R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Dat is beter een wat korter stukje. Raakte om eerlijk te zijn het overzicht een beetje kwijt in die lange stukken met die vele quotes hoewel ze soms ook wel interessant waren.
Heb jij Nieuwe Mensen Leren Kennen al eens geprobeerd? Dit werd in een ander topic genoemd. Leek me wel iets voor jou. Ik heb er zelf geen ervaring mee. Misschien ga ik er wel iets mee doen. Het is eigenlijk het enige wat ik weet wat online gericht is op vriendschappen maken en een beetje serieus is. Er zijn veel meer dating sites en apps.
Mocht je dit trouwens gaan doen zorg dan dat je er vroeg bent en lang kunt blijven als je tijd hebt. (Gaan lijkt me belangrijker dan er lang zijn). Als je er vroeg bent is het namelijk makkelijker om mensen te leren kennen. Dan zijn er vaak nog geen groepjes gevormd. Door langer te blijven of nog iets anders te doen kun je dit uitdiepen.
Hoe gaat het verder met je goede voornemens/doelen?
Heb jij Nieuwe Mensen Leren Kennen al eens geprobeerd? Dit werd in een ander topic genoemd. Leek me wel iets voor jou. Ik heb er zelf geen ervaring mee. Misschien ga ik er wel iets mee doen. Het is eigenlijk het enige wat ik weet wat online gericht is op vriendschappen maken en een beetje serieus is. Er zijn veel meer dating sites en apps.
Mocht je dit trouwens gaan doen zorg dan dat je er vroeg bent en lang kunt blijven als je tijd hebt. (Gaan lijkt me belangrijker dan er lang zijn). Als je er vroeg bent is het namelijk makkelijker om mensen te leren kennen. Dan zijn er vaak nog geen groepjes gevormd. Door langer te blijven of nog iets anders te doen kun je dit uitdiepen.
Hoe gaat het verder met je goede voornemens/doelen?
Als het daten wel lukt zou ik dat wel blijven doen. Lukt een relatie helemaal geweldig.quote:Op woensdag 3 februari 2016 20:57 schreef Sturmic het volgende:
[..]
Wellicht heb je ietwat snel over mijn stukje heen gelezen, Immers, ik zeg zelf al dat je om twee redenen een sociaal netwerk zou willen: als aanvulling op je eigen intrinsiek, leuke leven (samen is leuker, andere dingen doen, etc.) en omdat het meer kansen biedt op de datingmarkt (netwerk + algemene sociale vaardigheden + social proofing). En ik snap dus prima dat je niet alleen omwille van het daten een sociaal netwerk zou moeten willen.
Alleen: het algemene advies op Fok! = eerst sociaal netwerk (1), dan daten (2). Daar heb ik een paar bedenkingen bij:
1. Het kan jaren duren voordat ik acceptabel genoeg ben voor 1;
2. Het kan gebeuren dat het nooit lukt om 1 te krijgen;
3. Persoonlijk vind ik 1 niet zo extreem belangrijk, ben druk genoeg met mijzelf, en alle andere moetjes, werk, hobbies, sport etc. Maar dat zou vluchtgedrag/excuus kunnen zijn;
4. Want 1 lijkt mij ook wel weer tof om te hebben, gewoon gezellige dingen doen met feestdagen, af en toe cafétje/concertje/vakantie'tje doen;
5. Dates "regelen" gaat relatief beter dan vrienden regelen. Maar 2 vóór 1 zou volgens Fok! onwenselijk/onverstandig zijn...
Wat vind jij dat van dat algemene advies? Kan ik nu, in status quo, daten, of zou je dat afraden?
Goed, resumerend... ik ga mij maar eens vervoegen in het topic Datingstappenplan - stap 1
Lukt het niet dan is waarschijnlijk ook niet erg. In jouw geval is het namelijk zo dat mocht je bij een vrouw in de friendzone komen heb je een vriendin. Alleen als jij dan zelf verliefd zou zijn op haar dan is dat op dat moment wel behoorlijk kut. Maar je weet dan wel dat je verliefd kunt worden. Dus eigenlijk kun je er alleen maar op vooruit gaan.
Ik zie alleen een grote maar waar ik erg voorzichtig mee zou zijn als ik jouw was. Mocht je jezelf bij iedere date heel anders voordoen dan je bent en daar steeds beter in worden dan wordt echt een gewoonte. Hier kun je dan echt in vast lopen en het is dan moeilijk er weer af te komen. (Dat je dit misschien doet is trouwens wel heel erg een aanname)
Verder zeg ik dit ook omdat je op je sociale contacten na alles minimaal redelijk tot zeer goed voor elkaar hebt. De rest heb je waarschijnlijk beter voor elkaar dan mij.
Ik weet alleen niet hoe lastig het is om sociale contacten te krijgen voor je bij mij gaat dat altijd een soort van automatisch. Bij mij zit het probleem meer in het daten en een angst om dan een stapje verder te gaan.
Hoe was je vakantie eigenlijk?
Je blijft er ontzettend over nadenken. Wat heeft je dat de afgelopen 28 jaar opgeleverd? Je zou de energie anders kunnen besteden. Je laatste zin leest alsof je dat ook gaat doen.quote:
[..]
Wellicht heb je ietwat snel over mijn stukje heen gelezen, Immers, ik zeg zelf al dat je om twee redenen een sociaal netwerk zou willen: als aanvulling op je eigen intrinsiek, leuke leven (samen is leuker, andere dingen doen, etc.) en omdat het meer kansen biedt op de datingmarkt (netwerk + algemene sociale vaardigheden + social proofing). En ik snap dus prima dat je niet alleen omwille van het daten een sociaal netwerk zou moeten willen.
Alleen: het algemene advies op Fok! = eerst sociaal netwerk (1), dan daten (2). Daar heb ik een paar bedenkingen bij:
1. Het kan jaren duren voordat ik acceptabel genoeg ben voor 1;
2. Het kan gebeuren dat het nooit lukt om 1 te krijgen;
3. Persoonlijk vind ik 1 niet zo extreem belangrijk, ben druk genoeg met mijzelf, en alle andere moetjes, werk, hobbies, sport etc. Maar dat zou vluchtgedrag/excuus kunnen zijn;
4. Want 1 lijkt mij ook wel weer tof om te hebben, gewoon gezellige dingen doen met feestdagen, af en toe cafétje/concertje/vakantie'tje doen;
5. Dates "regelen" gaat relatief beter dan vrienden regelen. Maar 2 vóór 1 zou volgens Fok! onwenselijk/onverstandig zijn...
Wat vind jij dat van dat algemene advies? Kan ik nu, in status quo, daten, of zou je dat afraden?
Goed, resumerend... ik ga mij maar eens vervoegen in het topic Datingstappenplan - stap 1
Laat iemand toch eens voor zichzelf bepalen hoe of wat. Jij VINDT dat ze dan settelt voor minder dan zijzelf is. En dat je op je zwakten wordt afgerekend.quote:
Wederom de herhaling: zij settelt dan voor minder dan zijzelf is. Dat mag van mij hoor, maar ik ga mij in een dergelijke relatie nooit gelijkwaardig voelen. Egoïstisch wellicht, maar ik zal mij nooit of te nimmer open stellen voor iemand die ik "lager" acht, en al helemaal niet voor iemand die ik als "hoger" zie. Het is mijn ervaring dat je op je zwakten eigenlijk altijd afgerekend wordt. Is het niet direct, dan wel indirect.
Dat is in de liefde nou net niet zo, als het goed is. Ten eerste is het zo dat als je verliefd bent, je vaak de ander rooskleurig ziet dan hij/zij werkelijk is, en ben je zelf dan de mindere persoon die zich mag verheugen in de aandacht en liefde van deze verheven persoon. Als de verliefdheid wegebt en overgaat in liefde, dan zie je dat je van begin af aan gelijkwaardig was. Dat je beide zwakten hebt, die je van elkaar accepteert, sommige met de mantel der liefde bedekt, en andere bespreekbaar maakt. En waar je dan zelf ook graag aan wil werken, omdat je voor die ander graag je beste ik wil zijn.
Dit gaat wel allemaal over liefde, niet over daten, maar je zult een stap lager moeten beginnen met daten, mensen toelaten, hun eigen beslissingen laten nemen ipv de jouwe opdringen en zien waar het dan heen gaat.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ja, ik lees de andere topics zo af en toe ook, en heb al even op de website van NMLK gekeken. De activiteiten lijken mij vrij tof, en op de foto's ziet het er gezellig uit. Nadeeltje is wel dat ik voor de meeste activiteiten snel een uur in de auto zit (woon echt in een uithoek van het landquote:
Heb jij Nieuwe Mensen Leren Kennen al eens geprobeerd? Dit werd in een ander topic genoemd. Leek me wel iets voor jou.
) en ik mij afvraag of je voor die activiteiten al niet al een soort basisvaardigheid "sociaal zijn" moet hebben... Is immers een club om nieuwe mensen te leren kennen, niet de club nieuwe sociale vaardigheden leren 
Maar houd hem zeker in de gaten. Dank voor de tip (en de vervolgtip die je ietwat schaamteloos gejat hebt uit het andere topic, I'm on to you
).In datzelfde kader zoek ik nu naar een basiscursus sociale vaardigheden. Probleempjes daarbij zijn: óf het is voor kinderen, óf het is in fukkin' Amsterdam óf het gaat om een cursus "nee zeggen" ofzo. Dat is niet helemaal wat ik zoek. Wel een aantal boeken daarover nu aan het lezen, maar in een veilige omgeving oefenen staat mij wel aan. En rendeert beter, ducht mij.
Wel goed eigenlijk... meer/frequenter gaan sporten, niet zo extreem druk met werk en familie als eind vorig jaar, vrijwilligerswerk even op een lager pitje gezet, of althans, minder intensief en structureel gemaakt (dik 10 jaar lang wekelijks 5 uur+ in geïnvesteerd) en mijn eerste reisje zit er al weer op!quote:
Hoe gaat het verder met je goede voornemens/doelen?
Dat is voor mij nou juist lastig. Hoe doe je dat precies? Ik vind het fijn dat jij zegt dat het jou lijkt te "overkomen" en dat je het ook niet exact weet. Denk dat dat voor héél veel sociaal succesvolle mensen geldt en dat men (een aantal van die onbewust bekwamen) dan al snel verzandt in van die holle retoriek als: "je moet iets gaan doen! en "Wees jezelf!". Zonder die begrippen dan verder in te kleuren omdat ze zelf helemaal geen idee hebben wat ze precies goed doen...quote:Op woensdag 3 februari 2016 23:42 schreef Arduino het volgende:
Ik weet alleen niet hoe lastig het is om sociale contacten te krijgen voor je bij mij gaat dat altijd een soort van automatisch. Bij mij zit het probleem meer in het daten en een angst om dan een stapje verder te gaan.
En ja, voor hen werkt wat ze doen kennelijk heel goed, dus het moet wel aan die gast/meid liggen die het niet voor elkaar krijgt...
Thanks for asking!quote:
Ehm... was leuk en interessant, achteraf dan. Van tevoren helemaal kapot van de zenuwen. Alleen op pad, vreemd land, vliegen, en een constante maelstrom aan vragen in mijn hoofd: "jezus, komt dat allemaal wel goed, red ik mijzelf daar wel, wat doe ik als ik weer paniekaanvallen krijg, ga ik mij daar niet super ellendig voelen, wat is mijn backup-plan?".
Had ook wel iets te maken met werk en andere verplichtingen. Tot half elf 's avonds bezig voor de club, en om half 7 de volgende ochtend op pad. Te weinig tijd genomen om af te schalen, dat helpt niet om in de vakantiemood te komen.
Achteraf weer onnodig druk om gemaakt, want heb mij prima vermaakt en enigszins tot rust gekomen (relatief dan). Prima weer, lekker gelopen en gefietst en heel veel bezichtigd aldaar. Enige wat mij nog steeds moeilijk lukt is ergens alleen gaan eten. Moet het wel doen (want: honger enzo
), maar fijn voelt het niet. Blijf mij dan extreem opgejaagd voelen. Zit in m'n hoofd, weet ik ook wel, maar dat is mijn enige verbeterpunt op vakantie: rust en tijd durven nemen. Is toch anders als je met meerderen gaat, denk ik. Daarom nu concreet aan het oriënteren op een soort singlereis o.i.d. Misschien wel aardig. Maar ook daar: darn, ik moet weten hoe ik normaal om kan gaan met mensen.29 jaarquote:
Je blijft er ontzettend over nadenken. Wat heeft je dat de afgelopen 28 jaar opgeleverd?
Een redelijke baan. Een redelijk bestaan.
Je lijkt aan te geven dat ik ergens niet meer over na moet denken. Zeg je daarmee ook dat ik "iets" moet gaan doen? Zou je dat "iets" eens precies, concreet en praktisch willen proberen in te vullen?
[ Bericht 0% gewijzigd door Sturmic op 05-02-2016 07:56:12 ]
Hoewel ik je verhaal over de liefde en de acceptatie, inschikkelijkheid en onvoorwaardelijkheid die daarbij komt kijken prachtig vind, is dat tegelijkertijd een nogal abstract concept voor mij. Wel hecht ik er aan te melden dat ik helemaal niets voor haar bepaal. Ik vond mijzelf geen goede partij voor die dame. Dat maakt haar eveneens geen goede partij voor mij. Waarom zou ik verder geen met iemand die ik niet als goede partij zie? Daarom is het mijn keuze geweest er niet mee verder te gaan. Puur egoïsme toch?quote:
Laat iemand toch eens voor zichzelf bepalen hoe of wat. Jij VINDT dat ze dan settelt voor minder dan zijzelf is. En dat je op je zwakten wordt afgerekend.
Alles goed en wel, maar als ik de afgelopen 30 jaar wel ergens extreem voorzichtig mee ben geweest, is het met mijzelf en/of mijn beslissing opdringen aan een ander. Ik neem aanstoot aan dit soort ongefundeerd en onjuist geroeptoeter.quote:
Dit gaat wel allemaal over liefde, niet over daten, maar je zult een stap lager moeten beginnen met daten, mensen toelaten, hun eigen beslissingen laten nemen ipv de jouwe opdringen en zien waar het dan heen gaat.
Wil je eens concreet aangeven waar ik mijzelf en/of mijn beslissing dan aan iets of iemand heb opgedrongen?
[ Bericht 21% gewijzigd door Sturmic op 05-02-2016 00:15:06 ]
Ik ben het gedrag van andere mensen gaan bestuderen. Waar praten ze over, hoe praten ze, hoe is hun lichaamstaal, welke woorden wel of niet, etc.quote:
[..]
Dat is voor mij nou juist lastig. Hoe doe je dat precies? Ik vind het fijn dat jij zegt dat het jou lijkt te "overkomen" en dat je het ook niet exact weet. Denk dat dat voor héél veel sociaal succesvolle mensen geldt en dat men (een aantal van die onbewust bekwamen) dan al snel verzandt in van die holle retoriek als: "je moet iets gaan doen! en "Wees jezelf!". Zonder die begrippen dan verder in te kleuren omdat ze zelf helemaal geen idee hebben wat ze precies goed doen...
En ja, voor hen werkt wat ze doen kennelijk heel goed, dus het moet wel aan die gast/meid liggen die het niet voor elkaar krijgt...
Ik had bv altijd ruzie met klanten en een collega niet. Wat was het verschil? Ik vroeg 'u bent x vergeten, zou u dat alstublieft nog even kunnen doen?'. En dan kreeg ik als antwoord 'nee, kun je niet iemand roepen om dat voor me te doen.' Zij zei gewoon 'u moet nog even x doen' en dan gingen mensen dat zonder morren doen.
Ik ben gaan lezen over lichaamstaal, zorgen dat ik zelfverzekerder over kwam. En hoger gaan praten, dan vinden mensen je aardiger (geldt alleen voor vrouwen volgens mij). Ik kreeg op een gegeven moment van vrienden wel commentaar dat ik steeds hoger ging praten. Ik zit nu trouwens weer op mijn oude niveau, tenzij ik echt moet slijmen bij iemand.
Ik weet precies welke dingen ik moet doen en welke niet. Voor oppervlakkig contact dan. Ik lig tegenwoordig altijd wel goed in de groep. Vroeger was dat wel anders. Kwestie van iets positiefs uitstralen, moeilijke onderwerpen vermijden, beetje doen alsof je weet waar je over praat.
Maar ja, voor echte vriendschap werkt dat niet. Wat daar in mijn ogen werkt is laten merken dat je aan mensen denkt en attent zijn. Als je jezelf niet 'wilt opdringen'met een telefoongesprek of bezoek, kun je een kaartje sturen, of een cadeautje geven/sturen. Ik heb eind vorig jaar bv en paar mensen een doosje met zelfgemaakt gebak gegeven en een bedankkaartje/briefje. En een vriendin heeft mij weleens een kaartje gestuurd, zomaar, met daarop geschreven wat ze aan mij inspirerend vindt. Dat is superfijn om te krijgen, kost bijna niks en kan zo diepgaand als je zelf wilt. Variërend van 'ik wilde je nog even laten weten dat ik je hulp met werkproject/verhuizen/whatever waardeer' tot 'ik vind deze eigenschap heel leuk aan jou'. Iedereen houdt van waardering en complimenten die echt ergens over gaan, in plaats van 'goh, leuke schoenen'. En er is altijd wel iemand die iets doet wat je ook zou willen kunnen, of iemand die je helpt met iets wat anders niet zo goed gelukt was.
“I planned my death carefully, unlike my life, which meandered along from one thing to another, despite my feeble attempts to control it.”
― Margaret Atwood, Lady Oracle
― Margaret Atwood, Lady Oracle
Lees dit nog even een paar keer.quote:
[..]
Wel hecht ik er aan te melden dat ik helemaal niets voor haar bepaal. Ik vond mijzelf geen goede partij voor die dame.
Dat doe je voortdurend door voor anderen te beslissen dat ze niet op jou zitten te wachten. Of je nu besluit dat je iets wel of niet doet, het blijft altijd een besluit dat invloed heeft op anderen.quote:Alles goed en wel, maar als ik de afgelopen 30 jaar wel ergens extreem voorzichtig mee ben geweest, is het met mijzelf en/of mijn beslissing opdringen aan een ander. Ik neem aanstoot aan dit soort ongefundeerd en onjuist geroeptoeter.
Wil je eens concreet aangeven waar ik mijzelf en/of mijn beslissing dan aan iets of iemand heb opgedrongen?
“I planned my death carefully, unlike my life, which meandered along from one thing to another, despite my feeble attempts to control it.”
― Margaret Atwood, Lady Oracle
― Margaret Atwood, Lady Oracle
quote:
[..]
Hoewel ik je verhaal over de liefde en de acceptatie, inschikkelijkheid en onvoorwaardelijkheid die daarbij komt kijken prachtig vind, is dat tegelijkertijd een nogal abstract concept voor mij. Wel hecht ik er aan te melden dat ik helemaal niets voor haar bepaal. Ik vond mijzelf geen goede partij voor die dame. Dat maakt haar eveneens geen goede partij voor mij. Waarom zou ik verder geen met iemand die ik niet als goede partij zie? Daarom is het mijn keuze geweest er niet mee verder te gaan. Puur egoïsme toch?
[..]
Alles goed en wel, maar als ik de afgelopen 30 jaar wel ergens extreem voorzichtig mee ben geweest, is het met mijzelf en/of mijn beslissing opdringen aan een ander. Ik neem aanstoot aan dit soort ongefundeerd en onjuist geroeptoeter.
Wil je eens concreet aangeven waar ik mijzelf en/of mijn beslissing dan aan iets of iemand heb opgedrongen?
Dat.quote:
[..]
Lees dit nog even een paar keer.
[..]
Dat doe je voortdurend door voor anderen te beslissen dat ze niet op jou zitten te wachten. Of je nu besluit dat je iets wel of niet doet, het blijft altijd een besluit dat invloed heeft op anderen.
Ik vind je manier van communiceren als iemand iets zegt wat je niet bevalt overigens beneden peil. Als ik mijn mening geef, getuigt het van weinig respect om dat als roeptoeteren te betitelen, alleen omdat het iets is dat je niet wil horen of waarmee je het niet eens bent.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Weet ik niet. Iets. Maakt niet uit wat. Ik houd niet van concrete, algemene adviezen a la 'ga naar de sportschool en zeg vandaag 'Hoi hoe gaat het' tegen twee meisjes in de club want anders doe je niet je best om te veranderen bro'. Jij kent jezelf het beste. Iets anders in ieder geval dan de afgelopen 29 jaar. Iets anders dan nadenken en FOK!en.quote:
[..]
Ja, ik lees de andere topics zo af en toe ook, en heb al even op de website van NMLK gekeken. De activiteiten lijken mij vrij tof, en op de foto's ziet het er gezellig uit. Nadeeltje is wel dat ik voor de meeste activiteiten snel een uur in de auto zit (woon echt in een uithoek van het land
Maar houd hem zeker in de gaten. Dank voor de tip (en de vervolgtip die je ietwat schaamteloos gejat hebt uit het andere topic, I'm on to you
In datzelfde kader zoek ik nu naar een basiscursus sociale vaardigheden. Probleempjes daarbij zijn: óf het is voor kinderen, óf het is in fukkin' Amsterdam óf het gaat om een cursus "nee zeggen" ofzo. Dat is niet helemaal wat ik zoek. Wel een aantal boeken daarover nu aan het lezen, maar in een veilige omgeving oefenen staat mij wel aan. En rendeert beter, ducht mij.
[..]
Wel goed eigenlijk... meer/frequenter gaan sporten, niet zo extreem druk met werk en familie als eind vorig jaar, vrijwilligerswerk even op een lager pitje gezet, of althans, minder intensief en structureel gemaakt (dik 10 jaar lang wekelijks 5 uur+ in geïnvesteerd) en mijn eerste reisje zit er al weer op!
[..]
Dat is voor mij nou juist lastig. Hoe doe je dat precies? Ik vind het fijn dat jij zegt dat het jou lijkt te "overkomen" en dat je het ook niet exact weet. Denk dat dat voor héél veel sociaal succesvolle mensen geldt en dat men (een aantal van die onbewust bekwamen) dan al snel verzandt in van die holle retoriek als: "je moet iets gaan doen! en "Wees jezelf!". Zonder die begrippen dan verder in te kleuren omdat ze zelf helemaal geen idee hebben wat ze precies goed doen...
En ja, voor hen werkt wat ze doen kennelijk heel goed, dus het moet wel aan die gast/meid liggen die het niet voor elkaar krijgt...
[..]
Thanks for asking!
Ehm... was leuk en interessant, achteraf dan. Van tevoren helemaal kapot van de zenuwen. Alleen op pad, vreemd land, vliegen, en een constante maelstrom aan vragen in mijn hoofd: "jezus, komt dat allemaal wel goed, red ik mijzelf daar wel, wat doe ik als ik weer paniekaanvallen krijg, ga ik mij daar niet super ellendig voelen, wat is mijn backup-plan?".
Had ook wel iets te maken met werk en andere verplichtingen. Tot half elf 's avonds bezig voor de club, en om half 7 de volgende ochtend op pad. Te weinig tijd genomen om af te schalen, dat helpt niet om in de vakantiemood te komen.
Achteraf weer onnodig druk om gemaakt, want heb mij prima vermaakt en enigszins tot rust gekomen (relatief dan). Prima weer, lekker gelopen en gefietst en heel veel bezichtigd aldaar. Enige wat mij nog steeds moeilijk lukt is ergens alleen gaan eten. Moet het wel doen (want: honger enzo
[..]
29 jaar
Een redelijke baan. Een redelijk bestaan.
Je lijkt aan te geven dat ik ergens niet meer over na moet denken. Zeg je daarmee ook dat ik "iets" moet gaan doen? Zou je dat "iets" eens precies, concreet en praktisch willen proberen in te vullen?
quote:
Ik ben het gedrag van andere mensen gaan bestuderen. Waar praten ze over, hoe praten ze, hoe is hun lichaamstaal, welke woorden wel of niet, etc.
Grappig, dat herken ik als "strategie". Inmiddels een boekje of 3 (over o.a. lichaamstaal) doorgeakkerd en daar kun je inderdaad veel van leren.quote:
Ik ben gaan lezen over lichaamstaal, zorgen dat ik zelfverzekerder over kwam.
Haha, leuk! Voor mannen is het juist de bedoeling om wat lager te gaan zitten. Dingen waar ik al een tijdje op let zijn rechtop lopen/zitten, een open houding hebben (niet met de armen gekruist), relatief langzame, gecontroleerde bewegingen maken en inderdaad ook het gebruik van een rustige, lagere stem. Ook de tijd durven nemen voor datgene wat je wilt zeggen. Werkt wel goed overigens.quote:
En hoger gaan praten, dan vinden mensen je aardiger (geldt alleen voor vrouwen volgens mij)
Mooie concrete tip! Wel iets waar je als man mogelijk een beetje mee op moet passen, omdat het snel wat feminien over kan komen. Zoals je terecht al zegt lijkt het mij ook meer van waarde om gemeende complimenten te geven over de zaken die er écht toe doen (en dus niet gaan over die mooie nieuwe schoenen). Vereist wel durf om te doen bij mensen die niet zo nabij staan. Of misschien is dat dan juist weer makkelijker (mindere afhankelijkheidsrelatie). Goede tip, thanks!quote:
Als je jezelf niet 'wilt opdringen'met een telefoongesprek of bezoek, kun je een kaartje sturen, of een cadeautje geven/sturen. Ik heb eind vorig jaar bv en paar mensen een doosje met zelfgemaakt gebak gegeven en een bedankkaartje/briefje. En een vriendin heeft mij weleens een kaartje gestuurd, zomaar, met daarop geschreven wat ze aan mij inspirerend vindt. Dat is superfijn om te krijgen, kost bijna niks en kan zo diepgaand als je zelf wilt.
Gedaanquote:
quote:
0s.gif
Op vrijdag 5 februari 2016 00:04 schreef Sturmic het volgende:
[..]
Wel hecht ik er aan te melden dat ik helemaal niets voor haar bepaal. Ik vond mijzelf geen goede partij voor die dame.
Lees dit nog even een paar keer.
Het punt wat jij (/jullie) willen maken is dat ik niet kan bepalen of zij mij geschikt vindt. Dat is zo. Alleen kan ik dan nog steeds wel voelen/denken/bepalen dat ik als partner minder geschikt voor haar ben. En dát is de reden dat ik niet verder wilde daten. Het is semantisch hoor, maar als ik mij niet gelijkwaardig voel, zullen we dat ook niet worden.
Okay, ik geef toe dat ik inderdaad te snel "roeptoeteren" heb geschreven en dat dat geen recht doet aan je inhoudelijke standpunt. Daarvoor wil ik je mijn excuses aanbieden.quote:
Dat doe je voortdurend door voor anderen te beslissen dat ze niet op jou zitten te wachten. Of je nu besluit dat je iets wel of niet doet, het blijft altijd een besluit dat invloed heeft op anderen.
Dat.
Ik vind je manier van communiceren als iemand iets zegt wat je niet bevalt overigens beneden peil. Als ik mijn mening geef, getuigt het van weinig respect om dat als roeptoeteren te betitelen, alleen omdat het iets is dat je niet wil horen of waarmee je het niet eens bent.
Jij trekt dat daarna nog iets breder door te stellen dat ik "beneden peil communiceer" als ik een mening niet zou willen horen of ik het er niet mee eens ben. Ik heb nog niet meer van dergelijke expliciete signalen gehad in dit topic (of heb ze gemist), maar ik sluit niet uit dat er meer mensen zijn die dat ook zo ervaren. Daar zou je dus gelijk in kunnen hebben.
Dat gezegd hebbende: ik blijf het oneerlijk en onjuist vinden dat je in de huidige context het woord "opdringen" gebruikt. Ik let er al jaren heel nadrukkelijk op dat ik mensen niet tot last ben, mijzelf nooit uitnodig voor iets waar ik niet voor uitgenodigd word en mijzelf steeds zo faciliterend mogelijk opstel dat ik het als pijnlijk ervaar wanneer je, op basis van één topic, zonder mij IRL te kennen, dat als "opdringen" bestempelt.
Ehm... okay...quote:
Weet ik niet. Iets. Maakt niet uit wat. Ik houd niet van concrete, algemene adviezen a la 'ga naar de sportschool en zeg vandaag 'Hoi hoe gaat het' tegen twee meisjes in de club want anders doe je niet je best om te veranderen bro'. Jij kent jezelf het beste. Iets anders in ieder geval dan de afgelopen 29 jaar. Iets anders dan nadenken en FOK!en.
Ja, dat ik dingen anders moet doen is mij helder. Mede dankzij concrete tips van o.a. Scary_Mary, LadyOracle en Arduino (et alii) doe ik nu al dingen anders, of wil ik die anders gaan doen.
Overigens heb ik niet het idee dat nadenken (hoe kwantificeer je "te veel"?) en FOK!'en (ca. 130 posts in 18 maanden kun je m.i. niet echt excessief noemen, al zeg ik het zelf) in de weg staan aan mijn normaal functioneren of zelfontwikkeling. Sterker nog, ik hoop dat deze beide dingen mij daar juist bij helpen.
En dan even een redactionele vraag: wat was de reden om deze hele lap tekst te quoten voor 3 regels antwoord?
[ Bericht 0% gewijzigd door Sturmic op 05-02-2016 15:47:51 ]
Ik ben te lui om het hele topic door te lezen maar de vraag is niet of jij "geschikt" genoeg bent voor iemand. Dat kan je ook niet weten als je het niet probeert, de vraag is of je ondanks de problemen/botsingen/verschillen (of welk woord je er voor gebruiken wilt) er samen overheen komt. Zowieso enkele relaties zijn voor altijd, meerderheid is een periode van je leven en dan op een dag word je wakker en realiseer je dat je niet meer bij elkaar past. Het boeit niet hoeveel je nadenkt, als dat is wie jij nu bent dan is dat zo... En geloof van de zoveel biljoen mensen die er op deze aarde rondlopen, zijn er meer dan genoeg die op dezelfde frequentie zitten als jij nu.
Dusssss moraal van het verhaal geef niet op, neem het niet te serieus en het allerbelangrijkste vraag JEZELF hoe jij je voelt bij iemand. Is dat goed en is het wederzijds, problem solved! En geniet ervan zolang als het duurt.
Dusssss moraal van het verhaal geef niet op, neem het niet te serieus en het allerbelangrijkste vraag JEZELF hoe jij je voelt bij iemand. Is dat goed en is het wederzijds, problem solved! En geniet ervan zolang als het duurt.
Waarom zou het een het ander uitsluiten? Je kunt op je werk toch ook minstens op het niveau functioneren dat je geen mensen irriteert of uitscheld of op een andere manier beschadigt? Als je een beetje realistische scenarios bedenkt voeg je dus op zijn slechtst niets toe. Waarschijnlijk vindt iemand daar het minimaal wel even leuk om met je te praten.quote:
[..]
Ja, ik lees de andere topics zo af en toe ook, en heb al even op de website van NMLK gekeken. De activiteiten lijken mij vrij tof, en op de foto's ziet het er gezellig uit. Nadeeltje is wel dat ik voor de meeste activiteiten snel een uur in de auto zit (woon echt in een uithoek van het land
Maar houd hem zeker in de gaten. Dank voor de tip (en de vervolgtip die je ietwat schaamteloos gejat hebt uit het andere topic, I'm on to you
Ik dacht eigenlijk dat ik de vervolgtip uit een boek had. Maar het zou heel goed kunnen zijn die ook in dat topic stond. Dit boek werd dan trouwens wel op fok aangeraden door iemand anders.
Waar je een gewone cursus kunt volgen zou ik niet weten. Ik ga ervan uit dat jij ook goed kunt googelen. Maar mocht je een perfecte cursus vinden dan zou het toch ook geen groot probleem moeten zijn als die desnoods in New York is? Heb je tenminste gelijk een reisje en je kent op locatie dan na een tijdje ook mensen. Ik zou dit zelf waarschijnlijk ook niet als eerst doen maar als dat de best keus is waarschijnlijk wel.(Even voor de duidelijkheid ik weet ook geen cursus in New York voor je)quote:In datzelfde kader zoek ik nu naar een basiscursus sociale vaardigheden. Probleempjes daarbij zijn: óf het is voor kinderen, óf het is in fukkin' Amsterdam óf het gaat om een cursus "nee zeggen" ofzo. Dat is niet helemaal wat ik zoek. Wel een aantal boeken daarover nu aan het lezen, maar in een veilige omgeving oefenen staat mij wel aan. En rendeert beter, ducht mij.
Van dit stukje weet ik niet of het mag want het kan opgevat worden als een soort reclame. Mocht dat zo zijn kan een mod dan even alleen dit stukje weghalen?
Het boek wat een andere fokker aanraadde is:
Models: Attract Women Through Honesty
Dit komt een stuk logischer over als een normaal/oud pickup artist boek. Het komt er heel kort door de bocht op neer dat je gewoon eerlijk moet als je communiceert met vrouwen. Ook over je problemen/zwakheden moet je dan met zelfvertrouwen praten als ter sprake komt of zorgen dat het probleem weg gaat of opgelost wordt. Hij noemt True Confidence. Dit boek is mij zeer goed bevallen.
Hij bespreekt ook dat als vrouwen niet met je zwakheden/problemen overweg kunnen dat ze dat wel zelf aan kunnen geven dat hoef je dus niet voor hen te doen. Dit wordt een paar vrouwen in het topic hier ook aangegeven.
Waar hij in zou boek trouwens ook redelijk uitgebreid op in gaat is social anxiety in de algemene vorm maar vooral de angst om vrouwen aan te spreken. Hij geeft zelf aan dat hij gelooft dat daar meer geen last van had de meeste mannen wel.
Een tijd nadat hij dat boek heeft geschreven is hij zich op lifestyle coaching voor mannen en vrouwen gaan richten. Hij voor heeft hierbij ook een website gemaakt waar trainingen aanbiedt. Dit is wel een web-based training waarbij je vragen hebt die je moet invullen. Hier kunnen andere mensen die trainingen volgen weer op reageren en je advies geven. Of zeggen dat je die oefening eerlijk moet doen. Er zit ook een forum bij. Dit lijkt wel een beetje op een klein internationaal FOK R&P forum alleen dan met minder maar langere berichten. Ook mannen en vrouwen met hele verschillende problemen net zo als je hier hebt.
[start met aannames]
Ik zou je aanraden om ze in jou geval alle drie de courses te doen en ook in deze volgorde:
• The overcome anxiety course
• The connection course(Dit gaat over hoe je beter leuke gesprekken houden met anderen en meer verhalen moet vertellen bijvoorbeeld niet de hele tijd vragen te stellen voor mensen die daar last van hebben.)
• The dating and relationship course.
Misschien kun je trouwens beter zelfs twee keer die anxiety course doen. De eerste keer heel algemeen met sociale contacten en de tweede keer met vrouwen en dan daar tussen de connection course. Ik weet niet of je het zelf ook zo ziet maar je lijkt me een beetje bang om je situatie aan te pakken. Bijvoorbeeld moet ik niet eerst iets anders doen om mensen te leren kennen gezien ik geen vrienden hebt.[/aanname]
Let op. Mark noemt trouwens zelf hulp boeken lezen en dat soort dingen als iets wat je kan helpen. Maar aan de andere kant iets wat juist "zeer gevaarlijk" is. Je hebt voor je gevoel iets aan je situatie gedaan maar je hebt in werkelijkheid nog niets gedaan. Als je dan weer het volgende boek gaat lezen blijft je dus eigenlijk nog niets gedaan en dit kun je dan blijven doen. Waardoor je blijft stilstaan.
website is trouwens markmanson.net/
Mooi zo dat gaat dus goed. Hoe dat zo vol. Ik ga later even op de rest reageren. Heb even genoeg getypt en ik was eerder nog blij met kortere stukjes.quote:l goed eigenlijk... meer/frequenter gaan sporten, niet zo extreem druk met werk en familie als eind vorig jaar, vrijwilligerswerk even op een lager pitje gezet, of althans, minder intensief en structureel gemaakt (dik 10 jaar lang wekelijks 5 uur+ in geïnvesteerd) en mijn eerste reisje zit er al weer op!
Ik heb om eerlijk te zijn niet echt een idee hoe je vrienden krijgt. Misschien in een aparte post eens even mijn best op doen. Wel een interessante vraag namelijk. Het meest belangrijke is wel met mensen praten.quote:
Dat is voor mij nou juist lastig. Hoe doe je dat precies? Ik vind het fijn dat jij zegt dat het jou lijkt te "overkomen" en dat je het ook niet exact weet. Denk dat dat voor héél veel sociaal succesvolle mensen geldt en dat men (een aantal van die onbewust bekwamen) dan al snel verzandt in van die holle retoriek als: "je moet iets gaan doen! en "Wees jezelf!". Zonder die begrippen dan verder in te kleuren omdat ze zelf helemaal geen idee hebben wat ze precies goed doen...
En ja, voor hen werkt wat ze doen kennelijk heel goed, dus het moet wel aan die gast/meid liggen die het niet voor elkaar krijgt...
Leuk jij je prima vermaakt hebt op vakantie. Ook goed dat nu beter ging als de vorige keer en dat je het opnieuw geprobeerd hebt.quote:Thanks for asking!
Ehm... was leuk en interessant, achteraf dan. Van tevoren helemaal kapot van de zenuwen. Alleen op pad, vreemd land, vliegen, en een constante maelstrom aan vragen in mijn hoofd: "jezus, komt dat allemaal wel goed, red ik mijzelf daar wel, wat doe ik als ik weer paniekaanvallen krijg, ga ik mij daar niet super ellendig voelen, wat is mijn backup-plan?".
Had ook wel iets te maken met werk en andere verplichtingen. Tot half elf 's avonds bezig voor de club, en om half 7 de volgende ochtend op pad. Te weinig tijd genomen om af te schalen, dat helpt niet om in de vakantiemood te komen.
Achteraf weer onnodig druk om gemaakt, want heb mij prima vermaakt en enigszins tot rust gekomen (relatief dan). Prima weer, lekker gelopen en gefietst en heel veel bezichtigd aldaar. Enige wat mij nog steeds moeilijk lukt is ergens alleen gaan eten. Moet het wel doen (want: honger enzo
Jammer dat je nog redelijk wat stress had van te voren. Maar druk zijn helpt inderdaad meestal niet.
Alleen eten blijft inderdaad een raar iets. Ik vindt het alleen maar een beetje vervelend ik voel me er niet opgejaagd door. Waarbij ik dat vooral heb in een sociale context waarbij het toch lastig is om met andere mensen om te gaan. Ik zit zelf wel eens voor mijn werk in hotels en heb dan op dat gebied liever een goedkoop hotelletje waar je gewoon aan de bar kan eten en misschien nog een beetje met de bar man/vrouw kunt praten. Dat is leuker eten dan in een 4 sterren hotel waarbij de tafels zover uit elkaar staan dat je niet makkelijk met andere kunt praten en het ook heel raar overkomt. Alleen thuis eten is dan weer helemaal geen probleem.
Een single reis zou ook wel een leuk idee zijn dan heb je toch makkelijker contact en je ziet vaker dezelfde mensen wat het makkelijker maakt. Ik heb het zelf nog nooit gedaan ga altijd met vrienden of op het laatste moment alleen. Dan moet je alleen wel wat meer je best doen om contact te maken vindt dat zelf ook echt niet makkelijk.
Nu ik erover nadenk ik is enige persoon die ik ken waarvan ik zeker weet dat hij meer vrienden krijgt als hij alleen op vakantie gaat, dan met anderen gaat eigenlijk wel echt heel erg sociaal. Hij versiert ook 3 vrouwen als hij drie weken op vakantie is. Hij is dan ook zo eerlijk om als zij er veel meer van verwacht dan hij, niets met haar te doen.
Citaat, topicstarter zegt oa ergens op pagina 2:
Ik "durf" mij bijvoorbeeld niet voor te stellen hoe het is om in een relatie te zitten. Ben 29, nog nooit een vriendin gehad en dat is op zich niet zo problematisch. Maar denk dat ik zo heel langzamerhand moet gaan kiezen tussen die IDYLLE opgeven, of er eens voor proberen te gaan.
Mijn antwoord naar de topicstarter toe: ....... Een heel goed iets zou zijn het idee van de idylle los te laten. Een idylle is een relatie uiterst zelden of zelfs nooit. En als het al een idylle is is dat meestal ook maar heel tijdelijk van aard.
Ik denk dat het in een relatie meer er om gaat of je tevreden bent, en natuurlijk je partner ook. Die idylle? Wat is dat? Dat zijn de dromen, de fantasien door jou gecree-eerd door wat je voorgeschoteld krijgt in film, reclame. Jer dagdromen en eventueel je natte nachtdromen hehe.
Laat me denken aan het programma "de nationale sextest" met quizvragen en als grote sexgoeroe Goedele Liekens (oid?). Met een grote zaal publiek. Een van de vragen was: wat is de gemiddelde lengte van de penis. Meerkeuze toets: 15, 16,17 of 18 cm. Uitslag was 15. Nu, er ging een golf van verbazing door de zaal. Iedereen dacht toch aan 17 of 18. Goedele legde uit, ja, dat komt door de films, de porno industrie, de reclame wereld, waarin alleen de mooiste mensen aan bod komen.
Nu, zo is het met relaties ook. Je hangt je vuile was niet buiten. Kijk eens om je heen, je ouders, ooms en tantes, collegaas enz. Is het allemaal rozengeur en manenschijn? Nee toch.
Dus, idealiseer svp niet, zet het niet op een hoog (en daardoor misschien onbereikbaar) voetstuk, de relatie, het hebben van een vriendin, samenleven, een gezin.
Het zijn werkwoorden !! Je moet er altijd aan werken en voor de meeste mensen is het al mooi als ze in grote lijnen tevreden zijn. Word svp realist(ischer) en anders word / blijf je heel alleen en / of ongelukkig.
[ Bericht 2% gewijzigd door LeesFoknl op 09-02-2016 03:04:42 (p) ]
Ik "durf" mij bijvoorbeeld niet voor te stellen hoe het is om in een relatie te zitten. Ben 29, nog nooit een vriendin gehad en dat is op zich niet zo problematisch. Maar denk dat ik zo heel langzamerhand moet gaan kiezen tussen die IDYLLE opgeven, of er eens voor proberen te gaan.
Mijn antwoord naar de topicstarter toe: ....... Een heel goed iets zou zijn het idee van de idylle los te laten. Een idylle is een relatie uiterst zelden of zelfs nooit. En als het al een idylle is is dat meestal ook maar heel tijdelijk van aard.
Ik denk dat het in een relatie meer er om gaat of je tevreden bent, en natuurlijk je partner ook. Die idylle? Wat is dat? Dat zijn de dromen, de fantasien door jou gecree-eerd door wat je voorgeschoteld krijgt in film, reclame. Jer dagdromen en eventueel je natte nachtdromen hehe.
Laat me denken aan het programma "de nationale sextest" met quizvragen en als grote sexgoeroe Goedele Liekens (oid?). Met een grote zaal publiek. Een van de vragen was: wat is de gemiddelde lengte van de penis. Meerkeuze toets: 15, 16,17 of 18 cm. Uitslag was 15. Nu, er ging een golf van verbazing door de zaal. Iedereen dacht toch aan 17 of 18. Goedele legde uit, ja, dat komt door de films, de porno industrie, de reclame wereld, waarin alleen de mooiste mensen aan bod komen.
Nu, zo is het met relaties ook. Je hangt je vuile was niet buiten. Kijk eens om je heen, je ouders, ooms en tantes, collegaas enz. Is het allemaal rozengeur en manenschijn? Nee toch.
Dus, idealiseer svp niet, zet het niet op een hoog (en daardoor misschien onbereikbaar) voetstuk, de relatie, het hebben van een vriendin, samenleven, een gezin.
Het zijn werkwoorden !! Je moet er altijd aan werken en voor de meeste mensen is het al mooi als ze in grote lijnen tevreden zijn. Word svp realist(ischer) en anders word / blijf je heel alleen en / of ongelukkig.
[ Bericht 2% gewijzigd door LeesFoknl op 09-02-2016 03:04:42 (p) ]
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Iemand schrijft : ..... Ja. Je 'moet' in therapie. Het volgende zou een optie voor jou kunnen zijn, omdat jouw probleem mogelijk wijst op een persoonlijkheidsstoornis ......
Mijn reaktie hierop: .... Nu, dat vind ik zo iets als het aan laten brengen van een stoma omdat je je een keer bescheten hebt. Of met een kanon op een mug schieten. Is echt absoluut niet nodig.
[ Bericht 4% gewijzigd door LeesFoknl op 09-02-2016 03:03:24 (puntjes op de " i " gezet) ]
Mijn reaktie hierop: .... Nu, dat vind ik zo iets als het aan laten brengen van een stoma omdat je je een keer bescheten hebt. Of met een kanon op een mug schieten. Is echt absoluut niet nodig.
[ Bericht 4% gewijzigd door LeesFoknl op 09-02-2016 03:03:24 (puntjes op de " i " gezet) ]
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Weer een citaat van topicstarter van op blz 2:
Ben best content met mijzelf als persoon, denk ik. Maar voor anderen is die persoonlijkheid kennelijk niet voldoende, leuk of interessant genoeg. Wat moet ik dan doen? Hoe wordt ik wel goed genoeg in het mens zijn? Voor veel mensen is dat zo natuurlijk, dat uitleggen wat je onbewust allemaal doet zich alleen laat samenvatten in dat soort "wees jezelf"-clichés. Of kun jij dat wel?
Mijn reaktie hierop: Goed is, zelfs supergoed is dat je best tevreden bent met jezelf. Jammer is dat je aanneemt dat je persoonlijkheid voor anderen niet voldoende leuk of interessant genoeg is.
Dit is zo ver-algemeniserend. Wat de een leuk vindt, vindt een ander negatief. Als jij tevreden bet met jezelf ben je al een heel eind. Dan hoef je alleen nog maar een ander te vinden die dat ook is: tevreden met jou als persoon.
Je moet in het leven niet teveel aannemen, ook niet teveel aannames over jezelf. Je hebt bepaalde eigenschappen en die kun je meestal positief als negatief be-oordelen. ben je bv een stil iemand, nu, dat kan positief zijn, ook negatief, ligt aan hoe wat waar en ... bij wie. Andersom ook, voor een makkelijke prater geldt dat idem dito!
Wat jij moet doen is precies wat het cliche zegt: wees jezelf. Forceer je niet. Doe je niet anders voor. Want dan zit je straks met het feit dat men degene die je NIET ECHT zelf bent aardig vindt, en je echte jij (als men die leert kennen vroeg of laat) niet zo aardig vindt. Dus ... wees jezelf!
Verder moet je wel in kontakt blijven, komen enz. met mensen. Ga onder het volk! Ga onder de mensen. En dan alle soort mensen. Niet alleen vrouwen in de door jou gewenste leeftijd, milieu enz. Gewoon iedereen, man vrouw, marktkoopman, single avond, supermarkt, verjaardag binnen de familie, de collegaas. Bruiloft, de buren, het jeugdvoebal elftal. Ontwikkel die sociale vaardigheden en liefst in zo breed mogelijke zin. En daar is maar een weg voor: Doen, oefening baart kunst. Zie sociale vaardigheden als een schaal van 0 tot 100. Jij zit ergens op die schaal. Op 3, of 13 of 33 of 63. Op 100 zit nagenoeg niemand. Zul jij ook niet halen. maar je kunt wel een heel stuk opschuiven, door te doen, te oefenen. Bv van 50 tot 70 op te schuiven.
Veel succes en .... veel plezier met het doen, met het oefenen !!
[ Bericht 0% gewijzigd door LeesFoknl op 09-02-2016 03:06:17 (puntjes op de " i " gezet) ]
Ben best content met mijzelf als persoon, denk ik. Maar voor anderen is die persoonlijkheid kennelijk niet voldoende, leuk of interessant genoeg. Wat moet ik dan doen? Hoe wordt ik wel goed genoeg in het mens zijn? Voor veel mensen is dat zo natuurlijk, dat uitleggen wat je onbewust allemaal doet zich alleen laat samenvatten in dat soort "wees jezelf"-clichés. Of kun jij dat wel?
Mijn reaktie hierop: Goed is, zelfs supergoed is dat je best tevreden bent met jezelf. Jammer is dat je aanneemt dat je persoonlijkheid voor anderen niet voldoende leuk of interessant genoeg is.
Dit is zo ver-algemeniserend. Wat de een leuk vindt, vindt een ander negatief. Als jij tevreden bet met jezelf ben je al een heel eind. Dan hoef je alleen nog maar een ander te vinden die dat ook is: tevreden met jou als persoon.
Je moet in het leven niet teveel aannemen, ook niet teveel aannames over jezelf. Je hebt bepaalde eigenschappen en die kun je meestal positief als negatief be-oordelen. ben je bv een stil iemand, nu, dat kan positief zijn, ook negatief, ligt aan hoe wat waar en ... bij wie. Andersom ook, voor een makkelijke prater geldt dat idem dito!
Wat jij moet doen is precies wat het cliche zegt: wees jezelf. Forceer je niet. Doe je niet anders voor. Want dan zit je straks met het feit dat men degene die je NIET ECHT zelf bent aardig vindt, en je echte jij (als men die leert kennen vroeg of laat) niet zo aardig vindt. Dus ... wees jezelf!
Verder moet je wel in kontakt blijven, komen enz. met mensen. Ga onder het volk! Ga onder de mensen. En dan alle soort mensen. Niet alleen vrouwen in de door jou gewenste leeftijd, milieu enz. Gewoon iedereen, man vrouw, marktkoopman, single avond, supermarkt, verjaardag binnen de familie, de collegaas. Bruiloft, de buren, het jeugdvoebal elftal. Ontwikkel die sociale vaardigheden en liefst in zo breed mogelijke zin. En daar is maar een weg voor: Doen, oefening baart kunst. Zie sociale vaardigheden als een schaal van 0 tot 100. Jij zit ergens op die schaal. Op 3, of 13 of 33 of 63. Op 100 zit nagenoeg niemand. Zul jij ook niet halen. maar je kunt wel een heel stuk opschuiven, door te doen, te oefenen. Bv van 50 tot 70 op te schuiven.
Veel succes en .... veel plezier met het doen, met het oefenen !!
[ Bericht 0% gewijzigd door LeesFoknl op 09-02-2016 03:06:17 (puntjes op de " i " gezet) ]
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Okay, dank voor dit inzicht. Heb wel het idee dat dit advies zich wat te zeer focust op daten, terwijl ik bovenal meer behoefte heb om beter met mensen te worden, voor zover dat mogelijk is.quote:
Dusssss moraal van het verhaal geef niet op, neem het niet te serieus en het allerbelangrijkste vraag JEZELF hoe jij je voelt bij iemand. Is dat goed en is het wederzijds, problem solved! En geniet ervan zolang als het duurt.
Volgens mij is deze ook al eens eerder genoemd door iemand. Naar aanleiding daarvan ben ik nu een pagina'tje of 70 onderweg. Tot nu toe kan het mij wel bekoren, maar ook dit boekje is gericht op het beter worden met (het versieren van) vrouwen. Ik heb geen enkele illusie dat ik vrouwen zou kunnen "versieren" als ik niet eens als vrienden"materiaal" gezien wordt (door mannen én vrouwen). Denk dat het van naïviteit zou getuigen dat je geloof dat je succesvol met andere geslacht kunt worden als je "eigen" geslacht nooit enige blijk van affectie of verwantschap heeft gegeven.quote:
Het boek wat een andere fokker aanraadde is:
Models: Attract Women Through Honesty
Dit komt een stuk logischer over als een normaal/oud pickup artist boek. Het komt er heel kort door de bocht op neer dat je gewoon eerlijk moet als je communiceert met vrouwen.
En de kernvraag bij dit soort pickup-materie blijft, of je jezelf out of the blue vrouwen ziet aanspreken die daar helemaal niet op zitten te wachten. En in alle eerlijkheid: nee, dat zie ik mijzelf niet doen. Zo'n man wil ik niet zijn. Vraag jezelf ook eens af hoe vreemd/sneu het eigenlijk is dat sommige mannen zich hieraan moeten wagen/verlagen, omdat zij zonder al die trucjes en die gigantische schaalvergroting (sommigen spreken 100'en/1000'en vrouwen aan, voordat er eentje "hapt") nooit aan de vrouw komen, terwijl Jan de Vries van 4-hoog-achter zijn meid gewoon is tegengekomen toen hij op een verjaardag zat van een vriend van hem. Tja. Daar zit het verschil tussen een normaal iemand vs. een mislukkeling: aanwaaien vs. krampachtig proberen te "scoren". Ik zie daten zelf niet als een wedstrijd of en jacht, en vrouwen respectievelijk niet als prijs of prooi.
Het boek van Manson vind ik wel respectvol, zeker jegens vrouwen (heb al behoorlijk wat vergelijkingsmateriaal gelezen), en de kwetsbare eerlijkheid die je zou moeten emaneren spreekt mij op zich wel aan. Er zijn op internet tientallen, zo niet honderden van dergelijke coaches te vinden, waarvan een aantal ook oprecht een goed en integer verhaal hebben. Maar zelden tot nooit ben ik iemand tegen gekomen die zich van zero heeft opgewerkt tot sociaal redelijk succesvol. Dus first things first.
Thanks, ik ga daar eens even browsen.quote:
Hij voor heeft hierbij ook een website gemaakt waar trainingen aanbiedt. Dit is wel een web-based training waarbij je vragen hebt die je moet invullen. Hier kunnen andere mensen die trainingen volgen weer op reageren en je advies geven. Of zeggen dat je die oefening eerlijk moet doen.
Ik zie dat zelf ook zo. "Bang" is misschien niet het goede woord, maar inderdaad, ik weet en kan vrijwel niets op dat gebied. Je leert eerst kruipen voordat je leert lopen, alvorens je leert rennen. Punt is, hoe leer je "kruipen" als dat iets is wat je op mijn leeftijd geacht wordt al jáááááren te kunnen en waarbij concrete hulp vragen/zoeken eigenlijk... not done of niet beschikbaar is.quote:
Ik weet niet of je het zelf ook zo ziet maar je lijkt me een beetje bang om je situatie aan te pakken. Bijvoorbeeld moet ik niet eerst iets anders doen om mensen te leren kennen gezien ik geen vrienden hebt.
Dit en je vorige quote: ik herken bij mijzelf inderdaad wel enige vorm van analysis paralysisquote:
Let op. Mark noemt trouwens zelf hulp boeken lezen en dat soort dingen als iets wat je kan helpen. Maar aan de andere kant iets wat juist "zeer gevaarlijk" is.
Ik vind het fijn dat je dit erkent, en dat je ondanks je eigen (onbewuste) bekwaamheid op dit terrein niet verzandt in clichés.quote:
Ik heb om eerlijk te zijn niet echt een idee hoe je vrienden krijgt. Misschien in een aparte post eens even mijn best op doen. Wel een interessante vraag namelijk. Het meest belangrijke is wel met mensen praten.
Ik heb geen beeld van een relaties als ware het allemaal idylles. Ik bedoelde het als: een relatie is de idylle.quote:
Een heel goed iets zou zijn het idee van de idylle los te laten. Een idylle is een relatie uiterst zelden of zelfs nooit. En als het al een idylle is is dat meestal ook maar heel tijdelijk van aard
Volgens mij idealiseer ik helemaal niets. Een relatie (vriendschappelijk of romantisch) zal nimmer een intrinsiek gemis wegnemen. Laat onverlet dat ook zonder al te gekke eisen (hoe in dit topic toch het beeld ontstaat dat ik veeleisend ben t.a.v. een partner/vrienden is mij werkelijk een raadsel) je heel goed, héél lang alleen kunt blijven. Ik heb niet de pretentie dat ik veel te eisen heb.quote:
Dus, idealiseer svp niet, zet het niet op een hoog (en daardoor misschien onbereikbaar) voetstuk, de relatie, het hebben van een vriendin, samenleven, een gezin.
Het zijn werkwoorden !! Je moet er altijd aan werken en voor de meeste mensen is het al mooi als ze in grote lijnen tevreden zijn. Word svp realist(ischer) en anders word / blijf je heel alleen en / of ongelukkig.
Dat vind ik ook. Ik functioneer op redelijk niveau, ben uiterst zelfstandig en heb de materiële kant van mijn leven aardig op orde. Alleen datgene wat iedereen komt "aanwaaien" lijkt voor mij wat te hoog gegrepen. En sta nog steeds in dubio of ik daar naar moet blijven streven (een redelijk normaal sociaal leven) of accepteren dat dat gewoon niet in het verschiet ligt. En als ik eerlijk ben, ondanks écht goede concrete tips van anderen en acties van mijn kant, neig ik momenteel naar het laatste.quote:
emand schrijft : ..... Ja. Je 'moet' in therapie. Het volgende zou een optie voor jou kunnen zijn, omdat jouw probleem mogelijk wijst op een persoonlijkheidsstoornis ......
Mijn reaktie hierop: .... Nu, dat vind ik zo iets als het aan laten brengen van een stoma omdat je je een keer bescheten hebt. Of met een kanon op een mug schieten. Is echt absoluut niet nodig.
En stel dat je die personen (vrienden) of persoon (partner) nu nooit "vindt"?quote:
Dan hoef je alleen nog maar een ander te vinden die dat ook is: tevreden met jou als persoon.
Waar zou dat wat jou betreft aan kunnen liggen?
Ik ben nu echt al een paar jaar met deze materie bezig. Denk er veel over na, en doe af en toe ook nog wel eens watquote:
Wat jij moet doen is precies wat het cliche zegt: wees jezelf. Forceer je niet. Doe je niet anders voor. Want dan zit je straks met het feit dat men degene die je NIET ECHT zelf bent aardig vindt, en je echte jij (als men die leert kennen vroeg of laat) niet zo aardig vindt. Dus ... wees jezelf!
. Maar zo langzamerhand begint bij mij de balans ook inderdaad in die richting door te slaan. Ik ben er wel klaar mee om mij anders voor te doen, zelfs als dat betekent dat mensen dan niet eens meer neutraal tegen mij kunnen doen. Aardigheid en beschaafdheid heeft mij in 30 jaar geen fuk gebracht. Soit, dan niet. Vanaf nu doe en zeg ik wat ik wil, en zoekt de rest van de wereld maar uit wat ze daar mee doen.Dank voor je advies. Er spreekt veel levenswijsheid uit, am I wrong?
Je schrijft: vanaf nu doe en zeg ik wat ik wil, en zoekt de rest van de wereld het zich maar uit. Heel goed, en deze duidelijkheid wordt gewaardeerd, ook door veel vrouwen. Niks ergers dan zo een twijfelkont. Een mens, een vrouw weet graag wie je nou eigenlijk echt bent. En dan vallen er een deel af, en met de anderen kun je op een beter nivo verder.
Ik was ooit (en ben nu nog een beetje) een heel aardig sociaal mens, de gangmaker op feestjes, degene met wie men (ook vrouwen) hun problemen graag eens mee bespreekt. Had wel geen vriendin. Heb toen wel eens gedacht, had ik maar geen vrienden en vriendinnen en in plaats daarvan een "eigen" vriendin, een die echt van je houdt. Heb je tenminste zelf wat meer aan.
Maar ja, ik ben wie ik ben (oh zo aardig ahum) en doe me niet anders voor. Kan dat helemaal niet. Dus ik bleef doen wat ik al deed, naar feestjes. Ook deed ik vrijwilligerswerk in een "hoek" die ik erg leuk en interessant vond. Ik heb zowel ooit op een verjaardagsfeestje als bij het vrijwilligerswerk een partner gevonden, een 3 jaar mee samen geleefd, eentje nu al 20 jaar.
Dus, doe vooral wat je leuk vindt, forceer je niet, neem het allemaal niet zo zwaar (ik had ook pas mijn eerste echte vriendin als ik 30 plus was). Haal geen trucjes uit doe wat je leuk vindt maar wel een ding: ga en blijf onder de mensen gaan. En liefst in verschillende milieus, clubs, richtingen uitgaansgelegenheden enz.. Het toverwoord is en blijft: Onder de mensen (blijven) gaan, doen!
Mijn levenswijsheid? Ik ben eerder dom en naief. Dom geboren en niks bijgeleerd hehe. Helaas. Mijn levenswijsheid is: doe wat je wilt, het maakt toch geen zak uit, straks (en dat straks gaat opeens verrekte snel zul je merken) ben je oud en geef je de pijp aan Maarten. Waar ik niet mee bedoel, rotsooi maar wat aan, maar luister naar je eigen normen en waarden en wees jezelf.
En, bij een iemand zoals jij, zo als ik jou inschat van wat ik hier lees, wrkt de tijd echt in je voordeel. Ik denk niet dat jij nu echt het ideaal beeld van een vriend bent voor een tienermeisje of een 20-22 jarige. Ik heb echt het gevoel dat jij partner-materiaal bent voor een echt volwassen (mature) en ook intelligente vrouw bent. En die vindt je nou eenmaal niet onder teenagers en jonge twintigers. En een volwassen en mature, intelligente vrouw die zal daar ook weinig problemen in zien dat jij ng geen relatie hebt gehad. Vaak, laten we eerlijk wezen, zijn die "relaties" op jonge leeftijd eigenlijk nauwelijks relaties te noemen, stellen erg weinig voor. Wonen nog bij papa en mama, uitgaan in het weekend en wat teksten over en weer.
[ Bericht 9% gewijzigd door LeesFoknl op 10-02-2016 15:01:27 (aanvulling) ]
Ik was ooit (en ben nu nog een beetje) een heel aardig sociaal mens, de gangmaker op feestjes, degene met wie men (ook vrouwen) hun problemen graag eens mee bespreekt. Had wel geen vriendin. Heb toen wel eens gedacht, had ik maar geen vrienden en vriendinnen en in plaats daarvan een "eigen" vriendin, een die echt van je houdt. Heb je tenminste zelf wat meer aan.
Maar ja, ik ben wie ik ben (oh zo aardig ahum) en doe me niet anders voor. Kan dat helemaal niet. Dus ik bleef doen wat ik al deed, naar feestjes. Ook deed ik vrijwilligerswerk in een "hoek" die ik erg leuk en interessant vond. Ik heb zowel ooit op een verjaardagsfeestje als bij het vrijwilligerswerk een partner gevonden, een 3 jaar mee samen geleefd, eentje nu al 20 jaar.
Dus, doe vooral wat je leuk vindt, forceer je niet, neem het allemaal niet zo zwaar (ik had ook pas mijn eerste echte vriendin als ik 30 plus was). Haal geen trucjes uit doe wat je leuk vindt maar wel een ding: ga en blijf onder de mensen gaan. En liefst in verschillende milieus, clubs, richtingen uitgaansgelegenheden enz.. Het toverwoord is en blijft: Onder de mensen (blijven) gaan, doen!
Mijn levenswijsheid? Ik ben eerder dom en naief. Dom geboren en niks bijgeleerd hehe. Helaas. Mijn levenswijsheid is: doe wat je wilt, het maakt toch geen zak uit, straks (en dat straks gaat opeens verrekte snel zul je merken) ben je oud en geef je de pijp aan Maarten. Waar ik niet mee bedoel, rotsooi maar wat aan, maar luister naar je eigen normen en waarden en wees jezelf.
En, bij een iemand zoals jij, zo als ik jou inschat van wat ik hier lees, wrkt de tijd echt in je voordeel. Ik denk niet dat jij nu echt het ideaal beeld van een vriend bent voor een tienermeisje of een 20-22 jarige. Ik heb echt het gevoel dat jij partner-materiaal bent voor een echt volwassen (mature) en ook intelligente vrouw bent. En die vindt je nou eenmaal niet onder teenagers en jonge twintigers. En een volwassen en mature, intelligente vrouw die zal daar ook weinig problemen in zien dat jij ng geen relatie hebt gehad. Vaak, laten we eerlijk wezen, zijn die "relaties" op jonge leeftijd eigenlijk nauwelijks relaties te noemen, stellen erg weinig voor. Wonen nog bij papa en mama, uitgaan in het weekend en wat teksten over en weer.
[ Bericht 9% gewijzigd door LeesFoknl op 10-02-2016 15:01:27 (aanvulling) ]
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Er blijkt ook een boek te bestaan hoe je vrienden moet maken kwam ik ineens bij toeval achter. Het is wel geschreven in de jaren dertig. "Hoe je vrienden maakt en mensen beinvloedt"quote:
[..]
En de kernvraag bij dit soort pickup-materie blijft, of je jezelf out of the blue vrouwen ziet aanspreken die daar helemaal niet op zitten te wachten. En in alle eerlijkheid: nee, dat zie ik mijzelf niet doen. Zo'n man wil ik niet zijn. Vraag jezelf ook eens af hoe vreemd/sneu het eigenlijk is dat sommige mannen zich hieraan moeten wagen/verlagen, omdat zij zonder al die trucjes en die gigantische schaalvergroting (sommigen spreken 100'en/1000'en vrouwen aan, voordat er eentje "hapt") nooit aan de vrouw komen, terwijl Jan de Vries van 4-hoog-achter zijn meid gewoon is tegengekomen toen hij op een verjaardag zat van een vriend van hem. Tja. Daar zit het verschil tussen een normaal iemand vs. een mislukkeling: aanwaaien vs. krampachtig proberen te "scoren". Ik zie daten zelf niet als een wedstrijd of en jacht, en vrouwen respectievelijk niet als prijs of prooi.
Het boek van Manson vind ik wel respectvol, zeker jegens vrouwen (heb al behoorlijk wat vergelijkingsmateriaal gelezen), en de kwetsbare eerlijkheid die je zou moeten emaneren spreekt mij op zich wel aan. Er zijn op internet tientallen, zo niet honderden van dergelijke coaches te vinden, waarvan een aantal ook oprecht een goed en integer verhaal hebben. Maar zelden tot nooit ben ik iemand tegen gekomen die zich van zero heeft opgewerkt tot sociaal redelijk succesvol. Dus first things first.
"How to Win Friends and Influence People". Ik heb het zelf niet gelezen misschien ga ik het ooit nog wel doe als mijn andere projectjes klaar zijn.
Dat zomaar op straat aanspreken van vrouwen weet ik nog lang niet hoe dat werkt. Ben ook niet van plan dat opeens te gaan doen uit mezelf. Maar mocht je per ongeluk iets hebben dat je wil zeggen dan doe ik dat heel af en toe wel. Maar dan meer bijvoorbeeld in de trein.
Ik zou alleen wel toch nog iets gaan doen als Nieuwe Mensen Leren Kennen. Ben nu zelf voor mijn werk in een grote stad in het buitenland. Hier ben ik nu voor de tweede keer. De eerste keer paar maanden geweest en nu ga ik er weer voor een paar maanden heen. De eerste keer heb ik alleen maar dingen gedaan met mensen die ik al kende en die hier heen kwamen en heb ik ook echt niet mijn best gedaan om hier mensen te leren kennen.
Dit keer ben ik echter met meetup.com bijvoorbeeld naar twee meetings geweest. Iedere keer zijn daar toch wel leuke mensen te vinden. De eerste meetup had ook wel een paar erg aparte mensen. Bij de tweede vond ik eigenlijk iedereen wel leuk. Ik vindt dit nieuwe mensen leren kennen toch wel erg leuk en achteraf had ik dit gelijk moeten gaan doen. Je komt trouwens mannen en vrouwen tegen en het is opeens heel logisch om mensen die je niet kent aan te spreken want dat ik namelijk het doel van de avond. Waarschijnlijk volgen er nog wel een paar meetups.
[ Bericht 31% gewijzigd door Arduino op 10-02-2016 21:37:28 ]
Dus eigenlijk was je van nature sociaal al best wel geslaagd, maar vertaalde dat zich, naar jouw smaak, nog onvoldoende door naar "succes" met vrouwen?quote:
k was ooit (en ben nu nog een beetje) een heel aardig sociaal mens, de gangmaker op feestjes, degene met wie men (ook vrouwen) hun problemen graag eens mee bespreekt.
Vind ik een mooie!quote:
luister naar je eigen normen en waarden en wees jezelf.
Geinig, naast het boek van Mark Manson wat je eerder aanraadde (wat ik op dat moment al aan het lezen was), is er nog één boek wat ik nu op de e-reader heb staan. En dat is dezequote:
Er blijkt ook een boek te bestaan hoe je vrienden moet maken kwam ik ineens bij toeval achter. Het is wel geschreven in de jaren dertig. "Hoe je vrienden maakt en mensen beinvloedt"
"How to Win Friends and Influence People". Ik heb het zelf niet gelezen misschien ga ik het ooit nog wel doe als mijn andere projectjes klaar zijn.
Wat fijn dat dit voor jou goed werkt en leuke/interessante contacten oplevert!quote:
Dit keer ben ik echter met meetup.com bijvoorbeeld naar twee meetings geweest. Iedere keer zijn daar toch wel leuke mensen te vinden. De eerste meetup had ook wel een paar erg aparte mensen. Bij de tweede vond ik eigenlijk iedereen wel leuk. Ik vindt dit nieuwe mensen leren kennen toch wel erg leuk en achteraf had ik dit gelijk moeten gaan doen.
Vanavond na een avondje concertgang echt tot de conclusie gekomen dat ik dit niet langer wil. Het aanstaren, het vreemd aankijken, het onvriendelijke gedrag van veel van de verhevenen. Heb geen enkele échte motivatie meer om me te verdiepen in allerlei trucjes om krampachtig en met de grootste inspanning mogelijk ooit een niveau te bereiken dat je in de ogen van andere mensen "net tolerabel" bent. Fuk dat, tief maar een eind op ook dan. Ik heb er de energie gewoon niet meer voor om tegen de hele wereld te moeten blijven knokken en steeds opnieuw te moeten bewijzen wat ik kan en wie ik ben.
Het is op, het is klaar.
I'm done.
Ik ga weer iets productiefs doen en verder gewoon onzichtbaar zijn. Allemaal heel hartelijk dank voor jullie reacties en tips. Topic kan w.m.b. dicht.
Ten eerste vraag ik me af waar voor jou uit blijkt dat je nquote:
Heb geen enkele échte motivatie meer om me te verdiepen in allerlei trucjes om krampachtig en met de grootste inspanning mogelijk ooit een niveau te bereiken dat je in de ogen van andere mensen "net tolerabel" bent. Fuk dat, tief maar een eind op ook dan. Ik heb er de energie gewoon niet meer voor om tegen de hele wereld te moeten blijven knokken en steeds opnieuw te moeten bewijzen wat ik kan en wie ik ben.
et tolerabel zou zijn. Ten tweede, dat hoeft ook gewoon niet. De enige die jou oplegt dat je goed genoeg moet zijn, wat dat dan ook betekent, ben jij.
“I planned my death carefully, unlike my life, which meandered along from one thing to another, despite my feeble attempts to control it.”
― Margaret Atwood, Lady Oracle
― Margaret Atwood, Lady Oracle
Ik meen een cyclus te herkennen. Vroeg of laat gaat het weer aan je knagen, onderneem je weer een nieuwe poging, voel je je weer niet gewenst en zeg je weer tegen jezelf dat je er klaar mee bent. Dat is toch geen leven?quote:
Het is op, het is klaar.
I'm done.
Ik ga weer iets productiefs doen en verder gewoon onzichtbaar zijn. Allemaal heel hartelijk dank voor jullie reacties en tips. Topic kan w.m.b. dicht.
Ik raad je aan om op twitter @marnixamsterdam te volgen of beter nog zijn boek 'vrij' te kopen.
Op zijn twitter heeft ie al best veel pagina's gepost, maar deze man snapt het wel.
Heb niet alles gelezen uit dit topic, maar ik herken wel bepaalde zaken die jij hier deel.
Ik ging kapot aan die chronische onzekerheid, maar nu snap ik veel meer dingen en als ik iets of mensen niet snap ga ik kiezen, heeft het nut om proberen mijn best te doen of laat ik het lekker.
Het ruimt lekker op in mijn hoofd, hoewel ik ook mijn slechte dagen heb hoor.
Maar ik dacht ook eerst een beter mens te moeten worden, zodat andere mensen mij meer gingen waarderen.
Nou zo werkt het schijnbaar niet, pas als je jezelf respecteert en je eigen normen en waarden hanteert zal je een beter mens voelen.
stel je voor dat je nu een relatie zou krijgen, gaat je onzekerheid ook een hele irritante factor worden (en ditmaal ben jij dan niet de enige die daar last van gaat krijgen)
Op zijn twitter heeft ie al best veel pagina's gepost, maar deze man snapt het wel.
Heb niet alles gelezen uit dit topic, maar ik herken wel bepaalde zaken die jij hier deel.
Ik ging kapot aan die chronische onzekerheid, maar nu snap ik veel meer dingen en als ik iets of mensen niet snap ga ik kiezen, heeft het nut om proberen mijn best te doen of laat ik het lekker.
Het ruimt lekker op in mijn hoofd, hoewel ik ook mijn slechte dagen heb hoor.
Maar ik dacht ook eerst een beter mens te moeten worden, zodat andere mensen mij meer gingen waarderen.
Nou zo werkt het schijnbaar niet, pas als je jezelf respecteert en je eigen normen en waarden hanteert zal je een beter mens voelen.
stel je voor dat je nu een relatie zou krijgen, gaat je onzekerheid ook een hele irritante factor worden (en ditmaal ben jij dan niet de enige die daar last van gaat krijgen)
Hell To The Liars
Je meent een cyclus te herkennen. Bij mij? Bij jezelf? Bij "je" als in zijn algemeenheid?quote:
Ik meen een cyclus te herkennen. Vroeg of laat gaat het weer aan je knagen, onderneem je weer een nieuwe poging, voel je je weer niet gewenst en zeg je weer tegen jezelf dat je er klaar mee bent. Dat is toch geen leven?
Nee, ik ben er echt wel klaar mee. Mijn doelen voor dit jaar zijn nog een paar kilo's er af, een tweetal reizen maken en eens wat rustiger gaan leven. En iedereen die daaraan in de weg staat beschouw ik vanaf heden als collateral damage.
Aan welke chronische onzekerheid was dat dan?quote:
Ik ging kapot aan die chronische onzekerheid, maar nu snap ik veel meer dingen en als ik iets of mensen niet snap ga ik kiezen, heeft het nut om proberen mijn best te doen of laat ik het lekker.
Je gaat vrij geruisloos van "een beter mens worden/zijn" naar je "een beter mens voelen". Voor mij zijn dat écht twee losstaande dingen. Hoe ik mij voel, heeft geen fuk te maken met wie/wat ik ben. En zeker niet met wie ik ben in de ogen van de buitenwereld. Ik voel mij namelijk een redelijk okay dude. Vind mijzelf niet afstotelijk, kan goed alleen en heb vertrouwen in mijn kwaliteiten en talenten. Dat (een héél groot gedeelte van) de rest van de wereld daar kennelijk (empirisch feit) anders over denkt, doet nog steeds geen afbreuk aan mijn eigen gevoelens daaromtrent.quote:
Maar ik dacht ook eerst een beter mens te moeten worden, zodat andere mensen mij meer gingen waarderen.
Nou zo werkt het schijnbaar niet, pas als je jezelf respecteert en je eigen normen en waarden hanteert zal je een beter mens voelen.
Maar goed, ik val in herhaling. Dank voor de lectuurtip!
Heb je zijn TedX-talk ook gezien?
Eens voor zover het betreft het kunnen leven met mijzelf. Op dit moment vind ik mijzelf goed genoeg op een aantal aspecten (intellectueel, leidinggevend, vertrouwenwekkend), en nog niet voldoende in bepaalde andere richtingen (fysiek, sociaal, relationeel, empathisch).quote:
De enige die jou oplegt dat je goed genoeg moet zijn, wat dat dan ook betekent, ben jij.
Punt is dat het mij niet gaat om goed genoeg te zijn voor mijzelf, maar om goed genoeg te zijn voor anderen; teneinde normale relaties met die andere mensen aan te kunnen gaan. En dát is waar ik naar streefde. Alleen begin ik nu in te zien dat het een futiele exercitie is als het beste wat je ooit hebt bereikt een soort niveau is van: "mweh, ik haat hem niet, maar dat is het dan ook wel". Dat ervaar ik niet als een verrijking van het leven, en dus ga ik daarvoor niet knokken en behoeftig lopen zijn. Daar pas ik voor. Behoud liever mijn waardigheid. En dan ben ik op mijn 40e nog steeds alleen. So be it. Beter dat dan enorme bakken energie in iets steken voor een resultaat dat slechts een flard is van datgene normale mensen ervaren zonder een gelijke inspanning te hoeven leveren. No way.
Het is mooi geweest zo. Wens jou alle goeds voor de toekomst toe.
En de mensen waar jij die blijkbaar goed genoeg voor wil zijn, zijn toevallige passanten op een concert? Dan is er volgens mij iets mis met je prioriteiten. Laat mensen eerst eens bewijzen dat ze het waard zijn om moeite voor te doen. (En nog steeds vraag ik me af waar uit zou blijken dat ze je niet goed genoeg vinden.)quote:
[..]
Eens voor zover het betreft het kunnen leven met mijzelf. Op dit moment vind ik mijzelf goed genoeg op een aantal aspecten (intellectueel, leidinggevend, vertrouwenwekkend), en nog niet voldoende in bepaalde andere richtingen (fysiek, sociaal, relationeel, empathisch).
Punt is dat het mij niet gaat om goed genoeg te zijn voor mijzelf, maar om goed genoeg te zijn voor anderen; teneinde normale relaties met die andere mensen aan te kunnen gaan. En dát is waar ik naar streefde.
Kun je eerlijk zeggen dat je het ALLES hebt gegeven? Kun je zeggen dat je je waardigheid behoudt als je niet alles hebt gegeven, alles geprobeerd hebt?
“I planned my death carefully, unlike my life, which meandered along from one thing to another, despite my feeble attempts to control it.”
― Margaret Atwood, Lady Oracle
― Margaret Atwood, Lady Oracle
Dat is wel grappig inderdaad deel nog even hoe je het vond als je boek uithebt?quote:
Geinig, naast het boek van Mark Manson wat je eerder aanraadde (wat ik op dat moment al aan het lezen was), is er nog één boek wat ik nu op de e-reader heb staan. En dat is deze
Maar even voor de zekerheid dat je dit weet. Maar als ik naar een meetup toe ga ben ik de eerste keer wel een beetje zenuwachtig. Ik moet er ook mijn best voor doen en als ik dat niet doe ben ik in deze stad ook alleen. Waarschijnlijk is dit voor mij wel een stuk makkelijker als voor jou maar zonder inzet kom ik er ook niet.quote:Wat fijn dat dit voor jou goed werkt en leuke/interessante contacten oplevert!
Zou je deze avond eens wat concreter kunnen beschrijven wat er gebeurde als je daar nog zin in hebt? Want bij de meeste concerten waar ik naar toe ga krijgen alleen mensen die iets aparts doen foute blikken. Als je er beetje bij staat of gewoon een beetje beweegt op de muziek val je niet zo snel op tussen de grote hoeveelheid andere mensen. Mits je ook een beetje de juiste kleding aan hebt voor bij dat concert. Collega's op je werk kijken je toch ook niet vreemd aan? dus waarschijnlijk doe je op een concert iets anders dan normaal zoals op je werk.quote:Vanavond na een avondje concertgang echt tot de conclusie gekomen dat ik dit niet langer wil. Het aanstaren, het vreemd aankijken, het onvriendelijke gedrag van veel van de verhevenen.
Het enige wat raar kan lijken waar jij lastig iets aan kan doen is dat je daar waarschijnlijk alleen staat. Dit valt mensen misschien wel op.
Ik vind het jammer dat je het opgeeft.quote:Heb geen enkele échte motivatie meer om me te verdiepen in allerlei trucjes om krampachtig en met de grootste inspanning mogelijk ooit een niveau te bereiken dat je in de ogen van andere mensen "net tolerabel" bent. Fuk dat, tief maar een eind op ook dan. Ik heb er de energie gewoon niet meer voor om tegen de hele wereld te moeten blijven knokken en steeds opnieuw te moeten bewijzen wat ik kan en wie ik ben.
Het is op, het is klaar.
I'm done.
Ik ga weer iets productiefs doen en verder gewoon onzichtbaar zijn. Allemaal heel hartelijk dank voor jullie reacties en tips. Topic kan w.m.b. dicht.
Met een functie als projectleider zou je toch eigenlijk best dicht bij in elk geval redelijk normaal sociaal gedrag moeten zitten. Meestal zijn projectleiders alleen harder en directer en wat minder aardig dan de mensen waar ik gemiddeld mee werk. Mensen die ik ken die echt moeite hebben met sociale contacten kunnen zo'n baan denk ik niet aan. Het is dan een te sociale baan.
Zelf denk ik dat je het eigenlijk wel zou moeten kunnen gezien je posts.
Als je alleen het probleem aanpakt en meer onder de mensen komt. Wat je werkelijk probleem in de contacten dan is weet ik niet.
. Misschien wacht je lang met contact zoeken
. Misschien ga je er wel gelijk compleet in met een statement en een manier van zo zie ik het en zo is het.
. Misschien stel je je niet open in een gesprek.
. Misschien ben erg zenuwachtig en straal je dat ook uit er reageren mensen daar raar op.
. Misschien straal je een soort boosheid uit omdat anderen je niet accepteren.
. Misschien is het combinatie hiervan en misschien wel iets anders.
Ik hoop dat je als je er weer energie voor hebt er mee verder kan gaan. Want vrienden zijn echt een verrijking in je leven. En echte goede vrienden zijn ook heel handig als het een keer wat minder gaat. Echt goede vrienden zijn wel een langere termijns projecten.
Mocht je dat niet meer willen succes met je andere doelen.
[ Bericht 1% gewijzigd door Arduino op 15-02-2016 00:59:26 ]
Aan alles, wat denken mensen over me en waarom begrijpen ze me niet.quote:
[..]
Je meent een cyclus te herkennen. Bij mij? Bij jezelf? Bij "je" als in zijn algemeenheid?
Nee, ik ben er echt wel klaar mee. Mijn doelen voor dit jaar zijn nog een paar kilo's er af, een tweetal reizen maken en eens wat rustiger gaan leven. En iedereen die daaraan in de weg staat beschouw ik vanaf heden als collateral damage.
[..]
Aan welke chronische onzekerheid was dat dan?
[..]
Je gaat vrij geruisloos van "een beter mens worden/zijn" naar je "een beter mens voelen". Voor mij zijn dat écht twee losstaande dingen. Hoe ik mij voel, heeft geen fuk te maken met wie/wat ik ben. En zeker niet met wie ik ben in de ogen van de buitenwereld. Ik voel mij namelijk een redelijk okay dude. Vind mijzelf niet afstotelijk, kan goed alleen en heb vertrouwen in mijn kwaliteiten en talenten. Dat (een héél groot gedeelte van) de rest van de wereld daar kennelijk (empirisch feit) anders over denkt, doet nog steeds geen afbreuk aan mijn eigen gevoelens daaromtrent.
Maar goed, ik val in herhaling. Dank voor de lectuurtip!
Heb je zijn TedX-talk ook gezien?
Waarom heb ik moeite met al het nieuws en ellende in de wereld, waarom hebben andere dat niet. Waarom kunnen anderen in de kroeg wel leuke meiden aanspreken en waarom lijkt mij dat nog moeilijker dan een marathon lopen.
Waarom ben ik bij de tandarts altijd de pineut en waarom heb ik echt overal allergieën voor. Waarom heb ik het nooit naar mijn zin op mijn werk en waarom lijkt de rest van de wereld het allemaal geen reet uit te maken.
Waarom voel ik mij alleen als ik thuis ben, maar bij bezoek wil ik ze het liefst na 60 minuten weer weghebben
Toen kreeg ik na jaren blowen een idee om mijn leven om te gooien en socialere en leukere mensen te ontmoeten..dat lukte met een nieuwe werkgever in het centrum van de stad.. Conclusie, ik werd veel socialer maar kreeg een drankverslaving en een pittige ook.
De grond geraakt en met behulp van mij pa en GGZ er weer uit gekrabbeld.
Alles wat ik geloofde en had opgebouwd was pleitte.
Toen kwam alle shit in mijn nuchtere hoofd naar bodem en moest ik al die shit een plekje gaan geven en heb er 2 jaar over gedaan om nu op 80% van mijn herstel te zitten, dat was incl een korte zware depressie na 1 jaar en langere periode somberheid.
Momenteel gaat het echt super met mij en ben ik af van mijn onzekerheid en blaak van het zelfvertrouwen (met een pilletje per dag, dat wel).
Zou het de meeste mensen eigenlijk willen aanraden, want deze tot de grond gesloopte fundering heeft er voor gezorgd dat ik helemaal opnieuw ben begonnen mezelf bij elkaar te rapen en er een stevige nieuw huis voor in de plaats gekregen.
Dat betekende wel dat ik van veel mensen (gewild en ongewild) niet meer zie en mij heb omringd met een klein groepje nieuwe mensen die ik vertrouw en mijn normale waarden en normen ook hebben.
Oppervlakkig kwam ik via twitter in contact met Marnix Pauwels, voordat hij bekend werd/ was. Zijn verhaal en mijn verhaal waren bijna identiek, echter hij loopt een jaartje voor. Dat was fijn en prettig want hij had sommige dingen zelf ervaren en bereidde mij voor op wat er nog te wachten stond.
Daarom ben ik fan van hem en heeft hij veel betekend voor mij.
Soms gaat hij iets te ver qua meningen, die deel ik niet.
Ted X heb ik ook gezien, maar het meeste wist ik al persoonlijk via hem.
Ik ben DE doelgroep van zijn boek.
Zo dat is mijn verhaal, nog vragen
Ik ben wie ik ben, wie er mee wilt is welkom maar wel volgens mij regels.
Je zal je verbazen hoe de nieuwe ik gewaardeerd door de mensen.
Ben ik een beter mens?
Ja.
Ben ik meer dan een ander?
Nee
Vind ik mensen klootzakken?
Meer als 50%
Maar het interesseert me niet zo heel veel meer, dat is hun probleem.
Als je je ogen opent zal je zien dat er nog heel veel goede mensen zijn.
Ik hoor het wel in dit topic of per dm als je nog vragen hebt.
Het meeste zit tussen jouw oren, maar het is waar, deze wereld is kapot en goed ook.
Oja, mijn zwakke punt is dat ik heel snel een oordeel heb.
Dat werkt vaak tegen mij, want het probleem is dat ik niet alleen mensen beoordeel en snel een mening heb (wordt als stukken beter) maar mijn ego heeft nog steeds de neiging om teveel over mijzelf te oordelen.
Misschien komt dit jou ook bekend voor ?
Hell To The Liars
Shit man, je hebt een stuk van mijn puzzel opgelost.quote:Op zondag 29 november 2015 00:35 schreef alors het volgende:
Ik vind het altijd wel grappig hoe relaties hier op fok worden gezien als, hoe meer hoe beter. En hoe minder ervaring de persoon zelf heeft, hoe meer hij/zij dit als waarheid lijkt te zien. Pas na meerdere relaties zul je blijkbaar goed genoeg zijn. Nu is het natuurlijk hier ook zo dat een relatie aangaan heel licht opgenomen wordt, weinig lange termijndenken, 'we zien wel hoe het loopt, yolo', en een mislukte relatie niet als falen wordt gezien. Maar je kunt het ook anders zien, in veel andere culturen heb je juist gefaald als je een relatie niet kan laten slagen, en daar wordt een relatie meer als iets duurzaams gezien.
Een beetje zoals het in Amerika gaat met ondernemers en faillissementen. Hier wordt een faillissement op je cv gezien als falen, daar als een soort van ervaring die noodzakelijk en gewenst is. Maar goed, in deze maatschappij is het ook niet raar dat je je raar voelt als je nog nooit een relatie hebt gehad, en dat je omgeving dat raar vindt. Maar maakt het jou minder? Wat als jij straks in één keer de ware vindt en de rest blijft maar aanmodderen met scharrels en dates? Tenzij je ook de maatschappelijke druk voelt om 'rond te neuken', want je bent tegenwoordig wel gek als je dat niet gedaan hebt of ambieert. Dat kun je natuurlijk ook gewoon doen, maar denk je dat je daar echt iets van gaat leren op relatiegebied?
Een relatie is wat jij wil dat het is. Net zoals de relaties die je met anderen hebt, alleen dan veel hechter en op jullie voorwaarden. Als je een goede klik met iemand hebt dan zul je daar ook over kunnen praten. Dat is eigenlijk de kern, communiceer met elkaar. Over wat je wilt, wat je verwacht, wat je bereid bent voor een ander over te hebben, etc (Ben je daar überhaupt voor jezelf uit? Niet dat dat per se hoeft, en er zullen dingen zijn waar je nog niet over nagedacht hebt.). En dat zal echt wel min of meer vanzelf gaan. Er zullen dingen gebeuren die je niet fijn vindt en dat zul je moeten aankaarten bij de ander. Andersom zal die ander ook tegen jou zeggen dat er dingen zijn die diegene liever wel of niet heeft. Dat is iets wat je samen vastlegt. Iedere relatie is toch anders dus het is niet zoiets dat anderen het contract van de vorige voor een nieuwe kunnen gebruiken en dat jij blanco moet beginnen.
Je leert van een relatie, ja. Je komt erachter wat je wel en niet wilt, wat je prettig vindt, een ander zal je nieuwe invalshoeken over bepaalde dingen laten zien. Maar dat kun je net zo goed in een eerste serieuze relatie leren. Ik weet zeker dat je daar nu veel meer aan hebt dan in de hypothetische relaties die je had kunnen hebben van je 15e tot je 25e. En het zal geen belemmering zijn om een relatie aan te gaan, behalve in jouw hoofd. Je hebt geen achterstand als je normaal kunt communiceren en bereid bent om naar de ander te luisteren. Als iemand je minderwaardig vindt omdat je geen relatie(s) hebt gehad, dan zul je nooit bij diegene passen, dus dan hoef je daar ook niet om te treuren.
Wat een verhaal, tl;dr, dat was niet de bedoeling
Verder geloof ik dat als er echt een bijzonder iemand op je pad komt, je dat wel doorhebt en ergens wel het gevoel krijgt dat je die stap extra moet zetten om ervoor te gaan. Iets dat je tot nu toe blijkbaar niet hebt gehad?
Eerdere relaties kunnen natuurlijk wel vertrouwen geven dat je ook instaat bent om dat te kunnen, maar ook net zo goed niet natuurlijk.
Het gaat er niet om dat die mensen bij dat optreden opeens een babbeltje met mij zouden moeten maken, of dat ik direct vrienden met ze zou kunnen of willen worden. Maar in één avond weer drie rare incidenten meemaken die direct relateerbaar zijn aan mijn persoon? Dat is geen toeval. Iets wat best tof was (goede muziek) wordt dan voor mijn gevoel te veel overschaduwd door iets waar ik weinig aan kan doen en ook niet zelf veroorzaakt heb (zoek geen gesprekken op bijvoorbeeld, ga niet zitten staren, mensen dropjes aanbieden die niet van mij zijn etc.). Dus neen, ik was daar zeker niet op zoek naar vrienden. Wel had ik de hoop op een avond zonder gedoe.quote:
En de mensen waar jij die blijkbaar goed genoeg voor wil zijn, zijn toevallige passanten op een concert? Dan is er volgens mij iets mis met je prioriteiten.
2 x tegenop gebotst (en ik ben moeilijk klein te noemen), extra vragen om kaartcontrole, vreemde blikken als je een sigaretje rookt, en zelfs een echtpaar dat mij zo vreemd aankeek dat ik dacht dat ik scheerschuim op mijn bovenlip had laten zitten of zo (zal wel geweest zijn omdat ik daar alleen was) etc. Gewoon geen fijne, hartelijk ervaring. Terwijl de band echt tof was. En dan moet je er naar mijn smaak te bewust mee bezig zijn om dat je avond niet te laten overschaduwen. Vind ik zó zonde. Ben mij niet bewust geweest van afwijkend, reactie-veroorzakend gedrag mijnerzijds.quote:
Zou je deze avond eens wat concreter kunnen beschrijven wat er gebeurde als je daar nog zin in hebt? Want bij de meeste concerten waar ik naar toe ga krijgen alleen mensen die iets aparts doen foute blikken.
Maar goed, ik denk dat het even mooi geweest is met hier mee bezig zijn. Heb een paar doelen voor dit jaar die m.i. wél haalbaar zijn en waar ik verder niemand voor nodig heb.quote:
Als je alleen het probleem aanpakt en meer onder de mensen komt. Wat je werkelijk probleem in de contacten dan is weet ik niet.
. Misschien wacht je lang met contact zoeken
Wellicht. Maar contact met wie dan?
. Misschien ga je er wel gelijk compleet in met een statement en een manier van zo zie ik het en zo is het.
Dat deed ik vroeger heel erg, maar nu eigenlijk niet meer. Grappig is wel dat in het boek van Manson (wat jij eerder aanraadde) hij adviseert om juist wél zo polariserend mogelijk te zijn
. Misschien stel je je niet open in een gesprek.
. Misschien ben erg zenuwachtig en straal je dat ook uit er reageren mensen daar raar op.
Nee, zenuwen heb ik bijna nergens meer voor.
. Misschien straal je een soort boosheid uit omdat anderen je niet accepteren.
Ja, dit zeker. Ik word tegenwoordig al enigszins geagiteerd als mensen semi-vriendelijk tegen mij gaan doen, bijv. bij de sportschool. Merk aan mijzelf dat ik steeds meer kortaf doe.
Wtf, volgens mij ben je overgevoelig.quote:
2 x tegenop gebotst (en ik ben moeilijk klein te noemen), extra vragen om kaartcontrole, vreemde blikken als je een sigaretje rookt, en zelfs een echtpaar dat mij zo vreemd aankeek dat ik dacht dat ik scheerschuim op mijn bovenlip had laten zitten of zo (zal wel geweest zijn omdat ik daar alleen was) etc
Serieus he,ik denk dat je dingen echt heel fout intepreert.
Op een avond uit knallen er wel gemiddeld 5 mensen op mij.
Tijdens de vrienden van Amstel werd ik 2x aangesproken op het feit dat ik binnen rookte (1 wijf was echt irritant, bij de andere deed ik de sigaret naar de andere kant).
Dat hoort erbij als je uitgaat.
En ja, mijn vrienden hebben ook meer sjans als mij, so be it.
Dat zullen zat andere mensen ook hebben/ of juist niet.
Op een avond uit knallen er wel gemiddeld 5 mensen op mij.
Tijdens de vrienden van Amstel werd ik 2x aangesproken op het feit dat ik binnen rookte (1 wijf was echt irritant, bij de andere deed ik de sigaret naar de andere kant).
Dat hoort erbij als je uitgaat.
En ja, mijn vrienden hebben ook meer sjans als mij, so be it.
Dat zullen zat andere mensen ook hebben/ of juist niet.
Hell To The Liars
Hooguit wat meer beducht. Maar dank voor je inhoudelijk reactie.quote:
[..]
Wtf, volgens mij ben je overgevoelig.
Sommige zaken behoeven toch niet meer uitleg.quote:
[..]
Hooguit wat meer beducht. Maar dank voor je inhoudelijk reactie.
Jij somt een paar zaken op en hij geeft zijn conclusie in 1 zin.
We kunnen er hier vier alinea's met duiding geven, wat ik nog best wel doen hoor.
Maar denk dat hij wel gelijk heeft aan de hand van jouw omschrijving van een avondje uit
Hell To The Liars
Ik hoor eigenlijk niet zo veel bijzonders. En ik deel de conclusie overgevoelig ook wel. Dat bedoel ik niet bot, maar mensen die tegen je opbotsen is gewoon normaal. Irritant, maar normaal. Zeker als mensen bij een concert een beetje drinken. Extra kaartcontrole kan ook gewoon zijn omdat ze niet meer wisten of ze het al gevraagd hadden of zo? En vreemde blikken, ik let niet eens op mensen als ik ze niet ken, dus al zou er dertig man naar me staan te staren, zou ik het waarschijnlijk niet eens merken. En als een echtpaar jou raar aankeek, keek je ook naar hun blijkbaar, anders zou je het niet merken. Misschien dachten zij wel hetzelfde van jou, dat je onaardig keek.quote:
2 x tegenop gebotst (en ik ben moeilijk klein te noemen), extra vragen om kaartcontrole, vreemde blikken als je een sigaretje rookt, en zelfs een echtpaar dat mij zo vreemd aankeek dat ik dacht dat ik scheerschuim op mijn bovenlip had laten zitten of zo (zal wel geweest zijn omdat ik daar alleen was) etc.
Je gaat er ook meteen vanuit dat mensen kijken omdat er iets mis is, terwijl ze ook zouden kunnen staren vanwege iets positiefs, dat je er goed uit zag bijvoorbeeld. Of misschien vonden ze het juist wel stoer dat je alleen was, omdat ze dat zelf niet zouden durven. Die mogelijkheden zijn niet minder waarschijnlijk dan jouw ideeën.
En hoe dan ook, voor wat betreft het staren dan: who cares? Stel dat iemand denkt 'nou, die staat daar ook maar in z'n eentje', wat boeit dat dan? Je stond er ook in je eentje, dus dat hebben ze dan correct opgemerkt.
Uiteindelijk klinkt het hele verhaal meer als dat het jou dwars zit dat je alleen bent en daarom denkt dat andere mensen daarom naar je staren.
Overigens, mijn strategie vroeger was als reactie om me opvallender te gaan gedragen en kleden. Als je haar paars met oranje is staren mensen zeker, maar dan weet je tenminste waarom. ;-)
“I planned my death carefully, unlike my life, which meandered along from one thing to another, despite my feeble attempts to control it.”
― Margaret Atwood, Lady Oracle
― Margaret Atwood, Lady Oracle
Ik vindt het eigenlijk niet zo spannend wat je hier beschrijft in aanmerking genomen dat je daar alleen was waardoor dingen toch vaak anders zijn en mensen je wat anders benaderen. Jammer dat je als sociale deel als vervelend ervaren hebt. Wel gaaf dat je toch naar dat concert gegaan bent want er zijn ook best veel mensen die dat niet doen zonder dat er andere meegaan. Welke band was het eigenlijk?quote:
2 x tegenop gebotst (en ik ben moeilijk klein te noemen), extra vragen om kaartcontrole, vreemde blikken als je een sigaretje rookt, en zelfs een echtpaar dat mij zo vreemd aankeek dat ik dacht dat ik scheerschuim op mijn bovenlip had laten zitten of zo (zal wel geweest zijn omdat ik daar alleen was) etc. Gewoon geen fijne, hartelijk ervaring. Terwijl de band echt tof was. En dan moet je er naar mijn smaak te bewust mee bezig zijn om dat je avond niet te laten overschaduwen. Vind ik zó zonde. Ben mij niet bewust geweest van afwijkend, reactie-veroorzakend gedrag mijnerzijds.
Bij het uitgaan vindt ik het zelf ook nog raar omdat alleen te doen. Ik ben nu in een andere stad in een ander land als normaal dus ga ik op zaterdag maar naar de drukste meetup die ik kan vinden en probeer daar dan een leuke tijd te hebben of als het saai is met andere weg te gaan naar een leukere plek dat lukt de ene keer beter als de andere keer. Maar ook met normale vrienden is de ene avond leuker als de andere.
Om het volgbaar te houden in onderstaande quote normale text is van eerst post van Arduino. Bold is de reactie van Sturmic. Cursief is de reactie daar weer op van Arduino.
quote:Op maandag 15 februari 2016 00:50 schreef Arduino het volgende:
Als je alleen het probleem aanpakt en meer onder de mensen komt. Wat je werkelijk probleem in de contacten dan is weet ik niet.
. Misschien wacht je lang met contact zoeken
Wellicht. Maar contact met wie dan?
Gewoon als je bij voorbeeld staat te roken. Vrienden van mij maken dan toch snel een praatje met iemand. Rokers hebben toch vaak een extra sociaal cirkeltje op die manier.
. Misschien ga je er wel gelijk compleet in met een statement en een manier van zo zie ik het en zo is het.
Dat deed ik vroeger heel erg, maar nu eigenlijk niet meer. Grappig is wel dat in het boek van Manson (wat jij eerder aanraadde) hij adviseert om juist wél zo polariserend mogelijk te zijn
Dat klopt maar er ziet bijvoorbeeld een heel verschil in zeggen als dat gevraagd of ter sprake komt "ik stem PVV want ik ben bang dat de buitenlanders mijn minimum loon baan overnemen" of "De PVV is gewoon de enigste juiste partij en de rest zijn allemaal landverraders en graaiers". In het eerst geval ik al zeker niet PVV stemmer nog best begrip op brengen voor degene zijn haar standpunt en verbind het eigenlijk zelf een beetje omdat ik de zorgen of problemen kan begrijpen. In het tweede geval ben ik eigenlijk direct uitgepraat over in elk geval dit onderwerp maar waarschijnlijk compleet. Om eerlijk te zijn doe ik wat aangeraden is in het boek eigenlijk ook nog niet goed. Ik verwacht trouwens niet dat jij extreme stellingen maakt maar dit was even het beste voorbeeld wat ik kon verzinnen.
. Misschien stel je je niet open in een gesprek.
. Misschien ben erg zenuwachtig en straal je dat ook uit er reageren mensen daar raar op.
Nee, zenuwen heb ik bijna nergens meer voor.
Ok dat doen je dan best goed. Ik kan nog steeds wel zenuwachtig zijn bij een date en dat is ook echt wel merkbaar in mijn gedrag voor haar.
. Misschien straal je een soort boosheid uit omdat anderen je niet accepteren.
Ja, dit zeker. Ik word tegenwoordig al enigszins geagiteerd als mensen semi-vriendelijk tegen mij gaan doen, bijv. bij de sportschool. Merk aan mijzelf dat ik steeds meer kortaf doe.
Dit lijkt me echt heel onhandig en ook vervelend voor jezelf en andere mensen.
Maar goed, ik denk dat het even mooi geweest is met hier mee bezig zijn. Heb een paar doelen voor dit jaar die m.i. wél haalbaar zijn en waar ik verder niemand voor nodig heb.
Succes met je andere doelen. Denk alleen dat het niet zo verstandig is dit helemaal op de lange baan te schijven. Misschien is het wel handig om even een tijdje te wachten totdat je frustraties minder zijn voordat je weer iets probeert.
|
|
