W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiëren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
13-12-2016
Eerste detectie van element boor op Mars
Marsverkenner Curiosity is bezig met de beklimming van Mount Sharp (achtergrond). (NASA/JPL-Caltech/MSSS)
Op het oppervlak van de planeet Mars is voor het eerst boor aangetroffen. De aanwezigheid van dit semi-metaal kan erop wijzen dat er op de planeet langdurig ‘leefbaar’ grondwater is geweest. Dat is ontdekt door de Amerikaanse Marsverkenner Curiosity, die momenteel onderzoek doet in de Gale-krater, die miljarden jaren geleden (deels) onder water stond. De ontdekking van het boor is bekendgemaakt tijdens de najaarsbijeenkomst van de American Geophysical Union in San Francisco.
Het boor is aangetroffen in aders van calciumsulfaatmineralen. Op aarde ontstaan zulke boorafzettingen op plaatsen waar veel grondwater is verdampt. Hoe dat precies is gebeurd, is nog onduidelijk. Het is denkbaar dat het water van het voormalige Gale-meer boor bevatte, dat uiteindelijk terechtkwam in de kleiafzettingen op de bodem. Vervolgens droogde het meer op en ontstonden er barsten in het onderliggende grondgesteente. Hierdoor kon grondwater in contact komen met de kleiafzettingen en kwam het boor, samen met calciumsulfaat, in de barsten terecht.
Een andere mogelijkheid is dat het boor, samen met allerlei zouten, op de bodem van het meer achterbleef toen dit opdroogde. Hierdoor zou een boorrijke laag zijn ontstaan op een niveau dat nog niet door Curiosity is bereikt. Grondwater zou deze laag later hebben opgelost, waarna het boor en de zouten in de barsten van het grondgesteente terechtkwamen.
De ontdekking van het element boor is slechts een van de ontdekkingen die Curiosity de laatste tijd heeft gedaan. De Marsverkenner is momenteel bezig met de beklimming van een gelaagde berg, en maakt daarbij als het ware een geologische reis door de tijd, waarbij steeds jongere lagen in beeld komen. Zo wordt langzaam in kaart gebracht hoe het klimaat van Mars de afgelopen miljarden jaren is veranderd, en welke chemische reacties zich allemaal hebben afgespeeld. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Eerste detectie van element boor op Mars
Marsverkenner Curiosity is bezig met de beklimming van Mount Sharp (achtergrond). (NASA/JPL-Caltech/MSSS)
Op het oppervlak van de planeet Mars is voor het eerst boor aangetroffen. De aanwezigheid van dit semi-metaal kan erop wijzen dat er op de planeet langdurig ‘leefbaar’ grondwater is geweest. Dat is ontdekt door de Amerikaanse Marsverkenner Curiosity, die momenteel onderzoek doet in de Gale-krater, die miljarden jaren geleden (deels) onder water stond. De ontdekking van het boor is bekendgemaakt tijdens de najaarsbijeenkomst van de American Geophysical Union in San Francisco.
Het boor is aangetroffen in aders van calciumsulfaatmineralen. Op aarde ontstaan zulke boorafzettingen op plaatsen waar veel grondwater is verdampt. Hoe dat precies is gebeurd, is nog onduidelijk. Het is denkbaar dat het water van het voormalige Gale-meer boor bevatte, dat uiteindelijk terechtkwam in de kleiafzettingen op de bodem. Vervolgens droogde het meer op en ontstonden er barsten in het onderliggende grondgesteente. Hierdoor kon grondwater in contact komen met de kleiafzettingen en kwam het boor, samen met calciumsulfaat, in de barsten terecht.
Een andere mogelijkheid is dat het boor, samen met allerlei zouten, op de bodem van het meer achterbleef toen dit opdroogde. Hierdoor zou een boorrijke laag zijn ontstaan op een niveau dat nog niet door Curiosity is bereikt. Grondwater zou deze laag later hebben opgelost, waarna het boor en de zouten in de barsten van het grondgesteente terechtkwamen.
De ontdekking van het element boor is slechts een van de ontdekkingen die Curiosity de laatste tijd heeft gedaan. De Marsverkenner is momenteel bezig met de beklimming van een gelaagde berg, en maakt daarbij als het ware een geologische reis door de tijd, waarbij steeds jongere lagen in beeld komen. Zo wordt langzaam in kaart gebracht hoe het klimaat van Mars de afgelopen miljarden jaren is veranderd, en welke chemische reacties zich allemaal hebben afgespeeld. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
20-12-2016
Oorsprong 'Mars-spinnen' mogelijk opgehelderd
Vertakkende geulen op Mars, veroorzaakt door verdamping van kooldixoide-ijs, geven uiteindelijk aanleiding tot spinachtige patronen. (NASA/JPL-Caltech/Univ. of Arizona)
Planeetonderzoekers hebben mogelijk ontdekt hoe de merkwaardige 'spinnen' op Mars ontstaan. Het gaat om kleine, donkere vlekken, omringd door een patroon van radiale, draderige lijnen, als de poten van een spin. Ze hebben afmetingen van tientallen tot honderden meters, en komen vooral voor in duingebieden in het zuidpoolgebied van de planeet.
Op foto's die in de loop van drie Marsjaren gemaakt zijn door de HiRISE-camera aan boord van de Amerikaanse Mars Reconnaissance Orbiter is nu een voorbeeld ontdekt van een 'spin-in-wording'. In een recent artikel in Icarus schrijven de onderzoekers dat de spinnen het gevolg zijn van het verdampen van kooldioxide-ijs. Nabij de poolgebieden van de planeet komt dit 'droog ijs' in lagen voor. In het voorjaar begint het CO2 aan de onderzijde van zo'n ijslaag te verdampen. Er bouwt zich druk op, totdat er een barst of scheur in het bovenliggende ijs ontstaat waardoor het CO2-gas ontsnapt. Daarbij wordt stof en gruis meegenomen. Op die manier ontstaat een donker lijnenpatroon aan het oppervlak.
De nieuw gepresenteerde HiRISE-foto's tonen vermoedelijk de allereerste fase van dat proces. In de loop van vele Marsjaren kan uiteindelijk een volwaardige 'spin' ontstaan. Dat de spinnen in het noordpoolgebied minder vaak voorkomen heeft vermoedelijk te maken met de geringere hoeveelheid zand en de hardheid van de bodem. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Oorsprong 'Mars-spinnen' mogelijk opgehelderd
Vertakkende geulen op Mars, veroorzaakt door verdamping van kooldixoide-ijs, geven uiteindelijk aanleiding tot spinachtige patronen. (NASA/JPL-Caltech/Univ. of Arizona)
Planeetonderzoekers hebben mogelijk ontdekt hoe de merkwaardige 'spinnen' op Mars ontstaan. Het gaat om kleine, donkere vlekken, omringd door een patroon van radiale, draderige lijnen, als de poten van een spin. Ze hebben afmetingen van tientallen tot honderden meters, en komen vooral voor in duingebieden in het zuidpoolgebied van de planeet.
Op foto's die in de loop van drie Marsjaren gemaakt zijn door de HiRISE-camera aan boord van de Amerikaanse Mars Reconnaissance Orbiter is nu een voorbeeld ontdekt van een 'spin-in-wording'. In een recent artikel in Icarus schrijven de onderzoekers dat de spinnen het gevolg zijn van het verdampen van kooldioxide-ijs. Nabij de poolgebieden van de planeet komt dit 'droog ijs' in lagen voor. In het voorjaar begint het CO2 aan de onderzijde van zo'n ijslaag te verdampen. Er bouwt zich druk op, totdat er een barst of scheur in het bovenliggende ijs ontstaat waardoor het CO2-gas ontsnapt. Daarbij wordt stof en gruis meegenomen. Op die manier ontstaat een donker lijnenpatroon aan het oppervlak.
De nieuw gepresenteerde HiRISE-foto's tonen vermoedelijk de allereerste fase van dat proces. In de loop van vele Marsjaren kan uiteindelijk een volwaardige 'spin' ontstaan. Dat de spinnen in het noordpoolgebied minder vaak voorkomen heeft vermoedelijk te maken met de geringere hoeveelheid zand en de hardheid van de bodem. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
NASA just released its incredibly cool concept for houses on Mars
Like an inflatable igloo.
NASA researchers have a lot of problems to work through if they want astronauts to one day set foot on Mars. One of the biggest hurdles is where these early pioneers will sleep and live, and after a day of brainstorming, engineers might have come up with a solution – a conceptual 'ice home' design.
Yup, NASA is looking into creating inflatable domes covered in ice for astronauts to live and work in, providing them with protection from extreme temperatures and high-energy radiation.
"After a day dedicated to identifying needs, goals, and constraints we rapidly assessed many crazy, out of the box ideas and finally converged on the current Ice Home design, which provides a sound engineering solution," said senior systems engineer Kevin Vipavetz, from NASA’s Langley Research Centre in Virginia.
So what exactly is an 'Ice Home' anyway? Well, though the name invokes images of igloos, and that mental image isn't all that far off, the concept NASA’s working out – officially called Mars Ice Home – is an inflatable, inner-tube-like device that, when inflated fully, is covered with a thick sheet of protective ice. It looks like this:
"The Mars Ice Home design has several advantages that make it an appealing concept. It is lightweight and can be transported and deployed with simple robotics, then filled with water before the crew arrives," the team says.
"It incorporates materials extracted from Mars, and because water in the Ice Home could potentially be converted to rocket fuel for the Mars Ascent Vehicle, the structure itself doubles as a storage tank that can be refilled for the next crew."
The major goal of the Ice Home concept is to protect astronauts from high-energy radiation, such as cosmic rays, that can penetrate the Martian atmosphere. These rays can damage cells, raising the risk of a slew of health concerns such as cancer and acute radiation sickness.
As it turns out, since ice is hydrogen-rich it acts as a shield against these rays, making it a great cover for preventing the rays from smacking into the astronauts. This is best understood with the illustration below, in which you can see how thick the ice will be around the top of the dome, providing the required protection.
"The materials that make up the Ice Home will have to withstand many years of use in the harsh Martian environment, including ultraviolet radiation, charged-particle radiation, possibly some atomic oxygen, perchlorates, as well as dust storms – although not as fierce as in the movie The Martian," explains researcher Sheila Ann Thibeault, also from the Langley Research Centre.
Besides offering protection from the harsh environmental realities of Mars, the Ice Home would be super light compared to other settlement ideas that involve constructing buildings here on Earth before shooting them off to the Red Planet.
One of the best ways for humans to survive on Mars, the team says, is to burrow underground, which offers the best protection from all of the harmful things on the surface.
To do that, though, some sort of shelter will need to be waiting for the astronauts once they get there, and the team thinks the ice dome – with its lightweight frame, easy construction, and ability to use water materials that are already on the planet – might be the perfect solution.
"After months of travel in space, when you first arrive at Mars and your new home is ready for you to move in, it will be a great day," explains team member Kevin Kempton.
Without the inflatable habitat, which the team says can inflate and cover itself with ice extracted from the Martian landscape in about 400 Earth days, researchers would have to likely find a way to get heavy drilling and digging machines on Mars to create underground shelters before astronauts got there, a concept that would be far too complicated and cost way too much money.
While it’s important to remember that the Ice Home is still in its conceptual stage, it’s looking like a promising solution to the all of the various troubles that come along with living on Mars, and it very well might be the first thing future pioneers see when they get off that spacecraft after months of intense space travel.
“The fundamental cause of the trouble in the modern world today is that the stupid are cocksure while the intelligent are full of doubt.”— Bertrand Russell
17-01-2017
Curiosity vindt opgedroogde modder op Mars
Het netwerk van richeltjes op dit Mars-rotsblok ontstond vermoedelijk als gevolg van het opdrogen van modder. (NASA/JPL-Caltech/MSSS)
Op de flanken van Mount Sharp, de centrale berg in de grote Marskrater Gale, heeft de Amerikaanse Marswagen Curiosity miljarden jaren oude sporen van opgedroogde modder gevonden. Een rotsblok dat Old Soaker is genoemd vertoont een netwerk van kleine richeltjes. Vermoedelijk was hier 3 miljard jaar geleden sprake van een opdrogende modderpoel waarin barsten ontstonden. Die raakten opgevuld met zand en stof, en werden in de loop van lange tijd bedekt door andere gesteentelagen. Winderosie legde de oorspronkelijke laag uiteindelijk weer bloot, waarbij het materiaal in de barsten minder snel erodeerde dan de opgedroogde modder zelf - vandaar dat er nu sprake is van een netwerk van opstaande richeltjes.
Het is voor het eerst dat Curiosity zulke overtuigende sporen van opgedroogde modder op Mars heeft gevonden. De ontdekking doet vermoeden dat de krater Gale in het verre verleden niet alleen regelmatig gevuld was met een groot meer, maar ook lange tussentijdse perioden van droogte kende. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Curiosity vindt opgedroogde modder op Mars
Het netwerk van richeltjes op dit Mars-rotsblok ontstond vermoedelijk als gevolg van het opdrogen van modder. (NASA/JPL-Caltech/MSSS)
Op de flanken van Mount Sharp, de centrale berg in de grote Marskrater Gale, heeft de Amerikaanse Marswagen Curiosity miljarden jaren oude sporen van opgedroogde modder gevonden. Een rotsblok dat Old Soaker is genoemd vertoont een netwerk van kleine richeltjes. Vermoedelijk was hier 3 miljard jaar geleden sprake van een opdrogende modderpoel waarin barsten ontstonden. Die raakten opgevuld met zand en stof, en werden in de loop van lange tijd bedekt door andere gesteentelagen. Winderosie legde de oorspronkelijke laag uiteindelijk weer bloot, waarbij het materiaal in de barsten minder snel erodeerde dan de opgedroogde modder zelf - vandaar dat er nu sprake is van een netwerk van opstaande richeltjes.
Het is voor het eerst dat Curiosity zulke overtuigende sporen van opgedroogde modder op Mars heeft gevonden. De ontdekking doet vermoeden dat de krater Gale in het verre verleden niet alleen regelmatig gevuld was met een groot meer, maar ook lange tussentijdse perioden van droogte kende. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
mooie vondst
DeLuna vindt me dik ;(
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
20-01-2017
NASA begint opnieuw 'Marsmissie' op Hawaï
Zes wetenschappers zullen voor de komende acht maanden opgesloten zitten in een witte koepel in een vulkanisch gebied op Hawaï om een Marsmissie te simuleren.
Het is het vijfde keer dat NASA een Marsmissie nabootst in een koepelvormige basis. De laatste missie eindigde in augustus.
Vier mannen en twee vrouwen zullen donderdagmiddag (lokale tijd) worden opgesloten in hun nieuwe onderkomen dat de grootte heeft van een kleine tweekamer woning.
De zes zorgvuldig geselecteerde onderzoekers zullen de komende maanden onderdeel zijn van een studie naar menselijk gedrag, meldt AP. Daarbij worden de psychologische problemen onderzocht die het leven voor langere tijd in een geïsoleerde omgeving met beperkte mogelijkheden met zich meebrengt.
Communicatie
De wetenschappers mogen tijdens hun verblijf geen fysiek contact hebben met de buitenwereld. Als ze naar buiten willen, moeten ze ruimtepakken dragen. De communicatie 'met de aarde' heeft een vertraging van twintig minuten, de tijd die het kan duren om een bericht van Mars naar aarde te versturen.
"We hopen erachter te komen wat de beste manier is om astronauten te selecteren, hoe je een team samenstelt en hoe je de bemanning die lang onderweg is het beste kan ondersteunen", zegt hoofdonderzoeker Kim Binsted van de Universiteit van Hawaï.
NASA hoopt in 2030 mensen naar Mars te sturen.
(nu.nl)
NASA begint opnieuw 'Marsmissie' op Hawaï
Zes wetenschappers zullen voor de komende acht maanden opgesloten zitten in een witte koepel in een vulkanisch gebied op Hawaï om een Marsmissie te simuleren.
Het is het vijfde keer dat NASA een Marsmissie nabootst in een koepelvormige basis. De laatste missie eindigde in augustus.
Vier mannen en twee vrouwen zullen donderdagmiddag (lokale tijd) worden opgesloten in hun nieuwe onderkomen dat de grootte heeft van een kleine tweekamer woning.
De zes zorgvuldig geselecteerde onderzoekers zullen de komende maanden onderdeel zijn van een studie naar menselijk gedrag, meldt AP. Daarbij worden de psychologische problemen onderzocht die het leven voor langere tijd in een geïsoleerde omgeving met beperkte mogelijkheden met zich meebrengt.
Communicatie
De wetenschappers mogen tijdens hun verblijf geen fysiek contact hebben met de buitenwereld. Als ze naar buiten willen, moeten ze ruimtepakken dragen. De communicatie 'met de aarde' heeft een vertraging van twintig minuten, de tijd die het kan duren om een bericht van Mars naar aarde te versturen.
"We hopen erachter te komen wat de beste manier is om astronauten te selecteren, hoe je een team samenstelt en hoe je de bemanning die lang onderweg is het beste kan ondersteunen", zegt hoofdonderzoeker Kim Binsted van de Universiteit van Hawaï.
NASA hoopt in 2030 mensen naar Mars te sturen.
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Opportunity rijdt alweer 13 jaar op Mars rond 
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
Leeft dat ding nog steeds?quote:Op dinsdag 24 januari 2017 20:01 schreef -CRASH- het volgende:
Opportunity rijdt alweer 13 jaar op Mars rond
YUUUUUUP!quote:
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
Hij klikt er nog steeds op losquote:Op dinsdag 24 januari 2017 21:55 schreef Nattekat het volgende:
[..]
Ik dacht dat ie allang bij zijn broer in de robothemel was
Een van de nieuwe... Sol: 4622
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
quote:
Opportunity rijdt alweer 13 jaar op Mars rond
Dat we nog lang mogen genieten van ons rovertje
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
absurd tochquote:
Opportunity rijdt alweer 13 jaar op Mars rond
DeLuna vindt me dik ;(
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
ff artiekeltje erbij
25-01-2017
Marsrover Opportunity begint aan veertiende(!) jaar op Mars
Indrukwekkend. Zeker als je bedenkt dat de rover eigenlijk maar 90 dagen mee moest gaan.
Het is vandaag precies 13 jaar geleden dat Opportunity voet op Mars zette. Zo’n drie weken na zijn tweelingbroertje Spirit landde de rover op de rode planeet om daar gedurende zo’n drie maanden onderzoek te doen. Maar na drie maanden was de rover nog fit genoeg om verder te gaan. En zo werd de missie keer op keer verlengd. En inmiddels is Opportunity alweer dertien jaar op Mars!
Onderzoek
In die periode heeft de rover verschillende belangrijke ontdekkingen gedaan. De belangrijkste conclusie die Opportunity trok, is dat het klimaat op Mars vier miljard jaar geleden langdurig mild en vochtig was. Het suggereert dat de omstandigheden op Mars in die tijd heel gunstig waren voor microbieel leven. Of dat er ook daadwerkelijk is ontstaan, is onduidelijk.
Recordhouder
Sinds Opportunity op Mars landde heeft deze meer dan 43 kilometer afgelegd. En daarmee is de rover een recordhouder. Nog nooit legde rover op een andere hemellichaam dan de aarde zo’n grote afstand af.
Twee jaar verlengen
Ondanks de hoge leeftijd van Opportunity wordt deze niet ontzien. Eind vorig jaar maakte NASA bekend de missie van Opportunity met nog zeker twee jaar te verlengen. En onderzoekers maken nog altijd wilde plannen voor de rover. Zo kreeg deze onlangs de opdracht om een steil heuveltje te beklimmen. Dat pakte niet zo goed uit, helaas. De komende jaren is het de bedoeling dat de rover onder meer een bezoek brengt aan de Endeavour-krater. De rover scharrelt al jaren langs de rand van deze krater, maar krijgt nu toestemming om deze binnen te gaan. Ook liggen er plannen voor het bestuderen van een door water uitgekerfd geultje op Mars.
Het einde nadert
Het drukke werkleven van Opportunity staat in schril contrast met dat van Spirit. De tweelingbroer van Opportunity werd in 2011 officieel doodverklaard. Grote vraag is natuurlijk hoelang Opportunity het nog vol gaat houden. Dat weet niemand. Wat wel vaststaat is dat de tand des tijds gaandeweg meer grip krijgt op de rover. Zo kampt deze bijvoorbeeld reeds met geheugenproblemen. Vervelend, maar gelukkig niet onoverkomelijk. De kans is groot dat Opportunity ooit ophoudt door problemen met de accu. De capaciteit van de accu neemt immers af. Op een bepaald moment heeft de rover niet genoeg energie meer om zichzelf ’s nachts warm te houden. Hierdoor kunnen bepaalde onderdelen van de rover stoppen met functioneren, waardoor Opportunity zwijgend achterblijft op het oppervlak van Mars en de missie als een nachtkaars uitgaat.
(scientias.nl)
25-01-2017
Marsrover Opportunity begint aan veertiende(!) jaar op Mars
Indrukwekkend. Zeker als je bedenkt dat de rover eigenlijk maar 90 dagen mee moest gaan.
Het is vandaag precies 13 jaar geleden dat Opportunity voet op Mars zette. Zo’n drie weken na zijn tweelingbroertje Spirit landde de rover op de rode planeet om daar gedurende zo’n drie maanden onderzoek te doen. Maar na drie maanden was de rover nog fit genoeg om verder te gaan. En zo werd de missie keer op keer verlengd. En inmiddels is Opportunity alweer dertien jaar op Mars!
Onderzoek
In die periode heeft de rover verschillende belangrijke ontdekkingen gedaan. De belangrijkste conclusie die Opportunity trok, is dat het klimaat op Mars vier miljard jaar geleden langdurig mild en vochtig was. Het suggereert dat de omstandigheden op Mars in die tijd heel gunstig waren voor microbieel leven. Of dat er ook daadwerkelijk is ontstaan, is onduidelijk.
Recordhouder
Sinds Opportunity op Mars landde heeft deze meer dan 43 kilometer afgelegd. En daarmee is de rover een recordhouder. Nog nooit legde rover op een andere hemellichaam dan de aarde zo’n grote afstand af.
Twee jaar verlengen
Ondanks de hoge leeftijd van Opportunity wordt deze niet ontzien. Eind vorig jaar maakte NASA bekend de missie van Opportunity met nog zeker twee jaar te verlengen. En onderzoekers maken nog altijd wilde plannen voor de rover. Zo kreeg deze onlangs de opdracht om een steil heuveltje te beklimmen. Dat pakte niet zo goed uit, helaas. De komende jaren is het de bedoeling dat de rover onder meer een bezoek brengt aan de Endeavour-krater. De rover scharrelt al jaren langs de rand van deze krater, maar krijgt nu toestemming om deze binnen te gaan. Ook liggen er plannen voor het bestuderen van een door water uitgekerfd geultje op Mars.
Het einde nadert
Het drukke werkleven van Opportunity staat in schril contrast met dat van Spirit. De tweelingbroer van Opportunity werd in 2011 officieel doodverklaard. Grote vraag is natuurlijk hoelang Opportunity het nog vol gaat houden. Dat weet niemand. Wat wel vaststaat is dat de tand des tijds gaandeweg meer grip krijgt op de rover. Zo kampt deze bijvoorbeeld reeds met geheugenproblemen. Vervelend, maar gelukkig niet onoverkomelijk. De kans is groot dat Opportunity ooit ophoudt door problemen met de accu. De capaciteit van de accu neemt immers af. Op een bepaald moment heeft de rover niet genoeg energie meer om zichzelf ’s nachts warm te houden. Hierdoor kunnen bepaalde onderdelen van de rover stoppen met functioneren, waardoor Opportunity zwijgend achterblijft op het oppervlak van Mars en de missie als een nachtkaars uitgaat.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Ich glaube, dass es manchmal nicht genügend Steine gibt und
Ich bin mir sicher, dass auch schöne Augen weinen
Ich bin mir sicher, dass auch schöne Augen weinen
Wow. Ik heb me ook altijd ingebeeld dat dat ding zo groot als een skelter was. Of dit moet natuurlijk het kleine zusje van Roel van Velzen zijn.quote:
Dat ding is inderdaad (itt Spirit en Opportunity) een volwaardige auto van een kleine ton. Het zwaarste object dat ooit is geland op Mars.
SpaceX wil dat record volgend jaar gaan verpletteren trouwens, met hun Red Dragon missie. Dan gaan ze een capsule met een massa van meerdere (!) tonnen proberen te landen!
SpaceX wil dat record volgend jaar gaan verpletteren trouwens, met hun Red Dragon missie. Dan gaan ze een capsule met een massa van meerdere (!) tonnen proberen te landen!
gr gr
ik had me hem ook veel kleiner voorgesteldquote:
Silence breaks apart, Brightness comes to life
Stream of sounds Wash away the darkness from my soul
Stream of sounds Wash away the darkness from my soul
03-02-2017
Schitterend mozaïek van de noordpool van Mars
In de periode van 2004 tot 2010 heeft ESA’s Mars Express 32 foto’s gemaakt van de noordpool van de rode planeet. Wetenschappers hebben de foto’s samengevoegd, waardoor een prachtig mozaïek is ontstaan.
Mars heeft een permanente ijskap. Dit betekent dat het topje van de planeet altijd wit is. Toch neemt de dikte van de ijskap in de winter met een meter toe, omdat de temperaturen dan flink dalen. Ongeveer dertig procent van de koolstofdioxide in de atmosfeer van Mars dwarrelt dan namelijk neer op de ijskap.
Op dit moment is het winter op de noordpool van Mars. Dit betekent dat de ijskap lekker dik is. In de warmere zomermaanden sublimeert het koolstofdioxideijs en komt het in de atmosfeer terecht. Het onderliggende waterijs blijft dan nog wel liggen.
Corioliseffect
De ijskap op de noordpool heeft een duidelijke spiraalstructuur. Deze structuur is veroorzaakt door wind. Wind waait van het centrum naar de randen va de poolkap, maar omdat de planeet draait, is er sprake van een dwarskracht. Dit wordt het corioliseffect genoemd. Dit treedt ook op bij orkanen. Hierdoor lijken de wolkenmassa’s rond een orkaan op de ijskap op Mars.
Gigantische kloof
Een van de hoogtepunten van het mozaïek is een 500 kilometer lange kloof, die twee kilometer diep is. Van boven lijkt het net alsof de ijskap in tweeën is gesplitst. Deze kloof wordt Chasma Boreale genoemd.
Twee kilometer dik
De Europese ruimtevaartorganisatie meldt dat de ijskap van Mars uit meerdere lagen van ijs en stof bestaat en ongeveer twee kilometer dik is.
(scientias.nl)
Schitterend mozaïek van de noordpool van Mars
In de periode van 2004 tot 2010 heeft ESA’s Mars Express 32 foto’s gemaakt van de noordpool van de rode planeet. Wetenschappers hebben de foto’s samengevoegd, waardoor een prachtig mozaïek is ontstaan.
Mars heeft een permanente ijskap. Dit betekent dat het topje van de planeet altijd wit is. Toch neemt de dikte van de ijskap in de winter met een meter toe, omdat de temperaturen dan flink dalen. Ongeveer dertig procent van de koolstofdioxide in de atmosfeer van Mars dwarrelt dan namelijk neer op de ijskap.
Op dit moment is het winter op de noordpool van Mars. Dit betekent dat de ijskap lekker dik is. In de warmere zomermaanden sublimeert het koolstofdioxideijs en komt het in de atmosfeer terecht. Het onderliggende waterijs blijft dan nog wel liggen.
Corioliseffect
De ijskap op de noordpool heeft een duidelijke spiraalstructuur. Deze structuur is veroorzaakt door wind. Wind waait van het centrum naar de randen va de poolkap, maar omdat de planeet draait, is er sprake van een dwarskracht. Dit wordt het corioliseffect genoemd. Dit treedt ook op bij orkanen. Hierdoor lijken de wolkenmassa’s rond een orkaan op de ijskap op Mars.
Gigantische kloof
Een van de hoogtepunten van het mozaïek is een 500 kilometer lange kloof, die twee kilometer diep is. Van boven lijkt het net alsof de ijskap in tweeën is gesplitst. Deze kloof wordt Chasma Boreale genoemd.
Twee kilometer dik
De Europese ruimtevaartorganisatie meldt dat de ijskap van Mars uit meerdere lagen van ijs en stof bestaat en ongeveer twee kilometer dik is.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
06-02-2017
Hoe kan Mars ooit warm genoeg zijn geweest voor oppervlaktewater?
Het Marsoppervlak, gefotografeerd door Curiosity. (NASA/JPL-Caltech/MSSS)
Planeetonderzoekers zitten met een probleem. Uit mineralogisch onderzoek aan gesteenten op Mars blijkt zonneklaar dat er een paar miljard jaar geleden oppervlaktewater geweest moet zijn op de rode planeet, in de vorm van meren en wellicht oceanen. Tegelijkertijd bevatten diezelfde gesteenten geen carbonaten. Carbonaten ontstaan door de inwerking van atmosferisch koolzuurgas (kooldioxide, CO2) op mineralen in de bodem; op aarde komen ze veelvuldig voor. Het ontbreken van carbonaten betekent dat de Marsdampkring lang geleden heel weinig koolzuurgas bevatte. Zonder het broeikaseffect dat door CO2 wordt veroorzaakt, kan het aan het oppervlak nooit warm genoeg zijn geweest om het bestaan van vloeibaar water mogelijk te maken.
Sinds zijn landing in 2012 in de grote Marskrater Gale heeft de Amerikaanse Marswagen Curiosity geen enkele overtuigende aanwijzing gevonden voor de aanwezigheid van carbonaten. Geologen leiden daaruit af dat er ca. 3,5 miljard jaar geleden hooguit enkele tientallen millibar aan koolzuurgas in de dampkring voorkwam. Mede omdat de zon een paar miljard jaar geleden minder heet en fel was dan tegenwoordig, was dat onvoldoende om de oppervlaktetemperatuur op Mars boven het vriespunt te krijgen. Daarvoor was volgens de onderzoekers meer dan honderd maal zo veel CO2 nodig. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Hoe kan Mars ooit warm genoeg zijn geweest voor oppervlaktewater?
Het Marsoppervlak, gefotografeerd door Curiosity. (NASA/JPL-Caltech/MSSS)
Planeetonderzoekers zitten met een probleem. Uit mineralogisch onderzoek aan gesteenten op Mars blijkt zonneklaar dat er een paar miljard jaar geleden oppervlaktewater geweest moet zijn op de rode planeet, in de vorm van meren en wellicht oceanen. Tegelijkertijd bevatten diezelfde gesteenten geen carbonaten. Carbonaten ontstaan door de inwerking van atmosferisch koolzuurgas (kooldioxide, CO2) op mineralen in de bodem; op aarde komen ze veelvuldig voor. Het ontbreken van carbonaten betekent dat de Marsdampkring lang geleden heel weinig koolzuurgas bevatte. Zonder het broeikaseffect dat door CO2 wordt veroorzaakt, kan het aan het oppervlak nooit warm genoeg zijn geweest om het bestaan van vloeibaar water mogelijk te maken.
Sinds zijn landing in 2012 in de grote Marskrater Gale heeft de Amerikaanse Marswagen Curiosity geen enkele overtuigende aanwijzing gevonden voor de aanwezigheid van carbonaten. Geologen leiden daaruit af dat er ca. 3,5 miljard jaar geleden hooguit enkele tientallen millibar aan koolzuurgas in de dampkring voorkwam. Mede omdat de zon een paar miljard jaar geleden minder heet en fel was dan tegenwoordig, was dat onvoldoende om de oppervlaktetemperatuur op Mars boven het vriespunt te krijgen. Daarvoor was volgens de onderzoekers meer dan honderd maal zo veel CO2 nodig. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Misschien methaan?
Vóór het internet dacht men dat de oorzaak van domheid een gebrek aan toegang tot informatie was. Inmiddels weten we beter.
Of lage pH? blijkbaar zou dat de vorming van carbonaten voorkomen.quote:
https://en.wikipedia.org/wiki/Carbonates_on_Mars
http://www.theverge.com/2(...)heat-theory-debunked
Ik zie dat oppervlakte features wijzen op stromend water ( https://www.nasa.gov/feat(...)me-long-after-others ), maar eender welke vloeistof zou hetzelfde effect hebben. Waarom is men zeker dat het water betrof? (al kan ik moeilijk iets anders bedenken)
Ich glaube, dass es manchmal nicht genügend Steine gibt und
Ich bin mir sicher, dass auch schöne Augen weinen
Ich bin mir sicher, dass auch schöne Augen weinen
Less than 3 hours ago on Mars, Curiosity completed a 47 meter drive (point to point) due east-northeast (62º) on mission Sol 1604. This came as a surprise as the plan for sol 1603 had not been issued as of this post. Will update the map etc once we know the details, but it appears we are close to the location the rover reached on sol 1596 (last week). Attached is a crop from the end-of drive left-side navigation camera featuring Ireson Hill.
Link to the raw images for sol 1604 (all cameras):
http://mars.jpl.nasa.gov/msl/multimedia/raw/?s=#/?slide=1604
Link to the raw images for sol 1604 (all cameras):
http://mars.jpl.nasa.gov/msl/multimedia/raw/?s=#/?slide=1604
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
Scientists Shortlist Three Landing Sites for Mars 2020
Participants in a landing site workshop for NASA's upcoming Mars 2020 mission have recommended three locations on the Red Planet for further evaluation. The three potential landing sites for NASA's next Mars rover include Northeast Syrtis (a very ancient portion of Mars' surface), Jezero crater, (once home to an ancient Martian lake), and Columbia Hills (potentially home to an ancient hot spring, explored by NASA's Spirit rover).
More information on the landing sites can be found at:
http://mars.nasa.gov/mars(...)ding-site-selection/
Mars 2020 is targeted for launch in July 2020 aboard an Atlas V 541 rocket from Space Launch Complex 41 at Cape Canaveral Air Force Station in Florida. The rover will conduct geological assessments of its landing site on Mars, determine the habitability of the environment, search for signs of ancient Martian life, and assess natural resources and hazards for future human explorers. It will also prepare a collection of samples for possible return to Earth by a future mission.
NASA's Jet Propulsion Laboratory will build and manage operations of the Mars 2020 rover for the NASA Science Mission Directorate at the agency's headquarters in Washington.
For more information about NASA's Mars programs, visit:
http://www.nasa.gov/mars
Participants in a landing site workshop for NASA's upcoming Mars 2020 mission have recommended three locations on the Red Planet for further evaluation. The three potential landing sites for NASA's next Mars rover include Northeast Syrtis (a very ancient portion of Mars' surface), Jezero crater, (once home to an ancient Martian lake), and Columbia Hills (potentially home to an ancient hot spring, explored by NASA's Spirit rover).
More information on the landing sites can be found at:
http://mars.nasa.gov/mars(...)ding-site-selection/
Mars 2020 is targeted for launch in July 2020 aboard an Atlas V 541 rocket from Space Launch Complex 41 at Cape Canaveral Air Force Station in Florida. The rover will conduct geological assessments of its landing site on Mars, determine the habitability of the environment, search for signs of ancient Martian life, and assess natural resources and hazards for future human explorers. It will also prepare a collection of samples for possible return to Earth by a future mission.
NASA's Jet Propulsion Laboratory will build and manage operations of the Mars 2020 rover for the NASA Science Mission Directorate at the agency's headquarters in Washington.
For more information about NASA's Mars programs, visit:
http://www.nasa.gov/mars
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
13-02-2017
NASA kiest drie mogelijke landingsplekken voor Mars 2020
De rover gaat een kijkje nemen bij een voormalig meer, een voormalige warmwaterbron of een heel oud stukje Marsoppervlak.
Eind vorige week zijn een aantal onderzoekers bijeengekomen om zich te buigen over de beste landingsplek voor de volgende Amerikaanse Marsrover. En daar rolt een lijstje met drie mogelijke kandidaten uit.
Columbia Hills in de Gusevkrater. Foto: NASA / JPL-Caltech / Cornell.
Kandidaat 1: de Gusev-krater
Klinkt deze locatie bekend? Dat kan kloppen. Deze krater werd eerder namelijk al bezocht door Marsrover Spirit. Maar NASA heeft een goede reden om nog eens naar deze krater toe te gaan, want Spirit ontdekte er iets bijzonders: sporen van een warmwaterbron. Een grote verrassing, aangezien de rover op geen enkele andere plek in de 160 kilometer brede krater sporen van water had aangetroffen. Helaas gaf Spirit in 2010 de geest en zijn er dus nog veel vragen over deze warmwaterbron-bevattende krater. En die kan de nieuwe Marsrover wellicht gaan beantwoorden.
Een schildvulkaan in het noordoostelijke deel van Syrtis. Afbeelding: NASA/ JPL-Caltech / University of Arizona.
Kandidaat 2: Noordoost Syrtis
Een andere optie is een bezoekje aan een zeer oud stukje Marsoppervlak met een interessant verhaal. Het noordoostelijke deel van Syrtis werd ooit flink verwarmd door vulkanische activiteit. Hierdoor smolt het ijs aan het oppervlak en ontstond er dus…vloeibaar water. Eén van de belangrijkste vereisten voor het leven zoals wij dat kennen. Dat vloeibare water stond bovendien in contact met mineralen en creëerde zo – in theorie – de ideale omstandigheden voor het ontstaan van en in standhouden van microbieel leven. Het mooie van dit deel van Syrtis is dat het terrein uit verschillende laagjes is opgebouwd. Elk laagje vertelt iets over een andere periode in de geschiedenis van Mars en hoe de omstandigheden in dit gebied door de tijd heen veranderden.
Om tot deze selectie te komen, stelden onderzoekers zich verschillende vragen. Bijvoorbeeld: is de locatie geschikt voor het neerzetten en verplaatsen van een rover? Zijn er aanwijzingen dat het gebied ooit beschikte over de omstandigheden die microbieel leven vereist? Kunnen de gesteenten in dit gebied sporen van dat leven herbergen? Ook is het natuurlijk belangrijk dat de rover in een gegeven gebied al zijn missiedoelen kan behalen.
Kandidaat 3: Jezero-krater
Ook interessant is de Jezero-krater. Deze krater getuigt namelijk van het feit dat Mars in het verleden afwisselend met heel natte en droge perioden te kampen had. Zo zijn er aanwijzingen dat deze afwisselend gevuld was met water en weer droog kwam te staan. Tijdens natte perioden kan in de krater microbieel leven zijn geweest. En de Marsrover kan resten daarvan wellicht terugvinden in de sedimenten in de krater.
De missie
De Marsrover in kwestie moet in juli 2020 gelanceerd worden. De rover zal onder meer op zoek gaan naar sporen van levensvormen die wellicht lang geleden op Mars leefden. Tevens zal de rover een aantal monsters verzamelen die tijdens een volgende missie terug naar de aarde kunnen worden gebracht.
De drie potentiële landingsplekken. Afbeelding: NASA.
De Amerikanen zijn niet de enigen die in 2020 naar Mars gaan. Ook de Europese en Russische ruimtevaartorganisatie zullen in 2020 een rover naar Mars sturen: ExoMars. Op dit moment rijden op Mars al twee Marsrovers rond: Curiosity en Opportunity. In mei 2018 willen de Amerikanen nog een lander naar Mars sturen: Mars Insight. Deze zal onderzoek gaan doen naar het binnenste van Mars en daartoe tot wel 4,5 meter diep in de rode planeet gaan boren.
(scientias.nl)
NASA kiest drie mogelijke landingsplekken voor Mars 2020
De rover gaat een kijkje nemen bij een voormalig meer, een voormalige warmwaterbron of een heel oud stukje Marsoppervlak.
Eind vorige week zijn een aantal onderzoekers bijeengekomen om zich te buigen over de beste landingsplek voor de volgende Amerikaanse Marsrover. En daar rolt een lijstje met drie mogelijke kandidaten uit.
Columbia Hills in de Gusevkrater. Foto: NASA / JPL-Caltech / Cornell.
Kandidaat 1: de Gusev-krater
Klinkt deze locatie bekend? Dat kan kloppen. Deze krater werd eerder namelijk al bezocht door Marsrover Spirit. Maar NASA heeft een goede reden om nog eens naar deze krater toe te gaan, want Spirit ontdekte er iets bijzonders: sporen van een warmwaterbron. Een grote verrassing, aangezien de rover op geen enkele andere plek in de 160 kilometer brede krater sporen van water had aangetroffen. Helaas gaf Spirit in 2010 de geest en zijn er dus nog veel vragen over deze warmwaterbron-bevattende krater. En die kan de nieuwe Marsrover wellicht gaan beantwoorden.
Een schildvulkaan in het noordoostelijke deel van Syrtis. Afbeelding: NASA/ JPL-Caltech / University of Arizona.
Kandidaat 2: Noordoost Syrtis
Een andere optie is een bezoekje aan een zeer oud stukje Marsoppervlak met een interessant verhaal. Het noordoostelijke deel van Syrtis werd ooit flink verwarmd door vulkanische activiteit. Hierdoor smolt het ijs aan het oppervlak en ontstond er dus…vloeibaar water. Eén van de belangrijkste vereisten voor het leven zoals wij dat kennen. Dat vloeibare water stond bovendien in contact met mineralen en creëerde zo – in theorie – de ideale omstandigheden voor het ontstaan van en in standhouden van microbieel leven. Het mooie van dit deel van Syrtis is dat het terrein uit verschillende laagjes is opgebouwd. Elk laagje vertelt iets over een andere periode in de geschiedenis van Mars en hoe de omstandigheden in dit gebied door de tijd heen veranderden.
Om tot deze selectie te komen, stelden onderzoekers zich verschillende vragen. Bijvoorbeeld: is de locatie geschikt voor het neerzetten en verplaatsen van een rover? Zijn er aanwijzingen dat het gebied ooit beschikte over de omstandigheden die microbieel leven vereist? Kunnen de gesteenten in dit gebied sporen van dat leven herbergen? Ook is het natuurlijk belangrijk dat de rover in een gegeven gebied al zijn missiedoelen kan behalen.
Kandidaat 3: Jezero-krater
Ook interessant is de Jezero-krater. Deze krater getuigt namelijk van het feit dat Mars in het verleden afwisselend met heel natte en droge perioden te kampen had. Zo zijn er aanwijzingen dat deze afwisselend gevuld was met water en weer droog kwam te staan. Tijdens natte perioden kan in de krater microbieel leven zijn geweest. En de Marsrover kan resten daarvan wellicht terugvinden in de sedimenten in de krater.
De missie
De Marsrover in kwestie moet in juli 2020 gelanceerd worden. De rover zal onder meer op zoek gaan naar sporen van levensvormen die wellicht lang geleden op Mars leefden. Tevens zal de rover een aantal monsters verzamelen die tijdens een volgende missie terug naar de aarde kunnen worden gebracht.
De drie potentiële landingsplekken. Afbeelding: NASA.
De Amerikanen zijn niet de enigen die in 2020 naar Mars gaan. Ook de Europese en Russische ruimtevaartorganisatie zullen in 2020 een rover naar Mars sturen: ExoMars. Op dit moment rijden op Mars al twee Marsrovers rond: Curiosity en Opportunity. In mei 2018 willen de Amerikanen nog een lander naar Mars sturen: Mars Insight. Deze zal onderzoek gaan doen naar het binnenste van Mars en daartoe tot wel 4,5 meter diep in de rode planeet gaan boren.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
