Nou ja, eigenlijk niet. Maar wil ook geen zeurmoeder worden. Of dat men vindt dat ik dat ben. Want ik weet hoe er over 'dat soort ouders' gesproken wordt. Maar nu ik zelf mama ben, zie ik het heel anders. Mijn kind! Het gaat over mijn kind en als iets niet goed voelt, kom ik voor hem op. No matter what.quote:Op maandag 1 februari 2016 10:06 schreef pinquit het volgende:
Vind je jezelf echt een zeurmoeder daardoor maltees? Niet doen hoor, tis zo logisch!
Misschien hebben zij hun uiterste best gedaan de bezetting rond te krijgen ivm veel zieken oid? Maar ik vind 8 verschillende leidsters een beetje veel.quote:Op maandag 1 februari 2016 10:14 schreef Mariposas het volgende:
Wat is daar zeurmoeder aan Malteser? Ik zou je alleen een zeurmoeder vinden als je wilt dat ze de fles uitsluitend met hun rechterhand geven omdat je vindt dat linksshandigheid verwerpelijk is.
En dan nog hoor, je betaalt flink voor kwaliteitszorg, en zij worden betaald door de baas. Dan doe je gewoon wat de ouders willen vind ik, zolang het mogelijk is dan. Dus ook met rechts voeden wmbquote:Op maandag 1 februari 2016 10:14 schreef Mariposas het volgende:
Wat is daar zeurmoeder aan Malteser? Ik zou je alleen een zeurmoeder vinden als je wilt dat ze de fles uitsluitend met hun rechterhand geven omdat je vindt dat linksshandigheid verwerpelijk is
Ik snap jequote:Op maandag 1 februari 2016 10:21 schreef Selvaria het volgende:
Ik zou hetzelfde voelen Malteser, dat zit denk ik gewoon in mijn (onze) aard, maar je hebt het goede gedaan! Het gaat om je kostbaarste bezit, logisch dat je het beste wilt. M.i. is het aangaan van een gesprek zelf nooit zeuren, het ligt heel erg aan de manier waarop je je zorgen uit en volgens mij kan je dat prima, zonder zeurend met een vingertje te wijzen.
Jemig, ik kom niet uit mijn woorden deze ochtend, hopelijk kan je er iets van maken.
Oh dat zal ongetwijfeld. Dat ze moeite hebben met de bezetting. Vriendin van mij had eigen kdv, en de personele bezetting leverde haar zoveel stress op. Ziekte, personeel dat niet functioneert, dat ineens opstapt, etc.quote:Op maandag 1 februari 2016 10:20 schreef Malteser het volgende:
[..]
Misschien hebben zij hun uiterste best gedaan de bezetting rond te krijgen ivm veel zieken oid? Maar ik vind 8 verschillende leidsters een beetje veel.
En al geven ze de fles via de rechterelleboog met hun linkerknie, het zal me een zorg zijn. Maar Twix doet gewoon nogal lang over zijn flessen maar drinkt ze wel leeg als je hem de tijd geeft. En het is zo vervelend als je dat iedere week opnieuw uit moet leggen. En weer vreemde gezichten. Ik vind het niet fijn.
Dat het zo heftig is als je zelf ervaart is helemaal waar natuurlijk, maar dat gevoel bekruipt me dan toch.quote:Op maandag 1 februari 2016 07:53 schreef Mariposas het volgende:
[..]
Het is zo heftig als je het zelf ervaart. En nouja, uren persweeën en een keizersnede onder algehele narcose vind ik vrij pittig klinken, ook al is jullie leven nooit in gevaar geweest.
Zijn er redenen aan te nemen waarom je noooit natuurlijk zou kunnen bevallen? Is dat ooit besproken?
Ik vind het erg jammer dat ik nooit meer zo relaxt en naïef en onbevangen een bevalling kan in gaan. Zeker gezien de statistieken die ik tegen me heb (12-17% herhalingskans schouderdystocie). Want ik zie het gebeuren dat ik dan weer een perfecte zwangerschap heb, en dat met 36 weken mijn dossier over de schutting wordt gegooid en de deur achter me wordt dichtgesmeten, omdat ze hun handen er niet aan willen branden.
Thuis bevallen zie ik zelf ook niet meer zitten. Helaas. Maar ik ben bang dat de eerstelijnsverloskundigen van de praktijk waar ik zat, ook een bevalling in het ziekenhuis (plaatsindicatie) niet willen doen. Maar goed, dat is van latere zorg, maar ik houd rekening met een teleurstelling.quote:Op maandag 1 februari 2016 11:21 schreef LuDann het volgende:
[..]
Dat het zo heftig is als je zelf ervaart is helemaal waar natuurlijk, maar dat gevoel bekruipt me dan toch.
Er zijn geen redenen om aan te nemen dat ik nooit natuurlijk zal kunnen bevallen. We weten niet waarom ze niet wilde indalen. Ik heb het wel gevraagd maar de gyn zei dat het aan verschillende dingen kon liggen, waarbij de kans op herhaling bij de ene oorzaak groter was dan bij de andere. Het is gewoon mijn gevoel dat zegt dat het nooit zal kunnen, al zal me dat er vast niet van weerhouden om het een volgende keer wel te proberen. Mja, echt vol zelfvertrouwen zal ik er niet meer aan beginnen denk ik.
Das wel een hoge herhalingskans die je daar hebt. Zou je bij een volgende dan thuis willen bevallen, bedoel je dat met dat ze hun handen er niet aan willen branden? Overgedragen worden aan de gyn?
Misschien eens goed overleggen tegen die tijd en verschillende vk's benaderen? Of zit je echt vast aan diegenen in je postcodezone?quote:Op maandag 1 februari 2016 11:29 schreef Mariposas het volgende:
[..]
Thuis bevallen zie ik zelf ook niet meer zitten. Helaas. Maar ik ben bang dat de eerstelijnsverloskundigen van de praktijk waar ik zat, ook een bevalling in het ziekenhuis (plaatsindicatie) niet willen doen. Maar goed, dat is van latere zorg, maar ik houd rekening met een teleurstelling.
Ik ben van fulltime naar parttime (vier dagen) gegaan en zag een beetje op tegen mijn eerste werkdag, vooral tegen het gedoe 's ochtends maar het viel me allemaal heel erg mee. Ik kan het me nu niet anders meer voorstellen, vond het thuis ook al saai worden en ik miste de intellectuele uitdaging. Nu kijk ik overdag soms uit naar weer lekker knuffelen 's avonds en naar mijn vrije dag. Dan doen we ook echt leuke dingen samen een probeer ik niet te werken, dat lukt best goed. Juist de balans houdt het voor mij leuk. Ik merkte al direct tijdens mijn verlof dat thuis zijn niets voor mij was en nu is het perfect: vier dagen flink aan de bak, dag vrij en weekend.quote:Op maandag 1 februari 2016 10:17 schreef silliegirl het volgende:
Malteser: alleen maar hartstikke goed dat je om dat gesprek vraagt. Als jouw gevoel zegt dat het niet lekker loopt moet je dat aangeven, dat is niks om je naar over te voelen!
![]()
Bloesem: heb je het idee dat je therapeute iets voor je kan doen nog? Ik kan namelijk ook wel 1 (of 2) dingen verzinnen die wellicht helpend kunnen zijn, mocht je er wat over willen weten; pm gerust.
Zelfde geldt trouwens voor de andere dame's met bevallings"trauma's" (trauma is een rotwoord, maar als je er met een rotgevoel aan terug moet denken..)![]()
Hapjes, dat lijkt hier nog zo ver weg, maar W. is alweer 3 maanden. Hoe kan het zo omvliegen?
Verder zit ik er ook een beetje doorheen. Ik ga over 2 weken weer werken en ik zie er zo tegenop... Het bij W. weg zijn lijkt me helemaal niks en ook inhoudelijk zie ik tegen m'n werk op, vooral vanwege de hoge werkdruk.
Voorlopig ga ik de ene week 32 en de andere week 24 uur werken, maar misschien wil ik op termijn toch wel gewoon naar 24 uur per week.
Zo gek hoe belangrijk werk was voor mijn zwangerschap etc, ben altijd best ambitieus geweest. Maar nu W. er is lijkt alles bijzaak, behalve hem. Hoe ervaren jullie dat?
Ik vind je dan geen zeurmoeder hoorquote:Op maandag 1 februari 2016 10:04 schreef Malteser het volgende:
Oh, ik heb zojuist iets gedaan waarvan ik gezegd had het nooit zo snel te doen. Ik heb een gesprek aangevraagd op het kdv, omdat mijn gevoel roept dat het niet lekker loopt. En ik (onderwijsachtergrond) heb altijd geroepen geen zeurouder te willen worden.
(...)
Bloesem, wat rot van je bevalling. Praat het van je af, schrijf het van je af. Mijn PM weet je te vinden en ik wil ook met alle liefde een kop thee komen drinken.
Ik weet niet goed.. Ik heb schematherapie en het rottige daarvan vind ik dat de theorie me duidelijk is en het daarom teveel in mijn bewustzijn blijft. Klinkt misschien gek, maar ik bedoel daarmee dat ik de dingen die ik tegen mezelf moet zeggen braaf zeg, maar dat ze niet verinnerlijken. Alsof ik een opdracht sta uit te voeren i.p.v. iets voor mezelf te doen. Ik heb dus niet het idee dat het me verder gaat helpen en was al op zoek naar een andere manier. Ik ben me er goed van bewust dat alles nog vers is, maar heb ook 't idee dat ik niet helemaal gezond het proces in ga. Ik voel me toch nog hele dagen mislukt en onbekwaam. Ik zal je even PM'enquote:Op maandag 1 februari 2016 10:17 schreef silliegirl het volgende:
Bloesem: heb je het idee dat je therapeute iets voor je kan doen nog? Ik kan namelijk ook wel 1 (of 2) dingen verzinnen die wellicht helpend kunnen zijn, mocht je er wat over willen weten; pm gerust.
Zelfde geldt trouwens voor de andere dame's met bevallings"trauma's" (trauma is een rotwoord, maar als je er met een rotgevoel aan terug moet denken..)![]()
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.& volgens mij krijgt ze steeds roder haar![]()
![]()
Ja hier hetzelfde. Al had ik het tot het einde van week 4 van m'n zwangerschapsverlof prima naar m'n zin, want ik had toen nog genoeg te klussen in huis, haha. Ik vond die 14 weken die ik na m'n bevalling thuis zat erg lang duren.quote:Op maandag 1 februari 2016 11:42 schreef Minarosa het volgende:
[..]
Ik ben van fulltime naar parttime (vier dagen) gegaan en zag een beetje op tegen mijn eerste werkdag, vooral tegen het gedoe 's ochtends maar het viel me allemaal heel erg mee. Ik kan het me nu niet anders meer voorstellen, vond het thuis ook al saai worden en ik miste de intellectuele uitdaging. Nu kijk ik overdag soms uit naar weer lekker knuffelen 's avonds en naar mijn vrije dag. Dan doen we ook echt leuke dingen samen een probeer ik niet te werken, dat lukt best goed. Juist de balans houdt het voor mij leuk. Ik merkte al direct tijdens mijn verlof dat thuis zijn niets voor mij was en nu is het perfect: vier dagen flink aan de bak, dag vrij en weekend.
He waardeloos dat die tests bij kleintjes vaak aangeven dat er niks aan de hand is. Ik kan me de frustratie goed voorstellen als je er dan vervolgens ook maar niet achter komt waar hij precies allemaal op reageert.quote:Op maandag 1 februari 2016 13:34 schreef Hupje het volgende:
Fijn dat je vanmiddag meteen op gesprek kunt, Malteser!
Hihi, LuDann, das ook wat!
Ik had al tegengezegd dat hij z'n moeder wat mij betreft niet hoefde te bellen
. Kazy, dít heeft in ieder geval niks met bv te maken. Hij heeft volgens mij buikpijn. Normaal is hij veel vrolijker en slaapt hij beter. Allergietest hebben we gehad, kwam niks uit (vaak zo bij jonge kinderen) maar aan de hand van onze voorbeelden stelde de KA toch dat het KMA is. Dat gaat nu prima, maar we twijfelen steeds of hij (een klein beetje) reageert op dingen als halvarine en pindakaas (melkvrij). Dus dan zou hij misschien op nog wat anders ook reageren. Maar ja, kom daar maar eens achter.
De wetenschap dat dit ons laatste kindje is en dat alles eromheen ook voor het laatst is geeft mij dan weer een heel voldaan gevoel. Het is goed zo. (Al zou ik best wat vaker 16 weken vrij willen zijn van werkquote:Op maandag 1 februari 2016 16:46 schreef Mariposas het volgende:
Ja dat vraag ik me ook af selvaria. Dat je dat nooit meer mee gaat maken; een zwangerschap, bevalling en een baby'tje, dat lijkt me echt zó jammer.
Phaidra, jeetje wat snel gegaan! Wat klinkt hij heerlijk!
Ik werd er na E. echt fysiek naar van, het idee dat mijn lichaam nooit meer een kind zou dragen en baren. Het gevoel dat k kreeg van de gedachte van nooit meer een eigen baby vasthouden vond ik zo ontzettend beklemmend. Dat is nu veel minder. Ik zou nog steeds best een vierde willen, maar als t niet gebeurt dan is het ook goed zo zoals het nu is. Gek is dat hoe dat werkt.quote:Op maandag 1 februari 2016 16:46 schreef Mariposas het volgende:
Ja dat vraag ik me ook af selvaria. Dat je dat nooit meer mee gaat maken; een zwangerschap, bevalling en een baby'tje, dat lijkt me echt zó jammer.
Phaidra, jeetje wat snel gegaan! Wat klinkt hij heerlijk!
Maakt hij een zieke indruk? Koorts?quote:Op maandag 1 februari 2016 17:14 schreef MissBliss het volgende:
Hallo mensen, ik heb even wat geruststelling nodig. Gisterenavond dronk J. maar matig en uiteindelijk heeft hij daarna alles wat hij gedronken had weer overgegeven. (Bleek toch meer gedronken dan ik dacht). Het was echt wel overgeven in golven en niet 'een mondje teruggeven'. Nou, toen de hele nacht niet gedronken en vanochtend weer wel gedronken en alles leek weer normaal. Maar nu net, 4 uur na de laatste voeding heb ik hem weer aangelegd en dronk hij weer maar matig en ja, ongeveer een half uur later kwam het er weer met golven uit![]()
Nu weet ik wel dat baby's/kinderen overgeven, maar ik ben zelf nogal panisch als het over overgeven gaat (emetofobie), dus ik zit hier alweer met een hoge hartslag en zweethanden en tranen. En mijn man gaat zo meteen weg tot morgenavond dus ik zit hier straks alleen. En ik kijk nu al tegen de volgende voedingen op
En dan ook nog: wanneer moet ik een dokter bellen? En hij moet morgen ook naar de opvang want ik moet gewoon werken, kan je een kindje dat overgeeft gewoon brengen?
ik had daar na de middelste heel veel moeite mee. Met het idee dat ik dat allemaal nooit meer mee zou maken. Ik kon dan ook nergens afscheid van nemen, of babyspul verkopen. Ik heb ook even gedacht dat ik dat na nummer 3 ook weer zou hebben, maar nu is nummer 3 er en ik heb nu wel het gevoel van het is goed zo. Een compleet gevoel zeg maar. Nu kijk ik ook wat meer uit naar straks weer andere dingen kunnen die nu lastiger zijn. Op wintersport bijvoorbeeld. In de stoeltjeslift met mijn kinderenquote:Op maandag 1 februari 2016 16:12 schreef Selvaria het volgende:
Tijd voor een nieuwe dan Phaidra!![]()
Ik wil dat nu al, dan vind ik N. al zooo groot en wil ik weer een nieuwe mini, maar ik vraag me af of dat ooit nog wel ophoudt. Dat ik straks niet met 6 kinderen zit en denk shit... ik wil er nóg een.
Kikkererwten, aubergine, tomaat, paprika en allerlei combi's van dingen uit jouw en mijn "lijstje". Koens favorieten is bruine bonen met bataat en appel.quote:Op maandag 1 februari 2016 10:04 schreef Malteser het volgende:
Pinq: wortel, broccoli, bloemkool, doperwt, courgette, pompoen, wortel, zoete aardappel
Hee wat fijn! Goed om te horen. Zijn er nog concrete plannen uitgekomen of was het een uitzondering op de regel?quote:Op maandag 1 februari 2016 18:11 schreef Malteser het volgende:
Gesprek gehad, ik werd echt gehoord. Ze hadden de situatie ook bekeken nav mijn mail en schrokken er wel van dat er zoveel wisselingen waren geweest, overigens om absoluut legitieme redenen. Maar ze waren het met ons eens dat dit teveel was.
Het was een fijn, open en eerlijk gesprek.
Ze waren zich er niet van bewust dat er juist op de groep van Twix zoveel wisselingen waren geweest ivm ziekte en familieomstandigheden. Nog geen enkele andere ouder had er iets van gezegd dus ze waren blij met de eyeopener. "De zwaarte van steeds wisselende gezichten mag niet steeds op de schouders van dezelfde groep vallen. Goed om daar bewuster mee om te gaan maar nog fijner dat we kunnen zeggen dat er voorlopig rust zal komen. Zieke collega's is niet te voorspellen maar de andere omstandigheden die hebben gespeeld zijn gelukkig achter de rug."quote:Op maandag 1 februari 2016 18:33 schreef Bloesem. het volgende:
[..]
Hee wat fijn! Goed om te horen. Zijn er nog concrete plannen uitgekomen of was het een uitzondering op de regel?
Hahaha N aan de gado gadoquote:Op maandag 1 februari 2016 20:12 schreef Selvaria het volgende:
Dat klinkt als een goed gesprek Malteser.Hopelijk zullen de wisselingen nu minder zijn.
Fijn dat hij het zo goed doet Jagar! En voeden ging hier ook een hele tijd zo, zó irritant.En toch ook weer schattig, want je kleintje dat de wereld ontdekt is echt
.
Beterschap voor beide J's! Als je het niet vertrouwt even overleggen met de HAP, MB. Liever een keer te vaak voor je eigen geruststelling dan dat je de hele avond/nacht/dag loopt te stressen.
N. at net een heel bord gado gado, echt, waar ze het laat.En na de tijd ook nog mopperen tot ik haar nog wat bloemkool en komkommer van mijn bord gaf.
![]()
Nu ligt ze te gymmen in bed, ik haal haar maar weer naar beneden zodat ik nog wat kan nakijken.
Kijk. Daar kun je wat mee!quote:Op maandag 1 februari 2016 19:31 schreef Malteser het volgende:
[..]
Ze waren zich er niet van bewust dat er juist op de groep van Twix zoveel wisselingen waren geweest ivm ziekte en familieomstandigheden. Nog geen enkele andere ouder had er iets van gezegd dus ze waren blij met de eyeopener. "De zwaarte van steeds wisselende gezichten mag niet steeds op de schouders van dezelfde groep vallen. Goed om daar bewuster mee om te gaan maar nog fijner dat we kunnen zeggen dat er voorlopig rust zal komen. Zieke collega's is niet te voorspellen maar de andere omstandigheden die hebben gespeeld zijn gelukkig achter de rug."
Ik ook, en ik zou als ik het zou geven ook niet beledigd zijn als iemand die weg zou doen.quote:Op maandag 1 februari 2016 22:07 schreef Shopaholic1984 het volgende:
Janita, matras zou ik ook nieuw willen kopen en autostoel ook. Dus ik vind je niet ondankbaar.
Hier wou ik nog op reageren .. tijdens het voeden van Geert had ik een bv-armbandje gewonnen ergens. Twee jaar later raakte ik dat ergens kwijt, en ondanks dat ik niet meer voedde, bestelde ik een nieuwe. Gewoon .. omdat het me herinnerde aan een ontzettend fijn iets. En ook mijn onderbewustzijn bokte en protesteerde omdat ik nooit meer zwanger zou zijn en / of bv zou geven .. daarom moest en zou ik dat bandje perse blijven dragen. en nu? voed ik op vijf weken na, alweer een jaar m'n jongste telg weliswaar met obstakels (trage gewichtstoename) en hulpmiddelen hier en daar (oxy neusspray en lately ook domperidom om de productie op te krikken tijdens menstruatie) .. maar hell .. ik voed nog steeds !quote:Op maandag 1 februari 2016 16:58 schreef mignonne het volgende:
[..]
Ik werd er na E. echt fysiek naar van, het idee dat mijn lichaam nooit meer een kind zou dragen en baren. Het gevoel dat k kreeg van de gedachte van nooit meer een eigen baby vasthouden vond ik zo ontzettend beklemmend. Dat is nu veel minder. Ik zou nog steeds best een vierde willen, maar als t niet gebeurt dan is het ook goed zo zoals het nu is. Gek is dat hoe dat werkt.
Gewoon de normale voedingen aanhouden. Toen we thuis kwamen heeft hij nog 1 borst gedronken en die is binnen gebleven. De keren dat hij moest overgeven dronk hij ook niet enthousiast, dus dat is wel een teken denk ik.quote:Op maandag 1 februari 2016 21:07 schreef JantinaGr het volgende:
MissBliss, wat zielig. Hebben ze nog een tip gegeven wat betreft het drinken? Kleinere beetjes zoals iemand zei of gewoon de normale voedingen aanhouden?
Schoonzus kwam weer met wat spullen aanzetten voor over een tijdje (peuterbedje, glijbaan, fietsstoeltje etc.) die haar peuter nu niet meer gebruikt. Heel lief natuurlijk en er zitten ook altijd wel goede/leuke dingen tussen. Maar ben ik zo ondankbaar dat ik zelf een nieuw matras wil kopen voor het peuterbedje (de ombouw is wel echt leuk) en haar matras dus wil wegflikkeren? Matras is minstens derdehands. En dat ik haar autostoeltje liever niet aanneem, omdat ik liever zie dat mijn kind de komende jaren in een nieuw exemplaar zit? Vriend vind het wel prima om die spullen zelf te kopen, maar vindt mijn standpunt ook ergens wat overdreven; want die spullen van zijn zus zijn toch nog goed?
Och neequote:Op maandag 1 februari 2016 23:34 schreef Malteser het volgende:
Wij zitten weer met Twix in het ziekenhuis. Van het ene op het andere moment knapte hij weer helemaal af vanavond. Super benauwd, net als 3 weken geleden. HAP gebeld, daar konden we meteen terecht. Doorgestuurd naar de SEH, saturatie weer te laag. Vernevelen helpt wel. Nu 24 uur blijven ter controle en om de 3 uur vernevelen.
En mijn jongetje, die lacht naar iedereen, dokters met of zonder witte jas, ongeacht of hij vernevelt wordt of niet. Maar zo naar om hem zo benauwd te zien.
Ach nee tochquote:Op maandag 1 februari 2016 23:34 schreef Malteser het volgende:
Wij zitten weer met Twix in het ziekenhuis. Van het ene op het andere moment knapte hij weer helemaal af vanavond. Super benauwd, net als 3 weken geleden. HAP gebeld, daar konden we meteen terecht. Doorgestuurd naar de SEH, saturatie weer te laag. Vernevelen helpt wel. Nu 24 uur blijven ter controle en om de 3 uur vernevelen.
En mijn jongetje, die lacht naar iedereen, dokters met of zonder witte jas, ongeacht of hij verneveld wordt of niet. Maar zo naar om hem zo benauwd te zien.
Toch weer een luchtweginfectie. Of het RS is weet ik niet. Hij heeft in ieder geval weer koorts en een piepende uitademing. Zijn buik en borst trekt hij in bij het ademen, hij moet er zo hard voor werkenquote:Op dinsdag 2 februari 2016 08:08 schreef LuDann het volgende:
Wat moet dat schrikken zijn geweest Malteser. Hoe ging de nacht? Heel veel beterschap voor kleine Twix! Weten ze wat er aan de hand is, is het nog steeds het RS virus?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |