Zwangerschap en geboorte deel 1665

Vinden jullie dat niet eng zo'n vaccinatie tegen kinkhoest voor je ongeboren kind? Ik heb me er niet echt in verdiept, maar ik vind het wel een eng idee.

Dyre en Quoi ik had laatst veel kast van jeuk op mijn scheenbenen en ik had een tube cardiflor van VSM tegen jeukende irritatie liggen en dat hielp goed. Misschien helpt dat ook op hé buik?

Cardiflor, mentholgel, staat genoteerd

Molo, Ikke, thanks

quote:

Op vrijdag 18 maart 2016 20:26 schreef Quoi het volgende:
Ja, I know. Ik geloof dat ik dat al eens heb gedaan, maar dan moet dat maar nog een keer gebeuren. En opa en oma zijn gewoon van de chantage, aangezien ik ze gruwelijk heb verwaarloosd qua bezoekjes. Ik snap gewoon niet waarom die mensen niet zelf wat leuke activiteiten opzoeken

^{Het is goed bedoeld ja, ik weet het.}

Mijn oma kan ook altijd heeeel zielig doen... " Ja we zijn ook mensen van het uur he... het kan zomaar over zijn.."


En toen ik vertelde dat ik zwanger ben van nr 2, toen wenste ze mij een fijne dracht toe....
stikte zowat vh lachen.

_{maar goed de enige reden dat ik er nog/weer over de vloer kom is mn vader en Saar, voor mij hoeft het al een poosje niet meer..}

quote:

Op vrijdag 18 maart 2016 20:49 schreef Sull het volgende:
Vinden jullie dat niet eng zo'n vaccinatie tegen kinkhoest voor je ongeboren kind? Ik heb me er niet echt in verdiept, maar ik vind het wel een eng idee.

Waarom vind je het eng? Het gaat erom dat je antistoffen opbouwd die je doorgeeft aan je kindje.
Als ik nu een andere infectie op loop via de 'normale' manier, bouw ik ook antistoffen op die ik doorgeef.
Het idee dat er hier vlakbij kinkhoest is en dat mijn kindje daar niet tegen beschermd is, vind ik veel enger. Helemaal omdat een kinkhoestinfectie vaak niet herkend wordt, waardoor het zo kan zijn dat iemand hier in huis kinkhoest kan hebben en zo ook de baby kan besmetten, die nog geen antistoffen heeft.

quote:

Op vrijdag 18 maart 2016 20:14 schreef Quoi het volgende:
O Crumpette, leuk!

Leonietje, mooi geregeld!

Ik moet hier weer even een kriegel posten hoor. Die familie! Ik vraag me weleens af of ze nu zo blij voor ons zijn dat ik zwanger ben, of voor zichzelf, omdat ze weer een doel in hun leven hebben. Mijn ouders zijn heel lief hoor, maar lopen in de Ikea 'inspiratie op te doen' , vragen continu wanneer ze mogen komen klussen, en blijven zeggen 'dat ik maar eens moet gaan kijken welke kinderwagen we willen'. Als ik er zo over blijf denken mogen ze er gezellig eentje voor hen zelf kopen, want tot nu toe zie ik überhaupt de noodzaak niet van zo'n overpriced wagen. Ik wil trouwens toch vooral gaan dragen. En dan opa en oma, die me ineens bellen vanmiddag (dat doen ze nooit), 'dat ze iets leuks hebben gekocht'. Wanneer ik het kom halen? Alsof ik zwem in de tijd ofzo.

Ik ga emigreren

Ik heb me pas een hele tijd na de geboorte van kind1 gerealiseerd wat een impact dat bijvoorbeeld gehad heeft op mijn moeder. Ik dacht ook steeds "ja hallo, ík ben zwanger, ík ben moeder, het is niet jóúw kind hoor" - maar voor haar was oma worden dus echt een ding. Nog steeds geen reden voor al die bemoeienis hoor, en als je je daar niet comfortabel bij voelt moet je dat echt gewoon zeggen, maar het doet dus misschien meer met je ouders en grootouders dan jij zou verwachten of nodig vindt

Merkte toen ook dat ik heel territoriaal werd van zwanger / net bevallen zijn. Míjn kind, míjn huis, míjn cocon (of oké, niet alleen van mij maar ook wel een beetje van mijn man ), en de rest moet vooral niet te vaak langs willen komen of zich met teveel dingen bemoeien want daar werd ik echt heel kriegel van.

quote:

Op vrijdag 18 maart 2016 21:35 schreef Amsel het volgende:

[..]

Ik heb me pas een hele tijd na de geboorte van kind1 gerealiseerd wat een impact dat bijvoorbeeld gehad heeft op mijn moeder. Ik dacht ook steeds "ja hallo, ík ben zwanger, ík ben moeder, het is niet jóúw kind hoor" - maar voor haar was oma worden dus echt een ding. Nog steeds geen reden voor al die bemoeienis hoor, en als je je daar niet comfortabel bij voelt moet je dat echt gewoon zeggen, maar het doet dus misschien meer met je ouders en grootouders dan jij zou verwachten of nodig vindt

Merkte toen ook dat ik heel territoriaal werd van zwanger / net bevallen zijn. Míjn kind, míjn huis, míjn cocon (of oké, niet alleen van mij maar ook wel een beetje van mijn man ), en de rest moet vooral niet te vaak langs willen komen of zich met teveel dingen bemoeien want daar werd ik echt heel kriegel van.

Dit!
Veel besefte ik me ook pas nadat ik zelf moeder geworden was.
(Ook hoe horkerig ik vroeger was naar zwangere vriendinnen)

Alhoewel ik het territoriale omtrent 'mijn' kind nogsteeds heb naar mijn schoonvader/ schoonfamilie
Dat krijg ik er na ruim 20 maanden er nog niet uit.

Ja, dat Amsel. Heel herkenbaar sowieso het opa en oma worden. Bij een tweede/derde is het voor hen veel minder een ding

En dat territoriale heb ik ook sterk. Mijn kindje, mijn omgeving. En dat is er nu nog steeds, ruim vijf jaar na het voor het eerst moeder worden. Vooral richting mijn schoonouders, die laat ik liever niet alleen met de kinderen. En als ze hier langskomen, mogen ze van mij ook vrij snel weer weggaan

quote:

Op vrijdag 18 maart 2016 21:35 schreef Amsel het volgende:

[..]

Ik heb me pas een hele tijd na de geboorte van kind1 gerealiseerd wat een impact dat bijvoorbeeld gehad heeft op mijn moeder. Ik dacht ook steeds "ja hallo, ík ben zwanger, ík ben moeder, het is niet jóúw kind hoor" - maar voor haar was oma worden dus echt een ding. Nog steeds geen reden voor al die bemoeienis hoor, en als je je daar niet comfortabel bij voelt moet je dat echt gewoon zeggen, maar het doet dus misschien meer met je ouders en grootouders dan jij zou verwachten of nodig vindt

Merkte toen ook dat ik heel territoriaal werd van zwanger / net bevallen zijn. Míjn kind, míjn huis, míjn cocon (of oké, niet alleen van mij maar ook wel een beetje van mijn man ), en de rest moet vooral niet te vaak langs willen komen of zich met teveel dingen bemoeien want daar werd ik echt heel kriegel van.

Dat herken ik ook wel, er is toch een generatieverschuiving geweest...
Wat niet betekent dat ik het af en toe niet superschijtvervelend vind als ze Saar claimt, maar ik laat het los en denk, over een paar uur zijn we weer weg

Dat territoriale heb ik nu nog erger dan de 1e keer... MIJN huis, MIJN dreumesdochter, MIJN babykamer

BE, jij dus ook!

quote:

Op vrijdag 18 maart 2016 21:42 schreef Piekie81 het volgende:
BE, jij dus ook!

GMTA

Zou dat een dingetje zijn wat betreft schoonouders?

Waarom vraagt niemand aan mij wanneer ze mogen komen klussen op de babykamer?? Doe mij ook van die ouders/schoonouders

Ik vond het juist super leuk dat mijn schoonouders vaak langs kwamen (soms wel 2-3x op een dag) toen Mats net was geboren. Ik vond het heel bijzonder om te zien hoe trots ze waren. Mijn moeder was alleen maar bezig met haar pup en dat vond ik helemaal niet leuk kwam ze langs en dan moest ik aan horen hoe t daar mee ging en moest ze snel weer weg want de pup kon niet zolang alleen blijven... lekker boeiend

quote:

Op vrijdag 18 maart 2016 20:49 schreef Sull het volgende:
Vinden jullie dat niet eng zo'n vaccinatie tegen kinkhoest voor je ongeboren kind? Ik heb me er niet echt in verdiept, maar ik vind het wel een eng idee.

Zoals Piekie ook zegt, ik vind het juist een fijn en veilig idee.
Alle antistoffen die ik nu aanmaak omdat ik met een griepvirus in aanraking kom, gaat ook naar het kindje in m'n buik. Dus dit is zelfs 'natuurlijker' dan kind zelf inenten na geboorte. En daarbij vind ik het heel eng dat ons kindje dan weken lang niet beschermd is, terwijl dat dus te voorkomen is.
Nog steeds vreselijk oppassen met kraamvisite met koortslip maar een hele zorg minder om kinkhoest.

quote:

Op vrijdag 18 maart 2016 21:42 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

Dat herken ik ook wel, er is toch een generatieverschuiving geweest...

Ja en ik vind dat niet eens zo'n big deal, maar ik heb het idee dat "oma zijn" nu echt een onderdeel is van de identiteit van mijn moeder. Dat was voor mijn vader en schoonouders een stuk minder, maar die hadden al kleinkinderen dus dat scheelt misschien.

Crump fijn van de goede seo en een jongen
Maar jij was toch net pas zwanger

Ik besef me heel goed hoe belangrijk het is om grootouders te worden en hoeveel liefde zij ook al voelen voor ons kindje.
Toen ik tante werd, liep ik ook over van liefde.

Gelukkig heb ik hele fijne schoonouders en ze dringen zich nergens op.

Ik denk wel dat ik het straks lastig ga vinden als mensen zich met mijn opvoeding bemoeien en ongevraagd advies geven etc. Dan zet ik mijn klauwtjes uit.

quote:

Op vrijdag 18 maart 2016 21:54 schreef ikke_84 het volgende:
Ik vond het juist super leuk dat mijn schoonouders vaak langs kwamen (soms wel 2-3x op een dag) toen Mats net was geboren. Ik vond het heel bijzonder om te zien hoe trots ze waren. Mijn moeder was alleen maar bezig met haar pup en dat vond ik helemaal niet leuk kwam ze langs en dan moest ik aan horen hoe t daar mee ging en moest ze snel weer weg want de pup kon niet zolang alleen blijven... lekker boeiend

Had ze niet wat later (of eerder) een pup kunnen nemen?

Oja ouders en schoonouders...
Mijn eigen moeder is echt helemaal door het dolle dat ze oma wordt. Ze keek er al jaren naar uit en nu is het eindelijk zover. Ze gaat straks ook 2 dagen per week oppassen. Ze koopt zich nu echt helemaal suf aan kleding en andere dingen voor haar kleinzoon. Maar tegelijkertijd wilt ze zich ook weer niet opdringen. Wel schattig . Ik ga ook wel iedere 2 weken een keer naar een babywarenhuis met haar eigenlijk, m'n vriend doe ik er geen plezier mee maar m'n moeder daarintegen....
M'n schoonmoeder is opzich een lief mens en ze bedoeld het allemaal wel goed. Maar ik irriteer me aan haar sinds ik zwanger ben en ik ben ook bang dat ik haar niet zo goed kan handelen aan m'n kraambed maar ik vind dat ik dat dan weer niet kan maken naar m'n vriend en ik vind het nu al best lullig. Laatst was ik samen met schoonmoeder op kraamvisite bij een nichtje van vriend waar ik heel goed mee bevriend ben. Zij had een totaalruptuur na d'r bevalling en wij kwamen 2 weken na de geboorte ofzo langs. Zij lag toen nog lekker in bed volop te genieten van haar kraamtijd. Toen ging m'n schoonmoeder zich ermee bemoeien of ze niet al een keer d'r bed uit moest, want schoonmoeder zelf zat immers al op dag 4 weer op de fiets
Ze maakt er dan wel een soort geintje van maar ik vind het totaal niet grappig. Hou gewoon je mond. Dat soort dingen zal ze bij mij ook wel gaan doen. Of van die goed bedoelde adviezen. Oja.. Of als ze als eerst op kraamvisite komen een paar uur naar de geboorte zal ze gaan vragen of we tante huppeldepup al gebeld hebben dat het geboren is want dat moeten we wel echt even doen.

Ja, schoonouders, dat is bij mij ook een verhaal apart. Die wonen lekker ver weg in ieder geval. Zien ze morgen voor het eerst sinds mijn zwangerschap, dus ben benieuwd hoe dat is.

Ik ga mijn bol eens in wat sportkleding proppen en mom in balancen. Vanmiddag en vanavond 10(!) uur in het theater zitten (Borgen, voor de liefhebbers)

Nu ik zwanger ben, ben ik ook meer territoriaal, blij dat ik niet de enige ben . Toen mijn nichtje geboren werd waren er meteen veel mensen in het ziekenhuis (dus al in de wachtkamer tijdens het bevallen) Ik wil dat helemaal niet mijn moeder en schoonmoeder Okee, maar de rest wacht maar mijn baby en mijn eerste uurtjes ofzo . Maar ja, weet niet of ik er veel aan kan doen

quote:

Op zaterdag 19 maart 2016 08:52 schreef Miezziej het volgende:
Nu ik zwanger ben, ben ik ook meer territoriaal, blij dat ik niet de enige ben . Toen mijn nichtje geboren werd waren er meteen veel mensen in het ziekenhuis (dus al in de wachtkamer tijdens het bevallen) Ik wil dat helemaal niet mijn moeder en schoonmoeder Okee, maar de rest wacht maar mijn baby en mijn eerste uurtjes ofzo . Maar ja, weet niet of ik er veel aan kan doen

Dit is een terugkerend onderwerp in Z&G, maar de oplossing is héél simpel: niet bellen/sms'en/appen/op Facebook zetten dat de bevalling is begonnen.

Na die eerste uurtjes bel je gewoon je familie met: "Hoi, vanochtend is Pietje geboren, wij maken het prima en zijn alweer thuis, jullie zijn welkom!"

Whoohoo Dot, van harte met jullie dochter en zusje!

quote:

Op zaterdag 19 maart 2016 08:52 schreef Miezziej het volgende:
Nu ik zwanger ben, ben ik ook meer territoriaal, blij dat ik niet de enige ben . Toen mijn nichtje geboren werd waren er meteen veel mensen in het ziekenhuis (dus al in de wachtkamer tijdens het bevallen) Ik wil dat helemaal niet mijn moeder en schoonmoeder Okee, maar de rest wacht maar mijn baby en mijn eerste uurtjes ofzo . Maar ja, weet niet of ik er veel aan kan doen

Mijn schoonmoeder wilde ook op de gang gaan zitten als de bevalling begon, want ze moeten ver reizen en dan is ze er maar vast...
Hebben haar vriendelijk verteld dat ze in ons huis mocht wachten, maar dat we niemand in het ziekenhuis wilde voor de kleine geboren was...
Gelukkig ging dat prima.

Met plukkie maar afwachten hoe het precies loopt, maar ook dan niemand in de wachtkamer. En dan willen we eerst tijd met grote zus er alleen bij, dus dat word nog een dingetje naar mn ouders

quote:

Op zaterdag 19 maart 2016 09:02 schreef ViviRAWRS het volgende:
Dit is een terugkerend onderwerp in Z&G, maar de oplossing is héél simpel: niet bellen/sms'en/appen/op Facebook zetten dat de bevalling is begonnen.

Na die eerste uurtjes bel je gewoon je familie met: "Hoi, vanochtend is Pietje geboren, wij maken het prima en zijn alweer thuis, jullie zijn welkom!"

Dat werkt heel goed bij het eerste kindje , maar als de 2e onderweg is moet er toch iemand gebeld worden om voor opvang te regelen. En als dat midden in de nacht is, is familie toch vaak het makkelijkst. _{wij vertellen het ook liever nog aan niemand tot na de geboorte, maar grote kans dat we het moeder/schoonmoeder toch moeten laten weten van tevoren...}

Vandaag precies 33 weken en precies dezelfde termijn waarop L geboren is. Bizar. Alles hier nog helemaal prima en geen reden om aan te nemen dat er iets spannends gaat gebeuren vandaag, maar toch een gekke dag

quote:

Op zaterdag 19 maart 2016 08:18 schreef Quoi het volgende:
Ja, schoonouders, dat is bij mij ook een verhaal apart. Die wonen lekker ver weg in ieder geval. Zien ze morgen voor het eerst sinds mijn zwangerschap, dus ben benieuwd hoe dat is.

Ik ga mijn bol eens in wat sportkleding proppen en mom in balancen. Vanmiddag en vanavond 10(!) uur in het theater zitten (Borgen, voor de liefhebbers)

Ik hoorde het gisteren op de radio. Met Harrie Piekema
Vraag zijn handtekening man, die vent is een held!

Veel plezier!