R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Woah, back up. Ten eerste: trauma is niet alleen maar voor mensen die een oorlog of ramp hebben meegemaakt, trauma is voor iedereen die een gestoorde ontwikkeling heeft gehad doordat de verantwoordelijken hebben gefaald: bij jou dus helemaal aan de orde.quote:Op vrijdag 21 augustus 2015 10:37 schreef ChildoftheStars het volgende:
EMDR was heel erg naar. Ging nog over hetzelfde als de vorige keer. Zij vond dat namelijk nog niet afgesloten. Alleen ik schoot telkens in andere herbelevingen, terwijl er een camera op mijn snufferd stond, hoe gênant wil je het hebben.
Ze twijfelt of ik EMDR aankan op de dingen die ik wel als vervelend beschouw (ik had niet eerlijk moeten zijn over de impact, nu vindt ze me dus een zwakkeling) en dat ze anders andere dingen wil proberen, omdat ze twijfelt over de veiligheid. Ze twijfelt nu ook over of ik wel veilig genoeg ben. Volgens haar reageer ik nogal extreem op het idee dat ik eventueel oke zou kunnen zijn
en dat ze me eerst weerbaarder wil hebben
Ik minacht mezelf nu zo (wat een aanstellerij om niks. Trauma, come one. Dat is een woord dat weggelegd is voor mensen die in een oorlog gevochten hebben of een ramp hebben meegemaakt). Ik haat mezelf en wil echt niet leven op deze manier
O... Ja en ik heb waarschijnlijk haar intervisiefilmpje verpest voor haar. Gezien zij wilde dat ik iets positiefs benoemde over de sessie en ik echt super geïrriteerd reageerde. Ik heb wel mijn excuses aangeboden omdat ik onaardig en onbeleefd was, maar ik weet niet of dat oke was(Maar goed, ik zou mezelf niet zijn als ik dingen niet verpestte)
Heeft iemand ervaring met imaginaire oefeningen in traumaverwerking?
Ten tweede: jij bent niet verantwoordelijk voor het succes van zo'n opname. Je therapeut had zelf een betere inschatting moeten maken wat betreft de kans dat je niet volgens haar plan zou reageren. Dit is niet jouw schuld en jij hebt dan ook helemaal NIKS misdaan!
Ten derde: die emoties die je nu voelt (dat je therapeut denkt dat je een zwakkeling bent bijvoorbeeld) zou je kunnen verwoorden in een mailtje. Gewoon precies zeggen wat het met je deed en dat je er heel erg mee zit, dan zal je therapeut je denk ik wel uitleggen waarom ze niet zo over je denkt.
En over je vraag: ik heb nu 1 ervaring met imaginaire rediscriptie (geloof dat het zo heet
) en dat vond ik echt heel erg lastig. Heb voor het eerst zitten huilen bij mn therapeut en als er iets is wat ik probeer niet te doen is het dat wel. Dus ik vind het niet gek dat je je nu zo emotioneel voelt, het komt gewoon heel hard binnen.Ik hoop trouwens dat ik niet te hard voor je ben, want dat is absoluut niet mijn bedoeling.. Ik las je post en kreeg een neiging om je voor je eigen gedachten te beschermen, excuses alvast als je daar niet op zat te wachten
Child, doe eens lief tegen jezelf 
Weet je nog die (terechte!) tirade die je tegen mij afstak laatst? Die zou ik nu tegen jou willen afsteken.
Je zou eens een briefje met deze tekst ergens moeten ophangen waar je hem vaak ziet:
Ik ben minstens net zoveel waard als ieder ander.
Weet je nog die (terechte!) tirade die je tegen mij afstak laatst? Die zou ik nu tegen jou willen afsteken.
Je zou eens een briefje met deze tekst ergens moeten ophangen waar je hem vaak ziet:
Ik ben minstens net zoveel waard als ieder ander.
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Ja, heb zelf ook al zulke nachten gehad. Kan je niet echt een advies geven om dat te stoppen, ik heb er gelukkig meestal geen of nauwelijks last van.quote:Op vrijdag 21 augustus 2015 13:49 schreef Gray het volgende:
Ga ik eens op tijd naar bed, word ik om het uur wakker...
Lekker voor je stemming is het in elk geval niet, heb zelf de laatste 2 nachten de minst slechte medicatieloze nachten gehad sinds maanden, ben oprecht verrast! Gewoon 7,5u en 7u geslapen
Wel veel later op (na 8u ipv rond 5u) dus mn ritme (in de zin van vaste volgordes) was weer naar de klote gisteren en vanochtend.
Heeft ze gezegd dat je een zwakkeling bent of denk jij dat zelf? Ik heb ook EMDR gehad en bij mij zijn ze ook gestopt omdat ze bang waren dat het alles alleen maar de verkeerde kant op zou sturen (psychose). En de vraag of ik gefilmd wilden worden tijdens een sessie heb ik nee op gezegd, het is al erg genoeg dat je alles moet delen vond ik.quote:
EMDR was heel erg naar. Ging nog over hetzelfde als de vorige keer. Zij vond dat namelijk nog niet afgesloten. Alleen ik schoot telkens in andere herbelevingen, terwijl er een camera op mijn snufferd stond, hoe gênant wil je het hebben.
Ze twijfelt of ik EMDR aankan op de dingen die ik wel als vervelend beschouw (ik had niet eerlijk moeten zijn over de impact, nu vindt ze me dus een zwakkeling
Ik minacht mezelf nu zo (wat een aanstellerij om niks. Trauma, come one. Dat is een woord dat weggelegd is voor mensen die in een oorlog gevochten hebben of een ramp hebben meegemaakt). Ik haat mezelf en wil echt niet leven op deze manier
O... Ja en ik heb waarschijnlijk haar intervisiefilmpje verpest voor haar. Gezien zij wilde dat ik iets positiefs benoemde over de sessie en ik echt super geïrriteerd reageerde. Ik heb wel mijn excuses aangeboden omdat ik onaardig en onbeleefd was, maar ik weet niet of dat oke was
Heeft iemand ervaring met imaginaire oefeningen in traumaverwerking?
Ja, is balen. Maar ik ga straks gewoon toch sporten en zien hoe het vannacht gaat.quote:
[..]
Ja, heb zelf ook al zulke nachten gehad. Kan je niet echt een advies geven om dat te stoppen, ik heb er gelukkig meestal geen of nauwelijks last van.
Lekker voor je stemming is het in elk geval niet, heb zelf de laatste 2 nachten de minst slechte medicatieloze nachten gehad sinds maanden, ben oprecht verrast! Gewoon 7,5u en 7u geslapen
Wel veel later op (na 8u ipv rond 5u) dus mn ritme (in de zin van vaste volgordes) was weer naar de klote gisteren en vanochtend.
Bedankt mensen Lief dat jullie me zo steunen
Ik ben iets geland. Laten we het anders zeggen. De middag weet ik niet meer, vermoedelijk dissociatie. En ik vermoed dat ik nu in de depersonalisatie zit. Dadelijk crisis bellen voor overleg denk ik. Ben door een vriendin terug getrokken de stoep op tijdens een wandeling, want ach... het is allemaal toch niet echt, dus wat maakt het uit. Beetje zoals je in een computerspelletje soms rare dingen doet, kijken wat er dan gebeurt Ik ben echt heel leeg. Volgens mij ook bang/verdrietig/bozig, maar dat is echt onbereikbaar. Wel ben ik rustig
. Tenminste tussen de herbelevingen door Dit voelt heel awkward
Zij lijkt alles vanzelfsprekend en logisch te vinden. Ze is erg oordeelloos. Ik ben er gewoon niet aan gewend dat iemand zo verschrikkelijk op mijn grenzen zit.
Mag ik vragen hoe de traumaverwerking dan bij je is gegaan, als dat niet een te persoonlijke vraag is?
Een stagiair bij de diëtist heb ik bijvoorbeeld wel geweigert, omdat ik het al erg genoeg vind dat één persoon zich met mijn gewicht en eten bemoeid. Alleen toen ging ik ook halfdood van schuldgevoelens, alleen ik wilde er echt geen kind bij dat helemaal geen ervaring heeft met zulke dingen (en ja, ik nam haar een kans om ervaring op te doen af).
Goed dat je weigert
Soms ben ik een beetje hypocriet
Het is misschien wel een idee om wat inspirerende briefjes op te hangen. Van de psych moet ik al mijn "ik ben waardeloos/stom/achterlijk" en "ik moet dood, beter voor iedereen" gaan opschrijven met een hele bubs aan relativerende gedachten en argumenten waarom dat niet zo zou zijn "stel dat random kind-x in dit zou meemaken". Die in het zicht zouden wel handig. Moet alleen eventjes mezelf over een kleine blokkade dwingen.
Heeft de imaginaire rediscriptie je geholpen?
Ik weet eigenlijk niks zinnigs terug te typen Sorry... Je post heeft nogal indruk gemaakt in de goede manier
Lief dat jullie me zo steunen Ik ben iets geland. Laten we het anders zeggen. De middag weet ik niet meer, vermoedelijk dissociatie. En ik vermoed dat ik nu in de depersonalisatie zit. Dadelijk crisis bellen voor overleg denk ik. Ben door een vriendin terug getrokken de stoep op tijdens een wandeling, want ach... het is allemaal toch niet echt, dus wat maakt het uit. Beetje zoals je in een computerspelletje soms rare dingen doet, kijken wat er dan gebeurt Ik ben echt heel leeg. Volgens mij ook bang/verdrietig/bozig, maar dat is echt onbereikbaar. Wel ben ik rustig
. Tenminste tussen de herbelevingen door Dit voelt heel awkward Dat is mijn intepretatiequote:
[..]
Heeft ze gezegd dat je een zwakkeling bent of denk jij dat zelf? Ik heb ook EMDR gehad en bij mij zijn ze ook gestopt omdat ze bang waren dat het alles alleen maar de verkeerde kant op zou sturen (psychose). En de vraag of ik gefilmd wilden worden tijdens een sessie heb ik nee op gezegd, het is al erg genoeg dat je alles moet delen vond ik.
Zij lijkt alles vanzelfsprekend en logisch te vinden. Ze is erg oordeelloos. Ik ben er gewoon niet aan gewend dat iemand zo verschrikkelijk op mijn grenzen zit. Mag ik vragen hoe de traumaverwerking dan bij je is gegaan, als dat niet een te persoonlijke vraag is?
Het opnemen vind ik niet zo erg. Mijn cliënten neem ik ook om de halverklap op en een camera is voor mij geen stressfactor. Alleen dan moet ik niet zo stom doen.quote:
[..]
Ik heb geen ervaring met EMDR maar wat ik wel wil meegeven is dat je een intervisie-opname kan weigeren. Als je het genant vind en merkt dat je daardoor zenuwachtiger wordt dan is het ok om te zeggen "vraag maar aan een andere cliënt". Je bent daar voor jezelf en het is ok om dan ook voor jezelf te kiezen
En ja, ik heb zelf ook een keer een intervisie-opname geweigerd. De geluidsrecorder stond al klaar maar ze mocht m dus opbergenGeen probleem, er zijn nog genoeg andere cliënten.
Een stagiair bij de diëtist heb ik bijvoorbeeld wel geweigert, omdat ik het al erg genoeg vind dat één persoon zich met mijn gewicht en eten bemoeid. Alleen toen ging ik ook halfdood van schuldgevoelens, alleen ik wilde er echt geen kind bij dat helemaal geen ervaring heeft met zulke dingen (en ja, ik nam haar een kans om ervaring op te doen af).
Goed dat je weigert
quote:
Child, doe eens lief tegen jezelf
Weet je nog die (terechte!) tirade die je tegen mij afstak laatst? Die zou ik nu tegen jou willen afsteken.
Je zou eens een briefje met deze tekst ergens moeten ophangen waar je hem vaak ziet:
Ik ben minstens net zoveel waard als ieder ander.
Soms ben ik een beetje hypocrietHet is misschien wel een idee om wat inspirerende briefjes op te hangen. Van de psych moet ik al mijn "ik ben waardeloos/stom/achterlijk" en "ik moet dood, beter voor iedereen" gaan opschrijven met een hele bubs aan relativerende gedachten en argumenten waarom dat niet zo zou zijn "stel dat random kind-x in dit zou meemaken". Die in het zicht zouden wel handig. Moet alleen eventjes mezelf over een kleine blokkade dwingen.
Nope, je kan niet te hard voor me zijn, zeker niet als je zo lief doetquote:Op vrijdag 21 augustus 2015 11:03 schreef Franknfurter het volgende:
[..]
Woah, back up. Ten eerste: trauma is niet alleen maar voor mensen die een oorlog of ramp hebben meegemaakt, trauma is voor iedereen die een gestoorde ontwikkeling heeft gehad doordat de verantwoordelijken hebben gefaald: bij jou dus helemaal aan de orde.
Ten tweede: jij bent niet verantwoordelijk voor het succes van zo'n opname. Je therapeut had zelf een betere inschatting moeten maken wat betreft de kans dat je niet volgens haar plan zou reageren. Dit is niet jouw schuld en jij hebt dan ook helemaal NIKS misdaan!
Ten derde: die emoties die je nu voelt (dat je therapeut denkt dat je een zwakkeling bent bijvoorbeeld) zou je kunnen verwoorden in een mailtje. Gewoon precies zeggen wat het met je deed en dat je er heel erg mee zit, dan zal je therapeut je denk ik wel uitleggen waarom ze niet zo over je denkt.
En over je vraag: ik heb nu 1 ervaring met imaginaire rediscriptie (geloof dat het zo heet
Ik hoop trouwens dat ik niet te hard voor je ben, want dat is absoluut niet mijn bedoeling.. Ik las je post en kreeg een neiging om je voor je eigen gedachten te beschermen, excuses alvast als je daar niet op zat te wachten
Heeft de imaginaire rediscriptie je geholpen?
Ik weet eigenlijk niks zinnigs terug te typen
Sorry... Je post heeft nogal indruk gemaakt in de goede manier
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
In slaaptraining heb ik geleerd dat je elke keer na een kwartier wakker liggen je bedje uit moet. Kwartier eruit (zacht lichtje aan, iets doen dat echt nul aandacht vraagt. Tijdschriftje bladeren oid). Geen beeldschermen. Weer erin en dit herhalen totdat je slaapt. Elke nacht even laat erin en elke ochtend even laat eruit. Het maakt niet uit hoe moe je bent, overdag niet het nestje in.quote:
Ga ik eens op tijd naar bed, word ik om het uur wakker...
Hopelijk lukt het je om een ritme te krijgen
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Misschien voor het slapen gaan eventjes wandelen. Frisse lucht, even lekker koel worden?quote:
[..]
Ja, is balen. Maar ik ga straks gewoon toch sporten en zien hoe het vannacht gaat.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik volg nu schema therapie, een creatieve vorm. Geen directe traumaverwerking dus even meer. Maar dit helpt me ook wel langzaam vooruit. Maar ik twijfel of ik ooit nog EMDR zou willen, mij lijkt het ook wel erg nuttig.quote:
Bedankt mensen
Ik ben iets geland. Laten we het anders zeggen. De middag weet ik niet meer, vermoedelijk dissociatie. En ik vermoed dat ik nu in de depersonalisatie zit. Dadelijk crisis bellen voor overleg denk ik. Ben door een vriendin terug getrokken de stoep op tijdens een wandeling, want ach... het is allemaal toch niet echt, dus wat maakt het uit. Beetje zoals je in een computerspelletje soms rare dingen doet, kijken wat er dan gebeurt Ik ben echt heel leeg. Volgens mij ook bang/verdrietig/bozig, maar dat is echt onbereikbaar. Wel ben ik rustig
[..]
Dat is mijn intepretatie
Mag ik vragen hoe de traumaverwerking dan bij je is gegaan, als dat niet een te persoonlijke vraag is?
Dat depersonalisatie ken ik ook, vanmiddag zat ik er even in, blijkbaar triggert het posten hier soms ook weer wat. Ik kom er uit door te eten, ja, klinkt raar. Voor mij werkt dat
Child
Wat herpak je je goed na gisteren. Ik snap dat je je nu allesbehalve goed voelt hoor, maar ik lees in ieder geval veel minder boosheid naar jezelf gericht.
Sterkte met bellen naar de crisis, fijn dat je dat aanpakt en ook fijn dat je vriendin er op het juiste moment was
Als je er fut voor hebt, laat even weten hoe het gesprek ging
Wat herpak je je goed na gisteren. Ik snap dat je je nu allesbehalve goed voelt hoor, maar ik lees in ieder geval veel minder boosheid naar jezelf gericht.
Sterkte met bellen naar de crisis, fijn dat je dat aanpakt en ook fijn dat je vriendin er op het juiste moment was
Als je er fut voor hebt, laat even weten hoe het gesprek ging
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Ook even een egopost. Gaat niet zozeer over depressie maar wel over onzekerheid. En die hangen (iig bij mij) nogal samen.
Ik heb dus sinds 2 maanden een vriendje en ik raak ik de war van hem. Hij is echt lief en enthousiast maar soms lijkt het ook of ie me totaal onbelangrijk vindt of stom (plant zijn agenda vol en maakt lompe opmerkingen die ie niet meent). Ik heb donderdag wat gezegd van die opmerkingen en vandaag was er zo'n agendadingetje (bleek via de whatsapp) dus ik reageer met dat ik het eigenlijk wel kut vind en of hij zijn afspraak niet kan verzetten, want de komende week kan ik sowieso niet, dat is al vanaf het begin bekend.
Hoor ik niks meer, dus ik vraag of we nog afspreken vandaag, is ie hartstikke pissig
Dat begrijp ik dus echt niet. Ik moet het toch kunnen zeggen als ik iets niet leuk vind? Ik ga zo wel vragen waarom hij zo extreem geraakt is door mijn app want ik snap er de ballen van. als ik nou schrijf: je bent een eikel en ik eis dat je je afspraak verzet dan zou ik deze reactie wel snappen (dan mag hij wel bozer worden).
Maargoed, hij weet dus helemaal niks van mijn "achtergrond" want daar vraagt ie niet naar. Maar ik ga het dan toch maar zeggen zonder dat ie het vraagt, misschien snapt ie me dan beter, want dit gaat niet werken zo. Ik ben geen ja en amen typje en als ie dat zoekt dan is dat prima maar moet ie ff verder zoeken.
Of ligt dat nou aan mij?
Ik heb dus sinds 2 maanden een vriendje en ik raak ik de war van hem. Hij is echt lief en enthousiast maar soms lijkt het ook of ie me totaal onbelangrijk vindt of stom (plant zijn agenda vol en maakt lompe opmerkingen die ie niet meent). Ik heb donderdag wat gezegd van die opmerkingen en vandaag was er zo'n agendadingetje (bleek via de whatsapp) dus ik reageer met dat ik het eigenlijk wel kut vind en of hij zijn afspraak niet kan verzetten, want de komende week kan ik sowieso niet, dat is al vanaf het begin bekend.
Hoor ik niks meer, dus ik vraag of we nog afspreken vandaag, is ie hartstikke pissig
Dat begrijp ik dus echt niet. Ik moet het toch kunnen zeggen als ik iets niet leuk vind? Ik ga zo wel vragen waarom hij zo extreem geraakt is door mijn app want ik snap er de ballen van. als ik nou schrijf: je bent een eikel en ik eis dat je je afspraak verzet dan zou ik deze reactie wel snappen (dan mag hij wel bozer worden).
Maargoed, hij weet dus helemaal niks van mijn "achtergrond" want daar vraagt ie niet naar. Maar ik ga het dan toch maar zeggen zonder dat ie het vraagt, misschien snapt ie me dan beter, want dit gaat niet werken zo. Ik ben geen ja en amen typje en als ie dat zoekt dan is dat prima maar moet ie ff verder zoeken.
Of ligt dat nou aan mij?
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Ik was dus aan het afbouwen met medicijnen in de hoop dat ik ze niet structureel nodig zou hoeven hebben maar in overleg met huisarts maar weer opbouwen:(. Hoop dat dat snel helpt, verder denk ik er over om toch maar weer met een psycholoog in gesprek te gaan, want mijn gedachten schieten alle kanten op, dagen kosten bakken met energie en eetlust is echt minder dan normaal. Heb het idee dat deels de oude problemen de kop opsteken nu ik mijn zoontje zijn grootouders niet wil onthouden, maar ik daardoor dus wel mijn oude geïnstalleerde weer tegenkom, en dat deels andere angsten meespelen. Verder probeer ik de dagen maar goed te vullen, maar ik ben de zorgeloosheid van enkele maanden terug volledig kwijt. Mijn vriendin kent dit en heeft me al aangeraden om dingen op te schrijven, maar het valt me erg zwaar.quote:Wat jammer dat een terugval op de loer ligt. Wat doe je om hem te voorkomen? Hoe zorg je ervoor dat het geen full blow depressie wordt?
Heel veel sterkte
EMDR heb ik in het verleden zijdelings meer informatie over gehad, het lijkt mij best heftig. Kan wel zijn dat je versneld door het trauma heen komt, en natuurlijk gaat dat niet zonder pijnlijke momenten, maar het kan niet de bedoeling zijn dat je bij wijze van spreken overbelast wordt. Veel sterkte allemaal!
Dat ligt niet aan jou. Maar ik vind wel dat het dan al erg snel in de relatie is (2 maanden zei je) dat zoiets negatiefs gebeurd. Je moet het toch leuk vinden om elkaar te zien in die eerste periode? Lastige situatie...quote:
Ook even een egopost. Gaat niet zozeer over depressie maar wel over onzekerheid. En die hangen (iig bij mij) nogal samen.
Ik heb dus sinds 2 maanden een vriendje en ik raak ik de war van hem. Hij is echt lief en enthousiast maar soms lijkt het ook of ie me totaal onbelangrijk vindt of stom (plant zijn agenda vol en maakt lompe opmerkingen die ie niet meent). Ik heb donderdag wat gezegd van die opmerkingen en vandaag was er zo'n agendadingetje (bleek via de whatsapp) dus ik reageer met dat ik het eigenlijk wel kut vind en of hij zijn afspraak niet kan verzetten, want de komende week kan ik sowieso niet, dat is al vanaf het begin bekend.
Hoor ik niks meer, dus ik vraag of we nog afspreken vandaag, is ie hartstikke pissig
Dat begrijp ik dus echt niet. Ik moet het toch kunnen zeggen als ik iets niet leuk vind? Ik ga zo wel vragen waarom hij zo extreem geraakt is door mijn app want ik snap er de ballen van. als ik nou schrijf: je bent een eikel en ik eis dat je je afspraak verzet dan zou ik deze reactie wel snappen (dan mag hij wel bozer worden).
Maargoed, hij weet dus helemaal niks van mijn "achtergrond" want daar vraagt ie niet naar. Maar ik ga het dan toch maar zeggen zonder dat ie het vraagt, misschien snapt ie me dan beter, want dit gaat niet werken zo. Ik ben geen ja en amen typje en als ie dat zoekt dan is dat prima maar moet ie ff verder zoeken.
Of ligt dat nou aan mij?
Ja. Hij vindt het ook leuk volgens mij maar vindt ook veel andere dingen leuk. Ik ook, maar ben veel meer geneigd om iemand heen te plannen. Misschien moet ik dat niet doenquote:
[..]
Dat ligt niet aan jou. Maar ik vind wel dat het dan al erg snel in de relatie is (2 maanden zei je) dat zoiets negatiefs gebeurd. Je moet het toch leuk vinden om elkaar te zien in die eerste periode? Lastige situatie...
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Dank voor je input. Had jij in het begin ook erg last van een droge mond als bijwerking?quote:
Ik zou er toch over gaan praten, ik hoop dat je een begeleider hebt die je kan vertrouwen. Maar het zal lucht geven denk ik. Mbt SSRI, ik ben er erg blij mee, zonder die pillen functioneer ik niet.
Dankjewel, ja het is heel lastig te doen wat goed voelt, omdat ik ook niet dingen wil vermijden.quote:Op donderdag 20 augustus 2015 18:06 schreef Gray het volgende:
Kan zijn, maar dat weet je nooit. Zelf heb ik mijn studie 2 jaar op halt gezet, nadat het al jaren uitliep. Nu ik weer ben begonnen, gaat het wederom niet volgens plan, want weer depressief. Overigens komt dat juist doordat m'n studie als trigger heeft gewerkt dit keer, omdat ik zo diep depressief was in de laatste periode van m'n studie.
Voor mezelf weet ik dat ik de juiste keuze heb gemaakt, al had ik natuurlijk liever gezien dat m'n studie nominaal was verlopen.
Mijn advies: doe wat goed voelt.
Is op zich waar, maar als ik het wel zou vertellen hoef ik niet in de toekomst de schijn op te houden dat alles goed gaat.quote:
Ik zou gaan. Je weet nu niet zo goed wat je te wachten staat tijdens je eerste dag en wat je invult is altijd erger dan de werkelijkheid. Ik zou nog niks zeggen tegen de begeleiders want je weet niet wat er gaat gebeuren die dag. De kans is groot dat het heel erg meevalt en dan ben je er al negatief ingegaan tov je begeleiders.
Ik zou gaan, en dan na die eerste dag kijken of je een tweede dag aankunt
Ja en ik ben dan meer geneigd om te zeggen "Kom dan doen wie die leuke dingen samen!quote:
[..]
Ja. Hij vindt het ook leuk volgens mij maar vindt ook veel andere dingen leuk. Ik ook, maar ben veel meer geneigd om iemand heen te plannen. Misschien moet ik dat niet doen
" Of inderdaad om iemand anders heen plannen. Relaties zijn gewoon lastig. Ik vind het ook moeilijk om weer de datingmarkt op te gaan. Ook omdat ik het moeilijk vind om dan mn problemen eruit te gooien. Met MK was dat makkelijk want die kende ik van hier dus er viel weinig uit te leggen
Maar een volgende heeft misschien geen psychische issues (gehad) en die zal bij een psycholoog al denken "ehm wat..." en bij een SPV "fucking run away " (of niet eens snappen wat het is...) Ik sta denk ik al met 5-0 achter op de datingmarkt (ik heb mn uiterlijk ook niet mee... ).
Het maakt natuurlijk niet uit hoe het werkt en hoe snel, als het maar werkt. Ik ben blij voor je dat het effect heeftquote:
[..]
Ik volg nu schema therapie, een creatieve vorm. Geen directe traumaverwerking dus even meer. Maar dit helpt me ook wel langzaam vooruit. Maar ik twijfel of ik ooit nog EMDR zou willen, mij lijkt het ook wel erg nuttig.
Dat depersonalisatie ken ik ook, vanmiddag zat ik er even in, blijkbaar triggert het posten hier soms ook weer wat. Ik kom er uit door te eten, ja, klinkt raar. Voor mij werkt dat
en het is alleen nuttig als het je vooruit helpt. Als het teveel van je vraagt, is dit toch ook een goede weg?Pas je wel een beetje op jezelf met dit topic dan? Jouw bijdrages waardeer ik heel erg, maar alleen als het goed voor je is
Je mag jezelf niet schadenEn als eten helpt, prima toch
Ik moet alles benoemen wat ik zie
en een elastiekje. Tips van de psych die best goed helpen, als ik op tijd benNaja... ik ben gewoon algeheel wat neutralerquote:
Child
Wat herpak je je goed na gisteren. Ik snap dat je je nu allesbehalve goed voelt hoor, maar ik lees in ieder geval veel minder boosheid naar jezelf gericht.
Sterkte met bellen naar de crisis, fijn dat je dat aanpakt en ook fijn dat je vriendin er op het juiste moment was
Als je er fut voor hebt, laat even weten hoe het gesprek ging
Van crisis moet er straks een slaappil in en als ik 12:00 nog niet slaap nog eens bellen. Sowieso belafspraken voor door het weekend. Dus dat kot wel goed
En fut dat is erg wel, maar concentratie niet. Ben met dit bericht al driekwartier bezig
Zo maar de pil erin.Nee, je hebt in mijn ogen goed gehandeld! Je mag best assertief zijn. In een relatie moet je kunnen zeggen wat je van iets vindt. Misschien kun je de volgende keer eventjes bellen? Via een berichtje mis je zoveel belangrijke context, dat het misschien verkeerd viel, terwijl als hij het hoorde misschien heel anders was gegaan (en nee, ik zeg niet dat je het fout deed, ben het ook 100% met je eens, alleen probeer zijn gedrag te verklaren).quote:
Ook even een egopost. Gaat niet zozeer over depressie maar wel over onzekerheid. En die hangen (iig bij mij) nogal samen.
Ik heb dus sinds 2 maanden een vriendje en ik raak ik de war van hem. Hij is echt lief en enthousiast maar soms lijkt het ook of ie me totaal onbelangrijk vindt of stom (plant zijn agenda vol en maakt lompe opmerkingen die ie niet meent). Ik heb donderdag wat gezegd van die opmerkingen en vandaag was er zo'n agendadingetje (bleek via de whatsapp) dus ik reageer met dat ik het eigenlijk wel kut vind en of hij zijn afspraak niet kan verzetten, want de komende week kan ik sowieso niet, dat is al vanaf het begin bekend.
Hoor ik niks meer, dus ik vraag of we nog afspreken vandaag, is ie hartstikke pissig
Dat begrijp ik dus echt niet. Ik moet het toch kunnen zeggen als ik iets niet leuk vind? Ik ga zo wel vragen waarom hij zo extreem geraakt is door mijn app want ik snap er de ballen van. als ik nou schrijf: je bent een eikel en ik eis dat je je afspraak verzet dan zou ik deze reactie wel snappen (dan mag hij wel bozer worden).
Maargoed, hij weet dus helemaal niks van mijn "achtergrond" want daar vraagt ie niet naar. Maar ik ga het dan toch maar zeggen zonder dat ie het vraagt, misschien snapt ie me dan beter, want dit gaat niet werken zo. Ik ben geen ja en amen typje en als ie dat zoekt dan is dat prima maar moet ie ff verder zoeken.
Of ligt dat nou aan mij?
Laat je niet gek maken. Jij hebt je grenzen en die zijn heilig in jouw leven. Dus goed gedaan
Volgens mij neem je heel verstandige stappen. Als ik jou was, zou ik inderdaad naar een psych gaan. Gewoon om te kijken waar het in de redenaties misschien mis gaat. Het kan heel veel schelen. Daarnaast zijn medicijnen hulpmiddelen en geen wondermiddelen.quote:
[..]
Ik was dus aan het afbouwen met medicijnen in de hoop dat ik ze niet structureel nodig zou hoeven hebben maar in overleg met huisarts maar weer opbouwen:(. Hoop dat dat snel helpt, verder denk ik er over om toch maar weer met een psycholoog in gesprek te gaan, want mijn gedachten schieten alle kanten op, dagen kosten bakken met energie en eetlust is echt minder dan normaal. Heb het idee dat deels de oude problemen de kop opsteken nu ik mijn zoontje zijn grootouders niet wil onthouden, maar ik daardoor dus wel mijn oude geïnstalleerde weer tegenkom, en dat deels andere angsten meespelen. Verder probeer ik de dagen maar goed te vullen, maar ik ben de zorgeloosheid van enkele maanden terug volledig kwijt. Mijn vriendin kent dit en heeft me al aangeraden om dingen op te schrijven, maar het valt me erg zwaar.
Dat dingen je zwaar vallen hoort wel bij een depressie... dus neem het serieus.
Heel veel sterkte
Houd je ons op de hoogte.Dit klopt helemaal! Eens zien waar het schip gaat stranden met de EMDR :S Ben best nerveus voor de volgende afspraak. Misschien moet ik maar gewoon eventjes mailenquote:EMDR heb ik in het verleden zijdelings meer informatie over gehad, het lijkt mij best heftig. Kan wel zijn dat je versneld door het trauma heen komt, en natuurlijk gaat dat niet zonder pijnlijke momenten, maar het kan niet de bedoeling zijn dat je bij wijze van spreken overbelast wordt. Veel sterkte allemaal!
---------------------------------------
Als dit bericht heel wazig is, sorry mensen
Ik heb echt even heel veel moeite met aandacht en concentratie. Ik heb mijn best gedaan, maar ik vrees toch dingen verkeerd gelezen of begrepen te hebben. Sorry
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Heb mezelf een slaapmutsje gegeven.quote:
[..]
In slaaptraining heb ik geleerd dat je elke keer na een kwartier wakker liggen je bedje uit moet. Kwartier eruit (zacht lichtje aan, iets doen dat echt nul aandacht vraagt. Tijdschriftje bladeren oid). Geen beeldschermen. Weer erin en dit herhalen totdat je slaapt. Elke nacht even laat erin en elke ochtend even laat eruit. Het maakt niet uit hoe moe je bent, overdag niet het nestje in.
Hopelijk lukt het je om een ritme te krijgen
Maar minder schermen is beter idd. Gebruik al een programma om mn licht te dimmen, maar moet denk ik m'n monitors opnieuw instellen, want vond t toch nog wel erg fel.
En zet 'm op jij, hè? Wij zijn er voor je.
Ik ga niet mee motorrijden met hem en zn vriendjesquote:
[..]
Ja en ik ben dan meer geneigd om te zeggen "Kom dan doen wie die leuke dingen samen!
Relaties zijn gewoon lastig. Ik vind het ook moeilijk om weer de datingmarkt op te gaan. Ook omdat ik het moeilijk vind om dan mn problemen eruit te gooien. Met MK was dat makkelijk want die kende ik van hier dus er viel weinig uit te leggen
Maar dingen samen doen is wel leuk ja
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Ja ehm, ik heb erna geen sessie meer gehad en vervolgens zijn we de 4 weken vakantie ingedoken dus ik heb er vooral aan gemerkt dat het heel veel teweeg brengt en ik kreeg in ieder geval sterk de neiging daardoor aan weer andere traumatische gebeurtenissen te denken. Ik kan dus niet echt goed zeggen of het heeft geholpen, maar gezien de heftigheid van mijn eigen reactie erop kan ik me zeker voorstellen dat dit op de lange termijn zal helpenquote:
Bedankt mensen
[knip]
Nope, je kan niet te hard voor me zijn, zeker niet als je zo lief doet
Heeft de imaginaire rediscriptie je geholpen?
Ik weet eigenlijk niks zinnigs terug te typen
Slaap lekker nu, en gewoon stapje voor stapje het weekend door
Ego: Ik heb dinsdag weer therapie, voor het eerst in 5 weken dus.. Vind het best wel spannend en merk toch dat ik de neiging krijg om gewoon niet te gaan. (Lekker vermijden, past zo goed bij mijn PS)
@Child, ja, je hebt wel gelijk dat bellen een handiger effect kan hebben. Dit was een eerste (impulsieve) reactie, maar dan nog verwacht ik wel dat iemand die met mij iets begint daar tegen kan, mits het niet te vaak voorkomt en niet te extreem is.
Hij is nu hier maar echt praten zit er niet in. Vind ik vervelend. Vraag me af of hij dat überhaupt niet wil en niet gaat willen of dat dat moet groeien. Een ex van me was ook erg gesloten maar die zei het er wel bij als hij nog niet toe was aan praten over een bepaald onderwerp. En dat vond ik toen niet genoeg. Geloof dat ik er nu heel blij mee zou zijn
In ieder geval is er nu geen ruzie oid, dus dat is positief maar het kan beter wat mij betreft
Hij is nu hier maar echt praten zit er niet in. Vind ik vervelend. Vraag me af of hij dat überhaupt niet wil en niet gaat willen of dat dat moet groeien. Een ex van me was ook erg gesloten maar die zei het er wel bij als hij nog niet toe was aan praten over een bepaald onderwerp. En dat vond ik toen niet genoeg. Geloof dat ik er nu heel blij mee zou zijn
In ieder geval is er nu geen ruzie oid, dus dat is positief maar het kan beter wat mij betreft
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Oh ik kom er nu achter dat het imaginaire rescriptie heet. Voor de mensen die graag termen googlen
En Murmeli: jij mag best wat meer communicatie verwachten van je vriend. Ik vind het zelfs een beetje gek dat jullie pas 2 maanden samen zijn en hij niet iedere minuut bij je wil zijn Ik weet wel dat ik dat wel het allerliefst wilde toen ik net iets met mijn vriendin had 
En Murmeli: jij mag best wat meer communicatie verwachten van je vriend. Ik vind het zelfs een beetje gek dat jullie pas 2 maanden samen zijn en hij niet iedere minuut bij je wil zijn
Ik weet wel dat ik dat wel het allerliefst wilde toen ik net iets met mijn vriendin had
Mijn ervaring is dat er niet negatief op wordt gereageerd als iemand het niet begrijpt. Het wordt vooral genegeerd, wij vinden het een belangrijker ding dan de man in kwestie denk ik.quote:
[..]
Ja en ik ben dan meer geneigd om te zeggen "Kom dan doen wie die leuke dingen samen!
Relaties zijn gewoon lastig. Ik vind het ook moeilijk om weer de datingmarkt op te gaan. Ook omdat ik het moeilijk vind om dan mn problemen eruit te gooien. Met MK was dat makkelijk want die kende ik van hier dus er viel weinig uit te leggen
En je staat niet 5-0 achter. Het enige dat er "mis" kan zijn met je uiterlijk is dat je zwaarder bent dan gemiddeld en er zijn massa's mannen die dat geen biet kan schelen. ik vond jou toen leuk om te zien, weet ik nog. En je bent een leuk mens, niks mis mee
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Hihi, lief!quote:
Oh ik kom er nu achter dat het imaginaire rescriptie heet. Voor de mensen die graag termen googlen
En Murmeli: jij mag best wat meer communicatie verwachten van je vriend. Ik vind het zelfs een beetje gek dat jullie pas 2 maanden samen zijn en hij niet iedere minuut bij je wil zijn
Elke minuut samen zou ik echt niet willen. We hebben allebei best druk werk en wat hobbies. Ik zag net op het weerbericht ook dat morgen de enige dag in de komende week is dat het droog is dus wel een perfecte dag om motor te gaan
rijden. Dus ben daar niet meer boos om. Maar nu nog praten!
Jullie zijn liev!! Fijn topic dit!!!
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
