quote:
Op woensdag 9 september 2015 22:19 schreef ALTER-EGO het volgende:Voel jij je vaak eenzaam?
Heb je niet veel goede vrienden of moeite om aansluiting te vinden?
Of het gevoel dat niemand je aardig vindt en dat niemand je mag?
Vindt je het moeilijk om contacten te maken?
Lees je mee op FOK! maar durf je zelf niet te posten?
Dan is dit topic voor jou.

Aangezien ik zelf mensen tegen het lijf loop die met deze problemen kampen, vind ik het een mooi moment om hiermee een opening te geven.
Vindt hier gelijkgestemden, kruip uit je schulp en post hier als jij je aangesproken voelt.
Voel je welkom!

Leuk initiatief! Voel me gedeeltelijk aangesproken, dus kan het natuurlijk niet maken om hier niet op te reageren!
quote:
Op donderdag 10 september 2015 00:21 schreef ALTER-EGO het volgende:Zal ik ook kort

iets over mezelf vertellen?

Ik heet Altertje voor ingewijden op FOK!.

Ben zelf te oud voor dit topic, maar heb een zoon van bijna 22 en ik voel me jong.

Ben al ruim 15 jaar op FOK!.en heb heel veel FOK!kers in het echt mogen ontmoeten.
Mijn grootste hobby's zijn tekenen, schrijven en muziek.
De soort muziek waar ik van hou is Drum & Bass, Breakcore, Crossbreed, Industrial, Terror, Darkstep en Dubstep.
Verder ben ik een kattenliefhebster met 3 katermannen..
Soms zijn er FOK!kers die denken dat ik een man ben.

Dat is niet zo, ik ben een
meisje vrouw.

U heeft een zeer verfijnde muzieksmaak, al zeg ik het zelf

En verder ben je zo oud/jong als je jezelf voelt he (cliché to da max!).. Ik als man van 30 ben een eeuwig kind, wat zich vooral uit in het spelen van (retro)games

Op het moment druk bezig met verhuizen van een dorp (waar ik mn hele leven heb gewoond, waarvan de laatste 4 jaar op mezelf), naar de grote stad, om daar samen met een vriend als huisgenoot te gaan wonen. Voor mijn doen een best wel grote stap, aangezien ik best wel een gewoontedier ben (was?), maar er zitten erg veel voordelen aan. Waaronder betere bereikbaarheid met het OV, mocht er iemand over de vloer willen komen, en sowieso veel meer kans op nieuwe contacten of andere sociale activiteiten, waar in een dorp gewoon geen mogelijkheden voor zijn.
Die paar nadelen die er zijn neem ik (voorlopig?) voor lief, en mocht het echt niet bevallen, valt er vast wel weer iets anders te bedenken..
En voor zover het jullie iets aangaat; ik ben dus de ex / beste vriend in kwestie van mevrouw hieronder

quote:
Op donderdag 10 september 2015 18:33 schreef broccoli. het volgende:Ohja ik zou een uitgebreider stukje schrijven.
Hoj mijn naam is broccoli. en ik ben 22 jaar. Ben relatief laat aan vrienden gekomen, maar het is me uiteindelijk gelukt. Jullie kunnen dat ook, en als ik je daarmee kan helpen/advies kan geven, waarom niet?
In mijn vrije tijd ben ik bezeten van creativiteit. Ik zit ook op een creatieve opleiding, dus dat komt mooi uit. Als ik kan experimenteren dan is het best. Denk aan (analoge) fotografie, ik wil aan graffiti beginnen, filmpjes maken is leuk, maar ook gewoon schrijven op papier en dingen verzinnen. Ook hou ik erg van onvoorspelbaarheid in de breedste zin van het woord. Juist door dat heb ik de vetste dingen meegemaakt.
Maar om even terug te komen op hoe en waarom...
Heel vroeger, toen ik nog een klein broccolistronkje was, moest ik janken van sociaal contact en werd ik, jaja het verbaast je niks, gepest. Zo erg was het. Op de middelbare ging het wat beter maar ik was nog steeds zo kinds als de pest.

Waar mijn klasgenootjes van 13 al aan seks en vriendjes dachten, dacht ik van

ik trouw op mijn 18e met een leuke vent en ik krijg 2 kinderen

kinderlijk naief dus.
Dit bleef zo doorgaan tot mijn 16e/17e. Opeens sloeg die shit helemaal om. Mentaal was ik toen iets van 13 ofzo, niks bijzonders, maar ik kreeg de behoefte om uit te gaan. Alleen hoe doe je dat zonder vrienden? Gewoon alleen gaan dus. Dit heeft me zodanige inzichten opgedaan dat ik wat soepeler contact maakte, alleen was ik, op mijn klasgenoten na, vriendloos. Toch bleef ik die tijd uitzitten, want het zou toch wel aanwaaien, het zou me anders toch niks boeien, ik heb FOK! toch?
Om even te fastforwarden. Op mijn 18e kreeg ik mijn eerste relatie, met iemand die net zo social awkward was als ik. Het enige verschil is dus dat hij een vriendengroep had. Die ook weer vrienden meenemen, andere vrienden hebben, waardoor ik die ook weer leerde kennen. Toch liep onze relatie niet zo goed, en ging het uit. En toen was ik weer zo goed als alleen. Mijn ex is nu overigens mijn beste vriend geworden, omdat dit gewoon beter werkt.
Vorige zomer ben ik begonnen met een opleiding, en vanaf hier gaat het allemaal bergopwaarts. Ik had weer een reden om te leven, iets om me op te focussen, alles kwam weer terug. Toen had ik ook tegen mezelf gezegd: Als je dit kan, kun je ook vrienden maken. Kun je ook leuke dingen doen. Kun je ook assertief zijn. Ga zo maar door. So I did. Al bijna een jaar woon ik op mezelf, wat me nog losser en vrijer heeft gemaakt.
En dat was het wel een beetje. Ik ben zelfs op het punt aangekomen dat ik oprecht een oogje heb op iemand, wie had dat gedacht?
Anyways, sorry voor het lange stuk, maar als het je leuk lijkt wil ik nog meer lange stukkies schrijven met mijn inzichten en tips en dergelijke.
DOEJ

Leuk om je leventje in een notendop te lezen zo, al kende ik het natuurlijk wel al. Heb het je al vaker gezegd, maar nu (voor de kijkers thuis) ook nog een keer; In die ruim 4 jaar dat ik je ken ben je wel zo enorm gegroeid, en je bent nog steeds aan het groeien.. Ga zo door! Vergeleken met dat meisje waar ik toen mee afsprak in 2011, ben je echt een heel ander mens geworden

Mooi om die metamorfose mee te mogen beleven met je.
Ook bedankt voor de nodige tips / trappen onder mn hol door de jaren heen.. Ook al deed ik er (op het eerste gezicht) niet altijd wat mee, toch stelde ik het enorm op prijs.. Uiteindelijk moet iedereen ook gewoon zelf initiatief nemen en zelf actie ondernemen om je leven te veranderen, maar wel zo handig dat er af en toe iemand is die je daarin coacht. Erkennen van je eigen situatie is al de helft van het werk.
Hoop dat ik nog vele jaren met je mag blijven broccoliën!