEM op 18-09-2017 19:38:24 ]
Haar zussen hebben gelijk, jullie passen niet bij elkaar. Eigenlijk past er vrijwel niemand bij een borderliner. Tenzij je het zelf ook bent. Ze zijn op elk willekeurig moment een ander persoon of in een andere stemming, dat hou je alleen bij als je zelf ook een beetje getikt bent. Heb zelf 2 vriendinnen met borderline gehad voor langere tijd. Het werkt gewoon niet tenzij medicatie of vele intensieve frequente gesprekken met een psychiater. Het is in elk geval geen recept voor een lang en gelukkig samenzijn. Of je zou je geheel moeten onderwerpen aan haar grillen en telkens in haar emoties meegaan, maar dan ben je gewoon een spel aan het spelen.
[ Bericht 19% gewijzigd door #ANONIEM op 18-09-2017 19:42:28 ]
[ Bericht 19% gewijzigd door #ANONIEM op 18-09-2017 19:42:28 ]
Waar heb je dat gelezen? Weet je dat nog?quote:
[..]
Ja antidepressiva hebben tijd nodig om hun werking te doen. Het kan ook nog zijn dat nadat je ermee gestopt bent ze daarna niet meer aanslaan. Hoe dat werkt weet ik ook niet maar dat heb ik gelezen.
Waarom is ze eigenlijk met de AD gestopt?
Bij ervaringen van gebruikers toen ik op het middel dat ik neem zocht. Daar waren mensen bij wie het de tweede keer niet meer aansloeg en dus wat anders gingen proberen. Kan je geen directe link geven helaas.quote:Op maandag 18 september 2017 19:42 schreef Melancholia_war het volgende:
[..]
Waar heb je dat gelezen? Weet je dat nog?
Het is op het moment zover dat ik geen flauw idee meer heb wie ik ben. De afgelopen tijd ben ik alleen maar met haar bezig geweest. Met alle liefde trouwens en juist daardoor is dit nogal zuur. Ik ben verhuisd voor haar en ben nu terug in me oude woonplaats. Ondertussen is iedereen hier verder gegaan natuurlijk. Huisje boompje beestje en ik zit naar de klote bij me ouders op een zolder. Vriendin weg, huis weg,hond weg en een hoop vrienden. Komt allemaal wel weer goed maar het is een lange weg...quote:
[..]
De mijne toen ook niet. Maar het ligt echt niet aan jou of mij.
Zij zijn ziek. Echt ziek, en trekken iedereen daar (onbewust) in mee. Zuigen je leeg en laten je geruineerd achter.
Ik laat mijn eigen geluk niet van een ander afhangen, ben volledig onafhankelijk en heb mijn eigen leven. Maar dan nog weet zo iemand je te raken.
Je ontwijkt goed mijn reactie die uit echte ervaring voortkomt.quote:
[..]
Het is op het moment zover dat ik geen flauw idee meer heb wie ik ben. De afgelopen tijd ben ik alleen maar met haar bezig geweest. Met alle liefde trouwens en juist daardoor is dit nogal zuur. Ik ben verhuisd voor haar en ben nu terug in me oude woonplaats. Ondertussen is iedereen hier verder gegaan natuurlijk. Huisje boompje beestje en ik zit naar de klote bij me ouders op een zolder. Vriendin weg, huis weg,hond weg en een hoop vrienden. Komt allemaal wel weer goed maar het is een lange weg...
Maar uiteindelijk beter! Veel beter.quote:
[..]
Het is op het moment zover dat ik geen flauw idee meer heb wie ik ben. De afgelopen tijd ben ik alleen maar met haar bezig geweest. Met alle liefde trouwens en juist daardoor is dit nogal zuur. Ik ben verhuisd voor haar en ben nu terug in me oude woonplaats. Ondertussen is iedereen hier verder gegaan natuurlijk. Huisje boompje beestje en ik zit naar de klote bij me ouders op een zolder. Vriendin weg, huis weg,hond weg en een hoop vrienden. Komt allemaal wel weer goed maar het is een lange weg...
Is bij mij overigens al jaar of 7 geleden.
[ Bericht 6% gewijzigd door #ANONIEM op 18-09-2017 19:54:04 ]
De mijne niet bedoel je?quote:
[..]
Je ontwijkt goed mijn reactie die uit echte ervaring voortkomt.
Ik dacht 5 jaar therapie ze kan me handvaten geven etc. Diep van binnen weet ik ook gewoon dat dit niet gaat werken. Zoals ze nu is werkt het met niemand. Het zure is alleen dat het zolang wel goed gegaan is. En juist omdat ik haar niet over mijn grenzen heen heb laten gaan zitten we nu zo waarschijnlijk.quote:
Haar zussen hebben gelijk, jullie passen niet bij elkaar. Eigenlijk past er vrijwel niemand bij een borderliner. Tenzij je het zelf ook bent. Ze zijn op elk willekeurig moment een ander persoon of in een andere stemming, dat hou je alleen bij als je zelf ook een beetje getikt bent. Heb zelf 2 vriendinnen met borderline gehad voor langere tijd. Het werkt gewoon niet tenzij medicatie of vele intensieve frequente gesprekken met een psychiater. Het is in elk geval geen recept voor een lang en gelukkig samenzijn. Of je zou je geheel moeten onderwerpen aan haar grillen en telkens in haar emoties meegaan, maar dan ben je gewoon een spel aan het spelen.
Een relatie met een borderliner kan wel werken, maar dat geldt eigenlijk alleen voor degenen die al ervaring hebben met therapie en zodoende enig inzicht hebben gekregen in hun eigen gedrag en het effect op anderen. Dan is het nog heel erg moeilijk en kan je van tijd tot tijd rekenen op escalaties. Het verschil is wel dat hij/zij sneller voor rede vatbaar is.
Mensen met borderline die nog niet dat inzicht hebben of dermate instabiel blijven dat hun stoornis te overheersend aanwezig is .... verspil je energie er niet aan.
Mensen met borderline die nog niet dat inzicht hebben of dermate instabiel blijven dat hun stoornis te overheersend aanwezig is .... verspil je energie er niet aan.
Nou alsof de duivel ermee speelt krijg ik net een mailtje. Op een wachtlijst voor traumatherapie en 3x in de week contact met het ggz. Waarvoor ze nou toch weer mailt??? Ik weet het is het aantrekken en afstoten. Zooooo lastig allemaal....
Wat maakt het nu precies lastig voor je?quote:
Nou alsof de duivel ermee speelt krijg ik net een mailtje. Op een wachtlijst voor traumatherapie en 3x in de week contact met het ggz. Waarvoor ze nou toch weer mailt??? Ik weet het is het aantrekken en afstoten. Zooooo lastig allemaal....
Als je dat concreet kunt benoemen, is het wat makkelijker om manieren te vinden om ermee om te gaan.
Ze is juist ver over je grenzen gegaan. Zei je niet dat je zelfvertrouwen compleet weg is? Dat je bent afgebroken? En had je het niet over agressie en een douchegordijn?quote:
En juist omdat ik haar niet over mijn grenzen heen heb laten gaan zitten we nu zo waarschijnlijk.
En denk je nu niet de hele tijd over dat je haar wil helpen, hoe het met haar gaat? In plaats van hoe goed het met jou gaat? En hoe je jezelf kan helpen?
Dit hele verhaal schreeuwt erom dat het goed voor je is dat ze het uit heeft gemaakt. En dat het goed voor je is dat je haar laat gaan.
Ik weet dat je dat niet ziet, dat ik je emoties erbij niet kan voelen en dit dus hard over komt. Maar juist door die afstand is het wel makkelijker te zien. Laat haar los. Blokkeer haar zelf overal. Laat haar je niet aantrekken om je weer weg te gooien. Ga eens eerst voor jezelf zorgen.
Ik lees normaal alleen op Fok maar na dit topic besloten om een account aan te maken.
Met verbazing heb ik dit topic gelezen.
Je klinkt als iemand die het allemaal goed bedoeld maar daardoor wel naïef bezig is.
Het zal allemaal dat deze dame leuke kanten heeft maar je laat haar zo gruwelijk misbruik van je maken dat je psychisch zelf niet meer stabiel bent.
Probeer de situatie eens te bekijken alsof een vriend oid in deze situatie zit.. Wel advies zou je hem geven?
Het enige wat je kan doen is toch keihard wegrennen. In mijn leven heb ik te maken gehad met mensen met een borderline stoornis. Privé en ook op mijn werk ( ik werk met mensen met een psychiatrische aandoening). Je moet weg bij deze vrouw en wel meteen. De enige manier om afstand te nemen is het contact voor 100 procent te verbreken. Dan bedoel ik ook niks meer. Wis en blokkeer haar nummer. Neem desnoods een nieuw nummer.. Blokkeer haar op sociale media. In het begin zal dit niet zo moeilijk zijn maar geloof me tzt zal ze te toch weten te vinden en precies die woorden zeggen die je raken. Dan zal je sterk moeten zijn en helemaal niet reageren.
Kijk iemand met een psychiatrische stoornis kan je niet veranderen, geloof me. Je verliest altijd. Als ik het goed lees begin je zelf ook kenmerken van borderline te vertonen? Wil je die kant op. Kom op man beetje zelfrespect en je grenzen aangegeven.
Als ik je verhaal zo lees twijfel ik wel of je daadwerkelijk wil stoppen met deze dame omdat je precies weet wat de gevolgen zijn om contact te hebben. Of je kiest wel voor een toekomst met haar maar dan neem je het gekke gedrag op de koop toe.
Plus de mensen om haar heen je geeft zelf al aan dat die niet zo stabiel zijn.. Dus so what wat zij vinden
Met verbazing heb ik dit topic gelezen.
Je klinkt als iemand die het allemaal goed bedoeld maar daardoor wel naïef bezig is.
Het zal allemaal dat deze dame leuke kanten heeft maar je laat haar zo gruwelijk misbruik van je maken dat je psychisch zelf niet meer stabiel bent.
Probeer de situatie eens te bekijken alsof een vriend oid in deze situatie zit.. Wel advies zou je hem geven?
Het enige wat je kan doen is toch keihard wegrennen. In mijn leven heb ik te maken gehad met mensen met een borderline stoornis. Privé en ook op mijn werk ( ik werk met mensen met een psychiatrische aandoening). Je moet weg bij deze vrouw en wel meteen. De enige manier om afstand te nemen is het contact voor 100 procent te verbreken. Dan bedoel ik ook niks meer. Wis en blokkeer haar nummer. Neem desnoods een nieuw nummer.. Blokkeer haar op sociale media. In het begin zal dit niet zo moeilijk zijn maar geloof me tzt zal ze te toch weten te vinden en precies die woorden zeggen die je raken. Dan zal je sterk moeten zijn en helemaal niet reageren.
Kijk iemand met een psychiatrische stoornis kan je niet veranderen, geloof me. Je verliest altijd. Als ik het goed lees begin je zelf ook kenmerken van borderline te vertonen? Wil je die kant op. Kom op man beetje zelfrespect en je grenzen aangegeven.
Als ik je verhaal zo lees twijfel ik wel of je daadwerkelijk wil stoppen met deze dame omdat je precies weet wat de gevolgen zijn om contact te hebben. Of je kiest wel voor een toekomst met haar maar dan neem je het gekke gedrag op de koop toe.
Plus de mensen om haar heen je geeft zelf al aan dat die niet zo stabiel zijn.. Dus so what wat zij vinden
Het lastige is dat er in de mailtjes ook staat dat ze me mist en af en toe ontzettend nodig heeft etc etc. Dat het niet goed met haar gaat etc. Dan is het heel moeilijk om er niet op in te gaan. Waardoor het weer opnieuw begint.quote:
[..]
Wat maakt het nu precies lastig voor je?
Als je dat concreet kunt benoemen, is het wat makkelijker om manieren te vinden om ermee om te gaan.
Over haar grenzen is bv om 15 uur afspreken en dan om 14.30 aan de deur staan. Kleine dingen waar iemand anders totaal geen punt van zou maken.quote:
Op welke manier ga jij over haar grenzen heen?
Dat vinden wel meer mensen irritant en is niet voorbehouden aan de vrouwelijke borderliners.quote:
[..]
Over haar grenzen is bv om 15 uur afspreken en dan om 14.30 aan de deur staan. Kleine dingen waar iemand anders totaal geen punt van zou maken.
Jij laat het toe dat je zo behandeld word, het is 50/50 schuld hè... Jij kan ook gewoon het contact verbreken als je geen contact wil. Wil je wel contact dan heb je er maar mee te dealen dat ze nu zo is.
Jullie hebben beide een keus.
Ik d8 al whahahah evengoed bedankt..quote:
.... gewijzigd . Verkeerde topic geloof ik
In een relatie zitten altijd twee personen.
Je kunt de nadruk erop leggen dat de ander kennelijk een bepaalde diagnose zou hebben en alles zou liggen aan haar medicatie, maar waar kijk je eigenlijk ook kritisch naar je eigen rol?
Als ik de OP lees komt inderdaad duidelijk naar voren dat de ander een stevige stoornis en ook problemen heeft en dat dat haar wisselvallige en onvoorspelbare gedrag voorspelt.
Waar de OP eigenlijk nergens een duidelijke verklaring voor geeft is dat TS ennelijk continue en tegen beter weten in meegaat in alles wat de ander foutdoet...
Van een complete pussover zijn (zij houd op met werken omdat dat 'teveel is' en geeft aan '"dat hij dan maar meer moet werken").
kennelijk zichzelf onterecht een sprookje voorhouden dat "alles koek-en-ei" was voordat zij besloot hem te verlaten, terwijl kort ervoor dingen vermeld worden die absoluut _Niet_ normaal zijn in een relatie.
Juist uit de TS krijg ik de indruk dat ook de TS een aantal problemen heeft, zich gedroeg met een stevig "hulpverlener-syndroom"....
In plaats alles erop te geven dat die ex-vriendin een stoornis heeft moet je ook overwegen of jj misschien zelf ook affectie-problemen hebt maar dan andersom, je compleet onterecht de hele tijd op zoek gaat om iemand zogenaamd te 'helpen' en 'erkenning' van haar te krijgen, wat je echter helemaal niks oplevert en vooral jezelf verder schade aandoet.
Los van het kennelijk populaire "Borderline"-labeltje zou er volgens mij ook ruimte zijn voor een diagnose "hulpverlener/vriend-van-een-Borderline" en is dat evengoed als een persoonlijkheidsstoornis te zien.
Je kunt de nadruk erop leggen dat de ander kennelijk een bepaalde diagnose zou hebben en alles zou liggen aan haar medicatie, maar waar kijk je eigenlijk ook kritisch naar je eigen rol?
Als ik de OP lees komt inderdaad duidelijk naar voren dat de ander een stevige stoornis en ook problemen heeft en dat dat haar wisselvallige en onvoorspelbare gedrag voorspelt.
Waar de OP eigenlijk nergens een duidelijke verklaring voor geeft is dat TS ennelijk continue en tegen beter weten in meegaat in alles wat de ander foutdoet...
Van een complete pussover zijn (zij houd op met werken omdat dat 'teveel is' en geeft aan '"dat hij dan maar meer moet werken").
kennelijk zichzelf onterecht een sprookje voorhouden dat "alles koek-en-ei" was voordat zij besloot hem te verlaten, terwijl kort ervoor dingen vermeld worden die absoluut _Niet_ normaal zijn in een relatie.
Juist uit de TS krijg ik de indruk dat ook de TS een aantal problemen heeft, zich gedroeg met een stevig "hulpverlener-syndroom"....
In plaats alles erop te geven dat die ex-vriendin een stoornis heeft moet je ook overwegen of jj misschien zelf ook affectie-problemen hebt maar dan andersom, je compleet onterecht de hele tijd op zoek gaat om iemand zogenaamd te 'helpen' en 'erkenning' van haar te krijgen, wat je echter helemaal niks oplevert en vooral jezelf verder schade aandoet.
Los van het kennelijk populaire "Borderline"-labeltje zou er volgens mij ook ruimte zijn voor een diagnose "hulpverlener/vriend-van-een-Borderline" en is dat evengoed als een persoonlijkheidsstoornis te zien.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Meestal kiezen ze een partner die co dependent is. Heb ik ook over nagedacht en misschien is dat ook wel zo op het moment. Mijn eerdere relaties zijn altijd met powervrouwen geweest. In die relaties had ik totaal geen omkijken naar mijn wederhelft. Dat ik haar leerde kennen was het ook een powervrouw. Verdiende haar eigen centjes, had het goed voor elkaar. Langzaamerhand sluipt het erin. Ik ben iemand van in voor en tegenspoed en dat nekt me in dit geval. Mede natuurlijk door het aantrekken en afstoten. Tsja als zei het qua werk bv ff niet meer trekt dan vang je dat op. Zij had voor mij psies hetzelfde gedaan op dat moment. Ik weet ook dondersgoed dat het niet koek en ei was voordat ze het uitmaakte. Het gelul is gewoon dat iemand die diep van binnen een ontzettend goed en mooi mens is nou door een hele zware periode moet. Niet alle borderliners liegen,bedriegen etc. Ik vind het gewoon superlastig om iemand zo te laten zitten en ja op het moment cijfer ik mezelf dus gewoon weg. Niet goed, ik weet het........quote:
In een relatie zitten altijd twee personen.
Je kunt de nadruk erop leggen dat de ander kennelijk een bepaalde diagnose zou hebben en alles zou liggen aan haar medicatie, maar waar kijk je eigenlijk ook kritisch naar je eigen rol?
Als ik de OP lees komt inderdaad duidelijk naar voren dat de ander een stevige stoornis en ook problemen heeft en dat dat haar wisselvallige en onvoorspelbare gedrag voorspelt.
Waar de OP eigenlijk nergens een duidelijke verklaring voor geeft is dat TS ennelijk continue en tegen beter weten in meegaat in alles wat de ander foutdoet...
Van een complete pussover zijn (zij houd op met werken omdat dat 'teveel is' en geeft aan '"dat hij dan maar meer moet werken").
kennelijk zichzelf onterecht een sprookje voorhouden dat "alles koek-en-ei" was voordat zij besloot hem te verlaten, terwijl kort ervoor dingen vermeld worden die absoluut _Niet_ normaal zijn in een relatie.
Juist uit de TS krijg ik de indruk dat ook de TS een aantal problemen heeft, zich gedroeg met een stevig "hulpverlener-syndroom"....
In plaats alles erop te geven dat die ex-vriendin een stoornis heeft moet je ook overwegen of jj misschien zelf ook affectie-problemen hebt maar dan andersom, je compleet onterecht de hele tijd op zoek gaat om iemand zogenaamd te 'helpen' en 'erkenning' van haar te krijgen, wat je echter helemaal niks oplevert en vooral jezelf verder schade aandoet.
Los van het kennelijk populaire "Borderline"-labeltje zou er volgens mij ook ruimte zijn voor een diagnose "hulpverlener/vriend-van-een-Borderline" en is dat evengoed als een persoonlijkheidsstoornis te zien.
Er is een verschil tussen iemand ondersteunen en door bepaalde problemen heenhelpen; En anderszijds gewoon jezelf helemaal wegcijferen, absoluut onrecht van die ander ook accepteren en niet ingrijpen als je eigen rechten geschonden worden.
Ik kan niet anders dan concluderen dat iemand die daarin meegaat gewoon zelf een probleem heeft met zijn eigen zelfwaarde.
Juist dan lijkt het me belangrijk om in de verwerking en ook het ervoor zorgen dat je geen 'terugval' hebt en alsnog wéér ingaat op contactverzoeken en wér hoop gaat rijgen je aan jezelf moet werken en aan je eigen zelf-waarde...
Juist dan is het nogal dom een soort van 'rechtvaardiging' van die ander te gaan schrijven door te doen alsof zij _eigenlijk_ zo goed was en het waard was om geholpen te worden...
Iemand die anderen niet met respect kan behandelen heeft dat recht imho helemaal niet, en ik geloof geen moment dat die persoon 'eigenlijk diep van binnen een heel mooi persoon is, maar het eventjes niet laat zien'.
Imho is een Kut-persoon gewoon een Kut-persoon, welk 'labeltje' je ook aan hun gedrag hangt... (en dat geld imho voor alle mensen die een bepaalde diagnose als uitvlucht gebruiken voor gedrag dat anderen in hun omgeving schade aandoet)
[ Bericht 6% gewijzigd door RM-rf op 19-09-2017 11:11:41 ]
Ik kan niet anders dan concluderen dat iemand die daarin meegaat gewoon zelf een probleem heeft met zijn eigen zelfwaarde.
Juist dan lijkt het me belangrijk om in de verwerking en ook het ervoor zorgen dat je geen 'terugval' hebt en alsnog wéér ingaat op contactverzoeken en wér hoop gaat rijgen je aan jezelf moet werken en aan je eigen zelf-waarde...
Juist dan is het nogal dom een soort van 'rechtvaardiging' van die ander te gaan schrijven door te doen alsof zij _eigenlijk_ zo goed was en het waard was om geholpen te worden...
Iemand die anderen niet met respect kan behandelen heeft dat recht imho helemaal niet, en ik geloof geen moment dat die persoon 'eigenlijk diep van binnen een heel mooi persoon is, maar het eventjes niet laat zien'.
Imho is een Kut-persoon gewoon een Kut-persoon, welk 'labeltje' je ook aan hun gedrag hangt... (en dat geld imho voor alle mensen die een bepaalde diagnose als uitvlucht gebruiken voor gedrag dat anderen in hun omgeving schade aandoet)
[ Bericht 6% gewijzigd door RM-rf op 19-09-2017 11:11:41 ]
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Hoi TS. Leer alsjeblieft voor jezelf kiezen. Het is niet lullig of hard om haar het leven uit te gooien, het is gezond voor jezelf. Dus: zorg dat ze je nergens kan contacteren en bouw een nieuw leven. Mocht ze jou contacteren, reageer niet. Nogmaals: dat is niet lullig of hard, maar gezond voor jezelf.
Met haar in je leven kom je nooit uit dit dal.
Met haar in je leven kom je nooit uit dit dal.
Ik twijfel ook ontzettend...Hoe stom het ook klinkt voor sommige. Was bv na een paar maanden zo geweest was ik allang en breed weggeweest. Wat me een soort van tegenhoudt is dat het 2 jaar wel ontzettend goed is gegaan. Ik weet dondersgoed wat ik kan verwachten er is ondertussen geen boek of site die ik niet gelezen heb. Toch ondanks alle info die ik heb twijfel ik. Ergens hoop ik dat ze bijdraaid naar de vrouw die ze was in de 1e 2 jaar. Waarschijnlijk vals hoop, ik weet het. Ik moet afkicken van haar en dat is verdomde lastig. Hiervoor een relatie van 14 jaar gehad en tsja dat had ik binnen no time een plekje gegeven maar deze na 3 jaar pffff.quote:
Ik lees normaal alleen op Fok maar na dit topic besloten om een account aan te maken.
Met verbazing heb ik dit topic gelezen.
Je klinkt als iemand die het allemaal goed bedoeld maar daardoor wel naïef bezig is.
Het zal allemaal dat deze dame leuke kanten heeft maar je laat haar zo gruwelijk misbruik van je maken dat je psychisch zelf niet meer stabiel bent.
Probeer de situatie eens te bekijken alsof een vriend oid in deze situatie zit.. Wel advies zou je hem geven?
Het enige wat je kan doen is toch keihard wegrennen. In mijn leven heb ik te maken gehad met mensen met een borderline stoornis. Privé en ook op mijn werk ( ik werk met mensen met een psychiatrische aandoening). Je moet weg bij deze vrouw en wel meteen. De enige manier om afstand te nemen is het contact voor 100 procent te verbreken. Dan bedoel ik ook niks meer. Wis en blokkeer haar nummer. Neem desnoods een nieuw nummer.. Blokkeer haar op sociale media. In het begin zal dit niet zo moeilijk zijn maar geloof me tzt zal ze te toch weten te vinden en precies die woorden zeggen die je raken. Dan zal je sterk moeten zijn en helemaal niet reageren.
Kijk iemand met een psychiatrische stoornis kan je niet veranderen, geloof me. Je verliest altijd. Als ik het goed lees begin je zelf ook kenmerken van borderline te vertonen? Wil je die kant op. Kom op man beetje zelfrespect en je grenzen aangegeven.
Als ik je verhaal zo lees twijfel ik wel of je daadwerkelijk wil stoppen met deze dame omdat je precies weet wat de gevolgen zijn om contact te hebben. Of je kiest wel voor een toekomst met haar maar dan neem je het gekke gedrag op de koop toe.
Plus de mensen om haar heen je geeft zelf al aan dat die niet zo stabiel zijn.. Dus so what wat zij vinden
Waarom gebruik je 2 accounts?quote:
[..]
Over haar grenzen is bv om 15 uur afspreken en dan om 14.30 aan de deur staan. Kleine dingen waar iemand anders totaal geen punt van zou maken.
Lastig voor het overzicht...
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 19-09-2017 11:39:32 ]
Laptop vs telefoon waar ik nog ingelogd stond.Ging gisteren niet helemaal lekker met het aanmaken..quote:
[..]
Waarom gebruik je 2 accounts?
Lastig voor het overzicht...
Je moet ook realiseren dat haar vriendinnen/familie alleen haar kant van het verhaal horen, lees(!) haar kant tijdens zijn woede/psycho aanval. Jij wordt dan totaal de grond in geboord en degene die dat aanhoren krijgen een zwart beeld van jou en denken alleen nog maar, GA UIT ELKAAR DAN!!
En dit gebeurt steeds opnieuw.
Advies: Verbreek het contact 100%, geen SMS, geen APP, geen FB, geen contact!
Ook niet wanneer zij het op andere manieren probeert, wees de slimste, geef het even de tijd (6 maanden zeker)
Je zei dat je weer bij je ouders woont, ga sparen, ga sporten, kortom, werk aan jezelf.
Ga na een tijdje weer serieus daten, in de tussentijd alleen scharrels.
En dit gebeurt steeds opnieuw.
Advies: Verbreek het contact 100%, geen SMS, geen APP, geen FB, geen contact!
Ook niet wanneer zij het op andere manieren probeert, wees de slimste, geef het even de tijd (6 maanden zeker)
Je zei dat je weer bij je ouders woont, ga sparen, ga sporten, kortom, werk aan jezelf.
Ga na een tijdje weer serieus daten, in de tussentijd alleen scharrels.
© Copyright TryX, 2006-2017 Alle rechten voorbehouden.
Disclaimer: Typfouten en geen gebruik van leestekens, hoofdletters en onzin voorbehouden.
Disclaimer: Typfouten en geen gebruik van leestekens, hoofdletters en onzin voorbehouden.
Een gelijkwaardige relatie met een borderliner is goed mogelijk als je zelfbeeld goed genoeg is, en je altijd overzicht en initiatief kan houden. Dit kunnen wereldwijd 20 mensen ofzo, waaronder een paar wijsneuzen in dit topic 
Je hebt de slag vanaf dag 1 verloren TS, zodra je een borderliner in een liefdesrelatie wat extra ruimte geeft, ben je die ruimte voorgoed kwijt. En een gezond mens blijft in een relatie altijd een beetje geven, dus dan komt er een dag als deze, dat je alles gegeven hebt, en zij nog kan doen alsof het de normaalste zaak van de wereld is.
Niet terugkijken, en niet nog eens in deze valkuil lopen.
Wat haar vrienden betreft, een borderliner is vaak niet vies van een leugentje hier of daar. Zij heeft jullie relatie aan haar vrienden heeeeel anders uitgelegd dan jij dat hier doet. Waarschijnlijk is je relatie vanaf dag 1 een mijnenveld van leugens en manipulatie geweest, ook op dagen dat je dacht dat alles koek en ei was.
Borderliners
Geven alles tussen de lakens omdat ze dat emotioneel niet kunnen
Je hebt de slag vanaf dag 1 verloren TS, zodra je een borderliner in een liefdesrelatie wat extra ruimte geeft, ben je die ruimte voorgoed kwijt. En een gezond mens blijft in een relatie altijd een beetje geven, dus dan komt er een dag als deze, dat je alles gegeven hebt, en zij nog kan doen alsof het de normaalste zaak van de wereld is.
Niet terugkijken, en niet nog eens in deze valkuil lopen.
Wat haar vrienden betreft, een borderliner is vaak niet vies van een leugentje hier of daar. Zij heeft jullie relatie aan haar vrienden heeeeel anders uitgelegd dan jij dat hier doet. Waarschijnlijk is je relatie vanaf dag 1 een mijnenveld van leugens en manipulatie geweest, ook op dagen dat je dacht dat alles koek en ei was.
Borderliners
Geven alles tussen de lakens omdat ze dat emotioneel niet kunnen
-nee-
QFT.quote:
Borderliners
Geven alles tussen de lakens omdat ze dat emotioneel niet kunnen
[b]Op dinsdag 11 oktober 2011 23:06 schreef zwartemarktplaats het volgende:[/b]
Als Momotaro een voetbalteam was dan had jij waarschijnlijk een stadionverbod :P
Blog
Als Momotaro een voetbalteam was dan had jij waarschijnlijk een stadionverbod :P
Blog
Dat is eigenlijk geen antwoord op mijn vraagquote:
[..]
Het lastige is dat er in de mailtjes ook staat dat ze me mist en af en toe ontzettend nodig heeft etc etc. Dat het niet goed met haar gaat etc. Dan is het heel moeilijk om er niet op in te gaan. Waardoor het weer opnieuw begint.
. Maar je hoeft hem dan ook hier niet te beantwoorden, als je het op den duur voor jezelf maar concreet hebt. Daar kan wat tijd overheen gaan. Het klinkt alsof je o.a. verdriet hebt over wat geweest is, het beeld wat jij had. Ook dat is een rouwproces. Er is ook een "hoe laat je je ex los" topic (of iets in die trant) hier ergens. Dat kan misschien helpen bij het loslaten, over het algemeen.
Sterkte.
Nodig heeft? Als ze dit alleen doet op de momenten dat het slecht met haar gaat vind ik dat misbruik maken van jouw gevoelens.quote:
[..]
Het lastige is dat er in de mailtjes ook staat dat ze me mist en af en toe ontzettend nodig heeft etc etc. Dat het niet goed met haar gaat etc. Dan is het heel moeilijk om er niet op in te gaan. Waardoor het weer opnieuw begint.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
TS, ook in de ggz houden ze niet van borderliners. Ze zijn uiterst manipulatief, trekken aan en stoten af. En dreigen bovendien met suicide als het zo uitkomt. En dat maken ze ook wel eens waar, trouwens.
Wegwezen, gelden ook als nauwelijks behandelbaar.
Wegwezen, gelden ook als nauwelijks behandelbaar.
Is dat zo? Ik had juist de indruk dat het tegenwoordig anders is en het juist prima te behandelen is. (Of het te "genezen" is, is weer een tweede. Maar dat is met wel meer stoornissen zo, helaas.)quote:
TS, ook in de ggz houden ze niet van borderliners. Ze zijn uiterst manipulatief, trekken aan en stoten af. En dreigen bovendien met suicide als het zo uitkomt. En dat maken ze ook wel eens waar, trouwens.
Wegwezen, gelden ook als nauwelijks behandelbaar.
PS: werk je zelf in de GGZ?
Uiteindelijk is het dus gewoin niet te genezen. Je leest het in haar 20er jaren 5 jaar therapie waarvan een jaar intern. Nu 10 jaar later steekt het volop de kop op. Ze kunnen ermee leren omgaan maar genezen zal het nooit..
Het is beter te behandelen dan vroeger, dat kloptquote:Op dinsdag 19 september 2017 16:40 schreef Melancholia_war het volgende:
Is dat zo? Ik had juist de indruk dat het tegenwoordig anders is en het juist prima te behandelen is. (Of het te "genezen" is, is weer een tweede. Maar dat is met wel meer stoornissen zo, helaas.)
PS: werk je zelf in de GGZ?
Hopelijk kan je dit nog lezen (ook voor TS!): https://www.nrc.nl/nieuws(...)oed-5071509-a1531467
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt."Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
quote:
[..]
Het is beter te behandelen dan vroeger, dat klopt
Hopelijk kan je dit nog lezen (ook voor TS!): https://www.nrc.nl/nieuws(...)oed-5071509-a1531467Bedankt voor je mooie link! Zelf niet werkzaam in ggz, maar veel mensen in mijn omgeving wel.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:
[..]
Het is beter te behandelen dan vroeger, dat klopt
Hopelijk kan je dit nog lezen (ook voor TS!): https://www.nrc.nl/nieuws(...)oed-5071509-a1531467Interessant artikel, Isabeau, dank je wel!SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:
[..]
Het is beter te behandelen dan vroeger, dat klopt
Hopelijk kan je dit nog lezen (ook voor TS!): https://www.nrc.nl/nieuws(...)oed-5071509-a1531467alleen lang niet elke borderliner komt in de psychiatrie terecht. Dus als je daar op af gaat beoordeel je een hele groep op de ergste gevallenSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Zoals de link ook aangeeft is er best veel mee te doen (als de ander wil)
Dus ik zou de ander nooit beoordelen op het label (en dan dus een conclusie als rennen trekken) maar op wat die ander daadwerkelijk doet
Heb je de OP überhaupt wel gelezen!?quote:
Wat fijn dat je je eigen rol compleet weg schrijft (je valt toch niet zomaar in een situatie waar je kostwinnaar bent als je dat niet wil zijn
Goed topic dit. Je komt 'psies' nogal kinderachtig over
Als een relatie uit gaat is dat altijd kut maar dit soort topics vind ik altijd zo flauw. Hou het gewoon bij jezelf en wat er moeilijk voor jou is zonder die vinger. En deze keer nog wel naar een hele groep
Nou ja, laat ook maar. Het enige waar het jou bij al je posts om gaat, is om de zaak volledig om te draaien. Dat het kant nog wal raakt doet niet terzake. Het is lekker recalcitrant. Daar gaat het om!
I've got 99 problems, but a bitch ain't one.
Arme drommel. Er is maar 1 ding dat je kan en ook moet doen: RUN RUN RUN (je eigen advies nota bene)quote:
Ze is ondertussen alweer een paar maanden met de prozac begonnen. Ik ben gefrustreerd omdat de mensen om haar heen haar nu het advies geven om compleet te breken met me omdat ik over haar grenzen heenga en we emotioneel dus niet bij elkaar passen. Mede door het geen contact kan ik er ook niks meer over zeggen of haar de andere kant van het verhaal laten zien. Sommige van de vriendinnen hebben me ook van fb verwijdert en haar geadviseerd om weer tinder op te gaan en gewoon weer te gaan daten. Hier ga ik dus stuk aan. Lijkt wel of die mensen geen flauw idee hebben hoe of wat psies. Ik heb alles gegeven en meer maar het was niet genoeg. Ik moet het loslaten ook omdat ze zelf geen contact meer wilt. Dat is zo fukkin moeilijk omdat ik gewoon weet dat ze het zwaar heeft op het moment, Degene waarvan je zielsveel houdt maakt op het moment alles stuk om haar heen. We hadden een hond maar die is weg omdat ze er niet alleen voor kan zorgen. Alles wat ze ooit liefhad is nu weg mede door haar eigen gedrag en je staat erbij en kijkt ernaar. Zoooooo fukkin frustrerend en dat vreet aan je,
I've got 99 problems, but a bitch ain't one.
1. Uiteraard omringt zij zich (bij voorkeur) met mensen die haar denkbeelden ondersteunen of net zo van het padje af zijn. Je zal echt geen positieve feedback voor jou uit haar omgeving halen.
2. Ze mag het dan moeilijk hebben, maar jij hebt het ook moeilijk. Cijfer jezelf niet weg. Ze heeft je behoorlijk geruïneerd achter gelaten. Tijd om voor jezelf te kiezen en je leven weer op te bouwen. Zij komt er heus wel weer bovenop. En duikt daarna weer in een diep dal. En dat is niet jouw verantwoordelijkheid.
3. Als je dan echt nog eens wat terug wil sturen, stuur haar dan een duidelijk bericht dat je het contact verbreekt en waarom en blokkeer haar daarna overal. Het zal even wennen zijn maar uiteindelijk krijg je er veel meer rust van. Ook al duurt het nog een jaar voordat je dit doet, uiteindelijk zal ook jij de conclusie trekken dat dat beter is.
4. Als je doorgaat met het contact ga je er uiteindelijk zelf aan onderdoor. Je zit al aan de slaappillen. Kap hiermee voordat je nog veel verder van huis bent!
2. Ze mag het dan moeilijk hebben, maar jij hebt het ook moeilijk. Cijfer jezelf niet weg. Ze heeft je behoorlijk geruïneerd achter gelaten. Tijd om voor jezelf te kiezen en je leven weer op te bouwen. Zij komt er heus wel weer bovenop. En duikt daarna weer in een diep dal. En dat is niet jouw verantwoordelijkheid.
3. Als je dan echt nog eens wat terug wil sturen, stuur haar dan een duidelijk bericht dat je het contact verbreekt en waarom en blokkeer haar daarna overal. Het zal even wennen zijn maar uiteindelijk krijg je er veel meer rust van. Ook al duurt het nog een jaar voordat je dit doet, uiteindelijk zal ook jij de conclusie trekken dat dat beter is.
4. Als je doorgaat met het contact ga je er uiteindelijk zelf aan onderdoor. Je zit al aan de slaappillen. Kap hiermee voordat je nog veel verder van huis bent!
Mensen,
Echt ontzettend bedankt voor de tips en links. Ik weet wat me te doen staat qua verstand alleen me gevoel werkt nog niet echt mee. Ik ga erop uit. Spreek veel af met vrienden. Probeer echt van alles om haar uit me systeem te krijgen. Het lukt echt alleen voor geen meter. Mocht iemand nog bruikbare tips hebben ze zijn echt meer als welkom..
Echt ontzettend bedankt voor de tips en links. Ik weet wat me te doen staat qua verstand alleen me gevoel werkt nog niet echt mee. Ik ga erop uit. Spreek veel af met vrienden. Probeer echt van alles om haar uit me systeem te krijgen. Het lukt echt alleen voor geen meter. Mocht iemand nog bruikbare tips hebben ze zijn echt meer als welkom..
Kijk hier eens:quote:
Mensen,
Echt ontzettend bedankt voor de tips en links. Ik weet wat me te doen staat qua verstand alleen me gevoel werkt nog niet echt mee. Ik ga erop uit. Spreek veel af met vrienden. Probeer echt van alles om haar uit me systeem te krijgen. Het lukt echt alleen voor geen meter. Mocht iemand nog bruikbare tips hebben ze zijn echt meer als welkom..
R&P / De kunst van het loslaten van je ex #241 Rust im kopf bitte :(
Tijd heelt alle wonden. Alleen hoe lang het duurt verschil sterk van persoon tot persoon. Bij mij duurt het gigantisch lang, weet ik welquote:
Mensen,
Echt ontzettend bedankt voor de tips en links. Ik weet wat me te doen staat qua verstand alleen me gevoel werkt nog niet echt mee. Ik ga erop uit. Spreek veel af met vrienden. Probeer echt van alles om haar uit me systeem te krijgen. Het lukt echt alleen voor geen meter. Mocht iemand nog bruikbare tips hebben ze zijn echt meer als welkom..
I've got 99 problems, but a bitch ain't one.
Wat een stigmatiserende onzin. En jij werkt in de psychiatrie? Zoek ander werk.quote:
Ik lees normaal alleen op Fok maar na dit topic besloten om een account aan te maken.
Met verbazing heb ik dit topic gelezen.
Je klinkt als iemand die het allemaal goed bedoeld maar daardoor wel naïef bezig is.
Het zal allemaal dat deze dame leuke kanten heeft maar je laat haar zo gruwelijk misbruik van je maken dat je psychisch zelf niet meer stabiel bent.
Probeer de situatie eens te bekijken alsof een vriend oid in deze situatie zit.. Wel advies zou je hem geven?
Het enige wat je kan doen is toch keihard wegrennen. In mijn leven heb ik te maken gehad met mensen met een borderline stoornis. Privé en ook op mijn werk ( ik werk met mensen met een psychiatrische aandoening). Je moet weg bij deze vrouw en wel meteen. De enige manier om afstand te nemen is het contact voor 100 procent te verbreken. Dan bedoel ik ook niks meer. Wis en blokkeer haar nummer. Neem desnoods een nieuw nummer.. Blokkeer haar op sociale media. In het begin zal dit niet zo moeilijk zijn maar geloof me tzt zal ze te toch weten te vinden en precies die woorden zeggen die je raken. Dan zal je sterk moeten zijn en helemaal niet reageren.
Kijk iemand met een psychiatrische stoornis kan je niet veranderen, geloof me. Je verliest altijd. Als ik het goed lees begin je zelf ook kenmerken van borderline te vertonen? Wil je die kant op. Kom op man beetje zelfrespect en je grenzen aangegeven.
Als ik je verhaal zo lees twijfel ik wel of je daadwerkelijk wil stoppen met deze dame omdat je precies weet wat de gevolgen zijn om contact te hebben. Of je kiest wel voor een toekomst met haar maar dan neem je het gekke gedrag op de koop toe.
Plus de mensen om haar heen je geeft zelf al aan dat die niet zo stabiel zijn.. Dus so what wat zij vinden
Nou je hebt me overtuigd hoor vooral je argumenten!quote:
[..]
Wat een stigmatiserende onzin. En jij werkt in de psychiatrie? Zoek ander werk.
quote:
[..]
Nou je hebt me overtuigd hoor vooral je argumenten!
Als ik nog uit moet leggen dat stigmatisering herstel niet bevorderd dan is dat argument genoeg.
Je valt over de zin : ' mensen met een psychiatrische stoornis kun je niet veranderen '?quote:
[..]
Als ik nog uit moet leggen dat stigmatisering herstel niet bevorderd dan is dat argument genoeg.
Klopt helemaal want moeten mensen namelijk zelf doen. Dus heb je niet zo heel goed gelezen poppetje
Dat geldt echt voor alle mensenquote:
[..]
Je valt over de zin : ' mensen met een psychiatrische stoornis kun je niet veranderen '?
Klopt helemaal want moeten mensen namelijk zelf doen. Dus heb je niet zo heel goed gelezen poppetje
poppetje
Het is op zich best mogelijk anderen te veranderen. Sterker nog, manipulatiepogingen zijn bijna aan de orde van de dag, het wordt als iets normaals gezien, iedereen probeert iedereen te bewegen om de kant op te bewegen die die zelf het liefst voor ogen heeft. In de politiek zie je dit duw-en-trek spel vaak, maar binnen gezinnen of (intieme) relaties kan dit ook voorkomen.quote:
[..]
Je valt over de zin : ' mensen met een psychiatrische stoornis kun je niet veranderen '?
Klopt helemaal want moeten mensen namelijk zelf doen. Dus heb je niet zo heel goed gelezen poppetje
En nog iets, het wel of niet hebben van een psychiatrische stoornis staat op zich los van het wel of niet kunnen veranderen van iemand. Wel zijn sommige mensen manipulatiever dan andere mensen, maar ook dit staat niet gelijk aan 't wel of niet hebben van een psychiatrische stoornis.
Zou je me een prive berichtje kunnen sturen? Ik zit in hetzelfde schuitje en heb heel erg behoefte aan adviesquote:Op maandag 18 september 2017 17:16 schreef hahcanna1977 het volgende:
Waarschijnlijk zijn er al meerdere topics maar ik doe het toch.
3 jaar terug een vrouw leren kennen via tinder. Aan het begin waren er wel wat rode vlaggen maar ik was echt alles voor haar en dat liet ze merken ook. Ze heeft me zo ingepakt ik wist niet wat me overkwam. Eindelijk iemand waarmee ik echt op 1 lijn lagen en de sex tsja....
Na 2 jaar niks aan de hand(kleine ruzietjes) besloot ze om te gaan stoppen met de anti depressiva want ze was gelukkig. Sindsdien ging het heel snel bergafwaarts. ik kon niks meer goed doen. Ook totaal geen inlevingsvermogen meer van haar kant. Ze besloot ook te stoppen met werken want dat kon ze niet meer aan. Daardoor konden we niet van alles meer want ik moest het alleen verdienen. Als we dus bv niet een keertje uit eten konden kreeg ik dat ik dan maar meer moest werken. Zo zijn er tig dingen gebeurd en gezegd. Ze haalde echt het slechtste in me naar boven. Van mezelf totaal niet agressief maar toch stond ik ineens met een douchegordijn in me handen.
Op een gegeven moment word ik gebeld op me werk dat ze het niet meer ziet zitten en dat ik me spullen kan pakken. Ik was flabbergasted want de dag ervoor was alles koek en ei en voordat we in slaap vielen nog zeggen hoeveel ze van me houdt. Ik dus me spullen gepakt en weggegaan. De weken daarna apte of smsde ze nog elke dag. Dat ze niet wist of ze er goed aan deed etc. Dat heb ik op een gegeven moment stop gezet want ik wou duidelijkheid. Ik was er echt stuk van. Alles deed ik voor haar en zij zag dat gewoon niet.
1,5 maand daarna ben ik op vakantie gegaan om alles een plek te geven. Enkele dagen voordat ik terug zou vliegen kreeg ik ineens een sms hoe het ging. Net alsof ze het wist. Daar ben ik op ingegaan waaruit een gesprek van bijna 4 uur uit kwam. We spraken af dat we zouden bellen hoe of wat als ik terug was. De dag van vertrek kreeg ik nog een sms of ze me van het vliegveld mocht halen. Hierop heb ik nee geantwoord omdat ik met degene met wie ik op vakantie was had gereden en ik het wel zo netjes vond om met hem terug te rijden.
We spraken af en het was weer als vanouds. Ze biechtte op dat ze met meerdere gasten ondertussen het bed had gedeeldt maar daar kon ik niks van zeggen want zelf was ik ook geen heilige. We spraken af om het rustig aan te doen. Ondanks die afspraak belde of apte ze elke dag of ik kwam eten en slapen. Na 2 weken ofzo zat ik er ivm met werk bijna elke dag. Ik kreeg een huissleutel en er gingen rusig aan wat spulletjes die kant op. Ondertussen raakte zij ook in een depressie. Schreeuwen..huilen..niet meer weten wie ze is etc. Weer probeerde ik haar op elke manier te helpen en bij te staan.
Opeen kreeg ik weer op me werk een belletje dat ze het allemaal niet meer zag zitten..ze moest op zoek naar haarzelf..wist niet of ze van me hield als partner of als vriend...helemaal van het padje ineens weer. Ik heb nog geprobeerd met haar te praten maar er was geen redden meer aan. Daar ging ik weer..sleutel inleveren etc..
De weken daarna hetzelfde verhaal weer. toch appen etc. Ik heb toen gezegd dat het zo niet ging werken en een maatje van me kwam haar tegen op tinder. We besloten no contact te gaan. Ik was weer kapot.......
Paar weken later kreeg ik ineens een mail hoe het ging en dat ze me miste maar niet wist of ze me nou als vriend of partner miste. Ze kon het allemaal niet zonder me etc etc. Paar dagen later mailde ze me of ze me mocht bellen. Uit dit gesprek kwam weer een ontmoeting. Toen ik daar was liet ze ff weten dat ze eigenlijk een tinderdate had maar die had afgezegd want wat moest ze ermee. Dat hele tinder was voor aandacht etc omdat ze zich alleen voelde.
We hebben zitten praten..knuffellen etc. Ze zag eruit als een wrak, huilbuien volgestopt me prozac..oxazepam en nog wat pillen tegen suïcidale gedachten. Uit dit gesprek bleek dat ik volgens haar elke keer over haar grenzen heenging en dat ook de mensen om haar heen ons emotioneel niet bij elkaar vonden passen. Die omgeving bestaat uit borderliners ook en een oudere vrouw die 3 scheidingen verder is ook. Ze stelde voor om vrienden te blijven en dan kijken waar het naartoe ging. Ik ben naar huis gegaan en heb de hele nacht wakker gelegen. De volgende ochtend ben ik die kant opgereden om te kijken of we dat hele tinder etc dan konden vergeten. Toen was het ineens weer we passen echt niet bij elkaar etc etc en ik werd de deur uitgezet. Sindsdien geen contact meer. Ze heeft alles geblokkeerd etc.
Ik ga op het moment stuk om het verlies en ook omdat ik niet weet hoe het met haar gaat. Haar vriendinnen kan en ga ik niet bellen omdat die dus van mening zijn dat we niet bij elkaar passen. Ze zegt tegen mij dat ze het alleen moet doen maar via via hoor ik dat er gasten worden toegevoegd op fb etc. Ik snap het niet..hoe kan ze dit zeggen en zo doen. De ene dag houdt ze van me en staan we bij een makelaar te kijken en 2 dagen later passen we niet bij elkaar.
Ik moet haar laten gaan. Ik weet het maar ze zit onder me huid. Ik loop nu zelf bij een psych en slik pillen om te kunnen slapen. Misschien dat iemand dit leest die aan het begin staat van een relatie met een borderliner. Mijn advies...Rennen...Had ik ook moeten doen maar ze weten je zo in te pakken. Zo hard als ze voor je gaan zo hard laten ze je ook weer vallen. Voordat ik aan deze relatie begon was ik vol zelfvertrouwen, had me eigen stek etc. Daar is niks meer van over. Ik ben 14 kg afgevallen..zit bij me ouders..en me zelfvertrouwen is helemaal aan stront.
Het erge is nog dat als ze nou zou bellen ik niet weet wat ik zou doen. Zo gemindfucked hebben ze je op een gegeven moment..
Nogmaals hoor je het woord borderline RUN RUN RUN want dit gun je niemand.
ps dit is het verkorte verhaal want echt ik zou er een boek over kunnen schrijven..
Gestopt met lezen na drie alinea's. Dat je nog de moeite nam om emotioneel in haar te investeren en dit uit te typen. 
Move on. Ze is je deze hoofdpijn niet waard.
Move on. Ze is je deze hoofdpijn niet waard.
Is een topic uit 2017. Dus ik hoop dat hij verder is gegaan ondertussenquote:Op zaterdag 9 maart 2019 23:39 schreef Gary_Oak het volgende:
Gestopt met lezen na drie alinea's. Dat je nog de moeite nam om emotioneel in haar te investeren en dit uit te typen.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Oh, ik let daar nooit op, my bad.quote:Op zondag 10 maart 2019 01:07 schreef Lenny77 het volgende:
[..]
Is een topic uit 2017. Dus ik hoop dat hij verder is gegaan ondertussen
Dit had ook wel via DM gekund ipv een kick van een oud topic. Is zichtbaarder ook nog voor de TSquote:
[..]
Zou je me een prive berichtje kunnen sturen? Ik zit in hetzelfde schuitje en heb heel erg behoefte aan advies
Ik vraag me dan toch af wat borderline dan precies is.
De diagnose krijg je als het erop neerkomt dat je problemen hebt met emotieregulatie als gevolg van een negatief zelfbeeld. Je komt daardoor in tweestrijd met jezelf: enerzijds behoefte aan liefde en erkenning, maar anderzijds is het negatieve zelfbeeld zo vertrouwd dat je daarvoor bevestiging zoekt en dus jezelf saboteert. En dat doe je o.a. door anderen te kwetsen, want zij laten je vervolgens vallen en dan word je weer bevestigd in "zie je wel! Niemand houdt van me!"
Ingewikkelde problematiek. Toch betreft dit denk ik een relatief grote groep mensen en zij voldoen aan de criteria voor borderline.
Maar hebben zij het allemaal daadwerkelijk?
Ik ken iemand met borderline die een baan heeft als maatschappelijk begeleider bij een soort dagbestedingsverblijf voor mensen met een psychische beperking. Op die plek komen zowel mensen die dat tijdelijk gebruiken als tussenstap om vervolgens weer in het arbeidsleven te participeren. Maar er zijn daar ook mensen die veel beperkter zijn en extra begeleid moeten worden.
Zij werkt als leidinggevende daar. Ik heb haar daar ook meegemaakt en toen had ik al het idee dat ze jaloers was op mij of zoiets, alsof ze bang was dat ik het beter zou doen als zij ofzo. Ze vertelde een aantal keer leugens dat ik graag de baas speelde over anderen etc. Het liep allemaal met een sisser af en ik had er niet veel last van, maar ik had er wel een raar vermoeden bij.
Pas geleden hoor ik van meerderen dat die vermoedens kloppen. Ze misbruikt haar leidinggevende functie om iedereen waar ze moeite mee heeft eruit te werken. Een vriendin van me met PTSS is daar weggestuurd, omdat degene met borderline verhalen heeft opgehouden over agressie en schending van omgangsregels.
Hoe kan ze zoiets doen?! Ik heb zelf ook veel dingen gedaan waar ik niet trots op ben. Maar dit is wel heel erg ziek.
Om terug te komen op het onderwerp. Als je een vriendschap of relatie hebt met iemand met borderline, hangt het er denk ik vanaf in hoeverre het realiteitsbesef intact is. Je kan er sowieso vanuit gaan dat die persoon kwetsend en destructief gedrag gaat vertonen in periodes dat het slecht gaat. Maar wat gebeurt er daarna? Sommigen herstellen zich, bieden hun oprechte excuses aan en doen hun best om te voorkomen dat het weer gebeurt. Anderen hebben die zelfreflectie niet en blijven de schuld buiten zichzelf plaatsen.
De diagnose krijg je als het erop neerkomt dat je problemen hebt met emotieregulatie als gevolg van een negatief zelfbeeld. Je komt daardoor in tweestrijd met jezelf: enerzijds behoefte aan liefde en erkenning, maar anderzijds is het negatieve zelfbeeld zo vertrouwd dat je daarvoor bevestiging zoekt en dus jezelf saboteert. En dat doe je o.a. door anderen te kwetsen, want zij laten je vervolgens vallen en dan word je weer bevestigd in "zie je wel! Niemand houdt van me!"
Ingewikkelde problematiek. Toch betreft dit denk ik een relatief grote groep mensen en zij voldoen aan de criteria voor borderline.
Maar hebben zij het allemaal daadwerkelijk?
Ik ken iemand met borderline die een baan heeft als maatschappelijk begeleider bij een soort dagbestedingsverblijf voor mensen met een psychische beperking. Op die plek komen zowel mensen die dat tijdelijk gebruiken als tussenstap om vervolgens weer in het arbeidsleven te participeren. Maar er zijn daar ook mensen die veel beperkter zijn en extra begeleid moeten worden.
Zij werkt als leidinggevende daar. Ik heb haar daar ook meegemaakt en toen had ik al het idee dat ze jaloers was op mij of zoiets, alsof ze bang was dat ik het beter zou doen als zij ofzo. Ze vertelde een aantal keer leugens dat ik graag de baas speelde over anderen etc. Het liep allemaal met een sisser af en ik had er niet veel last van, maar ik had er wel een raar vermoeden bij.
Pas geleden hoor ik van meerderen dat die vermoedens kloppen. Ze misbruikt haar leidinggevende functie om iedereen waar ze moeite mee heeft eruit te werken. Een vriendin van me met PTSS is daar weggestuurd, omdat degene met borderline verhalen heeft opgehouden over agressie en schending van omgangsregels.
Hoe kan ze zoiets doen?! Ik heb zelf ook veel dingen gedaan waar ik niet trots op ben. Maar dit is wel heel erg ziek.
Om terug te komen op het onderwerp. Als je een vriendschap of relatie hebt met iemand met borderline, hangt het er denk ik vanaf in hoeverre het realiteitsbesef intact is. Je kan er sowieso vanuit gaan dat die persoon kwetsend en destructief gedrag gaat vertonen in periodes dat het slecht gaat. Maar wat gebeurt er daarna? Sommigen herstellen zich, bieden hun oprechte excuses aan en doen hun best om te voorkomen dat het weer gebeurt. Anderen hebben die zelfreflectie niet en blijven de schuld buiten zichzelf plaatsen.
quote:
Heeft ze een gouden kut dat je iedere keer weer als een hondje terugkomt bij haar?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |