ADD&ADHD #63 Waar was ik gebleven....

Ik ben bang van niet, ik heb nog wel de brief waar de diagnose op staat, maar ik weet niet of ze daar wat mee kunnen

quote:

Op vrijdag 11 september 2015 20:31 schreef Skull-splitter het volgende:
Als je huisarts netjes een overdracht heeft gehad van je psych destijds dan zou je zo weer moeten kunnen krijgen.

Precies, Een zelfde soort situatie heb ik ook gehad.
Even een afspraak met je huisarts moet voldoende zijn om weer een recept te krijgen.
Het is dan wel het soort dat je als laatste had anders moet je wel eerst via de huisarts een afspraak maken met de psych.

quote:

Op vrijdag 11 september 2015 23:40 schreef SonicNemo het volgende:

[..]

Precies, Een zelfde soort situatie heb ik ook gehad.
Even een afspraak met je huisarts moet voldoende zijn om weer een recept te krijgen.
Het is dan wel het soort dat je als laatste had anders moet je wel eerst via de huisarts een afspraak maken met de psych.

Ben bang van niet dan. Ik woonde destijds in een andere stad en had een andere huisarts, maar toen ik ben verhuisd is er geen overdracht geweest tussen die huisarts en mijn nieuwe huisarts. Misschien psyq even bellen om te vragen of ze mijn dossier nog hebben.

quote:

Op zaterdag 12 september 2015 08:10 schreef Chiadora het volgende:

[..]

Ben bang van niet dan. Ik woonde destijds in een andere stad en had een andere huisarts, maar toen ik ben verhuisd is er geen overdracht geweest tussen die huisarts en mijn nieuwe huisarts. Misschien psyq even bellen om te vragen of ze mijn dossier nog hebben.

Das niet zo mooi dan. Ik zou proberen het dossier tussen die twee medicijnmannen ff te laten uitwisselen.

Huisarts kan het ook zonder psychiater. Ik heb het bij 3 verschillende huisartsen vrij eenvoudig gekregen, terwijl ik niet eens een formele diagnose heb. Alleen een soort scan 'ja, je zou inderdaad wel eens add kunnen hebben'. Ik zou me niet direct al te druk maken.

quote:

Op zondag 13 september 2015 15:47 schreef CafeRoker het volgende:
Huisarts kan het ook zonder psychiater. Ik heb het bij 3 verschillende huisartsen vrij eenvoudig gekregen, terwijl ik niet eens een formele diagnose heb. Alleen een soort scan 'ja, je zou inderdaad wel eens add kunnen hebben'.

Deugt voor geen meter natuurlijk

quote:

Op maandag 7 september 2015 15:45 schreef broccoli. het volgende:
Ik word nu echt helemaal gek van mezelf. Alles vergeten, van de hak op de tak, heel onrustig zijn in mn hoofd, ga zo maar door.

Ik had vorig weekend zelfs nog dat ik vergeten was dat ik mijn sleutels in mn tas had gedaan, en in paniek mijn huisgenoot opbelde. Juist.

In ieder geval, ik loop al langer met het idee dat ik ADD heb. En heb nu het punt bereikt dat ik er last van begin te krijgen. Nooit serieus genomen door mensen, ik ben vorig jaar nog keihard uitgelachen door mijn mentrix 'omdat iedereen weleens vergeetachtig is'.

Heb me net ingeschreven bij een nieuwe praktijk, dus dat gaat nog even duren, maar ik ga nu echt kijken wat er aan de hand is.

Kan iemand mij misschien wat meer uitleggen over hoe het traject eruit ziet? En wat de mogelijkheden zijn qua therapie? Of hoe je er zelf achter bent gekomen?

Of het nou ADD is of niet... zoek gewoon hulp als je dat nodig hebt Het is helemaal niet raar om een keer met een psycholoog of gewoon de huisarts te praten over dit soort problemen. Uiteindelijk gaat het ook om de hulp en niet over het label.

quote:

Op zondag 13 september 2015 23:28 schreef funky_fart het volgende:

[..]

Deugt voor geen meter natuurlijk

Je bent er toch zelf bij?

quote:

Op maandag 14 september 2015 09:52 schreef Fes1-2 het volgende:

[..]

Of het nou ADD is of niet... zoek gewoon hulp als je dat nodig hebt Het is helemaal niet raar om een keer met een psycholoog of gewoon de huisarts te praten over dit soort problemen. Uiteindelijk gaat het ook om de hulp en niet over het label.

Klopt, al zou ik een label wel fijn vinden zodat er passende hulp gezocht kan worden.

quote:

Op maandag 14 september 2015 09:52 schreef Fes1-2 het volgende:

[..]

Of het nou ADD is of niet... zoek gewoon hulp als je dat nodig hebt Het is helemaal niet raar om een keer met een psycholoog of gewoon de huisarts te praten over dit soort problemen. Uiteindelijk gaat het ook om de hulp en niet over het label.

een diagnose is geen label, etiket of stempel. Het is een sleutel die de deur opent naar behandeling en hulp

quote:

Op maandag 14 september 2015 10:08 schreef DJMO het volgende:

[..]

een diagnose is geen label, etiket of stempel. Het is een sleutel die de deur opent naar behandeling en hulp

En dat is iets wat ik op dit moment wel kan gebruiken.

quote:

Op zaterdag 12 september 2015 23:16 schreef SonicNemo het volgende:

[..]

Das niet zo mooi dan. Ik zou proberen het dossier tussen die twee medicijnmannen ff te laten uitwisselen.

Psyq net aan de lijn gehad. Zodra ze mijn schriftelijke verzoek hebben ontvangen met het verzoek om mijn dossier op te sturen naar mijn huidige huisarts kan het nog 1 tot 6 weken duren voor mijn huisarts het dossier heeft Dossier was al gearchiveerd, dus dat duurt nu allemaal langer ofzo

quote:

Op maandag 14 september 2015 10:08 schreef DJMO het volgende:

[..]

een diagnose is geen label, etiket of stempel. Het is een sleutel die de deur opent naar behandeling en hulp

Dan zijn we het eens toch? Uiteindelijk gaat het om de hulp zei ik...

quote:

Op maandag 14 september 2015 14:18 schreef Chiadora het volgende:

[..]

Psyq net aan de lijn gehad. Zodra ze mijn schriftelijke verzoek hebben ontvangen met het verzoek om mijn dossier op te sturen naar mijn huidige huisarts kan het nog 1 tot 6 weken duren voor mijn huisarts het dossier heeft Dossier was al gearchiveerd, dus dat duurt nu allemaal langer ofzo

Dat is echt geen redelijke termijn. Ik zou ze mailen dat ze het binnen 2 weken geregeld moeten hebben en dat ze anders in strijd zijn met de wet.

quote:

Op maandag 14 september 2015 16:14 schreef Fes1-2 het volgende:

[..]

Dat is echt geen redelijke termijn. Ik zou ze mailen dat ze het binnen 2 weken geregeld moeten hebben en dat ze anders in strijd zijn met de wet.

Precies. Dit is gewoon klantje pesten. Ik heb geen hoge pet op van Psyq. Het is een soort adhd-fabriek. Snel een diagnose stellen en daarna zo snel mogelijk de hulp beeindigen door consulenten met nauwelijks kijk op Adhd. Met andere woorden...ze horen je verhaal aan maar hebben geen idee wat ze moeten en doen dan maar wat. Tenminste dat idee kreeg ik.

quote:

Op maandag 14 september 2015 22:45 schreef SonicNemo het volgende:

[..]

Precies. Dit is gewoon klantje pesten. Ik heb geen hoge pet op van Psyq. Het is een soort adhd-fabriek. Snel een diagnose stellen en daarna zo snel mogelijk de hulp beeindigen door consulenten met nauwelijks kijk op Adhd. Met andere woorden...ze horen je verhaal aan maar hebben geen idee wat ze moeten en doen dan maar wat. Tenminste dat idee kreeg ik.

Op zich heb ik wel een prima ervaring gehad met Psyq, ben goed geholpen toen. Maar dit vind ik ook een beetje vreemd. Maargoed, we zien het wel, donderdag een afspraak bij de dokter, eens kijken wat die ervan zegt.

quote:

Op maandag 14 september 2015 09:55 schreef Fes1-2 het volgende:

[..]

Je bent er toch zelf bij?

Jawel, dat wel. Maar ik vind dat artsen na enkel zo'n summiere scan niet zo gemakkelijk medicijnen moeten voorschrijven.

Even een vraagje aan de ervaringsdeskundigen; Ik heb sinds een tijdje een relatie met een vrouw met add, en ik vroeg me af wat goede tips zijn voor me om met haar om te gaan. Met name op momenten dat ze wat dromerig/afwezig overkomt. Ze slikt geen medicijnen meer want daar wordt ze teveel een zombie van waarna alle emotie er savonds uitkomt.

quote:

Op dinsdag 15 september 2015 20:08 schreef imikethat het volgende:
Even een vraagje aan de ervaringsdeskundigen; Ik heb sinds een tijdje een relatie met een vrouw met add, en ik vroeg me af wat goede tips zijn voor me om met haar om te gaan. Met name op momenten dat ze wat dromerig/afwezig overkomt. Ze slikt geen medicijnen meer want daar wordt ze teveel een zombie van waarna alle emotie er savonds uitkomt.

Hoe bedoel je 'met haar omgaan'? Ik zou als ik jouw was met je vriendin bespreken hoe ze benaderd/behandeld wil worden op het moment dat ze dromiger of afwezig is. Daar is niet echt een universele handleiding voor, verschilt enorm per persoon

quote:

Op dinsdag 15 september 2015 21:27 schreef Chiadora het volgende:

[..]

Hoe bedoel je 'met haar omgaan'? Ik zou als ik jouw was met je vriendin bespreken hoe ze benaderd/behandeld wil worden op het moment dat ze dromiger of afwezig is. Daar is niet echt een universele handleiding voor, verschilt enorm per persoon

Het is voor mij soms frustrerend dat als we een gesprek hebben ze niet echt aanwezig is zegmaar. En praten doen we ook veel

quote:

Op dinsdag 15 september 2015 21:41 schreef imikethat het volgende:

[..]

Het is voor mij soms frustrerend dat als we een gesprek hebben ze niet echt aanwezig is zegmaar. En praten doen we ook veel

Gelukkig maar! Ik kan me ook voorstellen dat dat frustrerend is! Anderzijds kan ik me ook voor haar voorstellen dat het frustrerend is. Ten minste, ik vind het zelf altijd heel irritant als ik ineens opmerk dat ik afgedwaald ben en de helft niet mee gekregen heb terwijl ik wel de intentie had om te luisteren. Ik gebruik zelf ook geen medicatie dus dat gebeurt me nogal regelmatig

Meestal maak ik er een beetje een grapje van (oh haha sorry ik zat eigenlijk helemaal niet te luisteren, wat zei je) of ik probeer een beetje een nietszeggend antwoord te geven (werkt alleen niet altijd even goed). Heeft je vriendin zelf ook door dat ze dromerig of afwezig is op het moment dat dat zo is of daarna pas?

quote:

Op dinsdag 15 september 2015 21:53 schreef Chiadora het volgende:

[..]

Gelukkig maar! Ik kan me ook voorstellen dat dat frustrerend is! Anderzijds kan ik me ook voor haar voorstellen dat het frustrerend is. Ten minste, ik vind het zelf altijd heel irritant als ik ineens opmerk dat ik afgedwaald ben en de helft niet mee gekregen heb terwijl ik wel de intentie had om te luisteren. Ik gebruik zelf ook geen medicatie dus dat gebeurt me nogal regelmatig

Meestal maak ik er een beetje een grapje van (oh haha sorry ik zat eigenlijk helemaal niet te luisteren, wat zei je) of ik probeer een beetje een nietszeggend antwoord te geven (werkt alleen niet altijd even goed). Heeft je vriendin zelf ook door dat ze dromerig of afwezig is op het moment dat dat zo is of daarna pas?

Vaak geeft ze dan ook een opmerking in de trant van 'sorry wat zei je alweer'. Soms wacht ik dan even en duurt het even voor het binnenkomt, want dan heeft ze het gedeeltelijk wel gehoord maar dringt het nog niet door. Maar ben er wel geduldig mee want weet ook dat ze het er niet om doet

quote:

Op dinsdag 15 september 2015 21:59 schreef imikethat het volgende:

[..]

Vaak geeft ze dan ook een opmerking in de trant van 'sorry wat zei je alweer'. Soms wacht ik dan even en duurt het even voor het binnenkomt, want dan heeft ze het gedeeltelijk wel gehoord maar dringt het nog niet door. Maar ben er wel geduldig mee want weet ook dat ze het er niet om doet

Ja dat herken ik wel, komt allemaal net iets later binnen. Ik denk dat geduld misschien wel de beste oplossing is. Wellicht kun je kijken wat voor je vriendin factoren zijn die maakt dat ze afwezig raakt. Ik heb zelf bijvoorbeeld als er muziek op de achtergrond aanstaat en ik herken het nummer dan ben ik ineens niet meer aan het luisteren naar wat iemand zegt. In restaurant heb ik er ook vaak moeite mee omdat ik op de achtergrond allemaal andere gesprekken hoor. Maar complete stilte maakt me ook juist heel afgeleid. Verschilt uiteraard per persoon, maar misschien kan het helpen!

quote:

Op dinsdag 15 september 2015 22:17 schreef Chiadora het volgende:

[..]

Ja dat herken ik wel, komt allemaal net iets later binnen. Ik denk dat geduld misschien wel de beste oplossing is. Wellicht kun je kijken wat voor je vriendin factoren zijn die maakt dat ze afwezig raakt. Ik heb zelf bijvoorbeeld als er muziek op de achtergrond aanstaat en ik herken het nummer dan ben ik ineens niet meer aan het luisteren naar wat iemand zegt. In restaurant heb ik er ook vaak moeite mee omdat ik op de achtergrond allemaal andere gesprekken hoor. Maar complete stilte maakt me ook juist heel afgeleid. Verschilt uiteraard per persoon, maar misschien kan het helpen!

Zal het er eens met haar over hebben, dankjewel

quote:

Op dinsdag 15 september 2015 22:17 schreef Chiadora het volgende:

[..]

Ja dat herken ik wel, komt allemaal net iets later binnen. Ik denk dat geduld misschien wel de beste oplossing is. Wellicht kun je kijken wat voor je vriendin factoren zijn die maakt dat ze afwezig raakt. Ik heb zelf bijvoorbeeld als er muziek op de achtergrond aanstaat en ik herken het nummer dan ben ik ineens niet meer aan het luisteren naar wat iemand zegt. In restaurant heb ik er ook vaak moeite mee omdat ik op de achtergrond allemaal andere gesprekken hoor. Maar complete stilte maakt me ook juist heel afgeleid. Verschilt uiteraard per persoon, maar misschien kan het helpen!

Precies dit alleen de TV spant helemaal de kroon... Je kan letterlijk in mn oor schreeuwen ik hoor niks =/ Volgens mn familie werkt het wel het beste om mn naam te zeggen als ze mn aandacht willen - dan reageer ik blijkbaar het snelst. ipv HALLO HALLOOOOOOOO

Heb geen diagnose gebruik wel lto3.

Merk er zelf niet veel van moeder zegt dat het wel helpt.

Ps ben 15

Valt lto3 niet onder de hoaxes/placebo's?
Het is in ieder geval enorm duur.

De ingrediënten kunnen ook veel goedkoper los worden ingenomen dmv:
- Groene of liever witte thee te drinken. (bron)
- Goede kwaliteit visolie (Ook hier zijn onlangs vraagtekens bijgesteld).
- En het andere ingrediënt(Blauwe
Glidkruid) is alleen bloeddruk en stress verlagend (Kan gevaarlijk zijn dus wordt niet los verkocht).

- Magnesium tabletten kunnen het laatste ingrediënt makkelijk en veiliger vervangen omdat deze om en nabij dezelfde uitwerking heeft.

[ Bericht 54% gewijzigd door SonicNemo op 24-09-2015 14:09:07 ]

quote:

Op donderdag 17 september 2015 13:34 schreef Fes1-2 het volgende:

[..]

Precies dit alleen de TV spant helemaal de kroon... Je kan letterlijk in mn oor schreeuwen ik hoor niks =/ Volgens mn familie werkt het wel het beste om mn naam te zeggen als ze mn aandacht willen - dan reageer ik blijkbaar het snelst. ipv HALLO HALLOOOOOOOO

Hahaah, alsof je mij omschrijft!

Zodra mensen zich eraan ergeren vraag ik ze om eerst m'n aandacht te vragen.

Anders heb ik niets eens door dat je van naast me op de bank, opstaat, door het beeld loopt, terugkomt, en weer gaat zitten.

Gisteravond nog met een docent voeding gesproken over LTO3.
Maar om een kort verhaal lang te maken moet je dus heeeel veeel slikken om er enig effect ervan te hebben. En in die extreem hoge dosering wordt het juist weer ongezond.
Hij zou me nog het een en ander er over mailen.

Het komt er dus op neer dat het dus onder de hocus spokus middeltjes valt.
Mensen die menen er iets van te merken hebben dus profijt van het placebo-effect.

[ Bericht 62% gewijzigd door SonicNemo op 26-09-2015 10:43:00 ]

Ik heb dit weekend een mail gestuurd naar ADHD Centraal met mijn verhaal en de vraag of ze mij kunnen helpen.

Ik heb al heel veel therapieën en behandelingen gehad en elke keer een andere diagnose. Het werd bij mij altijd in de persoonlijkheidsproblemathiek gezocht. Dat ik chaotisch ben en concentratie-problemen heb, werd altijd geweten aan dat ik depressief zou zijn. En dat ik moeite heb met plannen en dingen niet af krijg aan mijn perfectionisme. Ik heb mij vorig jaar laten testen door een psychiater op ADD: er kwam naar voren dat ik daar zeker trekken van heb en ze erkende dat er absoluut 'iets' aan de hand is. Maar ik voldeed volgens haar niet aan het volledige plaatje. Volgens haar heb ik een 'verbaal-performaal kloof': dat betekent dat er een te groot verschil zit tussen je verbale en performale intelligentie, waarbij de verbale intelligentie hoger is. (Het kan ook andersom. Dan heb je een performaal-verbaal kloof.) Een verbaal-performaal kloof houdt in de praktijk in dat het je ontbreekt aan praktisch inzicht, resulterend in bijvoorbeeld verstrooidheid en snel het overzicht verliezen: je raakt snel overprikkeld en dan overzie je het niet meer.

Ik las pas ergens op internet dat een zogenaamde verbaal-performaal kloof vaak eigenlijk ADD inhoudt. Ook las ik dat nog steeds heel veel psychologen en psychiaters AD(H)D niet goed kunnen identificeren en het identificeren als bijvoorbeeld borderline. Dus dat maakte dat ik besloot contact op te nemen met die instantie.

ADD of niet: ik hoop echt dat ze me kunnen helpen zodat ik meer structuur in mijn leven kan brengen en beter kan functioneren. Dat ik bijvoorbeeld eindelijk 's een keer een studie of workshop kan volgen. Ik kijk er echt naar uit en hoop meer zelfvertrouwen te kunnen krijgen om mijn toekomst op te bouwen.

Die borderline kan ik even niet volgen want dat is echt totaal iets anders...

Ik volg het inmiddels ook niet meer.

Tijdens mijn jeugd zou ik volgens mijn omgeving autisme hebben. Dat werd later onderzocht via een uitgebreid onderzoek door de GGZ en toen bleek de uitslag daarop negatief te zijn: mijn interpretatie van sociaal gedrag is in orde en daarmee is elke stoornis binnen het autisme-spectrum uitgesloten. Toch blijf ik volgens enkelen (mijn moeder en een vriendin van haar) licht autistisch. "Weet je überhaupt wel wat autisme inhoudt?" vraag ik dan? "Dat is als je dwangmatig bent en je bent ook echt een Meneertje Detail. En je denkt óveral over na!" Yeah right! Ga jij maar eens zelf een keer leren nadenken voordat je met stoornissen gaat leuren waar je de ballen verstand van hebt.

Ten tijde van dat onderzoek had ikzelf aangegeven dat ik vermoed ADD te hebben, omdat ik last heb van concentratie-problemen en moeite met plannen en organiseren. Er werd verder geen aandacht aan geschonken, want ze hadden de instructies mij op een stoornis binnen het autisme-spectrum te testen en niet op ADD. Er kwam de diagnose ontwijkende en obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis, samen met een reeks andere dingen zoals depressie, angststoornis en sociale fobie.

Intensieve groepsbehandeling gevolgd voor mensen met persoonlijkheidsstoornissen. Veel van hen hadden borderline. Ik herkende veel kenmerken terug in mezelf, maar ik had volgens de behandelaars pertinent geen borderline, want daarvoor was ik niet impulsief genoeg. Het hele behandel-traject had me wel goed gedaan, want het was een gestructureerde setting en ik heb veel steun gehad van mijn mede-cliënten. Maar ik liep daarna weer tegen veel problemen aan.

Paar jaar later me aangemeld bij de zoveelste instantie. Ik werd weer getest en toen bleek ik wél borderline te hebben. Ik daar behoorlijk van over de rooie, want ik dacht "al die tijd heb ik me niet beseft dat ik dus een egoïstische manipulatieve klootzak ben!" Borderline wordt vooral met impulsiviteit geassocieerd maar ook met manipuleren, claimen, liegen, etc. Sociopatisch gedrag. Het gedrag op zich komt vaak voor, maar is het gevolg van een instabiele identiteit. Borderliners weten niet goed wie ze zijn en wat ze voelen. Ze hebben het idee zelf geen controle te hebben over hun emoties en zodoende doen ze (vaak onbewust) een groot beroep op anderen. Ze kunnen zich erg afhankelijk opstellen, maar zijn daarmee tegelijkertijd weer bang dat mensen daar misbruik van maken, of dat ze hun eigen identiteit helemaal verliezen. Hun emoties zijn heel ambivalent, zodat ze zich er niet goed raad mee weten. Het ene moment kunnen bepaalde emoties zoals kwaadheid erg overheersen en zodoende kunnen ze erg onredelijk naar anderen zijn, op dat moment met de overtuiging dat de ander het verdient. Wanneer de emoties luwen, zien ze in dat ze onredelijk zijn geweest, voelen ze zich schuldig en richten ze de kwaadheid meer op zichzelf (het is de zoveelste keer dat ze van hun leven een puinhoop maken en er anderen schade mee berokkenen).

Anyway, vervolgens behandeling gedaan speciaal voor borderliners: MBT. Ik heb me daar laten testen op ADD en daar is dus gebleken dat ik er wel degelijk trekken van heb die me serieus in het dagelijks leven belemmeren, maar ik voldoe niet aan het totaalplaatje ADD.

Ik hoop dat bij ADHDCentraal wat uit komt rollen. Al mijn emoties buiten beschouwing: ik heb erg veel moeite met praktische dingen. Op de sportschool bijvoorbeeld als ik daar weer weg ga, heb ik echt een moment nodig om goed na te gaan of alles in mijn tas zit. Altijd zit hetzelfde in mijn tas, maar ik heb op één of andere manier moeite om het te overzien. Als ik bijvoorbeeld wil gaan douchen, is het de bedoeling dat ik mijn tas met kleren etc meeneem, maar mijn portemonnee, sleutels, smartphone en oordopjes in mijn kluisje laat. (Kan anders gestolen worden in de kleedkamer.) Ook al doe ik echt mijn best om te checken of ik het juiste in mijn kluisje doe, achteraf blijkt dat ik dan toch mijn portemonnee in mijn tas heb laten zitten of mijn smartphone. Of ik heb het wel in mijn kluisje gedaan, maar ook mijn handdoek.

Chaotisch zijn heel veel mensen en die hoeven geen ADHD te hebben. Dat besef ik wel. Misschien heb ik geen ADD, maar ik heb dus wel in zoverre last van chaos dat het mij erg belemmert. Hierdoor is het ook fout gegaan met opleidingen. Ik kon mijn volledige aandacht richten op één vak, maar ik kon het niet verdelen over meerdere vakken. Terwijl je wel voor meerdere vakken huiswerk moest maken.

Borderline is idd iets heel anders dan ADD en autisme is ook weer anders. Het is me inmiddels wel duidelijk dat veel psychs teveel denken binnen een tunnelvisie. Een specialist op het gebied van borderline gaat alles daaraan relateren. Concentratie-problemen worden dan dus gerelateerd aan stress en spanning, terwijl dat bij mij niet altijd het geval is. Ook in een goede bui kan ik uitermate verstrooid zijn. Maar het ergste vind ik: wanneer je een stoornis hebt, word je vaak niet voldoende serieus genomen. Het is meestal hun intentie om dat vaak juist wel te doen - dat zie ik ook wel - maar in de praktijk worden dingen teveel gerelateerd aan de betreffende stoornis. Ben ik het ergens niet mee eens, het eerste wat ze denken is: de achterdocht van de borderline speelt weer op. Je kan daarmee nooit een gelijkwaardige communicatie met je behandelaar krijgen.

quote:

Op maandag 28 september 2015 00:59 schreef Pulzzar het volgende:
Ik heb dit weekend een mail gestuurd naar ADHD Centraal met mijn verhaal en de vraag of ze mij kunnen helpen.

Ik heb al heel veel therapieën en behandelingen gehad en elke keer een andere diagnose. Het werd bij mij altijd in de persoonlijkheidsproblemathiek gezocht. Dat ik chaotisch ben en concentratie-problemen heb, werd altijd geweten aan dat ik depressief zou zijn. En dat ik moeite heb met plannen en dingen niet af krijg aan mijn perfectionisme. Ik heb mij vorig jaar laten testen door een psychiater op ADD: er kwam naar voren dat ik daar zeker trekken van heb en ze erkende dat er absoluut 'iets' aan de hand is. Maar ik voldeed volgens haar niet aan het volledige plaatje. Volgens haar heb ik een 'verbaal-performaal kloof': dat betekent dat er een te groot verschil zit tussen je verbale en performale intelligentie, waarbij de verbale intelligentie hoger is. (Het kan ook andersom. Dan heb je een performaal-verbaal kloof.) Een verbaal-performaal kloof houdt in de praktijk in dat het je ontbreekt aan praktisch inzicht, resulterend in bijvoorbeeld verstrooidheid en snel het overzicht verliezen: je raakt snel overprikkeld en dan overzie je het niet meer.

Ik las pas ergens op internet dat een zogenaamde verbaal-performaal kloof vaak eigenlijk ADD inhoudt. Ook las ik dat nog steeds heel veel psychologen en psychiaters AD(H)D niet goed kunnen identificeren en het identificeren als bijvoorbeeld borderline. Dus dat maakte dat ik besloot contact op te nemen met die instantie.

ADD of niet: ik hoop echt dat ze me kunnen helpen zodat ik meer structuur in mijn leven kan brengen en beter kan functioneren. Dat ik bijvoorbeeld eindelijk 's een keer een studie of workshop kan volgen. Ik kijk er echt naar uit en hoop meer zelfvertrouwen te kunnen krijgen om mijn toekomst op te bouwen.

Ik heb dezelfde klachten die jij omschrijft maar heb ook geen officiële diagnose. Als kind zijnde, toen het niet zo lekker ging op school, heb ik diverse onderzoeken gehad en daar kwam ook een duidelijke kloof tussen mijn verbale en performale intelligentie naar voren. Het werd toen geweten aan externe factoren (m.n. het feit dat ik gepest werd), maar eigenlijk loop ik nu nog steeds dagelijks tegen dezelfde problematiek aan als destijds (nu 17 jaar geleden) terwijl die factoren van toen al lang zijn verdwenen.

Ben benieuwd of je bij adhdcentraal wat opschiet. Ik zit er zelf ook aan te denken om (weer) hulp te gaan zoeken. Ik functioneer "redelijk" maar veel basale zaken gaan mis bij mij en ik voel me voor de zoveelste keer in mijn leven flink overspannen.

Deze ga ik volgen

Wie van jullie kreeg slechte doorbloeding van de medicijnen, koude handen vooral echt ijskoud.
Reden dat ik na 2 jaar gestopt ben.

quote:

Op dinsdag 29 september 2015 01:11 schreef Ali-Chemicali het volgende:
Wie van jullie kreeg slechte doorbloeding van de medicijnen, koude handen vooral echt ijskoud.
Reden dat ik na 2 jaar gestopt ben.

Van ritalin kreeg ik dat, gepaard met koud zweet, bij de laagste dosis. Was binnen 2 maanden gestopt, toen de psychiater voorstelde de dosis te verhogen. Met concerta niet ervaren, maar dat vond ik te duur.

Woesndag heb ik sinds tijden weer een gesprek met een psychiater, in dit geval meer om depressie aan te kaarten, terwijl het me jaren terug vooral om ADHD onoplettend type ging. Maar ook dat ga ik weer aankaarten. Ben benieuwd...

quote:

Op dinsdag 29 september 2015 01:15 schreef Gray het volgende:

[..]

Van ritalin kreeg ik dat, gepaard met koud zweet, bij de laagste dosis. Was binnen 2 maanden gestopt, toen de psychiater voorstelde de dosis te verhogen. Met concerta niet ervaren, maar dat vond ik te duur.

Woesndag heb ik sinds tijden weer een gesprek met een psychiater, in dit geval meer om depressie aan te kaarten, terwijl het me jaren terug vooral om ADHD onoplettend type ging. Maar ook dat ga ik weer aankaarten. Ben benieuwd...

Jup precies t zelfde bij ritalin, of concerta weet niet welke heb ze beiden gehad.
Heb ook adhd maar je leert er mee omgaan, zonder medicijnen kun je best functioneren.

quote:

Op dinsdag 29 september 2015 01:19 schreef Ali-Chemicali het volgende:

[..]

Jup precies t zelfde bij ritalin, of concerts weet t niet heb ze beiden gehad.
Heb ook adhd maar je leert er mee omgaan, zonder medicijnen kun je best functioneren.

Ik denk het ook, maar vergt veel discipline, die je als ADHD uit jezelf mist.

Meditatie helpt enorm, maar zelfde verhaal. Door de jaren heen heb ik wel de hyperfocus leren aansturen, maar helpt niet in grootse, langdurige projecten runnen.

Een comorbiditeit als depressie maakt de symptomen alleen maar erger.

Op dit moment in m'n leven sta ik er voor open om medicatie te gebruiken, omdat ik nu een belangrijke, maar chaotische en stressvolle tijd doormaak.

Overigens mis ik wel de sterke concentratie als gevolg van de ritalin/concerta. Man, wat een wereld van verschil. Weg die wolk, hallo gefocused zicht!

quote:

Op dinsdag 29 september 2015 01:22 schreef Gray het volgende:

[..]

Ik denk het ook, maar vergt veel discipline, die je als ADHD uit jezelf mist.

Meditatie helpt enorm, maar zelfde verhaal. Door de jaren heen heb ik wel de hyperfocus leren aansturen, maar helpt niet in grootse, langdurige projecten runnen.

Een comorbiditeit als depressie maakt de symptomen alleen maar erger.

Op dit moment in m'n leven sta ik er voor open om medicatie te gebruiken, omdat ik nu een belangrijke, maar chaotische en stressvolle tijd doormaak.

Overigens mis ik wel de sterke concentratie als gevolg van de ritalin/concerta. Man, wat een wereld van verschil. Weg die wolk, hallo gefocused zicht!

Klopt, maar ik ben liever niet afhankelijk van een amfetamine.
Toch kan ik me de effecten niet goed herinneren. Misschien weer eens wat halen, en kijken hoe dit werk beïnvloedt.

Plus sommige dingen moet je rekening mee houden, ik kan maar korte tijd echt gefocust zijn dan moet ik even iets anders doen. En ik kan weer verder.

quote:

Op dinsdag 29 september 2015 01:30 schreef Ali-Chemicali het volgende:

[..]

Klopt, maar ik ben liever niet afhankelijk van een amfetamine.
Toch kan ik me de effecten niet goed herinneren. Misschien weer eens wat halen, en kijken hoe dit werk beïnvloedt.

Liever ben ik ook niet afhankelijk, maar nu voel ik me juist onderworpen aan de symptomen, wat voor mij zo goed als hetzelfde is.

En waar ik al een topje van de sluier over lichtte: op dit moment is m'n functioneren te belangrijk om te laten verstoren door een aangeboren staat van zijn, in een wereld waar dat niet duurzaam is.

quote:

Op dinsdag 29 september 2015 01:33 schreef Gray het volgende:

[..]

Liever ben ik ook niet afhankelijk, maar nu voel ik me juist onderworpen aan de symptomen, wat voor mij zo goed als hetzelfde is.

En waar ik al een topje van de sluier over lichtte: op dit moment is m'n functioneren te belangrijk om te laten verstoren door een aangeboren staat van zijn, in een wereld waar dat niet duurzaam is.

Dan moet je dat doen , als dat je het beste lijkt

quote:

Op dinsdag 29 september 2015 01:36 schreef Ali-Chemicali het volgende:

[..]

Dan moet je dat doen , als dat je het beste lijkt

Ik ga samen met de arts een goede weg zoeken.

Ik wil hulp, diegene kan die bieden, in allerlei vormen. Mijn voorkeuren uit ik zonder remming.

quote:

Op dinsdag 29 september 2015 01:39 schreef Gray het volgende:

[..]

Ik ga samen met de arts een goede weg zoeken.

Ik wil hulp, diegene kan die bieden, in allerlei vormen. Mijn voorkeuren uit ik zonder remming.

Hoelang heb je dat spul gebruikt?

quote:

Op dinsdag 29 september 2015 01:42 schreef Ali-Chemicali het volgende:

[..]

Hoelang heb je dat spul gebruikt?

2 maanden max. Heel kort dus. Ik vond het heerlijk, ogen openend, maar de bijwerkingen waren me te sterk. Dat, plus de matige gesprekstherapie, maakte dat ik snel stopte. Plus dat ik de depressie toentertijd te boven raakte, en ondersteuning niet langer nodig leek, in de ogen van mijzelf en de therapeut.

quote:

Op dinsdag 29 september 2015 01:11 schreef Ali-Chemicali het volgende:
Wie van jullie kreeg slechte doorbloeding van de medicijnen, koude handen vooral echt ijskoud.
Reden dat ik na 2 jaar gestopt ben.

Ik juist een betere doorbloeding... Voor m'n add slik ik namelijk Welbutrin, wat de bloeddruk aanzienlijk verhoogt in mijn geval. Ik slik er dus bloeddrukverlagers bij, maar dat deed ik al dus is enkel de dosis verhoogd.

Bloeddruk ging hier ook iets omhoog met dex, zelfs met de hoogste dosering per dag van 40 overigens acceptabel.

Wellburtin wordt voornamelijk gebruikt bij depressie danwel als steunmiddel voor verslavingsbehandeling, ADD alleen zie ik nauwelijks terug in voorschriften.
(FK-app)

quote:

Op dinsdag 29 september 2015 09:48 schreef Skull-splitter het volgende:
Bloeddruk ging hier ook iets omhoog met dex, zelfs met de hoogste dosering per dag van 40 overigens acceptabel.

Wellburtin wordt voornamelijk gebruikt bij depressie danwel als steunmiddel voor verslavingsbehandeling, ADD alleen zie ik nauwelijks terug in voorschriften.
(FK-app)

Klopt, maar wordt er wel vaker voor voorgeschreven heb ik begrepen, idd icm (neiging tot) depressiviteit.

quote:

Op dinsdag 29 september 2015 17:37 schreef funky_fart het volgende:

[..]

Klopt, maar wordt er wel vaker voor voorgeschreven heb ik begrepen, idd icm (neiging tot) depressiviteit.

Je krijgt het waarschijnlijk omdat men normaliter eerst (verschijnselen van) een depressie behandeld alvorens men aan het AD(H)D traject wil. Gok ik.

quote:

Op dinsdag 29 september 2015 20:31 schreef Skull-splitter het volgende:

[..]

Je krijgt het waarschijnlijk omdat men normaliter eerst (verschijnselen van) een depressie behandeld alvorens men aan het AD(H)D traject wil. Gok ik.

Verkeerd gegokt, dit middel past beter bij m'n zeer onregelmatige bestaan omdat het eenmaal daags een pil is voor dik 20 uur werking. Dat was de grote benefit 😇

Maar je had wel depressieve neigingen?

Ik ben geen dokter maar volgens mij klopt er iets niet in de redenatie.

[quote] Op woensdag 30 september 2015 08:52 schreef Skull-splitter het volgende:
Maar je had wel depressieve neigingen?

Ik ben geen dokter maar volgens mij klopt er iets niet in de redenatie.
[/quote

dat werd echt als bijvangst gezien in de keuze voor welk add medicijn ik zou gaan gebruiken. Mooi meegenomen dan, zei de psychiater.

quote:

Op dinsdag 29 september 2015 00:56 schreef DaneV het volgende:

[..]

Ik heb dezelfde klachten die jij omschrijft maar heb ook geen officiële diagnose. Als kind zijnde, toen het niet zo lekker ging op school, heb ik diverse onderzoeken gehad en daar kwam ook een duidelijke kloof tussen mijn verbale en performale intelligentie naar voren. Het werd toen geweten aan externe factoren (m.n. het feit dat ik gepest werd), maar eigenlijk loop ik nu nog steeds dagelijks tegen dezelfde problematiek aan als destijds (nu 17 jaar geleden) terwijl die factoren van toen al lang zijn verdwenen.

Ben benieuwd of je bij adhdcentraal wat opschiet. Ik zit er zelf ook aan te denken om (weer) hulp te gaan zoeken. Ik functioneer "redelijk" maar veel basale zaken gaan mis bij mij en ik voel me voor de zoveelste keer in mijn leven flink overspannen.

Tot nu toe nog niks van ADHDCentraal gehoord. Ik denk nu trouwens dat het bij mij geen ADD is.

Maar wat ik zo jammer vindt: als je klachten níet in relatie staan tot autisme of adhd, gaat de psych weer kijken naar je emoties en wat je hebt meegemaakt en dat weer helemaal uitpluizen.

Adhd of niet: heel veel mensen hebben moeite met concentratie, plannen en organiseren en discipline. Als je adhd hebt, krijg je bij wijze van spreke een pot ritalin mee, één keer per week komt een maatschappelijk hulpverlener je post en administratie doornemen en voor de rest moet je het zelf maar uitzoeken. Je loopt vervolgens tegen dingen aan die je niet lukken die 'normale' mensen wel goed (lijken) af (te) gaan, dus daardoor ga je je klote en minderwaardig voelen en gaat je stoornis ook meer op de voorgrond treden.

Hulpverleners kijken te vaak naar je stoornis en je problemen, niet naar je potentie en mogelijkheden. Ik vind dat jammer, want zo blijf je het zorgenkindje ipv iemand die in iets kan gaan uitblinken, terwijl je daarvoor wel de capaciteiten hebt.

quote:

Op woensdag 30 september 2015 23:33 schreef Pulzzar het volgende:

[..]

Tot nu toe nog niks van ADHDCentraal gehoord. Ik denk nu trouwens dat het bij mij geen ADD is.

Maar wat ik zo jammer vindt: als je klachten níet in relatie staan tot autisme of adhd, gaat de psych weer kijken naar je emoties en wat je hebt meegemaakt en dat weer helemaal uitpluizen.

Het zijn dan ook psychs; dat is wat ze doen.

quote:

Adhd of niet: heel veel mensen hebben moeite met concentratie, plannen en organiseren en discipline. Als je adhd hebt, krijg je bij wijze van spreke een pot ritalin mee, één keer per week komt een maatschappelijk hulpverlener je post en administratie doornemen en voor de rest moet je het zelf maar uitzoeken. Je loopt vervolgens tegen dingen aan die je niet lukken die 'normale' mensen wel goed (lijken) af (te) gaan, dus daardoor ga je je klote en minderwaardig voelen en gaat je stoornis ook meer op de voorgrond treden.

Mijn ritalin kwam zonder maatschappelijk hulpverlener.

quote:

Hulpverleners kijken te vaak naar je stoornis en je problemen, niet naar je potentie en mogelijkheden. Ik vind dat jammer, want zo blijf je het zorgenkindje ipv iemand die in iets kan gaan uitblinken, terwijl je daarvoor wel de capaciteiten hebt.

Het zijn dan ook hulpverleners, geen jobcoaches.

quote:

Op vrijdag 16 oktober 2015 16:03 schreef Gray het volgende:

[..]

Het zijn dan ook psychs; dat is wat ze doen.

[..]

Mijn ritalin kwam zonder maatschappelijk hulpverlener.

[..]

Het zijn dan ook hulpverleners, geen jobcoaches.

Allemaal mooi en scherp geformuleerd, maar ik heb daar dus als degene die met de problemen kampt geen ene zak aan. Als elke verschillende hulpverlener handelt volgens zijn/haar tunnelvisie maar niet de intentie heeft om je echt te helpen, ben je elke keer weer terug bij af en word je alleen maar depressiever en meer ontmoedigd.

Een opleiding bestaat ook uit meerdere vakken die allemaal wel essentieel zijn om de gehele opleiding te voltooien. Als je bijvoorbeeld laborant wilt worden, krijg je niet alleen scheikunde, maar ook natuurkunde, biologie, wiskunde, Nederlands en Engels. Vakken als Nederlands en Engels zijn niet direct gelinkt aan het beroep laborant, maar desalniettemin nodig om een goede laborant te kunnen worden. Voor elk vak krijg je een andere docent die gespecialiseerd is in zijn vak. De docent natuurkunde weet niet genoeg van bijvoorbeeld Nederlands en gaat jou daar niet bij helpen. Maar de vakken zijn wel gekoppeld en georganiseerd en staan samen in relatie tot een gehele opleiding: je weet wat je moet doen om je doel te bereiken.

Als je met jezelf in de knoop zit en/of je krijgt je leven niet op orde, weet je vaak eerst niet eens waar het aan ligt en waar de oorzaak zit. Je gaat dan naar een psych in de hoop dat hij erachter kan komen waardoor je problemen zijn ontstaan en hoe je ze kan oplossen of ermee kan leven. Als je ADHD hebt, maar je weet daar niks van en de psych evenmin, betekent het niet alleen dat je weinig aan hem/haar hebt, maar ook dat je op een dwaalspoor wordt gebracht. Je denkt dan misschien de eerste jaren dat je problemen komen door een zogenaamd mislukte jeugd voordat je je gaat realiseren dat je het daar niet moet zoeken.

Nu is het oplossen van je psychische issues veel minder concreet dan de opleiding tot laborant. Zo is het leven nu eenmaal. Het heeft niet alleen met je motivatie, instelling en doorzettingsvermogen te maken, maar ook met geluk. Wat ik wel heel kwalijk vindt, is dat in deze samenleving de suggestie wordt gewekt dat de psycholoog je altijd kan helpen, terwijl dat zeker níet! het geval is en soms zelfs averechts kan werken. Je moet het helaas allemaal zelf doen en het is pompen of verzuipen.

quote:

Op vrijdag 16 oktober 2015 17:46 schreef Pulzzar het volgende:

[..]

Allemaal mooi en scherp geformuleerd, maar ik heb daar dus als degene die met de problemen kampt geen ene zak aan. Als elke verschillende hulpverlener handelt volgens zijn/haar tunnelvisie maar niet de intentie heeft om je echt te helpen, ben je elke keer weer terug bij af en word je alleen maar depressiever en meer ontmoedigd.

Een opleiding bestaat ook uit meerdere vakken die allemaal wel essentieel zijn om de gehele opleiding te voltooien. Als je bijvoorbeeld laborant wilt worden, krijg je niet alleen scheikunde, maar ook natuurkunde, biologie, wiskunde, Nederlands en Engels. Vakken als Nederlands en Engels zijn niet direct gelinkt aan het beroep laborant, maar desalniettemin nodig om een goede laborant te kunnen worden. Voor elk vak krijg je een andere docent die gespecialiseerd is in zijn vak. De docent natuurkunde weet niet genoeg van bijvoorbeeld Nederlands en gaat jou daar niet bij helpen. Maar de vakken zijn wel gekoppeld en georganiseerd en staan samen in relatie tot een gehele opleiding: je weet wat je moet doen om je doel te bereiken.

Als je met jezelf in de knoop zit en/of je krijgt je leven niet op orde, weet je vaak eerst niet eens waar het aan ligt en waar de oorzaak zit. Je gaat dan naar een psych in de hoop dat hij erachter kan komen waardoor je problemen zijn ontstaan en hoe je ze kan oplossen of ermee kan leven. Als je ADHD hebt, maar je weet daar niks van en de psych evenmin, betekent het niet alleen dat je weinig aan hem/haar hebt, maar ook dat je op een dwaalspoor wordt gebracht. Je denkt dan misschien de eerste jaren dat je problemen komen door een zogenaamd mislukte jeugd voordat je je gaat realiseren dat je het daar niet moet zoeken.

Nu is het oplossen van je psychische issues veel minder concreet dan de opleiding tot laborant. Zo is het leven nu eenmaal. Het heeft niet alleen met je motivatie, instelling en doorzettingsvermogen te maken, maar ook met geluk. Wat ik wel heel kwalijk vindt, is dat in deze samenleving de suggestie wordt gewekt dat de psycholoog je altijd kan helpen, terwijl dat zeker níet! het geval is en soms zelfs averechts kan werken. Je moet het helaas allemaal zelf doen en het is pompen of verzuipen.

Als je niks over ADHD weet voordat je naar de hulpverlening gaat, dan heb je mogelijk ook geen ADHD want dat had je dan van te voren wel uitgezocht. Tenminste de ADHDers die ik ken zijn allemaal experts op dat gebied voor ze naar de hulpverlening gingen. Ook weten de meeste heel wat af van autisme.

quote:

Op zaterdag 17 oktober 2015 14:11 schreef SonicNemo het volgende:

[..]

Als je niks over ADHD weet voordat je naar de hulpverlening gaat, dan heb je mogelijk ook geen ADHD want dat had je dan van te voren wel uitgezocht. Tenminste de ADHDers die ik ken zijn allemaal experts op dat gebied voor ze naar de hulpverlening gingen. Ook weten de meeste heel wat af van autisme.

Jee, what a load of crap.

De wereld is niet zwart-wit, mentale gezondheidsproblemen evenmin. Leuk dat jouw bekenden met ADHD het 'allemaal' zelf al wisten, maar wat zegt dat??"

Dat iemand die het níet zelf wist het dus ook niet kan hebben?? Ik heb bijna een jaar geleden, op m'n bijna 40ste, pas geleerd wat add is. Doordat ik het zelf bleek te hebben. Terwijl ik in de 25 (!) jaar daarvoor door enkele psychologen telkens van het kluitje naar het riet ben gestuurd. Allemaal hadden ze op dat moment overtuigende theorieën over wat mij nou parten speelde. En ze hadden allemaal deels gelijk. Omdat de klachten die je hebt nu eenmaal bij meerdere beelden passen en nooit uitsluitend bij ad(H)d.

Als je zo al jarenlang bezig bent, ontdek je niet 1, 2, 3 zelf door online speurwerk wat je mankeert. Ik iig niet, maar mijn eerste klachten dateren dan ook al van ver voor het internettijdperk.

Er zijn dus genoeg oorzaken die verklaren waarom iemand jarenlang in het duister blijft tasten. En goedbedoelende maar niets wezenlijk presterende psychologen maken daar een groot deel van uit. Helaas.

quote:

Op zondag 18 oktober 2015 01:42 schreef funky_fart het volgende:
Ik heb bijna een jaar geleden, op m'n bijna 40ste, pas geleerd wat add is. Doordat ik het zelf bleek te hebben. Terwijl ik in de 25 (!) jaar daarvoor door enkele psychologen telkens van het kluitje naar het riet ben gestuurd. Allemaal hadden ze op dat moment overtuigende theorieën over wat mij nou parten speelde. En ze hadden allemaal deels gelijk. Omdat de klachten die je hebt nu eenmaal bij meerdere beelden passen en nooit uitsluitend bij ad(H)d.

Er zijn dus genoeg oorzaken die verklaren waarom iemand jarenlang in het duister blijft tasten. En goedbedoelende maar niets wezenlijk presterende psychologen maken daar een groot deel van uit. Helaas.

Heel herkenbaar en helaas ook erg frustrerend. Ik ben ook telkens van het kastje naar de muur gestuurd. Ik heb in die tussentijd ook weet ik hoeveel boeken en internet-pagina's afgespeurd naar wat mij zou kunnen mankeren. En van mijn omgeving kreeg ik daar alleen kritiek over dat ik me op die manier alleen maar erge stoornissen in mijn hoofd inbeeld en teveel ga piekeren. Als ik over ADD begon, wisten de meeste mensen niet eens waar ik het over heb. Als ik vervolgens uitlegde dat een passieve variant is van ADHD, werd ik uitgelachen, want in hun beleving zijn ADHD-ers drukke kutmensen met gedragsproblemen. Ik voldoe volgends hen niet aan dat beeld, dus kan ik het onmogelijk hebben.

Als ik niet zelf was gaan speuren over wat mij mogelijk mankeert, was ik er nu niet geweest: dan had ik zelfmoord gepleegd, want ik zat 10 jaar geleden zo klote in mijn vel en ik was zo ongelukkig dat het leven voor mij totaal geen zin had. Godzijdank kwam ik er door zelf speuren achter dat ik in ieder geval wel persoonlijkheidsproblemen had en kwam ik er ook achter waar ik behandeld zou kunnen worden. Als je met je psychische klachten naar de huisarts gaat, word je doorverwezen naar de eerste de beste psych of naar een GGZ-instelling waar je vaak ook allerminst de passende behandeling krijgt.

Logisch dat ik door mijn ervaringen behoorlijk wantrouwend en negatief ben naar de hulpverlening. Maar ook dáár word ik op afgestraft, want ik ben in hun ogen een achtelijke debiel die niet goed is in zijn bovenkamer en zij vinden zichzelf alleswetende orakels die altijd gelijk hebben.

Over 2 weken word ik op ADD getest.... joepie jeej

quote:

Op donderdag 22 oktober 2015 14:47 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:
Over 2 weken word ik op ADD getest.... joepie jeej

Wat is er leuk aan het hebben van ADD

quote:

Op donderdag 22 oktober 2015 18:42 schreef Pulzzar het volgende:

[..]

Wat is er leuk aan het hebben van ADD

Dat ik Ritalin kan krijgen.

quote:

Op donderdag 22 oktober 2015 19:26 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:

[..]

Dat ik Ritalin kan krijgen.

Want je denkt dat dat alles gaat oplossen?

quote:

Op vrijdag 23 oktober 2015 13:53 schreef funky_fart het volgende:

[..]

Want je denkt dat dat alles gaat oplossen?

Nope. Het gaat mij wel helpen beter te concentreren. Heb geëxperimenteerd enzo.

De Ritalin alleen gaat je niet zoveel helpen, dat werkt vooral heel goed icm het aanleren van omgaan met je handicap. De medicatie gebruik ik alleen als het nodig is om de randjes eraf te halen, bijv op het werk, zodat ik niet (zo snel) afgeleid wordt. De concentratie, dingen voor elkaar krijgen, minder aanwezig zijn, rust in mijn hoofd, etc. komt bij mij vooral uit de kennis/handvaten die ik opgedaan heb in een jaar lang begeleiding.

quote:

Op vrijdag 23 oktober 2015 19:47 schreef PeuRac het volgende:
De Ritalin alleen gaat je niet zoveel helpen, dat werkt vooral heel goed icm het aanleren van omgaan met je handicap. De medicatie gebruik ik alleen als het nodig is om de randjes eraf te halen, bijv op het werk, zodat ik niet (zo snel) afgeleid wordt. De concentratie, dingen voor elkaar krijgen, minder aanwezig zijn, rust in mijn hoofd, etc. komt bij mij vooral uit de kennis/handvaten die ik opgedaan heb in een jaar lang begeleiding.

Ja, ik herken wat je zegt. Het gaf mij heel wat steun tijdens een deel van mijn scriptie.

Hoe zag je begeleiding er eigenlijk uit?

Laag calorisch dieet meer dopamine?
Zou dit ook voor ADHDers opgaan?


http://www.foodlog.nl/art(...)ttig-gevoel-gelinkt/

quote:

Op donderdag 29 oktober 2015 16:30 schreef SonicNemo het volgende:
Laag calorisch dieet meer dopamine?
Zou dit ook voor ADHDers opgaan?

http://www.foodlog.nl/art(...)ttig-gevoel-gelinkt/

http://www.rivm.nl/dsreso(...)=org&disposition=inl

quote:

Op donderdag 29 oktober 2015 23:53 schreef DaneV het volgende:

[..]

http://www.rivm.nl/dsreso(...)=org&disposition=inl

Ken ik maar dit is een oud rapport. Wetenschapelijk onderzoek gaat meestal verder na dat er rapporten worden opgesteld. En blijven niet steken bij een en hetzelfde standpunt.
RVIM gaat het rapport pas bijstellen als er uitsluitend bewijs is.

Het onderzoek in de link die ik mee stuurde wordt ook onderzoek gedaan op muizen en is er geen link gelegd met ADHD.
Ik leg alleen die link met een vraag omdat er over productie van dopamine wordt gesproken.
Mijn opvatting is dat het de moeite waard is om dit verder te onderzoeken(of het onderzoek te volgen) en over te discuseren.

quote:

Op donderdag 29 oktober 2015 16:30 schreef SonicNemo het volgende:
Laag calorisch dieet meer dopamine?
Zou dit ook voor ADHDers opgaan?

http://www.foodlog.nl/art(...)ttig-gevoel-gelinkt/

Mijn gezond boeren verstand zegt dat als je een laagcalorisch dieet volgt dat je afvalt. Je moet namelijk net zoveel calorieen eten als dat je verbrandt om op gewicht te blijven. Alleen om die reden houdt zoiets toch al geen stand?

quote:

Op maandag 2 november 2015 15:43 schreef Fes1-2 het volgende:

[..]

Mijn gezond boeren verstand zegt dat als je een laagcalorisch dieet volgt dat je afvalt. Je moet namelijk net zoveel calorieen eten als dat je verbrandt om op gewicht te blijven. Alleen om die reden houdt zoiets toch al geen stand?

Het is me niet geheel duidelijk wat ze bedoelen met laag-calorisch, maar ik gok dat het gaat om geraffineerde suikers, gezien de genoemde insuline.

Overigens doe ik dat al een tijdje, vanwege sport, en ik moet zeggen dat m'n concentratie beter is de laatste tijd.
Maar dat komt ook door beter slapen en meer rust, minder stress en het sporten zelf.

quote:

Op maandag 2 november 2015 16:57 schreef Gray het volgende:

[..]

Het is me niet geheel duidelijk wat ze bedoelen met laag-calorisch, maar ik gok dat het gaat om geraffineerde suikers, gezien de genoemde insuline.

Overigens doe ik dat al een tijdje, vanwege sport, en ik moet zeggen dat m'n concentratie beter is de laatste tijd.
Maar dat komt ook door beter slapen en meer rust, minder stress en het sporten zelf.

Ik zie het inderdaad al. Het gaat om de insuline niveau's en dat wordt vervolgens gepresenteerd als laag-calorisch dieet.

Niets ten schande van de auteur. Zie zelfs in de comments het volgende staan: Ik zal je bekennen dat Dennis de tekst aanleverde met de titel 'Insuline gelinkt aan beloningssysteem'. De redacteur van dienst maakte er de bovenstaande van.

Wat een kneuzen dus daar bij foodlog

Moet even van mezelf afschrijven:

Heb morgen uitslag van ADHD: we hebben vrijwel op alles ja geantwoord. Van mislukte studies, moeite met auto rijden, mislukte werk, mislukte relaties, stemmingswisselingen, impulsiviteit, chaos, moeite met structuur, woede bij dingen kwijtraken, niet lang kunnen lezen of opletten, egocentrisme, veel praten, mensen in de reden vallen, veek over mezelf praten, snel interesse verliezen, continu onrust en niet kunnen slapen, verslavingen (alcohol, wiet, sex/daten), eetbuien, nagels bijten, blessures en Burnout ten gevolge van mezelf fysiek uitputten, niet kunnen stoppen met denken, beperkte interesse en mezelf daarin kunnen verliezen, denkverslaving en er gek van worden.

Wat stom dat ik er nu pas achter kom. Voel me opgelucht en heel kut tegelijk. Heb alle persoonlijkheidsstoornissen doorgenomen en ik kon mij nergens in plaatsen. Nu vallen alle puzzelstukjes samen.

Voel me kut kut kut kut gewoon. Zoveel verpest... zoveel kansen gemist.

Voel me echt rot.

[ Bericht 6% gewijzigd door aangemeldvooreenvraag op 08-11-2015 17:58:25 ]

Maarre, je moeder moet gewoon de waarheid spreken, als ze je echt wil helpen...

Heeft ze gedaan afgelopen maandag.

Ik was een kind die nooit luisterde, tenzij bij harde aanpak: stemverheffing e.d. Ma rende met slipper rondjes om tafel achter mij aan Ik kon de hele dag buiten spelen. Was altijd te laat. Vergat mijn dingen. Maakte nooit huiswerk, tenzij interessant. Ik was impulsief en heel druk. Ik zat overal aan, stak zomaar over (straat). Ik beet nagels. Ik haalde de kledingskast van mijn moeder leeg bijv. Geen idee waarom ik dat deed. Bleef het doen uit verveling.

Ik was gewoon een kutkind

Uitslag positief

Heb ADHD maar eigenlijk kan ik er prima mee leven , ik het ook als gave ben gaan zien .
voor mij heeft ritalin hier natuurlijk ook een rol in gespeeld maar voor veel dingen als bv het aanbrengen van structuur en rust momenten heb ik me zelf hand vaten geboden als het onderhouden van een dag planner, via de agenda op me lap of als ik echt een rust moment moet in bouwen , kleuren in een kleur boek voor volwassenen elke donderdag ga ik naar een improvisatie toneel waar juist de beleving vanuit me z.g.n ziektebeeld op een positieve manier even de ruimte krijgt . Van die kleine dingen waardoor er prima met deze ziektebeeld te leven valt .

quote:

Op maandag 9 november 2015 17:34 schreef Bassie015 het volgende:
Heb ADHD maar eigenlijk kan ik er prima mee leven , ik het ook als gave ben gaan zien.

Hahaha, ik herken dat heel erg.
Mijn afdelingsleider op de middelbare school was ook een keer zo dom om mijn ADHD mijn 'handicap' te noemen. Ben heel boos geworden, en heb gezegd dat ik ADHD totaal niet als handicap zie, maar als een gave, die mij tóch heeft gevormd tot het broccolitaartje dat ik nu ben.

Overigens gaat het met mij goed nu. De Dexamfetamine waar ik eerst zo ontzettend tegenop keek doet al een jaar of 2 z'n werk, en het is heel erg fijn.

Wat ook helpt bij mn ADHD is iets waarvan ik nooit had verwacht dat dat kon helpen. Wij hebben sinds kort paarden in de tuin, beiden super hyper en snel afgeleid. Maar als ik dan met ze ga lopen, wordt ik er helemaal rustig van. Die beesten voelen je energie en nemen die over, dus als jij gaat stuiteren naast zo'n beest van een paar honderd kilo, dan wordt ie onhandelbaar en mag je hopen dat je er niet onder komt te liggen. Nu probeer ik zoveel mogelijk even een rondje met ze te maken, ik laat ze gewoon achter me aan lopen, want ik rij zelf niet, helemaal geconcentreerd op dat ze netjes achter me aan moeten blijven lopen. Helemaal zen word ik er van! Zo'n mooi iets, dat zulke dieren kunnen helpen bij mn ADHD...

Wow, ik herken dat! Mijn kat is een zen meesteres!!! Word ook kalm door haar.

quote:

Op dinsdag 10 november 2015 09:24 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:
Wow, ik herken dat! Mijn kat is een zen meesteres!!! Word ook kalm door haar.

Tof hè

quote:

Op dinsdag 10 november 2015 10:06 schreef Broccolitaartje het volgende:

[..]

Tof hè

Ik krijg vaak slaap door haar. Soms heeft ze ook een ADHD-aanval. Dan is ze helemaal psyco. Duurt alleen nooit zo lang, anders zou ik gek worden hahahaha

Hier een van mijn therapeuten samen met ze broertje

Maf beest!

Kwartje valt trouwens nu pas waarom mijn PMS-klachten extreem zijn. Dat onrust en emoties wordt 6284772x heviger.

Merkte net in de SC dat ik een fladder dag heb vandaag , misschien door het weer .
merkte het echter zelf en ben een half uurtje gaan kleuren .
Er bestaan kleur boeken voor volwassenen hier liggen ze zelfs bij de primera en de action heeft ze ook, volwassenen kleurboeken zijn ideaal om even te reflexen .
ik weet bijna zeker dat meer mensen hier waarde aan kunnen hebben .


Voor deze ben ik ook met fotobewerking aan de slag gegaan

Waarom kleuren?

Iemand ervaring met lichttherapie?

quote:

Op dinsdag 10 november 2015 15:01 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:
Waarom kleuren?

Iemand ervaring met lichttherapie?

post het omdat ik er erg relext van wordt kleuren heeft een ontspannende werking op me en ik in een half uurtje kleuren tot rust kom . een eigen stukje handvat dat ik om me heen heb gebouwd

quote:

Op dinsdag 10 november 2015 15:10 schreef Bassie015 het volgende:

[..]

post het omdat ik er erg relext van wordt kleuren heeft een ontspannende werking op me en ik in een half uurtje kleuren tot rust kom . een eigen stukje handvat dat ik om me heen heb gebouwd

Gebruik je medicatie?

ja al 4 jaar ritalin

quote:

Op dinsdag 10 november 2015 17:21 schreef Bassie015 het volgende:
ja al 4 jaar ritalin

Hoeveel en hoe vaak? Heb je last van die bijwerkingen?

Merk je een groot verschil in je stemming, focus, denken en al?

Ik snap nu waarom ik mij nooit kon ontspannen. Sporten was de enige manier. Met blessures er achter aan haha.

Ik heb zo'n phillips go-lite lamp. Word er wel wakker van en ben van plan hem in de winter wat vaker te gebruiken. Nadeel is wel dat je hem elke keer moet pakken en er rekening mee moet houden dat je er een half uurtje bij moet gaan zitten....

Kleurboek is wel een leuk idee inderdaad. Sommige games kan ik ook heerlijk mindless spelen, waarbij je ineens op een soort frequentie komt waarin je lekker een aantal dingen op een rijtje kan zetten. Terwijl het best intens kan zijn, die game. (speelde veel trackmania)

Ik werd zo ontspannen van Kolonisten van Catan. Hoe raar dan ook haha. Andere spellen vind ik niks.

nee behalve dat ik minder trek heb, daardoor vergat te ontbijten en lunchen inmiddels heb ik mezelf aangeleerd zelf een dag patroon samen te stellen via de agenda op me lap.
Ik werk thuis in me eigen omgeving dus en krijg nu een contract van 30 aangeboden.
adhd niet weg getoverd met een wonderpilletje maar kan er nu gewoon op eigen wijze mee om gaan .
heb ook autistische trekken er bij maar ik functioneer prima zeker als ik uit het zorg milieu ben,
ik ken me beperkingen , maar zeker ook me kracht .
ik heb wat betreft werk een verhaal op het forum gezet in het subforum werk en inkomen een succes verhaal met die zelfde beperkingen maar meer neigend naar wat je kan bereiken als je er mee kan om gaan.

Het klinkt stom, maar misschien vind ik daarom visagie leuk... Ik smeer niet zomaar van alles, maar ben in details bezig haha

quote:

Op dinsdag 10 november 2015 17:35 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:

[..]

Hoeveel en hoe vaak? Heb je last van die bijwerkingen?

Merk je een groot verschil in je stemming, focus, denken en al?

Ga jij binnenkort beginnen met ritalin?
Ik wil je niet ontmoedigen, maar waarschuwen. In het begin is het echt verschrikkelijk. Ik stond een week lang elke dag 's avonds als die troep begon uit te werken te janken, zo rot voelde het.

Ik heb eigenlijk praktisch alle vormen van methylfenidaat (de werkende stof in ritalin) gehad. Uiteindelijk over gegaan op dexamfetamine omdat mijn lichaam te veel wende aan de methylfenidaat. Ik vond die overgang heel erg eng, maar het is dé uitkomst voor me gebleken uiteindelijk.

quote:

Op woensdag 11 november 2015 15:23 schreef Broccolitaartje het volgende:

[..]

Ga jij binnenkort beginnen met ritalin?
Ik wil je niet ontmoedigen, maar waarschuwen. In het begin is het echt verschrikkelijk. Ik stond een week lang elke dag 's avonds als die troep begon uit te werken te janken, zo rot voelde het.

Ik heb eigenlijk praktisch alle vormen van methylfenidaat (de werkende stof in ritalin) gehad. Uiteindelijk over gegaan op dexamfetamine omdat mijn lichaam te veel wende aan de methylfenidaat. Ik vond die overgang heel erg eng, maar het is dé uitkomst voor me gebleken uiteindelijk.

Oh ik word nu bang. Hoe weet ik nou wat wel of niet goed voor mij is?

Ik wil het wel graag uitproberen!

Moet ik mij nu gaan verdiepen in een andere verzekering voor het komend jaar? Waar ben jij verzekerd?

quote:

Op woensdag 11 november 2015 15:27 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:

[..]

Oh ik word nu bang. Hoe weet ik nou wat wel of niet goed voor mij is?

Ik wil het wel graag uitproberen!

Moet ik mij nu gaan verdiepen in een andere verzekering voor het komend jaar? Waar ben jij verzekerd?

Verschilt heel erg per persoon hoor, ik ben sinds een maand ongeveer weer begonnen aan medicatie, maar bij is het tot nu toe soort van andersom. Maand lang ritalin gehad (2 weken 10mg en 2 weken 20mg), merkte er eigenlijk niet heel erg veel van, geen werken geen bijwerkingen. Nu zit ik sinds vrijdag aan de dexamfetamine en ik sindsdien slaap ik gemiddeld maar 3/4 uur per nacht (vannacht zelfs anderhalf ), heb ook wel een beetje de positieve werking, maar dat is even sterk als ritalin 20mg. Niet heel sterk

Moraal van het verhaal, niet al te bang worden van de verhalen, is bij iedereen weer anders, maar hou de (bij)werkingen gewoon goed in de gaten

[ Bericht 0% gewijzigd door Chiadora op 11-11-2015 17:12:42 ]

Oke dank je wel

quote:

Op woensdag 11 november 2015 15:27 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:

[..]

Oh ik word nu bang. Hoe weet ik nou wat wel of niet goed voor mij is?

Ik wil het wel graag uitproberen!

Moet ik mij nu gaan verdiepen in een andere verzekering voor het komend jaar? Waar ben jij verzekerd?

Je gaat samen met je arts/psycholoog uitvinden wat het beste voor je is, en die instelperiode heeft iedereen, je lichaam moet gewoon wennen aan al die stoffen die je opeens in je lichaam propt. En dat is gewoon kut, met veel bijwerkingen, maar de meeste gaan vanzelf weg. Die kutperiode was niet omdat methylfenidaat gewoon niet het juiste middel voor mij was. Dus je hoeft niet bang te zijn

Het is het uiteindelijk ook zeker waard, ik heb er ontzettend veel baat bij. En ik ben ook heel dankbaar dat het bestaat

Ik ben zelf aanvullend verzekerd bij de VVAA (vereniging van Arts en Auto). Ritalin en dexamfetamine zijn vaak volledig vergoed door je verzekering, ook als je niet aanvullend verzekerd bent. Als je over wil gaan op de langwerkende variant van ritalin, concerta, dan is et wel fijn om aanvullend verzekerd te zijn, dan betaalt je verzekering ongeveer de helft geloof ik, en dan ben je zelf nog steeds een paar tientjes per maand eraan kwijt...

Pffff!!!!
Jemig!
Geen concerta voor mij dan. Betaal al max eigen risico. Kan echt niet meer kwijt!

quote:

Op woensdag 11 november 2015 16:48 schreef Chiadora het volgende:

[..]

Verschilt heel erg per persoon hoor, ik ben sinds een maand ongeveer weer begonnen aan medicatie, maar bij is het tot nu toe soort van andersom. Maand lang ritalin gehad (2 weken 10mg en 2 weken 20mg), merkte er eigenlijk niet heel erg veel van, geen werken geen bijwerkingen. Nu zit ik sinds vrijdag aan de dexamfetamine en ik sindsdien slaap ik gemiddeld maar 3/4 uur per nacht (vannacht zelfs anderhalf ), heb ook wel een beetje de positieve werking, maar dat is even sterk als ritalin 20mg. Niet heel sterk

Moraal van het verhaal, niet al te bang worden van de verhalen, is bij iedereen weer anders, maar hou de (bij)werkingen gewoon goed in de gaten

Die bijwerkingen van Dex gaan na een weekje wel weer weg. Of worden in elk geval een heel stuk minder.

Slapen blijft lastig, maar dat was het voor mij sowieso altijd al. Het voordeel nu is dat wanneer ik weer eens een nacht heb doorgehaald (omdat ik niet kon slapen), ik mijn dosis een klein beetje ophoog voor die dag

Totdat ik therapie had en medicatie voorgeschreven had, verneukte ik altijd alles. Het lukte me altijd om ergens vol aan te beginnen (o.a. werk), kreeg iedereen mee en enthausiast, maar na 4-6 maanden ging het dan weer mis.

Nu ben ik daar ruim overheen en heb zelfs een promotie gekregen en krijg mensen onder me (ook al zijn het dan een junior en stagair)

quote:

Op woensdag 11 november 2015 15:27 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:

[..]

Oh ik word nu bang. Hoe weet ik nou wat wel of niet goed voor mij is?

Ik wil het wel graag uitproberen!

Moet ik mij nu gaan verdiepen in een andere verzekering voor het komend jaar? Waar ben jij verzekerd?

Per 1 Dec worden de verzekeringen bekend gemaakt, het kan verstandig zijn er dan 1 te zoeken die medicijnen extra vergoedt.

En niet bang zijn, je merkt het vanzelf en bijwerkingen zijn niet eng. Hooguit soms lastig. Het valt echt mee!

quote:

Op donderdag 12 november 2015 22:17 schreef PeuRac het volgende:

[..]

Die bijwerkingen van Dex gaan na een weekje wel weer weg. Of worden in elk geval een heel stuk minder.

Slapen blijft lastig, maar dat was het voor mij sowieso altijd al. Het voordeel nu is dat wanneer ik weer eens een nacht heb doorgehaald (omdat ik niet kon slapen), ik mijn dosis een klein beetje ophoog voor die dag

Totdat ik therapie had en medicatie voorgeschreven had, verneukte ik altijd alles. Het lukte me altijd om ergens vol aan te beginnen (o.a. werk), kreeg iedereen mee en enthausiast, maar na 4-6 maanden ging het dan weer mis.

Nu ben ik daar ruim overheen en heb zelfs een promotie gekregen en krijg mensen onder me (ook al zijn het dan een junior en stagair)

Ik hoop het maar, zo is het nog niet echt chill. Eergisteren zelfs helemaal niet geslapen (voor mijn gevoel dan), gelukkig vannacht wel redelijk. Maar goed ook, want ik ben jarig vandaag, lekker alle moeheid van afgelopen week laten verdampen met een dagje sauna