deel 1
W&T / Missie Rosetta: een reis naar de oorsprong van het leven
deel 2
W&T / [LIVE] Missie Rosetta: een reis naar de oorsprong van het leven #2
deel 3
W&T / [LIVE] Missie Rosetta: een reis naar de oorsprong van het leven #3
deel 4
W&T / [LIVE] Missie Rosetta: een reis naar de oorsprong van het leven #4
deel 5
W&T / [LIVE] Missie Rosetta: een reis naar de oorsprong van het leven #5
deel 6
W&T / [LIVE] Missie Rosetta: een reis naar de oorsprong van het leven #6
deel 7
W&T / [LIVE] Missie Rosetta: een reis naar de oorsprong van het leven #7
deel 8
W&T / Missie Rosetta: een reis naar de oorsprong van het leven #8
deel 9
W&T / Missie Rosetta: een reis naar de oorsprong van het leven #9
deel 10
W&T / Missie Rosetta: een reis naar de oorsprong van het leven #10
deel 11
W&T / Missie Rosetta: een reis naar de oorsprong van het leven #11
De Rosetta-missie: een fascinerende reis naar de oorsprong van het leven
quote:2014 wordt een intensief jaar voor ESA’s kometenjager Rosetta. Na een reis van bijna tien jaar en een winterslaap van 957 dagen zal ruimtesonde Rosetta komeet Churyumov-Gerasimenko ontmoeten. Als klap op de vuurpijl maakt lander Philae zich klaar om voor het eerst in de geschiedenis te landen op een komeet. Rosetta is één van de meest complexe en ambitieuze missies ooit. Tijd om de missie eens onder de loep te nemen.
Sinds november 1993 hebben wetenschappers en ingenieurs uit Europa en de Verenigde Staten hun krachten gebundeld om de ruimtesonde Rosetta en een lander genaamd Philae te bouwen. Rosetta werd in 2004 gelanceerd en zette middels een aantal flyby’s langs de aarde en Mars koers richting komeet Churyumov-Gerasimenko. Rosetta in de buurt van de komeet Churyumov Gerasimenko krijgen is niet makkelijk. “Geen enkele bestaande raket is in staat om een ruimtesonde rechtstreeks naar een komeet te sturen. In plaats daarvan slingert Rosetta door het zonnestelsel mede dankzij de zwaartekracht van de aarde en Mars. “De Rosetta-missie is een fascinerende reis naar onze oorsprong,” vertelt Matt Taylor, projectwetenschapper bij het ESA Rosetta-team. “Rosetta is uniek omdat het de eerste missie is die heel dicht bij een komeet zal komen en een lander zal plaatsen. Daarnaast zal de ruimtesonde getuige zijn van de spectaculaire transformatie van de komeet naarmate de afstand tot de zon kleiner wordt.”
Rosetta’s twaalf jaar durende reis door de ruimte. Animatie:ESA.
Wakker worden
In juni 2011 werd Rosetta in een diepe winterslaap gebracht voor de koudste, meest afgelegen deel van de reis. Rosetta werd in een langzame draai gezet om de stabiliteit te handhaven en haar zonnevleugels naar zon gericht om zoveel mogelijk zonlicht als mogelijk op te vangen. “Het is de eerste missie voorbij de asteroïdengordel die afhankelijk is van energie-opwekking door de zon, waardoor de sonde in staat is te opereren op 800 miljoen kilometer van de zon.” ESA is bezorgd om de gezondheid van het ruimtevaartuig. Zonder kleerscheuren een ruimtereis van meer dan tien jaar doorkomen is heel wat. “De onderdelen van Rosetta zijn uitvoerig getest, zodat zij kan omgaan met de ontberingen in de ruimte. We weten niet meer van Rosetta als toen ze in de sluimerstand ging,” aldus Taylor. Op dit moment zijn zowel de komeet als Rosetta op de terugreis naar het binnenste van het zonnestelsel en staat het Rosetta-team klaar om op 20 januari 2014 Rosetta, na een winterslaap van 957 dagen, wakker te maken.
Ontmoeting
“Zodra we de ruimtesonde met succes uit de winterslaap hebben gehaald en de instrumenten uitvoerig zijn getest, zullen we voorzichtig de komeet naderen en metingen verrichten.” Op het moment dat Rosetta wakker wordt, bevindt de sonde zich op nog zo’n negen miljoen kilometer van de komeet. In mei 2014 is die afstand naar verwachting verkleind tot twee miljoen kilometer en dan worden de eerste beelden van de Churyumov-Gerasimenko verwacht.
BELANGRIJKE LES
De ruimtesonde Rosetta is gebouwd met technologie van de jaren negentig en is niet de eerste ruimtesonde die naar een komeet wordt gestuurd. ESA’s Giotto werd ontworpen om de mysteries rond de komeet Halley op te lossen. Op 13 maart 1986 vloog Giotto heel dicht langs de komeet. Niemand had verwacht dat de ruimtesonde het spervuur aan komeetstof zou overleven. Hoewel Giotto flink werd beschadigd tijdens de flyby, bleven de meeste instrumenten operationeel. “De Giotto-missie was voor de ESA een belangrijke les. Hierdoor kon de technologie voor toekomstige missies zoals Rosetta worden verbeterd.”
Een prachtig beeld van Rosetta boven Mars, gemaakt door de Philae-camera op een afstand van ongeveer duizend kilometer van Mars. Foto: CIVA / Philae / ESA.
Rosetta zal de eerste ruimtesonde zijn die, op korte afstand, getuige is van een spectaculaire transformatie van de komeet. De verwachting is dat het prachtige beelden oplevert, maar het is ook een groot gevaar. Naarmate de komeet in toenemende intensiteit wordt blootgesteld aan de straling van de zon begint het ijs te sublimeren. Het gas dat uit de kern ontsnapt neemt ook stof mee en dat leidt tot de vorming van twee staarten. De ionenstaart bevat geïoniseerd gas en stof en stroomt altijd in tegengestelde richting van de zon. De stofstaart van microscopische stofdeeltjes draait enigszins in de richting van de baanvan de komeet. Hoewel het gas en stof de helderheid verhoogt, verbergt het ook de kern van de komeet. Het gas en het stof kunnen er voor zorgen dat Rosetta en Philae schade oplopen. Rosetta zal komeet Churyumov-Gerasimenko in het koude gebied van het zonnestelsel ontmoeten op het moment dat de komeet nog geen activiteit vertoont. “Het ontwerp van de baan van Rosetta is zodanig goed uitgezocht dat het ruimtevaartuig de gevaarlijke gebieden vermijdt, zoals de staart van de komeet. De navigatiecamera en het regelsysteem rekent op het zien van een deel van de zonnige zijde van de komeet, zodat het ruimtevaartuig niet in het staartgebied terechtkomt.”
Landing
Voor het eerst in de geschiedenis van de mensheid zal er een poging gedaan worden om te landen op een komeet. Rosetta zal een serie manoeuvres maken om dichtbij de komeet te komen en dan zal de snelheid worden verlaagd tot ongeveer 25 meter per seconde. Het naderen van een komeet, erom heen cirkelen en er ook nog eens op landen is en delicate aangelegenheid. Aangezien er weinig bekend is van de komeet moeten beelden en analyses van de komeet meer duidelijkheid verschaffen. “Aan de hand van die informatie besluiten wetenschappers en operationele teams wat de beste landingsplaats zal zijn. Hierdoor kunnen wij de veiligheid van de lander het beste waarborgen.” Uiteindelijk wordt het ruimtevaartuig in een baan rond de kern van de komeet gebracht op een afstand van ongeveer 25 kilometer. “De zwaartekracht van de komeet is een miljoen keer kleiner dan die van de aarde. Een natuurlijke baan om de komeet is daardoor alleen mogelijk onder de 30 kilometer,” aldus Taylor. In november 2014 wordt de lander Philae losgelaten op een hoogte van ongeveer een kilometer en zal op loopsnelheid landen op de uitgekozen landingsplaats. Onmiddellijk na de landing zal een harpoen worden afgevuurd om de lander te verankeren en te voorkomen dat Philae ontsnapt aan de zeer zwakke zwaartekracht van de komeet. Op de komeet zal Philae hoge resolutie foto’s maken en boringen verrichten op het oppervlak. De ruimtesonde Rosetta zal in een baan om de komeet Churyumov-Gerasimenko blijven in de nabijheid van de ijzige kern. Het zal meer dan een jaar duren voordat de opmerkelijke missie, in december 2015, tot een einde komt.
Rosetta’s Philae lander op de kern van de komeet. Animatie: ESA / AOES Medialab
Op 20 januari 2014 werd Rosetta wakker en was de sonde klaar voor de laatste etappe van haar bijzondere reis. “Ik ben ervan overtuigd dat we in staat zijn om dat te doen. Van daaruit moeten we de belangrijkste uitdagingen aangaan zoals de ontmoeting met de komeet en vervolgens de landing. Echter, voor mij is het belangrijkste aspect de wetenschap. Kometen zijn de meest primitieve objecten in het zonnestelsel. Een tijdcapsule uit de vroege stadia van de vorming van ons zonnestelsel. Kometen worden verantwoordelijk gehouden voor het leveren van een groot deel van het water in het zonnestelsel, waaronder het water op aarde. Door te kijken naar bepaalde isotopen zullen we in staat zijn om verhoudingen van de komeet te vergelijken met die van de aarde en de link tussen het ontstaan van het leven, de aarde en de kometen versterken,” aldus Taylor. De ijzige resten van de vorming van de planeten kunnen de sleutel zijn tot het ontrafelen van het mysterie dat ‘de oorsprong van het leven’ heet.
(en inmiddels weten we dat Philae is geland)
12 november 2014 was de dag van de landing. Om 09.35 werd Philae losgekoppeld van Rosetta en braken de 'Seven Hours of Terror aan'
Net na 17:00 uur kwam het signaal binnen dat de lander Philae de afdaling naar komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko had overleefd
Ook heeft Philae kort na zijn vertrek een foto van Rosetta gemaakt. En omgekeerd fotografeerde Rosetta de vertrekkende Philae.
Een leuk weetje: omdat de zwaartekracht op komeet 67P/C-G beperkt is, weegt de lander eenmaal op het oppervlak van de komeet slechts één gram!
We weten dat Philae drie keer landde door data van het ROMAP instrument en van het landingsgestel. De eerste keer landde hij met een snelheid van zo'n 1 meter per seconden. En we weten ook precies waar, door het combineren van beelden van de OSIRIS camera met metingen door het MUPUS instrument. Toen stuiterde hij weer door met een snelheid van ongeveer 38 centimeter per seconde. Een stuiter die ongeveer twee uur duurde, waarin Philae een kilometer aflegde. De richting van deze stuiter is echter nog niet bekend. De tweede stuiter die hierop volgde had een snelheid van slecht 3 centimeter per seconde en duurde maar 7 minuten..twitter:Philae2014 twitterde op woensdag 12-11-2014 om 17:04:09Touchdown! My new address: 67P! #CometLanding reageer retweet
Het stuiteren was voorspeld doordat 67P nauwelijks zwaartekracht heeft. Om stuiteren te voorkomen is Philae uitgerust met een harpoen en een stuwmotor, maar beide systemen bleken niet te werken tijdens de landing.
gifje van de NAVCAM capture van de 1e landing
The likely position of Philae in a visualisation of a topographic modeling of the comet's surface. Credits: ESA/Rosetta/Philae/CNES/FD
Het geluid van de landing
Persconferentie Dag 1
Op 13-11-2014 werd om 14:00 uur (Nederlandse tijd) door de Europese ruimtevaartorganisatie een persconferentie gehouden waar duidelijk werd dat Philae met slechts twee van zijn drie poten op vaste grond staat. De derde hangt los over een rots heen in het vacuüm van de ruimte. De lander is dus niet goed verankerd. Dat betekent dat de missieleiding zeer voorzichtig moet opereren, bijvoorbeeld met de boor waarmee Philae monsters van de komeet zou moeten
De plaats waar het ruimtevaartuig nu staat, is omringd door onregelmatig terrein dat het zonlicht weghoudt. Aan één kant rijst zelfs een steile rotswand op, blijkt uit de eerste foto's die Philae heeft verstuurd.
De gegevens wijzen erop dat de lander op zijn huidige positie per rotatie van de komeet ongeveer anderhalf uur zonlicht op kan vangen. Dat is aanzienlijk minder dan de zes à zeven uur waar ESA op gehoopt had. Nu draait Philae nog met behulp van een accu, maar op lange termijn moet deze het toch echt van zonne-energie hebben. Een plekje in de schaduw kan de levensduur van de lander dan ook flink verkorten.
Persconferentie Dag 2, 14-11-2014
De ruimtelander Philae is begonnen met boren in de komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko. Het is een risicovolle actie. Philae staat niet goed vast op de grond en kan door het boren omvallen. Aan de andere kant voelen de wetenschappers van het Europese Ruimteagentschap (ESA) zich gedwongen risico's te nemen: de batterijen van de lander zijn namelijk bijna op, waardoor de resultaten van de boring misschien niet eens de Aarde zullen bereiken
Eerder vandaag meldden de wetenschappers van ESA dat het tijd werd om risico's te nemen. ESA stond voor een lastige keuze: proberen we de batterijen op te laden of laten we Philae nu nog snel boren en zoeken naar waardevolle informatie voordat de energie wegvalt? Het is dus voorlopig de tweede optie geworden, ook al bestaat dan het risico dat de lander omvalt.
Teams van onder andere wetenschappers en ingenieurs bestuderen intussen de binnengelopen data. Tachtig tot negentig procent van de verwachte wetenschappelijke gegevens is al binnen. Uit foto's blijkt dat het komeetoppervlak bezaaid is met stof en brokstukken die een omvang hebben van millimeters tot meters.
Het oppervlak van komeet 67P. © Photo News
Update 15-11-2014
Rond middernacht was er opnieuw contact met Philae.
Ze hebben de lander 35 graden weten te draaien in de hoop om meer zonne-energie op te vangen.
Verder werd bekend dat Philae alle wetenschappelijke taken heeft kunnen volbrengen. In totaal 56 uur non stop wetenschappelijke metingen verrichten!
Rond 01:00 uur werd duidelijk dat de batterijen bijna hun limiet hadden bereikt en alle instrumenten aan boord zijn daarom uitgeschakel,.dan is Philae in slaapstand gebracht en zit deel 1 erop. Maar het is nog niet voorbij!
Als het draaien van de lander niets helpt, komt er in de komende maanden een nieuwe kans. Mogelijk kan het toestel weer energie tanken als de komeet zich naar de zon richt. Maar dat zal waarschijnlijk niet in de komende maanden zijn", zei technisch leider Koen Geurts bij DLR. Vooral het verzenden van data vreet energie en die was bijna op. Er werd dan ook niet verwacht dat er vandaag nog voldoende energie zou zijn.
Sweat dreams Philae!
De komende maanden zou Philae met de tien meetinstrumenten aan boord de oppervlakte en de kern van de komeet en de gassen die eruit vrijkomen bestuderen.
18-11-2014
Philae ontdekt organische moleculen op ‘keiharde’ komeet. Die conclusie trekken onderzoekers nadat ze de gegevens die Philae verzamelde kort voor hij in slaap viel, hebben geanalyseerd
Sinds Philae Rosetta verliet, heeft de sonde al enige manoeuvres uitgevoerd om zo in een baan te belanden van waaruit de elf wetenschappelijke instrumenten aan boord van Rosetta optimaal aan de slag kunnen. En daarmee wordt de baan van Rosetta voor het eerst sinds de aankomst bij 67P gedicteerd door de missiedoelen van Rosetta in plaats van de behoeften van Philae.
Over het oppervlak van 67P/Churyumov-Gerasimenko weten we bijvoorbeeld dat het uit een zachte, zanderige laag van ongeveer 15 tot 20 centimer dik bestaat.
Komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko komt iedere dag dichter bij de zon in de buurt, waardoor er steeds meer activiteit plaatsvindt. Zo warmt de komeet op, waardoor ijs op het oppervlak begint te sublimeren. Op een nieuwe foto van de Rosetta-ruimtesonde is goed te zien dat de komeet gas- en stofdeeltjes loslaat. De foto is gemaakt op 20 november
11 december 2014 - Rosetta results: Comets 'did not bring water to Earth'
5 januari 2015 - Niemand weet waar komeetlander Philae is
Het Europees Ruimteagentschap (ESA) is de Philae kwijt. Dat meldt BBC. In november landde de verkenner van ruimtesonde Rosetta met succes op een komeet. Door een gebrek aan zonlicht verloor Philae echter al snel alle contact met planeet aarde
17 december 2014 - Live Stream
Met het COSIMA instrument van Rosetta zijn ca. 2000 stofdeeltjes van 67P gevangen. Hierboven een foto van één van die stofdeeltjes.*
De persconferentie is hieronder terug te kijken
26 januari 2015 - Rosetta ziet hoe komeet 67P zijn stoffig imago afschudt
http://www.allesoversterr(...)d35ac6aa63ca1212.jpg
De stofdeeltjes die de Europese ruimtesonde Rosetta tot nu toe heeft opgevangen van komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko zijn poreus en 'pluizig'. Ze zijn relatief rijk aan natrium en ze bevatten nauwelijks ijs. Daarmee lijken ze veel op de microscopische interplanetaire stofdeeltjes die continu vanuit de ruimte op het aardoppervlak neerdwarrelen - ook die zijn grotendeels afkomstig van kometen.
Het eerste kleurenbeeld van komeet 67P
De foto wordt op 18 december officieel voorgesteld op een conferentie van de non-profitorganisatie die meer dan 40.000 geofysici verenigt.
De foto werd gemaakt door de OSIRIS-camera van Rosetta, die beelden schiet met verschillende filters. Het beeld is samengesteld uit drie foto's, die genomen werden met een rode, een groene en een blauwe filter.
11 februari 2015 - Impressive new perspective on #67P from 124 km (taken on 6 Feb)
14 februari 2015 - Rosetta levert eerste foto’s van scheervlucht af: wauw!
Op Valentijnsdag dook Rosetta vastberaden op komeet 67P/C-G af. De afstand tussen de twee werd tot zo’n zes kilometer verkleind!
Een foto van de scheervlucht
3 maart 2015 - Rosetta fotografeert eigen schaduw op komeet
13 maart 2015 - Rosetta-komeet heeft ijzige ‘nek’
‘Aangedikte’ kleurenopname van de ‘nek’ van komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko. De blauwachtige tint van het gebied wijst op aanwezigheid van oppervlakte-ijs. (ESA/Rosetta/MPS for OSIRIS Team)
The image offers a stunning view on the row of 'boulders' lying in the Hapi region on the comet's neck. A small portion of the Ma'at region on the smaller 'head' lobe of the comet is visible in the top-right corner, casting a shadow down the lower right side.
17 maart 2015 Mysterieuze windsporen op komeet mogelijk verklaard
Wetenschappers van de Rosettamissie hebben mogelijk het raadsel van de windsporen op de komeet 67P ontrafeld. Op de komeet lijkt stof over het oppervlak geblazen te worden - een verrassende ontdekking op een windvrij hemellichaam. Het onderzoeksteam komt nu met een hypothese waarbij geen wind meespeelt.
Het gaat om een sprongsgewijze verplaatsing van deeltjes, die ontstaat wanneer fragmenten van de komeet op het oppervlak neervallen. "De neergestorte deeltjes slaan stuk op het oppervlak", legde Mottola uit, "en zo worden ook andere deeltjes van hun oorspronkelijke locatie weggeworpen."
.
.
19 maart 2015 - Moleculaire stikstof gedetecteerd in ‘Rosetta-komeet’
De Europese ruimtesonde Rosetta heeft voor het eerst moleculaire stikstof gedetecteerd in een komeet (Science, 20 maart). Tot nu toe waren alleen verbindingen van stikstof met andere elementen in kometen waargenomen.
.
.
23 maart 2015
Rosetta heeft acht dagen lang gezocht naar een signaal van lander Philae. Maar Philae zwijgt in alle talen, zo melden onderzoekers nu. Onduidelijk is nog wanneer Rosetta haar oor opnieuw te luisteren zal leggen.
Het is nu wachten op het moment waarop Rosetta zich opnieuw in een baan bevindt van waaruit deze contact kan leggen met Philae. Onduidelijk is nog wanneer dat moment aanbreekt. Maar onderzoekers hebben goede hoop dat ze – wanneer Rosetta opnieuw contact probeert te leggen met Philae – een reactie zullen krijgen. Hoe dichter de komeet bij de zon komt, hoe waarschijnlijker het wordt dat Philae wakker is. Tegen de zomer hopen onderzoekers sowieso meer te weten.
.
.
3 april 2015
Even leek het er op dat de missie van sonde Rosetta ten einde was. Maar het slimme ruimtevaartuig wist zichzelf knap te redden
Komeet 67P/Churyumov–Gerasimenko laat zo veel gruis los, dat de sensoren van Rosetta verstopt raakten. Daarbij ging het vooral over een systeem waarmee de sonde naar de sterren ‘kijkt’ om te kunnen navigeren. De angst was dat de sonde daardoor helemaal zou uitvallen.
Maar geheel zelfstandig deed Rosetta iets verstandigs, ze nam afstand van de komeet, waardoor het stof niet meer op de lens viel. Na verloop van tijd floepte de sensor weer aan, waardoor de sonde haar weg kan vervolgen, nu op ongeveer 100 kilometer van de komeet.
comet activity 31 January - 25 March 2015
.
.
21 april 2015
Voor het eerst heeft ruimtesonde Rosetta een stofstroom die zich van het oppervlak van komeet 67P/C-G weghaast, zien ontstaan. De observatie kan ons meer inzicht geven in de activiteit van de komeet.
De geboorte van een stofstroom. Afbeelding: ESA / Rosetta / MPS for OSIRIS Team MPS / UPD / LAM / IAA / SSO / INTA / UPM / DASP / IDA
Een fantastische animatie van de missie tot nu toe! (maart 2015)
.
.
De missie van Rosetta kan doorgaan tot in 2016. Dan is de brandstof op en raakt de sonde te ver verwijderd van de zon om nog genoeg stroom op te wekken. "Dan zal hij zijn rondjes om 67P blijven draaien of misschien proberen we hem zachtjes op het oppervlak neer te leggen. Hij zal voor altijd blijven meereizen met de komeet."
De missie staat onder leiding van de Nederlander Fred Jansen. Het landingssysteem en de zonnepanelen zijn in Nederland gemaakt. De sonde is getest bij ruimtevaartlaboratorium Estec in Noordwijk.
.
.
Deze pagina geeft de huidige positie van Rosetta:
http://www.livecometdata.com/rosetta-spacecraft-mission/
.
.
Recente Close up foto's
Op deze foto zie je een oppervlaktekenmerk dat ESA aanduidt als 'goosebumps', oftewel kippenvel. Oppervlaktekenmerken zoals deze zijn onder meer te vinden op heel steile hellingen. Hoe ze ontstaan is nog onduidelijk. Afbeelding: ESA / Rosetta / MPS for OSIRIS Team MPS / UPD / LAM / IAA / SSO / INTA / UPM / DASP / IDA.
Op deze foto zien we een deel van een enorme scheur die door de ‘nek’ van komeet 67P/C-G loopt. Afbeelding: ESA / Rosetta / MPS for OSIRIS Team MPS / UPD / LAM / IAA / SSO / INTA / UPM / DASP / IDA.
Een close-up van - opnieuw - de 'nek' van 67P/C-G. Je ziet hier goed dat de nek gekenmerkt wordt door een 'glad huidje' en omringd wordt door steile kliffen. Afbeelding: ESA / Rosetta / MPS for OSIRIS Team MPS / UPD / LAM / IAA / SSO / INTA / UPM / DASP / IDA.
In het stof dat komeet 67P/C-G bedekt, ontstaan duin-achtige structuren. Mogelijk doordat het stof door gas uit de komeet in beweging wordt gebracht. Afbeelding: ESA / Rosetta / MPS for OSIRIS Team MPS / UPD / LAM / IAA / SSO / INTA / UPM / DASP / IDA
Een aantal foto's uit het eerste topic
Wist je dat de komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko een liedje zingt? Deze melodie is niet met onze oren hoorbaar, maar wel op andere frequenties
https://soundcloud.com/esaops/a-singing-comet
.
.
.
.
Live Stream
http://new.livestream.com/esa/cometlanding
of hier
http://www.esa.int/Our_Activities/Space_Science/Rosetta
.
.
.
.
.
.
een paar foto's van de landing
.
http://sci.esa.int/rosetta/
http://www.esa.int/Our_Activities/Space_Science/Rosetta
hier staat nog een hele collectie van foto's
https://secure.flickr.com(...)s/72157638315605535/
.
.
.
Het originele krantenartikel van 10 jaar geleden
gerelateerde topics
W&T / New Horizons: De reis naar Pluto (en verder)
W&T / [CENTRAAL] MARS - De Missies! Deel 10
W&T / Missie: Dawn. Voor het eerst in een baan rond een dwergplaneet
W&T / Hayabusa 2 Missie: opnieuw naar een asteroïde
W&T / Exo-Planeten Topic #2
W&T / Het Astronomie Topic #9
W&T / Astronomie in de Achtertuin #3
Update: Rosetta geland op komeet
Rosetta is geland op komeet 67P en heeft haar instrumenten uitgeschakeld. Daarmee is de Rosetta-missie definitief beëindigd. Op de laatste foto is de komeet van ruim een kilometer hoogte te zien.
De landing was om 12:39 Nederlandse tijd, maar werd pas om 13:19 bekend. Rosetta’s laatste signaal deed er namelijk 40 minuten over om vanaf de komeet bij aarde aan te komen.
Rosetta landde met een snelheid van 90 cm per seconde – zo’n 3 kilometer per uur. We zullen nooit weten waar en hoe Rosetta precies geland is, omdat alle instrumenten op het moment van de zachte crash waren uitgeschakeld. Mogelijk stuiterde het ruimtevaartuig nog een paar keer op de komeet, zoals lander Philae twee jaar geleden deed.
Komeet 67P vanaf 1,2 kilometer hoogte. Beeld: ESA/Rosetta/MPS for OSIRIS Team.
Steen van Rosetta
Het einde van Rosetta betekent niet dat het werk klaar is. Wetenschappers zijn de komende decennia nog bezig met het verwerken van de data.
Bovendien heeft ruimtevaartuig zelf ook nog een functie. Ze draagt namelijk een schijf met zich mee met daarop een tekst in duizend verschillende aardse talen, als ode aan de steen van Rosetta. Deze zit veilig weggestopt in het ruimtevaartuig. De tekst, die op de nikkelen schijf geëtst is, is leesbaar met een microscoop. Dit betekent dat toekomstige mensen of aliëns geen specifieke apparatuur nodig hebben om die te lezen.
Vrije val
Donderdagavond om iets voor negen uur werd het ruimtevaartuig Rosetta in vrije val gebracht. Ze bevond zich op dat moment op 19 kilometer hoogte boven komeet 67P. Omdat de zwaartekracht van de komeet niet erg sterk is, duurt de hele val maar liefst 15 uur.
Komeet 67P vanaf 5,8 kilometer hoogte. Beeld: ESA/Rosetta/MPS for OSIRIS Team.
Tijdens de afdaling worden de instrumenten waarmee Rosetta de komeet bestudeerde één voor één uitgeschakeld om energie te besparen. De eerste die eraan moesten geloven, waren COSIMA, MIDAS en VIRTIS. COSIMA ving stofdeeltjes die om de komeet heen zweefden en bestudeerde de samenstelling daarvan. MIDAS onderzocht ook stofdeeltjes in de directe omgeving van de komeet. Hiervoor gebruikte hij atoomkrachtmicroscopie, een techniek waarmee de afmetingen en de oppervlakstructuur van de stofdeeltjes bekeken kan worden. VIRTIS was erop gericht de kern en de coma (de gaswolk om de kern heen) van 67P te bestuderen.
De laatste plaatjes
Rosetta’s laatste minuten gaan het meest indrukwekkend worden. Tot op 300 meter hoogte zullen er nog goede foto’s gemaakt kunnen worden door de camera OSIRIS. Met een beetje geluk kunnen we straks prachtige details van het oppervlak van de komeet vanuit onze luie stoel bekijken.
Komeet 67P vanaf 8,9 kilometer hoogte. Beeld: ESA/Rosetta/MPS for OSIRIS Team.
Rosetta’s resultaten
De komeetlander Philae, die met Rosetta meereisde, kwam in november 2014 niet neer zoals de onderzoekers gepland hadden. Ze stond in de schaduw, waardoor ze haar batterij niet kon opladen. Bovendien stond ze niet recht.
Toch heeft de lander metingen kunnen doen waaruit bleek dat de komeet een brosachtige structuur heeft en dus grotendeels uit lucht bestaat. Daarnaast bleek er veel minder ijs op de komeet voor te komen dan werd gedacht. Ook analyseerde Philae het stof op de komeet. Hierbij werden, onder andere, vier niet eerder ontdekte complexe koolstofmoleculen gevonden.
Komeet 67P vanaf 5,8 kilometer hoogte. Beeld: ESA/Rosetta/MPS for OSIRIS Team.
De analyses zijn nog lang niet klaar. Slechts een paar procent van de data is inmiddels op aarde verwerkt. Wetenschappers zullen nog tientallen jaren nodig hebben om alle gegevens van de missie door te spitten. Hoewel de metingen korter en minder nauwkeurig waren dan de onderzoekers gehoopt hadden, heeft de missie dus toch veel informatie over de komeet opgeleverd.
Het geplande pad dat Rosetta aflegt voor de crash:
(newscientist)
Het is natuurlijk veel te vroeg om dat al te zeggen, wie weet hoe de ontwikkelingen in de komende 200 jaar gaanquote:We zullen nooit weten waar en hoe Rosetta precies geland is, omdat alle instrumenten op het moment van de zachte crash waren uitgeschakeld.
idd... zeg nooit nooit.quote:Op vrijdag 30 september 2016 13:34 schreef heywoodu het volgende:
[..]
Het is natuurlijk veel te vroeg om dat al te zeggen, wie weet hoe de ontwikkelingen in de komende 200 jaar gaan
quote:
30-09-2016
Update: Rosetta geland op komeet
Rosetta is geland op komeet 67P en heeft haar instrumenten uitgeschakeld. Daarmee is de Rosetta-missie definitief beëindigd. Op de laatste foto is de komeet van ruim een kilometer hoogte te zien.
Omdat ze fotos wilden maken van een kraterquote:
Waarom hebben ze Rosetta niet dichtbij Philea laten landen? Nu moeten ze voor alle eeuwigheid helemaal gescheiden van elkaar hun reis door het zonnestelsel voortzetten. Hoeveel moeite was het om gezellig precies naast Philea te landen!
[ afbeelding ]
waardoor ze toch een beetje van de binnenkant
van de komeet konden zien.
quote:
Waarom hebben ze Rosetta niet dichtbij Philea laten landen? Nu moeten ze voor alle eeuwigheid helemaal gescheiden van elkaar hun reis door het zonnestelsel voortzetten. Hoeveel moeite was het om gezellig precies naast Philea te landen!
[ afbeelding ]
quote:
[..]
Er zal nog wel 1 video komen waar te zien is hoe Rosetta land...
En dat ie de ogen dicht doet en gaat "slapen".
THE END...
quote:
quote:
[..]
Het is natuurlijk veel te vroeg om dat al te zeggen, wie weet hoe de ontwikkelingen in de komende 200 jaar gaan
Dat zullen wij iig nooit wetenquote:
que?quote:
[ Bericht 2% gewijzigd door -CRASH- op 30-09-2016 14:16:24 ]
in het artikel staa dat het de laatste foto was.quote:
Beetje te vroeg gezegd
"Update: Rosetta geland op komeet
Rosetta is geland op komeet 67P en heeft haar instrumenten uitgeschakeld. Daarmee is de Rosetta-missie definitief beëindigd. Op de laatste foto is de komeet van ruim een kilometer hoogte te zien."
Dan hadden ze beter even gewacht met publiceren jaquote:
[..]
in het artikel staa dat het de laatste foto was.
Beetje te vroeg gezegd
"Update: Rosetta geland op komeet
Rosetta is geland op komeet 67P en heeft haar instrumenten uitgeschakeld. Daarmee is de Rosetta-missie definitief beëindigd. Op de laatste foto is de komeet van ruim een kilometer hoogte te zien."
http://www.rtlnieuws.nl/n(...)na-12-jaar-op-komeet
Dat wordt volgend jaar ook zwaar, als Cassini zijn mission end heeft...Geen komeet missie... maar de volgende missie is al onderweg.quote:
Altijd jammer als zo'n mooie missie ten einde komt. Maar toch, het heeft wel wat om ondertussen oud genoeg te zijn om dergelijke missies van het begin tot het einde mee te kunnen maken
OSIRIS-REx een retourtje naar Bennu
Astroid sample return mission
Waarom hebben ze Rosetta dus niet vlak naast Philea gelandt? Dan konden ze een filmpje maken dat Philea weer bij zijn moeder was en ze elkaar in de armen vielen en dat Philea gelukkig niet alleen was maar weer fijn samen. En dan gingen ze op die komeet wonen en leefden ze nog lang en gelukkig en maakten vele spannende avonturen mee in het heelal.quote:
Houden ze er bij de ESA wel rekening mee dat ik deze filmpjes aan mijn kinderen laat zien en dat die dit soort vragen gaan stellen?
daar is ie tochquote:
het is geen precisielanding hequote:
[..]
Waarom hebben ze Rosetta dus niet vlak naast Philea gelandt? Dan konden ze een filmpje maken dat Philea weer bij zijn moeder was en ze elkaar in de armen vielen en dat Philea gelukkig niet alleen was maar weer fijn samen. En dan gingen ze op die komeet wonen en leefden ze nog lang en gelukkig en maakten vele spannende avonturen mee in het heelal.
Houden ze er bij de ESA wel rekening mee dat ik deze filmpjes aan mijn kinderen laat zien en dat die dit soort vragen gaan stellen?
Rosetta is niet gemaakt om te landen. Philae daarentegen was wel gemaakt om te landen, ondanks dat zijn harpoen enzo het niet deed, het heeft ook lang geduurd om Philae te lokaliseren. En het is waarschijnlijk dat Rosetta, net als Philae, een paar stuiteringen heeft gemaakt. De apparatuur is uitgezet; maar dan nog; die zal wel vernietigd zijn bij impact, dus ze kunnen niet weten waar hij terecht is gekomen
[ Bericht 2% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 30-09-2016 16:27:49 ]
30-09-2016
Snif snif, Rosetta is niet meer
Een compositie van foto's van de landingsplaats van Rosetta, gemaakt in de laatste uren van zijn afdaling.
Rosetta is dood, lang leve Rosetta! Zo kunnen we kort de dag van vandaag samenvatten. Op vrijdag 30 september verloor ESA’s controlecentrum in het Duitse Darmstadt om 13.19 uur het contact met Rosetta, nadat twintig minuten daarvoor de Europese sonde een zachte crash had gemaakt in de put Deir el-Medina op de kop van komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko. Die twintig minuten heeft het signaal nodig om van de komeet naar de aarde te komen. Het signaal dat aangaf dat Rosetta echt gestopt was zie je hieronder.
Met die crash kwam een einde aan Rosetta, de sonde die ruim twee jaar onderzoek heeft gedaan aan komeet 67P en die er tien jaar over heeft gedaan om daar te komen. Maar met het einde komt er nog geen einde aan de missie, want het onderzoek gaat door. Rosetta en Philae – de lander die op 12 november 2014 een unieke, stuiterende zachte landing maakte op het oppervlak van de komeet – hebben enorme hoeveelheden gegevens verzameld van de komeet en het duurt nog jaren voor de wetenschappers om dat allemaal te analyseren. Hieronder de allerlaatste foto die Rosetta wist door te seinen, gemaakt zo’n 20 meter boven het oppervlak. Resolutie is 5 mm/pixel en het getoonde gebied is 2,4 m groot.
:bron: Bron: ESA.
en dezequote:
[..]
Geen komeet missie... maar de volgende missie is al onderweg.
OSIRIS-REx een retourtje naar Bennu
Astroid sample return mission
W&T / Hayabusa 2 Missie: opnieuw naar een asteroïde
W&T / Missie: Dawn. Voor het eerst in een baan rond een dwergplaneet
W&T / BepiColombo: missie naar Mercurius
Over Osiris zullen we maar s beginnen een topic aan te maken
[ Bericht 3% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 30-09-2016 18:26:59 ]
Die is ook gaaf jaquote:
[..]
Geen komeet missie... maar de volgende missie is al onderweg.
OSIRIS-REx een retourtje naar Bennu
Astroid sample return mission
quote:
Dat was best wel zielig. Mijn ogen werden er vochtig van.quote:
Kudos voor degene die heeft bedacht om deze missie met tekenfilmpjes inzichtelijk te maken voor het grote publiek. Hiermee breng je science dichtbij de gewone mens.quote:
Het is ook belangrijk om zo een volgende generatie voor ruimte-exploiratie te interesseren en daarmee de toekomst van ruimtevaart veilig te stellen.quote:
[..]
Kudos voor degene die heeft bedacht om deze missie met tekenfilmpjes inzichtelijk te maken voor het grote publiek. Hiermee breng je science dichtbij de gewone mens.
twitter:SungrazerComets twitterde op woensdag 05-10-2016 om 16:18:20I added some context to one of the final @ESA #Rosetta #CometLanding images https://t.co/uPjuk4ayqP https://t.co/RS7JsiYmpD reageer retweet
dit heeft wel wat....schaal is zo lastig te visualiseren, zoiets helpt wel..quote:Op woensdag 5 oktober 2016 16:48 schreef rubbereend het volgende:
[ afbeelding ]twitter:SungrazerComets twitterde op woensdag 05-10-2016 om 16:18:20
We were saddened to learn the news yesterday that Klim Churyumov,
who discovered Rosetta's comet together with Svetlana Gerasimenko in 1969,
has passed away.
Many of us had the pleasure to meet him at various Rosetta Mission events held at ESOC,
and we are certainly very glad that he could see 'his' comet up close,
and follow the mission right through until its conclusion just a couple of weeks ago.
Our condolences to his family and friends in this time.
Klim Churyumov and a 3D model of Comet 67P/Churyumov-Gerasimenko,
at Philae's comet landing event in ESOC, Germany, in November 2014.
Credit: ESA/C.Carreau
Je zou bijna zeggen dat hiermee de cirkel rond is...quote:
Klim Churyumov (1937-2016)
We were saddened to learn the news yesterday that Klim Churyumov,
who discovered Rosetta's comet together with Svetlana Gerasimenko in 1969,
has passed away.
Many of us had the pleasure to meet him at various Rosetta Mission events held at ESOC,
and we are certainly very glad that he could see 'his' comet up close,
and follow the mission right through until its conclusion just a couple of weeks ago.
Our condolences to his family and friends in this time.
[ afbeelding ]
Klim Churyumov and a 3D model of Comet 67P/Churyumov-Gerasimenko,
at Philae's comet landing event in ESOC, Germany, in November 2014.
Credit: ESA/C.Carreau
Churyumov was zaterdag met de trein onderweg naar Kharkov, toen hij plotseling stierf.quote:Op zondag 16 oktober 2016 23:15 schreef Geralt het volgende:
In elk geval mooi dat die knaker het einde nog mee heeft mogen maken. Geen idee hoe en waarom hij dood is gegaan, maar hopelijk was ie nog bij verstand om het bewust meegemaakt te hebben.
http://www.astroblogs.nl/(...)et-67p-is-overleden/
The last batch of NAVCAM images taken by Rosetta during the final month of its incredible mission at Comet 67P/Churyumov-Gerasimenko have been released to the Archive Image Browser.
The image set covers the period 2-30 September when the spacecraft was on elliptical orbits that sometimes brought it to within 2 km of the comet's surface
The archive release also includes the final five NAVCAM images that were published on 30 September, taken shortly after the spacecraft's collision manoeuvre was executed on 29 September.
The new image sets can be found in folders MTP034 and MTP035.
Rosetta’s komeet is veel jonger dan gedacht
Rosetta-opname van komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko, gezien van een afstand van nog geen 90 kilometer. (ESA/Rosetta/NavCam)
Op basis van computersimulaties zijn astrofysici van de universiteit van Bern tot de conclusie gekomen dat de ‘eendvorm’ van komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko pas een miljard jaar geleden tot stand is gekomen. De twee delen waaruit de komeet is opgebouwd zouden brokstukken zijn van een groter ijsachtig object.
Tot nu toe gingen wetenschappers ervan uit dat komeet 67P, die grondig onderzocht is door de Europese ruimtesonde Rosetta, haar opvallende vorm al heel vroeg in de geschiedenis van het zonnestelsel heeft gekregen. Dat zou het gevolg zijn van een vrij zachte botsing tussen twee kleinere ijsachtige objecten.
Volgens de Zwitserse wetenschappers is het echter heel onwaarschijnlijk dat een komeet zo lang ongeschonden kan blijven. Voor komeet 67P geldt dat al helemaal: de ‘hals’ die de beide delen van de komeet met elkaar verbindt is uitermate zwak en vertoont zelfs barsten. Er is dus niet veel voor nodig om de komeet uit elkaar te laten vallen.
Het nieuwe onderzoek laat zien dat kometen als 67P in de loop van de tijd bij menige botsing betrokken zijn geweest. En dat maakt het aannemelijk dat de huidige vorm van Rosetta’s komeet – waarschijnlijk het resultaat van een hele reeks botsingen – nog niet zo lang bestaat.
De twee delen van komeet 67P zouden brokstukken zijn van een ongeveer vijf kilometer groot object dat in botsing is gekomen met een enkele honderden meters grote soortgenoot. Die botsing was niet zo hard dat het object geheel werd verpulverd, maar wel hard genoeg om deze in twee stukken te breken. Deze laatste zouden zich vervolgens weer hebben samengevoegd tot het object dat we nu als komeet 67P kennen. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Dat is wel erg jong...quote:
09-11-2016
Rosetta’s komeet is veel jonger dan gedacht
[ afbeelding ]
Rosetta-opname van komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko, gezien van een afstand van nog geen 90 kilometer. (ESA/Rosetta/NavCam)
Op basis van computersimulaties zijn astrofysici van de universiteit van Bern tot de conclusie gekomen dat de ‘eendvorm’ van komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko pas een miljard jaar geleden tot stand is gekomen. De twee delen waaruit de komeet is opgebouwd zouden brokstukken zijn van een groter ijsachtig object.
Tot nu toe gingen wetenschappers ervan uit dat komeet 67P, die grondig onderzocht is door de Europese ruimtesonde Rosetta, haar opvallende vorm al heel vroeg in de geschiedenis van het zonnestelsel heeft gekregen. Dat zou het gevolg zijn van een vrij zachte botsing tussen twee kleinere ijsachtige objecten.
Volgens de Zwitserse wetenschappers is het echter heel onwaarschijnlijk dat een komeet zo lang ongeschonden kan blijven. Voor komeet 67P geldt dat al helemaal: de ‘hals’ die de beide delen van de komeet met elkaar verbindt is uitermate zwak en vertoont zelfs barsten. Er is dus niet veel voor nodig om de komeet uit elkaar te laten vallen.
Het nieuwe onderzoek laat zien dat kometen als 67P in de loop van de tijd bij menige botsing betrokken zijn geweest. En dat maakt het aannemelijk dat de huidige vorm van Rosetta’s komeet – waarschijnlijk het resultaat van een hele reeks botsingen – nog niet zo lang bestaat.
De twee delen van komeet 67P zouden brokstukken zijn van een ongeveer vijf kilometer groot object dat in botsing is gekomen met een enkele honderden meters grote soortgenoot. Die botsing was niet zo hard dat het object geheel werd verpulverd, maar wel hard genoeg om deze in twee stukken te breken. Deze laatste zouden zich vervolgens weer hebben samengevoegd tot het object dat we nu als komeet 67P kennen. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Rosetta’s komeet had koolstofdioxide-ijs aan zijn oppervlak
Rosetta-opname van komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko, gezien van een afstand van nog geen 90 kilometer. (ESA/Rosetta/NavCam)
Enkele maanden voordat de komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko vorig jaar zijn kleinste afstand tot de zon bereikte, was er koolstofdioxide-ijs aan zijn oppervlak te zien – iets dat nog nooit eerder bij een komeet was waargenomen. Later doken ook twee ongewoon grote plekken met bevroren water op. Een en ander blijkt uit waarnemingen van de Europese ruimtesonde Rosetta, die tot voor kort om de komeet cirkelde (Science, 18 november).
De laag koolstofdioxide-ijs was ongeveer zo groot als een voetbalveld, de twee waterijsplekken waren groter dan een Olympisch zwembad. De ijslagen bevonden zich allemaal in hetzelfde gebied, dat tot augustus 2015 aan de schaduwkant van de komeet lag. Toen ook dat deel van de komeet door de zon werd beschenen, verdampte het oppervlakte-ijs snel. Het bestaan van de ijslagen werd in maart 2015 opgemerkt door de infraroodspectrometer VIRTIS, die ook het donkere deel van komeet 67P kon onderzoeken.
Dat een komeet als 67P koolstofdioxide bevat is niet echt verrassend: het is na water het meest voorkomende gas dat een komeet tijdens zijn nadering van de zon uitstoot. Maar het valt niet mee om dit gas in vaste toestand op het oppervlak van een komeet waar te nemen. Koolstofdioxide is namelijk een zeer vluchtige verbinding die in het vacuüm van de ruimte al bij een temperatuur van 193 graden onder nul verdampt. Drie weken na zijn ontdekking was het koolstofdioxide-ijs alweer verdwenen.
De wetenschappers vermoeden dat het waargenomen koolstofdioxide-ijs tijdens de vorige ‘zomer’ vanuit het nog relatief warme inwendige van de komeet op weg was naar buiten, maar door de kort daarop invallende kou werd ‘verrast’ en op het oppervlak achterbleef. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Verslag van de laatste uren van ruimtesonde Rosetta
De kaders op deze foto geven aan welke delen van komeet ‘67P’ Rosetta tijdens haar ‘crash’ heeft gefotografeerd. De ruimtesonde belandde uiteindelijk in het ‘zinkgat’ Deir el-Medina. (ESA/Rosetta/MPS for OSIRIS Team MPS/UPD/LAM/IAA/SSO/INTA/UPM/DASP/IDA)
Op 30 september jl. daalde de Europese ruimtesonde Rosetta af naar de komeet die zij ruim twee jaar had begeleid. ESA-wetenschappers hebben nog even op een rijtje gezet wat er tijdens die laatste 14,5 uur is gebeurd.
De reconstructie van de afdaling laat zien dat de ruimtesonde zachtjes is neergekomen op slechts 33 meter van haar beoogde ‘rustplaats’. De plek, die nu de naam Sais heeft gekregen (naar de oude Egyptische stad waar de beroemde Steen van Rosetta oorspronkelijk vandaan kwam), ligt aan de rand van een oud ‘zinkgat’ op de kop van de komeet. De laatste opname werd gemaakt op ongeveer twintig meter boven het inslagpunt.
De metingen die Rosetta ondertussen deed, laten zien dat de druk van de gasuitstroom van de komeet geleidelijk opliep. Doordat de komeet zich inmiddels alweer flink van de zon had verwijderd en daardoor sterk was afgekoeld, was die gasstroom overigens niet groot meer. Dat was ook te zien aan de hoeveelheid waterdamp die de komeet produceerde: het equivalent van twee eetlepels water per seconde. Op het hoogtepunt van zijn activiteit was dat twee badkuipen water per sonde.
Tijdens de afdaling is Rosetta niet meer getroffen door grote stofdeeltjes. Vermoedelijk was de uitstoot van waterdamp en andere gassen door de komeet inmiddels al te gering geworden om nog stofdeeltjes van meetbare grootte te kunnen optillen. Wel lieten de metingen vlak boven het oppervlak een toename zien van de aantallen zeer kleine stofdeeltjes, die afmetingen van ongeveer een miljoenste millimeter zouden hebben gehad.
Magnetische veldmetingen die Rosetta tot op elf meter boven het komeetoppervlak heeft gedaan, lieten geen toename zien. Daarmee is de eerdere ontdekking van de kleine komeetlander Philae, dat komeet geen magnetisch veld heeft, bevestigd. (EE)
http://www.esa.int/Our_Ac(...)escending_to_a_comet
(allesoversterrenkunde)
ExFM, bedankt voor het onder de aandacht brengen. Het mag dan een beetje een monoloog topic zijn maar met name dit topic is door mij met belangstelling gelezen.quote:
15-12-2016
...
(allesoversterrenkunde)
De Rosetta missie is ondanks de toch wel tegenvallende resultaten van Philea wel erg geslaagd denk ik. Toch een technisch wonder om met een 'man made thing' een stuk steen te kunnen bereiken en volgen. Het gaat mijn voorstellingsvermogen te boven maar het is geweldig om zoiets een beetje te volgen.
Dank.
quote:
[..]
ExFM, bedankt voor het onder de aandacht brengen. Het mag dan een beetje een monoloog topic zijn maar met name dit topic is door mij met belangstelling gelezen.
De Rosetta missie is ondanks de toch wel tegenvallende resultaten van Philea wel erg geslaagd denk ik. Toch een technisch wonder om met een 'man made thing' een stuk steen te kunnen bereiken en volgen. Het gaat mijn voorstellingsvermogen te boven maar het is geweldig om zoiets een beetje te volgen.
Dank.
Het is met plezier.
En die "tegenvallende resultaten van Philae" valt wel mee. Het is niet perfect gegaan maar het heeft wel een schat aan informatie opgeleverd, vooral als je bedenkt dat de missie inderdaad een technisch wonder is geweest
Technisch falen heeft natuurlijk weinig te maken met de gebruikte methode.quote:
Mwah.. het was toch beter geweest als we middels Philae DE manier hadden gevonden om op een dergelijk lichaam te landen. Helaas moeten we nu dus naar andere mogelijkheden kijken.
Dat zeker, maar zonder die kers was de taart nog steeds zeer smakelijk. Voor hetzelfde geld was het nooit gelukt om in orbit rond die komeet te geraken. Laten we niet vergeten dat die komeet een enorme snelheid heeft, en zo goed als geen eigen zwaartekrachtveld.quote:
Philae langdurig laten meten op het oppervlak had toch wel de kers op de taart geweest neem ik aan.
Men heeft ongelofelijk veel onderzoek kunnen doen, en ook Philae, hoewel de landing niet is geslaagd, heeft daarbij wel degelijk nut gehad.
Als men bij vertrek had geweten dat dit het resultaat zou zijn dan had men daar zonder twijfel voor getekend. De missie was succesvoller dan men toen durfde te dromen.
Wat als....
Rosetta door ons "onderzoek" over jaren en jaren neerstort op de aarde en daarmee de aarde beschadigd.....?
Iedereen maakt zich druk om nu.... Stelletje ego's
hij zit niet in een baan die hem op aarde brengtquote:
Ik ben nieuw in dit topic en het spijt me als ik dingen ophaal die al besproken zijn....
Wat als....
Rosetta door ons "onderzoek" over jaren en jaren neerstort op de aarde en daarmee de aarde beschadigd.....?
Iedereen maakt zich druk om nu.... Stelletje ego's
Dat is wat de mensheid nu berekend heeft. Maar wat als hij door onze tussen komst een andere komeet oid tegenkomt? Daardoor van baan veranderd met alle gevolgen van dien? Of die andere komeet oid daardoor veranderd van baan met alle gevolgen van dien...quote:
[..]
hij zit niet in een baan die hem op aarde brengt
Is er ooit zo ver door gedacht?
Wat is dat nou weer voor een raar vraagstuk?quote:
[..]
Dat is wat de mensheid nu berekend heeft. Maar wat als hij door onze tussen komst een andere komeet oid tegenkomt? Daardoor van baan veranderd met alle gevolgen van dien? Of die andere komeet oid daardoor veranderd van baan met alle gevolgen van dien...
Is er ooit zo ver door gedacht?
Het zou net zo goed kunnen dat een dergelijke gebeurtenis door Rosetta's invloed juist is voorkomen.
Raar? Ik vind het een serieus vraagstuk wat men moet beantwoorden alvorens men weer zo iets onderneemt. Wat is er raar aan om ook in de toekomst te kijken met de berekeningen die men doet voor zo een taak? Ik vind het niet meer dan normaal als men dat doet!quote:Op vrijdag 30 december 2016 01:43 schreef Quyxz_ het volgende:
[..]
Wat is dat nou weer voor een raar vraagstuk?
Het zou net zo goed kunnen dat een dergelijke gebeurtenis door Rosetta's invloed juist is voorkomen.
Eens, maar dat berekenen en bekend maken alvorens men zo iets doet is wel zo wenselijk.
Zeggen dat iets veilig is heeft in het verleden al vaker gebleken dat dat niet altijd zo is....
Verrassende duinen op komeet 67P
Links: opname van komeet 67P, die stof en waterdamp uitstoot. Rechts: een deel van de ‘hals’ van de komeet, waar een klein duinenlandschap te zien is. (ESA/Rosetta/NAVCAM)
Opmerkelijke beelden van de ruimtesonde Rosetta laten zien dat het oppervlak van de komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko een soort duinenrijen vertoont. Dat blijkt uit onderzoek door Franse wetenschappers, die ook modellen hebben gemaakt die het verschijnsel proberen te verklaren. Ze geven aan dat door het grote drukverschil tussen de zonkant van de komeet en gebieden die in de schaduw liggen er een wind kan optreden die oppervlaktedeeltjes meesleept (PNAS, 21 februari).
Normaal gesproken is er voor het ontstaan van wind een atmosfeer nodig, en die hebben kometen niet – althans niet permanent. Wanneer echter het oppervlak van een komeet door de zon wordt beschenen, sublimeert het daarin aanwezig ijs, waardoor een tijdelijke atmosfeer ontstaat. Deze is weliswaar heel ijl, maar daar staat tegenover dat de zwaartekracht van een komeet heel zwak is. Er is dus niet veel voor nodig om deeltjes in beweging te brengen.
De Franse modelberekeningen laten zien dat de winden die door de temperatuurverschillen in de ijle komeetatmosfeer ontstaan, krachtig genoeg zijn om deeltjes met afmetingen tot een centimeter in beweging te zetten. De voortrollende deeltjes hopen zich bij obstakels op, waardoor er uiteindelijk duinen ontstaan – ongeveer net zoals dat met zandkorrels op aarde gebeurt. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Collapsing cliff reveals comets interiorquote:
21 March 2017
Growing fractures, collapsing cliffs, rolling boulders and moving material burying some features on the comet’s surface while exhuming others are among the remarkable changes documented during Rosetta’s mission.
A study published in Science today summarises the types of surface changes observed during Rosetta’s two years at Comet 67P/Churyumov-Gerasimenko. Notable differences are seen before and after the comet’s most active period – perihelion – as it reached its closest point to the Sun along its orbit.
“Monitoring the comet continuously as it traversed the inner Solar System gave us an unprecedented insight not only into how comets change when they travel close to the Sun, but also how fast these changes take place,” says Ramy El-Maarry, study leader
The changes, which were either unique transient phenomena or taking place over longer periods, are linked to different geological processes: in situ weathering and erosion, sublimation of water-ice, and mechanical stresses arising from the comet’s spin.
In situ weathering occurs all over the comet, where consolidated materials are weakened – such as by heating and cooling cycles on daily or seasonal timescales – causing their fragmentation. Combined with heating of subsurface ices that lead to outflows of gas, this can ultimately result in the sudden collapse of cliff walls, the evidence of which is apparent in several locations on the comet.
A completely different process is thought to be responsible for the 500 m-long fracture spotted in August 2014 that runs through the comet’s neck in the Anuket region, and which was found to have extended by about 30 m by December 2014. This is linked to the comet’s increasing spin rate in the lead up to perihelion.
Furthermore, in images taken in June 2016, a new 150–300 m-long fracture was identified parallel to the original fracture.
Close to the fractures, a 4 m-wide boulder moved by about 15 m, as determined by comparing images taken in March 2015 and June 2016. It is not clear if the fracture extension and movement of the boulder are related to each other or caused by different processes.
A substantially larger boulder, some 30 m wide and weighing 12 800 tonnes, was found to have moved an impressive 140 m in the Khonsu region, on the larger of the two comet lobes.
It is thought that the boulder moved during the perihelion period, as several outburst events were detected close to its original position. The movement could have been triggered in one of two ways: either the material on which it was sitting eroded away, allowing it to roll downslope, or a forceful outburst could have directly lifted it to the new location.
Erosion caused by the sublimation of material, and deposition of dust falling from outbursts, are also thought to be responsible for sculpting the landscape in different ways, either uncovering previously hidden surfaces or depositing material elsewhere.
For example, scarps in several smooth plains have been observed to retreat by tens of metres and at a rate of up to a few metres per day around perihelion.
"Scarp retreats were observed before on Comet Tempel 1, inferred by comparing images taken during flybys of the comet by NASA's Deep Impact in 2005, and Stardust-NExT in 2011," says Ramy. "What we were able to do with Rosetta was to monitor similar changes continuously, and at a higher resolution.
"Our observations additionally tell us that scarp retreat seems to be a common process on comets, specifically in smooth-looking deposits."
Furthermore, in the smooth plains of Imhotep, previously hidden circular features, along with small boulders, have been exposed by the removal of material.
In one location, a depth of about three metres had been removed, most likely through the sublimation of underlying ices.
Changes were also noted in the comet's smooth neck region near the distinctive ripples that were likened to Earth's sand dunes when they were first identified. Close monitoring of the ripple formations showed this location to also display expanding circular features in the soft material that reached diameters of 100 m in less than three months. They subsequently faded away to give rise to new sets of ripples.
Scientists speculate that the repeated development of these unique features at the same spot must be linked to the curved structure of the neck region directing the flow of sublimating gas in a particular way.
Another type of change is the development of honeycomb-like features noticed in the dusty terrains of the Ma'at region on the comet's small lobe in the northern hemisphere, marked by an increase in surface roughness in the six months leading up to perihelion.
Similar to other seasonal changes, these features faded substantially after perihelion, presumably as a result of resurfacing by the deposition of new particles ejected from the southern hemisphere during this active period.
The scientists also note that although many small-scale localised changes have occurred, there were no major shape-changing events that significantly altered the comet's overall appearance. Ground-based observations over the last few decades suggest similar levels of activity during each perihelion, so they think that the major landforms seen during Rosetta's mission were sculpted during a different orbital configuration.
"One possibility could be that earlier perihelion passages were much more active, perhaps when the comet had a larger inventory of more volatile materials in the past," speculates Ramy.
"This documentation of changes over time was a key goal of Rosetta's mission, and shows the surface of comets as geologically active, on both seasonal and short transient timescales," says Matt Taylor, ESA's Rosetta Project Scientist.
quote:
21 March 2017
Rosetta scientists have made the first compelling link between an outburst of dust and gas and the collapse of a prominent cliff, which also exposed the pristine, icy interior of the comet.
Sudden and short-lived outbursts were observed frequently during Rosetta's two-year mission at Comet 67P/Churyumov-Gerasimenko. Although their exact trigger has been much debated, the outbursts seem to point back to the collapse of weak, eroded surfaces, with the sudden exposure and heating of volatile material likely playing a role.
In a study published today in Nature Astronomy, scientists make the first definitive link between an outburst and a crumbling cliff face, which is helping us to understand the driving forces behind such events.
The first close images of the comet taken in September 2014 revealed a 70 m-long, 1 m-wide fracture on the prominent cliff-edge subsequently named Aswan, in the Seth region of the comet, on its large lobe.
Over the course of the following year as the comet drew ever closer to the Sun along its orbit, the rate at which its buried ices turned to vapour and dragged dust out into space increased along the way. Sporadic and brief, high-speed releases of dust and gas punctuated this background activity with outbursts.
One such outburst was captured by Rosetta's navigation camera on 10 July 2015, which could be traced back to a portion of the comet's surface that encompassed the Seth region.
The next time the Aswan cliff was observed, five days later, a bright and sharp edge was spotted where the previously identified fracture had been, along with many new metre-sized boulders at the foot of the 134 m-high cliff.
"The last time we saw the fracture intact was on 4 July, and in the absence of any other outburst events recorded in the following ten-day period, this is the most compelling evidence that we have that the observed outburst was directly linked to the collapse of the cliff," says Maurizio Pajola, the study leader.
The event also provided a unique opportunity to study how the pristine water-ice otherwise buried tens of metres inside the comet evolved as the exposed material turned to vapour over the following months.
Indeed, after the event, the exposed cliff face was calculated to be at least six times brighter than the overall average surface of the comet nucleus. By 26 December 2015 the brightness had faded by half, suggesting much of the water-ice had already vapourised by that time.
And by 6 August 2016, most of the new cliff face had faded back to the average, with only one large, brighter block remaining.
In addition, the team had a clear 'before and after' look at how the crumbling material settled at the foot of the cliff. By counting the number of new boulders seen after its collapse, the team estimated that 99% of the fallen debris was distributed at the bottom of the cliff, while 1% was lost to space.
This corresponds to around 10,000 tonnes of removed cliff material, with at least 100 tonnes that did not make it to the ground, consistent with estimates made for the volume of dust in the observed plume.
Furthermore, the size range of the new debris, between 3 m and 10 m, is consistent with the distributions observed at the foot of several other cliffs identified on the comet.
"We see a similar trend at the foot of other cliffs that we have not been so fortunate to have before and after images, so this is an important validation of cliff collapse as a producer of these debris fields," says Maurizio.
But what actually led to the cliff suddenly collapsing at this particular moment?
An earlier study suggested that both rapid daily changes in heating or longer-term seasonal changes can create thermal stresses that lead to fracturing and subsequent exposure of volatile materials, triggering a rapid outburst that can cause the weakened cliff to collapse.
Even though the Aswan cliff region had been experiencing large temperature changes in the months before the collapse, interestingly, the collapse occurred at local night, ruling out a sudden extreme temperature change as the immediate trigger.
Instead, both daily and seasonal temperature variations may have propagated fractures deeper into the subsurface than previously considered, predisposing it to the subsequent collapse.
"If the fractures permeated volatile-rich layers, heat could have been transferred to these deeper layers, causing a loss of deeper ice," explains Maurizio. "The gas released by the vapourising material could further widen the fractures, leading to a cumulative effect that eventually led to the cliff collapse.
"Thanks to this particular event at Aswan, we think that the cumulative effect led by strong thermal gradients could be one of the most important weakening factors of the cliff structure."
"Rosetta's images already suggested that cliff collapses are important in shaping cometary surfaces, but this particular event has provided the missing 'before-after' link between such a collapse, the debris seen at the foot of the cliff, and the associated dust plume, supporting a general mechanism where comet outbursts can indeed be generated by collapsing material," says Matt Taylor, ESA's Rosetta project scientist.
[ Bericht 26% gewijzigd door -CRASH- op 22-03-2017 11:26:26 ]
Rosetta ziet klif instorten op komeet 67P
De Rosetta-ruimtesonde cirkelde een paar jaar om komeet 67P en zag van alles gebeuren op het oppervlak. Zo spotte het ruimtevaartuig een instortende klif.
De zogenoemde Aswan-klif heeft een hoogte van 134 meter. Daarmee is de klif iets hoger dan de Utrechtse Dom. Stel, de Domtoren zou bij de voet van de klif zijn gebouwd, dan zou dit er ongeveer zo uitzien:
Op 21 september 2014 zagen wetenschappers een scheur op een meter van de afgrond. De laatste foto van de scheur is gemaakt op 4 juli 2015. Op 10 juli 2015 fotografeerde Rosetta een pluim van gas en stof nabij de Aswan-klif. ESA-onderzoekers vermoeden dat deze pluim is ontstaan toen de klif instortte. Op foto’s die eind december 2015 en midden 2016 zijn gemaakt is de scheur namelijk niet meer te zien.
Bekijk een grote versie van deze foto.
Ruimtesonde Rosetta arriveerde in 2014 bij komeet 67P/C-G en vergezelde deze op zijn reis richting de zon. In september vorig jaar kwam er een einde aan de missie met de zachte landing van Rosetta op komeet 67P/C-G. Maar dit onderzoek laat maar weer eens zien dat de Rosetta-missie ook nadat deze ten einde kwam nog voldoende verrassingen voor ons in petto heeft.
(scientias.nl)
Verklaring gevonden voor zuurstofproductie op Rosetta-komeet
Komeet 67P/Chruyumov-Gerasimenko, gefotografeerd door de Europese ruimtesonde Rosetta. (ESA)
Een Californische chemicus heeft een verklaring gevonden voor de aanwezigheid van moleculair zuurstofgas in de nabijheid van komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko. Zuurstofmoleculen (O2) zijn in de ruimte extreem instabiel; toch werden ze dicht bij het komeetoppervlak ontdekt door de Europese komeetverkenner Rosetta. Aanvankelijk werd aangenomen dat de zuurstofmoleculen mogelijk al lange tijd bestonden, en dat ze van het komeetoppervlak waren losgeraakt onder invloed van de zonnewarmte.
Konstantinos Giapis van het California Institute of Technology, die zich normaal gesproken bezighoudt met scheikundige processen aan het oppervlak van halfgeleiders, presenteert in Nature Communications nu een sluitende verklaring voor de aanwezigheid van zuurstof, gebaseerd op laboratoriumexperimenten.
IJs aan het komeetoppervlak sublimeert onder invloed van zonlicht, waardoor waterdampmoleculen vrijkomen (H2O). Door energierijke ultraviolette fotonen in het zonlicht raken die geïoniseerd (ze verliezen één of meer elektronen, waardoor ze een elektrische lading krijgen). Mede onder invloed van het zwakke magneetveld van de zon wordt een deel van de geïoniseerde moleculen teruggeblazen naar het komeetoppervlak. Daar gaan ze een reactie aan met zuurstofatomen in bijvoorbeeld zandkorrels. De geïoniseerde moleculen pikken een zuurstofatoom op, en vallen vervolgens uiteen in waterstof (H2) en zuurstof (O2).
Dat zuurstofgas ook geproduceerd kan worden zonder dat er sprake is van biologische processen, kan in de toekomst van belang zijn bij het onderzoek aan de atmosferen van exoplaneten, aldus Giapis. (GS)
(allesoversterrenkunde)
quote:08 June 2017
The challenging detection, by ESA's Rosetta mission, of several isotopes of the noble gas xenon at Comet 67P/Churyumov-Gerasimenko has established the first quantitative link between comets and the atmosphere of Earth. The blend of xenon found at the comet closely resembles U-xenon, the primordial mixture that scientists believe was brought to Earth during the early stages of Solar System formation. These measurements suggest that comets contributed about one fifth the amount of xenon in Earth's ancient atmosphere.
Xenon – a colourless, odourless gas which makes up less than one billionth of the volume of Earth's atmosphere – might hold the key to answer a long-standing question about comets: did they contribute to the delivery of material to our planet when the Solar System was taking shape, some 4.6 billion years ago? And if so, by how much?
The noble gas xenon is formed in a variety of stellar processes, from the late phases of low- and intermediate-mass stars to supernova explosions and even neutron star mergers. Each of these phenomena gives rise to different isotopes of the element [1]. As a noble gas, xenon does not interact with other chemical species, and is therefore an important tracer of the material from which the Sun and planets originated, which in turns derives from earlier generations of stars.
"Xenon is the heaviest stable noble gas and perhaps the most important because of its many isotopes that originate in different stellar processes: each one provides an additional piece of information about our cosmic origins," says Bernard Marty from CRPG-CNRS and Université de Lorraine, France. Bernard is the lead author of a paper reporting Rosetta's discovery of xenon at Comet 67P/C-G, which is published today in Science
It is because of this special 'fingerprint' that scientists have been using xenon to investigate the composition of the early Solar System, which provides important clues to constrain its formation. Over the past decades, they sampled the relative abundances of its various isotopes at different locations: in the atmosphere of Earth and Mars, in meteorites deriving from asteroids, at Jupiter, and in the solar wind – the flow of charged particles streaming from the Sun.
The blend of xenon present in the atmosphere of our planet contains a higher abundance of heavier isotopes with respect to the lighter ones; however, this is a result of lighter elements escaping more easily from Earth's gravitational pull and being lost to space in greater amounts. By correcting the atmospheric composition of xenon for this runaway effect, scientists in the 1970s calculated the composition of the primordial mixture of this noble gas, known as U-xenon, that was once present on Earth.
This U-xenon contained a similar mix of light isotopes to that of asteroids and the solar wind, but included significantly smaller amounts of the heavier isotopes.
"For these reasons, we have long suspected that xenon in the early atmosphere of Earth could have a different origin from the average blend of this noble gas found in the Solar System," says Bernard.
One of the explanations is that Solar System xenon derives directly from the protosolar cloud, a mass of gas and dust that gave rise to the Sun and planets, while the xenon found in the Earth's atmosphere was delivered at a later stage by comets, which in turn might have formed from a different mix of material.
With ESA's Rosetta mission visiting Comet 67P/Churyumov-Gerasimenko, an icy fossil of the early Solar System, scientists could finally gather the long-sought data to test this hypothesis.
"Searching for xenon at the comet was one of the most crucial and challenging measurements we performed with Rosetta," says Kathrin Altwegg from the University of Bern, Switzerland, principal investigator of ROSINA, the Rosetta Orbiter Spectrometer for Ion and Neutral Analysis, which was used for this study.
Xenon is very diffuse in the comet's thin atmosphere, so the navigation team had to fly Rosetta very close – 5 km to 8 km from the surface of the nucleus – for a period of three weeks so that ROSINA could obtain a significant detection of all the relevant isotopes.
Flying so close to the comet was extremely challenging because of the large amount of dust that was lifting off the surface at the time, which could confuse the star trackers that were used to orient the spacecraft.
Eventually, the Rosetta team decided to perform this operation in the second half of May 2016. This period was chosen as a compromise so that enough time would have passed after the comet's perihelion, in August 2015, for the dust activity to be less intense, but not too much for the atmosphere to be excessively thin and the presence of xenon hard to detect.
As a result of the observations, ROSINA identified seven isotopes of xenon, as well as several isotopes of another noble gas, krypton; these brought to three the inventory of noble gases found at Rosetta's comet, following the discovery of argon from measurements performed in late 2014.
"These measurements required a long stretch of dedicated time solely for ROSINA, and it would have been very disappointing if we hadn't detected xenon at Comet 67P/C-G, so I'm really glad that we succeeded in detecting so many isotopes," adds Kathrin.
Further analysis of the data revealed that the blend of xenon at Comet 67P/C-G, which contains larger amounts of light isotopes than heavy ones, is quite different from the average mixture found in the Solar System. A comparison with the on-board calibration sample confirmed that the xenon detected at the comet is also different from the current mix in the Earth's atmosphere.
By contrast, the composition of xenon detected at the comet seems to be closer to the composition that scientists think was present in the early atmosphere of Earth.
"This is a very exciting result because it is the first discovery of a candidate for the hypothesised U-xenon," explains Bernard.
"There are some discrepancies between the two compositions, which indicate that the primordial xenon delivered to our planet could derive from a combination of impacting comets and asteroids."
In particular, Bernard and his colleagues were able to establish the first quantitative link between comets and our planet's gaseous shroud: based on the Rosetta measurements at Comet 67P/C-G, 22 percent of the xenon once present in Earth's atmosphere could originate from comets – the rest being delivered by asteroids.
This result is not in contradiction with the isotopic measurements of water at Rosetta's comet, which were significantly different to that found on Earth. In fact, given the trace amounts of xenon in Earth's atmosphere and the much larger amount of water in the oceans, comets could have contributed to atmospheric xenon without having a significant impact on the composition of water in the oceans.
The contribution inferred from the xenon measurements, instead, agrees with the possibility that comets have been significant carriers of pre-biotic material – such as phosphorus and the amino acid glycine, which were also detected by Rosetta at the comet – that was crucial to the emergence of life on Earth.
Finally, the difference between the blend of xenon found at the comet – which was incorporated in the nucleus at the time of its formation – and the xenon observed across the Solar System indicates that the protosolar cloud from which the Sun, planets, and small bodies were born was a rather inhomogeneous place in terms of its chemical composition.
"This conclusion is in accord with previous measurements performed by Rosetta, including the unexpected detections of molecular oxygen (O2) and di-sulphur (S2), and the high deuterium-to-hydrogen ratio observed in the comet water," adds Kathrin.
Additional evidence for the inhomogeneous nature of the protosolar cloud came also from anther study based on ROSINA observations, published in May in Astronomy & Astrophysics, which revealed that the mixture of silicon isotopes seen at the comet is different from what is measured elsewhere in the Solar System.
"As we anticipated last year, now that mission operations are over, the teams can focus on the science," says Matt Taylor, Rosetta Project Scientist at ESA.
"The detailed analysis performed in this work, based on specially designed operations, addresses one of the mission's key scientific goals: to find quantitative clues linking back to the formation and early evolution of our planet and Solar System."
Notes
[1] The lightest isotopes of xenon (124Xe and 126Xe) are produced during supernova explosions; intermediate-mass isotopes (127Xe, 128Xe, 129Xe, 130Xe, 131Xe and 132Xe) are produced during the Asymptotic Giant Branch phase of evolved low- and intermediate-mass stars; the heaviest isotopes (134Xe and 136Xe) are produced during the merger of neutron stars.
[2] The discovery of xenon by Rosetta at Comet 67P/Churyumov-Gerasimenko was announced during a Royal Society meeting in London, UK, and on the ESA Rosetta blog in June 2016, shortly after the scientists had made the detection. This is the first peer-reviewed study based on those measurements.
Organisch materiaal in Rosetta's komeet is mogelijk ouder dan ons zonnestelsel
De organische moleculen zouden in de interstellaire ruimte, nog voor het zonnestelsel ontstond, gevormd zijn.
Met die theorie komen Franse onderzoekers op de proppen in het blad Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. Hoe komen ze tot die conclusie? Nou, ze baseren zich onder meer op wat de Rosetta-missie ons over de totstandkoming van kometen heeft geleerd.
Organisch materiaal
Dankzij ruimtesonde Rosetta weten we dat ongeveer 40% van de massa van de kern van komeet 67P/C-G uit organische materialen – oftewel de bouwblokken van leven – bestaat. Hamvraag is natuurlijk waar die organische materialen precies vandaan komen. De Franse onderzoekers stellen nu dat ze ouder zijn dan ons zonnestelsel en al in de interstellaire ruimte zijn ontstaan.
Zonnenevels
Onderzoekers vermoeden eigenlijk al tientallen jaren dat in de interstellaire ruimte complexe organische moleculen te vinden zijn. Doorgaans is dat interstellaire organische materiaal vrij evenredig over de interstellaire ruimte verdeelt. Behalve dan in moleculaire wolken met een grote dichtheid, zoals de voorlopers van zonnenevels. In die wolken klonteren de organische moleculen namelijk samen. Uiteindelijk ontstaan uit deze zonnenevels zonnestelsels zoals dat van ons, met daarin planeten, maar ook kometen.
In 2014 kwam ruimtesonde Rosetta bij komeet 67P/C-G aan. Een primeur: nog niet eerder cirkelde er een ruimtesonde rond een komeet. De sonde vergezelde de komeet terwijl deze de zon naderde en bleef de komeet in de gaten houden tot eind september 2016. Toen maakte de sonde een geplande crashlanding op de komeet. Afbeelding: ESA / Rosetta / MPS for OSIRIS Team MPS / UPD / LAM / IAA / SSO / INTA / UPM / DASP / IDA.
Gemoedelijk samenklonteren
Dankzij de Rosetta-missie weten we dat die kometen ontstaan door het samenklonteren van steeds groter wordende deeltjes: eerst plakken kleine deeltjes aan elkaar en vormen zo kiezels en vervolgens klonteren die kiezels weer samen en dat proces gaat voort totdat er een komeetkern van enkele kilometers groot is gevormd. Dat proces verloopt overigens niet heel gewelddadig (met deeltjes die hard op elkaar botsen en dan fuseren), maar gaat er heel gemoedelijk aan toe. De onderzoekers stellen dan ook dat de organische moleculen die eerder in de pre-solaire zonnenevel huisden niet vernietigd zijn, maar waarschijnlijk in de deeltjes waaruit komeetkernen zijn opgebouwd, zijn opgenomen. En daar bevinden ze zich nu al zo’n 4,6 miljard jaar.
Analyse
Het onderzoek heeft verschillende implicaties. Zo zouden we meer te weten kunnen komen over het organisch materiaal in de interstellaire ruimte door monsters van een komeetkern te nemen en te analyseren.
Daarnaast heeft het onderzoek ook implicaties voor het ontstaan van leven. Want zoals gezegd zijn organische materialen de bouwblokken voor leven. En aangenomen wordt dat organische materialen in kometen een rol hebben gespeeld bij het ontstaan van leven op onze planeet: kometen zouden de organische materialen namelijk tijdens inslagen op aarde hebben afgeleverd. Als de oorsprong van dat organische materiaal inderdaad in de interstellaire ruimte ligt en dat organische materiaal inderdaad een rol heeft gespeeld in het ontstaan van leven op aarde, dan roept dat een interessante vraag op: zou het overvloedig in de interstellaire ruimte voorhanden zijnde organische materiaal dan middels kometen ook niet op heel veel andere planeten buiten ons zonnestelsel bouwblokken voor leven hebben afgeleverd?
(scientias.nl)
quote:Laatste foto van komeetsonde ontdekt
DARMSTADT - De Europese komeetsonde Rosetta is al een jaar ter ziele, maar wetenschappers hebben alsnog een laatste foto gevonden, van een paar seconden voor zijn ondergang. De afbeelding is gemaakt op minder dan 20 meter boven de komeet 67P. De foto is vaag, omdat de satelliet er niet in is geslaagd het hele beeld naar de aarde te sturen.
De foto was bij toeval teruggevonden op de servers van de vluchtleiding in Duitsland. Die dacht dat de laatste foto eerder was gemaakt.
De Rosetta werd in 2004 gelanceerd. Na tien jaar vliegen zette de satelliet een onbemande verkenner, de Philae, op het oppervlak van de komeet 67P/Tsjoerjoemov-Gerasimenko. Dat was nog niet eerder gedaan. De komeet vloog toen op ruim een half miljard kilometer afstand van de aarde. De operatie verliep niet vlekkeloos: Philae kwam terecht in een spelonk waar zonlicht de lander moeilijk kon bereiken. Hierdoor raakte de batterij al snel na de landing uitgeput.
De batterij kon zich later wel weer opladen, waarna de lander allerlei metingen naar de Rosetta zond. Die stuurde ze door naar aarde. Op de komeet werden zuurstofmoleculen, waterdamp, koolmonoxide en stikstof-, zwavel- en koolstofverbindingen gevonden. Vooral de vondst van zuurstof was verrassend. De gegevens kunnen wetenschappers meer vertellen over het ontstaan van ons zonnestelsel, en daarmee mogelijk over het ontstaan van leven op aarde.
(Telegraaf)
:quality(80)/cdn-kiosk-api.telegraaf.nl/deb221f6-a464-11e7-91ee-23d6014ce2b0.jpg)
Rosetta’s last words: science descending to a comet
Stoffig fonteintje op Rosetta's komeet werd van binnenuit aangedreven
“Er spelen duidelijk processen in kometen die we nog niet helemaal begrijpen.”
Een paar maanden voor de missie van Rosetta ten einde kwam, spotte de sonde iets bijzonders op de komeet waar deze omheen cirkelde. Op het oppervlak van 67P/Churyumov-Gerasimenko was een stofpluim te zien. “We zagen een heldere stofpluim die als een fontein van het oppervlak werd weggeduwd,” vertelt onderzoeker Jessica Agarwal. “Het duurde ongeveer een uur en daarbij kwam ongeveer 18 kilogram stof per seconde vrij.”
Afbeelding: ESA / Rosetta / MPS for OSIRIS Team MPS / UPD / LAM / IAA / SSO / INTA / UPM / DASP / IDA.
Rosetta fotografeerde de stofpluim niet alleen, maar was ook in staat om het materiaal dat de ‘fontein’ opwierp, te bestuderen. “Rosetta vloog toevallig door de pluim heen,” stelt Agarwal. In eerste instantie dachten de onderzoekers dat de oorsprong van de ‘fontein’ op het oppervlak van de komeet lag. Denk aan oppervlakte-ijs dat door toedoen van het zonlicht verdampt en stof met zich meevoert. Maar de metingen van Rosetta vertellen een heel ander verhaal. Deze fontein bracht zoveel stof in de ruimte: er moest iets anders aan de hand zijn. “Er moet vanonder het oppervlak energie zijn vrijgekomen om deze stofpluim aan te drijven. Er spelen duidelijk processen in kometen die we nog niet helemaal begrijpen.”
Onduidelijk blijft dan ook waar de energie die deze fontein een uur lang bezighield, vandaan kwam. Onderzoekers kunnen daar op dit moment alleen maar over speculeren. Zo zou het kunnen dat onder het oppervlak van de komeet holtes te vinden zijn die gevuld zijn met gas dat onder zeer hoge druk staat. Wanneer het zonlicht het bovenliggende oppervlak verwarmt, kunnen scheuren ontstaan, waardoor dat gas ontsnapt. Of gas werkelijk de drijvende kracht achter dit fonteintje is, wordt hopelijk snel duidelijk. Op dit moment combineren onderzoekers metingen van Rosetta met computersimulaties en laboratoriumexperimenten om de kwestie tot op de bodem uit te zoeken
(scientias.nl)
Ingrediëntenlijst van komeet 67P vastgesteld
Komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko, op 22 november 2014 gefotografeerd door Rosetta. De kern is opzettelijk overbelicht om de ‘jets’ van gas en stof die de komeet uitstoot beter te laten zien. (ESA/Rosetta/MPS for OSIRIS Team MPS/UPD/LAM/IAA/SSO/INTA/UPM/DASP/IDA)
Het stof dat komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko de ruimte in blaast bestaat voor bijna de helft uit organische moleculen en behoort tot de meest maagdelijke materialen in ons zonnestelsel. Deze resultaten hebben wetenschappers die betrokken zijn bij de Rosetta-ruimtemissie vandaag gepubliceerd in het Britse tijdschrift Monthly Notices of the Royal Astronomical Society.
Bij nadering van de zon beginnen de bevroren gassen in een komeet te verdampen. Daarbij voeren ze kleine stofdeeltjes mee de ruimte in. Een van de instrumenten van de Rosetta-sonde, die komeet ’67P’ van augustus 2014 tot september 2016 van dichtbij heeft onderzocht, heeft meer dan 35.000 van die stofdeeltjes verzameld.
De kleinste opgevangen deeltjes waren slechts 0,01 millimeter groot, de grootste ongeveer 1 millimeter. Deze deeltjes zijn met een microscoop bekeken en vervolgens bestookt met een energierijke bundel van indium-ionen. De secundaire ionen die daarbij vrijkwamen zijn ‘gewogen’ en geanalyseerd. De nu gepubliceerde resultaten hebben overigens slechts betrekking op dertig van deze deeltjes, die verspreid over de Rosetta-missie zijn verzameld.
De metingen laten zien dat de samenstellingen van de deeltjes veel op elkaar lijken. De onderzoekers zijn daarbij tot de conclusie gekomen dat het kometenstof dezelfde samenstelling heeft als de kern van komeet 67P. Hun analyse laat zien dat 67P tot de meest koolstofrijke hemellichamen behoort die ooit in ons zonnestelsel zijn waargenomen. Dat neemt overigens niet weg dat de komeet voor 55 procent uit andere mineralen bestaat, voornamelijk silicaten.
Opvallend daarbij is dat waterhoudende mineralen schaars zijn. Dat is overigens wel verklaarbaar: kometen bevinden zich doorgaans in de ijzige buitenwijken van het zonnestelsel, waar water steevast stijf bevroren is en geen reacties met mineralen kan aangaan. Vandaar ook dat de samenstelling van de komeet sinds het ontstaan van het zonnestelsel zo weinig is veranderd. (EE)
(allesoversterrenkunde)
taken at Comet 67P/Churyumov-Gerasimenko
between February and May 2016,
are now in the online archive! Browse latest additions in albums 26-28:
https://imagearchives.esac.esa.int/index.php?/category/81
quote:
Over 5000 images from Rosetta's OSIRIS camera,
taken at Comet 67P/Churyumov-Gerasimenko
between February and May 2016,
are now in the online archive! Browse latest additions in albums 26-28:
https://imagearchives.esac.esa.int/index.php?/category/81
geweldige beelden zitten er tussen, bedankt voor de link!
quote:
Op 
Sneeuw op Rosetta's komeet?
Naar deze beelden van komeet 67P/C-G kun je blijven kijken!
De beelden werden eerder deze week op Twitter gegooid door Landru79. De twittergebruiker maakte het gifje door foto’s die ruimtesonde Rosetta in 2016 van komeet 67P/C-G maakte, achter elkaar te zetten. Het resultaat is geweldig!
Op de voorgrond zien we het oppervlak van Rosetta. Maar wat vooral opvalt, is natuurlijk de ‘sneeuw’ die op komeet 67P/C-G lijkt te vallen.
Natuurlijk is het geen echte sneeuw, zo laat Mark McCaughrean – werkzaam bij de Europese ruimtevaartorganisatie – weten. “Mijn eerste gok is dat het door de zon verlicht stof is dat zich vrij dicht bij het ruimtevaartuig bevindt en terwijl het (ruimtevaartuig, red.) zich door het stof beweegt, ontstaat de illusie dat er kilometers ver weg, op de achtergrond, sneeuw valt op komeet 67P. Heel cool wel.”
Maar hoe zit het dan met de ‘sneeuw’ die achter de klif lijkt te verdwijnen? Ook dat is slechts een illusie: het zijn talloze sterren die op de achtergrond staan! De beelden hieronder laten dat heel fraai zien. Het gifje is hier enigszins aangepast, zodat je ziet dat niet de sterren op de achtergrond, maar de komeet zelf in beweging is.
Ruimtesonde Rosetta werd in 2004 gelanceerd en arriveerde in 2014 bij komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko. Een paar maanden later bonjourde de ruimtesonde een lander naar de komeet. Maar dat ging helaas niet helemaal goed; de lander stuiterde over het oppervlak en belandde in de schaduw van een klif, waar deze onvoldoende zonne-energie kon opwekken. De lander was dan ook maar kort actief. Rosetta bleef komeet 67P ondertussen bestuderen en was er van dichtbij getuige van hoe de komeet – naarmate deze de zon naderde – steeds actiever werd. De missie leverde een schat aan informatie op. In september 2016 kwam Rosetta’s missie ten einde toen de lander opdracht kreeg om zichzelf op komeet 67P te parkeren.
(scientias.nl)
dit is wel zo gaafquote:
25-04-2018
Sneeuw op Rosetta's komeet?
Naar deze beelden van komeet 67P/C-G kun je blijven kijken!
De beelden werden eerder deze week op Twitter gegooid door Landru79. De twittergebruiker maakte het gifje door foto’s die ruimtesonde Rosetta in 2016 van komeet 67P/C-G maakte, achter elkaar te zetten. Het resultaat is geweldig!
(scientias.nl)
Hi all,
Sorry for the spam - but i still couldnt think of a better way to do this.
Some of you may know that i am doing a sponsored 150 mile + bicycle ride in June for the following charities:
- Childline, a charity supporting support to children and young people with respect to bullying, child abuse etc.
- Nordoff Robbins, a charity involved in music therapy
- Teenage Cancer Trust, a support group for young cancer patients from 13-24.
I may be doing part of the ride in a stormtrooper helmet, and also some very snazzy unicorn/t-rex leggings (pictures at a later date).
I would appreciate any support you can give me, so take a look here, and help me smash my sponsorship target :
https://race-nation.com/sponsor/e/172534/
many thanks for your attention and also many thanks to those of you who have already sponsored me, much appreciated!
xxx
Matt
PS - feel free to circulate this message wider
------------------------------------------------------------------------
'Born to lose, live to win.’
'all those moments ... will be lost in time... like tears in rain'
Matt Taylor
Rosetta Mission
Scientific Support Office,
Directorate of Science, Room: Ca128
Jets van Rosetta-komeet ontstaan door onregelmatig oppervlak
Foto (links) en computermodel (rechts) van gas- en stoffonteinen in het Hapi-gebied op komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko. (ESA/Rosetta/MPS)
De prominente 'jets' (fonteinen) van gas en stof die rond zonsopkomst zichtbaar zijn aan het oppervlak van komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko ontstaan door de onregelmatige vorm en het ruwe oppervlak van de komeet. Dat blijkt uit gedetailleerd onderzoek en computersimulaties die deze week gepubliceerd zijn in Nature Astronomy.
Komeet 67P is in detail van nabij bestudeerd door de Europese ruimtesonde Rosetta. Op de foto's van Rosetta is te zien dat er regelmatig afzonderlijke jets van gas- en stofdeeltjes ontstaan wanneer een bepaald deel van de komeet als gevolg van de rotatie voor het eerst door de zon wordt beschenen.
Dat er rond zonsopkomst extra activiteit optreedt is niet zo verwonderlijk: het ijs op het koude komeetoppervlak begint dan in hoog tempo te sublimeren - het gaat direct van de vaste fase over in de gasfase. Waarom dat niet veel homogener en gelijkmatiger gebeurt, was echter niet duidelijk.
Uit de analyse van talloze Rosetta-fotos blijkt nu dat de vreemde vorm van de komeet en het zeer onregelmatige oppervlak daar verantwoordelijk voor is. Ook 'vers' ijs, dat bloot is komen te liggen na kleine 'aardsverschuivingen' aan het stoffige oppervlak, kan soms plotseling beginnen te verdampen.
Met gedetailleerde computersimulaties zijn planeetonderzoekers er in geslaagd om de waargenomen activiteit van het Hapi-gebied (in het smalle deel van de haltervormige komeetkern) goed te reproduceren. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Alle beelden en gegevens van Europese kometenmissie zijn nu voor iedereen toegankelijk
De allerlaatste close-up van komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko. De opname is gemaakt vlak voordat ruimtesonde Rosetta uitviel. (ESA/Rosetta/MPS for OSIRIS Team MPS/UPD/LAM/IAA/SSO/INTA/UPM/DASP/IDA)
Alle hoge-resolutiebeelden en de onderliggende data van de Rosetta-missie naar komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko zijn beschikbaar gemaakt door het Europese ruimteagentschap ESA. Het beeldmateriaal is nu compleet tot en met de laatste beelden die Rosetta heeft gemaakt tijdens haar afdaling naar het komeetoppervlak.
Het totale aantal beelden dat voor iedereen toegankelijk is ligt dicht bij de 100.000. Ze kunnen worden bekeken via de Archive Image Browser. De meetgegevens van alle wetenschappelijke instrumenten van de ruimtesonde zijn te vinden in het Planetary Science Archive. Daar zijn overigens ook de gegevens van andere ESA-ruimtemissies in het zonnestelsel opgeslagen.
Ruimtesonde Rosetta kwam op 6 augustus 2014 aan bij komeet ’67P’ en heeft daar tot 30 september 2016 omheen gecirkeld. Drie maanden na aankomst stootte zij een kleine landingsmodule (Philae) af, die na diens landing gedurende enkele dagen metingen heeft gedaan. (EE)
(allesoversterrenkunde.nl)
Moleculaire zuurstof in atmosfeer komeet 67P niet afkomstig van oppervlak
Komeet 67P/Chruyumov-Gerasimenko, gefotografeerd door de Europese ruimtesonde Rosetta. (ESA)
Wetenschappers hebben ontdekt dat de moleculaire zuurstof rond een komeet niet op zijn oppervlak wordt geproduceerd, maar wellicht uit zijn inwendige afkomstig is. Dat wordt afgeleid uit gegevens die in de periode 2014-2016 zijn verzameld door de Europese ruimtesonde Rosetta, toen deze om de komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko cirkelde (Nature Communications, 3 juli).
Wanneer een komeet dicht genoeg in de buurt van de zon komt, kan het ijs op zijn oppervlak gaan sublimeren – van vaste stof overgaan in gas. Er ontstaat dan een ijle atmosfeer die coma wordt genoemd.
Uit gegevens die met instrumenten van Rosetta zijn verkregen blijkt dat de coma van komeet 67P niet alleen water, koolstofmonoxide en koolstofdioxide bevatte, maar ook moleculair zuurstof. Dit laatste gas was nog nooit eerder waargenomen bij een komeet.
Aanvankelijk gingen Rosetta-wetenschappers ervan uit dat de zuurstof waarschijnlijk afkomstig was uit het vaste deel van de komeet – de kern. Dat zou dan betekenen dat de komeet dit gas al tijdens zijn vorming, 4,6 miljard jaar geleden, had meegekregen.
Een groep wetenschappers van buitenaf kwam echter met de suggestie dat moleculaire zuurstof ook kon ontstaan bij reacties tussen ionen (elektrisch geladen moleculen) op het oppervlak van de komeet. Een nieuwe analyse heeft nu echter laten zien dat dit mechanisme niet voldoende moleculaire zuurstof oplevert om de waargenomen hoeveelheid te verklaren.
De Rosetta-wetenschappers blijven dan ook bij hun oorspronkelijke conclusie: de moleculaire zuurstof in de komeet is hoogstwaarschijnlijk zo oud als het zonnestelsel. Dat is overigens ook in overeenstemming met recente theorieën die aangeven dat moleculaire zuurstof zich kan vormen in de donkere wolken van gas en stof waaruit sterren en planeten ontstaan. (EE
(allesoversterrenkunde)
Ruimtesonde Rosetta zag boogschok ontstaan bij komeet 67P
Het is voor het eerst dat een ruimtesonde een boogschok in het zonnestelsel heeft zien ontstaan.
Rosetta cirkelde van 2014 tot 2016 rond komeet 67P/ Churyumov-Gerasimenko en zocht onder meer naar een boogschok die eerder bijvoorbeeld ook nabij komeet Halley is gespot. Zonder resultaat. Tenminste: dat dachten we.
Toch wel
“We zochten naar een klassieke boogschok in het gebied waar we deze verwachtten: ver van de kern van de komeet,” aldus onderzoeker Herbert Gunell. “Maar we konden deze niet vinden, dus kwamen we tot de conclusie dat Rosetta er niet in geslaagd was om de boogschok te detecteren. Maar nu lijkt het erop dat de ruimtesonde wel een boogschok heeft gezien, maar dat deze nog in de kinderschoenen stond. Een nieuwe analyse van de data wijst uit dat we de boogschok uiteindelijk zo’n vijftig keer dichter bij de kern van de komeet zagen dan we in het geval van 67P verwacht hadden. Ook bewoog deze anders dan verwacht en daarom hebben we het in eerste instantie gemist.”
Over de boogschok
In ons zonnestelsel speelt de zonnewind een enorme rol. Deze constante stroom van geladen deeltjes haast zich bij de zon vandaan. De supersonische zonnewind vliegt langs objecten die deze onderweg tegenkomt – zoals planeten, maar ook kleinere hemellichamen zoals kometen – maar stuit kort daarvoor op een soort harde grens die ook wel wordt aangeduid als een boogschok. Het verschijnsel is volgens onderzoekers een beetje te vergelijken met de golf die voor de boeg van een schip ontstaat terwijl het zich een weg door het water baant.
Gedetecteerd
Terugkijkend op de missie moet ESA nu concluderen dat Rosetta zelfs meerdere keren dwars door die boogschok is heen gevlogen. Rosetta detecteerde de boogschok in maart 2015 en februari 2016, oftewel kort voor en kort nadat de afstand tussen 67P en de zon het kleinst was. “De boogschok in wording die we in de data uit 2015 zagen, moet later terwijl de komeet de zon naderde en actiever werd, geëvolueerd zijn tot een volledig ontwikkelde boogschok, maar dat zagen we niet in de data terug, omdat de ruimtesonde in die periode te dicht bij 67P stond om de ‘volwassen’ boogschok waar te nemen,” legt onderzoeker Charlotte Goetz uit. “Toen Rosetta de boogschok in 2016 weer spotte, verwijderde de komeet zich van de zon en zag de boogschok (die toen weer zwakker werd, red.) er net zo uit als in 2015.”
Het zijn unieke observaties. Nog nooit hebben onderzoekers in het zonnestelsel een boogschok in wording gespot.
(scientias.nl)
6 August 2014, ESA's Rosetta komt aan bij #Comet67P/Churyumov-Gerasimenko.
Wacht even. Dit is niet echt toch? Toch? Dit is toch pas net 2 jaar terug of iets? Niet?quote:
Op #waarblijftdetijd
Ik had ook dat gevoel dat het nog niet zolang geleden was.quote:Op donderdag 6 augustus 2020 23:22 schreef vosss het volgende:
[..]
Wacht even. Dit is niet echt toch? Toch? Dit is toch pas net 2 jaar terug of iets? Niet?
the Rosetta Mission's lander #Philae was found on the surface of #Comet67P! The OSIRIS narrow-angle camera took these images as the orbiter came within 2.7 km of the surface and clearly show the main body of the lander, along with two of its three legs.
More 👉
https://www.esa.int/.../Space_Science/Rosetta/Philae_found
