Bedreigd door verhuurder #4

Toen ik gisteren terug in het huis kwam, bleek het slot van de kamer van mijn huisgenoot vervangen te zijn. Ik had mijn spullen, inclusief kleding, matras en laptop op zijn kamer verstopt. Daar kan ik niet meer bij (ik kan met hulp van een verklaring van de huisgenoot hem wel verzoeken mij toegang te geven, maar dan geef ik hem munitie).

Vandaag ben ik speciaal naar mijn werk gegaan om nog te kunnen reageren op dit topic, om wat leesvoer uit te printen voor het weekend en om het een en ander proberen geregeld te krijgen. Ik constateer dan dat het uitblijven van mijn reactie dan onmiddellijk op onbegrip stuit en veroordeeld wordt, hetgeen mij zeer verbaast gezien de omstandigheden.

Voor de duidelijkheid. Empa, ik ben ongelooflijk gelukkig met je aanbod, zeker nu ik de moed aan het verliezen ben en ik het gevoel heb dat ik alleen ben op de wereld en niemand om mij geeft en omdat deze post al in mijn hoofd rondspookte voor ik de post gelezen had.

quote:

Op donderdag 9 juli 2015 22:29 schreef bombmannl het volgende:

[..]

Hier heb ik je in eerdere topics al voor gewaarschuwd
Beetje jammer dat je afvallig begint te reageren sinds je zaak minder sterk staat.

De rechter zal er ook weinig van snappen denk ik (waarom al die stennis schoppen om ergens te kunnnen blijven wonen terwijl je eigenlijk weg wil?).
En nu wil je opeens alleen de kosten van het proces/advocaat/kosten van hinder. Dit maakt dat de zaak echt niet stevig staat.

EDIT: in ieder geval succes morgen!

Er kan toch geen kort geding plaats vinden en het zou ook geen enkele zin hebben, omdat ik gewoon toegang heb tot het gehuurde en daar kan wonen zonder dat er aantoonbaar strafbare feiten worden gepleegd en zonder dat het woongenot aantoonbaar wordt verstoord.

Gisteren is de eigenaar met vermoedelijk zijn zus en zijn puberale nichtje op 'visite' geweest. Het eerste wat ze deden is op mijn deur bonken om te vragen of ik open wil doen, om te praten, want ik hoor hier niet, zegt het puberale meisje. Ze hielden niet op, tot ik de politie belde. De politie heeft zich weer een uur later laten zien, gevraagd of we het rustig willen houden voor elkaar en is weer weggegaan. Ze doen immers niets verkeerd. Wel werd er af en toe flink wat herrie gemaakt en is er aan het eind van de avond, voor ze vertrokken in het hele huis een soort parfum gespoten dat zo sterk en doordringend was, dat het niet te harden was, zelfs met alle ramen open. Ik heb nog een buurman gevraagd hiervan getuige te zijn, maar die zie niets bijzonders te ruiken. Ondertussen is een lege kamer, die eerder verhuurd werd, ingericht. Het zal me niet verbazen als de 'visite' dit weekend blijft 'logeren'.

De advocaat heeft nog een brief geschreven waarmee hij de verhuurder 'sommeert' mij rustig te laten wonen, toegang te laten houden tot het gehuurde en dat hij kan onderhandelen over beëindiging van de overeenkomst. Het plan is nu dat ik daar toch moet blijven wonen tot de verhuurder mij zo zat is dat hij toch wil onderhandelen. We gokken erop dat de verhuurder er op een gegeven moment geen zin meer in heeft om mij iedere avond lastig te vallen. Dat zou mij de bodemprocedure van een half jaar tot een jaar kunnen schelen. Maar ondertussen heb ik alleen mijn kleren die ik nu aan heb, mijn gitaar en een kussen met een deken van de buurvrouw. Geen laptop, geen internet, geen matras. Gisteren heb ik op de grond geslapen: erg oncomfortabel en niet bevorderlijk voor je nachtrust kan ik je vertellen. Maandag bespreek dan met de advocaat hoe het verder moet, want ik houd dit niet vol, maar we zijn 'pas' 10 dagen bezig, zegt hij.

De politie heeft het te druk voor mij aangifte van huisvredebreuk en bedreiging. Eerst wil de politie mijn verhaal aanhoren en dan gaat de politie een besluit nemen of het wel strafbaar is, voor ze het opnemen. Dan kan ik wel roepen dat het aan de OvJ is om te beoordelen, maar als de politie niet mee wil werken houdt het gewoon op. Ik kan op me kop staan: ze vertikken het gewoon.

Ondertussen gaat de zomer wel aan me voorbij, kan ik aan niets anders denken en doe ik geen oog meer dicht. Empa en bombmann zijn hier wel het meest wijs in. Maar ik ben verschrikkelijk eigenwijs en ook een beetje wantrouwig. Ik vind het eerlijk gezegd ook een beetje eng en voel me erg ongemakkelijk om zo'n groot bedrag op zo'n manier aan te nemen. Mijn fantasie slaat dan ook op hol: is Empa op de een of andere manier bekend, een bekende, of heel erg rijk, of crimineel, of een geheime organisatie of een zeer bijzondere inlevende dame (of toch een heer). Dat weet ik allemaal niet. Angst voor het onbekende en ik heb toch nog ergens de hoop om snel tot een schikking te komen.

Zo niet, dan ga ik een deze dagen toch weg en zal ik vanuit de nieuwe woonruimte de bodemprocedure starten om alles terug te krijgen. Verhuisd of niet: ik heb toch aantoonbaar schade geleden, alleen al getuige het audiofragment.

Dus op de korte termijn, als hij een deze dagen niet tot een schikking wil komen (hij wil me wel bijzonder graag weg hebben, anders komt hij niet iedere dag om mij te treiteren), heb ik gewoon niets meer te winnen door hier te blijven wonen.

Dus daarom, Empa, ben ik wel ongelooflijk blij met je, maar ben ik nog niet zover om op je aanbod in te gaan en kon ik je gisteren ook niet meer te woord staan.

Ik zal misschien nog een uur online blijven, maar dan moet ik echt weg en zit ik zonder internet en alles dit weekend, Dus kan ik even niet meer reageren.

quote:

Op vrijdag 10 juli 2015 15:16 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

Niet accepteren. Ik zou een officiele klacht indienen, gewoon per brief. Dan begint een procedure die bij de ombudsman eindigt als die niet tussendoor wordt opgelost. Dan geef je de politie de keuze tussen tijd vrijmaken voor het opnemen van een aangifte of nog veel meer tijd vrijmaken voor een onderzoek van de ombudsman.

Tijd vrijmaken gebeurt wel: dinsdag horen ze mijn verhaal aan (alweer). Maar ze willen het waarschijnlijk niet opnemen. Dat is het probleem.

Bedreiging: hij ramde op de deuren, probeerde binnenkomen terwijl hij daar niets te zoeken had en ik vond dat bedreigend. Maar meneer, u had het slot vervangen en heeft hij iets fysieks bedreigend gezegd? Bijvoorbeeld gedreigd met de dood of iets anders? Nee? Dan is het geen bedreiging.

Huisvredebreuk: hij is zonder toestemming in mijn kamer geweest en heeft mijn kamer ontruimd. Maar meneer, daar waren wij niet bij, dus wij hebben niet gezien dat hij in uw kamer stond, alleen dat het slot is vervangen. Maar mijn spullen stonden beneden! Ja, dat hebben we gezien, maar sorry, we hebben hem niet deze spullen uit uw kamer zien halen.

Sorry meneer, wij nemen uw aangifte niet op, want u kunt niet aantonen dat er strafbare feiten zijn gepleegd. Ja maar dat bepaald u niet! Goedeavond meneer! Ja, maar...Meneer, goede avond.

Zo gaat het aanstaande dinsdag gewoon. Dat kan ik je nu al zeggen.