Wat als je weer actief verder gaat met je therapie? In de eerste instantie op jezelf, met wat je hebt geleerd tijdens je intensieve therapie, terwijl je actief verder zoekt naar hulp die jou meer schikt? Neem contact op met je huisarts, of de instelling waarbij je was, en geef aan wat je hier schrijft.quote:Op vrijdag 1 juli 2016 00:13 schreef Andromache het volgende:
[..]
Nee. Maar ik heb al een jaar intensief therapie gehd en het lijkt helemaal niet te hebben geholpen. Ik kwam er zo goed uit maar alles wat ik geleerd heb is weer weg. Voel me zo alleen en zo mislukt. De basis-GGZ is niet voldoende en voor de tweede lijn is er een megawachtlijst. Ik zie het niet meer zitten. Zo verdrietig. Ik dacht er zonder medicijnen af te kunnen komen maar dit is ook geen leven.
Dat sta ik mezelf niet toe. Ik heb een belabberd dagritme. Als ik echt van mezelf hield, zorgde ik wel beter voor mezelf. Ik heb mijn relatie laten mislukken dus ik verdien het niet om lief voor mezelf te zijn.quote:Op vrijdag 1 juli 2016 00:20 schreef Kamina het volgende:
[..]
Wat als je weer actief verder gaat met je therapie? In de eerste instantie op jezelf, met wat je hebt geleerd tijdens je intensieve therapie, terwijl je actief verder zoekt naar hulp die jou meer schikt? Neem contact op met je huisarts, of de instelling waarbij je was, en geef aan wat je hier schrijft.
Mocht je niet je gewenste resultaat krijgen, zoek door. Maar weinig gaat plotseling en alles gaat met stapjes. Ook jij.
Maar het heeft in het begin dus wel -iets- gedaan, een positief effect op je gehad.quote:Op vrijdag 1 juli 2016 00:13 schreef Andromache het volgende:
[..]
Nee. Maar ik heb al een jaar intensief therapie gehd en het lijkt helemaal niet te hebben geholpen. Ik kwam er zo goed uit maar alles wat ik geleerd heb is weer weg. Voel me zo alleen en zo mislukt. De basis-GGZ is niet voldoende en voor de tweede lijn is er een megawachtlijst. Ik zie het niet meer zitten. Zo verdrietig. Ik dacht er zonder medicijnen af te kunnen komen maar dit is ook geen leven.
Hier (reactie op vetgedrukte) heb je niet veel aan...maar welcome to the clubquote:Op vrijdag 1 juli 2016 00:23 schreef Andromache het volgende:
[..]
Dat sta ik mezelf niet toe. Ik heb een belabberd dagritme. Als ik echt van mezelf hield, zorgde ik wel beter voor mezelf. Ik heb mijn relatie laten mislukken dus ik verdien het niet om lief voor mezelf te zijn.
Je beseft neem ik aan wel dat je daarmee (het zelf stichten van een gezin) probeert een leegte op te vullen die toen (op je 16e schijnbaar) is ontstaan?quote:Op vrijdag 1 juli 2016 00:34 schreef Andromache het volgende:
Ja nou ja ik wil heel graag het warme gezin terug dat op mijn 16e opeens in duigen viel. En ik ben maar niet in staat om dat zelf te krijgen/maken.
Nou ik was al kwetsbaar en onzekfverzekerd, maar toen dat ook nog eens gebeurde, was het einde zoek. En ik ben matig in staat er afscheid van te nemen.quote:Op vrijdag 1 juli 2016 00:38 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Je beseft neem ik aan wel dat je daarmee (het zelf stichten van een gezin) probeert een leegte op te vullen die toen (op je 16e schijnbaar) is ontstaan?
Dat heeft toen veel impact op je gehad? Dat moet bijna wel als ik dit zo lees.
Had je het toen (voor het op je 16e stuk ging) echt zo goed? Het gezin waarin je opgroeide is toen plotseling uit elkaar gevallen? Mensen overleden of iets anders overleden?
Sorry voor het vragenbombardement, maar ik loop op m'n laatste restjes brandstof en dan gaat zeg maar de tactische subtiliteit er relatief vroeg aan en ben ik wat directer![]()
Enig idee waarom je toen al kwetsbaar en onzelfverzekerd was?quote:Op vrijdag 1 juli 2016 00:43 schreef Andromache het volgende:
[..]
Nou ik was al kwetsbaar en onzekfverzekerd, maar toen dat ook nog eens gebeurde, was het einde zoek. En ik ben matig in staat er afscheid van te nemen.
Wat mijn moeder tegen mij zei toen ik verdrietig en depressief was, nadat ze uit haar eigen depressie van 30 jaar kwam, is: "dat betekent dat je gevoel in je flikker hebt". Om daarin uit te wijden: je voelt je rot over hoe het met je gaat, dus je houdt wel degelijk van jezelf.quote:Op vrijdag 1 juli 2016 00:23 schreef Andromache het volgende:
[..]
Dat sta ik mezelf niet toe. Ik heb een belabberd dagritme. Als ik echt van mezelf hield, zorgde ik wel beter voor mezelf. Ik heb mijn relatie laten mislukken dus ik verdien het niet om lief voor mezelf te zijn.
Mooi. Ff belletje plegen.quote:Op vrijdag 1 juli 2016 11:04 schreef Donnie-Brasco het volgende:
Misschien mag ik toch nog beginnen aan vervolgopleiding![]()
Moet alleen wel dokters of psycholoog verklaring voorleggen. Hoe vraag je die aan? Gewoon mailtje sturen?
Hoe je vindt dat het zou moeten zijn, kan heel erg in de weg staan van wat het zou kunnen zijn...quote:Op vrijdag 1 juli 2016 00:34 schreef Andromache het volgende:
Ja nou ja ik wil heel graag het warme gezin terug dat op mijn 16e opeens in duigen viel. En ik ben maar niet in staat om dat zelf te krijgen/maken.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Achtergrondinformatie: De trigger voor het maken van dit filmpje was een zelfmoord, maar filmpje gaat met name over depressie.
Veel vind ik zeg maar niet helemaal toepasbaar op hoe ik zelf naar dit onderwerp kijk (ben het niet met alles eens. Misschien dat sommigen bepaalde dingen op bepaalde manieren beleven, maar ik beleef ze niet zo (zal wel een ASS-iets zijn)), maar deze docu is heel mooi gemaakt en belicht een aantal dingen die best wat meer aandacht zouden mogen krijgen.
Leek me wel passend voor deze reeks.
Zelf vond ik het stukje vanaf 36:45 heel goed (echt hulde), dit wordt echt te weinig beseft (en zelfs voor onzin versleten, echt een grote schande).
Gaat helemaal goed komen! Sowieso goed bezigquote:Op woensdag 6 juli 2016 08:18 schreef duracellkonijntje het volgende:
Net gestart met een nieuwe baan, technisch adviseur bij een Installatiebedrijf. Ik ben uiteindelijk meer mijn eigen baas, alleen moet ik nu in een korte tijd erg veel leren, en maak ik lange dagen, kort gezegd, het allemaal behoorlijk uitdagend momenteel. Gelukkig vind ik de baan 15x leuker dan het callcenter.
Ik merk dat met meer stress mijn angstklachten ook weer erger worden. Het pookt die oude burnout gerelateerde angsten een beetje wakker. Dan zit ik me druk te maken over dat ik bijvoorbeeld niet genoeg over m'n gevoelens praat en daarom een burnout krijg, terwijl ik op dat moment nergens mee zit. Het praten om het praten, alleen om die diepgewortelde angst te bevredigen.
Gelukkig heb ik de jaren hiervoor aan mezelf laten zien dat ik het kan, ik kan onder heel veel omstandigheden in balans blijven, en ik ben enorm gegroeid. En gaat het toch mis, tja, ik weet en kan ook niet alles. Dan maak ik er wel het beste van daarna.
Zo, laat de dag maar weer komen.
Normal is overratedquote:Op zaterdag 9 juli 2016 01:27 schreef Andromache het volgende:
Man wat een tranendal weer op de fiets. Ik voel me zo enorm eenzaam. Ik ben vrijwel alleen aan het klussen, en dat versterkt de frustratie om mijn c-keuzeleven. Ik weet eigenlijk niet waarvoor ik nog leef. Mijn leven is doelloos, ik heb niemand om voor te zorgen laat staan iemand die een beetje voor mij zorgt. Een baan die stom is, een afdeling die niets om het lijf heeft. Levensfases als moeder en oma worden gaan aan mij voorbij, waarom zou ik nog doorleven? Extra neus op de feiten bij d stucadoors en Marktplaatskopers die me vragen of ik alleen ga wonen in mijn huisje. Zie je wel? Ik wijk af. Jarenlang heb ik zo hard mijn best gedaan om er sociaal bij te horen, dat is me heel aardig gelukt, ben een spontane vrouw als ik mensen ontmoet en maak dan makkelijk contact. Maar nu wijk ik weer zo hard af. Vrijwel iedereen die ik ken heeft iemand thuis die er iets om geeft of je uberhaupt thuis komt. Ik ben weer het buitenbeentje, en die vreselijke pijn trek ik niet nog eens. Ik wil dit niet, ik ben nog liever dood dan dat ik nog meer zulke scherpe pijn meemaak. Dat dacht ik zo'n beetje de helft van mijn rit naar huis.
Toen bedacht ik dat ik meer mijn best moet doen voor een zinvol leven. Maar dat vind ik eng. Cirkelredeneren. Schop onder de kont en zulks...
Misschien dat ik een open deur intrap, maar heb je er zelf weleens aan gedacht om fokkers te meeten? (ik meen me wel te kunnen herinneren dat je weleens in een slowchat post, dus wellicht dat je dit al een beetje in je hoofd had).quote:Op zaterdag 9 juli 2016 01:27 schreef Andromache het volgende:
Man wat een tranendal weer op de fiets. Ik voel me zo enorm eenzaam. Ik ben vrijwel alleen aan het klussen, en dat versterkt de frustratie om mijn c-keuzeleven. Ik weet eigenlijk niet waarvoor ik nog leef. Mijn leven is doelloos, ik heb niemand om voor te zorgen laat staan iemand die een beetje voor mij zorgt. Een baan die stom is, een afdeling die niets om het lijf heeft. Levensfases als moeder en oma worden gaan aan mij voorbij, waarom zou ik nog doorleven? Extra neus op de feiten bij d stucadoors en Marktplaatskopers die me vragen of ik alleen ga wonen in mijn huisje. Zie je wel? Ik wijk af. Jarenlang heb ik zo hard mijn best gedaan om er sociaal bij te horen, dat is me heel aardig gelukt, ben een spontane vrouw als ik mensen ontmoet en maak dan makkelijk contact. Maar nu wijk ik weer zo hard af. Vrijwel iedereen die ik ken heeft iemand thuis die er iets om geeft of je uberhaupt thuis komt. Ik ben weer het buitenbeentje, en die vreselijke pijn trek ik niet nog eens. Ik wil dit niet, ik ben nog liever dood dan dat ik nog meer zulke scherpe pijn meemaak. Dat dacht ik zo'n beetje de helft van mijn rit naar huis.
Toen bedacht ik dat ik meer mijn best moet doen voor een zinvol leven. Maar dat vind ik eng. Cirkelredeneren. Schop onder de kont en zulks...
Ik denk eerlijk gezegd dat je hier best wel een punt hebt. Ik kan niet oordelen of Andro (en in hoeverre) zelf constructieve stappen heeft gezet wat aan haar leed te doen. Ze heeft denk ik ook een beetje de "pech" dat ze dat op zo'n manier brengt dat niet iedereen haar zou willen helpen (ben even expres wat vaag hier).quote:Op zaterdag 9 juli 2016 01:37 schreef Droopie het volgende:
[..]
Normal is overrated
Ik heb ook sinds kort een huisje en ging ik met mijn 36 jaar samen met mijn pa naar laminaat kijken bij de Roobol, zegt dat mens "u gaat vast alleen wonen"
Nou mevrouw u verkoopt vast niet veel met zulke technieken.
Ik heb jouw fase ook gehad en nu lach ik er om en iedereen heeft zijn problemen. Maar ik snap je frustratie, kom uit die comfortzone want ik gok dat op deze manier je toekomstbeeld ook beangstigend is.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Mon 'en!
quote:Op zaterdag 9 juli 2016 14:00 schreef bloempjuh het volgende:
Ego-post. Sorry.Ik moet ook nogSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Heb eergister (dacht dat het eergisteren was?) geleefd op melbatoast, macaroni en limonadesiroop![]()
Ik zou in jouw geval naar die AH gaan en dan je inkopen wel een beetje beperken tot het hoogst noodzakelijke (scheelt weer geld).
quote:Op zaterdag 9 juli 2016 14:00 schreef bloempjuh het volgende:
Ego-post. Sorry.Boos op jezelf zijn helpt nietSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt., al is t wel begrijpelijk.
Zo lekker naar de AH, als het lukt even lekker in de zon op een bankje genieten van wat lekkers?
En als je dan naar de winkel bent geweest heb je sowieso iets waar je trots op kunt zijn, want je bent mooi wel buiten geweest.“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Ik weet niet eens wát ik moet kopen. Ben zó erg aan het stressen dat mijn hele hoofd 'dicht' zit. Partner ligt ziek in bed, dus aan hem heb ik ook niks.quote:Op zaterdag 9 juli 2016 14:07 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik moet ook nog
Heb eergister (dacht dat het eergisteren was?) geleefd op melbatoast, macaroni en limonadesiroop![]()
Ik zou in jouw geval naar die AH gaan en dan je inkopen wel een beetje beperken tot het hoogst noodzakelijke (scheelt weer geld).
Heb je geen kalmeringsmiddelen? Daar worden ze ten slotte voor voorgeschreven en als je ze hebt, lijkt 't me nu een goed moment daarvoor dit middel in te zetten.quote:Op zaterdag 9 juli 2016 14:12 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Ik weet niet eens wát ik moet kopen. Ben zó erg aan het stressen dat mijn hele hoofd 'dicht' zit. Partner ligt ziek in bed, dus aan hem heb ik ook niks.
Btw: moest al naar de tandarts maandag a.s. (= paniek), maar nu heb ik ook nog eens een gaatje in mijn kies ontdekt (= extra stress). Ik trek het niet meer. Wil een zomerslaap houden.
Dan kan ik helemaal de deur niet meer uit: die dingen maken extreem slaperig. Zou wel willen, maar kan mijn lief niet laten doodgaan van de hongerquote:Op zaterdag 9 juli 2016 14:16 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Heb je geen kalmeringsmiddelen? Daar worden ze ten slotte voor voorgeschreven en als je ze hebt, lijkt 't me nu een goed moment daarvoor dit middel in te zetten.
Ik halveerde die pilletjes als dat beter uitkwam, misschien heb je aan een halfje ook genoegquote:Op zaterdag 9 juli 2016 18:07 schreef bloempjuh het volgende:
Op aandringen van Lief en omdat ik mezelf langzaamaan krankzinnig maakte, heb ik om een uur of drie tóch maar iets kalmerends gepakt. Na een paar uurtjes slapen (en Lief die me over mijn gezicht bleef aaien om me gerust te stellen) voel ik me nog steeds raar, maar niet meer wanhopig. Boodschappen doen is uitgesteld tot morgen.
Een diploma is nog niet zover, kan je daar dus ook weinig over zeggen.quote:Op zaterdag 9 juli 2016 19:52 schreef Droopie het volgende:
Na mijn sombere en moeilijke periode zit ik er sterk aan te denken om een opleiding sociaal psychologische basiskennis te gaan volgen.
Zijn er mensen die ervaring hebben met knowhow die ze opgedaan hebben tijdens hun behandeltraject om te zetten in een diploma?
Enige obstakel wat ik denk te zien is dat ik veel met het verleden bezig ben, aan de andere kant is
het positief uitgepakt.
Met psychosociale basiskennis leg je alleen een basis als je coach wil worden. Je kunt er niet mee bij de ggz werken. Dus ik zou eerder die kant van coaching op gaan dan de kant van ervaringsdeskundige. Kijk anders even bij Civas voor de verschillende coachingsopleidingen.quote:Op zaterdag 9 juli 2016 19:52 schreef Droopie het volgende:
Na mijn sombere en moeilijke periode zit ik er sterk aan te denken om een opleiding sociaal psychologische basiskennis te gaan volgen.
Zijn er mensen die ervaring hebben met knowhow die ze opgedaan hebben tijdens hun behandeltraject om te zetten in een diploma?
Enige obstakel wat ik denk te zien is dat ik veel met het verleden bezig ben, aan de andere kant is
het positief uitgepakt.
Mijn droom/ doel is om mensen die vast lopen in het leven te helpen en dan voornamelijk verslaafden maar anderen niet uitgezonderd.quote:Op zondag 10 juli 2016 10:14 schreef Elvi het volgende:
[..]
Met psychosociale basiskennis leg je alleen een basis als je coach wil worden. Je kunt er niet mee bij de ggz werken. Dus ik zou eerder die kant van coaching op gaan dan de kant van ervaringsdeskundige. Kijk anders even bij Civas voor de verschillende coachingsopleidingen.
Dan zou ik inderdaad de coachingskant op gaan, en dat met cursussen bereiken ipv volledige opleidingen.quote:Op zondag 10 juli 2016 10:26 schreef Droopie het volgende:
[..]
Mijn droom/ doel is om mensen die vast lopen in het leven te helpen en dan voornamelijk verslaafden maar anderen niet uitgezonderd.
Het liefst met een eigen kantoor
Mijn probleem was drank maar ook heel veel andere psychische troep.
Bij het idee van ervaringsdeskundige heb ik dat gemeentes en instellingen deze mensen voorlichtingen laat doen of dat je voor een hongerloontje in een kliniek mensen ondersteunt.
Met andere woorden ik wil eigen baas worden en in het begin dit parttime doen naast mijn bestaande baan en clienten via bv. de AA of huisartsen te krijten.
Bij ervaringsdeskundige opleidingen die ik gezien heb moet je 4 jaar naar school en is er weinig ruimte om dit te combineren naast mijn huidige werk in de logistiek.
Maar ik hoor graag jouw input
De cursus "herstellen doe je zo" is niets voor mij, die fase ben ik met mijn 30 maanden al gepasseerd.quote:Op zondag 10 juli 2016 10:55 schreef Elvi het volgende:
[..]
Dan zou ik inderdaad de coachingskant op gaan, en dat met cursussen bereiken ipv volledige opleidingen.
Ik zou zelf dit traject volgen:
- Je kunt de cursussen 'herstellen doe je zelf' en 'werken met eigen ervaring' volgen. Vaak worden die door een GGZ instelling aangeboden. Dat lijkt me handig als je je eigen ervaring wilt inzetten in een coachingstraject
- Psychosociale basiskennis moet je doen als je een coach wil worden (vanaf 2017 moeten alle coaches dit verplicht hebben gevolgd, tenzij je een uitzondering bent omdat je oorspronkelijke opleiding genoeg aansluit).
- Een coachingsopleiding/cursus volgen zodat je cliënten goed kunt begeleiden en een traject kunt uitzetten. En dan ligt het er maar net aan hoe je er zelf instaat en wat je belangrijk vind. Wil je dat mensen vanuit de verzekering een coachingstraject vergoed krijgen, of wil je je aansluiten bij een kwaliteitsregister? Beide zijn niet verplicht, en als je een cursus volgt die goedgekeurt is door bijvoorbeeld de NOBCO dan ben je al snel 3000 euro kwijt. Doe je een curus bij bijvoorbeeld NTI dan heb je dezelfde vaardigheden en kennis, maar kun je je niet aansluiten bij de NOBCO.
- Een specialisatie voor verslavingen. Bij Civas kun je deze cursus volgen: https://www.civas.nl/curs(...)eling-bij-verslaving die zou ik wel naast een cursus coaching volgen, maar het maakt wel dat je je een bepaalde kant op kunt specialiseren.
Nou ja, dat is dus even mijn inputIk wil zelf ook de coachingskant op gaan, en naast een betaalde baan ook. Dus ik heb zelf al heel wat uitgezocht
Ik weet alleen niet of ik iets wil doen met mijn ervaringen zeg maar... Voor de echt heftige gevallen ben ik denk ik niet geschikt
Iemand die bv vliegangst heeft, moeite met conflicten, in het weekend te veel drinkt en daardoor problemen krijgt op het werk.quote:Op zondag 10 juli 2016 11:41 schreef DancingPhoebe het volgende:
Wanneer zou zo'n coach om de hoek komen kijken?
Ik heb nu voor het eerst adequate begeleiding voor mijn depressie en ik merk dat ik echt zo verschrikkelijk veel heb aan mijn 2 psychologes die ontzettend onderlegd zijn, hun vakgebied door en door kennen, veel contacten hebben met andere artsen, goed kunnen schakelen met andere therapeuten, maar vooral echt goed in hun vak zijn.
Waar zou zo'n ervaringscoach om de hoek komen kijken? Ik ben nl naar de huisarts gegaan (en daar begon het de vorige keer ook, maar die verwees me door naar een groep prutsers), doorverwezen naar psychologe 1, die later psychologe 2 er bij betrok.
Een soort therapielight dan dus?quote:Op zondag 10 juli 2016 12:10 schreef Droopie het volgende:
[..]
Iemand die bv vliegangst heeft, moeite met conflicten, in het weekend te veel drinkt en daardoor problemen krijgt op het werk.
Niet alle problemen hebben gelijk intensieve hulp nodig, er zullen zat mensen zijn die het zelf kunnen en met een praatje en steuntje in de rug de juiste weg weer vinden.
Tegenwoordig zijn huisartsen verplicht om zulke mensen in de praktijk te hebben.quote:Op zondag 10 juli 2016 12:11 schreef DancingPhoebe het volgende:
[..]
Een soort therapielight dan dus?
En hoe kom je daar dan terecht? Hoe "vind" je die? Als je daar dus mee worstelt?
Mijn huisartsenpost heeft ook 'praktijkondersteuners'. Volgens mij geen ervaringsdeskundigen, maar ze mogen niet veel meer doen dan verhalen aanhoren en mee zoeken naar een vervolgtraject.quote:Op zondag 10 juli 2016 12:14 schreef Droopie het volgende:
[..]
Tegenwoordig zijn huisartsen verplicht om zulke mensen in de praktijk te hebben.
Voor mij bleek die hulp te "light" en vanaf haar werd ik doorverwezen naar A en via B kwam ik door zelf te zoeken bij hele gespecialiseerde hulp.
Ik vond die eerst vrouw meer een slimme lieve tante en ik haar neefje
Dat klopt het zijn geen ervaringsdeskundigen, maar ze kunnen behalve je verhaal aanhoren ook adviezen gegeven. Voor sommige gevallen is dat voldoende.quote:Op zondag 10 juli 2016 14:07 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Mijn huisartsenpost heeft ook 'praktijkondersteuners'. Volgens mij geen ervaringsdeskundigen, maar ze mogen niet veel meer doen dan verhalen aanhoren en mee zoeken naar een vervolgtraject.
Precies!quote:Op zondag 10 juli 2016 14:10 schreef Droopie het volgende:
[..]
Dat klopt het zijn geen ervaringsdeskundigen, maar ze kunnen behalve je verhaal aanhoren ook adviezen gegeven. Voor sommige gevallen is dat voldoende.
Het is een tussenstap tussen de huisarts en de ggz.
Ik heb het wel eens eerder gezegd, 80% van de mensen zou eens in de zoveel tijd een gesprekje met een coach moeten houden.quote:
Oh..dat is niet mijn ervaring maar dat zal mij echt helemaal niets verbazen.quote:Op zondag 10 juli 2016 18:34 schreef Luchtbel het volgende:
Wat ik hoor van mensen die als praktijkondersteuner werken is dat ze helaas vooral ingezet worden voor de mensen waar de huisarts weinig mee kan en de GGZ nog geen tijd voor heeft. Als overbrugging zeg maar. Terwijl dat niet de bedoeling is, geen zoden aan de dijk zet en kan dus nogal frustrerend zijn voor alle partijen. Zal niet in elke praktijk zo gaan maar zou het wel in mijn achterhoofd houden.
Dit vind ik trouwens wel heel leuk verbeeld!quote:Op zondag 10 juli 2016 18:08 schreef Droopie het volgende:
[..]
Ik heb het wel eens eerder gezegd, 80% van de mensen zou eens in de zoveel tijd een gesprekje met een coach moeten houden.
Een soort geestelijke APK
Amen.quote:Op zaterdag 9 juli 2016 01:27 schreef Andromache het volgende:
Man wat een tranendal weer op de fiets. Ik voel me zo enorm eenzaam. Ik ben vrijwel alleen aan het klussen, en dat versterkt de frustratie om mijn c-keuzeleven. Ik weet eigenlijk niet waarvoor ik nog leef. Mijn leven is doelloos, ik heb niemand om voor te zorgen laat staan iemand die een beetje voor mij zorgt. Een baan die stom is, een afdeling die niets om het lijf heeft. Levensfases als moeder en oma worden gaan aan mij voorbij, waarom zou ik nog doorleven? Extra neus op de feiten bij d stucadoors en Marktplaatskopers die me vragen of ik alleen ga wonen in mijn huisje. Zie je wel? Ik wijk af. Jarenlang heb ik zo hard mijn best gedaan om er sociaal bij te horen, dat is me heel aardig gelukt, ben een spontane vrouw als ik mensen ontmoet en maak dan makkelijk contact. Maar nu wijk ik weer zo hard af. Vrijwel iedereen die ik ken heeft iemand thuis die er iets om geeft of je uberhaupt thuis komt. Ik ben weer het buitenbeentje, en die vreselijke pijn trek ik niet nog eens. Ik wil dit niet, ik ben nog liever dood dan dat ik nog meer zulke scherpe pijn meemaak. Dat dacht ik zo'n beetje de helft van mijn rit naar huis.
Toen bedacht ik dat ik meer mijn best moet doen voor een zinvol leven. Maar dat vind ik eng. Cirkelredeneren. Schop onder de kont en zulks...
quote:Op zaterdag 9 juli 2016 14:00 schreef bloempjuh het volgende:
Ego-post. Sorry.Mijn coach wil het wel met mij doen, maar dan voel ik mij weer zo'n mietje. Laatst gedaan met m'n zus en dat beviel wel, alleen nog geen antwoord op de vraag of ze vaker wilt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Sing me to sleep
And then leave me alone
Don't try to wake me in the morning
'Cause I will be gone
Ik denk dat je daar een heel goed punt aangeeft.quote:Op zondag 10 juli 2016 19:11 schreef Luchtbel het volgende:
Sorry. Ik heb een te slechte concentratie om jullie los te goed te lezen. Ik bedoelde vooral, pas op dat je niet in een frustrerende functie terecht komt. Maar daar ben je eigenlijk zelf nuchter (gheghe sorry) genoeg voor. Om daarvoor te waken.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |