quote:
Op maandag 3 augustus 2015 12:34 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:Ik heb de afspraak geannuleerd, want ik voel me niet klaar voor de confrontatie en kan nog niet terecht bij een psycholoog. Ik ben niet in staat om alles alleen te verwerken, gezien ik niet kan voorspellen hoe ik ermee om zal gaan.
Klinkt wel doordacht en slim dit.
quote:
Ik heb hem een bericht gestuurd en uitgelegd, dat ik niet klaar ben voor een afwijzing, dan wel de 1% kans die we hebben. Ik zei dat ik hem alle moois van de wereld gunde en dat we beter verder kunnen met ons leven. Ik zei er ook bij dat het geen zin heeft om gevoelens aan te wakkeren, omdat wanneer ik mijn studie rond heb (volgend) jaar, en ik dan iemand ontmoet met wie het klikt, ik wil settlen en dat hij dat dat voorlopig niet in zijn leven past (hebben we wel eens over gehad).
En dit valt me dan weer een beetje tegen, in die zin dat het hier weer wat oud patroon lijkt door te schijnen, alsof je je aan het indekken bent. Want niet alleen kap je het nu relatief makkelijk af, met je ga maar door met je leven en wacht maar niet op mij. Je plant eigenlijk gewoon al vooruit dat je dan niet alleen klaar bent voor een volwassen relatie, die ook hebt en dan bam, settlen en klaar. Klinkt eerlijk gezegd een beetje alsof je nog een reden zoekt om onder die meeting uit te komen en dat hij niet in jouw plaatje past, in plaats van omgekeerd..
quote:
Misschien heel zwak dit alles, maar jullie gaan mij ook niet met open armen ontvangen als al die wonden open gaan en ik geen deskundige kan benaderen.
Oh, je gaat ons ook nog excuus gebruiken om het maar gelijk allemaal af te kappen? Ook al heb je een punt wat die begeleiding betreft, deze opmerking vind ik inderdaad wel een beetje een zwaktebod..
quote:
Ik kies ervoor om mijn hoogste prioriteiten aandacht te geven: knieblessure herstel, 3 belangrijke herkansingen eind augustus, afstuderen en daarna stage lopen. Ook mezelf aandacht geven, goed voor mezelf zorgen, mediteren, mijn kitten lief hebben vallen eronder. Ik vind die dingen belangrijker om aan te werken dan mijn relatie issues. Zodra ik daar namelijk alleen aan begin, gaat dat ten koste van de rest.
Kan me je prioriteiten voorstellen, maar bedenk je wel dat je die afspraak zelf als relatie-issue hebt laten voortleven. Je had daar ook anders in kunnen staan, door het te beschouwen als een afspraak met iemand die een belangrijke rol in je leven speelt/speelde. Maar je lijkt stiekem gewoon vast te blijven houden aan die 1% kans en die actief te willen ontlopen of je nou wel of niet passende begeleiding erbij hebt. Ik hoop dat je tegen jezelf eerlijk kan zijn of dit echt niet stiekem je oude patroon van confrontatie ontwijken is..
quote:
Op maandag 3 augustus 2015 14:11 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:[..]
Je post verrast me.
Mijn ex zei dat het zwak zou zijn als ik niet zou komen.
Ik ga heus niet eeuwig blijven wegrennen. Ik wil best de confrontatie aan, maar dan wel met begeleiding. En als ik hem in deze beslissing kwijt raak, so be it. Dan heb ik in ieder geval de ruimte om te groeien voor een mogelijke succesvolle relatie in de toekomst.
Ik kan me vanuit zijn positie best voorstellen dat het wat zwak overkomt om na alles maar gewoon af te kappen met een ga maar door met je leven, want ook als het goed genoeg gaat wil jij nog niet settlen straks. Waarom kap je het nu volledig af, terwijl die begeleiding wel in het zicht is?
quote:
Dan heb je het kennelijk nog niet zo los gelaten, lijkt me..
quote:
Hoe belangrijk is die afspraak voor je?
Ik voel me namelijk niet klaar om je te zien en ik gun je echt alle moois wat op je pad komt of is gekomen.
Je mag toch hopen dat je elkaar al het moois gunt, anders was het toch al lang afgekapt. Lijkt me dat je met je ik ben er niet klaar voor, eigenlijk dit soort uitspraken verder niet nodig hebt..
quote:
Voor alles wat ik wil vecht ik nu voor, al is de kans 1%. Een kitten waarvan ik dacht het nooit weer zou proberen, stage bij een multinational alsnog gelukt, terwijl ze geen vacature hadden, uitkering en studiefondsen...
Maar voor een afwijzing of 1% met jou ben ik niet klaar.
Prima toch, maar dat was niet voldoende dacht je..
quote:
Ik was bang dat als ik je los zou laten, ik zou ga rebounden, maar tot mijn verbazing heb ik daar geen behoefte meer aan. Je hoeft je geen zorgen meer te maken. Ik red mezelf wel.
Het zeggen is wat anders dan het doen, maar goed. Hij had het graag voor zich gezien denk ik, wat ik niet zo raar vindt.
quote:
Laten we verder gaan met ons leven. Wij pasten niet bij elkaar (door mijn issues) en zullen dat vanaf nu ook niet passen (door mijn nieuwe wensen). Wanneer ik mijn studie rond heb en ik iemand ontmoet met wie het op dat moment klikt wil ik verloven, trouwen en kinderen krijgen. Ook dat zijn weer dingen die voorlopig niet in jouw leven passen. Het heeft daarom ook totaal geen zin om gevoelens aan te wakkeren.
Dit zijn mijn nuchtere gedachten, waarvan ik bang ben dat ik ze 'vergeet' wanneer ik je zie.
Ik heb geen ruimte in mijn leven voor nog meer liefdesverdriet nu. Ik heb belangrijkere prioriteiten.
Sorry.
Blijf dit een beetje shady vinden, als een easy way out en om uit te vinden of hij daadwerkelijk op je heeft gewacht en zit te wachten. En dat terwijl de afspraak niet zozeer was om de relatie eventueel voort te zetten, maar gewoon om te kijken hoe het nu met je ging volgens mij. Dat je je daar niet klaar voor voelt vind ik heel begrijpelijk en goed als je daar niet zoveel meer bij had gehaald..
quote:
Kan me voorstellen dat je je niet helemaal opgewassen zou voelen, maar wat valt er te onderhandelen als je zo overtuigd bent van bepaalde dingen? Ben je niet eerder bang voor de confrontatie met iemand die jouw manipulaties doorziet en zich niet naar jouw hand laat zetten? Is het niet juist de uitdaging van iemand die wat meer opgewassen is tegen jouw oude patroon, die de diepte van de gevoelens überhaupt veroorzaakt heeft?
quote:
Op maandag 3 augustus 2015 15:31 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:Owja, wat het meest telt is dat ik een zwakke positie heb door mijn gedrag afgelopen maanden. Van buitenaf lijkt hij dan de slachtoffer en misschien is dat wel zo. Daardoor kan ik niet mezelf verdedigen en krijgt hij zijn gelijk.
Als jij alvast in de hoek gaat liggen ja, maar fuck that. Jullie zijn twee volwassen mensen met keuzevrijheid en alles. Als hij het slachtoffer wilde spelen had je sowieso geen respect voor hem gehad en hadden we hier toch eerder iets van je verdediging moeten lezen ten opzichte van hem? Maar dat leek totaal de issue niet te zijn, dus waar komt dit vandaan?
quote:
Wat?!
Alsof je nog niet genoeg hebt aan je eigen shit, ga je nu zijn track record erbij halen? Kap eens met je gelijk willen halen links dan wel rechtsom, het is totaal niet relevant als jij je eigen aandeel erkent en daaraan werkt.
quote:
Hoezo is dit ineens relevant?
quote:
Bij mij:
Ik koos ooit uit gebrek aan mensenkennis en zelfvertrouwen voor een asshole en vocht voor hem. Zocht alles bij mezelf. Nadat hij me alsnog dumpte nam ik genoegen met nog meer losers, omdat ik erin geloofde dat ik dat waard was. Uiteindelijk nam ik een jaar rust van relaties en koos ik een fatsoenlijk vent. Met hem heb ik samengewoond, verloofd geweest en best leuk gehad. Hij was alleen veel te saai, zat vaker thuis, ondernam niets, waardoor ik mijn interesse verloor. Na hem weer wat gedate en weer losers gehad. Nu dus hem.
Een fatsoenlijke vent waarmee je het best leuk hebt gehad tijdens je verloving en door zijn gedrag verloor jij je interesse. Ja, of jij vond het wel lekker veilig, zo een typje..
quote:
Ik merk dat mijn relatie met mezelf toeneemt wanneer ik langer single ben en daardoor normale mannen kies.
Wat is normaal? Is dat de norm en waar zijn gevoelens in deze?
quote:
Ik vond deze gast gewoon een uitdaging voor mezelf. Doordat ik nooit bevestiging van hem kreeg en hij niet altijd beschikbaar was, heb ik geleerd om die leegte met andere dingen te vullen. Dus ik asocieer hem met groei. Maar oik met ongemak, want ik moet continu confrontaties aan. Hij is geen makkelijke, is heel rationeel, to the point. Je moet echt sterk in je schoenen staan.
Werd weleens tijd om zo met jezelf geconfronteerd te worden lijkt me, maar dat is allemaal je eigen keuze geweest en zal in detoekomst ook net zo hard jouw keuze blijven.
quote:
Hoe kom ik erachter of hij gewoon niet juist voor me is? Dat hij NU niet juist is snap ik. Misschien moet dat ook niet boeien, want tegen die tijd kan ik opnieuw oordelen met wie er dan is. Ik heb gewoon wat redenen nodig om de verwerking makkelijker te maken.
Als je met verwerking bezig zou zijn ja, maar dat ben je niet. Je wil het afscheid vergemakkelijken en dat lijkt me toch echt een andere insteek dan aan jezelf werken op nummer één zetten. Want je prio ligt nog steeds bij de relatiekans met hem, al dan niet 1%.
quote:
Er is geen nullijn waarbij je ok bent en alles als sneeuw voor de zon verdwijnt. Jij blijft mede-verantwoordelijk voor welke dynamiek met wie dan ook. Kun je nu wel doen alsof het zo zwaar was en dat je ex zo een manipulerende zak zou zijn geweest, maar dat moet je toch echt eens wat meer als een spiegel zien denk ik. Als je dat daadwerkelijk zou doen in plaats van dramatisch te roepen dat je echt denkt dat alles aan jou lag en ligt, waarom dan ineens je ex zo neerzetten?
quote:
Ik ben geen psycholoog, maar wat een kutopmerking zeg.
quote:
Ik heb nu het idee dat ik hem nu in de steek heb gelaten. Of is het juist andersom? Of is er geen eens sprake van in de steek laten?
Zou geen kut uitmaken als jij achter je beslissing stond om alles nu maar af te kappen wegens zogenaamde zinloosheid voor die eventuele 1%. Maar vertel gerust waarom dit je nu bezig houdt..
quote:
Op maandag 3 augustus 2015 16:40 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:[..]
We hebben een slechte start gemaakt en de relatie verliep dramatisch. Ik heb na een jaar ploegen geen kracht meer om voor die 1% te vechten. Ik heb namelijk maar even rust en dan moet ik weer strijden: over 10 dagen afrijden, over 3 weken 3 belangrijke herkansingen maken en daarna starten met afstuderen om vervolgens middels stage mijn diploma te halen. Mijn doel is om binnen het bedrijf te komen en te verhuizen.
Dus het gaat er niet om dat ik niet in de diepte wil gaan. Zeer zeker wel. Alleen nu niet.
Alleen nu niet, maar hem al het goeds wensen en niet meer willen zien. Sure..
quote:
Los hiervan wil ik eerst nog door die traject bij PsyQ gaan. Ik heb geen ruimte, kracht en tijd voor een relatie die al niet lekker liep.
Welke relatie? Diegene die je niet hebt met degene die je doorgegeven hebt helemaal niet meer te willen zien, omdat ie niet in je plaatje past als je onverhoopt toch die ene 1% zou kunnen doorgaan.
Blijft een beetje shady..
quote:
Op maandag 3 augustus 2015 16:59 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:Ik vind idd niet dat hij mag beslissen dat ik mij ga blootstellen voor de mini kans dat hij misschien nog zou willen proberen met mij en dan moeten dealen met alle verdriet die ik zelf moet verwerken (gezien het geen normale liefdesverdriet zal zijn). Te lange zin sorry.
Je geeft hem ook de kans niet, tenzij hij er voor zou willen gaan met je..
quote:
Op maandag 3 augustus 2015 17:02 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:[..]
Hij zei ook niet dat hij gelijk in een relatie wil stappen met mij. Hij wil oordelen of hij nog wat voor me voelt en met kleine stapjes kijken of het weer wat kan worden. Vandaar ook die 1%.
Wilde hij niet eerst gewoon kijken hoe het met je ging? Je recht in de ogen kijken om zelf te kunnen beoordelen, in plaats van je tekstjes per WA?
quote:
Daarvoor moet ik me bloot stellen en vechten.
Ik snap dat ik hier verantwoordelijk voor ben, maar hier heb ik niet alleen voor gekozen. Hij heeft me 78273x overgehaald om het te proberen.
Oh please, quit the victim act.
quote:
Als ik zo nadenk word ik boos voor de positie waar hij me in heeft gekregen en hij nu de luxe neemt om te kijken of hij het nog wil. Word echt boos en steeds zekerder van mijn besluit.
Dikke bullshit dit, je probeert je dit wijs te maken volgens mij. Maar goed, boosheid is ook onderdeel van rouw niet waar..
quote:
Ja, maar jij..! Gaat echt nuttig zijn dit en bewijzen dat jij aan jezelf werkt en daar genoeg aan hebt..
quote:
Op maandag 3 augustus 2015 17:44 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:Hij verwachtte niet dat ik gelijk klaar was, maar omdat ik zo behoeftig was voor geruststelling (en hij dat me niet wou geven), ben ik een paar keer onredelijk geweest: verwijten via de App met vee(eeee)l regeltjes

Ik wou alleen maar dat hij me vertelde dat hij nog gevoelens voor me had. Hij zei: ik heb jou nooit gevraagd over wat je voor me voelde, want ik wist het.
SORRY maar ik ben niet zo zelfverzekerd als hij. Ik had dat wel nnodig. Maar volgens hem waren mijn stalk Appjes niet bevorderlijk voor een nieuwe kans en dat hij het even wil aanzien. Ik pik het niet dat ik dan degene ben die moet vechten voor een situatie waarin hij me deels heeft gestopt, want ik wist dat dit zou gebeuren vanaf het begin.
Waardeloos dit alles.
Boehoehoe, je kreeg je zin niet en dat voor het eerst..
quote:
Op maandag 3 augustus 2015 17:50 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:Zit te janken, omdat ik hem al deze dingen had willen zeggen of iig opgelost had willen krijgen. Maar ik moet een keer achter mijn beslissing staan en verder gaan met mijn leven. Het doet veel pijn though.
Er is geen snelle oplossing en boos hem worden gaat niet zo constructief helpen shit op te lossen..
quote:
Op maandag 3 augustus 2015 17:59 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:Ja, ik heb nu geen vent meer nodig, omdat ik heb geleerd de kracht uit mezelf te halen voor se allerdaagse dingen. Alleen bevorderderlijk is dit niet geweest voor een nieuwe kans voor ons.
Want daar deed je het eigenlijk vooral voor..
quote:
Op maandag 3 augustus 2015 19:33 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:Nu weet ik zeker. Niet degene die achter blijft is altijd degene die verlaten is. Soms is degene die vertrekt degene die verlaten is. Dat weggaan het resultaat is van dat de ander er niet was.
Wel ja joh..
quote:
Geloofwaardig is het niet, anders zou je het nu weer naar je eigen beeld om willen lullen hieronder..
quote:
Ik zie in dat - al ben ik zo emotioneel ontwikkeld - niet kan samen zijn met iemand die:
- zoveel werkt. 80-100 u pw is echt teveel. Daar kan je niets mee bouwen/delen. Om die reden zijn zijn relaties vaak ook gestrand of is hij bedrogen.
- alles rationeel aanpakt waarbij hij geen empathisch vermogen heeft. Ik ben een gevoelsmens. Sowieso ben ik een vrouw.
- jonger dan mij is. Ik ben 28, hij 25. Jongere mannen denken minder snel aan settlen.
- iemand uit de randstad, want ik wil terug naar de Veluwe.
Ratio spreekt.
Emotioneel ben ik bang dat ik nu niemand meer heb of een iets om op te verheugen. Nu ben ik echt alleen. En dat vind ik heel eng. Aan de andere kant ben ik nu gewend om mijn tijd op te vullen met andere dingen en mij te focussen op andere dingen.
Het ergste van alles: ik heb maanden lang gehoopt dat het nu zou werken en nu blijkt dat dit slechts zijn rol in mijn leven was... en het hier op houdt.
Ik stel mezelf deze vraag: is dit de pijn waar ik bang voor was en ik mezelf in alle bochten heb gewrongen en stuk heb gemaakt? Aan de andere kant denk ik dat het zonder mijn angsten nog niet had gewerkt, omdat we andere leefstijlen, denkpatronen, manier van handelen hebben.
quote:
Op maandag 3 augustus 2015 20:10 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:[..]
We liepen tijdens onze relatie ook tegen gebrek aan empathie bij hem aan. Hij begreep niet dat het niet halen van een tentamen en daardoor studievertraging riskeren (heb geen stufi meer), veel ellende kan veroorzaken. Moet veel prestatiebeurs terugbetalen. Het is goed om rationeel te zijn hoor, maar meeleven dat iemand daar veel van schrikt (vooral ik omdat ik veek gekut heb gehad met verkeerde opleidingen). Hij zei altijd: ik heb voor hetere vuren gestaan. Hij is een doorbijter en kan daarom moeilijk inleven in anderen. Ik heb iig niks ervaren van zijn empathie. Hij zei ook in die periode van 6 maanden dat hij het allemaal wel ziet op het moment wanneer we samen zijn, terwijl ik DAG IN DAG UIT aan hem dacht en alleen dit wou horen: ja ik ben nog super gek op je en verheug me op het moment dat we weer samen zijn. Deed hij niet. Alleen dat hij er geen antwoord op wou geven. En dan heel vaak niet reageren op appjes en teledoontjes terwijl hij wel vaak online kwam (voor werk zei hij). Ja ik dacht dat hij met anderen datete. Geen wonder als je ook maar geen enkel seintje krijgt!!!
Als je niet het seintje kreeg wat je wilde, wanneer je het wilde. Let's face it, je bent boos en voelt je afgewezen, ongeacht jouw eigen aandeel. Maar kap met hem als klootzak neer te willen zetten na je verheerlijking van het ideale plaatje waar je hem in wilde hebben. Niet sjiek dit.
quote:
Op maandag 3 augustus 2015 20:24 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:Hij heeft mij weldegelijk gegeven wat ik nodig had: inzien wat ik kan zonder een man.
Maar hij is zeker geen man waarmee ik een relatie kan hebben. Nu sowieso niet. En later ook niet. We zijn veel te verschillend. Dat zal alleen maar frustrerend zijn voor ons beiden.
Zijn functie is de confrontatie met mijn angsten en die zijn vervuld. Ik maak eindelijk stappen naar een betere ik.
Zijn functie en dan nog willen pretenderen dat je zo verliefd was..
quote:
Op maandag 3 augustus 2015 20:26 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:Nu eens bewijzen aan mezelf dat ik geen vent meer nodig heb om dit te overwinnen!
Ergens voel ik me wel opgelucht. Los van dat ik er niet klaar voor ben/was, deze relatie voelde niet goed. Ik was bang om los te laten, zoals bij al mijn andere relaties uit angst om alleen te zijn.
Ja, nu is er geen hoop meer met hem, geen ander om de schuld aan te geven en komt het er pas echt op aan of jij echt zo independant bent als je wil hopen..
Succes in ieder geval, ik hoop dat je snel bij PsyQ terecht kan en nu eens een echte clean break kan maken en voorlopig zonder relatie, behalve die met jezelf blijft..