R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Eigenlijk begrijp ik alles wat je zegt..behalve de onderstaande 2 zinnetjes
quote:Het ligt altijd aan de behandelaars, haar ouders, of iemand anders.
Ik snap namelijk niet hoe je tot deze conclusie(s) bent gekomen. Heb je voorbeelden waar dit uit blijkt oid?quote:Kuo, ga nou eens naar jezelf kijken ipv de schuld alleen bij een ander te leggen.
Het laat wel zien dat je veel liefde voor haar heb dat is zeker een goed teken !!quote:Op maandag 20 juli 2015 13:21 schreef duracellkonijntje het volgende:
Verdorie, wat valt me alles even zwaar momenteel. Over een paar uur zet in mijn vriendin op de bus, gaat ze een kleine 3 week naar haar moeder in Duitsland, ook een paar dagen werken. Deze weken dat ze weg is trek ik altijd zwaar, omdat mijn angst voor emotionele pijn dan meer dan ooit naar voren komt. De controle is dan weg. Nu worden het 3 weken, ik zie er wel erg tegenop. Ergens wil ik haar straks gewoon op de bus zetten en die klok laten aftellen.
Er gaat zo veel door mijn hoofd momenteel, zo veel angst, zo veel twijfel. Ik weet inmiddels wel hoe het ongeveer komt, en ik heb ook een gedachtepatroon ontwikkeld om er goed mee om te gaan, maar wat is het moeilijk om die angst niet het beste van me te laten krijgen.
Ik ga gewoon veel sporten en veel slapen, afspreken met vrienden, etcetera. Hopelijk gaat mijn rottige kriebelhoest dan wel snel weg. Al haar gedrag duidt er op dat we gek op elkaar zijn, zij helemaal op mij en we hebben net een paar hele leuke dagen in Parijs gehad. Het blijft echter moeilijk. Ik realiseer me steeds meer hoe graag ik weer een meisje wilde waar ik een relatie als nu mee heb, en daarom is het des te moeilijker mezelf niet gek te maken. Ik laat het in ieder geval zo min mogelijk aan haar merken, dit is een strijd die ik zelf wil voeren en ik wil haar er niet te veel mee belasten.
Anyway, dit wordt voor mijn gevoel de grootste emotionele uitdaging die ik in een lange tijd heb gehad. Mijn verstand zegt dat het wel goedkomt, omdat het altijd tot nu toe goed is gekomen en er feitelijk niks op wijst dat ze zat van me is o.i.d., maar oh die eeuwige angst in het achterhoofd. Ik weet wel dat deze ervaring, mits succesvol, een hele grote en ondersteunende les kan zijn.
Wish me luck.
Niet zo bij de hand. Het is mijn indruk uit de posts van kuo.quote:
Eigenlijk begrijp ik alles wat je zegt..behalve de onderstaande 2 zinnetjes
[..]
[..]
Ik snap namelijk niet hoe je tot deze conclusie(s) bent gekomen. Heb je voorbeelden waar dit uit blijkt oid?
Volgens mij quote je net trouwens de kern van wat ik schreef dus de tekst "eigenlijk begrijp ik alles wat je zegt..." is een beetje een lege huls.
Maar het slaat niet echt ergens op als wij met elkaar gaan discussiëren over een andere poster hier. Dan kan ik beter met kuo zelf het gesprek aangaan.
Het is ook niet lelijk bedoeld, maar een indruk die ik heb en waarbij ik denk dat therapie etc misschien stukken beter te verdragen worden als kuo iets kan /wil doen met mijn opmerking.
Open kunnen staan (of vooral het niet open kunnen staan) voor een therapie beïnvloedt de kans op succes nogal.
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Ik ben het helemaal met Murmeli eens. En ik denk dat Kuo er zelf het beste op kan reageren. Je hoeft er niet steeds tussen te springen MK... ze is een volwassen vrouw en ze kan best zelf reageren.
Ik zie heus wel in dat mijn manier van omgaan met negatieve emoties niet goed is en dat wat ik in de kliniek heb gedaan ook niet verstandig was en dat ik de regels niet had moeten overtreden. Maar het punt is dat ik geen andere manieren weet en op die momenten dat ik het niet meer aankan voelt het niet als een keuze, ik moet gewoon iets doen. In de kliniek konden ze me daar ook niet bij helpen. Ik probeer gewoon mijn leed te verzachten, waarom moet ik daarop afgerekend worden?
En omdat ik nog steeds niet weet of ik verder wil leven is het moeilijk om me volledig te richten op behandeling en mijn best te doen. En dat werkt niet echt, dat weet ik ook, en soms vind ik ook dat ik beter kan stoppen bij de GGZ omdat ik de tijd van mijn hulpverleners aan het verspillen ben. Maar iets in mij heeft nog hoop dus dat kan ik ook niet. Zo half meewerken is niet ideaal maar ik kan nu die knop niet omzetten. Dat is onderdeel van het probleem.
En omdat ik nog steeds niet weet of ik verder wil leven is het moeilijk om me volledig te richten op behandeling en mijn best te doen. En dat werkt niet echt, dat weet ik ook, en soms vind ik ook dat ik beter kan stoppen bij de GGZ omdat ik de tijd van mijn hulpverleners aan het verspillen ben. Maar iets in mij heeft nog hoop dus dat kan ik ook niet. Zo half meewerken is niet ideaal maar ik kan nu die knop niet omzetten. Dat is onderdeel van het probleem.
Why are you wearing that stupid man suit?
Gister heb ik de dagbehandeling gedaan. Ik was ontzettend nerveus natuurlijk, maar het sporten was in elk geval leuk en het was goede afleiding. De begeleidende verpleegkundige had haar twijfels of dit wel de juiste plek voor mij is vanwege mijn angst/afkeer van mensen maar we zullen zien. Het zou uiteindelijk toch maar voor 6 weken zijn, mocht ik ermee door willen gaan. Tussendoor gaan we eerst kijken of dat zin heeft.
Why are you wearing that stupid man suit?
Weet je wat ik het vervelende vind? (en dan bedoel ik echt de nummer 1 irritatie). Dat het niet uit lijkt te maken hoe ik reageer..en zo nu weer blijkt ook niet op -of- ik reageer. Want ik was gister tot vlak na middernacht nog op en had haar reactie al gezien. Mijn 2e reactie was oorspronkelijk ook veel langer, maar heb ik uiteindelijk gewist en 1 van de dingen die toen verdwenen zijn, was een stukje over dat ik het (dit keer in elk geval) niet deed omdat ik zo hard mn best deed Kuo te gaan verdedigen, maar omdat mijn vraag serieus is (dat ik niet heb gezien waar ze zoiets had gezegd en Murmeli dus vroeg waar ze dit gezien had).quote:
Ik ben het helemaal met Murmeli eens. En ik denk dat Kuo er zelf het beste op kan reageren. Je hoeft er niet steeds tussen te springen MK... ze is een volwassen vrouw en ze kan best zelf reageren.
Nou heb ik vanalles en nogwat als reactie gehad (een lege huls waaruit ik niks kon halen, behalve dan dat Murmeli mijn vraag beantwoordde door simpelweg haarzelf te herhalen..waarop ik dus doodleuk haar 2e (min of meer gelijke) antwoord met haar 1e post in 1 bericht quotte en dus ook doodleuk mijn vraag herhaalde.
Na Murmeli's laatste reactie van gisteren, koos ik er uiteindelijk maar voor om het maar compleet te laten zitten (ik kreeg namelijk toch niet de voor mij gewenste respons), totdat ik nu zie dat jij er op doorging en om voor te zijn dat dit (weer) een eigen verhaal gaat worden, toch maar deels getikt wat ik oorspronkelijk op Murmeli had getikt, maar weer had gewist. Want blijkbaar is daar toch behoefde aan
Edit:
En dit hoef je mij echt niet te vertellen, aangezien ik dit al meermalen tegen jou gezegd heb in het nabije verledenquote:ze is een volwassen vrouw en ze kan best zelf ...
[ Bericht 8% gewijzigd door magnetronkoffie op 23-07-2015 11:47:26 ]
Vetgedrukte was ook deel van de post die ik uiteindelijk niet geplaatst heb gisteren, Murmeli zei dat het om een indruk ging, maar zelf vond ik de 2 door mij gequote stukjes eerder als vermeende absolute waarheden overkomen (alsof dat "gewoon" waar was op de 1 of andere magische wijze).quote:
Ik zie heus wel in dat mijn manier van omgaan met negatieve emoties niet goed is en dat wat ik in de kliniek heb gedaan ook niet verstandig was en dat ik de regels niet had moeten overtreden. Maar het punt is dat ik geen andere manieren weet en op die momenten dat ik het niet meer aankan voelt het niet als een keuze, ik moet gewoon iets doen. In de kliniek konden ze me daar ook niet bij helpen. Ik probeer gewoon mijn leed te verzachten, waarom moet ik daarop afgerekend worden?
En omdat ik nog steeds niet weet of ik verder wil leven is het moeilijk om me volledig te richten op behandeling en mijn best te doen. En dat werkt niet echt, dat weet ik ook, en soms vind ik ook dat ik beter kan stoppen bij de GGZ omdat ik de tijd van mijn hulpverleners aan het verspillen ben. Maar iets in mij heeft nog hoop dus dat kan ik ook niet. Zo half meewerken is niet ideaal maar ik kan nu die knop niet omzetten. Dat is onderdeel van het probleem.
Voor mij was het al duidelijk dat die indruk die Murmeli en Elvi hebben, een zelfgefabriceerd sprookje was (een indruk kan je het ook noemen (en sorry dat ik zo beidehand ben, maar dat is nou eenmaal ook een beetje de aard van dit beestje
)) om de doodsimpele reden dat ik het zelf niet heb gelezen in haar reacties (en al helemaal niet icm "altijd" en "alleen" ). Mijn indruk is namelijk juist dat als er iemand is die zij teveel de schuld geeft, dat ze juist zichzelf eens wat minder de schuld zou mogen/moeten geven, dus vind ik jullie indruk gewoonweg bizar en tegenstrijdig. Serieus, uit welke hoed hebben jullie die indruk getoverd?Onderstreepte is trouwens voor mij wel herkenbaar (ik had dit gevoel eigenlijk min of meer continu de 1e jaren dat ik behandeld werd en dat kwam denk ik vooral door mijn (zeer) lage eigenwaarde) en ik ben best wel veel mensen met depressieklachten tegengekomen die dit gevoel ook hebben/hadden.
Tegenwoordig sta ik er eigenlijk gewoon niet meer bij stil (volgens mij had van mijn tot nu toe betaalde behandelkosten over de afgelopen 12 jaar iemand een (klein) huis(je) kunnen kopen
) en bedenk je dat ze er uiteindelijk zelf voor gekozen hebben, van jou helpen hun beroep hebben gemaakt. Ze hebben jarenlange opleidingen gedaan en krijgen er gewoon netjes voor betaald dus ik zou zeggen, laat ze maar lekker zweten
Jij beticht iemand er van om een indruk als absolute waarheid te zien en dan kom je met een reactie waarin juist aan alle kanten doorsijpelt dat jouw mening en indruk de enige juiste is.quote:
[..]
Vetgedrukte was ook deel van de post die ik uiteindelijk niet geplaatst heb gisteren, Murmeli zei dat het om een indruk ging, maar zelf vond ik de 2 door mij gequote stukjes eerder als vermeende absolute waarheden overkomen (alsof dat "gewoon" waar was op de 1 of andere magische wijze).
Voor mij was het al duidelijk dat die indruk die Murmeli en Elvi hebben, een zelfgefabriceerd sprookje was (een indruk kan je het ook noemen (en sorry dat ik zo beidehand ben, maar dat is nou eenmaal ook een beetje de aard van dit beestje
Onderstreepte is trouwens voor mij wel herkenbaar (ik had dit gevoel eigenlijk min of meer continu de 1e jaren dat ik behandeld werd en dat kwam denk ik vooral door mijn (zeer) lage eigenwaarde) en ik ben best wel veel mensen met depressieklachten tegengekomen die dit gevoel ook hebben/hadden.
Tegenwoordig sta ik er eigenlijk gewoon niet meer bij stil (volgens mij had van mijn tot nu toe betaalde behandelkosten over de afgelopen 12 jaar iemand een (klein) huis(je) kunnen kopen
Iets met oogkleppen voor hebben.
Komt de rest van jouw kliekje straks ook nog hier buurten?quote:Op donderdag 23 juli 2015 14:04 schreef Royco1 het volgende:
[..]
Jij beticht iemand er van om een indruk als absolute waarheid te zien en dan kom je met een reactie waarin juist aan alle kanten doorsijpelt dat jouw mening en indruk de enige juiste is.
Iets met oogkleppen voot hebben.
Want als er 1 oogkleppen op heeft, dan ben jij dat wel.
Als je de 1e regel van mijn 1e reactie op Murmeli gelezen en onthouden had, dan had je dit ook gezien en meegerekend:
Waar zie jij hier dat blijken moet dat ik van mening ben dat mijn indruk de enige juiste kan zijn? Want hier zeg ik toch juist het tegengestelde van wat je nu beweert? En het is notabene het allereerste wat ik zegquote:
[..]
Misschien dat ik iets niet zie of niet snap...
Edit: Royco, ik heb jouw reactie nog een paar keer goed doorgelezen, maar ik zie er niks in behalve een ordinaire persoonlijke aanval. Ik heb al aangegeven dat ik twijfelde of ik wel wou reageren (wat ik gisteren uiteindelijk dan ook niet gedaan heb), maar daar lees je ook overheen.
Dat diegene waar Murmeli het over had, het ook niet begrijpt, daar lees je ook overheen.
Er is al genoeg ellende in dit topic en jouw "bijdrage" helpt niets en niemand, behalve dan dat het sfeerverpestend werkt omdat je je focust op dat ene kleine stukje waar jij je op aan het storten bent en al het andere laat je links liggen.
[ Bericht 15% gewijzigd door magnetronkoffie op 23-07-2015 14:25:56 ]
Een "zelfgefabriceerd sprookje"?! Hoe haal je het in je hoofd om dat te zeggen? Alsof dit topic het enige beeld is wat ik van haar heb. Je weet zelf dondersgoed dat dat niet zo is. En dan zeggen dat ik hier een sprookje in elkaar heb gezet?
Alsjeblieft zeg... wil je niet zo respectloos over mij praten?
Alsjeblieft zeg... wil je niet zo respectloos over mij praten?
Dan zou je toch moeten weten dat ik me heel bewust ben van mijn eigen tekortkomingen en echt niet continu de schuld alleen bij anderen leg.quote:
Een "zelfgefabriceerd sprookje"?! Hoe haal je het in je hoofd om dat te zeggen? Alsof dit topic het enige beeld is wat ik van haar heb. Je weet zelf dondersgoed dat dat niet zo is. En dan zeggen dat ik hier een sprookje in elkaar heb gezet?
Alsjeblieft zeg... wil je niet zo respectloos over mij praten?
Why are you wearing that stupid man suit?
<jerry_springer_modus>Why can't we all just get along?</jerry_springer_modus>
OT: ik ben sinds 3 weken weer parttime aan het werk en het gaat boven verwachting goed. Erg blij mee.
.
OT: ik ben sinds 3 weken weer parttime aan het werk en het gaat boven verwachting goed. Erg blij mee.
.
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Dat is niet het enige beeld wat ik van je heb; en daar zit het m in.quote:
[..]
Dan zou je toch moeten weten dat ik me heel bewust ben van mijn eigen tekortkomingen en echt niet continu de schuld alleen bij anderen leg.
Maar ik ga er verder niet op in hier, het gaat anderen verder niet aan en het is geen Jerry Springer inderdaad
; als je wat meer wilt weten dan heb je me op skype.
Het is niet eens puur bedoelt als een aanval, maar je zou eens een keer zelf goed in de spiegel moeten kijken. Iedere keer als een ander een andere mening dan jij heeft dan is het niet waar en een aanval en kun je het niet laten rusten. Dan is de hele wereld weer tegen jou. En daar gaat het zeker in dit topic niet om. Murmeli zegt gewoon wat zij vind en jij blijft daar dan op doorgaan en op terug komen omdat jij dat dan niet kan zien.quote:
[..]
Komt de rest van jouw kliekje straks ook nog hier buurten?
Want als er 1 oogkleppen op heeft, dan ben jij dat wel.
Als je de 1e regel van mijn 1e reactie op Murmeli gelezen en onthouden had, dan had je dit ook gezien en meegerekend:
[..]
Waar zie jij hier dat blijken moet dat ik van mening ben dat mijn indruk de enige juiste kan zijn? Want hier zeg ik toch juist het tegengestelde van wat je nu beweert? En het is notabene het allereerste wat ik zeg
Edit: Royco, ik heb jouw reactie nog een paar keer goed doorgelezen, maar ik zie er niks in behalve een ordinaire persoonlijke aanval. Ik heb al aangegeven dat ik twijfelde of ik wel wou reageren (wat ik gisteren uiteindelijk dan ook niet gedaan heb), maar daar lees je ook overheen.
Dat diegene waar Murmeli het over had, het ook niet begrijpt, daar lees je ook overheen.
Er is al genoeg ellende in dit topic en jouw "bijdrage" helpt niets en niemand, behalve dan dat het sfeerverpestend werkt omdat je je focust op dat ene kleine stukje waar jij je op aan het storten bent en al het andere laat je links liggen.
En ik lees nog steeds alles mee in dit topic maar mede daardoor reageer ik eigenlijk nooit meer.
Want als ik dan reageer dan is het weer een kliekje in jouw verbeelding.
Maar blijf lekker in je eigen ideale wereld leven waarin jij nooit de schuldige bent.
Dit lees ik inderdaad wel uit je reactie op mij en dat vind ik fijn.quote:
[..]
Dan zou je toch moeten weten dat ik me heel bewust ben van mijn eigen tekortkomingen en echt niet continu de schuld alleen bij anderen leg.
"altijd " en "alleen" was inderdaad geen goede woordkeuze. Ik krijg/kreeg vaak de indruk dat je afwacht tot een ander je probleem oplost. Maar met jouw vorige post kan ik meer (althans, ik begrijp die beter
) Niet zeker weten of je wilt leven helpt inderdaad niet bij de slaagkans van behandeling. Was bij mij ook een hindernis. Toen ik besloot dat leven de enige optie was voor mij (niet omdat ik t wilde maar andere opties waren nog nadeliger) werd het snel beter.
Dank je wel dat je wilde antwoorden op mijn post
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
zouden we het gewoon over het topic hebben en niet over het verleden etc. Stop met op elkaar reageren en doe het eens met elkaar
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Goede tip. Net als de bonobo's.quote:
Op .
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
quote:
OT; ik had m'n afsluitende afspraak verzet ivm werk, maar nu blijkt die buiten mijn traject te gaan vallen... Ik heb maar geaccepteerd dat plannen nooit meer goed komt hier, zal altijd lastig blijven
Tante minthy!! O+
Achtbaan1 is voor mij te intens
Achtbaan1 is voor mij te intens
Daarom ben ik ook maar min of meer gestopt met het maken van plannenquote:Op donderdag 23 juli 2015 15:52 schreef minthy het volgende:
[..]
OT; ik had m'n afsluitende afspraak verzet ivm werk, maar nu blijkt die buiten mijn traject te gaan vallen... Ik heb maar geaccepteerd dat plannen nooit meer goed komt hier, zal altijd lastig blijven
(vooral de lange-termijn plannen lopen toch altijd anders dan ik voor ogen had, mijn "plannen" van tegenwoordig zijn eigenlijk niets meer dan een soort van richtlijn )Edit:
Ik heb het idee dat het vooral voortkwam uit onbegrip (wat gewoon jammer is en vandaar dat ik dat ook aankaartte (wat ik niet altijd op de meest tactische manier doe, maar ik doe mn best en bedoel het verder goed enzoquote:
<jerry_springer_modus>Why can't we all just get along?</jerry_springer_modus>
)), ben ook blij dat dat tenminste (grootdeels) uit de wereld is nu en dat het begrip voor elkaar nu beter is dan gisteren. Progress, zullen we maar zeggen So far so good!quote:OT: ik ben sinds 3 weken weer parttime aan het werk en het gaat boven verwachting goed. Erg blij mee.
Ik moet nog beginnen, gaat nog een poos duren denk ik, maar over enkele weken heb ikzelf mijn 1e vervolgafspraak en ik moet nog even financieel wat zien te regelen
[ Bericht 39% gewijzigd door magnetronkoffie op 23-07-2015 16:21:57 ]
Ik heb wel wat leukers om het mee te doenquote:
Maar verder: eens, goed dat we weer lief zijn.
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Ik heb een aantal jaar terug onder een andere naam wel eens mee gepost in dit topic, omdat ik met paniekaanvallen kampte (voortkomend uit een angst om dood te gaan). Daarvoor heb ik toen bij de psycholoog gelopen en de aanvallen met cognitieve therapie volledig kunnen wegnemen.
De laatste tijd merk ik echter dat er weer veel sombere gedachten bij me opkomen. Ik merk dat deze gedachten vooral te maken hebben met de 'vergankelijkheid' van het bestaan. Het idee dat het opeens over kan zijn.
Het is het herkenbare, bekende patroon van de negatieve gedachten die leuke gedachten overstemmen. Als ik vol energie van een dag werken de weg oversteek denk ik: 'een auto zou me nu kunnen doodrijden en dat was het dan'. Als ik een mooi uitzicht zie denk ik: 'als ik hier struikel en naar beneden flikker ben ik dood, zo simpel is het'.
Het is de angstige gedachte dat we zo kwetsbaar zijn en gevaar altijd op de loer ligt die voortdurend de overhand heeft. Dan komt uiteindelijk de gedachte: wat is het leven eigenlijk zinloos als we toewerken naar de dood (die zomaar kan optreden). En uiteindelijk leidt dat 's avonds in bed weer tot (so far) lichte paniekaanvallen.
Dat wordt natuurlijk tegengesproken door de rationele gedachte dat je 'gewoon' moet leven en niet zoveel over dat soort shit moet nadenken (pluk de dag, etc.), maar jullie weten waarschijnlijk net zo goed als ik dat negatieve gedachtes rationaliteit en realiteit keihard kunnen overstemmen.
Tot zover mijn hersenscheet. Heb de oefeningen van de cognitieve therapie er maar weer bij gepakt, hoop dat het weer wat kan helpen. Anders de huisarts maar eens bellen, want die malende gedachten verknallen mijn leven goed de laatste tijd. Irritant!
De laatste tijd merk ik echter dat er weer veel sombere gedachten bij me opkomen. Ik merk dat deze gedachten vooral te maken hebben met de 'vergankelijkheid' van het bestaan. Het idee dat het opeens over kan zijn.
Het is het herkenbare, bekende patroon van de negatieve gedachten die leuke gedachten overstemmen. Als ik vol energie van een dag werken de weg oversteek denk ik: 'een auto zou me nu kunnen doodrijden en dat was het dan'. Als ik een mooi uitzicht zie denk ik: 'als ik hier struikel en naar beneden flikker ben ik dood, zo simpel is het'.
Het is de angstige gedachte dat we zo kwetsbaar zijn en gevaar altijd op de loer ligt die voortdurend de overhand heeft. Dan komt uiteindelijk de gedachte: wat is het leven eigenlijk zinloos als we toewerken naar de dood (die zomaar kan optreden). En uiteindelijk leidt dat 's avonds in bed weer tot (so far) lichte paniekaanvallen.
Dat wordt natuurlijk tegengesproken door de rationele gedachte dat je 'gewoon' moet leven en niet zoveel over dat soort shit moet nadenken (pluk de dag, etc.), maar jullie weten waarschijnlijk net zo goed als ik dat negatieve gedachtes rationaliteit en realiteit keihard kunnen overstemmen.
Tot zover mijn hersenscheet. Heb de oefeningen van de cognitieve therapie er maar weer bij gepakt, hoop dat het weer wat kan helpen. Anders de huisarts maar eens bellen, want die malende gedachten verknallen mijn leven goed de laatste tijd. Irritant!
Vreemd, ik heb hier dus echt totaal geen last van. Ik denk eerder het omgekeerdequote:Op donderdag 23 juli 2015 20:26 schreef Indieana1988 het volgende:
Ik heb een aantal jaar terug onder een andere naam wel eens mee gepost in dit topic, omdat ik met paniekaanvallen kampte (voortkomend uit een angst om dood te gaan). Daarvoor heb ik toen bij de psycholoog gelopen en de aanvallen met cognitieve therapie volledig kunnen wegnemen.
De laatste tijd merk ik echter dat er weer veel sombere gedachten bij me opkomen. Ik merk dat deze gedachten vooral te maken hebben met de 'vergankelijkheid' van het bestaan. Het idee dat het opeens over kan zijn.
Het is het herkenbare, bekende patroon van de negatieve gedachten die leuke gedachten overstemmen. Als ik vol energie van een dag werken de weg oversteek denk ik: 'een auto zou me nu kunnen doodrijden en dat was het dan'. Als ik een mooi uitzicht zie denk ik: 'als ik hier struikel en naar beneden flikker ben ik dood, zo simpel is het'.
Het is de angstige gedachte dat we zo kwetsbaar zijn en gevaar altijd op de loer ligt die voortdurend de overhand heeft. Dan komt uiteindelijk de gedachte: wat is het leven eigenlijk zinloos als we toewerken naar de dood (die zomaar kan optreden). En uiteindelijk leidt dat 's avonds in bed weer tot (so far) lichte paniekaanvallen.
Dat wordt natuurlijk tegengesproken door de rationele gedachte dat je 'gewoon' moet leven en niet zoveel over dat soort shit moet nadenken (pluk de dag, etc.), maar jullie weten waarschijnlijk net zo goed als ik dat negatieve gedachtes rationaliteit en realiteit keihard kunnen overstemmen.
Tot zover mijn hersenscheet. Heb de oefeningen van de cognitieve therapie er maar weer bij gepakt, hoop dat het weer wat kan helpen. Anders de huisarts maar eens bellen, want die malende gedachten verknallen mijn leven goed de laatste tijd. Irritant!
Ik weet niet of je veel gaat hebben aan wat ik ga zeggen:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:
[..]
Vreemd, ik heb hier dus echt totaal geen last van. Ik denk eerder het omgekeerde
Ik weet niet of je veel gaat hebben aan wat ik ga zeggen:Mooi verhaal! Het is inderdaad waar dat die gedachtes verlammend werken, omdat je het inderdaad nooit zeker weet allemaal. Ik merk ook dat als ik bezig ben met dingen die mijn leven en dat van een ander verrijken (als ik mijn best doe, zoals jij het noemt), ik veel minder last heb van die nare gevoelens/gedachtes. Dan leef ik gewoon.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Het vervelende is dat de nare gedachtes juist komen op het moment dat ik even relax (ik kan niet altijd bezig zijn). Dan ga ik malen. Het komt juist als ik een wandeling door de natuur maak, of een goed boek lees. Dan denk ik: waarom verpest ik dit moment nu zo voor mezelf met dit soort denkbeelden, die tot niets meer leiden dan treurigheid en angst. Daar baal ik zo van.
Weet je wat? Vetgedrukte is juist 1 van -de- redenen waarom ik überhaubt zoveel wandelquote:Op donderdag 23 juli 2015 22:59 schreef Indieana1988 het volgende:
[..]
Mooi verhaal! Het is inderdaad waar dat die gedachtes verlammend werken, omdat je het inderdaad nooit zeker weet allemaal. Ik merk ook dat als ik bezig ben met dingen die mijn leven en dat van een ander verrijken (als ik mijn best doe, zoals jij het noemt), ik veel minder last heb van die nare gevoelens/gedachtes. Dan leef ik gewoon.
Het vervelende is gewoon dat die nare gedachtes juist komen op het moment dat ik even relax. Dan ga ik malen. Het komt juist als ik een wandeling door de natuur maak, of een goed boek lees. Dan denk ik: waarom verpest ik dit moment nu zo voor mezelf met dit soort gevoelens, die tot niets meer leiden dan treurigheid en angst. Daar baal ik zo van.
Ik vind het juist prettig om even al mn gedachten te kunnen laten gaan (een beetje laten uitrazen).
Zelf zie ik het een beetje hetzelfde als dromen of dagdromen: Op die momenten ben ik (onbewust) bezig om dingen die me bezig houden, weg te zetten.
Sommige dingen houden me eenmaal meer bezig dan andere dingen en dat kan per dag ook wisselen.
Het is m.i. niet waar dat het ervaren van die gedachtes, nutteloos is (trouwens, je hebt het eerst over gedachtes en daarna over gevoelens, maar ik denk dat je bedoelde dat die gedachtes bepaalde gevoelens bij je oproepen). Zelf zie ik het zo dat dat voor mij gelegenheden zijn waarbij ik rustig alles op een rijtje kan zetten, rustig dingen overdenken.
Zelf merk ik dat als die stress/gedachtes niet de overhand nemen, ik me ook een stukje beter voel na afloop van zo'n wandeling. Zelf vind ik het zeker niet nutteloos om tijdens die "rustmomentjes" dingen nogeens te overdenken (en uiteraard kan dat gevoelens oproepen (ook onprettigere)).
Wel moet ik er bij zeggen dat dit meer gaat om gedachtes die wat onschuldiger zijn (dus niet bij dingen die bij bijvoorbeeld een paniekstoornis oid horen) en ten slotte, ik ben best wel brak en kan nu even niet zo goed nadenken, ik kom er anders morgen weer even op terug?
Ik ga nml zo naar bed
Nachtslotje. Morgen even bij lezen en bezemen. Val nu bijna in slaap en post mobiel. Of andersom. Nou ja.
Ja doei.
en weer open, geen fifties meer, anders wordt erwt drastischer ingegrepen, hou de sfeer leuk (ja daar is het onderwerp ook niet echt top voor) en reageer dus met elkaar, niet tegen elkaar met persoonlijke sneren.
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Misschien dat het niet helemaal op zijn plek is hier, maar aan de andere kant dat er juist hier misschien ook anderen zijn met slaapproblemen, dus vraag ik het ook maar even hier.
Ik heb een kleine week geleden een topic aangemaakt (het is een heel lang verhaal! Jullie zijn gewaarschuwd ), maar omdat ik nu ook steeds meer moeite met inslapen krijg (zie mijn laatste post in dat topic), gaat het misschien om een gewone slaapstoornis.
Iemand hier ervaring daarmee? En hoe gaan jullie er mee om?
Ik heb een kleine week geleden een topic aangemaakt (het is een heel lang verhaal! Jullie zijn gewaarschuwd
), maar omdat ik nu ook steeds meer moeite met inslapen krijg (zie mijn laatste post in dat topic), gaat het misschien om een gewone slaapstoornis.Iemand hier ervaring daarmee? En hoe gaan jullie er mee om?
(eindelijk het eten weer op de rit, bewegen mwuah. Dus er zit weer schot in de zaak).
Het is wel eventjes veel paniek en verdriet en boosheid. Maar alé, dat is een schreeuwende eetstoornis en die mag wel eventjes genegeerd worden (die vergalt nog maar zestien jaar mijn leven). Dus vol in de dappere-dodo-modus
[ Bericht 71% gewijzigd door ChildoftheStars op 24-07-2015 15:30:52 ]
Het is wel eventjes veel paniek en verdriet en boosheid. Maar alé, dat is een schreeuwende eetstoornis en die mag wel eventjes genegeerd worden (die vergalt nog maar zestien jaar mijn leven
). Dus vol in de dappere-dodo-modus [ Bericht 71% gewijzigd door ChildoftheStars op 24-07-2015 15:30:52 ]
@mk: tuurlijk mag dat hier!
@Child:
Ik heb weinig tekst vandaag . voel me beroerd.
@Child:
Ik heb weinig tekst vandaag . voel me beroerd.
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Je valt in mobiel? Je post slaap? Awesome.quote:
Nachtslotje. Morgen even bij lezen en bezemen. Val nu bijna in slaap en post mobiel. Of andersom. Nou ja.
Je nieuwe UI fuckt met m'n brein. WAT DOE JE
Sorry voor inbraak, maar erg genegen advies te krijgen:
geliefde is al eeuwen depressief, heeft lang dezelfde medicatie gehad, werkte niet meer, is aan het overstappen (superdapper, ik vind hem een held), kost veel tijd, ik geef ruimte en zorg en koester en ben lief maar wil soms ook een aai. Mag ik daarom vragen? Of moet ik gewoon wachten en accepteren en ervanuit gaan dat het goed komt?
geliefde is al eeuwen depressief, heeft lang dezelfde medicatie gehad, werkte niet meer, is aan het overstappen (superdapper, ik vind hem een held), kost veel tijd, ik geef ruimte en zorg en koester en ben lief maar wil soms ook een aai. Mag ik daarom vragen? Of moet ik gewoon wachten en accepteren en ervanuit gaan dat het goed komt?
Prrrrr
Sorry is niet nodigquote:
Sorry voor inbraak, maar erg genegen advies te krijgen:
geliefde is al eeuwen depressief, heeft lang dezelfde medicatie gehad, werkte niet meer, is aan het overstappen (superdapper, ik vind hem een held), kost veel tijd, ik geef ruimte en zorg en koester en ben lief maar wil soms ook een aai. Mag ik daarom vragen? Of moet ik gewoon wachten en accepteren en ervanuit gaan dat het goed komt?
Natuurlijk mag je dat (sterker nog, ik vind het heel erg voor je dat je het gevoel hebt erom te moeten vragen). Iemand ruimte geven is goed, maar je moet jezelf ook de ruimte geven. Je bent geen hulpverlener, maar een partner. Dat verschil moet heel duidelijk blijven bestaan, omwille jullie beiden.
En als je iemand met een ziekte wil kunnen volhouden, moet je juist heel erg letten op je eigen behoeften en grenzen. Anders ren je of gillend weg of je belandt in hetzelfde schuitje.
Heel veel sterkte en succes ermee
(Als ik dit zo lees mag je partner zich in de handjes klappen van blijdschap met jou als partner)
Blij dat je toch (ondanks je angsten) een positieve insteek hebt en als het uiteindelijk niet werkt, dan is het blijkbaar niet helemaal voor niets geweest.quote:
Gister heb ik de dagbehandeling gedaan. Ik was ontzettend nerveus natuurlijk, maar het sporten was in elk geval leuk en het was goede afleiding. De begeleidende verpleegkundige had haar twijfels of dit wel de juiste plek voor mij is vanwege mijn angst/afkeer van mensen maar we zullen zien. Het zou uiteindelijk toch maar voor 6 weken zijn, mocht ik ermee door willen gaan. Tussendoor gaan we eerst kijken of dat zin heeft.
Wat voor soort sporten worden daar eigenlijk allemaal gedaan?
En ik weet dat je misschien nu zelfs al nieteens meer thuis bent vanwege je vrijwilligerswerk dus misschien dat het even duurt voor je dit leest maar ik wens je veel plezier aankomende week (en vergeet je regenkleding niet, komende dagen zou veel nattigheid bij zitten)
Zelf ga ik straks (nog ruim voor het middaguur) ook op pad en verwacht pas in de avond weer terug te zijn als alles mee zit.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik ben niet depressief dus maar wil toch even antwoorden: ongesteld worden is wel iets waardoor je je sowieso al minder prettig voelt. Je hormonen zijn dan uit de gewone balans en voor vrouwen met een zwak psychisch gestel kan ik me indenken dat het een nog minder prettige periode van de maand is dan het is voor stabiele vrouwen.
Plus dat de eerste keren dat je weer ongesteld bent (ik neem tenminste aan dat je dat bedoelt?) je lijf aan het ontdekken is wat dat ook alweer precies is en wat het dan moet doen. Dat zal ook niet meehelpen, vermoed ik. Lekker chocola halen, kruik op je buik leggen en je borduurwerk erbij pakken. Extra extra lief zijn voor jezelf!
Oh en dank je voor jouw antwoord op mijn vraag. Fijn om even bevestigd te krijgen dat ik best dingen mag 'eisen'. En for the record: het lijkt of de medicatie sinds dit weekend begint aan te slaan (na 3 maanden donker dal), ik ben blij!
Plus dat de eerste keren dat je weer ongesteld bent (ik neem tenminste aan dat je dat bedoelt?) je lijf aan het ontdekken is wat dat ook alweer precies is en wat het dan moet doen. Dat zal ook niet meehelpen, vermoed ik. Lekker chocola halen, kruik op je buik leggen en je borduurwerk erbij pakken. Extra extra lief zijn voor jezelf!
Oh en dank je voor jouw antwoord op mijn vraag. Fijn om even bevestigd te krijgen dat ik best dingen mag 'eisen'. En for the record: het lijkt of de medicatie sinds dit weekend begint aan te slaan (na 3 maanden donker dal), ik ben blij!
Prrrrr
Dit klopt volgens mij ookquote:
Ik ben niet depressief dus maar wil toch even antwoorden: ongesteld worden is wel iets waardoor je je sowieso al minder prettig voelt. Je hormonen zijn dan uit de gewone balans en voor vrouwen met een zwak psychisch gestel kan ik me indenken dat het een nog minder prettige periode van de maand is dan het is voor stabiele vrouwen.
Plus dat de eerste keren dat je weer ongesteld bent (ik neem tenminste aan dat je dat bedoelt?) je lijf aan het ontdekken is wat dat ook alweer precies is en wat het dan moet doen. Dat zal ook niet meehelpen, vermoed ik. Lekker chocola halen, kruik op je buik leggen en je borduurwerk erbij pakken. Extra extra lief zijn voor jezelf!
Oh en dank je voor jouw antwoord op mijn vraag. Fijn om even bevestigd te krijgen dat ik best dingen mag 'eisen'. En for the record: het lijkt of de medicatie sinds dit weekend begint aan te slaan (na 3 maanden donker dal), ik ben blij!
En sterkte met je partner, hopelijk zet het aanslaan mooi door nu. Heb je al om een blijk van waardering gevraagd? En zo ja, hoe was de reactie?
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
quote:Ik ben ook wat labieler als ik ongesteld moet wordenSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Maar licht in je hoofd en.zwarte vlekken; nee. Misschien kan je in die periode wat meer abrikozen, pompoenpitten, spinazie, en appelstroop eten. Dan gaat je.ijzer wat omhoog. En ik weet dat je wat problemen met eten hebt
wel een goed alternatief zijn.
Nee niet gedaan. Was veel te blij dat we eindelijk weer 'klikten', heb hem erg gemist de afgelopen maanden. Kan er nu weer even tegen :-)quote:
[..]
Dit klopt volgens mij ook
En sterkte met je partner, hopelijk zet het aanslaan mooi door nu. Heb je al om een blijk van waardering gevraagd? En zo ja, hoe was de reactie?
Prrrrr
Oh ja, dat begrijp ik! En wie weet zet de klik door een komt de waardering vanzelf weerquote:
[..]
Nee niet gedaan. Was veel te blij dat we eindelijk weer 'klikten', heb hem erg gemist de afgelopen maanden. Kan er nu weer even tegen :-)
ik hoop het echt voor jullie 
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
quote:Bij mij ook wat ik zelf noem 'wiebelstemming' ofwel, allerlei stemmingswisselingen en gerommel vanwege de 'feestweek'SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt."In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
Bedankt voor het meedenken dames! En dan zal ik inderdaad mijn luiheid-tweedaagse doorzetten
En Elvi: Spinazi is in huis gehaald net! Appelstroop eet ik al best veel (mijn Hb is wanneer ik übergezond doe net aan een zes, dus dat zal nu wel dramatisch zijn).
(het grote wenen valt vandaag gelukkig mee)
En Elvi: Spinazi is in huis gehaald net! Appelstroop eet ik al best veel (mijn Hb is wanneer ik übergezond doe net aan een zes, dus dat zal nu wel dramatisch zijn).
(het grote wenen valt vandaag gelukkig mee
)SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.@ Zomertje: Wat ontzettend naar :S Ik krijg het idee dat je de laatste tijd sowieso behoorlijk heen en weer schommelt? Misschien een idee om na te gaan of er niet iets structureels misgaat?
@mrspoeZ: Fijn dat de medicatie aanslaat
quote:
Bedankt voor het meedenken dames! En dan zal ik inderdaad mijn luiheid-tweedaagse doorzetten
En Elvi: Spinazi is in huis gehaald net! Appelstroop eet ik al best veel (mijn Hb is wanneer ik übergezond doe net aan een zes, dus dat zal nu wel dramatisch zijn).
(het grote wenen valt vandaag gelukkig meeNazi-actie? Heldendaad!SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.@ Zomertje: Wat ontzettend naar :S Ik krijg het idee dat je de laatste tijd sowieso behoorlijk heen en weer schommelt? Misschien een idee om na te gaan of er niet iets structureels misgaat?
@mrspoeZ: Fijn dat de medicatie aanslaatPrrrrr
pfff. lang geleden dat ik hier gepost heb en of gelezen heb. Maar vandaag leek het even weer verkeerd te gaan. Op het werk kreeg ik op een gegeven moment weer een somber gevoel, maar dat is niks nieuws dat heb ik wel vaker uit het niets.
Maar op weg naar huis leek het alleen maar erger, met uiteindelijk het gevoel dat ik op ieder moment in paniek kon raken... Gelukkig gebeurde er dat laatste stuk niets anders dan anders, waardoor ik het thuis nog net kon afwenden door maar op bed te gaan liggen.... pfff dat gevoel kende ik nog niet...
Vanavond maar even de woonbegeleiding inseinen, durfde ik niet meteen te doen, al heb ik al wel de helpende (zeg maar poetshulpen) gezien en gezegd dat het niet goed ging, maar meer ook niet...
Maar op weg naar huis leek het alleen maar erger, met uiteindelijk het gevoel dat ik op ieder moment in paniek kon raken... Gelukkig gebeurde er dat laatste stuk niets anders dan anders, waardoor ik het thuis nog net kon afwenden door maar op bed te gaan liggen.... pfff dat gevoel kende ik nog niet...
Vanavond maar even de woonbegeleiding inseinen, durfde ik niet meteen te doen, al heb ik al wel de helpende (zeg maar poetshulpen) gezien en gezegd dat het niet goed ging, maar meer ook niet...
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
Denk je dat het mogelijk zou kunnen zijn dat vermoeidheid mede dit gevoel bij jou zou kunnen veroorzaken?quote:
pfff. lang geleden dat ik hier gepost heb en of gelezen heb. Maar vandaag leek het even weer verkeerd te gaan. Op het werk kreeg ik op een gegeven moment weer een somber gevoel, maar dat is niks nieuws dat heb ik wel vaker uit het niets.
Maar op weg naar huis leek het alleen maar erger, met uiteindelijk het gevoel dat ik op ieder moment in paniek kon raken... Gelukkig gebeurde er dat laatste stuk niets anders dan anders, waardoor ik het thuis nog net kon afwenden door maar op bed te gaan liggen.... pfff dat gevoel kende ik nog niet...
Vanavond maar even de woonbegeleiding inseinen, durfde ik niet meteen te doen, al heb ik al wel de helpende (zeg maar poetshulpen) gezien en gezegd dat het niet goed ging, maar meer ook niet...
Is goed mogelijk al was ik niet heel erg moe vanmiddag, maar het kan goed meespelen natuurlijk.quote:
[..]
Denk je dat het mogelijk zou kunnen zijn dat vermoeidheid mede dit gevoel bij jou zou kunnen veroorzaken?
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |