Depressie & Angst #129 Ook in de herfst zie ik kleuren

quote:

Op dinsdag 29 september 2015 22:20 schreef Luchtbel het volgende:
Weet je hoe het komt?

Stress omdat het leven niet gaat zoals het moet gaan

quote:

Op zondag 27 september 2015 18:22 schreef TvhN het volgende:

[..]

Ik heb nu dus precies hetzelfde; een soortgelijke functie en ben afgelopen week begonnen.

Hoeveel uren in de week werk jij?

Twijfel echt of ik hier door mee moet gaan..

Nu nog 36, volgende week 32. Het is echter heel ander werk dan ik chill vind. Ik wil graag orde, structuur en rustig de tijd nemen om iets te ontwerpen of ergens aan te werken. De touwtjes in handen hebben zegmaar.

Bij dit callcenter is het 12 verschillende systemen voor je op 2 beeldschermen, terwijl een klant in je oor tettert. Vannacht ook midden in de nacht wakker geworden van de stress, ik droom gewoon al over deze shit. De komende dagen/weken wil ik of meer wennen aan het werk, of minder werken, want anders is dit het niet waard. Ik wil mezelf niet weer een nieuwe burnout in werken, waar ik op deze momenten dan erg bang voor ben. Ik heb ook nog vrienden, vriendin, familie die allemaal tijd nodig hebben. Ik vind het momenteel erg uitdagend om die tijd voor mezelf te maken, ook al weet ik nu dat ik wel het juiste kan doen. De komende tijd zal het uitwijzen. Ik ben in ieder geval wel afgestudeerd.

Waar werk jij nu dan? Wat vind je moeilijk?

quote:

Op dinsdag 29 september 2015 21:51 schreef Elvi het volgende:
Spanning en pijn in mn schouders, hartkloppingen, uit het niets in huilen uitbarsten, angst om alles..gaat lekker hier

Toch teveel stress gehad de laatste tijd? (iets met werk zoeken enz)

quote:

Op woensdag 30 september 2015 07:37 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Nu nog 36, volgende week 32. Het is echter heel ander werk dan ik chill vind. Ik wil graag orde, structuur en rustig de tijd nemen om iets te ontwerpen of ergens aan te werken. De touwtjes in handen hebben zegmaar.

Bij dit callcenter is het 12 verschillende systemen voor je op 2 beeldschermen, terwijl een klant in je oor tettert. Vannacht ook midden in de nacht wakker geworden van de stress, ik droom gewoon al over deze shit. De komende dagen/weken wil ik of meer wennen aan het werk, of minder werken, want anders is dit het niet waard. Ik wil mezelf niet weer een nieuwe burnout in werken, waar ik op deze momenten dan erg bang voor ben. Ik heb ook nog vrienden, vriendin, familie die allemaal tijd nodig hebben. Ik vind het momenteel erg uitdagend om die tijd voor mezelf te maken, ook al weet ik nu dat ik wel het juiste kan doen. De komende tijd zal het uitwijzen. Ik ben in ieder geval wel afgestudeerd.

Waar werk jij nu dan? Wat vind je moeilijk?

Gefeliciteerd met het afstuderen!

De dingen die jij beschrijft zijn erg herkenbaar. Ik wil ook graag orde en structuur en dat is bij deze functie niet zo aanwezig. Daarnaast ervaar ik die stress in m'n vrije tijd.

Werk bij een klantenservice, 36 uren in de week. Gelukkig wel bij een overheidsinstantie, waardoor je bijvoorbeeld niet producten hoeft te verkopen. Nadeel is echter dat ik bijna alleen maar boze mensen aan de lijn krijg, omdat ze een sanctie hebben ontvangen. Op dit moment doe ik nog vooral administratieve werkzaamheden (onderdeel van de training), maar straks is het zeker 80% telefonische dienst.

quote:

De komende dagen/weken wil ik of meer wennen aan het werk, of minder werken, want anders is dit het niet waard.

Hier twijfel ik ook over. Aan de ene kant betaalt het werk goed en heb ik toffe collega's. Aan de andere kant vind ik het werk 3x niks en zorgt het voor veel stress. Ik ben bang dat de angstklachten alleen maar gaan toenemen.

dubbel

Consultatie-gesprek gehad. De diagnose van ADHD (onoplettend type) blijft staan, net als depressie. De depressie wordt gezien als cormorbiditeit, maar voor het behandelingstraject is het belangrijk uit te sluiten dat het geen symptoom is van een stemmingstoornis.

Een mogelijkheid is dat het manische depressie (BPS) is, waarvan ikzelf denk dat het zou kunnen, maar de symptomen te mild voor vind. Evengoed zou ik kunnen berusten in die diagnose. Het is wat het is.

Nu weer terug naar de huisarts, laten doorverwijzen voor een meer sepcialistische diagnose, en dan kiezen of ik me laat behandelen door een specialist of de huisarts. De eerste zou misschien beter zijn, maar dan kom je in een wachtlijst van 2-4 maanden. Maar dat zien we dan wel; eerst de diagnose afwachten.

quote:

Op woensdag 30 september 2015 10:44 schreef zomie het volgende:

[..]

Toch teveel stress gehad de laatste tijd? (iets met werk zoeken enz)

Ja dat inderdaad. Ik droomde vanacht zelfs over mn cv

Ik zit erover na te denken om onder andere m'n ouders, aantal vrienden en collega's op het werk te vertellen over m'n angstklachten.

Vooral het informeren van m'n ouders zie ik enorm tegenop.

quote:

Op woensdag 30 september 2015 18:48 schreef TvhN het volgende:
Ik zit erover na te denken om onder andere m'n ouders, aantal vrienden en collega's op het werk te vertellen over m'n angstklachten.

Vooral het informeren van m'n ouders zie ik enorm tegenop.

Het kan best helpen als je eerlijk kan zijn over je klachten. Dingen niet meer in je eentje hoeven doen en erover kunnen praten, of op zijn minst niet meer angstvallig hoeft te verzwijgen scheelt echt enorm. Ik ben inmiddels al uit heel wat kasten gekomen en iedere keer hielp het, ook toen het over de depressie dingen ging.

Ondertussen ben ik een week gestopt met de cyproteronacetaat en het zware gevoel van mijn basisstemming voelt al wat lichter en luchtiger, alsof die last op mijn schouders nog maar een lastje is. Goede hoop dat dit een aardige opstap gaat zijn om van mijn depressie/angst klachten af te komen. Afgelopen week ook wat kunnen praten met vrienden over mijn issues, die kwamen al met wat inzichten waar ik wat mee kan.

quote:

Op woensdag 30 september 2015 18:48 schreef TvhN het volgende:
Ik zit erover na te denken om onder andere m'n ouders, aantal vrienden en collega's op het werk te vertellen over m'n angstklachten.

Vooral het informeren van m'n ouders zie ik enorm tegenop.

Verwacht je dat je ouders je serieus zullen nemen of denk je dat ze het onzin vinden? Zelfde vraag mbt vrienden/collega's. (Soms wil je graag erkenning van je ouders die je niet gaat krijgen)

quote:

Op woensdag 30 september 2015 20:13 schreef zomie het volgende:

[..]

Verwacht je dat je ouders je serieus zullen nemen of denk je dat ze het onzin vinden? Zelfde vraag mbt vrienden/collega's. (Soms wil je graag erkenning van je ouders die je niet gaat krijgen)

Die gaan het heel serieus nemen. Ben bang dat ze zich veel zorgen gaan maken en dat wil ik juist niet.

quote:

Op woensdag 30 september 2015 20:38 schreef TvhN het volgende:

[..]

Die gaan het heel serieus nemen. Ben bang dat ze zich veel zorgen gaan maken en dat wil ik juist niet.

ja, dat is ook lastig. Maar het kan wel heel erg opluchten denk ik. Steun is fijn is mijn ervaring (helaas bij mn ouders niet te vinden)

quote:

Op woensdag 30 september 2015 13:48 schreef TvhN het volgende:

[..]

Gefeliciteerd met het afstuderen!

De dingen die jij beschrijft zijn erg herkenbaar. Ik wil ook graag orde en structuur en dat is bij deze functie niet zo aanwezig. Daarnaast ervaar ik die stress in m'n vrije tijd.

Werk bij een klantenservice, 36 uren in de week. Gelukkig wel bij een overheidsinstantie, waardoor je bijvoorbeeld niet producten hoeft te verkopen. Nadeel is echter dat ik bijna alleen maar boze mensen aan de lijn krijg, omdat ze een sanctie hebben ontvangen. Op dit moment doe ik nog vooral administratieve werkzaamheden (onderdeel van de training), maar straks is het zeker 80% telefonische dienst.

[..]

Hier twijfel ik ook over. Aan de ene kant betaalt het werk goed en heb ik toffe collega's. Aan de andere kant vind ik het werk 3x niks en zorgt het voor veel stress. Ik ben bang dat de angstklachten alleen maar gaan toenemen.

Ook klantenservice dus, in hetzelfe schuitje dus. Gisteren ging bij mij dan goed, lange maar wel leuke dag.

Wat je beschrijft herken ik echter heel goed. Ook vannacht heb ik onrustig geslapen. Het werk is mentaal erg intens, en door de lange uren blijft het gedeeltelijk doorrazen in m'n hoofd. Dan loop ik in mijn dromen alsnog klantvragen op te lossen.

In mijn denkwijze en levenspatroon ben ik inmiddels wel zo gevorderd dat ik zulke periodes langer aankan en ook eerder herken, waardoor ik in kan grijpen. Ik voel me nog wel steeds kwetsbaarder dan voor de burnout, wat misschien logisch is, en wil mezelf daarom niet te ver gaan pushen.

Voor mezelf zie ik het dan nog aan tot dinsdag ongeveer, en als het dan niet beter is schroef ik mijn uren terug naar 28. Het betaalt bij Webhelp wel echt bagger trouwens, dus een financiele vetpot gaat het dan niet worden, maarja, die horde neem ik dan wel weer.

Als het aantal uren waarop ik vrij comfortabel kan werken zo laag ligt dat ik niet echt meer heel fijn kan leven, dan zoek ik wel iets anders wat beter betaalt, zodat ik met dezelfde uren ook kan sparen. Waar, dat weet ik niet (probeer ik nu ook nog niet te veel om te stressen, probleem voor eventueel later), maarja, ik zal het zien.

Wel kut dat je alleen boze klanten zowat hebt. Maakt het werk niet leuker imo.

quote:

Op woensdag 30 september 2015 18:48 schreef TvhN het volgende:
Ik zit erover na te denken om onder andere m'n ouders, aantal vrienden en collega's op het werk te vertellen over m'n angstklachten.

Vooral het informeren van m'n ouders zie ik enorm tegenop.

Ik raad je aan om dat zeker te doen. Ik heb er nooit een geheim van gemaakt dat ik angstklachten heb. Andere mensen zijn zeer begripvol en het kan je echt helpen bij de angst zelf.

Collega's zou ik niet doen, of het moeten vrienden zijn. Eerder m'n baas, wat ik laatst heb gedaan over depressie. Blijkt dat hij er zelf ook bekend mee is.

quote:

Op donderdag 1 oktober 2015 15:44 schreef Gray het volgende:
Collega's zou ik niet doen, of het moeten vrienden zijn. Eerder m'n baas, wat ik laatst heb gedaan over depressie. Blijkt dat hij er zelf ook bekend mee is.

Soms is een 'need to know' basis wel beter ja.

Het is weer een emo hormonenfeestje in mij deze dagen (vrouw....) slecht voor mn zelfbeeld, vind mezelf dan zoooo stom

quote:

Op zondag 4 oktober 2015 19:52 schreef zomie het volgende:
Het is weer een emo hormonenfeestje in mij deze dagen (vrouw....) slecht voor mn zelfbeeld, vind mezelf dan zoooo stom

Ja? Ik vind dan anderen vooral heel stom

quote:

Op zondag 4 oktober 2015 20:12 schreef Elvi het volgende:

[..]

Ja? Ik vind dan anderen vooral heel stom

Dat is misschien nog wel fijner

(ik vind mezelf niks waard en t niet waard om een lieve man te hebben enzo)

quote:

Op zondag 4 oktober 2015 20:28 schreef zomie het volgende:

[..]

Dat is misschien nog wel fijner

(ik vind mezelf niks waard en t niet waard om een lieve man te hebben enzo)

Oh mijn pms is dan ook vooral richting mannen gericht whaha. Mn vader en ik krijgen altijd ruzie dan alles irriteert me dan.

Je verdient het wel om een lieve man te vinden. Ze zijn alleen zo lastig te vinden. Zeker in deze woonplaats

quote:

Op zondag 4 oktober 2015 20:31 schreef Elvi het volgende:

[..]

Oh mijn pms is dan ook vooral richting mannen gericht whaha. Mn vader en ik krijgen altijd ruzie dan alles irriteert me dan.

Je verdient het wel om een lieve man te vinden. Ze zijn alleen zo lastig te vinden. Zeker in deze woonplaats

Ik heb er al bijna 15 jaar eentje, en soms vind ik mezelf t niet waard. Maar hij is gelukkig wel lief voor me dan

Dus, ik heb weer iemand uit mijn leven weten te verdrijven met mijn somberheid en depressieve buien. Het was niet een reguliere liefdesrelatie dat we hadden, meer een 'its complicated'. Maar ze kon niet meer met mijn stemming omgaan en voelde zich te verantwoordelijk voor mijn geluk. Ze heeft het daarom uitgemaakt.

Ik neem het mezelf kwalijk dat ik het zover heb laten komen, en geef mezelf de schuld dat ik nu weer alleen ben. Meh...