Een beter mens worden?

Ik vind het een aardig idee, maar geloof het niet. Mijn identiteit is wat ik denk dat ik ben, niet wat de wereld denkt dat ik ben. Of je zou je identiteit moeten ontwikkelen naarmate meer mensen onzinnige vooroordelen naar je roepen? De wereld plaatst mij bijvoorbeeld standaard in het hokje vrouw en vrijwel altijd in het hokje hetero. Dat maakt het nog niet waar, maakt nog niet dat ik het zo voel. En je kunt je identiteit ook ontlenen aan alleen zijn, of het nu ongewenst is of juist een keuze, je verheven voelen boven de massa, of stille afzondering als kluizenaar.

Hooguit kun je zeggen dat je identiteit meer of minder relevant is in relatie tot de wereld. Net als dat cliché dat een boek pas bestaat als het gelezen wordt. Dat is natuurlijk niet zo. Het heeft alleen meer impact als het gelezen wordt.

quote:

quote:
10s.gif
Op donderdag 24 december 2015 06:43 schreef I-care het volgende:

Maar dan moet je wel iemand hebben die je enigszins kunt vertrouwen.
Ja, aan zo iemand ontbreekt het dus. Het is niet voor niets dat ik hier -relatief anoniem- post op een plaats vol met vreemden. Dat is niet omdat ik in mijn eigen omgeving zo fijn en vertrouwd kan praten over wat ik voel en denk. Zie je dat zo'n situatie voor jou heel moeilijk voorstelbaar is? En je dus eigenlijk advies geeft welk alleen van toepassing kán zijn voor iemand die al heeft wat ik zoek?

Ja en nee, ik kan ook zelden vrijuit praten over wat ik allemaal voel en denk en herken redelijk veel van jouw beleving.

Maar dat is het punt nu juist, wat kan er allemaal fout gaan als je toch ergens een deel van je beleving zou delen en simpelweg een mening van de andere zou vragen/willen horen?

Dit kun je zien als 'kwetsbaar' opstellen, maar ook als kracht.. Men kan wel voor advies bij jou komen maar zelf deel je amper iets over jezelf. Ik zou dan zeggen wees iets meer wederkerig en wellicht verdiep je zo de relaties met de mensen om je heen.

quote:

Op dinsdag 29 december 2015 00:31 schreef LadyOracle het volgende:
Ik vind het een aardig idee, maar geloof het niet. Mijn identiteit is wat ik denk dat ik ben, niet wat de wereld denkt dat ik ben. Of je zou je identiteit moeten ontwikkelen naarmate meer mensen onzinnige vooroordelen naar je roepen? De wereld plaatst mij bijvoorbeeld standaard in het hokje vrouw en vrijwel altijd in het hokje hetero. Dat maakt het nog niet waar, maakt nog niet dat ik het zo voel. En je kunt je identiteit ook ontlenen aan alleen zijn, of het nu ongewenst is of juist een keuze, je verheven voelen boven de massa, of stille afzondering als kluizenaar.

Hooguit kun je zeggen dat je identiteit meer of minder relevant is in relatie tot de wereld. Net als dat cliché dat een boek pas bestaat als het gelezen wordt. Dat is natuurlijk niet zo. Het heeft alleen meer impact als het gelezen wordt.

De Nachtwacht kan zichzelf een meesterwerk vinden en zich trots aan de wereld tonen, maar als het door niemand gewaardeerd wordt, dan zal het ongezien afbladeren.

quote:

Op woensdag 30 december 2015 22:27 schreef Sturmic het volgende:

[..]

Omdat je je daarmee kwetsbaar maakt. Je geeft een stukje strategische informatie over jezelf weg ("ik ben niet lekker bezig"/"zit niet lekker in mijn vel") wat een kwaadwillende persoon kan rondbazuinen/tegen je kan gebruiken. Daarmee kan je positie/aanzien/respect ook bij anderen verdampen, de machtsbalans verschuift, en daarmee breng ik bijvoorbeeld mijn baan in gevaar, of mijn plekje binnen de club.

Ik moet grinniken. Mijn strategie was precies omgekeerd. Ik vertelde alles aan iedereen, zodat er niets was waar iemand me mee kon chanteren, en het gevolg was dat mensen dachten dat ik heel sterk was omdat ik zoveel durfde bloot te geven, dus toen werd het steeds extremer. Het was echter wel een schijnopenheid, want ik vertelde alleen wat ik meemaakte, maar nooit wat dat met me deed, ik deed overal heel laconiek over. Ik kan nog steeds nauwelijks gevoelens delen. Als iets extreem kut gaat, zeg ik 'het is niet echt leuk'.

En eens vwb identiteit. Al denk ik zeker dat er een groot verschil is tussen volwassene vs maatschappij en kind vs ouders.

quote:

Op maandag 28 december 2015 23:28 schreef Sturmic het volgende:

Hoe weet je dat nou in hemelsnaam?! Het lijkt mij lastig een positief beeld van mij te vormen op basis van dit topic, en IRL ken je mij -hopelijk- niet.

Vind ik niet. Op basis van hoe mensen reageren en wat ze over zichzelf vertellen, kun je best veel afleiden. Ik merk dat je intelligent bent, dat je heel serieus overweegt wat mensen zeggen voor je erop reageert, dat je met respect reageert. Je bent blijkbaar iemand met geduld, want je neemt de tijd voor reacties. Je bent vriendelijk, want ondanks dat je niets durft te vragen, ben je er wel voor anderen en voel je je er uiteindelijk fijner bij om mensen wel te begroeten ook al krijg je niks terug. Je bent zorgvuldig, merk ik al je taalgebruik.

quote:

Wat waren voor jou die zetjes in de goede richting (als ik dat mag vragen)?

Veeeeeeeel kleine zetjes. Ik kan er een boek over schrijven, en misschien doe ik dat ooit ook wel.

De eerste was toen iemand me op mijn vrijwilligerswerk (waar ik per ongeluk terecht gekomen was, dat was nooit echt de bedoeling maar ik durfde geen nee te zeggen) vroeg een actie zelfstandig te coördineren. Ze kende me niet, ik was net nieuw. Ik kom uit een gezin waar je jezelf eerst tien keer moest bewijzen voor je iets mocht proberen, kreeg steeds te horen dat ik dingen toch niet zou kunnen. Zij liet me zien dat wantrouwen niet voor iedereen het uitgangspunt is en gaf me een kans, zonder dat ik daarvoor hoefde te vechten of smeken, had zomaar vertrouwen in mij. Het coördineren ging helemaal mis, omdat ik veel te onzeker was om beslissingen te maken (en geloof me, het was echt een heel onbenullige actie waarvoor ik nu hooguit een paar uur nodig zou hebben). In plaats van het uit mijn handen te trekken, heeft ze me figuurlijk aan de hand genomen en geholpen bij iedere stap, zonder vervelende opmerkingen. Diegene betekent nog steeds veel voor me. En andersom. Als ik nu iets doe, zegt ze nog steeds soms dat ik zo ver gekomen ben sindsdien en dat ze trots op me is, en dat betekent meer voor me dan wanneer wie dan ook het zou zeggen.

quote:

Jij bent pas genegen in mensen te investeren op het moment dat ze duidelijk hebben gemaakt ook (en voorafgaand) in jou te investeren? Dus eerst actie en input van hun kant, dan pas van jouw kant. En dat is dus iets wat je meer hebt verschoven, naar zelf die eerste actie ondernemen?

Nee, de basis is eigenlijk hetzelfde als jouw probleem. Ik ga er vanuit dat mensen mij toch niet interessant vinden of dat ik tegenval, en hou iedereen op afstand. Pas als ik merk dat mensen door die schreeuwerige, harde buitenkant heen kunnen kijken of proberen te begrijpen waarom die er is, durf ik zelf ook een stap te doen. Als ze niet van me schrikken op mijn allerslechtst, dan blijven ze misschien wel als ze erachter komen wie ik ben.

quote:

Ja, dat dus. Ik verwacht van niemand dat hij/zij "mij binnen laat". Maar dat is kennelijk dan een gebrek aan wilskracht? Que? Of moet ik het zo lezen als "nog niet voldoende willen dat je van iemand mag verwachten dat hij/zij de deur open zet". Elaboreer please.

Nee, wat ik bedoel is dat je angst voor het een blijkbaar nog groter is dan je verlangen maar het ander.

quote:

Op donderdag 24 december 2015 00:12 schreef Sturmic het volgende:
Zoals hierboven beschreven; wel eens in hostels verbleven, maar wordt er geestelijk heel onrustig/onzeker van. Wil eigenlijk zo snel mogelijk weg dan en geen contact maken met de mensen daar.

quote:

Op dinsdag 22 december 2015 22:19 schreef Arduino het volgende:

Alleen de badkamer is vaak toch wel een stuk minder als in een hotel.
Dít valt mij nou zo op! Waarom noem je nou expliciet zo'n futiel, irrelevant detail?
Zie dat bijv. Charleville in zijn topics ook doen. Extreem specifiek en niet ter zake doende details te berde brengen. Of reageer ik wat te heftig op een soort grap/tip/voor jou serieus belangrijk afwegingskader?

Toen ik dat schreef wist ik niet dat je al vaker naar hostels was geweest. De badkamer is voor mij niet zo belangrijk maar bij andere mensen die ik erover spreek en die hostels niets vinden, geven de badkamer en dat je meestal niet een eigen kamer hebt aan als de grootste nadelen. Dat met andere op een kamer zit leek me met info die ik toen had juist alleen maar handig voor je. Nu ik dat verhaal met die paniek aanval heb gelezen zie ik het anders. Ik heb geloof ik ook wel af en toe de behoefde om wat details te delen.

quote:

Op donderdag 24 december 2015 00:12 schreef Sturmic het volgende:

[quote]
Ja, dat probeer ik door mijn eigen "ik" weer terug te vinden. Meer natuurlijk te zijn in alle situaties. Het zou mij echter helpen als dat op een gegeven moment dan ook resulteerde in maatschappelijke/sociale acceptatie en incorporatie, en niet alleen maar tot getolereerd worden. Eerst mijn gedrag in orde maken, en dan kijken wat mijn basis is. Misschien kan het ook wel gelijk op lopen.

Dit lijkt me een goed idee.

quote:

Ook jij legt mensen langs de meetlat. Neem eens één willekeurig iemand in gedachten... een collega, een buurman, een familielid... En stel jezelf dan eens de vraag:
• Wil ik graag een keer met hem/haar een avond de kroeg in?
• Wil ik hem/haar overmorgen aan het kerstdiner hebben zitten?
• Zou ik met hem/haar een weekje op vakantie naar de Seychellen willen?

Dat zijn allemaal gradaties... misschien wil je wel je met je ouders (hoop dat ze nog leven) aan het kerstdiner zitten, maar niet met ze op vakantie. Leuk voor kerst. Niet leuk voor op die vakantie. Geen "misschien", maar "ja" of "nee'. Geen grijs. Dichotoom. 0 of 1. In elke denkbare situatie, op dat willekeurige moment, in elke context is het antwoord ja/nee. Nooit misschien, want dan is het eigenlijk nee (maar wil je dat niet hardop zegen). Think about it.

Dit ben ik wel met je eens als ik er overna denk. Ik had je eerdere post alleen heel anders begrepen.

quote:

/projectiemuch? (kudo Scary_Mary)
Op de basisschool werd ik (zoals bijkans iedereen) wel eens gepest. Later niet meer zo, maar dat was meer omdat je dan met kinderen van hetzelfde niveau/studiegedrag/ambities in de klas komt. Erop rammen hoefde eigenlijk nooit (deed dan ook geen VBO ).

Dan werd je dus schijnbaar minder gepest als dat ik dacht.

quote:

Op maandag 28 december 2015 22:53 schreef Sturmic het volgende:

Haha, nee, dit ging niet om de inhoud van de post, maar de extreem gedetailleerde en triviale constatering (totaal niet relevant voor het punt dat hij wil maken!) dat een badkamer minder is in een hostel dan in een hotel. Het gaat daarbij niet om het prozaïscher/levendiger maken van een stukje droge tekst (ik gebruik bijv. bewust de Seychellen als een tot de verbeelding sprekende locatie) maar om een serieuze overweging/kanttekening die hij nog even mee wil geven. Komt enorm uit de lucht vallen, en als ik bij wijze van de spreken "met de markeerstift" de topics van bijv. Charleville door akker... die doet dat ook. Gewoon een patroon dat mij ineens opviel. Dat doet geen afbreuk aan mijn dankbaarheid voor de rest van zijn (inhoudelijk relevante) bijdrage. Maar zijn nickname is dan ook een soort minicomputertje.

_{Zie je dat die laatste zin volkomen ad random is?}

Grappig dat je weet wat een Arduino is. Had het niet verwacht gezien je niet veel technische woorden gebruikt. Ik zou bijvoorbeeld waar jij dichotoom gebruikt binair hebben geschreven. Omdat ik dat woord zoveel vaker gebruik. Dichotoom is een stuk duidelijker.
De nickname had ik even snel verzonnen omdat ik mijn wachtwoorden en email adres van een oudere fok account niet meer had. Toen was het toevallig de eerste gebruikersnaam die ik kon bedenken die niet al gebruikt was.

[ Bericht 100% gewijzigd door Scary_Mary op 11-01-2016 15:29:14 ]

quote:

Op maandag 28 december 2015 16:30 schreef LadyOracle het volgende:
Ik wil geen topic kapen hier, dus ik ga er maar één keer op reageren.

[..]

Dat was zelfspot. Natuurlijk ligt dat voor een groot deel aan mij. Een voorbeeldje van wat ik bedoel met 'doorzettingsvermogen': ik kan soms nogal fel reageren en ik denk dat dat me soms wat moeilijk in de omgang maakt. Reacties variëren dan van 'wat een naar en opgefokt mens, daar wil ik niks mee te maken hebben' tot 'wat een betrokken persoon, die gaat echt vol voor haar principes'. Sommige mensen laten zich afschrikken, anderen vragen zich af waarom ik zo fel reageer, en anderen vragen me of ik het misschien wat minder fel kan formuleren. Die laatste twee mensen zullen wel vrienden met me kunnen worden, die doen in mijn ogen net wat meer 'moeite' om me te leren kennen. Alhoewel zij dat misschien helemaal niet zo ervaren; mogelijk zit het gewoon in hun karakter om nieuwsgieriger te zijn naar iemands drijfveren, hebben ze gewoon geen last van mijn felheid, of hebben ze minder moeite om mij te confronteren met iets wat ze onaangenaam vinden. Alleen voor mij voelt het wel alsof die mensen wat meer tijd nemen om mij te leren kennen in plaats van meteen afhaken zodra ze iets zien wat ze niet makkelijk vinden. Alles is beleving uiteindelijk.

En omgekeerd? Want dit beredeneer je nu vanuit jezelf. Misschien kun je door jouw felheid wat in te dammen ook de tegenpartij wat meer het gevoel geven dat zij jou niet hoeven te confronteren om een beetje rekening te houden met hun kant van het verhaal. Kan voor hen ook wat meer het gevoel geven dat je moeite voor hen doet enzo..

quote:

[..]

Ik snap de relatie die je daar legt niet. Wat ik bedoel is dat als je zegt iets te willen en het niet doet, er blijkbaar niet voldoende motivatie is om het echt te doen, dat er blijkbaar toch iets is wat iemand tegenhoudt. Dat geldt voor alle verandering.

Tsja, ieder heeft z'n eigen pad en ik denk dat best hard veroordeeld als je stelt dat als iemand het niet meteen doet of wil gaan doen er dan onwil is. Ik denk dat je dan voorbij gaat aan het soms ook klaar moeten zijn voor een bepaalde stap, om die te kunnen zetten. Niet zo raar als je jaren x doet, tips vraagt etc. je er dan even over na moet denken hoe iets vorm te geven enzo.

quote:

Je kan ook hard roepen dat je wil stoppen met roken, maar zolang je nog een sigaret opsteekt is het willen roken blijkbaar toch belangrijker voor je dan het willen stoppen. De enige oplossing is m.i. uitzoeken waarom dat zo is en daaraan werken.

Een fysieke verslaving lijkt me niet een geheel goede vergelijking. Daarnaast kan het uitzoeken van het waarom ook best even duren, laat staan het vorm geven van je plan van aanpak en dat zet je in mijn ogen nu wel weg als onwil hierboven..

quote:

Ik had het bijvoorbeeld met afvallen. Ik wilde heel graag, dacht ik. Pas achteraf begrijp ik de mechanismen die mij tegenhielden. Bottom line: ik wilde niet écht, want ik was bang het te proberen omdat ik bang was te falen, en ik was bang dat ik dan weer te maken zou krijgen met de seksuele agressie waar ik in mijn 'slanke' fase veel last van had. Pas toen ik die dingen onder ogen had gezien, kon ik er echt voor gaan. (En eerlijk is eerlijk, daar is een jarenlang proces aan voorafgegaan waarin ik voortdurend zei dat ik wel wilde en dat iedereen die zei van niet natuurlijk ongelijk had.)

Je zegt het al, een proces. Onderdeel van een ontwikkeling..

quote:

Vergelijkbare dingen zie ik ook bij Sturmic terugkomen. Hij wil bijvoorbeeld wel vrienden, maar hij wil geen ruimte innemen in het leven van andere mensen. Maar zo werkt dat nu eenmaal wel met vriendschap; je kan niet vrienden hebben zonder van ze te verwachten dat ze er af en toe zijn of dat ze de deur voor je open doen en je binnen laten. Dan zit er dus toch iets waardoor hij nog niet écht wil (of er nog niet echt klaar voor is, misschien klinkt het wat minder als een verwijt als ik het zo formuleer, want het is geen verwijt).

Die laatste formulering klinkt mij beter in de oren ja..

quote:

Op maandag 28 december 2015 21:35 schreef Sturmic het volgende:
Ik vatte je nieuwjaarswens niet 100% op als een "afkappoging" maar ging er wel aan twijfelen. Zo van: "okay, voor dit jaar ben ik er klaar mee, en hoor misschien wel hoe het verder afloopt". Ben een redelijk taalsensitieve lezer en weeg elk woord/constructie af op wat de schrijver er mee kan zeggen. Stukje beroepsdeformatie ook wel hoor. Drie redenen waarom jij die wens deed op het moment dat je hem deed?

1. Zoals gezegd: Subtiele "ben er wel klaar mee";
2. Geen tijd/prioriteit meer om te posten;
3. ....?

Je weegt niet alles af wat de schrijver ermee zou kunnen zeggen, want je koppelt het liefste het terug aan jezelf. Jij post hier ook niet dagelijks en ik zat krap en onregelmatig in de kersttijd, dus koos ik ervoor om alvast op tijd te zijn met de wensen. Denk dat het een mooie oefening is om wat meer in een wij-modus te komen als je naast een motivatie richting jezelf, ook telkens minimaal twee of drie factoren kan bedenken waar je niks mee te maken hebt. Gewoon, ter verruiming..

quote:

[..]

Okay, je boodschap doorheen je posts is helder: niet invullen voor een ander (NIVEA)
Laat ik het dan formuleren: voor mijn gevoel gedraag ik mij niet als een hork, maar ik weet niet of anderen dat ook zo ervaren.

Da's al iets ruimer ja. Volgende vraagstuk is dan hoe je erachter zou kunnen komen..

quote:

[..]

Laat ik ook daar duidelijk over zijn: ik luister naar anderen, en als ze wat zinnigs op te merken hebben ben ik volwassen genoeg om dat te accepteren en daar naar te handelen. Eigenwijs ben ik zeker, maar niet tot op het doofstomme af. Ik vraag immers ook niet voor niets om hulp in een topic als dit. Dat wederpartijen daar ook bevrediging uit kunnen halen (jij zit hier immers ook nog ) snap ik heel goed. Adviseren is soms leuk en zinvol werk.

Kun je luisteren naar een ander en horen wat ze zeggen als je jouw perceptie zo met je mee draagt? Het komt nu over alsof jij het eerst zinnig moet vinden voor je daar iets mee wil doen, dan is het niet onvoorstelbaar dat de ander kan ervaren dat je niet voldoende geïnteresseerd bent in hun mening. Omdat je niet luistert naar hen, maar de situatie zelf beoordeelt ofzo..
Zoals je zelf ook al hebt geconcludeerd, vragen mensen niet altijd echt om hulp in topics. Ik ga er vanuit dat we geen naamvoorbeelden hoeven te noemen:P

quote:

[..]

Heb ze redelijk onder controle, wat onverlet laat dat ik wel degelijke emoties heb. Ben aan het einde van de dag immers ook een mens, met alle menselijke gebreken en onhebbelijkheden die daar bij horen. Ik vind het alleen niet gepast ze (te vaak) te laten zien, behoudens omstandigheden waarin dat in redelijkheid te rechtvaardigen is. Denk bijv. overlijden/begrafenissen, geboorte van kinderen van directe naasten, ernstige levensgebeurtenissen, grove schending van omgangsnormen etc. Emoties van anderen doen mij wel wat; ben immers geen sociopaat. Maar probeer er niet in mee te gaan.

Maar wie ziet je aan het einde van de dag? Ziet men overdag iemand die zijn emoties onder controle heeft of iets anders? Laten mensen wel hun emoties aan jou zien, naast advies vragen?

quote:

[..]

Serieus genomen worden... tja... ik word niet graag aangesproken alsof ik een debiel ben, een tiener (of kind) of dit ik zo onwetend ben dat ik aan het handje moet worden genomen bij elke stap. Fuk dat. Dat is bijkans het enige waar ik echt kwaad om kan worden. Door de bank genomen vind ik het echt niet erg als mensen mij niet moeten, maar ze hebben mij wel te respecteren. Heb bijv. één zo'n collega van in de 60; ben de jongste projectleider in het bedrijf maar hij praat tegen mij alsof ik 12 ben. Direct in de allergiezone, en spaar geen moment om hem onderuit te schoppen (en dat lukt inmiddels aardig ).

Kun je wel onderscheid maken tussen hoe jij het opvat en of iemand misschien altijd wel zo kinderlijk benadert?

quote:

Met heel veel van mij andere collega's heb ik best redelijke contacten. Als er dan soms een nieuwe medewerker is die ze nog niet zo goed kunnen peilen zegt er dus wel eens "ach ja, Sturmic, aan jou moest ik ook even wennen, maar dat is ook goed gekomen". Daar vis ik dus niet achteraan ofzo.

Zou je misschien eens kunnen doen voor de gein, gewoon om te kijken hoe zij het gewend zijn geraakt..

quote:

[..]

Dit zou goed kunnen... misschien stel ik mij soms inderdaad te onwrikbaar op...ook weer meer echte ruimte bieden voor de mening/opvatting van de ander dus?

Ja, ook dat is een stukje interesse en zelfs respect, dat je openstaat voor een ander zijn of haar mening. Hoe debiel of kut ook, het is uitnodigender als men zich gehoord voelt doorgaans..

quote:

[..]

Nee Scary_Mary, écht niet! Die externe factoren zijn er zeker. Het bestaan daarvan betwist ik ook zeker niet. Dat ik niet de mening van anderen kan en/of moet willen bepalen ben ik ook met je eens. Eveneens betwist ik niet dat externe factoren ook van (negatieve) invloed kunnen zijn op mijn interacties met mensen. Maar in bijna 30 jaar 0% rendement? Nee!

Je geeft aan dat je best ok contact hebt met sommige collega's en je vertelt ook over een gesprek met iemand over partners enzo. Het mag dan (nog) niet zijn wat je wil, maar 0 lijkt me ook weer te rigoreus. Zeker gezien je leeftijd, want hoe lang werk je echt naar rendement toe? Daarnaast zou je ook kunnen stellen dat je rendement niet alleen voortkomt uit jezelf, maar ook wat het voor anderen inhoudt. Dat jij in je rol als fixer misschien wat eenzijdig belicht bent en niet krijgt wat je er van hoopt, betekent niet dat het voor een ander wel als waardevol gezien kan worden. Daar een opvolging van kunnen maken wordt key denk ik en daar ligt ook een verschuiving, waarbij je je rol iets breder moet gaan leren trekken. Zodat andere mensen ook weten dat je meer dan alleen die fixer kan en wil zijn..

quote:

Ik ben de gemene deler in al die interacties; statistisch gezien is het bijkans onmogelijk dat mijn lege sociale leven is ontstaan door 100% van de tijd pech te hebben met die externe factoren. Niet mogelijk. Ik moet veranderen, niet de buitenwereld (externe factoren).

Mensen en gevoelens zijn geen statistiekjes en jij en je omgeving is meer dan de gemene deler. Natuurlijk heb je daar zelf invloed op, maar vergeet ook niet de gewoonte waar je in gerold bent en die zowel voor jezelf als anderen weinig ruimte kan bieden.

quote:

[..]

Grapjes maken, vragen hoe het gaat in mensen hun leven, waar ze mee bezig zijn... gewone normale smalltalk. Doe ik met collega's/verenigingsgenoten ook wel hoor. Denk dat ik binnen bepaalde echelons wel gezien wordt als de (sarcastische) grappenmaker bij wie je ook wel terecht kunt voor een advies of goed gesprek.

Als mensen voor advies/goed gesprek komen, dan klinkt dat niet als 0% rendement. Wat voor onderwerpen gaat het dan om? Doe je ook aan follow up als mensen je iets hebben laten weten? Laat je mensen merken dat je het vertrouwen fijn vindt?

quote:

Misschien dat anders in dit topic (alleen schriftelijk je karakter overbrengen is moeilijk) te veel het beeld ontstaat dat ik een stille, contactgestoorde autist ben die volledig idiot savant in zijn eigen wereldje zit. En dat is (nog) niet zo gelukkig.

Behandelen we je als een stille, contactgestoorde autist? Zegt dat iets over jou of over de algemene toon op Fok!

quote:

Op maandag 11 januari 2016 15:41 schreef Scary_Mary het volgende:

[..]

En omgekeerd? Want dit beredeneer je nu vanuit jezelf. Misschien kun je door jouw felheid wat in te dammen ook de tegenpartij wat meer het gevoel geven dat zij jou niet hoeven te confronteren om een beetje rekening te houden met hun kant van het verhaal. Kan voor hen ook wat meer het gevoel geven dat je moeite voor hen doet enzo..

Dat probeer ik al jaren, en met enig succes, maar ik geloof niet dat ik daar ooit helemaal vanaf kom. Zeker in een situatie waarin ik niet op mijn gemak ben (dus met nieuwe mensen) is het lastig niet terug te vallen op oude gewoontes. Ik vergeet soms ook dat mensen gevoelens hebben. Daar gaat het nog weleens mis. Zeker als ik het dan niet met ze eens ben, dan ga ik er heel hard in. Maar ik blijf het oefenen.

quote:

Op maandag 28 december 2015 22:53 schreef Sturmic het volgende:

[..]

Haha, letterlijk dit dus

Dit hebben meer mensen, goede common ground.

quote:

Nou, bij familie ben ik de ideale zoon die weinig verkeerd zegt, geen gedoe maakt en zich té wereldwijs toont.

Dit is jouw gezelligheid?

quote:

Bij collega's praat ik over het algemeen meer vrijuit dan bij familie. Over het algemeen hoog-opgeleide mensen met wat minder veroordeling in zich van "wat men niet kent, dat eet men niet". Mijn familie heeft een vrij beperkt wereldbeeld en probeer mij daar wat los van te maken. Het zijn harde werkers met een gezonde set normen en waarden, maar geen avonturiers of mensen die ook maar enigszins iets willen doen wat "Truus & Bennie" van twee huizen verderop ook niet zouden doen.

Gezellig is meer vrijuit praten, maar waarover?

quote:

Bij mijn vereniging ben ik bijv. (toegegeven: na een paar biertjes) wat vrijgeviger met informatie over mijzelf en wat mij drijft, en héél af en toe waar ik mee zit. Bij de club heb ik 2 à 3 mensen zitten waarbij ik iets van mijzelf durf te laten zien. Maar nog komen zij véél sneller en vaker bij mij met hun persoonlijke issues dan ik bij hen. Verhouding is denk ik zo'n 90%-10%. Zal er ook nooit zelf over beginnen.

Wat maakt bij die mensen dat je wat meer durft te laten zien? Komen zij misschien ook niet sneller bij jou, nu jij iets meer van jezelf hebt laten zien als zij jou ook wat meer in vertrouwen nemen?
Wat zou er kunnen gebeuren als jij uit jezelf erover zou beginnen?

quote:

[..]

Ik heb geen idee (mocht niet meer invullen wat een ander mogelijk bedoelt heeft, toch? ). Ik zeg alleen dat ik geen ervaring heb (met het zoeken van) een "wij-modus".

Grapjas
Lijkt me dan juist een goede tip om in plaats van wat Sturmic denkt dat de ander denkt het wat meer open proberen te laten. Of door meerdere opties waar je volkomen buiten staat te bedenken of misschien zelfs een stapje verder en gewoon eens open te vragen.

quote:

[..]

Het enige wat daar vorig jaar dicht bij is gekomen is een vrij diep gesprek dat ik met een "vriend" heb gehad over wat je als persoon een potentiële partner te bieden zou hebben (zowel hij als ik). Was op zich wel prettig om een keer met iemand daarover te kunnen praten (nog nooit eerder gedaan).

En wat maakte dat jullie beide daar zo over praatten? Hoe zou zo een situatie nog eens voor kunnen komen?
Hoe is het contact daarna verlopen?

quote:

[..]

Mweh, dat tikkeltje arrogantie zit erin dat je er genoegen in schept mij anders over mijzelf na te laten denken en dat je er genoegen in schept dat te kunnen bewerkstelligen (als ware je een volleerd "master of puppets"). Veroordeel je er niet om, we hebben allemaal zo onze guilty pleasures.

Het klinkt me anders best veroordelend in de oren, alsof ik als een soort kwade genius handenwrijvend mijn effect op de mensheid Fok! geniet haha.

quote:

Ik voel mij geroepen om die vraag te stellen om weer een level playing field te krijgen: jij vraagt van mij om te onderzoeken of het mogelijk is dat ik het allemaal verkeerd zie, dan vraag ik aan jou of het ook mogelijk is dat jij er naast zou kúnnen zitten.

En hoe is dat relevant? Als jij zo overtuigt bent van jouw gelijk, wat maakt mijn eventuele validatie dan voor een verschil?
Maar goed, waar het eigenlijk om gaat is dat jij je eigen playing field bent..

quote:

[..]

Nee, dit jaar voor het eerst. Eerste kwamen tijdens een paar vrije dagen in maart dit jaar. Ben wel extreem druk geweest met werk, geestelijke rust is/was er nauwelijks. Nu ik weet dát ik ze heb kan ik ze ook beter handelen, waardoor ze minder erg lijken te worden. Eerst wist ik niet wat het was, en dan lig je bijkans te janken van ellende op een vreemd hotelkamertje in een vreemd land.

Zou ook een goed onderwerp bij de psych kunnen zijn, al hoop ik dat je beter voor jezelf zorgt zodat je minder triggers hebt op het gebied van drukte enzo. Meer balans..

quote:

[..]

Ehm... ik ga het gewoon doen. Stap in het vliegtuig, zie wel waar ik terecht kom. Het reizen op zich vind ik niet erg... maar statisch op één plek zijn waar ik het idee heb het als "vreemd"(alleen reizende jongeman zonder vrienden/partner)/niet welkom beschouwd te worden... Nee, dat vind ik nog geen fijn vooruitzicht.

Er zijn echt ladingen backpackers die alleen reizen, maar snap dat het wel een heftig startpunt is.

quote:

Maar doe het gewoon want kom daar nooit meer terug (geen afhankelijkheid voor de lange termijn, geen kans dat de ongemakkelijkheid zich rondpraat). Heb er véél meer last van als ik het idee heb onder het (maatschappelijk) vergrootglas te liggen. Als ik in beweging ben (fysiek onderweg) kunnen mensen nooit in zo'n korte tijd een beeld vormen van je persoonlijkheid.

Die persoonlijkheid onder je schil(d), laat je die dan wel zien?

quote:

En voor mij minder tijd om het te verprutsen. Ben mij ook wat meer aan het inlezen op het gebied van "social anxiety". Zonder nu heel erg de Baron von Münchhausen uit te hangen, houd ik er wel rekening mee dat er ook daar bruikbare tips te vinden zijn.

Lijkt me juist goed om te onderzoeken naar het hoe en wat en hoe het beter zou kunnen, dat is niet bepaald hypochondrisch toch..

quote:

[..]

Okay, ik geef toe dat het mogelijk is dat jij, om eender welke reden, ook alleen zou zijn geweest. En dat ik dus iets heb aangenomen wat niet de waarheid hoeft te zijn.

Echter: ik heb een, in redelijkheid, beredeneerde gok genomen dat jij niet alleen bent op Oudejaarsavond. En zeg eens eerlijk, heb ik gelijk?

Als katten meetellen was ik niet alleen ja. En hoe voel je je nu daarbij?

quote:

_{En nou niet counteren met: "ja, maar dat is het punt niet, want dat wist je niet met zekerheid!". En reageren met "hey, nou doe je weer een aanname over hoe ik ga reageren!" voorzie ik ook wel...aannames ad infinitum!}

Het ging om de kans om door te vragen/gesprek te openen en dan bedoel ik niet naar jouw gelijk..

quote:

[..]

Omdat ik, wederom een beredeneerde gok, uit je posts (in dit en andere topics) kan opmaken dat je ervaring hebt met romantische en platonische relaties. Laat onverlet dat ik het niet uitsluit dat je ooit eenzaam zou kunnen zijn geweest, of dat je je in een huidige relatie (wederom: romantisch of platonisch) best eenzaam zou kunnen voelen. Of dat je niet gelukkig bent i.v.m. kinderen/sociale leven. Kán best wel, en sluit het nergens 100% uit. Acht het niet waarschijnlijk, dat is waar. We discussiëren hier over iets dat w.m.b. geen discussiepunt is. Wat je hiermee (aanname!!!) wil zeggen: niet invullen voor een ander, is inmiddels wel duidelijk.

Of ik heb gewoon heul veul Oprah en Dr Phil gekeken
Niet invullen en open vragen (niet naar je gelijk) ja..

quote:

Waarom ik dat zou willen uitsluiten? Als je nu wilt sturen op een antwoord dat in de richting gaat van "Sturmic, het interesseert je oprecht niks'... tja... veel verder kun je er niet naast zitten en daar wil ik mij expliciet van distantiëren

Omdat het overkomt als afstand creëren in plaats van te kijken naar eventuele common ground. Als je vraagt naar een schets geef je de ander veel meer ruimte, dan wanneer jij schetst en de ander om een bevestigende y/n wordt gevraagd.

quote:

[..]

Ja hoor, gewone smalltalk is geen probleem.

Is het alleen smalltalk of zijn er mensen met wie je vaker aankaart omdat je benieuwd bent naar hun mening?

quote:

[..]

Ik ben in het algemeen sowieso niet zo van de priveshit openbaren.

Touché en ik had er ook niet naar gevraagd, als je het niet eerder aangegeven had eventueel per pm te willen sturen als ik me niet vergis..

quote:

[..]

Ik stel mij tijdens dates wat positiever en extraverter op dan ik in werkelijkheid ben. Ook om haar (of een andere vrouw) wat mee te nemen in die vibe waardoor ze sneller over zichzelf gaat vertellen. En in dit geval heb ik inderdaad (voor haar) besloten dat het beter was mij niet verder te leren kennen omdat ik daar in 100 van de 100 gevallen geen positief einde voor kon verzinnen.

Is er een situatie waarin je wel een positief einde zou kunnen bedenken? Of moet je eerst een dusdanige gelijke tegen komen dat je het oordeel aan haar over zou kunnen laten?

quote:

[..]

We hebben een goede 3 uur zitten praten over wie zij is, wat ze zoekt en wat voor leuke dingen in onze levens waren. Wat we belangrijk vinden en welke ambities we over en weer delen en wat vooral niet. Zeker niet alleen koetjes-en-kalfjes dus. Als een meid in kwestie een klein beetje haar best doet, weet ik de conversatie echt wel op niveau en op gang te houden. Lukt mij altijd wel om wat dingetjes los te krijgen die ze liever nog niet weggaf (kreeg dat nog twee keer per appje als "terugkoppeling" mee). Vertrouwen wekken lukt mij wel aardig (al zeg ik het zelf). Dit jaar ook één keer meegemaakt dat het gewoon niet liep... nou ja, prima, next!

Klinkt wederom niet als 0% rendement, al komt bovenstaande wel enigszins scheef over. Hoe zou iemand jouw vertrouwen kunnen wekken?

quote:

[..]

M.i. nergens voor nodig, dat misplaatste sarcasme (aanname).

Ik zou het eerder misplaatst vinden als je gewoon had aangegeven dat je het niet zag zitten en het daarom afgekapt had in plaats van dat je denkt voor haar te moeten beslissen. Dan had ik het ook niet gepost, maar zie het als een speldenprikje hoe een ander zoiets op zou kunnen vatten terwijl het voor jou puur zuiver is.

quote:

[..]

Dit vind ik een mooie recapitulatie van je kernboodschap: open staan voor de mening van een ander en die ander eerst over je laten oordelen voordat je dat zelf doet. Dat is iets wat ik niet gewend ben, en in alle eerlijkheid, weet ik ook nog niet of ik dat al durf.

Dat is ook heel spannend en ongetwijfeld een heel proces wat je ook niet zo maar even doet. Maar dat maakt het juist ook zo waardevol denk ik in plaats van vluchtigere contacten op afstand, meer vervulling ofzo..

quote:

[..]

Nee, want die is er niet:
A. Ze geeft het echt op, want interesse verloren: dan had ze niets meer hoeven zeggen, zelfs geen "doei, ik geef het op". Mensen die apathisch zijn jegens iets of iemand, steken daar geen energie meer in.
B. Ze geeft het niet op, maar wil even in één snedige opmerking laten weten dat ik als persoon en/of mijn reacties haar zo ergeren dat ze daar in negatieve zin klaar mee is. Als je uiting geeft aan dergelijke emoties ben je per definitie geïnvesteerd in een persoon/gebeurtenis. (vandaar ook dat er ik zo'n hekel heb om genegeerd te worden --> je bestaan wordt niet erkend)

En zie daar, optie B:

[..]

Ze gebruikt haar "opgeven" dus instrumenteel en komt daar later weer van terug. Daar zit een discrepantie in zeggen en doen (met alle goede bedoelingen die daaraan ten grondslag liggen). Geeft niks, maar je kunt moeilijk ontkennen dat ze wel degelijk iets beoogde met haar uitspraak.

Ik ontken dan ook niet dat ze iets wilde beogen met die uitspraak, ik zie er alleen een ander intentie/motief met bijbehorende waarde in.

quote:

[..]

Ja zeker! Punt is dat ik niet weet hoe ik die basis op orde kan krijgen. Veel mensen leren hun ware zelf pas kennen na zware beproevingen, uit relaties of uit andere ervaringen... en daar kan ik dus pas mee beginnen nadat ik mijn basis op orde heb? Waarvoor ik juist die dingen dan weer nodig heb... Catch-22 die je hier voorstelt.

Nee, je kan altijd aan jezelf werken in welke situatie dan ook. In jouw geval wil je meer contact met je omgeving, dus dan heb je wel iets van een soort relatie nodig. Zeker aangezien jij iemand wel serieus moet kunnen nemen om enige feedback te kunnen ontvangen en aan te nemen als ik het goed begrijp. Maar, hoe kan iemand jou beter leren kennen als jij niet zo goed weet wie jij bent (zonder je schil(d))? Hoe kun jij de ander en jezelf erop vertrouwen dat het goed is zoals je bent? Dat hangt weer samen met hoe je doet en daar zit bij jou denk ik een discrepantie..

quote:

Kijk, in Deezer/Syndroom-topics is het riedeltje elke keer: ga uit huis, maak je opleiding af, word zelfstandig, ga sporten, ga bij een club, vind een fatsoenlijke baan, verwacht geen supermodellen als vriendin etcetera. Helemaal mee eens hoor, alleen check ik een groot aantal van die zaken al af, precies zoals LadyOracle (fijn dat je er weer bent! ) hier zegt:

[..]

Dat is het dus. Aan de buitenkant is alles in orde, maar aan de binnenkant is het deerniswekkend.

Dat vindt jij deerniswekkend, maar daarmee doe je het contact wat je wel hebt misschien ook wat te kort mee.
Hoe zou je de binnenkant op kunnen fleuren?

quote:

[..]

Haha, nee, dit ging niet om de inhoud van de post, maar de extreem gedetailleerde en triviale constatering (totaal niet relevant voor het punt dat hij wil maken!) dat een badkamer minder is in een hostel dan in een hotel. Het gaat daarbij niet om het prozaïscher/levendiger maken van een stukje droge tekst (ik gebruik bijv. bewust de Seychellen als een tot de verbeelding sprekende locatie) maar om een serieuze overweging/kanttekening die hij nog even mee wil geven. Komt enorm uit de lucht vallen, en als ik bij wijze van de spreken "met de markeerstift" de topics van bijv. Charleville door akker... die doet dat ook. Gewoon een patroon dat mij ineens opviel. Dat doet geen afbreuk aan mijn dankbaarheid voor de rest van zijn (inhoudelijk relevante) bijdrage. Maar zijn nickname is dan ook een soort minicomputertje.

Jij vindt het niet relevant en vergroot dat uit, dat kan niet zo dankbaar en/of uitnodigend over komen..

_{Zie je dat die laatste zin volkomen ad random is?}
[/quote]

quote:

Op maandag 28 december 2015 23:28 schreef Sturmic het volgende:

[..]

Ben op zoek naar naar relatief kleine, behapbare stappen. Jij hebt het concreet gehad over het uitnodigen van mensen voor je verjaardag. Scary_Mary heeft de FOK!-hardloopgroep en 25+mensen-meetings benoemd. Staan beide genoteerd, evenals de intake bij een psych en proberen niet te oordelen over de interactie/mening met/van een ander, voordat de wederpartij dat heeft gedaan.

Volgende keer als je een kwalitatief beter gesprek had, spreek je waardering uit en gooi enige vrijblijvende availability erbij. Dat het gezellig was en je wel vaker zoiets zou willen ofzo. Geen harde uitnodiging is geen harde afwijzing, maar ook geen harde uitnodiging. Je kan er dan geen rechten aan ontlenen, maar je kan wel meer een imago kweken dat je wel openstaat voor meer. Gein desnoods volgende week weer ofzo.

quote:

[..]

Hoe weet je dat nou in hemelsnaam?! Het lijkt mij lastig een positief beeld van mij te vormen op basis van dit topic, en IRL ken je mij -hopelijk- niet.

Goh Lady O, ik heb er zelf wat moeite mee om het anders te zien, maar wat fijn dat je zoveel positiefs in me ziet

Om even een verschil in insteek aan te geven, in plaats van andermans mening te decimeren wat meer valideren..:P

quote:

[..]

Er schort kennelijk iets aan mijn inzet? Kennis? Kunde? Durf?

Alledrie ja, waarmee ik niet wil beweren dat je een domme lafbek bent ofzo. De durf om verder te kijken dan je kennis en je mening lang is, om meer kunde in intermenselijke dynamiek te creëren ofzo..

quote:

[..]

Is niet voor mij bedoelt, snap ik... maar wat bedoel je hier Scary_Mary?

Ik bedoel dat ik de manier van jou een schop onder je hol willen geven niet zo sjiek vindt.

quote:

[..]

Ik snap precies wat ze daar omschrijft, of beter gezegd, die voel ik gewoon in. Maar jouw analyse/vervolgvragen zijn mij niet duidelijk. (weet ik, niet voor mij... maar er wordt naar analogie over mij/mijn situatie gepraat en dan is het wel fijn om te kunnen volgen).

De eenzaamheid die jullie niet laten zien wordt wellicht soort van verborgen onder iets anders, dus ik vraag wat ze dan wel laat zien in plaats van de eenzaamheid die er echt speelde. Want kennelijk is er een mening dat eenzaamheid verborgen dient te worden, want niet uitnodigend. Wat wel getoond wordt zou dan wel uitnodigend moeten zijn, maar bij jullie beide had dat in eerste instantie niet het gewilde effect.
In haar geval heb ik iets meer gezien qua manier van reageren en ik kan me voorstellen dat waar zij in haar felheid een dialoog aan wil gaan, een ander het meer aanvoelt als een monoloog..

quote:

[..]

Als jij sowieso wel meer in het algemeen van de priveshit openbaren bent, be my guest! Leren doe je immers van een ander.

Dit is al een uitnodigendere reactie
Ook al vraag je het letterlijk om er voor jezelf meer van te leren (wat in jouw topic je goed recht is natuurlijk)..

quote:

[..]

Ja, dat dus. Ik verwacht van niemand dat hij/zij "mij binnen laat". Maar dat is kennelijk dan een gebrek aan wilskracht? Que? Of moet ik het zo lezen als "nog niet voldoende willen dat je van iemand mag verwachten dat hij/zij de deur open zet". Elaboreer please.

Omdat je het waard bent, zou je kunnen verwachten dat mensen zelf wel beslissen of ze je willen binnen laten of niet.

quote:

Op woensdag 30 december 2015 22:04 schreef Sturmic het volgende:
Alleen immaterieel, op het gebied van relaties en sociale contacten heb ik een zeer armoedig bestaan. Alleen zien mensen dat nooit.

Zien mensen dat nooit of laat jij het nooit zien?

quote:

Een zichzelf verslonzende junk zonder opleiding zie je natuurlijk wél als mislukt. En vaak zijn die mensen écht niet eenzaam. Vraag 2 is of je je in dergelijke kringen moet wíllen begeven. Misschien heeft het wel iets te maken met het feit dat extreme risiconemers sociaal gewoon meer gewaardeerd worden.

Hoe weet je dat? Nog even afgezien van dat eckte junks voornamelijk relaties met drugs en dealers onderhouden, kun je vraagtekens zetten bij de invulling van vriendschap en zulks. Tel daarbij op dat er mensen zijn die zich beter voelen als ze mensen helpen, zeker mensen die hen nodig hebben, ook niet echt vriendschappelijk bezig zijn. Zo een relatie wil jij denk ik ook niet, toch?
Wat je wel zou kunnen overwegen is iets minder de perfecte dude en fixer uit willen hangen. Misschien vinden mensen het wel keifijn om (eens) iets terug te kunnen doen voor jou. Iets meer balans tussen jullie en jij iets meer gewoon mens dan mr perfect die eigenlijk niemand nodig heeft, tenzij hij iets kan fixen (even kort door de bocht hè) ofzo..

quote:

[..]

Ook waar hoor. Na 29 jaar zou je alleen denken dat je het wel een keer weet. Ik nog niet. Misschien omdat ik het nooit echt onderzocht hebt, misschien omdat ik alle ervaringen mis die je normaal opdoet tijdens tienertijd en jongvolwassenheid. Don't know.

Het gaat niet alleen om de ervaring zelf, maar ook wat je ermee doet. En daarmee raak je nooit uitgeleerd, mits je ervoor openstaat/blijft staan..

quote:

Op woensdag 30 december 2015 22:27 schreef Sturmic het volgende:

[..]

Omdat je je daarmee kwetsbaar maakt. Je geeft een stukje strategische informatie over jezelf weg ("ik ben niet lekker bezig"/"zit niet lekker in mijn vel") wat een kwaadwillende persoon kan rondbazuinen/tegen je kan gebruiken. Daarmee kan je positie/aanzien/respect ook bij anderen verdampen, de machtsbalans verschuift, en daarmee breng ik bijvoorbeeld mijn baan in gevaar, of mijn plekje binnen de club. Vertrouwen is hier een kernwoord, en heb eigenlijk niemand in mijn omgeving die ik hiervoor voldoende vertrouw en/of mee wil lastigvallen.

Hoe kan je baan in gevaar komen als jij gewoon je werk goed doet en blijft doen? Misschien dwing je zelfs meer respect af, omdat je goed werk blijft leveren. Niet vanwege medelijden, maar omdat je niet zo een-dimensionaal plaatje blijft ofzo..

quote:

[..]

Mijn ervaringen zijn van dien aard dat ik constateer dat de mensen waarbij ik dat in het verleden toch gedaan heb, daar precies 0,0 behoefte aan hadden.

Vertel, hoe merkte je dat?

quote:

Op dinsdag 12 januari 2016 23:38 schreef Sturmic het volgende:
Ik denk wel dat ik op zoek ben naar concrete tips, omdat het allemaal wel erg abstract begint te worden. En in de wereld van alledag heb ik daaraan weinig houvast.

Gewoon dingen doen.

quote:

Op woensdag 13 januari 2016 00:37 schreef Sturmic het volgende:

[..]

[ afbeelding ]

En ik dacht dat je ergens in het begin zei dat je geen sociale fobie had?

quote:

Op woensdag 13 januari 2016 23:12 schreef Sturmic het volgende:

[..]

Nee, dat heb ik niet gezegd, alleen dat ik nooit gediagnosticeerd ben voor bijv. autisme.
Het plaatje gebruikte ik eigenlijk illustratief voor een soort gevoel van onbegrip, had ook deze kunnen zijn:

[ afbeelding ]

Wat ik er dus mee wil zeggen: concretiseer s.v.p. en blijf niet hangen in van dat generieke, ultra-brede, omnivalente advies dat niet concreet toepasbaar is voor iemand zonder relevante ervaring. Dat voelt weinig respectvol aan, eerlijk gezegd.

Ik zie trouwens dat er een soort stappenplan-topicreeks is aangemaakt. Daar ga ik eens op bijlezen.

Je hebt er dagenlang overganalyseerd over allerlei zaken en in dit topic zijn er genoeg concrete adviezen, dus ik dacht zo moeilijk kan het toch niet zijn? En als je niet op eigen kracht vooruit kan, dan moet je professioneel hulp inschakelen. Zo simpel is het.

Wat sinds een aantal jaar veel mensen heeft geholpen is de nofap community waarbij mensen dus stoppen met fappen en het kijken van porno. Hoewel er al gauw een hoop mensen dan placebo beginnen te schreeuwen heeft het wel degelijk invloed op je leven.

Ik kan wel merken dat ik te weinig post op fok 3 keer quote gedaan inplaats van bewerken.

.

.

[ Bericht 92% gewijzigd door CornflakesXL op 13-01-2016 23:41:00 ]

quote:

Op woensdag 13 januari 2016 23:59 schreef Sturmic het volgende:

[..]

Haha, ik ken het principe, ja. En zonder nou erg in indecente details te treden waar niemand op zit te wachten: ik ben redelijk terughoudend met individuele surrogaten van the real deal

Oke, ik lees ook al wel dat je een aantal dates heb gehad. Dat is positief lijkt mij! Dat je met die leuke meid het heb afgekapt is misschien iets wat je helemaal niet moet doen. Je kan het altijd nog uitmaken toch? Je ging toch nog niet bijna trouwen?

(Off topic, ik zit zelf niet in een veel andere situatie dan jou hoor )

quote:

Op woensdag 13 januari 2016 23:55 schreef Sturmic het volgende:

[..]

De concrete adviezen had ik al opgesomd, zoals je had kunnen lezen. Je houdt mij wellicht voor een user die bruikbare tips naast zich neerlegt? Maar wat fijn dat je mij nog even van de simpelheid van het leven hebt weten te doordringen!

Het leven is idd simpel. Die complexiteit, extra laag, heb je zelf aan het leven toegevoegd. Maar zeg nou zelf als je doel is om een handjevol goede vrienden te hebben en een vriendin aan de haak te slaan dan is het toch niet zo raar om open te zijn en jezelf bloot te geven? Als je voor anderen gaat invullen wat ze van je denken, zoals een date bij voorbaat afkappen dan schiet je jezelf in de voeten imo. Natuurlijk is het lastig om vastgeroeste patronen te veranderen, maar het gevaarlijke is dat je blijft analyseren wat er mis is en te weinig actie onderneemt en zometeen 10 jaar verder bent met maar marginaal vooruitgang..

quote:

Op zaterdag 28 november 2015 20:25 schreef Sturmic het volgende:
Dat maakt dat ik mij leeg voel. Niet neerslachtig ofzo (ben niet depressief), maar gewoon emotioneel leeg. Het hebben van een gevoelswereld is mij (bijna) vreemd en weet daarom niet zo goed welk pad ik moet inslaan. Is het reëel om na bijna 30 jaar te denken dat je mag verlangen naar de dingen die je bijna iedereen ziet doen? Dát, of ik kap er mee... weet het echt niet meer...

Kortom... hoe doen jullie als "normale" mensen dat? Hoe werkt dat, dat "normaal" zijn?

Ik weet niet of je de westerse wereld z'n definitie van 'normaal' moet proberen na te streven qua staat van zijn. We mogen wellicht over het algemeen redelijk gelukkig zijn maar vaak gepaard met 'de downs' en veel stress.
In mijn ervaringen slaat de centrale gedachtegang van het hinduisme en buddhisme de hamer op z'n kop als het om geluk gaat. Gewoon zijn, en niet jezelf druk maken met gedachtes over jezelf. Het werkte voor mij om niet meer depressief te zijn (wat begon met geen geluk vinden in de wereld) en om veel gelukkiger en vredevoller te worden.
Peace

quote:

Op donderdag 14 januari 2016 00:27 schreef Sturmic het volgende:

[..]

Uitmaken? Eeee, het was een 1e date hè?
Heb je trouwens behoefte aan wat gratis platitudes?

• Jouw tijd komt nog wel;
• Wees je beste zelf;
• Werk aan jezelf;
• Geloof in jezelf, maar niet te veel;
• Wees eerst gelukkig met jezelf en je eigen leven;
• Het komt op je pad wanneer je het het minste verwacht;
• Onderneem actie;
• Ga gewoon "dingen" doen;
• Ga er vooral niet naar zoeken;
• Ga er actiever naar op zoek.

Zo, graag gedaan

Ja dat bedoel ik nou 1e date en je
Laat het al afweten ondanks dat je haar leuk vond. Je kan het toch gewoon nog even aankijken?

Haha, ja mooi zijn dat soort oppeppers. Het is gewoon niet leuk als er onvrijwillig een haast te noemen basisbehoefte mist in je leven.

quote:

Op zaterdag 28 november 2015 22:29 schreef Sturmic het volgende:

[..]

Waar je mee kunt lachen, goed kunt praten en waarvan je het fijn vindt als ze in de buurt is...? Zoiets?

[..]

Jawel hoor: meerdere opleidingen gevolgd, een aantal baantjes en banen gehad, en gewoon familiaire betrekkingen gekend. Maar zoals je ziet zijn dat allemaal "moetjes"; hetzij opereren in een professionele omgeving (dus zonder gevoelens/relaties etc.) of in een bloedband-context (je moet er wel mee omgaan, je wordt geacht acte de présence te geven). In geen van die twee relationele sferen ben je afhankelijk van hoe wenselijk mensen jou persoonlijk/jouw persoonlijkheid vinden... dat ze je dulden bij hun groep of als gelijkwaardige gesprekspartner of vriend zien. Mijn chef kijkt immers louter naar mijn professionele capaciteiten en intervenieert alleen wanneer mijn onvoldoende interpersoonlijke competenties interfereren met het werk. Voor de rest zal het hem een zorg zijn wat ik doe en voel, zo lang ik mijn werk maar goed doe (en dat vind ik geen gekke houding hoor...). Bij mijn familie wordt ik gewoon geacht aanwezig te zijn op momenten, de goede vragen te stellen en verder opzitten en pootjes geven. Nou ja, vooruit, omdat het van me verwacht wordt doe ik dat.

Maar het is een feit dat buiten die twee contexten ik géén tot zeer weinig positieve ervaringen heb met andere mensen/groepen. Daarvoor ben ik kennelijk niet leuk/aardig/goed genoeg. Dat zou ik enerzijds wel willen leren, anderszijds ben ik best gelukkig met mijzelf als persoon en denk ik dan "bekijk het maar, fuk jullie met je toffe leven". Loop je eens door het centrum hier dan zie je allemaal groepjes in gezellige cafés, (echt)paren die gearmd in de donkere straat lopen en als dan de gure wind je om het eenzame lijf giert wordt zelfs ik wel eens wat afgunstig, hoe zeer ik dat ook probeer te onderdrukken...

Ik zie vooral veel ongelukjes van kinderen, huwelijken die niet goed lopen, alleenstaande ouderen en mensen die het aantal kinderen in hun gezin niet aankunnen.

Mogelijk spuit 11.

Maar ik lees veel 'Ik doe alles voor mensen als ze het vragen maar ze doen het nooit terug. Ik vraag er ook nooit zelf om. Maar ze zouden het wel moeten ruiken en iets terugdoen, eikels'.

Dit is zo'n zelfde vicieuze cirkel waardoor sommige mannen zaken gaan opzoeken over PUA en vrouwen gaan haten. Ze vinden dat ze er recht op hebben en vrouwen op hun knietjes ze zouden moeten smeken om ze te nemen, terwijl ze zelf niet eens met vrouwen kunnen praten. Brrr ik hoop niet dat je daar beland.

Vriendschappen en relaties werken zo niet. Sterker nog stiekem draait het om het pleasen van je eigen ego in elke vriendschap. Mensen vinden het fijn om geholpen worden, maar nog zeker meer om hulp te bieden. Dat laatste zit bij jou snor. Maar het is letterlijk geven en nemen. Wacht niet om hulp te vragen, of überhaupt iéts te vragen aan vrienden. Zij kunnen niet ruiken wat je wilt én mensen vinden het doorgaans enorm fijn (net als jij dat vind) om zich nuttig te voelen. Als jij aan een vriend advies of hulp vraagt, voelt hij/zij zich gewaardeerd. Je zult verrast staan hoe blij mensen kunnen worden als ze je mogen en kunnen helpen. Denken dat mensen iets terug moeten doen omdat jij iets voor hen deed is eigenlijk enorm egoïstisch. Dan mogen hier nog wel heel veel Afrikaanse kindertjes en tsunami-overlevers iets in het huishouden komen doen. A. Je kiest er zelf voor om hen te helpen, en je wist best dat dat geen eerlijke ruilhandel is. Anders zou het werk heten en niet 'helpen'. B. Je geeft hen geen gevoel van waardering omdat je nooit iets van jezelf laat zien of hen om hulp vraagt.

Begin eens met bijvoorbeeld met fitnessen o.i.d. Een hobby die een vriend/kennis heeft die jou interesseert/verbeterd en vraag eens luchtig of hij jou dat wil leren omdat het jou ook wel wat lijkt. Of 'hoe doe jij dat eigenlijk met vrouwen', en mogelijk geven ze een antwoord waar je niks aan hebt, maar zeg toch bedankt. Die vriend deed zijn best, laat voelen dat je dat waardeert. 'geef'. (en onthoud in je achterhoofd dat dit niet de persoon is voor vragen omtrent dit onderwerp de volgende keer, maar hij heeft vast wel iets anders te bieden en krijg je wel wat terug omdat je hem nu het gevoel hebt gegeven dat hij daadwerkelijk wat kan bijdragen).
Jij voelt je niet gewaardeerd omdat je niks terug krijgt, zij voelen zich niet gewaardeerd omdat jij ze het gevoel geeft dat ze je toch nergens bij kunnen helpen 'en nooit iets terug kunnen doen'.

[ Bericht 2% gewijzigd door StefBros op 15-01-2016 03:10:15 ]

quote:

Werkt dat zo? Je belast mensen dan toch met jouw (/mijn) gedoe?

Als je dit serieus meent zit er dus een kern van waarheid in mijn 'gekat'.
Kijk eens naar die pagina's aan vreemden enkel al op een forum die je advies geven.
Advies of hulp vragen is iets anders dan mensen belasten. Als je enkel over je eigen problemen zeurt; ja dat kan mensen wel gaan irriteren en als belastend worden ervaren op den duur.

[ Bericht 0% gewijzigd door StefBros op 17-01-2016 02:06:05 ]

quote:

Op vrijdag 15 januari 2016 15:45 schreef Sturmic het volgende:

Werkt dat zo? Je belast mensen dan toch met jouw (/mijn) gedoe?

Ja. En nee. Er zit wel wat in. Ik wil vrienden, geen slaven. Dus als iemand dingen voor mij doet en verder niks vraagt en van zichzelf laat zien, is er geen balans. Dat is ongemakkelijk.

quote:

Op vrijdag 15 januari 2016 16:00 schreef Sturmic het volgende:

[..]

Fixed.

Wat zou je aanraden? Kan ik nog blijven daten, of moet ik mijzelf eerst richten op socialer worden? En zo ja, wat is dan een acceptabel niveau van sociaal zijn, waarbij je kunt gaan nadenken over daten? Nou laat ik over het algemeen mijn oren niet hangen naar wat een ander vindt (sociale acceptatie/waardering is mij vreemd dus heel erg open kunnen staan voor de andere kant van het spectrum doe ik dan niet), maar als ik onderstaand lees, dan vind ik dat inderdaad zo vanzelfsprekend en logisch klinken dat ik geneigd ben het daten nog een paar jaar uit te stellen:

[..]

Anderszijds, dan ben ik midden 30 en is het met tijd hebben om te ontdekken wat je wilt en wie je bent ook wel ruimschoots gedaan. Dubio, dubio, en in dubio pro reo.

Door blijven daten. Sowieso nooit zelf de stekker uittrekken omdat je denkt dat degene met wie je date je niet genoeg vindt als ze de ware jou kent.

quote:

Op dinsdag 12 januari 2016 23:38 schreef Sturmic het volgende:
[..]

"Ik koppel het liefste terug aan mijzelf, en daarom weeg ik niet alles af wat de schrijver ermee zou kunnen zeggen"... eeee..... daardoor zou misschien kunnen hoor, maar zoals het er nu staat snap ik het verband tussen het ene en het andere deel van je uitspraak niet. Ik heb twee mogelijkheden bedacht en benoemd waarom jij zei wat je zei. Ik kan rationeel geen andere opties bedenken. Jij ook niet, zo te lezen ("drukke kerstdagen" = geen tijd/prioriteit). Geef nou eens een derde optie waaruit mijn kennelijke subjectiviteit/onvolledigheid blijkt?

Je schrijft een sensitieve taallezer te zijn, die elk woord en constructie afweegt. Ik zie dat niet zo terug in dit topic in het algemeen, het ging me dus niet om het ontbreken van de derde optie in dit specifieke stukje.

quote:

[..]

Tja, dat is een goede vraag. Doen we dat niet echter allemaal? Of accepteer jij zelfs de grootste onzin ongefilterd als ware het zinnige suggesties?

Ik denk dat er best een verschil kan zitten tussen iets als onzin afdoen en mentaal uitchecken en kijken of er misschien toch nog iets nuttigs kan zitten tussen al die shit. In de eerste situatie kan iets of iemand makkelijker volledig afgeserveerd worden als het op eerste oog/oor niet aansluit bij je visie en daar kun je jezelf tekort mee te doen. Gewoon ter overpeinzing dit..

quote:

[..]

Niemand ziet mij aan het einde van de dag, of althans, maar heel zelden. Ik denk dat mensen mij doorgaans zien als een redelijk opgewekte gast met een beetje humor, maar dat is een aanname _{(vind je het trouwens goed dat bij elk antwoord dat ik geef je er een virtuele "m.i.", "dat denk ik", of een "aanname" aan toe moet voegen? het wordt een beetje vervelend om dat steeds uit te moeten schrijven)}. Mensen laten wel eens emoties aan mij zien.

Ik denk geeft al aan dat het een aanname is, dus dat behoeft geen extra uitleg lijkt me.

quote:

[..]

Dat denk ik wel: heb het eigenlijk alleen bij deze specifieke persoon, en minder, of althans, minder structureel, bij andere personen. Of hij het nou bewust doet of niet weet ik niet, en het boeit mij eigenlijk ook niet: op zijn salarisniveau mag ik een professionele houding van hem verwachten.

Geef je hem een professionele houding terug als je hem bij iedere mogelijkheid probeert onderuit te halen? Zou het niet ook professioneel kunnen zijn om eens aan te kaarten dat je een en ander niet lekker vindt lopen? Werken aan verbetering in de communicatie/verstandhouding ofzo..

quote:

[..]

Hier zit wel iets in ja. Ben daarin nog te ééndimensionaal en daarom zien mensen je ook alleen maar als die gast die hun probleem/vraag kan oplossen. Anderzijds vind ik wel dat ik ook wat terug mag verwachten zonder dat ik daar om zou moeten vragen. En dat gebeurt eigenlijk nooit: mensen weten mij alleen te vinden wanneer zij een probleem hebben.

Maar als je voornamelijk beschikbaar bent als fixer, hoe kunnen mensen dan merken dat je openstaat voor meer?
Natuurlijk kun je ook bij de verkeerde mensen zitten die gewoon voor dat eenrichtingsverkeer willen blijven gaan, maar daar doe je zelf dan aan mee. Als je motivatie is dat je graag mensen helpt, dan is het niet zo een issue. Vinden dat je iets terug mag verwachten is niet zo raar natuurlijk, maar wellicht niet de beste motivatie om in zo een situatie door te blijven gaan. Dan wordt het tijd om nog eens na te denken over grenzen trekken en investeren enzo..

quote:

Volgens mij heeft er bijv. letterlijk nog nooit iemand (buiten mijn meest nabije familie) gevraagd hoe het écht met mij gaat. Iets wat ik bijv. zelf altijd bij een ander doe en meestal wel kan zien/prikken hoe het écht met hen gaat. Is echter bijna altijd éénrichtingsverkeer.

Dat jij niet opdringerig wil zijn en ruimte in wil nemen enzo, dat kunnen mensen omgekeerd ook hiermee hebben. Als je nooit zoveel van jezelf laat zien of horen, dan kan het nogal ongemakkelijk voelen voor een ander om door te vragen. Omdat je misschien wel goede redenen hebt voor die afstand/muur. Je hebt ook aangegeven het als een soort zwakte te ervaren als je bepaalde dingen zou laten blijken, dus misschien geef je hen dan niet alleen geen wapens in handen, maar ook geen uitnodiging om verder door te prikken.

quote:

[..]

Ja, dat zeg ik toch? Ik vorm/voed ook die gewoonte. Kortom, wederom mijn falen/tekortkoming. Ik snap ook wel dat je dit niet in statistiekjes uit kunt drukken, maar netto heb ik gewoon héél weinig succes met mensen. En dat is niet toevallig aan ál die mensen toe te schrijven. Akkoord?

Ik probeer de breedte in te gaan, meer grijs in je zwart/wit.

quote:

[..]

Ehm, bijvoorbeeld één gast die nog uit de kast moest komen, een ander een soort denkstructuur/leidraad nodig had voor wat hij met zijn toekomst (carrière/opleiding) aan wilde, een ander die weer iets nodig heeft om zijn zelfbeeld wat bij te stellen in zijn omgang met vrouwen. Varieert nogal, maar wel dieper dan een triviaal "welke-tv-zal-ik-eens-kopen"-advies. Follow-up doe ik aan door dan later eens te vragen hoe het ging (gerelateerd aan het oorspronkelijke probleem). Ik heb geloof ik nooit uitgesproken dat ik dergelijk vertrouwen fijn vind. Misschien ook wel omdat het wederom éénrichtingsverkeer behelst.

Wat voor advies geef je dan bij zo een zelfbeeldvraagstuk?

Een volgende keer zou je kunnen proberen eens wat meer een grens op te zoeken, richting een vorm van contact die je wat meer ambieert. Dat kun je klein begin door de rollen eens om te draaien in hun vraagstuk. Wat zouden zij jou adviseren als jij in hun situatie zat? Beetje inleven in elkaars rol enzo, dat kan de balans misschien iets meer recht trekken.
Groter geschut kun je inzetten door de ander direct advies te vragen over iets wat jou bezighoudt. Vindt je het eng om iets van jezelf te laten zien, dan zou je kunnen beginnen met een hypothetisch vraagstuk dat de ander uitdaagt om verder te kijken dan jouw fixerrol lang is. Misschien is de vraag naar wat voor een soort partner zij bij jou zouden zien een leuk nadenkertje? Zal geen pasklaar antwoord opleveren als men nog niet eerder zo over je nagedacht heeft, maar wie weet wel een aanknopingspunt voor eventueel verder contact..

quote:

[..]

Neen, volgens mij behandelen jullie mij niet zo (hoewel de Deezertopics wel meer traffic genereren ). En die tweede zin volgt voor mij dan weer niet logisch uit de eerste. Er zit een verborgen zin tussen, waarzonder ik je vraag niet snap.

Gewoon even testen om te zien of je de algemene toon op Fok! persoonlijk op wil vatten, meer is het niet.

quote:

Op woensdag 13 januari 2016 00:34 schreef Sturmic het volgende:

[..]

Ehm, het is inderdaad hoe ik mij opstel bij familie. Die gezelligheid laat zich wat moeilijk vatten in een paar trefwoorden: grapjes maken om de sfeer te bevorderen, een gesprek op gang houden tussen diverse familieleden, vragen hoe hun dag/week was, etc. Mijn familie heeft verder geen diep op elkaar afgestemd gezamenlijk gevoelsleven ofzo.

Doen zij ook dergelijke moeite of is dit echt jouw rol? Als je echt de sfeer moet bevorderen en gesprekken op gang moet houden tussen anderen, roept dat een beetje de vraag op of jullie wel een zelfde idee van gezelligheid hebben..

quote:

[..]

Pfff, ja, chit-chat: vakanties, hoe gaat het met kinderen, hebben ze lekker gesport, hoe was het feestje van je vader, hoe staat het met dat-en-dat project, etc. etc.

Misschien een idee om mensen eens te vragen naar wat zij gezellig vinden. Niet dat iedereen nou vast omlijnde definities heeft ofzo, maar het geeft misschien een wat breder beeld dan gewoon wat interesse tonen enzo..

quote:

[..]

Ik denk ook een stukje belangstelling van hun kant. Eens een keertje niet alleen maar hun eigen verhaal/probleem, maar ook eens de oprechte vraag ri. mij. Dat is héél zeldzaam voor mij, en opdringen doe ik mijzelf niet, dus daarom was dat een bijzonder, te koesteren, moment. Volgens mij is iets van mijzelf laten zien voor de meeste mensen geen criterium om hun probleem met mij te delen. Althans: er zijn mensen die werkelijk niets van mij weten, en waarvan ik bij wijze van spreken dingen weet die hun ouders/partner/kinderen niet van hen weten.

True that, soms is tegen vreemde/buitenstaander aanpraten makkelijker dan tegen iemand die dicht(er)bij staat. Maar goed, éénrichtingsverkeermensen zul je altijd houden. Kunst wordt om wel te leren peilen dat er een verschil is met mensen die zich net als jij niet op willen dringen en omgekeerd dus niet door zullen vragen als de vibe er niet naar lijkt. Dat kan versterkt worden door niet in te gaan op zo een stukje belangstelling, terwijl je daar juist op verder zou kunnen bouwen. Dus dat is wel een aandachtspunt, het stukje belangstelling als het ware belonen door erop in te gaan en het positieve te benadrukken door aan te geven dat je het prettig vindt als iemand doorvraagt enzo..

quote:

Geen idee wat er zou gebeuren als ik meer over mijzelf zou vertellen. Voelt mij nu nog te erg aan als opdringen, iets uitstorten over hen waar ze niet op zitten te wachten (anders had men er immers al wel naar gevraagd).

Ja en nee, want je zou ook gesloten over kunnen komen waardoormen niet doorvraagt omdat ze niet willen opdringen. Zou je een middenweg kunnen pakken? Een verhaal of vraagstuk compacter neerleggen als uitnodiging en kijken of er wordt gehapt? Kan casual, long story short ik twijfel een beetje over long story short, onderwerp/vraagstuk in drie zinnen uiteenzetten en dan de deur open zetten. Je hoeft niet eens echt advies te willen, bijvoorbeeld over een date. Zou de ander het nog een kans geven met nog een date, ook al mis je dit of dat gevoel? Of dat je je vrijwilligerswerk wat af gaat bouwen en je nu een nieuwe uitdaging zoekt ofzo.
Je geeft iemand zo een hapklare brok om op in te haken, die verder uitgebouwd kan worden, dat kan misschien wel geoefend worden zo..

quote:

[..]

Gewoon een lang gesprek. Het ging hoofdzakelijk over hem, maar hij vroeg op een gegeven moment bijv. wat ik dacht dat ik als persoon een partner te bieden had. Was dus eigenlijk een fluke, een lucky break. Geen idee hoe ik dat opnieuw zou moeten entameren zonder het op te dringen. We hebben nog steeds contact en ik merk dat hij mijn mening/advies op prijs stelt. Is één van de mensen die ik als 50% vriend beschouw.

Zou je het nog een keer terug kunnen koppelen? Misschien kun je zo een gesprek nog eens initiëren door aan te geven dat je nog eens hebt nagedacht over.. of dat je het een gezellige avond vond en je het best nog eens zou willen doen. Een volgende date is misschien ook een aanleiding omnog eens bij hem aan te haken met betrekking tot dit onderwerp?

[..]

Dat is relevant omdat jij van mij een open blik vraagt. Dat vraag ik ook van jou. Ik ben niet overtuigd van mijn gelijk, noch van het jouwe. Ik denk dat die twee invalshoeken elkaar ook niet uitsluiten, alleen moeten we een soort gezamenlijke grond zien te vinden. Persoonlijk helpt het als ik weet dat mijn gesprekspartner open staat voor mijn mening. Ik meende dat iemand mij hierboven ook een soortgelijke tip gaf...[/quote]

Dat insinueert dat je het gevoel hebt dat ik niet open sta voor jouw mening, alsof ik die afwijs omdat ik niet zeg er in mee te gaan. Als ik wel zou zeggen erin mee te gaan, dan steun ik je voor mijn gevoel in een niet voordelig denkpatroon en dat lijkt me niet het beste startpunt. Ik snap dat je je meer gehoord en begrepen voelt als iemand je gelijk geeft, maar ik denk dat het ook best iets kan zeggen dat je zo door vraagt naar bevestiging op jouw beeld.

Wat zou er veranderen aan de rest van mijn woorden als ik je wel gelijk zou geven en wat zegt dat?

quote:

Die laatste opmerking snap ik dan weer niet: "ik ben mij eigen playing field"
Wat?

Het voelt enigszins competitief aan om naar je gelijk of mijn akkoord te vragen, alsof onze discussie een playing field is. Je uitdaging ligt niet in deze discussie, maar bij jezelf. Dat bedoel ik met jouw playing field.

quote:

[..]

Nee. Te eng, te veel gedoe, te veel kans om met de nek aangekeken te worden. Je bent al een gast in een vreemd land, waar je de taal niet spreekt en de etiquette niet kent... dat is 3x achterstand van iemand die daar woont en al die dingen wel kent/kan.

Begrijpelijk, maar laat je niet weerhouden door volkomen normale dingen. Men herkent toeristen doorgaans erg makkelijk, dus dan liggen de verwachtingen ook niet op dezelfde hoogte als die van een local. Lees over de etiquette en leer een paar woordjes, dan kun je mensen het idee geven dat je een beetje moeite hebt gedaan en dat wordt vaak enorm gewaardeerd.
En anders heb je natuurlijk ook de optie om in België of Duitsland op pad te gaan, waar de verschillen een stuk minder groot zijn.

quote:

[..]

Laat ik zeggen dat ik denk dat daar dan vast een goede reden voor was. Hetzij een keuze, hetzij een incidentele samenloop van omstandigheden. Daar voel ik niets bij, zij het wat scepsis omdat je niet toe lijkt te willen geven dat het relatief ongebruikelijk is om ongewenst alleen te zijn met dit soort "grote" festiviteiten.

Ik ga ook niet toegeven aan iets waar ik het niet mee eens ben. Zo ongebruikelijk is het niet om ongewenst alleen te zijn met dit soort activiteiten, het komt vaker voor dan je denkt.

quote:

[..]

Ja jemig, dat snap ik toch ook wel. Daar sorteer ik nota bene op voor in mijn eerste "aanname-antwoord":

[..]

Ik begrijp inmiddels wel dat ik daarmee een mogelijk gesprek verknald heb. Los daarvan staat de vraag of ik die aanname in redelijkheid heb mogen maken. Dat vind ik nog steeds, alleen is in dit specifieke geval die alleszins redelijke aanname niet de waarheid gebleken. Nou ja, you win some, you lose some. Vaak leiden aannames inderdaad tot bevestiging en kun je op basis daarvan weer leuke gesprekken hebben (een soort cold-reading schept immers ook een connectie).

Misschien kun je beter niet nadenken over of het al dan niet redelijk is om zo een aanname te maken en leuke gesprekken proberen te genereren zonder daar een bepaalde bevestiging aan vooraf te laten gaan.

quote:

[..]

Daar vergis je je inderdaad niet in. Ik heb mij behoorlijk gestoord aan deze post:

[..]

Potverdikkeme zeg. Jij wijst mij er tot aan het einde der tijden op dat ik niet zoveel moet aannemen, maar in een halve zin diskwalificeer je zelf wel even mijn intenties en motieven.

Oh sorry, ik voel me niet zo persoonlijk aangesproken als je topic niet storm loopt. Welke signalen heb ik gemist?

quote:

Nota bene gooi ik mijn halve ziel en zaligheid in dit topic (ja, ik realiseer mij heel wel dat ik daar zelf voor kies) waar er ongebreideld op geschoten kan worden, maar wanneer het niet uitkomt zijn de adviezen kennelijk niet universeel geldig. En nee, natuurlijk is het geen verplichting om iets over jezelf te vertellen als je dat liever niet doet, maar niet op grond van dergelijke argumentatie.

Ik begrijp niet zo goed wat je nou wil eigenlijk, want je geeft jouw informatie in dit topic toch voor maatadvies lijkt me.

quote:

Op basis van een dergelijke diskwalificatie van mijn motieven en het signaal dat je daarmee afgeeft, kan ik niet in redelijkheid vertrouwen op het feit dat jij discreet met dat soort persoonlijke informatie om zal gaan. Of dat nou een rationele gevolgtrekking is of niet, maakt mij eigenlijk weinig uit.

Misschien is dit wel een tekenend voorbeeld van je praktijk, actie=(geen) reactie. Jij doet iets niet, vanwege iets wat een ander deed, maar er is natuurlijk meer aan vooraf gegaan..
Ik begrijp niet zo goed wat discretie hiermee van doen heeft, tenzij ik het terugkoppel naar dat je vertrouwen in een persoon in het algemeen moet hebben voor je meer van jezelf laat zien.

quote:

[..]

Nee, dat schrijf ik dus letterlijk:

[..]

Ik dacht dat je dat schreef met betrekking tot deze specifieke situatie alleen, de vraag was algemeen bedoelt.

quote:

[..]

Ik denk inderdaad dat ik eerst een "gelijke" moet tegenkomen. Even terugkijkend op 2015, als jaar waarin ik voor het eerst gedate heb, ben ik met 5 meiden/vrouwen uit geweest. Daar zaten er drie bij die veel verder waren dan ik,

Wat bedoel je met verder? Ready to settle down ofzo?
Zou iemand met meer levenservaring op een andere manier alsnog een soort gelijke kunnen zijn?

quote:

ééntje waarbij we beiden zo iets hadden na de eerste date van "dit wordt 'em op persoonlijk vlak gewoon niet" en één waarbij ik haar wel redelijk zag zitten, maar zij mij niet. Dus ja, ik denk dat ik wel iemand zoek waarbij het verschil in levenservaring niet zo extreem groot is. En neen, ik snap best dat ik niet iemand van 29 eveneens zonder enige relatie-ervaring kan/mag/zou moeten verwachten .

Je kan van alles verwachten, de vraag is meer wat je ermee op schiet. Waarom zie je veel levenservaring als een dealbreaker?

quote:

Aan de andere kant twijfel ik erg of ik wel door moet gaan met daten. Dat gaat mij op zich best goed af en heb er ook plezier in, maar ik weet dat aan de "achterkant", mijn echte "leven" op dit moment zo schraal, zo weinig betekenisvol is, dat ik niet weet of ik een vrouw geïnteresseerd kan maken en houden als ze mij beter zou leren kennen.

Denk dat je meer aantrekkingskracht hebt als je zelf een en ander betekenisvol vindt, dan maakt het een stuk minder uit of je wekelijks al dan niet een feestje hebt en wat een ander daar van vindt. Positieve benadering zou kunnen zijn dat je heel goed weet wat je wel of niet wilt, daar bewuste keuzes in maakt en ook echt ruimte hebt voor een partner. Al die megadrukke, supergelukkige singles kunnen ook een mooi voorbeeld zijn van FOMO en die een relatie er gewoon even bij proberen te doen, wat ook lang niet altijd bepaald succesvol is.

quote:

En zeker wanneer ze mijn echte situatie (geen vrienden/sociaal leven) zou leren kennen. Zelfs als dat voor haar geen bezwaar zou zijn, levert het mogelijk geen bestendige relatie op (zo hoor je vaak - aanname, geen ervaring).

Denk dat je die bestendigheid vooral moet zoeken in zelfstandigheid. Mensen die ongewenst single zijn en zo blij zijn met een partner dat ze die volkomen verstikken zijn dat niet. Denk dan aan altijd samen willen zijn en als niet samen, dan bellen en whatsappen. Het niet begrijpen als ze andere shizzle te doen heeft, want dat kan ze toch ook met jou doen, etc.
Zolang je voor jezelf ook andere dingen te doen houdt en elkaar dat ook blijft gunnen, kan het best goed gaan. Als je beide tenminste zo een relatie zoekt, want je hebt natuurlijk ook mensen die (in eerste instantie) maar al te graag vastgeroest komen te zitten aan elkaar met uniseksjacks, tandem, etc.

quote:

Precies dat is ook waarom ik die vorige date niet door heb gezet. Ik realiseerde mij opeens dat het een leuke date was, maar dat ik haar aan de achterkant (mijn "back-office") héél weinig te bieden heb.

Heb je in ieder geval wel een leuke date gehad, dat is toch ook geen 0% rendement als je kijkt naar contact leggen. Naast het meer gaan denken in de voordelen van wat je wel te bieden hebt, ook kijken naar wat dit een leuke date maakte en daar op voort borduren.

quote:

[..]

Iets delen over zichzelf/hemzelf en ook actief de vraag terug stellen. Geen toneel spelen, geen trucjes en techniekjes toepassen (van die Hbo-sociaal-psychologisch-werkergesprekstechnieken... driewerf zucht. ).

Goed, morgen weer verder!

Verwacht je dan niet meer van de ander, als jij zelf een soort rol aanneemt en blijft houden tot de ander eerst het masker moet laten vallen?

quote:

Op woensdag 13 januari 2016 23:26 schreef Sturmic het volgende:

[..]

Het ligt vast aan mij, maar ik begrijp niet wat hier staat. Zou je het wellicht nog een keer op een andere manier willen opschrijven? Er is overigens geen sprake geweest van dat ik haar niet zag zitten.

Ik had die opmerking niet geplaatst als jij had geschreven dat je haar niet zag het zitten en het daarom afgekapt had. Omdat je dan de keuze voor jezelf had gemaakt en niet voor haar.

quote:

[..]

De buitenwereld vindt mij kennelijk niet goed zoals ik ben. En het is mijn taak om daar mee te dealen als ik dat graag anders wil. Maar goed, dan vallen we in herhaling.

True dat het aan jou is om daarmee te dealen. De herhaling lijkt me hier enigszins functioneel, vandaar. Als jij je schrale back end genoeg zou vinden, waarom laat je een leuke meid dan niet zelf beslissen of ze daarmee kan/wil leven?

quote:

[..]

Ik heb werkelijk geen idee. Ik ben jarenlang gevlucht... in eten, in spelletjes, in sport, in hobby's, in boeken, in kennis, in materiële zaken die er niet toe doen.

Misschien had je die vlucht nodig. Als een soort onderzoek ofzo en weet je nu in ieder geval heel goed wat je niet zo belangrijk vindt. Dat is ook best winst..

quote:

Als ik zou weten wat mijn innerlijke leegte op zou kunnen vullen had ik daar al wel naar gestreefd. Dat betekent overigens niet dat ik nu diep ongelukkig ben: ik bevind mij als blanke, hoogopgeleide man in een eerstewereldland in één van de meest geprivilegieerde posities die je maar kunt bedenken.

Dat laatste is een mooie constatering, vind ik

quote:

En nu ik dit schrijf verwacht ik eigenlijk wederom het advies: word eerst maar eens gelukkig met jezelf!. Realiseer je echter wel dat ik niemand anders heb dan mijzelf om gelukkig mee te zijn en/of gelukkiger van te worden en dát is voor veel mensen een situatie die zij helemaal niet zouden kunnen handelen en/of kennen. Klinkt wellicht arrogant, maar soit.

Arrogant is niet het goede woord, denk ik. Meer egocentrisch, omdat je van een afstand kennelijk wel weet hoe anderen zich al dan niet moeten voelen en dat omgekeerd niet mogelijk is vanuit je vermeende uitzonderingspositie. Het sorteert wat moeilijker om begrip te krijgen met onbegrip zeg maar.
Iedereen heeft zichzelf als basis om gelukkig van/mee te worden, dus dat is common ground. Je kan vanaf een afstandje romantiseren dat je met vrienden en een partner gelukkig(er) wordt/bent/blijft, maar ook daar zitten genoeg uitzonderingen waar je geen competitie mee aan hoeft te gaan om bevestigd te kunnen worden in jouw kracht en doorzettingsvermogen.

quote:

[..]

Dat vind ik een goede tip. Dank je wel.

Zie het als een soort nazorg, waarbij je jezelf als meer available gaat branden ofzo..

quote:

[..]

"Decimeren"... ook jouw woordkeus drukt nogal een waardeoordeel uit. Maar ik snap je punt.

Het is geen wedstrijd in wie de beste mens ofzo. Misschien chargeer ik wel extra om een bepaalde vibe over te brengen..

quote:

Op woensdag 13 januari 2016 23:52 schreef Sturmic het volgende:

[..]

Okay, helder. En ja, die eenzaamheid moet je inderdaad verbergen want niet aantrekkelijk. Voor mij ook de hoofdreden om te twijfelen of ik in dit nieuwe jaar nog moet gaan daten, of dat ik eerst dat maar eens moet gaan tackelen zodat een evt. partner een solide sociaal fundament kan ontwaren bij moi. Nog los van het feit dat ik dat prettig zou vinden.

Ruimte voor een ander en eenzaamheid zijn twee verschillende dingen gelukkig, al kan een ieder daar zelf een bepaalde definitie van op na houden natuurlijk.

Beter staar je je niet blind op dat solide sociaal fundament, want dat is ook een soort bijproduct van wie jij als totaalpakket bent. En dat laatste is waar ze voor moet gaan, niet omdat je nu wel matties hebt. (Even kort door de bocht)
Juist dingen die je prettig vindt, brengen je dichter bij jezelf. Ga je grenzen verleggen in contacten in het algemeen. Wordt je wel happy van een leuke date, doe dat dan ook vooral. Zolang jij eerlijk bent over je intenties en jij gewoon volwassen vrouwen datet kunnen zij prima zelf bepalen of ze daaraan mee willen doen.

quote:

Anderszijds, tja, wat nou als ik nooit vrienden kan maken? Dan moet ik daten ook maar afschrijven (als ik het Fok!-stappenplan® wat al te rigide volg... ).

Dan kun je er in ieder geval vrede mee hebben dat je het geprobeerd hebt en dat dat genoeg is ofzo.

quote:

[..]

Non sequitur.

De deur wordt immers niet door mij open gemaakt. Dat heeft niets te maken met mijn waardig zijn, hooguit met waardig gevonden worden.

Nou, je zou toch denken dat je zelf wel enige invloed hebt of kan hebben dat die deur daarvoor open gaat. Het is geen totaal eenzijdige beslissing ofzo..

quote:

En ben je het met mij eens dat als specifieke mensen de deur nooit open doen, je door hen zeer waarschijnlijk niet zo (w)aardig gevonden wordt? Let wel: ik zeg hier bewust "nooit" om externe factoren ("geen tijd/zin/prioriteit" zoveel mogelijk buiten de vergelijking te houden.

Dat zou kunnen, maar het hoeft niet.

quote:

[..]

Ja, daar zit wel iets in ja. Ik word er ook best moe van alleen maar benaderd te worden wanneer andere mensen uit de shit geholpen moeten worden. Overigens kan ik "mr. Perfect" ook opvatten als ietwat snedig, maar ik ga uit van een goede bedoeling.

Dan is het tijd om je wat veelzijdiger te gaan branden.
Fijn dat je het als een goede bedoeling opvat, hopelijk doen de mensen dat naar jou toe ook..

quote:

[..]

Los van het feit dat ik het niet professioneel vind (ik ken overigens nog iemand die in het algemeen sowieso niet zo van priveshit openbaren is... )... mijn plek heb ik omdat men mij ziet als een gast die je kunt vertrouwen. Ik heb dat vertrouwen nodig om de dingen te doen die ik doe. Kan er hier helaas niet zo heel veel concreter over zijn, maar in de kern komt het er op neer: als ik al niet eens in staat ben om mijn eigen leven op orde te brengen, wie ben ik dan om mensen advies te geven, te leiden en beslissingen te nemen die anderen raken?

Dat is een mooi standpunt, maar we zitten hier niet in de Amerikaanse politiek waar alles picture perfect moet zijn enzo. Je leven op orde hebben is niet per definitie huisje boompje beestje met 2.4 kids en een stationwagen. Het betekent niet dat je geen mindere dag kan hebben, niet in kan zitten over iets, advies wil inwinnen bij een andere, etc. Je leven op orde brengen is ook een kwestie van fouten durven maken, weer opstaan en daarvan leren. Dat toegeven maakt je menselijker, niet minder (goed/waardig) mens.

quote:

[..]

Mensen blijven alleen geïnteresseerd in hun eigen sores. De deur gaat alleen open als ik wat kom brengen/er voor hen wat te halen is. Iets wat je in vertrouwen met iemand deelt is twee dagen later wijd en zijd bekend. Vrijwel elk betekenisvol gesprek dient door mij geïnitieerd te worden.

Mensen zijn egocentrisch in het algemeen, dus dat is niet zo persoonlijk bedoelt.
Hoe zit het met jouw deur? Nodig jij weleens familie/mensen bij je thuis uit voor een etentje of een borrel? Weten ze dat die deur ook open kan als ze niet in de shit zitten?
Dat vertrouwen is een kwalijke zaak, maar kan ook iets zeggen over de context. Iets wat voor jou als belangrijk en intiem wordt ervaren, hoeft voor een ander niet zo zwaar wegen. Begrijpelijk dat je iemand dan minder snel vertrouwt, maar probeer ook te bedenken of je dit op het juiste moment bij de juiste persoon deed en het niet stiekem een soort self fulfilling prophecy is van zie je nou wel..

quote:

Dank jullie wel, voor weer een aantal tot nadenken stemmende reacties.

Graag gedaan.

quote:

Op vrijdag 15 januari 2016 15:45 schreef Sturmic het volgende:

[..]

Je gaat je inderdaad bijna afvragen of het positieve tegen het negatieve opweegt, zeker als je je realiseert dat je ook voor dat negatieve eerst nog eens een bijkans onoverkomelijke hoeveelheid ingewikkelde stappen moet zetten.

Aan alles wat je doet zitten voor- en nadelen, dus beter zorg je ervoor dat je eigen motivatie op orde is dat je weet waarvoor dingen onderneemt..

quote:

Mijn punt is alleen dat van een klein beetje gelijkwaardigheid, ja, ik durf hier zelfs te spreken van een klein beetje wederkerigheid, ook geen sprake is. Natuurlijk geen wederkerigheid in liefde, seks, vriendschap of anderszins, maar wederkerigheid in het feit dat het basale etiquette, geïnvesteerde energie en getoonde interesse m.i. best wel eens beantwoord mag worden.

Maar wellicht is dat, afgaande op jouw tekst, echter een volstrekte abjecte en misplaatste verwachting en mag ik daar -letterlijk- nooit op rekenen of in redelijkheid rekening mee houden.

Het moet niet je motivatie zijn om zulke dingen te doen, maar het kan geen kwaad om te kijken wat het je oplevert zolang dat niet je hoofdmotivatie is.

quote:

[..]

Werkt dat zo? Je belast mensen dan toch met jouw (/mijn) gedoe?

Hoe voel jij je als iemand bij jou komt en jij die persoon kan helpen? Als jij de ander nooit "belast" met dergelijke dingen houd je zelf ook zo een scheve balans intact..

quote:

[..]

Check. Maar dat doe ik om te sporten, niet om te socializen.

Teamsport een optie? Korfbal heeft gemengde teams toch?

quote:

Op vrijdag 22 januari 2016 00:27 schreef Sturmic het volgende:

[..]

Scary_Mary, begrijp mij niet verkeerd... maar ik vind dat je mij hiermee tekort doet. Het is mijn werk om sluitende argumentaties en logische redeneerlijnen op te zetten. Het gaat er juist om dat ik wél alle beschikbare opties doordenk, of althans, denk te doordenken.

Met dat laatste probeer ik je dus uit te dagen. Niet zodat je daadwerkelijk alles af leert bakenen qua opties, maar dat je wat meer open leert staan voor het idee dat je niet alleen alles in kaart hoeft te brengen. En ook dat je dat vaak gewoon niet kan, want mensen en hun gevoelens zijn nu eenmaal niet sluitend te beargumenteren. Het gaat niet om gelijk hebben of krijgen..

quote:

Ik gaf er twee en vraag aan jou aan te geven of ik er nog één over het hoofd zie: dat was namelijk de kern van jouw verhaal: "Sturmic, jij weet niet alle mogelijkheden". Het is voor onze discussie van cruciaal belang te weten of die derde optie er wel of niet is. Daarmee staat of valt jouw stelling namelijk. Een stelling die je in deze reactie nog wat breder maakt door te zeggen dat je in dit topic mijn volledigheid om in opties te denken niet terug ziet. Het zou mij helpen als je dat bewijst, door aan te geven op welke uitspraken/redeneringen ik onvolledig ben geweest.

Mijn stelling is meer dat jij de stelligheid waarmee je gelijk hebt of wil krijgen iets meer moet laten varen. Om even verder te denken dan die "gewoonte" van jou lang is, wat prima los kan staan van mijn al dan niet harde (on)gelijk. Omdat het geen wedstrijd is wie er al dan niet gelijk heeft of moet krijgen. Al begrijp ik dat een hard voorbeeld instrumenteel is, het voelt ook aan als een soort blindstaren op details die voorbij gaan aan wat ik denk dat mijn stelling is.

quote:

Ik heb echt waardering voor de moeite die je neemt en de betrokkenheid die je toont, maar qua rationele logica doe je, voor mijn gevoel, dingen soms af met half open reacties. Persoonlijk (let wel, dit is persoonlijk!) kan ik daar héél weinig mee. Hoop dat dit niet te negatief klinkt.

Fijn om te horen en ik waardeer jouw inzet om zoveel mogelijk in te gaan ook echt! Omdat jouw denkproces nu wat duidelijker voor mij is, ga ik proberen daar beter op in te haken.

quote:

[..]

Nee, daar heb je gelijk in. Ik ben in het algemeen niet zo van mensen wijzen op zaken en hen meerdere kansen geven... en dat zou wel eens een dingetje kunnen zijn, ja.

Er zit misschien ook verschil tussen jouw gevoel van het niet te doen, terwijl een ander dit wel zo zou kunnen ervaren. Je geeft hierboven aan dat je mij tekort vindt schieten in wat jij als belangrijk/noodzakelijk beschouwt in de discussie. Daar kun je gevoelsmatig toch een waarde-oordeel aan meegeven, ook al bedoel je het als een kans om te kunnen verbeteren enzo.

quote:

[..]

Weet ik oprecht niet. Als mensen er niet naar vragen, ga ik ervan uit dat er geen behoefte aan is. Stel dat ik dat niet zou doen, dus wel aus blaue hinein te gaan roeptoeteren... dat voelt niet helemaal lekker, eerlijk gezegd.

Begrijpelijk, maar misschien voelt het 't prettigst in een situatie waar je al wat dichterbij zit zeg maar. Dat het voelt als op- of uitbouwen. Positief bevestigen dat je het fijn/gezellig/leuk vindt. Stapje verder dat je het nog wel eens zou willen doen. Iets duidelijker is een grapje van hey, volgende week weer? Of volgende week, zelfde tijd

Andere insteek kan zijn dat je wat meer in gesprek gaat met mensen over leuke kroegjes, lekker bier, etc. Dat je interesse hebt in zoiets in het algemeen en in hun mening in het bijzonder kan best aardige gesprekjes opleveren. Misschien eng of vervelend, als je niet weet wat te antwoorden op wat jouw favo bar is, maar mensen kunnen prima veranderen en op latere leeftijd ontdekken dat in een kroeg hangen toch best leuk kan zijn. Wat zou een kroegbezoek leuk maken voor je? Heb je een bepaalde muziekvoorkeur of wil je ook weleens een sportwedstrijd in een kudde bekijken? Voetbal is een inkoppertje volgens mij, maar de ene voetbalkroeg is de andere niet, dus dat kan wel het bespreken waard zijn. Zo geef je elkaar een blikje in elkaars belevingswereld met eventuele aanknopingspunten voor meer. Dat men misschien ook iets beter een idee krijgt wat voor dingetje [common ground] je te porren zou zijn en omgekeerd..

quote:

[..]

Kijk, dit is nou een antwoord waar ik -persoonlijk- weinig mee kan, omdat je geen antwoord geeft op mijn vraag. Zou je "ja" zeggen, dan denk ik "fijn, ze begrijpt het", zou je "nee" zeggen, dan heb ik in ieder geval een soort weerstand waar ik iets mee kan. In plaats daarvan zeg je "ik probeer de breedte in te gaan". Tja... ehm... ben je het nou wel of niet met mij eens dat geen sociaal leven nooit voor 100% aan pech kan worden toegeschreven? Dat weet ik nu eigenlijk nog niet. En ja, voor mij maakt het uit om te weten wat jij daar van vindt.

Je hoeft niks te kunnen met eventuele weerstand van mijn kant, omdat het advies op zichzelf staat als iets waar jij wel of niet iets mee kan. Met deze beargumentering lijk je iets bij mij neer te leggen, alsof jij er pas echt iets mee zou kunnen als ik ook stelling neem in jouw discussiepunt. En dat vind ik mijn advies weer tekort doen alsof er dan iets wezenlijks verandert aan iets wat je op sommige punten toch als enigszins nuttig leek te ervaren en ook bevestigde. Kan ik positief insteken en het fijn vinden dat je me deze vraag stelt in plaats van het invult, maar ik hoopte dat mijn advies voor zichzelf spreekt en enigszins een antwoord zou geven. Omdat ik denk dat als ik geen begrip had, je helemaal niets met mijn advies zou kunnen.

quote:

[..]

Ook hier weer... een soort half antwoord. Nou is deze vraag niet zo heel fundamenteel hoor dus soit.

Het gevoel van behandelt te worden als zo een autist kan gebaseerd zijn op meerdere factoren. Een negatief denkproces, maar ook de omgeving waar je dat in voelt. In het geval van Fok!, waar de diagnose autist bovengemiddeld vaak valt, lijkt het me dan best zinnig om eens te vragen naar in hoeverre daar over nagedacht wordt/is..

quote:

[..]

Kijk, hier vind ik je wel weer heel sterk in: concrete adviezen die ik snel kan toepassen. Mooie tip, gaat op het notitieblokje. [/uote]

Dit geeft mij positieve bevestiging dat ik je toch een klein beetje begrijp en dat je iets kan met het advies

[quote][..]

Dit is grotendeels mijn rol. Ik entameer veel van de gesprekken met familie. Maak altijd het praatje met die wat schuchtere, aangetrouwde tante, vertel mijn opa en oma wat er in al het gekakel en rumoer nu eigenlijk verteld werden (ze zijn doof )... ja... en of dat past bij gezelligheid? Het draagt in ieder geval bij aan de gezelligheid voor anderen, denk ik.

Maar is dit ook echt wat gezelligheid voor jou in houdt en/of in zou moeten houden? Dat je concreet iets bijdraagt aan de gezelligheid van anderen?
Zou gezelligheid voor jou ook nog iets anders kunnen houden?

Misschien leuk om in een casual gesprekje eens te vragen aan een ander wat voor hen gezelligheid is of iets concreter wat zij gezellig vinden? Kun je desnoods doen onder het mom van dat je daar laatst een discussie met (buitenlands) iemand over had ofzo.

quote:

[..]

Ja! Alleen is dat zó verdomd moeilijk. Heb een aantal jaren terug dus een leiderschapstraining gevolgd. En met één medecursist had ik zo'n vertrouwensband eigenlijk heel snel. Voelden elkaar feilloos aan en dat was een veilig gevoel. Iets wat ik eigenlijk in de 25 jaar daarvoor nog niet mee had gemaakt. Misschien is dat wat mensen voelen en bedoelen met "vriendschap", Dat reproduceren, dat wil ik

Mooi doel

Hoe kwam dat gevoel dat je elkaar aanvoelde? Waaraan merkte je dat je op één lijn zat?

quote:

[..]

Een soort korte teaser-trailertjes over mijn persoonlijkheid en achtergrond, als het ware. Interessant. Oppassen dat dat niet gelijk herkend wordt als trucje om aandacht te vragen. Ben daar zelf ook altijd scherp op bij anderen, met name van die mensen die er een handje van hebben om zich altijd even te moeten manifesteren.

Of iets ook echt een trucje is en of dat het zo ervaren wordt, kunnen twee verschillende dingen zijn natuurlijk en die leunen volgens mij ook op intenties en vertrouwen.
Hoe zou jij erop kunnen vertrouwen dat je ook met goede intenties gewoon even iets met een ander zou kunnen delen?

quote:

[..]

Jongeman in kwestie is homo, dus qua hetero-dating-advies hoef ik niet echt bij hem terecht

Ik heb anders prima datingadvies gehad van homo's, dus ik zou dat niet meteen als nutteloos af willen doen De common ground is dat jullie beide weleens daten. Kun je ook gewoon over kletsen, zonder advies te vragen. En is er echt een man overboord als hij goed bedoelt, doch nutteloos advies geeft? Misschien juist interessant om zo een ver-van-je-bed-showblik erover te laten gaan en anders houdt je er misschien weer een leuk verhaal aan over om te delen met iemand anders ofzo..

quote:

Los daarvan... ik weet niet of ik wel wil ventileren dat ik semi-actief een partner zoek. Met daarbij de zeer gerede twijfel dat dit een erg ingewikkeld verhaal zal worden met 0 resultaat. Beetje hetzelfde als al 10 jaar tegen iedereen die het horen wil, zeggen dat je af wilt vallen, maar er nooit enig resultaat zichtbaar is. Dan had je beter je geloofwaardigheid kunnen behouden en er niet over praten.

Meedoen is belangrijker dan winnen is vast niet je lijfspreuk..
Het hoeft helemaal niet zo ingewikkeld te zijn. Daten is normaal en dit land telt steeds meer singles. Daar kunnen mensen van alles over denken, maar als jij liever tevreden bent met single zijn dan genoegen nemen met iets minder, dan is dat echt jouw zaak. Heb een kleine aanname dat men in jouw omgeving niet gek opkijkt dat je niet voor de eerste beste gaat, omdat je de lat standaard hoog lijkt te leggen.
Sterker nog, ik denk dat er zat mensen zijn die je al dan niet openlijk zullen benijden. Dat je schoonheidsslaapje niet verstoord wordt door de zoveelste poepluier, dat je nog mogelijkheden hebt om lekker rond te daten in plaats van vast te zitten aan één dezelfde persoon (waarvan je vaak ook hoort dat er bepaalde, vermoedelijk onomkeerbare veranderingen gaande zijn en alles), dat je geen verantwoording af hoeft te leggen over waar je je eigen tijd en/of geld aan besteed of financiëel leeg getrokken wordt bij een vechtscheiding.

quote:

Gesprek in kwestie is ook al weer 2 jaar geleden ofzo. Realiseer mij nu dat het trouwens knap kansloos is dat mijn laatste betekenisvolle gesprek alweer ruim 700 dagen geleden is geweest. Poe, wat een onthulling van sociale schraalheid zou dat zijn zeg

Je hebt in ieder geval kunnen snuffelen aan iets waar je weer naartoe wil werken, wat het al minder abstract maakt.

quote:

[..]

Ik respecteer het enorm dat je tijd en moeite in je antwoorden steekt. Maar inderdaad, ik heb nog niet het gevoel gehad dat je mijn opvattingen serieus neemt. Dat komt met name tot uiting in het feit dat je op een aantal harde, dichotome vragen van mij, een redelijk soft en ontwijkend antwoord geeft. Je geeft mij geen gelijk (en dat hoeft ook niet hoor), maar je weerlegt dan ook niet. Het is voor mij lastig om daar mee om te gaan.

Ik vraag je dan ook niet om met mij mee te gaan, maar om je horizon te verbreden. Het wordt voor mij begrijpelijk dat jij je eigenlijk pas echt serieus genomen voelt als je een soort van tegenstander ervaart, een discussiepartner. Echter zie ik de issue meer in dat jij meer je eigen discussiepartner zou moeten worden, zodat je jezelf uitdaagt om uit je patroon te komen en zo andere ervaringen kan genereren. Dat bedoelde ik met je eigen playing field zijn in plaats van mij soort van niet zo vrijblijvend uit te blijven nodigen om deel te nemen, omdat je jij anders niet serieus genomen voelt door mijn onwil om mee te gaan in jouw flow. Eigenlijk zeg je me dan dat als ik niet in jouw spel mee ga, ik jou niet serieus neem. Daar kan ik omgekeerd ook aan vasthouden en dan schieten we geen reet op.
Kortom, ik ga proberen concreter te zijn en in de tussentijd zou ik je willen vragen om eens te kijken naar of je andere signalen zou kunnen zien of ervaren dat je wel serieus genomen zou worden..

quote:

Ongetwijfeld heb je daar een goede bedoeling mee, maar ik heb het gevoel dat je soms geen antwoord wilt geven omdat je logisch (puur op ratio) niet tot een andere conclusie kan komen dan ik. En dát die logische conclusie jouw algemene verhaal niet ondersteunt en je daarom die conclusie niet wilt onderschrijven. Het maakt alleen de conclusie niet minder juist.

Ik wil geen antwoord geven als ik het idee heb dat jij vraagt om bevestiging dat ik niet tot een andere conclusie zou kunnen komen, terwijl de conclusie en jouw gelijk in mijn ogen niet het punt zijn en het voor mijn gevoel een soort duidingswedstrijd wordt, terwijl ik anders insteek.
We communiceren niet alleen anders, we zitten ook in een verschillende discussie bijna..

quote:

Waarom ik hier zo rigide in zit? Ik weet inmiddels dat ik een conflictdenker ben: of mee, of tegen. Even goede vrienden in beide gevallen (en of je het met mij eens bent of niet kan ik prima scheiden van het gevoel dat ik jou een prettig/geen prettig persoon vind).

Zelfkennis is goed, maar vraag jezelf wel even of je in deze flow niet toch een soort van mening mee lijkt te geven over of je de ander wel of niet prettig of zelfs belangrijk vindt.

quote:

Discussie op inhoud staat los van de mens achter de mening. Daarin herken ik mij weer erg in het verhaal van LadyOracle die soms ergens erg fel in kan klappen op inhoud, zónder de wederpartij daarmee als persoon te willen beschadigen.

De felheid van LadyOracle ervaar ik anders dan de jouwe. Bij jou krijg ik het gevoel dat ik eerst langs een meetlat wordt gelegd, om te kijken of wat ik zeg wel van waarde kan zijn (even de aardigheid voor de moeite daargelaten) en dat het dat niet kan zijn als ik niet zo een uitgebreide schets met harde lijnen/grenzen zoals jij opteken. Maar goed, dat zegt net zoveel over mijn perceptie natuurlijk..

quote:

Grijs is goed, zeker. Maar grijs is ook niet tastbaar, soft, en voedingsbodem voor intermenselijke conflicten die niet over de inhoud gaan.

Zou je dat laatste wat meer kunnen uitdiepen? Ik weet niet zo goed wat ik me daar bij voor moet stellen.

quote:

[..]

Dan weet ik dat we gelijkwaardige gesprekspartners zijn.

Dat jij je serieuzer genomen zou voelen, daar kan ik inkomen. Maar dat ik een gelijkwaardige gesprekspartner zou zijn als je ik gelijk zou geven, nee.

quote:

Ik zeg: jij vraagt van mij te accepteren dat ik zaken verkeerd zie. Ik vraag van jou dan ook te accepteren dat jij (Scary_Mary) de zaken verkeerd zou kunnen zien.
Jij zegt: Waarom is dat relevant?
Ik zeg: Omdat ik dan weet dat jij ook open staat voor de mening van een ander. Ook accepteert dat jij er naast zou kunnen zitten. Vraag je immers ook van mij (Sturmic).
Jij zegt: Alsof ik die afwijs omdat ik er niet in mee ga.

Daar zeg jij: ik wijs de juistheid van je mening niet af, maar ik ga er ook niet in mee. Dat kan dus niet. Je verwacht van mij echter wel dat ik toegeef er naast te kunnen zitten. En dat is niet gelijkwaardig. Ik vraag je nogmaals letterlijk: "Is het mogelijk dat jij, Scary_Mary, er naast zit met je mening?" Zou je eens willen proberen te antwoorden met "Ja" of "Nee"?

We gaan in dit topic sowieso niet gelijkwaardig worden, aangezien jij het onderwerp bent en jouw mening dan sowieso nogal leidend is. Natuurlijk kan ik ernaast zitten, daarom gebruik ik ook dingen als misschien, ik denk, etc. en vraag ik ook regelmatig door.

quote:

Het gaat mij trouwens niet om de inhoud van die mening (ging over het zien van positieve signalen). Het gaat mij er om of jij zelf bereid bent iets te accepteren wat je ook van mij verwacht.

Het gaat jou er om dat ik een harde stelling neem dus..

quote:

[..]

Helder, dan snap ik hem. Maar je hebt ondertussen vast wel gemerkt dat het voor mij belangrijk is te weten waar jij precies staat in die discussie.

Erbuiten dus eigenlijk

quote:

[..]

Hier zit het twistpunt in de definitie van ongebruikelijk. Zal ik het eens anders proberen?
90% van de mensen zit met Oud&Nieuw niet ongewenst alleen thuis.
Geef maar aan of je denkt dat dat statement klopt of niet.

Nee

quote:

Het gaat eigenlijk helemaal niet om de inkleuring van wat ongebruikelijk is....het voelt kut, ik denk dat het ongebruikelijk is. Jij denkt dat het minder ongebruikelijk is dan wat ik relatief ongebruikelijk noem. Okay, dat kan. Het zou ook heel goed waar kunnen zijn. Maar dat maakt niet dat het minder waar is dat het voor mij als ongebruikelijk voelt.

Precies, het gaat niet om die definitie, het gaat om jou en hoe jij het ervaart.

quote:

[..]

Dat is wel een tip die ik ook nu al meer in de praktijk aan het toepassen ben. Minder snel aannames maken. Nou ja, dat maken gaat vanzelf, maar ze uitspreken ben ik terughoudender mee geworden (als ik mij er tijdig bewust van ben). Thanks!

Mooi dat het toepasbaar is! En (ver)oordelen zit nu eenmaal in de mens, het gaat meer om wat je er al dan niet mee doet.

quote:

[..]

En dit heeft hoe te maken met mijn reactie?

Je leek me uit te nodigen, omdat je topic geen storm liep. Als het wel persoonlijke interesse was, dan zou ik graag leren zien welke signalen je hebt gegeven zodat dit soort misverstanden voorkomen kunnen worden. Ik ervaar je doorvragen meer als instrumenteel ten opzichte van je playing field dan als oprechte interesse, dus vandaar de vraag..

quote:

[..]

Echt precies dit. Maar ben de eerste om toe te geven dat dit geen rationeel verhaal van mij is. Ik laat niets zien zonder enige mate van vertrouwen in de ander.

Wat weer over kan komen als je de ander, in dit geval mij en mijn intenties dus, wantrouwt.

quote:

[..]

Verder = meer levenservaring.
Dat kan inderdaad ready2settle zijn, maar ook gewoon meer ervaring met relaties, sociale contacten, maatschappelijk succes, veel gezien hebben van de wereld etc. Dat voelt voor mij te intimiderend aan.

Kan het me voorstellen, maar het verbaast me ook enigszins voor iemand die zegt een positief zelfbeeld te hebben en die de lat in het algemeen hoog legt. Aan de ene kant moet iemand wel gelijkwaardig zijn om in je buurt te kunnen komen, maar dat stoot ook weer af. In dit geval kan daten weleens moeilijk zijn, omdat het rendement moeilijk zichtbaar wordt met zulke tegenstrijdige parameters..

quote:

Ik heb momenteel veel te weinig om daar tegenover te zetten en dus nee, zo iemand kan voor mij geen gelijke zijn. Geldt overigens niet alleen voor vrouwen hoor; ook bij veel mannen ben ik mij altijd pijnlijk bewust van mijn onervarenheid, ongetalenteerdheid en ongelijkwaardigheid.

Zonde, want je klinkt wel alsof je niet alleen het nodige te bieden hebt en ook gemotiveerd bent om te blijven ontwikkelen.
Misschien is gelijkwaardig een betere omschrijving? Ik ken geen enkel stel die echt elkaars gelijke zijn, volgens mij. Er zijn altijd wel verschillen en juist daarin kun je elkaar mooi aanvullen. Onervarenheid kan ook echt een pré zijn. Kijk eens om je heen, hoe ouder, hoe groter de emotionele rugzak en hoe vaster men kan zitten aan wat hun idee van een relatie zou moeten zijn. Je talent is vanaf hier moeilijk te beoordelen natuurlijk, maar met talent alleen kom je er niet natuurlijk. Oefenen, doorzettingsvermogen, etc. zijn ook heel belangrijk. En jij mag dan misschien heel erg streven naar gelijkwaardigheid, voor anderen hoeft dat niet belangrijk te zijn. Niet in een relatie, maar ook niet in het algemeen om een ander als al dan niet gelijkwaardig weg te zetten. Natuurlijk, het is jouw feestje voor wat je in een relatie zoekt enzo, maar weet dat het niet iedereen zo denkt en hetzelfde invult voor zo een definitie.

quote:

[..]

Wederom een herhaling: ongelijkwaardigheid, niet dezelfde dingen (of gelijkwaardige) dingen ter tafel brengen, een fundamenteel verschil in waarde en moeten opboksen tegen allerlei eerder vergelijkingsmateriaal (be it partner/vrienden/contacten/maatschappelijke successen). Dat is een strijd die ik redelijkerwijs niet kan winnen.
Beetje als als kreupele gaan hardlopen terwijl alle gezonde mensen én sneller kunnen lopen én al eerder vertrokken waren.

Je bent geen kreupele, je loopt endurance of marathon en je ziet de rest als sprinters. Ofzo. Andere tak van sport, niet minderwaardig, gewoon andere kernkwaliteiten maar minder media exposure.
Iedereen vult dat beste allemaal anders in, het is geen wedstrijd. Motorbloempje had een prachtige quote die ik helaas nu niet terug kan vinden, maar je meerwaarde hangt niet evenredig samen met algemeen topnotch zijn.

[..]

Deze is lastig ja. Ik ben iemand die op zichzelf vertrouwt (en nooit anders heeft gekund). Maar rationeel ook wel wil luisteren en leren. Dus als veel mensen zeggen dat je eerst een solide (sociale) basis moet opbouwen voordat je ook maar een héééél klein beetje aan daten kunt gaan denken... tja... volgens mij moet het beide zijn. Sociaal willen worden omdat je dat zelf wilt, je gelukkiger maakt (als aanvulling op je eigen, intrinsieke geluk) en omdat het helpt bij daten (volgens alle Fok!-studs ).[/quote]

Het is per definitie niet sociaal als je andere mensen alleen je eenzaamheid wil laten verbloemen ter dating glorie. Een solide basis in het algemeen is handig, dat hoeft niet per definitie een vriendenkring van dertig man te zijn met wie je al jaren bevriend bent ofzo. En je hebt sowieso al de nodige soliditeit qua baan, huis en vrijwilligerswerk. Dat laatste lijkt me ook een voordeel wat steeds minder voorkomt en toch spreekt van enige sociale engagement zou je zeggen. Je bent geen één-dimensionale kreupele loser, dus beter ga je ook wat meer vertrouwen op hetgeen wat je allemaal wel te bieden hebt..