Depressie & Angst #132 Verliefdheid, maar dan omgekeerd

quote:

Op maandag 14 december 2015 22:45 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik snap wat je zegt over die 6 jaar die je kwijt bent. Dat -is- ook gewoon niet leuk, maar het meest zinloze wat je kunt doen is nogmaals 6 jaren treuren over die 6 jaren die je toch nooit meer terugkrijgt.

Ik ben veel meer tijd kwijtgeraakt (eigenlijk was alleen m'n vroege kindertijd wel oké en daarna één groot zwart gat met af en toe een oase en dit werd pas vanaf mijn 28e beter...of toen begon het pas beter te gaan want het duurde evengoed nog ruim 2 jaar voor ik de juiste diagnoses eindelijk binnen had) en een aantal anderen ook. Dit neemt niet weg dat 6 jaar minder erg zou zijn, want zelf vind ik een enkel jaar van dit ...gewoon echt waardeloos

Gebruik die 6 jaar als voedingsbodem (laat die tijd en de ervaringen uit die tijd voor jou werken ipv tegen jou), je hoeft die tijd niet te gaan herleven, maar alle lessen die je wel hebt geleerd (en wellicht onjuist hebt geïnterpreteerd)...het is zonde om dat helemaal af te sluiten.

Wel moet ik zeggen dat ik het tegenwoordig zoveel mogelijk als een soort ervaringsbron gebruik (en soms gewoon om te lachen vanwege de soms zotte situaties waarin ik toen geregeld terecht ben gekomen ). En een beetje humor af en toe kan geen kwaad

Ik ben er ook heilig van overtuigd dat zulke ervaringen je karakter vormen en je iets leren wat je moest leren. Het maakt je een sterker persoon als je er eenmaal uit bent. Het is alleen dat het een te harde en dure les is geworden. Zoals Fripsel zegt, zie ik ook de dingen die ik heb geleerd. Heb leren relativeren, mensen waarderen, empathisch te zijn en dat soort dingen. Als mensen klagen over hoe kut de wereld is, voel ik me net een veteraan die z'n ogen rolt bij die broekies. En die humor gebruik ik ook. Ben vreselijk cynisch geworden, met dank aan dit forum.

quote:

Op maandag 14 december 2015 22:47 schreef Fripsel het volgende:
Ik moet ook zeggen dat ik het qua persoonlijke ontwikkeling geen nutteloze tijd vind. Maar ik ben de verkeerde kant op aan het glijden en weet niet meer wat ik nog moet doen om dat te stoppen.

Dit is ook wat ik een beetje probeerde duidelijk te maken (niet op een erg handige manier, maar het was wel m'n intentie ), namelijk dat die jaren juist niet verloren zijn, Gary

quote:

Op maandag 14 december 2015 23:00 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Ik ben er ook heilig van overtuigd dat zulke ervaringen je karakter vormen en je iets leren wat je moest leren. Het maakt je een sterker persoon als je er eenmaal uit bent. Het is alleen dat het een te harde en dure les is geworden. Zoals Fripsel zegt, zie ik ook de dingen die ik heb geleerd. Heb leren relativeren, mensen waarderen, empathisch te zijn en dat soort dingen. Als mensen klagen over hoe kut de wereld is, voel ik me net een veteraan die z'n ogen rolt bij die broekies. En die humor gebruik ik ook. Ben vreselijk cynisch geworden, met dank aan dit forum.

Gewoonlijk is het niet de bevoorkeurde (is dat wel een woord?) manier om er beter van te worden. Ten slotte hebben we er gewoonlijk zelf nooit om gevraagd.

..maar als je er toch al doorheen moet, dan kan je er net zo goed het beste van proberen te maken

Ik ben na een supergezellig weekend tot het besef gekomen dat sommige dingen niet alleen aan mij liggen. Dat het ook kan zijn dat ik blijkbaar met een aantal moeilijke mensen te maken had. Afgelopen weekend was het heel gezellig zonder spanningen dat 1 verkeerd woord ruzie zou geven. Ik heb dus ook vrienden waarbij 1 plagerijtje of gewoon zelfs maar een opmerking gelijk tot ruzie leidt. En die vooral anderen van alles verwijten maar niet zo graag naar zichzelf kijken.

De laatste tijd trek ik meer op met de mensen die dat minder hebben en dan merk ik dat ik er enorm van kan genieten.

quote:

Op dinsdag 15 december 2015 09:01 schreef zomie het volgende:
Ik ben na een supergezellig weekend tot het besef gekomen dat sommige dingen niet alleen aan mij liggen. Dat het ook kan zijn dat ik blijkbaar met een aantal moeilijke mensen te maken had. Afgelopen weekend was het heel gezellig zonder spanningen dat 1 verkeerd woord ruzie zou geven. Ik heb dus ook vrienden waarbij 1 plagerijtje of gewoon zelfs maar een opmerking gelijk tot ruzie leidt. En die vooral anderen van alles verwijten maar niet zo graag naar zichzelf kijken.

De laatste tijd trek ik meer op met de mensen die dat minder hebben en dan merk ik dat ik er enorm van kan genieten.

Zomie,

Dit is een les die ik vrij snel geleerd heb, maar die ik pas jaren later daadwerkelijk zelf ben gaan toepassen (d.w.z., mensen zoals jij die beschrijft, niet zo dichtbij te laten komen) vooral omdat ik zo moeilijk kon geloven dat ze in alles 'normaal' konden zijn (dus ook helpen en met ze kunnen discussiëren over uiteenlopende onderwerpen) en tegelijkertijd zo ontzettend bot en ongenuanceerd konden zijn. Ook dat ze niet consequent waren, vond ik heel verwarrend, want ik vond het zo raar dat ze anderen dezelfde fouten verweten en die mensen op allerlei manieren probeerden te beïnvloeden terwijl ze zelf dezelfde fouten maakten en dit met ze bespreekbaar maken eigenlijk nooit succesvol was (ze werden of boos, of vuurden een barrage aan verwijten en "argumenten" op mij af...alsof ik iets fout had gedaan). Uiteindelijk is het nooit goedgekomen en ik merk dat mijn stemming over de gehele linie beter is, naarmate ik minder met dit soort mensen omga.

Ik denk dat ik gewoon niet zo compatible ben met ze. Ik ga niet graag om met mensen voor wie het fout is als ik gewoon mezelf probeer te zijn, dus dat doe ik dan maar niet meer (of in elk geval zo min mogelijk ).

quote:

Op dinsdag 15 december 2015 09:15 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Zomie,

Dit is een les die ik vrij snel geleerd heb, maar die ik pas jaren later daadwerkelijk zelf ben gaan toepassen (d.w.z., mensen zoals jij die beschrijft, niet zo dichtbij te laten komen) vooral omdat ik zo moeilijk kon geloven dat ze in alles 'normaal' konden zijn (dus ook helpen en met ze kunnen discussiëren over uiteenlopende onderwerpen) en tegelijkertijd zo ontzettend bot en ongenuanceerd konden zijn. Ook dat ze niet consequent waren, vond ik heel verwarrend, want ik vond het zo raar dat ze anderen dezelfde fouten verweten en die mensen op allerlei manieren probeerden te beïnvloeden terwijl ze zelf dezelfde fouten maakten en dit met ze bespreekbaar maken eigenlijk nooit succesvol was (ze werden of boos, of vuurden een barrage aan verwijten en "argumenten" op mij af...alsof ik iets fout had gedaan). Uiteindelijk is het nooit goedgekomen en ik merk dat mijn stemming over de gehele linie beter is, naarmate ik minder met dit soort mensen omga.

Ik denk dat ik gewoon niet zo compatible ben met ze. Ik ga niet graag om met mensen voor wie het fout is als ik gewoon mezelf probeer te zijn, dus dat doe ik dan maar niet meer (of in elk geval zo min mogelijk ).

Nou die fase ben ik momenteel aan het afronden en aan het afleren.
Zag mij als een hond die geschopt wordt en toch iedere keer weer terugkomt om aandacht. Wiens zijn schuld is dat? Dat ben je in principe niet zelf, maar het is wel fout gedrag. Ik moet mij omgeven met positieve mensen.

Alleen als ik niet lekker in mijn vel zit, dan ben ik niet geneigd om nieuwe sociale contacten op te doen.

Waar ik mijzelf heel erg in herken moet even dit stukje luisteren vanaf minuut 18 tot 23 http://content1c.omroep.n(...)achting_20151004.mp3

Of ik mijzelf hoor praten haha..en denk dat er een aantal mensen zijn die dit ook wel herkennen


Positief punt, mijn nieren heb ik opeens geen last meer van.
Zal het toch nierstenen zijn geweest?? Die zo klein zijn geworden dat ze er vanzelf uit zijn gekomen zonder dat ik het merkte. hopelijk blijft dit zo

quote:

Op maandag 14 december 2015 22:36 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Ja, ik snap je! Dat 'zijn'! Weet je wat het is? Ik denk dat de meeste depressievelingen helemaal niet dood willen. Maar gewoon niet meer willen 'zijn'. Logisch dat we dan ook veel slapen, dat komt het dichtste bij de dood. Ik wil niet dood, ik vind het eng. Ik wil gewoon een soort winterslaap houden. Of beter: opnieuw beginnen, verdwijnen, alles vergeten ...

Nou ja, het is niet echt dat ik de natuurlijke drang voel om te lezen. Die boeken heb ik al jaren geleden gekocht. Weet gewoon niet meer wat ik moet doen. Net alsof ik in een kamer met coke zit en het uit verveling toch maar ga snuiven.

Nogmaals de belangrijkste les die ik geleerd heb in de kliniek, 90% van de mensen die dood willen, willen niet dood maar een ander leven.
Sommige kunnen dat omgooien en sommige mensen tsja, die blijven last houden van de ellende in hun hoofd.p

En gary zei jij nou dat je niet verslavingsgevoelig was in dat andere topic en bedoelde ze mij haha.

quote:

Op dinsdag 15 december 2015 11:22 schreef Droopie het volgende:

[..]

Ik moet mij omgeven met positieve mensen.

Ik zie echt tegen elke activiteit op. Ik doe het toch maar allemaal, maar eigenlijk wil ik gewoon de hele dag thuis blijven. Misschien komt het omdat ik te veel te doen heb de laatste tijd en daarbij ook minder slaap, misschien zou het geen verschil hebben gemaakt als ik niets had. Ik weet dus niet of ik er verstandig aan zou doen om wat vaker 'nee' te zeggen. Dat is trouwens afgelopen weekend wel goed gelukt!
Ik vind ook dat ik me niet zo moet aanstellen, anderen werken gewoon hele dagen. Ik wil niet te passief worden. Maar het is dus moeilijk te bepalen wat het beste is om te doen.

quote:

Op dinsdag 15 december 2015 22:39 schreef kuolema het volgende:
Ik zie echt tegen elke activiteit op. Ik doe het toch maar allemaal, maar eigenlijk wil ik gewoon de hele dag thuis blijven. Misschien komt het omdat ik te veel te doen heb de laatste tijd en daarbij ook minder slaap, misschien zou het geen verschil hebben gemaakt als ik niets had. Ik weet dus niet of ik er verstandig aan zou doen om wat vaker 'nee' te zeggen. Dat is trouwens afgelopen weekend wel goed gelukt!

Als ik merk dat ik begin op te zien tegen activiteiten, dan is dat een signaal dat ik teveel dingen heb gedaan en probeer ik te "bezuinigen" op de dingen die me relatief gezien de meeste energie kosten t.o.v. het plezier of de andere voordelen die het me oplevert.

Als je slecht slaapt, dan gaat alles sowieso stroever en dan is je energie-poel kleiner. Ik heb alleen niet echt advies voor je wat je daaraan kunt doen.

Wat ik ook een beetje doe, is afspraken maken en dan zo regelen dat die mij minder energie kosten (bijvoorbeeld mensen bij mij langs laten komen ipv zelf langsgaan, dit scheelt vooral als ze verder weg wonen).

Heb je eigenlijk inzage in de dingen/activiteiten die je onderneemt, de energie die het je kost en de voordelen die ze je opleveren?

Sowieso misschien wel handig dit met je behandelaar(s) te bespreken, maar wellicht heb je dat (allang) al gedaan.

quote:

Ik vind ook dat ik me niet zo moet aanstellen, anderen werken gewoon hele dagen. Ik wil niet te passief worden. Maar het is dus moeilijk te bepalen wat het beste is om te doen.

Dat vinden dat ik me niet zo moet aanstellen herken ik wel. Het probleem is alleen dat het niks met aanstellen te maken kan hebben, daar hoe meer ik toch doorzet, hoe erger de klachten worden, dus dat schiet ook niet op.

Wat het passief worden betreft, hier heb ik zelf de laatste weken meer moeite mee, maar ik probeer toch dingen te ondernemen. Wel minder, maar vraag vaker mensen of ze bij mij willen langskomen en vraag meer om "vriendendiensten", zoals een autorit met een fiets die naar de fietsenmaker moest omdat ik de banden niet kon oppompen omdat mijn fietspomp niet op dat ding paste en ik geen zin had dat ding twee kilometer te sjouwen

Dus dan probeer ik dingen te doen die minder energie kosten, maar wel heel leuk zijn (weet niet of je hier wat mee kan).

In de winter ben ik trouwens sowieso minder vooruit te branden

edit: het komt er op neer dat als ik alleen maar dingen doe of moet doen omdat ze moeten en daardoor niet meer aan mezelf toekom, dat ik dan merk dat ik daar moe van wordt omdat het voor m'n gevoel niks (positiefs) oplevert. Dus probeer ik ook geregeld dingen in te plannen die vrijwel moeiteloos zijn maar die ik wel leuk vindt (zoals even een beetje gamen en lanterfanteren met een vriend op skype of even een luchtig telefoongesprekje met het eerste gewillige slachtoffer die de telefoon durft op te nemen ).

[ Bericht 3% gewijzigd door magnetronkoffie op 15-12-2015 23:29:03 ]

quote:

Op dinsdag 15 december 2015 23:17 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Als ik merk dat ik begin op te zien tegen activiteiten, dan is dat een signaal dat ik teveel dingen heb gedaan en probeer ik te "bezuinigen" op de dingen die me relatief gezien de meeste energie kosten t.o.v. het plezier of de andere voordelen die het me oplevert.

Als je slecht slaapt, dan gaat alles sowieso stroever en dan is je energie-poel kleiner. Ik heb alleen niet echt advies voor je wat je daaraan kunt doen.

Wat ik ook een beetje doe, is afspraken maken en dan zo regelen dat die mij minder energie kosten (bijvoorbeeld mensen bij mij langs laten komen ipv zelf langsgaan, dit scheelt vooral als ze verder weg wonen).

Heb je eigenlijk inzage in de dingen/activiteiten die je onderneemt, de energie die het je kost en de voordelen die ze je opleveren?

Sowieso misschien wel handig dit met je behandelaar(s) te bespreken, maar wellicht heb je dat (allang) al gedaan.

[..]

Dat vinden dat ik me niet zo moet aanstellen herken ik wel. Het probleem is alleen dat het niks met aanstellen te maken kan hebben, daar hoe meer ik toch doorzet, hoe erger de klachten worden, dus dat schiet ook niet op.

Wat het passief worden betreft, hier heb ik zelf de laatste weken meer moeite mee, maar ik probeer toch dingen te ondernemen. Wel minder, maar vraag vaker mensen of ze bij mij willen langskomen en vraag meer om "vriendendiensten", zoals een autorit met een fiets die naar de fietsenmaker moest omdat ik de banden niet kon oppompen omdat mijn fietspomp niet op dat ding paste en ik geen zin had dat ding twee kilometer te sjouwen

Dus dan probeer ik dingen te doen die minder energie kosten, maar wel heel leuk zijn (weet niet of je hier wat mee kan).

In de winter ben ik trouwens sowieso minder vooruit te branden

edit: het komt er op neer dat als ik alleen maar dingen doe of moet doen omdat ze moeten en daardoor niet meer aan mezelf toekom, dat ik dan merk dat ik daar moe van wordt omdat het voor m'n gevoel niks (positiefs) oplevert. Dus probeer ik ook geregeld dingen in te plannen die vrijwel moeiteloos zijn maar die ik wel leuk vindt (zoals even een beetje gamen en lanterfanteren met een vriend op skype of even een luchtig telefoongesprekje met het eerste gewillige slachtoffer die de telefoon durft op te nemen ).

Dat is bij mij ook een kenmerk: als ik er geen zin in heb dan ben ik nog moe van de vorige ervaringen en prikkels. Ik plan nu van te voren al rustmomenten in, om zo ook de dingen die ik echt leuk vind te kunnen doen.

Dat je niet willen aanstellen ken ik wel, maar meestal probeer ik mezelf de ruimte te gunnen om te leven zoals het voor mij werkt.

Mijn zusje is nu in psychotherapie gegaan sinds deze week dus dat is fijn. Ik hoop dat ze dmv de therapie dingen weer een plek kan geven, en dat het daardoor beter met haar gaat. Ze snijdt zichzelf nogsteeds, en heeft ook nog suïcidale neigingen. Soms kan ik er erg boos om worden. Mede omdat ik er zo weinig aan kan doen. Ik snap echter uit eigen ervaring hoe overweldigend de emoties kunnen zijn, en dat dit niet mijn zusje is die deze dingen doet.

Vooral mijn moeder trekt het slecht. Ze zorgt 24/7 voor haar, slaapt amper en dit terwijl ze zelf normaal al amper de dag doorkomt. Ik hoop niet dat dit haar terugwerpt in een zware burnout. Die zorgen. Getver.

Ik kan er zelf wel mee omgaan, ondanks alle zorgen en het soms aanwezige gevoel van machteloosheid. Ik probeer toch afleiding te vinden in mijn dagelijkse bezigheden. Mijn familie, m'n vriendin die ook nog erg gestresst is constant en daardoor erg kortaf, dit met de feestdagen om de hoek en intussen mijn eigen hachie. Ik vind het allemaal erg kut en wil dat het ophoudt, maar het is niet anders. Ik probeer zo goed mogelijk mijn ding te doen en voor de rest waar kan mijn grenzen te trekken.

Had drukke week en dit topic komt altijd op de laatste plaats, omdat ik hier wel serieus wil zijn.

quote:

Op maandag 14 december 2015 23:03 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Dit is ook wat ik een beetje probeerde duidelijk te maken (niet op een erg handige manier, maar het was wel m'n intentie ), namelijk dat die jaren juist niet verloren zijn, Gary

[..]

Gewoonlijk is het niet de bevoorkeurde (is dat wel een woord?) manier om er beter van te worden. Ten slotte hebben we er gewoonlijk zelf nooit om gevraagd.

..maar als je er toch al doorheen moet, dan kan je er net zo goed het beste van proberen te maken

Ik moet dan altijd aan dit filmpje denken.

quote:

Op dinsdag 15 december 2015 11:26 schreef Droopie het volgende:

[..]

Nogmaals de belangrijkste les die ik geleerd heb in de kliniek, 90% van de mensen die dood willen, willen niet dood maar een ander leven.
Sommige kunnen dat omgooien en sommige mensen tsja, die blijven last houden van de ellende in hun hoofd.p

En gary zei jij nou dat je niet verslavingsgevoelig was in dat andere topic en bedoelde ze mij haha.

Klopt helemaal! Het is alleen dat een ander leven geen optie is en als je lang in die shit blijft, hou je dood over ... Oh, alle depressievelingen lijken op elkaar hè.

Ik heb gisteren de uitslag van de bloedtest gekregen. Alles is gezond en goed, zelfs vitamine D. Sterker nog, ik zit op 75 ng/ml. Precies goed dus. Ik snap er niks van: ik kom echt maar drie keer per week buiten, het is bijna winter en ik slik al een half jaar geen supplementen meer. Verder voel ik me echt een faalhaas. Heb m'n tentamen verkloot, ga uitlopen, heb geen motivatie meer ... Ik wil alleen maar in bed slapen en alle verantwoordelijkheid ontlopen. Ik voel me echt dom, misschien is een master te hoog gegrepen en ben ik niet zo slim als ik dacht ...

quote:

Op donderdag 17 december 2015 19:52 schreef Gary_Oak het volgende:
Had drukke week en dit topic komt altijd op de laatste plaats, omdat ik hier wel serieus wil zijn.

[..]

Ik moet dan altijd aan dit filmpje denken.

How Depression Makes You Stronger

Even snel doorheen geskipt, maar op een gegeven moment had ie 't ook over "religion" en toen heb ik 't maar uitgezet

quote:

Op donderdag 17 december 2015 22:47 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Even snel doorheen geskipt, maar op een gegeven moment had ie 't ook over "religion" en toen heb ik 't maar uitgezet

Is metafoor, hij is niet religieus.

quote:

Op donderdag 17 december 2015 23:00 schreef Fripsel het volgende:
Ik had contact met iemand eerst. Waardoor ik me eigenlijk best wel kut voelde over mezelf omdat ik dacht dat ik niet goed genoeg was. Maar nu heb ik 1x met iemand anders afgesproken en daar veel mee gewhatsapped en dat laat me opeens zien in hoe een onmogelijk hoekje ik eigenlijk gedreven werd met dingen waar ik aan moest voldoen en dat het eigenlijk helemaal niet zo gek is dat ik onder die druk bezweek.

Ik mis even de context van dit alles.

quote:

Op donderdag 17 december 2015 19:52 schreef Gary_Oak het volgende:
Verder voel ik me echt een faalhaas. Heb m'n tentamen verkloot, ga uitlopen, heb geen motivatie meer ... Ik wil alleen maar in bed slapen en alle verantwoordelijkheid ontlopen. Ik voel me echt dom, misschien is een master te hoog gegrepen en ben ik niet zo slim als ik dacht ...

Heb je je best gedaan onder de onderstandigheden?
Soms zit er niet meer in, ook al wil het heel graag.

Over een paar jaar zit je tenminste niet met het knagende gevoel dat je het niet geprobeerd hebt, terwijl de wens er wel was

quote:

Op vrijdag 18 december 2015 01:17 schreef Fripsel het volgende:

[..]

Ja die laat ik expres achterwege want ik wil geen discussie oproepen.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op vrijdag 18 december 2015 01:21 schreef Droopie het volgende:

[..]

Heb je je best gedaan onder de onderstandigheden?
Soms zit er niet meer in, ook al wil het heel graag.

Over een paar jaar zit je tenminste niet met het knagende gevoel dat je het niet geprobeerd hebt, terwijl de wens er wel was

Nee, juist niet. Het was een heel belangrijk tentamen, maar het boeide me geen fuck. Dat maakt me nu het meest kwaad nu ik op de blaren moet zitten. Ik heb bijna alleen in bed gelegen op de momenten dat ik moest leren. Hoe kan ik van mezelf eisen dat ik om zulke dingen ga geven als het me niet eens zou boeien of ik morgen er nog ben?

quote:

Op vrijdag 18 december 2015 01:30 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[..]

Nee, juist niet. Het was een heel belangrijk tentamen, maar het boeide me geen fuck. Dat maakt me nu het meest kwaad nu ik op de blaren moet zitten. Ik heb bijna alleen in bed gelegen op de momenten dat ik moest leren. Hoe kan ik van mezelf eisen dat ik om zulke dingen ga geven als het me niet eens zou boeien of ik morgen er nog ben?

Dat heet depressie, stop eens ff met jezelf de schuld geven en misschien ga je er dan juist makkelijker uit komen

quote:

Op vrijdag 18 december 2015 01:03 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Is metafoor, hij is niet religieus.

Ik was ook niet volledig in mijn vorige bericht, maar ik denk dat ik het antwoord op die vraag toch al begrijp (en ik vond zijn manier van vertellen nogal omslachtig, ik zat steeds te denken "wanneer komt die conclusie nou?" ).

Reactie op Gary's laatste spoiler: Je geeft aan dat je eenzaam en alleen bent. Heb je verder geen vrienden dan? Of doelde je puur op het hebben van een partner? Want wel of niet je eenzaam en alleen voelen is niet alleen maar afhankelijk van het hebben van een partner. Ik heb er tegenwoordig meestal ook geen, maar voel me niet eenzaam of alleen alleen maar daardoor en zo .

quote:

Op donderdag 17 december 2015 14:40 schreef duracellkonijntje het volgende:
Mijn zusje is nu in psychotherapie gegaan sinds deze week dus dat is fijn. Ik hoop dat ze dmv de therapie dingen weer een plek kan geven, en dat het daardoor beter met haar gaat. Ze snijdt zichzelf nogsteeds, en heeft ook nog suïcidale neigingen. Soms kan ik er erg boos om worden. Mede omdat ik er zo weinig aan kan doen. Ik snap echter uit eigen ervaring hoe overweldigend de emoties kunnen zijn, en dat dit niet mijn zusje is die deze dingen doet.

Vooral mijn moeder trekt het slecht. Ze zorgt 24/7 voor haar, slaapt amper en dit terwijl ze zelf normaal al amper de dag doorkomt. Ik hoop niet dat dit haar terugwerpt in een zware burnout. Die zorgen. Getver.

Ik kan er zelf wel mee omgaan, ondanks alle zorgen en het soms aanwezige gevoel van machteloosheid. Ik probeer toch afleiding te vinden in mijn dagelijkse bezigheden. Mijn familie, m'n vriendin die ook nog erg gestresst is constant en daardoor erg kortaf, dit met de feestdagen om de hoek en intussen mijn eigen hachie. Ik vind het allemaal erg kut en wil dat het ophoudt, maar het is niet anders. Ik probeer zo goed mogelijk mijn ding te doen en voor de rest waar kan mijn grenzen te trekken.

Vergeet je niet voor jezelf te zorgen? Iedereen is verantwoorlijk voor zijn/haar eigen gezondheid. Je kan je niet blijven druk maken om hoe de ander zich voelt en je kunt er beter op vertrouwen dat ze op zichzelf zullen letten.
Heb je ook wel steun aan je vriendin of is ze meer een extra stress-punt voor je?

quote:

Op vrijdag 18 december 2015 01:40 schreef Fripsel het volgende:

[..]

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op vrijdag 18 december 2015 08:33 schreef zomie het volgende:

[..]

Dat heet depressie, stop eens ff met jezelf de schuld geven en misschien ga je er dan juist makkelijker uit komen

Weet ik. Maar ik kan niet van de rest van de wereld verwachten dat ze op mijn tempo leven. Mijn studieschuld loopt elke dag verder op en ik hoe langer ik niks doe, hoe groter het gat op mijn cv wordt ...

quote:

Op vrijdag 18 december 2015 09:46 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik was ook niet volledig in mijn vorige bericht, maar ik denk dat ik het antwoord op die vraag toch al begrijp (en ik vond zijn manier van vertellen nogal omslachtig, ik zat steeds te denken "wanneer komt die conclusie nou?" ).

Reactie op Gary's laatste spoiler: Je geeft aan dat je eenzaam en alleen bent. Heb je verder geen vrienden dan? Of doelde je puur op het hebben van een partner? Want wel of niet je eenzaam en alleen voelen is niet alleen maar afhankelijk van het hebben van een partner. Ik heb er tegenwoordig meestal ook geen, maar voel me niet eenzaam of alleen alleen maar daardoor en zo .

Ik heb wel vrienden, maar het is extreem verwaterd. M'n beste vriendin woont nu in het buitenland, alle studievrienden zijn afgestudeerd en aan het werk en de meeste nieuwe contacten die ik maak, zijn meestal hier. Heb absoluut geen feeling met de studiegenoten van het huidige cohort. En ik denk dat die dingen me meer dwarszitten dan single zijn. Zit wel op Tinder, maar ik neem dat absoluut niet serieus.

Soms vraag ik me weleens af of ik wel beter wil worden. Op de een of andere manier ben ik wel gewend geraakt aan m'n misère.

quote:

Op vrijdag 18 december 2015 17:26 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[..]

Weet ik. Maar ik kan niet van de rest van de wereld verwachten dat ze op mijn tempo leven. Mijn studieschuld loopt elke dag verder op en ik hoe langer ik niks doe, hoe groter het gat op mijn cv wordt ...

[..]

Dit soort dingen gebruiken als enige motivatie om je er toch toe te dwingen om aan de slag te gaan.
Ik weet dat het helaas niet zo werkt maar als mijn gevoel niet meedoet dan probeer ik het zelf altijd op die manier. Door te denken als ik het nu niet toch ga doen dan heb ik er waarschijnlijk mocht er ooit verandering komen spijt/ last van. Ik ga al maanden huilend naar vrijwilligerswerk uit angst maar ik ga omdat ik dan in m'n hoofd maar bedenk dat de problemen waarschijnlijk nog groter worden als ik niet ga.

Ik vind het erg prettig dat mijn behandelaren goed met elkaar overleggen. Dat was op mijn vorige plek anders en dat hield dingen tegen. Wel weer een nieuwe psychiater volgende maand.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Childofthestars, mocht je hier meelezen. Ik denk aan je en hoop dat je een keer komt vertellen hoe het gaat.

quote:

Op vrijdag 18 december 2015 18:00 schreef hardromacore2.0 het volgende:
Aai over je bol Lucht.

'Om triggering te voorkomen alleen aanraken wanneer noodzakelijk.'

Ik loop weer eens achter.

quote:

Op zondag 13 december 2015 03:06 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Vorig weekend en dus dit weekend. Ja, ik weet het. Bedoelde meer dat ik geen zin heb in een derde diagnose.

[..]

Jezus, wat heb je de afgelopen twee jaar geslikt dat je er last van hebt? (Ik onthoud niet van iedereen wat ze slikken, sorry, want ik weet dat je het eerder hebt verteld. )

Ik zou het heel knap vinden als je dat wel deed.

quote:

[..]

Thanks. Wat doe jij tegen je slapeloosheid? Ik ben de hele dag moe en 's avonds ook, maar ik val gewoon niet in slaap, hoe moe ik ook ben. En welke medicijnen slik jij ook al weer?

Er is niet echt iets tegen te doen. Behalve een goede 'slaaphygiëne' (dat vind ik zo'n stom woord), zoals geen beeldschermen in het uur voordat je naar bed gaat. Dat doe ik niet, want ik heb echt geen idee wat ik dat uur dan moet doen. Ik heb nergens zin in of concentratie voor.
En slaappillen. Ik heb flurazepam maar dat doet voor mij niet veel. De ene keer meer dan de andere keer.
Wat ik wel doe is 's middags slapen als ik bijvoorbeeld 's ochtends vroeg eruit moest om op te passen. Dan kan ik op de een of andere manier wel slapen. En diep ook.
Dat heb ik echt nodig.
Ik was er ook vaak van overtuigd dat ik vast meteen in slaap zou vallen omdat ik zo ontzettend moe was. Maar zo werkt het dus niet.

Ik slik venlafaxine en af en toe flurazepam dus. Ben een paar weken geleden gestopt met olanzapine.

quote:

Algemene vraag: wat spoken jullie depressievelingen eigenlijk overdag uit? Als ik vrij heb, slaap ik, zit ik hier, op YouTube of ergens anders op het web. Heel soms game ik. Ik verveel me echt dood, maar heb ook geen energie of motivatie om iets nieuws te ondernemen. Ben zelfs weer begonnen met lezen voor m'n plezier, iets wat ik al sinds de middelbare school niet meer heb gedaan.

Ik heb twee oppasadressen dus pas regelmatig (nou ja, eigenlijk heel onregelmatig ) op. Ook hele dagen van 7 tot 4 en 8 tot half 6.
Als ik thuis ben zit ik eigenlijk alleen maar achter de laptop. Zolang het maar niet te veel inspanning vergt. Lezen, schrijven, piano spelen vind ik leuk maar de drempel is te hoog om eraan te beginnen op dit moment. Iets typen op fok! kost al heel veel moeite omdat ik me moet concentreren. Mijn focus zakt steeds weg en dan ga ik voor me uit staren dus het duurt nogal lang om deze reactie te typen Ik moet echt mijn best doen. Reageren stel ik dus ook uit
Net als wassen en opruimen.

quote:

Op dinsdag 15 december 2015 23:17 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Als ik merk dat ik begin op te zien tegen activiteiten, dan is dat een signaal dat ik teveel dingen heb gedaan en probeer ik te "bezuinigen" op de dingen die me relatief gezien de meeste energie kosten t.o.v. het plezier of de andere voordelen die het me oplevert.

Als je slecht slaapt, dan gaat alles sowieso stroever en dan is je energie-poel kleiner. Ik heb alleen niet echt advies voor je wat je daaraan kunt doen.

Wat ik ook een beetje doe, is afspraken maken en dan zo regelen dat die mij minder energie kosten (bijvoorbeeld mensen bij mij langs laten komen ipv zelf langsgaan, dit scheelt vooral als ze verder weg wonen).

Heb je eigenlijk inzage in de dingen/activiteiten die je onderneemt, de energie die het je kost en de voordelen die ze je opleveren?

Sowieso misschien wel handig dit met je behandelaar(s) te bespreken, maar wellicht heb je dat (allang) al gedaan.

Ik heb inmiddels iets geschrapt maar er is ook alweer iets bijgekomen Iets wat ik echt niet leuk vind maar ik ben nodig dus doe ik het toch maar.
Ik begin er wel meer inzicht in te krijgen, maar maak toch nog afspraken die achteraf niet zo'n goed idee waren.

quote:

[..]

Dat vinden dat ik me niet zo moet aanstellen herken ik wel. Het probleem is alleen dat het niks met aanstellen te maken kan hebben, daar hoe meer ik toch doorzet, hoe erger de klachten worden, dus dat schiet ook niet op.

Wat het passief worden betreft, hier heb ik zelf de laatste weken meer moeite mee, maar ik probeer toch dingen te ondernemen. Wel minder, maar vraag vaker mensen of ze bij mij willen langskomen en vraag meer om "vriendendiensten", zoals een autorit met een fiets die naar de fietsenmaker moest omdat ik de banden niet kon oppompen omdat mijn fietspomp niet op dat ding paste en ik geen zin had dat ding twee kilometer te sjouwen

Dus dan probeer ik dingen te doen die minder energie kosten, maar wel heel leuk zijn (weet niet of je hier wat mee kan).

In de winter ben ik trouwens sowieso minder vooruit te branden

edit: het komt er op neer dat als ik alleen maar dingen doe of moet doen omdat ze moeten en daardoor niet meer aan mezelf toekom, dat ik dan merk dat ik daar moe van wordt omdat het voor m'n gevoel niks (positiefs) oplevert. Dus probeer ik ook geregeld dingen in te plannen die vrijwel moeiteloos zijn maar die ik wel leuk vindt (zoals even een beetje gamen en lanterfanteren met een vriend op skype of even een luchtig telefoongesprekje met het eerste gewillige slachtoffer die de telefoon durft op te nemen ).

Ik heb ook niet de ervaring dat het beter gaat naarmate ik meer doe, met het idee dat ik er maar aan moet wennen. Maar ik blijf toch vergelijken met anderen.

Ik weet dat het belangrijkste is dat ik dagen heb waarop ik echt niets hoef te doen. Als ik bijvoorbeeld een kort mailtje moet versturen voelt mijn dag al 'vol'. Elke vorm van sociaal contact voelt als een vervelende verplichting (ook al vind ik het daarnaast soms ook leuk) en elk klein taakje als een enorme berg. Een telefoongesprek is voor mij helemaal niet moeiteloos.
De meeste dagen heb ik vrij veel dingen te doen en wetende dat het de volgende week weer zo zal zijn en daarna weer weet ik echt niet hoe ik dit vol moet houden. Ik heb wel een planbord maar alsnog voelt het allemaal heel onoverzichtelijk, een chaos.

quote:

Op donderdag 17 december 2015 19:52 schreef Gary_Oak het volgende:
Had drukke week en dit topic komt altijd op de laatste plaats, omdat ik hier wel serieus wil zijn.

[..]

Ik moet dan altijd aan dit filmpje denken.

How Depression Makes You Stronger

[..]

Klopt helemaal! Het is alleen dat een ander leven geen optie is en als je lang in die shit blijft, hou je dood over ... Oh, alle depressievelingen lijken op elkaar hè.

Ik heb gisteren de uitslag van de bloedtest gekregen. Alles is gezond en goed, zelfs vitamine D. Sterker nog, ik zit op 75 ng/ml. Precies goed dus. Ik snap er niks van: ik kom echt maar drie keer per week buiten, het is bijna winter en ik slik al een half jaar geen supplementen meer. Verder voel ik me echt een faalhaas. Heb m'n tentamen verkloot, ga uitlopen, heb geen motivatie meer ... Ik wil alleen maar in bed slapen en alle verantwoordelijkheid ontlopen. Ik voel me echt dom, misschien is een master te hoog gegrepen en ben ik niet zo slim als ik dacht ...

Ik weet hoe het is Bij mij lukt studeren ook niet. Je hebt het in ieder geval verder geschopt dan ik. Als het echt niet lukt nu kun je misschien een pauze nemen totdat je weer wat meer energie hebt. Werkte bij mij niet maar misschien bij jou wel.
Wat fijn dat de uitslag van je bloedtest goed is . Het is wel apart dat je vitamine D-spiegel hoog genoeg is. Misschien kun je het ook opbouwen in de zomer en een tijdje vasthouden? Geen idee hoe het werkt hoor.