quote:Op maandag 29 juni 2015 16:21 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Voor mijn gevoel is links zijn strijdlust kwijt. De meeste linkse partijen hebben het kapitalisme omarmd als economisch systeem en willen alleen de scherpe kantjes eraf slijpen, in plaats van in te zien dat het systeem zelf voor geen meter deugt.
Mijn verklaring hiervoor is als volgt:
Het lijkt erop alsof sinds het falen van de sovjet unie en andere "socialistische" staten, de DDR etc. links zich verloren voelt. Alsof het kapitalisme het systeem der systemen is en toch nog het beste werkt. Ondanks dat die "socialistische" staten enkel op papier socialistisch waren en er nooit echt communisme voor een langere tijd is geweest (geen staat en een klasseloze maatschappij), lijkt het alsof mensen daarmee gelijk het kapitalisme hebben omarmd als "het systeem". Terwijl echt communisme nooit is geweest. Misschien hadden de anarchisten toch gelijk dat het dictatuur van het proletariaat een nieuwe bovenklasse (en daarmee ook onderklasse) zou scheppen.
Maar het systeem zelf is nog steeds ziek. We outsourcen veel van onze problemen naar armere landen. De reden dat wij zo goedkoop kleding en gadgets kunnen kopen is omdat die voor een grijpstuiver worden geproduceerd in armere landen. Onze relatieve goede welvaart gaat ten koste van de werknemers in andere landen. Daarnaast zorgt globalisering voor een race to the bottom. Een bedrijf zal altijd kiezen voor landen met de laagste belastingen en de minste werknemersrechten. Daarnaast kan kapitalisme en een ecologische samenleving haast niet samengaan, zijn werknemers nog steeds slachtoffer van werkgevers met eigen belangen. Eigenlijk durf ik te zeggen dat het kapitalisme niet werkt.
Toch kijkt links naar hoe het misgaat maar durft het geen radicale veranderingen te bewerkstelligen in het systeem. Er zijn weinig partijen die het systeem als geheel kritisch benaderen. Alleen Partij voor de Dieren is kritisch op de focus op economische groei en of dit altijd goed is, maar dat is maar één aspect van kapitalisme. Ik mis de strijdlust bij links. Een benadering die het hele systeem kritisch onder de loep neemt en strijdt voor alternatieven.
Samengevat:
Links heeft naar mijn mening de strijdlust verloren na de koude oorlog en mag van mij best weer z'n tanden laten zien. Er zijn alternatieven voor het kapitalisme. Je hoeft het systeem niet te omarmen als je er eigenlijk geen voorstander van bent.
Mijn vraag is ook: zijn er linksen hier die het met me eens zijn? Of bevalt de reformistische houding jullie wel? Het systeem van binnenuit "fixen".
Op de onderste webpagina staat het volgende:quote:Op vrijdag 10 juli 2015 11:47 schreef Klopkoek het volgende:
Heel erg democratisch als het persoonlijke inkomen van de Iphone gebruiker op 80000 dollar ligt.
http://scholarlykitchen.s(...)rivate-sector-myths/
http://www.salon.com/2013/07/19/steve_jobs_didnt_build_that/
Veel te gemakkelijk en veel te weinig onderbouwing. Bovendien negeer jij dan volstrekt het stuk dat in een economie waarin het inkomen en vermogen van je ouders vooral bepaalt of dat je wel of niet de kans krijgt om een goede opleiding te volgen heel erg veel talent wordt verkwist.quote:Op vrijdag 10 juli 2015 15:11 schreef GSbrder het volgende:
Als je maar genoeg met geld smijt, dan is er altijd wel wat geld dat goed doet, Bram.
Wat je nu ziet is dat de overinvesteringen in onderwijs er niet voor zorgen dat de ongelijkheid afneemt. Die vlieger gaat maar een beperkte periode op in de geschiedenis; namelijk van een periode met relatief grote welvaartsverschillen door opleiding (of een gebrek daaraan) naar een periode met relatief kleine welvaartsverschillen door opleiding.quote:Op vrijdag 10 juli 2015 15:11 schreef Bram_van_Loon het volgende:
[..]
Veel te gemakkelijk en veel te weinig onderbouwing. Bovendien negeer jij dan volstrekt het stuk dat in een economie waarin het inkomen en vermogen van je ouders vooral bepaalt of dat je wel of niet de kans krijgt om een goede opleiding te volgen heel erg veel talent wordt verkwist.
Het heeft het aantal verkeersongelukken en verkeersergernissen doen toenemen.quote:Op vrijdag 10 juli 2015 13:26 schreef Ryon het volgende:
[..]
Van de impact van smartphones?![]()
http://www.researchgate.n(...)phone%27s_on_Society
Eerste random hit op google (search: "the social impact of smarthphones"). De impact van de Tamagotchi zal vast ook wel te vinden zijn, maar i.t.t tot een random andere gadget heeft de smartphone de wereld wel degelijk veranderd.
Ik denk aan een andere interessante gedachte: het is niet voor elk land mogelijk om zomaar een Silicon Valley te scheppen, of een Apple. Het zijn de grotere landen met hun afzetmarkten (patenten) en enorme geldstromen die dit mogelijk maken. Wat denk jij er van?quote:Op vrijdag 10 juli 2015 15:07 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Hiermee hebben we een goede brug naar het onderwerp van deze draad: het belang van de publieke sector. Veel onderzoek waar de private bedrijven de vruchten van plukken zou nooit door de private bedrijven gefinancierd worden. Ik stel niet dat dat voor al het bovenstaande onderzoek geldt maar het geldt wel generiek voor veel onderzoek. Zonder armoedebestrijding, financieel laagdrempelig onderwijs etc. zijn er heel wat minder talentvolle jongeren die een opleiding volgen in zo'n vakgebied en die de kans krijgen om onderzoek te doen. Dit is een van de kernpunten waar links voor strijdt!
Dat is een lastige vraag. Stanford University had de reputatie enorm veel spinoffs te hebben: bedrijven waarvan de kiem bij de universiteit lag (onderzoeksproject). Hoe dan ook gaat het om de combinatie van een aantal elementen, je hebt publiek gefinancierd onderzoek nodig omdat allerlei zaken enkel met publiek geld kunnen worden onderzocht, simpelweg omdat bedrijven niet zulke grote investeringen willen doen met zo'n onzekere uitkomst waarvan de vruchten misschien pas decennia later kunnen worden geplukt. Als je eenmaal die resultaten hebt dan heb je veel geld en wat handigheid (de vertaalslag van een concept naar een leuke praktische toepassing waarmee geld verdiend kan worden) nodig om er leuke producten uit te laten voortkomen. Wat mij betreft is het ideale plaatje dat publiek onderzoek goed wordt gefinancierd - momenteel is dat in Nederland niet het geval, de drievoudige bezuiniging van Mark Rutte (VVD) was de nekslag - en dat universiteiten het ontstaan van spin offs faciliteren en hierbij ook een vinger in de pap krijgen zo dat een deel van de opbrengsten terugvloeit naar de partij die het onderzoek heeft gedaan. In zo'n situatie moet je wel strenge spelregels hebben die garanderen dat er geen publieke middelen naar die spinoffs vloeien.quote:Op vrijdag 10 juli 2015 15:28 schreef Klopkoek het volgende:
Sillicon Valley zou niet hebben bestaan zonder Stanford University. Wat op zijn beurt niet zo hebben bestaan zonder de overheid en overheidsgaranties, alsmede de overvloed aan krediet.
[..]
Ik denk aan een andere interessante gedachte: het is niet voor elk land mogelijk om zomaar een Silicon Valley te scheppen, of een Apple. Het zijn de grotere landen met hun afzetmarkten (patenten) en enorme geldstromen die dit mogelijk maken. Wat denk jij er van?
Je moet als ondernemer op je bek kunnen gaan, zo veel is duidelijk. Eigenlijk past het bij een linkse samenleving dat dat zo is (een goed vangnet) maar in Nederland schijnt dit voor ondernemers niet zo goed geregeld te zijn. Daar kan ik echter niet over oordelen.quote:Failliet gaan is in de VS minder een probleem door de mentaliteit. Deze mentaliteit wordt weer geholpen door de unieke positie van de dollar en dat geldverstrekkers wel wat kunnen lijen.
Dat gezegd hebbende: het punt kan gemaakt worden dat ook een Zweden of andere 'kleine' landen (met grote overheid...) een beter innovatief klimaat hebben dan Nederland. Omdat in Nederland het teveel draait om het verhaaltje en de presentatie, volgens de uitvinder van Bluetooth.
Dit is natuurlijk een spin in de categorie 'zijn stoplichten links'. De wijze van uitvoering van de verkeersregels zijn dat daarentegen natuurlijk wel.quote:Op vrijdag 10 juli 2015 15:41 schreef GSbrder het volgende:
Het past bij een linkse samenleving als een ondernemer goed op zijn bek kan gaan?
De Verenigde Staten is links?
Is dit ook geen spin in de categorie: "na de financiele crisis daalde het aantal scheidingen sterk, dus mensen gaan meer van elkaar houden ten tijde van een crisis"?quote:Op vrijdag 10 juli 2015 16:56 schreef Klopkoek het volgende:
[..]
Dit is natuurlijk een spin in de categorie 'zijn stoplichten links'. De wijze van uitvoering van de verkeersregels zijn dat daarentegen natuurlijk wel.
Wat je ziet is dat de Bush regeringen destijds de faillissementswetgeving een aantal keer hebben veranderd, met name de 2005 Bankruptcy Act. Toen hij tot 2006 de meerderheden had om beleid vorm te geven.
Misschien toeval, en misschien hadden de Republikeinen gelijk om de wetgeving aan te passen (of het 'scherper' en 'strenger' is geworden ligt aan over wie/wat je het hebt; het is niet strenger geworden voor de grote banken en grote bedrijven), maar het aantal start-ups werd daarna direct minder.
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Wat begrijp je niet aan "misschien toeval"? En dat het direct begon te dalen in 2005?quote:Op vrijdag 10 juli 2015 17:01 schreef GSbrder het volgende:
[..]
Is dit ook geen spin in de categorie: "na de financiele crisis daalde het aantal scheidingen sterk, dus mensen gaan meer van elkaar houden ten tijde van een crisis"?
Het is niet heel gek om aan te nemen dat mensen minder snel hun zekerheid opzij zetten om een bedrijf op te zetten in onzekere tijden.
Net zoals rechtse politici niet rechts zijn. In ons systeem wordt altijd een gedrocht van een compromis gesloten waar niemand blij van wordt.quote:Op vrijdag 10 juli 2015 15:48 schreef loni55 het volgende:
"Linkse" politici zijn helemaal niet links. Weliswaar op papier maar in daden niet echt.
Of Rita Verdonk.quote:Op vrijdag 10 juli 2015 18:30 schreef Ryon het volgende:
Ach, heel Nederland is dus gewoon D66 geworden.
Grappige is dan dat zowel Steve Jobs als Bill Gates niet eens hun college hebben afgemaakt hè.quote:Op vrijdag 10 juli 2015 15:28 schreef Klopkoek het volgende:
Sillicon Valley zou niet hebben bestaan zonder Stanford University. Wat op zijn beurt niet zo hebben bestaan zonder de overheid en overheidsgaranties, alsmede de overvloed aan krediet.
[..]
I
Blijft er weinig meer te discussiëren over hè. Snap ook niet dat ze nog een POL mod nodig hebben wat dat betreft. Zootje D66'ers bij elkaar reguleert zichzelf wel, me dunkt.quote:Op vrijdag 10 juli 2015 18:30 schreef Ryon het volgende:
Ach, heel Nederland is dus gewoon D66 geworden.
Het is dan ook een misvatting dat je met het uitreiken van zoveel mogelijk diploma's je beroepsbevolking op een hoger niveau brengt.quote:Op vrijdag 10 juli 2015 19:27 schreef Ryan3 het volgende:
[..]
Grappige is dan dat zowel Steve Jobs als Bill Gates niet eens hun college hebben afgemaakt hè.
Inderdaad. Zelfbestuur had ook hier de uitkomst kunnen bieden.quote:Op vrijdag 10 juli 2015 19:28 schreef Ryan3 het volgende:
[..]
Blijft er weinig meer te discussiëren over hè. Snap ook niet dat ze nog een POL mod nodig hebben wat dat betreft. Zootje D66'ers bij elkaar reguleert zichzelf wel, me dunkt.
Dat denk ik ook wel idd, alleen in toenemende mate is er sprake van een diplomacratie hè.quote:Op vrijdag 10 juli 2015 19:34 schreef Weltschmerz het volgende:
[..]
Het is dan ook een misvatting dat je met het uitreiken van zoveel mogelijk diploma's je beroepsbevolking op een hoger niveau brengt.
Het doel van Stanford is ook helemaal niet om zoveel mogelijk bullen uit te delen. De echte toppers daar zijn al onder de pannen bij een start-up of big corporation als ze in het tweede of derde jaar zitten.quote:Op vrijdag 10 juli 2015 19:27 schreef Ryan3 het volgende:
[..]
Grappige is dan dat zowel Steve Jobs als Bill Gates niet eens hun college hebben afgemaakt hè.
Ja, de waarde van wetenschap en wetenschappelijk onderwijs wordt van meerdere kanten miskend.quote:Op vrijdag 10 juli 2015 19:35 schreef Ryan3 het volgende:
[..]
Dat denk ik ook wel idd, alleen in toenemende mate is er sprake van een diplomacratie hè.
Truequote:Op vrijdag 10 juli 2015 19:39 schreef Weltschmerz het volgende:
[..]
Ja, de waarde van wetenschap en wetenschappelijk onderwijs wordt van meerdere kanten miskend.
Je kunt de tijd van Jobs en Gates niet vergelijken met nu, natuurlijk, en voor hen ook niet met nu. Gates ging trouwens naar Harvard college en Jobs naar Reed college.quote:Op vrijdag 10 juli 2015 19:36 schreef Ryon het volgende:
[..]
Het doel van Stanford is ook helemaal niet om zoveel mogelijk bullen uit te delen. De echte toppers daar zijn al onder de pannen bij een start-up of big corporation als ze in het tweede of derde jaar zitten.
Wij hebben het wel over de elite universiteit die pretendeert het (technisch) ondernemerschap min of meer te hebben uitgevonden.
Ik eet elke keer dat ik een gebakken ei eet inmiddels weer een stukje teflon, van de 78¤ pan met 25% korting. (7 jaar oud).quote:Op vrijdag 10 juli 2015 19:41 schreef Pietverdriet het volgende:
[..]
True
Mensen geloven de grootst mogelijke onzin ondanks dat er wetenschappelijk geen enkel bewijs voor is.
Zoals mensen die geloven dat teflon zo schadelijk is voor je gezondheid.
Er zijn ook mensen die beweren afgestudeerd te zijn in filosofie maar die niet kunnen spellen en niet kunnen lezen wat een ander schrijft. Een vlag op een modderschuit, een aap met een ring, het principe is genoegzaam bekend zou je zeggen.quote:Op vrijdag 10 juli 2015 19:41 schreef Pietverdriet het volgende:
[..]
True
Mensen geloven de grootst mogelijke onzin ondanks dat er wetenschappelijk geen enkel bewijs voor is.
Zoals mensen die geloven dat teflon zo schadelijk is voor je gezondheid.
Je weet ook niets en je kan ook niets, met veel studies, alleen men gaat uit van een bepaald redeneringsvermogen, algemene kennis niveau en intelligentie om problemen op te lossen.quote:Op vrijdag 10 juli 2015 19:48 schreef Weltschmerz het volgende:
[..]
Er zijn ook mensen die beweren afgestudeerd te zijn in filosofie maar die niet kunnen spellen en niet kunnen lezen wat een ander schrijft. Een vlag op een modderschuit, een aap met een ring, het principe is genoegzaam bekend zou je zeggen.
15% a 16% van de Forbes 400 is niet verder gekomen dan High School inderdaad. Dat percentage is trouwens wel aan het dalen. Ik zie dat het 10 jaar geleden (2003) nog 33% was.quote:Op vrijdag 10 juli 2015 19:27 schreef Ryan3 het volgende:
[..]
Grappige is dan dat zowel Steve Jobs als Bill Gates niet eens hun college hebben afgemaakt hè.
Er zijn volgens mij 3 factoren die het wetenschappelijk onderwijs tot zo'n succes maakten.quote:Op vrijdag 10 juli 2015 19:49 schreef Ryan3 het volgende:
[..]
Je weet ook niets en je kan ook niets, met veel studies, alleen men gaat uit van een bepaald redeneringsvermogen, algemene kennis niveau en intelligentie om problemen op te lossen.
College of prep school is toch ongeveer een voortgezette vwo, zeg maar, dus vwo en prop oid? Met 2 specialisaties op prop niveau dan? En veel football.quote:Op vrijdag 10 juli 2015 19:59 schreef Klopkoek het volgende:
[..]
15% a 16% van de Forbes 400 is niet verder gekomen dan High School inderdaad. Dat percentage is trouwens wel aan het dalen. Ik zie dat het 10 jaar geleden (2003) nog 33% was.
Op zich maakt dit onderstaande artikel ook wel een redelijk punt (bijv. dat 99% van de CEOs in de Fortune 500 college degrees hadden voordat ze CEO werden):
http://ideas.time.com/201(...)ire-college-dropout/
http://www.theatlantic.co(...)icans-poorer/273628/
Opleiding van biljonairs:
[ afbeelding ]
Opleiding van World Economic Forum aanwezigen (World Neoliberal Forum)
[ afbeelding ]
Fortune 500 CEOs
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Heb je wel gelijk in idd.quote:Op vrijdag 10 juli 2015 20:03 schreef Weltschmerz het volgende:
[..]
Er zijn volgens mij 3 factoren die het wetenschappelijk onderwijs tot zo'n succes maakten.
- Je selecteert op niveau en je zet mensen van behoorlijk niveau bij elkaar die dan een subcultuurtje van niveau gaan vormen.
- Je zet die mensen dichtbij en geeft ze toegang tot een nog hoger niveau.
- Je geeft mensen jong veel vrijheid en zelfstandigheid en dus de gelegenheid om zichzelf te ontplooien ipv dat ze op een smal en recht carrierepad belanden.
Wat Nederland al tijden doet is de uiterlijke verschijningsvorm van het succes nastreven ipv de onderliggende factoren stimuleren. Cargo cult science. Gates en Jobs zullen meer van succesfactoren hebben dan de gemiddelde huidige Nederlandse afgestudeerde.
Zo ziet het eruit:quote:Op vrijdag 10 juli 2015 20:03 schreef Ryan3 het volgende:
[..]
College of prep school is toch ongeveer een voortgezette vwo, zeg maar, dus vwo en prop oid? Met 2 specialisaties op prop niveau dan? En veel football..
En daarna ga je university doen? En dan zijn er weer graden van HBO tot WO+ te behalen?
Wat moet ik hierin precies lezen?quote:Op vrijdag 10 juli 2015 20:14 schreef Klopkoek het volgende:
[..]
Zo ziet het eruit:
[ afbeelding ]
In totaal 63 zonder post-secondary diploma, van de 400.
Ik denk dat er ook veel mensen (ik ook) op D66 afknappen, omdat ze zo verschrikkelijk pro EU zijn.quote:Op vrijdag 10 juli 2015 18:50 schreef Pietverdriet het volgende:
Ach, als D66 niet zo verschrikkelijk kritiekloos en blind pro EU was geweest was het een goeie partij geweest in de NL politiek
Ik vind het allerergste dat ze steeds het woord "moderniseren" gebruiken hoor. Doet GL ook, en in feite is dat gewoon newspeak voor afbraak van alles wat wij kennen. Maar goed, D66 en GL hebben een glazen bol waarin zij naadloos kunnen voorspellen wat de toekomst voor ons zal inhouden en hebben iedere vorm van maakbaarheid weggegooid op ieder terrein. Nu heeft maakbaarheid natuurlijk een zeer slechte naam gekregen ook, maar dat neemt nog niet weg dat je dan maar kunt aannemen dat door natuurwetten de sociaaleconomische werkelijkheid wordt geschapen en dat wij als mensen daar geen enkele invloed meer op kunnen uitoefenen in termen van wat wij wenselijk vinden of juist niet. Het is eigenlijk gewoon tot een soort historicisme verworden dus bij D66 en GL en zoals Popper al duidelijk maakte dat is armoede, poverty: the poverty of historicism......... Armoede in overdrachtelijke zin uiteraard. En dus kunnen we zowel D66 als GL armoede in hun ideeën aanwrijven wmb. En dat is ook een beetje waarom het draait in dit topic: de strijdlust is verdwenen dus bij links idd. Even los van de vraag of D66 ooit links is geweest uiteraard.quote:Op vrijdag 10 juli 2015 20:19 schreef bluemoon23 het volgende:
[..]
Ik denk dat er ook veel mensen (ik ook) op D66 afknappen, omdat ze zo verschrikkelijk pro EU zijn.
Een beetje meer afstand en kritiek kan in sommige situaties geen kwaad.
Dat zal nog wel wat stemmen schelen denk ik.....
Ik denk dat welvaartsgroei hem dan ook niet zit in de heel erg slimme mensen, maar in de slimme mensen die iets vinden wat ze heel graag willen doen. Alleen moet je die niet in een cultuur van domheid zetten, want dan vinden ze dat niet. Ik weet echt heel weinig van Apple en Jobs om de eenvoudige reden dat het me geen reet interesseert, maar volgens mij was het nou juist de echt heel slimme Wozniak die de niet zo heel slimme Jobs nodig had. Wat had die Jobs nou? Oog voor ergonomie, voor design, en een goed gevoel voor marketing. Het is dat hij een gelegenheid vond om die kwaliteiten te combineren.quote:Op vrijdag 10 juli 2015 20:04 schreef Ryan3 het volgende:
[..]
Heb je wel gelijk in idd.
Ik stel vast uit eigen ervaring dat maar een gering aantal mensen echt heel erg slim is, dan heb je een soort bovenkliekje en dan een heel brede laag normaal slimme mensen. In VS, omdat ze nu eenmaal een veel grotere bevolking hebben, zijn er veel meer heel erg slimme mensen (en dan bedoel ik mensen die je hier op FOK! niet echt tegenkomt hè...) Behalve Koekepan wrs en nog paar.
Ik zie dat wel anders. Woz was wel slim idd ogv bestaande kennis toen, maar had geen human skills en zat vast in die computerclub mentaliteit van meteen alles wat je uitvindt gratis delen. Jobs was geen techneut pur sang (hoewel hij wel een frequentieteller in mekaar knutselde) maar een man met een visie, gaandeweg ontwikkeld, meer creatief dan technisch dus. Verbindingen leggen die Woz nooit had kunnen leggen. Wat Woz kende toen, kun je nu leren bij wijze van spreke met je diploma op de universiteit (en vaak minder); wat Jobs deed, volgens mij, niet echt. Dus ik zie in Jobs meer intelligentie dan in Woz.quote:Op vrijdag 10 juli 2015 20:40 schreef Weltschmerz het volgende:
[..]
Ik denk dat welvaartsgroei hem dan ook niet zit in de heel erg slimme mensen, maar in de slimme mensen die iets vinden wat ze heel graag willen doen. Alleen moet je die niet in een cultuur van domheid zetten, want dan vinden ze dat niet. Ik weet echt heel weinig van Apple en Jobs om de eenvoudige reden dat het me geen reet interesseert, maar volgens mij was het nou juist de echt heel slimme Wozniak die de niet zo heel slimme Jobs nodig had. Wat had die Jobs nou? Oog voor ergonomie, voor design, en een goed gevoel voor marketing. Het is dat hij een gelegenheid vond om die kwaliteiten te combineren.
Het probleem is wanneer de hele slimme mensen niet komen te werken met een slim mens, maar met een gewoon dom mens die denkt dat hij slim is omdat hij een diploma heeft. Die mensen waarderen slimheid niet, en zullen de hele slimmen laten verpieteren.
Iets leren wat al een keer gedaan is vraagt geen hele slimme mensen.quote:Op vrijdag 10 juli 2015 20:49 schreef Ryan3 het volgende:
[..]
Ik zie dat wel anders. Woz was wel slim idd ogv bestaande kennis toen, maar had geen human skills en zat vast in die computerclub mentaliteit van meteen alles wat je uitvindt gratis delen. Jobs was geen techneut pur sang (hoewel hij wel een frequentieteller in mekaar knutselde) maar een man met een visie, gaandeweg ontwikkeld, meer creatief dan technisch dus. Verbindingen leggen die Woz nooit had kunnen leggen. Wat Woz kende toen, kun je nu leren bij wijze van spreke met je diploma op de universiteit (en vaak minder); wat Jobs deed, volgens mij, niet echt. Dus ik zie in Jobs meer intelligentie dan in Woz.
Allicht, maar zo interessant vind ik dat hele Apple en die Jobs niet. Er zijn wel meer ondernemers met een succesvolle visie op de te maken producten.quote:Maar goed, ik raad je de biografie aan van Walter Isaacson, echt een interessant boek.
Op zich nog wel. Er zijn nu eenmaal heel ingewikkelde talen en systemen uitgevonden, die je niet zo maar even leert. Ik bedoel kijk maar naar een blad muziek bijv., zul je echt wel moeten leren om er chocola van te maken.quote:Op vrijdag 10 juli 2015 20:58 schreef Weltschmerz het volgende:
[..]
Iets leren wat al een keer gedaan is vraagt geen hele slimme mensen.
[..]
Er zijn er veel meer, mag dat soort boeken heel graag lezen ook. Zijn er alleen veel te weinig van.quote:Allicht, maar zo interessant vind ik dat hele Apple en die Jobs niet. Er zijn wel meer ondernemers met een succesvolle visie op de te maken producten.
Het plaatje laat zien welke categoriseringen ze hebben gemaakt. Prep school is daar niet één van.quote:Op vrijdag 10 juli 2015 20:15 schreef Ryan3 het volgende:
[..]
Wat moet ik hierin precies lezen?
Het aantal CEO's met degrees?
Ik bedoel, hoe moeten we alles wegen anno 2015. De pariteit met ons systeem, zeg maar.
Als je naar D66 en GL kijkt idd wel.quote:Op vrijdag 10 juli 2015 21:02 schreef Bluesdude het volgende:
Zoals de discussielijnen zich ontwikkelen offtopic:
indeed.... links heeft zijn strijdlust verloren
Je hebt ook altijd mensen die dat spelenderwijs onder de knie krijgen. Dat soort mensen moeten zelf ook de kaders verzetten, ipv daar binnen te werken.quote:Op vrijdag 10 juli 2015 21:02 schreef Ryan3 het volgende:
[..]
Op zich nog wel. Er zijn nu eenmaal heel ingewikkelde talen en systemen uitgevonden, die je niet zo maar even leert. Ik bedoel kijk maar naar een blad muziek bijv., zul je echt wel moeten leren om er chocola van te maken.
Plaats het aandeel talent en inzet wat meer in verhouding ten opzichte van het aandeel omstandigheden en geluk.quote:Steve Jobs een natuurtalent? Welnee, hij had gewoon wat geluk
Geniaal, magisch, uniek. In de media wordt geen superlatief geschuwd om de grootsheid van de gisteren overleden Apple-oprichter Steve Jobs te cultiveren. Wederom laat de wereld zien dat ze niets van succes begrijpt.
Alle necrologieën ademen eenzelfde bewondering: dit was een selfmade man, iemand uit een arbeidersgezin wiens talent te volumineus voor het collegebankje was. Karakter, intelligentie, levensstijl: hierin zou Jobs recept, of algoritme, verscholen liggen. Niet te evenaren, want genetisch bepaald. Een code die hem een mythisch aanzien verschafte.
Onzin, allemaal gebakken lucht, respectvolle doch zinloze bladvulling. Weliswaar heeft Jobs de industrie op zijn kop gezet, ons tot grotere technologische hoogten gebracht, maar dat is meer een verdienste van zijn omgeving dan van hemzelf. Althans, dat is de uitkomst van een studie van Malcolm Gladwell. De wetenschapsjournalist onderzocht minutieus de levensverhalen van de 75 rijkste mensen ooit. Evenals die van de grootste kunstenaars en sporters, zoals Amadeus Mozart en Michael Jordan.
Er zit een patroon in, ontdekte Gladwell toen hij wat afstand nam van zijn tabellen. Een patroon dat minder magisch is dan we denken. Niet de uitzonderlijke talenten, maar de meevallers en de milieus bleken de gemene deler. Steve Jobs en Microsoft-oprichter Bill Gates haalt hij aan als exemplarische voorbeelden in het boek Outliers: The Story of Success (Little, Brown and Company, november 2008).
Genetisch voordeel inferieur aan maatschappelijk milieu
Gladwell maakt zijn punt het meest helder in een paragraaf over de ecologie van het organisme. “De hoogste eik in het bos is niet alleen het hoogst omdat hij uit de sterkste eikel is gegroeid. De eik is ook het hoogst omdat er geen andere bomen waren die zijn zonlicht blokkeerden, omdat de bodem eromheen diep en vruchtbaar was, omdat er geen konijn aan zijn schors knabbelde toen hij nog een jong boompje was, en omdat hij niet door een houthakker is omgehakt voordat hij volwassen werd.”
De onderzoeksjournalist wil hiermee zeggen dat succesvolle mensen weliswaar uit krachtig zaad voortkomen, maar dat hun genetische voordeel inferieur was aan maatschappelijke opstekers. Waar het echt om gaat is dit: het zonlicht dat hen verwarmde, de grond waarin ze hun wortels plantten en de konijnen en de houthakkers die hen met rust gelaten hebben. “Dit is geen verhaal over hoge bomen. Dit is een verhaal over bossen.”
Het gaat dus om het bos. Het bos waarin Steve Jobs en Bill Gates tot grote hoogte konden stijgen. Gladwell gidst ons eerst door het bos waarin de Microsoft-topman opgroeide. Toen Bill in de tweede klas zat kocht zijn school, het particuliere Lakeside, de zogenaamde ASR-33 Teletype. Een timesharingterminal die een directe verbinding had met een mainframecomputer in de binnenstad van Seattle. “Bill Gates kon gaan programmeren in de tweede klas van de middelbare school in 1968! Vanaf dat moment woonde Gates in de computerruimte”, schrijft Gladwell.
Het was geen gewone computer, maar het nieuwste van het nieuwste: één die zonder het tijdrovende ponskaartensysteem werkte, waarmee computerwetenschappers in die tijd zelfs nog mee in de weer waren. Gates: “Het was een obsessie voor me. Het kwam maar zelden voor dat we in een week minder dan twintig of dertig uur bezig waren.”
Hij groeide op in de branche waar hij later zou heersen
Steve Jobs woonde in een soortgelijk bos. Hij groeide op in Mountain View Calfornia, even ten zuiden van San Francisco, in het epicentrum van Silicon Valley, het industriegebied waar bedrijven als Hewlett-Packard en Intel het licht zagen. Jobs was een knutselaar en struinde alle elektronicabeurzen af op zoek naar onderdelen.
Om gratis aan onderdelen te komen belde hij iemand in de buurt, Bill Hewlett, oprichter van Hewlett-Packard. “Jobs kreeg niet alleen de gevraagde onderdelen, maar hij wist ook een vakantiebaan los te peuteren. Jobs werkte bij een assemblagelijn voor het bouwen van computers en hij was zo gefascineerd dat hij er zelf één probeerde te bouwen.” In de woorden van Gladwell: “Jobs groeide in de branche op waar hij later zou heersen.”
Als tieners waren Jobs en Gates dus niet alleen slim en creatief, ze hadden ook de beschikking over de beste doeken, pencelen en verfsoorten. Daarbij wandelden ze tussen mensen die het al gemaakt hadden. Vergelijk het met iemand die leuke kleertjes kan ontwerpen, zegt Gladwell. Het helpt dan enorm als je buurman Giorgio Armani is en af en toe wat zijden komt brengen in plaats van rommelmarkttroep.
Wees jong als de revolutie uitbreekt
Natuurlijk zijn er ook tal van tycoons die niet in het perfecte bos opgroeiden. Maar het gaat Gladwell om de patronen. Om die te ontdekken heeft hij de Forbes-lijst van de 75 rijkste personen ooit bestudeerd. In de lijst, die aangevoerd wordt door grootindustrieel John D. Rockefeller (1839 - 1937), ontdekte hij dat 14 van de 75 rijksten allen Amerikaan zijn die binnen negen jaar van elkaar zijn geboren in het midden van de negentiende eeuw.
Toeval? Allerminst, betoogt Gladwell. “In de jaren zestig en zeventig van de negentiende eeuw maakte de Amerikaanse economie misschien wel de grootste metamorfose van haar geschiedenis door. Het was de tijd waarin de spoorwegen werden aangelegd en Wall Street in opkomst was. Het was de tijd waarin de industriële fabricage pas goed begon. Het was de tijd waarin alle regels van de traditionele economie, werden gebroken en opnieuw bepaald.” Als je echt wilde profiteren van die condities moest je begin twintig zijn ten tijde van de metamorfose. “Je moest geboren zijn tussen 1831 en 1839.”
Terug naar Steve Jobs (24 februari 1955) en Bill Gates (28 oktober 1955). Zij waren begin twintig toen de Altair 8800, de eerste minicomputer ter wereld, in januari 1975 op de markt kwam. Dat moment wordt aangemerkt als de belangrijkste datum in de geschiedenis van de pc-revolutie. “Als januari 1975 de dageraad van het pc-tijdperk was, wie zou dan in de beste positie zijn om daar zijn voordeel mee te doen? Hier gelden dezelfde principes als in de tijd van John Rockefeller. Allereerst zou je natuurlijk niet te oud moeten zijn aan het begin van de revolutie. Alleen de jongeren hebben de vrijheid en het lef om een nieuw paradigma te omarmen”, zo duidt Gladwell de overeenkomst. Ook Bill Joy mag hier niet onvermeld blijven. Deze oprichter van Sun Microsystems, geboren op 8 november 1954, wordt wel de Edison van internet genoemd. “Als hij wat ouder was geweest, zou het venstertje dat hem de kans gaf om een ondersteunende code voor internet te schrijven intussen gesloten zijn.”
Niet iedere softwaretycoon werd in Silicon Valley geboren in 1955, geeft Gladwell toe. “Sommigen werden dat niet, net zomin als elke zakenreus in de Verenigde Staten in het midden van de jaren dertig van de negentiende eeuw werd geboren. Maar hier zijn heel duidelijk patronen waar te nemen, en het opvallende is dat we daar zo weinig over lijken te willen praten. We doen alsof succes een kwestie is van individuele verdienste, maar uit niets in de verhalen die we tot nu toe hebben gezien blijkt dat de zaken zo eenvoudig zouden liggen.”
Meevallers bij uitblinkers zijn geen uitzondering, maar regel
Alle uitblinkers profiteerden volgens Gladwell van de één of andere ongewone kans. “Het lijkt erop dat meevallers bij softwaremiljardairs, rockbands en topatleten geen uitzondering zijn, maar regel.” Zij werden volwassen in een tijd waarin een extra inspanning werd beloond door de rest van de maatschappij.
Datgene wat wij als talent zien is volgens Gladwell in werkelijkheid een ingewikkelde combinatie van aanleg, kansen en een volkomen willekeurig voordeel. Gladwell betoogt eigenlijk dat Mozart, Jobs, Gates en Rockefeller hun successen niet zozeer zelf gecreëerd hebben, maar dat hun succes vooral een product was van de wereld waarin zij opgroeiden. “Er zat een logica achter”, zo richt Gladwell zich op bladzijde 76 tot zijn lezers. “Bedenk eens welke aanlokkelijke mogelijkheden zich zouden voordoen als we die logica begrepen.”
En nu de echte bewijzen
Klinkt allemaal plausibel, zult u denken. Maar waar is het echte bewijs dat het bos de boom maakt? Dat geeft Gladwell op pagina 27, een tabel waarin alle A-spelers van het Canadese ijshockeyteam Medicine Hat Tigers zijn opgenomen: naam, veldpositie, links- / rechtshandig, lengte, gewicht, geboortedatum, geboorteplaats.
Wat valt er op, vraagt Gladwell. Velen zullen opmerken dat de geboortejaren dicht bij elkaar liggen. Ook gewicht en lengte schommelen niet al te veel. Maar dat zijn niet de gemene delers voor succes, verklapt Gladwell. Dat is de geboortemaand. Zeventien van de vijfentwintig spelers in het team zijn geboren in januari, februari, maart of april. Waarvan acht in januari. Een patroon dat zich voordoet bij alle Canadese ijshockeyspelers in het topklassement.
Gladwell gaat hier zweven, zal de lezer denken. Hij gaat over sterrenbeelden mijmeren, de fopwetenschap die astrologie heet. Maar niets is minder waar. De reden, de gemene deler van het succes, is simpelweg dat 1 januari de sluitingsdatum is voor de verkiezingen van leeftijdsklassen bij het Canadese hockey.
Dat betekent dat een kind voor de divisie van negenjarigen kan worden gekozen als hij op 1 januari negen jaar oud is. Het is dus mogelijk dat een jongen die tien wordt op 2 januari naast iemand speelt die pas in december tien wordt; en op die leeftijd, vóór de puberteit, betekent een leeftijdsverschil van twaalf maanden een enorm verschil in fysieke rijpheid. Gladwell onderzocht ook het Britse voetbal, waar de grensdatum voor de selectie op 1 september is vastgepind. Een grote meerderheid van de toppers bleek tussen september en november geboren te zijn.
En wat gebeurt er als een speler wordt gekozen voor zo’n topploeg? Gladwell: “Hij krijgt een betere coaching, zijn teamgenoten zijn beter en hij speelt vijftig of vijfenzeventig wedstrijden per seizoen in plaats van twintig, zoals degenen in de house league, en hij oefent twee of zelfs drie keer vaker dan hij anders had gedaan. Als hij in het begin nog niet inherent beter was, maar alleen wat ouder, zal hij rond zijn dertiende of veertiende, met het voordeel van betere coaching en al die extra oefening achter de rug, werkelijk beter zijn, en daarom meer kans hebben om te worden gekozen voor de Canadian Hockey League, en van daaruit voor de hoogste divisies.”
Oefenen, oefenen, oefenen. Want oefening baart kunst
Het kleine detail van de vroege selectie werkt dus groots uit: het geeft tijd, tijd om te oefenen met de beste instrumenten, onder de beste omstandigheden. Om precies te zijn: tienduizend uur in tien jaar tijd.
Talenten hebben hun ‘Hamburg’ nodig, schrijft Gladwell. Daarmee doelt hij op de periode van de Beatles voordat zij als band doorbraken. “In 1960, toen ze nog maar een worstelende middelbare-schoolrockband waren, werden ze uitgenodigd om in Hamburg in Duitsland te spelen”, weet Gladwell. “Er was een bepaalde clubeigenaar die oorspronkelijk kermisbaas was. Hij vatte het plan op om rockgroepen in verschillende clubs te laten spelen. Ze hadden een formule. Het was een enorme non-stopshow. De bands moesten aldoor blijven spelen om het voorkomende verkeer vast te houden.”
In Liverpool hadden de Beatles nooit sessies van langer dan een uur gedaan en speelden ze bij elke gelegenheid alleen maar hun beste nummer, zoals zoveel bands doen. “Maar in Hamburg”, zo vertelde John Lennon in een interview, “speelden we acht uur aaneen. We moesten echt een nieuwe manier van spelen zien te vinden.”
Alles bij elkaar traden ze 270 avonden op in net iets meer dan anderhalf jaar. Tegen de tijd dat ze in 1964 hun eerste uitbarsting van succes hadden, hadden ze ongeveer 1200 keer live opgetreden. Dat is meer dan de meeste bands van tegenwoordig in hun hele carrière doen. “Het is de vuurproef die de Beatles van de anderen onderscheidde”, aldus Gladwell.
Doe waar je zelf zin in hebt
Als er één iemand is die zijn ‘Hamburg’ heeft gehad, dan is het wel Steve Jobs. Een speech die hij in 2005 op een afstudeerplechtigheid van Stanford University gaf, onthult de geheimen van zijn jongvolwassen leven. Hij studeerde zes maanden aan Reed College, een prestigieuze universiteit voor de kunsten. Daarna gaf hij er de brui aan, maar bezocht nog wel colleges: alleen de colleges die hem interesseerden, zoals kalligrafie waarin Reed College toonaangevend was. Later zou hij die kennis verwerken in de typografie van de legendarische Macintosh-computer.
Dat hij überhaupt aan Reed College kon studeren had te maken met een bijzonder contract. Jobs biologische moeder stelde aan de adoptieouders, arbeiders met een laag inkomen, de eis dat haar zoon ooit zou gaan studeren. Vervolgens deed Jobs op Reed College gewoon waar hij zelf zin in had: hij stak alleen tijd in studie die hij nuttig achtte om vervolgens op zolder computers in elkaar te knutselen.
Jobs had niet alleen het geluk dat hij in het juiste bos verkeerde, maar ook dat hij al vroeg wist wat hij wilde. “Je werk beheerst een groot deel van je leven”, zei hij tegen de zojuist afgestudeerden op Stanford. “En de enige manier om tevreden te worden is door te geloven dat wat je doet groots is. En de enige manier om groots werk te doen is om te houden van wat je doet. Als je het nog niet gevonden hebt, blijf dan zoeken.”
Leef elke dag alsof het je laatste is
De ironie wil dat Jobs niet zei wat hij werkelijk dacht: als je het nu nog niet gevonden hebt, dan ben je te laat om mij ooit nog in te halen. Eigenlijk lachte hij al die brave afstuderende studenten in hun gezicht uit. Want die tienduizend uur in tien jaar had Jobs al te pakken toen hij eerstejaars was. Tegelijkertijd had hij een bewonderenswaardige levensfilosofie. “Toen ik 17 was las ik iets wat hierop neerkwam: ‘Als je elke dag leeft alsof het je laatste is, dan heb je op een dag gelijk.’ Dat maakte indruk op me, en sindsdien keek ik dagelijks in de spiegel en vroeg me af: ‘Als vandaag de laatste dag is, zou ik dan willen doen wat ik nu doe?’ Als het antwoord ‘nee’ was, dan wist ik dat ik iets moest veranderen.”
Deze fatalistische inslag had Jobs dus al decennia voordat hij ziek werd. “Dood is de beste uitvinding van het leven”, vindt hij. Het dwingt je tot de juiste keuze, zorgt dat je geen tijd verdoet.
Jobs mag dan misschien in het perfecte bos geboren zijn, maar zijn antenne voor kansen en beslissingsmomenten is een eigenschap. Een karakter dat hem net zo goed tot de top bracht. Aan kanker stierf hij, maar keuzestress was hem vreemd. Hij ging recht op zijn doel af met een voorsprong die hem door maatschappelijk toeval gegeven is.
Het bos maakte van Jobs een hoge boom. ‘Door de bomen het bos niet meer zien’, is dus niet alleen een gezegde, maar ook een wetenschappelijke waarheid. Zeker als het om hoge bomen gaat. Iets dat Jobs dondersgoed wist: hoe meer we tegen hem opkeken, hoe meer Macs, iPhones en iPads we kochten. Van een beetje mediastrategie was zijn Apple niet vies. Maar wat Jobs echt tot de absolute top deed rijzen was zijn bewustzijn: de informatierevolutionair had door hoe bijzonder zijn bos was.
Ja, maar hoe verhoudt het zich dan tot ons onderwijssyteem?quote:Op vrijdag 10 juli 2015 21:04 schreef Klopkoek het volgende:
[..]
Het plaatje laat zien welke categoriseringen ze hebben gemaakt. Prep school is daar niet één van.
https://answers.yahoo.com(...)0090110140128AARGLrI
College degree in algemene zin is, mits afgemaakt, vergelijkbaar met HBO of hoger.quote:Op vrijdag 10 juli 2015 21:07 schreef Ryan3 het volgende:
[..]
Ja, maar hoe verhoudt het zich dan tot ons onderwijssyteem?
Behoorlijk lang artikel.quote:Op vrijdag 10 juli 2015 21:07 schreef Tomatenboer het volgende:
Ach, Steve Jobs en Apple heb ik sowieso altijd al gehypte shit gevonden.
Wel een interessante discussie desondanks, maar het doet me altijd aan het volgende (wetenschappelijk onderbouwde) artikel denken met de chargerende titel: Steve Jobs een natuurtalent? Welnee, hij had alleen wat geluk...
[..]
Plaats het aandeel talent en inzet wat meer in verhouding ten opzichte van het aandeel omstandigheden en geluk.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |