ADD&ADHD #63 Waar was ik gebleven....

[quote] Op woensdag 30 september 2015 08:52 schreef Skull-splitter het volgende:
Maar je had wel depressieve neigingen?

Ik ben geen dokter maar volgens mij klopt er iets niet in de redenatie.
[/quote

dat werd echt als bijvangst gezien in de keuze voor welk add medicijn ik zou gaan gebruiken. Mooi meegenomen dan, zei de psychiater.

quote:

Op dinsdag 29 september 2015 00:56 schreef DaneV het volgende:

[..]

Ik heb dezelfde klachten die jij omschrijft maar heb ook geen officiële diagnose. Als kind zijnde, toen het niet zo lekker ging op school, heb ik diverse onderzoeken gehad en daar kwam ook een duidelijke kloof tussen mijn verbale en performale intelligentie naar voren. Het werd toen geweten aan externe factoren (m.n. het feit dat ik gepest werd), maar eigenlijk loop ik nu nog steeds dagelijks tegen dezelfde problematiek aan als destijds (nu 17 jaar geleden) terwijl die factoren van toen al lang zijn verdwenen.

Ben benieuwd of je bij adhdcentraal wat opschiet. Ik zit er zelf ook aan te denken om (weer) hulp te gaan zoeken. Ik functioneer "redelijk" maar veel basale zaken gaan mis bij mij en ik voel me voor de zoveelste keer in mijn leven flink overspannen.

Tot nu toe nog niks van ADHDCentraal gehoord. Ik denk nu trouwens dat het bij mij geen ADD is.

Maar wat ik zo jammer vindt: als je klachten níet in relatie staan tot autisme of adhd, gaat de psych weer kijken naar je emoties en wat je hebt meegemaakt en dat weer helemaal uitpluizen.

Adhd of niet: heel veel mensen hebben moeite met concentratie, plannen en organiseren en discipline. Als je adhd hebt, krijg je bij wijze van spreke een pot ritalin mee, één keer per week komt een maatschappelijk hulpverlener je post en administratie doornemen en voor de rest moet je het zelf maar uitzoeken. Je loopt vervolgens tegen dingen aan die je niet lukken die 'normale' mensen wel goed (lijken) af (te) gaan, dus daardoor ga je je klote en minderwaardig voelen en gaat je stoornis ook meer op de voorgrond treden.

Hulpverleners kijken te vaak naar je stoornis en je problemen, niet naar je potentie en mogelijkheden. Ik vind dat jammer, want zo blijf je het zorgenkindje ipv iemand die in iets kan gaan uitblinken, terwijl je daarvoor wel de capaciteiten hebt.

quote:

Op woensdag 30 september 2015 23:33 schreef Pulzzar het volgende:

[..]

Tot nu toe nog niks van ADHDCentraal gehoord. Ik denk nu trouwens dat het bij mij geen ADD is.

Maar wat ik zo jammer vindt: als je klachten níet in relatie staan tot autisme of adhd, gaat de psych weer kijken naar je emoties en wat je hebt meegemaakt en dat weer helemaal uitpluizen.

Het zijn dan ook psychs; dat is wat ze doen.

quote:

Adhd of niet: heel veel mensen hebben moeite met concentratie, plannen en organiseren en discipline. Als je adhd hebt, krijg je bij wijze van spreke een pot ritalin mee, één keer per week komt een maatschappelijk hulpverlener je post en administratie doornemen en voor de rest moet je het zelf maar uitzoeken. Je loopt vervolgens tegen dingen aan die je niet lukken die 'normale' mensen wel goed (lijken) af (te) gaan, dus daardoor ga je je klote en minderwaardig voelen en gaat je stoornis ook meer op de voorgrond treden.

Mijn ritalin kwam zonder maatschappelijk hulpverlener.

quote:

Hulpverleners kijken te vaak naar je stoornis en je problemen, niet naar je potentie en mogelijkheden. Ik vind dat jammer, want zo blijf je het zorgenkindje ipv iemand die in iets kan gaan uitblinken, terwijl je daarvoor wel de capaciteiten hebt.

Het zijn dan ook hulpverleners, geen jobcoaches.

quote:

Op vrijdag 16 oktober 2015 16:03 schreef Gray het volgende:

[..]

Het zijn dan ook psychs; dat is wat ze doen.

[..]

Mijn ritalin kwam zonder maatschappelijk hulpverlener.

[..]

Het zijn dan ook hulpverleners, geen jobcoaches.

Allemaal mooi en scherp geformuleerd, maar ik heb daar dus als degene die met de problemen kampt geen ene zak aan. Als elke verschillende hulpverlener handelt volgens zijn/haar tunnelvisie maar niet de intentie heeft om je echt te helpen, ben je elke keer weer terug bij af en word je alleen maar depressiever en meer ontmoedigd.

Een opleiding bestaat ook uit meerdere vakken die allemaal wel essentieel zijn om de gehele opleiding te voltooien. Als je bijvoorbeeld laborant wilt worden, krijg je niet alleen scheikunde, maar ook natuurkunde, biologie, wiskunde, Nederlands en Engels. Vakken als Nederlands en Engels zijn niet direct gelinkt aan het beroep laborant, maar desalniettemin nodig om een goede laborant te kunnen worden. Voor elk vak krijg je een andere docent die gespecialiseerd is in zijn vak. De docent natuurkunde weet niet genoeg van bijvoorbeeld Nederlands en gaat jou daar niet bij helpen. Maar de vakken zijn wel gekoppeld en georganiseerd en staan samen in relatie tot een gehele opleiding: je weet wat je moet doen om je doel te bereiken.

Als je met jezelf in de knoop zit en/of je krijgt je leven niet op orde, weet je vaak eerst niet eens waar het aan ligt en waar de oorzaak zit. Je gaat dan naar een psych in de hoop dat hij erachter kan komen waardoor je problemen zijn ontstaan en hoe je ze kan oplossen of ermee kan leven. Als je ADHD hebt, maar je weet daar niks van en de psych evenmin, betekent het niet alleen dat je weinig aan hem/haar hebt, maar ook dat je op een dwaalspoor wordt gebracht. Je denkt dan misschien de eerste jaren dat je problemen komen door een zogenaamd mislukte jeugd voordat je je gaat realiseren dat je het daar niet moet zoeken.

Nu is het oplossen van je psychische issues veel minder concreet dan de opleiding tot laborant. Zo is het leven nu eenmaal. Het heeft niet alleen met je motivatie, instelling en doorzettingsvermogen te maken, maar ook met geluk. Wat ik wel heel kwalijk vindt, is dat in deze samenleving de suggestie wordt gewekt dat de psycholoog je altijd kan helpen, terwijl dat zeker níet! het geval is en soms zelfs averechts kan werken. Je moet het helaas allemaal zelf doen en het is pompen of verzuipen.

quote:

Op vrijdag 16 oktober 2015 17:46 schreef Pulzzar het volgende:

[..]

Allemaal mooi en scherp geformuleerd, maar ik heb daar dus als degene die met de problemen kampt geen ene zak aan. Als elke verschillende hulpverlener handelt volgens zijn/haar tunnelvisie maar niet de intentie heeft om je echt te helpen, ben je elke keer weer terug bij af en word je alleen maar depressiever en meer ontmoedigd.

Een opleiding bestaat ook uit meerdere vakken die allemaal wel essentieel zijn om de gehele opleiding te voltooien. Als je bijvoorbeeld laborant wilt worden, krijg je niet alleen scheikunde, maar ook natuurkunde, biologie, wiskunde, Nederlands en Engels. Vakken als Nederlands en Engels zijn niet direct gelinkt aan het beroep laborant, maar desalniettemin nodig om een goede laborant te kunnen worden. Voor elk vak krijg je een andere docent die gespecialiseerd is in zijn vak. De docent natuurkunde weet niet genoeg van bijvoorbeeld Nederlands en gaat jou daar niet bij helpen. Maar de vakken zijn wel gekoppeld en georganiseerd en staan samen in relatie tot een gehele opleiding: je weet wat je moet doen om je doel te bereiken.

Als je met jezelf in de knoop zit en/of je krijgt je leven niet op orde, weet je vaak eerst niet eens waar het aan ligt en waar de oorzaak zit. Je gaat dan naar een psych in de hoop dat hij erachter kan komen waardoor je problemen zijn ontstaan en hoe je ze kan oplossen of ermee kan leven. Als je ADHD hebt, maar je weet daar niks van en de psych evenmin, betekent het niet alleen dat je weinig aan hem/haar hebt, maar ook dat je op een dwaalspoor wordt gebracht. Je denkt dan misschien de eerste jaren dat je problemen komen door een zogenaamd mislukte jeugd voordat je je gaat realiseren dat je het daar niet moet zoeken.

Nu is het oplossen van je psychische issues veel minder concreet dan de opleiding tot laborant. Zo is het leven nu eenmaal. Het heeft niet alleen met je motivatie, instelling en doorzettingsvermogen te maken, maar ook met geluk. Wat ik wel heel kwalijk vindt, is dat in deze samenleving de suggestie wordt gewekt dat de psycholoog je altijd kan helpen, terwijl dat zeker níet! het geval is en soms zelfs averechts kan werken. Je moet het helaas allemaal zelf doen en het is pompen of verzuipen.

Als je niks over ADHD weet voordat je naar de hulpverlening gaat, dan heb je mogelijk ook geen ADHD want dat had je dan van te voren wel uitgezocht. Tenminste de ADHDers die ik ken zijn allemaal experts op dat gebied voor ze naar de hulpverlening gingen. Ook weten de meeste heel wat af van autisme.

quote:

Op zaterdag 17 oktober 2015 14:11 schreef SonicNemo het volgende:

[..]

Als je niks over ADHD weet voordat je naar de hulpverlening gaat, dan heb je mogelijk ook geen ADHD want dat had je dan van te voren wel uitgezocht. Tenminste de ADHDers die ik ken zijn allemaal experts op dat gebied voor ze naar de hulpverlening gingen. Ook weten de meeste heel wat af van autisme.

Jee, what a load of crap.

De wereld is niet zwart-wit, mentale gezondheidsproblemen evenmin. Leuk dat jouw bekenden met ADHD het 'allemaal' zelf al wisten, maar wat zegt dat??"

Dat iemand die het níet zelf wist het dus ook niet kan hebben?? Ik heb bijna een jaar geleden, op m'n bijna 40ste, pas geleerd wat add is. Doordat ik het zelf bleek te hebben. Terwijl ik in de 25 (!) jaar daarvoor door enkele psychologen telkens van het kluitje naar het riet ben gestuurd. Allemaal hadden ze op dat moment overtuigende theorieën over wat mij nou parten speelde. En ze hadden allemaal deels gelijk. Omdat de klachten die je hebt nu eenmaal bij meerdere beelden passen en nooit uitsluitend bij ad(H)d.

Als je zo al jarenlang bezig bent, ontdek je niet 1, 2, 3 zelf door online speurwerk wat je mankeert. Ik iig niet, maar mijn eerste klachten dateren dan ook al van ver voor het internettijdperk.

Er zijn dus genoeg oorzaken die verklaren waarom iemand jarenlang in het duister blijft tasten. En goedbedoelende maar niets wezenlijk presterende psychologen maken daar een groot deel van uit. Helaas.

quote:

Op zondag 18 oktober 2015 01:42 schreef funky_fart het volgende:
Ik heb bijna een jaar geleden, op m'n bijna 40ste, pas geleerd wat add is. Doordat ik het zelf bleek te hebben. Terwijl ik in de 25 (!) jaar daarvoor door enkele psychologen telkens van het kluitje naar het riet ben gestuurd. Allemaal hadden ze op dat moment overtuigende theorieën over wat mij nou parten speelde. En ze hadden allemaal deels gelijk. Omdat de klachten die je hebt nu eenmaal bij meerdere beelden passen en nooit uitsluitend bij ad(H)d.

Er zijn dus genoeg oorzaken die verklaren waarom iemand jarenlang in het duister blijft tasten. En goedbedoelende maar niets wezenlijk presterende psychologen maken daar een groot deel van uit. Helaas.

Heel herkenbaar en helaas ook erg frustrerend. Ik ben ook telkens van het kastje naar de muur gestuurd. Ik heb in die tussentijd ook weet ik hoeveel boeken en internet-pagina's afgespeurd naar wat mij zou kunnen mankeren. En van mijn omgeving kreeg ik daar alleen kritiek over dat ik me op die manier alleen maar erge stoornissen in mijn hoofd inbeeld en teveel ga piekeren. Als ik over ADD begon, wisten de meeste mensen niet eens waar ik het over heb. Als ik vervolgens uitlegde dat een passieve variant is van ADHD, werd ik uitgelachen, want in hun beleving zijn ADHD-ers drukke kutmensen met gedragsproblemen. Ik voldoe volgends hen niet aan dat beeld, dus kan ik het onmogelijk hebben.

Als ik niet zelf was gaan speuren over wat mij mogelijk mankeert, was ik er nu niet geweest: dan had ik zelfmoord gepleegd, want ik zat 10 jaar geleden zo klote in mijn vel en ik was zo ongelukkig dat het leven voor mij totaal geen zin had. Godzijdank kwam ik er door zelf speuren achter dat ik in ieder geval wel persoonlijkheidsproblemen had en kwam ik er ook achter waar ik behandeld zou kunnen worden. Als je met je psychische klachten naar de huisarts gaat, word je doorverwezen naar de eerste de beste psych of naar een GGZ-instelling waar je vaak ook allerminst de passende behandeling krijgt.

Logisch dat ik door mijn ervaringen behoorlijk wantrouwend en negatief ben naar de hulpverlening. Maar ook dáár word ik op afgestraft, want ik ben in hun ogen een achtelijke debiel die niet goed is in zijn bovenkamer en zij vinden zichzelf alleswetende orakels die altijd gelijk hebben.

Over 2 weken word ik op ADD getest.... joepie jeej

quote:

Op donderdag 22 oktober 2015 14:47 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:
Over 2 weken word ik op ADD getest.... joepie jeej

Wat is er leuk aan het hebben van ADD

quote:

Op donderdag 22 oktober 2015 18:42 schreef Pulzzar het volgende:

[..]

Wat is er leuk aan het hebben van ADD

Dat ik Ritalin kan krijgen.

quote:

Op donderdag 22 oktober 2015 19:26 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:

[..]

Dat ik Ritalin kan krijgen.

Want je denkt dat dat alles gaat oplossen?

quote:

Op vrijdag 23 oktober 2015 13:53 schreef funky_fart het volgende:

[..]

Want je denkt dat dat alles gaat oplossen?

Nope. Het gaat mij wel helpen beter te concentreren. Heb geëxperimenteerd enzo.

De Ritalin alleen gaat je niet zoveel helpen, dat werkt vooral heel goed icm het aanleren van omgaan met je handicap. De medicatie gebruik ik alleen als het nodig is om de randjes eraf te halen, bijv op het werk, zodat ik niet (zo snel) afgeleid wordt. De concentratie, dingen voor elkaar krijgen, minder aanwezig zijn, rust in mijn hoofd, etc. komt bij mij vooral uit de kennis/handvaten die ik opgedaan heb in een jaar lang begeleiding.

quote:

Op vrijdag 23 oktober 2015 19:47 schreef PeuRac het volgende:
De Ritalin alleen gaat je niet zoveel helpen, dat werkt vooral heel goed icm het aanleren van omgaan met je handicap. De medicatie gebruik ik alleen als het nodig is om de randjes eraf te halen, bijv op het werk, zodat ik niet (zo snel) afgeleid wordt. De concentratie, dingen voor elkaar krijgen, minder aanwezig zijn, rust in mijn hoofd, etc. komt bij mij vooral uit de kennis/handvaten die ik opgedaan heb in een jaar lang begeleiding.

Ja, ik herken wat je zegt. Het gaf mij heel wat steun tijdens een deel van mijn scriptie.

Hoe zag je begeleiding er eigenlijk uit?

Laag calorisch dieet meer dopamine?
Zou dit ook voor ADHDers opgaan?


http://www.foodlog.nl/art(...)ttig-gevoel-gelinkt/

quote:

Op donderdag 29 oktober 2015 16:30 schreef SonicNemo het volgende:
Laag calorisch dieet meer dopamine?
Zou dit ook voor ADHDers opgaan?

http://www.foodlog.nl/art(...)ttig-gevoel-gelinkt/

http://www.rivm.nl/dsreso(...)=org&disposition=inl

quote:

Op donderdag 29 oktober 2015 23:53 schreef DaneV het volgende:

[..]

http://www.rivm.nl/dsreso(...)=org&disposition=inl

Ken ik maar dit is een oud rapport. Wetenschapelijk onderzoek gaat meestal verder na dat er rapporten worden opgesteld. En blijven niet steken bij een en hetzelfde standpunt.
RVIM gaat het rapport pas bijstellen als er uitsluitend bewijs is.

Het onderzoek in de link die ik mee stuurde wordt ook onderzoek gedaan op muizen en is er geen link gelegd met ADHD.
Ik leg alleen die link met een vraag omdat er over productie van dopamine wordt gesproken.
Mijn opvatting is dat het de moeite waard is om dit verder te onderzoeken(of het onderzoek te volgen) en over te discuseren.

quote:

Op donderdag 29 oktober 2015 16:30 schreef SonicNemo het volgende:
Laag calorisch dieet meer dopamine?
Zou dit ook voor ADHDers opgaan?

http://www.foodlog.nl/art(...)ttig-gevoel-gelinkt/

Mijn gezond boeren verstand zegt dat als je een laagcalorisch dieet volgt dat je afvalt. Je moet namelijk net zoveel calorieen eten als dat je verbrandt om op gewicht te blijven. Alleen om die reden houdt zoiets toch al geen stand?

quote:

Op maandag 2 november 2015 15:43 schreef Fes1-2 het volgende:

[..]

Mijn gezond boeren verstand zegt dat als je een laagcalorisch dieet volgt dat je afvalt. Je moet namelijk net zoveel calorieen eten als dat je verbrandt om op gewicht te blijven. Alleen om die reden houdt zoiets toch al geen stand?

Het is me niet geheel duidelijk wat ze bedoelen met laag-calorisch, maar ik gok dat het gaat om geraffineerde suikers, gezien de genoemde insuline.

Overigens doe ik dat al een tijdje, vanwege sport, en ik moet zeggen dat m'n concentratie beter is de laatste tijd.
Maar dat komt ook door beter slapen en meer rust, minder stress en het sporten zelf.

quote:

Op maandag 2 november 2015 16:57 schreef Gray het volgende:

[..]

Het is me niet geheel duidelijk wat ze bedoelen met laag-calorisch, maar ik gok dat het gaat om geraffineerde suikers, gezien de genoemde insuline.

Overigens doe ik dat al een tijdje, vanwege sport, en ik moet zeggen dat m'n concentratie beter is de laatste tijd.
Maar dat komt ook door beter slapen en meer rust, minder stress en het sporten zelf.

Ik zie het inderdaad al. Het gaat om de insuline niveau's en dat wordt vervolgens gepresenteerd als laag-calorisch dieet.

Niets ten schande van de auteur. Zie zelfs in de comments het volgende staan: Ik zal je bekennen dat Dennis de tekst aanleverde met de titel 'Insuline gelinkt aan beloningssysteem'. De redacteur van dienst maakte er de bovenstaande van.

Wat een kneuzen dus daar bij foodlog

Moet even van mezelf afschrijven:

Heb morgen uitslag van ADHD: we hebben vrijwel op alles ja geantwoord. Van mislukte studies, moeite met auto rijden, mislukte werk, mislukte relaties, stemmingswisselingen, impulsiviteit, chaos, moeite met structuur, woede bij dingen kwijtraken, niet lang kunnen lezen of opletten, egocentrisme, veel praten, mensen in de reden vallen, veek over mezelf praten, snel interesse verliezen, continu onrust en niet kunnen slapen, verslavingen (alcohol, wiet, sex/daten), eetbuien, nagels bijten, blessures en Burnout ten gevolge van mezelf fysiek uitputten, niet kunnen stoppen met denken, beperkte interesse en mezelf daarin kunnen verliezen, denkverslaving en er gek van worden.

Wat stom dat ik er nu pas achter kom. Voel me opgelucht en heel kut tegelijk. Heb alle persoonlijkheidsstoornissen doorgenomen en ik kon mij nergens in plaatsen. Nu vallen alle puzzelstukjes samen.

Voel me kut kut kut kut gewoon. Zoveel verpest... zoveel kansen gemist.

Voel me echt rot.

[ Bericht 6% gewijzigd door aangemeldvooreenvraag op 08-11-2015 17:58:25 ]

Maarre, je moeder moet gewoon de waarheid spreken, als ze je echt wil helpen...

Heeft ze gedaan afgelopen maandag.

Ik was een kind die nooit luisterde, tenzij bij harde aanpak: stemverheffing e.d. Ma rende met slipper rondjes om tafel achter mij aan Ik kon de hele dag buiten spelen. Was altijd te laat. Vergat mijn dingen. Maakte nooit huiswerk, tenzij interessant. Ik was impulsief en heel druk. Ik zat overal aan, stak zomaar over (straat). Ik beet nagels. Ik haalde de kledingskast van mijn moeder leeg bijv. Geen idee waarom ik dat deed. Bleef het doen uit verveling.

Ik was gewoon een kutkind

Uitslag positief

Heb ADHD maar eigenlijk kan ik er prima mee leven , ik het ook als gave ben gaan zien .
voor mij heeft ritalin hier natuurlijk ook een rol in gespeeld maar voor veel dingen als bv het aanbrengen van structuur en rust momenten heb ik me zelf hand vaten geboden als het onderhouden van een dag planner, via de agenda op me lap of als ik echt een rust moment moet in bouwen , kleuren in een kleur boek voor volwassenen elke donderdag ga ik naar een improvisatie toneel waar juist de beleving vanuit me z.g.n ziektebeeld op een positieve manier even de ruimte krijgt . Van die kleine dingen waardoor er prima met deze ziektebeeld te leven valt .

quote:

Op maandag 9 november 2015 17:34 schreef Bassie015 het volgende:
Heb ADHD maar eigenlijk kan ik er prima mee leven , ik het ook als gave ben gaan zien.

Hahaha, ik herken dat heel erg.
Mijn afdelingsleider op de middelbare school was ook een keer zo dom om mijn ADHD mijn 'handicap' te noemen. Ben heel boos geworden, en heb gezegd dat ik ADHD totaal niet als handicap zie, maar als een gave, die mij tóch heeft gevormd tot het broccolitaartje dat ik nu ben.

Overigens gaat het met mij goed nu. De Dexamfetamine waar ik eerst zo ontzettend tegenop keek doet al een jaar of 2 z'n werk, en het is heel erg fijn.

Wat ook helpt bij mn ADHD is iets waarvan ik nooit had verwacht dat dat kon helpen. Wij hebben sinds kort paarden in de tuin, beiden super hyper en snel afgeleid. Maar als ik dan met ze ga lopen, wordt ik er helemaal rustig van. Die beesten voelen je energie en nemen die over, dus als jij gaat stuiteren naast zo'n beest van een paar honderd kilo, dan wordt ie onhandelbaar en mag je hopen dat je er niet onder komt te liggen. Nu probeer ik zoveel mogelijk even een rondje met ze te maken, ik laat ze gewoon achter me aan lopen, want ik rij zelf niet, helemaal geconcentreerd op dat ze netjes achter me aan moeten blijven lopen. Helemaal zen word ik er van! Zo'n mooi iets, dat zulke dieren kunnen helpen bij mn ADHD...

Wow, ik herken dat! Mijn kat is een zen meesteres!!! Word ook kalm door haar.

quote:

Op dinsdag 10 november 2015 09:24 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:
Wow, ik herken dat! Mijn kat is een zen meesteres!!! Word ook kalm door haar.

Tof hè

quote:

Op dinsdag 10 november 2015 10:06 schreef Broccolitaartje het volgende:

[..]

Tof hè

Ik krijg vaak slaap door haar. Soms heeft ze ook een ADHD-aanval. Dan is ze helemaal psyco. Duurt alleen nooit zo lang, anders zou ik gek worden hahahaha

Hier een van mijn therapeuten samen met ze broertje

Maf beest!

Kwartje valt trouwens nu pas waarom mijn PMS-klachten extreem zijn. Dat onrust en emoties wordt 6284772x heviger.

Merkte net in de SC dat ik een fladder dag heb vandaag , misschien door het weer .
merkte het echter zelf en ben een half uurtje gaan kleuren .
Er bestaan kleur boeken voor volwassenen hier liggen ze zelfs bij de primera en de action heeft ze ook, volwassenen kleurboeken zijn ideaal om even te reflexen .
ik weet bijna zeker dat meer mensen hier waarde aan kunnen hebben .


Voor deze ben ik ook met fotobewerking aan de slag gegaan

Waarom kleuren?

Iemand ervaring met lichttherapie?

quote:

Op dinsdag 10 november 2015 15:01 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:
Waarom kleuren?

Iemand ervaring met lichttherapie?

post het omdat ik er erg relext van wordt kleuren heeft een ontspannende werking op me en ik in een half uurtje kleuren tot rust kom . een eigen stukje handvat dat ik om me heen heb gebouwd

quote:

Op dinsdag 10 november 2015 15:10 schreef Bassie015 het volgende:

[..]

post het omdat ik er erg relext van wordt kleuren heeft een ontspannende werking op me en ik in een half uurtje kleuren tot rust kom . een eigen stukje handvat dat ik om me heen heb gebouwd

Gebruik je medicatie?

ja al 4 jaar ritalin

quote:

Op dinsdag 10 november 2015 17:21 schreef Bassie015 het volgende:
ja al 4 jaar ritalin

Hoeveel en hoe vaak? Heb je last van die bijwerkingen?

Merk je een groot verschil in je stemming, focus, denken en al?

Ik snap nu waarom ik mij nooit kon ontspannen. Sporten was de enige manier. Met blessures er achter aan haha.

Ik heb zo'n phillips go-lite lamp. Word er wel wakker van en ben van plan hem in de winter wat vaker te gebruiken. Nadeel is wel dat je hem elke keer moet pakken en er rekening mee moet houden dat je er een half uurtje bij moet gaan zitten....

Kleurboek is wel een leuk idee inderdaad. Sommige games kan ik ook heerlijk mindless spelen, waarbij je ineens op een soort frequentie komt waarin je lekker een aantal dingen op een rijtje kan zetten. Terwijl het best intens kan zijn, die game. (speelde veel trackmania)

Ik werd zo ontspannen van Kolonisten van Catan. Hoe raar dan ook haha. Andere spellen vind ik niks.

nee behalve dat ik minder trek heb, daardoor vergat te ontbijten en lunchen inmiddels heb ik mezelf aangeleerd zelf een dag patroon samen te stellen via de agenda op me lap.
Ik werk thuis in me eigen omgeving dus en krijg nu een contract van 30 aangeboden.
adhd niet weg getoverd met een wonderpilletje maar kan er nu gewoon op eigen wijze mee om gaan .
heb ook autistische trekken er bij maar ik functioneer prima zeker als ik uit het zorg milieu ben,
ik ken me beperkingen , maar zeker ook me kracht .
ik heb wat betreft werk een verhaal op het forum gezet in het subforum werk en inkomen een succes verhaal met die zelfde beperkingen maar meer neigend naar wat je kan bereiken als je er mee kan om gaan.

Het klinkt stom, maar misschien vind ik daarom visagie leuk... Ik smeer niet zomaar van alles, maar ben in details bezig haha

quote:

Op dinsdag 10 november 2015 17:35 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:

[..]

Hoeveel en hoe vaak? Heb je last van die bijwerkingen?

Merk je een groot verschil in je stemming, focus, denken en al?

Ga jij binnenkort beginnen met ritalin?
Ik wil je niet ontmoedigen, maar waarschuwen. In het begin is het echt verschrikkelijk. Ik stond een week lang elke dag 's avonds als die troep begon uit te werken te janken, zo rot voelde het.

Ik heb eigenlijk praktisch alle vormen van methylfenidaat (de werkende stof in ritalin) gehad. Uiteindelijk over gegaan op dexamfetamine omdat mijn lichaam te veel wende aan de methylfenidaat. Ik vond die overgang heel erg eng, maar het is dé uitkomst voor me gebleken uiteindelijk.

quote:

Op woensdag 11 november 2015 15:23 schreef Broccolitaartje het volgende:

[..]

Ga jij binnenkort beginnen met ritalin?
Ik wil je niet ontmoedigen, maar waarschuwen. In het begin is het echt verschrikkelijk. Ik stond een week lang elke dag 's avonds als die troep begon uit te werken te janken, zo rot voelde het.

Ik heb eigenlijk praktisch alle vormen van methylfenidaat (de werkende stof in ritalin) gehad. Uiteindelijk over gegaan op dexamfetamine omdat mijn lichaam te veel wende aan de methylfenidaat. Ik vond die overgang heel erg eng, maar het is dé uitkomst voor me gebleken uiteindelijk.

Oh ik word nu bang. Hoe weet ik nou wat wel of niet goed voor mij is?

Ik wil het wel graag uitproberen!

Moet ik mij nu gaan verdiepen in een andere verzekering voor het komend jaar? Waar ben jij verzekerd?

quote:

Op woensdag 11 november 2015 15:27 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:

[..]

Oh ik word nu bang. Hoe weet ik nou wat wel of niet goed voor mij is?

Ik wil het wel graag uitproberen!

Moet ik mij nu gaan verdiepen in een andere verzekering voor het komend jaar? Waar ben jij verzekerd?

Verschilt heel erg per persoon hoor, ik ben sinds een maand ongeveer weer begonnen aan medicatie, maar bij is het tot nu toe soort van andersom. Maand lang ritalin gehad (2 weken 10mg en 2 weken 20mg), merkte er eigenlijk niet heel erg veel van, geen werken geen bijwerkingen. Nu zit ik sinds vrijdag aan de dexamfetamine en ik sindsdien slaap ik gemiddeld maar 3/4 uur per nacht (vannacht zelfs anderhalf ), heb ook wel een beetje de positieve werking, maar dat is even sterk als ritalin 20mg. Niet heel sterk

Moraal van het verhaal, niet al te bang worden van de verhalen, is bij iedereen weer anders, maar hou de (bij)werkingen gewoon goed in de gaten

[ Bericht 0% gewijzigd door Chiadora op 11-11-2015 17:12:42 ]

Oke dank je wel

quote:

Op woensdag 11 november 2015 15:27 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:

[..]

Oh ik word nu bang. Hoe weet ik nou wat wel of niet goed voor mij is?

Ik wil het wel graag uitproberen!

Moet ik mij nu gaan verdiepen in een andere verzekering voor het komend jaar? Waar ben jij verzekerd?

Je gaat samen met je arts/psycholoog uitvinden wat het beste voor je is, en die instelperiode heeft iedereen, je lichaam moet gewoon wennen aan al die stoffen die je opeens in je lichaam propt. En dat is gewoon kut, met veel bijwerkingen, maar de meeste gaan vanzelf weg. Die kutperiode was niet omdat methylfenidaat gewoon niet het juiste middel voor mij was. Dus je hoeft niet bang te zijn

Het is het uiteindelijk ook zeker waard, ik heb er ontzettend veel baat bij. En ik ben ook heel dankbaar dat het bestaat

Ik ben zelf aanvullend verzekerd bij de VVAA (vereniging van Arts en Auto). Ritalin en dexamfetamine zijn vaak volledig vergoed door je verzekering, ook als je niet aanvullend verzekerd bent. Als je over wil gaan op de langwerkende variant van ritalin, concerta, dan is et wel fijn om aanvullend verzekerd te zijn, dan betaalt je verzekering ongeveer de helft geloof ik, en dan ben je zelf nog steeds een paar tientjes per maand eraan kwijt...

Pffff!!!!
Jemig!
Geen concerta voor mij dan. Betaal al max eigen risico. Kan echt niet meer kwijt!

quote:

Op woensdag 11 november 2015 16:48 schreef Chiadora het volgende:

[..]

Verschilt heel erg per persoon hoor, ik ben sinds een maand ongeveer weer begonnen aan medicatie, maar bij is het tot nu toe soort van andersom. Maand lang ritalin gehad (2 weken 10mg en 2 weken 20mg), merkte er eigenlijk niet heel erg veel van, geen werken geen bijwerkingen. Nu zit ik sinds vrijdag aan de dexamfetamine en ik sindsdien slaap ik gemiddeld maar 3/4 uur per nacht (vannacht zelfs anderhalf ), heb ook wel een beetje de positieve werking, maar dat is even sterk als ritalin 20mg. Niet heel sterk

Moraal van het verhaal, niet al te bang worden van de verhalen, is bij iedereen weer anders, maar hou de (bij)werkingen gewoon goed in de gaten

Die bijwerkingen van Dex gaan na een weekje wel weer weg. Of worden in elk geval een heel stuk minder.

Slapen blijft lastig, maar dat was het voor mij sowieso altijd al. Het voordeel nu is dat wanneer ik weer eens een nacht heb doorgehaald (omdat ik niet kon slapen), ik mijn dosis een klein beetje ophoog voor die dag

Totdat ik therapie had en medicatie voorgeschreven had, verneukte ik altijd alles. Het lukte me altijd om ergens vol aan te beginnen (o.a. werk), kreeg iedereen mee en enthausiast, maar na 4-6 maanden ging het dan weer mis.

Nu ben ik daar ruim overheen en heb zelfs een promotie gekregen en krijg mensen onder me (ook al zijn het dan een junior en stagair)

quote:

Op woensdag 11 november 2015 15:27 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:

[..]

Oh ik word nu bang. Hoe weet ik nou wat wel of niet goed voor mij is?

Ik wil het wel graag uitproberen!

Moet ik mij nu gaan verdiepen in een andere verzekering voor het komend jaar? Waar ben jij verzekerd?

Per 1 Dec worden de verzekeringen bekend gemaakt, het kan verstandig zijn er dan 1 te zoeken die medicijnen extra vergoedt.

En niet bang zijn, je merkt het vanzelf en bijwerkingen zijn niet eng. Hooguit soms lastig. Het valt echt mee!

quote:

Op donderdag 12 november 2015 22:17 schreef PeuRac het volgende:

[..]

Die bijwerkingen van Dex gaan na een weekje wel weer weg. Of worden in elk geval een heel stuk minder.

Slapen blijft lastig, maar dat was het voor mij sowieso altijd al. Het voordeel nu is dat wanneer ik weer eens een nacht heb doorgehaald (omdat ik niet kon slapen), ik mijn dosis een klein beetje ophoog voor die dag

Totdat ik therapie had en medicatie voorgeschreven had, verneukte ik altijd alles. Het lukte me altijd om ergens vol aan te beginnen (o.a. werk), kreeg iedereen mee en enthausiast, maar na 4-6 maanden ging het dan weer mis.

Nu ben ik daar ruim overheen en heb zelfs een promotie gekregen en krijg mensen onder me (ook al zijn het dan een junior en stagair)

Ik hoop het maar, zo is het nog niet echt chill. Eergisteren zelfs helemaal niet geslapen (voor mijn gevoel dan), gelukkig vannacht wel redelijk. Maar goed ook, want ik ben jarig vandaag, lekker alle moeheid van afgelopen week laten verdampen met een dagje sauna