quote:Google-funded thinktank fired scholar over criticism of tech firm
New America Foundation, which has received $21m from Google, dropped Open Markets initiative after senior fellow wrote blogpost praising EU fine
An influential Washington thinktank that has received more than $21m in funding from Google and its chairman Eric Schmidt dropped a team of scholars after its leader wrote an article praising the European Union’s decision to fine the tech giant.
The New America Foundation is one of the leading left-leaning policy groups in the US and is led by Anne-Marie Slaughter, an author, foreign policy analyst and political scientist. In June, Barry Lynn, a senior fellow who led the thinktank’s Open Markets initiative, wrote a blogpost praising the EU’s decision to levy a record ¤2.42bn ($2.7bn) fine on Google for breaching antitrust rules and abusing its market dominance. “Google’s market power is one of the most critical challenges for competition policymakers in the world today,” Lynn wrote.
According to the New York Times, shortly after the post was published Schmidt, who chaired New America until 2016, contacted Slaughter to communicate his displeasure.
The blogpost was temporarily removed from New America’s website before being reposted. Days later, Slaughter told Lynn that “the time has come for Open Markets and New America to part ways”, according to an email from Slaughter to Lynn obtained by the Times.
Slaughter said the decision was “in no way based on the content of your work” although she she accused Lynn of “imperiling the institution as a whole”.
New America has received roughly $21m from Google, Schmidt and his family foundation since 1999. The organisation’s main conference room in Washington DC is called the Eric Schmidt Ideas Lab.
Lynn and his 10-strong team have now set up Citizens Against Monopoly. “Is Google trying to censor journalists and researchers who fight dangerous monopolies?” the website asks. “Sadly, the answer is: YES.”
“Tell Google to stop shutting down research into monopolies,” the organisation says on its Facebook page.
In an interview with the Times, Lynn said Slaughter had caved to pressure from Schmidt and Google.
He said: “Google is very aggressive in throwing its money around Washington and Brussels, and then pulling the strings. People are so afraid of Google now.”
In a statement, Slaughter called Flynn’s accusations “absolutely false”.
She said: “For the past two months, we have been working with Barry Lynn to spin out Open Markets as an independent program, as we have done with other programs, to preserve his leadership, keep the program together, and maintain a strong relationship with New America.
“As I reiterated to him in June, his repeated refusal to adhere to New America’s standards of openness and institutional collegiality meant that we could no longer work together as part of the same institution. I continued, however, to seek a cooperative solution with Barry; unfortunately, I have been unsuccessful.
“New America holds itself to high standards of transparency, diversity, and independence. We are proud of the work we do and the values we uphold.”
Google was not immediately available for comment.
Zephyr Teachout, a former Open Markets fellow and chair of the board of Citizens Against Monopoly, said: “Google has been a funder of New America for a while and the Open Markets team has been speaking out against distortions in our markets and the distortions in markets for some time.
“What I see is that Google has gotten too big for its britches, and like many monopolists can no longer brook dissent. It is a really heavy-handed move by Google and in some way proves the point that Open Markets has been trying to make and has made successfully, which is that the problem with monopolies is not merely economic it is that they form into a political power themselves and as Lord Acton said, power corrupts.”
Voor "de burger" lobbyen is onzinnig, je kan voor de vakbond lobbyen, voor schoner water, voor homorechten, voor autobezitters. Maar "voor de burger" is onzin.quote:Op zaterdag 2 september 2017 23:27 schreef deelnemer het volgende:
Waar blijft de Europese burger lobbyist
In de Nederlandse verhoudingen is het parlement de kern van de democratische besluitvorming. Het parlement bestaat uit volksvertegenwoordigers, welke door de bevolking worden verkozen. Zo is de bevolking politiek georganiseerd. In de praktijk loopt dat anders en vertegenwoordigen parlementsleden het volk nauwelijks (politieke partijen, partij discipline, meerderheidskabinetten, en gelobby achter de schermen)
Je zou het volk dus nog een keer politiek moeten organiseren, 2e lijns volksvertegenwoordigers laten kiezen, die de 1e lijns volksvertegenwoordigers erop kunnen aanspreken dat ze het volk moeten vertegenwoordigen. En waarom stoppen bij twee lagen?
Het heeft iets bizars. Caroline de Gruyter wil de bevolking mobiliseren tot een lobby macht in Brussel. Daarmee wordt duidelijk dat het Europarlement met volksvertegenwoordiging niets van doen heeft. En wie vertegenwoordigen deze vervangende burger lobbyisten eigenlijk?
Ik zie het meer als een doekje voor het bloeden, voor het feit dat wij nauwelijks iets aan democratie doen, behalve het lippendienst bewijzen. Het lijkt erop, dat de burger het allemaal zelf moet doen, omdat iedere vorm van politieke organisatie zich altijd tegen de burger keert. Dat is toch gekkenwerk.
Wie wil dat iedere burger van politiek een dagtaak maakt? Niemand.
Wie wil dat de burger dit uitbesteed aan een toevallige medeburger, zonder die te kennen, of erop te kunnen stemmen? Dat is geen volksvertegenwoordiger. Moeten hier dan niet 2e lijns volksvertegenwoordigers gekozen worden die als lobbyist dienen?
De
De politiek is de enige groep die zich op het standpunt stelt, dat de burger moet afdwingen dat zij haar werk doet zoals bedoeld, want anders zetten zij de burger buitenspel. De politiek is te burger vijandig.
Ook hier wringt internationalisme met de nationale georganiseerde samenleving. Dat dit ideaal is, vanuit het perspectief van het belasting-ontwijkende internationale bedrijfsleven, kan ik me dit wel voorstellen. Het is een voorbeeld van het socialiseren van de kosten en het privatiseren van de winst.quote:Schiet de internationalisering van Nederlandse universiteiten door?
In 2006 telden Nederlandse universiteiten ruim 12.000 buitenlandse voltijdsstudenten. Tien jaar later waren dat er meer dan 42.000. Het aandeel niet-Nederlandse studenten steeg in tien jaar van 6 naar 16 procent, meer dan een verdubbeling.
Het beeld van een ratrace om de buitenlandse student om zoveel mogelijk geld binnen te halen, herkent hij niet. "Uit onze berekeningen blijkt dat elke student ons meer kost dan hij oplevert.
Volgens Van der Chijs moet uiteindelijk de overheid meer geld uittrekken voor het universitair onderwijs.
https://nos.nl/nieuwsuur/(...)ersiteiten-door.html
Als de wereld van iedereen is, is iedereen er voor het grootbedrijf.quote:Op maandag 4 september 2017 19:10 schreef deelnemer het volgende:
[..]
Ook hier wringt internationalisme met de nationale georganiseerde samenleving. Dat dit ideaal is, vanuit het perspectief van het belasting-ontwijkende internationale bedrijfsleven, kan ik me dit wel voorstellen. Het is een voorbeeld van het socialiseren van de kosten en het privatiseren van de winst.
Het is natuurlijk de vraag in welke mate er het wettelijk collegegeld wordt afgedragen (2.050 per jaar) of het instellingscollegegeld (al gauw 11 - 12.000 euro per jaar). Dat laatste is in elk geval van toepassing op studenten buiten de EU. Andersom hebben Nederlandse studenten er ook wel baat bij dat ze in bijvoorbeeld Zweden, Duitsland of Belgie gemakkelijk kunnen studeren. Dat voordeel kun je niet volhouden als je buitenlandse studenten in Nederland gaat weren omdat ze een paar euro kosten.quote:Op maandag 4 september 2017 19:10 schreef deelnemer het volgende:
[..]
Ook hier wringt internationalisme met de nationale georganiseerde samenleving. Dat dit ideaal is, vanuit het perspectief van het belasting-ontwijkende internationale bedrijfsleven, kan ik me dit wel voorstellen. Het is een voorbeeld van het socialiseren van de kosten en het privatiseren van de winst.
Maar heeft dat publieke debat dan een bepaalde wetgevende of toezichthoudende functie? Of is het een club van wijze mannen (en vrouwen) die samen er op toezien dat in het meer populistische deel van de politiek men op een nette manier debatteert en met hun wijsheid het volk tracht te verlichten?quote:Op woensdag 30 augustus 2017 01:15 schreef deelnemer het volgende:
[..]
Nee, ik heb nergens een beperking van het stemrecht overwogen.
Ik heb wel aangegeven, dat meerdere niveau's van het publieke debat prima naast elkaar kunnen bestaan. Op het hoogste niveau zou een volwaardig debat mogelijk moeten zijn. Georganiseerd, zodat er kwaliteitsvoorwaarden aan verbonden kunnen worden.
Als een deel van de bevolking daardoor wel in staat wordt gesteld om mee te denken, gaat daar een zekere invloed van uit. Het is altijd handig, als er onder de bevolking voldoende mensen zijn die goed op de hoogte zijn:
- die kunnen de rest verlichten.
- die kunnen dan bezwaar maken, als op de lagere niveau's sprake is van propaganda.
Het publieke debat is onderdeel van de serieuze media. Iedereen die wil kan het volgen. Zeker een half miljoen mensen kunnen het volgen op het niveau, waar het begripsniveau geen belemmering hoeft te zijn. Dat zoiets invloed heeft op de politiek spreekt voor zich. Wordt gefinancierd door de overheid.quote:Maar heeft dat publieke debat dan een bepaalde wetgevende of toezichthoudende functie? Of is het een club van wijze mannen (en vrouwen) die samen er op toezien dat in het meer populistische deel van de politiek men op een nette manier debatteert en met hun wijsheid het volk tracht te verlichten?
Een soort Forum voor Democratie, maar dan letterlijk en niet op de manier van Baudet.quote:Op maandag 4 september 2017 22:20 schreef deelnemer het volgende:
[..]
Het publieke debat is onderdeel van de serieuze media. Iedereen die wil kan het volgen. Zeker een half miljoen mensen kunnen het volgen op het niveau, waar het begripsniveau geen belemmering hoeft te zijn. Dat zoiets invloed heeft op de politiek spreekt voor zich. Wordt gefinancierd door de overheid.
Een voorstel zijn om de democratie beter te laten functioneren.
Er zijn diverse manieren om het publieke debat te laten falen. Die verdienen allemaal ook serieuze aandacht.quote:Een soort Forum voor Democratie, maar dan letterlijk en niet op de manier van Baudet.
Ach, het hoeft geen miljoenen te kosten. We zetten een webcam neer en laten iedereen die kwalificeert daar z'n zegje doen. Prima.
Zoals in het artikel aangehaald, het is dus een lose-lose situatie. Vertonen de topmannen zich niet, kruipen ze weg in hun ivoren torens, praten ze niet met het volk en proberen ze niet buiten de commerciële belangen te kijken, dan krijgt men al gauw het verwijt dat ze losstaan van de samenleving, het salaris niet waard zijn en onvoldoende leiderschap tonen. Doen ze het wel, dus gaan ze het land in, hebben ze een visie die breder is dan winstmaximalisatie en een bedrijfsdoel, dan zijn het zonnekoningen met waanideeën die hun maatschappelijke positie verkeerd inschatten.quote:Op dinsdag 5 september 2017 11:49 schreef deelnemer het volgende:
https://www.nrc.nl/nieuws(...)er-12785217-a1571975
Niemand zit te wachten op topmannen die leiderschap komen tonen, vanuit het idee dat zij de samenleving leiden. Als samenleving willen we dit land zinnig besturen. Dit vereist inzicht in wat er gaande is. De puzzelstukjes, waar alleen het bedrijfsleven over kan vertellen, mogen niet ontbreken. Daarom zijn ze een onmisbaar onderdeel van het publieke debat. Daarvoor hoeft een topman niet eens zelf in het publieke debat deel te nemen, zolang maar duidelijk wordt, wat duidelijk moet worden.
Volgens mij zijn er een hoop taken die het bedrijfsleven maar al te graag over laat aan de overheid. Bedrijven in Nederland willen hun medewerkers bijscholen, maar een volledige academische studie betalen met ongewisse uitkomsten is wat risicovol. Bedrijven in Nederland willen dat hun private eigendom beschermd wordt, want private beveiliging is een stuk duurder als er geen politie en leger meer is. Waarom zou je privaat maken wat iedereen (>90%) publiek wil houden? Waarom zou een bedrijf zelf voor UWV gaan spelen als daar een overheidsinstituut voor bestaat?quote:In de eerste plaats is onduidelijk, wat de verhouding is tussen overheid en bedrijfsleven, tussen de democratische besluitvorming en de marktwerking, tussen het publieke belang en het private belang. Hun marktideologie heeft alle kenmerken van een coup door het bedrijfsleven.
Het bedrijfsleven is de bron van het idee dat alles een markt moet zijn. Waarom doe je, wat niemand gewenst vindt? Het algemene antwoord, dat de concurrentie je daartoe dwingt, is zwak. Volgens het bedrijfsleven is de kous daarmee af. Wie is hier nu gek?
Waarom zou je niet inzetten op verantwoordt ondernemen, als een groot deel van je afnemers, de consument, het belangrijk vindt dat een bank of verzekeraar niet belegt in niet-duurzame posities? Waarom zou je niet inzetten op duurzaamheid, als het een USP kan worden en je kapitaalkrachtige consumenten hebt die je afrekenen als je oerbossen sloopt en op een milieu-onvriendelijke manier produceert? Het lijkt me naief te denken dat het bedrijfsleven geen rol heeft en dat het milieu en de toekomst van het land puur afhangt van de politieke discours, waarbij elk geluid van het bedrijfsleven ruis is of zelfs onecht.quote:Aan welke voorwaarden moet worden voldaan, zodat de samenleving niet overgeleverd is aan marktwerking? Instituties zijn de basis voor de claim van het bedrijfsleven dat marktwerking de doorslaggevende factor is in alles. Het bedrijfsleven doet alsof dat institutionele raamwerk niet bestaat. Daarmee creëren ze voor zichzelf een machtsbasis die niet meer kan worden betwist. Dat berust op een valse voorstelling van zaken. De combinatie van een valse voorstelling van zaken, waardoor je toevallig jezelf op de troon zet, is verdacht.
In dit stuk doet men, alsof een bedrijf verantwoordt kan ondernemen. Hoe wil je dat doen binnen het kader van de onbegrensde competitie? En deze competitie is moedwillig zo opgezet. Wie gelooft in praatjes over verantwoordt ondernemen, als je dit punt niet ter discussie stelt? Niemand.
Dat is een valse tegenstelling.quote:Zoals in het artikel aangehaald, het is dus een lose-lose situatie. Vertonen de topmannen zich niet, kruipen ze weg in hun ivoren torens, praten ze niet met het volk en proberen ze niet buiten de commerciële belangen te kijken, dan krijgt men al gauw het verwijt dat ze losstaan van de samenleving, het salaris niet waard zijn en onvoldoende leiderschap tonen. Doen ze het wel, dus gaan ze het land in, hebben ze een visie die breder is dan winstmaximalisatie en een bedrijfsdoel, dan zijn het zonnekoningen met waanideeën die hun maatschappelijke positie verkeerd inschatten.
Sterker nog, het bedrijfsleven kan niet zonder van alles en nog wat, dat buiten het marktmodel valt. We hebben echter 30 jaar lang, ten onrechte, een harde tegenstelling tussen overheid en bedrijfsleven gepropageerd. We hebben geprobeerd op grond daarvan de samenleving compleet te hervormen (met de markt en zijn logica als de basis van alles).quote:Volgens mij zijn er een hoop taken die het bedrijfsleven maar al te graag over laat aan de overheid. Bedrijven in Nederland willen hun medewerkers bijscholen, maar een volledige academische studie betalen met ongewisse uitkomsten is wat risicovol. Bedrijven in Nederland willen dat hun private eigendom beschermd wordt, want private beveiliging is een stuk duurder als er geen politie en leger meer is. Waarom zou je privaat maken wat iedereen (>90%) publiek wil houden? Waarom zou een bedrijf zelf voor UWV gaan spelen als daar een overheidsinstituut voor bestaat?
De consument heeft daarvoor een te groot informatieprobleem. Hij heeft het publieke debat nodig om te weten wat er gaande is. Hij heeft ook een vorm van collectieve actie nodig om invloed te hebben, en daarvoor is politieke besluitvorming in een democratische samenleving onmisbaar.quote:Waarom zou je niet inzetten op verantwoordt ondernemen, als een groot deel van je afnemers, de consument, het belangrijk vindt dat een bank of verzekeraar niet belegt in niet-duurzame posities? Waarom zou je niet inzetten op duurzaamheid, als het een USP kan worden en je kapitaalkrachtige consumenten hebt die je afrekenen als je oerbossen sloopt en op een milieu-onvriendelijke manier produceert? Het lijkt me naief te denken dat het bedrijfsleven geen rol heeft en dat het milieu en de toekomst van het land puur afhangt van de politieke discours, waarbij elk geluid van het bedrijfsleven ruis is of zelfs onecht.
De volkswoede is prima te verklaren als een gevolg van schijndebatten. De onmacht die mensen voelen, als fundamentele thema's in het publieke debat telkens worden verhuld, is begrijpelijk.quote:
Je gaf zelf aan dat niemand zat te wachten op topmannen die leiderschap lieten zien. Dus wat dat betreft is het wel relevant. Topmannen van bedrijven zijn verre van dictators, ze zijn overgeleverd aan de aandeelhouders, de pers en het imago in de ogen van de bevolking. Een dictator kan alle groepen de mond snoeren en oppakken als ze doen wat hem niet zint, een topman kan hooguit aftreden. Wat dat betreft is eerder de vergelijking met een dictator een vals dilemma.quote:Op dinsdag 5 september 2017 13:49 schreef deelnemer het volgende:
Reactie op post #239 van GSbrder
[..]
Dat is een valse tegenstelling.
Stel, je hebt een dictatuur. De dictator kan zich verschuilen achter een facade en zo nooit zichtbaar zijn voor de bevolking. Of hij kan wel publiek zichtbaar zijn, maar alleen onder de voorwaarde dat hij behandeld wordt naar zijn positie, en zo doende in al zijn zichtbaarheid wordt beschermd voor iedere kritiek op de dictatoriale verhoudingen. In dit voorbeeld ligt het probleem bij de instituties op basis waarvan iemand de rol van dictator heeft. Wel of niet zichtbaar is niet zo relevant.
Het bedrijfsleven wil dat niet-marktmodellen door de overheid worden verricht. Het bestoken of propageren dat de overheid X niet mag uitvoeren is als en enkel als de overheid een commerciele (lees: marktgerichte) taak voor haar rekening neemt. Er is een verschil tussen een marktactor die ageert als een overheid een bank wil runnen, dan een marktactor die ageert als een overheid een politiedienst draaiende houdt. De eerste past prima binnen het huidige democratische kapitalistische kader, het tweede is libertarisch en valt buiten de huidige status quo. Voor wat betreft je opmerking over machtsspelers; een hoop users hier en politici in Den Haag hebben er ook een handje van een "told you so" houding te hebben als er iets mis gaat.quote:Sterker nog, het bedrijfsleven kan niet zonder van alles en nog wat, dat buiten het marktmodel valt. We hebben echter 30 jaar lang, ten onrechte, een harde tegenstelling tussen overheid en bedrijfsleven gepropageerd. We hebben geprobeerd op grond daarvan de samenleving compleet te hervormen (met de markt en zijn logica als de basis van alles).
Daar kun je afstand van nemen. Maar niet door de samenleving te verwijten, dat ze niet begrijpen dat het bedrijfsleven ook zaken aan de overheid wil overlaten. Want het bedrijfsleven heeft zelf de samenleving bestookt met het idee, dat dit niet zo is. Het is typisch voor machtsspelers om voortdurend te doen alsof je altijd gelijk hebt en had. Dat leidt tot een vorm van draaien, die gehakt maakt van het publieke debat.
Dat vertonen we hier in dit topic toch ook? Alsof het model dat jij hanteert, het enige is dat ertoe doet en het model wat ik hanteer, zowel vals, als kwaadaardig, als illegitiem is? Ik kan je pleidooi helemaal onderschrijven dat we af en toe iets van het perspectief van de ander moeten zien, maar daar zie ik hier weinig van terug, dus ook een publiek debat tussen koppige wijze heren zie ik niet heel snel als bipartisaan (om een Anglicisme te gebruiken) en waarheidsvindings-georienteerd opgezet worden. Dat wordt de wijsheid van de een versus de wijsheid van de ander, met botsende belangen en grote ego's.quote:Het is normaal, dat aan iedere kwestie meerdere aspecten zitten. Daarom maken mensen er een model van, waarin al deze aspecten zijn opgenomen en in hun samenhang kunnen worden begrepen. Op basis daarvan zoek je een goede oplossing, waarbij het algemeen belang de maatstaf is (het algemeen belang houdt dus rekening met het particuliere belang, maar niet alleen de jouwe).
In ons publieke debat doen we alsof we dit niet kunnen begrijpen. Dus iedereen doet alsof het aspect, waar hij belang bij heeft, het enige is dat ertoe doet, en van de rest begrijpt hij zogenaamd niets. Dat is de leugen waarmee vrijwel ieder publiek debat begint. Het is opgezet om elkaar niet te kunnen begrijpen. Zo gaan we ook om met de politiek. We zien het als een belangenstrijd.
Als dit volgens jou de enige logische uitkomst is van een dogmatische marktideologie, dan is mij het bestaan van crony-capitalism een raadsel. Dan is mij een raadsel waarom de overheid de afgelopen 30 jaar meer is gaan doen, in plaats van minder, ondanks verwijten van neoliberalisme en marktwerking. Dan is het mij onbegrijpelijk dat de afstand tussen politiek en bedrijfsleven kleiner is dan ooit, dat het aantal mensen dat na de politiek het bedrijfsleven ingaat groter is dan ooit. Zoals jij het beschrijft is de afstand groter geworden, is de overheid gemarginaliseerd en is overal competitie, terwijl ik in de praktijk niets van dit alles zie.quote:Dat dit ook de spelopvatting is van marktspelers in een markt, is evident. Waarom deze spelopvatting overal overheerst is minder evident. Achter de schermen is dit zelfs in het bedrijfsleven niet het geval. In het onderwijs, als mensen leren om een discussie te voeren, ook niet. Thuis ben je wijzer, en doet je dat ook niet.
Het antwoord, lijkt mij, moet je zoeken in de marktideologie. Volgens deze ideologie is er geen groep, is er geen algemeen belang, is alles competitie, en is het bestaan van de overheid een raadsel, dat alleen kan worden opgelost door de overheid te ontmantelen.
Er stond nergens, dat de CEO de dictator van de wereld is. Het was een voorbeeld, om te laten zien dat instituties belangrijk zijn (in dit geval de inrichting van de samenleving als een dictatuur).quote:Je gaf zelf aan dat niemand zat te wachten op topmannen die leiderschap lieten zien. Dus wat dat betreft is het wel relevant. Topmannen van bedrijven zijn verre van dictators, ze zijn overgeleverd aan de aandeelhouders, de pers en het imago in de ogen van de bevolking. Een dictator kan alle groepen de mond snoeren en oppakken als ze doen wat hem niet zint, een topman kan hooguit aftreden. Wat dat betreft is eerder de vergelijking met een dictator een vals dilemma.
Ten eerste zijn de voorbeelden zwak. De financiele sector is zozeer een machtsfactor, gebaseerd op het privilege om geld te mogen creeren, dat het twijfelachtig is om het louter als een marktspeler te zien. Zeker, als je de samenleving wilt individualiseren op basis van deze financiele dienstverlening. Als de financiele sector laat zien, dat zij deze taak slecht uitvoeren, omdat zij zich teveel als gehaaide marktspelers opstellen, dan moet je niet aan komen met de gedachte dat het onvermijdbaar is, omdat de overheid daarin geen rol mag spelen.quote:Het bedrijfsleven wil dat niet-marktmodellen door de overheid worden verricht. Het bestoken of propageren dat de overheid X niet mag uitvoeren is als en enkel als de overheid een commerciele (lees: marktgerichte) taak voor haar rekening neemt. Er is een verschil tussen een marktactor die ageert als een overheid een bank wil runnen, dan een marktactor die ageert als een overheid een politiedienst draaiende houdt. De eerste past prima binnen het huidige democratische kapitalistische kader, het tweede is libertarisch en valt buiten de huidige status quo. Voor wat betreft je opmerking over machtsspelers; een hoop users hier en politici in Den Haag hebben er ook een handje van een "told you so" houding te hebben als er iets mis gaat.
Als ik dat werkelijk zou doen, dan zou ik net zo hard nationaliseren, als jij wilt privatiseren.quote:Dat vertonen we hier in dit topic toch ook? Alsof het model dat jij hanteert, het enige is dat ertoe doet en het model wat ik hanteer, zowel vals, als kwaadaardig, als illegitiem is? Ik kan je pleidooi helemaal onderschrijven dat we af en toe iets van het perspectief van de ander moeten zien, maar daar zie ik hier weinig van terug, dus ook een publiek debat tussen koppige wijze heren zie ik niet heel snel als bipartisaan (om een Anglicisme te gebruiken) en waarheidsvindings-georienteerd opgezet worden. Dat wordt de wijsheid van de een versus de wijsheid van de ander, met botsende belangen en grote ego's.
Een ideologie is niet hetzelfde als de werkelijkheid. De christelijke ideologie beschreef de werkelijkheid ook niet echt.quote:Als dit volgens jou de enige logische uitkomst is van een dogmatische marktideologie, dan is mij het bestaan van crony-capitalism een raadsel. Dan is mij een raadsel waarom de overheid de afgelopen 30 jaar meer is gaan doen, in plaats van minder, ondanks verwijten van neoliberalisme en marktwerking. Dan is het mij onbegrijpelijk dat de afstand tussen politiek en bedrijfsleven kleiner is dan ooit, dat het aantal mensen dat na de politiek het bedrijfsleven ingaat groter is dan ooit. Zoals jij het beschrijft is de afstand groter geworden, is de overheid gemarginaliseerd en is overal competitie, terwijl ik in de praktijk niets van dit alles zie.
Het zijn dus machteloze speelballen. Waarom moeten ze dan een salaris krijgen? Of een bonus? Zelfs jij kan een machteloze speelbal zijn.quote:Op dinsdag 5 september 2017 14:31 schreef GSbrder het volgende:
Topmannen van bedrijven zijn verre van dictators, ze zijn overgeleverd aan de aandeelhouders, de pers en het imago in de ogen van de bevolking.
Want alle niet-dictators zijn machteloze speelballen? Lekkere democratie hebben wij.quote:Op dinsdag 5 september 2017 16:31 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Het zijn dus machteloze speelballen. Waarom moeten ze dan een salaris krijgen? Of een bonus? Zelfs jij kan een machteloze speelbal zijn.
Dat is jouw argument.quote:Op dinsdag 5 september 2017 17:43 schreef GSbrder het volgende:
Want alle niet-dictators zijn machteloze speelballen?
Onwaar. Mijn argument is dat een topman wel een verantwoordelijkheid heeft.quote:Op dinsdag 5 september 2017 18:14 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Dat is jouw argument.
Nee jij zegt dat het willoze machteloze speelballen zijn. En nu hebben ze ergens verantwoordelijkheid voor? Dat gaat niet samen.quote:Op dinsdag 5 september 2017 18:15 schreef GSbrder het volgende:
[..]
Onwaar. Mijn argument is dat een topman wel een verantwoordelijkheid heeft.
Het jouwe is dat ze zich als dictators kunnen gedragen.
Quote me waar ik zeg dat het willoze en machteloze speelballen zijn.quote:Op dinsdag 5 september 2017 18:18 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Nee jij zegt dat het willoze machteloze speelballen zijn. En nu hebben ze ergens verantwoordelijkheid voor? Dat gaat niet samen.
Het zijn dus machteloze speelballen. Waarom moeten ze dan een salaris krijgen? Of een bonus? Zelfs jij kan een machteloze speelbal zijn.quote:Op dinsdag 5 september 2017 14:31 schreef GSbrder het volgende:
Topmannen van bedrijven zijn verre van dictators, ze zijn overgeleverd aan de aandeelhouders, de pers en het imago in de ogen van de bevolking.
Nee, het zijn spelers die verantwoording schuldig zijn aan share- en stakeholders.quote:Op dinsdag 5 september 2017 18:25 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Het zijn dus machteloze speelballen. Waarom moeten ze dan een salaris krijgen? Of een bonus? Zelfs jij kan een machteloze speelbal zijn.
Wat is een multinationale burger? Iemand die inwoner is van meer dan één land?quote:Op dinsdag 5 september 2017 18:27 schreef Papierversnipperaar het volgende:
Als CEO zo'n gecontroleerde, transparante, verantwoordelijke functie is, stel ik voor om CEO's van multinationals democratisch te verkiezen. Dat is alleen maar eerlijk tov de multinationale burger.
Dat zijn burgers die in meerdere landen actief kunnen zijn.quote:Op dinsdag 5 september 2017 18:32 schreef GSbrder het volgende:
[..]
Wat is een multinationale burger? Iemand die inwoner is van meer dan één land?
Dat hebben we al, die noemen we politici.quote:Daarnaast lijkt het democratisch verkiezen me alleen mogelijk als landen ook CEOs in dienst nemen.
Democratie en concurreren zijn grootheden in verschillende systemen. Die kan je niet op deze manier in 1 zien noemen.quote:Dat is niet echt democratisch, want dan zijn er burgers die het salaris van de concurrent betalen.
Je begint zelf door CEOs (iets in het kapitalisme) door burgers te laten verkiezen (een democratisch systeem). Dan kun je mij niet verwijten dat ik de verschillende systemen door elkaar gebruik om de absurditeit van jouw voorstel aan te tonen.quote:Op dinsdag 5 september 2017 18:36 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[...]
Democratie en concurreren zijn grootheden in verschillende systemen. Die kan je niet op deze manier in 1 zien noemen.
Het zijn geen verschillende politieke systemen. Kapitalisme is geen politiek systeem. Het is een simpel mechanisme dat werkt onder een staatsrechtelijke orde.quote:Op dinsdag 5 september 2017 18:40 schreef GSbrder het volgende:
[..]
Je begint zelf door CEOs (iets in het kapitalisme) door burgers te laten verkiezen (een democratisch systeem). Dan kun je mij niet verwijten dat ik de verschillende systemen door elkaar gebruik om de absurditeit van jouw voorstel aan te tonen.
Je concludeert telkens onjuist. Het zijn verschillende systemen is niet hetzelfde als verschillende politieke systemen. Een economisch systeem volgt andere mechanismen dan het politieke systeem.quote:Op dinsdag 5 september 2017 19:00 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Het zijn geen verschillende politieke systemen. Kapitalisme is geen politiek systeem. Het is een simpel mechanisme dat werkt onder een staatsrechtelijke orde.
Dat zal best. Maar zonder rechtsstaat is er geen economisch systeem. De economie draait volgens de regels van de rechtsstaat, niet er naast, niet als concurrent.quote:Op dinsdag 5 september 2017 19:04 schreef GSbrder het volgende:
[..]
Je concludeert telkens onjuist. Het zijn verschillende systemen is niet hetzelfde als verschillende politieke systemen. Een economisch systeem volgt andere mechanismen dan het politieke systeem.
Nee hoor, economie draait ook onder een dictatuur waarbij willekeur en corruptie heersen.quote:Op dinsdag 5 september 2017 19:09 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Dat zal best. Maar zonder rechtsstaat is er geen economisch systeem. De economie draait volgens de regels van de rechtsstaat, niet er naast, niet als concurrent.
Zoek even op "zwarte markt" en "Venezuela". Dan zie je wat de economische systemen doen als de regels van de rechtsstaat de belangen van de bevolking schaden.quote:Op dinsdag 5 september 2017 19:09 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Dat zal best. Maar zonder rechtsstaat is er geen economisch systeem. De economie draait volgens de regels van de rechtsstaat, niet er naast, niet als concurrent.
Dan werkt het volgens de regels van de dictatuur. Dat is ook een vorm van rechtsstaat.quote:Op dinsdag 5 september 2017 19:14 schreef Pietverdriet het volgende:
[..]
Nee hoor, economie draait ook onder een dictatuur waarbij willekeur en corruptie heersen.
De economie functioneert nog steeds volgens de regels van het politieke systeem.quote:Op dinsdag 5 september 2017 19:17 schreef GSbrder het volgende:
[..]
Zoek even op "zwarte markt" en "Venezuela". Dan zie je wat de economische systemen doen als de regels van de rechtsstaat de belangen van de bevolking schaden.
Niet, bedoel je?quote:Op dinsdag 5 september 2017 19:19 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
De economie functioneert nog steeds volgens de regels van het politieke systeem.
Je begrijpt het heel goed. Je bent net zo'n nee-kleuter als Pietverdriet.quote:
Zeer aparte definitie van rechtsstaat heb jij, beter gezegd, je kletst uit je nekquote:Op dinsdag 5 september 2017 19:18 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Dan werkt het volgens de regels van de dictatuur. Dat is ook een vorm van rechtsstaat.
Bij gebrek aan argumenten begin je te schelden, net klopkoekquote:Op dinsdag 5 september 2017 19:26 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Je begrijpt het heel goed. Je bent net zo'n nee-kleuter als Pietverdriet.
Helemaal niet. Een rechtsstaat bevind zich onder het politieke systeem.quote:Op dinsdag 5 september 2017 19:27 schreef Pietverdriet het volgende:
[..]
Zeer aparte definitie van rechtsstaat heb jij, beter gezegd, je kletst uit je nek
Nee-kleuter is geen scheldwoord. Het beschrijft jouw gedrag heel nauwkeurig.quote:Op dinsdag 5 september 2017 19:28 schreef Pietverdriet het volgende:
[..]
Bij gebrek aan argumenten begin je te schelden, net klopkoek
Corruptie en willekeur zijn geen rechtsstaat. Je verzint je eigen definities.quote:Op dinsdag 5 september 2017 19:28 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Helemaal niet. Een rechtsstaat bevind zich onder het politieke systeem.
De zwarte economie is in kapitalistisch droomland VS en Hong Kong stukken groter dan in vele Europese 'socialistische' landen. Daar valt het schaduwbankieren onder.quote:Op dinsdag 5 september 2017 19:17 schreef GSbrder het volgende:
[..]
Zoek even op "zwarte markt" en "Venezuela". Dan zie je wat de economische systemen doen als de regels van de rechtsstaat de belangen van de bevolking schaden.
quote:No alternative to austerity? That lie has now been nailed
Ever since the banks plunged the western world into economic chaos, we have been told that only cuts offer economic salvation. When the Conservatives and the Lib Dems formed their austerity coalition in 2010, they told the electorate – in apocalyptic tones – that without George Osborne’s scalpel, Britain would go the way of Greece. The economically illiterate metaphor of a household budget was relentlessly deployed – you shouldn’t spend more if you’re personally in debt, so why should the nation? – to popularise an ideologically driven fallacy.
But now, thanks to Portugal, we know how flawed the austerity experiment enforced across Europe was. Portugal was one of the European nations hardest hit by the economic crisis. After a bailout by a troika including the International Monetary Fund, creditors demanded stringent austerity measures that were enthusiastically implemented by Lisbon’s then conservative government. Utilities were privatised, VAT raised, a surtax imposed on incomes, public sector pay and pensions slashed and benefits cut, and the working day was extended.
In a two-year period, education spending suffered a devastating 23% cut. Health services and social security suffered too. The human consequences were dire. Unemployment peaked at 17.5% in 2013; in 2012, there was a 41% jump in company bankruptcies; and poverty increased. All this was necessary to cure the overspending disease, went the logic.
At the end of 2015, this experiment came to an end. A new socialist government – with the support of more radical leftwing parties – assumed office. The prime minister, António Costa, pledged to “turn the page on austerity”: it had sent the country back three decades, he said. The government’s opponents predicted disaster – “voodoo economics”, they called it. Perhaps another bailout would be triggered, leading to recession and even steeper cuts.
There was a precedent, after all: Syriza had been elected in Greece just months earlier, and eurozone authorities were in no mood to allow this experiment to succeed. How could Portugal possibly avoid its own Greek tragedy?
The economic rationale of the new Portuguese government was clear. Cuts suppressed demand: for a genuine recovery, demand had to be boosted. The government pledged to increase the minimum wage, reverse regressive tax increases, return public sector wages and pensions to their pre-crisis levels – the salaries of many had plummeted by 30% – and reintroduce four cancelled public holidays. Social security for poorer families was increased, while a luxury charge was imposed on homes worth over ¤600,000 (£550,000).
The promised disaster did not materialise. By the autumn of 2016 – a year after taking power – the government could boast of sustained economic growth, and a 13% jump in corporate investment. And this year, figures showed the deficit had more than halved, to 2.1% – lower than at any time since the return of democracy four decades ago. Indeed, this is the first time Portugal has ever met eurozone fiscal rules. Meanwhile, the economy has now grown for 13 successive quarters.
During the years of cuts, charities warned of a “social emergency”. Now the Portuguese government can offer itself as a model to the rest of the continent. “Europe chose the line of austerity and had much worse results,” declared the economy minister Manuel Caldeira Cabral. “What we are showing is that with a policy that restitutes income to the people in a moderate way, people get more confidence and investment returns.”
Portugal has increased public investment, reduced the deficit, slashed unemployment and sustained economic growth. We were told this was impossible and, frankly, delusional. And so British workers endured the longest squeeze in wages since the 19th century, while the coalition did not even come close to meeting its commitment to eradicate the deficit by 2015. Why? In part, because low pay means workers paying less tax, receiving more in-work benefits, and spending less money. Portugal is increasing demand; the Tories suppressed it.
Portugal’s success is both inspiring and frustrating. All that human misery in Europe – and for what? What of Greece, where over half of young people languished in unemployment, where health services were decimated, where infant mortality and suicide increased? What of Spain, where hundreds of thousands were evicted from their homes? What of France, where economic insecurity fuelled the rise of the far right?
Portugal and Britain offer lessons for social democracy too. In the aftermath of the bankers’ crash, social democratic parties embraced austerity. The result? Political collapse. In Spain, support for the socialists fell from 44% to the low 20s as the radical left Podemos ate into their vote. In Greece, Pasok almost disappeared as a political force. In France, the Socialists achieved little over 6% in the first round of this year’s presidential elections. And in the Netherlands this year, the Labour party slumped from a quarter of the vote to less than 6%.
By contrast, the two social democratic parties that have broken with austerity – in Portugal and Britain – are now performing better than almost all their sister parties. Indeed, polls show Portugal’s Socialists now 10 points clear of the country’s rightwing party.
Europe’s austerity has been justified with the mantra “there is no alternative”, intended to push the population into submission: we have to be grownups, and live in the real world, after all.
Portugal offers a powerful rebuke. Europe’s left should use the Portuguese experience to reshape the European Union and bring austerity across the eurozone to a halt. In Britain, Labour can feel more emboldened in breaking with the Tories’ economic order.
Throughout Europe’s lost decade, millions of us held that there was indeed an alternative. Now we have the proof.
Gevaarlijk verhaaltje van post hoc ergo propter hoc.quote:
quote:“The country’s high debt levels remain the elephant in the room,” says Mr Barroso. Should the euro zone face a shock, such as Marine Le Pen winning France’s presidential election, Portugal is the country most likely to face a debt crisis, he thinks. The Portuguese tout the shrinking deficit as proof that their Keynesian approach to growth works. But until Mr Costa shows that he can repeat last year’s budget success, many will remain sceptical. “Supporting domestic demand through a slightly looser fiscal policy may have paid off,” says Mr Santi, “but it is no substitute for the structural reforms Portugal still needs.”
Bron: The Economist
Dat argument geldt ook voor austerity en neo-liberalisme, dus dat kan je wegstrepen.quote:
quote:Annemarie van Gaal struikelt over de paradox van het libertarisme
Zonder het zelf door te hebben legt ondernemer en investeerder Annemarie van Gaal een redeneerfout in haar vrijemarktdenken bloot.
Eén van de nadelen van het privatiseren van bijvoorbeeld de PTT en het ziekenfonds is dat de aanbieders van voormalige overheidsdiensten je vervolgens op de 'vrije markt' om de oren slaan met reclames.
Met producten die intransparant zijn, daardoor onvergelijkbaar, en door aanbieders die al snel fuseren tot molochen. Daardoor blijft er van de beoogde marktwerking eigenlijk niets over en de voordelen, voor zover die er al zijn, verdwijnen in de zakken van de aandeelhouders.
Ik verbaas me er daarom over dat er nog steeds mensen zijn die staan te springen om nieuwe privatiseringen, bijvoorbeeld van de pensioenfondsen.
Tot zover niets nieuws. Maar er is nu iets geks gebeurd. Er is zo iemand, van rechts, iemand die de overheid verafschuwt, iemand die vindt dat succes altijd een keuze en je eigen verdienste is.
Die iemand klaagt ineens in een column over het feit dat zorgverzekeraars aan reclameuitingen doen. Vervolgens gaat ze te rade bij de door haar verafschuwde overheid om die misstand inzichtelijk te maken.
Die iemand is Annemarie van Gaal. En ik weet niet hoe men erbij kwam op de wat onhandige column te reageren, maar het ministerie van VWS kwam met een dodelijke reactie. Lees mee:
Van Gaal schiet ongefundeerd uit de heup en met deze reactie komt dat nu eens een keer helder boven tafel. Dat is prima, maar niet waar het me hier om gaat.
De manier waarop ze zichzélf tegenspreekt is al voldoende aanleiding om eindelijk eens dit bredere punt te maken, namelijk dat er iets niet klopt aan de redenering van zogenaamde libertariërs die pleiten voor een kleine overheid. Voor minder regels. Die gruwelen bij een maatschappij die maakbaar is.
Dit is de interne tegenstrijdigheid van het libertarisme: als de maatschappij niet meer maakbaar mag zijn door de overheid, betekent dat niet dat we niet meer 'gemaakt' worden. Het enige verschil is dat we er dan niks meer over te zeggen hebben, omdat het buiten het schootsveld van democratische controle valt.
Bedrijven zijn net zo goed te zien als een soort overheid, júist als ze we ze om ideologische redenen niet meer durven te reguleren, want dan worden ze almaar groter en machtiger.
Als ondersteuning voor deregulering en een kleine overheid wordt vaak Adam Smith aangehaald met zijn onzichtbare hand. Maar waar het Adam Smith om te doen was, was juist het tégengaan van heel veel macht bij een paar grote bedrijven. De grootgrondbezitter, de monopolist, die in zijn tijd onder een hoedje speelde met een corrupte en nauwelijks aanwezige overheid, dáár wilde hij de kleine vrije boer en vakman tegen beschermen.
Wat onze overheid met het stellen van regels en anti-kartel wil, is juist in de geest van Adam Smith zorgen voor een echte vrije markt, met eerlijke kansen voor iedereen, zo goed en zo kwaad als het gaat. In haar column is dat waar van Gaal in feite ook om vraagt. Ik vrees echter dat ze die conclusie voor zichzelf nog niet zal durven trekken.
Hoe krijgt iemand het zijn toetsenbord uit.quote:
quote:De monopolies lijken in Duitsland in ere te worden hersteld
De kwestie: waait de wind weer uit het Rijnland?
Door: Peter de Waard 14 september 2017, 02:00
Terwijl Frankrijk onder president Emmanuel Macron iets meer laisser-faire of Angelsaksisch moet worden, gebeurt in Duitsland het omgekeerde.
De hoofdstad zal niet weer worden verplaatst naar Bonn, maar de wind komt uit de westelijke richting van het Rijnland. Daar ontstond na de oorlog het model van de sociale markteconomie waar de overheid een belangrijke stem in het economisch welvaren zou hebben en bedrijven zich niet alleen om de aandeelhouderswaarde bekommerden, maar andere groepen als werknemers, klanten en de maatschappij net zo belangrijk achtten. Hier stond het familiebedrijf boven het beursbedrijf en de lange termijn boven de korte.
Het legde Duitsland geen windeieren. Het maakte het wirtschaftswunder mogelijk. Maar de val van de Muur veranderde alles.
Begin deze eeuw werd het Rijnlandse model gezien als een erfenis van het oude Europa dat niet in de neoliberale golf wilde meegaan en daarom achterbleef vanwege gebrek aan dynamiek en innovatie.
Maar inmiddels maakt het Rijnlandse model zijn comeback. De monopolies die in de mediterrane landen moeten worden afgebroken, lijken in Duitsland juist in ere te worden hersteld. Samenwerking in plaats van concurrentie is het nieuwe parool.
De huidige grote coalitie ondersteunt het plan van de nationale luchtvaartmaatschappij Lufthansa om de failliete onderdelen van concurrent Air Berlin over te nemen, waardoor Lufthansa met dochter German Wings in Duitsland een bijna-monopolie van 80 procent krijgt. Ryanair heeft al geprotesteerd, en een Duitse investeerder heeft zich als kaper op de kust gemeld. En hoewel consumentenorganisaties hebben gewaarschuwd voor tariefstijgingen van tickets met 60 procent, heeft de politiek haar keuze gemaakt. Die wil een sterk luchtvaartbedrijf dat de budgetmaatschappijen slechts de kruimels gunt.
En dat is niet enige sector. Volgens het weekblad Die Zeit ontstaan ook nieuwe monopolies in het trein- en busverkeer. In het busvervoer op de lange afstand was er enige tijd hevige concurrentie. Maar inmiddels heeft FlixBus door de overname van MeinFernbus een marktaandeel van 91 procent. Op het spoor kan niemand om Deutsche Bahn heen. Duitsland wil de nationale kampioenen terug. Bedrijven die de sterkste, grootste, beste en snelste zijn.
Binnen de regering is er ook steun voor het plan van vakbonden voor de vorming van een nationale staalonderneming waarin ThyssenKrupp, Salzgitter en Georgsmarienhütte samengaan. De Duitse auto-industrie maakt zich gezamenlijk op voor de overgang naar de elektrische en zelfrijdende auto's, terwijl in de VS een allesvernietigende concurrentiestrijd dreigt tussen enerzijds nieuwkomers als Apple en Google en anderzijds de oude autobedrijven.
De Fransen kunnen alleen hopen dat de wind uit het Rijnland een keer draait en ook Parijs bereikt.
twitter:PeterdeWaard twitterde op donderdag 14-09-2017 om 13:17:01In Berlijn waait weer de wind vanuit Bonn https://t.co/BSNsgA9y0E via @volkskrant reageer retweet
Private monopolies?quote:De monopolies die in de mediterrane landen moeten worden afgebroken, lijken in Duitsland juist in ere te worden hersteld. Samenwerking in plaats van concurrentie is het nieuwe parool.
Bas Jacobs heeft gelijk. Een typische rechtse vervorming, met als doel om de overheid zo klein mogelijk te houden (als bedrijven zich zouden houden aan dit soort adviezen, zou geen bedrijf er ooit verstandig aan doen om te investeren). Flauw, dit soort manipulatie.quote:Op zaterdag 16 september 2017 20:00 schreef Klopkoek het volgende:
[ afbeelding ]
https://mobile.twitter.co(...)s/907349772276813826
quote:Politici die achteraf bepalen wat de kiezer belangrijk had moeten vinden
Dus je kunt je in alle redelijk afvragen of politiek in Nederland zou moet blijven: dat ze in den Haag na de verkiezingen vaststellen wat de kiezer echt belangrijk had moeten vinden.
quote:Mark Rutte en zijn Europese ‘vergezichten’
Alleen door mee te gaan praten over „vergezichten” kan Rutte de schade daarvan beperken. Dus dat doet hij.
Het zou zo’n verademing zijn als hij dit eens uitlegde in Nederland. Jammer dat hij zich er weer vanaf maakt met een nummertje tegen de Commissie.
quote:Werkgeversorganisatie VNO-NCW: lonen gemiddeld 3 procent omhoog
Na de vakbonden, De Nederlandsche Bank en de premier vindt ook werkgeversorganisatie VNO-NCW dat de lonen omhoog kunnen, gemiddeld met 3 procent. Dat zei VNO-NCW voorzitter Hans de Boer vanochtend op NPO Radio 1.
"Je doet er altijd goed aan als je de loonontwikkeling in de pas laat lopen met die van de economische groei, zo'n procent of 3, door de bank genomen", zegt De Boer. "Maar ik wil wel een slag om de arm houden want er zijn altijd bedrijven die het moeilijk hebben en daar moet je dat niet doen. De ene sector kan meer hebben dan de andere. Dus dat moeten mijn sectoren en de bonden ook op sectorniveau met elkaar uitpraten."
Volgens De Boer is dat ook goed voor de binnenlandse bestedingen. En die zijn weer belangrijk voor economische groei. Volgens de VNO-NCW-voorzitter is de helft van de aangesloten ondernemingen afhankelijk van de vraag op de binnenlandse markt. De Boer: "Uiteindelijk is een groeiende economie en groei in werkgelegenheid een heilzaam medicijn voor alles en nog wat. Dat leidt ertoe dat mensen meer gaan verdienen en kansarmen op de arbeidsmarkt weer meer kansen krijgen. Daar worden we met zijn allen beter van."
1000 euro per jaar
Opvallend is dat De Boer in juni in De Telegraaf nog zei dat hij het volkomen onterecht vond dat Klaas Knot van De Nederlandsche Bank voortdurend pleit voor hogere lonen. Ook zei hij toen dat niet de lonen omhoog moeten, maar dat de belastingen omlaag moeten.
Maandag kwam de FNV al met een looneis minstens 3,5 procent erbij komend jaar. Voor de lagere inkomens wil de vakbond zelfs een verhoging van 5 procent. Omgerekend komt dat neer op een salarisverhoging van ten minste 1000 euro per jaar. Hoe minder mensen verdienen, hoe hoger de eis, is het idee.
https://nos.nl/artikel/21(...)-procent-omhoog.html
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |