Ik volg het inmiddels ook niet meer.
Tijdens mijn jeugd zou ik volgens mijn omgeving autisme hebben. Dat werd later onderzocht via een uitgebreid onderzoek door de GGZ en toen bleek de uitslag daarop negatief te zijn: mijn interpretatie van sociaal gedrag is in orde en daarmee is elke stoornis binnen het autisme-spectrum uitgesloten. Toch blijf ik volgens enkelen (mijn moeder en een vriendin van haar) licht autistisch. "Weet je überhaupt wel wat autisme inhoudt?" vraag ik dan? "Dat is als je dwangmatig bent en je bent ook echt een Meneertje Detail. En je denkt óveral over na!" Yeah right!
Ga jij maar eens zelf een keer leren nadenken voordat je met stoornissen gaat leuren waar je de ballen verstand van hebt.
Ten tijde van dat onderzoek had ikzelf aangegeven dat ik vermoed ADD te hebben, omdat ik last heb van concentratie-problemen en moeite met plannen en organiseren. Er werd verder geen aandacht aan geschonken, want ze hadden de instructies mij op een stoornis binnen het autisme-spectrum te testen en niet op ADD. Er kwam de diagnose ontwijkende en obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis, samen met een reeks andere dingen zoals depressie, angststoornis en sociale fobie.
Intensieve groepsbehandeling gevolgd voor mensen met persoonlijkheidsstoornissen. Veel van hen hadden borderline. Ik herkende veel kenmerken terug in mezelf, maar ik had volgens de behandelaars pertinent geen borderline, want daarvoor was ik niet impulsief genoeg. Het hele behandel-traject had me wel goed gedaan, want het was een gestructureerde setting en ik heb veel steun gehad van mijn mede-cliënten. Maar ik liep daarna weer tegen veel problemen aan.
Paar jaar later me aangemeld bij de zoveelste instantie. Ik werd weer getest en toen bleek ik wél borderline te hebben. Ik daar behoorlijk van over de rooie, want ik dacht "al die tijd heb ik me niet beseft dat ik dus een egoïstische manipulatieve klootzak ben!" Borderline wordt vooral met impulsiviteit geassocieerd maar ook met manipuleren, claimen, liegen, etc. Sociopatisch gedrag. Het gedrag op zich komt vaak voor, maar is het gevolg van een instabiele identiteit. Borderliners weten niet goed wie ze zijn en wat ze voelen. Ze hebben het idee zelf geen controle te hebben over hun emoties en zodoende doen ze (vaak onbewust) een groot beroep op anderen. Ze kunnen zich erg afhankelijk opstellen, maar zijn daarmee tegelijkertijd weer bang dat mensen daar misbruik van maken, of dat ze hun eigen identiteit helemaal verliezen. Hun emoties zijn heel ambivalent, zodat ze zich er niet goed raad mee weten. Het ene moment kunnen bepaalde emoties zoals kwaadheid erg overheersen en zodoende kunnen ze erg onredelijk naar anderen zijn, op dat moment met de overtuiging dat de ander het verdient. Wanneer de emoties luwen, zien ze in dat ze onredelijk zijn geweest, voelen ze zich schuldig en richten ze de kwaadheid meer op zichzelf (het is de zoveelste keer dat ze van hun leven een puinhoop maken en er anderen schade mee berokkenen).
Anyway, vervolgens behandeling gedaan speciaal voor borderliners: MBT. Ik heb me daar laten testen op ADD en daar is dus gebleken dat ik er wel degelijk trekken van heb die me serieus in het dagelijks leven belemmeren, maar ik voldoe niet aan het totaalplaatje ADD.
Ik hoop dat bij ADHDCentraal wat uit komt rollen. Al mijn emoties buiten beschouwing: ik heb erg veel moeite met praktische dingen. Op de sportschool bijvoorbeeld als ik daar weer weg ga, heb ik echt een moment nodig om goed na te gaan of alles in mijn tas zit. Altijd zit hetzelfde in mijn tas, maar ik heb op één of andere manier moeite om het te overzien. Als ik bijvoorbeeld wil gaan douchen, is het de bedoeling dat ik mijn tas met kleren etc meeneem, maar mijn portemonnee, sleutels, smartphone en oordopjes in mijn kluisje laat. (Kan anders gestolen worden in de kleedkamer.) Ook al doe ik echt mijn best om te checken of ik het juiste in mijn kluisje doe, achteraf blijkt dat ik dan toch mijn portemonnee in mijn tas heb laten zitten of mijn smartphone. Of ik heb het wel in mijn kluisje gedaan, maar ook mijn handdoek.
Chaotisch zijn heel veel mensen en die hoeven geen ADHD te hebben. Dat besef ik wel. Misschien heb ik geen ADD, maar ik heb dus wel in zoverre last van chaos dat het mij erg belemmert. Hierdoor is het ook fout gegaan met opleidingen. Ik kon mijn volledige aandacht richten op één vak, maar ik kon het niet verdelen over meerdere vakken. Terwijl je wel voor meerdere vakken huiswerk moest maken.
Borderline is idd iets heel anders dan ADD en autisme is ook weer anders. Het is me inmiddels wel duidelijk dat veel psychs teveel denken binnen een tunnelvisie. Een specialist op het gebied van borderline gaat alles daaraan relateren. Concentratie-problemen worden dan dus gerelateerd aan stress en spanning, terwijl dat bij mij niet altijd het geval is. Ook in een goede bui kan ik uitermate verstrooid zijn. Maar het ergste vind ik: wanneer je een stoornis hebt, word je vaak niet voldoende serieus genomen. Het is meestal hun intentie om dat vaak juist wel te doen - dat zie ik ook wel - maar in de praktijk worden dingen teveel gerelateerd aan de betreffende stoornis. Ben ik het ergens niet mee eens, het eerste wat ze denken is: de achterdocht van de borderline speelt weer op. Je kan daarmee nooit een gelijkwaardige communicatie met je behandelaar krijgen.