New Horizons: De reis naar Pluto (en verder) deel 4

quote:

Op woensdag 12 april 2017 09:43 schreef Rolstoelvandaal het volgende:
Hopelijk wekt hij zonder problemen weer op. Al veel leuke dingen gezien, benieuwd wat er nog volgt.

Er zit een foutje in het artikel. De lichtsnelheid is 300.000 km/sec en niet per uur.

Goed gezien, zal het even aanpassen

29-05-2017

Onderzoekers gaan New Horizons' volgende bestemming alvast onder de loep nemen

De komende maanden krijgen onderzoekers dankzij drie sterren de unieke kans om meer te weten te komen over MU69.

Op 1 januari 2019 scheert ruimtesonde New Horizons langs Kuipergordelobject 2014 MU69. Wat de sonde daar precies aan gaat treffen, is een mysterie. Nu houden de meeste onderzoekers wel van een beetje mysterie, want des te meer valt er tijdens de scheervlucht langs MU69 natuurlijk te ontdekken. Tegelijkertijd vinden diezelfde wetenschappers het ook wel prettig als ze een beetje weten wat ze te wachten staat als ze 2014 MU69 naderen, al is het alleen maar om eventuele risico’s die New Horizons tijdens het naderen van MU69 loopt, te verkleinen. En daarom zullen wetenschappers binnenkort op drie specifieke momenten hun telescopen op MU69 richten, in de hoop dat het mysterieuze Kuipergordelobject een klein tipje van de sluier wil oplichten.

Wat weten we nu van MU69? Het Kuipergordelobject is naar schatting zo’n 40 kilometer groot. Hubble-waarnemingen suggereren bovendien dat het object rood van kleur is.

Twee seconden
Op 3 juni zal 2014 MU69 voor een ster langs bewegen en het licht van die ster kort tegenhouden. Omdat MU69 heel klein is, zal deze het licht van de ster slechts 2 seconden tegenhouden. Maar gedurende die twee seconden kunnen wetenschappers een hoop over het Kuipergordelobject te weten komen. Verschillende telescopen zullen die dag op MU69 gericht zijn en in die korte tijd dat MU69 voor de ster staat, proberen te onthullen welke vorm het Kuipergordelobject heeft en wat zich in de buurt van het Kuipergordelobject allemaal ophoudt. “Ons belangrijkste doel is bepalen of er gevaren zijn nabij MU69,” vertelt hoofdonderzoeker Alan Stern. “Ringen, stof of zelfs satellieten. Maar we verwachten ook veel te leren over de baan (van MU69, red.) en mogelijk kunnen we de omvang en vorm bepalen. En dat helpt allemaal bij het plannen van de scheervlucht.”

Telescopen
Onderzoekers zullen tientallen telescopen plaatsen in Argentinië en Zuid-Afrika en proberen om met die telescopen een glimp van de sterverduistering op te vangen. “Inzetten op twee verschillende continenten vergroot onze kansen op mooi weer,” vertelt onderzoeker Cathy Olkin.

Nog een kans
Op 10 en 17 juli zal MU69 voor twee andere sterren langs bewegen. En ook dan kijken wetenschappers toe. Op 10 juli zal MU69 niet alleen vanaf de aarde, maar ook vanuit de lucht – door het Stratospheric Observatory for Infrared Astronomy (SOFIA) – bestudeerd worden.

Onderzoekers benadrukken het belang van deze waarnemingen. Alle informatie over MU69 is namelijk welkom. Het Kuipergordelobject werd pas drie jaar geleden ontdekt en dat New Horizons het object van dichtbij zou gaan bekijken, werd pas in 2015 duidelijk. Het betekent dat er weinig tijd is om het object beter te leren kennen alvorens New Horizons er met een snelheid van zo’n 56.000 kilometer per uur langs suist. “Scheervluchten zijn onvergeeflijk,” stelt Stern. “Er bestaan geen tweede kansen.”

(scientias.nl)

06-07-2017

New Horizons' volgende bestemming is...verrassend

Nieuwe waarnemingen suggereren dat de planetoïde kleiner is dan gedacht en misschien zelfs wel gezelschap heeft…

Op 1 januari 2019 zal ruimtesonde New Horizons langs het Kuipergordelobject 2014 MU69 scheren. Hoewel dat nog een eindje weg is, zijn onderzoekers nu al druk bezig om een beter beeld van het object te krijgen. Want we moeten tenslotte wel een beetje een idee hebben van wat ons te wachten staat als we New Horizons rakelings langs deze planetoïde laten scheren (al is het alleen maar om eventuele risico’s die New Horizons tijdens het naderen van MU69 loopt, te verkleinen).

Voor een ster langs
Nu valt het natuurlijk niet mee om dit Kuipergordelobject – dat op zo’n grote afstand van de aarde staat – vanaf onze planeet goed in beeld te krijgen. Maar onderzoekers hadden geluk. Op 3 juni jongstleden bewoog 2014 MU69 namelijk voor een ster langs en hield daarbij kort (zo’n twee seconden) het licht van die ster tegen. En in die twee seconden tijd konden onderzoekers een beter beeld krijgen van het Kuipergordelobject zelf en de directe omgeving ervan. “Ons belangrijkste doel is bepalen of er gevaren zijn nabij MU69,” vertelde hoofdonderzoeker Alan Stern eerder. “Ringen, stof of zelfs satellieten. Maar we verwachten ook veel te leren over de baan (van MU69, red.) en mogelijk kunnen we de omvang en vorm bepalen. En dat helpt allemaal bij het plannen van de scheervlucht.”

Succes
En dus werden verschillende telescopen op 3 juni op MU69 gericht. En met succes, zo laat NASA nu weten. Het heeft namelijk wat meer informatie opgeleverd over het object. Maar daarnaast resulteert het ook in een hoop onduidelijkheid, zo moet de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie bekennen.

Kleintje
Allereerst lijkt MU69 veel kleiner te zijn dan gedacht. Afgaand op beelden gemaakt door ruimtetelescoop Hubble werd de diameter van het object geschat op 20 tot 40 kilometer. Maar de nieuwe waarnemingen suggereren dat het object een diameter heeft van slechts 20 kilometer (of misschien zelfs ietsje kleiner).

Een binaire planetoïde bestaat uit twee ruimtestenen die om elkaar heen cirkelen. Een voorbeeld is Didymos. NASA hoopt deze twee ruimtestenen in 2022 met een bezoekje te vereren.

Mysterie
Maar nu het mysterie. Het is onderzoekers vanaf elk gepland observatiepunt op aarde gelukt om de sterbedekking waar te nemen. Maar geen enkel observatorium is erin geslaagd om MU69 zelf te spotten. “Het betekent waarschijnlijk dat MU69 of heel sterk reflecterend en kleiner is dan verwacht of dat het een binaire planetoïde is (zie kader, red.) of zelfs een zwerm van kleinere hemellichamen die is overgebleven uit de tijd waarin de planeten in ons zonnestelsel tot stand kwamen,” aldus Stern.

Onderzoekers hopen natuurlijk dat ze voor 1 januari 2019 meer duidelijkheid hebben over hoe MU69 er nu precies uitziet. Gelukkig beweegt de planetoïde op 10 en 17 juli nogmaals voor een ster langs. En astronomen zitten met tal van observatoria wederom op de eerste rij. We zijn nu al benieuwd wat die waarnemingen op gaan leveren.

(scientias.nl)

17-07-2017

Wauw! Dit zie je als je rakelings over Pluto scheert

Een nieuw filmpje onthult het verbluffende uitzicht dat je hebt als je over de bizarre afgelegen dwergplaneet vliegt.

Het fantastische filmpje is gemaakt door NASA. De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie liet zich daarbij onder meer leiden door data verzameld door ruimtesonde New Horizons. In het filmpje zien we Pluto zoals we de dwergplaneet nog niet eerder zagen. Zo komen we dichterbij dan New Horizons ooit is geweest en zien we de talloze bijzondere oppervlaktekenmerken vanuit een heel nieuw perspectief.

De beelden zijn waarheidsgetrouw, maar wel iets bewerkt. Zo is het reliëf op het oppervlak wat overdreven, zodat de topografie beter uit de verf komt. Ook de oppervlaktekleuren zijn iets aangepast, zodat de details duidelijker worden.

Aan het begin van het filmpje scheren we over de hooglanden ten zuidwesten van Sputnik Planitia. Vervolgens vliegen we over de westelijke rand van Sputnik Planitia die grenst aan het donkere, rijkelijk met kraters bedekte terrein van Cthulhu Macula. Daarna vliegen we richting het noorden, over het heuvelachtige Voyager Terra. Vervolgens begeven we ons richting het zuiden en scheren over Pioneer Terra – een gebied dat gekenmerkt wordt door diepe en brede kuilen. Het filmpje eindigt met een vlucht over het geschubde Tartarus Dorsa.

Charon
Op dezelfde wijze heeft NASA ook een filmpje gemaakt van Pluto’s grootste maan: Charon. In dit verbluffende filmpje zien we onder meer de diepe, brede vallei van Serenity Chasma, alvorens we richting het noorden vliegen en over de Dorothy Gale-krater en duistere pool scheren.


Juli 2015
In juli 2015 scheerde New Horizons langs dwergplaneet Pluto. Voor het eerst konden we van dichtbij zien hoe deze veelbesproken dwergplaneet er werkelijk uitzag. En we vielen van de ene in de andere verbazing. Zo bleek de dwergplaneet bergen, gletsjers, nevels en ijsvulkanen te bezitten. En ook de manen van Pluto zorgden voor verrassingen. Zo bleek Charon bijvoorbeeld een stuk spannender te zijn dan gedacht. “De complexiteit van het Pluto-systeem – van de geologie tot de manen tot de atmosfeer – gaat al onze verwachtingen te boven,” vertelt onderzoeker Alan Stern.

Hoewel het alweer twee jaar geleden is dat New Horizons langs Pluto scheerde, zijn onderzoekers nog altijd druk bezig om alle data die de sonde verzamelde, te analyseren. Vandaar dat we op basis van die ene scheervlucht nog steeds tot nieuwe inzichten komen. Zo heeft NASA eind vorige week bijvoorbeeld nog twee nieuwe, zeer gedetailleerde kaarten vrijgegeven waarop de topografie van Pluto en Charon is vastgelegd.


Tijdens de scheervlucht heeft New Horizons slechts delen van Pluto en Charon gezien. Die delen zijn op deze kaarten gekleurd. De kleuren geven aan hoe hoog de verschillende terreinen gelegen zijn. De letter ‘S’ op de kaart van Pluto duidt Sputnik Planitia aan. De ‘T’ geeft Tartarus Dorsa aan. De ‘C’ op de kaart van Charon duidt Caleuche Chasma aan. Afbeelding: NASA / JHUAPL / SwRI / LPI.

New Horizons haast zich ondertussen verder naar de volgende bestemming: Kuipergordelobject 2014 MU69. Op 1 januari 2019 zal de sonde langs dit – nog altijd zeer mysterieuze – hemellichaam scheren
(scientias.nl)

04-08-2017

Volgende bestemming van Pluto-sonde is een bijzonder geval


Artist’s impression van de ‘ijsdwerg’ 2014 MU69, de volgende bestemming van de ruimtesonde New Horizons. Het object zou uit twee stukken kunnen bestaan, maar kan ook smal en langwerpig zijn. (NASA/Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory/Southwest Research Institute/Alex Parker)

Het lijkt erop dat er iets bijzonders aan de hand is met het volgende doelwit van de ruimtesonde New Horizons: de ‘ijsdwerg’ 2014 MU69, die deel uitmaakt van de zogeheten Kuipergordel voorbij de omloopbaan van de planeet Neptunus.

MU69, die meer dan 6,5 miljard kilometer van de aarde verwijderd is, schoof op 17 juli jl. voor de derde keer dit jaar voor een ster langs. Deze sterbedekking is waargenomen met een aantal telescopen die speciaal voor dit doel in een afgelegen gebied in Argentinië werden opgesteld.

Op basis van de nieuwe waarnemingen komen wetenschappers tot het vermoeden dat MU69 geen enkelvoudig is, maar uit twee om elkaar wentelende brokstukken bestaat. Als het toch om één object gaat, dan is het ofwel smal en langwerpig ofwel een object met een flinke hap eruit.

De bedekkingsgegevens leveren ook een nieuwe schatting op van de grootte van MU69. Als het een enkelvoudig object is, is het hooguit dertig kilometer lang. Mocht het om twee om elkaar wentelende objecten gaan, dan zijn die elk niet groter dan een kilometer of twintig.

Welke vorm MU69 precies heeft zullen we over ruim een jaar weten. Op 1 januari 2019 zal ruimtesonde New Horizons erlangs scheren. (EE)

(allesoversterrenkunde)

07-09-2017

New Horizons gaat echt rakelings langs Kuipergordelobject MU69 vliegen

De sonde zal het object tot 3500 kilometer naderen en dat moet heel gedetailleerde beelden opleveren.

Op 1 januari 2019 moet het gebeuren. Dan scheert ruimtesonde New Horizons langs het Kuipergordelobject 2014 MU69. En NASA heeft nu bekend gemaakt op welke afstand dat allemaal gebeuren gaat. Als alles volgens plan gaat, zal New Horizons op het moment dat deze het dichtst bij MU69 in de buurt is, slechts 3500 kilometer van het oppervlak van het Kuipergordelobject verwijderd zijn. Daarmee is de minimale afstand tussen MU69 en New Horizons zo’n drie keer kleiner dan de afstand waarop de ruimtesonde in 2015 langs dwergplaneet Pluto scheerde.

Alternatief scenario
Overigens houdt NASA wel een slag om de arm. Het is namelijk best mogelijk dat op een later moment besloten wordt om New Horizons toch niet zo dicht bij MU69 in de buurt te laten komen. Dan wordt het alternatieve vluchtplan actief en zal de sonde het Kuipergordelobject tot een afstand van zo’n 10.000 kilometer naderen. Maar ook in dat scenario is de afstand tussen MU69 en New Horizons kleiner dan de afstand tussen de ruimtesonde en Pluto in 2015. Voor dit alternatieve vluchtplan kan gekozen worden als straks bijvoorbeeld blijkt dat rond MU69 nogal wat puin te vinden is dat een risico kan vormen voor de ruimtesonde.

Op het moment dat New Horizons MU69 bereikt, is deze zo’n 1,5 miljard kilometer van Pluto verwijderd. En de afstand tot de aarde bedraagt dan zo’n 6,5 miljard kilometer. Nog nooit heeft een ruimtesonde op zo’n grote afstand van de aarde een planetair object ontmoet.

Details
Natuurlijk hopen we dat de omgeving van MU69 schoon is en New Horizons dicht bij het Kuipergordelobject in de buurt kan komen. In dat geval kunnen we namelijk verbluffend gedetailleerde beelden van het oppervlak van MU69 verwachten waarop details van 70 meter en groter te zien zijn (ter vergelijking: op de beelden die New Horizons van Pluto maakte, zijn de kleinste details zo’n 183 meter groot). “We zijn van plan om dichter bij MU69 in de buurt te komen om beelden met een nog hogere resolutie te kunnen verkrijgen,” vertelt onderzoeker Alan Stern. Hij voorspelt dat dit deel van de missie tot spectaculaire bevindingen gaat leiden.

Overigens is in dit stadium nog volstrekt onduidelijk wat New Horizons precies aan gaat treffen als deze wat dichter bij MU69 in de buurt komt. Recent onderzoek suggereert voorzichtig dat het Kuipergordelobject uit twee delen bestaat die al dan niet aan elkaar geplakt zitten. Maar verder is veel nog onduidelijk. “We gaan echt ergens naartoe waar nog niemand ooit geweest is,” benadrukt onderzoeker Helene Winters.


Mogelijk bestaat MU69 uit twee delen. Die twee delen kunnen om elkaar heen wentelen of aan elkaar geplakt zitten. Naar schatting is het ene deel zo’n 18 kilometer groot, terwijl het andere 20 kilometer meet. Afbeelding: Carlos Hernandez (via NASA).

(scientias.nl)